Livre, Chap.
[15, 5]	εἰς τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἴση	τοῖς	ἀδικοῦσιν ἡ ἀπὸ τῶν θεῶν
[15, 4]	ἵνα δὲ εἰς ταὐτὸν ἔλθῃ	τοῖς	ἀετοῦ γεννήμασιν ἀλώπηξ, ἢ τύχῃ
[15, 22]	τοῖς κατὰ μέρος οὔτε ἐν	τοῖς	ἄλλοις δυνατὸν γενέσθαι. Οὐκ ἄρα
[15, 22]	γεννήματα ἢ καί, ὥσπερ ἐν	τοῖς	ἄλλοις ζῴοις, πλεῖστα, τοῦ σπέρματος
[15, 4]	γνώμης ἐν τούτῳ τε κἀν	τοῖς	ἄλλοις οὐ τοῦ παρόντος δεικνύναι
[15, 22]	κἂν κραθεῖσα εἴη ὃν τρόπον	τοῖς	ἄλλοις σώμασιν ἡ κρᾶσις. Εἰ
[15, 22]	Τὰ αὐτὰ γὰρ ἂν πάθοι	τοῖς	ἄλλοις σώμασιν, ὕλης μιᾶς οὔσης
[15, 13]	αὐτὰ ὄντα, παραίτια δὲ καὶ	τοῖς	ἄλλοις τοῦ εἶναι τοιαῦτα ἕκαστα,
[15, 5]	γε καὶ κατ´ Ἐπίκουρον ὄνησις	τοῖς	ἀνθρώποις ἀπὸ θεῶν γίνεται. Τὰς
[15, 9]	ὅθεν ὢν καὶ πόθεν ἐπεισκρινόμενος	τοῖς	ἀνθρώποις καὶ ποῦ πάλιν ἀπαλλαττόμενος,
[15, 47]	καὶ οἱ μαθηματικοὶ τοὺς πλανήτας	τοῖς	ἀπλανέσιν ἀπὸ δυσμῶν ἐπ´ ἀνατολὰς
[15, 2]	καὶ μάλιστα τοὺς μηδ´ ἐντετυχηκότας	τοῖς	βιβλίοις αὐτῶν, ἀλλ´ αὐτοσχεδιάζοντας, ὁποῖοί
[15, 2]	καὶ δὴ καὶ Ἀπελλίκων, οὗ	τοῖς	βιβλίοις ὁ ἐντυχὼν πεπαύσεται βλασφημῶν
[15, 58]	Τούτων καὶ περὶ γῆς διαπεφωνημένων	τοῖς	γενναίοις ἄκουε καὶ τῶν περὶ
[15, 4]	μένει τάξεως, οὐκ ἔνι κοινωνία	τοῖς	γῆς πρὸς τὰ οὐρανοῦ θρέμματα.
[15, 19]	διοικοῦντος αὐτά. Οὐσίαν τε γὰρ	τοῖς	γινομένοις ὑφεστάναι δεῖ, πεφυκυῖαν ἀναδέχεσθαι
[15, 13]	κρεῖττον εἶναι· διὸ καὶ παρῄνει	τοῖς	γνωρίμοις μηδέποτε χάριν ἡδονῆς δάκτυλον
[15, 62]	ἓν μόνον τὸ ὂν εἶναι,	τοῖς	δὲ ἄπειρα τὸ πλῆθος· καὶ
[15, 38]	τοῖς μὲν κούφοις τὴν ἄνω,	τοῖς	δὲ βαρέσι τὴν κάτω. Ἐμπεδοκλῆς
[15, 62]	εἶναι λέγειν ἢ ποιεῖν ὁτιοῦν,	τοῖς	δὲ οὐδ´ ἐξιτητέον εἰς ἀνθρώπους
[15, 62]	τοῖς μὲν ἀεὶ πάντα κινεῖσθαι,	τοῖς	δὲ οὐδὲν ἄν ποτε κινηθῆναι·
[15, 62]	ἅπαντα γίγνεσθαί τε καὶ ἀπόλλυσθαι,	τοῖς	δὲ οὔτ´ ἂν γενέσθαι ποτὲ
[15, 54]	τῶν οὐρανίων καὶ μεταρσίων τοσαῦτα	τοῖς	δεδηλωμένοις πρὸς ἀλλήλους διεστασίασται. Θέα
[15, 6]	ἐξ ὕλης ἀργοῦ τεκτηνάμενος παρέσχε	τοῖς	δεομένοις καὶ τῶν ἄλλων τεχνιτῶν
[15, 1]	ἐν χερσὶ πραγματείας, τὸ λεῖπον	τοῖς	διεξωδευμένοις ἀποδώσομεν, τὰ σεμνὰ τῆς
[15, 15]	Ὅλον δὲ τὸν κόσμον σὺν	τοῖς	ἑαυτοῦ μέρεσι προσαγορεύουσι θεόν· τοῦτον
[15, 9]	ψυχῆς διενεχθέντα τῷ Πλάτωνι καὶ	τοῖς	Ἑβραίων λόγοις. Ὑπὲρ δὲ τῆς
[15, 1]	δόξας ὁ προλαβὼν ἀπήλεγξε λόγος,	τοῖς	Ἑβραίων ὁμοῦ καὶ τοῖς Πλάτωνος
[15, 1]	κατὰ Πλάτωνα φιλοσοφία τοτὲ μὲν	τοῖς	Ἑβραίων συμφωνοῦσα λόγοις, τοτὲ δὲ
[15, 62]	καὶ τὰς διαστάσεις ἔτι πρὸς	τοῖς	εἰρημένοις ὁ δηλωθεὶς ἀνὴρ τοῦτον
[15, 32]	ὁστισοῦν ὁμολογήσειε; Θήσω δὲ ἑξῆς	τοῖς	εἰρημένοις ὅσα καὶ περὶ τῶν
[15, 5]	δ´ αὐτὸς ἔτι καὶ ταῦτα	τοῖς	εἰρημένοις προστίθησι, πρὸς τὸν αὐτὸν
[15, 13]	τοῦ ἀνδρὸς γραφῆς· πλὴν ἀλλὰ	τοῖς	ἐκτεθεῖσιν ἀρκεσθέντες μεταβησόμεθα καὶ ἐπὶ
[15, 1]	μετὰ τὰ πρῶτα συγγράμμασι λευκοῖς	τοῖς	ἐλέγχοις ἀπεγύμνωσα, οὐ μόνοις τοῖς
[15, 17]	ὅπερ ἡμῖν αὐτοῖς ὡμολογησάμεθα ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν, ταυτὶ πάντα συνενεχθῆναι τῷ
[15, 1]	γνώμης τὸ κριτήριον ἀδέκαστον ἐπιδεικνὺς	τοῖς	ἐντυγχάνουσιν, ἔργοις τε, ὡς ἔπος
[15, 54]	τῇ ἐννεακαιδεκαετηρίδι, οἱ δὲ ἐν	τοῖς	ἑξήκοντα ἑνὸς δέουσιν. Ἡράκλειτος ἐκ
[15, 1]	ψευδῆ δόξαν ἐν ἑτέροις τρισὶ	τοῖς	ἑξῆς μετὰ τὰ πρῶτα συγγράμμασι
[15, 8]	κινήσεως (αἰτίαν ἔχει. Εἰ γὰρ)	τοῖς	ἐπ´ εὐθείας κινουμένοις (οὐ) τὸ
[15, 5]	τι τοῦ κόσμου, ἀλλ´ οὐδὲ	τοῖς	ἐπὶ γῆς προσαγαγὼν τοὺς θεοὺς
[15, 21]	ἐκ ταὐτομάτου ψηγμάτων. Καὶ αὖ	τοῖς	ἐπὶ τῶν αἰγιαλῶν προσέοικε λίθοις
[15, 9]	ἡ ψυχή. Πολλὴ δὲ καὶ	τοῖς	ἐσπουδακόσι περὶ τὰ Πλάτωνος ἡ
[15, 31]	πύρινα εἶναι, ὥσπερ ζωγραφήματα. Τοιαῦτα	τοῖς	θαυμαστοῖς φιλοσόφοις τὰ περὶ ὧν
[15, 5]	διὰ τὸ πρὸς ἀνθρώπων δέος	τοῖς	θεοῖς κατένειμεν ἐν τῷ παντὶ
[15, 5]	τῇ ἀμιξίᾳ ἔοικεν εὐσχημόνως ἀπιστεῖν	τοῖς	θεοῖς. Ταῦτα ὁ Ἀττικὸς πρὸς
[15, 3]	καὶ παρ´ αὐτοῦ τὰ πάντα	τοῖς	θεοφιλέσι χορηγεῖσθαι) τοῦ τε Πλάτωνος
[15, 9]	φιλοσοφοῦσιν, ἀλλ´ ἤδη σχεδὸν καὶ	τοῖς	ἰδιώταις ἅπασιν, ὅτι Πλάτων μὲν
[15, 8]	μέν, κατ´ εἶδος ἀφθαρσίαν ἀπονέμων	τοῖς	κατ´ οὐρανὸν ἅπασιν, ἀποχωρήσεις τινὰς
[15, 8]	πρὸς τὸν αὐτὸν καὶ ἐν	τοῖς	κατ´ οὐρανὸν θεωρήμασι διενεχθέντα τῷ
[15, 22]	εἰληφέναι. Τοῦτο δὲ οὔτε ἐν	τοῖς	κατὰ μέρος οὔτε ἐν τοῖς
[15, 12]	τοῦ Πλάτωνος αὖ δεικνύντος ὅτι	τοῖς	κινουμένοις ἅπασιν ἀρχὴ καὶ πηγὴ
[15, 4]	τις ἐντραφεὶς καὶ τούτοις ἀρεσκόμενος	τοῖς	λόγοις τίνα τρόπον ἢ αὐτὸς
[15, 2]	φιλίας καὶ διὰ τὴν ἐν	τοῖς	λόγοις ὑπεροχὴν ὑπὸ τῶν τότε
[15, 62]	ταὐτὰ δοξάζειν ἀλλήλοις, ἀλλὰ καὶ	τοῖς	μαινομένοις ὁμοίως διακεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους.
[15, 62]	δὲ ἄπειρα τὸ πλῆθος· καὶ	τοῖς	μὲν ἀεὶ πάντα κινεῖσθαι, τοῖς
[15, 8]	εἴτε πρόσω εἴτ´ ὀπίσω. Ἔτι	τοῖς	μὲν ἄλλοις σώμασιν ἐξωσθεῖσι τῶν
[15, 62]	οὐδὲν ἄν ποτε κινηθῆναι· καὶ	τοῖς	μὲν ἅπαντα γίγνεσθαί τε καὶ
[15, 62]	τῆς τῶν πάντων φύσεως μεριμνώντων	τοῖς	μὲν δοκεῖν ἓν μόνον τὸ
[15, 38]	τῶν δ´ ὑπ´ ἐκεῖνα τεταγμένων	τοῖς	μὲν κούφοις τὴν ἄνω, τοῖς
[15, 62]	τὰ μὴ φοβερὰ φοβεῖσθαι· καὶ	τοῖς	μὲν οὐδ´ ἐν ὄχλῳ δοκεῖν
[15, 38]	τελευταίαν δὲ γῆν. Τούτων δὲ	τοῖς	μὲν οὐρανίοις ἀποδεδόσθαι τὴν κυκλικὴν
[15, 5]	γοῦν βελτίονας ἀπορροίας αὐτῶν φασι	τοῖς	μετασχοῦσι μεγάλων ἀγαθῶν παραιτίας γίνεσθαι.
[15, 22]	μερῶν τῆς ψυχῆς ἄρα καὶ	τοῖς	μορίοις αὐτοῦ αἰσθήσεται, ἢ ἀναίσθητα
[15, 1]	τῆς ἱστορίας εἰδότες, μόνοις δὲ	τοῖς	μύθοις προσανέχοντες ἐμαρτυρήθησαν· ὅθεν εἰκότως
[15, 1]	καὶ βεβασανισμένῃ κρίσει τὴν παρὰ	τοῖς	νενομισμένοις βαρβάροις ἀλήθειάν τε καὶ
[15, 4]	ἡ παρὰ σοῦ πρὸς ταῦτα	τοῖς	νέοις βοήθεια; Καὶ πόθεν τίς
[15, 45]	δείξεις τὰς {δὲ} ἰδέας ἐν	τοῖς	νοήμασι καὶ ταῖς φαντασίαις τοῦ
[15, 62]	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀσεβεῖς καὶ	τοῖς	νόμοις ὑπεναντίους καὶ μηδὲν πρὸς
[15, 22]	ἡ φίλα ποιοῦσα μὴ παρῇ	τοῖς	ὄγκοις. Κἂν μονωθῇ δὲ ἕκαστον
[15, 1]	τοῖς ἐλέγχοις ἀπεγύμνωσα, οὐ μόνοις	τοῖς	οἴκοθεν ἐπιχειρήμασιν, ἀλλὰ καὶ ταῖς
[15, 22]	ταύτης δὲ μὴ παρούσης ἐν	τοῖς	ὅλοις οὐδὲν ἂν εἴη ταῦτα,
[15, 6]	ὁρισαμένου ποιητήν τε καὶ δημιουργὸν	τοῖς	ὅλοις τὸν θεὸν ἐπιστήσαντος τοῦ
[15, 62]	χεῦμ´ ὑπέρ τε Πλειάδα αὐτοῖς	τοῖς	ὄμμασι κατίδοιμεν τὸν πάντα κόσμον
[15, 30]	ἀπείρῳ. Ταῦτα τὰ δόγματα ἐν	τοῖς	Ὀρφικοῖς ἐμφέρεται κοσμοποιοῦσιν ἕκαστον τῶν
[15, 8]	ἔχειν, ὁ δὲ μηδαμῇ μετεῖναι	τοῖς	οὐρανίοις πυρός. Καὶ ὁ μέν
[15, 22]	ἁπλοῦν ἂν εἴη σῶμα ἐν	τοῖς	οὖσιν ἄνευ ψυχῆς οὔσης ἐν
[15, 22]	δυναμένης τῆς κρείττονος μοίρας ἐν	τοῖς	οὖσιν εἶναι, τόπον δὲ ζητούσης
[15, 1]	φῶς ἕλκοντες πρὸ ὀφθαλμῶν τε	τοῖς	πᾶσι τὴν ἐν αὐτοῖς ἀχρηστομάθειαν
[15, 9]	πρὸς τὸν αὐτὸν καὶ ἐν	τοῖς	περὶ ἀθανασίας ψυχῆς διενεχθέντα τῷ
[15, 8]	ὅτι μηδὲ πρὸς βίου κατόρθωσιν	τοῖς	περὶ ταῦτα ἀσχολουμένοις λυσιτελεῖν ἐνομίσθη.
[15, 32]	Ταῦτα δὲ πάντα διὰ μυρίων	τοῖς	περὶ ὧν ὁ λόγος κατεσκευασμένα
[15, 32]	διέστησαν, ἀλλ´ ὅτι καὶ ἐν	τοῖς	περιγείοις διαπεφωνήκασιν. Ἵνα δὲ τῶν
[15, 7]	σωμάτων φύσεις, ἧς δὴ χρεία	τοῖς	Πλατωνικοῖς, οὐ μόνον οὐκ ἂν
[15, 1]	λόγος, τοῖς Ἑβραίων ὁμοῦ καὶ	τοῖς	Πλάτωνος δόγμασιν αὐτῇ τε ἀληθείᾳ
[15, 4]	τίνα τρόπον ἢ αὐτὸς συνᾴσεται	τοῖς	Πλάτωνος ἢ ἄλλους πρὸς αὐτὰ
[15, 4]	ἄλλων σοὶ δεῖ λόγων, ἄλλων	τοῖς	Πλάτωνος. Ὡς γὰρ οὐκ ἔστι
[15, 15]	τὸ ἐκ τῶν ἐνοικούντων σὺν	τοῖς	πολίταις σύστημα, οὕτως καὶ ὁ
[15, 1]	χρηστηρίων λόγον τήν τε παρὰ	τοῖς	πολλοῖς διατεθρυλημένην περὶ εἱμαρμένης ψευδῆ
[15, 20]	νοεραὶ ἀεὶ γίνονται, εἴκασεν αὐτὰς	τοῖς	ποταμοῖς, λέγων οὕτως· Ποταμοῖσι τοῖσιν
[15, 18]	παντὸς ἐκπυρώσεως δοξάζουσιν. Ἀρέσκει δὲ	τοῖς	πρεσβυτάτοις τῶν ἀπὸ τῆς αἱρέσεως
[15, 1]	μὴν παρόν, ἐπειδὴ πέφηνεν ἐν	τοῖς	πρὸ τούτου συγγράμμασιν ἡ κατὰ
[15, 15]	παραθέσθαι τὰς Πορφυρίου λέξεις ἐν	τοῖς	πρὸς Βόηθον ἀντιγραφεῖσιν αὐτῷ Περὶ
[15, 10]	ἄτοπον καὶ τὰ Πορφυρίῳ ἐν	τοῖς	Πρὸς Βόηθον περὶ ψυχῆς εἰρημένα·
[15, 1]	μετενηνεγμένας, πρώτιστα πάντων ἐν τρισὶ	τοῖς	πρώτοις συγγράμμασι διηρευνησάμην, καίτοι μηδὲν
[15, 1]	ἀπαντῆσαι πειράσομαι. Ταύτη γὰρ ἡγοῦμαι	τοῖς	πρώτοις τὰ δεύτερα ὥσπερ ὑφ´
[15, 62]	δοκεῖ περὶ τούτων αὐτῶν ἐν	τοῖς	Σίλλοις καὶ ὁ Φλιάσιος Τίμων
[15, 18]	προσηγορίᾳ τῆς φθορᾶς. Ἀρέσκει γὰρ	τοῖς	Στωϊκοῖς φιλοσόφοις τὴν ὅλην οὐσίαν
[15, 1]	μὴν ἀλλὰ καὶ τὸν ἔλεγχον	τοῖς	σφῶν αὐτῶν βέλεσιν ἀπενηνεγμένα· ὥρα
[15, 29]	τὴν σελήνην· σκαφοειδεῖς γὰρ ὄντας	τοῖς	σχήμασι τοὺς ἀστέρας, δεχομένους τὰ
[15, 20]	καὶ ἀλόγων ζῴων ψυχὰς συναπόλλυσθαι	τοῖς	σώμασι. Τοιαῦτα καὶ τὰ τῆς
[15, 22]	ἡ ψυχὴ ἔτι ἐνεργείᾳ ἐνείη	τοῖς	σώμασιν, ἀλλὰ δυνάμει μόνον, ἀπολέσασα
[15, 21]	ἴχνος οὐδὲν οὐδὲ τεκμήριον ἐν	τοῖς	σώμασιν εὑρίσκεται, κἂν εἰ φιλοτιμοῖτό
[15, 4]	ἀκολουθεῖν ἐκ παντὸς τὴν εὐδαιμονίαν	τοῖς	τὴν ἀρετὴν ἔχουσι μήτ´, εἰ
[15, 1]	θεῶν τελεταὶ καὶ μυστήρια σύμφωνα	τοῖς	τῶν προτέρων μυθικοῖς διηγήμασι παραδέδοται,
[15, 1]	τε τὰς τελετὰς ἔν τε	τοῖς	ὕμνοις καὶ ταῖς εἰς τοὺς
[15, 2]	κλεῖσαι; Τίς δ´ ἂν πεισθείη	τοῖς	ὑπ´ Ἀριστοξένου τοῦ μουσικοῦ λεγομένοις
[15, 10]	μόριον εἶναι τήν τε ἐν	τοῖς	ὕπνοις ἀναχώρησιν μὴ γίνεσθαι, εἴπερ
[15, 1]	συμφοράς τε καὶ περιστάσεις, ἀκολούθως	τοῖς	ὑπὸ τῶν παλαιοτάτων μνημονευομένοις, κατά
[15, 7]	σῶμα ἐκ περιττοῦ προσθείη, προσκατηρίθμησε	τοῖς	φαινομένοις τέσσαρσι σώμασι τὴν πέμπτην
[15, 9]	Δῆλα γὰρ ταῦτα οὐ μόνον	τοῖς	φιλοσοφοῦσιν, ἀλλ´ ἤδη σχεδὸν καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/10/2008