Chant, vers |
[9, 200-249] |
τίει
~ἀνέρας
οὐδὲ
θεούς·
κρατερὴ
|
δέ |
ἑ
λύσσα
δέδυκεν.
~ἀρᾶται
δὲ |
[9, 400-449] |
~διχθαδίας
κῆρας
φερέμεν
θανάτοιο
τέλος
|
δέ. |
~εἰ
μέν
κ᾽
αὖθι
μένων |
[9, 500-549] |
καί
τ᾽
ἔκλυον
εὐχομένοιο·
~ὃς
|
δέ |
κ᾽
ἀνήνηται
καί
τε
στερεῶς |
[9, 600-649] |
σε
θεῷ
τίσουσιν
Ἀχαιοί.
~εἰ
|
δέ |
κ᾽
ἄτερ
δώρων
πόλεμον
φθισήνορα |
[9, 50-99] |
μὲν
καὶ
νέος
ἐσσί,
ἐμὸς
|
δέ |
κε
καὶ
πάϊς
εἴης
~ὁπλότατος |
[9, 250-299] |
σὺ
μέν
μευ
ἄκουσον,
ἐγὼ
|
δέ |
κέ
τοι
καταλέξω
~ὅσσά
τοι |
[9, 250-299] |
Ἀργείην
Ἑλένην
κάλλισται
ἔωσιν.
~εἰ
|
δέ |
κεν
Ἄργος
ἱκοίμεθ᾽
Ἀχαιϊκὸν
οὖθαρ |
[9, 100-149] |
Ἀργείην
Ἑλένην
κάλλισται
ἔωσιν.
~εἰ
|
δέ |
κεν
Ἄργος
ἱκοίμεθ᾽
Ἀχαιϊκὸν
οὖθαρ |
[9, 100-149] |
μὲν
αὐτίκα
πάντα
παρέσσεται·
εἰ
|
δέ |
κεν
αὖτε
~ἄστυ
μέγα
Πριάμοιο |
[9, 250-299] |
μὲν
αὐτίκα
πάντα
παρέσσεται·
εἰ
|
δέ |
κεν
αὖτε
~ἄστυ
μέγα
Πριάμοιο |
[9, 600-649] |
δαίμων
~ἐνταῦθα
τρέψειε
φίλος·
κάκιον
|
δέ |
κεν
εἴη
~νηυσὶν
καιομένῃσιν
ἀμυνέμεν· |
[9, 350-399] |
δ᾽
ἄνδρας
ἐρεσσέμεναι
μεμαῶτας·
~εἰ
|
δέ |
κεν
εὐπλοίην
δώῃ
κλυτὸς
ἐννοσίγαιος
|
[9, 400-449] |
ἀτὰρ
κλέος
ἄφθιτον
ἔσται·
~εἰ
|
δέ |
κεν
οἴκαδ᾽
ἵκωμι
φίλην
ἐς |
[9, 400-449] |
τέκος
αὖθι
λιποίμην
~οἶος;
σοὶ
|
δέ |
μ᾽
ἔπεμπε
γέρων
ἱππηλάτα
Πηλεὺς
|
[9, 450-499] |
μήλων
~ἐς
Πηλῆα
ἄναχθ᾽
ὃ
|
δέ |
με
πρόφρων
ὑπέδεκτο,
~καί
μ᾽ |
[9, 350-399] |
~ἔνθά
ποτ᾽
οἶον
ἔμιμνε,
μόγις
|
δέ |
μευ
ἔκφυγεν
ὁρμήν.
~νῦν
δ᾽ |
[9, 350-399] |
δέ
μοι
τοῦ
δῶρα,
τίω
|
δέ |
μιν
ἐν
καρὸς
αἴσῃ.
~οὐδ᾽ |
[9, 100-149] |
~γαμβρός
κέν
μοι
ἔοι·
τίσω
|
δέ |
μιν
ἶσον
Ὀρέστῃ,
~ὅς
μοι |
[9, 550-599] |
ψιλὴν
ἄροσιν
πεδίοιο
ταμέσθαι.
~πολλὰ
|
δέ |
μιν
λιτάνευε
γέρων
ἱππηλάτα
Οἰνεὺς
|
[9, 400-449] |
μοι
κλέος
ἐσθλόν,
ἐπὶ
δηρὸν
|
δέ |
μοι
αἰὼν
~ἔσσεται,
οὐδέ
κέ |
[9, 450-499] |
μέθυ
πίνετο
τοῖο
γέροντος.
~εἰνάνυχες
|
δέ |
μοι
ἀμφ᾽
αὐτῷ
παρὰ
νύκτας |
[9, 100-149] |
τρέφεται
θαλίῃ
ἔνι
πολλῇ.
~τρεῖς
|
δέ |
μοί
εἰσι
θύγατρες
ἐνὶ
μεγάρῳ |
[9, 350-399] |
τριτάτῳ
Φθίην
ἐρίβωλον
ἱκοίμην.
~ἔστι
|
δέ |
μοι
μάλα
πολλά,
τὰ
κάλλιπον |
[9, 350-399] |
ἐθέλωμι
φίλην
ποιήσομ᾽
ἄκοιτιν.
~ἔνθα
|
δέ |
μοι
μάλα
πολλὸν
ἐπέσσυτο
θυμὸς |
[9, 350-399] |
~ἄξομαι,
ἅσσ᾽
ἔλαχόν
γε·
γέρας
|
δέ |
μοι,
ὅς
περ
ἔδωκεν,
~αὖτις |
[9, 350-399] |
φρένας
εἵλετο
μητίετα
Ζεύς.
~ἐχθρὰ
|
δέ |
μοι
τοῦ
δῶρα,
τίω
δέ |
[9, 450-499] |
~καί
μ᾽
ἀφνειὸν
ἔθηκε,
πολὺν
|
δέ |
μοι
ὤπασε
λαόν·
~ναῖον
δ᾽ |
[9, 350-399] |
ἔτ᾽
αὖτις
~ἐξαπάφοιτ᾽
ἐπέεσσιν·
ἅλις
|
δέ |
οἱ·
ἀλλὰ
ἕκηλος
~ἐρρέτω·
ἐκ |
[9, 100-149] |
τις
ἑῇ
ἐπέδωκε
θυγατρί·
~ἑπτὰ
|
δέ |
οἱ
δώσω
εὖ
ναιόμενα
πτολίεθρα
|
[9, 150-199] |
δ᾽
ἄρα
κλέα
ἀνδρῶν.
~Πάτροκλος
|
δέ |
οἱ
οἶος
ἐναντίος
ἧστο
σιωπῇ, |
[9, 250-299] |
τρέφεται
θαλίῃ
ἔνι
πολλῇ.
~τρεῖς
|
δέ |
οἵ
εἰσι
θύγατρες
ἐνὶ
μεγάρῳ |
[9, 600-649] |
μοι
ταῦτα
νόει
φρεσί,
μὴ
|
δέ |
σε
δαίμων
~ἐνταῦθα
τρέψειε
φίλος· |
[9, 250-299] |
~γαμβρός
κέν
οἱ
ἔοις·
τίσει
|
δέ |
σε
ἶσον
Ὀρέστῃ,
~ὅς
οἱ |
[9, 200-249] |
ἐν
νηυσὶ
μελαίνῃσιν
πεσέεσθαι.
~Ζεὺς
|
δέ |
σφι
Κρονίδης
ἐνδέξια
σήματα
φαίνων
|
[9, 50-99] |
ἦγεν
Ἀχαιῶν
~ἐς
κλισίην,
παρὰ
|
δέ |
σφι
τίθει
μενοεικέα
δαῖτα.
~οἳ |
[9, 550-599] |
δέ
τε
πῦρ
ἀμαθύνει,
~τέκνα
|
δέ |
τ᾽
ἄλλοι
ἄγουσι
βαθυζώνους
τε |
[9, 600-649] |
μένει
αὐτοῦ
πόλλ᾽
ἀποτίσας,
~τοῦ
|
δέ |
τ᾽
ἐρητύεται
κραδίη
καὶ
θυμὸς |
[9, 450-499] |
χρὴ
~νηλεὲς
ἦτορ
ἔχειν·
στρεπτοὶ
|
δέ |
τε
καὶ
θεοὶ
αὐτοί,
~τῶν |
[9, 0-49] |
Θρῄκηθεν
ἄητον
~ἐλθόντ᾽
ἐξαπίνης·
ἄμυδις
|
δέ |
τε
κῦμα
κελαινὸν
~κορθύεται,
πολλὸν |
[9, 500-549] |
οὕνεκα
πάσας
~πολλὸν
ὑπεκπροθέει,
φθάνει
|
δέ |
τε
πᾶσαν
ἐπ᾽
αἶαν
~βλάπτουσ᾽ |
[9, 550-599] |
ἁλώῃ·
~ἄνδρας
μὲν
κτείνουσι,
πόλιν
|
δέ |
τε
πῦρ
ἀμαθύνει,
~τέκνα
δέ |
[9, 0-49] |
~ἔρχεο·
πάρ
τοι
ὁδός,
νῆες
|
δέ |
τοι
ἄγχι
θαλάσσης
~ἑστᾶσ᾽
αἵ |
[9, 300-349] |
τοι
τελέσειε
μεταλήξαντι
χόλοιο.
~εἰ
|
δέ |
τοι
Ἀτρεΐδης
μὲν
ἀπήχθετο
κηρόθι |
[9, 0-49] |
καὶ
ἀνάλκιδας
ὡς
ἀγορεύεις;
~εἰ
|
δέ |
τοι
αὐτῷ
θυμὸς
ἐπέσσυται
ὥς |
[9, 250-299] |
τις
ἑῇ
ἐπέδωκε
θυγατρί·
~ἑπτὰ
|
δέ |
τοι
δώσει
εὖ
ναιόμενα
πτολίεθρα
|
[9, 600-649] |
θυμόν,
~αἴδεσσαι
δὲ
μέλαθρον·
ὑπωρόφιοι
|
δέ |
τοί
εἰμεν
~πληθύος
ἐκ
Δαναῶν, |
[9, 600-649] |
εἰμεν
~πληθύος
ἐκ
Δαναῶν,
μέμαμεν
|
δέ |
τοι
ἔξοχον
ἄλλων
~κήδιστοί
τ᾽ |
[9, 600-649] |
θέσαν
εἵνεκα
κούρης
~οἴης·
νῦν
|
δέ |
τοι
ἑπτὰ
παρίσχομεν
ἔξοχ᾽
ἀρίστας, |
[9, 600-649] |
μοι
φίλα
γούνατ᾽
ὀρώρῃ.
~ἄλλο
|
δέ |
τοι
ἐρέω,
σὺ
δ᾽
ἐνὶ |
[9, 650-699] |
τε
σμῦξαι
πυρὶ
νῆας.
~ἀμφὶ
|
δέ |
τοι
τῇ
ἐμῇ
κλισίῃ
καὶ |