Lv., Chap., Par. |
18, 8, 1 |
οἳ
ἐνοικοῦσι
καὶ
Ἑλλήνων
τρεῖς
|
ἀφ' |
ἑκατέρας
τῆς
στάσεως
πρεσβευταὶ
αἱρεθέντες |
18, 2, 5 |
πρὸς
τοὺς
γνωρίμους
καὶ
πρεσβεύουσιν
|
ἀφ' |
ἑκατέρου
μέρους,
οἱ
μὲν
δυνατοὶ |
18, 9, 9 |
δὲ
ἐπείθοντο
ἄσμενοι.
Ἐγίνοντο
οὖν
|
ἀφ' |
ἑκατέρων
λόγοι
καὶ
τῶν
πρώτων |
18, 9, 1 |
διηγησάμενος
ἐκθήσομαι
καὶ
τὰς
αἰτίας,
|
ἀφ' |
ὧν
αὐτοῖς
τὸ
πάθος
συνέτυχεν. |
18, 4, 1 |
ἐν
ὀλίγῳ
τὸ
ψεῦδος
τιθέμενος
|
κἀφ' |
ἡδονῇ
τῆς
πληθύος
τεχνάζων
τὰ |
18, 8, 8 |
τε
στρατὸν
διάλυε
καὶ
αὐτὸς
|
ἐφ' |
ἃ
τὸ
πρῶτόν
σε
ἔστειλα |
18, 5, 2 |
τινων
ἁμαρτάδων
παραιτήσει
χρωμένων,
ἀλλ'
|
ἐφ' |
ἁγνείᾳ
τοῦ
σώματος,
ἅτε
δὴ |
18, 6, 6 |
φησιν,
ὦ
δέσποτα,
αἰωροῦντο
μὲν
|
ἐφ' |
ἁμάξης
Γάιός
τε
οὗτος
καὶ |
18, 5, 1 |
ἐπανεχώρει
διαπραξάμενος
ἐν
τῇ
Ῥώμῃ
|
ἐφ' |
ἅπερ
ἔσταλτο,
ἡ
γυνὴ
πύστεως |
18, 1, 5 |
αὐτὸ
εἰργόμενοι
τοῦ
κοινοῦ
τεμενίσματος
|
ἐφ' |
αὑτῶν
τὰς
θυσίας
ἐπιτελοῦσιν.
Βέλτιστοι |
18, 1, 5 |
στάσεως
ἐνδιδόναι
ποίησιν,
αὐτοὶ
δ'
|
ἐφ' |
ἑαυτῶν
ζῶντες
διακονίᾳ
τῇ
ἐπ' |
18, 8, 7 |
τε
μιμήσασθαι
τὴν
Ἀγρίππου
φιλοτιμίαν
|
ἐφ' |
ἡδονῇ
τῇ
αὐτοῦ
πρασσομένην,
ἀνειμένος |
18, 8, 8 |
αὐτῆς
οὐδ'
ἡντινοῦν
προστιθείς,
ἀλλ'
|
ἐφ' |
ἡδονῇ
τιθεὶς
τῇ
ἐκείνης
τὴν |
18, 4, 3 |
τῶν
γαζοφυλάκων
τοῦ
φρουράρχου
τὸ
|
ἐφ' |
ἡμέραν
ἑκάστην
λύχνον
ἅπτοντος.
ἑπτὰ |
18, 7, 1 |
τελέως
αὐτῷ
ἐπικουφίζεσθαι
τἀναγκαῖα
τοῦ
|
ἐφ' |
ἡμέρας,
φυγῇ
δὲ
τῶν
δεδανεικότων |
18, 8, 7 |
ὁ
δὲ
καίπερ
τὰ
πάντα
|
ἐφ' |
οἷς
αἰτήσαι
παρασκευασάμενος
οὐκ
ἐφανέρου |
18, 9, 1 |
συνελέγετο
ἰσχὺς
κύριοί
τε
ἦσαν
|
ἐφ' |
οἷς
βουλεύσειαν
ἐκ
τοῦ
ὀξέος |
18, 8, 7 |
εὐσεβοῦς
καὶ
τὸ
θεῖον
σύμμαχον
|
ἐφ' |
οἷς
θελήσειας
παρακαλοῖ
κἀμοὶ
πρὸς |
18, 6, 9 |
δὴ
κατολοφυράμενος
αὑτὸν
μὲν
τοῦ
|
ἐφ' |
οἷς
προβουλεύσειε
κυροῦν
ἀφῃρημένου
τὸ |
18, 3, 4 |
προσθέσθαι
τῷ
σαυτῆς
διακονεῖσθαί
τε
|
ἐφ' |
οἷς
προεκαλούμην
οὐκ
ἐνέλιπες.
Ἃ |
18, 8, 8 |
κρείσσων
δὲ
τοῦ
βελτίστου
καὶ
|
ἐφ' |
οἷστισι
κρίνειεν
ὀργῇ
χρῆσθαι
παρ' |
18, 6, 6 |
γενέσθαι
τῷ
Εὐτύχῳ
τὴν
ἀκρόασιν
|
ἐφ' |
οἷστισι
τὴν
κατηγορίαν
ποιοῖτο
αὐτοῦ. |
18, 2, 4 |
οὖν
αὐτὸν
ἐκπέμπειν
εἰς
Ῥώμην
|
ἐφ' |
ὁμηρείᾳ
τοὺς
γνησίους
παῖδας.
Καὶ |
18, 5, 3 |
τῇ
ἐκείνου
ὡρμημένον
διακονεῖσθαι
ἢ
|
ἐφ' |
ὃν
γένοιτο
ἡ
παρασκευὴ
τοῦ |
18, 3, 5 |
τοῖς
ἰδίοις
ἀναλώμασιν
αὐτὰ
ποιοῦνται,
|
ἐφ' |
ὅπερ
καὶ
τὸ
πρῶτον
ἡ |
18, 6, 7 |
τοσόνδε
ὦφλεν
τῷ
Ἀγρίππᾳ
γέλωτα,
|
ἐφ' |
ὅσον
ἐν
τοῖς
ὕστερον
κατεφάνη |
18, 7, 2 |
τε
αὐτὴν
ἐπειρᾶτο,
ἡ
δ'
|
ἐφ' |
ὅσον
ἐξαναχωροῦντα
ἑώρα
μειζόνως
ἐπέκειτο |
18, 2, 2 |
δὲ
καὶ
τοῦτον
Ἄννιος
Ῥοῦφος,
|
ἐφ' |
οὗ
δὴ
καὶ
τελευτᾷ
Καῖσαρ, |
18, 2, 2 |
τῆς
ἀρχῆς
παραγίνεται
Μᾶρκος
Ἀμβιβουχος,
|
ἐφ' |
οὗ
καὶ
Σαλώμη
ἡ
τοῦ |
18, 3, 4 |
γενομένην
αἰτίαν
καὶ
τὰ
πάντα
|
ἐφ' |
ὕβρει
συνθεῖσαν
τῆς
γυναικός,
τόν |
18, 9, 1 |
ἀφίξεως
ἐκόλασε
πληγαῖς.
Οἱ
δὲ
|
ἐφ' |
ὕβρει
τὴν
δικαίωσιν
λογιζόμενοι,
κατασπάσαντες |
18, 9, 3 |
ὅτι
βασιλεὺς
Ἀρτάβανος
καίπερ
ἠδικημένος
|
ὑφ' |
ὑμῶν
ἐπιχειρήσεως
αὐτοῦ
τῇ
ἀρχῇ |
18, 8, 1 |
δὲ
καὶ
χαλεπὰ
Ἀπίωνος
εἰρηκότος,
|
ὑφ' |
ὧν
ἀρθῆναι
ἤλπιζεν
τὸν
Γάιον |