Chant, vers |
[6, 0-49] |
Τεῦκρος
δ᾽
Ἀρετάονα
δῖον.
~Ἀντίλοχος
|
δ᾽ |
Ἄβληρον
ἐνήρατο
δουρὶ
φαεινῷ
~Νεστορίδης, |
[6, 350-399] |
μετὰ
δὲ
δμῳῇσιν
ἔειπεν·
~εἰ
|
δ᾽ |
ἄγε
μοι
δμῳαὶ
νημερτέα
μυθήσασθε· |
[6, 500-549] |
δὲ
χαῖται
~ὤμοις
ἀΐσσονται·
ὃ
|
δ᾽ |
ἀγλαΐηφι
πεποιθὼς
~ῥίμφά
ἑ
γοῦνα |
[6, 200-249] |
ἐναιρέμεν
ὅν
κε
δύνηαι.
~Τεύχεα
|
δ᾽ |
ἀλλήλοις
ἐπαμείψομεν,
ὄφρα
καὶ
οἵδε
|
[6, 200-249] |
κεν
τῶν
δῆμον
ἵκωμαι.
~Ἔγχεα
|
δ᾽ |
ἀλλήλων
ἀλεώμεθα
καὶ
δι᾽
ὁμίλου· |
[6, 350-399] |
ἐπειγομένη
ἀφικάνει
~μαινομένῃ
ἐϊκυῖα·
φέρει
|
δ᾽ |
ἅμα
παῖδα
τιθήνη.
~Ἦ
ῥα |
[6, 100-149] |
~σεῦε
κατ᾽
ἠγάθεον
Νυσήϊον·
αἳ
|
δ᾽ |
ἅμα
πᾶσαι
~θύσθλα
χαμαὶ
κατέχευαν |
[6, 350-399] |
~Ἥ
οἱ
ἔπειτ᾽
ἤντησ᾽
ἅμα
|
δ᾽ |
ἀμφίπολος
κίεν
αὐτῇ
~παῖδ᾽
ἐπὶ |
[6, 0-49] |
τόθ᾽
ἵππων
~ἔσκεν
ὑφηνίοχος·
τὼ
|
δ᾽ |
ἄμφω
γαῖαν
ἐδύτην.
~Δρῆσον
δ᾽ |
[6, 300-349] |
τε
~ἄστυ
τόδ᾽
ἀμφιδέδηε·
σὺ
|
δ᾽ |
ἂν
μαχέσαιο
καὶ
ἄλλῳ,
~ὅν |
[6, 450-499] |
ἀμφιπόλοισι
κέλευε
~ἔργον
ἐποίχεσθαι·
πόλεμος
|
δ᾽ |
ἄνδρεσσι
μελήσει
~πᾶσι,
μάλιστα
δ᾽ |
[6, 50-99] |
Ἀγαμέμνων
~οὖτα
κατὰ
λαπάρην·
ὃ
|
δ᾽ |
ἀνετράπετ᾽
Ἀτρεΐδης
δὲ
~λὰξ
ἐν |
[6, 250-299] |
μένεος,
ἀλκῆς
τε
λάθωμαι·
~χερσὶ
|
δ᾽ |
ἀνίπτοισιν
Διὶ
λείβειν
αἴθοπα
οἶνον
|
[6, 0-49] |
γούνων·
~ζώγρει
Ἀτρέος
υἱέ,
σὺ
|
δ᾽ |
ἄξια
δέξαι
ἄποινα·
~πολλὰ
δ᾽ |
[6, 500-549] |
ἦλθον
ἐναίσιμον
ὡς
ἐκέλευες;
~τὸν
|
δ᾽ |
ἀπαμειβόμενος
προσέφη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ·
~δαιμόνι᾽ |
[6, 350-399] |
~Ἦ
ῥα
γυνὴ
ταμίη,
ὃ
|
δ᾽ |
ἀπέσσυτο
δώματος
Ἕκτωρ
~τὴν
αὐτὴν |
[6, 50-99] |
φρένας
ἥρως
~αἴσιμα
παρειπών·
ὃ
|
δ᾽ |
ἀπὸ
ἕθεν
ὤσατο
χειρὶ
~ἥρω᾽ |
[6, 100-149] |
γενεὴ
ἣ
μὲν
φύει
ἣ
|
δ᾽ |
ἀπολήγει.
~Εἰ
δ᾽
ἐθέλεις
καὶ |
[6, 150-199] |
αὖ
κατέπεφνεν
Ἀμαζόνας
ἀντιανείρας.
~Τῷ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἀνερχομένῳ
πυκινὸν
δόλον
ἄλλον |
[6, 250-299] |
ποτὶ
μέγαρ᾽
ἀμφιπόλοισι
~κέκλετο·
ταὶ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἀόλλισσαν
κατὰ
ἄστυ
γεραιάς. |
[6, 150-199] |
Χίμαιραν
ἀμαιμακέτην
ἐκέλευσε
~πεφνέμεν·
ἣ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔην
θεῖον
γένος
οὐδ᾽ |
[6, 0-49] |
καὶ
Ἀχαιῶν
φύλοπις
αἰνή·
~πολλὰ
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔνθα
καὶ
ἔνθ᾽
ἴθυσε |
[6, 0-49] |
Εὐρύπυλος
δὲ
Μελάνθιον
ἐξενάριξεν.
~Ἄδρηστον
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔπειτα
βοὴν
ἀγαθὸς
Μενέλαος
|
[6, 0-49] |
Μενέλαος
ἔχων
δολιχόσκιον
ἔγχος.
~Ἄδρηστος
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔπειτα
λαβὼν
ἐλίσσετο
γούνων· |
[6, 0-49] |
δὲ
σκότος
ὄσσε
κάλυψεν.
~Ἄξυλον
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔπεφνε
βοὴν
ἀγαθὸς
Διομήδης
|
[6, 0-49] |
ἀπ᾽
ὤμων
τεύχε᾽
ἐσύλα.
~Ἀστύαλον
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ἔπεφνε
μενεπτόλεμος
Πολυποίτης·
~Πιδύτην |
[6, 0-49] |
~ἐν
δὲ
μετώπῳ
πῆξε,
πέρησε
|
δ᾽ |
ἄρ᾽
ὀστέον
εἴσω
~αἰχμὴ
χαλκείη· |
[6, 150-199] |
γένετ᾽
ἀνδρῶν,
~Σίσυφος
Αἰολίδης·
ὃ
|
δ᾽ |
ἄρα
Γλαῦκον
τέκεθ᾽
υἱόν,
~αὐτὰρ |
[6, 50-99] |
νηυσὶν
Ἀχαιῶν.
~Ὣς
φάτο,
τῷ
|
δ᾽ |
ἄρα
θυμὸν
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἔπειθε· |
[6, 450-499] |
χερσὶν
ἔθηκε
~παῖδ᾽
ἑόν·
ἣ
|
δ᾽ |
ἄρα
μιν
κηώδεϊ
δέξατο
κόλπῳ
|
[6, 300-349] |
πᾶσαι
Ἀθήνῃ
χεῖρας
ἀνέσχον·
~ἣ
|
δ᾽ |
ἄρα
πέπλον
ἑλοῦσα
Θεανὼ
καλλιπάρῃος
|
[6, 300-349] |
Ἕκτωρ
εἰσῆλθε
Διῒ
φίλος,
ἐν
|
δ᾽ |
ἄρα
χειρὶ
~ἔγχος
ἔχ᾽
ἑνδεκάπηχυ· |
[6, 50-99] |
βὰς
ἐξέσπασε
μείλινον
ἔγχος.
~Νέστωρ
|
δ᾽ |
Ἀργείοισιν
ἐκέκλετο
μακρὸν
ἀΰσας·
~ὦ |
[6, 0-49] |
Περκώσιον
ἐξενάριξεν
~ἔγχεϊ
χαλκείῳ,
Τεῦκρος
|
δ᾽ |
Ἀρετάονα
δῖον.
~Ἀντίλοχος
δ᾽
Ἄβληρον |
[6, 450-499] |
~Ὥς
ποτέ
τις
ἐρέει·
σοὶ
|
δ᾽ |
αὖ
νέον
ἔσσεται
ἄλγος
~χήτεϊ |
[6, 200-249] |
πόρῃ
καὶ
ποσσὶ
κιχείω,
~πολλοὶ
|
δ᾽ |
αὖ
σοὶ
Ἀχαιοὶ
ἐναιρέμεν
ὅν |
[6, 100-149] |
θᾶσσον
ὀλέθρου
πείραθ᾽
ἵκηαι.
~Τὸν
|
δ᾽ |
αὖθ᾽
Ἱππολόχοιο
προσηύδα
φαίδιμος
υἱός· |
[6, 350-399] |
ἐϋπλόκαμοι
δεινὴν
θεὸν
ἱλάσκονται;
~τὸν
|
δ᾽ |
αὖτ᾽
ὀτρηρὴ
ταμίη
πρὸς
μῦθον |
[6, 400-449] |
θυμὸς
ἐποτρύνει
καὶ
ἀνώγει.
~Τὴν
|
δ᾽ |
αὖτε
προσέειπε
μέγας
κορυθαίολος
Ἕκτωρ· |
[6, 300-349] |
ἄστυ
πυρὸς
δηΐοιο
θέρηται.
~Τὸν
|
δ᾽ |
αὖτε
προσέειπεν
Ἀλέξανδρος
θεοειδής·
~Ἕκτορ |
[6, 300-349] |
νεμέσσι
~ἥμην
ἐν
θαλάμῳ,
ἔθελον
|
δ᾽ |
ἄχεϊ
προτραπέσθαι.
~Νῦν
δέ
με |
[6, 450-499] |
ἀκροτάτης
κόρυθος
νεύοντα
νοήσας.
~Ἐκ
|
δ᾽ |
ἐγέλασσε
πατήρ
τε
φίλος
καὶ |
[6, 150-199] |
φύει
ἣ
δ᾽
ἀπολήγει.
~Εἰ
|
δ᾽ |
ἐθέλεις
καὶ
ταῦτα
δαήμεναι
ὄφρ᾽ |
[6, 300-349] |
αἰπύ
τε
τεῖχος
~μαρνάμενοι·
σέο
|
δ᾽ |
εἵνεκ᾽
ἀϋτή
τε
πτόλεμός
τε
|
[6, 0-49] |
οἱ
ἄλλοι
ἀτυζόμενοι
φοβέοντο,
~αὐτὸς
|
δ᾽ |
ἐκ
δίφροιο
παρὰ
τροχὸν
ἐξεκυλίσθη
|
[6, 100-149] |
ἡμετέρῃς
ἀλόχοισι
~δαίμοσιν
ἀρήσασθαι,
ὑποσχέσθαι
|
δ᾽ |
ἑκατόμβας.
~Ὣς
ἄρα
φωνήσας
ἀπέβη |
[6, 400-449] |
εὖ
ναιετάουσαν
~Θήβην
ὑψίπυλον·
κατὰ
|
δ᾽ |
ἔκτανεν
Ἠετίωνα,
~οὐδέ
μιν
ἐξενάριξε, |
[6, 300-349] |
ἀμφιπόλοισι
περικλυτὰ
ἔργα
κέλευε.
~Τὸν
|
δ᾽ |
Ἕκτωρ
νείκεσσεν
ἰδὼν
αἰσχροῖς
ἐπέεσσι· |
[6, 0-49] |
παρ᾽
ὄχθας
~Πήδασον
αἰπεινήν.
Φύλακον
|
δ᾽ |
ἕλε
Λήϊτος
ἥρως
~φεύγοντ᾽
Εὐρύπυλος |
[6, 450-499] |
δέξατο
κόλπῳ
~δακρυόεν
γελάσασα·
πόσις
|
δ᾽ |
ἐλέησε
νοήσας,
~χειρί
τέ
μιν |
[6, 100-149] |
ἔγειρε
δὲ
φύλοπιν
αἰνήν.
~Οἳ
|
δ᾽ |
ἐλελίχθησαν
καὶ
ἐναντίοι
ἔσταν
Ἀχαιῶν· |
[6, 300-349] |
καὶ
ἀγκύλα
τόξ᾽
ἁφόωντα·
~Ἀργείη
|
δ᾽ |
Ἑλένη
μετ᾽
ἄρα
δμῳῇσι
γυναιξὶν
|
[6, 300-349] |
τι
προσέφη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ·
~τὸν
|
δ᾽ |
Ἑλένη
μύθοισι
προσηύδα
μειλιχίοισι·
~δᾶερ |
[6, 450-499] |
δ᾽
ἄνδρεσσι
μελήσει
~πᾶσι,
μάλιστα
|
δ᾽ |
ἐμοί,
τοὶ
Ἰλίῳ
ἐγγεγάασιν.
~Ὣς |
[6, 500-549] |
τε
καὶ
οὐκ
ἐθέλεις·
τὸ
|
δ᾽ |
ἐμὸν
κῆρ
~ἄχνυται
ἐν
θυμῷ, |
[6, 0-49] |
δ᾽
ἄξια
δέξαι
ἄποινα·
~πολλὰ
|
δ᾽ |
ἐν
ἀφνειοῦ
πατρὸς
κειμήλια
κεῖται
|
[6, 200-249] |
φίλος
Ἄργεϊ
μέσσῳ
~εἰμί,
σὺ
|
δ᾽ |
ἐν
Λυκίῃ
ὅτε
κεν
τῶν |
[6, 400-449] |
ἀπέλυσε
λαβὼν
ἀπερείσι᾽
ἄποινα,
~πατρὸς
|
δ᾽ |
ἐν
μεγάροισι
βάλ᾽
Ἄρτεμις
ἰοχέαιρα. |
[6, 450-499] |
ἀμείνων
~ἐκ
πολέμου
ἀνιόντα·
φέροι
|
δ᾽ |
ἔναρα
βροτόεντα
~κτείνας
δήϊον
ἄνδρα, |
[6, 450-499] |
εὖ
ναιετάοντας
~Ἕκτορος
ἀνδροφόνοιο,
κιχήσατο
|
δ᾽ |
ἔνδοθι
πολλὰς
~ἀμφιπόλους,
τῇσιν
δὲ |
[6, 250-299] |
Ἀχαιῶν
~μαρνάμενοι
περὶ
ἄστυ·
σὲ
|
δ᾽ |
ἐνθάδε
θυμὸς
ἀνῆκεν
~ἐλθόντ᾽
ἐξ |
[6, 100-149] |
οὔ
τι
κασιγνήτῳ
ἀπίθησεν.
~Αὐτίκα
|
δ᾽ |
ἐξ
ὀχέων
σὺν
τεύχεσιν
ἆλτο |
[6, 0-49] |
δέ
ἑ
γείνατο
μήτηρ·
~ποιμαίνων
|
δ᾽ |
ἐπ᾽
ὄεσσι
μίγη
φιλότητι
καὶ |
[6, 300-349] |
καὶ
αὐτῷ
~λώϊον
ἔσσεσθαι·
νίκη
|
δ᾽ |
ἐπαμείβεται
ἄνδρας.
~Ἀλλ᾽
ἄγε
νῦν |
[6, 350-399] |
φωνήσας
ἀπέβη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ·
~αἶψα
|
δ᾽ |
ἔπειθ᾽
ἵκανε
δόμους
εὖ
ναιετάοντας, |
[6, 450-499] |
θαλερὸν
κατὰ
δάκρυ
χέουσα.
~Αἶψα
|
δ᾽ |
ἔπειθ᾽
ἵκανε
δόμους
εὖ
ναιετάοντας
|
[6, 500-549] |
ταχέες
δὲ
πόδες
φέρον·
αἶψα
|
δ᾽ |
ἔπειτα
~Ἕκτορα
δῖον
ἔτετμεν
ἀδελφεὸν |
[6, 200-249] |
ἔτας
τε
~καὶ
πόσιας·
ὃ
|
δ᾽ |
ἔπειτα
θεοῖς
εὔχεσθαι
ἀνώγει
~πάσας |
[6, 50-99] |
σὺ
πόλιν
δὲ
μετέρχεο,
εἰπὲ
|
δ᾽ |
ἔπειτα
~μητέρι
σῇ
καὶ
ἐμῇ· |
[6, 450-499] |
κύσε
πῆλέ
τε
χερσὶν
~εἶπε
|
δ᾽ |
ἐπευξάμενος
Διί
τ᾽
ἄλλοισίν
τε |
[6, 100-149] |
θ᾽
ὕλη
~τηλεθόωσα
φύει,
ἔαρος
|
δ᾽ |
ἐπιγίγνεται
ὥρη·
~ὣς
ἀνδρῶν
γενεὴ |
[6, 450-499] |
ἢ
Ὑπερείης
~πόλλ᾽
ἀεκαζομένη,
κρατερὴ
|
δ᾽ |
ἐπικείσετ᾽
ἀνάγκη·
~καί
ποτέ
τις |
[6, 250-299] |
ἀόλλισσαν
κατὰ
ἄστυ
γεραιάς.
~Αὐτὴ
|
δ᾽ |
ἐς
θάλαμον
κατεβήσετο
κηώεντα,
~ἔνθ᾽ |
[6, 0-49] |
Ἀχαιῶν
~Τρώων
ῥῆξε
φάλαγγα,
φόως
|
δ᾽ |
ἑτάροισιν
ἔθηκεν,
~ἄνδρα
βαλὼν
ὃς |
[6, 150-199] |
μὲν
παρελέξατο
μητίετα
Ζεύς,
~ἣ
|
δ᾽ |
ἔτεκ᾽
ἀντίθεον
Σαρπηδόνα
χαλκοκορυστήν.
~Ἀλλ᾽ |
[6, 150-199] |
καὶ
ἀρούρης,
ὄφρα
νέμοιτο.
~Ἣ
|
δ᾽ |
ἔτεκε
τρία
τέκνα
δαΐφρονι
Βελλεροφόντῃ
|
[6, 200-249] |
Πριάμοιο
παρὰ
μνηστῇς
ἀλόχοισι,
~κουράων
|
δ᾽ |
ἑτέρωθεν
ἐναντίοι
ἔνδοθεν
αὐλῆς
~δώδεκ᾽ |
[6, 300-349] |
δὲ
χρύσεος
θέε
πόρκης.
~Τὸν
|
δ᾽ |
εὗρ᾽
ἐν
θαλάμῳ
περικαλλέα
τεύχε᾽ |
[6, 0-49] |
δ᾽
ἄμφω
γαῖαν
ἐδύτην.
~Δρῆσον
|
δ᾽ |
Εὐρύαλος
καὶ
Ὀφέλτιον
ἐξενάριξε·
~βῆ |
[6, 400-449] |
εἰλιπόδεσσι
καὶ
ἀργεννῇς
ὀΐεσσι.
~Μητέρα
|
δ᾽ |
ἣ
βασίλευεν
ὑπὸ
Πλάκῳ
ὑληέσσῃ, |
[6, 250-299] |
κέκμηκας
ἀμύνων
σοῖσιν
ἔτῃσι.
~Τὴν
|
δ᾽ |
ἠμείβετ᾽
ἔπειτα
μέγας
κορυθαίολος
Ἕκτωρ· |
[6, 350-399] |
~ἀνθρώποισι
πελώμεθ᾽
ἀοίδιμοι
ἐσσομένοισι.
~Τὴν
|
δ᾽ |
ἠμείβετ᾽
ἔπειτα
μέγας
κορυθαίολος
Ἕκτωρ
|
[6, 0-49] |
ἐν
Ἀρίσβῃ
~ἀφνειὸς
βιότοιο,
φίλος
|
δ᾽ |
ἦν
ἀνθρώποισι.
~Πάντας
γὰρ
φιλέεσκεν |
[6, 0-49] |
Ἀβαρβαρέη
τέκ᾽
ἀμύμονι
Βουκολίωνι.
~Βουκολίων
|
δ᾽ |
ἦν
υἱὸς
ἀγαυοῦ
Λαομέδοντος
~πρεσβύτατος |
[6, 150-199] |
πίνακι
πτυκτῷ
θυμοφθόρα
πολλά,
~δεῖξαι
|
δ᾽ |
ἠνώγειν
ᾧ
πενθερῷ
ὄφρ᾽
ἀπόλοιτο. |
[6, 300-349] |
Ἀθηναίης
ἐπὶ
γούνασιν
ἠϋκόμοιο,
~εὐχομένη
|
δ᾽ |
ἠρᾶτο
Διὸς
κούρῃ
μεγάλοιο·
~πότνι᾽ |
[6, 250-299] |
ἔκειτο
δὲ
νείατος
ἄλλων.
~Βῆ
|
δ᾽ |
ἰέναι,
πολλαὶ
δὲ
μετεσσεύοντο
γεραιαί. |
[6, 100-149] |
πυμάτη
θέεν
ἀσπίδος
ὀμφαλοέσσης.
~Γλαῦκος
|
δ᾽ |
Ἱππολόχοιο
πάϊς
καὶ
Τυδέος
υἱὸς
|
[6, 150-199] |
ἐόντα
~αὐτοῦ
μιν
κατέρυκε,
δίδου
|
δ᾽ |
ὅ
γε
θυγατέρα
ἥν,
~δῶκε |
[6, 150-199] |
δέ
μιν
Λυκίην
δέ,
πόρεν
|
δ᾽ |
ὅ
γε
σήματα
λυγρὰ
~γράψας |
[6, 450-499] |
παιδὸς
ὀρέξατο
φαίδιμος
Ἕκτωρ·
~ἂψ
|
δ᾽ |
ὃ
πάϊς
πρὸς
κόλπον
ἐϋζώνοιο |
[6, 0-49] |
ἄρ᾽
ἔπεφνε
μενεπτόλεμος
Πολυποίτης·
~Πιδύτην
|
δ᾽ |
Ὀδυσεὺς
Περκώσιον
ἐξενάριξεν
~ἔγχεϊ
χαλκείῳ, |
[6, 0-49] |
~Ὁμήρου
Ἰλιὰς
Ζ
~Τρώων
|
δ᾽ |
οἰώθη
καὶ
Ἀχαιῶν
φύλοπις
αἰνή· |
[6, 300-349] |
Τρῶες
ἔθηκαν
Ἀθηναίης
ἱέρειαν.
~Αἳ
|
δ᾽ |
ὀλολυγῇ
πᾶσαι
Ἀθήνῃ
χεῖρας
ἀνέσχον· |
[6, 100-149] |
σὺν
τεύχεσιν
ἆλτο
χαμᾶζε,
~πάλλων
|
δ᾽ |
ὀξέα
δοῦρα
κατὰ
στρατὸν
ᾤχετο |
[6, 500-549] |
εἵνεκα
σεῖο.
~Ἀλλ᾽
ἴομεν·
τὰ
|
δ᾽ |
ὄπισθεν
ἀρεσσόμεθ᾽
αἴ
κέ
ποθι |
[6, 250-299] |
σὺν
θυέεσσιν
ἀολλίσσασα
γεραιάς·
~πέπλον
|
δ᾽ |
ὅς
τίς
τοι
χαριέστατος
ἠδὲ |
[6, 100-149] |
ἀμφοτέρων
συνίτην
μεμαῶτε
μάχεσθαι.
~Οἳ
|
δ᾽ |
ὅτε
δὴ
σχεδὸν
ἦσαν
ἐπ᾽ |
[6, 250-299] |
πολλαὶ
δὲ
μετεσσεύοντο
γεραιαί.
~Αἳ
|
δ᾽ |
ὅτε
νηὸν
ἵκανον
Ἀθήνης
ἐν |
[6, 500-549] |
ἄστυ
ποσὶ
κραιπνοῖσι
πεποιθώς.
~Ὡς
|
δ᾽ |
ὅτε
τις
στατὸς
ἵππος
ἀκοστήσας |
[6, 200-249] |
ἰὼν
ἐν
δώμασ᾽
ἐμοῖσι.
~Τυδέα
|
δ᾽ |
οὐ
μέμνημαι,
ἐπεί
μ᾽
ἔτι |
[6, 100-149] |
μένος
ἰσοφαρίζειν.
~Ὣς
ἔφαθ᾽
Ἕκτωρ
|
δ᾽ |
οὔ
τι
κασιγνήτῳ
ἀπίθησεν.
~Αὐτίκα |
[6, 150-199] |
φῶτας
ἀρίστους
~εἷσε
λόχον·
τοὶ
|
δ᾽ |
οὔ
τι
πάλιν
οἶκον
δὲ |
[6, 300-349] |
σ᾽
ὀΐω.
~Ὣς
φάτο,
τὸν
|
δ᾽ |
οὔ
τι
προσέφη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ· |
[6, 450-499] |
αἶσαν
ἀνὴρ
Ἄϊδι
προϊάψει·
~μοῖραν
|
δ᾽ |
οὔ
τινά
φημι
πεφυγμένον
ἔμμεναι |
[6, 350-399] |
καὶ
αἴσχεα
πόλλ᾽
ἀνθρώπων.
~Τούτῳ
|
δ᾽ |
οὔτ᾽
ἂρ
νῦν
φρένες
ἔμπεδοι |
[6, 100-149] |
~δύσεθ᾽
ἁλὸς
κατὰ
κῦμα,
Θέτις
|
δ᾽ |
ὑπεδέξατο
κόλπῳ
~δειδιότα·
κρατερὸς
γὰρ |
[6, 100-149] |
καὶ
ἐναντίοι
ἔσταν
Ἀχαιῶν·
~Ἀργεῖοι
|
δ᾽ |
ὑπεχώρησαν,
λῆξαν
δὲ
φόνοιο,
~φὰν |
[6, 0-49] |
μίγη
φιλότητι
καὶ
εὐνῇ,
~ἣ
|
δ᾽ |
ὑποκυσαμένη
διδυμάονε
γείνατο
παῖδε.
~Καὶ |
[6, 350-399] |
γοόωσά
τε
μυρομένη
τε.
~Ἕκτωρ
|
δ᾽ |
ὡς
οὐκ
ἔνδον
ἀμύμονα
τέτμεν |
[6, 200-249] |
~χρύσεα
χαλκείων,
ἑκατόμβοι᾽
ἐννεαβοίων.
~Ἕκτωρ
|
δ᾽ |
ὡς
Σκαιάς
τε
πύλας
καὶ |
[6, 250-299] |
ἔην
ποικίλμασιν
ἠδὲ
μέγιστος,
~ἀστὴρ
|
δ᾽ |
ὣς
ἀπέλαμπεν·
ἔκειτο
δὲ
νείατος |
[6, 400-449] |
Αἴαντε
δύω
καὶ
ἀγακλυτὸν
Ἰδομενῆα
|
~ἠδ᾽ |
ἀμφ᾽
Ἀτρεΐδας
καὶ
Τυδέος
ἄλκιμον |
[6, 400-449] |
~ἀρνύμενος
πατρός
τε
μέγα
κλέος
|
ἠδ᾽ |
ἐμὸν
αὐτοῦ.
~Εὖ
γὰρ
ἐγὼ |
[6, 400-449] |
μιν
κατέκηε
σὺν
ἔντεσι
δαιδαλέοισιν
|
~ἠδ᾽ |
ἐπὶ
σῆμ᾽
ἔχεεν·
περὶ
δὲ |
[6, 50-99] |
αἰπὺν
ὄλεθρον
~χεῖράς
θ᾽
ἡμετέρας,
|
μηδ᾽ |
ὅν
τινα
γαστέρι
μήτηρ
~κοῦρον |
[6, 50-99] |
γαστέρι
μήτηρ
~κοῦρον
ἐόντα
φέροι,
|
μηδ᾽ |
ὃς
φύγοι,
ἀλλ᾽
ἅμα
πάντες
|
[6, 450-499] |
δότε
δὴ
καὶ
τόνδε
γενέσθαι
|
~παῖδ᾽ |
ἐμὸν
ὡς
καὶ
ἐγώ
περ |
[6, 450-499] |
ἀλόχοιο
φίλης
ἐν
χερσὶν
ἔθηκε
|
~παῖδ᾽ |
ἑόν·
ἣ
δ᾽
ἄρα
μιν |
[6, 400-449] |
ἅμα
δ᾽
ἀμφίπολος
κίεν
αὐτῇ
|
~παῖδ᾽ |
ἐπὶ
κόλπῳ
ἔχουσ᾽
ἀταλάφρονα
νήπιον |
[6, 400-449] |
αὐτοῦ
μίμν᾽
ἐπὶ
πύργῳ,
~μὴ
|
παῖδ᾽ |
ὀρφανικὸν
θήῃς
χήρην
τε
γυναῖκα· |
[6, 350-399] |
καὶ
νήπιον
υἱόν.
~Οὐ
γὰρ
|
οἶδ᾽ |
εἰ
ἔτι
σφιν
ὑπότροπος
ἵξομαι |
[6, 300-349] |
~δαιμόνι᾽
οὐ
μὲν
καλὰ
χόλον
|
τόνδ᾽ |
ἔνθεο
θυμῷ,
~λαοὶ
μὲν
φθινύθουσι |
[6, 300-349] |
ἀϋτή
τε
πτόλεμός
τε
~ἄστυ
|
τόδ᾽ |
ἀμφιδέδηε·
σὺ
δ᾽
ἂν
μαχέσαιο |
[6, 100-149] |
ἐπεὶ
ἀθανάτοισιν
ἀπήχθετο
πᾶσι
θεοῖσιν·
|
~οὐδ᾽ |
ἂν
ἐγὼ
μακάρεσσι
θεοῖς
ἐθέλοιμι |
[6, 150-199] |
δ᾽
ἄρ᾽
ἔην
θεῖον
γένος
|
οὐδ᾽ |
ἀνθρώπων,
~πρόσθε
λέων,
ὄπιθεν
δὲ |
[6, 100-149] |
μιν
τυφλὸν
ἔθηκε
Κρόνου
πάϊς·
|
οὐδ᾽ |
ἄρ᾽
ἔτι
δὴν
~ἦν,
ἐπεὶ |
[6, 50-99] |
ἐγὼ
κάρτιστον
Ἀχαιῶν
φημι
γενέσθαι.
|
~Οὐδ᾽ |
Ἀχιλῆά
ποθ᾽
ὧδέ
γ᾽
ἐδείδιμεν |
[6, 400-449] |
φθίσει
σε
τὸ
σὸν
μένος,
|
οὐδ᾽ |
ἐλεαίρεις
~παῖδά
τε
νηπίαχον
καὶ |
[6, 350-399] |
ἔπειθ᾽
ἵκανε
δόμους
εὖ
ναιετάοντας,
|
~οὐδ᾽ |
εὗρ᾽
Ἀνδρομάχην
λευκώλενον
ἐν
μεγάροισιν, |
[6, 500-549] |
σε
καὶ
ἐσσύμενον
κατερύκω
~δηθύνων,
|
οὐδ᾽ |
ἦλθον
ἐναίσιμον
ὡς
ἐκέλευες;
~τὸν |
[6, 300-349] |
ἐπεί
με
κατ᾽
αἶσαν
ἐνείκεσας
|
οὐδ᾽ |
ὑπὲρ
αἶσαν,
~τοὔνεκά
τοι
ἐρέω· |
[6, 450-499] |
αὖ
νέον
ἔσσεται
ἄλγος
~χήτεϊ
|
τοιοῦδ᾽ |
ἀνδρὸς
ἀμύνειν
δούλιον
ἦμαρ.
~Ἀλλά |
[6, 350-399] |
ἄγε
νῦν
εἴσελθε
καὶ
ἕζεο
|
τῷδ᾽ |
ἐπὶ
δίφρῳ
~δᾶερ,
ἐπεί
σε |