Paragraphes |
[110] |
ᾐσθόμην
διπλάσιον
ἂν
γενόμενον
τοῦ
|
νῦν |
ἀναγιγνωσκομένου.
Τῶν
μὲν
οὖν
ἄλλων |
[60] |
τότε
δόξαντας
εὐτυχεῖν
εἰς
τὰς
|
νῦν |
ἀτυχίας
δι'
Ἀλκιβιάδην
καθεστάναι·
(πεισθέντες |
[80] |
καὶ
παύσῃ
τῆς
μανίας
τῆς
|
νῦν |
αὐτοῖς
ἐνεστώσης·
ἅπερ
καὶ
σοὶ |
[120] |
καὶ
τοὺς
Ἕλληνας
προτρέψῃς.
(Ἐπεὶ
|
νῦν |
γε
τίς
οὐκ
ἂν
εἰκότως |
[120] |
Λακεδαιμονίων
ἀρχῆς,
ὡμολόγουν
ἂν
πλημμελεῖν·
|
νῦν |
δ'
ἐκείνην
μὲν
φανήσομαι
πρώτην |
[110] |
τῇ
ῥώμῃ
τῇ
τοῦ
σώματος·
|
νῦν |
δ'
ἐπελθὼν
ἐπ'
αὐτὸν
καὶ |
[100] |
καὶ
τῆς
ἄλλης
παρασκευῆς
ἁπάσης·
|
νῦν |
δ'
οὗτος
ἀπήλλαξεν
αὐτοὺς
τοῦ |
[40] |
ἑκατέραν
ἐμποδὼν
γενέσθαι
τοῖς
πραττομένοις·
|
νῦν |
δ'
οὐχ
ὁμοίως
ἔγνωκα
περὶ |
[100] |
ναυτικῷ,
τότε
μὲν
ἦν
βασιλέως,
|
νῦν |
δὲ
τὰ
μὲν
ἀφέστηκεν,
τὰ |
[80] |
λόγον
διατριφθέντος
ἀξίως
φαίνωμαι
διεξιών·
|
νῦν |
δὲ
φοβοῦμαι
μὴ
πάντων
τῶν |
[100] |
περιγένοιο
τῆς
τοῦ
βασιλέως
δυνάμεως·
|
νῦν |
δὲ
φοβοῦμαι
μή
τινες
ἐπιτιμήσωσιν |
[0] |
τοῦ
πρὸς
σὲ
ῥηθησομένου
καὶ
|
νῦν |
δειχθήσεσθαι
μέλλοντος,
ἀλλὰ
τοῦ
περὶ |
[10] |
τινος
πρὸς
τὸ
φρονεῖν
καταδεέστερον,
|
νῦν |
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῶν
συμβεβηκότων |
[70] |
τοὺς
δ'
ὠφελήσειεν.
Οἷον
καὶ
|
νῦν, |
εἰ
μέν
τις
φαίη
τὸν |
[30] |
αὖθις
πυθέσθαι
ῥᾴδιον,
ἐμοὶ
δὲ
|
νῦν |
εἰπεῖν
οὐ
καιρός
τοῖς
δὲ |
[50] |
τοὺς
Ἕλληνας
ὑφ'
αὑτοῖς
ἔσεσθαι
|
νῦν |
ἐν
σοὶ
τὰς
ἐλπίδας
ἔχουσι |
[60] |
τηλικούτοις
κακοῖς
περιπεσεῖν
~ὥστε
μηδέπω
|
νῦν |
ἐξιτήλους
εἶναι
τὰς
συμφορὰς
τὰς |
[20] |
τοῖς
ἀκούουσιν.
Ἅπερ
καὶ
τὸν
|
νῦν |
ἐπιδεικνύμενον
μάλιστ'
ἂν
βλάψειεν
καὶ |
[90] |
καὶ
παραβαλεῖν
σέ
τε
τὸν
|
νῦν |
ἡγησόμενον
τῆς
στρατείας
καὶ
βουλευσόμενον |
[110] |
καιρὸν
ἔχουσα
μάλιστα
σύμμετρον
τοῖς
|
νῦν |
λεγομένοις.
(Ἐκεῖνος
γὰρ
ὁρῶν
τὴν |
[100] |
γενέσθαι
κυρίαν.
(Ὑπὲρ
ὧν
δεδιὼς
|
νῦν |
μὲν
ἀναγκάζεται
θεραπεύειν
αὐτὸν
καὶ |
[0] |
οὐδὲ
διαψευσθεὶς
τῆς
ἀρρωστίας
τῆς
|
νῦν |
μοι
παρούσης
ἐπεθέμην
γράφειν
τὸν |
[40] |
περὶ
τούτου
ποιουμένας,
μὴ
καὶ
|
νῦν |
νομίζοι
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
ἕξειν |
[30] |
χάριν
ἔχειν,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
|
νῦν |
ὄντας·
διὰ
γὰρ
ἡμᾶς
καὶ |
[140] |
μὴ
βούλεσθαι
ταπεινοτέρους
ποιεῖν
τῶν
|
νῦν |
ὄντων
τοὺς
ἡμιθέους
εἶναι
νομιζομένους. |
[0] |
ἐξενεγκεῖν
καὶ
τὰς
πλεονεξίας,
ἃς
|
νῦν |
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἀξιοῦσιν
αὑταῖς |
[100] |
Ἰδριέα
γε
τὸν
εὐπορώτατον
τῶν
|
νῦν |
περὶ
τὴν
ἤπειρον
προσήκει
δυσμενέστερον |
[120] |
τῷ
τόπῳ
καὶ
κατοικίσαι
τοὺς
|
νῦν |
πλανωμένους
δι'
ἔνδειαν
τῶν
καθ' |
[80] |
αὐτὰς
ὁμονοούσας,
πρὸς
σὲ
δὲ
|
νῦν |
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους,
οὐ
τὴν |
[130] |
τὴν
ὑπάρχουσαν
εὐδαιμονίαν.
(Διόπερ
καὶ
|
νῦν |
πρὸς
σὲ
ποιοῦμαι
τοὺς
λόγους, |
[130] |
γὰρ
τά
γε
τοιαῦτα
καὶ
|
νῦν |
σοι
πλείω
τῶν
ἱκανῶν
ὑπάρχειν, |
[110] |
μελετᾶν
ὅπως
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
|
νῦν |
τοιαύτην
ἅπαντες
περὶ
σοῦ
τὴν |
[100] |
μηδὲν
πώποτε
μεταχειρισάμενος
τῶν
στρατιωτικῶν
|
νῦν |
τολμῴην
σοὶ
παραινεῖν
τῷ
πλεῖστα |
[150] |
παραγίγνεσθαι
τούτων.
(Οἷον
ἴσως
καὶ
|
νῦν |
τοὺς
μὲν
λόγους
ἡμῖν
ἀπένειμαν, |
[10] |
καλλίους
καὶ
μᾶλλον
συμφερούσας
ὧν
|
νῦν |
τυγχάνεις
προῃρημένος,
(οὕτως
ἐξεπλάγησαν
μὴ |
[140] |
συστῆναι
τηλικαύτην
δύναμιν,
ἢν
τὴν
|
νῦν |
ὑπάρχουσαν
καταλύσῃς.
(Ὥστε
τῶν
μὲν |
[110] |
ἐξ
ὧν
παρέλαβες
ἐπὶ
τὴν
|
νῦν |
ὑπάρχουσαν
προελθεῖν.
Σκέψαι
δ'
ὅτι |
[140] |
πολὺ
μείζω
περιθεῖναι
δόξαν
τῆς
|
νῦν |
ὑπαρχούσης.
~Οἶμαι
δέ
ς'
οὐκ |