Paragraphes |
[30] |
ἐμοῦ
μηδεμίαν
μνείαν
ἐποιήσατο,
τὴν
|
δ᾽ |
ἀδελφὴν
ἐπὶ
τῇ
τύχῃ
κατέλιπε, |
[30] |
τῶν
νομιζομένων
ἠξιώθη,
δι᾽
ἐμὲ
|
δ᾽ |
ἀμφότερα
ταῦτ᾽
αὐτῷ
γεγένηται.
Καίτοι |
[40] |
αὐτὸς
λαμβάνειν
ἠξίωσεν;
ἐκ
ποίας
|
δ᾽ |
ἂν
οἰκίας
ἥδιον
εἶδεν
υἱὸν |
[20] |
τῶν
κακῶν
τῶν
παρόντων.
Ἠβουλόμην
|
δ᾽ |
ἂν
ὑμῖν
οἷός
τ᾽
εἶναι |
[10] |
οὐδεμίαν
χωρὶς
ἀλλήλων
ἤγομεν·
ἐπειδὴ
|
δ᾽ |
ἄνδρες
ἐγενόμεθα,
οὐδὲν
πώποτ᾽
ἐναντίον |
[0] |
οὕτως
ἀξιοῦν
αὐτῆς
ἐπιδικάζεσθαι.
Νῦν
|
δ᾽ |
αὐτῇ
τοσούτου
δεῖ
μεταμέλειν
ὧν |
[20] |
Θρασυλόχου
πάντα
ταῦθ᾽
ὑπέμενον,
δυστυχήσαντα
|
δ᾽ |
αὐτὸν
ἀπέλιπον·
ἐν
αὐτοῖς
γὰρ |
[0] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἀπηλλάγη,
καταπλεύσας
|
δ᾽ |
εἰς
Σίφνον
ἔγημεν
ἀδελφὴν
τοῦ |
[40] |
ἂν
ἐπιτιμᾶν
εἶχον
αὐτῷ·
νῦν
|
δ᾽ |
εἰς
τὸν
αὐτῶν
μ᾽
εἰσεποιήσατο, |
[20] |
εἰδὼς
Σώπολιν
μὲν
ἀποδημοῦντα,
αὐτὸν
|
δ᾽ |
ἐκεῖνον
ἀρρώστως
διακείμενον,
συνεξεκόμις᾽
αὐτῷ |
[10] |
τὴν
νῆσον
ἀσφαλῶς
ἔχειν.
Ἀπορούντων
|
δ᾽ |
ἐκείνων
καὶ
νομιζόντων
αὔτ᾽
ἀπολωλέναι, |
[30] |
τῶν
αὑτοῦ
φίλων
ἐποιεῖτο.
Ἐδήλωσε
|
δ᾽ |
ἐν
ἄλλοις
τε
πολλοῖς
καὶ |
[20] |
κλίνης
οὐκ
ἠδύνατο
κινεῖσθαι,
τοιαῦτα
|
δ᾽ |
ἔπασχεν
ὥσθ᾽
ἡμᾶς
μηδεμίαν
ἡμέραν |
[20] |
χρόνον
ἀπαθὴς
ἦν
κακῶν,
νεωστὶ
|
δ᾽ |
ἐπειρώμην
φυγῆς
καὶ
τοῦ
παρ᾽ |
[40] |
ὀλίγον
φροντίζουσα
τοῦ
τεθνεῶτος,
ἐγὼ
|
δ᾽ |
ἐπένθης᾽
αὐτόν,
ὥσπερ
τοὺς
οἰκείους |
[40] |
ἑτέρων
δεδομένας
δωρεὰς
ἀφαιρεῖσθαι.
Ἄξιον
|
δ᾽ |
ἐστὶ
καὶ
τῷ
νόμῳ
βοηθεῖν |
[20] |
χρόνου
πονηρῶς
μὲν
ἔχοντα,
περιιέναι
|
δ᾽ |
ἔτι
δυνάμενον,
ἓξ
μῆνας
δὲ |
[40] |
ὧν
αὐτὸς
ἐκτήσατο
γιγνόμενον.
Ἐγὼ
|
δ᾽ |
ἡγοῦμαι
μὲν
οὐ
περὶ
τῶν |
[10] |
καὶ
δικαίως
ταῦτ᾽
ἔπραξεν.
Ῥᾳδίας
|
δ᾽ |
ἡγοῦμαι
τὰς
ἀποδείξεις
εἶναι.
Τοσοῦτον |
[10] |
μὲν
γὰρ
ἡ
χώρα,
συγκατειληφότες
|
δ᾽ |
ἦσάν
τινες
τῶν
ἡμετέρων
φυγάδων |
[40] |
κἀγὼ
διεκείμεθα,
σχεδὸν
ἀκηκόατε·
τρέψονται
|
δ᾽ |
ἴσως
ἐπ᾽
ἐκεῖνον
τὸν
λόγον |
[10] |
ὁ
τὴν
διαθήκην
καταλιπών,
ἔτι
|
δ᾽ |
ὁ
παρ᾽
αὐτοῖς
τοῖς
ἀμφισβητοῦσι |
[30] |
ἄλλας
λῃτουργίας
ἐλῃτούργησαν;
Ἐκ
ποίας
|
δ᾽ |
οἰκίας
τῶν
ἐν
Σίφνῳ
πλείους |
[0] |
τέλους
ἀκούσητε
τῶν
πεπραγμένων·
ὅθεν
|
δ᾽ |
οἶμαι,
τάχιστ᾽
ἂν
ὑμᾶς
μαθεῖν |
[0] |
ἀδίκως
περί
τινος
κινδυνεύωσιν,
ἐγὼ
|
δ᾽ |
ὀλίγου
δέω
χάριν
ἔχειν
τούτοις, |
[10] |
δ᾽
οὐδενὸς
χεῖρον
Σιφνίων,
πεπαιδευμένον
|
δ᾽ |
ὁμοίως
αὑτῷ
καὶ
τεθραμμένον.
Ὤστ᾽ |
[30] |
τῶν
ἐκείνου
κληρονόμος
γίγνοιτο.
Ἐνθυμεῖσθε
|
δ᾽ |
ὅτι
τὸ
μὲν
ταύτης
μέρος |
[10] |
διαφερομένη
καὶ
δυσμενῶς
ἔχουσα,
ἐγὼ
|
δ᾽ |
οὐ
μόνον
περὶ
Θρασύλοχον
καὶ |
[20] |
ἐν
οἷς
ἐκινδύνευσα
μὲν,
φλαῦρον
|
δ᾽ |
οὐδὲν
ἀπέλαυσα·
ἔχω
δὲ
καὶ |
[10] |
χάριν
ἀποδοῦναι
τῶν
πεπραγμένων.
Ὅμως
|
δ᾽ |
οὐδὲν
ἐνέλιπεν,
ἀλλ᾽
ἐπειδὴ
πονηρῶς |
[10] |
αὑτοῦ
καὶ
φίλον
ὄντα,
γεγονότα
|
δ᾽ |
οὐδενὸς
χεῖρον
Σιφνίων,
πεπαιδευμένον
δ᾽ |
[30] |
τὴν
ἡμέραν,
ὡς
διέκειτο,
ῥᾳδίας
|
δ᾽ |
οὔσης
αὐτῇ
τῆς
πορείας.
Εἶτα |
[0] |
τούτοις
τοῖς
χρόνοις
ἔλαβεν.
Ἐπειδὴ
|
δ᾽ |
οὐσίαν
τε
πολλὴν
ἐκτήσατο
καὶ |
[30] |
τὴν
μὲν
ἐμοὶ
συνοικίσας,
τῇ
|
δ᾽ |
υἱόν
μ᾽
εἰσποιήσας;
Ἆρ᾽
ἂν |
[40] |
τι
τούτων
τῶν
πραγμάτων·
ἂν
|
δ᾽ |
ὑπὸ
ταύτης
πεισθέντες
ἐξαπατηθῆτε,
οὐ |
[30] |
συμφοραῖς
τῶν
ἀναγκαίων
παρέσχον.
Λέγουσι
|
δ᾽ |
ὡς
τὰς
μὲν
διαθήκας
οὐκ |
[0] |
ἀφορμὰς
ἐχρῆτο
τῇ
τέχνῃ·
πλάνης
|
δὲ |
γενόμενος
καὶ
διαιτηθεὶς
ἐν
πολλαῖς |
[0] |
τῆς
νῦν
οὔσης
ἔδωκεν.
Λαβὼν
|
δὲ |
Θράσυλλος
ταύτας
ἀφορμὰς
ἐχρῆτο
τῇ |
[30] |
τοσοῦτον
μὲν
χρόνον
ἀσθενήσαντα,
πυνθανομένη
|
δὲ |
καθ᾽
ἑκάστην
τὴν
ἡμέραν,
ὡς |
[10] |
καταστήσας
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν.
~Ἐγὼ
|
δὲ |
καὶ
Θρασύλοχος
τοσαύτην
φιλίαν
παρὰ |
[40] |
κυρίους
τῶν
αὑτοῦ
κατέλιπεν·
δίκαιον
|
δὲ |
καὶ
Θρασυλόχῳ
ταὐτὰ
ταῦτ᾽
ἀποδοθῆναι |
[20] |
φλαῦρον
δ᾽
οὐδὲν
ἀπέλαυσα·
ἔχω
|
δὲ |
καὶ
τοιαῦτ᾽
εἰπεῖν,
ἐξ
ὧν |
[0] |
πρῶτος
ὢν
τῶν
πολιτῶν,
γένει
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἀξιώμασιν
εἰδὼς |
[0] |
τὸν
οἶκον
ἔρημον
ποιῆσαι.
Θαυμάζω
|
δὲ |
καὶ
τῶν
πραττόντων
ὑπὲρ
αὐτῆς, |
[10] |
ἄξιον
ἦν
θαυμάζειν
αὐτῶν·
νῦν
|
δὲ |
κἀκεῖνος
ὁμοίως
τοῖς
ἀνεγνωσμένοις
κεῖται. |
[10] |
μὲν
νόμων
οὕτως
ἐχόντων,
ὑμῶν
|
δὲ |
κατ᾽
αὐτοὺς
ὀμωμοκότων
ψηφιεῖσθαι;
Περὶ |
[30] |
κῆδος
οὐκ
ἠξίωσεν
ἀφικέσθαι,
τῶν
|
δὲ |
καταλειφθέντων
οὐδὲ
δέχ᾽
ἡμέρας
διαλιποῦς᾽ |
[40] |
θυγατέρ᾽
ἀποστερουμένην
τῶν
χρημάτων,
ἐμὲ
|
δὲ |
κληρονόμον
ὧν
αὐτὸς
ἐκτήσατο
γιγνόμενον. |
[20] |
παρὰ
μικρὸν
ἦλθον
ἀποθανεῖν,
ἀδελφὴν
|
δὲ |
κόρην
τετρακαιδεκέτιν
γεγονυῖαν
ἐντὸς
τριάκονθ᾽ |
[40] |
Ἕλλησιν
ἅπασι
καλῶς
κεῖσθαι.
Τεκμήριον
|
δὲ |
μέγιστον·
περὶ
γὰρ
ἄλλων
πολλῶν |
[10] |
πράγματος
ἱκανῶς
ἀποδεδεῖχθαι
νομίζω·
ἵνα
|
δὲ |
μηδεὶς
οἴηται
μήτ᾽
ἐμὲ
διὰ |
[30] |
ταύτῃ
τὴν
οὐσίαν
καταλιπεῖν·
εἰ
|
δὲ |
μηδεμιᾶς
διαφορᾶς
οὔσης
οὕτως
ἀμελὴς |
[40] |
κακοῖς
ἐπιδικαζομένην
τῶν
χρημάτων,
ἐμὲ
|
δὲ |
μηδενὸς
δυνάμενον
τῶν
δικαίων
τυχεῖν, |
[20] |
ἐντὸς
τριάκονθ᾽
ἡμερῶν
κατέθαψα,
τὴν
|
δὲ |
μητέρ᾽
οὐδὲ
πένθ᾽
ἡμέραις
ἐκείνης |
[10] |
Σωπόλιδος
αὐτῷ
πρότερον
τετελευτηκότος,
τῆς
|
δὲ |
μητρὸς
καὶ
τῆς
ἀδελφῆς
οὔπω |
[40] |
αὐτῶν
τῶν
ἀντιδίκων
ὁμολογουμένας,
ἔτι
|
δὲ |
νόμον
ταύταις
βοηθοῦντα,
ὃς
δοκεῖ |
[10] |
αὐτοὶ
προσομολογοῦσι
Θρασύλοχον
καταλιπεῖν,
τῶν
|
δὲ |
νόμων
τούτοις
μὲν
οὐδείς,
ἐμοὶ |
[20] |
μὲν
τῆς
πατρίδος
ἐκπεπτωκυίας,
ἐπὶ
|
δὲ |
ξένης
καὶ
παρ᾽
ἀλλοτρίοις
τὸν |
[10] |
νόμων
τούτοις
μὲν
οὐδείς,
ἐμοὶ
|
δὲ |
πάντες
βοηθοῦσι,
πρῶτον
μὲν
ὁ |
[10] |
μὲν
τοῖς
νόμοις
ἠναντιοῦντο,
τὸν
|
δὲ |
παρ᾽
αὑτοῖς
κείμενον
σύνδικον
εἶχον, |
[20] |
τὸν
τότε
μὲν
συνδιασώσαντα,
νῦν
|
δὲ |
παρὰ
τῶν
κυρίων
εἰληφότα;
Τὰ |
[10] |
ἂν
ἔργον
εἴη
λέγειν·
ὅτε
|
δὲ |
Πασῖνος
Πάρον
κατέλαβεν,
ἔτυχεν
αὐτοῖς |
[40] |
προσήκοντες
μᾶλλον
ἀλλήλων
ἐπιμελοῦνται.
Ἵνα
|
δὲ |
παύσωμαι
λέγων
καὶ
μηκέτι
πλείω |
[0] |
πειρᾶσθαι
τῶν
δικαίων
τυγχάνειν.
Τοὐναντίον
|
δὲ |
πέπονθα
τοῖς
πλείστοις
τῶν
ἀνθρώπων. |
[30] |
τοῖς
αὑτοῦ
πράγμασιν
ἡγεῖτο,
ἐμὲ
|
δὲ |
περὶ
πλείστου
τῶν
αὑτοῦ
φίλων |
[0] |
προγόνων
οὐδεμίαν
οὐσίαν
παρέλαβεν,
ξένος
|
δὲ |
Πολεμαινέτῳ
τῷ
μάντει
γενόμενος
οὕτως |
[20] |
δ᾽
ἔτι
δυνάμενον,
ἓξ
μῆνας
|
δὲ |
συνεχῶς
ἐν
τῇ
κλίνῃ
κείμενον. |
[0] |
τὴν
ἡμετέραν
οἰκίαν
προέχουσαν.
Οὕτω
|
δὲ |
σφόδρ᾽
ἠγάπησε
τὴν
τοῦ
πατρὸς |
[0] |
κληρονόμος
εἰμὶ
τῶν
ἐκείνου·
πυθόμενοι
|
δὲ |
τὰ
πραχθέντα
πάντες
εἴσεσθ᾽
ὅτι |
[20] |
ὑμᾶς
ἀνασχέσθαι
τῶν
ἀντιδίκων.
Νῦν
|
δὲ |
τὰ
χαλεπώτατα
τῶν
ἐν
τῇ |
[0] |
καὶ
περὶ
τὴν
προτέραν.
Μετὰ
|
δὲ |
ταῦτ᾽
ἔγημεν
ἐκ
Σερίφου
παρ᾽ |
[20] |
κινδυνεύειν
ὥσπερ
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ.
~Μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
φυγῆς
ἡμῖν
γενομένης
ἐκ |
[10] |
ἀπ᾽
ἀλλήλων
ἠξιώσαμεν
γενέσθαι.
Τὸ
|
δὲ |
τελευταῖον
φθόῃ
σχόμενον
αὐτὸν
καὶ |
[30] |
τε
φίλοις
χάριν
ἀπέδωκεν,
ἔτι
|
δὲ |
τὴν
μητέρα
καὶ
τὴν
ἀδελφὴν |
[20] |
μὲν
ἦν
πολὺν
χρόνον,
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
κλίνης
οὐκ
ἠδύνατο
κινεῖσθαι, |
[20] |
χρῆσθαι
τοῖς
αὑτοῦ
πράγμασιν.
Φοβουμένης
|
δὲ |
τῆς
μητρός,
ὅτι
τὸ
χωρίον |
[0] |
διαθήκαις
αἷς
ἐκεῖνος
κατέλιπεν·
ἐπειδὴ
|
δὲ |
τοῖς
ἀντιδίκοις
τοιαύτη
γνώμη
παρέστηκεν |
[30] |
γένει
μέν
φασι
προσήκειν,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ἔργοις
ὅμοιοι
τοῖς
ἐχθροῖς |
[40] |
τὴν
ἐκείνων
γνώμην
οὖσαν,
ἔρημον
|
δὲ |
τὸν
οἶκον
γιγνόμενον,
καὶ
τὴν |
[40] |
περὶ
δυστυχοῦντας
ἐκείνους
γεγενημένας,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
διαθήκας
παρ᾽
αὐτῶν
τῶν |
[20] |
στέρεσθαι
δὲ
τῶν
ἐμαυτοῦ,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
ὁρῶν
τὴν
μητέρα
τὴν |
[40] |
τυγχάνουσιν
εἰληφότες
ὧν
δεδώκασιν.
Χωρὶς
|
δὲ |
τούτων,
οὐδένα
μᾶλλον
εἰκός
ἐστιν |
[20] |
παρ᾽
ἑτέροις
μὲν
μετοικεῖν,
στέρεσθαι
|
δὲ |
τῶν
ἐμαυτοῦ,
πρὸς
δὲ
τούτοις |
[40] |
δωρεᾶς
ἧσπερ
ἐκεῖνος
ἠξιώθη.
Μεμνῆσθαι
|
δὲ |
χρὴ
καὶ
τῶν
ἐν
ἀρχῇ |
[0] |
πρὸς
ἡμᾶς
οἰκειότητα.
Οὐ
πολὺν
|
δὲ |
χρόνον
συνοικήσας
ταῖς
αὐταῖς
τύχαις |
[20] |
περ
εἰσῆλθον
τῶν
φίλων,
ἔφασαν
|
δεδιέναι, |
μὴ
κἀγὼ
προσαπόλωμαι,
καὶ
συνεβούλευόν |
[40] |
μᾶλλον
ἢ
τὰς
ὑφ᾽
ἑτέρων
|
δεδομένας |
δωρεὰς
ἀφαιρεῖσθαι.
Ἄξιον
δ᾽
ἐστὶ |
[40] |
οὐκ
ἐλάττω
τυγχάνουσιν
εἰληφότες
ὧν
|
δεδώκασιν. |
Χωρὶς
δὲ
τούτων,
οὐδένα
μᾶλλον |
[40] |
εἰς
τὸν
οἶκον
τὸν
ἐμὸν
|
δεδωκὼς |
ἦν
Θρασύλοχος
τὴν
οὐσίαν,
τοῦτ᾽ |
[20] |
ἀηδεστάτους
ἔχοντα
καὶ
πλείστης
ἐπιμελείας
|
δεηθέντ᾽ |
οὐκ
εὐδιήγητ᾽
ἐστίν.
Ἀλλ᾽
ὑμεῖς |
[40] |
αὐτοῦ
γεγένηται.
Πολλοῦ
γ᾽
ἂν
|
δεήσειεν |
ἀχθεσθῆναι
κατὰ
τοὺς
νόμους
ὑμῶν |
[10] |
τοῖς
αὐτοῖς
ἐχρώμεθα.
Καὶ
τί
|
δεῖ |
λέγειν
τὰς
οἴκοι
χρήσεις;
ἀλλ᾽ |
[0] |
ἐπιδικάζεσθαι.
Νῦν
δ᾽
αὐτῇ
τοσούτου
|
δεῖ |
μεταμέλειν
ὧν
εἰς
ζῶντ᾽
ἐξήμαρτεν, |
[10] |
ᾠχόμην
πλέων,
ἡγούμενος
ὁμοίως
με
|
δεῖν |
ὑπὲρ
ἐκείνων
κινδυνεύειν
ὥσπερ
ὑπὲρ |
[40] |
πατὴρ
ὁ
ταύτης
ἡγοῖτ᾽
ἂν
|
δεινὰ |
πάσχειν,
εἴ
τίς
ἐστιν
αἴσθησις |
[30] |
τοσούτῳ
δόξουσαν
αὐτὴν
μείζω
καὶ
|
δεινότερ᾽ |
ἐξαμαρτεῖν·
ἥτις
οὐδ᾽
ἐπειδὴ
τελευτᾶν |
[20] |
δοκεῖν
ἀμελεῖν,
ὅ
μοι
πολὺ
|
δεινότερον |
ἦν
τῶν
κακῶν
τῶν
παρόντων. |
[40] |
διαφερόμενοι
περὶ
τούτου
ταὐτὰ
γιγνώσκουσιν.
|
Δέομαι |
οὖν
ὑμῶν
καὶ
τούτων
μεμνημένους |
[20] |
πόλεως
μετὰ
τοιούτου
θορύβου
καὶ
|
δέους |
ὥστ᾽
ἐνίους
καὶ
τῶν
σφετέρων |
[30] |
ἀφικέσθαι,
τῶν
δὲ
καταλειφθέντων
οὐδὲ
|
δέχ᾽ |
ἡμέρας
διαλιποῦς᾽
ἦλθεν
ἀμφισβητοῦσα,
ὥσπερ |
[0] |
τινος
κινδυνεύωσιν,
ἐγὼ
δ᾽
ὀλίγου
|
δέω |
χάριν
ἔχειν
τούτοις,
ὅτι
μ᾽ |
[0] |
οὐδὲ
πώποτε
γνήσι᾽
ἐνόμισε,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
τὴν
ταύτης
μητέρ᾽
ἐν |
[10] |
ὁμοίους
κελεύει
παῖδας
εἰσποιεῖσθαι.
Λαβὲ
|
δή |
μοι
καὶ
τὸν
Κείων
νόμον, |
[10] |
λαβὲ
τὰς
διαθήκας.
Διαθῆκαι.
Ἀνάγνωθι
|
δή |
μοι
καὶ
τὸν
νόμον
τὸν |
[30] |
περὶ
αὐτὸν
ἐγένετο,
πολὺ
ἂν
|
δήπου |
δικαιότερον
στερηθείη
τῶν
αὑτῆς
ἢ |
[40] |
δι᾽
ἀρετήν,
ὥστ᾽
οὐκ
ἂν
|
δήπου |
φθονήσειεν,
εἴ
τις
περὶ
τοὺς |
[40] |
ἔλαβεν
οὐ
κατὰ
γένος
ἀλλὰ
|
δι᾽ |
ἀρετήν,
ὥστ᾽
οὐκ
ἂν
δήπου |
[30] |
οὔτ᾽
ἀποθανὼν
τῶν
νομιζομένων
ἠξιώθη,
|
δι᾽ |
ἐμὲ
δ᾽
ἀμφότερα
ταῦτ᾽
αὐτῷ |
[20] |
ἑλοίμην
ἀποθανεῖν
ἢ
κεῖνον
περιιδεῖν
|
δι᾽ |
ἔνδειαν
τοῦ
θεραπεύσοντος
πρὸ
μοίρας |
[40] |
ἀνθρώπων
ἀντὶ
παίδων
οὗτός
ἐστιν·
|
διὰ |
γὰρ
τοῦτον
καὶ
οἱ
συγγενεῖς |
[10] |
δὲ
μηδεὶς
οἴηται
μήτ᾽
ἐμὲ
|
διὰ |
μικρὰς
προφάσεις
ἔχειν
τὸν
κλῆρον |
[30] |
πολιτῶν,
δικαίως
ἂν
παρ᾽
αὐτοῦ
|
διὰ |
τὰς
εὐεργεσίας
τὰς
εἰς
ἐκεῖνον |
[30] |
διελέχθην,
εἰκότως
ἂν
ἠβουλήθη
μοι
|
διὰ |
ταῦτα
δοῦναι
τὴν
ἀδελφήν,
ἐγώ |
[0] |
αὐτῶν
τῶν
ἔργων
γνώσεσθ᾽
ἐπειδὰν
|
διὰ |
τέλους
ἀκούσητε
τῶν
πεπραγμένων·
ὅθεν |
[20] |
φύσει
χαλεπὸς
ὢν
ἔτι
δυσκολώτερον
|
διὰ |
τὴν
νόσον
διέκειτο,
ὥστ᾽
οὐκ |
[40] |
ἐστίν.
Καὶ
ταῦτα
πάντ᾽
ἐποίουν
|
διὰ |
τὸν
τρόπον
τὸν
ἐμαυτοῦ
καὶ |
[0] |
τῶν
πραττόντων
ὑπὲρ
αὐτῆς,
εἰ
|
διὰ |
τοῦτ᾽
οἴονται
καλὸν
εἶναι
τὸν |
[20] |
ὥσθ᾽
ἡμᾶς
μηδεμίαν
ἡμέραν
ἀδακρύτους
|
διάγειν, |
ἀλλὰ
θρηνοῦντες
διετελοῦμεν
καὶ
τοὺς |
[10] |
ὁ
παρ᾽
ὑμῖν
τοῖς
μέλλουσι
|
διαγνώσεσθαι |
περὶ
τοῦ
πράγματος,
ἔπειθ᾽
ὁ |
[40] |
ἀποδοθῆναι
παρ᾽
ὑμῶν,
καὶ
γενέσθαι
|
διαδόχους |
τῆς
κληρονομίας
μὴ
ταύτην,
ἀλλ᾽ |
[30] |
Σωπόλιδι
τἀδελφῷ
μάλιστα
κεχαρίσθαι
ταῦτα
|
διαθέμενον. |
Καὶ
γὰρ
ἐκεῖνος
ταύτην
μὲν |
[10] |
Καί
μοι
λαβὲ
τὰς
διαθήκας.
|
Διαθῆκαι. |
Ἀνάγνωθι
δή
μοι
καὶ
τὸν |
[0] |
ποτ᾽
ἐλθεῖν
ἐναντία
πράξοντα
ταῖς
|
διαθήκαις |
αἷς
ἐκεῖνος
κατέλιπεν·
ἐπειδὴ
δὲ |
[40] |
μᾶλλον,
εἰ
τὰς
τῶν
παίδων
|
διαθήκας |
ἀκύρους
ἴδοι
γενομένας.
Καὶ
γὰρ |
[10] |
πείθειν
ὑμᾶς,
ὡς
χρὴ
τὰς
|
διαθήκας |
ἀκύρους
ποιῆσαι
τῶν
μὲν
νόμων |
[10] |
ἐστιν
αὐτοῖς,
ὅπου
τὰς
μὲν
|
διαθήκας |
αὐτοὶ
προσομολογοῦσι
Θρασύλοχον
καταλιπεῖν,
τῶν |
[10] |
ἔδωκεν.
Καί
μοι
λαβὲ
τὰς
|
διαθήκας. |
Διαθῆκαι.
Ἀνάγνωθι
δή
μοι
καὶ |
[10] |
γὰρ
τοῦτον
ἔδει
ποιεῖσθαι
τὰς
|
διαθήκας· |
ἐνθάδε
γὰρ
μετῳκοῦμεν.
Νόμος.
Κατὰ |
[30] |
Λέγουσι
δ᾽
ὡς
τὰς
μὲν
|
διαθήκας |
οὐκ
ἀπιστοῦσι
Θρασύλοχον
καταλιπεῖν,
οὐ |
[40] |
ἐκείνους
γεγενημένας,
πρὸς
δὲ
τούτοις
|
διαθήκας |
παρ᾽
αὐτῶν
τῶν
ἀντιδίκων
ὁμολογουμένας, |
[0] |
τεθνεῶτος
αὐτοῦ
πειρᾶται
τήν
τε
|
διαθήκην |
ἄκυρον
ἅμα
καὶ
τὸν
οἶκον |
[40] |
ἀλλὰ
καὶ
Θρασύλοχον
τὸν
τὴν
|
διαθήκην |
καταλιπόντα
καὶ
Σώπολιν
καὶ
τὴν |
[10] |
Σιφνίων,
ὅθεν
ἦν
ὁ
τὴν
|
διαθήκην |
καταλιπών,
ἔτι
δ᾽
ὁ
παρ᾽ |
[0] |
ὁ
πατὴρ
τοῦ
καταλιπόντος
τὴν
|
διαθήκην |
παρὰ
μὲν
τῶν
προγόνων
οὐδεμίαν |
[0] |
τέχνῃ·
πλάνης
δὲ
γενόμενος
καὶ
|
διαιτηθεὶς |
ἐν
πολλαῖς
πόλεσιν
ἄλλαις
τε |
[20] |
ἀποδημοῦντα,
αὐτὸν
δ᾽
ἐκεῖνον
ἀρρώστως
|
διακείμενον, |
συνεξεκόμις᾽
αὐτῷ
καὶ
τὴν
μητέρα |
[30] |
δὲ
καταλειφθέντων
οὐδὲ
δέχ᾽
ἡμέρας
|
διαλιποῦς᾽ |
ἦλθεν
ἀμφισβητοῦσα,
ὥσπερ
τῶν
χρημάτων |
[0] |
ἀνεψιὰν
τοῦ
πατρός,
οὐ
βουλόμενος
|
διαλύσασθαι |
τὴν
πρὸς
ἡμᾶς
οἰκειότητα.
Οὐ |
[30] |
ὅσοι
περ
ἦσαν
ἐν
Τροιζῆνι,
|
διαπλέοντας |
εἰς
Αἴγιναν,
ἵν᾽
αὐτὸν
συγκαταθάψειαν, |
[20] |
εἰ
τοὺς
οἰκείους
τοὺς
ἐμαυτοῦ
|
διασῶσαι |
δυνηθείην,
ἀλλ᾽
εἰδὼς
Σώπολιν
μὲν |
[40] |
πατρικὴν
καὶ
πάντα
τὸν
χρόνον
|
διατελέσασαν, |
ἔπειτ᾽
εὐεργεσίας
πολλὰς
καὶ
μεγάλας |
[40] |
λέγων
καὶ
μηκέτι
πλείω
χρόνον
|
διατρίβω, |
σκέψασθ᾽
ὡς
μεγάλα
καὶ
δίκαι᾽ |
[10] |
καὶ
πρὸς
τὴν
μητέρ᾽
αὐτῶν
|
διαφερομένη |
καὶ
δυσμενῶς
ἔχουσα,
ἐγὼ
δ᾽ |
[40] |
μέγιστον·
περὶ
γὰρ
ἄλλων
πολλῶν
|
διαφερόμενοι |
περὶ
τούτου
ταὐτὰ
γιγνώσκουσιν.
Δέομαι |
[30] |
οὐσίαν
καταλιπεῖν·
εἰ
δὲ
μηδεμιᾶς
|
διαφορᾶς |
οὔσης
οὕτως
ἀμελὴς
καὶ
κακὴ |
[40] |
μὴ
ταύτην,
ἀλλ᾽
οἷς
ἐκεῖνος
|
διέθετο· |
οὐ
μέντ᾽
ἄν
μοι
δοκῶ |
[10] |
πρὸς
τὰ
τῆς
πόλεως
ὁμοίως
|
διεκείμεθα |
καὶ
φίλοις
καὶ
ξένοις
τοῖς |
[40] |
Σώπολιν
ὡς
αὕτη
τε
κἀγὼ
|
διεκείμεθα, |
σχεδὸν
ἀκηκόατε·
τρέψονται
δ᾽
ἴσως |
[10] |
οὐδὲν
ἐνέλιπεν,
ἀλλ᾽
ἐπειδὴ
πονηρῶς
|
διέκειτο |
καὶ
οὐδεμίαν
ἐλπίδ᾽
εἶχε
τοῦ |
[30] |
καθ᾽
ἑκάστην
τὴν
ἡμέραν,
ὡς
|
διέκειτο, |
ῥᾳδίας
δ᾽
οὔσης
αὐτῇ
τῆς |
[20] |
ἔτι
δυσκολώτερον
διὰ
τὴν
νόσον
|
διέκειτο, |
ὥστ᾽
οὐκ
ἐκείνων
ἄξιον
θαυμάζειν, |
[20] |
αὐτῶν.
Καὶ
ταῦτ᾽
οὐδένα
χρόνον
|
διέλειπεν· |
οὐδὲ
γὰρ
ἀπελθεῖν
οἷόν
τ᾽ |
[30] |
εἰ
καὶ
μηδὲ
πώποτ᾽
αὐτῷ
|
διελέχθην, |
εἰκότως
ἂν
ἠβουλήθη
μοι
διὰ |
[0] |
τῷ
μάντει
γενόμενος
οὕτως
οἰκείως
|
διετέθη |
πρὸς
αὐτὸν
ὥστ᾽
ἀποθνῄσκων
ἐκεῖνος |
[20] |
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οὕτω
κακῶς
|
διετέθην, |
ὥσθ᾽
ὅσοι
περ
εἰσῆλθον
τῶν |
[10] |
γένος
ἀμφισβητοῦσα
πάντα
τὸν
χρόνον
|
διετέλεσε |
καὶ
πρὸς
αὐτὸν
ἐκεῖνον
καὶ |
[20] |
ἡμέραν
ἀδακρύτους
διάγειν,
ἀλλὰ
θρηνοῦντες
|
διετελοῦμεν |
καὶ
τοὺς
πόνους
τοὺς
ἀλλήλων |
[0] |
περὶ
ὧν
ἀμφισβητοῦμεν,
ἐντεῦθεν
ἄρξομαι
|
διηγεῖσθαι. |
Θράσυλλος
γὰρ
ὁ
πατὴρ
τοῦ |
[10] |
πατέρων
παραλαβόντες
ὅσην
ὀλίγῳ
πρότερον
|
διηγησάμην, |
ἔτι
μείζω
τῆς
ὑπαρχούσης
αὐτὴν |
[10] |
τὰς
ἀποδείξεις
εἶναι.
Τοσοῦτον
γὰρ
|
διηνέγκαμεν |
ὥσθ᾽
αὕτη
μὲν
ἡ
κατὰ |
[40] |
διατρίβω,
σκέψασθ᾽
ὡς
μεγάλα
καὶ
|
δίκαι᾽ |
ἥκω
πρὸς
ὑμᾶς
ἔχων,
πρῶτον |
[40] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
εἰρημένων
τὰ
|
δίκαια |
ψηφίσασθαι,
καὶ
τοιούτους
μοι
γενέσθαι |
[40] |
τούτους
κυρίους
τῶν
αὑτοῦ
κατέλιπεν·
|
δίκαιον |
δὲ
καὶ
Θρασυλόχῳ
ταὐτὰ
ταῦτ᾽ |
[30] |
ἀμφότερα
ταῦτ᾽
αὐτῷ
γεγένηται.
Καίτοι
|
δίκαιόν |
ἐστιν
ὑμᾶς
τὴν
ψῆφον
φέρειν, |
[20] |
τὴν
οὐσίαν
ἅπασαν.
Καίτοι
τίνα
|
δικαιότερον |
αὐτὴν
ἔχειν
προσήκει
ἢ1
τὸν |
[30] |
αὐτὸν
ἐγένετο,
πολὺ
ἂν
δήπου
|
δικαιότερον |
στερηθείη
τῶν
αὑτῆς
ἢ
τῶν |
[0] |
ἔχει
παρ᾽
ὑμῶν
πειρᾶσθαι
τῶν
|
δικαίων |
τυγχάνειν.
Τοὐναντίον
δὲ
πέπονθα
τοῖς |
[40] |
ἐμὲ
δὲ
μηδενὸς
δυνάμενον
τῶν
|
δικαίων |
τυχεῖν,
ὃς
τοιαῦτ᾽
ἔπραξα
περὶ |
[0] |
τὰ
πραχθέντα
πάντες
εἴσεσθ᾽
ὅτι
|
δικαίως |
ἂν
καὶ
μείζονος
ἢ
τοσαύτης |
[30] |
ἀλλὰ
φαυλότατος
ἦν
τῶν
πολιτῶν,
|
δικαίως |
ἂν
παρ᾽
αὐτοῦ
διὰ
τὰς |
[10] |
τοὺς
νόμους
ἀλλ᾽
ὡς
καὶ
|
δικαίως |
ταῦτ᾽
ἔπραξεν.
Ῥᾳδίας
δ᾽
ἡγοῦμαι |
[20] |
τελευτώσας.
Ὥστ᾽
οὐδεὶς
ἄν
μοι
|
δικαίως |
φθονήσειεν,
εἴ
τι
τῶν
Θρασυλόχου |
[40] |
ψηφίσασθαι,
καὶ
τοιούτους
μοι
γενέσθαι
|
δικαστάς, |
οἵων
περ
ἂν
αὐτοὶ
τυχεῖν |
[40] |
αὐτὸν
πάντων
γενέσθαι
ταύτῃ
χαλεπώτατον
|
δικαστήν, |
εἴπερ
αἴσθοιτο,
οἵα
περὶ
τοὺς |
[40] |
ἐκείνους
ἀλλ᾽
οὐ
ταυτησὶ
τῆς
|
δίκης |
ἕνεκα·
οὐ
γὰρ
ᾤμην
αὐτοὺς |
[40] |
δὲ
νόμον
ταύταις
βοηθοῦντα,
ὃς
|
δοκεῖ |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἅπασι
καλῶς
κεῖσθαι. |
[20] |
ἀπελθεῖν
οἷόν
τ᾽
ἦν
ἢ
|
δοκεῖν |
ἀμελεῖν,
ὅ
μοι
πολὺ
δεινότερον |
[10] |
καίτοι
τίνος
ἂν
ὑμῖν
ἀποσχέσθαι
|
δοκοῦσιν, |
οἵτινες
ζητοῦσι
πείθειν
ὑμᾶς,
ὡς |
[40] |
διέθετο·
οὐ
μέντ᾽
ἄν
μοι
|
δοκῶ |
φυγεῖν
οὐδὲ
τὴν
Θρασύλλου
γνώμην. |
[30] |
καὶ
γένει
καὶ
πλούτῳ
καὶ
|
δόξῃ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασι
πρώτους |
[30] |
οἰκειότερον
προσείπωσι
τὸν
τεθνεῶτα,
τοσούτῳ
|
δόξουσαν |
αὐτὴν
μείζω
καὶ
δεινότερ᾽
ἐξαμαρτεῖν· |
[0] |
ὡς
ἀδίκως
ἀμφισβητοῦσιν,
ἔπειθ᾽
ὑμῖν
|
δόξωσι |
χείρους
εἶναι.
Τὴν
μὲν
οὖν |
[40] |
ἀλλὰ
πρὸς
τοὺς
πώποτε
κατὰ
|
δόσιν |
ἀμφισβητήσαντας,
εὑρεθείην
ἂν
οὐδενὸς
χείρων |
[40] |
Θράσυλλον
εὔνουν
εἶναι
τοῖς
κατὰ
|
δόσιν |
ἀμφισβητοῦσιν·
καὶ
γὰρ
αὐτὸς
καὶ |
[30] |
ἂν
ἠβουλήθη
μοι
διὰ
ταῦτα
|
δοῦναι |
τὴν
ἀδελφήν,
ἐγώ
τ᾽
εἰ |
[30] |
τετρωμένον
αὐτὸν
καὶ
βαδίζειν
οὐ
|
δυνάμενον |
ἀλλ᾽
ὀλιγοψυχοῦντα
ἀπεκόμις᾽
ἐπὶ
τὸ |
[20] |
μὲν
ἔχοντα,
περιιέναι
δ᾽
ἔτι
|
δυνάμενον, |
ἓξ
μῆνας
δὲ
συνεχῶς
ἐν |
[40] |
τῶν
χρημάτων,
ἐμὲ
δὲ
μηδενὸς
|
δυνάμενον |
τῶν
δικαίων
τυχεῖν,
ὃς
τοιαῦτ᾽ |
[10] |
ἐκεῖνον
μὴ
νομίζειν
ἀξίαν
μοι
|
δύνασθαι |
χάριν
ἀποδοῦναι
τῶν
πεπραγμένων.
Ὅμως |
[20] |
τοὺς
οἰκείους
τοὺς
ἐμαυτοῦ
διασῶσαι
|
δυνηθείην, |
ἀλλ᾽
εἰδὼς
Σώπολιν
μὲν
ἀποδημοῦντα, |
[20] |
συμφοραῖς,
ὧν
οὐδέποτ᾽
ἂν
ἐπιλαθέσθαι
|
δυνηθείην. |
Καὶ
μὴν
οὐδὲ
τοῦθ᾽
ἕξουσιν |
[20] |
γὰρ
φύσει
χαλεπὸς
ὢν
ἔτι
|
δυσκολώτερον |
διὰ
τὴν
νόσον
διέκειτο,
ὥστ᾽ |
[10] |
τὴν
μητέρ᾽
αὐτῶν
διαφερομένη
καὶ
|
δυσμενῶς |
ἔχουσα,
ἐγὼ
δ᾽
οὐ
μόνον |
[40] |
αὐτῶν,
ἣ
πασῶν
ἂν
εἴη
|
δυστυχεστάτη |
γυναικῶν,
εἰ
μὴ
μόνον
ἐξαρκέσειεν |
[20] |
πράττοντος
Θρασυλόχου
πάντα
ταῦθ᾽
ὑπέμενον,
|
δυστυχήσαντα |
δ᾽
αὐτὸν
ἀπέλιπον·
ἐν
αὐτοῖς |
[30] |
σκέψασθ᾽
ὡς
σφόδρ᾽
αὐτῷ
συνήνεγκεν·
|
δυστυχησάντων |
γὰρ
ἡμῶν
ἐν
τῇ
προσβολῇ |
[40] |
οὐ
γὰρ
ᾤμην
αὐτοὺς
οὕτω
|
δυστυχήσειν |
ὥστ᾽
ἄπαιδας
ἀμφοτέρους
τελευτήσαντας
εἰς |
[40] |
πολλὰς
καὶ
μεγάλας
καὶ
περὶ
|
δυστυχοῦντας |
ἐκείνους
γεγενημένας,
πρὸς
δὲ
τούτοις |
[20] |
τῶν
ἐν
τῇ
θεραπείᾳ
καὶ
|
δυσχερέστατα |
καὶ
πόνους
ἀηδεστάτους
ἔχοντα
καὶ |
[40] |
ἢ
τὰς
ὑφ᾽
ἑτέρων
δεδομένας
|
δωρεὰς |
ἀφαιρεῖσθαι.
Ἄξιον
δ᾽
ἐστὶ
καὶ |
[0] |
ἂν
καὶ
μείζονος
ἢ
τοσαύτης
|
δωρεᾶς |
ἠξιώθην.
Χρῆν
μέντοι
καὶ
τὴν |
[40] |
αὐτοῦ
χρηστὸς
γενόμενος
τῆς
αὐτῆς
|
δωρεᾶς |
ἧσπερ
ἐκεῖνος
ἠξιώθη.
Μεμνῆσθαι
δὲ |