Livre, partie
[1, 10]	ὁ ὄντως ἄνθρωπος, ἢ πάντως	γε	~ἰσοδυναμοῦσιν ἀλλήλοις. ~οὐδεὶς μὲν γὰρ
[1, 10]	Ὁ καλὸς κόσμος, οὐκ ~ἔστι	δὲ	ἀγαθός· ὑλικὸς γάρ, καὶ εὐπάθητος,
[1, 10]	δὲ χερσαῖαι εἰς πετεινά, αἱ	δὲ	ἀέριαι εἰς ἀνθρώπους, ~αἱ δὲ
[1, 10]	δύνασθαι εἶναι χωρὶς αὐτοῦ· ~γνῶσις	δὲ	αἰσθήσεως πολὺ διαφέρει· αἴσθησις μὲν
[1, 10]	εἰς ὃ εἰσέλθῃ, εἰς ἀνθρώπινον	δέ·	~ἄλλο γὰρ σῶμα οὐ χωρεῖ
[1, 10]	δὲ ἄνθρωπος τῷ κόσμῳ, τὰ	δὲ	ἄλογα ~τῷ ἀνθρώπῳ· ὁ δὲ
[1, 10]	δὲ ἀέριαι εἰς ἀνθρώπους, ~αἱ	δὲ	ἀνθρώπιναι ἀρχὴν ἀθανασίας ἴσχουσιν εἰς
[1, 10]	ἀνθρώπινος ~ὢν τῇ οἰκήσει. ~ψυχὴ	δὲ	ἀνθρωπίνη, οὐ πᾶσα μέν, ἡ
[1, 10]	φύσεις διὰ τῶν στοιχείων, οἱ	δὲ	ἄνθρωποι ~διὰ τῶν τεχνῶν καὶ
[1, 10]	κόσμον ὁ θεὸς ἔχει, ~τὸν	δὲ	ἄνθρωπον ὁ κόσμος· καὶ γίνεται
[1, 10]	ὁ μὲν κόσμος πρῶτος, ὁ	δὲ	ἄνθρωπος δεύτερον ~ζῷον μετὰ τὸν
[1, 10]	~οὐρανοῦ τὸν ὅρον καταλιπών, ὁ	δὲ	ἄνθρωπος καὶ εἰς ~τὸν οὐρανὸν
[1, 10]	κακὸς δὲ ὡς ἀθάνατος· ὁ	δὲ	ἄνθρωπος, καὶ ~ὡς κινητὸς, καὶ
[1, 10]	κόσμος τοῦ ~θεοῦ υἱός, ὁ	δὲ	ἄνθρωπος τοῦ κόσμου, ὥσπερ ἔγγονος.
[1, 10]	κόσμος ~ὑπόκειται τῷ θεῷ, ὁ	δὲ	ἄνθρωπος τῷ κόσμῳ, τὰ δὲ
[1, 10]	κόσμου ~ἀκτῖνες αἱ φύσεις, τοῦ	δὲ	ἀνθρώπου, αἱ τέχναι καὶ ἐπιστῆμαι·
[1, 10]	καὶ ὡς θνητός, κακός. ~ψυχὴ	δὲ	ἀνθρώπου ~ὀχεῖται τὸν τρόπον τοῦτον·
[1, 10]	ἀρύσασθαι τῆς ~θέας κατακοιμίζονται πολλάκις	{δὲ}	ἀπὸ τοῦ σώματος εἰς ~τὴν
[1, 10]	ἀρχομένη. αὕτη κακία ψυχῆς. ~τοὐναντίον	δὲ	ἀρετὴ ψυχῆς γνῶσις· ὁ γὰρ
[1, 10]	ἀρχῆς τὰ πάντα ἤρτηται, ἡ	δὲ	ἀρχὴ ἐκ ~τοῦ ἑνὸς καὶ
[1, 10]	θάνατος τοῦ σώματος. ~ἐκ μιᾶς	δὲ	ἀρχῆς τὰ πάντα ἤρτηται, ἡ
[1, 10]	ἀδικῆσαι) ὅλη νοῦς γίνεται. ἡ	δὲ	ἀσεβὴς ψυχὴ ~μένει ἐπὶ τῆς
[1, 10]	καὶ ἔστι καὶ ~αὐτῷ, μάλιστα	δὲ	αὐτό. καὶ γὰρ τὰ ἄλλα
[1, 10]	δὲ ~λήθη κακία γίνεται. ~τὸ	δὲ	αὐτὸ συμβαίνει καὶ τοῖς τοῦ
[1, 10]	καὶ οὐδέποτε ἀγαθὴ ~ἀεί, κακὴ	δὲ	γίνεται· κατ´ ἀνάγκην γίνεται. Πῶς
[1, 10]	ἔχει ὅσην ~ἡ ἀσέβεια; ποῖον	δὲ	δακετὸν θηρίον, ὥστε λυμᾶναι σῶμα,
[1, 10]	τὸν τῶν θεῶν ~χορόν· χοροὶ	δὲ	δύο θεῶν, ὁ μὲν τῶν
[1, 10]	ἐστιν ἐπιστήμης τὸ ~τέλος, ἐπιστήμη	δὲ	δῶρον τοῦ θεοῦ. ~πᾶσα γὰρ
[1, 10]	~τοὺς τοῦ σώματος ὄγκους, διαλύσασα	δὲ	ἑαυτὴν ἐγγεννᾷ ~λήθην, καὶ τοῦ
[1, 10]	ψυχῆς ἡ τελειοτάτη δόξα· ~ψυχὴ	δὲ	εἰς ἀνθρώπους ἐλθοῦσα ἐὰν κακὴ
[1, 10]	γενόμενος, ἀεὶ δὲ ὤν, ὢν	δὲ	ἐν γενέσει, ~καὶ γινόμενος ἀεί,
[1, 10]	ἵνα πάλιν ~ἀρχὴ γένηται, τὸ	δὲ	ἓν μόνον ἕστηκεν, οὐ κινεῖται.
[1, 10]	~ὧν αὐτὸς βούλεται εἶναι· ἀλλαχοῦ	δὲ	ἐνέργειαν ~καθὼς καὶ ἐπὶ τῶν
[1, 10]	φύσιν, μηδὲ τὸ ἀγαθόν, τυφλώττουσα	~δέ,	ἐντινάσσει τοῖς πάθεσι τοῖς σωματικοῖς,
[1, 10]	~οὖσαι εἰς ἔνυδρα μεταβάλλουσιν, αἱ	δὲ	ἔνυδροι εἰς ~χερσαῖα, αἱ δὲ
[1, 10]	μὲν ἐπὶ τὸ ~εὐτυχέστερον, τῶν	δὲ	ἐπὶ τὸ ἐναντίον. αἱ μὲν
[1, 10]	δὲ τὸ ἔλαττον ἀδύνατον· κοινωνία	δέ	ἐστι ~ψυχῶν, καὶ κοινωνοῦσι μὲν
[1, 10]	γὰρ ~γίνεται τοῦ ἐπικρατοῦντος, γνῶσις	δέ	ἐστιν ἐπιστήμης τὸ ~τέλος, ἐπιστήμη
[1, 10]	εὐσεβὴς καὶ ἤδη θεῖος. Τίς	δέ	ἐστιν οὗτος, ~ὦ πάτερ; Ὁ
[1, 10]	~Εἴθε γάρ, ὧ τέκνον· νῦν	δὲ	ἔτι ἀτονοῦμεν πρὸς τὴν ~ὄψιν
[1, 10]	τῆς εὐσεβείας ἀγῶνα ἠγωνισμένη ~(ἀγὼν	δὲ	εὐσεβείας, τὸ γνῶναι τὸ θεῖον
[1, 10]	ἀνθρωπίνη, οὐ πᾶσα μέν, ἡ	δὲ	εὐσεβής, ~δαιμονία τίς ἐστι καὶ
[1, 10]	τῆς ψυχῆς τὸ σῶμα· πᾶν	δὲ	ζῷον, ὥσπερ οὖν τὸ ~πᾶν,
[1, 10]	τῷ μηδὲν μὲν λαμβάνοντι, πάντα	δὲ	~θέλοντι εἶναι· οὐ γὰρ ἐρῶ,
[1, 10]	ὁτὲ δὲ τὰ ἐναντία· ὁ	δὲ	θεὸς καὶ πατὴρ καὶ τὸ
[1, 10]	~δὲ τῶν ἀλόγων ζῴων, ὁ	δὲ	θεὸς πάντων· πάντων γὰρ οὗτος
[1, 10]	δὲ ἄλογα ~τῷ ἀνθρώπῳ· ὁ	δὲ	θεὸς ὑπὲρ πάντα καὶ περὶ
[1, 10]	τὴν αὐτὴν ~ἔχει φύσιν, μᾶλλον	δὲ	καὶ ἐνέργειαν· ἡ μὲν γὰρ
[1, 10]	ἐστιν ~εἰς τὸ καθικνεῖσθαι, ἀβλαβὴς	δὲ	καὶ πάσης ἀθανασίας ~ἀνάπλεως, ~ἧς
[1, 10]	ὑποκάτω, πᾶν δὲ ὑλικόν, νοῦς	δὲ	~κεφαλή, αὕτη σφαιρικῶς κινουμένη. τοῦτό
[1, 10]	καθάπερ ἀκτῖνες αἱ ἐνέργειαι, τοῦ	δὲ	κόσμου ~ἀκτῖνες αἱ φύσεις, τοῦ
[1, 10]	καὶ ἀγαθοῦ οὐ μεταλαμβάνει· ἡ	δὲ	~λήθη κακία γίνεται. ~τὸ δὲ
[1, 10]	ζῴων τὸ ἔμψυχον ἔχει· οὐκέτι	δὲ	μόνον οὐκ ἀγαθός, ~ἀλλὰ καὶ
[1, 10]	ὑλικὴ κίνησις γένεσίς ἐστιν. ~ἡ	δὲ	νοητὴ στάσις κινεῖ τὴν ὑλικὴν
[1, 10]	ψυχὴ εἰς τὸ πνεῦμα, ὁ	δὲ	νοῦς ~καθαρὸς γενόμενος τῶν ἐνδυμάτων,
[1, 10]	χρωμένη αὐτῷ τῷ νοΐ, ὁ	δὲ	νοῦς ~τῷ σώματι. ἀμφότερα οὖν
[1, 10]	εἶναι οὔτε γενέσθαι δυνατόν. ~αἴτιος	δὲ	~ὁ πατὴρ τῶν τέκνων καὶ
[1, 10]	τῆς τοῦ κόσμου ~ψυχῆς· ὅταν	δὲ	ὀγκωθῇ τὸ σῶμα καὶ κατασπάσῃ
[1, 10]	ἀνθρώπων ταῖς τῶν ἀλόγων. ἐπιμελοῦνται	δὲ	οἱ ~κρείττονες τῶν ἐλαττόνων, θεοὶ
[1, 10]	τὴν τοῦ πυρὸς φλόγα. νοῦς	δὲ	ὀξύτατος ~ὢν πάντων τῶν θείων
[1, 10]	ἀγαθόν ~ἐστι τὸ ποιητικόν· τοῦτο	δὲ	οὐ δυνατὸν ἐγγενέσθαι ἄλλῳ ~τινὶ
[1, 10]	ᾧ ὁτὲ μὲν ποιεῖ, ὁτὲ	δὲ	οὐ ~ποιεῖ, καὶ ποιότητος καὶ
[1, 10]	σφαῖρά ἐστι, τουτέστι ~κεφαλή, κεφαλῆς	δὲ	οὐδὲν ὑπεράνω ὑλικόν, ὥσπερ οὐδὲ
[1, 10]	~ἐπίγειον εἶναι θεὸν θνητόν, τὸν	δὲ	οὐράνιον θεὸν ἀθάνατον ~ἄνθρωπον· διόπερ
[1, 10]	οὔτε λέγεται οὔτε ~ἀκούεται· τούτου	δὲ	οὕτως ἔχοντος, ἐν πᾶσι τοῖς
[1, 10]	καὶ κινήσεων ἐπιλαθόμενος ἀτρεμεῖ· ~εριλάμψαν	δὲ	πάντα τὸν νοῦν καὶ τὴν
[1, 10]	κόρον οὐδέποτε ~ἔχει ὑμνοῦσα, εὐφημοῦσα	δὲ	πάντας ἀνθρώπους καὶ ἔργοις ~καὶ
[1, 10]	~ὑπηρέτῃ τῷ πνεύματι χρῆται· τὸ	δὲ	πνεῦμα τὸ ζῷον ~διοικεῖ. ~ὅταν
[1, 10]	σώματος ~τὴν ψυχὴν ἔχοντα· τὰ	δὲ	πόρρω τοῦ ὑμένος θνητά, πλέον
[1, 10]	μὲν πρὸς τοὺς ~θεούς, θεῶν	δὲ	πρὸς τοὺς ἀνθρώπους· οὗτός ἐστιν
[1, 10]	ὦ Ἀσκληπιέ, σοι ἀνέθηκα, τὸν	δὲ	~σήμερον δίκαιόν ἐστι τῷ Τὰτ
[1, 10]	ἀθάνατα πέφυκεν, ὥσπερ ἐν ~ψυχῇ	δὲ	σώματος πεποιημένου καὶ πλείονα τοῦ
[1, 10]	γὰρ ποσὰ ~καὶ ποιά. ὁτὲ	δὲ	τὰ ἐναντία· ὁ δὲ θεὸς
[1, 10]	μὲν ~αὐτοῦ ἐστιν ὑψηλά, ποῖα	δὲ	ταπεινά, καὶ τὰ ἄλλα πάντα
[1, 10]	καλὴν μὲν ~βλέπειν πανταχοῦ, μηδέποτε	δὲ	τεθολωμένην ὑπὸ τῶν τοῦ ~σώματος
[1, 10]	δι´ ὧν ἄνθρωποι ἀδικοῦνται. ~εἰς	δὲ	τὴν εὐσεβῆ ψυχὴν ὁ νοῦς
[1, 10]	οὔτε τοῦ ἀγαθοῦ μεταλαμβάνει, παλίσσυτος	~δὲ	τὴν ὁδὸν ὑποστρέφει τὴν εἰς
[1, 10]	τὸ κρεῖττον ψυχὴ μεταβαίνει, ~εἰς	δὲ	τὸ ἔλαττον ἀδύνατον· κοινωνία δέ
[1, 10]	~τὸ τῆς γνώσεως φῶς· ἡ	δὲ	τοιαύτη ψυχὴ κόρον οὐδέποτε ~ἔχει
[1, 10]	ὑπ´ αὐτοῦ ἀγχομένην ~κάτω. ἡ	δὲ	τοιαύτη ψυχή, ὦ τέκνον, νοῦν
[1, 10]	μετουσίαν ~καὶ αὐτὸς πατήρ, οὐκέτι	δὲ	τοῦ ἀγαθοῦ τοῖς ζῴοις ~ἴσως
[1, 10]	τοῦ παντός, τῶν πάντων, ὁ	δὲ	τοῦ ~ἀνθρώπου, τῶν ἐπὶ γῆς
[1, 10]	δύο, κόσμου ~καὶ ἀνθρώπου· ὑπὸ	δὲ	τοῦ ἑνὸς τὰ πάντα.
[1, 10]	ἐστιν, οὐδὲ τοῦ ζῆν. εἰ	δὲ	τοῦτο οὕτως ἔχει, ~πάντως μέντοι
[1, 10]	ἐλαττόνων, θεοὶ μὲν ἀνθρώπων, ἄνθρωποι	~δὲ	τῶν ἀλόγων ζῴων, ὁ δὲ
[1, 10]	θεῶν ταῖς τῶν ἀνθρώπων, ~αἱ	δὲ	τῶν ἀνθρώπων ταῖς τῶν ἀλόγων.
[1, 10]	ὁ μὲν τῶν πλανωμένων, ὁ	δὲ	~τῶν ἀπλανῶν. ~καὶ αὕτη ψυχῆς
[1, 10]	~ζῷον μετὰ τὸν κόσμον, πρῶτον	δὲ	τῶν θνητῶν, τῶν μὲν ~ἄλλων
[1, 10]	πρῶτος ~μὲν πάντων παθητῶν, δεύτερος	δὲ	τῶν ὄντων καὶ αὐτοδεής, ~καὶ
[1, 10]	~ποδῶν οὐδὲν νοητὸν ὑποκάτω, πᾶν	δὲ	ὑλικόν, νοῦς δὲ ~κεφαλή, αὕτη
[1, 10]	τοῦ κόσμου φυσικῶν ~ἀκτίνων, αἱ	δὲ	φύσεις διὰ τῶν στοιχείων, οἱ
[1, 10]	δὲ ἔνυδροι εἰς ~χερσαῖα, αἱ	δὲ	χερσαῖαι εἰς πετεινά, αἱ δὲ
[1, 10]	~πνεῦμα εἰς τὸ αἷμα, ἡ	δὲ	ψυχὴ εἰς τὸ πνεῦμα, ὁ
[1, 10]	ψυχή, ἡ τούτου πληρεστάτη, κακοδαίμων	~δὲ	ψυχὴ ἡ τούτου κενωτάτη. ~Πῶς
[1, 10]	ὥσπερ περιβόλαιον ~τὴν ψυχήν, ἡ	δὲ	ψυχὴ καὶ αὐτὴ θεία τις
[1, 10]	~αὕτη καταδίκη ψυχῆς κακῆς. ~κακία	δὲ	ψυχῆς ἀγνωσία. ψυχὴ γάρ, μηδὲν
[1, 10]	μὲν νοῦ ~τὴν ψυχήν, τῆς	δὲ	ψυχῆς τὸ πνεῦμα; ~Συννοεῖν δεῖ,
[1, 10]	αὐτὸς ποτὲ μὲν γενόμενος, ἀεὶ	δὲ	ὤν, ὢν δὲ ἐν γενέσει,
[1, 10]	ἀγαθὸς ~ὡς κινητός, οὐ κακὸς	δὲ	ὡς ἀθάνατος· ὁ δὲ ἄνθρωπος,
[1, 10]	πάτερ; Ὁ μὴ πολλὰ λαλῶν,	μηδὲ	πολλὰ ἀκούων· ὃ ~γὰρ δύο
[1, 10]	γάρ, μηδὲν ἐπιγνοῦσα τῶν ~ὄντων	μηδὲ	τὴν τούτων φύσιν, μηδὲ τὸ
[1, 10]	~ὄντων μηδὲ τὴν τούτων φύσιν,	μηδὲ	τὸ ἀγαθόν, τυφλώττουσα ~δέ, ἐντινάσσει
[1, 10]	ἀναβαίνει καὶ μετρεῖ αὐτὸν καὶ	οἶδε	ποῖα μὲν ~αὐτοῦ ἐστιν ὑψηλά,
[1, 10]	~Τίς οὖν ὁ ὑλικὸς θεὸς	ὅδε;	Ὁ καλὸς κόσμος, οὐκ ~ἔστι
[1, 10]	τέκνον, νοῦν οὐκ ἔχει· ὅθεν	~οὐδὲ	ἄνθρωπον δεῖ λέγεσθαι τὸν τοιοῦτον·
[1, 10]	σῶμα οὐ χωρεῖ ἀνθρωπίνην ψυχήν,	οὐδὲ	θέμις ~ἐστὶν εἰς ἀλόγου ζῴου
[1, 10]	δύναμίς ἐστι τοῦ νοῦ. ἀλλ´	οὐδὲ	~νωθρᾶς ψυχῆς ἀνέχεται, ἀλλὰ καταλείπει
[1, 10]	δὲ οὐδὲν ὑπεράνω ὑλικόν, ὥσπερ	οὐδὲ	~ποδῶν οὐδὲν νοητὸν ὑποκάτω, πᾶν
[1, 10]	μανθάνει, καὶ τὸ πάντων μεῖζον,	οὐδὲ	τὴν γῆν ~καταλιπὼν ἄνω γίνεται·
[1, 10]	ἄνθρωπος ~ζῷόν ἐστι θεῖον καὶ	οὐδὲ	τοῖς ἄλλοις ζῴοις συγκρινόμενον ~τῶν
[1, 10]	τοῖς ζῴοις ~ἴσως αἴτιός ἐστιν,	οὐδὲ	τοῦ ζῆν. εἰ δὲ τοῦτο
[1, 10]	Εἴθε καὶ ἡμεῖς, ὦ πάτερ.	~Εἴθε	γάρ, ὧ τέκνον· νῦν δὲ
[1, 10]	Κρόνος, οἱ ἡμέτεροι ~πρόγονοι, ἐντετυχήκασιν.	Εἴθε	καὶ ἡμεῖς, ὦ πάτερ. ~Εἴθε
[1, 10]	ΚΛΕΙΣ. ~Τὸν χθὲς λόγον, ὦ	Ἀσκληπιέ,	σοι ἀνέθηκα, τὸν δὲ ~σήμερον
[1, 10]	ἔκ τε ὑλικοῦ καὶ νοητοῦ	συνέστηκε.	~καὶ ὁ μὲν κόσμος πρῶτος,
[1, 10]	οὔτε ἀκούει, ἀλλ´ ἀλόγῳ ~ζῴῳ	ἔοικε·	τηλικαύτη δύναμίς ἐστι τοῦ νοῦ.
[1, 10]	~ἡ κακοδαίμων ὑπὸ τῶν κατεχόντων	με	κακῶν· οὔτε ~βλέπω οὔτε ἀκούω»
[1, 10]	καὶ ἀκίνητα, τουτέστι τὰ θεῖά	τε	καὶ ἀνθρώπεια ~ὧν αὐτὸς βούλεται
[1, 10]	ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐδιδάξαμεν θείων	τε	καὶ ἀνθρωπίνων· ~δεῖ νοεῖν ἐπὶ
[1, 10]	πασῶν γὰρ τῶν ~σωματικῶν αἰσθήσεών	τε	καὶ κινήσεων ἐπιλαθόμενος ἀτρεμεῖ· ~εριλάμψαν
[1, 10]	οὖν χωρεῖ εἰς σῶμα, τά	τε	νοητὰ ~καὶ τὰ ὑλικά. ἐξ
[1, 10]	ὥσπερ οὖν τὸ ~πᾶν, ἔκ	τε	ὑλικοῦ καὶ νοητοῦ συνέστηκε. ~καὶ
[1, 10]	ἐν ᾧ ὁτὲ μὲν ποιεῖ,	ὁτὲ	δὲ οὐ ~ποιεῖ, καὶ ποιότητος
[1, 10]	μὲν γὰρ ποσὰ ~καὶ ποιά.	ὁτὲ	δὲ τὰ ἐναντία· ὁ δὲ
[1, 10]	ἐστι πολλῷ χρόνῳ, ἐν ᾧ	ὁτὲ	μὲν ποιεῖ, ὁτὲ δὲ οὐ
[1, 10]	~ποιεῖ, καὶ ποιότητος καὶ ποσότητος·	ποτὲ	μὲν γὰρ ποσὰ ~καὶ ποιά.
[1, 10]	ὄντων καὶ αὐτοδεής, ~καὶ αὐτὸς	ποτὲ	μὲν γενόμενος, ἀεὶ δὲ ὤν,
[1, 10]	πῶς καλὴν μὲν ~βλέπειν πανταχοῦ,	μηδέποτε	δὲ τεθολωμένην ὑπὸ τῶν τοῦ
[1, 10]	οὕτω μόνως ἀγαθὴ ψυχή, καὶ	οὐδέποτε	ἀγαθὴ ~ἀεί, κακὴ δὲ γίνεται·
[1, 10]	ἡ δὲ τοιαύτη ψυχὴ κόρον	οὐδέποτε	~ἔχει ὑμνοῦσα, εὐφημοῦσα δὲ πάντας
[1, 10]	ἐκείνου ~τὸ ἄφθαρτον, τὸ ἄληπτον.	τότε	γὰρ αὐτὸ ὄψει, ὅταν μηδὲν
[1, 10]	~ἀναχωρῆσαι εἰς τὴν ψυχὴν καὶ	τότε	τὸ αἷμα παγῆναι καὶ ~τὰς
[1, 10]	καὶ τὰς ἀρτηρίας κενωθῆναι καὶ	τότε	τὸ ζῷον ~καθελεῖν· καὶ τοῦτό
[1, 10]	γίνεται. Πῶς ~τοῦτο λέγεις, ὦ	Τρισμέγιστε;	~Ψυχὴν παιδὸς θέασαι, ὦ τέκνον,
[1, 10]	ἀσέβεια; ποῖον δὲ δακετὸν θηρίον,	ὥστε	λυμᾶναι σῶμα, ~ὅσον αὐτὴν τὴν
[1, 10]	ὥρᾳ οὔτε βλέπει ἡ ψυχὴ	οὔτε	ἀκούει, ἀλλ´ ἀλόγῳ ~ζῴῳ ἔοικε·
[1, 10]	καὶ τὸ ἀγαθὸν οὔτε λέγεται	οὔτε	~ἀκούεται· τούτου δὲ οὕτως ἔχοντος,
[1, 10]	κατεχόντων με κακῶν· οὔτε ~βλέπω	οὔτε	ἀκούω» αὗται αἱ φωναὶ οὐ
[1, 10]	δύναται νοῆσαι ὁ τοῦτο νοήσας	οὔτε	ἄλλο τι ~θεάσασθαι ὁ τοῦτο
[1, 10]	καὶ ἐν ~ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ	οὔτε	βλέπει ἡ ψυχὴ οὔτε ἀκούει,
[1, 10]	ὑπὸ τῶν κατεχόντων με κακῶν·	οὔτε	~βλέπω οὔτε ἀκούω» αὗται αἱ
[1, 10]	καὶ καταργία πασῶν τῶν αἰσθήσεων.	~οὔτε	~γὰρ ἄλλο τι δύναται νοῆσαι
[1, 10]	γυμνὸν αὐτὸν καθ´ ἑαυτὸν ἑδράσαι·	οὔτε	γὰρ τὸ ~γήινον σῶμα δυνατόν
[1, 10]	θελήματος, ~οὗ χωρὶς οὔτε εἶναι	οὔτε	γενέσθαι δυνατόν. ~αἴτιος δὲ ~ὁ
[1, 10]	ἀνθρώπους ἐλθοῦσα ἐὰν κακὴ μείνῃ,	οὔτε	~γεύεται ἀθανασίας οὔτε τοῦ ἀγαθοῦ
[1, 10]	τοῦ ἀγαθοῦ θελήματος, ~οὗ χωρὶς	οὔτε	εἶναι οὔτε γενέσθαι δυνατόν. ~αἴτιος
[1, 10]	καὶ πατὴρ καὶ τὸ ἀγαθὸν	οὔτε	λέγεται οὔτε ~ἀκούεται· τούτου δὲ
[1, 10]	τι ~θεάσασθαι ὁ τοῦτο θεασάμενος	οὔτε	περὶ ἄλλου τινὸς ~ἀκοῦσαι οὔτε
[1, 10]	ἐστι τὴν τηλικαύτην ἀθανασίαν ἐνεγκεῖν,	~οὔτε	τὴν τοσαύτην ἀρετὴν ἀνασχέσθαι συγχρωτιζόμενον
[1, 10]	Δίκης. ~ψυχὴ γὰρ χωρὶς νοῦ	~οὔτε	τι εἰπεῖν ~οὔτ´ ἔρξαι δύναται.
[1, 10]	οὔτε περὶ ἄλλου τινὸς ~ἀκοῦσαι	οὔτε	τὸ σύνολον τὸ σῶμα κινῆσαι·
[1, 10]	κακὴ μείνῃ, οὔτε ~γεύεται ἀθανασίας	οὔτε	τοῦ ἀγαθοῦ μεταλαμβάνει, παλίσσυτος ~δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/07/2010