Chant, vers |
23, [250-299] |
θυμὸς
κεχαρήσεται·
οὐδὲ
γὰρ
αὐτὸς
|
~χαίρω, |
ἐπεὶ
μάλα
πολλὰ
βροτῶν
ἐπὶ |
23, [150-199] |
δέ
μοι
ἄλλοσε
θῆκε
λέχος;
|
χαλεπὸν |
δέ
κεν
εἴη
~καὶ
μάλ᾽ |
23, [50-99] |
ἔπειτα
περίφρων
Πηνελόπεια·
~μαῖα
φίλη,
|
χαλεπόν |
σε
θεῶν
αἰειγενετάων
~δήνεα
εἴρυσθαι, |
23, [250-299] |
ἀμέτρητος
πόνος
ἔσται,
~πολλὸς
καὶ
|
χαλεπός, |
τὸν
ἐμὲ
χρὴ
πάντα
τελέσσαι. |
23, [0-49] |
περ
μάλ᾽
ἐόντα,
~καί
τε
|
χαλιφρονέοντα |
σαοφροσύνης
ἐπέβησαν·
~οἵ
σέ
περ |
23, [300-349] |
νηῒ
φίλην
ἐς
πατρίδα
γαῖαν,
|
~χαλκόν |
τε
χρυσόν
τε
ἅλις
ἐσθῆτά |
23, [150-199] |
δ᾽
ἐκ
ῥίζης
προταμὼν
ἀμφέξεσα
|
χαλκῷ
|
~εὖ
καὶ
ἐπισταμένως,
καὶ
ἐπὶ |
23, [350-399] |
οἱ
οὐκ
ἀπίθησαν,
ἐθωρήσσοντο
δὲ
|
χαλκῷ, |
~ὤϊξαν
δὲ
θύρας,
ἐκ
δ᾽ |
23, [150-199] |
καὶ
Παλλὰς
Ἀθήνη
~τέχνην
παντοίην,
|
χαρίεντα |
δὲ
ἔργα
τελείει·
~ὣς
μὲν |
23, [150-199] |
τελείει·
~ὣς
μὲν
τῷ
περίχευε
|
χάριν |
κεφαλῇ
τε
καὶ
ὤμοις.
~ἐκ |
23, [300-349] |
ἵκετο
Πλαγκτὰς
πέτρας
δεινήν
τε
|
Χάρυβδιν
|
~Σκύλλην
θ᾽
ἣν
οὔ
πώ |
23, [200-249] |
ἔπειτ᾽
ἰθὺς
δράμεν,
ἀμφὶ
δὲ
|
χεῖρας
|
~δειρῇ
βάλλ᾽
Ὀδυσῆϊ,
κάρη
δ᾽ |
23, [0-49] |
ἀγορεύεις,
~ὅππως
δὴ
μνηστῆρσιν
ἀναιδέσι
|
χεῖρας |
ἐφῆκε
~μοῦνος
ἐών,
οἱ
δ᾽ |
23, [50-99] |
~ἦ
παρστᾶσα
κύσειε
κάρη
καὶ
|
χεῖρε |
λαβοῦσα.
~ἡ
δ᾽
ἐπεὶ
εἰσῆλθεν |
23, [250-299] |
ἐπὶ
ἄστε᾽
ἄνωγεν
~ἐλθεῖν,
ἐν
|
χείρεσσιν |
ἔχοντ᾽
εὐῆρες
ἐρετμόν,
~εἰς
ὅ |
23, [250-299] |
δ᾽
ἐστὶ
δαήμεναι
οὔ
τι
|
χέρειον. |
~τὴν
δ᾽
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
πολύμητις |
23, [350-399] |
~πάντας
δ᾽
ἔντε᾽
ἄνωγεν
ἀρήϊα
|
χερσὶν |
ἑλέσθαι.
~οἱ
δέ
οἱ
οὐκ |
23, [250-299] |
ἡγεμόνευεν
~ἐρχομένοισι
λέχοσδε,
δάος
μετὰ
|
χερσὶν |
ἔχουσα·
~ἐς
θάλαμον
δ᾽
ἀγαγοῦσα |
23, [50-99] |
με
κεῖνος
ἑλὼν
ἐπὶ
μάστακα
|
χερσὶν
|
~οὐκ
ἔα
εἰπέμεναι
πολυϊδρείῃσι
νόοιο. |
23, [150-199] |
~αὐτὰρ
κὰκ
κεφαλῆς
κάλλος
πολὺ
|
χεῦεν |
Ἀθήνη
~μείζονά
τ᾽
εἰσιδέειν
καὶ |
23, [350-399] |
~ἤδη
μὲν
φάος
ἦεν
ἐπὶ
|
χθόνα, |
τοὺς
δ᾽
ἄρ᾽
Ἀθήνη
~νυκτὶ |
23, [150-199] |
μιν
φᾶρος
καλὸν
βάλεν
ἠδὲ
|
χιτῶνα· |
~αὐτὰρ
κὰκ
κεφαλῆς
κάλλος
πολὺ |
23, [100-149] |
μὲν
ἂρ
λούσασθε
καὶ
ἀμφιέσασθε
|
χιτῶνας, |
~δμῳὰς
δ᾽
ἐν
μεγάροισιν
ἀνώγετε |
23, [100-149] |
μὲν
οὖν
λούσαντο
καὶ
ἀμφιέσαντο
|
χιτῶνας, |
~ὅπλισθεν
δὲ
γυναῖκες·
ὁ
δ᾽ |
23, [150-199] |
λέχος
ἐμβάλετ᾽
εὐνήν,
~κώεα
καὶ
|
χλαίνας |
καὶ
ῥήγεα
σιγαλόεντα.
~ὣς
ἄρ᾽ |
23, [250-299] |
~πολλὸς
καὶ
χαλεπός,
τὸν
ἐμὲ
|
χρὴ |
πάντα
τελέσσαι.
~ὣς
γάρ
μοι |
23, [300-349] |
Ἀΐδεω
δόμον
ἤλυθεν
εὐρώεντα,
~ψυχῇ
|
χρησόμενος |
Θηβαίου
Τειρεσίαο,
~νηῒ
πολυκλήϊδι,
καὶ |
23, [150-199] |
οἴκῳ
~Εὐρυνόμη
ταμίη
λοῦσεν
καὶ
|
χρῖσεν |
ἐλαίῳ,
~ἀμφὶ
δέ
μιν
φᾶρος |
23, [50-99] |
ἐσίδεσκεν,
~ἄλλοτε
δ᾽
ἀγνώσασκε
κακὰ
|
χροῒ |
εἵματ᾽
ἔχοντα.
~Τηλέμαχος
δ᾽
ἐνένιπεν |
23, [100-149] |
δ᾽
ὅττι
ῥυπόω,
κακὰ
δὲ
|
χροῒ |
εἵματα
εἷμαι,
~τοὔνεκ᾽
ἀτιμάζει
με |
23, [200-249] |
ἤπειρόνδε
~νηχόμενοι,
πολλὴ
δὲ
περὶ
|
χροῒ |
τέτροφεν
ἅλμη,
~ἀσπάσιοι
δ᾽
ἐπέβαν |
23, [300-349] |
καὶ
ὕπνου,
~αὐτίκ᾽
ἀπ᾽
Ὠκεανοῦ
|
χρυσόθρονον |
ἠριγένειαν
~ὦρσεν,
ἵν᾽
ἀνθρώποισι
φόως |
23, [200-249] |
δ᾽
αὖτε
~ῥύσατ᾽
ἐπ᾽
Ὠκεανῷ
|
χρυσόθρονον, |
οὐδ᾽
ἔα
ἵππους
~ζεύγνυσθ᾽
ὠκύποδας, |
23, [150-199] |
ὁμοίας.
~ὡς
δ᾽
ὅτε
τις
|
χρυσὸν |
περιχεύεται
ἀργύρῳ
ἀνὴρ
~ἴδρις,
ὃν |
23, [300-349] |
ἐς
πατρίδα
γαῖαν,
~χαλκόν
τε
|
χρυσόν |
τε
ἅλις
ἐσθῆτά
τε
δόντες. |
23, [200-249] |
λέχος
ἔξεον,
ὄφρ᾽
ἐτέλεσσα,
~δαιδάλλων
|
χρυσῷ |
τε
καὶ
ἀργύρῳ
ἠδ᾽
ἐλέφαντι· |
23, [200-249] |
~αὐτὰρ
μὴ
νῦν
μοι
τόδε
|
χώεο |
μηδὲ
νεμέσσα,
~οὕνεκά
σ᾽
οὐ |
23, [150-199] |
~ῥηϊδίως
ἐθέλων
θείη
ἄλλῃ
ἐνὶ
|
χώρῃ. |
~ἀνδρῶν
δ᾽
οὔ
κέν
τις |