Paragraphes
[20]	πεισθεὶς ἐμὲ ἐποιήσατο ὑόν, ἀλλὰ	μάλιστα	μὲν ὑπὸ τῆς ἐρημίας (ἐπείσθη)
[20]	ἦν αὐτῷ ἄλλον τινὰ ποιήσασθαι	μᾶλλον	ἢ ἄπαιδα καταγηρᾶν, ὥσπερ οὗτος
[10]	πείθειν ἐκεῖνον, εἴ τι βούλοιντο,	μᾶλλον	ἢ τελευτήσαντα ὑβρίζειν καὶ ἐξερημοῦν
[40]	Μενεκλῆς οὐ παρεφρόνει, ἀλλὰ πολὺ	μᾶλλον	οὗτος νυνί, ὅς γε ποιησάμενος
[20]	φαίνεται; Ἐγὼ γὰρ οἶμαι πολλῷ	μᾶλλον	τοῦτον παραφρονεῖν τῷ τε λόγῳ
[30]	τοὺς γνόντας αὐτοὺς ὑμῖν παρέξομαι	μάρτυρας,	ἐὰν ἐθέλωσιν ἀναβαίνειν εἰσὶ γὰρ
[40]	δημότας καὶ τοὺς ὀργεῶνας παρεσχόμην	μάρτυρας·	(καὶ ἐκεῖνον ἐπέδειξα τρία καὶ
[30]	βούλομαι ὑμῖν καὶ αὐτοὺς τούτους	μάρτυρας	παρασχέσθαι, (καὶ) ἐμοὶ μαρτυροῦντας ἔργῳ
[10]	ὀργεῶνας καὶ τοὺς δημότας παρέξομαι	μάρτυρας,	ὡς δ' ἐξῆν ποιήσασθαι, τὸν
[0]	μαρτυρίαν ταύτην πρῶτον βούλομαι παρασχέσθαι.	Μαρτυρία.	(Ἐκδόντες τοίνυν τὰς ἀδελφάς, ὦ
[30]	σὺ δ' ἐπίλαβε τὸ ὕδωρ.	Μαρτυρίαι.	Λαβὲ δή μοι τὰς μαρτυρίας
[10]	ἀνάγνωθι ταύτας καὶ τὸν νόμον.	Μαρτυρίαι	Νόμος. (Ὡς μὲν τοίνυν ἐξῆν
[30]	ἐξήκοντα μνᾶς πραθέντος τοῦ χωρίου.	Μαρτυρίαι.	(Ὁ θεῖος τοίνυν οὑτοσί, ὦ
[30]	μαρτυρίας ὑμῖν τῶν εἰδότων ἀναγνώσεται.	Μαρτυρίαι.	(Ὅτι τοίνυν ὁ Μενεκλῆς, ὦ
[0]	ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ προῖκα, τὴν	μαρτυρίαν	ταύτην πρῶτον βούλομαι παρασχέσθαι. Μαρτυρία.
[10]	ποίησις ἐγένετο. Καί μοι τὰς	μαρτυρίας	ἀνάγνωθι ταύτας καὶ τὸν νόμον.
[30]	τοὺς παραγενομένους. (Καί μοι τὰς	μαρτυρίας	ἀνάγνωθι ταυτασί· σὺ δ' ἐπίλαβε
[30]	Μαρτυρίαι. Λαβὲ δή μοι τὰς	μαρτυρίας	ἐκείνας, ὡς τό τε χωρίον
[30]	τὰ περὶ τὴν ταφήν, τὰς	μαρτυρίας	ὑμῖν τῶν εἰδότων ἀναγνώσεται. Μαρτυρίαι.
[40]	ἐλεῆσαί με καὶ ἀποψηφίσασθαι τοῦ	μάρτυρος	τουτουί. Ἀπέφηνα δ' ὑμῖν πρῶτον
[30]	τούτους μάρτυρας παρασχέσθαι, (καὶ) ἐμοὶ	μαρτυροῦντας	ἔργῳ καὶ οὐ λόγῳ, ἐξ
[30]	ταῦτα, φαίνονται αὐτοὶ οὗτοι ἐμοὶ	μαρτυροῦντες	ὅτι κατὰ τοὺς νόμους ἐποιήθην
[0]	ἐμοῦ ὑοῦ ἐκείνου, ἀλλ' ὁ	μάρτυς	διεμαρτύρησε τἀληθῆ. Δέομαι δ' ὑμῶν
[10]	ἀποδέδεικται ἡμῖν, ὦ ἄνδρες, ὁ	μάρτυς	τἀληθῆ διαμεμαρτυρηκώς, καὶ οὗτοι πρός
[40]	μόνον ταῦτ' ἐστὶ τὰ ποιοῦντά	με	ἀγωνίζεσθαι τὸν ἀγῶνα τοῦτον, ἀλλ'
[40]	καὶ ὀμοθέντα παραβάς, καὶ ἀφελέσθαι	με	ἀξιοῖ ταυτὶ τὰ λοιπά, οὕτως
[10]	τούτων, καὶ εἰς τοὺς δημότας	με	ἐγγράφει καὶ εἰς τοὺς ὀργεῶνας.
[40]	παραφρονοῦντος, ταῦτ' ἐστὶ τὰ λυποῦντά	με.	(Ἐγὼ οὖν δέομαι ὑμῶν πάντων,
[10]	φρονῶν, εὖ νοῶν, ποιησάμενος εἰσάγει	με	εἰς τοὺς φράτορας παρόντων τούτων,
[40]	καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω ἐλεῆσαί	με	καὶ ἀποψηφίσασθαι τοῦ μάρτυρος τουτουί.
[0]	τῷ τε πατρὶ τῷ ποιησαμένῳ	με	καὶ ἐμαυτῷ. (Διδάξω οὖν ὑμᾶς
[0]	εἰπεῖν οὐδένα τολμῆσαι ὡς ἐποιήσατό	με	Μενεκλῆς παρανοῶν ἢ γυναικὶ πειθόμενος·
[30]	ὁ Μενεκλῆς, ὦ ἄνδρες, ἐποιήσατό	με	οὐ παρανοῶν οὐδὲ γυναικὶ πειθόμενος,
[40]	εἶναι ὠνομάσθην καὶ ὃς ἐποιήσατό	με,	ταχὺ ἂν ἀπέστην αὐτῷ τῶν
[10]	Μενεκλῆς γυναῖκά μοι, καὶ ἔφη	με	χρῆναι γῆμαι· καὶ ἐγὼ λαμβάνω
[10]	ἐκ τοῦ τρόπου τούτου ποιεῖταί	με.	(Ὡς οὖν κατὰ τοὺς νόμους
[40]	τοῦ κλήρου τοῦ πατρῴου, εἴτε	μείζων	ἐστὶν οὗτος εἴτε ἐλάττων, ἄπαιδα
[10]	ἐν διαθήκαις, ὦ ἄνδρες, γράψας,	μέλλων	ἀποθνήσκειν, ὥσπερ ἄλλοι τινὲς τῶν
[10]	δημόται καὶ οἱ ὀργεῶνες ὑμῖν	μεμαρτυρήκασιν·	ὥστε περιφανῶς ἀποδέδεικται ἡμῖν, ὦ
[40]	προπηλακισθέντα αὐτὸν ὑπὸ τούτων, ἀλλὰ	μεμνημένοι	τοῦ νόμου καὶ τοῦ ὅρκου
[20]	ἀτυχοῦντι φαίνεται ἐπιτιμῶν. (Καὶ τοῖς	μὲν	ἄλλοις ἅπασιν ἀνθρώποις καὶ Ἕλλησι
[20]	λέγων φαίνεται, καὶ οὐκ αἰσχύνεται	μὲν	αὑτῷ τὸν νόμον τὸν περὶ
[10]	ἐστὶν ὑμῖν ῥᾴδιον ἐπιγνῶναι. Πρῶτον	μὲν	γὰρ ἡ ἀδελφή, περὶ ἧς
[20]	ἐστιν, ὦ ἄνδρες, ἀκοῦσαι. Εἰ	μὲν	γὰρ περὶ τοῦ ὀνόματός μοι
[40]	ὁ Μενεκλῆς εἶχέ τι, τότε	μὲν	ἔδωκα ἐμαυτὸν ὑὸν αὐτῷ ποιήσασθαι,
[20]	περ ἡ ἐμή. Εἶτα αὐτὸς	μὲν	εἰ ἦν ἄπαις, ἐποιήσατ' ἄν·
[40]	θάψας. (Οὗτος δὲ νυνὶ ἄκληρον	μὲν	ἐμὲ ποιεῖν τοῦ κλήρου τοῦ
[30]	~Ἐκεῖνοι δ' εἶπον ἡμῖν, εἰ	μὲν	ἐπιτρέποιμεν αὐτοῖς ὥστε τὰ δίκαια
[40]	καὶ μηδενὸς ἄξιος, ὥστε ὑπὸ	μὲν	εὖ φρονοῦντος μηδ' ὑφ' ἑνὸς
[40]	εἶναι τῇδε νομίζω, εἰ ἡνίκα	μὲν	ὁ Μενεκλῆς εἶχέ τι, τότε
[30]	οἶκον αὐτοῦ ἐξερημώσων. (Καὶ ἐγὼ	μὲν	ὁ ποιητὸς ἐκεῖνόν τε ζῶντα
[10]	εἰς τοὺς ὀργεῶνας. (Καὶ τότε	μὲν	οὐδὲν ἀντέλεγον αὐτῷ οὗτοι ὡς
[10]	θεραπεύσοντος αὐτὸν καὶ ἐπιδημήσοντος· ἐμοὶ	μὲν	οὖν” ἔφη συμβαίνει ἀποδημία, ὡς
[10]	τὰ νομιζόμενα αὐτῷ ποιήσοι. Τούτῳ	μὲν	οὖν ἑώρα ἕνα μόνον ὑὸν
[40]	τουτουί. Ἀπέφηνα δ' ὑμῖν πρῶτον	μὲν	ποιηθέντα ἐμαυτὸν ὑπὸ τοῦ Μενεκλέους
[10]	ὡς ἀληθῆ λέγω ταῦτα, τῆς	μὲν	ποιήσεως ὑμῖν τοὺς φράτορας καὶ
[0]	τοῦτ' ἔφαμεν ποιήσειν. (Κἀκείνη τὸ	μὲν	πρῶτον οὐδ' ἠνέσχετ' αὐτοῦ λέγοντος,
[30]	τὰ ἀγαθὰ ποιοῦσιν ἡμᾶς, τὸν	μὲν	τεθνεῶτα ἄπαιδα βουλόμενοι καταστῆσαι, ἐμὲ
[30]	αὐτῷ ὅτι ὑὸν ἐποιήσατο, ζῶντος	μὲν	τὸ χωρίον τὸ περιλειφθὲν αὐτῷ
[10]	τὸν νόμον. Μαρτυρίαι Νόμος. (Ὡς	μὲν	τοίνυν ἐξῆν τῷ Μενεκλεῖ ποιήσασθαι
[0]	αὐτῷ παῖδες τέτταρες ἡμεῖς, δύο	μὲν	ὑεῖς, δύο δὲ θυγατέρες. Τελευτήσαντος
[20]	ἐμὲ ἐποιήσατο ὑόν, ἀλλὰ μάλιστα	μὲν	ὑπὸ τῆς ἐρημίας (ἐπείσθη) δεύτερον
[0]	~Περὶ τοῦ Μενεκλέους κλήρου. (Ἡγούμην	μέν,	ὦ ἄνδρες, εἴ τις καὶ
[30]	οὗτοι, καὶ οὐ πρὸς τὸν	Μενεκλέα,	καὶ ὀμόσαντες ὅρκους καὶ ἐγὼ
[20]	ἄπαις, ἐποιήσατ' ἄν· τὸν δὲ	Μενεκλέα	ποιήσαντα ταὐτὰ τούτῳ παραφρονεῖν φησι
[0]	εἶχεν ἀνδρὶ συνοικεῖν, καὶ τῷ	Μενεκλεῖ	ἡ γυνὴ τελευτᾷ ἣν εἶχε
[0]	ἄνδρες, φίλος ἦν καὶ ἐπιτήδειος	Μενεκλεῖ,	καὶ ἐχρῆτο οἰκείως· ἦμεν δὲ
[10]	(Ὡς μὲν τοίνυν ἐξῆν τῷ	Μενεκλεῖ	ποιήσασθαι ὑὸν αὑτῷ ὅν τινα
[30]	καὶ δικαίως εἰμὶ κληρονόμος τῶν	Μενεκλέους.	~Ἐγὼ δ' οἶμαι καταφανὲς ὑμῖν
[0]	~Περὶ τοῦ	Μενεκλέους	κλήρου. (Ἡγούμην μέν, ὦ ἄνδρες,
[0]	ἔστιν ἐπίδικος ὁ κλῆρος ὁ	Μενεκλέους	ὄντος ἐμοῦ ὑοῦ ἐκείνου, ἀλλ'
[20]	ἀναίνεται, εἰ ἐγὼ ἔσομαι ὑὸς	Μενεκλέους,	πῶς οὐ φθονερός ἐστιν; Εἰ
[30]	μηδὲ κληρονόμος ἦν ἐγὼ τῶν	Μενεκλέους	ὑπ' αὐτῶν τούτων δεδοκιμασμένος, τί
[40]	μὲν ποιηθέντα ἐμαυτὸν ὑπὸ τοῦ	Μενεκλέους	ὡς ἄν τις δικαιότατα ποιηθείη,
[0]	τὴν δὲ νεωτέραν, ἣν εἶχε	Μενεκλῆς,	ἄπαιδα. (Καὶ ἐκεῖνος δευτέρῳ μηνὶ
[10]	(Πραχθέντων δὲ τούτων ἐσκόπει ὁ	Μενεκλῆς	γυναῖκά μοι, καὶ ἔφη με
[40]	νομίζω, εἰ ἡνίκα μὲν ὁ	Μενεκλῆς	εἶχέ τι, τότε μὲν ἔδωκα
[0]	ὡς ἔλαβεν εἴκοσι μνᾶς ὁ	Μενεκλῆς	ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ προῖκα, τὴν
[10]	παρανοῶν οὐδὲ γυναικὶ πειθόμενος ὁ	Μενεκλῆς	ἐποιήσατο, ἀλλ' εὖ φρονῶν, ἐνθένδε
[0]	ἐκείνῃ τὰ νομιζόμενα ἐποίησεν ὁ	Μενεκλῆς,	ᾔτει τὴν ἀδελφὴν ἡμᾶς, ὑπομιμνήσκων
[10]	βούλῃ τοῦτον ποιήσασθαι. Καὶ ὁ	Μενεκλῆς	καλῶς ἔφη αὐτὸν λέγειν, καὶ
[40]	τὰς ἐκείνου· ἃ προνοηθεὶς ὁ	Μενεκλῆς,	κύριος ὢν τῶν ἑαυτοῦ, ἐποιήσατο
[10]	ταῦτα χρόνου διαγενομένου ἐσκόπει ὁ	Μενεκλῆς	ὅπως μὴ ἔσοιτο ἄπαις, ἀλλ'
[40]	τούτων αὐτῶν ὁμολογούμενόν ἐστιν ὅτι	Μενεκλῆς	οὐ παρεφρόνει, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον
[0]	οὐδένα τολμῆσαι ὡς ἐποιήσατό με	Μενεκλῆς	παρανοῶν ἢ γυναικὶ πειθόμενος· ἐπειδὴ
[0]	αὐτὴν Ἠλείῳ Σφηττίῳ, καὶ ὁ	Μενεκλῆς	τήν τε προῖκα ἐπιδίδωσιν αὐτῷ,
[30]	ἀναγνώσεται. Μαρτυρίαι. (Ὅτι τοίνυν ὁ	Μενεκλῆς,	ὦ ἄνδρες, ἐποιήσατό με οὐ
[20]	ὀρφανῷ ἀποστῆναι. Ἠμφισβήτει οὖν αὐτῷ	μέρους	τινὸς τοῦ χωρίου, πρότερον οὐδὲ
[0]	ἁπάντων καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω	μετ'	εὐνοίας ἀποδέχεσθαί μου τοὺς λόγους.
[10]	χρυσίδια, ἃ ἦν, δίδωσιν αὐτῇ.	~μετὰ	δὲ ταῦτα χρόνου διαγενομένου ἐσκόπει
[0]	τὸ στρατεύεσθαι ἐτραπόμεθα, καὶ ἀπεδημήσαμεν	μετὰ	Ἰφικράτους εἰς Θρᾴκην· ἐκεῖ δὲ
[10]	τὸν οἶκον. Ἐπεβίω γὰρ ἐκεῖνος	μετὰ	τὴν ποίησιν οὐκ ἐνιαυτὸν ἕνα
[0]	ταύτην αὑτῷ, ἐκδοῦναι ἄλλῳ αὐτὴν	μετὰ	τῆς γνώμης τῆς ἑαυτοῦ. Καὶ
[30]	ἄλλην ἀπαλλαγὴν οὐδεμίαν, εἰ μὴ	μεταλήψονται	οὗτοι τῶν ἐκείνου. (Ἐκ δὲ
[0]	τήν τε προῖκα ἐπιδίδωσιν αὐτῷ,	μετασχὼν	τοῦ οἴκου τῆς μισθώσεως τῶν
[10]	χρόνῳ, τοσούτῳ ὄντι, οὐδὲν ἐκεῖνος	μετέγνω	τῶν πεπραγμένων ἑαυτῷ, διὰ τὸ
[30]	τὸ ὄνομα τὸ ἐκείνου, ἵνα	μὴ	ἀνώνυμος ὁ οἶκος αὐτοῦ γένηται,
[20]	οὐδὲ τῇ γυναικὶ πεισθείς, εἰ	μὴ	ἄρα τὴν ἐρημίαν αὐτοῦ καὶ
[10]	ἀδελφῆς τῆς ἡμετέρας παῖδας αὐτῷ	μὴ	γενέσθαι, ἐκ ταύτης τῆς οἰκίας
[20]	ἐμόν, τρίτον δὲ διὰ τὸ	μὴ	εἶναι συγγενῆ μηδέν' ἄλλον αὐτῷ,
[10]	διαγενομένου ἐσκόπει ὁ Μενεκλῆς ὅπως	μὴ	ἔσοιτο ἄπαις, ἀλλ' ἔσοιτο αὐτῷ
[30]	ἐγὼ τούτοις. (Καίτοι εἴ γε	μὴ	κατὰ τοὺς νόμους ἐγεγένητο ἡ
[30]	εἶναι ἄλλην ἀπαλλαγὴν οὐδεμίαν, εἰ	μὴ	μεταλήψονται οὗτοι τῶν ἐκείνου. (Ἐκ
[40]	ἑαυτῷ, ἵνα τούτων ἁπάντων τυγχάνῃ.	(Μὴ	οὖν, ὦ ἄνδρες, πεισθέντες ὑπὸ
[10]	διαθέσθαι ὅπως ἂν ἐθέλῃ, ἐὰν	μὴ	παῖδες ἄρρενες ὦσι· γνήσιοι. Ὁ
[40]	ὄντα μικρά. (Ἐγὼ δὲ εἰ	μὴ	πάνυ τὸ πρᾶγμα αἰσχρὸν εἶναι
[40]	τῷ ἐν Ἅιδου ὄντι, καὶ	μὴ	περιίδητε, πρὸς θεῶν καὶ δαιμόνων
[20]	πολλῆς ἔδοξεν ἡμῖν χρῆναι, ἵνα	μή	ποτε εἴπῃ τις ἐμὲ φιλοχρηματεῖν
[30]	γὰρ τούτων οἰκεῖοἰ, εἰ δὲ	μή,	τοὺς παραγενομένους. (Καί μοι τὰς
[20]	ἀμφισβητήσας, καὶ ἀπηγόρευε τοῖς ὠνουμένοις	μὴ	ὠνεῖσθαι. (Κἀκεῖνος ἠγανάκτει, οἶμαι, καὶ
[40]	ὥστε ὑπὸ μὲν εὖ φρονοῦντος	μηδ'	ὑφ' ἑνὸς ἂν ποιηθῆναι τῶν
[30]	τοὺς νόμους ἐγεγένητο ἡ ποίησις,	μηδὲ	κληρονόμος ἦν ἐγὼ τῶν Μενεκλέους
[40]	ἱερὰ τὰ πατρῷα ὑπὲρ ἐκείνου	μηδεὶς	τιμᾷ μήτ' ἐναγίζῃ αὐτῷ καθ'
[20]	διὰ τὸ μὴ εἶναι συγγενῆ	μηδέν'	ἄλλον αὐτῷ, ὁπόθεν ἂν ἐποιήσατο
[20]	ἐγὼ ἔχω νυνί. Εἰ δὲ	μηδὲν	τούτων κατέλιπεν, ἃ δ' ἦν
[40]	φαῦλος ἄνθρωπος δοκῶ εἶναι καὶ	μηδενὸς	ἄξιος, ὥστε ὑπὸ μὲν εὖ
[30]	ἀμφοτέρους πρὸς τῷ βωμῷ ἦ	μὴν	ποιήσειν. Καὶ ἡμεῖς ὠμόσαμεν εὖ
[0]	Μενεκλῆς, ἄπαιδα. (Καὶ ἐκεῖνος δευτέρῳ	μηνὶ	ἢ τρίτῳ, πολλὰ ἐπαινέσας τὴν
[40]	πατρῷα ὑπὲρ ἐκείνου μηδεὶς τιμᾷ	μήτ'	ἐναγίζῃ αὐτῷ καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν,
[40]	καὶ ἀνώνυμον βούλεται καταστῆσαι, ἵνα	μήτε	τὰ ἱερὰ τὰ πατρῷα ὑπὲρ
[40]	ταυτὶ τὰ λοιπά, οὕτως ὄντα	μικρά.	(Ἐγὼ δὲ εἰ μὴ πάνυ
[0]	αὐτῷ, μετασχὼν τοῦ οἴκου τῆς	μισθώσεως	τῶν παίδων τῶν Νικίου, καὶ
[0]	ὅτι φιλῶν ἀπεβάλετο· οὐδεὶς γὰρ	μισῶν	τινα ἱκετεύει αὐτῷ. Ἐδεῖτο οὖν
[0]	ὥραν, Λευκολόφῳ, προῖκα ἐπιδόντες εἴκοσι	μνᾶς.	(Καὶ ἀπ' ἐκείνου τοῦ χρόνου
[20]	οὕτω διαλύει τὸν ὀρφανόν, ἑπτὰ	μνᾶς	καὶ τάλαντον ἀποδοὺς ἀπὸ τῆς
[0]	οἰκεῖοι. Καὶ ὡς ἔλαβεν εἴκοσι	μνᾶς	ὁ Μενεκλῆς ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ
[30]	ὁ ὀρφανὸς ἑπτὰ καὶ ἐξήκοντα	μνᾶς	πραθέντος τοῦ χωρίου. Μαρτυρίαι. (Ὁ
[30]	ὡς τό τε χωρίον ἑβδομήκοντα	μνῶν	ἐπράθη, καὶ ὡς ἀπέλαβεν ὁ
[20]	ἀποδίδοται Φιλίππῳ τῷ Πιθεῖ ἑβδομήκοντα	μνῶν,	καὶ οὕτω διαλύει τὸν ὀρφανόν,
[30]	ὅ ἐστιν οὐκ ἄξιον τριῶν	μνῶν·	οὗτος δὲ πλεῖον ἢ δέκα
[30]	οὗτος δὲ πλεῖον ἢ δέκα	μνῶν	χωρίον ἔχων, εἶτα προσέτι νῦν
[20]	μὲν γὰρ περὶ τοῦ ὀνόματός	μοι	διαφέρεται καὶ ἀναίνεται, εἰ ἐγὼ
[20]	τοῦτο προσαγορεύειν. (Ἡδέως δ' ἄν	μοι	δοκῶ τούτου πυθέσθαι τοῦ φάσκοντος
[10]	τούτων ἐσκόπει ὁ Μενεκλῆς γυναῖκά	μοι,	καὶ ἔφη με χρῆναι γῆμαι·
[10]	ὃν ἡ ποίησις ἐγένετο. Καί	μοι	τὰς μαρτυρίας ἀνάγνωθι ταύτας καὶ
[30]	δὲ μή, τοὺς παραγενομένους. (Καί	μοι	τὰς μαρτυρίας ἀνάγνωθι ταυτασί· σὺ
[30]	τὸ ὕδωρ. Μαρτυρίαι. Λαβὲ δή	μοι	τὰς μαρτυρίας ἐκείνας, ὡς τό
[10]	τοῦτο ὑμᾶς βούλομαι διδάξαι. Καὶ	μοι	τὸν νόμον ἀνάγνωθι, ὃς κελεύει
[0]	λέγοντος, προιόντος δὲ τοῦ χρόνου	μόλις	ἐπείσθη· καὶ οὕτως ἐκδίδομεν αὐτὴν
[10]	τὸν νόμον ἔθηκεν οὕτως, ὁρῶν	μόνην	ταύτην καταφυγὴν οὖσαν τῆς ἐρημίας
[40]	ὄνομα, τῆς κληρονομίας ὃ ἔτι	μόνον	λοιπόν ἐστιν, ἄκυρον δὲ τὴν
[40]	πολλὴν ἐξουσίαν παράσχοι Καὶ οὐ	μόνον	ταῦτ' ἐστὶ τὰ ποιοῦντά με
[10]	Τούτῳ μὲν οὖν ἑώρα ἕνα	μόνον	ὑὸν ὄντα, ὥστε ἐδόκει αὐτῷ
[40]	ἄνδρες, πεισθέντες ὑπὸ τούτων ἀφέλησθέ	μου	τὸ ὄνομα, τῆς κληρονομίας ὃ
[0]	καὶ ἱκετεύω μετ' εὐνοίας ἀποδέχεσθαί	μου	τοὺς λόγους. (Ἐπώνυμος γὰρ ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/10/2008