Chant, vers |
21, [250-299] |
μῦθος.
~τοῖσι
δὲ
κήρυκες
μὲν
|
ὕδωρ |
ἐπὶ
χεῖρας
ἔχευαν,
~κοῦροι
δὲ |
21, [350-399] |
~πλαγκτέ;
τάχ᾽
αὖ
σ᾽
ἐφ᾽
|
ὕεσσι |
κύνες
ταχέες
κατέδονται
~οἶον
ἀπ᾽ |
21, [200-249] |
λευκῷ
ὀδόντι
~Παρνησόνδ᾽
ἐλθόντα
σὺν
|
υἱάσιν |
Αὐτολύκοιο.
~ὣς
εἰπὼν
ῥάκεα
μεγάλης |
21, [0-49] |
μοῖρα
γένοντο,
~ἐπεὶ
δὴ
Διὸς
|
υἱὸν |
ἀφίκετο
καρτερόθυμον,
~φῶθ᾽
Ἡρακλῆα,
μεγάλων |
21, [300-349] |
ἐξ
ἀγαθοῦ
γένος
εὔχεται
ἔμμεναι
|
υἱός. |
~ἀλλ᾽
ἄγε
οἱ
δότε
τόξον |
21, [0-49] |
~γνώτην
ἀλλήλων·
πρὶν
γὰρ
Διὸς
|
υἱὸς |
ἔπεφνεν
~Ἴφιτον
Εὐρυτίδην,
ἐπιείκελον
ἀθανάτοισιν, |
21, [250-299] |
δ᾽
αὖτ᾽
Ἀντίνοος
προσέφη,
Εὐπείθεος
|
υἱός· |
~Εὐρύμαχ᾽
οὐχ
οὕτως
ἔσται·
νοέεις |
21, [100-149] |
~Λειώδης
δὲ
πρῶτος
ἀνίστατο,
Οἴνοπος
|
υἱός, |
~ὅ
σφι
θυοσκόος
ἔσκε,
παρὰ |
21, [400-449] |
ἀμφέθετο
ξίφος
ὀξὺ
~Τηλέμαχος,
φίλος
|
υἱὸς |
Ὀδυσσῆος
θείοιο,
~ἀμφὶ
δὲ
χεῖρα |
21, [100-149] |
~τοῖσιν
δ᾽
Ἀντίνοος
μετέφη,
Εὐπείθεος
|
υἱός· |
~ὄρνυσθ᾽
ἑξείης
ἐπιδέξια
πάντες
ἑταῖροι, |
21, [150-199] |
ἀμύνοιτ᾽
ἦ
Ὀδυσῆϊ;
~εἴπαθ᾽
ὅπως
|
ὑμέας |
κραδίη
θυμός
τε
κελεύει.
~τὸν |
21, [300-349] |
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἔολπε·
~μηδέ
τις
|
ὑμείων |
τοῦ
γ᾽
εἵνεκα
θυμὸν
ἀχεύων
|
21, [250-299] |
δότε
τόξον
ἐΰξοον,
ὄφρα
μεθ᾽
|
ὑμῖν
|
~χειρῶν
καὶ
σθένεος
πειρήσομαι,
ἤ |
21, [200-249] |
πάντες,
~πρῶτος
ἐγώ,
μετὰ
δ᾽
|
ὔμμες· |
ἀτὰρ
τόδε
σῆμα
τετύχθω·
~ἄλλοι |
21, [350-399] |
θύρας
εὐερκέος
αὐλῆς.
~κεῖτο
δ᾽
|
ὑπ᾽ |
αἰθούσῃ
ὅπλον
νεὸς
ἀμφιελίσσης
~βύβλινον, |
21, [200-249] |
περ,
ἀληθείην
καταλέξω.
~εἴ
χ᾽
|
ὑπ᾽ |
ἐμοί
γε
θεὸς
δαμάσῃ
μνηστῆρας |
21, [400-449] |
~ἄλλος
δ᾽
αὖ
εἴπεσκε
νέων
|
ὑπερηνορεόντων· |
~αἲ
γὰρ
δὴ
τοσσοῦτον
ὀνήσιος |
21, [350-399] |
~ὧδε
δέ
τις
εἴπεσκε
νέων
|
ὑπερηνορεόντων· |
~πῆ
δὴ
καμπύλα
τόξα
φέρεις, |
21, [250-299] |
ἠβαιαί·
~οὐκ
ἀγαπᾷς
ὃ
ἕκηλος
|
ὑπερφιάλοισι |
μεθ᾽
ἡμῖν
~δαίνυσαι,
οὐδέ
τι |
21, [250-299] |
ἔφαθ᾽
οἱ
δ᾽
ἄρα
πάντες
|
ὑπερφιάλως |
νεμέσησαν,
~δείσαντες
μὴ
τόξον
ἐΰξοον |
21, [350-399] |
πεπνυμένον
ἔνθετο
θυμῷ.
~ἐς
δ᾽
|
ὑπερῷ᾽ |
ἀναβᾶσα
σὺν
ἀμφιπόλοισι
γυναιξὶ
~κλαῖεν |
21, [350-399] |
Ὀδυσῆα,
φίλον
πόσιν,
ὄφρα
οἱ
|
ὕπνον
|
~ἡδὺν
ἐπὶ
βλεφάροισι
βάλε
γλαυκῶπις |
21, [0-49] |
αἵ
οἱ
ὄλοντο
~δώδεκα
θήλειαι,
|
ὑπὸ |
δ᾽
ἡμίονοι
ταλαεργοί·
~αἳ
δή |
21, [400-449] |
λαβὼν
πειρήσατο
νευρῆς·
~ἡ
δ᾽
|
ὑπὸ |
καλὸν
ἄεισε,
χελιδόνι
εἰκέλη
αὐδήν. |
21, [300-349] |
~καὶ
ξίφος
ἄμφηκες·
δώσω
δ᾽
|
ὑπὸ |
ποσσὶ
πέδιλα,
~πέμψω
δ᾽
ὅππη |
21, [200-249] |
τευ
ἄκουσα
~εὐξαμένου
ἐμὲ
αὖτις
|
ὑπότροπον |
οἴκαδ᾽
ἱκέσθαι.
~σφῶϊν
δ᾽
ὡς |
21, [50-99] |
καί
ῥ᾽
Εὔμαιον
ἀνώγει,
δῖον
|
ὑφορβόν, |
~τόξον
μνηστήρεσσι
θέμεν
πολιόν
τε |
21, [350-399] |
τόξα
λαβὼν
φέρε
καμπύλα
δῖος
|
ὑφορβός· |
~μνηστῆρες
δ᾽
ἄρα
πάντες
ὁμόκλεον |
21, [0-49] |
καὶ
φόνου
ἀρχήν.
~κλίμακα
δ᾽
|
ὑψηλὴν |
προσεβήσετο
οἷο
δόμοιο,
~εἵλετο
δὲ |
21, [50-99] |
ὦκα.
~ἡ
δ᾽
ἄρ᾽
ἐφ᾽
|
ὑψηλῆς |
σανίδος
βῆ·
ἔνθα
δὲ
χηλοὶ
|
21, [0-49] |
παιδὶ
~κάλλιπ᾽
ἀποθνῄσκων
ἐν
δώμασιν
|
ὑψηλοῖσι. |
~τῷ
δ᾽
Ὀδυσεὺς
ξίφος
ὀξὺ |