Livre, Chap. |
[3, 5] |
δὴ
οὖν
τὰ
μὲν
δόξαντα
|
αὐτοῖς |
ἀγαθὴν
φέρειν
φήμην
παραιτούμενοι,
τὰς |
[3, 5] |
διδασκάλου
θάνατον
ὥσπερ
τι
φόβητρον
|
αὐτοῖς |
ἀντιτάττοντες,
καὶ
τὴν
ἀπ´
αἰῶνος |
[3, 4] |
ἀπολειψόμεθα
σπουδῆς.
Ἄλλως
δὲ
πῶς
|
αὐτοῖς |
ἀπαντήσομεν;
~Ὅτι
μὴ
πλασάμενοι
οἱ |
[3, 2] |
ἀποφαίνεται,
διαλιπόντων
δὲ
τῶν
παρ´
|
αὐτοῖς |
ἀρχόντων
παρέσεσθαι
τὸν
προφητευόμενον.
Ἰούδαν |
[3, 7] |
τοῦ
σωτηρίου
λόγου
καὶ
ἐν
|
αὐτοῖς |
γε
μέσοις
τοῖς
ἐχθροῖς
κατακρατοῦντος, |
[3, 0] |
συστάντος,
ὡς
αἱ
προφητικαὶ
παρ´
|
αὐτοῖς |
γραφαί,
προλαβοῦσαι
τὸ
μέλλον,
τῆς |
[3, 2] |
ἀγωγήν
τινα
θεοσεβοῦς
βίου
τοῖς
|
αὐτοῖς |
διαταξάμενος
νομοθέτης
αὐτοῖς
εὐσεβοῦς
πολιτείας |
[3, 5] |
αὐτὸν
συνόντα
ἔτι
καὶ
σὺν
|
αὐτοῖς |
διατρίβοντα
καὶ
δι´
ἀπάτης
αὐτούς, |
[3, 7] |
λοιπὸν
αὐτοὺς
ἀκολούθους
ἐκτήσατο,
ἐμπνεύσας
|
αὐτοῖς |
δυνάμεως
θείας,
μένους
τε
καὶ |
[3, 2] |
θεοῦ
τὸν
τρόπον·
Προφήτην
ἀναστήσω
|
αὐτοῖς |
ἐκ
τῶν
ἀδελφῶν
αὐτῶν
ὥσπερ |
[3, 5] |
αὐτῷ
φιλοσόφου
βίου,
ὃν
ὑπογράφων
|
αὐτοῖς |
ἔλεγεν·
Μὴ
κτήσησθε
χρυσὸν
μηδὲ |
[3, 6] |
νόμοι
τῶν
ἐξ
αἰῶνος
παρ´
|
αὐτοῖς |
Ἕλλησιν
ἐθῶν
ἀνατρεπτικοί,
καινῆς
δὲ |
[3, 7] |
τοῦ
αἰῶνος»
Ἀλλὰ
καὶ
πνεύματος
|
αὐτοῖς |
ἐμπνεῦσαι
λέγεται
θείου,
ἀλλὰ
καὶ |
[3, 5] |
διὰ
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
συμβήσεσθαι
|
αὐτοῖς, |
ἐν
οἷς
προλέγων
ἐμαρτύρατο,
ὅτι |
[3, 1] |
δὲ
δύναμις
ἦν
ἡ
συνεργοῦσα
|
αὐτοῖς |
ἐν
τῷ
εὐαγγελικῷ
κηρύγματι,
ἄλλος |
[3, 7] |
λέγεται
θείου,
ἀλλὰ
καὶ
δύναμιν
|
αὐτοῖς |
ἔνθεον
καὶ
παραδοξοποιὸν
πεποιηκέναι,
τοτὲ |
[3, 7] |
ἐθνῶν,
καὶ
μηδεμιᾶς
οὔσης
ἐν
|
αὐτοῖς |
ἐπιμιξίας
διὰ
τὰς
πολλὰς
ἐθναρχίας· |
[3, 6] |
τυγχάνομεν
μάρτυρες
συγγενόμενοι
τοιούτοις,
καὶ
|
αὐτοῖς |
ἔργοις
ἀλλ´
οὐ
λόγοις
μόνοις |
[3, 5] |
σκεψώμεθα
εἰ
πιθανὸς
ὁ
λόγος
|
αὐτοῖς |
ἔσται,
μὴ
τὴν
αἰτίαν
ἔχουσιν |
[3, 2] |
βίου
τοῖς
αὐτοῖς
διαταξάμενος
νομοθέτης
|
αὐτοῖς |
εὐσεβοῦς
πολιτείας
πρῶτος
καὶ
μόνος |
[3, 7] |
διδασκαλίας
αὐτοῦ)
οὐδ´
οὕτως
ἦν
|
αὐτοῖς |
εὐχερὴς
ὁ
λόγος
πρὸς
τὸ |
[3, 5] |
μετὰ
τὸν
θάνατον
ἀναβίωσιν
πρώτοις
|
αὐτοῖς |
ἑωραμένην.
ταῦτα
γὰρ
μὴ
γενόμενα |
[3, 1] |
δηλωθέντος
μάρτυς
ἂν
εἴη
ῥήμασιν
|
αὐτοῖς |
Ἡσαΐας,
ἐκ
προσώπου
τοῦ
Χριστοῦ |
[3, 6] |
ἦν.
Καὶ
Κράτης
εἷς
παρ´
|
αὐτοῖς |
θαυμάζεται,
ὅτι
δὴ
τὴν
οὐσίαν |
[3, 7] |
βουλῆς
καὶ
τῆς
ἐνεργούσης
ἐν
|
αὐτοῖς |
θείας
δυνάμεως
παραστατικόν.
Ἀνακαλέσας
γοῦν |
[3, 5] |
αὐτῷ
γράφει,
ἀλλ´
ὅτι
ἐπετίμησεν
|
αὐτοῖς, |
ἵνα
μηδενὶ
λέγωσιν
περὶ
αὐτοῦ» |
[3, 5] |
εἶ
ὁ
Χριστός.
Καὶ
ἐπετίμησεν
|
αὐτοῖς, |
ἵνα
μηδενὶ
λέγωσιν
περὶ
αὐτοῦ» |
[3, 2] |
τῷ
στόματι
αὐτοῦ,
καὶ
λαλήσει
|
αὐτοῖς |
καθ´
ὅ
τι
ἂν
ἐντείλωμαι |
[3, 2] |
τῷ
στόματι
αὐτοῦ,
καὶ
λαλήσει
|
αὐτοῖς |
καθὰ
ἂν
ἐντείλωμαι
αὐτῷ.
Καὶ |
[3, 7] |
αὐτοὺς
τοῖς
παρηγγελμένοις.
Φησὶν
γοῦν
|
αὐτοῖς· |
Καὶ
ἰδοὺ
ἐγὼ
μεθ´
ὑμῶν |
[3, 4] |
προειρημένα,
ἀλλ´
ἤτοι
παντελῶς
ἀπιστοῦσιν
|
αὐτοῖς |
καὶ
μηδὲν
καθόλου
γεγονέναι
τοιοῦτον |
[3, 2] |
τιμωρίαις
ἀπαγορεύσας
εἰδωλολατρεῖν·
πρῶτος
δὲ
|
αὐτοῖς |
καὶ
τὴν
περὶ
μοναρχίας
θεολογίαν |
[3, 5] |
τῶν
χρειῶν
ἕνεκα.
Παρῄνει
δ´
|
αὐτοῖς |
καὶ
τῶν
Ἰουδαίοις
ὑπὸ
Μωσέως |
[3, 6] |
διαθέσεις,
ὡς
μηδὲν
ὕπουλον
ἐν
|
αὐτοῖς |
λανθάνειν,
ἐνσεμνύνεσθαι
δὲ
καὶ
παρρησιάζεσθαι |
[3, 6] |
Αἰγυπτίων
καὶ
τῶν
πάλαι
παρ´
|
αὐτοῖς |
λεγομένων
τὰ
ἀπόρρητα,
παρ´
ὧν |
[3, 7] |
δυνάμει
καὶ
συνεργίᾳ
τοῦ
φήσαντος
|
αὐτοῖς· |
Μαθητεύσατε
πάντα
τὰ
ἔθνη
ἐν |
[3, 6] |
ἀνεχώρησαν
τῆς
μαθητείας
εἰκότως,
εἰ
|
αὐτοῖς |
μὲν
τοιαῦτα
σεμνῶς
νομοθετοῦντα
ἑώρων, |
[3, 7] |
ἀκουόντων,
ἐπεὶ
μηδὲ
μικρὸς
ἦν
|
αὐτοῖς |
ὁ
ἀγών,
μὴ
ἀρνουμένοις
τὸν |
[3, 7] |
Ἰησοῦ
μαθητῶν,
μιᾶς
προσθήκῃ
λέξεως
|
αὐτοῖς |
ὁ
διδάσκαλος
λύσιν
τῶν
ἀπορηθέντων |
[3, 5] |
τῇ
διδασκαλίᾳ,
ὅτε
ἀποκριθεὶς
αὖθις
|
αὐτοῖς |
ὁ
Πέτρος
εἶπεν·
Πειθαρχεῖν
δεῖ |
[3, 5] |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἐν
πᾶσιν
|
αὐτοῖς |
ὁμόφωνος
μαρτυρία,
ἡ
μέχρι
θανάτου |
[3, 6] |
τοῖς
ἔθνεσι
κατέστη
αἴτιος,
οἵας
|
αὐτοῖς |
ὁρῶμεν
ὀφθαλμοῖς
καὶ
ἀκοαῖς
εἰς |
[3, 6] |
κἀκεῖσε
περιφέροντες
Ἑλλήνων
παῖδες·
Δημόκριτος
|
αὐτοῖς |
οὗτος
ἦν.
Καὶ
Κράτης
εἷς |
[3, 2] |
τῶν
ἱερῶν
λογίων
τοῖς
πιστεύουσιν
|
αὐτοῖς |
παρατέθειται·
τοῖς
δ´
ἀπειθοῦσι
ταῖς |
[3, 7] |
αἰῶνος
καταγνῶναι
πάντων,
μόνοις
δὲ
|
αὐτοῖς |
πείθεσθαι
καὶ
τοῖς
ὑπὸ
τοῦ |
[3, 5] |
εἴπερ
ψεύσματα
ἦν
κατὰ
συνθήκην
|
αὐτοῖς |
πεπλασμένα,
θαυμάζειν
ἄξιον
ὅπως
τοσοῦτο |
[3, 5] |
ἀντίστροφα
ταῖς
ἐξ
αἰῶνος
παρ´
|
αὐτοῖς |
περὶ
τῶν
πατρῴων
θεῶν
δόξαις. |
[3, 6] |
αἵματος
τὰ
περὶ
αὐτοῦ
μαρτυρηθέντα
|
αὐτοῖς |
πιστωσάμενοι;
Ἔτι
πρὸς
τούτοις
ὁ |
[3, 5] |
ἔγειραι
καὶ
περιπάτει»
Σκυθρωπὰ
δὲ
|
αὐτοῖς |
προαγγέλλοντος
τοῦ
διδασκάλου,
προσέχοντες
δι´ |
[3, 7] |
τὸ
προκείμενον
ἤνυον,
τὴν
πορείαν
|
αὐτοῖς |
προεξευμαρίσαντος
τοῦ
ἐπὶ
πάντων
θεοῦ |
[3, 5] |
οἱ
δ´
ἐμάνθανον;
παρῄνει
δ´
|
αὐτοῖς |
πρὸς
τοῖς
ἄλλοις
τῆς
ἀληθείας |
[3, 5] |
πατρῴων
θεῶν
δόξαις.
Κελεύωμεν
Ῥωμαίοις
|
αὐτοῖς |
πρώτιστα
πάντων
μὴ
σέβειν
οὓς |
[3, 4] |
πατρὶ
παρατιθεὶς
τὸ
πνεῦμα,
εἰπὼν
|
αὐτοῖς |
ῥήμασιν
Πάτερ
εἰς
χεῖράς
σου |
[3, 5] |
ἔλεγχος;
εἰ
γὰρ
δὴ
πλάττεσθαι
|
αὐτοῖς |
σκοπὸς
ἦν
καὶ
λόγοις
ψευδέσι |
[3, 3] |
δὲ
οἱ
μάλιστα
διαφανεῖς
τοῖς
|
αὐτοῖς |
συνηνέχθησαν,
γεννητὸν
καὶ
αὐτὸν
τὸν |
[3, 5] |
οὖν
ἴδωμεν,
εἰ
τοιοῖσδε
οὖσιν
|
αὐτοῖς |
συστῆναι
οἷόν
τε
ἦν
τὸ |
[3, 5] |
διδάσκαλον
κοσμεῖν,
οὐκ
ἄν
ποτε
|
αὐτοῖς |
τὰ
προειρημένα
κατέγραφον,
οὐδ´
ἂν |
[3, 5] |
αἰῶνα
καταγράφοντες,
καὶ
τῶν
πλημμεληθέντων
|
αὐτοῖς |
τὰς
κατηγορίας,
ἃς
οὐκ
ἄν |
[3, 2] |
τὸ
ξηρόν,
καὶ
τὸ
ὕδωρ
|
αὐτοῖς |
τεῖχος
ἐκ
δεξιῶν
καὶ
τεῖχος |
[3, 7] |
ἐδημηγόρουν;
καὶ
τίς
ἦν
ἄρα
|
αὐτοῖς |
τῆς
δημηγορίας
ὁ
λόγος,
ᾧ |
[3, 6] |
ἐπιστήμονες
πάντως
που
τὸν
αἴτιον
|
αὐτοῖς |
τῆς
ἐπιστήμης
πολὺ
κρείττονα
σφῶν |
[3, 5] |
τούτους
μὲν
ἡγεῖσθαι
μὴ
προσήκειν
|
αὐτοῖς |
τοὺς
νόμους,
τὸ
δ´
ἀπαθὲς |
[3, 7] |
Πῶς
οὖν
ἄρα
πιστὸς
ἦν
|
αὐτοῖς |
τοῦτο
λέγων,
εἰ
μὴ
ἐξ |
[3, 5] |
ἐν
τούτοις
μὲν
χρὴ
πιστεύειν
|
αὐτοῖς |
ὡς
ἀληθεστάτοις,
ἐν
δὲ
τοῖς |
[3, 5] |
πάντων
μᾶλλον
ἐγίνωσκον
οὐδενὸς
μὲν
|
αὐτοῖς, |
ὡς
ἂν
φαίη
τις,
γεγονότα |
[3, 2] |
ἐκ
τῶν
ἀδελφῶν
αὐτῶν
ἀναστήσω
|
αὐτοῖς |
ὥσπερ
σέ,
καὶ
δώσω
τὸ |