| Paragraphes |
| [50] |
ἀπαλλάξεις,
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἄμεινον
βουλεύεσθαι
ποιήσεις.
(Ἀλλὰ
μὴν |
| [70] |
εἶναι
νομιζόντων,
οἳ
πάντων
τῶν
|
ἄλλων |
ἀμελήσαντες
περὶ
τῆς
σῆς
δυνάμεως |
| [20] |
καὶ
σοὶ
προσήκειν
ἁπάντων
τῶν
|
ἄλλων |
ἀμελήσαντι
ταύταις
μόναις
προσέχειν
τὸν |
| [10] |
εἰκὸς,
εἰ
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἀπείρως
ἔχουσιν,
τό
γε
συμφέρον |
| [110] |
νῦν
ἀναγιγνωσκομένου.
Τῶν
μὲν
οὖν
|
ἄλλων |
ἀπέστην
διὰ
τὰς
αἰτίας
ταύτας, |
| [100] |
οὗτος
δὲ
τοσούτου
δεῖ
τῶν
|
ἄλλων |
ἄρχειν
ὥστ'
οὐδὲ
τῶν
ἐκδοθεισῶν |
| [150] |
αὐτῶν
ἐπιστατῇς,
τὸ
δὲ
τῶν
|
ἄλλων |
γένος,
ἢν
διὰ
σὲ
βαρβαρικῆς |
| [10] |
καὶ
τὴν
φύσιν
πολὺ
τῶν
|
ἄλλων |
διαφέροντος,
(ὁρῶν
δ'
ὅτι
χαλεπόν |
| [140] |
ἐπιγιγνομένων
οὐδ'
ἤν
τις
τῶν
|
ἄλλων |
διενέγκῃ
τὴν
φύσιν,
οὐδὲν
ἕξει |
| [80] |
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
προέχουσι
τῶν
|
ἄλλων. |
Διόπερ
ἐπιχειρῶ
συμβουλεύειν
τὸν
τρόπον |
| [80] |
δυνάστης
θρασύτερόν
σοι
διείλεγμαι
τῶν
|
ἄλλων. |
Ἐγὼ
γὰρ
πρὸς
μὲν
τὸ |
| [80] |
τολμήσειεν,
οἶμαι
δὲ
τῶν
μὲν
|
ἄλλων |
εἴ
τισιν
δόξειε
περὶ
τῆς |
| [140] |
κατεστραμμένος
ὅσας
οὐδεὶς
πῶποτε
τῶν
|
ἄλλων |
Ἑλλήνων
πόλεις
εἷλεν,
πῶς
οὐκ |
| [70] |
ταῦτα
πράξῃς,
ὡς
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
Ἑλλήνων
ῥᾳδίως
κρατήσεις.
(Ταῦτα
φλυαροῦντες |
| [90] |
καὶ
διώκοντα
πολὺ
πρὸ
τῶν
|
ἄλλων, |
ἐν
μέσοις
γενόμενον
τοῖς
πολεμίοις |
| [100] |
τὴν
βασιλείαν
γεγενῆσθαι
πολὺ
τῶν
|
ἄλλων |
ἐξηλλαγμένην·
μόνος
γὰρ
τῶν
Ἑλλήνων |
| [10] |
οἴεται
βέλτιον
δύνασθαι
βουλεύεσθαι
τῶν
|
ἄλλων. |
(Ἔπειτα
καὶ
Μακεδόνων
ἔχει
περὶ |
| [110] |
δὲ
τοὺς
μείζονος
δόξης
τῶν
|
ἄλλων |
ἐπιθυμοῦντας
περιβάλλεσθαι
μὲν
τῇ
διανοίᾳ |
| [60] |
(Οὐ
γὰρ
μόνον
ὑπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
ἔσει
ζηλωτὸς,
ἀλλὰ
καὶ
σαυτὸν |
| [50] |
ἡμετέρας,
εἰ
μὴ
προτέρα
τῶν
|
ἄλλων |
εὖ
φρονήσασα
τὴν
εἰρήνην
ἐπεποίητο. |
| [120] |
ἔσθ'
ὅπως
οὐ
μᾶλλον
τῶν
|
ἄλλων |
εὐδοκιμήσεις,
καὶ
δικαίως
ἤνπερ
αὐτός |
| [110] |
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ζῴων
ἁπάντων
εὐδοκιμούσας,
(ἀλλὰ
καὶ |
| [100] |
πλείω
λέγειν.
Περὶ
δὲ
τῶν
|
ἄλλων |
ἡγοῦμαι
τόν
τε
πατέρα
σου |
| [110] |
πολέμων
καὶ
στάσεων
καὶ
πολλῶν
|
ἄλλων |
κακῶν
μεστὴν
οὖσαν,
παύσας
ταῦτα |
| [40] |
πραττομένων
πλεονεξίας.
(Ἔπειτα
τῶν
μὲν
|
ἄλλων |
ὁμολογῶ
μηδέν'
ἂν
δυνηθῆναι
διαλλάξαι |
| [140] |
δ'
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
κατὰ
τῶν
|
ἄλλων |
οὐκ
ἐπαινοῦσιν,
ἀλλ'
ἀηδῶς
ὁρῶσιν· |
| [70] |
Μεσσήνιοι
καὶ
Μεγαλοπολῖται
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
πολλοὶ
συμπολεμεῖν
καὶ
ποιεῖν
ἀναστάτους |
| [120] |
συμφέρειν
οὕτως
ἀνάνδρως
διακειμένων
τῶν
|
ἄλλων |
προστῆναι
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς |
| [100] |
αὑτῷ
σε
νομίζων,
τῶν
τ'
|
ἄλλων |
σατραπῶν
πολλοὺς
ἀποστήσεις,
ἢν
ὑπόσχῃ |
| [120] |
καὶ
φιλέλληνος
καὶ
πορρωτέρω
τῶν
|
ἄλλων |
τῇ
διανοίᾳ
καθορῶντος,
ἀποχρησάμενον
τοῖς |
| [130] |
παρὰ
τῶν
πολλῶν
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
τῶν
προειρημένων
μηδένας
ἄλλους
καταλείπεσθαι |
| [100] |
ἀπαριθμοῦντες
διατελοῦσιν,
περὶ
δὲ
τῶν
|
ἄλλων |
τῶν
τῇ
ψυχῇ
προσόντων
ἀγαθῶν |
