Paragraphes |
[10] |
πολὺν
χρόνον
ἀσθενήσαντα,
καὶ
τοῦ
|
μὲν |
ἀδελφοῦ
Σωπόλιδος
αὐτῷ
πρότερον
τετελευτηκότος, |
[20] |
τοῦ
βίου
γεγενημένης;
ὃς
τὸν
|
μὲν |
ἄλλον
χρόνον
ἀπαθὴς
ἦν
κακῶν, |
[20] |
διασῶσαι
δυνηθείην,
ἀλλ᾽
εἰδὼς
Σώπολιν
|
μὲν |
ἀποδημοῦντα,
αὐτὸν
δ᾽
ἐκεῖνον
ἀρρώστως |
[0] |
ἀδελφὴν
τοῦ
πατρὸς
τοὐμοῦ,
πλούτῳ
|
μὲν |
αὐτὸς
πρῶτος
ὢν
τῶν
πολιτῶν, |
[10] |
υἱόν
μ᾽
ἐποιήσατο
Θρασύλοχος,
πολίτην
|
μὲν |
αὑτοῦ
καὶ
φίλον
ὄντα,
γεγονότα |
[0] |
τοῖς
πλείστοις
τῶν
ἀνθρώπων.
Τοὺς
|
μὲν |
γὰρ
ἄλλους
ὁρῶ
χαλεπῶς
φέροντας, |
[10] |
κινδυνεύσας
περὶ
τοῦ
σώματος·
ἐφρουρεῖτο
|
μὲν |
γὰρ
ἡ
χώρα,
συγκατειληφότες
δ᾽ |
[0] |
κατορθώσαντες
οὐδὲν
μέλλουσιν
ἀποτείσειν.
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
ἡγοῦμαι
μεγάλην
εἶναι
καὶ |
[0] |
τουτονὶ
τὸν
ἀγῶνα
κατέστησαν.
Ἀκρίτου
|
μὲν |
γὰρ
ὄντος
τοῦ
πράγματος
οὐκ |
[40] |
ἡμῖν
τοὺς
λόγους
ποιεῖσθαι.
Θράσυλλος
|
μὲν |
γάρ,
οὕσπερ
ἠβούλετο,
τούτους
κυρίους |
[20] |
νόσημα
τοσοῦτον
χρόνον
θεραπεύσειεν.
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
οὕτω
κακῶς
διετέθην,
ὥσθ᾽ |
[10] |
τῆς
ὑπαρχούσης
αὐτὴν
ἐποιήσαμεν.
Ἕως
|
μὲν |
γὰρ
παῖδες
ἦμεν,
περὶ
πλείονος |
[10] |
ὑπόλοιπόν
ἐστιν
αὐτοῖς,
ὅπου
τὰς
|
μὲν |
διαθήκας
αὐτοὶ
προσομολογοῦσι
Θρασύλοχον
καταλιπεῖν, |
[30] |
παρέσχον.
Λέγουσι
δ᾽
ὡς
τὰς
|
μὲν |
διαθήκας
οὐκ
ἀπιστοῦσι
Θρασύλοχον
καταλιπεῖν, |
[40] |
ἴδοι
γενομένας.
Καὶ
γὰρ
εἰ
|
μὲν |
εἰς
τὸν
οἶκον
τὸν
ἐμὸν |
[30] |
διαθέμενον.
Καὶ
γὰρ
ἐκεῖνος
ταύτην
|
μὲν |
ἐμίσει
καὶ
κακόνουν
τοῖς
αὑτοῦ |
[30] |
καὶ
τῶν
ἐμῶν
κατέστησε,
τὴν
|
μὲν |
ἐμοὶ
συνοικίσας,
τῇ
δ᾽
υἱόν |
[40] |
ἐζήτησεν
αὑτῷ
γενέσθαι;
Ὥστ᾽
ἂν
|
μὲν |
ἐμοὶ
ψηφίσησθε
τὸν
κλῆρον,
καὶ |
[40] |
τὸν
οἶκον
γιγνόμενον,
καὶ
τὴν
|
μὲν |
ἐπιχαίρουσαν
τοῖς
αὑτῆς
κακοῖς
ἐπιδικαζομένην |
[20] |
μὲν
πλεῖστον
τοῦ
χρόνου
πονηρῶς
|
μὲν |
ἔχοντα,
περιιέναι
δ᾽
ἔτι
δυνάμενον, |
[10] |
Τοσοῦτον
γὰρ
διηνέγκαμεν
ὥσθ᾽
αὕτη
|
μὲν |
ἡ
κατὰ
γένος
ἀμφισβητοῦσα
πάντα |
[20] |
θεραπεύων
ἀνταρκεῖν
ἠδυνάμην·
ὃς
ἔμπυος
|
μὲν |
ἦν
πολὺν
χρόνον,
ἐκ
δὲ |
[40] |
τῶν
ἐνθάδε
γιγνομένων,
ὁρῶν
τὴν
|
μὲν |
θυγατέρ᾽
ἀποστερουμένην
τῶν
χρημάτων,
ἐμὲ |
[0] |
καὶ
τὴν
πατρίδ᾽
ἐπόθεσεν,
ἐκείνης
|
μὲν |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἀπηλλάγη,
καταπλεύσας |
[20] |
φυγῆς
καὶ
τοῦ
παρ᾽
ἑτέροις
|
μὲν |
μετοικεῖν,
στέρεσθαι
δὲ
τῶν
ἐμαυτοῦ, |
[10] |
τὰς
διαθήκας
ἀκύρους
ποιῆσαι
τῶν
|
μὲν |
νόμων
οὕτως
ἐχόντων,
ὑμῶν
δὲ |
[10] |
ἐμοὶ
δὲ
πάντες
βοηθοῦσι,
πρῶτον
|
μὲν |
ὁ
παρ᾽
ὑμῖν
τοῖς
μέλλουσι |
[30] |
ἐκείνου
συγγενὴς
οὖσα.
Καὶ
εἰ
|
μὲν |
ὁμολογήσει
τοσαύτην
ἔχθραν
ὑπάρχειν
αὑτῇ |
[40] |
ἐκτήσατο
γιγνόμενον.
Ἐγὼ
δ᾽
ἡγοῦμαι
|
μὲν |
οὐ
περὶ
τῶν
πάλαι
τεθνεώτων, |
[40] |
εἰς
Λυκίαν
ἐκπλεύσας
ἀπέθανεν,
αὕτη
|
μὲν |
οὐ
πολλαῖς
ἡμέραις
ὕστερον
μετὰ |
[10] |
καταλιπεῖν,
τῶν
δὲ
νόμων
τούτοις
|
μὲν |
οὐδείς,
ἐμοὶ
δὲ
πάντες
βοηθοῦσι, |
[10] |
κατ᾽
αὐτοὺς
ὀμωμοκότων
ψηφιεῖσθαι;
Περὶ
|
μὲν |
οὖν
αὐτοῦ
τοῦ
πράγματος
ἱκανῶς |
[40] |
ἡμῶν
περὶ
αὐτοὺς
ἐγένετο.
Πρὸς
|
μὲν |
οὖν
Θρασύλοχόν
τε
καὶ
Σώπολιν |
[0] |
ἡ
νῦν
ἐμοὶ
συνοικοῦσα.
Θράσυλλος
|
μὲν |
οὖν
τούτους
μόνους
παῖδας
γνησίους |
[0] |
ὑμῖν
δόξωσι
χείρους
εἶναι.
Τὴν
|
μὲν |
οὖν
τούτων
κακίαν
ἐξ
αὐτῶν |
[20] |
νόσοις
ἐλήφθημεν,
ἐξ
ὧν
αὐτὸς
|
μὲν |
παρὰ
μικρὸν
ἦλθον
ἀποθανεῖν,
ἀδελφὴν |
[20] |
ὅστις
πώποθ᾽
ἕτερος
ἕτερον,
τὸν
|
μὲν |
πλεῖστον
τοῦ
χρόνου
πονηρῶς
μὲν |
[20] |
τοῦθ᾽
ἕξουσιν
εἰπεῖν
ὡς
εὖ
|
μὲν |
πράττοντος
Θρασυλόχου
πάντα
ταῦθ᾽
ὑπέμενον, |
[20] |
ἔχειν
προσήκει
ἢ1
τὸν
τότε
|
μὲν |
συνδιασώσαντα,
νῦν
δὲ
παρὰ
τῶν |
[30] |
γίγνοιτο.
Ἐνθυμεῖσθε
δ᾽
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
ταύτης
μέρος
οὔτ᾽
ἐν
τῇ |
[40] |
αὐτῇ
προσγένοιτο,
ὥστ᾽
ἐπιδεῖν
ἄκυρον
|
μὲν |
τὴν
ἐκείνων
γνώμην
οὖσαν,
ἔρημον |
[20] |
αὑτοῦ
καὶ
τὴν
ἀδελφὴν
ἐκ
|
μὲν |
τῆς
πατρίδος
ἐκπεπτωκυίας,
ἐπὶ
δὲ |
[30] |
καὶ
σχετλίως
εἶχεν,
ὥστ᾽
ἐπὶ
|
μὲν |
τὸ
κῆδος
οὐκ
ἠξίωσεν
ἀφικέσθαι, |
[20] |
παρὰ
τῶν
κυρίων
εἰληφότα;
Τὰ
|
μὲν |
τοίνυν
εἰρημέν᾽
ἐστὶν
ἐν
οἷς |
[10] |
ὃν
ἡμεῖς
ἐπολιτευόμεθα.
Νόμος.
Εἰ
|
μὲν |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Αἰγινῆται,
τούτοις |
[10] |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Αἰγινῆται,
τούτοις
|
μὲν |
τοῖς
νόμοις
ἠναντιοῦντο,
τὸν
δὲ |
[10] |
φίλων
ἄξιος
γεγενημένος.
Καὶ
περὶ
|
μὲν |
τῶν
παλαιῶν
πολὺ
ἂν
ἔργον |
[0] |
τοῦ
καταλιπόντος
τὴν
διαθήκην
παρὰ
|
μὲν |
τῶν
προγόνων
οὐδεμίαν
οὐσίαν
παρέλαβεν, |
[40] |
ἥκω
πρὸς
ὑμᾶς
ἔχων,
πρῶτον
|
μὲν |
φιλίαν
πρὸς
τοὺς
καταλιπόντας
τὸν |
[20] |
εἰρημέν᾽
ἐστὶν
ἐν
οἷς
ἐκινδύνευσα
|
μὲν, |
φλαῦρον
δ᾽
οὐδὲν
ἀπέλαυσα·
ἔχω |
[30] |
ἐπισκέψασθαι
πώποτ᾽
αὐτὸν
ἀξιώσασα,
τοσοῦτον
|
μὲν |
χρόνον
ἀσθενήσαντα,
πυνθανομένη
δὲ
καθ᾽ |