Livre, Chap. |
[1, 10] |
ἀνακαλεῖται
μὲν
τῆς
καθαιρέσεως
Εὐτυχὴς
|
παρὰ |
Διοσκόρου
καὶ
τῶν
ἀμφ´
αὐτόν, |
[1, 16] |
θεοφόρος
Ἰγνάτιος
ἐκ
Ῥώμης
ἀνακομισθεὶς
|
παρὰ |
Θεοδοσίου
ἐν
Ἀντιοχείᾳ
κατετέθη.
Τότε |
[1, 18] |
Μεμνόνιος
καὶ
Ζωΐλος
καὶ
Κάλλιστος
|
παρὰ |
Θεοδοσίου
κατὰ
τὴν
Ἀντιοχέων
ἄρξοντες |
[1, 7] |
τεχνάζοντος,
τί
δή
ποτε
καὶ
|
παρὰ |
Θεοδοσίου
προσπάσχοντός
οἱ
ἐξηλάθη,
καὶ |
[1, 13] |
καὶ
ἀνδρίζου·
ἡ
στάσις
σου
|
παρὰ |
θεοῦ
ἐστιν.
Ὅ
μοι
ἀξιόλογον |
[1, 21] |
τὸ
ἀπαθῶς
ἐσθίειν
φιλοσοφοῦσι,
κἂν
|
παρὰ |
καπήλοις
ἢ
παλιγκαπήλοις
δεήσοι,
οὐ |
[1, 5] |
Μέμνονα.
Ἐκ
δὲ
λιβέλλων
ἐπιδεδομένων
|
παρὰ |
Κυρίλλου
καὶ
Μέμνονος
τῇ
ἅμα |
[1, 15] |
ποίησιν,
ἔργῳ
τε
καὶ
λόγῳ
|
παρὰ |
πᾶσι
διαβόητος·
ὃς
οὕτω
μὲν |
[1, 11] |
περιτιθέασι,
πατραλοίαν
ἀποκαλοῦντες,
τὴν
ἐσχάτην
|
παρὰ |
πᾶσι
ποινήν,
οἷα
τὸν
Κρόνον |
[1, 7] |
μεγαλοπρέπειαν
γράμμα,
εἴτε
ὡς
ὑπόμνησιν
|
παρὰ |
πατρὸς
πρὸς
υἱὸν
τὸ
παρὸν |
[1, 7] |
παρ´
ἡμῶν
ὡς
πρὸς
υἱὸν
|
παρὰ |
πατρὸς
συμβουλεύματα.
Εἰ
δὲ
ἀγανακτήσειας |
[1, 7] |
καὶ
τῆς
ἐπὶ
τοῖς
ἀνενεχθεῖσι
|
παρὰ |
τῆς
σῆς
μεγαλοπρεπείας
καὶ
παρ´ |
[1, 4] |
οἰκείους
ἐπετέλεσαν
θρόνους.
~δʹ
Ὅπως
|
παρὰ |
τῆς
συνόδου
καθῃρέθη
Νεστόριος,
τοῦ |
[1, 11] |
καὶ
μυρίοις
ἄλλοις
ἀτοπήμασι
καὶ
|
παρὰ |
τοῖς
οὐδέσι
τῶν
ἀνθρώπων
ἀπηγορευμένοις |
[1, 13] |
παραλελοιπότες,
ὃ
μέχρι
νῦν
σωζόμενον
|
παρὰ |
τοῖς
τῆς
ἁγίας
ἐρήμου
κατειλήφαμεν, |
[1, 10] |
δευτέρα
σύνοδος
ἀθροίζεται.
~ιʹ
Ὅσα
|
παρὰ |
τοῦ
Διοσκόρου
καὶ
Χρυσαφίου
τὸ |
[1, 4] |
μὴν
καὶ
διαφόρων
ἐκφρόνως
βλασφημηθέντων
|
παρὰ |
τοῦ
δυσσεβοῦς
Νεστορίου,
ἡ
ἁγία |
[1, 9] |
τοῦ
δυστυχοῦς
Εὐτυχοῦς,
καὶ
ὅπως
|
παρὰ |
τοῦ
Κωνσταντινουπόλεως
καθῃρέθη
Φλαβιανοῦ,
καὶ |
[1, 16] |
δ´
ἄρα
ἦν
τὸ
οἰκονομούμενον
|
παρὰ |
τοῦ
σωτῆρος
θεοῦ,
ὡς
ἂν |
[1, 13] |
καὶ
Λέων
ὁ
αὐτοκράτωρ
ἐξῃτήσατο
|
παρὰ |
τῶν
Ἀντιοχέων
λαβεῖν.
Καὶ
δεήσεις |
[1, 7] |
καὶ
σφαγαῖς
ἐκλελίκμηται,
ἡμεῖς
δὲ
|
παρὰ |
τῶν
βαρβάρων
οἶκτον
οὐκ
οἶδ´ |
[1, 2] |
ἢ
τὸν
ὑφαντὸν
διόλου
χιτῶνα
|
παρὰ |
τῶν
θεοκτόνων
περιρραγείς,
τὴν
μὲν |
[1, 9] |
γενομένων,
οἷα
τῶν
συστάντων
ὑπομνημάτων
|
παρὰ |
Φλαβιανῷ
πλαστουργηθέντων,
πρῶτα
μὲν
ἀνὰ |
[1, 11] |
μηρὸν
κυοφορῶν,
ἵνα
καὶ
ταῦτα
|
παρὰ |
φύσιν
αὐτῷ
πράττοιτο.
Οὗ
καὶ |
[1, 11] |
Καὶ
οὐδεὶς
{ἀδύνατον}
τῶν
αἱρέσεις
|
παρὰ |
Χριστιανοῖς
ἐξευρηκότων
πρωτοτύπως
βλασφημεῖν
ἠθέλησεν, |
[1, 13] |
τὰς
σφῶν
συναγωγάς,
ἅσπερ
ἔφθησαν
|
παρὰ |
Χριστιανῶν
ἀφῃρημένοι,
οὕτω
παρρησίᾳ
γέγραφεν, |
[1, 15] |
τὸ
ἀκρότατον
ἐξήσκησεν
ὡς
καὶ
|
παρὰ |
Χριστιανῶν
θαυμασθῆναι
τῶν
μὴ
προσπαθείᾳ |