Livre, Chap. |
[1, 20] |
τοῦ
σωτηριώδους
μεταλαβοῦσαν
βαπτίσματος,
γένει
|
μὲν |
Ἀθηναίαν,
καλλιεπῆ
δὲ
καὶ
τὴν |
[1, 15] |
γὰρ
καὶ
ὅσος
γέγονε,
τεκμηριοῦσι
|
μὲν |
αἱ
κομψῶς
αὐτῷ
καὶ
λογίως |
[1, 9] |
ὑπομνημάτων
παρὰ
Φλαβιανῷ
πλαστουργηθέντων,
πρῶτα
|
μὲν |
ἀνὰ
τὴν
Κωνσταντίνου
ἡ
ἐκ |
[1, 3] |
τῶν
αὐτῶν
πόλεων
τῆς
πάλαι
|
μὲν |
Ἀντιόχου,
νυνὶ
δὲ
θεοῦ
προσαγορευομένης |
[1, 21] |
ἕνα
τελευτᾷ
θεοφιλῆ
σκοπόν.
Οἱ
|
μὲν |
γὰρ
ἀγεληδὸν
ζῶντες
οὐδενὶ
τῶν |
[1, 16] |
ἁγίων
αὐτοῦ
τιμῶντος
μνήμας.
Ἰουλιανὸς
|
μὲν |
γὰρ
ὁ
ἀλιτήριος,
ἡ
θεοστυγὴς |
[1, 21] |
φύσει
καὶ
τοῖς
πράγμασιν.
Ἔνθα
|
μὲν |
γὰρ
πάθος,
νεκροὺς
εἶναι
δεῖ |
[1, 11] |
τι
τῇ
πίστει
καινότερον.
Ἡμεῖς
|
μὲν |
γὰρ
τὴν
ἄφραστον
καὶ
ἀνεξιχνίαστον |
[1, 21] |
καλουμένας
λαύρας·
ἐν
οἷς
ἡ
|
μὲν |
δίαιτα
διάφορος,
ἡ
δέ
γε |
[1, 13] |
οὐρανίων
δυνάμεων
πολιτείαν
ζηλώσας,
ἐξαίρει
|
μὲν |
ἑαυτὸν
τῶν
ἐπὶ
γῆς
πραγμάτων, |
[1, 20] |
Οὐαλεντινιανὸς
ὁ
αὐτοκράτωρ
ἄγεται,
ἀπάρας
|
μὲν |
ἐκ
τῆς
πρεσβυτέρας
Ῥώμης,
κατάρας |
[1, 7] |
γοῦν
μειζόνων
ἐδεῖτο
ποινῶν,
ἀφείθη
|
μὲν |
ἐκ
τῶν
Βλεμμύων,
παρ´
ὧν |
[1, 13] |
πατέρων
ὁδὸν
ἀνύειν.
Οἵπερ,
εἰ
|
μὲν |
ἐκθύμως
ἑαυτὸν
πρὸς
τὴν
κατάβασιν |
[1, 21] |
πρεσβεῖα
κατὰ
πάντων
ἔχον.
Εἰσὶ
|
μὲν |
ἐλάχιστοι,
εἰσὶ
δ´
οὖν
ὅμως, |
[1, 7] |
νῦν
Θεουπολιτῶν
διάκειται
καὶ
Νεστορίῳ
|
μὲν |
ἐπὶ
λέξεως
οὐκ
ὠνόμασται·
φασὶ |
[1, 12] |
ἀθεμίτῳ
αὐτοῦ
διδασκαλίᾳ
ἀκολουθοῦντας,
εἰ
|
μὲν |
ἐπίσκοποι
εἶεν
ἢ
κληρικοί,
τῶν |
[1, 18] |
ἡμετέραν
θρησκείαν
διαπρέποντες.
Καὶ
Μεμνόνιος
|
μὲν |
εὐπρεπῶς
τε
καὶ
περιέργως
τὸ |
[1, 7] |
ἐπάγει·
„Ἐπειδὴ
δὲ
ἐκ
βάθρων
|
μὲν |
ἡ
προειρημένη
καὶ†
βαρβαρικῆς
αἰχμαλωσίας |
[1, 5] |
ἀμφ´
αὐτὸν
ἱερεῖς.
Καὶ
πρῶτα
|
μὲν |
Θεοδοσίου
οὐ
προσιεμένου
τὴν
Νεστορίου |
[1, 2] |
παρὰ
τῶν
θεοκτόνων
περιρραγείς,
τὴν
|
μὲν |
θεοτόκος
φωνὴν
ὑπὸ
τοῦ
παναγίου |
[1, 1] |
εἴ
τι
καὶ
ἄλλο
πάρεργον
|
μὲν |
ἱστορίας
δὲ
ἄξιον
ἐξευρεῖν
δυνηθείην, |
[1, 6] |
εὐσεβείας
ἄριστοι
ζηλωταὶ
γεγονότες
ἀσφαλῆ
|
μὲν |
καὶ
ἀκατάσειστον
ἐν
ἰδίαις
ψυχαῖς |
[1, 19] |
τῆς
Ἀναστασίου
βασιλείας·
ἅπερ
ἱστόρηται
|
μὲν |
καὶ
ἄλλοις,
ἐπιτέτμηται
δὲ
εὖ |
[1, 13] |
κατὰ
τοῦ
μετώπου
δέρμα
ἐρρυτίδωτο
|
μὲν |
καὶ
ἀπέσκληκε,
σώζεται
δ´
οὖν |
[1, 15] |
Γέγραπται
δ´
οὖν
αὐτῷ
πολλὰ
|
μὲν |
καὶ
ἕτερα
πάσης
ὠφελείας
ἔμπλεα· |
[1, 10] |
Εὐτυχεῖ
τῷ
εὐλαβεστάτῳ
ἀρχιμανδρίτῃ
παρόντων
|
μὲν |
καὶ
ἡσυχαζόντων,
τάξιν
δὲ
δικαστῶν |
[1, 15] |
διάλεξιν.
Οὗτος
ὁ
Συνέσιος
ἦν
|
μὲν |
καὶ
τὰ
ἄλλα
πάντα
λόγιος, |
[1, 21] |
ὑπὲρ
γῆν
ὁρᾶν
Οἳ
πολλάκις
|
μὲν |
καὶ
τὰς
καλουμένας
ὑπερθεσίμους
πράττουσι |
[1, 13] |
καταπραττόμενος.
Τούτου
τὰς
θεοσημείας
γέγραφε
|
μὲν |
καί
τις
τῶν
αὐτοπτῶν
γενομένων· |
[1, 6] |
διανέμει
τὰ
ἀγαθά,
καὶ
δίδωσι
|
μὲν |
κατακρατεῖν
τῶν
ἀνθεστηκότων,
χαρίζεται
δὲ |
[1, 7] |
παραπλησίως
εἰς
αὐτὸν
ἐβλασφημησάτην,
ὁ
|
μὲν |
κτίσμα
καλῶν,
ὁ
δὲ
ἄνθρωπον |
[1, 7] |
τῆς
ἁγίας
ἐκκλησίας,
καὶ
τῶν
|
μὲν |
λεγόντων
ἀνθρωποτόκον
δεῖν
τὴν
Μαρίαν |
[1, 3] |
ἡμῖν
ἐπεφοίτησε
πνεῦμα.
Καὶ
Νεστόριος
|
μὲν |
οὐ
μακρὰν
τῆς
Ἐφέσου
διεστώσης |
[1, 6] |
αἱ
παρ´
ἡμῖν
ἐκκλησίαι.
Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ἔστιν
ἑλεῖν
τὸν
φιλοπόνως |
[1, 7] |
βουλόμενοι,
λέγειν
οὐκ
ἔχω.
Οἱ
|
μὲν |
οὖν
πρὸς
τὰς
ποιούμενος
ἢ |
[1, 7] |
λόγος
οὐδεὶς
δυνατώτερος.
Καὶ
ὅδε
|
μὲν |
οὕτω
κἀν
τοῖς
γράμμασι,
πύξ, |
[1, 7] |
φωνήν.
Ἐπισημαίνεταί
τε
ὡς
τὰ
|
μὲν |
πρῶτα
Θεοδόσιος
τῇ
πρὸς
αὐτὸν |
[1, 14] |
δὲ
τοῦ
νεὼ
οἰκοδομία
σύγκειται
|
μὲν |
σταυροῦ
δίκην
ἐκ
τῶν
τεσσάρων |
[1, 13] |
ἑπτὰ
καὶ
τεσσαράκοντα·
ἔν
τινι
|
μὲν |
στενῷ
τόπῳ
ἔτεσι
δέκα
τὸν |
[1, 11] |
εἰ
τόδε
πρεσβεύσειε.
Καὶ
τὰ
|
μὲν |
συνεκτικὰ
καὶ
καίρια
πᾶσι
κοινῶς |
[1, 11] |
τὴν
κοχλογεννήτην
Κυπρίαν
ἐπέστησαν,
τὴν
|
μὲν |
σωφροσύνην
ὡς
ἐναγές
τι
χρῆμα |
[1, 1] |
καὶ
γράμματος
ἐναλλαγὴν
ἐτέχνασε
πρὸς
|
μὲν |
τὴν
αὐτὴν
ἕλκοντος
διάνοιαν,
ὅπως |
[1, 15] |
παρὰ
πᾶσι
διαβόητος·
ὃς
οὕτω
|
μὲν |
τὴν
σάρκα
τοῖς
πόνοις
ἐξέτηξεν, |
[1, 13] |
μετὰ
τῶν
ἀγγέλων
δοξολογεῖ,
ἐκ
|
μὲν |
τῆς
γῆς
τὰς
ὑπὲρ
τῶν |
[1, 10] |
Ἐν
τούτῳ
τῷ
συνεδρίῳ
ἀνακαλεῖται
|
μὲν |
τῆς
καθαιρέσεως
Εὐτυχὴς
παρὰ
Διοσκόρου |
[1, 5] |
τρεῖς
τὰς
γενομένας
κλήσεις,
ἀπολύονται
|
μὲν |
τῆς
καθαιρέσεως
Κύριλλος
καὶ
Μέμνων, |
[1, 10] |
οὐκ
ἔστιν
εὑρεῖν.
Καὶ
οὕτω
|
μὲν |
τὸ
ἐν
Ἐφέσῳ
δεύτερον
διελύθη |
[1, 13] |
ἔτη
ἓξ
καὶ
πεντήκοντα·
ἐν
|
μὲν |
τῷ
πρώτῳ
φροντιστηρίῳ
ἔνθα
τὰ |
[1, 21] |
καὶ
ψύχους
περιορῶντες.
Καὶ
τὰς
|
μὲν |
τῶν
ἀνθρώπων
τροφὰς
τέλεον
ἀποσείονται, |
[1, 17] |
καὶ
κατὰ
θάλασσαν·
καὶ
ἐνίας
|
μὲν |
τῶν
πηγῶν
ξηρὰς
ἀναδειχθῆναι,
ἑτέρωθι |
[1, 21] |
Ἱεροσολύμοις
δὶς
ἀφικνεῖται.
Καὶ
ὅτου
|
μὲν |
χάριν
ἢ
τί
πρωτοτύπως
ὥς |
[1, 7] |
ἐμποδὼν
ἀνανταγωνίστῳ
εὐνοίᾳ
τετίμηται,
ὁ
|
μὲν |
ὡς
βλάσφημος
καὶ
θεομάχος
κατακέκριται, |
[1, 1] |
Ἀρείου
μανίαν
παραγκωνισάμενος.
Καὶ
προσβαλεῖν
|
μὲν |
ὡς
ἐχθρὸς
τῇ
πίστει
δέδοικεν |