Chant, vers |
21, [200-249] |
τε
κασιγνήτω
τε
ἔσεσθον.
~εἰ
|
δ᾽ |
ἄγε
δή,
καὶ
σῆμα
ἀριφραδὲς |
21, [150-199] |
ἐκτελέωμεν
ἄεθλον.
~ὣς
φάθ᾽
ὁ
|
δ᾽ |
αἶψ᾽
ἀνέκαιε
Μελάνθιος
ἀκάματον
πῦρ, |
21, [250-299] |
ἐν
αὐτῇ
~ἀμφιάλῳ
Ἰθάκῃ,
αἱ
|
δ᾽ |
ἄλλῃσιν
πολίεσσιν·
~ἀλλ᾽
εἰ
δὴ |
21, [400-449] |
οἱ
παρέκειτο
τραπέζῃ
~γυμνός·
τοὶ
|
δ᾽ |
ἄλλοι
κοίλης
ἔντοσθε
φαρέτρης
~κείατο, |
21, [200-249] |
ἐελδομένοισιν
ἱκάνω
~οἴοισι
δμώων·
τῶν
|
δ᾽ |
ἄλλων
οὔ
τευ
ἄκουσα
~εὐξαμένου |
21, [400-449] |
ἤμβροτε
πάντων
~πρώτης
στειλειῆς,
διὰ
|
δ᾽ |
ἀμπερὲς
ἦλθε
θύραζε
~ἰὸς
χαλκοβαρής· |
21, [400-449] |
καὶ
ἐπ᾽
ὀφρύσι
νεῦσεν·
ὁ
|
δ᾽ |
ἀμφέθετο
ξίφος
ὀξὺ
~Τηλέμαχος,
φίλος |
21, [300-349] |
ἧκε
σιδήρου.
~ὣς
ἐρέουσ᾽
ἡμῖν
|
δ᾽ |
ἂν
ἐλέγχεα
ταῦτα
γένοιτο.
~τὸν |
21, [350-399] |
ἀμφιπόλοισι
κέλευε
~ἔργον
ἐποίχεσθαι·
τόξον
|
δ᾽ |
ἄνδρεσσι
μελήσει
~πᾶσι,
μάλιστα
δ᾽ |
21, [0-49] |
ἀνέκοπτεν
ὀχῆας
~ἄντα
τιτυσκομένη·
τὰ
|
δ᾽ |
ἀνέβραχεν
ἠΰτε
ταῦρος
~βοσκόμενος
λειμῶνι· |
21, [0-49] |
~ἐν
δὲ
κληῖδ᾽
ἧκε,
θυρέων
|
δ᾽ |
ἀνέκοπτεν
ὀχῆας
~ἄντα
τιτυσκομένη·
τὰ |
21, [100-149] |
ἐπὶ
θρόνου
ἔνθεν
ἀνέστη.
~τοῖσιν
|
δ᾽ |
Ἀντίνοος
μετέφη,
Εὐπείθεος
υἱός·
~ὄρνυσθ᾽ |
21, [350-399] |
ἔργῳ.
~ὣς
ἄρ᾽
ἐφώνησεν,
τῇ
|
δ᾽ |
ἄπτερος
ἔπλετο
μῦθος,
~κλήϊσεν
δὲ |
21, [50-99] |
δ᾽
ἔνεσαν
στονόεντες
ὀϊστοί.
~τῇ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἅμ᾽
ἀμφίπολοι
φέρον
ὄγκιον, |
21, [400-449] |
χεῖρα
φίλην
βάλεν
ἔγχεϊ,
ἄγχι
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
αὐτοῦ
~πὰρ
θρόνον
ἑστήκει |
21, [400-449] |
ἄεισε,
χελιδόνι
εἰκέλη
αὐδήν.
~μνηστῆρσιν
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἄχος
γένετο
μέγα,
πᾶσι |
21, [100-149] |
οὐ
πώ
ποτ᾽
ὀπώπει.
~στῆ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἐπ᾽
οὐδὸν
ἰὼν
καὶ |
21, [100-149] |
λάβε
καὶ
βέλος
ὠκύ.
~στῆ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἐπ᾽
οὐδὸν
ἰὼν
καὶ |
21, [350-399] |
οἴκοιο
Φιλοίτιος
ἆλτο
θύραζε,
~κλήϊσεν
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔπειτα
θύρας
εὐερκέος
αὐλῆς. |
21, [0-49] |
~Ὁμήρου
Όδύσσεια
~τῇ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἐπὶ
φρεσὶ
θῆκε
θεὰ |
21, [50-99] |
πετάσθησαν
δέ
οἱ
ὦκα.
~ἡ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἐφ᾽
ὑψηλῆς
σανίδος
βῆ· |
21, [200-249] |
δ᾽
ἔστενε
κυδάλιμον
κῆρ·
~ὀχθήσας
|
δ᾽ |
ἄρα
εἶρος
τ᾽
ἔφατ᾽
ἔκ |
21, [50-99] |
νήπιος
ἦα.
~ὣς
φάτο,
τῷ
|
δ᾽ |
ἄρα
θυμὸς
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἐώλπει
|
21, [200-249] |
ἰών,
ἔνθεν
περ
ἀνέστη·
~ἐς
|
δ᾽ |
ἄρα
καὶ
τὼ
δμῶε
ἴτην |
21, [50-99] |
παρειάων
σχομένη
λιπαρὰ
κρήδεμνα.
~ἀμφίπολος
|
δ᾽ |
ἄρα
οἱ
κεδνὴ
ἑκάτερθε
παρέστη. |
21, [350-399] |
κακὰ
μηχανόωνται.
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἱ
|
δ᾽ |
ἄρα
πάντες
ἐπ᾽
αὐτῷ
ἡδὺ |
21, [350-399] |
φέρε
καμπύλα
δῖος
ὑφορβός·
~μνηστῆρες
|
δ᾽ |
ἄρα
πάντες
ὁμόκλεον
ἐν
μεγάροισιν· |
21, [250-299] |
ἀκομιστίη
τε.
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἱ
|
δ᾽ |
ἄρα
πάντες
ὑπερφιάλως
νεμέσησαν,
~δείσαντες |
21, [250-299] |
δὲ
κρητῆρας
ἐπεστέψαντο
ποτοῖο,
~νώμησαν
|
δ᾽ |
ἄρα
πᾶσιν
ἐπαρξάμενοι
δεπάεσσιν.
~οἱ |
21, [50-99] |
ἔνθα
δὲ
χηλοὶ
~ἕστασαν,
ἐν
|
δ᾽ |
ἄρα
τῇσι
θυώδεα
εἵματ᾽
ἔκειτο. |
21, [400-449] |
ἄρ᾽
ἄχος
γένετο
μέγα,
πᾶσι
|
δ᾽ |
ἄρα
χρὼς
~ἐτράπετο·
Ζεὺς
δὲ |
21, [400-449] |
ἔνθα
κακῶν
ἔμπαιος
ἀλήτης.
~ἄλλος
|
δ᾽ |
αὖ
εἴπεσκε
νέων
ὑπερηνορεόντων·
~αἲ |
21, [300-349] |
κραδίη
θυμός
τε
κελεύει.
~τὴν
|
δ᾽ |
αὖ
Τηλέμαχος
πεπνυμένος
ἀντίον
ηὔδα· |
21, [250-299] |
δὲ
καὶ
ἐσσομένοισι
πυθέσθαι.
~τὸν
|
δ᾽ |
αὖτ᾽
Ἀντίνοος
προσέφη,
Εὐπείθεος
υἱός· |
21, [300-349] |
οὐδὲ
μὲν
οὐδὲ
ἔοικεν.
~τὴν
|
δ᾽ |
αὖτ᾽
Εὐρύμαχος,
Πολύβου
πάϊς,
ἀντίον |
21, [150-199] |
κραδίη
θυμός
τε
κελεύει.
~τὸν
|
δ᾽ |
αὖτε
προσέειπε
βοῶν
ἐπιβουκόλος
ἀνήρ· |
21, [300-349] |
ἐρίδαινε
μετ᾽
ἀνδράσι
κουροτέροισιν.
~τὸν
|
δ᾽ |
αὖτε
προσέειπε
περίφρων
Πηνελόπεια·
~Ἀντίνο᾽ |
21, [300-349] |
ἂν
ἐλέγχεα
ταῦτα
γένοιτο.
~τὸν
|
δ᾽ |
αὖτε
προσέειπε
περίφρων
Πηνελόπεια·
~Εὐρύμαχ᾽ |
21, [100-149] |
βέλος
καλῇ
προσέκλινε
κορώνῃ,
~ἂψ
|
δ᾽ |
αὖτις
κατ᾽
ἄρ᾽
ἕζετ᾽
ἐπὶ |
21, [150-199] |
βέλος
καλῇ
προσέκλινε
κορώνῃ,
~ἂψ
|
δ᾽ |
αὖτις
κατ᾽
ἄρ
ἕζετ᾽
ἐπὶ |
21, [100-149] |
καὶ
ἔσχεθεν
ἱέμενόν
περ.
~τοῖς
|
δ᾽ |
αὖτις
μετέειφ᾽
ἱερὴ
ἲς
Τηλεμάχοιο· |
21, [100-149] |
Ἰθάκης
οὔτ᾽
ἠπείροιο
μελαίνης·
~καὶ
|
δ᾽ |
αὐτοὶ
τόδε
γ᾽
ἴστε·
τί |
21, [0-49] |
δὲ
πέφνε
καὶ
αὐτόν,
~ἵππους
|
δ᾽ |
αὐτὸς
ἔχε
κρατερώνυχας
ἐν
μεγάροισι. |
21, [150-199] |
ἠδὲ
συφορβὸς
Ὀδυσσῆος
θείοιο·
~ἐκ
|
δ᾽ |
αὐτὸς
μετὰ
τοὺς
δόμου
ἤλυθε |
21, [300-349] |
καὶ
ἀνδράσι
νεῖκος
ἐτύχθη,
~οἷ
|
δ᾽ |
αὐτῷ
πρώτῳ
κακὸν
εὕρετο
οἰνοβαρείων. |
21, [200-249] |
δύναμις
καὶ
χεῖρες
ἕπονται.
~ὣς
|
δ᾽ |
αὔτως
Εὔμαιος
ἐπεύχετο
πᾶσι
θεοῖσι
|
21, [200-249] |
κεφαλήν
τε
καὶ
ὤμους
~ὣς
|
δ᾽ |
αὔτως
Ὀδυσεὺς
κεφαλὰς
καὶ
χεῖρας |
21, [250-299] |
ἔρεξε
δόμον
κάτα
Πειριθόοιο·
~ἥρωας
|
δ᾽ |
ἄχος
εἷλε,
διὲκ
προθύρου
δὲ |
21, [100-149] |
~ἀμφὶ
δὲ
γαῖαν
ἔναξε·
τάφος
|
δ᾽ |
ἕλε
πάντας
ἰδόντας,
~ὡς
εὐκόσμως |
21, [300-349] |
ἀτιμάζοντες
ἔδουσιν
~ἀνδρὸς
ἀριστῆος·
τί
|
δ᾽ |
ἐλέγχεα
ταῦτα
τίθεσθε;
~οὗτος
δὲ |
21, [0-49] |
χειρὶ
παχείῃ
~καλὴν
χαλκείην·
κώπη
|
δ᾽ |
ἐλέφαντος
ἐπῆεν.
~βῆ
δ᾽
ἴμεναι |
21, [350-399] |
δ᾽
ἄνδρεσσι
μελήσει
~πᾶσι,
μάλιστα
|
δ᾽ |
ἐμοί·
τοῦ
γὰρ
κράτος
ἔστ᾽ |
21, [0-49] |
~Ἴφιτος
Εὐρυτίδης,
ἐπιείκελος
ἀθανάτοισι.
~τὼ
|
δ᾽ |
ἐν
Μεσσήνῃ
ξυμβλήτην
ἀλλήλοιϊν
~οἴκῳ |
21, [250-299] |
μὴ
τόξον
ἐΰξοον
ἐντανύσειεν.
~Ἀντίνοος
|
δ᾽ |
ἐνένιπεν
ἔπος
τ᾽
ἔφατ᾽
ἔκ |
21, [50-99] |
ἐπεὶ
ἴδε
τόξον
ἄνακτος.
~Ἀντίνοος
|
δ᾽ |
ἐνένιπεν
ἔπος
τ᾽
ἔφατ᾽
ἔκ |
21, [150-199] |
ἐπὶ
θρόνου
ἔνθεν
ἀνέστη.
~Ἀντίνοος
|
δ᾽ |
ἐνένιπεν
ἔπος
τ᾽
ἔφατ᾽
ἔκ |
21, [0-49] |
παλίντονον
ἠδὲ
φαρέτρη
~ἰοδόκος,
πολλοὶ
|
δ᾽ |
ἔνεσαν
στονόεντες
ὀϊστοί,
~δῶρα
τά |
21, [50-99] |
παλίντονον
ἠδὲ
φαρέτρην
~ἰοδόκον·
πολλοὶ
|
δ᾽ |
ἔνεσαν
στονόεντες
ὀϊστοί.
~τῇ
δ᾽ |
21, [300-349] |
μὲν
μέγας
ἠδ᾽
εὐπηγής,
~πατρὸς
|
δ᾽ |
ἐξ
ἀγαθοῦ
γένος
εὔχεται
ἔμμεναι |
21, [350-399] |
θύρας
μεγάρων
εὖ
ναιεταόντων.
~σιγῇ
|
δ᾽ |
ἐξ
οἴκοιο
Φιλοίτιος
ἆλτο
θύραζε, |
21, [150-199] |
δ᾽
ἔσαν
ἔξοχ᾽
ἄριστοι.
~τὼ
|
δ᾽ |
ἐξ
οἴκου
βῆσαν
ὁμαρτήσαντες
ἅμ᾽ |
21, [0-49] |
~ἐν
δὲ
σταθμοὺς
ἄρσε,
θύρας
|
δ᾽ |
ἐπέθηκε
φαεινάς,
~αὐτίκ᾽
ἄρ᾽
ἥ |
21, [200-249] |
ῥάκεα
μεγάλης
ἀποέργαθεν
οὐλῆς.
~τὼ
|
δ᾽ |
ἐπεὶ
εἰσιδέτην
εὖ
τ᾽
ἐφράσσαντο |
21, [250-299] |
ἄρα
πᾶσιν
ἐπαρξάμενοι
δεπάεσσιν.
~οἱ
|
δ᾽ |
ἐπεὶ
οὖν
σπεῖσάν
τ᾽
ἔπιόν |
21, [50-99] |
δ᾽
ᾕρεε
τόξον
ἄνακτος.
~ἡ
|
δ᾽ |
ἐπεὶ
οὖν
τάρφθη
πολυδακρύτοιο
γόοιο, |
21, [250-299] |
Πειριθόοιο,
~ἐς
Λαπίθας
ἐλθόνθ᾽
ὁ
|
δ᾽ |
ἐπεὶ
φρένας
ἄασεν
οἴνῳ,
~μαινόμενος |
21, [200-249] |
ἐπιτέλλομαι
αὐλῆς
~κληῖσαι
κληῖδι,
θοῶς
|
δ᾽ |
ἐπὶ
δεσμὸν
ἰῆλαι.
~ὣς
εἰπὼν |
21, [100-149] |
οἰνοχοεύει.
~ὣς
ἔφατ᾽
Ἀντίνοος,
τοῖσιν
|
δ᾽ |
ἐπιήνδανε
μῦθος.
~Λειώδης
δὲ
πρῶτος |
21, [250-299] |
ἄεθλον.
~ὣς
ἔφατ᾽
Ἀντίνοος,
τοῖσιν
|
δ᾽ |
ἐπιήνδανε
μῦθος.
~τοῖσι
δὲ
κήρυκες |
21, [150-199] |
Εὐρύμαχος
θεοειδής,
~ἀρχοὶ
μνηστήρων·
ἀρετῇ
|
δ᾽ |
ἔσαν
ἔξοχ᾽
ἄριστοι.
~τὼ
δ᾽ |
21, [200-249] |
οὐδ᾽
ὣς
~ἐντανύσαι
δύνατο,
μέγα
|
δ᾽ |
ἔστενε
κυδάλιμον
κῆρ·
~ὀχθήσας
δ᾽ |
21, [150-199] |
δὲ
βίης
ἐπιδευέες
ἦσαν.
~Ἀντίνοος
|
δ᾽ |
ἔτ᾽
ἐπεῖχε
καὶ
Εὐρύμαχος
θεοειδής, |
21, [350-399] |
πολλοὶ
ὁμόκλεον
ἐν
μεγάροισιν.
~Τηλέμαχος
|
δ᾽ |
ἑτέρωθεν
ἀπειλήσας
ἐγεγώνει·
~ἄττα,
πρόσω |
21, [50-99] |
~καὶ
γὰρ
μνήμων
εἰμί,
πάϊς
|
δ᾽ |
ἔτι
νήπιος
ἦα.
~ὣς
φάτο, |
21, [50-99] |
θέμεν
πολιόν
τε
σίδηρον.
~δακρύσας
|
δ᾽ |
Εὔμαιος
ἐδέξατο
καὶ
κατέθηκε·
~κλαῖε |
21, [350-399] |
περ
ἀνέστη,
~εἰσορόων
Ὀδυσῆα.
ὁ
|
δ᾽ |
ἤδη
τόξον
ἐνώμα
~πάντη
ἀναστρωφῶν, |
21, [200-249] |
δμῶε
ἴτην
θείου
Ὀδυσῆος.
~Εὐρύμαχος
|
δ᾽ |
ἤδη
τόξον
μετὰ
χερσὶν
ἐνώμα, |
21, [350-399] |
ᾧ
ῥ᾽
ἐπέδησε
θύρας,
ἐς
|
δ᾽ |
ἤϊεν
αὐτός·
~ἕζετ᾽
ἔπειτ᾽
ἐπὶ |
21, [300-349] |
ἐλθὼν
~ῥηϊδίως
ἐτάνυσσε
βιόν,
διὰ
|
δ᾽ |
ἧκε
σιδήρου.
~ὣς
ἐρέουσ᾽
ἡμῖν |
21, [0-49] |
οἱ
ὄλοντο
~δώδεκα
θήλειαι,
ὑπὸ
|
δ᾽ |
ἡμίονοι
ταλαεργοί·
~αἳ
δή
οἱ |
21, [50-99] |
θεῖσα,
~κλαῖε
μάλα
λιγέως,
ἐκ
|
δ᾽ |
ᾕρεε
τόξον
ἄνακτος.
~ἡ
δ᾽ |
21, [0-49] |
κώπη
δ᾽
ἐλέφαντος
ἐπῆεν.
~βῆ
|
δ᾽ |
ἴμεναι
θάλαμόνδε
σὺν
ἀμφιπόλοισι
γυναιξὶν
|
21, [0-49] |
ἀποθνῄσκων
ἐν
δώμασιν
ὑψηλοῖσι.
~τῷ
|
δ᾽ |
Ὀδυσεὺς
ξίφος
ὀξὺ
καὶ
ἄλκιμον |
21, [400-449] |
~αὐτόθεν
ἐκ
δίφροιο
καθήμενος,
ἧκε
|
δ᾽ |
ὀϊστὸν
~ἄντα
τιτυσκόμενος,
πελέκεων
δ᾽ |
21, [300-349] |
χιτῶνά
τε,
εἵματα
καλά,
~δώσω
|
δ᾽ |
ὀξὺν
ἄκοντα,
κυνῶν
ἀλκτῆρα
καὶ |
21, [300-349] |
δ᾽
ὑπὸ
ποσσὶ
πέδιλα,
~πέμψω
|
δ᾽ |
ὅππη
μιν
κραδίη
θυμός
τε |
21, [0-49] |
μιν
ἧς
ἐπὶ
γαίης.
~ἡ
|
δ᾽ |
ὅτε
δὴ
θάλαμον
τὸν
ἀφίκετο |
21, [50-99] |
χαλκός,
ἀέθλια
τοῖο
ἄνακτος.
~ἡ
|
δ᾽ |
ὅτε
δὴ
μνηστῆρας
ἀφίκετο
δῖα |
21, [100-149] |
ἰδόντας,
~ὡς
εὐκόσμως
στῆσε·
πάρος
|
δ᾽ |
οὐ
πώ
ποτ᾽
ὀπώπει.
~στῆ |
21, [0-49] |
~ὅς
οἱ
τόξον
ἔδωκε.
τὸ
|
δ᾽ |
οὔ
ποτε
δῖος
Ὀδυσσεὺς
~ἐρχόμενος |
21, [300-349] |
βροτῶν
δηλήμονα
πάντων,
~πέμψομεν·
ἔνθεν
|
δ᾽ |
οὔ
τι
σαώσεαι·
ἀλλὰ
ἕκηλος
|
21, [400-449] |
δ᾽
ὀϊστὸν
~ἄντα
τιτυσκόμενος,
πελέκεων
|
δ᾽ |
οὐκ
ἤμβροτε
πάντων
~πρώτης
στειλειῆς, |
21, [200-249] |
ἅμα
πάντες,
~πρῶτος
ἐγώ,
μετὰ
|
δ᾽ |
ὔμμες·
ἀτὰρ
τόδε
σῆμα
τετύχθω· |
21, [350-399] |
ἔπειτα
θύρας
εὐερκέος
αὐλῆς.
~κεῖτο
|
δ᾽ |
ὑπ᾽
αἰθούσῃ
ὅπλον
νεὸς
ἀμφιελίσσης |
21, [350-399] |
μῦθον
πεπνυμένον
ἔνθετο
θυμῷ.
~ἐς
|
δ᾽ |
ὑπερῷ᾽
ἀναβᾶσα
σὺν
ἀμφιπόλοισι
γυναιξὶ
|
21, [400-449] |
χειρὶ
λαβὼν
πειρήσατο
νευρῆς·
~ἡ
|
δ᾽ |
ὑπὸ
καλὸν
ἄεισε,
χελιδόνι
εἰκέλη |
21, [300-349] |
ἀνδρῶν,
~καὶ
ξίφος
ἄμφηκες·
δώσω
|
δ᾽ |
ὑπὸ
ποσσὶ
πέδιλα,
~πέμψω
δ᾽ |
21, [0-49] |
ἀέθλια
καὶ
φόνου
ἀρχήν.
~κλίμακα
|
δ᾽ |
ὑψηλὴν
προσεβήσετο
οἷο
δόμοιο,
~εἵλετο |
21, [100-149] |
~κλίνας
κολλητῇσιν
ἐϋξέστῃς
σανίδεσσιν,
~αὐτοῦ
|
δ᾽ |
ὠκὺ
βέλος
καλῇ
προσέκλινε
κορώνῃ, |
21, [150-199] |
~κλίνας
κολλητῇσιν
ἐϋξέστῃς
σανίδεσσιν,
~αὐτοῦ
|
δ᾽ |
ὠκὺ
βέλος
καλῇ
προσέκλινε
κορώνῃ, |
21, [400-449] |
ἧκε
Κρόνου
πάϊς
ἀγκυλομήτεω·
~εἵλετο
|
δ᾽ |
ὠκὺν
ὀϊστόν,
ὅ
οἱ
παρέκειτο |
21, [400-449] |
με
μνηστῆρες
ἀτιμάζοντες
ὄνονται.
~νῦν
|
δ᾽ |
ὥρη
καὶ
δόρπον
Ἀχαιοῖσιν
τετυκέσθαι
|
21, [100-149] |
ἀτίμα
~ἥμενος
ἐν
μεγάροις,
ἐπὶ
|
δ᾽ |
ὤρνυε
πάντας
ἑταίρους.
~τοῖσι
δὲ |
21, [200-249] |
αὖτις
ὑπότροπον
οἴκαδ᾽
ἱκέσθαι.
~σφῶϊν
|
δ᾽ |
ὡς
ἔσεταί
περ,
ἀληθείην
καταλέξω. |
21, [200-249] |
ἔτεϊ
ἐς
πατρίδα
γαῖαν.
~γιγνώσκω
|
δ᾽ |
ὡς
σφῶϊν
ἐελδομένοισιν
ἱκάνω
~οἴοισι |
21, [200-249] |
κεῖνος
ἀνήρ,
ἀγάγοι
δέ
ἑ
|
δαίμων· |
~γνοίης
χ᾽
οἵη
ἐμὴ
δύναμις |
21, [250-299] |
ὃ
ἕκηλος
ὑπερφιάλοισι
μεθ᾽
ἡμῖν
|
~δαίνυσαι, |
οὐδέ
τι
δαιτὸς
ἀμέρδεαι,
αὐτὰρ |
21, [50-99] |
φίλον
ὤλεσ᾽
ἀκοίτην.
~ἀλλ᾽
ἀκέων
|
δαίνυσθε |
καθήμενοι,
ἠὲ
θύραζε
~κλαίετον
ἐξελθόντε, |
21, [300-349] |
γ᾽
εἵνεκα
θυμὸν
ἀχεύων
~ἐνθάδε
|
δαινύσθω, |
ἐπεὶ
οὐδὲ
μὲν
οὐδὲ
ἔοικεν. |
21, [250-299] |
μεθ᾽
ἡμῖν
~δαίνυσαι,
οὐδέ
τι
|
δαιτὸς |
ἀμέρδεαι,
αὐτὰρ
ἀκούεις
~μύθων
ἡμετέρων |
21, [400-449] |
φόρμιγγι·
τὰ
γάρ
τ᾽
ἀναθήματα
|
δαιτός. |
~ἦ
καὶ
ἐπ᾽
ὀφρύσι
νεῦσεν· |
21, [350-399] |
δῶμα
συβώτης
~ἐν
χείρεσσ᾽
Ὀδυσῆϊ
|
δαΐφρονι |
θῆκε
παραστάς.
~ἐκ
δὲ
καλεσσάμενος |
21, [200-249] |
ἕκαστα,
~κλαῖον
ἄρ᾽
ἀμφ᾽
Ὀδυσῆϊ
|
δαΐφρονι |
χεῖρε
βαλόντε,
~καὶ
κύνεον
ἀγαπαζόμενοι |
21, [0-49] |
ξυμβλήτην
ἀλλήλοιϊν
~οἴκῳ
ἐν
Ὀρτιλόχοιο
|
δαΐφρονος. |
ἦ
τοι
Ὀδυσσεὺς
~ἦλθε
μετὰ |
21, [50-99] |
φρονέοντες,
~ἆ
δειλώ,
τί
νυ
|
δάκρυ |
κατείβετον
ἠδὲ
γυναικὶ
~θυμὸν
ἐνὶ |
21, [50-99] |
μνηστήρεσσι
θέμεν
πολιόν
τε
σίδηρον.
|
~δακρύσας |
δ᾽
Εὔμαιος
ἐδέξατο
καὶ
κατέθηκε· |
21, [200-249] |
χ᾽
ὑπ᾽
ἐμοί
γε
θεὸς
|
δαμάσῃ |
μνηστῆρας
ἀγαυούς,
~ἄξομαι
ἀμφοτέροις
ἀλόχους |
21, [150-199] |
ἐπειρῶντ᾽
οὐδ᾽
ἐδύναντο
~ἐντανύσαι,
πολλὸν
|
δὲ |
βίης
ἐπιδευέες
ἦσαν.
~Ἀντίνοος
δ᾽ |
21, [50-99] |
Εὔμαιος
ἐδέξατο
καὶ
κατέθηκε·
~κλαῖε
|
δὲ |
βουκόλος
ἄλλοθ᾽
ἐπεὶ
ἴδε
τόξον |
21, [100-149] |
καὶ
ἐπὶ
στάθμην
ἴθυνεν,
~ἀμφὶ
|
δὲ |
γαῖαν
ἔναξε·
τάφος
δ᾽
ἕλε |
21, [250-299] |
θ᾽
ὅσον
ἤθελε
θυμός,
~τοῖς
|
δὲ |
δολοφρονέων
μετέφη
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~κέκλυτέ |
21, [200-249] |
ἔλθοι
μὲν
κεῖνος
ἀνήρ,
ἀγάγοι
|
δέ |
ἑ
δαίμων·
~γνοίης
χ᾽
οἵη |
21, [250-299] |
~νῦν
μὲν
παῦσαι
τόξον,
ἐπιτρέψαι
|
δὲ |
θεοῖσιν·
~ἠῶθεν
δὲ
θεὸς
δώσει |
21, [250-299] |
τόξον,
ἐπιτρέψαι
δὲ
θεοῖσιν·
~ἠῶθεν
|
δὲ |
θεὸς
δώσει
κράτος
ᾧ
κ᾽ |
21, [250-299] |
δ᾽
ἄχος
εἷλε,
διὲκ
προθύρου
|
δὲ |
θύραζε
~ἕλκον
ἀναΐξαντες,
ἀπ᾽
οὔατα |
21, [350-399] |
δ᾽
ἄπτερος
ἔπλετο
μῦθος,
~κλήϊσεν
|
δὲ |
θύρας
μεγάρων
εὖ
ναιεταόντων.
~σιγῇ |
21, [150-199] |
εὐπέπλων
~μνάσθω
ἐέδνοισιν
διζήμενος·
ἡ
|
δέ |
κ᾽
ἔπειτα
~γήμαιθ᾽
ὅς
κε |
21, [150-199] |
οὐ
μὲν
ἐγὼ
τανύω,
λαβέτω
|
δὲ |
καὶ
ἄλλος.
~πολλοὺς
γὰρ
τόδε |
21, [250-299] |
~Εὐρύμαχ᾽
οὐχ
οὕτως
ἔσται·
νοέεις
|
δὲ |
καὶ
αὐτός.
~νῦν
μὲν
γὰρ |
21, [250-299] |
οὐ
δυνάμεσθα
τανύσσαι
~τόξον·
ἐλεγχείη
|
δὲ |
καὶ
ἐσσομένοισι
πυθέσθαι.
~τὸν
δ᾽ |
21, [100-149] |
δ᾽
ὤρνυε
πάντας
ἑταίρους.
~τοῖσι
|
δὲ |
καὶ
μετέειφ᾽
ἱερὴ
ἲς
Τηλεμάχοιο· |
21, [300-349] |
ἴδωμεν.
~ὧδε
γὰρ
ἐξερέω,
τὸ
|
δὲ |
καὶ
τετελεσμένον
ἔσται·
~εἴ
κέ |
21, [350-399] |
Ὀδυσῆϊ
δαΐφρονι
θῆκε
παραστάς.
~ἐκ
|
δὲ |
καλεσσάμενος
προσέφη
τροφὸν
Εὐρύκλειαν·
~Τηλέμαχος |
21, [100-149] |
σφι
θυοσκόος
ἔσκε,
παρὰ
κρητῆρα
|
δὲ |
καλὸν
~ἷζε
μυχοίτατος
αἰέν·
ἀτασθαλίαι |
21, [50-99] |
ὅς
οἱ
περίκειτο
φαεινός.
~ἑζομένη
|
δὲ |
κατ᾽
αὖθι,
φίλοις
ἐπὶ
γούνασι |
21, [50-99] |
μέγα
τόξον
Ὀδυσσῆος
θείοιο·
~ὃς
|
δέ |
κε
ῥηΐτατ᾽
ἐντανύσῃ
βιὸν
ἐν |
21, [250-299] |
ἑορτὴ
τοῖο
θεοῖο
~ἁγνή·
τίς
|
δέ |
κε
τόξα
τιταίνοιτ᾽
ἀλλὰ
ἕκηλοι
|
21, [250-299] |
σπείσαντες
καταθείομεν
ἀγκύλα
τόξα·
~ἠῶθεν
|
δὲ |
κέλεσθε
Μελάνθιον,
αἰπόλον
αἰγῶν,
~αἶγας |
21, [100-149] |
ἀποτρωπᾶσθε
τανυστύος,
ὄφρα
ἴδωμεν.
~καὶ
|
δέ |
κεν
αὐτὸς
ἐγὼ
τοῦ
τόξου |
21, [100-149] |
ἐγὼ
τοῦ
τόξου
πειρησαίμην·
~εἰ
|
δέ |
κεν
ἐντανύσω
διοϊστεύσω
τε
σιδήρου, |
21, [250-299] |
τοῖσιν
δ᾽
ἐπιήνδανε
μῦθος.
~τοῖσι
|
δὲ |
κήρυκες
μὲν
ὕδωρ
ἐπὶ
χεῖρας |
21, [0-49] |
ὑψηλὴν
προσεβήσετο
οἷο
δόμοιο,
~εἵλετο
|
δὲ |
κληῖδ᾽
εὐκαμπέα
χειρὶ
παχείῃ
~καλὴν |
21, [0-49] |
ἱμάντα
θοῶς
ἀπέλυσε
κορώνης,
~ἐν
|
δὲ |
κληῖδ᾽
ἧκε,
θυρέων
δ᾽
ἀνέκοπτεν |
21, [250-299] |
ὕδωρ
ἐπὶ
χεῖρας
ἔχευαν,
~κοῦροι
|
δὲ |
κρητῆρας
ἐπεστέψαντο
ποτοῖο,
~νώμησαν
δ᾽ |
21, [250-299] |
θυμὸς
ἐνὶ
στήθεσσι
κελεύει·
~Εὐρύμαχον
|
δὲ |
μάλιστα
καὶ
Ἀντίνοον
θεοειδέα
~λίσσομ᾽ |
21, [150-199] |
μυθησαίμην,
~ἦ
αὐτὸς
κεύθω;
φάσθαι
|
δέ |
με
θυμὸς
ἀνώγει.
~ποῖοί
κ᾽ |
21, [400-449] |
δ᾽
ἄρα
χρὼς
~ἐτράπετο·
Ζεὺς
|
δὲ |
μεγάλ᾽
ἔκτυπε
σήματα
φαίνων·
~γήθησέν |
21, [100-149] |
μιν
πελέμιξεν
ἐρύσσεσθαι
μενεαίνων,
~τρὶς
|
δὲ |
μεθῆκε
βίης,
ἐπιελπόμενος
τό
γε |
21, [50-99] |
πᾶσιν
~οἷος
Ὀδυσσεὺς
ἔσκεν·
ἐγὼ
|
δέ |
μιν
αὐτὸς
ὄπωπα,
~καὶ
γὰρ |
21, [0-49] |
φίλοιο
~κέσκετ᾽
ἐνὶ
μεγάροισι,
φόρει
|
δέ |
μιν
ἧς
ἐπὶ
γαίης.
~ἡ |
21, [50-99] |
οἱ
κεδνὴ
ἑκάτερθε
παρέστη.
~αὐτίκα
|
δὲ |
μνηστῆρσι
μετηύδα
καὶ
φάτο
μῦθον· |
21, [150-199] |
χεῖρας
ἀνέλκων
~ἀτρίπτους
ἁπαλάς·
μετὰ
|
δὲ |
μνηστῆρσιν
ἔειπεν·
~ὦ
φίλοι,
οὐ |
21, [100-149] |
οἱ
οἴῳ
~ἐχθραὶ
ἔσαν,
πᾶσιν
|
δὲ |
νεμέσσα
μνηστήρεσσιν·
~ὅς
ῥα
τότε |
21, [300-349] |
δ᾽
ἐλέγχεα
ταῦτα
τίθεσθε;
~οὗτος
|
δὲ |
ξεῖνος
μάλα
μὲν
μέγας
ἠδ᾽ |
21, [100-149] |
θέτο
φοινικόεσσαν
~ὀρθὸς
ἀναΐξας,
ἀπὸ
|
δὲ |
ξίφος
ὀξὺ
θέτ᾽
ὤμων.
~πρῶτον |
21, [300-349] |
~εἴ
κέ
μιν
ἐντανύσῃ,
δώῃ
|
δέ |
οἱ
εὖχος
Ἀπόλλων,
~ἕσσω
μιν |
21, [0-49] |
σὺν
ἀμφιπόλοισι
γυναιξὶν
~ἔσχατον·
ἔνθα
|
δέ |
οἱ
κειμήλια
κεῖτο
ἄνακτος,
~χαλκός |
21, [100-149] |
καλὸν
~ἷζε
μυχοίτατος
αἰέν·
ἀτασθαλίαι
|
δέ |
οἱ
οἴῳ
~ἐχθραὶ
ἔσαν,
πᾶσιν |
21, [50-99] |
καλὰ
θύρετρα
~πληγέντα
κληΐδι,
πετάσθησαν
|
δέ |
οἱ
ὦκα.
~ἡ
δ᾽
ἄρ᾽ |
21, [0-49] |
~τὴν
ἥν
οἱ
παρέθηκεν·
ἔπειτα
|
δὲ |
πέφνε
καὶ
αὐτόν,
~ἵππους
δ᾽ |
21, [100-149] |
τοῖσιν
δ᾽
ἐπιήνδανε
μῦθος.
~Λειώδης
|
δὲ |
πρῶτος
ἀνίστατο,
Οἴνοπος
υἱός,
~ὅ |
21, [300-349] |
ἀντιβολήσεις
~ἡμετέρῳ
ἐνὶ
δήμῳ,
ἄφαρ
|
δέ |
σε
νηῒ
μελαίνῃ
~εἰς
Ἔχετον |
21, [0-49] |
καὶ
ἐπὶ
στάθμην
ἴθυνεν,
~ἐν
|
δὲ |
σταθμοὺς
ἄρσε,
θύρας
δ᾽
ἐπέθηκε |
21, [150-199] |
καὶ
κῶας
ἐπ᾽
αὐτοῦ,
~ἐκ
|
δὲ |
στέατος
ἔνεικε
μέγαν
τροχὸν
ἔνδον |
21, [150-199] |
καὶ
κῶας
ἐπ᾽
αὐτοῦ,
~ἐκ
|
δὲ |
στέατος
ἔνεικε
μέγαν
τροχὸν
ἔνδον |
21, [150-199] |
~δεινόν
τ᾽
ἀργαλέον
τε,
νεμεσσῶμαι
|
δέ |
τ᾽
ἀκούων
~εἰ
δὴ
τοῦτό |
21, [400-449] |
ἦλθε
θύραζε
~ἰὸς
χαλκοβαρής·
ὁ
|
δὲ |
Τηλέμαχον
προσέειπε·
~Τηλέμαχ᾽
οὔ
σ᾽ |
21, [150-199] |
κῆον
ἐνὶ
μεγάροισι,
Μελανθεῦ,
~πὰρ
|
δὲ |
τίθει
δίφρον
τε
μέγαν
καὶ |
21, [350-399] |
πάντες
ὁμόκλεον
ἐν
μεγάροισιν·
~ὧδε
|
δέ |
τις
εἴπεσκε
νέων
ὑπερηνορεόντων·
~πῆ |
21, [350-399] |
μεγάροιο
θύρας
πυκινῶς
ἀραρυίας.
~ἢν
|
δέ |
τις
ἤ
στοναχῆς
ἠὲ
κτύπου |
21, [200-249] |
μεγάροιο
θύρας
πυκινῶς
ἀραρυίας,
~ἢν
|
δέ |
τις
ἢ
στοναχῆς
ἠὲ
κτύπου |
21, [350-399] |
μέθιεν
χαλεποῖο
χόλοιο
~Τηλεμάχῳ·
τὰ
|
δὲ |
τόξα
φέρων
ἀνὰ
δῶμα
συβώτης
|
21, [0-49] |
τε
πολύκμητός
τε
σίδηρος.
~ἔνθα
|
δὲ |
τόξον
κεῖτο
παλίντονον
ἠδὲ
φαρέτρη
|
21, [0-49] |
~τὰς
ἐρέων
Ὀδυσῆϊ
συνήντετο,
δῶκε
|
δὲ |
τόξον,
~τὸ
πρὶν
μέν
ῥ᾽ |
21, [350-399] |
ἀγρόνδε
δίωμαι,
~βάλλων
χερμαδίοισι·
βίηφι
|
δὲ |
φέρτερός
εἰμι.
~αἲ
γὰρ
πάντων |
21, [150-199] |
ἀνέκαιε
Μελάνθιος
ἀκάματον
πῦρ,
~πὰρ
|
δὲ |
φέρων
δίφρον
θῆκεν
καὶ
κῶας |
21, [200-249] |
ἀκὴν
ἔμεναι
παρὰ
ἔργῳ.
~σοὶ
|
δέ, |
Φιλοίτιε
δῖε,
θύρας
ἐπιτέλλομαι
αὐλῆς |
21, [300-349] |
χαλκῷ
~ῥῖνάς
τ᾽
ἀμήσαντες·
ὁ
|
δὲ |
φρεσὶν
ᾗσιν
ἀασθεὶς
~ἤϊεν
ἣν |
21, [400-449] |
φίλος
υἱὸς
Ὀδυσσῆος
θείοιο,
~ἀμφὶ
|
δὲ |
χεῖρα
φίλην
βάλεν
ἔγχεϊ,
ἄγχι |
21, [50-99] |
ἐφ᾽
ὑψηλῆς
σανίδος
βῆ·
ἔνθα
|
δὲ |
χηλοὶ
~ἕστασαν,
ἐν
δ᾽
ἄρα |
21, [250-299] |
ἔφατ᾽
ἔκ
τ᾽
ὀνόμαζεν·
~ἆ
|
δειλὲ |
ξείνων,
ἔνι
τοι
φρένες
οὐδ᾽ |
21, [50-99] |
~νήπιοι
ἀγροιῶται,
ἐφημέρια
φρονέοντες,
~ἆ
|
δειλώ, |
τί
νυ
δάκρυ
κατείβετον
ἠδὲ |
21, [150-199] |
σε
ἔπος
φύγεν
ἕρκος
ὀδόντων,
|
~δεινόν |
τ᾽
ἀργαλέον
τε,
νεμεσσῶμαι
δέ |
21, [200-249] |
καὶ
σῆμα
ἀριφραδὲς
ἄλλο
τι
|
δείξω, |
~ὄφρα
μ᾽
ἐῢ
γνῶτον
πιστωθῆτόν |
21, [250-299] |
δ᾽
ἄρα
πάντες
ὑπερφιάλως
νεμέσησαν,
|
~δείσαντες |
μὴ
τόξον
ἐΰξοον
ἐντανύσειεν.
~Ἀντίνοος |
21, [350-399] |
θῆκε
φέρων
αὐτῇ
ἐνὶ
χώρῃ,
|
~δείσας, |
οὕνεκα
πολλοὶ
ὁμόκλεον
ἐν
μεγάροισιν. |
21, [400-449] |
σπουδῆς
τάνυσεν
μέγα
τόξον
Ὀδυσσεύς.
|
~δεξιτερῇ |
ἄρα
χειρὶ
λαβὼν
πειρήσατο
νευρῆς· |
21, [250-299] |
~νώμησαν
δ᾽
ἄρα
πᾶσιν
ἐπαρξάμενοι
|
δεπάεσσιν. |
~οἱ
δ᾽
ἐπεὶ
οὖν
σπεῖσάν |
21, [250-299] |
~ἀλλ᾽
ἄγετ᾽
οἰνοχόος
μὲν
ἐπαρξάσθω
|
δεπάεσσιν, |
~ὄφρα
σπείσαντες
καταθείομεν
ἀγκύλα
τόξα· |
21, [200-249] |
~κληῖσαι
κληῖδι,
θοῶς
δ᾽
ἐπὶ
|
δεσμὸν |
ἰῆλαι.
~ὣς
εἰπὼν
εἰσῆλθε
δόμους |
21, [0-49] |
φόνος
καὶ
μοῖρα
γένοντο,
~ἐπεὶ
|
δὴ |
Διὸς
υἱὸν
ἀφίκετο
καρτερόθυμον,
~φῶθ᾽ |
21, [0-49] |
ἐπὶ
γαίης.
~ἡ
δ᾽
ὅτε
|
δὴ |
θάλαμον
τὸν
ἀφίκετο
δῖα
γυναικῶν
|
21, [200-249] |
τε
ἔσεσθον.
~εἰ
δ᾽
ἄγε
|
δή, |
καὶ
σῆμα
ἀριφραδὲς
ἄλλο
τι |
21, [350-399] |
τις
εἴπεσκε
νέων
ὑπερηνορεόντων·
~πῆ
|
δὴ |
καμπύλα
τόξα
φέρεις,
ἀμέγαρτε
συβῶτα, |
21, [350-399] |
αὐτῷ
ἡδὺ
γέλασσαν
~μνηστῆρες,
καὶ
|
δὴ |
μέθιεν
χαλεποῖο
χόλοιο
~Τηλεμάχῳ·
τὰ |
21, [50-99] |
τοῖο
ἄνακτος.
~ἡ
δ᾽
ὅτε
|
δὴ |
μνηστῆρας
ἀφίκετο
δῖα
γυναικῶν,
~στῆ |
21, [200-249] |
ἔπεσσιν
ἀμειβόμενος
προσέειπεν·
~ἔνδον
μὲν
|
δὴ |
ὅδ᾽
αὐτὸς
ἐγώ,
κακὰ
πολλὰ |
21, [0-49] |
ὑπὸ
δ᾽
ἡμίονοι
ταλαεργοί·
~αἳ
|
δή |
οἱ
καὶ
ἔπειτα
φόνος
καὶ |
21, [300-349] |
ἐϋκλεῖας
κατὰ
δῆμον
~ἔμμεναι
οἳ
|
δὴ |
οἶκον
ἀτιμάζοντες
ἔδουσιν
~ἀνδρὸς
ἀριστῆος· |
21, [150-199] |
ἐκέλευσε
Μελάνθιον,
αἰπόλον
αἰγῶν·
~ἄγρει
|
δή, |
πῦρ
κῆον
ἐνὶ
μεγάροισι,
Μελανθεῦ, |
21, [150-199] |
ἤλυθε
δῖος
Ὀδυσσεύς.
~ἀλλ᾽
ὅτε
|
δή |
ῥ᾽
ἐκτὸς
θυρέων
ἔσαν
ἠδὲ |
21, [100-149] |
τε
σιδήρου.
~καί
νύ
κε
|
δή |
ῥ᾽
ἐτάνυσσε
βίῃ
τὸ
τέταρτον |
21, [150-199] |
τόξου
πειρήσεται
ἠδὲ
ἴδηται,
~ἄλλην
|
δή |
τιν᾽
ἔπειτα
Ἀχαιϊάδων
εὐπέπλων
~μνάσθω |
21, [250-299] |
δ᾽
ἄλλῃσιν
πολίεσσιν·
~ἀλλ᾽
εἰ
|
δὴ |
τοσσόνδε
βίης
ἐπιδευέες
εἰμὲν
~ἀντιθέου |
21, [400-449] |
εἴπεσκε
νέων
ὑπερηνορεόντων·
~αἲ
γὰρ
|
δὴ |
τοσσοῦτον
ὀνήσιος
ἀντιάσειεν
~ὡς
οὗτός |
21, [150-199] |
νεμεσσῶμαι
δέ
τ᾽
ἀκούων
~εἰ
|
δὴ |
τοῦτό
γε
τόξον
ἀριστῆας
κεκαδήσει |
21, [200-249] |
πολύφρονα
ὅνδε
δόμονδε.
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
|
δὴ |
τῶν
γε
νόον
νημερτέ᾽
ἀνέγνω, |
21, [300-349] |
μελαίνῃ
~εἰς
Ἔχετον
βασιλῆα,
βροτῶν
|
δηλήμονα |
πάντων,
~πέμψομεν·
ἔνθεν
δ᾽
οὔ |
21, [300-349] |
οὔ
πως
ἔστιν
ἐϋκλεῖας
κατὰ
|
δῆμον
|
~ἔμμεναι
οἳ
δὴ
οἶκον
ἀτιμάζοντες |
21, [250-299] |
αὐτός.
~νῦν
μὲν
γὰρ
κατὰ
|
δῆμον |
ἑορτὴ
τοῖο
θεοῖο
~ἁγνή·
τίς |
21, [0-49] |
χρεῖος,
τό
ῥά
οἱ
πᾶς
|
δῆμος |
ὄφελλε·
~μῆλα
γὰρ
ἐξ
Ἰθάκης |
21, [300-349] |
τευ
ἐπητύος
ἀντιβολήσεις
~ἡμετέρῳ
ἐνὶ
|
δήμῳ, |
ἄφαρ
δέ
σε
νηῒ
μελαίνῃ
|
21, [400-449] |
σκοποῦ
ἤμβροτον
οὐδέ
τι
τόξον
|
~δὴν |
ἔκαμον
τανύων·
ἔτι
μοι
μένος |
21, [100-149] |
μύνῃσι
παρέλκετε
μηδ᾽
ἔτι
τόξου
|
~δηρὸν |
ἀποτρωπᾶσθε
τανυστύος,
ὄφρα
ἴδωμεν.
~καὶ |
21, [200-249] |
βιὸν
ἠδὲ
φαρέτρην·
~ἀλλὰ
σύ,
|
δῖ᾽ |
Εὔμαιε,
φέρων
ἀνὰ
δώματα
τόξον
|
21, [0-49] |
ὅτε
δὴ
θάλαμον
τὸν
ἀφίκετο
|
δῖα |
γυναικῶν
~οὐδόν
τε
δρύϊνον
προσεβήσετο, |
21, [50-99] |
δ᾽
ὅτε
δὴ
μνηστῆρας
ἀφίκετο
|
δῖα |
γυναικῶν,
~στῆ
ῥα
παρὰ
σταθμὸν |
21, [400-449] |
οὐκ
ἤμβροτε
πάντων
~πρώτης
στειλειῆς,
|
διὰ |
δ᾽
ἀμπερὲς
ἦλθε
θύραζε
~ἰὸς |
21, [300-349] |
ἀλαλήμενος
ἐλθὼν
~ῥηϊδίως
ἐτάνυσσε
βιόν,
|
διὰ |
δ᾽
ἧκε
σιδήρου.
~ὣς
ἐρέουσ᾽ |
21, [100-149] |
ὤμων.
~πρῶτον
μὲν
πελέκεας
στῆσεν,
|
διὰ |
τάφρον
ὀρύξας
~πᾶσι
μίαν
μακρήν, |
21, [200-249] |
παρὰ
ἔργῳ.
~σοὶ
δέ,
Φιλοίτιε
|
δῖε, |
θύρας
ἐπιτέλλομαι
αὐλῆς
~κληῖσαι
κληῖδι, |
21, [250-299] |
Πειριθόοιο·
~ἥρωας
δ᾽
ἄχος
εἷλε,
|
διὲκ |
προθύρου
δὲ
θύραζε
~ἕλκον
ἀναΐξαντες, |
21, [0-49] |
τε
γέροντες.
~Ἴφιτος
αὖθ᾽
ἵππους
|
διζήμενος, |
αἵ
οἱ
ὄλοντο
~δώδεκα
θήλειαι, |
21, [150-199] |
ἔπειτα
Ἀχαιϊάδων
εὐπέπλων
~μνάσθω
ἐέδνοισιν
|
διζήμενος· |
ἡ
δέ
κ᾽
ἔπειτα
~γήμαιθ᾽ |
21, [300-349] |
οὐ
μὲν
καλὸν
ἀτέμβειν
οὐδὲ
|
δίκαιον
|
~ξείνους
Τηλεμάχου,
ὅς
κεν
τάδε |
21, [50-99] |
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἐώλπει
~νευρὴν
ἐντανύσειν
|
διοϊστεύσειν |
τε
σιδήρου.
~ἦ
τοι
ὀϊστοῦ |
21, [100-149] |
τό
γε
θυμῷ,
~νευρὴν
ἐντανύειν
|
διοϊστεύσειν |
τε
σιδήρου.
~καί
νύ
κε |
21, [50-99] |
ἐντανύσῃ
βιὸν
ἐν
παλάμῃσι
~καὶ
|
διοϊστεύσῃ |
πελέκεων
δυοκαίδεκα
πάντων,
~τῷ
κεν |
21, [100-149] |
πειρησαίμην·
~εἰ
δέ
κεν
ἐντανύσω
|
διοϊστεύσω |
τε
σιδήρου,
~οὔ
κέ
μοι |
21, [50-99] |
φάτο,
καί
ῥ᾽
Εὔμαιον
ἀνώγει,
|
δῖον |
ὑφορβόν,
~τόξον
μνηστήρεσσι
θέμεν
πολιόν |
21, [150-199] |
αὐτὸς
μετὰ
τοὺς
δόμου
ἤλυθε
|
δῖος |
Ὀδυσσεύς.
~ἀλλ᾽
ὅτε
δή
ῥ᾽ |
21, [0-49] |
ἔδωκε.
τὸ
δ᾽
οὔ
ποτε
|
δῖος |
Ὀδυσσεὺς
~ἐρχόμενος
πόλεμόνδε
μελαινάων
ἐπὶ |
21, [400-449] |
~γήθησέν
τ᾽
ἄρ᾽
ἔπειτα
πολύτλας
|
δῖος |
Ὀδυσσεύς.
~ὅττι
ῥά
οἱ
τέρας |
21, [0-49] |
καὶ
μοῖρα
γένοντο,
~ἐπεὶ
δὴ
|
Διὸς |
υἱὸν
ἀφίκετο
καρτερόθυμον,
~φῶθ᾽
Ἡρακλῆα, |
21, [0-49] |
τραπέζῃ
~γνώτην
ἀλλήλων·
πρὶν
γὰρ
|
Διὸς |
υἱὸς
ἔπεφνεν
~Ἴφιτον
Εὐρυτίδην,
ἐπιείκελον |
21, [350-399] |
ὁ
τόξα
λαβὼν
φέρε
καμπύλα
|
δῖος |
ὑφορβός·
~μνηστῆρες
δ᾽
ἄρα
πάντες |
21, [400-449] |
νευρὴν
γλυφίδας
τε,
~αὐτόθεν
ἐκ
|
δίφροιο |
καθήμενος,
ἧκε
δ᾽
ὀϊστὸν
~ἄντα |
21, [150-199] |
ἀκάματον
πῦρ,
~πὰρ
δὲ
φέρων
|
δίφρον |
θῆκεν
καὶ
κῶας
ἐπ᾽
αὐτοῦ, |
21, [350-399] |
ἤϊεν
αὐτός·
~ἕζετ᾽
ἔπειτ᾽
ἐπὶ
|
δίφρον |
ἰών,
ἔνθεν
περ
ἀνέστη,
~εἰσορόων |
21, [200-249] |
εὖ
ναιετάοντας·
~ἕζετ᾽
ἔπειτ᾽
ἐπὶ
|
δίφρον |
ἰών,
ἔνθεν
περ
ἀνέστη·
~ἐς |
21, [150-199] |
μεγάροισι,
Μελανθεῦ,
~πὰρ
δὲ
τίθει
|
δίφρον |
τε
μέγαν
καὶ
κῶας
ἐπ᾽ |
21, [350-399] |
καὶ
ὁπλότερός
περ
ἐὼν
ἀγρόνδε
|
δίωμαι, |
~βάλλων
χερμαδίοισι·
βίηφι
δὲ
φέρτερός |
21, [200-249] |
~ἐς
δ᾽
ἄρα
καὶ
τὼ
|
δμῶε |
ἴτην
θείου
Ὀδυσῆος.
~Εὐρύμαχος
δ᾽ |
21, [200-249] |
ὡς
σφῶϊν
ἐελδομένοισιν
ἱκάνω
~οἴοισι
|
δμώων· |
τῶν
δ᾽
ἄλλων
οὔ
τευ |
21, [250-299] |
ὅσον
ἤθελε
θυμός,
~τοῖς
δὲ
|
δολοφρονέων |
μετέφη
πολύμητις
Ὀδυσσεύς·
~κέκλυτέ
μευ, |
21, [200-249] |
μνηστῆρες
ἀγαυοί,
~οὐκ
ἐάσουσιν
ἐμοὶ
|
δόμεναι |
βιὸν
ἠδὲ
φαρέτρην·
~ἀλλὰ
σύ, |
21, [300-349] |
κ᾽
ἐθέλωμι
~καὶ
καθάπαξ
ξείνῳ
|
δόμεναι |
τάδε
τόξα
φέρεσθαι.
~ἀλλ᾽
εἰς |
21, [300-349] |
ἐμεῖο
~κρείσσων,
ᾧ
κ᾽
ἐθέλω,
|
δόμεναί |
τε
καὶ
ἀρνήσασθαι,
~οὔθ᾽
ὅσσοι |
21, [0-49] |
~κλίμακα
δ᾽
ὑψηλὴν
προσεβήσετο
οἷο
|
δόμοιο, |
~εἵλετο
δὲ
κληῖδ᾽
εὐκαμπέα
χειρὶ |
21, [250-299] |
ἄασεν
οἴνῳ,
~μαινόμενος
κάκ᾽
ἔρεξε
|
δόμον |
κάτα
Πειριθόοιο·
~ἥρωας
δ᾽
ἄχος |
21, [200-249] |
θεοῖσι
~νοστῆσαι
Ὀδυσῆα
πολύφρονα
ὅνδε
|
δόμονδε. |
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
δὴ
τῶν
γε |
21, [150-199] |
~ἐκ
δ᾽
αὐτὸς
μετὰ
τοὺς
|
δόμου |
ἤλυθε
δῖος
Ὀδυσσεύς.
~ἀλλ᾽
ὅτε |
21, [200-249] |
δεσμὸν
ἰῆλαι.
~ὣς
εἰπὼν
εἰσῆλθε
|
δόμους |
εὖ
ναιετάοντας·
~ἕζετ᾽
ἔπειτ᾽
ἐπὶ |
21, [400-449] |
ὄνονται.
~νῦν
δ᾽
ὥρη
καὶ
|
δόρπον |
Ἀχαιοῖσιν
τετυκέσθαι
~ἐν
φάει,
αὐτὰρ |
21, [300-349] |
ἔμμεναι
υἱός.
~ἀλλ᾽
ἄγε
οἱ
|
δότε |
τόξον
ἐΰξοον,
ὄφρα
ἴδωμεν.
~ὧδε |
21, [250-299] |
κ᾽
ἐθέλῃσιν.
~ἀλλ᾽
ἄγ᾽
ἐμοὶ
|
δότε |
τόξον
ἐΰξοον,
ὄφρα
μεθ᾽
ὑμῖν
|
21, [0-49] |
ἀφίκετο
δῖα
γυναικῶν
~οὐδόν
τε
|
δρύϊνον |
προσεβήσετο,
τόν
ποτε
τέκτων
~ξέσσεν |
21, [250-299] |
~ἀντιθέου
Ὀδυσῆος,
ὅ
τ᾽
οὐ
|
δυνάμεσθα |
τανύσσαι
~τόξον·
ἐλεγχείη
δὲ
καὶ |
21, [200-249] |
δαίμων·
~γνοίης
χ᾽
οἵη
ἐμὴ
|
δύναμις |
καὶ
χεῖρες
ἕπονται.
~ὣς
δ᾽ |
21, [150-199] |
~θυμοῦ
καὶ
ψυχῆς,
ἐπεὶ
οὐ
|
δύνασαι |
σὺ
τανύσσαι.
~οὐ
γάρ
τοί |
21, [200-249] |
ἀλλά
μιν
οὐδ᾽
ὣς
~ἐντανύσαι
|
δύνατο, |
μέγα
δ᾽
ἔστενε
κυδάλιμον
κῆρ· |
21, [400-449] |
ἀντιάσειεν
~ὡς
οὗτός
ποτε
τοῦτο
|
δυνήσεται |
ἐντανύσασθαι.
~ὣς
ἄρ᾽
ἔφαν
μνηστῆρες· |
21, [50-99] |
ἐν
παλάμῃσι
~καὶ
διοϊστεύσῃ
πελέκεων
|
δυοκαίδεκα |
πάντων,
~τῷ
κεν
ἅμ᾽
ἑσποίμην, |
21, [0-49] |
ἵππους
διζήμενος,
αἵ
οἱ
ὄλοντο
|
~δώδεκα |
θήλειαι,
ὑπὸ
δ᾽
ἡμίονοι
ταλαεργοί· |
21, [300-349] |
ἔσται·
~εἴ
κέ
μιν
ἐντανύσῃ,
|
δώῃ |
δέ
οἱ
εὖχος
Ἀπόλλων,
~ἕσσω |
21, [0-49] |
μεγάροισι.
~τὰς
ἐρέων
Ὀδυσῆϊ
συνήντετο,
|
δῶκε |
δὲ
τόξον,
~τὸ
πρὶν
μέν |
21, [0-49] |
~δῶρα
τά
οἱ
ξεῖνος
Λακεδαίμονι
|
δῶκε |
τυχήσας
~Ἴφιτος
Εὐρυτίδης,
ἐπιείκελος
ἀθανάτοισι. |
21, [100-149] |
~ἄλλῳ
ἅμ᾽
ἕψεσθαι
νοσφισσαμένη
τόδε
|
δῶμα· |
~αὐτὰρ
ἐγὼ
γελόω
καὶ
τέρπομαι |
21, [50-99] |
μευ,
μνηστῆρες
ἀγήνορες,
οἳ
τόδε
|
δῶμα
|
~ἐχράετ᾽
ἐσθιέμεν
καὶ
πινέμεν
ἐμμενὲς |
21, [50-99] |
κεν
ἅμ᾽
ἑσποίμην,
νοσφισσαμένη
τόδε
|
δῶμα
|
~κουρίδιον,
μάλα
καλόν,
ἐνίπλειον
βιότοιο, |
21, [350-399] |
τὰ
δὲ
τόξα
φέρων
ἀνὰ
|
δῶμα |
συβώτης
~ἐν
χείρεσσ᾽
Ὀδυσῆϊ
δαΐφρονι |
21, [300-349] |
~ξείνους
Τηλεμάχου,
ὅς
κεν
τάδε
|
δώμαθ᾽ |
ἵκηται·
~ἔλπεαι,
αἴ
χ᾽
ὁ |
21, [0-49] |
ὁ
παιδὶ
~κάλλιπ᾽
ἀποθνῄσκων
ἐν
|
δώμασιν |
ὑψηλοῖσι.
~τῷ
δ᾽
Ὀδυσεὺς
ξίφος |
21, [350-399] |
γὰρ
πάντων
τόσσον,
ὅσοι
κατὰ
|
δώματ᾽ |
ἔασι,
~μνηστήρων
χερσίν
τε
βίηφί |
21, [100-149] |
~οὔ
κέ
μοι
ἀχνυμένῳ
τάδε
|
δώματα |
πότνια
μήτηρ
~λείποι
ἅμ᾽
ἄλλῳ |
21, [200-249] |
σύ,
δῖ᾽
Εὔμαιε,
φέρων
ἀνὰ
|
δώματα |
τόξον
~ἐν
χείρεσσιν
ἐμοὶ
θέμεναι, |
21, [0-49] |
πολλοὶ
δ᾽
ἔνεσαν
στονόεντες
ὀϊστοί,
|
~δῶρα |
τά
οἱ
ξεῖνος
Λακεδαίμονι
δῶκε |
21, [250-299] |
δὲ
θεοῖσιν·
~ἠῶθεν
δὲ
θεὸς
|
δώσει |
κράτος
ᾧ
κ᾽
ἐθέλῃσιν.
~ἀλλ᾽ |
21, [300-349] |
τε
χιτῶνά
τε,
εἵματα
καλά,
|
~δώσω |
δ᾽
ὀξὺν
ἄκοντα,
κυνῶν
ἀλκτῆρα |
21, [300-349] |
καὶ
ἀνδρῶν,
~καὶ
ξίφος
ἄμφηκες·
|
δώσω |
δ᾽
ὑπὸ
ποσσὶ
πέδιλα,
~πέμψω |