Chant, vers |
4, [250-299] |
λίγ᾽
ἐκώκυον·
αὐτὰρ
ἐμὸν
κῆρ
|
~χαῖρ᾽ |
ἐπεὶ
ἤδη
μοι
κραδίη
τέτραπτο |
4, [50-99] |
Μενέλαος·
~σίτου
θ᾽
ἅπτεσθον
καὶ
|
χαίρετον. |
αὐτὰρ
ἔπειτα
~δείπνου
πασσαμένω
εἰρησόμεθ᾽ |
4, [500-549] |
ἵκοντο,
~ἦ
τοι
ὁ
μὲν
|
χαίρων |
ἐπεβήσετο
πατρίδος
αἴης
~καὶ
κύνει |
4, [50-99] |
οὐλομένης
ἀλόχοιο·
~ὣς
οὔ
τοι
|
χαίρων |
τοῖσδε
κτεάτεσσιν
ἀνάσσω.
~καὶ
πατέρων |
4, [150-199] |
βολαὶ
κεφαλή
τ᾽
ἐφύπερθέ
τε
|
χαῖται. |
~καὶ
νῦν
ἦ
τοι
ἐγὼ |
4, [650-699] |
τοιοῦτος
ἔχων
μελεδήματα
θυμῷ
~αἰτίζῃ;
|
χαλεπόν |
κεν
ἀνήνασθαι
δόσιν
εἴη.
~κοῦροι |
4, [400-449] |
δέ,
θεῶν
ὅς
τίς
σε
|
χαλέπτει, |
~νόστον
θ᾽
ὡς
ἐπὶ
πόντον |
4, [350-399] |
ὦ
ξεῖνε,
λίην
τόσον
ἠδὲ
|
χαλίφρων, |
~ἦε
ἑκὼν
μεθίεις
καὶ
τέρπεαι |
4, [50-99] |
Νεστορίδη,
τῷ
ἐμῷ
κεχαρισμένε
θυμῷ,
|
~χαλκοῦ |
τε
στεροπὴν
κὰδ
δώματα
ἠχήεντα
|
4, [450-499] |
δ᾽
αὖ
δύο
μοῦνοι
Ἀχαιῶν
|
χαλκοχιτώνων
|
~ἐν
νόστῳ
ἀπόλοντο·
μάχῃ
δέ |
4, [200-249] |
προπάροιθεν
ἀδελφεὸν
ἢ
φίλον
υἱὸν
|
~χαλκῷ |
δηιόῳεν,
ὁ
δ᾽
ὀφθαλμοῖσιν
ὁρῷτο. |
4, [700-749] |
μὲν
ἄρ
με
κατάκτανε
νηλέι
|
χαλκῷ
|
~ἢ
ἔα
ἐν
μεγάρῳ·
μῦθον |
4, [250-299] |
~πολλοὺς
δὲ
Τρώων
κτείνας
ταναήκεϊ
|
χαλκῷ
|
~ἦλθε
μετ᾽
Ἀργείους,
κατὰ
δὲ |
4, [700-749] |
Κρονίων·
~Τηλέμαχον
μεμάασι
κατακτάμεν
ὀξέι
|
χαλκῷ |
~οἴκαδε
νισόμενον·
ὁ
δ᾽
ἔβη |
4, [100-149] |
γόοιο.
~δάκρυ
δ᾽
ἀπὸ
βλεφάρων
|
χαμάδις |
βάλε
πατρὸς
ἀκούσας,
~χλαῖναν
πορφυρέην |
4, [50-99] |
παρέθηκε
φέρουσα,
~εἴδατα
πόλλ᾽
ἐπιθεῖσα,
|
χαριζομένη |
παρεόντων.
~δαιτρὸς
δὲ
κρειῶν
πίνακας |
4, [650-699] |
ἔργα
~φαίνεται,
οὐδέ
τίς
ἐστι
|
χάρις |
μετόπισθ᾽
ἐυεργέων.
~τὴν
δ᾽
αὖτε |
4, [600-649] |
δὲ
~ἔστιν
ἅπας,
χρυσῷ
δ᾽
|
χείλεα |
κεκράανται,
~ἔργον
δ᾽
Ἡφαίστοιο.
πόρεν |
4, [100-149] |
ὄπασσεν
~ἀργύρεον,
χρυσῷ
δ᾽
ἐπὶ
|
χείλεα |
κεκράαντο.
~τόν
ῥά
οἱ
ἀμφίπολος |
4, [550-599] |
ἀνθρώποισιν·
~οὐ
νιφετός,
οὔτ᾽
ἂρ
|
χειμὼν |
πολὺς
οὔτε
ποτ᾽
ὄμβρος,
~ἀλλ᾽ |
4, [450-499] |
δὲ
ἰάχοντες
ἐπεσσύμεθ᾽
ἀμφὶ
δὲ
|
χεῖρας
|
~βάλλομεν·
οὐδ᾽
ὁ
γέρων
δολίης |
4, [200-249] |
Ἀσφαλίων
δ᾽
ἄρ
ὕδωρ
ἐπὶ
|
χεῖρας |
ἔχευεν,
~ὀτρηρὸς
θεράπων
Μενελάου
κυδαλίμοιο. |
4, [50-99] |
δ᾽
ἐπ᾽
ὀνείαθ᾽
ἑτοῖμα
προκείμενα
|
χεῖρας |
ἴαλλον.
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
πόσιος
καὶ |
4, [200-249] |
δ᾽
ἐπ᾽
ὀνείαθ᾽
ἑτοῖμα
προκείμενα
|
χεῖρας |
ἴαλλον.
~ἔνθ᾽
αὖτ᾽
ἄλλ᾽
ἐνόησ᾽ |
4, [100-149] |
γὰρ
τοιοίδε
πόδες
τοιαίδε
τε
|
χεῖρες
|
~ὀφθαλμῶν
τε
βολαὶ
κεφαλή
τ᾽ |
4, [600-649] |
μείδησεν
δὲ
βοὴν
ἀγαθὸς
Μενέλαος,
|
~χειρί |
τέ
μιν
κατέρεξεν
ἔπος
τ᾽ |
4, [500-549] |
δ᾽
ἀπ᾽
αὐτοῦ
~δάκρυα
θερμὰ
|
χέοντ᾽ |
ἐπεὶ
ἀσπασίως
ἴδε
γαῖαν.
~τὸν |
4, [550-599] |
ἐν
νήσῳ
θαλερὸν
κατὰ
δάκρυ
|
χέοντα, |
~νύμφης
ἐν
μεγάροισι
Καλυψοῦς,
ἥ |
4, [50-99] |
θρόνους
ἕζοντο
παρ᾽
Ἀτρεΐδην
Μενέλαον.
|
~χέρνιβα |
δ᾽
ἀμφίπολος
προχόῳ
ἐπέχευε
φέρουσα
|
4, [200-249] |
ἐτύχθη,
~δόρπου
δ᾽
ἐξαῦτις
μνησώμεθα,
|
χερσὶ |
δ᾽
ἐφ᾽
ὕδωρ
~χευάντων.
μῦθοι |
4, [100-149] |
πορφυρέην
ἄντ᾽
ὀφθαλμοῖιν
ἀνασχὼν
~ἀμφοτέρῃσιν
|
χερσί. |
νόησε
δέ
μιν
Μενέλαος,
~μερμήριξε |
4, [250-299] |
~ἤθελεν.
ἀλλ᾽
Ὀδυσεὺς
ἐπὶ
μάστακα
|
χερσὶ |
πίεζεν
~νωλεμέως
κρατερῇσι,
σάωσε
δὲ |
4, [500-549] |
αὐδήσαντος·
~αὐτίκ᾽
ἔπειτα
τρίαιναν
ἑλὼν
|
χερσὶ |
στιβαρῇσιν
~ἤλασε
Γυραίην
πέτρην,
ἀπὸ |
4, [50-99] |
παρὰ
πίονα
θῆκεν
~ὄπτ᾽
ἐν
|
χερσὶν |
ἑλών,
τά
ῥά
οἱ
γέρα |
4, [450-499] |
ἐπὶ
νηὸς
~ἠὲ
φίλων
ἐν
|
χερσίν, |
ἐπεὶ
πόλεμον
τολύπευσεν᾽
~ὣς
ἐφάμην, |
4, [300-349] |
ἴσαν
ἐκ
μεγάροιο
δάος
μετὰ
|
χερσὶν |
ἔχουσαι,
~δέμνια
δὲ
στόρεσαν·
ἐκ |
4, [550-599] |
κατέπαυσα
θεῶν
χόλον
αἰὲν
ἐόντων,
|
~χεῦ᾽ |
Ἀγαμέμνονι
τύμβον,
ἵν᾽
ἄσβεστον
κλέος |
4, [200-249] |
μνησώμεθα,
χερσὶ
δ᾽
ἐφ᾽
ὕδωρ
|
~χευάντων. |
μῦθοι
δὲ
καὶ
ἠῶθέν
περ |
4, [650-699] |
θαυμάζω·
ἴδον
ἐνθάδε
Μέντορα
δῖον
|
~χθιζὸν |
ὑπηοῖον,
τότε
δ᾽
ἔμβη
νηὶ |
4, [50-99] |
ἄρα
χλαίνας
οὔλας
βάλον
ἠδὲ
|
χιτῶνας, |
~ἔς
ῥα
θρόνους
ἕζοντο
παρ᾽ |
4, [100-149] |
βλεφάρων
χαμάδις
βάλε
πατρὸς
ἀκούσας,
|
~χλαῖναν |
πορφυρέην
ἄντ᾽
ὀφθαλμοῖιν
ἀνασχὼν
~ἀμφοτέρῃσιν |
4, [150-199] |
πικρὸν
ὑπ᾽
ὀφρύσι
δάκρυον
εἶβε,
|
~χλαῖναν |
πορφυρέην
ἄντ᾽
ὀφθαλμοῖιν
ἀνασχών.
~τὸν |
4, [50-99] |
χρῖσαν
ἐλαίῳ,
~ἀμφὶ
δ᾽
ἄρα
|
χλαίνας |
οὔλας
βάλον
ἠδὲ
χιτῶνας,
~ἔς |
4, [250-299] |
ἐμβαλέειν
στορέσαι
τ᾽
ἐφύπερθε
τάπητας,
|
~χλαίνας |
τ᾽
ἐνθέμεναι
οὔλας
καθύπερθεν
ἕσασθαι. |
4, [550-599] |
ἑκατόμβας.
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
κατέπαυσα
θεῶν
|
χόλον |
αἰὲν
ἐόντων,
~χεῦ᾽
Ἀγαμέμνονι
τύμβον, |
4, [300-349] |
τ᾽
ὀνόμαζεν·
~τίπτε
δέ
σε
|
χρειὼ |
δεῦρ᾽
ἤγαγε,
Τηλέμαχ᾽
ἥρως,
~ἐς |
4, [600-649] |
μοι
οἴχετ᾽
ἄγων·
ἐμὲ
δὲ
|
χρεὼ |
γίγνεται
αὐτῆς
~Ἤλιδ᾽
ἐς
εὐρύχορον |
4, [700-749] |
πάϊς
οἴχεται;
οὐδέ
τί
μιν
|
χρεὼ
|
~νηῶν
ὠκυπόρων
ἐπιβαινέμεν,
αἵ
θ᾽ |
4, [450-499] |
ταῦτα
διείρεαι;
οὐδέ
τί
σε
|
χρὴ
|
~ἴδμεναι,
οὐδὲ
δαῆναι
ἐμὸν
νόον· |
4, [450-499] |
ἕλοις
ἀέκοντα
λοχησάμενος;
τέο
σε
|
χρή; |
~ὣς
ἔφατ᾽
αὐτὰρ
ἐγώ
μιν |
4, [250-299] |
δή
μιν
ἐγὼ
λόεον
καὶ
|
χρῖον |
ἐλαίῳ,
~ἀμφὶ
δὲ
εἵματα
ἕσσα |
4, [0-1] |
ἐπεὶ
οὖν
δμῳαὶ
λοῦσαν
καὶ
|
χρῖσαν |
ἐλαίῳ,
~ἀμφὶ
δ᾽
ἄρα
χλαίνας |
4, [700-749] |
~ὡς
ἂν
μὴ
κλαίουσα
κατὰ
|
χρόα |
καλὸν
ἰάπτῃς.
~ἀλλ᾽
ὑδρηναμένη,
καθαρὰ |
4, [750-799] |
καλὸν
ἰάπτῃς.
~ἀλλ᾽
ὑδρηναμένη,
καθαρὰ
|
χροῒ |
εἵμαθ᾽
ἑλοῦσα,
~εἰς
ὑπερῷ᾽
ἀναβᾶσα |
4, [750-799] |
γόοιο.
~ἡ
δ᾽
ὑδρηναμένη,
καθαρὰ
|
χροῒ |
εἵμαθ᾽
ἑλοῦσα
~εἰς
ὑπερῷ᾽
ἀνέβαινε |
4, [500-549] |
νημερτής·
~μηκέτι,
Ἀτρέος
υἱέ,
πολὺν
|
χρόνον |
ἀσκελὲς
οὕτω
~κλαῖ᾽
ἐπεὶ
οὐκ |
4, [550-599] |
~Ἀτρεΐδη,
μὴ
δή
με
πολὺν
|
χρόνον |
ἐνθάδ᾽
ἔρυκε.
~καὶ
γάρ
κ᾽ |
4, [550-599] |
Πύλῳ
ἠγαθέῃ·
σὺ
δέ
με
|
χρόνον |
ἐνθάδ᾽
ἐρύκεις.
~δῶρον
δ᾽
ὅττι |
4, [650-699] |
Ὀδυσῆος.
~οὐδ᾽
ἄρα
Πηνελόπεια
πολὺν
|
χρόνον |
ἦεν
ἄπυστος
~μύθων,
οὓς
μνηστῆρες |
4, [100-149] |
Ἑλένῃ
ἄλοχος
πόρε
κάλλιμα
δῶρα·
|
~χρυσέην |
τ᾽
ἠλακάτην
τάλαρόν
θ᾽
ὑπόκυκλον |
4, [0-1] |
ἐρατεινήν,
~Ἑρμιόνην,
ἣ
εἶδος
ἔχε
|
χρυσέης |
Ἀφροδίτης.
~ὣς
οἱ
μὲν
δαίνυντο |
4, [50-99] |
~παντοίων,
παρὰ
δέ
σφι
τίθει
|
χρύσεια |
κύπελλα.
~τὼ
καὶ
δεικνύμενος
προσέφη |
4, [50-99] |
ἀμφίπολος
προχόῳ
ἐπέχευε
φέρουσα
~καλῇ
|
χρυσείῃ |
ὑπὲρ
ἀργυρέοιο
λέβητος,
~νίψασθαι·
παρὰ |
4, [100-149] |
θαλάμοιο
θυώδεος
ὑψορόφοιο
~ἤλυθεν
Ἀρτέμιδι
|
χρυσηλακάτῳ |
ἐικυῖα.
~τῇ
δ᾽
ἄρ᾽
ἅμ᾽ |
4, [100-149] |
~δοιοὺς
δὲ
τρίποδας,
δέκα
δὲ
|
χρυσοῖο |
τάλαντα.
~χωρὶς
δ᾽
αὖθ᾽
Ἑλένῃ |
4, [500-549] |
ἄγων,
ὑπὸ
δ᾽
ἔσχετο
μισθὸν
|
~χρυσοῦ |
δοιὰ
τάλαντα·
φύλασσε
δ᾽
ὅ |
4, [50-99] |
τε
στεροπὴν
κὰδ
δώματα
ἠχήεντα
|
~χρυσοῦ |
τ᾽
ἠλέκτρου
τε
καὶ
ἀργύρου |
4, [100-149] |
τάλαρόν
θ᾽
ὑπόκυκλον
ὄπασσεν
~ἀργύρεον,
|
χρυσῷ |
δ᾽
ἐπὶ
χείλεα
κεκράαντο.
~τόν |
4, [600-649] |
τετυγμένον·
ἀργύρεος
δὲ
~ἔστιν
ἅπας,
|
χρυσῷ |
δ᾽
χείλεα
κεκράανται,
~ἔργον
δ᾽ |
4, [100-149] |
τρίποδας,
δέκα
δὲ
χρυσοῖο
τάλαντα.
|
~χωρὶς |
δ᾽
αὖθ᾽
Ἑλένῃ
ἄλοχος
πόρε |