Livre, Chap. |
[1, 6] |
ὅμοιον
σχήσειν
διδάσκει
τὴν
καινὴν
|
λέγων· |
Διαθήσομαι
διαθήκην
καινήν,
οὐ
κατὰ |
[1, 10] |
ἔσεσθαι
καθ´
ἡμᾶς
αὐτοὺς
θεσπίζει
|
λέγων· |
Διότι
ἀπὸ
ἀνατολῶν
ἡλίου
καὶ |
[1, 6] |
τῷ
βίῳ
ταλαιπωρουμένους
φιλάνθρωπον
ἐπεδείκνυε,
|
λέγων· |
Ἐγὼ
δὲ
ἐπὶ
παντὶ
ἀδυνάτῳ |
[1, 10] |
ἐκ
προσώπου
τοῦ
Χριστοῦ
ἐπιφωνεῖ,
|
λέγων· |
Ἐγὼ
ὡς
ἀρνίον
ἄκακον
ἀγόμενον |
[1, 6] |
παρεφυλάττετο,
ἐφ´
ᾧ
καὶ
ἐσεμνύνετο
|
λέγων· |
Εἰ
δὲ
καὶ
τῷ
ὀφθαλμῷ |
[1, 4] |
Ἡσαΐας,
ἄλλος
πάλιν
Ἑβραίων
προφήτης,
|
λέγων· |
Ἐκ
γὰρ
Σιὼν
ἐξελεύσεται
νόμος, |
[1, 10] |
τὸ
καινὸν
ᾆσμα
τυγχάνει,
διασαφεῖ
|
λέγων |
ἑξῆς·
Θυσίαν
καὶ
προσφορὰν
οὐκ |
[1, 10] |
ταῦτα
ὡς
ἀληθῶς
θαυμάσια
διασαφεῖ,
|
λέγων |
ἑξῆς·
Ποιήσει
κύριος
Σαβαὼθ
πᾶσι |
[1, 3] |
πάντα
τηρούντων
ἐπάγει,
ῥήμασιν
αὐτοῖς
|
λέγων· |
Ἐπικατάρατος
ὃς
οὐκ
ἐμμενεῖ
πᾶσι |
[1, 3] |
τὰ
πάντα
ὁ
Μωσῆς
ἐπισκήπτει
|
λέγων· |
Ἐπικατάρατος
πᾶς
ὃς
οὐκ
ἐμμενεῖ |
[1, 6] |
ὁ
Ἡσαΐας
θεσπίζων
ἅμα
καὶ
|
λέγων· |
Ἔσται
θυσιαστήριον
τῷ
κυρίῳ
ἐν |
[1, 2] |
περὶ
τοῦ
Ἐνώχ,
ᾧ
μαρτυρεῖ
|
λέγων· |
Εὐηρέστησε
δὲ
Ἐνὼχ
τῷ
θεῷ |
[1, 4] |
Ἱερεμίας,
ἕτερος
Ἑβραίων
προφήτης,
ἀποκαλεῖ
|
λέγων· |
Ἰδοὺ
ἡμέραι
ἔρχονται,
λέγει
κύριος, |
[1, 3] |
ἀφορίζει,
δῆλον
ἀφ´
ὧν
νομοθετεῖ
|
λέγων· |
Καὶ
ἔσται
ὁ
τόπος
ὃν |
[1, 3] |
Καὶ
ἐλάλησε
κύριος
πρὸς
Μωσῆν,
|
λέγων |
λάλησον
τοῖς
υἱοῖς
Ἰσραήλ,
καὶ |
[1, 5] |
καὶ
ἤλεγξεν
ὑπὲρ
αὐτῶν
βασιλεῖς
|
λέγων, |
μὴ
ἅπτεσθε
τῶν
χριστῶν
μου |
[1, 7] |
ἀδύνατον
ἐμποδὼν
ἦν,
ὡς
διδάσκει
|
λέγων |
ὁ
ἀπόστολος·
Τὸ
γὰρ
ἀδύνατον |
[1, 3] |
διὰ
πλείστων
ἤδη
πρότερον
ἐμνήσθη
|
λέγων· |
ὃν
ἂν
ἐκλέξηται
κύριος
ὁ |
[1, 3] |
σου
αὐτόν
Καὶ
πάλιν
ὑπομιμνήσκει
|
λέγων· |
Οὐ
δυνήσῃ
θῦσαι
τὸ
πάσχα |
[1, 3] |
ἐντέλλομαι
ὑμῖν
σήμερον
Καὶ
προστίθησι
|
λέγων· |
Οὐ
δυνήσῃ
φαγεῖν
ἐν
πάσαις |
[1, 6] |
ὁ
παρὰ
Μωσεῖ
λόγος
νομοθετεῖ
|
λέγων· |
Οὐ
μοιχεύσεις
θάνατον
τε
κατὰ |
[1, 3] |
τοῦ
Ἰουδαίων
ἔθνους
ἀρξάντων,
δηλοῖ
|
λέγων· |
οὐκ
ἐκλείψει
ἄρχων
ἐξ
Ἰούδα, |
[1, 3] |
καὶ
θυσίας
τῷ
θεῷ
προσφέρειν,
|
λέγων |
οὕτως·
Καὶ
ἐλάλησε
κύριος
πρὸς |
[1, 6] |
ἀδικοῦντας
ἀμύνασθαι
καὶ
ἀνταδικεῖν
παρεκελεύετο
|
λέγων· |
Ὀφθαλμὸν
ἀντὶ
ὀφθαλμοῦ
καὶ
ὀδόντα |
[1, 10] |
αὐτὸ
ὁ
σωτὴρ
ἡμῶν
διδάσκει
|
λέγων· |
Πολλοὶ
προφῆται
καὶ
δίκαιοι
ἐπεθύμησαν |
[1, 4] |
Μωσαϊκὸν
ᾆσμα,
ἀλλ´
ἕτερον
καινόν,
|
λέγων· |
σατε
τῷ
κυρίῳ
ᾆσμα
καινόν, |
[1, 3] |
πάντας
τρὶς
τοῦ
ἔτους
ἀφορίζει
|
λέγων· |
Τρεῖς
καιροὺς
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
ὀφθήσεται |
[1, 5] |
δὲ
στῦλοι
αὐτῆς
σαλεύονται,
ὁ
|
λέγων |
τῷ
ἡλίῳ,
καὶ
οὐκ
ἀνατέλλει, |
[1, 3] |
ἕκτον
δὲ
νόμον
τούτοις
προστίθησι
|
λέγων· |
Ψυχὴ
ἂν
ἁμάρτῃ
καὶ
ποιήσῃ |
[1, 10] |
αὐτὸ
Μωσῆς
λευκότατά
που
διασαφεῖ,
|
λέγων· |
Ψυχὴ
πάσης
σαρκὸς
αἷμα
αὐτοῦ |
[1, 3] |
τῶν
ἐθνῶν
κατακρατήσειν
πάλιν
ἀναφωνεῖ
|
λέγων· |
Ὡς
καλοὶ
οἱ
οἶκοί
σου |