Chant, vers |
4, [650-699] |
οἱ
ἕποντ᾽
ἐν
δ᾽
ἀρχὸν
|
ἐγὼ |
βαίνοντ᾽
ἐνόησα
~Μέντορα,
ἠὲ
θεόν, |
4, [250-299] |
πόλιν,
οἱ
δ᾽
ἀβάκησαν
~πάντες·
|
ἐγὼ |
δέ
μιν
οἴη
ἀνέγνων
τοῖον |
4, [800-847] |
εἰδὼς
οὔτ᾽
ἀγοράων.
~τοῦ
δὴ
|
ἐγὼ |
καὶ
μᾶλλον
ὀδύρομαι
ἤ
περ |
4, [250-299] |
Ἀργείων
φωνὴν
ἴσκουσ᾽
ἀλόχοισιν.
~αὐτὰρ
|
ἐγὼ |
καὶ
Τυδεΐδης
καὶ
δῖος
Ὀδυσσεὺς |
4, [350-399] |
ἅλιος
νημερτής,
~τῶν
οὐδέν
τοι
|
ἐγὼ |
κρύψω
ἔπος
οὐδ᾽
ἐπικεύσω.
~Αἰγύπτῳ |
4, [450-499] |
ἦλθον
Ἀχαιοί,
~οὓς
Νέστωρ
καὶ
|
ἐγὼ |
λίπομεν
Τροίηθεν
ἰόντες,
~ἦέ
τις |
4, [250-299] |
ἀλέεινεν.
~ἀλλ᾽
ὅτε
δή
μιν
|
ἐγὼ |
λόεον
καὶ
χρῖον
ἐλαίῳ,
~ἀμφὶ |
4, [150-199] |
χαῖται.
~καὶ
νῦν
ἦ
τοι
|
ἐγὼ |
μεμνημένος
ἀμφ᾽
Ὀδυσῆι
~μυθεόμην,
ὅσα |
4, [200-249] |
καταλέξω.
~πάντα
μὲν
οὐκ
ἂν
|
ἐγὼ |
μυθήσομαι
οὐδ᾽
ὀνομήνω,
~ὅσσοι
Ὀδυσσῆος |
4, [100-149] |
ξανθὸς
Μενέλαος·
~οὕτω
νῦν
καὶ
|
ἐγὼ |
νοέω,
γύναι,
ὡς
σὺ
ἐίσκεις· |
4, [350-399] |
σύ
πέρ
ἐσσι
θεάων,
~ὡς
|
ἐγὼ |
οὔ
τι
ἑκὼν
κατερύκομαι,
ἀλλά |
4, [550-599] |
~καὶ
γάρ
κ᾽
εἰς
ἐνιαυτὸν
|
ἐγὼ |
παρὰ
σοί
γ᾽
ἀνεχοίμην
~ἥμενος, |
4, [50-99] |
παρέχουσιν
ἐπηετανὸν
γάλα
θῆσθαι.
~ἧος
|
ἐγὼ |
περὶ
κεῖνα
πολὺν
βίοτον
συναγείρων |
4, [700-749] |
ἐπὶ
νῆα
μέλαιναν.
~εἰ
γὰρ
|
ἐγὼ |
πυθόμην
ταύτην
ὁδὸν
ὁρμαίνοντα,
~τῷ |
4, [700-749] |
δέ
τοι
οὐκ
ἐπικεύσω.
~ᾔδε᾽
|
ἐγὼ |
τάδε
πάντα,
πόρον
δέ
οἱ |