Vers |
[500] |
~ὃ
καὶ
σίδηρος
πολεμίων
δράσειεν
|
ἄν. |
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν
ἄλλως
τήνδε |
[700] |
πεδίον
ἐμπλήσω
φόνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
θέλοιμ´
|
ἄν· |
ἀλλὰ
τοῦθ´
ὁρῶ
πολλοῦ
πόνου. |
[1200] |
στέγεις
ὑπὸ
σκότωι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκ
|
ἄν |
γε
λέξαιμ´
ἐπ´
ἀγαθοῖσί
σοι |
[400] |
ἦμαρ
εἶχον,
εἶτ´
οὐκ
εἶχον
|
ἄν. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
φίλοι
δὲ
πατρὸς
καὶ |
[900] |
ἀδικεῖν
κελεύεις
μ´·
οὐ
σιωπήσαιμεν
|
ἄν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δή
με
δράσεις; |
[900] |
πόλει
~θανὼν
πατρώιαν
γαῖαν
ἐκσώσειεν
|
ἄν. |
~πικρὸν
δ´
Ἀδράστωι
νόστον
Ἀργείοισί |
[950] |
ἔκπληξις
πάρα.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´
|
ἄν |
τις
εἴποι;
δῆλον
οἵ
γ´ |
[1000] |
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχοῖεν
|
ἄν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔβας
ἔβας
~ὦ
πτεροῦσσα, |
[1000] |
κεἰς
κοινὸν
φέροι
~πατρίδι,
κακῶν
|
ἂν |
αἱ
πόλεις
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
τὸ |
[1600] |
~ἀλλ´
ἔτι
νεάζων
αὐτὸς
εὕροιμ´
|
ἂν |
βίον;
~πόθεν;
τί
μ´
ἄρδην |
[700] |
οὖσι
προσβάλω
δόρυ;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔκπληξις
|
ἂν |
γένοιτο·
νικῆσαι
δὲ
δεῖ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1300] |
ὁμοίαις
συμφοραῖς
ὀλωλότων;
~(ΧΟΡΟΣ)
ὥστ´
|
ἂν |
δακρῦσαί
γ´,
εἰ
φρονοῦντ´
ἐτύγχανεν. |
[950] |
ἥ
μ´
ἐγείνατο.
~ὡς
οὖν
|
ἂν |
εἰδῆτ´,
εἶμι
καὶ
σώσω
πόλιν
|
[1650] |
μ´
ἔα.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἓν
τοῦτ´
|
ἂν |
εἴη
τῶν
ἀπορρήτων
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[500] |
οὐδέν,
μῆτερ,
ἀποκρύψας
ἐρῶ·
~ἄστρων
|
ἂν |
ἔλθοιμ´
ἡλίου
πρὸς
ἀντολὰς
~καὶ |
[1000] |
ἔξω
χθονὸς
~ἄπειμ´,
ὅπου
δ´
|
ἂν |
ζῶ
κακὸς
φανήσομαι;
~μὰ
τὸν |
[900] |
δεῖ
προθυμίαν
ἔχειν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις
|
ἂν |
ἤδη
τῶν
ἐμῶν
θεσπισμάτων.
~πρῶτον |
[500] |
~τυχεῖν
ἃ
χρήιζει·
ταῖς
γὰρ
|
ἂν |
Θήβαις
τόδε
~γένοιτ´
ὄνειδος,
εἰ |
[850] |
πόλιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
Ἐτεοκλέους
μὲν
οὕνεκ´
|
ἂν |
κλήισας
στόμα
~χρησμοὺς
ἐπέσχον·
σοὶ |
[600] |
κλύετέ
μου
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τίς
δ´
|
ἂν |
κλύοι
σου
πατρίδ´
~ἐπεστρατευμένου;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[850] |
ἐκμαθεῖν
σέθεν
πάρα
~τί
δρῶντες
|
ἂν |
μάλιστα
σώσαιμεν
πόλιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
Ἐτεοκλέους |
[750] |
τείχεσιν
καθημένων.
~ἀλλ´
εἶμ´,
ὅπως
|
ἂν |
μὴ
καταργῶμεν
χέρα.
~{καί
μοι |
[1600] |
δὲ
πᾶσι
Καδμείοις
τάδε·
~ὃς
|
ἂν |
νεκρὸν
τόνδ´
ἢ
καταστέφων
ἁλῶι
|
[550] |
οὐδὲν
ἡ
προθυμία·
~οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ξυμβαῖμεν
ἄλλως
ἢ
´πὶ
τοῖς |
[950] |
σημήνας
τύχηι,
~ἐχθρὸς
καθέστηχ´
οἷς
|
ἂν |
οἰωνοσκοπῆι·
~ψευδῆ
δ´
ὑπ´
οἴκτου |
[1150] |
~ἡμῶν
τ´
ἐς
οὖδας
εἶδες
|
ἂν |
πρὸ
τειχέων
~πυκνοὺς
κυβιστητῆρας
ἐκνενευκότας· |
[1600] |
γὰρ
ἐμόν
ποτ´
εὐγενὲς
~οὐκ
|
ἂν |
προδοίην,
οὐδέ
περ
πράσσων
κακῶς. |
[50] |
Ἀργεῖον
ἱκεσίαισι
σαῖς,
~ἐπίσχες,
ὡς
|
ἂν |
προυξερευνήσω
στίβον,
~μή
τις
πολιτῶν |
[1600] |
~ἥδ´
ἡ
θανοῦσα;
ζῶσά
γ´
|
ἂν |
σάφ´
οἶδ´
ὅτι.
~ἀλλ´
εὔτεκνος |
[900] |
θεσφάτων
ἐμῶν
ὁδόν
~{ἃ
δρῶντες
|
ἂν |
σώσαιτε
Καδμείων
πόλιν}
~σφάξαι
Μενοικέα |
[900] |
τούτου
φράσω;
~(ΚΡΕΩΝ)
κλύων
γὰρ
|
ἂν |
τέρποιτο
τῆς
σωτηρίας.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄκουε |
[1150] |
ἐχώρει,
καὶ
τοσόνδ´
ἐκόμπασεν,
~μηδ´
|
ἂν |
τὸ
σεμνὸν
πῦρ
νιν
εἰργαθεῖν |
[950] |
γὰρ
ἀνθρώποισι
φιλότεκνος
βίος,
~οὐδ´
|
ἂν |
τὸν
αὑτοῦ
παῖδά
τις
δοίη |
[600] |
μοι
δὸς
εἰσιδεῖν.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
|
ἂν
|
~τύχοις.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλὰ
παρθένους
ἀδελφάς. |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
μάταια
μοχθεῖς·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
τύχοις
τάδε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´ |
[1300] |
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
πῶς
γένοιτ´
|
ἂν |
τῶνδε
δυσποτμώτερα;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τέθνηκ´
ἀδελφὴ |
[1600] |
δὲ
ναίειν
ς´
οὐκ
ἐάσαιμ´
|
ἂν |
χθόνα.
~νεκρῶν
δὲ
τῶνδε
τὸν |
[1150] |
νοσοῦν.
~Καπανεὺς
δὲ
πῶς
εἴποιμ´
|
ἂν |
ὡς
ἐμαίνετο;
~μακραύχενος
γὰρ
κλίμακος |
[400] |
βροτοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐδ´
ὀνομάσαι
δύναι´
|
ἂν |
ὡς
ἐστὶν
φίλον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς |
[250] |
πυκνὸν
φλέγει,
~σῆμα
φοινίου
μάχας,
|
~ἃν |
Ἄρης
τάχ´
εἴσεται
~παισὶν
Οἰδίπου |
[1550] |
αἵματος
~ἤδη
ψυχρὰν
λοιβὰν
φονίαν,
|
~ἃν |
ἔλαχ´
Ἅιδας,
ὤπασε
δ´
Ἄρης. |
[800] |
αἰθέρος
εἰς
ἄβατον
φῶς
~γένναν,
|
ἃν |
ὁ
κατὰ
χθονὸς
Ἅιδας
~Καδμείοις |
[1150] |
αὐτὸν
ἐναλίου
θεοῦ
~Περικλύμενος
παῖς,
|
λᾶαν |
ἐμβαλὼν
κάραι
~ἁμαξοπληθῆ,
γεῖς´
ἐπάλξεων |
[200] |
λέγειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~Τύριον
οἶδμα
λιποῦς´
|
ἔβαν
|
~ἀκροθίνια
Λοξίαι
~Φοινίσσας
ἀπὸ
νάσου
|
[1700] |
μοῦσαν
ὃς
ἐπὶ
καλλίνικον
~οὐράνιον
|
ἔβαν
|
~παρθένου
κόρας
~αἴνιγμ´
ἀσύνετον
εὑρών. |
[1550] |
ἐπὶ
τραύμασιν,
αἵματος
~ἤδη
ψυχρὰν
|
λοιβὰν |
φονίαν,
~ἃν
ἔλαχ´
Ἅιδας,
ὤπασε |
[200] |
ἐμᾶς
~καλλιστεύματα
Λοξίαι
~Καδμείαν
ἔμολον
|
γᾶν, |
~κλεινῶν
Ἀγηνοριδᾶν
~ὁμογενεῖς
ἐπὶ
Λαΐου
|
[250] |
σέβουσα
νόμον·
~ἔβας
ὢ
χρόνωι
|
γᾶν |
πατρώιαν.
~ἰὼ
ἰώ·
πότνια
πότνια, |
[650] |
βαρβάροις
λιταῖς·
~βᾶθι
βᾶθι
τάνδε
|
γᾶν· |
~σοί
νιν
ἔκγονοι
κτίσαν,
~καὶ |
[1000] |
~Οἰδίπους
ὁ
τλάμων
~Θηβαίαν
τάνδε
|
γᾶν
|
~τότ´
ἀσμένοις,
πάλιν
δ´
ἄχη· |
[600] |
ἐπώνυμον.
~(ΧΟΡΟΣ)
Κάδμος
ἔμολε
τάνδε
|
γᾶν
|
~Τύριος,
ὧι
τετρασκελὲς
~μόσχος
ἀδάματος |
[750] |
ἀμαθίαν
ὀφλισκάνει,
~ὄψιν
τυφλώσας·
οὐκ
|
ἄγαν |
σφ´
ἐπήινεσα·
~ἡμᾶς
δ´
ἀραῖσιν, |
[300] |
μὲν
ξίφους
~ἐπ´
αὐτόχειρά
τε
|
σφαγὰν
|
~ὑπὲρ
τέραμνά
τ´
ἀγχόνας,
~στενάζων |
[400] |
ηὑγένειά
ς´
ἦρεν
εἰς
ὕψος
|
μέγαν; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κακὸν
τὸ
μὴ
´χειν· |
[1700] |
κοινοῦσθαι
φυγῆς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴθ´
ἐς
|
φυγὰν |
τάλαιναν·
ὄρεγε
χέρα
φίλαν,
~πάτερ |
[200] |
με
κόμας
ἐμᾶς
~δεῦσαι
παρθένιον
|
χλιδὰν
|
~Φοιβείαισι
λατρείαις.
~ὦ
λάμπουσα
πέτρα |
[200] |
Λοξίαι
~Καδμείαν
ἔμολον
γᾶν,
~κλεινῶν
|
Ἀγηνοριδᾶν
|
~ὁμογενεῖς
ἐπὶ
Λαΐου
~πεμφθεῖς´
ἐνθάδε |
[800] |
θανάτωι
προτεθέντα,
λόχευμ´
Ἰοκάστας,
~ὤφελες
|
Οἰδιπόδαν |
θρέψαι,
βρέφος
ἔκβολον
οἴκων,
~χρυσοδέτοις |
[50] |
δ´,
εἰ
σοφὸς
πέφυκας,
οὐκ
|
ἐᾶν |
βροτῶν
~τὸν
αὐτὸν
αἰεὶ
δυστυχῆ |
[1600] |
~ἢ
γῆι
καλύπτων
θάνατον
ἀνταλλάξεται·
|
~ἐᾶν |
δ´
ἄκλαυτον,
ἄταφον,
οἰωνοῖς
βοράν. |
[750] |
Ἀντιγόνης
παιδός
τε
σοῦ
~Αἵμονος,
|
ἐάν |
τι
τῆς
τύχης
ἐγὼ
σφαλῶ, |
[200] |
ἄντρα
δράκοντος
οὔρειαί
~τε
σκοπιαὶ
|
θεᾶν
|
~νιφόβολόν
τ´
ὄρος
ἱερόν,
εἱλίσσων
|
[1250] |
τίν´,
ὦ
τεκοῦσα
μῆτερ,
ἔκπληξιν
|
νέαν
|
~φίλοις
ἀυτεῖς
τῶνδε
δωμάτων
πάρος; |
[1700] |
γενόμεθα
γενόμεθ´,
ἄθλιοί
~γε
δῆτα
|
Θηβαιᾶν |
μάλιστα
παρθένων.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πόθι
γεραιὸν |
[1000] |
~Πυθίαις
ἀποστολαῖσιν
~Οἰδίπους
ὁ
τλάμων
|
~Θηβαίαν |
τάνδε
γᾶν
~τότ´
ἀσμένοις,
πάλιν |
[650] |
φόνος
πάλιν.
~αἵματος
δ´
ἔδευσε
|
γαῖαν, |
~ἅ
νιν
εὐαλίοισι
~δεῖξεν
αἰθέρος |
[1150] |
κυβιστητῆρας
ἐκνενευκότας·
~ξηρὰν
δ´
ἔδευον
|
γαῖαν |
αἵματος
ῥοαῖς.
~ὁ
δ´
Ἀρκάς, |
[1050] |
ἐπ´
ἔργον,
~ὅθεν
ἐπέσυτο
τάνδε
|
γαῖαν
|
~ἁρπαγαῖσι
δαιμόνων
τις
ἄτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[1400] |
~Ἐτεοκλέους
ὁ
πρόσθε
Πολυνείκης
πεσών.
|
~γαῖαν |
δ´
ὀδὰξ
ἑλόντες
ἀλλήλοιν
πέλας
|
[1000] |
ἔνθ´
ὁ
μάντις
ἐξηγήσατο,
~ἐλευθερώσω
|
γαῖαν. |
εἴρηται
λόγος.
~{στείχω
δέ,
θανάτου |
[900] |
τῆιδ´
ἀνειμένος
πόλει
~θανὼν
πατρώιαν
|
γαῖαν |
ἐκσώσειεν
ἄν.
~πικρὸν
δ´
Ἀδράστωι |
[1400] |
νενικηκὼς
μάχηι,
~ξίφος
δικὼν
ἐς
|
γαῖαν |
ἐσκύλευέ
νιν,
~τὸν
νοῦν
πρὸς |
[600] |
ξίφος.
~τὴν
δὲ
θρέψασάν
με
|
γαῖαν |
καὶ
θεοὺς
μαρτύρομαι
~ὡς
ἄτιμος |
[900] |
τάχα.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
πῶς
πατρώιαν
|
γαῖαν |
οὐ
σῶσαι
θέλω;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
θέλεις |
[400] |
Μυκηναίων
ἄκροι
~πάρεισι,
λυπρὰν
χάριν,
|
ἀναγκαίαν |
δέ
μοι
~διδόντες·
ἐπὶ
γὰρ |
[100] |
ἀστῶν
τοῖσδε
χρίμπτεται
δόμοις,
~κέδρου
|
παλαιὰν |
κλίμακ´
ἐκπέρα
ποδί·
~σκόπει
δὲ |
[300] |
καὶ
τὸ
δεῦρο
~περιχορεύουσα
τέρψιν
|
παλαιᾶν |
λάβω
~χαρμονᾶν;
ἰὼ
τέκος,
~ἔρημον |
[1100] |
~{δρόμωι
ξυνῆψαν
ἄστυ
Καδμείας
χθονός}
|
~παιὰν |
δὲ
καὶ
σάλπιγγες
ἐκελάδουν
ὁμοῦ
|
[1300] |
δ´
ἥκω
μετὰ
~γέρων
ἀδελφὴν
|
γραῖαν |
Ἰοκάστην,
ὅπως
~λούσηι
προθῆταί
τ´ |
[1400] |
ἔμπνους,
πρὸς
κασιγνήτην
δ´
ἰδὼν
|
~γραῖάν |
τε
μητέρ´
εἶπε
Πολυνείκης
τάδε· |
[100] |
ὅσον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
~ὄρεγέ
νυν
ὄρεγε
|
γεραιὰν |
νέαι
~χεῖρ´
ἀπὸ
κλιμάκων
~ποδὸς |
[50] |
ἄρσενας,
~Ἐτεοκλέα
κλεινήν
τε
Πολυνείκους
|
βίαν, |
~κόρας
τε
δισσάς·
τὴν
μὲν |
[350] |
κενάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχουσιν
Ἀφροδίτην
τιν´,
|
εὐδίαν |
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πόθεν
δ´
ἐβόσκου, |
[1350] |
~ἢ
τοῖσι
δρῶσι
διὰ
φίλων
|
ὀρρωδίαν. |
~Ἐτεοκλέης
δὲ
ποδὶ
μεταψαίρων
πέτρον
|
[150] |
δώσειν
τριαίναι
~Ποσειδανίοις
Ἀμυμωνίοις
~ὕδασι
|
δουλείαν |
περιβαλών.
~μήποτε
μήποτε
τάνδ´,
ὦ |
[200] |
~πόλεος
ἐκπροκριθεῖς´
ἐμᾶς
~καλλιστεύματα
Λοξίαι
|
~Καδμείαν |
ἔμολον
γᾶν,
~κλεινῶν
Ἀγηνοριδᾶν
~ὁμογενεῖς |
[1050] |
ἃ
δράκοντος
αἷμα
~λιθόβολον
κατηργάσω,
|
~Καδμείαν |
μέριμναν
~ὁρμάσας´
ἐπ´
ἔργον,
~ὅθεν |
[1750] |
σηκὸς
~ἄβατος
ὄρεσι
μαινάδων.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
Καδμείαν |
ὧι
νεβρίδα
~στολιδωσαμένα
ποτ´
ἐγὼ |
[450] |
~κακῶν
δὲ
τῶν
πρὶν
μηδενὸς
|
μνείαν |
ἔχειν.
~λόγος
μὲν
οὖν
σὸς |
[0] |
δ´
ἡδονῆι
´νδοὺς
ἔς
τε
|
βακχείαν |
πεσὼν
~ἔπειρεν
ἡμῖν
παῖδα,
καὶ |
[750] |
χάριν.
~πατὴρ
δ´
ἐς
αὑτὸν
|
ἀμαθίαν |
ὀφλισκάνει,
~ὄψιν
τυφλώσας·
οὐκ
ἄγαν |
[500] |
ἡ
δίκη;
~τί
τὴν
τυραννίδ´,
|
ἀδικίαν |
εὐδαίμονα,
~τιμᾶις
ὑπέρφευ
καὶ
μέγ´ |
[550] |
ἐν
μέσωι
πεσών.
~μέθετον
τὸ
|
λίαν, |
μέθετον·
ἀμαθία
δυοῖν,
~ἐς
ταὔθ´ |
[0] |
ἦλθε
γῆν
~τήνδ´,
ἐκλιπὼν
Φοίνισσαν
|
ἐναλίαν |
χθόνα·
~ὃς
παῖδα
γήμας
Κύπριδος |
[1250] |
πῶς
εἶπας;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἰχμὴν
ἐς
|
μίαν |
καθέστατον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οἲ
´γώ,
τί |
[1650] |
ἆρ´
ἐκείνη
Δαναΐδων
μ´
ἕξει
|
μίαν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
εἶδες
τὸ
τόλμημ´
οἷον |
[900] |
ἐς
γὰρ
τί
μᾶλλον
δεῖ
|
προθυμίαν |
ἔχειν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις
ἂν
ἤδη |
[0] |
χθόνα·
~ὃς
παῖδα
γήμας
Κύπριδος
|
Ἁρμονίαν |
ποτὲ
~Πολύδωρον
ἐξέφυσε,
τοῦ
δὲ |
[1550] |
τραύμασιν,
αἵματος
~ἤδη
ψυχρὰν
λοιβὰν
|
φονίαν, |
~ἃν
ἔλαχ´
Ἅιδας,
ὤπασε
δ´ |
[0] |
ἅμα
~παίδων
ἐς
οἴκους
ἀρσένων
|
κοινωνίαν. |
~ὁ
δ´
εἶπεν·
Ὦ
Θήβαισιν |
[1350] |
ἀδελφόν,
ἀντήρη
δ´
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι
|
δεξιὰν |
νικηφόρον.
~{αἴσχιστον
αἰτῶν
στέφανον,
ὁμογενῆ |
[400] |
πῶς
δ´
ἦλθες
Ἄργος;
τίν´
|
ἐπίνοιαν |
ἔσχεθες;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχρης´
Ἀδράστωι
Λοξίας |
[1100] |
πόλιν
~φέρων
μοχλοῖσιν
ἐξανασπάσας
βάθρων,
|
~ὑπόνοιαν |
ἡμῖν
οἷα
πείσεται
πόλις.
~ταῖς |
[1300] |
κοινῶι
ποδί.
~(ΚΡΕΩΝ)
ποῖ
κἀπὶ
|
ποίαν |
συμφοράν;
σήμαινέ
μοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἤκουσε |
[1350] |
ἔπι.
~κάπροι
δ´
ὅπως
θήγοντες
|
ἀγρίαν |
γένυν
~ξυνῆψαν,
ἀφρῶι
διάβροχοι
γενειάδας. |
[1050] |
ξίφος
~λαιμῶν
διῆκε,
τῆιδε
γῆι
|
σωτηρίαν, |
~λόχους
ἔνειμεν
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
|
[850] |
~(ΚΡΕΩΝ)
φράσον
πολίταις
καὶ
πόλει
|
σωτηρίαν. |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
βούληι
σὺ
μέντοι
κοὐχὶ |
[150] |
τε
φῶς
αἰθαλόεν,
σύ
τοι
|
~μεγαλαγορίαν |
ὑπεράνορα
κοιμίζεις·
~ὅδ´
ἐστὶν
αἰχμαλωτίδας
|
[700] |
πύλαις.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δῆτα
δρῶμεν;
|
ἀπορίαν |
γὰρ
οὐ
μενῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἕπτ´ |
[400] |
ἀνθρώποις
ἔχει.
~ἁγὼ
μεθήκω
δεῦρο
|
μυρίαν |
ἄγων
~λόγχην·
πένης
γὰρ
οὐδὲν |
[750] |
πατρὸς
αὐτεπώνυμον,
~λαβόντα
πέμψω
δεῦρο
|
Τειρεσίαν, |
Κρέον·
~σοὶ
μὲν
γὰρ
ἡδὺς |
[350] |
ἓν
μὲν
μέγιστον·
οὐκ
ἔχει
|
παρρησίαν. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
δούλου
τόδ´
εἶπας,
μὴ |
[1250] |
ἀκμὰς
~ῥήξεις
τ´
ἐνώμων
ὑγρότητ´
|
ἐναντίαν
|
~ἄκραν
τε
λαμπάδ´,
ἣ
δυοῖν |
[1450] |
~τάδε
πρὸς
μελάθροις
κοινῶι
θανάτωι
|
~σκοτίαν |
αἰῶνα
λαχόντων.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐ
προκαλυπτομένα |
[900] |
πῶλος
τῆιδ´
ἀνειμένος
πόλει
~θανὼν
|
πατρώιαν |
γαῖαν
ἐκσώσειεν
ἄν.
~πικρὸν
δ´ |
[900] |
βουλήσηι
τάχα.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
πῶς
|
πατρώιαν |
γαῖαν
οὐ
σῶσαι
θέλω;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[250] |
νόμον·
~ἔβας
ὢ
χρόνωι
γᾶν
|
πατρώιαν. |
~ἰὼ
ἰώ·
πότνια
πότνια,
μόλε |
[1200] |
ἡγούμενοι.
~ἐπὶ
τοῖσδε
δ´
ἐσπείσαντο
|
κἀν |
μεταιχμίοις
~ὅρκους
συνῆψαν
ἐμμενεῖν
στρατηλάται. |
[1450] |
ὡς
θανόντων
οὐδαμοῦ
νίκη
πέλοι.
|
~κἀν |
τῶιδ´
ὑπεξῆλθ´
Ἀντιγόνη
στρατοῦ
δίχα. |
[1350] |
~στρατὸς
δ´
ἀνηλάλαξε
Δαναϊδῶν
ἅπας.
|
~κἀν |
τῶιδε
μόχθωι
γυμνὸν
ὦμον
εἰσιδὼν
|
[600] |
οὐχὶ
ταὐτοῦ
πατρὸς
Οἰδίπου
γεγώς·
|
~κἄν |
τί
σοι,
πόλις,
γένηται,
μὴ |
[1650] |
γενήσεται.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἐγώ
σφε
θάψω,
|
κἂν |
ἀπεννέπηι
πόλις.
~(ΚΡΕΩΝ)
σαυτὴν
ἄρ´ |
[1200] |
~μόνος
συνάψω
συγγόνωι
τὠμῶι
μάχην·
|
~κἂν |
μὲν
κτάνω
τόνδ´,
οἶκον
οἰκήσω |
[950] |
ἐφ´
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
μολών.
|
~κἂν |
μὲν
φθάσωμεν,
ἔστι
σοι
σωτηρία· |
[750] |
χθονί,
~θνήισκειν
δὲ
τὸν
θάψαντα,
|
κἂν |
φίλων
τις
ἦι.
~σοὶ
μὲν |
[0] |
οἴκους
ἔς
τε
δεσποίνης
χέρας
|
~ἔθηκαν. |
ἡ
δὲ
τὸν
ἐμὸν
ὠδίνων |
[700] |
στρατόν.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
μὴν
τὸ
|
νικᾶν |
γ´
ἐστι
πᾶν
εὐβουλίας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1200] |
ἔσωσέ
τις.
~(ΧΟΡΟΣ)
καλὸν
τὸ
|
νικᾶν· |
εἰ
δ´
ἀμείνον´
οἱ
θεοὶ
|
[250] |
ὦ
Πελασγικόν,
~δειμαίνω
τὰν
σὰν
|
ἀλκὰν |
~καὶ
τὸ
θεόθεν·
οὐ
γὰρ |
[200] |
ἄφοβος
~παρὰ
μεσόμφαλα
γύαλα
Φοίβου
|
~Δίρκαν |
προλιποῦσα.
~νῦν
δέ
μοι
πρὸ |
[1700] |
ἐς
φυγὰν
τάλαιναν·
ὄρεγε
χέρα
|
φίλαν, |
~πάτερ
γεραιέ,
πομπίμαν
~ἔχων
ἔμ´ |
[1500] |
μακρόπνουν
ζόαν.
~κλύεις,
ὦ
κατ´
|
αὐλὰν |
ἀλαίνων
γεραιὸν
~πόδ´
ἢ
δεμνίοις
|
[300] |
κυανόχρωτι
χαίτας
~πλοκάμωι
δέραν
σκιάζων
|
ἁμάν. |
~ἰὼ
ἰώ,
μόλις
φανεὶς
~ἄελπτα |
[1250] |
φρέν´
ἔχω·
διὰ
σάρκα
δ´
|
ἐμὰν
|
~ἔλεος
ἔλεος
ἔμολε
ματέρος
~δειλαίας. |
[150] |
τόξοις
δαμάσας´
ὀλέσειεν,
~ὃς
ἐπ´
|
ἐμὰν |
πόλιν
ἔβα
πέρσων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
εἴη |
[300] |
φίλοις,
~ἦ
ποθεινὸς
Θήβαις.
~ὅθεν
|
ἐμάν |
τε
λευκόχροα
κείρομαι
~δακρυόεσς´
ἀνεῖσα |
[200] |
ἱερόν,
εἱλίσσων
~ἀθανάτους
θεοῦ
~χορὸς
|
γενοίμαν |
ἄφοβος
~παρὰ
μεσόμφαλα
γύαλα
Φοίβου
|
[1700] |
ὄρεγε
χέρα
φίλαν,
~πάτερ
γεραιέ,
|
πομπίμαν
|
~ἔχων
ἔμ´
ὥστε
ναυσιπομπὸν
αὔραν. |
[500] |
μαίνηι.
κεῖνο
κάλλιον,
τέκνον,
~Ἰσότητα
|
τιμᾶν, |
ἣ
φίλους
ἀεὶ
φίλοις
~πόλεις |
[300] |
λευκόχροα
κείρομαι
~δακρυόεσς´
ἀνεῖσα
πένθει
|
κόμαν, |
~ἄπεπλος
φαρέων
λευκῶν,
τέκνον,
~δυσόρφναια |
[200] |
δ´
ἀγάλμασι
χρυσοτεύκτοις
~Φοίβωι
λάτρις
|
ἐγενόμαν· |
~ἔτι
δὲ
Κασταλίας
ὕδωρ
~περιμένει |
[250] |
ἄδικον
~εἰς
ἀγῶνα
τάνδ´
ἔνοπλος
|
ὁρμὰν
|
~παῖς
μετέρχεται
δόμους.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
~τὰ |
[1300] |
ἠλθέτην.
~βοᾶι
βαρβάρωι
στενακτὰν
ἰαχὰν
|
~μελομέναν |
νεκροῖς
δάκρυσι
θρηνήσω.
~σχεδὸν
τύχα, |
[1000] |
νέους
πεδαίρους´
~ἄλυρον
ἀμφὶ
μοῦσαν,
|
~ὀλομέναν |
γ´
Ἐρινύν,
~ἔφερες
ἔφερες
ἄχεα |
[1700] |
φυγῆς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴθ´
ἐς
φυγὰν
|
τάλαιναν· |
ὄρεγε
χέρα
φίλαν,
~πάτερ
γεραιέ, |
[950] |
Ἀδράστωι
νόστον
Ἀργείοισί
τε
~θήσει,
|
μέλαιναν |
κῆρ´
ἐπ´
ὄμμασιν
βαλών,
~κλεινάς |
[1050] |
δράκοντος
αἷμα
~λιθόβολον
κατηργάσω,
~Καδμείαν
|
μέριμναν
|
~ὁρμάσας´
ἐπ´
ἔργον,
~ὅθεν
ἐπέσυτο |
[800] |
φέρεν
αἰθέρος
εἰς
ἄβατον
φῶς
|
~γένναν, |
ἃν
ὁ
κατὰ
χθονὸς
Ἅιδας
|
[800] |
~τὰν
ἀπὸ
θηροτρόφου
φοινικολόφοιο
δράκοντος
|
~γένναν |
ὀδοντοφυᾶ,
Θήβαις
κάλλιστον
ὄνειδος·
~Ἁρμονίας |
[300] |
~καὶ
χερσὶ
καὶ
λόγοισι
~πολυέλικτον
|
ἁδονὰν
|
~ἐκεῖσε
καὶ
τὸ
δεῦρο
~περιχορεύουσα |
[300] |
γάμοισιν
ἤδη
~κλύω
ζυγέντα
~παιδοποιὸν
|
ἁδονὰν
|
~ξένοισιν
ἐν
δόμοις
ἔχειν,
~ξένον |
[250] |
τάχ´
εἴσεται
~παισὶν
Οἰδίπου
φέρων
|
~πημονὰν |
Ἐρινύων.
~Ἄργος
ὦ
Πελασγικόν,
~δειμαίνω |
[300] |
δεῦρο
~περιχορεύουσα
τέρψιν
παλαιᾶν
λάβω
|
~χαρμονᾶν; |
ἰὼ
τέκος,
~ἔρημον
πατρῶιον
ἔλιπες |
[150] |
~χρυσεοβόστρυχον
ὦ
Διὸς
ἔρνος
~Ἄρτεμι,
|
δουλοσύναν |
τλαίην.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
τέκνον,
ἔσβα |
[50] |
θεοὶ
κραίνωσιν
οἰκούντοιν
ὁμοῦ,
~ξυμβάντ´
|
ἔταξαν |
τὸν
νεώτερον
πάρος
~φεύγειν
ἑκόντα |
[1350] |
~σάλπιγγος
ἠχή,
σῆμα
φοινίου
μάχης,
|
~ἦιξαν |
δράμημα
δεινὸν
ἀλλήλοις
ἔπι.
~κάπροι |
[1000] |
δὲ
παρθένων
~ἐστέναζον
οἴκοις·
~ἰηϊήιον
|
βοάν, |
~ἰηϊήιον
μέλος
~ἄλλος
ἄλλοτ´
ἐποτότυζε
|
[300] |
τ´
ὠλέναισι
τέκνου;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
Φοίνισσαν
|
βοὰν |
κλύουσα
~ὦ
νεάνιδες
γηραιῶι
ποδὶ |
[1500] |
ὄμμασι
~σοῖσι
βαλὼν
ἕλκεις
μακρόπνουν
|
ζόαν. |
~κλύεις,
ὦ
κατ´
αὐλὰν
ἀλαίνων |
[800] |
Γαῖ´,
ἔτεκές
ποτε,
~βάρβαρον
ὡς
|
ἀκοὰν |
ἐδάην
ἐδάην
ποτ´
ἐν
οἴκοις, |
[1300] |
καὶ
πρόσωπον
ἀγγέλου
~στείχοντος,
ὃς
|
πᾶν |
ἀγγελεῖ
τὸ
δρώμενον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ
Β) |
[500] |
ὅπλοισι
τὰς
διαλλαγάς,
~μῆτερ,
ποιεῖσθαι·
|
πᾶν |
γὰρ
ἐξαιρεῖ
λόγος
~ὃ
καὶ |
[350] |
ὠδίνων
γοναί,
~καὶ
φιλότεκνόν
πως
|
πᾶν |
γυναικεῖον
γένος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
φρονῶν |
[1300] |
ἐν
χεροῖν.
~βοᾶι
δὲ
δῶμα
|
πᾶν. |
ἐγὼ
δ´
ἥκω
μετὰ
~γέρων |
[700] |
μὴν
τὸ
νικᾶν
γ´
ἐστι
|
πᾶν |
εὐβουλίας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
βούληι
τράπωμαι
δῆθ´ |
[700] |
τοι
Διρκαῖος
ἀναχωρεῖν
πόρος.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἅπαν |
κάκιον
τοῦ
φυλάσσεσθαι
καλῶς.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[100] |
πότνια
παῖ
~Λατοῦς
Ἑκάτα,
κατάχαλκον
|
ἅπαν
|
~πεδίον
ἀστράπτει.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐ
γάρ |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ὡς
οὔτις
ἀμφὶ
τῶιδ´
|
ὑγρὰν |
θήσει
κόνιν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ναί,
πρός |
[1400] |
Ἐτεοκλῆς
ἄναξ
~ἤκουσε
μητρός,
κἀπιθεὶς
|
ὑγρὰν |
χέρα
~φωνὴν
μὲν
οὐκ
ἀφῆκεν, |
[400] |
σοὶ
διδοὺς
~ἦλθον.
τί
χρὴ
|
δρᾶν; |
ἀρχέτω
δέ
τις
λόγου.
~{ὡς |
[900] |
ἅπερ
πέφηνε,
ταῦτα
κἀνάγκη
σε
|
δρᾶν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
πολλὰ
λέξας
ἐν |
[450] |
μὴ
κυρήσας
τῆς
δίκης
πειράσομαι
|
~δρᾶν. |
μάρτυρας
δὲ
τῶνδε
δαίμονας
καλῶ
|
[700] |
ἤκους´
ἐγώ
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
προστετάχθαι
|
δρᾶν; |
τὸ
γὰρ
σθένος
βραχύ.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[350] |
ἄνδρας·
ἀλλ´
ἀναγκαίως
ἔχει
~πατρίδος
|
ἐρᾶν |
ἅπαντας·
ὃς
δ´
ἄλλως
λέγει
|
[1250] |
ἰὼ
Ζεῦ,
ἰὼ
Γᾶ—
~ὁμογενῆ
|
δέραν, |
ὁμογενῆ
ψυχὰν
~δι´
ἀσπίδων,
δι´ |
[300] |
~τριχῶν
τε,
κυανόχρωτι
χαίτας
~πλοκάμωι
|
δέραν |
σκιάζων
ἁμάν.
~ἰὼ
ἰώ,
μόλις |
[1150] |
ἔσχομεν
κατασκαφὰς
~ἐς
τὴν
παροῦσαν
|
ἡμέραν· |
εἰ
δ´
εὐτυχὴς
~ἔσται
τὸ |
[1600] |
ἔσω
~καὶ
παρθενεύου
τὴν
ἐσιοῦσαν
|
ἡμέραν
|
~μένους´,
ἐν
ἧι
σε
λέκτρον |
[300] |
κλύουσα
~ὦ
νεάνιδες
γηραιῶι
ποδὶ
|
τρομερὰν
|
~ἕλκω
ποδὸς
βάσιν.
~ἰὼ
τέκνον, |
[1250] |
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
αἰαῖ,
τρομερὰν
φρίκαι
|
~τρομερὰν |
φρέν´
ἔχω·
διὰ
σάρκα
δ´ |
[1250] |
συνθανοῦσα
κείσομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
αἰαῖ
αἰαῖ,
|
τρομερὰν |
φρίκαι
~τρομερὰν
φρέν´
ἔχω·
διὰ |
[250] |
μᾶτερ;
~τί
μέλλεις
ὑπώροφα
μέλαθρα
|
περᾶν
|
~θιγεῖν
τ´
ὠλέναισι
τέκνου;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1150] |
πρὸ
τειχέων
~πυκνοὺς
κυβιστητῆρας
ἐκνενευκότας·
|
~ξηρὰν |
δ´
ἔδευον
γαῖαν
αἵματος
ῥοαῖς. |
[1250] |
~ῥήξεις
τ´
ἐνώμων
ὑγρότητ´
ἐναντίαν
|
~ἄκραν |
τε
λαμπάδ´,
ἣ
δυοῖν
ὅρους |
[900] |
δεῦρ´
ἐπήγαγεν;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅδ´
οὐ
|
μακρὰν |
ἄπεστι,
πλησίον
δὲ
σοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[1350] |
πύργων
εὐτυχήματα
χθονὸς
~οἶσθ´·
οὐ
|
μακρὰν |
γὰρ
τειχέων
περιπτυχαί
~{ὥστ´
οὐχ |
[700] |
οὐχ
ὁρᾶις
ἃ
χρή
ς´
|
ὁρᾶν; |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐκτὸς
τάφρων
τῶνδ´,
ὡς |
[1600] |
με
~μαστὸν
ποθοῦντα
θηρσὶν
ἄθλιον
|
βοράν· |
~οὗ
σωιζόμεσθα·
Ταρτάρου
γὰρ
ὤφελεν
|
[1600] |
~ἐᾶν
δ´
ἄκλαυτον,
ἄταφον,
οἰωνοῖς
|
βοράν. |
~σὺ
δ´
ἐκλιποῦσα
τριπτύχους
θρήνους |
[1100] |
δυνόντων
μέτα,
~ὡς
ὕστερον
θανόντος
|
εἰσορᾶν |
παρῆν.
~Ὁμολωίσιν
δὲ
τάξιν
εἶχε |
[1050] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
φίλτατ´,
οὔ
που
|
ξυμφορὰν |
ἥκεις
φέρων
~Ἐτεοκλέους
θανόντος,
οὗ |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
ἐς
γάμους
σοὺς
|
συμφορὰν |
κτήσηι
γόοις.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἦ
γὰρ |
[1300] |
ποδί.
~(ΚΡΕΩΝ)
ποῖ
κἀπὶ
ποίαν
|
συμφοράν; |
σήμαινέ
μοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἤκουσε
τέκνα |
[1450] |
~μήτηρ
δ´,
ὅπως
ἐσεῖδε
τήνδε
|
συμφοράν, |
~ὑπερπαθήσας´
ἥρπας´
ἐκ
νεκρῶν
ξίφος
|
[400] |
Δαναῶν
καὶ
Μυκηναίων
ἄκροι
~πάρεισι,
|
λυπρὰν |
χάριν,
ἀναγκαίαν
δέ
μοι
~διδόντες· |
[550] |
δ´
αὖ
κατάρξηι
θυμάτων,
ἑλὼν
|
πάτραν, |
~καὶ
σκῦλα
γράψεις
πῶς
ἐπ´ |
[400] |
ἐστ´
ἐμός,
~ἄμφω
κατάξειν
ἐς
|
πάτραν, |
πρόσθεν
δ´
ἐμέ.
~πολλοὶ
δὲ |
[1700] |
πομπίμαν
~ἔχων
ἔμ´
ὥστε
ναυσιπομπὸν
|
αὔραν. |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰδού·
~πορεύομαι,
τέκνον·
σύ |
[1550] |
~μαρναμένους
ἐπὶ
τραύμασιν,
αἵματος
~ἤδη
|
ψυχρὰν |
λοιβὰν
φονίαν,
~ἃν
ἔλαχ´
Ἅιδας, |
[250] |
~Ἄργος
ὦ
Πελασγικόν,
~δειμαίνω
τὰν
|
σὰν |
ἀλκὰν
~καὶ
τὸ
θεόθεν·
οὐ |
[1450] |
στρατόν.
~κοὐδεὶς
ὑπέστη,
πεδία
δ´
|
ἐξεπίμπλασαν
|
~φεύγοντες,
ἔρρει
δ´
αἷμα
μυρίον |
[400] |
τείνει
τῶνδε
διάλυσις
κακῶν,
~{μῆτερ,
|
διαλλάξασαν |
ὁμογενεῖς
φίλους}
~παῦσαι
πόνων
σὲ |
[950] |
~ἀλλ´
εἷα,
τέκνον,
πρὶν
μαθεῖν
|
πᾶσαν |
πόλιν,
~ἀκόλαστ´
ἐάσας
μάντεων
θεσπίσματα, |
[400] |
~παῦσαι
πόνων
σὲ
κἀμὲ
καὶ
|
πᾶσαν |
πόλιν.
~{πάλαι
μὲν
οὖν
ὑμνηθέν, |
[1450] |
μάχηι,
~οἱ
μὲν
Διὸς
τροπαῖον
|
ἵστασαν |
βρέτας,
~οἱ
δ´
ἀσπίδας
συλῶντες |
[600] |
τοὐμὸν
ἀργήσει
ξίφος.
~τὴν
δὲ
|
θρέψασάν |
με
γαῖαν
καὶ
θεοὺς
μαρτύρομαι
|
[1450] |
ἀγῶνες
οἱ
μὲν
εὐτυχέστατοι
~τῆιδ´
|
ἐξέβησαν, |
οἱ
δὲ
δυστυχέστατοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ |
[1200] |
ὤρουσε
κἀπήινει
λόγους.
~πάντες
δ´
|
ἐπερρόθησαν |
Ἀργεῖοι
τάδε
~Κάδμου
τε
λαὸς |
[1350] |
~οἱ
τοῦ
γέροντος
Οἰδίπου
νεανίαι,
|
~ἔστησαν |
ἐλθόντ´
ἐς
μέσον
μεταίχμιον
~{δισσὼ |
[1350] |
δ´
ἀπήντησεν
δορί,
~πληγὴν
σιδήρωι
|
παραδοθεῖσαν |
εἰσιδών,
~κνήμην
τε
διεπέρασεν
Ἀργεῖον |
[1400] |
ἀλλήλοιν
πέλας
~πίπτουσιν
ἄμφω
κοὐ
|
διώρισαν |
κράτος.
~(ΧΟΡΟΣ)
φεῦ
φεῦ,
κακῶν |
[650] |
τάνδε
γᾶν·
~σοί
νιν
ἔκγονοι
|
κτίσαν, |
~καὶ
διώνυμοι
θεαί,
~Περσέφασσα
καὶ |
[1450] |
δικοῦσα
κόμας
ἀπ´
ἐμᾶς,
~στολίδος
|
κροκόεσσαν |
ἀνεῖσα
τρυφάν,
~ἁγεμόνευμα
νεκροῖσι
πολύστονον. |
[300] |
~θιγεῖν
τ´
ὠλέναισι
τέκνου;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
Φοίνισσαν |
βοὰν
κλύουσα
~ὦ
νεάνιδες
γηραιῶι |
[0] |
ἡνίκ´
ἦλθε
γῆν
~τήνδ´,
ἐκλιπὼν
|
Φοίνισσαν |
ἐναλίαν
χθόνα·
~ὃς
παῖδα
γήμας |
[1450] |
περιβάλλει
σκότος.
~ἄμφω
δ´
ἅμ´
|
ἐξέπνευσαν |
ἄθλιον
βίον.
~μήτηρ
δ´,
ὅπως |
[250] |
τ´
ἐπ´
ἐσχάρας,
~ἐν
τῶιδ´
|
ἐπεστράτευσαν |
Ἀργεῖοι
πόλιν.
~σὺ
δ´
ἀντάμειψαί |
[1600] |
δόμων
ἔσω
~καὶ
παρθενεύου
τὴν
|
ἐσιοῦσαν |
ἡμέραν
~μένους´,
ἐν
ἧι
σε |
[50] |
λαμβάνει
χθονός,
~γαμεῖ
δὲ
τὴν
|
τεκοῦσαν |
οὐκ
εἰδὼς
τάλας
~οὐδ´
ἡ |
[1100] |
τ´
ἐπιστάται;
~ἠχῆς
δ´
ὅπως
|
ἤκουσαν, |
οὔτις
ἀργὸς
ἦν·
~πολλοὶ
δ´ |
[750] |
ἀμπετάσας
λωτοῦ
κατὰ
πνεύματα
μέλπηι
|
~μοῦσαν |
ἐν
ἇι
Χάριτες
χοροποιοί,
~ἀλλὰ |
[1000] |
~τόπων
νέους
πεδαίρους´
~ἄλυρον
ἀμφὶ
|
μοῦσαν, |
~ὀλομέναν
γ´
Ἐρινύν,
~ἔφερες
ἔφερες |
[1700] |
βροτῶν
ἀσυνεσίας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὅδ´
εἰμὶ
|
μοῦσαν |
ὃς
ἐπὶ
καλλίνικον
~οὐράνιον
ἔβαν
|
[1150] |
γῆς
ἔσχομεν
κατασκαφὰς
~ἐς
τὴν
|
παροῦσαν |
ἡμέραν·
εἰ
δ´
εὐτυχὴς
~ἔσται |
[350] |
~κάρα
ξυρῆκες
καὶ
πέπλους
μελαγχίμους
|
~ἔχουσαν· |
οἴμοι
τῶν
ἐμῶν
ἐγὼ
κακῶν, |
[850] |
~οὔτ´
ἔξοδον
διδόντες
ἄνδρα
δυστυχῆ
|
~ἐξηγρίωσαν· |
ἐκ
δ´
ἔπνευς´
αὐτοῖς
ἀρὰς
|
[800] |
ἐδάην
ἐδάην
ποτ´
ἐν
οἴκοις,
|
~τὰν |
ἀπὸ
θηροτρόφου
φοινικολόφοιο
δράκοντος
~γένναν |
[250] |
Ἐρινύων.
~Ἄργος
ὦ
Πελασγικόν,
~δειμαίνω
|
τὰν |
σὰν
ἀλκὰν
~καὶ
τὸ
θεόθεν· |
[300] |
τοῦ
πάλαι
γένει,
~γάμων
ἐπακτὸν
|
ἄταν. |
~ἐγὼ
δ´
οὔτι
σοι
πυρὸς |
[1500] |
ἢ
βάρβαρος
ἢ
~τῶν
προπάροιθ´
|
εὐγενετᾶν
|
~ἕτερος
ἔτλα
κακῶν
τοσῶνδ´
~αἵματος |
[1100] |
~χαίτηι
πεφρικός·
δεξιᾶι
δὲ
λαμπάδα
|
~Τιτὰν |
Προμηθεὺς
ἔφερεν
ὡς
πρήσων
πόλιν. |
[1300] |
~ἐπὶ
φρέν´
ἠλθέτην.
~βοᾶι
βαρβάρωι
|
στενακτὰν |
ἰαχὰν
~μελομέναν
νεκροῖς
δάκρυσι
θρηνήσω. |
[550] |
τῶν
θεῶν
δ´
ἔχοντες
ἐπιμελούμεθα·
|
~ὅταν |
δὲ
χρήιζως´
αὔτ´
ἀφαιροῦνται
πάλιν· |
[250] |
~ἅπαντα
γὰρ
τολμῶσι
δεινὰ
φαίνεται,
|
~ὅταν |
δι´
ἐχθρᾶς
ποὺς
ἀμείβηται
χθονός. |
[550] |
μέθετον·
ἀμαθία
δυοῖν,
~ἐς
ταὔθ´
|
ὅταν |
μόλητον,
ἔχθιστον
κακόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ |
[450] |
δὲ
σφῶιν
τι
βούλομαι
σοφόν·
|
~ὅταν |
φίλος
τις
ἀνδρὶ
θυμωθεὶς
φίλωι
|
[1200] |
ἀριστῆς,
τὸν
δὲ
Δαναϊδῶν
ἄκροι.
|
~ἔσταν |
δὲ
λαμπρὼ
χρῶμά
τ´
οὐκ |
[1450] |
ἀπ´
ἐμᾶς,
~στολίδος
κροκόεσσαν
ἀνεῖσα
|
τρυφάν, |
~ἁγεμόνευμα
νεκροῖσι
πολύστονον.
αἰαῖ,
ἰώ |
[1300] |
φρέν´
ἠλθέτην.
~βοᾶι
βαρβάρωι
στενακτὰν
|
ἰαχὰν
|
~μελομέναν
νεκροῖς
δάκρυσι
θρηνήσω.
~σχεδὸν |
[1450] |
~τίνα
προσωιδὸν
~ἢ
τίνα
μουσοπόλον
|
στοναχὰν |
ἐπὶ
~δάκρυσι
δάκρυσιν,
ὦ
δόμος, |
[1250] |
ἰὼ
Γᾶ—
~ὁμογενῆ
δέραν,
ὁμογενῆ
|
ψυχὰν
|
~δι´
ἀσπίδων,
δι´
αἱμάτων;
~τάλαιν´ |
[1350] |
ἐπήιει
δάκρυα
τῆς
εὐχῆς
ὅση,
|
~κἄβλεψαν |
ἀλλήλοισι
διαδόντες
κόρας.
~Ἐτεοκλέης
δὲ |
[1100] |
ἐκλιπόντα
καὶ
τάφρου
πέλας
~{δρόμωι
|
ξυνῆψαν |
ἄστυ
Καδμείας
χθονός}
~παιὰν
δὲ |
[1350] |
δ´
ὅπως
θήγοντες
ἀγρίαν
γένυν
|
~ξυνῆψαν, |
ἀφρῶι
διάβροχοι
γενειάδας.
~ἦισσον
δὲ |
[1150] |
ὁπλῖται,
κἀς
μές´
Ἀργείων
ὅπλα
|
~ξυνῆψαν |
ἔγχη·
πάντα
δ´
ἦν
ὁμοῦ |
[1200] |
δ´
ἐσπείσαντο
κἀν
μεταιχμίοις
~ὅρκους
|
συνῆψαν |
ἐμμενεῖν
στρατηλάται.
~ἤδη
δ´
ἔκρυπτον |
[250] |
ἐκ
παίδων
δορὸς
~Φοίβωι
μ´
|
ἔπεμψαν |
ἐνθάδ´
ἀκροθίνιον.
~μέλλων
δὲ
πέμπειν |
[50] |
τέκνων
γένυς
ἐμῶν
σκιάζεται,
~κλήιθροις
|
ἔκρυψαν |
πατέρ´,
ἵν´
ἀμνήμων
τύχη
~γένοιτο |
[750] |
λωτοῦ
κατὰ
πνεύματα
μέλπηι
~μοῦσαν
|
ἐν |
ἇι
Χάριτες
χοροποιοί,
~ἀλλὰ
σὺν |
[1250] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
αἰδούμεθ´
ὄχλον.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐκ
|
ἐν |
αἰσχύνηι
τὰ
σά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δράσω |
[1550] |
ἔπες´
ἀμφὶ
νεκροῖσιν.
~πάντα
δ´
|
ἐν |
ἄματι
τῶιδε
συνάγαγεν,
~ὦ
πάτερ, |
[300] |
χρόνωι
σὸν
ὄμμα
~μυρίαις
τ´
|
ἐν |
ἁμέραις
~προσεῖδον·
ἀμφίβαλλε
μαστὸν
~ὠλέναισι |
[400] |
τιμιώτατα
~δύναμίν
τε
πλείστην
τῶν
|
ἐν |
ἀνθρώποις
ἔχει.
~ἁγὼ
μεθήκω
δεῦρο |
[0] |
~ΦΟΙΝΙΣΣΑΙ
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
~{Ὦ
τὴν
|
ἐν |
ἄστροις
οὐρανοῦ
τέμνων
ὁδὸν
~καὶ |
[450] |
ὁ
δ´
ἄδικος
λόγος
~νοσῶν
|
ἐν |
αὑτῶι
φαρμάκων
δεῖται
σοφῶν.
~ἐγὼ |
[900] |
δρᾶν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
πολλὰ
λέξας
|
ἐν |
βραχεῖ
λόγωι
κακά.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
σοί |
[1100] |
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας
ἔχων
λαιοῖσιν
|
ἐν |
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
αὔχημ´·
ἐκ
δὲ |
[300] |
σοι
πυρὸς
ἀνῆψα
φῶς
~νόμιμον
|
{ἐν |
γάμοις}
ὡς
πρέπει
ματέρι
μακαρίαι· |
[850] |
οἰωνὸν
ἐθέμην
καλλίνικα
σὰ
στέφη·
|
~ἐν |
γὰρ
κλύδωνι
κείμεθ´,
ὥσπερ
οἶσθα |
[1400] |
ὦ
τεκοῦσα,
καὶ
σύ,
σύγγονε,
|
~ἐν |
γῆι
πατρώιαι,
καὶ
πόλιν
θυμουμένην
|
[100] |
~γίγαντι
γηγενέται
προσόμοιος,
~ἀστερωπὸς
ὥσπερ
|
ἐν
|
~γραφαῖσιν,
οὐχὶ
πρόσφορος
ἁμερίωι
γένναι. |
[1450] |
μέσου
γὰρ
αὐχένος
~ὠθεῖ
σίδηρον,
|
ἐν |
δὲ
τοῖσι
φιλτάτοις
~θανοῦσα
κεῖται |
[300] |
~κλύω
ζυγέντα
~παιδοποιὸν
ἁδονὰν
~ξένοισιν
|
ἐν |
δόμοις
ἔχειν,
~ξένον
δὲ
κῆδος |
[350] |
~τί
γὰρ
πατήρ
μοι
πρέσβυς
|
ἐν |
δόμοισι
δρᾶι,
~σκότον
δεδορκώς;
τί |
[300] |
τάδε
~σκότι´
ἀμείβομαι·
~ὁ
δ´
|
ἐν |
δόμοισι
πρέσβυς
ὀμματοστερὴς
~ἀπήνας
ὁμοπτέρου |
[550] |
~ἢ
πολλὰ
μοχθεῖν
πόλλ´
ἔχων
|
ἐν |
δώμασιν
~βούληι;
τί
δ´
ἔστι |
[0] |
~ἦν
χρόνια
λέκτρα
τἄμ´
ἔχων
|
ἐν |
δώμασιν,
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι
Φοῖβον
ἐξαιτεῖ |
[1600] |
παρθενεύου
τὴν
ἐσιοῦσαν
ἡμέραν
~μένους´,
|
ἐν |
ἧι
σε
λέκτρον
Αἵμονος
μένει. |
[1550] |
~ἱκέτις
ἱκέτιν
ὀρομένα.
~{ηὗρε
δ´
|
ἐν |
Ἠλέκτραισι
πύλαις
τέκνα
~λωτοτρόφον
κατὰ |
[1250] |
σοι
γενήσεται
~δισσοῖν
στερείσηι
τῆιδ´
|
ἐν |
ἡμέραι
τέκνοιν}
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον |
[800] |
ἔλαβον
οἰωνίσματ´
ὀρνίθων
μαθὼν
~θάκοισιν
|
ἐν |
ἱεροῖσιν
οὗ
μαντεύομαι.
~τέκνον
Μενοικεῦ, |
[1500] |
αἰῶνα
διάξουσα
τὸν
αἰεὶ
~χρόνον
|
ἐν |
λειβομένοισιν
δάκρυσιν.
~τίν´
ἐπὶ
πρῶτον |
[1400] |
γὰρ
ἐμπνέων
βραχύ,
~σώιζων
σίδηρον
|
ἐν |
λυγρῶι
πεσήματι,
~μόλις
μέν,
ἐξέτεινε |
[1400] |
ὑστέρα
βοηδρόμος
~πάρειμι.
προσπίτνουσα
δ´
|
ἐν |
μέρει
τέκνα
~ἔκλαι´,
ἐθρήνει
τὸν |
[550] |
τέκνον,
~κείνων
στέρεσθαι
τῶνδέ
τ´,
|
ἐν |
μέσωι
πεσών.
~μέθετον
τὸ
λίαν, |
[1100] |
Παρθενοπαῖος
ἔκγονος,
~ἐπίσημ´
ἔχων
οἰκεῖον
|
ἐν |
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις
τόξοισιν
Ἀταλάντην |
[1100] |
Ἱππομέδων
ἄναξ
~ἔστειχ´
ἔχων
σημεῖον
|
ἐν |
μέσωι
σάκει
~στικτοῖς
Πανόπτην
ὄμμασιν |
[50] |
δεομένη
σοφισμάτων.
~ζῶν
δ´
ἔστ´
|
ἐν |
οἴκοις·
πρὸς
δὲ
τῆς
τύχης |
[800] |
ὡς
ἀκοὰν
ἐδάην
ἐδάην
ποτ´
|
ἐν |
οἴκοις,
~τὰν
ἀπὸ
θηροτρόφου
φοινικολόφοιο |
[1600] |
Αἵμονος
μένει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
πάτερ,
|
ἐν |
οἵοις
κείμεθ´
ἄθλιοι
κακοῖς.
~ὡς |
[200] |
πεδίων
~Σικελίας
Ζεφύρου
πνοαῖς
~ἱππεύσαντος
|
ἐν |
οὐρανῶι
~κάλλιστον
κελάδημα.
~πόλεος
ἐκπροκριθεῖς´ |
[150] |
ἔσβα
δῶμα
καὶ
κατὰ
στέγας
|
~ἐν |
παρθενῶσι
μίμνε
σοῖς,
ἐπεὶ
πόθου
|
[1050] |
τις
ἄτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ὠή,
τίς
|
ἐν |
πύλαισι
δωμάτων
κυρεῖ;
~ἀνοίγετ´,
ἐκπορεύετ´ |
[1100] |
πόλις.
~ταῖς
δ´
ἑβδόμαις
Ἄδραστος
|
ἐν |
πύλαισιν
ἦν,
~ἑκατὸν
ἐχίδναις
ἀσπίδ´ |
[1250] |
ἐθάρσυνόν
τε
κἀξηύδων
τάδε·
~Πολύνεικες,
|
ἐν |
σοὶ
Ζηνὸς
ὀρθῶσαι
βρέτας
~τροπαῖον |
[100] |
ἔφυ
~Τυδεύς,
Ἄρη
δ´
Αἰτωλὸν
|
ἐν |
στέρνοις
ἔχει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὗτος
ὁ |
[1700] |
πρὸς
κακοῖς
ἐρεῖς
κακά;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
ἐν |
ταῖς
Ἀθήναις
κατθανεῖν
μ´
ἀλώμενον. |
[50] |
προυξερευνήσω
στίβον,
~μή
τις
πολιτῶν
|
ἐν |
τρίβωι
φαντάζεται,
~κἀμοὶ
μὲν
ἔλθηι |
[250] |
σεμνὰ
Λοξίου
τ´
ἐπ´
ἐσχάρας,
|
~ἐν |
τῶιδ´
ἐπεστράτευσαν
Ἀργεῖοι
πόλιν.
~σὺ |
[1400] |
~ἐπεὶ
τέκνω
πεσόντ´
ἐλειπέτην
βίον,
|
~ἐν |
τῶιδε
μήτηρ
ἡ
τάλαινα
προσπίτνει
|
[1250] |
φθάσω
~παῖδας
πρὸ
λόγχης,
οὑμὸς
|
ἐν |
φάει
βίος·
~{ἢν
δ´
ὑστερήσηις, |
[1300] |
οὐκέτ´
εἰσὶ
σῆς
ἀδελφῆς
παῖδες
|
ἐν |
φάει,
Κρέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
αἰαῖ·
~μεγάλα |
[1300] |
δρακοντείων
ἑλὼν
~αὐτοσφαγῆ
δύστηνος
ἐκόμις´
|
ἐν |
χεροῖν.
~βοᾶι
δὲ
δῶμα
πᾶν. |
[1250] |
ἔξελθ´
Ἀντιγόνη
δόμων
πάρος.
~{οὐκ
|
ἐν |
χορείαις
οὐδὲ
παρθενεύμασιν
~νῦν
σοι |
[950] |
τις
κτείνων
τέκνα·
~αὐτὸς
δ´,
|
ἐν |
ὡραίωι
γὰρ
ἕσταμεν
βίου,
~θνήισκειν |
[700] |
ἢ
φρενῶν
εὐβουλίαι;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἀμφότερ´·
|
ἓν |
ἀπολειφθὲν
γὰρ
οὐδὲν
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1650] |
ὄλωλ´·
ἓν
ἦμάρ
μ´
ὤλβις´,
|
ἓν |
δ´
ἀπώλεσεν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
μετασχεῖν |
[750] |
δ´
ἀραῖσιν,
ἢν
τύχηι,
κατακτενεῖ.
|
~ἓν |
δ´
ἐστὶν
ἡμῖν
ἀργόν,
εἴ |
[350] |
δι´
ἄστεως
~κυκλῶν
πρόσωπον
ἦλθον.
|
ἓν |
δέ
μ´
ὠφελεῖ,
~σπονδαί
τε |
[1050] |
κατέστη
τοῦ
Μυκηναίου
δορός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ἓν |
εἰπὲ
πρὸς
θεῶν,
εἴ
τι |
[1650] |
τὰ
κλείν´
αἰνίγματα;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὄλωλ´·
|
ἓν |
ἦμάρ
μ´
ὤλβις´,
ἓν
δ´ |
[350] |
τί
φυγάσιν
τὸ
δυσχερές;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἓν |
μὲν
μέγιστον·
οὐκ
ἔχει
παρρησίαν. |
[450] |
τις
ἀνδρὶ
θυμωθεὶς
φίλωι
~ἐς
|
ἓν |
συνελθὼν
ὄμματ´
ὄμμασιν
διδῶι,
~ἐφ´ |
[1650] |
λουτρὰ
περιβαλεῖν
μ´
ἔα.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
ἓν |
τοῦτ´
ἂν
εἴη
τῶν
ἀπορρήτων |
[1550] |
~πάντα
δ´
ἐν
ἄματι
τῶιδε
|
συνάγαγεν, |
~ὦ
πάτερ,
ἁμετέροισιν
ἄχη
~μελάθροις |
[900] |
´στιν
Μενοικεύς,
ὅς
με
δεῦρ´
|
ἐπήγαγεν; |
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅδ´
οὐ
μακρὰν
ἄπεστι, |
[1400] |
πως
νοήσας
Ἐτεοκλῆς
τὸ
Θεσσαλὸν
|
~ἐσήγαγεν |
σόφισμ´
ὁμιλίαι
χθονός·
~ἐξαλλαγεὶς
γὰρ |
[350] |
καὶ
σὴ
πίστις,
ἥ
μ´
|
ἐσήγαγεν
|
~τείχη
πατρῶια·
πολύδακρυς
δ´
ἀφικόμην, |
[350] |
δ´
ἐλήλυθα.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλ´
ἐξερώτα,
|
μηδὲν |
ἐνδεὲς
λίπηις·
~ἃ
γὰρ
σὺ |
[200] |
ἐπεσφέρουσιν·
ἡδονὴ
δέ
τις
~γυναιξὶ
|
μηδὲν |
ὑγιὲς
ἀλλήλας
λέγειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
~Τύριον |
[1150] |
Μαινάλου
κόρηι.
~ἐπεὶ
δὲ
τάσδ´
|
ἐσεῖδεν |
εὐτυχεῖς
πάλας,
~ἄλλας
ἐπήιει
παῖς |
[550] |
σὺν
πολλοῖσιν
ἦλθες
πρὸς
τὸν
|
οὐδὲν |
ἐς
μάχην;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀσφαλὴς
γάρ |
[400] |
μυρίαν
ἄγων
~λόγχην·
πένης
γὰρ
|
οὐδὲν |
εὐγενὴς
ἀνήρ.
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ
μὴν |
[550] |
~οὑν
μέσωι
μάτην,
περαίνει
δ´
|
οὐδὲν |
ἡ
προθυμία·
~οὐ
γὰρ
ἂν |
[400] |
εὖ
πρᾶσσε·
τὰ
φίλων
δ´
|
οὐδέν, |
ἤν
τις
δυστυχῆι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐδ´ |
[950] |
γῆρυν
ἄφθογγον
σχάσας;
~κἀμοὶ
γὰρ
|
οὐδὲν |
ἧσσον
ἔκπληξις
πάρα.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί |
[700] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἀμφότερ´·
ἓν
ἀπολειφθὲν
γὰρ
|
οὐδὲν |
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔσται
τάδ´·
ἐλθὼν |
[500] |
οὐκ
ἔστιν
τόδε.
~ἐγὼ
γὰρ
|
οὐδέν, |
μῆτερ,
ἀποκρύψας
ἐρῶ·
~ἄστρων
ἂν |
[500] |
ἔρις·
~νῦν
δ´
οὔθ´
ὅμοιον
|
οὐδὲν |
οὔτ´
ἴσον
βροτοῖς
~πλὴν
ὀνόμασιν· |
[450] |
ὁρκίους
τε
δοὺς
θεοὺς
~ἔδρασεν
|
οὐδὲν |
ὧν
ὑπέσχετ´,
ἀλλ´
ἔχει
~τυραννίδ´ |
[0] |
διαπείρας
μέσων·
~ὅθεν
νιν
Ἑλλὰς
|
ὠνόμαζεν |
Οἰδίπουν}
~Πολύβου
δέ
νιν
λαβόντες |
[300] |
χλιδᾶς,
ἀνὰ
δὲ
Θηβαίων
~πόλιν
|
ἐσίγαθεν |
σᾶς
ἔσοδοι
νύμφας.
~ὄλοιτο
τάδ´ |
[1650] |
νύν
με,
μητρὸς
ὡς
ψαύσω
|
σέθεν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰδού,
γεραιᾶς
φιλτάτης
ψαῦσον |
[1250] |
~ἀλλ´
ἄνδρ´
ἀρίστω
καὶ
κασιγνήτω
|
σέθεν
|
~ἐς
θάνατον
ἐκνεύοντε
κωλῦσαί
σε |
[1200] |
μέθες
μ´·
ἔρημος
παῖς
ὑπασπιστοῦ
|
σέθεν. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακόν
τι
κεύθεις
καὶ |
[1550] |
~Αἵμονι
κόρης
τε
λέκτρον
Ἀντιγόνης
|
σέθεν. |
~οὔκουν
ς´
ἐάσω
τήνδε
γῆν |
[850] |
Μυκηνίδα·
~ἐμοὶ
δ´
ἀπέσταλκ´
ἐκμαθεῖν
|
σέθεν |
πάρα
~τί
δρῶντες
ἂν
μάλιστα |
[400] |
πᾶσαν
πόλιν.
~{πάλαι
μὲν
οὖν
|
ὑμνηθέν, |
ἀλλ´
ὅμως
ἐρῶ·
~τὰ
χρήματ´ |
[1100] |
δὲ
καὶ
σάλπιγγες
ἐκελάδουν
ὁμοῦ
|
~ἐκεῖθεν |
ἔκ
τε
τειχέων
ἡμῶν
πάρα. |
[850] |
Ἐρεχθειδῶν
ἄπο
~δεῦρ´
ἐκκομισθεὶς
τῆς
|
πάροιθεν |
ἡμέρας·
~κἀκεῖ
γὰρ
ἦν
τις |
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἦν
ταῦτα·
κἆιτά
γ´
|
ἦλθεν |
ἄλλος
αὖ
φυγάς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς |
[800] |
~ἡ
δὲ
συναίμονος
εἰς
λέχος
|
ἦλθεν. |
~ἔτεκες,
ὦ
Γαῖ´,
ἔτεκές
ποτε, |
[150] |
εἰσιδεῖν.
~ὄχλος
γάρ,
ὡς
ταραγμὸς
|
εἰσῆλθεν |
πόλιν,
~χωρεῖ
γυναικῶν
πρὸς
δόμους |
[650] |
δικὼν
ὀδόντας
~ἐς
βαθυσπόρους
γύας·
|
~ἔνθεν |
ἐξανῆκε
γᾶ
~πάνοπλον
ὄψιν
ὑπὲρ |
[300] |
ποθεινὸς
φίλοις,
~ἦ
ποθεινὸς
Θήβαις.
|
~ὅθεν |
ἐμάν
τε
λευκόχροα
κείρομαι
~δακρυόεσς´ |
[1050] |
~Καδμείαν
μέριμναν
~ὁρμάσας´
ἐπ´
ἔργον,
|
~ὅθεν |
ἐπέσυτο
τάνδε
γαῖαν
~ἁρπαγαῖσι
δαιμόνων |
[0] |
~{σφυρῶν
σιδηρᾶ
κέντρα
διαπείρας
μέσων·
|
~ὅθεν |
νιν
Ἑλλὰς
ὠνόμαζεν
Οἰδίπουν}
~Πολύβου |
[0] |
νιν
~χηλαῖς
τένοντας
ἐξεφοίνισσον
ποδῶν.
|
~ὅθεν |
(τί
τἀκτὸς
τῶν
κακῶν
με |
[50] |
ἐμὸς
παῖς
Οἰδίπους
Σφιγγὸς
μαθών,
|
~{ὅθεν |
τύραννος
τῆσδε
γῆς
καθίσταται
~καὶ |
[1100] |
ἐσκίρτων
φόβωι,
~εὖ
πως
στρόφιγξιν
|
ἔνδοθεν |
κυκλούμεναι
~πόρπαχ´
ὑπ´
αὐτόν,
ὥστε |
[250] |
τὰν
σὰν
ἀλκὰν
~καὶ
τὸ
|
θεόθεν· |
οὐ
γὰρ
ἄδικον
~εἰς
ἀγῶνα |
[250] |
ἕδρας
προσπίτνω
ς´,
ἄναξ,
~τὸν
|
οἴκοθεν |
σέβουσα
νόμον·
~ἔβας
ὢ
χρόνωι |
[1200] |
ἱέναι
δόρυ.
~παρεξιόντες
δ´
ἄλλος
|
ἄλλοθεν |
φίλων
~λόγοις
ἐθάρσυνόν
τε
κἀξηύδων |
[100] |
λοχαγός,
ὦ
δέσποινα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
|
πόθεν |
γεγώς;
~αὔδασον,
ὦ
γεραιέ,
τίς |
[400] |
Ἀφροδίτην
τιν´,
εὐδίαν
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
πόθεν |
δ´
ἐβόσκου,
πρὶν
γάμοις
εὑρεῖν |
[1600] |
νεάζων
αὐτὸς
εὕροιμ´
ἂν
βίον;
|
~πόθεν; |
τί
μ´
ἄρδην
ὧδ´
ἀποκτείνεις, |
[1500] |
~πολιὸν
αἰθεροφαὲς
εἴδωλον
ἢ
~νέκυν
|
ἔνερθεν |
ἢ
~πτανὸν
ὄνειρον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δυστυχὲς |
[550] |
δόρυ
τὸ
Καδμείων
ἕληι;
~{ὄψηι
|
δαμασθὲν |
ἄστυ
Θηβαίων
τόδε,
~ὄψηι
δὲ |
[1400] |
παρεστῶτος
πόνου,
~λαιὸν
μὲν
ἐς
|
τοὔπισθεν |
ἀναφέρει
πόδα,
~πρόσω
τὰ
κοῖλα |
[50] |
Ἱσμήνην
πατὴρ
~ὠνόμασε,
τὴν
δὲ
|
πρόσθεν |
Ἀντιγόνην
ἐγώ.
~μαθὼν
δὲ
τἀμὰ |
[400] |
ἐμός,
~ἄμφω
κατάξειν
ἐς
πάτραν,
|
πρόσθεν |
δ´
ἐμέ.
~πολλοὶ
δὲ
Δαναῶν |
[700] |
φρενῶν
εὐβουλίαι;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἀμφότερ´·
ἓν
|
ἀπολειφθὲν |
γὰρ
οὐδὲν
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔσται |
[300] |
ἀρὰς
τέκνοις·
~σὺν
ἀλαλαῖσι
δ´
|
αἰὲν |
αἰαγμάτων
~σκότια
κρύπτεται.
~σὲ
δ´, |
[1500] |
~ἃ
πόδα
σὸν
τυφλόπουν
θεραπεύμασιν
|
αἰὲν |
ἐμόχθει,
~ὦ
πάτερ,
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[800] |
~χειρὸς
θυραίας
ἀναμένειν
κουφίσματα.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
εἶἑν, |
πάρεσμεν·
τί
με
καλεῖς
σπουδῆι, |
[1600] |
~ἄνευ
θεῶν
του
ταῦτ´
ἐμηχανησάμην.
|
~εἶἑν· |
τί
δράσω
δῆθ´
ὁ
δυσδαίμων |
[500] |
λόγος
~ὃ
καὶ
σίδηρος
πολεμίων
|
δράσειεν |
ἄν.
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν
ἄλλως |
[150] |
ματέρος
~Ἄρτεμις
ἱεμένα
τόξοις
δαμάσας´
|
ὀλέσειεν, |
~ὃς
ἐπ´
ἐμὰν
πόλιν
ἔβα |
[1000] |
τ´
ἦν
ὅμοιος,
~ὁπότε
πόλεος
|
ἀφανίσειεν
|
~ἁ
πτεροῦσσα
παρθένος
τιν´
ἀνδρῶν. |
[900] |
ἀνειμένος
πόλει
~θανὼν
πατρώιαν
γαῖαν
|
ἐκσώσειεν |
ἄν.
~πικρὸν
δ´
Ἀδράστωι
νόστον |
[1000] |
πόλεις
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
τὸ
λοιπὸν
|
εὐτυχοῖεν |
ἄν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔβας
ἔβας
~ὦ |
[550] |
μόρον;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐγγύς,
οὐ
πρόσω
|
βέβηκεν· |
ἐς
χέρας
λεύσσεις
ἐμάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1400] |
δὲ
κῶλον
δεξιὸν
δι´
ὀμφαλοῦ
|
~καθῆκεν |
ἔγχος
σφονδύλοις
τ´
ἐνήρμοσεν.
~ὁμοῦ |
[900] |
ποθ´
ἡμῖν
χρυσοπήληκα
στάχυν
~Σπαρτῶν
|
ἀνῆκεν· |
ἐκ
γένους
δὲ
δεῖ
θανεῖν
|
[1050] |
ποθ´
ἥκεις
καινὸν
ἀγγελῶν
ἔπος;
|
~τέθνηκεν |
ἢ
ζῆι
παῖς
ἐμός;
σήμαινέ |
[1400] |
ὑγρὰν
χέρα
~φωνὴν
μὲν
οὐκ
|
ἀφῆκεν, |
ὀμμάτων
δ´
ἄπο
~προσεῖπε
δακρύοις, |
[950] |
ἀνθρώποις
μόνον
~χρῆν
θεσπιωιδεῖν,
ὃς
|
δέδοικεν |
οὐδένα.
~(ΧΟΡΟΣ)
Κρέον,
τί
σιγᾶις |
[1400] |
στένω·
~τὰς
σὰς
δ´
ἀρὰς
|
ἔοικεν |
ἐκπλῆσαι
θεός.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄκουε
δή |
[200] |
αἷμα,
κοινὰ
τέκεα
~τᾶς
κερασφόρου
|
πέφυκεν |
Ἰοῦς·
~ὧν
μέτεστί
μοι
πόνων. |
[1350] |
στέρνα
Πολυνείκους
βίαι
~διῆκε
λόγχην,
|
κἀπέδωκεν |
ἡδονὰς
~Κάδμου
πολίταις,
ἀπὸ
δ´ |
[1600] |
βοράν·
~οὗ
σωιζόμεσθα·
Ταρτάρου
γὰρ
|
ὤφελεν
|
~ἐλθεῖν
Κιθαιρὼν
εἰς
ἄβυσσα
χάσματα, |
[900] |
σῶν
με
δεῖ
μαντευμάτων.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ἀπόλωλεν |
ἁλήθει´,
ἐπεὶ
σὺ
δυστυχεῖς;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1050] |
~ὠὴ
μάλ´
αὖθις.
διὰ
μακροῦ
|
μέν, |
ἀλλ´
ὅμως.
~{ἔξελθ´,
ἄκουσον,
Οἰδίπου |
[500] |
πολεμίων
δράσειεν
ἄν.
~ἀλλ´,
εἰ
|
μὲν |
ἄλλως
τήνδε
γῆν
οἰκεῖν
θέλει, |
[50] |
~τίκτω
δὲ
παῖδας
παιδὶ
δύο
|
μὲν |
ἄρσενας,
~Ἐτεοκλέα
κλεινήν
τε
Πολυνείκους |
[100] |
τίς
ὀνομάζεται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὗτος
Μυκηναῖος
|
μὲν |
αὐδᾶται
γένος,
~Λερναῖα
δ´
οἰκεῖ |
[750] |
πέμψω
δεῦρο
Τειρεσίαν,
Κρέον·
~σοὶ
|
μὲν |
γὰρ
ἡδὺς
ἐς
λόγους
ἀφίξεται, |
[850] |
τις
τοῖς
ἐμοῖσι
πείσεται.
~{ἐκεῖνο
|
μὲν |
γὰρ
πρῶτον
ἦν,
τῶν
Οἰδίπου
|
[950] |
~καὶ
δειλίαι
δίδωσι.
καὶ
συγγνωστὰ
|
μὲν
|
~γέροντι,
τοὐμὸν
δ´
οὐχὶ
συγγνώμην |
[250] |
~Ἑλληνικοῖσι
δώμασιν
πελάζετε;
~(ΧΟΡΟΣ)
Φοίνισσα
|
μὲν |
γῆ
πατρὶς
ἡ
θρέψασά
με, |
[1450] |
ὡς
δ´
ἐνικῶμεν
μάχηι,
~οἱ
|
μὲν |
Διὸς
τροπαῖον
ἵστασαν
βρέτας,
~οἱ |
[450] |
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἐμοὶ
|
μέν, |
εἰ
καὶ
μὴ
καθ´
Ἑλλήνων |
[1150] |
~{ἐσφενδονᾶτο
χωρὶς
ἀλλήλων
μέλη,
~κόμαι
|
μὲν |
εἰς
Ὄλυμπον,
αἷμα
δ´
ἐς |
[50] |
πολιτῶν
ἐν
τρίβωι
φαντάζεται,
~κἀμοὶ
|
μὲν |
ἔλθηι
φαῦλος
ὡς
δούλωι
ψόγος, |
[1550] |
αὐγαῖς
σαῖς
ἐπενώμας;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τῶν
|
μὲν |
ἐμῶν
τεκέων
φανερὸν
κακόν·
~ἁ |
[1400] |
σίδηρον
ἐν
λυγρῶι
πεσήματι,
~μόλις
|
μέν, |
ἐξέτεινε
δ´
εἰς
ἧπαρ
ξίφος
|
[450] |
ἕτοιμός
εἰμι
τἀμαυτοῦ
λαβὼν
~στρατὸν
|
μὲν |
ἔξω
τῆσδ´
ἀποστεῖλαι
χθονός,
~οἰκεῖν |
[400] |
γάμοις
εὑρεῖν
βίον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποτὲ
|
μὲν |
ἐπ´
ἦμαρ
εἶχον,
εἶτ´
οὐκ |
[1600] |
χθόνα.
~νεκρῶν
δὲ
τῶνδε
τὸν
|
μὲν |
ἐς
δόμους
χρεὼν
~ἤδη
κομίζειν, |
[1400] |
γὰρ
τοῦ
παρεστῶτος
πόνου,
~λαιὸν
|
μὲν |
ἐς
τοὔπισθεν
ἀναφέρει
πόδα,
~πρόσω |
[1450] |
φίλοις.
~πόλει
δ´
ἀγῶνες
οἱ
|
μὲν |
εὐτυχέστατοι
~τῆιδ´
ἐξέβησαν,
οἱ
δὲ |
[1200] |
κακῶν,
~παιδὸς
στερηθείς,
τῆι
πόλει
|
μὲν |
εὐτυχῶς,
~ἰδίαι
δὲ
λυπρῶς.
ἀλλ´ |
[1550] |
δ´
εὐτυχέστερος
βίος.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴκτων
|
μὲν |
ἤδη
λήγεθ´,
ὡς
ὥρα
τάφου
|
[250] |
πύργωμα
Θηβαίας
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
πατὴρ
|
μὲν |
ἡμῖν
Οἰδίπους
ὁ
Λαΐου,
~ἔτικτε |
[950] |
ὑπερθανὼν
χθονός.
~αἰσχρὸν
γάρ·
οἱ
|
μὲν |
θεσφάτων
ἐλεύθεροι
~κοὐκ
εἰς
ἀνάγκην |
[100] |
φαύλως
ἦλθε
Πολυνείκης
χθόνα,
~πολλοῖς
|
μὲν |
ἵπποις,
μυρίοις
δ´
ὅπλοις
βρέμων. |
[1050] |
~σὸς
παῖς,
ἐφέδρους
δ´
ἱππότας
|
μὲν |
ἱππόταις
~ἔταξ´,
ὁπλίτας
δ´
ἀσπιδηφόροις |
[50] |
βίαν,
~κόρας
τε
δισσάς·
τὴν
|
μὲν |
Ἱσμήνην
πατὴρ
~ὠνόμασε,
τὴν
δὲ |
[0] |
τοῦδε
Λάιον.
~ἐγὼ
δὲ
παῖς
|
μὲν |
κλήιζομαι
Μενοικέως,
~{Κρέων
τ´
ἀδελφὸς |
[1200] |
συνάψω
συγγόνωι
τὠμῶι
μάχην·
~κἂν
|
μὲν |
κτάνω
τόνδ´,
οἶκον
οἰκήσω
μόνος, |
[1050] |
οἴχεται
~γᾶς
ὑπὲρ
πατρώιας,
~Κρέοντι
|
μὲν |
λιπὼν
γόους,
~τὰ
δ´
ἑπτάπυργα |
[350] |
φυγάσιν
τὸ
δυσχερές;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἓν
|
μὲν |
μέγιστον·
οὐκ
ἔχει
παρρησίαν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[500] |
φθόνον
ἔχει
νικώμενον.
~εἶθ´
ἥλιος
|
μὲν |
νύξ
τε
δουλεύει
μέτροις,
~σὺ |
[300] |
~πόθον
ἀμφιδάκρυτον
ἀεὶ
κατέχων
~ἀνῆιξεν
|
μὲν |
ξίφους
~ἐπ´
αὐτόχειρά
τε
σφαγὰν
|
[100] |
δ´
οὗτός
ἐστι;
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
παῖς
|
μὲν |
Οἰνέως
ἔφυ
~Τυδεύς,
Ἄρη
δ´ |
[1400] |
μητρός,
κἀπιθεὶς
ὑγρὰν
χέρα
~φωνὴν
|
μὲν |
οὐκ
ἀφῆκεν,
ὀμμάτων
δ´
ἄπο
|
[850] |
καὶ
μέγας
Θήβαις
ἀγών.
~βασιλεὺς
|
μὲν |
οὖν
βέβηκε
κοσμηθεὶς
ὅπλοις
~ἤδη |
[900] |
~{οἱ
σοί
τε
παῖδες.
Αἵμονος
|
μὲν |
οὖν
γάμοι
~σφαγὰς
ἀπείργους´·
οὐ |
[1150] |
τε
νεκροῖς
ἐξεσωρεύονθ´
ὁμοῦ.
~πύργων
|
μὲν |
οὖν
γῆς
ἔσχομεν
κατασκαφὰς
~ἐς |
[550] |
ἥγησαι
τόδε;
~περιβλέπεσθαι
τίμιον;
κενὸν
|
μὲν |
οὖν.
~ἢ
πολλὰ
μοχθεῖν
πόλλ´ |
[450] |
πρὶν
μηδενὸς
μνείαν
ἔχειν.
~λόγος
|
μὲν |
οὖν
σὸς
πρόσθε,
Πολύνεικες
τέκνον· |
[400] |
κἀμὲ
καὶ
πᾶσαν
πόλιν.
~{πάλαι
|
μὲν |
οὖν
ὑμνηθέν,
ἀλλ´
ὅμως
ἐρῶ· |
[850] |
μάλιστα
σώσαιμεν
πόλιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
Ἐτεοκλέους
|
μὲν |
οὕνεκ´
ἂν
κλήισας
στόμα
~χρησμοὺς |
[950] |
παῖδα
σῶσον
ἢ
πόλιν.
~τὰ
|
μὲν |
παρ´
ἡμῶν
πάντ´
ἔχεις·
ἡγοῦ, |
[1450] |
ἦν
δ´
ἔρις
στρατηλάταις.
~{οἱ
|
μὲν |
πατάξαι
πρόσθε
Πολυνείκη
δορί,
~οἱ |
[950] |
ἐμπύρωι
χρῆται
τέχνηι
~μάταιος·
ἢν
|
μὲν |
πικρὰ
σημήνας
τύχηι,
~ἐχθρὸς
καθέστηχ´ |
[1350] |
Οἰδίπου;
σήμαινέ
μοι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τὰ
|
μὲν |
πρὸ
πύργων
εὐτυχήματα
χθονὸς
~οἶσθ´· |
[1200] |
νεανίαι·
~φίλοι
δ´
ἐκόσμουν,
τῆσδε
|
μὲν |
πρόμον
χθονὸς
~Σπαρτῶν
ἀριστῆς,
τὸν |
[1100] |
τειχέων
ἡμῶν
πάρα.
~{καὶ
πρῶτα
|
μὲν |
προσῆγε
Νηίσταις
πύλαις
~λόχον
πυκναῖσιν |
[250] |
~παῖς
μετέρχεται
δόμους.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
~τὰ
|
μὲν |
πυλωρῶν
κλῆιθρά
μ´
εἰσεδέξατο
~δι´ |
[500] |
δουλεύσω
ποτέ;
~πρὸς
ταῦτ´
ἴτω
|
μὲν |
πῦρ,
ἴτω
δὲ
φάσγανα,
~ζεύγνυσθε |
[1650] |
χθόνα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
θύγατερ,
αἰνῶ
|
μέν |
σε
τῆς
προθυμίας.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´ |
[1300] |
τάδ´
εἰδέναι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀλλ´
οἴχεται
|
μὲν |
σὴ
κασιγνήτη
πάλαι·
~δοκῶ
δ´ |
[1300] |
τοῖσιν
Οἰδίπου.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
τὸ
|
μὲν |
σημεῖον
εἰσορῶ
τόδε,
~σκυθρωπὸν
ὄμμα |
[1600] |
τεθνηκότων
πλέον·
~οὐ
γὰρ
τὸ
|
μέν |
σοι
βαρὺ
κακῶν,
τὸ
δ´ |
[1100] |
~στικτοῖς
Πανόπτην
ὄμμασιν
δεδορκότα,
~τὰ
|
μὲν |
σὺν
ἄστρων
ἐπιτολαῖσιν
ὄμματα
~βλέποντα, |
[550] |
Θήβαισι,
φιλότιμος
δὲ
σύ}
~σοὶ
|
μὲν |
τάδ´
αὐδῶ.
σοὶ
δέ,
Πολύνεικες, |
[750] |
κἂν
φίλων
τις
ἦι.
~σοὶ
|
μὲν |
τάδ´
εἶπον·
προσπόλοις
δ´
ἐμοῖς |
[350] |
γένος·
~οὕτω
γὰρ
ἤρξατ´,
ἄνομα
|
μὲν |
τεκεῖν
ἐμέ,
~κακῶς
δὲ
γῆμαι |
[1100] |
παραφέροντι
ποιμέσιν
λόχων.
~καὶ
πρῶτα
|
μὲν |
τόξοισι
καὶ
μεσαγκύλοις
~ἐμαρνάμεσθα
σφενδόναις |
[1250] |
~ἔπειγ´
ἔπειγε,
θύγατερ·
ὡς,
ἢν
|
μὲν |
φθάσω
~παῖδας
πρὸ
λόγχης,
οὑμὸς |
[950] |
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
μολών.
~κἂν
|
μὲν |
φθάσωμεν,
ἔστι
σοι
σωτηρία·
~ἢν |
[1450] |
λαὸς
εἰς
ἔριν
λόγων,
~ἡμεῖς
|
μὲν |
ὡς
νικῶντα
δεσπότην
ἐμόν,
~οἱ |
[950] |
~αὐτὸς
δ´,
ἐν
ὡραίωι
γὰρ
|
ἕσταμεν |
βίου,
~θνήισκειν
ἕτοιμος
πατρίδος
ἐκλυτήριον. |
[1450] |
~καθῆστο
Κάδμου
λαὸς
ἀσπίδων
ἔπι,
|
~κἄφθημεν |
οὔπω
τεύχεσιν
πεφαργμένον
~Ἀργεῖον
ἐσπεσόντες |
[550] |
ἡ
προθυμία·
~οὐ
γὰρ
ἂν
|
ξυμβαῖμεν |
ἄλλως
ἢ
´πὶ
τοῖς
εἰρημένοις, |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀδικεῖν
κελεύεις
μ´·
οὐ
|
σιωπήσαιμεν |
ἄν.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δή
με |
[700] |
καλῶς.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δ´
εἰ
|
καθιππεύσαιμεν |
Ἀργείων
στρατόν;
~(ΚΡΕΩΝ)
κἀκεῖ
πέφαρκται |
[850] |
πάρα
~τί
δρῶντες
ἂν
μάλιστα
|
σώσαιμεν |
πόλιν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
Ἐτεοκλέους
μὲν
οὕνεκ´ |
[1050] |
διῆκε,
τῆιδε
γῆι
σωτηρίαν,
~λόχους
|
ἔνειμεν |
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
~πύλας
ἐφ´ |
[600] |
μῆτερ.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔξιθι
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἔξιμεν· |
πατέρα
δέ
μοι
δὸς
εἰσιδεῖν. |
[150] |
περὶ
δ´
ὠλένας
~δέραι
φιλτάται
|
βάλοιμεν |
χρόνωι,
~φυγάδα
μέλεον.
ὡς
~ὅπλοισι |
[700] |
μολεῖν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
νυκτὸς
αὐτοῖς
|
προσβάλοιμεν |
ἐκ
λόχου;
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ
σφαλείς |
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
στρωμνῆς
ἐς
ἀλκὴν
οὕνεκ´
|
ἤλθομεν |
πέρι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐνταῦθα
Ταλαοῦ
παῖς |
[1450] |
Ἀργείων
νεκρῶν
~σκυλεύματ´
εἴσω
τειχέων
|
ἐπέμπομεν. |
~ἄλλοι
δὲ
τοὺς
θανόντας
Ἀντιγόνης |
[1150] |
ὁμοῦ.
~πύργων
μὲν
οὖν
γῆς
|
ἔσχομεν |
κατασκαφὰς
~ἐς
τὴν
παροῦσαν
ἡμέραν· |
[800] |
θυραίας
ἀναμένειν
κουφίσματα.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
εἶἑν,
|
πάρεσμεν· |
τί
με
καλεῖς
σπουδῆι,
Κρέον; |
[750] |
~ἀλλ´
εἶμ´,
ὅπως
ἂν
μὴ
|
καταργῶμεν |
χέρα.
~{καί
μοι
γένοιτ´
ἀδελφὸν |
[1100] |
~πέτρων
τ´
ἀραγμοῖς·
ὡς
δ´
|
ἐνικῶμεν |
μάχηι,
~ἔκλαγξε
Τυδεὺς
καὶ
σὸς |
[1450] |
νεκρῶν
~λόγχαις
πιτνόντων.
ὡς
δ´
|
ἐνικῶμεν |
μάχηι,
~οἱ
μὲν
Διὸς
τροπαῖον |
[800] |
ἴχνος
τιθεῖς´
ἐμὸν
~πρόβαινε,
μὴ
|
σφαλῶμεν· |
ἀσθενὴς
πατήρ·
~κλήρους
τέ
μοι |
[700] |
προσκεῖσθαι
πύλαις.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δῆτα
|
δρῶμεν; |
ἀπορίαν
γὰρ
οὐ
μενῶ.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1050] |
περγάμων
δ´
ἀπ´
ὀρθίων
~λεύκασπιν
|
εἰσορῶμεν |
Ἀργείων
στρατὸν
~Τευμησσὸν
ἐκλιπόντα
καὶ |
[950] |
καὶ
λοχαγέτας
μολών.
~κἂν
μὲν
|
φθάσωμεν, |
ἔστι
σοι
σωτηρία·
~ἢν
δ´ |
[1300] |
ἂν
δακρῦσαί
γ´,
εἰ
φρονοῦντ´
|
ἐτύγχανεν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι
ξυμφορᾶς
βαρυποτμωτάτας,
~οἴμοι |
[1150] |
δὲ
κρᾶτα
διεπάλυνε
καὶ
ῥαφὰς
|
~ἔρρηξεν |
ὀστέων,
ἄρτι
δ´
οἰνωπὸν
γένυν
|
[650] |
ἔδευσε
γαῖαν,
~ἅ
νιν
εὐαλίοισι
|
~δεῖξεν |
αἰθέρος
πνοαῖς.
~καὶ
σέ,
τὸν |
[300] |
~δόμων
~πόθον
ἀμφιδάκρυτον
ἀεὶ
κατέχων
|
~ἀνῆιξεν |
μὲν
ξίφους
~ἐπ´
αὐτόχειρά
τε |
[1550] |
τάδ´
ἐκτελευτᾶι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλῶν
κακῶν
|
κατῆρξεν |
Οἰδίπου
δόμοις
~τόδ´
ἦμαρ·
εἴη |
[1400] |
~τετρωμένους
δ´
ἰδοῦσα
καιρίους
σφαγὰς
|
~ὤιμωξεν· |
Ὦ
τέκν´,
ὑστέρα
βοηδρόμος
~πάρειμι. |
[150] |
βαρύβρομοι
βρονταὶ
~κεραύνιόν
τε
φῶς
|
αἰθαλόεν, |
σύ
τοι
~μεγαλαγορίαν
ὑπεράνορα
κοιμίζεις· |
[0] |
οἴκους
ἀρσένων
κοινωνίαν.
~ὁ
δ´
|
εἶπεν· |
Ὦ
Θήβαισιν
εὐίπποις
ἄναξ,
~μὴ |
[800] |
Καδμογενῆ
τετραβάμοσι
χαλαῖς
~τείχεσι
χριμπτομένα
|
φέρεν |
αἰθέρος
εἰς
ἄβατον
φῶς
~γένναν, |
[1550] |
~φανερὰ
πᾶσι
τιθεμένα,
~τέκεσι
μαστὸν
|
ἔφερεν |
ἔφερεν
~ἱκέτις
ἱκέτιν
ὀρομένα.
~{ηὗρε |
[1550] |
πᾶσι
τιθεμένα,
~τέκεσι
μαστὸν
ἔφερεν
|
ἔφερεν
|
~ἱκέτις
ἱκέτιν
ὀρομένα.
~{ηὗρε
δ´ |
[1100] |
δεξιᾶι
δὲ
λαμπάδα
~Τιτὰν
Προμηθεὺς
|
ἔφερεν |
ὡς
πρήσων
πόλιν.
~ὁ
σὸς |
[400] |
δυστυχῆι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐδ´
ηὑγένειά
ς´
|
ἦρεν |
εἰς
ὕψος
μέγαν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κακὸν |
[0] |
´νδοὺς
ἔς
τε
βακχείαν
πεσὼν
|
~ἔπειρεν |
ἡμῖν
παῖδα,
καὶ
σπείρας
βρέφος
|
[400] |
τί
θηρσὶν
ὑμᾶς
δῆτ´
Ἄδραστος
|
ἤικασεν; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
στρωμνῆς
ἐς
ἀλκὴν
οὕνεκ´ |
[1150] |
προσαμβάσεις
~ἔχων
ἐχώρει,
καὶ
τοσόνδ´
|
ἐκόμπασεν, |
~μηδ´
ἂν
τὸ
σεμνὸν
πῦρ |
[450] |
ταῦθ´
ὁρκίους
τε
δοὺς
θεοὺς
|
~ἔδρασεν |
οὐδὲν
ὧν
ὑπέσχετ´,
ἀλλ´
ἔχει
|
[1350] |
σιδήρωι
παραδοθεῖσαν
εἰσιδών,
~κνήμην
τε
|
διεπέρασεν |
Ἀργεῖον
δόρυ·
~στρατὸς
δ´
ἀνηλάλαξε |
[400] |
οὐκ
οἶδ´·
ὁ
δαίμων
μ´
|
ἐκάλεσεν |
πρὸς
τὴν
τύχην.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
σοφὸς |
[1650] |
ἦμάρ
μ´
ὤλβις´,
ἓν
δ´
|
ἀπώλεσεν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
μετασχεῖν
κἀμὲ
δεῖ |
[1350] |
ἐκτὸς
ἀσπίδος
~τίθησι·
Πολυνείκης
δ´
|
ἀπήντησεν |
δορί,
~πληγὴν
σιδήρωι
παραδοθεῖσαν
εἰσιδών, |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
εἶδες
τὸ
τόλμημ´
οἷον
|
ἐξωνείδισεν; |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴστω
σίδηρος
ὅρκιόν
τέ |
[1150] |
Ζῆνα
πολέμιον
στρατῶι,
~ἔξω
τάφρου
|
καθεῖσεν |
Ἀργείων
στρατόν.
~οἱ
δ´
αὖ |
[1550] |
μολεῖν
~ἄγονον
Ἀπόλλων
Λαΐωι
μ´
|
ἐθέσπισεν
|
~φονέα
γενέσθαι
πατρός·
ὦ
τάλας |
[500] |
μέρη
σταθμῶν
~Ἰσότης
ἔταξε
κἀριθμὸν
|
διώρισεν, |
~νυκτός
τ´
ἀφεγγὲς
βλέφαρον
ἡλίου |
[650] |
βρέφος
~χλοηφόροισιν
ἔρνεσιν
~κατασκίοισιν
ὀλβίσας
|
ἐνώτισεν, |
~βάκχιον
χόρευμα
παρθένοισι
~Θηβαΐαισι
~καὶ |
[1400] |
ὀμφαλοῦ
~καθῆκεν
ἔγχος
σφονδύλοις
τ´
|
ἐνήρμοσεν. |
~ὁμοῦ
δὲ
κάμψας
πλευρὰ
καὶ |
[400] |
σπέσθαι
στρατόν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
δισσοῖς
Ἄδραστος
|
ὤμοσεν |
γαμβροῖς
τόδε,
~{Τυδεῖ
τε
κἀμοί, |
[1400] |
μάρμαρον
πέτρον,
~μέσον
δ´
ἄκοντ´
|
ἔθραυσεν· |
ἐξ
ἴσου
δ´
Ἄρης
~ἦν, |
[1150] |
ὀστέων,
ἄρτι
δ´
οἰνωπὸν
γένυν
|
~καθηιμάτωσεν· |
οὐδ´
ἀποίσεται
βίον
~τῆι
καλλιτόξωι |
[1550] |
νεκρῶν
πάρα
φάσγανον
εἴσω
~σαρκὸς
|
ἔβαψεν, |
ἄχει
δὲ
τέκνων
ἔπες´
ἀμφὶ |
[550] |
οὐ
βέβαιος
ἀλλ´
ἐφήμερος.
~ἄγ´,
|
ἤν |
ς´
ἔρωμαι
δύο
λόγω
προθεῖς´ |
[400] |
πρᾶσσε·
τὰ
φίλων
δ´
οὐδέν,
|
ἤν |
τις
δυστυχῆι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐδ´
ηὑγένειά |
[550] |
σοι
γένοιθ´
ὑφ´
Ἑλλήνων
λαβεῖν.
|
~ἢν |
δ´
αὖ
κρατηθῆις
καὶ
τὰ |
[1250] |
λόγχης,
οὑμὸς
ἐν
φάει
βίος·
|
~{ἢν |
δ´
ὑστερήσηις,
οἰχόμεσθα,
κατθανῆι·
~θανοῦσι |
[950] |
μὲν
φθάσωμεν,
ἔστι
σοι
σωτηρία·
|
~ἢν |
δ´
ὑστερήσηις,
οἰχόμεσθα,
κατθανῆι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ) |
[550] |
πόλιν
σῶσαι
θέλεις,
~ἐρεῖς
τυραννεῖν;
|
ἢν |
δὲ
νικήσηι
ς´
ὅδε
~Ἀργεῖά |
[550] |
καὶ
σὺ
πορθήσων
πόλιν.
~φέρ´,
|
ἢν |
ἕληις
γῆν
τήνδ´,
ὃ
μὴ |
[900] |
καρπὸν
ἀντί
θ´
αἵματος
~αἷμ´
|
ἢν |
λάβηι
βρότειον,
ἕξετ´
εὐμενῆ
~Γῆν, |
[150] |
θηλειῶν
ἔφυ,
~σμικράς
τ´
ἀφορμὰς
|
ἢν |
λάβωσι
τῶν
λόγων
~πλείους
ἐπεσφέρουσιν· |
[950] |
δ´
ἐμπύρωι
χρῆται
τέχνηι
~μάταιος·
|
ἢν |
μὲν
πικρὰ
σημήνας
τύχηι,
~ἐχθρὸς |
[1250] |
μελλητέον.
~ἔπειγ´
ἔπειγε,
θύγατερ·
ὡς,
|
ἢν |
μὲν
φθάσω
~παῖδας
πρὸ
λόγχης, |
[1200] |
ἐπ´
ἀγαθοῖσί
σοι
κακά.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ἢν |
μή
γε
φεύγων
ἐκφύγηις
πρὸς |
[1600] |
οὐ
δίκαιον
ἐκπονεῖν;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκ,
|
ἢν |
πονηρά
γ´
ἦι
κακῶς
τ´ |
[750] |
σφ´
ἐπήινεσα·
~ἡμᾶς
δ´
ἀραῖσιν,
|
ἢν |
τύχηι,
κατακτενεῖ.
~ἓν
δ´
ἐστὶν |
[400] |
δ´
ἔσχες
λέχος;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
νὺξ
|
ἦν, |
Ἀδράστου
δ´
ἦλθον
ἐς
παραστάδας. |
[500] |
σοφόν
θ´
ἅμα,
~οὐκ
ἦν
|
ἂν |
ἀμφίλεκτος
ἀνθρώποις
ἔρις·
~νῦν
δ´ |
[500] |
ἔφυ
σοφόν
θ´
ἅμα,
~οὐκ
|
ἦν |
ἂν
ἀμφίλεκτος
ἀνθρώποις
ἔρις·
~νῦν |
[1750] |
κλείν´
αἰνίγματ´
ἔγνων
καὶ
μέγιστος
|
ἦν |
ἀνήρ,
~ὃς
μόνος
Σφιγγὸς
κατέσχον |
[1450] |
ἐμόν,
~οἱ
δ´
ὡς
ἐκεῖνον·
|
ἦν |
δ´
ἔρις
στρατηλάταις.
~{οἱ
μὲν |
[650] |
~καὶ
γυναιξὶν
εὐίοις.
~ἔνθα
φόνιος
|
ἦν |
δράκων
~Ἄρεος,
ὠμόφρων
φύλαξ,
~νάματ´ |
[1100] |
δ´
ἑβδόμαις
Ἄδραστος
ἐν
πύλαισιν
|
ἦν, |
~ἑκατὸν
ἐχίδναις
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν
γραφῆι, |
[1400] |
ὥστε
σημῆναι
φίλα.
~ὁ
δ´
|
ἦν |
ἔτ´
ἔμπνους,
πρὸς
κασιγνήτην
δ´ |
[1400] |
ἔθραυσεν·
ἐξ
ἴσου
δ´
Ἄρης
|
~ἦν, |
κάμακος
ἀμφοῖν
χεῖρ´
ἀπεστερημένοιν.
~ἐνθένδε |
[1000] |
φόνιος
ἐκ
θεῶν
~ὃς
τάδ´
|
ἦν |
ὁ
πράξας.
~ἰάλεμοι
δὲ
ματέρων, |
[1000] |
~βροντᾶι
δὲ
στεναγμὸς
~ἀχά
τ´
|
ἦν |
ὅμοιος,
~ὁπότε
πόλεος
ἀφανίσειεν
~ἁ |
[1150] |
ὅπλα
~ξυνῆψαν
ἔγχη·
πάντα
δ´
|
ἦν |
ὁμοῦ
κακά·
~ἔθρωισκον
ἐξέπιπτον
ἀντύγων |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ
γε
πόλεως
ἐχθρὸς
|
ἦν |
οὐκ
ἐχθρὸς
ὤν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν |
[1100] |
δ´
ὅπως
ἤκουσαν,
οὔτις
ἀργὸς
|
ἦν· |
~πολλοὶ
δ´
ἔπιπτον
κρᾶτας
αἱματούμενοι, |
[400] |
οὗτος;
ὡς
ἄρ´
ἄθλιος
κἀκεῖνος
|
ἦν. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
Τυδεύς,
ὃν
Οἰνέως
φασὶν |
[0] |
ἁρπαγαῖσι
πόλιν
ἐμός
τ´
οὐκ
|
ἦν |
πόσις,
~Κρέων
ἀδελφὸς
τἀμὰ
κηρύσσει |
[400] |
ματεύων,
ἦι
φυγὰς
πλανώμενος;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἦν |
ταῦτα·
κἆιτά
γ´
ἦλθεν
ἄλλος |
[850] |
τῆς
πάροιθεν
ἡμέρας·
~κἀκεῖ
γὰρ
|
ἦν |
τις
πόλεμος
Εὐμόλπου
δορός,
~οὗ |
[850] |
πείσεται.
~{ἐκεῖνο
μὲν
γὰρ
πρῶτον
|
ἦν, |
τῶν
Οἰδίπου
~μηδένα
πολίτην
μηδ´ |
[0] |
Λάιός
μ´·
ἐπεὶ
δ´
ἄπαις
|
~ἦν |
χρόνια
λέκτρα
τἄμ´
ἔχων
ἐν |
[1300] |
ἐμαυτὸν
ἢ
πόλιν
~στένω
δακρύσας,
|
ἣν |
πέριξ
ἔχει
νέφος
~τοιοῦτον
ὥστε |
[800] |
ἔτεκές
ποτε,
~βάρβαρον
ὡς
ἀκοὰν
|
ἐδάην |
ἐδάην
ποτ´
ἐν
οἴκοις,
~τὰν |
[800] |
ποτε,
~βάρβαρον
ὡς
ἀκοὰν
ἐδάην
|
ἐδάην |
ποτ´
ἐν
οἴκοις,
~τὰν
ἀπὸ |
[1150] |
ὡς
κύκλωμ´
Ἰξίονος}
~εἱλίσσετ´,
ἐς
|
γῆν |
δ´
ἔμπυρος
πίπτει
νεκρός.
~ὡς |
[900] |
ἢν
λάβηι
βρότειον,
ἕξετ´
εὐμενῆ
|
~Γῆν, |
ἥ
ποθ´
ἡμῖν
χρυσοπήληκα
στάχυν
|
[950] |
πάτερ,
μολεῖν;
~(ΚΡΕΩΝ)
Αἰτωλίδ´
ἐς
|
γῆν. |
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
ἐκ
δὲ
τῆσδε
ποῖ |
[150] |
παῖ.
σὺν
δίκηι
δ´
ἥκουσι
|
γῆν· |
~ὃ
καὶ
δέδοικα
μὴ
σκοπῶς´ |
[1550] |
σέθεν.
~οὔκουν
ς´
ἐάσω
τήνδε
|
γῆν |
οἰκεῖν
ἔτι·
~σαφῶς
γὰρ
εἶπε |
[500] |
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν
ἄλλως
τήνδε
|
γῆν |
οἰκεῖν
θέλει,
~ἔξεστ´·
ἐκείνου
δ´ |
[1550] |
οὐ
μή
ποτε
~σοῦ
τήνδε
|
γῆν |
οἰκοῦντος
εὖ
πράξειν
πόλιν.
~ἀλλ´ |
[0] |
~ἀκτῖν´
ἐφῆκας,
Κάδμος
ἡνίκ´
ἦλθε
|
γῆν
|
~τήνδ´,
ἐκλιπὼν
Φοίνισσαν
ἐναλίαν
χθόνα· |
[550] |
πορθήσων
πόλιν.
~φέρ´,
ἢν
ἕληις
|
γῆν |
τήνδ´,
ὃ
μὴ
τύχοι
ποτέ, |
[500] |
σὺν
ὅπλοις
τόνδε
καὶ
πορθοῦντα
|
γῆν
|
~τυχεῖν
ἃ
χρήιζει·
ταῖς
γὰρ |
[1350] |
~τίθησι·
Πολυνείκης
δ´
ἀπήντησεν
δορί,
|
~πληγὴν |
σιδήρωι
παραδοθεῖσαν
εἰσιδών,
~κνήμην
τε |
[1650] |
Πολυνείκους
τε
ποῦ;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τώδ´
|
ἐκτάδην |
σοι
κεῖσθον
ἀλλήλοιν
πέλας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[1100] |
πρὶν
κατεξάνθαι
βολαῖς,
~τί
μέλλετ´
|
ἄρδην |
πάντες
ἐμπίπτειν
πύλαις,
~γυμνῆτες
ἱππῆς |
[1600] |
ἂν
βίον;
~πόθεν;
τί
μ´
|
ἄρδην |
ὧδ´
ἀποκτείνεις,
Κρέον;
~ἀποκτενεῖς
γάρ, |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
θέλεις
ἀκοῦσαι
δῆτα
καὶ
|
σπουδὴν |
ἔχεις;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐς
γὰρ
τί |
[150] |
ὦ
Διὸς
ἔρνος
~Ἄρτεμι,
δουλοσύναν
|
τλαίην. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
τέκνον,
ἔσβα
δῶμα |
[1200] |
οἱ
θεοὶ
~γνώμην
ἔχουσιν,
εὐτυχὴς
|
εἴην |
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς
τὰ
τῶν |
[500] |
ὄνειδος,
εἰ
Μυκηναίου
δορὸς
~φόβωι
|
παρείην |
σκῆπτρα
τἀμὰ
τῶιδ´
ἔχειν.
~χρῆν |
[1600] |
ἐμόν
ποτ´
εὐγενὲς
~οὐκ
ἂν
|
προδοίην, |
οὐδέ
περ
πράσσων
κακῶς.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1000] |
μὲν
θεσφάτων
ἐλεύθεροι
~κοὐκ
εἰς
|
ἀνάγκην |
δαιμόνων
ἀφιγμένοι
~στάντες
παρ´
ἀσπίδ´ |
[450] |
ἐπίσχες·
οὔτοι
τὸ
ταχὺ
τὴν
|
δίκην |
ἔχει,
~βραδεῖς
δὲ
μῦθοι
πλεῖστον |
[1650] |
καὶ
τῶι
τάφωι
νυν
τὴν
|
δίκην |
παρασχέτω.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
πλημμελήσας,
τὸ |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἔννομον
γὰρ
τὴν
|
δίκην |
πράσσεσθέ
νιν.
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ
γε |
[750] |
λόγους
ἀφίξεται,
~ἐγὼ
δὲ
τέχνην
|
μαντικὴν |
ἐμεμψάμην
~ἤδη
πρὸς
αὐτόν,
ὥστε |
[1350] |
~ὡς
εἰς
ἀγῶνα
μονομάχου
τ´
|
ἀλκὴν |
δορός.
~βλέψας
δ´
ἐς
Ἄργος |
[850] |
βέβηκε
κοσμηθεὶς
ὅπλοις
~ἤδη
πρὸς
|
ἀλκὴν |
Ἐτεοκλῆς
Μυκηνίδα·
~ἐμοὶ
δ´
ἀπέσταλκ´ |
[1250] |
τῶν
ἡσσωμένων.
~ἀλλ´,
εἴ
τιν´
|
ἀλκὴν |
ἢ
σοφοὺς
ἔχεις
λόγους
~ἢ |
[400] |
Ἄδραστος
ἤικασεν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
στρωμνῆς
ἐς
|
ἀλκὴν |
οὕνεκ´
ἤλθομεν
πέρι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐνταῦθα |
[250] |
Ἀγήνορος
τέκνων,
~ἐμῶν
τυράννων,
ὧν
|
ἀπεστάλην |
ὕπο,
~γονυπετεῖς
ἕδρας
προσπίτνω
ς´, |
[50] |
Ἄργος
ἐλθών,
κῆδος
Ἀδράστου
λαβών,
|
~πολλὴν |
ἀθροίσας
ἀσπίδ´
Ἀργείων
ἄγει·
~ἐπ´ |
[1100] |
ἐπῆν
~γίγας
ἐπ´
ὤμοις
γηγενὴς
|
ὅλην |
πόλιν
~φέρων
μοχλοῖσιν
ἐξανασπάσας
βάθρων, |
[500] |
ὅμοιον
οὐδὲν
οὔτ´
ἴσον
βροτοῖς
|
~πλὴν |
ὀνόμασιν·
τὸ
δ´
ἔργον
οὐκ |
[1650] |
κεῖσθον
ἀλλήλοιν
πέλας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πρόσθες
|
τυφλὴν |
χεῖρ´
ἐπὶ
πρόσωπα
δυστυχῆ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[700] |
σὸν
δέμας
θηρώμενος.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
|
μὴν |
ἐγὼ
ς´
ἔχρηιζον
εἰσιδεῖν,
Κρέον· |
[1600] |
με
γῆς
ἔξω
βαλεῖς.
~οὐ
|
μὴν |
ἑλίξας
γ´
ἀμφὶ
σὸν
χεῖρας |
[400] |
οὐδὲν
εὐγενὴς
ἀνήρ.
~(ΧΟΡΟΣ)
καὶ
|
μὴν |
Ἐτεοκλῆς
ἐς
διαλλαγὰς
ὅδε
~χωρεῖ· |
[700] |
τειχέων
ἔσω
στρατόν.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
|
μὴν |
τὸ
νικᾶν
γ´
ἐστι
πᾶν |
[400] |
ὡς
ἀκουσίως
~τοῖς
φιλτάτοις
ἑκοῦσιν
|
ἠράμην |
δόρυ.
~ἀλλ´
ἐς
σὲ
τείνει |
[1600] |
βίον
~ἄνευ
θεῶν
του
ταῦτ´
|
ἐμηχανησάμην. |
~εἶἑν·
τί
δράσω
δῆθ´
ὁ |
[450] |
σοφῶν.
~ἐγὼ
δὲ
πατρὸς
δωμάτων
|
προυσκεψάμην
|
~τοὐμόν
τε
καὶ
τοῦδ´,
ἐκφυγεῖν |
[750] |
ἀφίξεται,
~ἐγὼ
δὲ
τέχνην
μαντικὴν
|
ἐμεμψάμην
|
~ἤδη
πρὸς
αὐτόν,
ὥστε
μοι |
[750] |
θ´,
ὃς
ἦλθε
πατρίδα
πορθήσων
|
ἐμήν. |
~γάμους
δ´
ἀδελφῆς
Ἀντιγόνης
παιδός |
[1350] |
θ´
ὃς
ἦλθε
πατρίδα
πορθήσων
|
ἐμήν} |
~ἐπεὶ
δ´
ἀνήφθη
πυρσὸς
ὣς |
[1350] |
μοι
κτανεῖν
ἀδελφόν,
ἀντήρη
δ´
|
ἐμὴν
|
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν
νικηφόρον.
~{αἴσχιστον
αἰτῶν |
[400] |
μοι
~διδόντες·
ἐπὶ
γὰρ
τὴν
|
ἐμὴν |
στρατεύομαι
~πόλιν.
θεοὺς
δ´
ἐπώμος´ |
[500] |
ἁρμάτων,
~ὡς
οὐ
παρήσω
τῶιδ´
|
ἐμὴν |
τυραννίδα.
~εἴπερ
γὰρ
ἀδικεῖν
χρή, |
[750] |
νιν
σοῦ
τε
τήν
τ´
|
ἐμὴν |
χάριν.
~πατὴρ
δ´
ἐς
αὑτὸν |
[850] |
ἀπαρχὰς
πολεμίων
σκυλευμάτων.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἰωνὸν
|
ἐθέμην |
καλλίνικα
σὰ
στέφη·
~ἐν
γὰρ |
[1350] |
δορί,
~πληγὴν
σιδήρωι
παραδοθεῖσαν
εἰσιδών,
|
~κνήμην |
τε
διεπέρασεν
Ἀργεῖον
δόρυ·
~στρατὸς |
[1550] |
ἤδη
λήγεθ´,
ὡς
ὥρα
τάφου
|
~μνήμην |
τίθεσθαι·
τῶνδε
δ´,
Οἰδίπου,
λόγων
|
[1650] |
τῆς
προθυμίας.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
εἰ
|
γαμοίμην, |
σὺ
δὲ
μόνος
φεύγοις,
πάτερ; |
[1050] |
πρὸς
κίνδυνον
Ἀργείου
δορός;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
ἀκμήν |
γ´
ἐπ´
αὐτήν·
ἀλλ´
ὁ |
[350] |
μῆτερ,
φρονῶν
εὖ
κοὐ
φρονῶν
|
ἀφικόμην
|
~ἐχθροὺς
ἐς
ἄνδρας·
ἀλλ´
ἀναγκαίως |
[350] |
δὲ
τάρβους
ἐς
φόβον
τ´
|
ἀφικόμην
|
~μή
τις
δόλος
με
πρὸς |
[350] |
ἐσήγαγεν
~τείχη
πατρῶια·
πολύδακρυς
δ´
|
ἀφικόμην, |
~χρόνιος
ἰδὼν
μέλαθρα
καὶ
βωμοὺς |
[1600] |
ὦ
τάλας
ἐγώ.
~ἐπεὶ
δ´
|
ἐγενόμην, |
αὖθις
ὁ
σπείρας
πατὴρ
~κτείνει |
[1150] |
πάλας,
~ἄλλας
ἐπήιει
παῖς
σός,
|
εἱπόμην |
δ´
ἐγώ.
~ὁρῶ
δὲ
Τυδέα |
[1250] |
βίος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
πῶς
εἶπας;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
αἰχμὴν |
ἐς
μίαν
καθέστατον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οἲ |
[1200] |
εἰ
δ´
ἀμείνον´
οἱ
θεοὶ
|
~γνώμην |
ἔχουσιν,
εὐτυχὴς
εἴην
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[950] |
μὲν
~γέροντι,
τοὐμὸν
δ´
οὐχὶ
|
συγγνώμην |
ἔχει,
~προδότην
γενέσθαι
πατρίδος
ἥ |
[1400] |
~ἐν
γῆι
πατρώιαι,
καὶ
πόλιν
|
θυμουμένην
|
~παρηγορεῖτον,
ὡς
τοσόνδε
γοῦν
τύχω
|
[1100] |
σάκει,
~ἑκηβόλοις
τόξοισιν
Ἀταλάντην
κάπρον
|
~χειρουμένην |
Αἰτωλόν.
ἐς
δὲ
Προιτίδας
~πύλας |
[350] |
ὕδωρ·
~ὧν
οὐ
δικαίως
ἀπελαθεὶς
|
ξένην |
πόλιν
~ναίω,
δι´
ὄσσων
νᾶμ´ |
[50] |
~κόρας
τε
δισσάς·
τὴν
μὲν
|
Ἱσμήνην |
πατὴρ
~ὠνόμασε,
τὴν
δὲ
πρόσθεν |
[50] |
παιδὶ
δύο
μὲν
ἄρσενας,
~Ἐτεοκλέα
|
κλεινήν |
τε
Πολυνείκους
βίαν,
~κόρας
τε |
[800] |
σόν·
ὡς
ἐμὸν
κάμνει
γόνυ,
|
~πυκνὴν |
δὲ
βαίνων
ἤλυσιν
μόλις
περῶ. |
[50] |
πατὴρ
~ὠνόμασε,
τὴν
δὲ
πρόσθεν
|
Ἀντιγόνην |
ἐγώ.
~μαθὼν
δὲ
τἀμὰ
λέκτρα |
[750] |
ἐς
λόγους
ἀφίξεται,
~ἐγὼ
δὲ
|
τέχνην |
μαντικὴν
ἐμεμψάμην
~ἤδη
πρὸς
αὐτόν, |
[1400] |
~ἤκουσε
μητρός,
κἀπιθεὶς
ὑγρὰν
χέρα
|
~φωνὴν |
μὲν
οὐκ
ἀφῆκεν,
ὀμμάτων
δ´ |
[1100] |
πύλαις·
~σιδηρονώτοις
δ´
ἀσπίδος
κύκλοις
|
ἐπῆν
|
~γίγας
ἐπ´
ὤμοις
γηγενὴς
ὅλην |
[1100] |
~δράκοντες
ἔφερον
τέκνα
Καδμείων
γνάθοις.
|
~παρῆν |
δ´
ἑκάστου
τῶνδέ
μοι
θεάματα
|
[1100] |
μέτα,
~ὡς
ὕστερον
θανόντος
εἰσορᾶν
|
παρῆν. |
~Ὁμολωίσιν
δὲ
τάξιν
εἶχε
πρὸς |
[1600] |
~κτείνει
με
νομίσας
πολέμιον
πεφυκέναι·
|
~χρῆν |
γὰρ
θανεῖν
νιν
ἐξ
ἐμοῦ· |
[500] |
παρείην
σκῆπτρα
τἀμὰ
τῶιδ´
ἔχειν.
|
~χρῆν |
δ´
αὐτὸν
οὐχ
ὅπλοισι
τὰς |
[50] |
ἡμᾶς,
δὸς
δὲ
σύμβασιν
τέκνοις.
|
~χρῆν |
δ´,
εἰ
σοφὸς
πέφυκας,
οὐκ |
[950] |
τῶν
θεῶν.
Φοῖβον
ἀνθρώποις
μόνον
|
~χρῆν |
θεσπιωιδεῖν,
ὃς
δέδοικεν
οὐδένα.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[350] |
~ὅπως
δ´
ἔρωμαι,
μή
τι
|
σὴν |
δάκω
φρένα,
~δέδοιχ´,
ἃ
χρήιζω· |
[950] |
λέγεις,
πάτερ.
~χώρει
νυν·
ὡς
|
σὴν |
πρὸς
κασιγνήτην
μολών,
~ἧς
πρῶτα |
[600] |
οὐκέθ´
αἱματηρὸν
τοὐμὸν
ἀργήσει
ξίφος.
|
~τὴν |
δὲ
θρέψασάν
με
γαῖαν
καὶ |
[50] |
τὴν
μὲν
Ἱσμήνην
πατὴρ
~ὠνόμασε,
|
τὴν |
δὲ
πρόσθεν
Ἀντιγόνην
ἐγώ.
~μαθὼν |
[450] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐπίσχες·
οὔτοι
τὸ
ταχὺ
|
τὴν |
δίκην
ἔχει,
~βραδεῖς
δὲ
μῦθοι |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
τῶι
τάφωι
νυν
|
τὴν |
δίκην
παρασχέτω.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
πλημμελήσας, |
[1650] |
δοθήσεται;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἔννομον
γὰρ
|
τὴν |
δίκην
πράσσεσθέ
νιν.
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ |
[750] |
ἐγὼ
σφαλῶ,
~σοὶ
χρὴ
μέλεσθαι·
|
τὴν |
δόσιν
δ´
ἐχέγγυον
~τὴν
πρόσθε |
[400] |
δέ
μοι
~διδόντες·
ἐπὶ
γὰρ
|
τὴν |
ἐμὴν
στρατεύομαι
~πόλιν.
θεοὺς
δ´ |
[0] |
~ΦΟΙΝΙΣΣΑΙ
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
~{Ὦ
|
τὴν |
ἐν
ἄστροις
οὐρανοῦ
τέμνων
ὁδὸν
|
[1600] |
Ἀντιγόνη,
δόμων
ἔσω
~καὶ
παρθενεύου
|
τὴν |
ἐσιοῦσαν
ἡμέραν
~μένους´,
ἐν
ἧι |
[500] |
ἔνερθε,
δυνατὸς
ὢν
δρᾶσαι
τάδε,
|
~τὴν |
θεῶν
μεγίστην
ὥστ´
ἔχειν
Τυραννίδα. |
[50] |
Πολυνείκους
βίαν,
~κόρας
τε
δισσάς·
|
τὴν |
μὲν
Ἱσμήνην
πατὴρ
~ὠνόμασε,
τὴν |
[1150] |
οὖν
γῆς
ἔσχομεν
κατασκαφὰς
~ἐς
|
τὴν |
παροῦσαν
ἡμέραν·
εἰ
δ´
εὐτυχὴς
|
[750] |
μέλεσθαι·
τὴν
δόσιν
δ´
ἐχέγγυον
|
~τὴν |
πρόσθε
ποιῶ
νῦν
ἐπ´
ἐξόδοις |
[750] |
~τρέφ´
ἀξίως
νιν
σοῦ
τε
|
τήν |
τ´
ἐμὴν
χάριν.
~πατὴρ
δ´ |
[50] |
τῆσδε
λαμβάνει
χθονός,
~γαμεῖ
δὲ
|
τὴν |
τεκοῦσαν
οὐκ
εἰδὼς
τάλας
~οὐδ´ |
[500] |
ποῦ
´στιν
ἡ
δίκη;
~τί
|
τὴν |
τυραννίδ´,
ἀδικίαν
εὐδαίμονα,
~τιμᾶις
ὑπέρφευ |
[900] |
ὑπὲρ
πάτρας,
~σὸν
παῖδ´,
ἐπειδὴ
|
τὴν |
τύχην
αὐτὸς
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί |
[400] |
ὁ
δαίμων
μ´
ἐκάλεσεν
πρὸς
|
τὴν |
τύχην.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
σοφὸς
γὰρ
ὁ |
[850] |
τόδ´
ἀσφαλὲς
~πικρόν
τε
τοῖσι
|
τὴν |
τύχην
κεκτημένοις
~πόλει
παρασχεῖν
φάρμακον |
[0] |
~γνοὺς
τἀμπλάκημα
τοῦ
θεοῦ
τε
|
τὴν |
φάτιν,
~λειμῶν´
ἐς
Ἥρας
καὶ |
[400] |
διαλλάξεις
τέκνα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
~μῆτερ,
πάρειμι·
|
τὴν |
χάριν
δὲ
σοὶ
διδοὺς
~ἦλθον. |
[1350] |
ὑφίζανον
κύκλοις,
~ὅπως
σίδηρος
ἐξολισθάνοι
|
μάτην. |
~εἰ
δ´
ὄμμ´
ὑπερσχὸν
ἴτυος |
[1750] |
γὰρ
τί
ταῦτα
θρηνῶ
καὶ
|
μάτην |
ὀδύρομαι;
~τὰς
γὰρ
ἐκ
θεῶν |
[550] |
ἀλλ´
ἀναλοῦται
χρόνος
~οὑν
μέσωι
|
μάτην, |
περαίνει
δ´
οὐδὲν
ἡ
προθυμία· |
[1200] |
δὲ
λαμπρὼ
χρῶμά
τ´
οὐκ
|
ἠλλαξάτην
|
~μαργῶντ´
ἐπ´
ἀλλήλοισιν
ἱέναι
δόρυ. |
[1300] |
ὅτι
ποτὲ
μονομάχον
~ἐπὶ
φρέν´
|
ἠλθέτην. |
~βοᾶι
βαρβάρωι
στενακτὰν
ἰαχὰν
~μελομέναν |
[400] |
καὶ
σοὶ
τί
θηρῶν
ὀνόματος
|
μετῆν, |
τέκνον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐκ
οἶδ´·
ὁ |
[1400] |
τούτοις
κακά.
~ἐπεὶ
τέκνω
πεσόντ´
|
ἐλειπέτην |
βίον,
~ἐν
τῶιδε
μήτηρ
ἡ |
[1400] |
δ´
ἦν
ἔτ´
ἔμπνους,
πρὸς
|
κασιγνήτην |
δ´
ἰδὼν
~γραῖάν
τε
μητέρ´ |
[950] |
~χώρει
νυν·
ὡς
σὴν
πρὸς
|
κασιγνήτην |
μολών,
~ἧς
πρῶτα
μαστὸν
εἵλκυς´, |
[350] |
διεσάφης´
οὔσας
κενάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχουσιν
|
Ἀφροδίτην |
τιν´,
εὐδίαν
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πόθεν |
[850] |
πρῶτον
ἦν,
τῶν
Οἰδίπου
~μηδένα
|
πολίτην |
μηδ´
ἄνακτ´
εἶναι
χθονός,
~ὡς |
[1100] |
ἐν
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις
τόξοισιν
|
Ἀταλάντην |
κάπρον
~χειρουμένην
Αἰτωλόν.
ἐς
δὲ |
[950] |
τοὐμὸν
δ´
οὐχὶ
συγγνώμην
ἔχει,
|
~προδότην |
γενέσθαι
πατρίδος
ἥ
μ´
ἐγείνατο. |
[1450] |
λόγων,
~ἡμεῖς
μὲν
ὡς
νικῶντα
|
δεσπότην |
ἐμόν,
~οἱ
δ´
ὡς
ἐκεῖνον· |
[1600] |
μοι
~δαίμων
ἔδωκε
Πόλυβον
ἀμφὶ
|
δεσπότην. |
~κτανὼν
δ´
ἐμαυτοῦ
πατέρ´
ὁ |
[800] |
αὐτοῦ,
τέκνον·
~ὡς
παῖς
ἔτ´
|
ἀπτὴν |
πούς
τε
πρεσβύτου
φιλεῖ
~χειρὸς |
[1100] |
σημεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει
~στικτοῖς
|
Πανόπτην |
ὄμμασιν
δεδορκότα,
~τὰ
μὲν
σὺν |
[1050] |
πύλαισι
δωμάτων
κυρεῖ;
~ἀνοίγετ´,
ἐκπορεύετ´
|
Ἰοκάστην |
δόμων.
~ὠὴ
μάλ´
αὖθις.
διὰ |
[950] |
μολών,
~ἧς
πρῶτα
μαστὸν
εἵλκυς´,
|
Ἰοκάστην |
λέγω,
~μητρὸς
στερηθεὶς
ὀρφανός
τ´ |
[0] |
ἐκ
μιᾶς
ἔφυ,
~καλοῦσι
δ´
|
Ἰοκάστην |
με·
τοῦτο
γὰρ
πατὴρ
~ἔθετο. |
[1300] |
ἥκω
μετὰ
~γέρων
ἀδελφὴν
γραῖαν
|
Ἰοκάστην, |
ὅπως
~λούσηι
προθῆταί
τ´
οὐκέτ´ |
[500] |
ὢν
δρᾶσαι
τάδε,
~τὴν
θεῶν
|
μεγίστην |
ὥστ´
ἔχειν
Τυραννίδα.
~τοῦτ´
οὖν |
[400] |
χρήματ´
ἀνθρώποισι
τιμιώτατα
~δύναμίν
τε
|
πλείστην |
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
ἔχει.
~ἁγὼ |
[1050] |
δορός;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἀκμήν
γ´
ἐπ´
|
αὐτήν· |
ἀλλ´
ὁ
Καδμείων
Ἄρης
~κρείσσων |
[1150] |
ἠγόρευε
καὶ
πετρούμενος
~ἀνεῖρφ´
ὑπ´
|
αὐτὴν |
ἀσπίδ´
εἱλίξας
δέμας,
~κλίμακος
ἀμείβων |
[1150] |
θεοῖς
μέλει.
~{καὶ
νῦν
γὰρ
|
αὐτὴν |
δαιμόνων
ἔσωσέ
τις.
~(ΧΟΡΟΣ)
καλὸν |
[1600] |
ἐκλιποῦσα
τριπτύχους
θρήνους
νεκρῶν
~κόμιζε
|
σαυτήν, |
Ἀντιγόνη,
δόμων
ἔσω
~καὶ
παρθενεύου |
[1650] |
θάψω,
κἂν
ἀπεννέπηι
πόλις.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
σαυτὴν |
ἄρ´
ἐγγὺς
τῶιδε
συνθάψεις
νεκρῶι. |
[350] |
βωμοὺς
θεῶν
~γυμνάσιά
θ´
οἷσιν
|
ἐνετράφην |
Δίρκης
θ´
ὕδωρ·
~ὧν
οὐ |
[1300] |
ἐγὼ
δ´
ἥκω
μετὰ
~γέρων
|
ἀδελφὴν |
γραῖαν
Ἰοκάστην,
ὅπως
~λούσηι
προθῆταί |
[1400] |
οἰκτίρω
δέ
σε
~καὶ
τήνδ´
|
ἀδελφὴν |
καὶ
κασίγνητον
νεκρόν·
~φίλος
γὰρ |
[1200] |
μεθεὶς
~μόνος
συνάψω
συγγόνωι
τὠμῶι
|
μάχην· |
~κἂν
μὲν
κτάνω
τόνδ´,
οἶκον |
[1250] |
κρατεῖς.
~τάδ´
ἠγόρευον
παρακαλοῦντες
ἐς
|
μάχην. |
~μάντεις
δὲ
μῆλ´
ἔσφαζον
ἐμπύρους |
[550] |
ἦλθες
πρὸς
τὸν
οὐδὲν
ἐς
|
μάχην; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀσφαλὴς
γάρ
ἐστ´
ἀμείνων |
[650] |
αὐτὸν
συμβαλεῖν
βουλεύματα,
~πρὶν
ἐς
|
μάχην |
τε
καὶ
δορὸς
τάξιν
μολεῖν. |
[1100] |
δ´
οὐκ
ἔλασσον
Ἄρεος
ἐς
|
μάχην |
φρονῶν
~Καπανεὺς
προσῆγε
λόχον
ἐπ´ |
[1350] |
ὄμμ´
ὑπερσχὸν
ἴτυος
ἅτερος
μάθοι,
|
~λόγχην |
ἐνώμα
στόματι
προφθῆναι
θέλων·
~ἀλλ´ |
[1350] |
τρωθεὶς
στέρνα
Πολυνείκους
βίαι
~διῆκε
|
λόγχην, |
κἀπέδωκεν
ἡδονὰς
~Κάδμου
πολίταις,
ἀπὸ |
[400] |
~ἁγὼ
μεθήκω
δεῦρο
μυρίαν
ἄγων
|
~λόγχην· |
πένης
γὰρ
οὐδὲν
εὐγενὴς
ἀνήρ. |
[900] |
πάτρας,
~σὸν
παῖδ´,
ἐπειδὴ
τὴν
|
τύχην |
αὐτὸς
καλεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
φήις; |
[400] |
δαίμων
μ´
ἐκάλεσεν
πρὸς
τὴν
|
τύχην. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
σοφὸς
γὰρ
ὁ
θεός· |
[850] |
ἀσφαλὲς
~πικρόν
τε
τοῖσι
τὴν
|
τύχην |
κεκτημένοις
~πόλει
παρασχεῖν
φάρμακον
σωτηρίας, |
[950] |
εἰδῆτ´,
εἶμι
καὶ
σώσω
πόλιν
|
~ψυχήν |
τε
δώσω
τῆσδ´
ὑπερθανὼν
χθονός. |
[550] |
~τοιόνδε
σοι
γένοιθ´
ὑφ´
Ἑλλήνων
|
λαβεῖν. |
~ἢν
δ´
αὖ
κρατηθῆις
καὶ |
[750] |
~{καί
μοι
γένοιτ´
ἀδελφὸν
ἀντήρη
|
λαβεῖν
|
~καὶ
ξυσταθέντα
διὰ
μάχης
ἑλεῖν |
[1300] |
οὐ
τεθνηκότα
~τιμὰς
διδόντα
χθόνιον
|
εὐσεβεῖν |
θεόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
βέβηκ´
ἀδελφὴ
σὴ |
[500] |
πέρι
~κάλλιστον
ἀδικεῖν,
τἄλλα
δ´
|
εὐσεβεῖν |
χρεών.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
εὖ
λέγειν |
[350] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
δούλου
τόδ´
εἶπας,
μὴ
|
λέγειν |
ἅ
τις
φρονεῖ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς |
[450] |
ἀλλ´
οὖν
ξυνετά
μοι
δοκεῖς
|
λέγειν. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
πᾶσι
ταὐτὸν
καλὸν |
[750] |
~ὄνομα
δ´
ἑκάστου
διατριβὴ
πολλὴ
|
λέγειν, |
~ἐχθρῶν
ὑπ´
αὐτοῖς
τείχεσιν
καθημένων. |
[0] |
τἀκτὸς
τῶν
κακῶν
με
δεῖ
|
λέγειν; |
~παῖς
πατέρα
καίνει
καὶ
λαβὼν |
[400] |
~χωρεῖ·
σὸν
ἔργον,
μῆτερ
Ἰοκάστη,
|
λέγειν
|
~τοιούσδε
μύθους
οἷς
διαλλάξεις
τέκνα. |
[200] |
τις
~γυναιξὶ
μηδὲν
ὑγιὲς
ἀλλήλας
|
λέγειν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
~Τύριον
οἶδμα
λιποῦς´
ἔβαν
|
[500] |
εὐσεβεῖν
χρεών.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
εὖ
|
λέγειν |
χρὴ
μὴ
´πὶ
τοῖς
ἔργοις |
[300] |
~τί
μέλλεις
ὑπώροφα
μέλαθρα
περᾶν
|
~θιγεῖν |
τ´
ὠλέναισι
τέκνου;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
Φοίνισσαν |
[50] |
~ξυμβάντ´
ἔταξαν
τὸν
νεώτερον
πάρος
|
~φεύγειν |
ἑκόντα
τήνδε
Πολυνείκη
χθόνα,
~Ἐτεοκλέα |
[450] |
προυσκεψάμην
~τοὐμόν
τε
καὶ
τοῦδ´,
|
ἐκφυγεῖν |
χρήιζων
ἀρὰς
~ἃς
Οἰδίπους
ἐφθέγξατ´ |
[50] |
μελάθρων
ἐς
διῆρες
ἔσχατον
~στράτευμ´
|
ἰδεῖν |
Ἀργεῖον
ἱκεσίαισι
σαῖς,
~ἐπίσχες,
ὡς |
[100] |
ἔ,
~ὡς
γαῦρος,
ὡς
φοβερὸς
|
εἰσιδεῖν, |
~γίγαντι
γηγενέται
προσόμοιος,
~ἀστερωπὸς
ὥσπερ |
[600] |
ἔξιμεν·
πατέρα
δέ
μοι
δὸς
|
εἰσιδεῖν. |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
ἂν
~τύχοις.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[700] |
καὶ
μὴν
ἐγὼ
ς´
ἔχρηιζον
|
εἰσιδεῖν, |
Κρέον·
~πολλῶν
γὰρ
ηὗρον
ἐνδεεῖς |
[100] |
Ζήθου
περᾶι
~καταβόστρυχος,
ὄμμασι
γοργὸς
|
~εἰσιδεῖν |
νεανίας,
~λοχαγός,
ὡς
ὄχλος
νιν |
[150] |
~ἐς
τέρψιν
ἦλθες
ὧν
ἔχρηιζες
|
εἰσιδεῖν. |
~ὄχλος
γάρ,
ὡς
ταραγμὸς
εἰσῆλθεν |
[650] |
ἐμούς.
~(ΚΡΕΩΝ)
~ἦ
πόλλ´
ἐπῆλθον
|
εἰσιδεῖν |
χρήιζων
ς´,
ἄναξ
~Ἐτεόκλεες,
πέριξ |
[950] |
θεῶν.
Φοῖβον
ἀνθρώποις
μόνον
~χρῆν
|
θεσπιωιδεῖν, |
ὃς
δέδοικεν
οὐδένα.
~(ΧΟΡΟΣ)
Κρέον, |
[600] |
μῆτερ;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἀθέμιτόν
σοι
μητρὸς
|
ὀνομάζειν |
κάρα.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
πόλις.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[950] |
μάλιστ´
ἔσηι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
οὔκουν
σὲ
|
φράζειν |
εἰκός,
ἐκπονεῖν
δ´
ἐμέ;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1600] |
μὲν
ἐς
δόμους
χρεὼν
~ἤδη
|
κομίζειν, |
τόνδε
δ´,
ὃς
πέρσων
πόλιν
|
[1600] |
τ´
εὖ
λέλεκται
γόνατα
μὴ
|
χρώιζειν |
ἐμά,
~ἐγὼ
δὲ
ναίειν
ς´ |
[500] |
βούλομαι
~ἄλλωι
παρεῖναι
μᾶλλον
ἢ
|
σώιζειν |
ἐμοί·
~ἀνανδρία
γάρ,
τὸ
πλέον |
[1150] |
ἂν
τὸ
σεμνὸν
πῦρ
νιν
|
εἰργαθεῖν |
Διὸς
~τὸ
μὴ
οὐ
κατ´ |
[100] |
εἰσόρα
τὸν
πρῶτον,
εἰ
βούληι
|
μαθεῖν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
οὗτος
ὁ
λευκολόφας, |
[0] |
πόσις
~τὸν
ἐκτεθέντα
παῖδα
μαστεύων
|
μαθεῖν
|
~εἰ
μηκέτ´
εἴη,
καὶ
ξυνάπτετον |
[850] |
ἐπέσχον·
σοὶ
δ´,
ἐπεὶ
χρήιζεις
|
μαθεῖν, |
~λέξω.
νοσεῖ
γὰρ
ἥδε
γῆ |
[950] |
ἐκλυτήριον.
~ἀλλ´
εἷα,
τέκνον,
πρὶν
|
μαθεῖν |
πᾶσαν
πόλιν,
~ἀκόλαστ´
ἐάσας
μάντεων |
[400] |
τί
τοῦτ´
ἔλεξας;
οὐκ
ἔχω
|
μαθεῖν. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κάπρωι
λέοντί
θ´
ἁρμόσαι |
[900] |
~πρῶτον
δ´
ἐκεῖνο
βούλομαι
σαφῶς
|
μαθεῖν, |
~ποῦ
´στιν
Μενοικεύς,
ὅς
με |
[0] |
μαθὼν
πάρα
~ἔστειχε
τοὺς
φύσαντας
|
ἐκμαθεῖν |
θέλων
~πρὸς
δῶμα
Φοίβου,
Λάιός |
[850] |
Ἐτεοκλῆς
Μυκηνίδα·
~ἐμοὶ
δ´
ἀπέσταλκ´
|
ἐκμαθεῖν |
σέθεν
πάρα
~τί
δρῶντες
ἂν |
[450] |
μολὼν
~κακόν
τι
δρᾶσαι
καὶ
|
παθεῖν, |
ἃ
γίγνεται}
~ὁ
δ´
αἰνέσας |
[1600] |
~οὗ
σωιζόμεσθα·
Ταρτάρου
γὰρ
ὤφελεν
|
~ἐλθεῖν |
Κιθαιρὼν
εἰς
ἄβυσσα
χάσματα,
~ὅς |
[800] |
τὸ
παρθένιον
πτερόν,
οὔρειον
τέρας,
|
ἐλθεῖν
|
~πένθεα
γαίας
~Σφίγγ´
ἀπομουσοτάταισι
σὺν |
[1200] |
οὐκ
εἴασας
ἐξ
εὐαγγέλου
~φήμης
|
ἀπελθεῖν, |
ἀλλὰ
μηνῦσαι
κακά;
~τὼ
παῖδε |
[450] |
αὖθις
ἐς
χρόνον,
~καὶ
μήτε
|
πορθεῖν |
πατρίδα
μήτε
προσφέρειν
~πύργοισι
πηκτῶν |
[550] |
κενὸν
μὲν
οὖν.
~ἢ
πολλὰ
|
μοχθεῖν |
πόλλ´
ἔχων
ἐν
δώμασιν
~βούληι; |
[1600] |
μὴ
χρώιζειν
ἐμά,
~ἐγὼ
δὲ
|
ναίειν |
ς´
οὐκ
ἐάσαιμ´
ἂν
χθόνα. |
[350] |
~οὕτω
γὰρ
ἤρξατ´,
ἄνομα
μὲν
|
τεκεῖν |
ἐμέ,
~κακῶς
δὲ
γῆμαι
πατέρα |
[0] |
~μαστοῖς
ὑφεῖτο
καὶ
πόσιν
πείθει
|
τεκεῖν. |
~ἤδη
δὲ
πυρσαῖς
γένυσιν
ἐξανδρούμενος
|
[900] |
τούσδε
μὴ
λέξηις
λόγους.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
|
ἀδικεῖν |
κελεύεις
μ´·
οὐ
σιωπήσαιμεν
ἄν. |
[500] |
ἀδικεῖν
χρή,
τυραννίδος
πέρι
~κάλλιστον
|
ἀδικεῖν, |
τἄλλα
δ´
εὐσεβεῖν
χρεών.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[500] |
τῶιδ´
ἐμὴν
τυραννίδα.
~εἴπερ
γὰρ
|
ἀδικεῖν |
χρή,
τυραννίδος
πέρι
~κάλλιστον
ἀδικεῖν, |
[450] |
μὲν
ἔξω
τῆσδ´
ἀποστεῖλαι
χθονός,
|
~οἰκεῖν |
δὲ
τὸν
ἐμὸν
οἶκον
ἀνὰ |
[1550] |
~οὔκουν
ς´
ἐάσω
τήνδε
γῆν
|
οἰκεῖν |
ἔτι·
~σαφῶς
γὰρ
εἶπε
Τειρεσίας |
[500] |
εἰ
μὲν
ἄλλως
τήνδε
γῆν
|
οἰκεῖν |
θέλει,
~ἔξεστ´·
ἐκείνου
δ´
οὐχ |
[1100] |
~πόρπαχ´
ὑπ´
αὐτόν,
ὥστε
μαίνεσθαι
|
δοκεῖν. |
~ὁ
δ´
οὐκ
ἔλασσον
Ἄρεος |
[750] |
~μήποτε
ταφῆναι
τῆιδε
Θηβαίαι
χθονί,
|
~θνήισκειν |
δὲ
τὸν
θάψαντα,
κἂν
φίλων |
[950] |
ἐν
ὡραίωι
γὰρ
ἕσταμεν
βίου,
|
~θνήισκειν |
ἕτοιμος
πατρίδος
ἐκλυτήριον.
~ἀλλ´
εἷα, |
[1650] |
ἀλλ´
ἀμφὶ
τραύματ´
ἄγρια
τελαμῶνας
|
βαλεῖν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
ἔσθ´
ὅπως
σὺ |
[1350] |
στέρν´
ἀδελφοῦ
τῆσδ´
ἀπ´
ὠλένης
|
βαλεῖν
|
~{κτανεῖν
θ´
ὃς
ἦλθε
πατρίδα |
[1650] |
σὺ
δ´
ἀλλὰ
νεκρῶι
λουτρὰ
|
περιβαλεῖν |
μ´
ἔα.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἓν
τοῦτ´ |
[650] |
κοινὰ
χθονὸς
~θέλω
πρὸς
αὐτὸν
|
συμβαλεῖν |
βουλεύματα,
~πρὶν
ἐς
μάχην
τε |
[750] |
λαβεῖν
~καὶ
ξυσταθέντα
διὰ
μάχης
|
ἑλεῖν |
δορὶ
~κτανεῖν
θ´,
ὃς
ἦλθε |
[1150] |
μὴ
οὐ
κατ´
ἄκρων
περγάμων
|
ἑλεῖν |
πόλιν.
~καὶ
ταῦθ´
ἅμ´
ἠγόρευε |
[1300] |
μοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἤκουσε
τέκνα
μονομάχωι
|
μέλλειν |
δορὶ
~ἐς
ἀσπίδ´
ἥξειν
βασιλικῶν |
[700] |
τί
τῶν
ἐκεῖ
νεώτερον;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
μέλλειν |
πέριξ
πύργοισι
Καδμείων
πόλιν
~ὅπλοις |
[1550] |
ἐς
φῶς
μητρὸς
ἐκ
γονῆς
|
μολεῖν
|
~ἄγονον
Ἀπόλλων
Λαΐωι
μ´
ἐθέσπισεν
|
[250] |
~ἥτις
μ´
ἔπεισε
δεῦρ´
ὑπόσπονδον
|
μολεῖν. |
~ἀλλ´
ἐγγὺς
ἀλκή
(βώμιοι
γὰρ |
[50] |
~ἐγὼ
δ´
ἔριν
λύους´
ὑπόσπονδον
|
μολεῖν
|
~ἔπεισα
παιδὶ
παῖδα
πρὶν
ψαῦσαι |
[700] |
πάσας
γε,
πρὶν
κίνδυνον
εἰσάπαξ
|
μολεῖν. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
νυκτὸς
αὐτοῖς
προσβάλοιμεν |
[650] |
μάχην
τε
καὶ
δορὸς
τάξιν
|
μολεῖν. |
~καίτοι
ποδῶν
σῶν
μόχθον
ἐκλύει |
[950] |
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
ποῖ
με
χρή,
πάτερ,
|
μολεῖν; |
~(ΚΡΕΩΝ)
Αἰτωλίδ´
ἐς
γῆν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ) |
[250] |
εἰσεδέξατο
~δι´
εὐπετείας
τειχέων
ἔσω
|
μολεῖν. |
~ὃ
καὶ
δέδοικα
μή
με |
[450] |
σου
~κοινὰς
βραβείας,
αἷς
ὑπόσπονδον
|
μολεῖν
|
~τόνδ´
εἰσεδέξω
τειχέων
πείσασά
με. |
[1250] |
τῆι
σῆι
μὴ
πρὸς
ἀλλήλοιν
|
θανεῖν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίν´,
ὦ
τεκοῦσα
μῆτερ, |
[1600] |
νομίσας
πολέμιον
πεφυκέναι·
~χρῆν
γὰρ
|
θανεῖν |
νιν
ἐξ
ἐμοῦ·
πέμπει
δέ |
[1700] |
~μέλεος,
ὅν,
εἴ
με
καὶ
|
θανεῖν, |
πάτερ,
χρεών,
~σκότια
γᾶι
καλύψω. |
[600] |
σπονδαῖς
πεποιθώς,
αἵ
σε
σώιζουσιν
|
θανεῖν. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
σέ·
δεύτερον
δ´ |
[1700] |
πατρίδος
ἄπο
γενόμενον,
~ὦ
πάτερ,
|
θανεῖν |
που.
~ποθεινὰ
δάκρυα
παρὰ
φίλαισι |
[1000] |
~στάντες
παρ´
ἀσπίδ´
οὐκ
ὀκνήσουσιν
|
θανεῖν, |
~πύργων
πάροιθε
μαχόμενοι
πάτρας
ὕπερ, |
[900] |
ἀνῆκεν·
ἐκ
γένους
δὲ
δεῖ
|
θανεῖν
|
~τοῦδ´
ὃς
δράκοντος
γένυος
ἐκπέφυκε |
[1700] |
κακά;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις
|
κατθανεῖν |
μ´
ἀλώμενον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῦ;
τίς |
[1350] |
καὶ
ναίω
χθόνα,
~δός
μοι
|
κτανεῖν |
ἀδελφόν,
ἀντήρη
δ´
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι |
[1350] |
ἀδελφοῦ
τῆσδ´
ἀπ´
ὠλένης
βαλεῖν
|
~{κτανεῖν |
θ´
ὃς
ἦλθε
πατρίδα
πορθήσων |
[750] |
ξυσταθέντα
διὰ
μάχης
ἑλεῖν
δορὶ
|
~κτανεῖν |
θ´,
ὃς
ἦλθε
πατρίδα
πορθήσων |
[950] |
τὸν
αὑτοῦ
παῖδά
τις
δοίη
|
κτανεῖν. |
~μή
μ´
εὐλογείτω
τἀμά
τις |
[1350] |
νικηφόρον.
~{αἴσχιστον
αἰτῶν
στέφανον,
ὁμογενῆ
|
κτανεῖν. |
~πολλοῖς
δ´
ἐπήιει
δάκρυα
τῆς |
[800] |
τε
πρεσβύτου
φιλεῖ
~χειρὸς
θυραίας
|
ἀναμένειν |
κουφίσματα.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
εἶἑν,
πάρεσμεν·
τί |
[1200] |
ἐσπείσαντο
κἀν
μεταιχμίοις
~ὅρκους
συνῆψαν
|
ἐμμενεῖν |
στρατηλάται.
~ἤδη
δ´
ἔκρυπτον
σῶμα |
[1700] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰὼ
ἰώ,
δυστυχεστάτας
φυγὰς
|
~ἀλαίνειν |
τὸν
γέροντά
μ´
ἐκ
πάτρας. |
[550] |
δύο
λόγω
προθεῖς´
ἅμα,
~πότερα
|
τυραννεῖν |
ἢ
πόλιν
σῶσαι
θέλεις,
~ἐρεῖς |
[550] |
ἢ
πόλιν
σῶσαι
θέλεις,
~ἐρεῖς
|
τυραννεῖν; |
ἢν
δὲ
νικήσηι
ς´
ὅδε
|
[1600] |
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς;
τἀντεταλμέν´
οὐ
δίκαιον
|
ἐκπονεῖν; |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκ,
ἢν
πονηρά
γ´ |
[950] |
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
οὔκουν
σὲ
φράζειν
εἰκός,
|
ἐκπονεῖν |
δ´
ἐμέ;
~(ΚΡΕΩΝ)
Δελφοὺς
περάσας |
[700] |
ἤκουσα
μεῖζον
αὐτὸν
ἐς
Θήβας
|
φρονεῖν, |
~κήδει
τ´
Ἀδράστου
καὶ
στρατῶι |
[700] |
προκρίνας
οἵπερ
ἀλκιμώτατοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ξυνῆκ´·
|
ἀμύνειν |
τειχέων
προσαμβάσεις.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
ξυστρατήγους |
[1550] |
~σοῦ
τήνδε
γῆν
οἰκοῦντος
εὖ
|
πράξειν |
πόλιν.
~ἀλλ´
ἐκκομίζου·
καὶ
τάδ´ |
[400] |
σύγγαμος
γάρ
ἐστ´
ἐμός,
~ἄμφω
|
κατάξειν |
ἐς
πάτραν,
πρόσθεν
δ´
ἐμέ. |
[1300] |
μονομάχωι
μέλλειν
δορὶ
~ἐς
ἀσπίδ´
|
ἥξειν |
βασιλικῶν
δόμων
ὕπερ.
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς |
[50] |
παιδὶ
παῖδα
πρὶν
ψαῦσαι
δορός.
|
~ἥξειν |
δ´
ὁ
πεμφθείς
φησιν
αὐτὸν |
[700] |
πέριξ
πύργοισι
Καδμείων
πόλιν
~ὅπλοις
|
ἑλίξειν |
αὐτίκ´
Ἀργείων
στρατόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐξοιστέον |
[300] |
δόμοις
ἔχειν,
~ξένον
δὲ
κῆδος
|
ἀμφέπειν, |
~ἄλαστα
ματρὶ
τᾶιδε
Λαΐου
~τε |
[850] |
μηχανὴ
σωτηρίας.
~ἀλλ´
οὐ
γὰρ
|
εἰπεῖν |
οὔτ´
ἐμοὶ
τόδ´
ἀσφαλὲς
~πικρόν |
[600] |
~οὐ
γὰρ
οἶδ´
εἴ
μοι
|
προσειπεῖν |
αὖθις
ἔσθ´
ὑμᾶς
ποτε·
~ἐλπίδες |
[1150] |
στόμα
~πύργων
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´
ἐπάλξεων
|
~λιπεῖν |
ἐρίπνας
φύλακας·
ἀλλά
νιν
πάλιν
|
[50] |
πατρί,
~ἐπεί
σε
μήτηρ
παρθενῶνας
|
ἐκλιπεῖν
|
~μεθῆκε
μελάθρων
ἐς
διῆρες
ἔσχατον
|
[250] |
ἔπεμψαν
ἐνθάδ´
ἀκροθίνιον.
~μέλλων
δὲ
|
πέμπειν |
μ´
Οἰδίπου
κλεινὸς
γόνος
~μαντεῖα |
[450] |
οἷσιν
ἥκει,
ταῦτα
χρὴ
μόνον
|
σκοπεῖν, |
~κακῶν
δὲ
τῶν
πρὶν
μηδενὸς |
[350] |
σέ.
~ἀτὰρ
τί
ταῦτα;
δεῖ
|
φέρειν |
τὰ
τῶν
θεῶν.
~ὅπως
δ´ |
[1750] |
θεῶν
ἀνάγκας
θνητὸν
ὄντα
δεῖ
|
φέρειν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
μέγα
σεμνὴ
Νίκη, |
[350] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς
τῶν
κρατούντων
ἀμαθίας
|
φέρειν |
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
τοῦτο
λυπρόν, |
[450] |
~καὶ
μήτε
πορθεῖν
πατρίδα
μήτε
|
προσφέρειν
|
~πύργοισι
πηκτῶν
κλιμάκων
προσαμβάσεις·
~ἃ |
[750] |
δ´
ἀδελφὸς
εἶ·
τί
δεῖ
|
μακρηγορεῖν; |
~τρέφ´
ἀξίως
νιν
σοῦ
τε |
[400] |
πόθεν
δ´
ἐβόσκου,
πρὶν
γάμοις
|
εὑρεῖν |
βίον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποτὲ
μὲν
ἐπ´ |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
βαθύς
γέ
τοι
Διρκαῖος
|
ἀναχωρεῖν |
πόρος.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἅπαν
κάκιον
τοῦ |
[600] |
πέποιθα
σὺν
θεοῖς
~τόνδ´
ἀποκτείνας
|
κρατήσειν |
τῆσδε
Θηβαίας
χθονός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔξιθ´ |
[700] |
πρὸς
πύλαις
ἑλοῦ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λόχων
|
ἀνάσσειν |
ἢ
μονοστόλου
δορός;
~(ΚΡΕΩΝ)
λόχων, |
[450] |
ἑκὼν
αὐτὸς
χθονός,
~δοὺς
τῶιδ´
|
ἀνάσσειν |
πατρίδος
ἐνιαυτοῦ
κύκλον
~{ὥστ´
αὐτὸς |
[1450] |
δυστυχία
~δώματος
ἥκει·
παρὰ
γὰρ
|
λεύσσειν
|
~πτώματα
νεκρῶν
τρισσῶν
ἤδη
~τάδε |
[150] |
δορὶ
Θηβαίας
Μυκήνηισι
~Λερναίαι
τε
|
δώσειν |
τριαίναι
~Ποσειδανίοις
Ἀμυμωνίοις
~ὕδασι
δουλείαν |
[1100] |
βολαῖς,
~τί
μέλλετ´
ἄρδην
πάντες
|
ἐμπίπτειν |
πύλαις,
~γυμνῆτες
ἱππῆς
ἁρμάτων
τ´ |
[1550] |
παθέων·
πάρα
γὰρ
στενάχειν
τάδ´
|
ἀυτεῖν. |
~τρισσαὶ
ψυχαὶ
ποίαι
μοίραι
~πῶς |
[1200] |
τἀπίλοιπά
γ´
εἰ
καλῶς
πράσσω
|
κλυεῖν. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μέθες
μ´·
ἔρημος
παῖς |
[350] |
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
τοῦτο
λυπρόν,
|
συνασοφεῖν |
τοῖς
μὴ
σοφοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀλλ´ |
[400] |
μέγαν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κακὸν
τὸ
μὴ
|
´χειν· |
τὸ
γένος
οὐκ
ἔβοσκέ
με. |
[50] |
παισὶν
ἀνοσιωτάτας,
~θηκτῶι
σιδήρωι
δῶμα
|
διαλαχεῖν |
τόδε.
~τὼ
δ´
ἐς
φόβον |
[1200] |
σὼ
μέλλετον,
τολμήματα
~αἴσχιστα,
χωρὶς
|
μονομαχεῖν |
παντὸς
στρατοῦ.
~{λέξαντες
Ἀργείοισι
Καδμείοισί |
[1550] |
ὤμοι
ἐγὼ
παθέων·
πάρα
γὰρ
|
στενάχειν |
τάδ´
ἀυτεῖν.
~τρισσαὶ
ψυχαὶ
ποίαι |
[700] |
ἐς
θεοὺς
χρὴ
ταῦτ´
ἀναρτήσαντ´
|
ἔχειν· |
~ἃ
δ´
ἐμποδὼν
μάλιστα,
ταῦθ´ |
[550] |
ἆρ´
ὁ
πλοῦτος
ὃν
ζητεῖς
|
ἔχειν
|
~{γενήσεται
Θήβαισι,
φιλότιμος
δὲ
σύ} |
[450] |
δὲ
τῶν
πρὶν
μηδενὸς
μνείαν
|
ἔχειν. |
~λόγος
μὲν
οὖν
σὸς
πρόσθε, |
[50] |
Πολυνείκη
χθόνα,
~Ἐτεοκλέα
δὲ
σκῆπτρ´
|
ἔχειν |
μένοντα
γῆς,
~ἐνιαυτὸν
ἀλλάσσοντ´.
ἐπεὶ |
[300] |
~παιδοποιὸν
ἁδονὰν
~ξένοισιν
ἐν
δόμοις
|
ἔχειν, |
~ξένον
δὲ
κῆδος
ἀμφέπειν,
~ἄλαστα |
[750] |
πρὸς
αὐτόν,
ὥστε
μοι
μομφὰς
|
ἔχειν. |
~{πόλει
δὲ
καὶ
σοὶ
ταῦτ´ |
[900] |
γὰρ
τί
μᾶλλον
δεῖ
προθυμίαν
|
ἔχειν; |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις
ἂν
ἤδη
τῶν |
[500] |
τάδε,
~τὴν
θεῶν
μεγίστην
ὥστ´
|
ἔχειν |
Τυραννίδα.
~τοῦτ´
οὖν
τὸ
χρηστόν, |
[500] |
~φόβωι
παρείην
σκῆπτρα
τἀμὰ
τῶιδ´
|
ἔχειν. |
~χρῆν
δ´
αὐτὸν
οὐχ
ὅπλοισι |
[450] |
πατρίδος
ἐνιαυτοῦ
κύκλον
~{ὥστ´
αὐτὸς
|
ἄρχειν |
αὖθις
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
~καὶ |
[500] |
ἐκείνου
δ´
οὐχ
ἑκὼν
μεθήσομαι.
|
~{ἄρχειν |
παρόν
μοι
τῶιδε
δουλεύσω
ποτέ; |
[850] |
τοῖσι
τὴν
τύχην
κεκτημένοις
~πόλει
|
παρασχεῖν |
φάρμακον
σωτηρίας,
~ἄπειμι.
χαίρεθ´·
εἷς |
[1650] |
ἓν
δ´
ἀπώλεσεν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
|
μετασχεῖν |
κἀμὲ
δεῖ
τῶν
σῶν
κακῶν; |
[500] |
ὅπλοις
τόνδε
καὶ
πορθοῦντα
γῆν
|
~τυχεῖν |
ἃ
χρήιζει·
ταῖς
γὰρ
ἂν |
[950] |
~κλέψας
λόγοισιν,
ὥσθ´
ἃ
βούλομαι
|
τυχεῖν· |
~ὅς
μ´
ἐκκομίζει,
πόλιν
ἀποστερῶν |
[350] |
ς´
ἐρωτῶ
πρῶτον
ὧν
χρήιζω
|
τυχεῖν· |
~τί
τὸ
στέρεσθαι
πατρίδος;
ἦ |
[0] |
σοφῆς
αἴνιγμα
παρθένου
μάθοι,
~τούτωι
|
ξυνάψειν |
λέκτρα.
τυγχάνει
δέ
πως
~μούσας |
[650] |
νιν
φίλαι
ξυνῆψε
γᾶι
φόνος
|
πάλιν. |
~αἵματος
δ´
ἔδευσε
γαῖαν,
~ἅ |
[1000] |
~Θηβαίαν
τάνδε
γᾶν
~τότ´
ἀσμένοις,
|
πάλιν |
δ´
ἄχη·
~ματρὶ
γὰρ
γάμους
|
[700] |
εἴπερ
σφαλείς
γε
δεῦρο
σωθήσηι
|
πάλιν. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἴσον
φέρει
νύξ,
τοῖς |
[900] |
ἁνὴρ
ὅδ´
οὐκέθ´
αὑτός·
ἐκνεύει
|
πάλιν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
χαίρων
ἴθ´·
οὐ
γὰρ |
[1150] |
~λιπεῖν
ἐρίπνας
φύλακας·
ἀλλά
νιν
|
πάλιν
|
~κυναγὸς
ὡσεὶ
παῖς
σὸς
ἐξαθροίζεται, |
[550] |
~ὅταν
δὲ
χρήιζως´
αὔτ´
ἀφαιροῦνται
|
πάλιν· |
~ὁ
δ´
ὄλβος
οὐ
βέβαιος |
[1200] |
δὲ
λυπρῶς.
ἀλλ´
ἄνελθέ
μοι
|
πάλιν, |
~τί
τἀπὶ
τούτοις
παῖδ´
ἐμὼ |
[1400] |
ἄπορον
ἥκων
δορὸς
ἐπὶ
σκέλος
|
πάλιν |
~χωρεῖ,
λαβὼν
δ´
ἀφῆκε
μάρμαρον |
[950] |
εἷα,
τέκνον,
πρὶν
μαθεῖν
πᾶσαν
|
πόλιν, |
~ἀκόλαστ´
ἐάσας
μάντεων
θεσπίσματα,
~φεῦγ´ |
[1550] |
τήνδε
γῆν
οἰκοῦντος
εὖ
πράξειν
|
πόλιν. |
~ἀλλ´
ἐκκομίζου·
καὶ
τάδ´
οὐχ |
[1150] |
~πῦρ
καὶ
δικέλλας,
ὡς
κατασκάψων
|
πόλιν· |
~ἀλλ´
ἔσχε
μαργῶντ´
αὐτὸν
ἐναλίου |
[950] |
βούλομαι
τυχεῖν·
~ὅς
μ´
ἐκκομίζει,
|
πόλιν |
ἀποστερῶν
τύχης,
~καὶ
δειλίαι
δίδωσι. |
[150] |
δαμάσας´
ὀλέσειεν,
~ὃς
ἐπ´
ἐμὰν
|
πόλιν |
ἔβα
πέρσων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
εἴη
τάδ´, |
[0] |
ὡς
δ´
ἐπεζάρει
~Σφὶγξ
ἁρπαγαῖσι
|
πόλιν |
ἐμός
τ´
οὐκ
ἦν
πόσις, |
[850] |
εἶναι
χθονός,
~ὡς
δαιμονῶντας
κἀνατρέψοντας
|
πόλιν. |
~ἐπεὶ
δὲ
κρεῖσσον
τὸ
κακόν |
[300] |
~λουτροφόρου
χλιδᾶς,
ἀνὰ
δὲ
Θηβαίων
|
~πόλιν |
ἐσίγαθεν
σᾶς
ἔσοδοι
νύμφας.
~ὄλοιτο |
[400] |
ἐπὶ
γὰρ
τὴν
ἐμὴν
στρατεύομαι
|
~πόλιν. |
θεοὺς
δ´
ἐπώμος´
ὡς
ἀκουσίως |
[1400] |
σύγγονε,
~ἐν
γῆι
πατρώιαι,
καὶ
|
πόλιν |
θυμουμένην
~παρηγορεῖτον,
ὡς
τοσόνδε
γοῦν |
[1150] |
οὐ
κατ´
ἄκρων
περγάμων
ἑλεῖν
|
πόλιν. |
~καὶ
ταῦθ´
ἅμ´
ἠγόρευε
καὶ |
[700] |
τί
δῆτα
δράσω;
πολεμίοισι
δῶ
|
πόλιν; |
~(ΚΡΕΩΝ)
μὴ
δῆτα·
βουλεύου
δ´, |
[350] |
~ὧν
οὐ
δικαίως
ἀπελαθεὶς
ξένην
|
πόλιν
|
~ναίω,
δι´
ὄσσων
νᾶμ´
ἔχων |
[1100] |
~Τιτὰν
Προμηθεὺς
ἔφερεν
ὡς
πρήσων
|
πόλιν. |
~ὁ
σὸς
δὲ
Κρηναίαισι
Πολυνείκης |
[700] |
~(ΚΡΕΩΝ)
μέλλειν
πέριξ
πύργοισι
Καδμείων
|
πόλιν
|
~ὅπλοις
ἑλίξειν
αὐτίκ´
Ἀργείων
στρατόν. |
[400] |
καὶ
ξυνωρίδας
λόχων
~τάσσων
ἐπέσχον
|
πόλιν, |
ὅπως
κλύοιμί
σου
~κοινὰς
βραβείας, |
[800] |
παίδων
~Οἰδιπόδα
κατὰ
δώματα
καὶ
|
πόλιν. |
~οὐ
γὰρ
ὃ
μὴ
καλὸν |
[400] |
πόνων
σὲ
κἀμὲ
καὶ
πᾶσαν
|
πόλιν. |
~{πάλαι
μὲν
οὖν
ὑμνηθέν,
ἀλλ´ |
[1600] |
κομίζειν,
τόνδε
δ´,
ὃς
πέρσων
|
πόλιν
|
~πατρίδα
σὺν
ἄλλοις
ἦλθε,
Πολυνείκους |
[1300] |
τί
δράσω;
πότερ´
ἐμαυτὸν
ἢ
|
πόλιν
|
~στένω
δακρύσας,
ἣν
πέριξ
ἔχει |
[250] |
ἐσχάρας,
~ἐν
τῶιδ´
ἐπεστράτευσαν
Ἀργεῖοι
|
πόλιν. |
~σὺ
δ´
ἀντάμειψαί
μ´,
ὅστις |
[900] |
~{ἃ
δρῶντες
ἂν
σώσαιτε
Καδμείων
|
πόλιν} |
~σφάξαι
Μενοικέα
τόνδε
δεῖ
ς´ |
[550] |
προθεῖς´
ἅμα,
~πότερα
τυραννεῖν
ἢ
|
πόλιν |
σῶσαι
θέλεις,
~ἐρεῖς
τυραννεῖν;
ἢν |
[1000] |
δέ,
πατέρα
καὶ
κασίγνητον
προδοὺς
|
~πόλιν |
τ´
ἐμαυτοῦ,
δειλὸς
ὣς
ἔξω |
[950] |
ἢ
γὰρ
παῖδα
σῶσον
ἢ
|
πόλιν. |
~τὰ
μὲν
παρ´
ἡμῶν
πάντ´ |
[700] |
ἔσται
τάδ´·
ἐλθὼν
ἑπτάπυργον
ἐς
|
πόλιν
|
~τάξω
λοχαγοὺς
πρὸς
πύλαισιν,
ὡς |
[850] |
~τί
δρῶντες
ἂν
μάλιστα
σώσαιμεν
|
πόλιν. |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
Ἐτεοκλέους
μὲν
οὕνεκ´
ἂν |
[950] |
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
~ποῖ
δῆτα
φεύγω;
τίνα
|
πόλιν; |
τίνα
ξένων;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅπου
χθονὸς |
[550] |
δ´
ἦλθες
καὶ
σὺ
πορθήσων
|
πόλιν. |
~φέρ´,
ἢν
ἕληις
γῆν
τήνδ´, |
[1100] |
~γίγας
ἐπ´
ὤμοις
γηγενὴς
ὅλην
|
πόλιν |
~φέρων
μοχλοῖσιν
ἐξανασπάσας
βάθρων,
~ὑπόνοιαν |
[750] |
χρησιμωτάτηι
θεῶν,
~προσευχόμεσθα
τήνδε
διασῶσαι
|
πόλιν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
πολύμοχθος
Ἄρης,
τί |
[150] |
~ὄχλος
γάρ,
ὡς
ταραγμὸς
εἰσῆλθεν
|
πόλιν, |
~χωρεῖ
γυναικῶν
πρὸς
δόμους
τυραννικούς· |
[950] |
ἂν
εἰδῆτ´,
εἶμι
καὶ
σώσω
|
πόλιν
|
~ψυχήν
τε
δώσω
τῆσδ´
ὑπερθανὼν |
[1000] |
~ἄλλος
ἄλλοτ´
ἐποτότυζε
~διαδοχαῖς
ἀνὰ
|
πτόλιν. |
~βροντᾶι
δὲ
στεναγμὸς
~ἀχά
τ´ |
[1050] |
ὢν
~αἰνιγμάτων
συνάπτει,
~μιαίνει
δὲ
|
πτόλιν, |
~δι´
αἱμάτων
δ´
ἀμείβει
~μυσαρὸν |
[250] |
μέτεστί
μοι
πόνων.
~ἀμφὶ
δὲ
|
πτόλιν |
νέφος
~ἀσπίδων
πυκνὸν
φλέγει,
~σῆμα |
[400] |
ἐρῶ·
~τὰ
χρήματ´
ἀνθρώποισι
τιμιώτατα
|
~δύναμίν |
τε
πλείστην
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις |
[750] |
τύχηι,
κατακτενεῖ.
~ἓν
δ´
ἐστὶν
|
ἡμῖν |
ἀργόν,
εἴ
τι
θέσφατον
~οἰωνόμαντις |
[400] |
συνῆκε
θέσφατα;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κἄδωκέ
γ´
|
ἡμῖν |
δύο
δυοῖν
νεάνιδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἆρ´ |
[1350] |
Ὦ
Διὸς
κόρη,
~δὸς
ἔγχος
|
ἡμῖν |
καλλίνικον
ἐκ
χερὸς
~ἐς
στέρν´ |
[900] |
ἐκπέφυκε
παῖς.
~σὺ
δ´
ἐνθάδ´
|
ἡμῖν |
λοιπὸς
εἶ
Σπαρτῶν
γένους
~ἀκέραιος |
[400] |
ἢ
δυστυχεῖς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐ
μεμπτὸς
|
ἡμῖν |
ὁ
γάμος
ἐς
τόδ´
ἡμέρας. |
[1100] |
~φέρων
μοχλοῖσιν
ἐξανασπάσας
βάθρων,
~ὑπόνοιαν
|
ἡμῖν |
οἷα
πείσεται
πόλις.
~ταῖς
δ´ |
[250] |
Θηβαίας
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
πατὴρ
μὲν
|
ἡμῖν |
Οἰδίπους
ὁ
Λαΐου,
~ἔτικτε
δ´ |
[0] |
ἔς
τε
βακχείαν
πεσὼν
~ἔπειρεν
|
ἡμῖν |
παῖδα,
καὶ
σπείρας
βρέφος
~γνοὺς |
[900] |
ἕξετ´
εὐμενῆ
~Γῆν,
ἥ
ποθ´
|
ἡμῖν |
χρυσοπήληκα
στάχυν
~Σπαρτῶν
ἀνῆκεν·
ἐκ |
[150] |
Παρθενοπαῖος,
Ἀταλάντης
γόνος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλά
|
νιν |
ἁ
κατ´
ὄρη
μετὰ
ματέρος
|
[1150] |
~μηδ´
ἂν
τὸ
σεμνὸν
πῦρ
|
νιν |
εἰργαθεῖν
Διὸς
~τὸ
μὴ
οὐ |
[650] |
~βᾶθι
βᾶθι
τάνδε
γᾶν·
~σοί
|
νιν |
ἔκγονοι
κτίσαν,
~καὶ
διώνυμοι
θεαί, |
[1150] |
γεῖσα
τειχέων
~βάλλει
κεραυνῶι
Ζεύς
|
νιν· |
ἐκτύπησε
δὲ
~χθών,
ὥστε
δεῖσαι |
[0] |
σιδηρᾶ
κέντρα
διαπείρας
μέσων·
~ὅθεν
|
νιν |
Ἑλλὰς
ὠνόμαζεν
Οἰδίπουν}
~Πολύβου
δέ |
[1600] |
πολέμιον
πεφυκέναι·
~χρῆν
γὰρ
θανεῖν
|
νιν |
ἐξ
ἐμοῦ·
πέμπει
δέ
με
|
[1400] |
ἔχων,
ἐκεῖσε
δέ.
~ὃ
καί
|
νιν |
ἔσφηλ´·
ἔτι
γὰρ
ἐμπνέων
βραχύ, |
[650] |
~αἵματος
δ´
ἔδευσε
γαῖαν,
~ἅ
|
νιν |
εὐαλίοισι
~δεῖξεν
αἰθέρος
πνοαῖς.
~καὶ |
[0] |
ἄμφω
Φωκίδος
σχιστῆς
ὁδοῦ.
~καί
|
νιν |
κελεύει
Λαΐου
τροχηλάτης·
~Ὦ
ξένε, |
[1650] |
ἔννομον
γὰρ
τὴν
δίκην
πράσσεσθέ
|
νιν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
εἴπερ
γε
πόλεως
ἐχθρὸς |
[0] |
Ἑλλὰς
ὠνόμαζεν
Οἰδίπουν}
~Πολύβου
δέ
|
νιν |
λαβόντες
ἱπποβουκόλοι
~φέρους´
ἐς
οἴκους |
[1150] |
ἐπάλξεων
~λιπεῖν
ἐρίπνας
φύλακας·
ἀλλά
|
νιν |
πάλιν
~κυναγὸς
ὡσεὶ
παῖς
σὸς |
[750] |
τί
δεῖ
μακρηγορεῖν;
~τρέφ´
ἀξίως
|
νιν |
σοῦ
τε
τήν
τ´
ἐμὴν |
[600] |
διδοῦσα
~χρησμόν,
οὗ
κατοικίσαι
~πεδία
|
νιν |
τὸ
θέσφατον
~πυροφόρα
δόμων
ἔχρησε, |
[1400] |
~ξίφος
δικὼν
ἐς
γαῖαν
ἐσκύλευέ
|
νιν, |
~τὸν
νοῦν
πρὸς
αὑτὸν
οὐκ |
[100] |
~εἰσιδεῖν
νεανίας,
~λοχαγός,
ὡς
ὄχλος
|
νιν |
ὑστέρωι
ποδὶ
~πάνοπλος
ἀμφέπει;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[650] |
ἄκρων
~ὅρων
χθονός·
σιδαρόφρων
~δέ
|
νιν |
φίλαι
ξυνῆψε
γᾶι
φόνος
πάλιν. |
[0] |
ἄναυδος,
μέγα
φρονῶν·
πῶλοι
δέ
|
νιν
|
~χηλαῖς
τένοντας
ἐξεφοίνισσον
ποδῶν.
~ὅθεν |
[1650] |
οὔτις
ἀμφὶ
τῶιδ´
ὑγρὰν
θήσει
|
κόνιν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ναί,
πρός
σε
τῆσδε |
[1100] |
θανόντος
εἰσορᾶν
παρῆν.
~Ὁμολωίσιν
δὲ
|
τάξιν |
εἶχε
πρὸς
πύλαις
~Τυδεύς,
λέοντος |
[650] |
ἐς
μάχην
τε
καὶ
δορὸς
|
τάξιν |
μολεῖν.
~καίτοι
ποδῶν
σῶν
μόχθον |
[1100] |
δρομάδες
ἐσκίρτων
φόβωι,
~εὖ
πως
|
στρόφιγξιν |
ἔνδοθεν
κυκλούμεναι
~πόρπαχ´
ὑπ´
αὐτόν, |
[1250] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίν´,
ὦ
τεκοῦσα
μῆτερ,
|
ἔκπληξιν |
νέαν
~φίλοις
ἀυτεῖς
τῶνδε
δωμάτων |
[350] |
ἔμολε
τῶνδ´
ἄχη.
~(ΧΟΡΟΣ)
δεινὸν
|
γυναιξὶν |
αἱ
δι´
ὠδίνων
γοναί,
~καὶ |
[650] |
~βάκχιον
χόρευμα
παρθένοισι
~Θηβαΐαισι
~καὶ
|
γυναιξὶν |
εὐίοις.
~ἔνθα
φόνιος
ἦν
δράκων
|
[1300] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τέθνηκ´
ἀδελφὴ
σὴ
δυοῖν
|
παίδοιν |
μέτα.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀνάγετ´
ἀνάγετε
κωκυτὸν
|
[1250] |
μητρὶ
τῆι
σῆι
μὴ
πρὸς
|
ἀλλήλοιν |
θανεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίν´,
ὦ
τεκοῦσα |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τώδ´
ἐκτάδην
σοι
κεῖσθον
|
ἀλλήλοιν |
πέλας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πρόσθες
τυφλὴν
χεῖρ´ |
[1400] |
πεσών.
~γαῖαν
δ´
ὀδὰξ
ἑλόντες
|
ἀλλήλοιν |
πέλας
~πίπτουσιν
ἄμφω
κοὐ
διώρισαν |
[950] |
τε
Θήβας.
τοῖνδ´
ἑλοῦ
δυοῖν
|
πότμοιν
|
~τὸν
ἕτερον·
ἢ
γὰρ
παῖδα |
[1400] |
Ἄρης
~ἦν,
κάμακος
ἀμφοῖν
χεῖρ´
|
ἀπεστερημένοιν. |
~ἐνθένδε
κώπας
ἁρπάσαντε
φασγάνων
~ἐς |
[1250] |
~δισσοῖν
στερείσηι
τῆιδ´
ἐν
ἡμέραι
|
τέκνοιν} |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον
ἔξελθ´
Ἀντιγόνη |
[1300] |
ἑλὼν
~αὐτοσφαγῆ
δύστηνος
ἐκόμις´
ἐν
|
χεροῖν. |
~βοᾶι
δὲ
δῶμα
πᾶν.
ἐγὼ |
[1350] |
~ἐπὶ
κάρα
τε
λευκοπήχεις
κτύπους
|
χεροῖν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
τλῆμον,
οἷον
τέρμον´, |
[1250] |
τἆθλα
δεινά·
δάκρυά
σοι
γενήσεται
|
~δισσοῖν |
στερείσηι
τῆιδ´
ἐν
ἡμέραι
τέκνοιν} |
[50] |
μὴ
τελεσφόρους
~εὐχὰς
θεοὶ
κραίνωσιν
|
οἰκούντοιν |
ὁμοῦ,
~ξυμβάντ´
ἔταξαν
τὸν
νεώτερον |
[550] |
~μέθετον
τὸ
λίαν,
μέθετον·
ἀμαθία
|
δυοῖν, |
~ἐς
ταὔθ´
ὅταν
μόλητον,
ἔχθιστον |
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κἄδωκέ
γ´
ἡμῖν
δύο
|
δυοῖν |
νεάνιδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἆρ´
εὐτυχεῖς
οὖν |
[1250] |
ἐναντίαν
~ἄκραν
τε
λαμπάδ´,
ἣ
|
δυοῖν |
ὅρους
ἔχει,
~νίκης
τε
σῆμα |
[1300] |
δυσποτμώτερα;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τέθνηκ´
ἀδελφὴ
σὴ
|
δυοῖν |
παίδοιν
μέτα.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀνάγετ´
ἀνάγετε |
[950] |
~κλεινάς
τε
Θήβας.
τοῖνδ´
ἑλοῦ
|
δυοῖν |
πότμοιν
~τὸν
ἕτερον·
ἢ
γὰρ |
[1400] |
ἴσου
δ´
Ἄρης
~ἦν,
κάμακος
|
ἀμφοῖν |
χεῖρ´
ἀπεστερημένοιν.
~ἐνθένδε
κώπας
ἁρπάσαντε |
[1450] |
τοῖσι
φιλτάτοις
~θανοῦσα
κεῖται
περιβαλοῦς´
|
ἀμφοῖν |
χέρας.
~ἀνῆιξε
δ´
ὀρθὸς
λαὸς |
[1050] |
ὀλίγου.
περγάμων
δ´
ἀπ´
ὀρθίων
|
~λεύκασπιν |
εἰσορῶμεν
Ἀργείων
στρατὸν
~Τευμησσὸν
ἐκλιπόντα |
[400] |
καὶ
Μυκηναίων
ἄκροι
~πάρεισι,
λυπρὰν
|
χάριν, |
ἀναγκαίαν
δέ
μοι
~διδόντες·
ἐπὶ |
[1750] |
Σεμέλας
~θίασον
ἱερὸν
ὄρεσιν
ἀνεχόρευσα,
|
~χάριν |
ἀχάριτον
ἐς
θεοὺς
διδοῦσα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[400] |
τέκνα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
~μῆτερ,
πάρειμι·
τὴν
|
χάριν |
δὲ
σοὶ
διδοὺς
~ἦλθον.
τί |
[750] |
σοῦ
τε
τήν
τ´
ἐμὴν
|
χάριν. |
~πατὴρ
δ´
ἐς
αὑτὸν
ἀμαθίαν |
[1200] |
~Κάδμου
τε
λαός,
μήτε
Πολυνείκους
|
χάριν
|
~ψυχὰς
ἀπεμπολᾶτε
μήθ´
ἡμῶν
ὕπερ. |
[1250] |
δὴ
τί;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
συγγόνων
λύσεις
|
ἔριν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
δρῶσα,
μῆτερ;
(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1450] |
~ἀνῆιξε
δ´
ὀρθὸς
λαὸς
εἰς
|
ἔριν |
λόγων,
~ἡμεῖς
μὲν
ὡς
νικῶντα |
[50] |
καὶ
μέρη
χθονός.
~ἐγὼ
δ´
|
ἔριν |
λύους´
ὑπόσπονδον
μολεῖν
~ἔπεισα
παιδὶ |
[400] |
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πόθεν
δ´
ἐβόσκου,
|
πρὶν |
γάμοις
εὑρεῖν
βίον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποτὲ |
[650] |
~θέλω
πρὸς
αὐτὸν
συμβαλεῖν
βουλεύματα,
|
~πρὶν |
ἐς
μάχην
τε
καὶ
δορὸς |
[1550] |
ἄλλος
ἀνθρώπων
ἔφυ·
~ὃν
καὶ
|
πρὶν |
ἐς
φῶς
μητρὸς
ἐκ
γονῆς |
[1100] |
ἐξαίφνης
γόνος·
~Ὦ
τέκνα
Δαναῶν,
|
πρὶν |
κατεξάνθαι
βολαῖς,
~τί
μέλλετ´
ἄρδην |
[700] |
ἄλλας
τινάς;
~(ΚΡΕΩΝ)
πάσας
γε,
|
πρὶν |
κίνδυνον
εἰσάπαξ
μολεῖν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ |
[950] |
πατρίδος
ἐκλυτήριον.
~ἀλλ´
εἷα,
τέκνον,
|
πρὶν |
μαθεῖν
πᾶσαν
πόλιν,
~ἀκόλαστ´
ἐάσας |
[450] |
μόνον
σκοπεῖν,
~κακῶν
δὲ
τῶν
|
πρὶν |
μηδενὸς
μνείαν
ἔχειν.
~λόγος
μὲν |
[50] |
ὑπόσπονδον
μολεῖν
~ἔπεισα
παιδὶ
παῖδα
|
πρὶν |
ψαῦσαι
δορός.
~ἥξειν
δ´
ὁ |
[300] |
γηραιῶι
ποδὶ
τρομερὰν
~ἕλκω
ποδὸς
|
βάσιν. |
~ἰὼ
τέκνον,
χρόνωι
σὸν
ὄμμα
|
[550] |
γένοισθε
τῶνδ´
ἀπότροποι
κακῶν
~καὶ
|
ξύμβασίν |
τιν´
Οἰδίπου
τέκνοις
δότε.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[50] |
~Ζεῦ,
σῶσον
ἡμᾶς,
δὸς
δὲ
|
σύμβασιν |
τέκνοις.
~χρῆν
δ´,
εἰ
σοφὸς |
[350] |
τίς
ὁ
τρόπος
αὐτοῦ;
τί
|
φυγάσιν |
τὸ
δυσχερές;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἓν
μὲν |
[1500] |
ὀδυρμοῖς
~ἐμοῖς
ἄχεσι
συνωιδός;
~αἴλινον
|
αἰάγμασιν |
ἃ
τούσδε
προκλαίω
~μονάδ´
αἰῶνα |
[1300] |
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
πρὸς
πεπραγμένοισιν
ἄλλοις
|
πήμασιν. |
λέγεις
δὲ
τί;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
οὐκέτ´ |
[950] |
τε
~θήσει,
μέλαιναν
κῆρ´
ἐπ´
|
ὄμμασιν |
βαλών,
~κλεινάς
τε
Θήβας.
τοῖνδ´ |
[450] |
στρέφε,
~Πολύνεικες·
ἐς
γὰρ
ταὐτὸν
|
ὄμμασιν |
βλέπων
~λέξεις
τ´
ἄμεινον
τοῦδέ |
[1100] |
ἐν
μέσωι
σάκει
~στικτοῖς
Πανόπτην
|
ὄμμασιν |
δεδορκότα,
~τὰ
μὲν
σὺν
ἄστρων |
[450] |
φίλωι
~ἐς
ἓν
συνελθὼν
ὄμματ´
|
ὄμμασιν |
διδῶι,
~ἐφ´
οἷσιν
ἥκει,
ταῦτα |
[350] |
λόγος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καλοῖς
βλέπουσαί
γ´
|
ὄμμασιν, |
μέλλουσι
δέ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐδ´
ὁ |
[500] |
οὐδὲν
οὔτ´
ἴσον
βροτοῖς
~πλὴν
|
ὀνόμασιν· |
τὸ
δ´
ἔργον
οὐκ
ἔστιν |
[700] |
στρατόν;
~(ΚΡΕΩΝ)
κἀκεῖ
πέφαρκται
λαὸς
|
ἅρμασιν |
πέριξ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δῆτα
δράσω; |
[1550] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἐπ´
ὀνείδεσιν
οὐδ´
|
ἐπιχάρμασιν |
~ἀλλ´
ὀδύναισι
λέγω·
σὸς
ἀλάστωρ
|
[1550] |
ὥστε
λέοντας
ἐναύλους,
~μαρναμένους
ἐπὶ
|
τραύμασιν, |
αἵματος
~ἤδη
ψυχρὰν
λοιβὰν
φονίαν, |
[1250] |
πάρος.
~{οὐκ
ἐν
χορείαις
οὐδὲ
|
παρθενεύμασιν
|
~νῦν
σοι
προχωρεῖ
δαιμόνων
κατάστασις, |
[1500] |
παραβάκτροις
~ἃ
πόδα
σὸν
τυφλόπουν
|
θεραπεύμασιν |
αἰὲν
ἐμόχθει,
~ὦ
πάτερ,
ὤμοι. |
[1500] |
σὸν
αἰῶνα
μέλεον,
ὃς
ἔτι
|
~δώμασιν |
ἀέριον
σκότον
ὄμμασι
~σοῖσι
βαλὼν |
[550] |
πολλὰ
μοχθεῖν
πόλλ´
ἔχων
ἐν
|
δώμασιν
|
~βούληι;
τί
δ´
ἔστι
τὸ |
[0] |
χρόνια
λέκτρα
τἄμ´
ἔχων
ἐν
|
δώμασιν, |
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι
Φοῖβον
ἐξαιτεῖ
θ´ |
[350] |
αἴτιος,
~εἴτε
τὸ
δαιμόνιον
κατεκώμασε
|
~δώμασιν |
Οἰδιπόδα·
~πρὸς
ἐμὲ
γὰρ
κακῶν |
[250] |
εἴπατ´,
ἐκ
ποίας
πάτρας
~Ἑλληνικοῖσι
|
δώμασιν |
πελάζετε;
~(ΧΟΡΟΣ)
Φοίνισσα
μὲν
γῆ |
[1350] |
θέλων·
~ἀλλ´
εὖ
προσῆγον
ἀσπίδων
|
κερχνώμασιν
|
~ὀφθαλμόν,
ἀργὸν
ὥστε
γίγνεσθαι
δόρυ. |
[950] |
~ὥστε
σφαγέντα
παῖδα
προσθεῖναι
πόλει.
|
~πᾶσιν |
γὰρ
ἀνθρώποισι
φιλότεκνος
βίος,
~οὐδ´ |
[250] |
ξίφος
~καὶ
τάσδ´
ἔρωμαι,
τίνες
|
ἐφεστᾶσιν |
δόμοις.
~ξέναι
γυναῖκες,
εἴπατ´,
ἐκ |
[400] |
ἦν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
Τυδεύς,
ὃν
Οἰνέως
|
φασὶν |
ἐκφῦναι
πατρός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
θηρσὶν |
[700] |
σοφωτέρα;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἕπτ´
ἄνδρας
αὐτοῖς
|
φασιν, |
ὡς
ἤκους´
ἐγώ
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί |
[1550] |
τέκνον,
αὔδα.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἐπ´
|
ὀνείδεσιν |
οὐδ´
ἐπιχάρμασιν
~ἀλλ´
ὀδύναισι
λέγω· |
[1100] |
τῶνδέ
μοι
θεάματα
~ξύνθημα
παραφέροντι
|
ποιμέσιν |
λόχων.
~καὶ
πρῶτα
μὲν
τόξοισι |
[650] |
~ἑλικτὸς
εὐθὺς
ἔτι
βρέφος
~χλοηφόροισιν
|
ἔρνεσιν
|
~κατασκίοισιν
ὀλβίσας
ἐνώτισεν,
~βάκχιον
χόρευμα |
[1750] |
ποτ´
ἐγὼ
Σεμέλας
~θίασον
ἱερὸν
|
ὄρεσιν |
ἀνεχόρευσα,
~χάριν
ἀχάριτον
ἐς
θεοὺς |
[1550] |
~ἀλλ´
ὀδύναισι
λέγω·
σὸς
ἀλάστωρ
|
~ξίφεσιν |
βρίθων
~καὶ
πυρὶ
καὶ
σχετλίαισι |
[750] |
πολλὴ
λέγειν,
~ἐχθρῶν
ὑπ´
αὐτοῖς
|
τείχεσιν |
καθημένων.
~ἀλλ´
εἶμ´,
ὅπως
ἂν |
[1450] |
λαὸς
ἀσπίδων
ἔπι,
~κἄφθημεν
οὔπω
|
τεύχεσιν |
πεφαργμένον
~Ἀργεῖον
ἐσπεσόντες
ἐξαίφνης
στρατόν. |
[50] |
δορός.
~ἥξειν
δ´
ὁ
πεμφθείς
|
φησιν |
αὐτὸν
ἄγγελος.
~ἀλλ´,
ὦ
φαεννὰς |
[0] |
κοινωνίαν.
~ὁ
δ´
εἶπεν·
Ὦ
|
Θήβαισιν |
εὐίπποις
ἄναξ,
~μὴ
σπεῖρε
τέκνων |
[1100] |
δεδορκότα,
~τὰ
μὲν
σὺν
ἄστρων
|
ἐπιτολαῖσιν |
ὄμματα
~βλέποντα,
τὰ
δὲ
κρύπτοντα |
[1000] |
ἀνδρῶν.
~χρόνωι
δ´
ἔβα
~Πυθίαις
|
ἀποστολαῖσιν
|
~Οἰδίπους
ὁ
τλάμων
~Θηβαίαν
τάνδε |
[1100] |
~ταῖς
δ´
ἑβδόμαις
Ἄδραστος
ἐν
|
πύλαισιν |
ἦν,
~ἑκατὸν
ἐχίδναις
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν |
[700] |
ἐς
πόλιν
~τάξω
λοχαγοὺς
πρὸς
|
πύλαισιν, |
ὡς
λέγεις,
~ἴσους
ἴσοισι
πολεμίοισιν |
[1150] |
οὐκ
Ἀργεῖος,
Ἀταλάντης
γόνος
~τυφὼς
|
πύλαισιν |
ὥς
τις
ἐμπεσὼν
βοᾶι
~πῦρ |
[1100] |
μὲν
προσῆγε
Νηίσταις
πύλαις
~λόχον
|
πυκναῖσιν |
ἀσπίσιν
πεφρικότα
~ὁ
τῆς
κυναγοῦ |
[50] |
τῆς
τύχης
νοσῶν
~ἀρὰς
ἀρᾶται
|
παισὶν |
ἀνοσιωτάτας,
~θηκτῶι
σιδήρωι
δῶμα
διαλαχεῖν |
[250] |
μάχας,
~ἃν
Ἄρης
τάχ´
εἴσεται
|
~παισὶν |
Οἰδίπου
φέρων
~πημονὰν
Ἐρινύων.
~Ἄργος |
[50] |
αὑτοῦ
δεινὸν
ἐμβάλλει
φόνον
~χρυσηλάτοις
|
πόρπαισιν |
αἱμάξας
κόρας.
~ἐπεὶ
δὲ
τέκνων |
[750] |
ἄγαν
σφ´
ἐπήινεσα·
~ἡμᾶς
δ´
|
ἀραῖσιν, |
ἢν
τύχηι,
κατακτενεῖ.
~ἓν
δ´ |
[800] |
τυφλῶι
ποδὶ
~ὀφθαλμὸς
εἶ
σύ,
|
ναυβάταισιν |
ἄστρον
ὥς.
~δεῦρ´
ἐς
τὸ |
[100] |
γηγενέται
προσόμοιος,
~ἀστερωπὸς
ὥσπερ
ἐν
|
~γραφαῖσιν, |
οὐχὶ
πρόσφορος
ἁμερίωι
γένναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[1150] |
Τυδέα
καὶ
παρασπιστὰς
πυκνοὺς
~Αἰτωλίσιν
|
λόγχαισιν |
εἰς
ἄκρον
στόμα
~πύργων
ἀκοντίζοντας, |
[1150] |
δὲ
Τυδέα
καὶ
παρασπιστὰς
πυκνοὺς
|
~Αἰτωλίσιν |
λόγχαισιν
εἰς
ἄκρον
στόμα
~πύργων |
[350] |
καὶ
βωμοὺς
θεῶν
~γυμνάσιά
θ´
|
οἷσιν |
ἐνετράφην
Δίρκης
θ´
ὕδωρ·
~ὧν |
[450] |
συνελθὼν
ὄμματ´
ὄμμασιν
διδῶι,
~ἐφ´
|
οἷσιν |
ἥκει,
ταῦτα
χρὴ
μόνον
σκοπεῖν, |
[950] |
εὖ
πατρὸς
ἐξεῖλον
φόβον,
~κλέψας
|
λόγοισιν, |
ὥσθ´
ἃ
βούλομαι
τυχεῖν·
~ὅς |
[100] |
πύλαι
κλήιθροις
χαλκόδετά
τ´
ἔμβολα
|
~λαϊνέοισιν |
Ἀμφίονος
ὀργάνοις
~τείχεος
ἥρμοσται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[150] |
χρόνωι,
~φυγάδα
μέλεον.
ὡς
~ὅπλοισι
|
χρυσέοισιν |
ἐκπρεπής,
γέρον,
~ἑώιοις
ὅμοια
φλεγέθων |
[1100] |
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας
ἔχων
|
λαιοῖσιν |
ἐν
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
αὔχημ´·
ἐκ |
[650] |
εὐθὺς
ἔτι
βρέφος
~χλοηφόροισιν
ἔρνεσιν
|
~κατασκίοισιν |
ὀλβίσας
ἐνώτισεν,
~βάκχιον
χόρευμα
παρθένοισι
|
[750] |
πύλαισιν,
ὡς
λέγεις,
~ἴσους
ἴσοισι
|
πολεμίοισιν |
ἀντιθείς.
~ὄνομα
δ´
ἑκάστου
διατριβὴ |
[800] |
~οὓς
ἔλαβον
οἰωνίσματ´
ὀρνίθων
μαθὼν
|
~θάκοισιν |
ἐν
ἱεροῖσιν
οὗ
μαντεύομαι.
~τέκνον |
[1200] |
τ´
οὐκ
ἠλλαξάτην
~μαργῶντ´
ἐπ´
|
ἀλλήλοισιν |
ἱέναι
δόρυ.
~παρεξιόντες
δ´
ἄλλος |
[550] |
φιλόψυχον
κακόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἆιτα
σὺν
|
πολλοῖσιν |
ἦλθες
πρὸς
τὸν
οὐδὲν
ἐς |
[0] |
Ἥρας
καὶ
Κιθαιρῶνος
λέπας
~δίδωσι
|
βουκόλοισιν |
ἐκθεῖναι
βρέφος
~{σφυρῶν
σιδηρᾶ
κέντρα |
[1100] |
ὤμοις
γηγενὴς
ὅλην
πόλιν
~φέρων
|
μοχλοῖσιν |
ἐξανασπάσας
βάθρων,
~ὑπόνοιαν
ἡμῖν
οἷα |
[300] |
κρύπτεται.
~σὲ
δ´,
ὦ
τέκνον,
|
γάμοισιν |
ἤδη
~κλύω
ζυγέντα
~παιδοποιὸν
ἁδονὰν
|
[800] |
ἅδ´
ἐπ´
ἄκροις
~ἕστακ´
Ἄρεος
|
στεφάνοισιν. |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
~ἡγοῦ
πάροιθε,
θύγατερ·
ὡς |
[1300] |
γὰρ
φέρω
κακά.
~(ΚΡΕΩΝ)
πρὸς
|
πεπραγμένοισιν |
ἄλλοις
πήμασιν.
λέγεις
δὲ
τί; |
[1500] |
διάξουσα
τὸν
αἰεὶ
~χρόνον
ἐν
|
λειβομένοισιν |
δάκρυσιν.
~τίν´
ἐπὶ
πρῶτον
ἀπὸ |
[300] |
ἤδη
~κλύω
ζυγέντα
~παιδοποιὸν
ἁδονὰν
|
~ξένοισιν |
ἐν
δόμοις
ἔχειν,
~ξένον
δὲ |
[1100] |
οἰκεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις
|
τόξοισιν |
Ἀταλάντην
κάπρον
~χειρουμένην
Αἰτωλόν.
ἐς |
[0] |
χρυσοκολλήτοισιν
ἐμβεβὼς
δίφροις}
~Ἥλιε,
θοαῖς
|
ἵπποισιν |
εἱλίσσων
φλόγα,
~ὡς
δυστυχῆ
Θήβαισι |
[800] |
οἰωνίσματ´
ὀρνίθων
μαθὼν
~θάκοισιν
ἐν
|
ἱεροῖσιν |
οὗ
μαντεύομαι.
~τέκνον
Μενοικεῦ,
παῖ |
[1550] |
ἄματι
τῶιδε
συνάγαγεν,
~ὦ
πάτερ,
|
ἁμετέροισιν |
ἄχη
~μελάθροις
θεὸς
ὃς
τάδ´ |
[1550] |
ἄχει
δὲ
τέκνων
ἔπες´
ἀμφὶ
|
νεκροῖσιν. |
~πάντα
δ´
ἐν
ἄματι
τῶιδε |
[650] |
περιστεφὴς
~ἑλικτὸς
εὐθὺς
ἔτι
βρέφος
|
~χλοηφόροισιν |
ἔρνεσιν
~κατασκίοισιν
ὀλβίσας
ἐνώτισεν,
~βάκχιον |
[850] |
ἔπη
~ἐς
ἔχθος
ἦλθον
παισὶ
|
τοῖσιν |
Οἰδίπου;
~ἐγγὺς
δὲ
θάνατος
αὐτόχειρ |
[1300] |
ψυχῆς,
Κρέον,
~ἤδη
πεπρᾶχθαι
παισὶ
|
τοῖσιν |
Οἰδίπου.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
τὸ
μὲν |
[1500] |
φῶς
~λεχήρη
σκοτίων
ἐκ
θαλάμων
|
οἰκτροτάτοισιν
|
~δακρύοισιν,
~πολιὸν
αἰθεροφαὲς
εἴδωλον
ἢ
|
[0] |
ἄστροις
οὐρανοῦ
τέμνων
ὁδὸν
~καὶ
|
χρυσοκολλήτοισιν |
ἐμβεβὼς
δίφροις}
~Ἥλιε,
θοαῖς
ἵπποισιν |
[1500] |
~λεχήρη
σκοτίων
ἐκ
θαλάμων
οἰκτροτάτοισιν
|
~δακρύοισιν, |
~πολιὸν
αἰθεροφαὲς
εἴδωλον
ἢ
~νέκυν |
[1100] |
προσῆγε
Νηίσταις
πύλαις
~λόχον
πυκναῖσιν
|
ἀσπίσιν |
πεφρικότα
~ὁ
τῆς
κυναγοῦ
Παρθενοπαῖος |
[1100] |
~ὡς
ὕστερον
θανόντος
εἰσορᾶν
παρῆν.
|
~Ὁμολωίσιν |
δὲ
τάξιν
εἶχε
πρὸς
πύλαις
|
[750] |
σφαλῶ,
~σοὶ
χρὴ
μέλεσθαι·
τὴν
|
δόσιν |
δ´
ἐχέγγυον
~τὴν
πρόσθε
ποιῶ |
[1100] |
γραφῆι,
~ὕδρας
ἔχων
λαιοῖσιν
ἐν
|
βραχίοσιν
|
~Ἀργεῖον
αὔχημ´·
ἐκ
δὲ
τειχέων |
[1150] |
τ´
ἐπήδων
ἄξονές
τ´
ἐπ´
|
ἄξοσιν
|
~νεκροί
τε
νεκροῖς
ἐξεσωρεύονθ´
ὁμοῦ. |
[150] |
ἐξεικασμένα.
~ἀνεμώκεος
εἴθε
δρόμον
νεφέλας
|
~ποσὶν |
ἐξανύσαιμι
δι´
αἰθέρος
~πρὸς
ἐμὸν |
[0] |
ὠδίνων
πόνον
~μαστοῖς
ὑφεῖτο
καὶ
|
πόσιν |
πείθει
τεκεῖν.
~ἤδη
δὲ
πυρσαῖς |
[850] |
οὗ
´τεκνώθη
Λάιος
βίαι
θεῶν
|
~πόσιν |
τ´
ἔφυσε
μητρὶ
μέλεον
Οἰδίπουν· |
[550] |
γ´
ἀρκοῦνθ´
ἱκανὰ
τοῖς
γε
|
σώφροσιν. |
~{οὔτοι
τὰ
χρήματ´
ἴδια
κέκτηνται |
[1600] |
πέμπει
δέ
με
~μαστὸν
ποθοῦντα
|
θηρσὶν |
ἄθλιον
βοράν·
~οὗ
σωιζόμεσθα·
Ταρτάρου |
[400] |
φασὶν
ἐκφῦναι
πατρός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τί
|
θηρσὶν |
ὑμᾶς
δῆτ´
Ἄδραστος
ἤικασεν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1500] |
ἢ
~ἐλάτας
ἀκροκόμοις
ἂμ
πετάλοις
|
~μονομάτορσιν |
ὀδυρμοῖς
~ἐμοῖς
ἄχεσι
συνωιδός;
~αἴλινον |
[750] |
ἃ
τάδε
~μήσατο
πήματα
γᾶς
|
βασιλεῦσιν
|
~{Λαβδακίδαις
πολυμόχθοις}
~ὦ
ζαθέων
πετάλων |
[1650] |
τί
δ´;
οὐ
δικαίως
ὅδε
|
κυσὶν |
δοθήσεται;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἔννομον
γὰρ |
[800] |
κάμνει
γόνυ,
~πυκνὴν
δὲ
βαίνων
|
ἤλυσιν |
μόλις
περῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
θάρσει·
πέλας |
[0] |
πείθει
τεκεῖν.
~ἤδη
δὲ
πυρσαῖς
|
γένυσιν |
ἐξανδρούμενος
~παῖς
οὑμὸς
ἢ
γνοὺς |
[0] |
ἐξέφυσε,
τοῦ
δὲ
Λάβδακον
~φῦναι
|
λέγουσιν, |
ἐκ
δὲ
τοῦδε
Λάιον.
~ἐγὼ |
[600] |
εἶ
σπονδαῖς
πεποιθώς,
αἵ
σε
|
σώιζουσιν |
θανεῖν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
σέ·
δεύτερον |
[400] |
ἐπώμος´
ὡς
ἀκουσίως
~τοῖς
φιλτάτοις
|
ἑκοῦσιν |
ἠράμην
δόρυ.
~ἀλλ´
ἐς
σὲ |
[1450] |
τοὺς
θανόντας
Ἀντιγόνης
μέτα
~νεκροὺς
|
φέρουσιν |
ἐνθάδ´
οἰκτίσαι
φίλοις.
~πόλει
δ´ |
[200] |
ἢν
λάβωσι
τῶν
λόγων
~πλείους
|
ἐπεσφέρουσιν· |
ἡδονὴ
δέ
τις
~γυναιξὶ
μηδὲν |
[1000] |
ἀφιγμένοι
~στάντες
παρ´
ἀσπίδ´
οὐκ
|
ὀκνήσουσιν |
θανεῖν,
~πύργων
πάροιθε
μαχόμενοι
πάτρας |
[1400] |
δ´
ὀδὰξ
ἑλόντες
ἀλλήλοιν
πέλας
|
~πίπτουσιν |
ἄμφω
κοὐ
διώρισαν
κράτος.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[450] |
ἔχει,
~βραδεῖς
δὲ
μῦθοι
πλεῖστον
|
ἀνύτουσιν |
σοφοῖς.
~σχάσον
δὲ
δεινὸν
ὄμμα |
[350] |
αὐτὰς
διεσάφης´
οὔσας
κενάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
ἔχουσιν |
Ἀφροδίτην
τιν´,
εὐδίαν
κακῶν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1200] |
δ´
ἀμείνον´
οἱ
θεοὶ
~γνώμην
|
ἔχουσιν, |
εὐτυχὴς
εἴην
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς |
[1500] |
τὸν
αἰεὶ
~χρόνον
ἐν
λειβομένοισιν
|
δάκρυσιν. |
~τίν´
ἐπὶ
πρῶτον
ἀπὸ
χαίτας |
[1500] |
τίνα
μουσοπόλον
στοναχὰν
ἐπὶ
~δάκρυσι
|
δάκρυσιν, |
ὦ
δόμος,
ὦ
δόμος,
~ἀγκαλέσωμαι, |
[350] |
ἀλλ´
ἐς
τὸ
κέρδος
παρὰ
|
φύσιν |
δουλευτέον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἱ
δ´
ἐλπίδες |
[0] |
καὶ
λαβὼν
ὀχήματα
~Πολύβωι
τροφεῖ
|
δίδωσιν. |
ὡς
δ´
ἐπεζάρει
~Σφὶγξ
ἁρπαγαῖσι |
[700] |
ἴσον
φέρει
νύξ,
τοῖς
δὲ
|
τολμῶσιν |
πλέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐνδυστυχῆσαι
δεινὸν
εὐφρόνης |
[50] |
πεσόντε,
μὴ
τελεσφόρους
~εὐχὰς
θεοὶ
|
κραίνωσιν |
οἰκούντοιν
ὁμοῦ,
~ξυμβάντ´
ἔταξαν
τὸν |
[1350] |
γίγνεσθαι
δόρυ.
~{πλείων
δὲ
τοῖς
|
ὁρῶσιν |
ἐστάλασς´
ἱδρὼς
~ἢ
τοῖσι
δρῶσι |
[0] |
τἀμπλάκημα
τοῦ
θεοῦ
τε
τὴν
|
φάτιν, |
~λειμῶν´
ἐς
Ἥρας
καὶ
Κιθαιρῶνος |
[1550] |
~τέκεσι
μαστὸν
ἔφερεν
ἔφερεν
~ἱκέτις
|
ἱκέτιν |
ὀρομένα.
~{ηὗρε
δ´
ἐν
Ἠλέκτραισι |
[500] |
~{καὶ
τῶιδ´
ἀπονεῖμαι;
κἆιτα
ποῦ
|
´στιν |
ἡ
δίκη;
~τί
τὴν
τυραννίδ´, |
[900] |
ἐκεῖνο
βούλομαι
σαφῶς
μαθεῖν,
~ποῦ
|
´στιν |
Μενοικεύς,
ὅς
με
δεῦρ´
ἐπήγαγεν; |
[150] |
τοι
~μεγαλαγορίαν
ὑπεράνορα
κοιμίζεις·
~ὅδ´
|
ἐστὶν |
αἰχμαλωτίδας
~ὃς
δορὶ
Θηβαίας
Μυκήνηισι
|
[900] |
γάμοι
~σφαγὰς
ἀπείργους´·
οὐ
γάρ
|
ἐστιν |
ἤιθεος.
~κεἰ
μὴ
γὰρ
εὐνῆς |
[750] |
ἢν
τύχηι,
κατακτενεῖ.
~ἓν
δ´
|
ἐστὶν |
ἡμῖν
ἀργόν,
εἴ
τι
θέσφατον
|
[400] |
οὐδ´
ὀνομάσαι
δύναι´
ἂν
ὡς
|
ἐστὶν |
φίλον.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς
δ´
ἦλθες |
[850] |
τὸ
κακόν
ἐστι
τἀγαθοῦ,
~μί´
|
ἔστιν |
ἄλλη
μηχανὴ
σωτηρίας.
~ἀλλ´
οὐ |
[500] |
ὀνόμασιν·
τὸ
δ´
ἔργον
οὐκ
|
ἔστιν |
τόδε.
~ἐγὼ
γὰρ
οὐδέν,
μῆτερ, |
[500] |
ἅπαντα
τῶι
γήραι
κακά,
~Ἐτεόκλεες,
|
πρόσεστιν· |
ἀλλ´
ἡμπειρία
~ἔχει
τι
λέξαι |
[750] |
δ´
ἐς
αὑτὸν
ἀμαθίαν
ὀφλισκάνει,
|
~ὄψιν |
τυφλώσας·
οὐκ
ἄγαν
σφ´
ἐπήινεσα· |
[650] |
γύας·
~ἔνθεν
ἐξανῆκε
γᾶ
~πάνοπλον
|
ὄψιν |
ὑπὲρ
ἄκρων
~ὅρων
χθονός·
σιδαρόφρων
|
[150] |
μίμνε
σοῖς,
ἐπεὶ
πόθου
~ἐς
|
τέρψιν |
ἦλθες
ὧν
ἔχρηιζες
εἰσιδεῖν.
~ὄχλος |
[300] |
~ἐκεῖσε
καὶ
τὸ
δεῦρο
~περιχορεύουσα
|
τέρψιν |
παλαιᾶν
λάβω
~χαρμονᾶν;
ἰὼ
τέκος, |
[450] |
τ´
ἐνδέξηι
λόγους.
~παραινέσαι
δὲ
|
σφῶιν |
τι
βούλομαι
σοφόν·
~ὅταν
φίλος |
[1700] |
δόμων
νέκυς
ἄθαπτος
οἴχεται
~μέλεος,
|
ὅν, |
εἴ
με
καὶ
θανεῖν,
πάτερ, |
[1300] |
λαβὼν
γενναῖον,
ἀνιαρὸν
δ´
ἐμοί·
|
~ὃν |
ἄρτι
κρημνῶν
ἐκ
δρακοντείων
ἑλὼν
|
[650] |
~χλοερὰ
δεργμάτων
κόραισι
~πολυπλάνοις
ἐπισκοπῶν·
|
~ὃν |
ἐπὶ
χέρνιβας
μολὼν
~Κάδμος
ὄλεσε |
[550] |
πορθουμένας.
~δαπανηρὸς
ἆρ´
ὁ
πλοῦτος
|
ὃν |
ζητεῖς
ἔχειν
~{γενήσεται
Θήβαισι,
φιλότιμος |
[1550] |
εἴ
τις
ἄλλος
ἀνθρώπων
ἔφυ·
|
~ὃν |
καὶ
πρὶν
ἐς
φῶς
μητρὸς |
[400] |
ἄθλιος
κἀκεῖνος
ἦν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
Τυδεύς,
|
ὃν |
Οἰνέως
φασὶν
ἐκφῦναι
πατρός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[650] |
τέκετο
μάτηρ
~Διὸς
γάμοισι,
~κισσὸς
|
ὃν |
περιστεφὴς
~ἑλικτὸς
εὐθὺς
ἔτι
βρέφος
|
[1500] |
νεκρῶν;
~ὀτοτοτοῖ,
λεῖπε
σοὺς
~δόμους,
|
ἀλαὸν |
ὄμμα
φέρων,
~πάτερ
γεραιέ,
δεῖξον, |
[800] |
μοι
φύλασσε
παρθένωι
χερί,
~οὓς
|
ἔλαβον |
οἰωνίσματ´
ὀρνίθων
μαθὼν
~θάκοισιν
ἐν |
[950] |
λέγων
~ἀδικεῖ
τὰ
τῶν
θεῶν.
|
Φοῖβον |
ἀνθρώποις
μόνον
~χρῆν
θεσπιωιδεῖν,
ὃς |
[0] |
ἔχων
ἐν
δώμασιν,
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι
|
Φοῖβον |
ἐξαιτεῖ
θ´
ἅμα
~παίδων
ἐς |
[50] |
σαῖς,
~ἐπίσχες,
ὡς
ἂν
προυξερευνήσω
|
στίβον, |
~μή
τις
πολιτῶν
ἐν
τρίβωι |
[950] |
~γυναῖκες,
ὡς
εὖ
πατρὸς
ἐξεῖλον
|
φόβον, |
~κλέψας
λόγοισιν,
ὥσθ´
ἃ
βούλομαι |
[50] |
διαλαχεῖν
τόδε.
~τὼ
δ´
ἐς
|
φόβον |
πεσόντε,
μὴ
τελεσφόρους
~εὐχὰς
θεοὶ |
[350] |
ἔχει.
~οὕτω
δὲ
τάρβους
ἐς
|
φόβον |
τ´
ἀφικόμην
~μή
τις
δόλος |
[1600] |
δουλεῦσαί
τέ
μοι
~δαίμων
ἔδωκε
|
Πόλυβον |
ἀμφὶ
δεσπότην.
~κτανὼν
δ´
ἐμαυτοῦ |
[100] |
ἐξαμείβοντ´
οὐχ
ὁρᾶις
Δίρκης
ὕδωρ;
|
~{λοχαγόν; |
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἄλλος
ἄλλος
ὅδε
τευχέων |
[950] |
~(ΧΟΡΟΣ)
Κρέον,
τί
σιγᾶις
γῆρυν
|
ἄφθογγον |
σχάσας;
~κἀμοὶ
γὰρ
οὐδὲν
ἧσσον |
[1350] |
στόματι
προφθῆναι
θέλων·
~ἀλλ´
εὖ
|
προσῆγον |
ἀσπίδων
κερχνώμασιν
~ὀφθαλμόν,
ἀργὸν
ὥστε |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τὰ
ποῖα
ταῦτα;
τὸν
|
λόγον |
γὰρ
ἀγνοῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἥκει
τις |
[1250] |
~τροπαῖον
Ἄργει
τ´
εὐκλεᾶ
δοῦναι
|
λόγον· |
~Ἐτεοκλέα
δ´
αὖ·
Νῦν
πόλεως |
[1200] |
~ἐς
κοινὸν
οἷον
μήποτ´
ὤφελον
|
λόγον. |
~Ἐτεοκλέης
δ´
ὑπῆρξ´
ἀπ´
ὀρθίου |
[150] |
~χωρεῖ
γυναικῶν
πρὸς
δόμους
τυραννικούς·
|
~φιλόψογον |
δὲ
χρῆμα
θηλειῶν
ἔφυ,
~σμικράς |
[750] |
κατακτενεῖ.
~ἓν
δ´
ἐστὶν
ἡμῖν
|
ἀργόν, |
εἴ
τι
θέσφατον
~οἰωνόμαντις
Τειρεσίας |
[1350] |
εὖ
προσῆγον
ἀσπίδων
κερχνώμασιν
~ὀφθαλμόν,
|
ἀργὸν |
ὥστε
γίγνεσθαι
δόρυ.
~{πλείων
δὲ |
[400] |
ἐς
διαλλαγὰς
ὅδε
~χωρεῖ·
σὸν
|
ἔργον, |
μῆτερ
Ἰοκάστη,
λέγειν
~τοιούσδε
μύθους |
[1050] |
κατηργάσω,
~Καδμείαν
μέριμναν
~ὁρμάσας´
ἐπ´
|
ἔργον, |
~ὅθεν
ἐπέσυτο
τάνδε
γαῖαν
~ἁρπαγαῖσι |
[500] |
βροτοῖς
~πλὴν
ὀνόμασιν·
τὸ
δ´
|
ἔργον |
οὐκ
ἔστιν
τόδε.
~ἐγὼ
γὰρ |
[700] |
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔσται
τάδ´·
ἐλθὼν
|
ἑπτάπυργον |
ἐς
πόλιν
~τάξω
λοχαγοὺς
πρὸς |
[800] |
ὥς.
~δεῦρ´
ἐς
τὸ
λευρὸν
|
πέδον |
ἴχνος
τιθεῖς´
ἐμὸν
~πρόβαινε,
μὴ |
[1300] |
ἰαχὰν
~μελομέναν
νεκροῖς
δάκρυσι
θρηνήσω.
|
~σχεδὸν |
τύχα,
πέλας
φόνος·
~κρινεῖ
ξίφος |
[50] |
δ´
ἐξειδὼς
φράσω
~ἅ
τ´
|
εἶδον |
εἰσήκουσά
τ´
Ἀργείων
πάρα,
~σπονδὰς |
[300] |
ὄμμα
~μυρίαις
τ´
ἐν
ἁμέραις
|
~προσεῖδον· |
ἀμφίβαλλε
μαστὸν
~ὠλέναισι
ματέρος,
~παρηίδων |
[1450] |
αἵματι
δεινῶι,
~αἵματι
λυγρῶι.
~τίνα
|
προσωιδὸν
|
~ἢ
τίνα
μουσοπόλον
στοναχὰν
ἐπὶ
|
[100] |
ἥρμοσται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
θάρσει·
τά
γ´
|
ἔνδον |
ἀσφαλῶς
ἔχει
πόλις.
~{ἀλλ´
εἰσόρα |
[250] |
ἅμα,
~ἥτις
μ´
ἔπεισε
δεῦρ´
|
ὑπόσπονδον |
μολεῖν.
~ἀλλ´
ἐγγὺς
ἀλκή
(βώμιοι |
[50] |
χθονός.
~ἐγὼ
δ´
ἔριν
λύους´
|
ὑπόσπονδον |
μολεῖν
~ἔπεισα
παιδὶ
παῖδα
πρὶν |
[450] |
κλύοιμί
σου
~κοινὰς
βραβείας,
αἷς
|
ὑπόσπονδον |
μολεῖν
~τόνδ´
εἰσεδέξω
τειχέων
πείσασά |
[900] |
ἄκουε
δή
νυν
θεσφάτων
ἐμῶν
|
ὁδόν
|
~{ἃ
δρῶντες
ἂν
σώσαιτε
Καδμείων |
[0] |
τὴν
ἐν
ἄστροις
οὐρανοῦ
τέμνων
|
ὁδὸν
|
~καὶ
χρυσοκολλήτοισιν
ἐμβεβὼς
δίφροις}
~Ἥλιε, |
[850] |
οὔτε
γὰρ
γέρα
πατρὶ
~οὔτ´
|
ἔξοδον |
διδόντες
ἄνδρα
δυστυχῆ
~ἐξηγρίωσαν·
ἐκ |
[1300] |
τεθνηκότα
~τιμὰς
διδόντα
χθόνιον
εὐσεβεῖν
|
θεόν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
βέβηκ´
ἀδελφὴ
σὴ
δόμων |
[850] |
θεῶν
~πόσιν
τ´
ἔφυσε
μητρὶ
|
μέλεον |
Οἰδίπουν·
~αἵ
θ´
αἱματωποὶ
δεργμάτων |
[1500] |
γεραιέ,
δεῖξον,
~Οἰδιπόδα,
σὸν
αἰῶνα
|
μέλεον, |
ὃς
ἔτι
~δώμασιν
ἀέριον
σκότον |
[150] |
~δέραι
φιλτάται
βάλοιμεν
χρόνωι,
~φυγάδα
|
μέλεον. |
ὡς
~ὅπλοισι
χρυσέοισιν
ἐκπρεπής,
γέρον, |
[700] |
φέρει
νύξ,
τοῖς
δὲ
τολμῶσιν
|
πλέον. |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐνδυστυχῆσαι
δεινὸν
εὐφρόνης
κνέφας. |
[550] |
~βούληι;
τί
δ´
ἔστι
τὸ
|
πλέον; |
ὄνομ´
ἔχει
μόνον·
~ἐπεὶ
τά |
[500] |
σώιζειν
ἐμοί·
~ἀνανδρία
γάρ,
τὸ
|
πλέον |
ὅστις
ἀπολέσας
~τοὔλασσον
ἔλαβε.
πρὸς |
[1600] |
~ὡς
σὲ
στενάζω
τῶν
τεθνηκότων
|
πλέον· |
~οὐ
γὰρ
τὸ
μέν
σοι |
[1600] |
τί
μ´
ἄρδην
ὧδ´
ἀποκτείνεις,
|
Κρέον; |
~ἀποκτενεῖς
γάρ,
εἴ
με
γῆς |
[850] |
νοσεῖ
γὰρ
ἥδε
γῆ
πάλαι,
|
Κρέον. |
~{ἐξ
οὗ
´τεκνώθη
Λάιος
βίαι |
[1300] |
δ´
ἀγῶνα
τὸν
περὶ
ψυχῆς,
|
Κρέον, |
~ἤδη
πεπρᾶχθαι
παισὶ
τοῖσιν
Οἰδίπου. |
[750] |
δὲ
καὶ
σοὶ
ταῦτ´
ἐπισκήπτω,
|
Κρέον· |
~ἤνπερ
κρατήσηι
τἀμά,
Πολυνείκους
νέκυν
|
[1300] |
βέβηκ´
ἀδελφὴ
σὴ
δόμων
ἔξω,
|
Κρέον, |
~κόρη
τε
μητρὸς
Ἀντιγόνη
κοινῶι |
[1300] |
σῆς
ἀδελφῆς
παῖδες
ἐν
φάει,
|
Κρέον. |
~(ΚΡΕΩΝ)
αἰαῖ·
~μεγάλα
μοι
θροεῖς |
[1650] |
πρός
σε
τῆσδε
μητρὸς
Ἰοκάστης,
|
Κρέον. |
~(ΚΡΕΩΝ)
μάταια
μοχθεῖς·
οὐ
γὰρ |
[800] |
πάρεσμεν·
τί
με
καλεῖς
σπουδῆι,
|
Κρέον; |
~(ΚΡΕΩΝ)
οὔπω
λελήσμεθ´·
ἀλλὰ
σύλλεξαι |
[850] |
~ἐγγὺς
δὲ
θάνατος
αὐτόχειρ
αὐτοῖς,
|
Κρέον. |
~πολλοὶ
δὲ
νεκροὶ
περὶ
νεκροῖς |
[700] |
μὴν
ἐγὼ
ς´
ἔχρηιζον
εἰσιδεῖν,
|
Κρέον· |
~πολλῶν
γὰρ
ηὗρον
ἐνδεεῖς
διαλλαγάς, |
[750] |
αὐτεπώνυμον,
~λαβόντα
πέμψω
δεῦρο
Τειρεσίαν,
|
Κρέον· |
~σοὶ
μὲν
γὰρ
ἡδὺς
ἐς |
[950] |
θεσπιωιδεῖν,
ὃς
δέδοικεν
οὐδένα.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
Κρέον, |
τί
σιγᾶις
γῆρυν
ἄφθογγον
σχάσας; |
[1200] |
τοῦτ´
εἰς
ὕποπτον
εἶπας·
οὐκ
|
ἐατέον. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μεῖζόν
τι
χρήιζεις
παῖδας |
[1250] |
~ἡγοῦ
σὺ
πρὸς
μεταίχμι´·
οὐ
|
μελλητέον. |
~ἔπειγ´
ἔπειγε,
θύγατερ·
ὡς,
ἢν |
[250] |
χρόα.
~ὧν
οὕνεκ´
ὄμμα
πανταχῆι
|
διοιστέον
|
~κἀκεῖσε
καὶ
τὸ
δεῦρο,
μὴ |
[700] |
ἑλίξειν
αὐτίκ´
Ἀργείων
στρατόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἐξοιστέον |
τἄρ´
ὅπλα
Καδμείων
πόλει.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[350] |
ἐς
τὸ
κέρδος
παρὰ
φύσιν
|
δουλευτέον. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἱ
δ´
ἐλπίδες
βόσκουσι |
[1000] |
δὲ
ματέρων,
~ἰάλεμοι
δὲ
παρθένων
|
~ἐστέναζον |
οἴκοις·
~ἰηϊήιον
βοάν,
~ἰηϊήιον
μέλος |
[1250] |
ἐς
μάχην.
~μάντεις
δὲ
μῆλ´
|
ἔσφαζον |
ἐμπύρους
τ´
ἀκμὰς
~ῥήξεις
τ´ |
[700] |
συνῆψα
Πολυνείκει
μολών.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἤκουσα
|
μεῖζον |
αὐτὸν
ἐς
Θήβας
φρονεῖν,
~κήδει |
[350] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μέγιστον·
ἔργωι
δ´
ἐστὶ
|
μεῖζον |
ἢ
λόγωι.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τίς
ὁ |
[1200] |
ὕποπτον
εἶπας·
οὐκ
ἐατέον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
|
μεῖζόν |
τι
χρήιζεις
παῖδας
ἢ
σεσωμένους; |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
μὴν
ἐγὼ
ς´
|
ἔχρηιζον |
εἰσιδεῖν,
Κρέον·
~πολλῶν
γὰρ
ηὗρον |
[600] |
δ´
αἰτιῶ.
~{οὐχ
ἑκὼν
γὰρ
|
ἦλθον, |
ἄκων
δ´
ἐξελαύνομαι
χθονός.
~καὶ |
[1050] |
ἄθραυστοι
κοὐκ
ἀνήρπασται
πόλις.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ἦλθον |
δὲ
πρὸς
κίνδυνον
Ἀργείου
δορός; |
[350] |
ἔχων
δι´
ἄστεως
~κυκλῶν
πρόσωπον
|
ἦλθον. |
ἓν
δέ
μ´
ὠφελεῖ,
~σπονδαί |
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
νὺξ
ἦν,
Ἀδράστου
δ´
|
ἦλθον |
ἐς
παραστάδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κοίτας
ματεύων, |
[850] |
οὐ
λέγων
ἔπη
~ἐς
ἔχθος
|
ἦλθον |
παισὶ
τοῖσιν
Οἰδίπου;
~ἐγγὺς
δὲ |
[100] |
τότ´
ἀσπίδων
ἐγνώρισα,
~σπονδὰς
ὅτ´
|
ἦλθον |
σῶι
κασιγνήτωι
φέρων·
~ἃ
προσδεδορκὼς |
[50] |
τ´
Ἀργείων
πάρα,
~σπονδὰς
ὅτ´
|
ἦλθον |
σῶι
κασιγνήτωι
φέρων
~ἐνθένδ´
ἐκεῖσε |
[1600] |
ὁ
δυσδαίμων
ἐγὼ
~ἐς
μητρὸς
|
ἦλθον |
τῆς
ταλαιπώρου
λέχος
~παῖδάς
τ´ |
[400] |
τὴν
χάριν
δὲ
σοὶ
διδοὺς
|
~ἦλθον. |
τί
χρὴ
δρᾶν;
ἀρχέτω
δέ |
[1300] |
ἀγαπάζων
ἐμοῦ
~οὐκ
ἐς
τόδ´
|
ἦλθον |
ὥστε
καὶ
τάδ´
εἰδέναι.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[450] |
Οἰδίπους
ἐφθέγξατ´
εἰς
ἡμᾶς
ποτε·
|
~ἐξῆλθον |
ἔξω
τῆσδ´
ἑκὼν
αὐτὸς
χθονός, |
[650] |
στείχοντ´
ἐμούς.
~(ΚΡΕΩΝ)
~ἦ
πόλλ´
|
ἐπῆλθον |
εἰσιδεῖν
χρήιζων
ς´,
ἄναξ
~Ἐτεόκλεες, |
[650] |
δὲ
Καδμείων
πύλας
~φυλακάς
τ´
|
ἐπῆλθον |
σὸν
δέμας
θηρώμενος.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ |
[1150] |
κάραι
~ἁμαξοπληθῆ,
γεῖς´
ἐπάλξεων
ἄπο·
|
~ξανθὸν |
δὲ
κρᾶτα
διεπάλυνε
καὶ
ῥαφὰς
|
[300] |
~ἀπήνας
ὁμοπτέρου
τᾶς
ἀποζυγείσας
~δόμων
|
~πόθον |
ἀμφιδάκρυτον
ἀεὶ
κατέχων
~ἀνῆιξεν
μὲν |
[1650] |
ποῦ;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τώδ´
ἐκτάδην
σοι
|
κεῖσθον |
ἀλλήλοιν
πέλας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πρόσθες
τυφλὴν |
[800] |
~Ἁρμονίας
δέ
ποτ´
εἰς
ὑμεναίους
|
~ἤλυθον |
οὐρανίδαι,
φόρμιγγί
τε
τείχεα
Θήβας
|
[1300] |
~ὦ
τάλας
ἐγώ,
τίν´
εἴπω
|
μῦθον |
ἢ
τίνας
γόους;
~(ΧΟΡΟΣ)
οἰχόμεσθ´· |
[900] |
τί
φήις;
τίν´
εἶπας
τόνδε
|
μῦθον, |
ὦ
γέρον;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἅπερ
πέφηνε, |
[650] |
τάξιν
μολεῖν.
~καίτοι
ποδῶν
σῶν
|
μόχθον |
ἐκλύει
παρών·
~ὁρῶ
γὰρ
αὐτὸν |
[1000] |
~Καδμείων
ἁρπαγά,
~πολύφθορος
πολύστονος
~μειξοπάρθενος,
|
~δάιον |
τέρας,
~φοιτάσι
πτεροῖς
~χαλαῖσί
τ´ |
[200] |
τειχέων
~θούριος
μολὼν
Ἄρης
~αἷμα
|
δάιον |
φλέγει
~τᾶιδ´,
ὃ
μὴ
τύχοι, |
[1600] |
τάδε.
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς;
τἀντεταλμέν´
οὐ
|
δίκαιον |
ἐκπονεῖν;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκ,
ἢν
πονηρά |
[0] |
~φῦναι
λέγουσιν,
ἐκ
δὲ
τοῦδε
|
Λάιον. |
~ἐγὼ
δὲ
παῖς
μὲν
κλήιζομαι |
[1400] |
~ἐξαλλαγεὶς
γὰρ
τοῦ
παρεστῶτος
πόνου,
|
~λαιὸν |
μὲν
ἐς
τοὔπισθεν
ἀναφέρει
πόδα, |
[1300] |
γῆς
ὄλωλ´
ὑπερθανών,
~τοὔνομα
λαβὼν
|
γενναῖον, |
ἀνιαρὸν
δ´
ἐμοί·
~ὃν
ἄρτι |
[1250] |
ἐν
σοὶ
Ζηνὸς
ὀρθῶσαι
βρέτας
|
~τροπαῖον |
Ἄργει
τ´
εὐκλεᾶ
δοῦναι
λόγον· |
[1450] |
ἐνικῶμεν
μάχηι,
~οἱ
μὲν
Διὸς
|
τροπαῖον |
ἵστασαν
βρέτας,
~οἱ
δ´
ἀσπίδας |
[1700] |
Θηβαιᾶν
μάλιστα
παρθένων.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πόθι
|
γεραιὸν |
ἴχνος
τίθημι;
~βάκτρα
πόθι
φέρω, |
[1500] |
~κλύεις,
ὦ
κατ´
αὐλὰν
ἀλαίνων
|
γεραιὸν
|
~πόδ´
ἢ
δεμνίοις
~δύστανος
ἰαύων; |
[950] |
ἀποζυγείς,
~προσηγορήσας
εἶμι
καὶ
σώσω
|
βίον. |
~ἀλλ´
εἷα
χώρει·
μὴ
τὸ |
[1600] |
ὄμματ´
ἔς
τ´
ἐμῶν
παίδων
|
βίον
|
~ἄνευ
θεῶν
του
ταῦτ´
ἐμηχανησάμην. |
[1400] |
κακά.
~ἐπεὶ
τέκνω
πεσόντ´
ἐλειπέτην
|
βίον, |
~ἐν
τῶιδε
μήτηρ
ἡ
τάλαινα |
[1450] |
~ἄμφω
δ´
ἅμ´
ἐξέπνευσαν
ἄθλιον
|
βίον. |
~μήτηρ
δ´,
ὅπως
ἐσεῖδε
τήνδε |
[1600] |
ἔτι
νεάζων
αὐτὸς
εὕροιμ´
ἂν
|
βίον; |
~πόθεν;
τί
μ´
ἄρδην
ὧδ´ |
[400] |
δ´
ἐβόσκου,
πρὶν
γάμοις
εὑρεῖν
|
βίον; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποτὲ
μὲν
ἐπ´
ἦμαρ |
[1150] |
οἰνωπὸν
γένυν
~καθηιμάτωσεν·
οὐδ´
ἀποίσεται
|
βίον
|
~τῆι
καλλιτόξωι
μητρὶ
Μαινάλου
κόρηι. |
[100] |
παῖ
~Λατοῦς
Ἑκάτα,
κατάχαλκον
ἅπαν
|
~πεδίον |
ἀστράπτει.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐ
γάρ
τι |
[700] |
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει·
τάχ´
αὐτῶν
|
πεδίον |
ἐμπλήσω
φόνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
θέλοιμ´
ἄν· |
[800] |
ἀμφὶ
μέσον,
~Δίρκα
χλοεροτρόφον
ἇι
|
πεδίον
|
~πρόπαρ
Ἱσμηνοῦ
καταδεύει,
~Ἰώ
θ´ |
[1100] |
~ὕδρας
ἔχων
λαιοῖσιν
ἐν
βραχίοσιν
|
~Ἀργεῖον |
αὔχημ´·
ἐκ
δὲ
τειχέων
μέσων
|
[1050] |
τέκνων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
εὐδαιμονοίης.
πῶς
γὰρ
|
Ἀργεῖον |
δόρυ
~πυλῶν
ἀπεστήσασθε
πυργηρούμενοι;
~λέξον, |
[1350] |
παραδοθεῖσαν
εἰσιδών,
~κνήμην
τε
διεπέρασεν
|
Ἀργεῖον |
δόρυ·
~στρατὸς
δ´
ἀνηλάλαξε
Δαναϊδῶν |
[1450] |
ἔπι,
~κἄφθημεν
οὔπω
τεύχεσιν
πεφαργμένον
|
~Ἀργεῖον |
ἐσπεσόντες
ἐξαίφνης
στρατόν.
~κοὐδεὶς
ὑπέστη, |
[50] |
ἐς
διῆρες
ἔσχατον
~στράτευμ´
ἰδεῖν
|
Ἀργεῖον |
ἱκεσίαισι
σαῖς,
~ἐπίσχες,
ὡς
ἂν |
[350] |
γοναί,
~καὶ
φιλότεκνόν
πως
πᾶν
|
γυναικεῖον |
γένος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
φρονῶν
εὖ |
[1100] |
κυναγοῦ
Παρθενοπαῖος
ἔκγονος,
~ἐπίσημ´
ἔχων
|
οἰκεῖον |
ἐν
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις
τόξοισιν |
[1300] |
Οἰδίπου.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
τὸ
μὲν
|
σημεῖον |
εἰσορῶ
τόδε,
~σκυθρωπὸν
ὄμμα
καὶ |
[1100] |
πυλώμαθ´
Ἱππομέδων
ἄναξ
~ἔστειχ´
ἔχων
|
σημεῖον |
ἐν
μέσωι
σάκει
~στικτοῖς
Πανόπτην |
[800] |
ἐπίσαμον·
~μηδὲ
τὸ
παρθένιον
πτερόν,
|
οὔρειον |
τέρας,
ἐλθεῖν
~πένθεα
γαίας
~Σφίγγ´ |
[900] |
θ´
αἵματος
~αἷμ´
ἢν
λάβηι
|
βρότειον, |
ἕξετ´
εὐμενῆ
~Γῆν,
ἥ
ποθ´ |
[200] |
πυρὸς
~δικορύφων
σέλας
ὑπὲρ
ἄκρων
|
~βακχεῖον |
Διονύσου,
~οἴνα
θ´
ἃ
καθαμέριον
|
[1000] |
~ἰάλεμοι
δὲ
παρθένων
~ἐστέναζον
οἴκοις·
|
~ἰηϊήιον |
βοάν,
~ἰηϊήιον
μέλος
~ἄλλος
ἄλλοτ´ |
[1000] |
παρθένων
~ἐστέναζον
οἴκοις·
~ἰηϊήιον
βοάν,
|
~ἰηϊήιον |
μέλος
~ἄλλος
ἄλλοτ´
ἐποτότυζε
~διαδοχαῖς |
[700] |
Διρκαῖος
ἀναχωρεῖν
πόρος.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἅπαν
|
κάκιον |
τοῦ
φυλάσσεσθαι
καλῶς.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί |
[1650] |
οἷον
ἐξωνείδισεν;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴστω
σίδηρος
|
ὅρκιόν |
τέ
μοι
ξίφος.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί |
[1550] |
~λωτοτρόφον
κατὰ
λείμακα
λόγχαις
~κοινὸν
|
ἐνυάλιον |
~μάτηρ,
ὥστε
λέοντας
ἐναύλους,
~μαρναμένους |
[1450] |
σκότος.
~ἄμφω
δ´
ἅμ´
ἐξέπνευσαν
|
ἄθλιον |
βίον.
~μήτηρ
δ´,
ὅπως
ἐσεῖδε |
[1600] |
δέ
με
~μαστὸν
ποθοῦντα
θηρσὶν
|
ἄθλιον |
βοράν·
~οὗ
σωιζόμεσθα·
Ταρτάρου
γὰρ |
[1550] |
ἀπ´
ἀρχῆς
ὥς
μ´
ἔφυσας
|
ἄθλιον
|
~καὶ
τλήμον´,
εἴ
τις
ἄλλος |
[500] |
~ἐφ´
ἧι
σὺ
μαίνηι.
κεῖνο
|
κάλλιον, |
τέκνον,
~Ἰσότητα
τιμᾶν,
ἣ
φίλους |
[1500] |
σκοτίων
ἐκ
θαλάμων
οἰκτροτάτοισιν
~δακρύοισιν,
|
~πολιὸν |
αἰθεροφαὲς
εἴδωλον
ἢ
~νέκυν
ἔνερθεν |
[500] |
ἔφυ,
~τῶι
πλέονι
δ´
αἰεὶ
|
πολέμιον |
καθίσταται
~τοὔλασσον
ἐχθρᾶς
θ´
ἡμέρας |
[1600] |
σπείρας
πατὴρ
~κτείνει
με
νομίσας
|
πολέμιον |
πεφυκέναι·
~χρῆν
γὰρ
θανεῖν
νιν |
[1150] |
~ὡς
δ´
εἶδ´
Ἄδραστος
Ζῆνα
|
πολέμιον |
στρατῶι,
~ἔξω
τάφρου
καθεῖσεν
Ἀργείων |
[550] |
καὶ
μέγ´
ἥγησαι
τόδε;
~περιβλέπεσθαι
|
τίμιον; |
κενὸν
μὲν
οὖν.
~ἢ
πολλὰ |
[600] |
~Δίρκας
χλοηφόρους
~καὶ
βαθυσπόρους
γυίας·
|
~Βρόμιον |
ἔνθα
τέκετο
μάτηρ
~Διὸς
γάμοισι, |
[1350] |
νεανίαι,
~ἔστησαν
ἐλθόντ´
ἐς
μέσον
|
μεταίχμιον
|
~{δισσὼ
στρατηγὼ
καὶ
διπλὼ
στρατηλάτα} |
[1700] |
εἰμὶ
μοῦσαν
ὃς
ἐπὶ
καλλίνικον
|
~οὐράνιον |
ἔβαν
~παρθένου
κόρας
~αἴνιγμ´
ἀσύνετον |
[800] |
~χρυσοδέτοις
περόναις
ἐπίσαμον·
~μηδὲ
τὸ
|
παρθένιον |
πτερόν,
οὔρειον
τέρας,
ἐλθεῖν
~πένθεα |
[200] |
~περιμένει
με
κόμας
ἐμᾶς
~δεῦσαι
|
παρθένιον |
χλιδὰν
~Φοιβείαισι
λατρείαις.
~ὦ
λάμπουσα |
[250] |
δορὸς
~Φοίβωι
μ´
ἔπεμψαν
ἐνθάδ´
|
ἀκροθίνιον. |
~μέλλων
δὲ
πέμπειν
μ´
Οἰδίπου |
[1000] |
μετ´
ἄστρων
Ζῆν´
Ἄρη
τε
|
φοίνιον, |
~ὃς
τοὺς
ὑπερτείλαντας
ἐκ
γαίας |
[1300] |
τὸν
οὐ
τεθνηκότα
~τιμὰς
διδόντα
|
χθόνιον |
εὐσεβεῖν
θεόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
βέβηκ´
ἀδελφὴ |
[200] |
ὑπὸ
δειράσι
νιφοβόλοις
~παρνασσοῦ
κατενάσθη,
|
~Ἰόνιον |
κατὰ
πόντον
ἐλάται
~πλεύσασα
περιρρύτων
|
[350] |
ὁ
σὸς
αἴτιος,
~εἴτε
τὸ
|
δαιμόνιον |
κατεκώμασε
~δώμασιν
Οἰδιπόδα·
~πρὸς
ἐμὲ |
[900] |
~ἐγένετο
Δίρκης
ναμάτων
ἐπίσκοπος,
~σφαγέντα
|
φόνιον |
αἷμα
γῆι
δοῦναι
χοάς,
~Κάδμωι |
[550] |
ἄτρωτος
ὅστις
εἰς
ἡμᾶς
ξίφος
|
~φόνιον |
ἐμβαλὼν
τὸν
αὐτὸν
οὐκ
ἀποίσεται |
[650] |
μολὼν
~Κάδμος
ὄλεσε
μαρμάρωι,
~κρᾶτα
|
φόνιον |
ὀλεσίθηρος
~ὠλένας
δικὼν
βολαῖς·
~δίας |
[150] |
~Νέμεσι
καὶ
Διὸς
βαρύβρομοι
βρονταὶ
|
~κεραύνιόν |
τε
φῶς
αἰθαλόεν,
σύ
τοι
|
[1400] |
γαστρὸς
εὐλαβούμενος,
~προβὰς
δὲ
κῶλον
|
δεξιὸν |
δι´
ὀμφαλοῦ
~καθῆκεν
ἔγχος
σφονδύλοις |
[1150] |
~οἱ
δ´
αὖ
παρ´
ἡμῶν
|
δεξιὸν |
Διὸς
τέρας
~ἰδόντες
ἐξήλαυνον,
ἁρμάτων |
[1650] |
μίαν.
~(ΚΡΕΩΝ)
εἶδες
τὸ
τόλμημ´
|
οἷον |
ἐξωνείδισεν;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἴστω
σίδηρος
ὅρκιόν |
[1200] |
Ἀργείοισι
Καδμείοισί
τε
~ἐς
κοινὸν
|
οἷον |
μήποτ´
ὤφελον
λόγον.
~Ἐτεοκλέης
δ´ |
[1350] |
κτύπους
χεροῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
τλῆμον,
|
οἷον |
τέρμον´,
Ἰοκάστη,
βίου
~γάμων
τε |
[500] |
ἀνθρώποις
ἔρις·
~νῦν
δ´
οὔθ´
|
ὅμοιον |
οὐδὲν
οὔτ´
ἴσον
βροτοῖς
~πλὴν |
[400] |
Ἀδράστωι
Λοξίας
χρησμόν
τινα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
ποῖον; |
τί
τοῦτ´
ἔλεξας;
οὐκ
ἔχω |
[300] |
τέκνον,
γάμοισιν
ἤδη
~κλύω
ζυγέντα
|
~παιδοποιὸν |
ἁδονὰν
~ξένοισιν
ἐν
δόμοις
ἔχειν, |
[1500] |
αἰῶνα
μέλεον,
ὃς
ἔτι
~δώμασιν
|
ἀέριον |
σκότον
ὄμμασι
~σοῖσι
βαλὼν
ἕλκεις |
[200] |
~βακχεῖον
Διονύσου,
~οἴνα
θ´
ἃ
|
καθαμέριον
|
~στάζεις,
τὸν
πολύκαρπον
~οἰνάνθας
ἱεῖσα |
[950] |
ἕσταμεν
βίου,
~θνήισκειν
ἕτοιμος
πατρίδος
|
ἐκλυτήριον. |
~ἀλλ´
εἷα,
τέκνον,
πρὶν
μαθεῖν |
[1450] |
ἐξεπίμπλασαν
~φεύγοντες,
ἔρρει
δ´
αἷμα
|
μυρίον |
νεκρῶν
~λόγχαις
πιτνόντων.
ὡς
δ´ |
[200] |
μηδὲν
ὑγιὲς
ἀλλήλας
λέγειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
~Τύριον |
οἶδμα
λιποῦς´
ἔβαν
~ἀκροθίνια
Λοξίαι
|
[900] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅδ´
οὐ
μακρὰν
ἄπεστι,
|
πλησίον |
δὲ
σοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπελθέτω
νυν |
[150] |
παρθένων
τάφου
πέλας
~Νιόβης
Ἀδράστωι
|
πλησίον |
παραστατεῖ.
~ὁρᾶις;
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὁρῶ
δῆτ´ |
[500] |
τε
φῶς
~ἴσον
βαδίζει
τὸν
|
ἐνιαύσιον |
κύκλον,
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
φθόνον
ἔχει |
[650] |
~χλοηφόροισιν
ἔρνεσιν
~κατασκίοισιν
ὀλβίσας
ἐνώτισεν,
|
~βάκχιον |
χόρευμα
παρθένοισι
~Θηβαΐαισι
~καὶ
γυναιξὶν |
[300] |
λάβω
~χαρμονᾶν;
ἰὼ
τέκος,
~ἔρημον
|
πατρῶιον |
ἔλιπες
δόμον
~φυγὰς
ἀποσταλεὶς
ὁμαίμου |
[0] |
ποτὲ
~Πολύδωρον
ἐξέφυσε,
τοῦ
δὲ
|
Λάβδακον
|
~φῦναι
λέγουσιν,
ἐκ
δὲ
τοῦδε |
[1550] |
τῶν
μὲν
ἐμῶν
τεκέων
φανερὸν
|
κακόν· |
~ἁ
δὲ
τάλαιν´
ἄλοχος
τίνι |
[850] |
πόλιν.
~ἐπεὶ
δὲ
κρεῖσσον
τὸ
|
κακόν |
ἐστι
τἀγαθοῦ,
~μί´
ἔστιν
ἄλλη |
[550] |
δ´
ὁ
πλοῦτος
καὶ
φιλόψυχον
|
κακόν. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἆιτα
σὺν
πολλοῖσιν
ἦλθες |
[350] |
~τί
τὸ
στέρεσθαι
πατρίδος;
ἦ
|
κακὸν |
μέγα;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μέγιστον·
ἔργωι
δ´ |
[1550] |
δεδοικὼς
μή
τι
γῆ
πάθηι
|
κακόν. |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
μοῖρ´,
ἀπ´
ἀρχῆς |
[900] |
ἐμοὶ
τόδ´
ἦλθε
καὶ
τέκνωι
|
κακόν; |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{ὀρθῶς
μ´
ἐρωτᾶις
κεἰς |
[450] |
ἔχθρας
τῶιδε
καὶ
φθόνου
μολὼν
|
~κακόν |
τι
δρᾶσαι
καὶ
παθεῖν,
ἃ |
[1200] |
ἔρημος
παῖς
ὑπασπιστοῦ
σέθεν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
κακόν |
τι
κεύθεις
καὶ
στέγεις
ὑπὸ |
[400] |
ἦρεν
εἰς
ὕψος
μέγαν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
κακὸν |
τὸ
μὴ
´χειν·
τὸ
γένος |
[550] |
~ἐς
ταὔθ´
ὅταν
μόλητον,
ἔχθιστον
|
κακόν. |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί,
γένοισθε
τῶνδ´ |
[850] |
τὴν
τύχην
κεκτημένοις
~πόλει
παρασχεῖν
|
φάρμακον |
σωτηρίας,
~ἄπειμι.
χαίρεθ´·
εἷς
γὰρ |
[700] |
ὄντας
θρασεῖς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔχει
τιν´
|
ὄγκον |
τἄργος
Ἑλλήνων
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει· |
[1600] |
ταλαιπώρου
λέχος
~παῖδάς
τ´
ἀδελφοὺς
|
ἔτεκον, |
οὓς
ἀπώλεσα,
~ἀρὰς
παραλαβὼν
Λαΐου |
[1400] |
κώπας
ἁρπάσαντε
φασγάνων
~ἐς
ταὐτὸν
|
ἧκον, |
συμβαλόντε
δ´
ἀσπίδας
~πολὺν
ταραγμὸν |
[1000] |
ἐξ
ἐπάλξεων
ἄκρων
~σφάξας
ἐμαυτὸν
|
σηκὸν |
ἐς
μελαμβαθῆ
~δράκοντος,
ἔνθ´
ὁ |
[250] |
φέρων
~πημονὰν
Ἐρινύων.
~Ἄργος
ὦ
|
Πελασγικόν, |
~δειμαίνω
τὰν
σὰν
ἀλκὰν
~καὶ |
[100] |
δ´
ἔβης·
~κινούμενον
γὰρ
τυγχάνει
|
Πελασγικὸν
|
~στράτευμα,
χωρίζουσι
δ´
ἀλλήλων
λόχους. |
[250] |
~καὶ
τὸ
θεόθεν·
οὐ
γὰρ
|
ἄδικον
|
~εἰς
ἀγῶνα
τάνδ´
ἔνοπλος
ὁρμὰν
|
[1350] |
Διὸς
κόρη,
~δὸς
ἔγχος
ἡμῖν
|
καλλίνικον |
ἐκ
χερὸς
~ἐς
στέρν´
ἀδελφοῦ |
[1700] |
ὅδ´
εἰμὶ
μοῦσαν
ὃς
ἐπὶ
|
καλλίνικον
|
~οὐράνιον
ἔβαν
~παρθένου
κόρας
~αἴνιγμ´ |
[450] |
χθονός,
~οἰκεῖν
δὲ
τὸν
ἐμὸν
|
οἶκον |
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
~καὶ
τῶιδ´ |
[1350] |
δὲ
Παλλάδος
χρυσάσπιδος
~βλέψας
πρὸς
|
οἶκον |
ηὔξατ´·
Ὦ
Διὸς
κόρη,
~δὸς |
[1200] |
μάχην·
~κἂν
μὲν
κτάνω
τόνδ´,
|
οἶκον |
οἰκήσω
μόνος,
~ἡσσώμενος
δὲ
τῶιδε |
[950] |
πάντ´
ἔχεις·
ἡγοῦ,
τέκνον,
~πρὸς
|
οἶκον. |
ὅστις
δ´
ἐμπύρωι
χρῆται
τέχνηι
|
[100] |
ἰὼ
πότνια
παῖ
~Λατοῦς
Ἑκάτα,
|
κατάχαλκον |
ἅπαν
~πεδίον
ἀστράπτει.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
οὐ |
[100] |
λευκολόφας,
~πρόπαρ
ὃς
ἁγεῖται
στρατοῦ
|
~πάγχαλκον |
ἀσπίδ´
ἀμφὶ
βραχίονι
κουφίζων;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[1150] |
πάντα
δ´
ἦν
ὁμοῦ
κακά·
|
~ἔθρωισκον |
ἐξέπιπτον
ἀντύγων
ἄπο,
~τροχοί
τ´ |
[150] |
γεραιέ,
τίς
κυρεῖ,
~ὃς
ἅρμα
|
λευκὸν |
ἡνιοστροφεῖ
βεβώς;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὁ
μάντις |
[450] |
λέγειν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
πᾶσι
ταὐτὸν
|
καλὸν |
ἔφυ
σοφόν
θ´
ἅμα,
~οὐκ |
[800] |
ὃ
μὴ
καλὸν
οὔποτ´
ἔφυ
|
καλόν, |
~οὐδ´
οἱ
μὴ
νόμιμοι
~παῖδες |
[800] |
πόλιν.
~οὐ
γὰρ
ὃ
μὴ
|
καλὸν |
οὔποτ´
ἔφυ
καλόν,
~οὐδ´
οἱ |
[1200] |
αὐτὴν
δαιμόνων
ἔσωσέ
τις.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
καλὸν |
τὸ
νικᾶν·
εἰ
δ´
ἀμείνον´ |
[500] |
τοῖς
ἔργοις
καλοῖς·
~οὐ
γὰρ
|
καλὸν |
τοῦτ´
ἀλλὰ
τῆι
δίκηι
πικρόν. |
[750] |
~Σπαρτῶν
γένναι
~ἀσπιδοφέρμονα
θίασον
ἔνοπλον
|
~ἀντίπαλον |
κατὰ
λάϊνα
τείχεα
~χαλκῶι
κοσμήσας. |
[1400] |
~καί
πως
νοήσας
Ἐτεοκλῆς
τὸ
|
Θεσσαλὸν
|
~ἐσήγαγεν
σόφισμ´
ὁμιλίαι
χθονός·
~ἐξαλλαγεὶς |
[1200] |
τε
~ἐς
κοινὸν
οἷον
μήποτ´
|
ὤφελον |
λόγον.
~Ἐτεοκλέης
δ´
ὑπῆρξ´
ἀπ´ |
[950] |
τί
δ´
ἄν
τις
εἴποι;
|
δῆλον |
οἵ
γ´
ἐμοὶ
λόγοι·
~ἐγὼ |
[650] |
ποτ´
ἔκγονον
~Ἔπαφον,
ὦ
Διὸς
|
γένεθλον, |
~ἐκάλες´
ἐκάλεσα
βαρβάρωι
βοᾶι,
~ἰώ, |
[550] |
χέρας
λεύσσεις
ἐμάς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εἰσορῶ·
|
δειλὸν |
δ´
ὁ
πλοῦτος
καὶ
φιλόψυχον |
[950] |
κωλυέτω.
~γυναῖκες,
ὡς
εὖ
πατρὸς
|
ἐξεῖλον |
φόβον,
~κλέψας
λόγοισιν,
ὥσθ´
ἃ |
[400] |
ὀνομάσαι
δύναι´
ἂν
ὡς
ἐστὶν
|
φίλον. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πῶς
δ´
ἦλθες
Ἄργος; |
[500] |
φῶς
~ἴσον
βαδίζει
τὸν
ἐνιαύσιον
|
κύκλον, |
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
φθόνον
ἔχει
νικώμενον. |
[450] |
~δοὺς
τῶιδ´
ἀνάσσειν
πατρίδος
ἐνιαυτοῦ
|
κύκλον
|
~{ὥστ´
αὐτὸς
ἄρχειν
αὖθις
ἀνὰ |
[150] |
ὦ
λιπαροζώνου
θύγατερ
Ἀελίου
~Σελαναία
|
χρυσεόκυκλον |
φέγγος,
~ὡς
ἀτρεμαῖα
κέντρα
καὶ |
[900] |
ἔχεις;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐς
γὰρ
τί
|
μᾶλλον |
δεῖ
προθυμίαν
ἔχειν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις |
[500] |
μῆτερ,
οὐχὶ
βούλομαι
~ἄλλωι
παρεῖναι
|
μᾶλλον |
ἢ
σώιζειν
ἐμοί·
~ἀνανδρία
γάρ, |
[850] |
γὰρ
ὢν
πολλῶν
μέτα
~τὸ
|
μέλλον, |
εἰ
χρή,
πείσομαι·
τί
γὰρ |
[1300] |
πέλας
φόνος·
~κρινεῖ
ξίφος
τὸ
|
μέλλον. |
~πότμος
ἄποτμος
ὁ
φόνος
ἕνεκ´ |
[800] |
Ἰοκάστας,
~ὤφελες
Οἰδιπόδαν
θρέψαι,
βρέφος
|
ἔκβολον |
οἴκων,
~χρυσοδέτοις
περόναις
ἐπίσαμον·
~μηδὲ |
[1050] |
φίλα
~Παλλάς,
ἃ
δράκοντος
αἷμα
|
~λιθόβολον |
κατηργάσω,
~Καδμείαν
μέριμναν
~ὁρμάσας´
ἐπ´ |
[200] |
δράκοντος
οὔρειαί
~τε
σκοπιαὶ
θεᾶν
|
~νιφόβολόν |
τ´
ὄρος
ἱερόν,
εἱλίσσων
~ἀθανάτους |
[200] |
ἐκπροκριθεῖς´
ἐμᾶς
~καλλιστεύματα
Λοξίαι
~Καδμείαν
|
ἔμολον |
γᾶν,
~κλεινῶν
Ἀγηνοριδᾶν
~ὁμογενεῖς
ἐπὶ |
[1450] |
λυγρῶι.
~τίνα
προσωιδὸν
~ἢ
τίνα
|
μουσοπόλον |
στοναχὰν
ἐπὶ
~δάκρυσι
δάκρυσιν,
ὦ |
[650] |
βαθυσπόρους
γύας·
~ἔνθεν
ἐξανῆκε
γᾶ
|
~πάνοπλον |
ὄψιν
ὑπὲρ
ἄκρων
~ὅρων
χθονός· |
[750] |
ἐπιπνεύσας
~Σπαρτῶν
γένναι
~ἀσπιδοφέρμονα
θίασον
|
ἔνοπλον
|
~ἀντίπαλον
κατὰ
λάϊνα
τείχεα
~χαλκῶι |
[1650] |
κακά.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
καὶ
τίς
σε
|
τυφλὸν |
ὄντα
θεραπεύσει,
πάτερ;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πεσὼν |
[1050] |
~πυλῶν
ἀπεστήσασθε
πυργηρούμενοι;
~λέξον,
γέροντα
|
τυφλὸν |
ὡς
κατὰ
στέγας
~ἐλθοῦσα
τέρψω, |
[1250] |
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἀνὰ
στρατόν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
αἰδούμεθ´
|
ὄχλον. |
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐκ
ἐν
αἰσχύνηι
τὰ |
[1500] |
θαλάμων
οἰκτροτάτοισιν
~δακρύοισιν,
~πολιὸν
αἰθεροφαὲς
|
εἴδωλον |
ἢ
~νέκυν
ἔνερθεν
ἢ
~πτανὸν |
[1400] |
κοῖλα
γαστρὸς
εὐλαβούμενος,
~προβὰς
δὲ
|
κῶλον |
δεξιὸν
δι´
ὀμφαλοῦ
~καθῆκεν
ἔγχος |
[1350] |
ποδὶ
μεταψαίρων
πέτρον
~ἴχνους
ὑπόδρομον,
|
κῶλον |
ἐκτὸς
ἀσπίδος
~τίθησι·
Πολυνείκης
δ´ |
[100] |
Οἰνέως
ἔφυ
~Τυδεύς,
Ἄρη
δ´
|
Αἰτωλὸν |
ἐν
στέρνοις
ἔχει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὗτος |
[1100] |
~ἑκηβόλοις
τόξοισιν
Ἀταλάντην
κάπρον
~χειρουμένην
|
Αἰτωλόν. |
ἐς
δὲ
Προιτίδας
~πύλας
ἐχώρει |
[550] |
~Ἄδραστε
προσθείς,
διὰ
μιᾶς
νύμφης
|
γάμον |
~ἀπωλόμεσθα.
δύο
κακὼ
σπεύδεις,
τέκνον, |
[800] |
βρέφος
ἔκβολον
οἴκων,
~χρυσοδέτοις
περόναις
|
ἐπίσαμον· |
~μηδὲ
τὸ
παρθένιον
πτερόν,
οὔρειον |
[1400] |
ἧκον,
συμβαλόντε
δ´
ἀσπίδας
~πολὺν
|
ταραγμὸν |
ἀμφιβάντ´
εἶχον
μάχης.
~καί
πως |
[1750] |
ὦ
μέγα
σεμνὴ
Νίκη,
τὸν
|
ἐμὸν
|
~βίοτον
κατέχοις
~καὶ
μὴ
λήγοις |
[800] |
~πρὸς
πατέρα
τὸν
σόν·
ὡς
|
ἐμὸν |
κάμνει
γόνυ,
~πυκνὴν
δὲ
βαίνων |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἴθ´,
οὐ
φονεύσεις
παῖδ´
|
ἐμόν, |
λεῖπε
χθόνα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
θύγατερ, |
[450] |
ἔχει
~τυραννίδ´
αὐτὸς
καὶ
δόμων
|
ἐμὸν |
μέρος.
~καὶ
νῦν
ἕτοιμός
εἰμι |
[1450] |
~ἡμεῖς
μὲν
ὡς
νικῶντα
δεσπότην
|
ἐμόν, |
~οἱ
δ´
ὡς
ἐκεῖνον·
ἦν |
[600] |
οὐκ
ἀπαιτούμεσθ´·
ἐγὼ
γὰρ
τὸν
|
ἐμὸν |
οἰκήσω
δόμον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τοῦ
μέρους |
[450] |
ἀποστεῖλαι
χθονός,
~οἰκεῖν
δὲ
τὸν
|
ἐμὸν |
οἶκον
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
~καὶ |
[150] |
~ποσὶν
ἐξανύσαιμι
δι´
αἰθέρος
~πρὸς
|
ἐμὸν |
ὁμογενέτορα,
περὶ
δ´
ὠλένας
~δέραι |
[1600] |
γόνυ
~κακὸς
φανοῦμαι·
τὸ
γὰρ
|
ἐμόν |
ποτ´
εὐγενὲς
~οὐκ
ἂν
προδοίην, |
[800] |
τὸ
λευρὸν
πέδον
ἴχνος
τιθεῖς´
|
ἐμὸν
|
~πρόβαινε,
μὴ
σφαλῶμεν·
ἀσθενὴς
πατήρ· |
[1300] |
προθῆταί
τ´
οὐκέτ´
ὄντα
παῖδ´
|
ἐμόν. |
~τοῖς
γὰρ
θανοῦσι
χρὴ
τὸν |
[0] |
χέρας
~ἔθηκαν.
ἡ
δὲ
τὸν
|
ἐμὸν |
ὠδίνων
πόνον
~μαστοῖς
ὑφεῖτο
καὶ |
[1350] |
λευκοπήχεις
κτύπους
χεροῖν.
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
|
τλῆμον, |
οἷον
τέρμον´,
Ἰοκάστη,
βίου
~γάμων |
[300] |
παλαιᾶν
λάβω
~χαρμονᾶν;
ἰὼ
τέκος,
|
~ἔρημον |
πατρῶιον
ἔλιπες
δόμον
~φυγὰς
ἀποσταλεὶς |
[500] |
καὶ
μέρη
σταθμῶν
~Ἰσότης
ἔταξε
|
κἀριθμὸν |
διώρισεν,
~νυκτός
τ´
ἀφεγγὲς
βλέφαρον |
[500] |
συμμάχοις
~συνδεῖ·
τὸ
γὰρ
ἴσον
|
νόμιμον |
ἀνθρώποις
ἔφυ,
~τῶι
πλέονι
δ´ |
[300] |
οὔτι
σοι
πυρὸς
ἀνῆψα
φῶς
|
~νόμιμον |
{ἐν
γάμοις}
ὡς
πρέπει
ματέρι |
[1700] |
~ἀπαρθένευτ´
ἀλωμένα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
φεῦ
τὸ
|
χρήσιμον |
φρενῶν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἐς
πατρός
γε |
[1350] |
~ἀλλ´
εὖ
προσῆγον
ἀσπίδων
κερχνώμασιν
|
~ὀφθαλμόν, |
ἀργὸν
ὥστε
γίγνεσθαι
δόρυ.
~{πλείων |
[1500] |
καὶ
τέκνα,
χάρματ´
Ἐρινύος;
~ἃ
|
δόμον |
Οἰδιπόδα
πρόπαρ
ὤλεσε,
~τᾶς
ἀγρίας |
[600] |
ἐγὼ
γὰρ
τὸν
ἐμὸν
οἰκήσω
|
δόμον. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τοῦ
μέρους
ἔχων
τὰ |
[300] |
ἰὼ
τέκος,
~ἔρημον
πατρῶιον
ἔλιπες
|
δόμον
|
~φυγὰς
ἀποσταλεὶς
ὁμαίμου
λώβαι,
~ἦ |
[1450] |
ἔρις
ἀλλὰ
φόνωι
φόνος—
~Οἰδιπόδα
|
δόμον
|
~ὤλεσε
κρανθεῖς´
αἵματι
δεινῶι,
~αἵματι |
[250] |
ς´,
ἄναξ,
~τὸν
οἴκοθεν
σέβουσα
|
νόμον· |
~ἔβας
ὢ
χρόνωι
γᾶν
πατρώιαν. |
[1650] |
ὅδε
κυσὶν
δοθήσεται;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
|
ἔννομον |
γὰρ
τὴν
δίκην
πράσσεσθέ
νιν. |
[150] |
στέρνα
τ´
ἐξεικασμένα.
~ἀνεμώκεος
εἴθε
|
δρόμον |
νεφέλας
~ποσὶν
ἐξανύσαιμι
δι´
αἰθέρος
|
[1350] |
δὲ
ποδὶ
μεταψαίρων
πέτρον
~ἴχνους
|
ὑπόδρομον, |
κῶλον
ἐκτὸς
ἀσπίδος
~τίθησι·
Πολυνείκης |
[1200] |
~φίλοι
δ´
ἐκόσμουν,
τῆσδε
μὲν
|
πρόμον |
χθονὸς
~Σπαρτῶν
ἀριστῆς,
τὸν
δὲ |
[250] |
ἀντάμειψαί
μ´,
ὅστις
ὢν
ἐλήλυθας
|
~ἑπτάστομον |
πύργωμα
Θηβαίας
χθονός.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
πατὴρ |
[600] |
ἀδάματος
πέσημα
~δίκε
τελεσφόρον
διδοῦσα
|
~χρησμόν, |
οὗ
κατοικίσαι
~πεδία
νιν
τὸ |
[400] |
ἔσχεθες;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχρης´
Ἀδράστωι
Λοξίας
|
χρησμόν |
τινα.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ποῖον;
τί
τοῦτ´ |
[600] |
~ἔθετό
σοι
θείαι
προνοίαι
νεικέων
|
ἐπώνυμον. |
~(ΧΟΡΟΣ)
Κάδμος
ἔμολε
τάνδε
γᾶν
|
[750] |
παῖδα
σὸν
~Μενοικέα,
σοῦ
πατρὸς
|
αὐτεπώνυμον, |
~λαβόντα
πέμψω
δεῦρο
Τειρεσίαν,
Κρέον· |
[600] |
δόμος·
~ὡς
τάχ´
οὐκέθ´
αἱματηρὸν
|
τοὐμὸν |
ἀργήσει
ξίφος.
~τὴν
δὲ
θρέψασάν |
[950] |
δίδωσι.
καὶ
συγγνωστὰ
μὲν
~γέροντι,
|
τοὐμὸν |
δ´
οὐχὶ
συγγνώμην
ἔχει,
~προδότην |
[450] |
~ἐγὼ
δὲ
πατρὸς
δωμάτων
προυσκεψάμην
|
~τοὐμόν |
τε
καὶ
τοῦδ´,
ἐκφυγεῖν
χρήιζων |
[1350] |
ἅπας.
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι
γυμνὸν
|
ὦμον |
εἰσιδὼν
~ὁ
πρόσθε
τρωθεὶς
στέρνα |
[750] |
στρατὸν
Ἀργείων
ἐπιπνεύσας
~αἵματι
Θήβας
|
~κῶμον |
ἀναυλότατον
προχορεύεις·
~οὐδ´
ὑπὸ
θυρσομανεῖ |
[1550] |
~χαλκόκροτον
δὲ
λαβοῦσα
νεκρῶν
πάρα
|
φάσγανον |
εἴσω
~σαρκὸς
ἔβαψεν,
ἄχει
δὲ |
[1350] |
γενειάδας.
~ἦισσον
δὲ
λόγχαις·
ἀλλ´
|
ὑφίζανον |
κύκλοις,
~ὅπως
σίδηρος
ἐξολισθάνοι
μάτην. |
[1600] |
~ἀτὰρ
ς´
ἐρωτῶ
τὸν
νεωστὶ
|
κοίρανον· |
~τί
τόνδ´
ὑβρίζεις
πατέρ´
ἀποστέλλων |
[1500] |
εἴδωλον
ἢ
~νέκυν
ἔνερθεν
ἢ
|
~πτανὸν |
ὄνειρον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δυστυχὲς
ἀγγελίας
ἔπος |
[1350] |
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν
νικηφόρον.
~{αἴσχιστον
αἰτῶν
|
στέφανον, |
ὁμογενῆ
κτανεῖν.
~πολλοῖς
δ´
ἐπήιει |
[850] |
ἔθηκ´
ἐγώ·
~καὶ
τόνδε
χρυσοῦν
|
στέφανον, |
ὡς
ὁρᾶις,
ἔχω
~λαβὼν
ἀπαρχὰς |
[550] |
μέγ´
ἥγησαι
τόδε;
~περιβλέπεσθαι
τίμιον;
|
κενὸν |
μὲν
οὖν.
~ἢ
πολλὰ
μοχθεῖν |
[1450] |
ἀσπίδων
ἔπι,
~κἄφθημεν
οὔπω
τεύχεσιν
|
πεφαργμένον
|
~Ἀργεῖον
ἐσπεσόντες
ἐξαίφνης
στρατόν.
~κοὐδεὶς |
[750] |
ἀμφιβλήματα
~ὡς
εἰς
ἀγῶνα
τὸν
|
προκείμενον |
δορός
~{ὁρμώμεθ´
ἤδη
ξὺν
δίκηι |
[1250] |
ἐγὼ
τάλαινα,
~πότερον
ἄρα
νέκυν
|
ὀλόμενον |
ἀχήσω;
~φεῦ
δᾶ
φεῦ
δᾶ, |
[1700] |
μέλεα
πάθεα,
~φυγάδα
πατρίδος
ἄπο
|
γενόμενον, |
~ὦ
πάτερ,
θανεῖν
που.
~ποθεινὰ |
[100] |
παρθέν´·
ἐς
καιρὸν
δ´
ἔβης·
|
~κινούμενον |
γὰρ
τυγχάνει
Πελασγικὸν
~στράτευμα,
χωρίζουσι |
[500] |
κύκλον,
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
φθόνον
ἔχει
|
νικώμενον. |
~εἶθ´
ἥλιος
μὲν
νύξ
τε |
[1700] |
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις
κατθανεῖν
μ´
|
ἀλώμενον. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ποῦ;
τίς
σε
πύργος |
[1300] |
~στείχοντος,
ὃς
πᾶν
ἀγγελεῖ
τὸ
|
δρώμενον. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ
Β)
~ὦ
τάλας
ἐγώ, |
[300] |
ἁδονὰν
~ξένοισιν
ἐν
δόμοις
ἔχειν,
|
~ξένον |
δὲ
κῆδος
ἀμφέπειν,
~ἄλαστα
ματρὶ |
[1050] |
βέλη;
~{τί
μοί
ποθ´
ἥκεις
|
καινὸν |
ἀγγελῶν
ἔπος;
~τέθνηκεν
ἢ
ζῆι |
[1350] |
σῆμα
φοινίου
μάχης,
~ἦιξαν
δράμημα
|
δεινὸν |
ἀλλήλοις
ἔπι.
~κάπροι
δ´
ὅπως |
[350] |
κακῶν
ἔμολε
τῶνδ´
ἄχη.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
δεινὸν |
γυναιξὶν
αἱ
δι´
ὠδίνων
γοναί, |
[50] |
Οἰδίπους
παθήματα
~ἐς
ὄμμαθ´
αὑτοῦ
|
δεινὸν |
ἐμβάλλει
φόνον
~χρυσηλάτοις
πόρπαισιν
αἱμάξας |
[700] |
δὲ
τολμῶσιν
πλέον.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐνδυστυχῆσαι
|
δεινὸν |
εὐφρόνης
κνέφας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἀλλ´
ἀμφὶ |
[350] |
τῶν
ἐμῶν
ἐγὼ
κακῶν,
~ὡς
|
δεινὸν |
ἔχθρα,
μῆτερ,
οἰκείων
φίλων.
~{καὶ |
[450] |
πλεῖστον
ἀνύτουσιν
σοφοῖς.
~σχάσον
δὲ
|
δεινὸν |
ὄμμα
καὶ
θυμοῦ
πνοάς·
~οὐ |
[1450] |
δεσπότην
ἐμόν,
~οἱ
δ´
ὡς
|
ἐκεῖνον· |
ἦν
δ´
ἔρις
στρατηλάταις.
~{οἱ |
[50] |
αἰεὶ
δυστυχῆ
καθεστάναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~ὦ
|
κλεινὸν |
οἴκοις
Ἀντιγόνη
θάλος
πατρί,
~ἐπεί |
[850] |
πρέσβυ.
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
μὴ
´πιλαμβάνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
μεῖνον, |
τί
φεύγεις;
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἡ
τύχη |
[450] |
ταὐτὸν
ὄμμασιν
βλέπων
~λέξεις
τ´
|
ἄμεινον |
τοῦδέ
τ´
ἐνδέξηι
λόγους.
~παραινέσαι |
[1500] |
~μονομάτορσιν
ὀδυρμοῖς
~ἐμοῖς
ἄχεσι
συνωιδός;
|
~αἴλινον |
αἰάγμασιν
ἃ
τούσδε
προκλαίω
~μονάδ´ |
[200] |
γᾶ,
~Φοινίσσαι
χώραι.
φεῦ
φεῦ.
|
~κοινὸν |
αἷμα,
κοινὰ
τέκεα
~τᾶς
κερασφόρου |
[1550] |
τέκνα
~λωτοτρόφον
κατὰ
λείμακα
λόγχαις
|
~κοινὸν |
ἐνυάλιον
~μάτηρ,
ὥστε
λέοντας
ἐναύλους, |
[1200] |
~{λέξαντες
Ἀργείοισι
Καδμείοισί
τε
~ἐς
|
κοινὸν |
οἷον
μήποτ´
ὤφελον
λόγον.
~Ἐτεοκλέης |
[1000] |
τις
~χρηστὸν
διέλθοι
τοῦτο
κεἰς
|
κοινὸν |
φέροι
~πατρίδι,
κακῶν
ἂν
αἱ |
[1700] |
ἴχνος
τίθημι;
~βάκτρα
πόθι
φέρω,
|
τέκνον; |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τᾶιδε
τᾶιδε
βᾶθί
μοι, |
[1550] |
μοίραι
~πῶς
ἔλιπον
φάος;
ὦ
|
τέκνον, |
αὔδα.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐκ
ἐπ´
ὀνείδεσιν |
[300] |
~σκότια
κρύπτεται.
~σὲ
δ´,
ὦ
|
τέκνον, |
γάμοισιν
ἤδη
~κλύω
ζυγέντα
~παιδοποιὸν |
[300] |
πένθει
κόμαν,
~ἄπεπλος
φαρέων
λευκῶν,
|
τέκνον, |
~δυσόρφναια
δ´
ἀμφὶ
τρύχη
τάδε
|
[1250] |
ἐν
ἡμέραι
τέκνοιν}
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
|
τέκνον |
ἔξελθ´
Ἀντιγόνη
δόμων
πάρος.
~{οὐκ |
[150] |
~Ἄρτεμι,
δουλοσύναν
τλαίην.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ὦ
|
τέκνον, |
ἔσβα
δῶμα
καὶ
κατὰ
στέγας
|
[500] |
ἧι
σὺ
μαίνηι.
κεῖνο
κάλλιον,
|
τέκνον, |
~Ἰσότητα
τιμᾶν,
ἣ
φίλους
ἀεὶ |
[550] |
γάμον
~ἀπωλόμεσθα.
δύο
κακὼ
σπεύδεις,
|
τέκνον, |
~κείνων
στέρεσθαι
τῶνδέ
τ´,
ἐν |
[550] |
θεοῖς
~ἀσπίδας
ἔθηκε;
μήποτ´,
ὦ
|
τέκνον, |
κλέος
~τοιόνδε
σοι
γένοιθ´
ὑφ´ |
[100] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σακεσφόροι
γὰρ
πάντες
Αἰτωλοί,
|
τέκνον, |
~λόγχαις
τ´
ἀκοντιστῆρες
εὐστοχώτατοι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[800] |
~θάκοισιν
ἐν
ἱεροῖσιν
οὗ
μαντεύομαι.
|
~τέκνον |
Μενοικεῦ,
παῖ
Κρέοντος,
εἰπέ
μοι
|
[500] |
τῆι
δίκηι
πικρόν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
|
τέκνον, |
οὐχ
ἅπαντα
τῶι
γήραι
κακά, |
[400] |
σοὶ
τί
θηρῶν
ὀνόματος
μετῆν,
|
τέκνον; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐκ
οἶδ´·
ὁ
δαίμων |
[600] |
χαῖρε.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
χαρτὰ
γοῦν
πάσχω,
|
~τέκνον. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐκέτ´
εἰμὶ
παῖς
σός. |
[950] |
ἕτοιμος
πατρίδος
ἐκλυτήριον.
~ἀλλ´
εἷα,
|
τέκνον, |
πρὶν
μαθεῖν
πᾶσαν
πόλιν,
~ἀκόλαστ´ |
[950] |
παρ´
ἡμῶν
πάντ´
ἔχεις·
ἡγοῦ,
|
τέκνον, |
~πρὸς
οἶκον.
ὅστις
δ´
ἐμπύρωι |
[450] |
μὲν
οὖν
σὸς
πρόσθε,
Πολύνεικες
|
τέκνον· |
~σὺ
γὰρ
στράτευμα
Δαναϊδῶν
ἥκεις |
[1700] |
ναυσιπομπὸν
αὔραν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰδού·
~πορεύομαι,
|
τέκνον· |
σύ
μοι
~ποδαγὸς
ἀθλία
γενοῦ. |
[300] |
τρομερὰν
~ἕλκω
ποδὸς
βάσιν.
~ἰὼ
|
τέκνον, |
χρόνωι
σὸν
ὄμμα
~μυρίαις
τ´ |
[1550] |
δὲ
τάλαιν´
ἄλοχος
τίνι
μοι,
|
τέκνον, |
ὤλετο
μοίραι;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δάκρυα
γοερὰ
|
[800] |
σὸν
πόδα·
λαβοῦ
δ´
αὐτοῦ,
|
τέκνον· |
~ὡς
παῖς
ἔτ´
ἀπτὴν
πούς |
[350] |
αἱ
δι´
ὠδίνων
γοναί,
~καὶ
|
φιλότεκνόν |
πως
πᾶν
γυναικεῖον
γένος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[250] |
~ἀμφὶ
δὲ
πτόλιν
νέφος
~ἀσπίδων
|
πυκνὸν |
φλέγει,
~σῆμα
φοινίου
μάχας,
~ἃν |
[1150] |
τοσόνδ´
ἐκόμπασεν,
~μηδ´
ἂν
τὸ
|
σεμνὸν |
πῦρ
νιν
εἰργαθεῖν
Διὸς
~τὸ |
[1350] |
Δαναϊδῶν
ἅπας.
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι
|
γυμνὸν |
ὦμον
εἰσιδὼν
~ὁ
πρόσθε
τρωθεὶς |
[1550] |
φῶς
μητρὸς
ἐκ
γονῆς
μολεῖν
|
~ἄγονον |
Ἀπόλλων
Λαΐωι
μ´
ἐθέσπισεν
~φονέα |
[650] |
σέ,
τὸν
προμάτορος
~Ἰοῦς
ποτ´
|
ἔκγονον
|
~Ἔπαφον,
ὦ
Διὸς
γένεθλον,
~ἐκάλες´ |
[500] |
τὸν
ἐνιαύσιον
κύκλον,
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
|
φθόνον |
ἔχει
νικώμενον.
~εἶθ´
ἥλιος
μὲν |
[550] |
ἔστι
τὸ
πλέον;
ὄνομ´
ἔχει
|
μόνον· |
~ἐπεὶ
τά
γ´
ἀρκοῦνθ´
ἱκανὰ |
[450] |
~ἐφ´
οἷσιν
ἥκει,
ταῦτα
χρὴ
|
μόνον |
σκοπεῖν,
~κακῶν
δὲ
τῶν
πρὶν |
[950] |
τὰ
τῶν
θεῶν.
Φοῖβον
ἀνθρώποις
|
μόνον
|
~χρῆν
θεσπιωιδεῖν,
ὃς
δέδοικεν
οὐδένα. |
[0] |
ἡ
δὲ
τὸν
ἐμὸν
ὠδίνων
|
πόνον
|
~μαστοῖς
ὑφεῖτο
καὶ
πόσιν
πείθει |
[1400] |
~ἔκλαι´,
ἐθρήνει
τὸν
πολὺν
μαστῶν
|
πόνον
|
~στένους´,
ἀδελφή
θ´
ἡ
παρασπίζους´ |
[1500] |
~μονάδ´
αἰῶνα
διάξουσα
τὸν
αἰεὶ
|
~χρόνον |
ἐν
λειβομένοισιν
δάκρυσιν.
~τίν´
ἐπὶ |
[450] |
ἀφεῖναι
τὸν
ἴσον
αὖθις
ἐς
|
χρόνον, |
~καὶ
μήτε
πορθεῖν
πατρίδα
μήτε |
[1450] |
κροκόεσσαν
ἀνεῖσα
τρυφάν,
~ἁγεμόνευμα
νεκροῖσι
|
πολύστονον. |
αἰαῖ,
ἰώ
μοι.
~ὦ
Πολύνεικες, |
[900] |
μηνιμάτων,
~ὃς
γηγενεῖ
δράκοντι
τιμωρεῖ
|
φόνον· |
~καὶ
ταῦτα
δρῶντες
σύμμαχον
κτήσεσθ´ |
[50] |
~ἐς
ὄμμαθ´
αὑτοῦ
δεινὸν
ἐμβάλλει
|
φόνον
|
~χρυσηλάτοις
πόρπαισιν
αἱμάξας
κόρας.
~ἐπεὶ |
[700] |
εὐφρόνης
κνέφας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἀλλ´
ἀμφὶ
|
δεῖπνον |
οὖσι
προσβάλω
δόρυ;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔκπληξις |
[1150] |
ἡμῶν
δεξιὸν
Διὸς
τέρας
~ἰδόντες
|
ἐξήλαυνον, |
ἁρμάτων
ὄχοι
~ἱππῆς
ὁπλῖται,
κἀς |
[1050] |
πόλις.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἦλθον
δὲ
πρὸς
|
κίνδυνον |
Ἀργείου
δορός;
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἀκμήν
γ´ |
[700] |
τινάς;
~(ΚΡΕΩΝ)
πάσας
γε,
πρὶν
|
κίνδυνον |
εἰσάπαξ
μολεῖν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
νυκτὸς |
[1200] |
ὕπερ.
~ἐγὼ
γὰρ
αὐτὸς
τόνδε
|
κίνδυνον |
μεθεὶς
~μόνος
συνάψω
συγγόνωι
τὠμῶι |
[1200] |
δ´
ἄλλος
ἄλλοθεν
φίλων
~λόγοις
|
ἐθάρσυνόν |
τε
κἀξηύδων
τάδε·
~Πολύνεικες,
ἐν |
[850] |
~λαβὼν
ἀπαρχὰς
πολεμίων
σκυλευμάτων.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
οἰωνὸν |
ἐθέμην
καλλίνικα
σὰ
στέφη·
~ἐν |
[1050] |
Ἀργεῖον
δόρυ
~πυλῶν
ἀπεστήσασθε
πυργηρούμενοι;
|
~λέξον, |
γέροντα
τυφλὸν
ὡς
κατὰ
στέγας
|
[1500] |
ἀλαὸν
ὄμμα
φέρων,
~πάτερ
γεραιέ,
|
δεῖξον, |
~Οἰδιπόδα,
σὸν
αἰῶνα
μέλεον,
ὃς |
[350] |
~ναίω,
δι´
ὄσσων
νᾶμ´
ἔχων
|
δακρύρροον. |
~ἀλλ´,
ἐκ
γὰρ
ἄλγους
ἄλγος |
[450] |
μῆτερ,
οὐχὶ
περιπλοκὰς
~λόγων
ἀθροίσας
|
εἶπον |
ἀλλὰ
καὶ
σοφοῖς
~καὶ
τοῖσι |
[750] |
τις
ἦι.
~σοὶ
μὲν
τάδ´
|
εἶπον· |
προσπόλοις
δ´
ἐμοῖς
λέγω·
~ἐκφέρετε |
[1550] |
~τρισσαὶ
ψυχαὶ
ποίαι
μοίραι
~πῶς
|
ἔλιπον |
φάος;
ὦ
τέκνον,
αὔδα.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1000] |
αἱ
πόλεις
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι
τὸ
|
λοιπὸν |
εὐτυχοῖεν
ἄν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἔβας
ἔβας
|
[1150] |
εἰ
δ´
εὐτυχὴς
~ἔσται
τὸ
|
λοιπὸν |
ἥδε
γῆ,
θεοῖς
μέλει.
~{καὶ |
[1700] |
γεραιέ,
πομπίμαν
~ἔχων
ἔμ´
ὥστε
|
ναυσιπομπὸν |
αὔραν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰδού·
~πορεύομαι,
τέκνον· |
[1150] |
ἀλλήλων
μέλη,
~κόμαι
μὲν
εἰς
|
Ὄλυμπον, |
αἷμα
δ´
ἐς
χθόνα,
~χεῖρες |
[900] |
Ἄρη.
~χθὼν
δ´
ἀντὶ
καρποῦ
|
καρπὸν |
ἀντί
θ´
αἵματος
~αἷμ´
ἢν |
[200] |
θ´
ἃ
καθαμέριον
~στάζεις,
τὸν
|
πολύκαρπον
|
~οἰνάνθας
ἱεῖσα
βότρυν,
~ζάθεά
τ´ |
[250] |
παρέξομαι.
~ὠή,
τίς
οὗτος;
ἢ
|
κτύπον |
φοβούμεθα;
~ἅπαντα
γὰρ
τολμῶσι
δεινὰ |
[1150] |
ῥαφὰς
~ἔρρηξεν
ὀστέων,
ἄρτι
δ´
|
οἰνωπὸν |
γένυν
~καθηιμάτωσεν·
οὐδ´
ἀποίσεται
βίον
|
[1300] |
τὸ
μὲν
σημεῖον
εἰσορῶ
τόδε,
|
~σκυθρωπὸν |
ὄμμα
καὶ
πρόσωπον
ἀγγέλου
~στείχοντος, |
[1300] |
εἰσορῶ
τόδε,
~σκυθρωπὸν
ὄμμα
καὶ
|
πρόσωπον |
ἀγγέλου
~στείχοντος,
ὃς
πᾶν
ἀγγελεῖ |
[350] |
χεῖρ´
ἔχων
δι´
ἄστεως
~κυκλῶν
|
πρόσωπον |
ἦλθον.
ἓν
δέ
μ´
ὠφελεῖ, |
[450] |
ἥκοντα
σόν.
~σύ
τ´
αὖ
|
πρόσωπον |
πρὸς
κασίγνητον
στρέφε,
~Πολύνεικες·
ἐς |
[800] |
~ἔτεκες,
ὦ
Γαῖ´,
ἔτεκές
ποτε,
|
~βάρβαρον |
ὡς
ἀκοὰν
ἐδάην
ἐδάην
ποτ´ |
[1300] |
ὄλωλ´
ὑπερθανών,
~τοὔνομα
λαβὼν
γενναῖον,
|
ἀνιαρὸν |
δ´
ἐμοί·
~ὃν
ἄρτι
κρημνῶν |
[1400] |
πάλιν
~χωρεῖ,
λαβὼν
δ´
ἀφῆκε
|
μάρμαρον |
πέτρον,
~μέσον
δ´
ἄκοντ´
ἔθραυσεν· |
[500] |
δ´
οὐχ
ἑκὼν
μεθήσομαι.
~{ἄρχειν
|
παρόν |
μοι
τῶιδε
δουλεύσω
ποτέ;
~πρὸς |
[1050] |
πτόλιν,
~δι´
αἱμάτων
δ´
ἀμείβει
|
~μυσαρὸν |
εἰς
ἀγῶνα,
~καταβαλὼν
ἀραῖσι
~τέκεα |
[500] |
κἀριθμὸν
διώρισεν,
~νυκτός
τ´
ἀφεγγὲς
|
βλέφαρον |
ἡλίου
τε
φῶς
~ἴσον
βαδίζει |
[100] |
οὗτος
ὁ
τᾶς
Πολυνείκεος,
ὦ
|
γέρον, |
~αὐτοκασιγνήται
νύμφας
~ὁμόγαμος
κυρεῖ;
~ὡς |
[150] |
μέλεον.
ὡς
~ὅπλοισι
χρυσέοισιν
ἐκπρεπής,
|
γέρον, |
~ἑώιοις
ὅμοια
φλεγέθων
βολαῖς.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[150] |
φίλτατ´,
εἰπέ,
ποῦ
´στι
Πολυνείκης,
|
γέρον; |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐκεῖνος
ἑπτὰ
παρθένων
τάφου |
[100] |
εὐστοχώτατοι.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
σὺ
δ´,
ὦ
|
γέρον, |
πῶς
αἰσθάνηι
σαφῶς
τάδε;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[900] |
τίν´
εἶπας
τόνδε
μῦθον,
ὦ
|
γέρον; |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἅπερ
πέφηνε,
ταῦτα
κἀνάγκη |
[200] |
σκοπιαὶ
θεᾶν
~νιφόβολόν
τ´
ὄρος
|
ἱερόν, |
εἱλίσσων
~ἀθανάτους
θεοῦ
~χορὸς
γενοίμαν |
[1750] |
~στολιδωσαμένα
ποτ´
ἐγὼ
Σεμέλας
~θίασον
|
ἱερὸν |
ὄρεσιν
ἀνεχόρευσα,
~χάριν
ἀχάριτον
ἐς |
[1550] |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τῶν
μὲν
ἐμῶν
τεκέων
|
φανερὸν |
κακόν·
~ἁ
δὲ
τάλαιν´
ἄλοχος |
[950] |
τοῖνδ´
ἑλοῦ
δυοῖν
πότμοιν
~τὸν
|
ἕτερον· |
ἢ
γὰρ
παῖδα
σῶσον
ἢ |
[500] |
~ἴσον
βαδίζει
τὸν
ἐνιαύσιον
κύκλον,
|
~κοὐδέτερον |
αὐτῶν
φθόνον
ἔχει
νικώμενον.
~εἶθ´ |
[1250] |
~δειλαίας.
~δίδυμα
τέκεα
πότερος
ἄρα
|
~πότερον |
αἱμάξει—
~ἰώ
μοι
πόνων,
ἰὼ |
[1250] |
δι´
αἱμάτων;
~τάλαιν´
ἐγὼ
τάλαινα,
|
~πότερον |
ἄρα
νέκυν
ὀλόμενον
ἀχήσω;
~φεῦ |
[800] |
περόναις
ἐπίσαμον·
~μηδὲ
τὸ
παρθένιον
|
πτερόν, |
οὔρειον
τέρας,
ἐλθεῖν
~πένθεα
γαίας
|
[1100] |
δὲ
κρύπτοντα
δυνόντων
μέτα,
~ὡς
|
ὕστερον |
θανόντος
εἰσορᾶν
παρῆν.
~Ὁμολωίσιν
δὲ |
[600] |
σώιζουσιν
θανεῖν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
σέ·
|
δεύτερον |
δ´
ἀπαιτῶ
σκῆπτρα
καὶ
μέρη |
[700] |
δὲ
δὴ
τί
τῶν
ἐκεῖ
|
νεώτερον; |
~(ΚΡΕΩΝ)
μέλλειν
πέριξ
πύργοισι
Καδμείων |
[50] |
οἰκούντοιν
ὁμοῦ,
~ξυμβάντ´
ἔταξαν
τὸν
|
νεώτερον |
πάρος
~φεύγειν
ἑκόντα
τήνδε
Πολυνείκη |
[500] |
~ἔχει
τι
λέξαι
τῶν
νέων
|
σοφώτερον. |
~τί
τῆς
κακίστης
δαιμόνων
ἐφίεσαι
|
[1100] |
ἐκ
δὲ
τειχέων
μέσων
~δράκοντες
|
ἔφερον |
τέκνα
Καδμείων
γνάθοις.
~παρῆν
δ´ |
[1450] |
διὰ
μέσου
γὰρ
αὐχένος
~ὠθεῖ
|
σίδηρον, |
ἐν
δὲ
τοῖσι
φιλτάτοις
~θανοῦσα |
[1400] |
ἔτι
γὰρ
ἐμπνέων
βραχύ,
~σώιζων
|
σίδηρον |
ἐν
λυγρῶι
πεσήματι,
~μόλις
μέν, |
[600] |
πρόπας
δόμος·
~ὡς
τάχ´
οὐκέθ´
|
αἱματηρὸν |
τοὐμὸν
ἀργήσει
ξίφος.
~τὴν
δὲ |
[100] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἰδού,
ξύναψον,
παρθέν´·
ἐς
|
καιρὸν |
δ´
ἔβης·
~κινούμενον
γὰρ
τυγχάνει |
[450] |
τἄνδιχ´
ἑρμηνευμάτων·
~ἔχει
γὰρ
αὐτὰ
|
καιρόν· |
ὁ
δ´
ἄδικος
λόγος
~νοσῶν |
[1500] |
ἢ
~νέκυν
ἔνερθεν
ἢ
~πτανὸν
|
ὄνειρον; |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
δυστυχὲς
ἀγγελίας
ἔπος
εἴσηι, |
[1700] |
~τᾶιδε
τᾶιδε
πόδα
τίθει,
~ὥστ´
|
ὄνειρον |
ἰσχύν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰὼ
ἰώ,
δυστυχεστάτας |
[600] |
σὺ
~πολέμιος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὅς
μ´
|
ἄμοιρον |
ἐξελαύνεις.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
κατακτενῶ
γε
|
[1350] |
~Κάδμου
πολίταις,
ἀπὸ
δ´
ἔθραυς´
|
ἄκρον |
δόρυ.
~ἐς
δ´
ἄπορον
ἥκων |
[1150] |
παρασπιστὰς
πυκνοὺς
~Αἰτωλίσιν
λόγχαισιν
εἰς
|
ἄκρον |
στόμα
~πύργων
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´
ἐπάλξεων
|
[1600] |
πᾶσι
Καδμείοις
τάδε·
~ὃς
ἂν
|
νεκρὸν |
τόνδ´
ἢ
καταστέφων
ἁλῶι
~ἢ |
[1400] |
~καὶ
τήνδ´
ἀδελφὴν
καὶ
κασίγνητον
|
νεκρόν· |
~φίλος
γὰρ
ἐχθρὸς
ἐγένετ´,
ἀλλ´ |
[700] |
τῶνδ´,
ὡς
μαχουμένους
τάχα.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
σμικρὸν |
τὸ
πλῆθος
τῆσδε
γῆς,
οἱ |
[900] |
~θανὼν
πατρώιαν
γαῖαν
ἐκσώσειεν
ἄν.
|
~πικρὸν |
δ´
Ἀδράστωι
νόστον
Ἀργείοισί
τε
|
[500] |
καλὸν
τοῦτ´
ἀλλὰ
τῆι
δίκηι
|
πικρόν. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον,
οὐχ
ἅπαντα |
[850] |
εἰπεῖν
οὔτ´
ἐμοὶ
τόδ´
ἀσφαλὲς
|
~πικρόν |
τε
τοῖσι
τὴν
τύχην
κεκτημένοις |
[1750] |
σάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἅλις
ὀδυρμάτων
ἐμῶν,
|
~κόρον |
ἔχους´
ἐμῶν
κακῶν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἴθ´ |
[550] |
ἐμβαλὼν
τὸν
αὐτὸν
οὐκ
ἀποίσεται
|
μόρον; |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐγγύς,
οὐ
πρόσω
βέβηκεν· |
[800] |
ὕπο
πύργος
ἀνέστα
~διδύμων
ποταμῶν
|
πόρον |
ἀμφὶ
μέσον,
~Δίρκα
χλοεροτρόφον
ἇι |
[1400] |
ἔθραυς´
ἄκρον
δόρυ.
~ἐς
δ´
|
ἄπορον |
ἥκων
δορὸς
ἐπὶ
σκέλος
πάλιν |
[1350] |
ἀντήρη
δ´
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν
|
νικηφόρον. |
~{αἴσχιστον
αἰτῶν
στέφανον,
ὁμογενῆ
κτανεῖν. |
[600] |
τετρασκελὲς
~μόσχος
ἀδάματος
πέσημα
~δίκε
|
τελεσφόρον |
διδοῦσα
~χρησμόν,
οὗ
κατοικίσαι
~πεδία |
[1100] |
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις
τόξοισιν
Ἀταλάντην
|
κάπρον
|
~χειρουμένην
Αἰτωλόν.
ἐς
δὲ
Προιτίδας |
[350] |
φέρειν
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
τοῦτο
|
λυπρόν, |
συνασοφεῖν
τοῖς
μὴ
σοφοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1350] |
ὀρρωδίαν.
~Ἐτεοκλέης
δὲ
ποδὶ
μεταψαίρων
|
πέτρον
|
~ἴχνους
ὑπόδρομον,
κῶλον
ἐκτὸς
ἀσπίδος
|
[1400] |
~χωρεῖ,
λαβὼν
δ´
ἀφῆκε
μάρμαρον
|
πέτρον, |
~μέσον
δ´
ἄκοντ´
ἔθραυσεν·
ἐξ |
[1600] |
ἡμέραν
~μένους´,
ἐν
ἧι
σε
|
λέκτρον |
Αἵμονος
μένει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
πάτερ, |
[1550] |
φερνὰς
διδοὺς
~Αἵμονι
κόρης
τε
|
λέκτρον |
Ἀντιγόνης
σέθεν.
~οὔκουν
ς´
ἐάσω |
[800] |
ποδὶ
~ὀφθαλμὸς
εἶ
σύ,
ναυβάταισιν
|
ἄστρον |
ὥς.
~δεῦρ´
ἐς
τὸ
λευρὸν |
[800] |
ἄστρον
ὥς.
~δεῦρ´
ἐς
τὸ
|
λευρὸν |
πέδον
ἴχνος
τιθεῖς´
ἐμὸν
~πρόβαινε, |
[700] |
ἔχρηιζον
εἰσιδεῖν,
Κρέον·
~πολλῶν
γὰρ
|
ηὗρον |
ἐνδεεῖς
διαλλαγάς,
~ὡς
ἐς
λόγους |
[1000] |
ποτ´
ἐκ
~τόπων
νέους
πεδαίρους´
|
~ἄλυρον |
ἀμφὶ
μοῦσαν,
~ὀλομέναν
γ´
Ἐρινύν, |
[950] |
τε
δώσω
τῆσδ´
ὑπερθανὼν
χθονός.
|
~αἰσχρὸν |
γάρ·
οἱ
μὲν
θεσφάτων
ἐλεύθεροι
|
[1000] |
~{στείχω
δέ,
θανάτου
δῶρον
οὐκ
|
αἰσχρὸν |
πόλει
~δώσων,
νόσου
δὲ
τήνδ´ |
[1000] |
εἴρηται
λόγος.
~{στείχω
δέ,
θανάτου
|
δῶρον |
οὐκ
αἰσχρὸν
πόλει
~δώσων,
νόσου |
[0] |
παῖδα
γήμας
Κύπριδος
Ἁρμονίαν
ποτὲ
|
~Πολύδωρον |
ἐξέφυσε,
τοῦ
δὲ
Λάβδακον
~φῦναι |
[1500] |
φέρων,
~πάτερ
γεραιέ,
δεῖξον,
~Οἰδιπόδα,
|
σὸν |
αἰῶνα
μέλεον,
ὃς
ἔτι
~δώμασιν |
[650] |
Καδμείων
πύλας
~φυλακάς
τ´
ἐπῆλθον
|
σὸν |
δέμας
θηρώμενος.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
μὴν |
[400] |
Ἐτεοκλῆς
ἐς
διαλλαγὰς
ὅδε
~χωρεῖ·
|
σὸν |
ἔργον,
μῆτερ
Ἰοκάστη,
λέγειν
~τοιούσδε |
[950] |
~ἀλλ´
εἷα
χώρει·
μὴ
τὸ
|
σὸν |
κωλυέτω.
~γυναῖκες,
ὡς
εὖ
πατρὸς |
[750] |
ἐκπυθέσθαι
ταῦτ´·
ἐγὼ
δὲ
παῖδα
|
σὸν
|
~Μενοικέα,
σοῦ
πατρὸς
αὐτεπώνυμον,
~λαβόντα |
[300] |
ποδὸς
βάσιν.
~ἰὼ
τέκνον,
χρόνωι
|
σὸν |
ὄμμα
~μυρίαις
τ´
ἐν
ἁμέραις
|
[900] |
τόνδε
δεῖ
ς´
ὑπὲρ
πάτρας,
|
~σὸν |
παῖδ´,
ἐπειδὴ
τὴν
τύχην
αὐτὸς |
[800] |
Τειρεσία,
φίλοισι
σοῖς
~ἔσθ´
ὁρμίσαι
|
σὸν |
πόδα·
λαβοῦ
δ´
αὐτοῦ,
τέκνον· |
[1650] |
ὦ
φίλτατ´,
ἀλλὰ
στόμα
γε
|
σὸν |
προσπτύξομαι.
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
ἐς
γάμους |
[450] |
~Γοργόνος,
ἀδελφὸν
δ´
εἰσορᾶις
ἥκοντα
|
σόν. |
~σύ
τ´
αὖ
πρόσωπον
πρὸς |
[1500] |
οὐδ´
ἄλοχος,
παραβάκτροις
~ἃ
πόδα
|
σὸν |
τυφλόπουν
θεραπεύμασιν
αἰὲν
ἐμόχθει,
~ὦ |
[350] |
ἐμέ,
~κακῶς
δὲ
γῆμαι
πατέρα
|
σὸν |
φῦναί
τε
σέ.
~ἀτὰρ
τί |
[1600] |
~οὐ
μὴν
ἑλίξας
γ´
ἀμφὶ
|
σὸν |
χεῖρας
γόνυ
~κακὸς
φανοῦμαι·
τὸ |
[800] |
ἄστεως
ὁδὸς
~πρὸς
πατέρα
τὸν
|
σόν· |
ὡς
ἐμὸν
κάμνει
γόνυ,
~πυκνὴν |
[100] |
δέσποινα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
πόθεν
γεγώς;
|
~αὔδασον, |
ὦ
γεραιέ,
τίς
ὀνομάζεται;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[750] |
~Ἀργείοις
ἐπιπνεύσας
~Σπαρτῶν
γένναι
~ἀσπιδοφέρμονα
|
θίασον |
ἔνοπλον
~ἀντίπαλον
κατὰ
λάϊνα
τείχεα
|
[1750] |
νεβρίδα
~στολιδωσαμένα
ποτ´
ἐγὼ
Σεμέλας
|
~θίασον |
ἱερὸν
ὄρεσιν
ἀνεχόρευσα,
~χάριν
ἀχάριτον |
[850] |
ς´,
ἀλλ´
οὐκ
ἐγώ.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
φράσον |
πολίταις
καὶ
πόλει
σωτηρίαν.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[250] |
ἰώ·
πότνια
πότνια,
μόλε
πρόδομος,
|
~ἀμπέτασον |
πύλας.
~κλύεις,
ὦ
τεκοῦσα
τόνδε |
[450] |
δὲ
μῦθοι
πλεῖστον
ἀνύτουσιν
σοφοῖς.
|
~σχάσον |
δὲ
δεινὸν
ὄμμα
καὶ
θυμοῦ |
[1400] |
λαβὼν
δ´
ἀφῆκε
μάρμαρον
πέτρον,
|
~μέσον |
δ´
ἄκοντ´
ἔθραυσεν·
ἐξ
ἴσου |
[800] |
ἀνέστα
~διδύμων
ποταμῶν
πόρον
ἀμφὶ
|
μέσον, |
~Δίρκα
χλοεροτρόφον
ἇι
πεδίον
~πρόπαρ |
[1350] |
Οἰδίπου
νεανίαι,
~ἔστησαν
ἐλθόντ´
ἐς
|
μέσον |
μεταίχμιον
~{δισσὼ
στρατηγὼ
καὶ
διπλὼ |
[450] |
λαβὼν
~καὶ
τῶιδ´
ἀφεῖναι
τὸν
|
ἴσον |
αὖθις
ἐς
χρόνον,
~καὶ
μήτε |
[500] |
ἀφεγγὲς
βλέφαρον
ἡλίου
τε
φῶς
|
~ἴσον |
βαδίζει
τὸν
ἐνιαύσιον
κύκλον,
~κοὐδέτερον |
[500] |
δ´
οὔθ´
ὅμοιον
οὐδὲν
οὔτ´
|
ἴσον |
βροτοῖς
~πλὴν
ὀνόμασιν·
τὸ
δ´ |
[500] |
δ´
οὐκ
ἀνέξηι
δωμάτων
ἔχων
|
ἴσον; |
~{καὶ
τῶιδ´
ἀπονεῖμαι;
κἆιτα
ποῦ |
[500] |
τε
συμμάχοις
~συνδεῖ·
τὸ
γὰρ
|
ἴσον |
νόμιμον
ἀνθρώποις
ἔφυ,
~τῶι
πλέονι |
[700] |
γε
δεῦρο
σωθήσηι
πάλιν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἴσον |
φέρει
νύξ,
τοῖς
δὲ
τολμῶσιν |
[850] |
ἀλλὰ
σύλλεξαι
σθένος
~καὶ
πνεῦμ´
|
ἄθροισον, |
αἶπος
ἐκβαλὼν
ὁδοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
κόπωι |
[100] |
~Δίρκης
τε
νᾶμα
πολεμίων
στράτευμ´
|
ὅσον. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
~ὄρεγέ
νυν
ὄρεγε
γεραιὰν |
[1400] |
φεῦ,
κακῶν
σῶν,
Οἰδίπου,
ς´
|
ὅσον |
στένω·
~τὰς
σὰς
δ´
ἀρὰς |
[1450] |
~χθονὸς
πατρώιας,
κεἰ
δόμους
ἀπώλεσα.
|
~ξυνάρμοσον |
δὲ
βλέφαρά
μου
τῆι
σῆι |
[1100] |
μαίνεσθαι
δοκεῖν.
~ὁ
δ´
οὐκ
|
ἔλασσον |
Ἄρεος
ἐς
μάχην
φρονῶν
~Καπανεὺς |
[500] |
γάρ,
τὸ
πλέον
ὅστις
ἀπολέσας
|
~τοὔλασσον |
ἔλαβε.
πρὸς
δὲ
τοῖσδ´
αἰσχύνομαι
|
[500] |
πλέονι
δ´
αἰεὶ
πολέμιον
καθίσταται
|
~τοὔλασσον |
ἐχθρᾶς
θ´
ἡμέρας
κατάρχεται.
~καὶ |
[950] |
ἄφθογγον
σχάσας;
~κἀμοὶ
γὰρ
οὐδὲν
|
ἧσσον |
ἔκπληξις
πάρα.
~(ΚΡΕΩΝ)
τί
δ´ |
[1100] |
ὀρθίων
~λεύκασπιν
εἰσορῶμεν
Ἀργείων
στρατὸν
|
~Τευμησσὸν |
ἐκλιπόντα
καὶ
τάφρου
πέλας
~{δρόμωι |
[850] |
δαιμονῶντας
κἀνατρέψοντας
πόλιν.
~ἐπεὶ
δὲ
|
κρεῖσσον |
τὸ
κακόν
ἐστι
τἀγαθοῦ,
~μί´ |
[1350] |
γένυν
~ξυνῆψαν,
ἀφρῶι
διάβροχοι
γενειάδας.
|
~ἦισσον |
δὲ
λόγχαις·
ἀλλ´
ὑφίζανον
κύκλοις, |
[1450] |
δίχα.
~οἱ
δ´
εἰς
ὅπλ´
|
ἦισσον· |
εὖ
δέ
πως
προμηθίαι
~καθῆστο |
[0] |
πῶλοι
δέ
νιν
~χηλαῖς
τένοντας
|
ἐξεφοίνισσον |
ποδῶν.
~ὅθεν
(τί
τἀκτὸς
τῶν |
[1650] |
σέθεν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰδού,
γεραιᾶς
φιλτάτης
|
ψαῦσον |
χερί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
μῆτερ,
ὦ |
[1550] |
τίθεσθαι·
τῶνδε
δ´,
Οἰδίπου,
λόγων
|
~ἄκουσον· |
ἀρχὰς
τῆσδε
γῆς
ἔδωκέ
μοι
|
[1050] |
μακροῦ
μέν,
ἀλλ´
ὅμως.
~{ἔξελθ´,
|
ἄκουσον, |
Οἰδίπου
κλεινὴ
δάμαρ,
~λήξας´
ὀδυρμῶν |
[950] |
τίς
πόρος;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐγὼ
πορεύσω
|
χρυσόν. |
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
εὖ
λέγεις,
πάτερ.
~χώρει |
[1250] |
λόγους
~ἢ
φίλτρ´
ἐπωιδῶν,
στεῖχ´,
|
ἐρήτυσον |
τέκνα
~δεινῆς
ἁμίλλης·
ὡς
ὁ |
[950] |
~τὸν
ἕτερον·
ἢ
γὰρ
παῖδα
|
σῶσον |
ἢ
πόλιν.
~τὰ
μὲν
παρ´ |
[50] |
φαεννὰς
οὐρανοῦ
ναίων
πτυχὰς
~Ζεῦ,
|
σῶσον |
ἡμᾶς,
δὸς
δὲ
σύμβασιν
τέκνοις. |
[1500] |
τούσδε
προκλαίω
~μονάδ´
αἰῶνα
διάξουσα
|
τὸν |
αἰεὶ
~χρόνον
ἐν
λειβομένοισιν
δάκρυσιν. |
[50] |
σοφὸς
πέφυκας,
οὐκ
ἐᾶν
βροτῶν
|
~τὸν |
αὐτὸν
αἰεὶ
δυστυχῆ
καθεστάναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[550] |
εἰς
ἡμᾶς
ξίφος
~φόνιον
ἐμβαλὼν
|
τὸν |
αὐτὸν
οὐκ
ἀποίσεται
μόρον;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[950] |
ἀνθρώποισι
φιλότεκνος
βίος,
~οὐδ´
ἂν
|
τὸν |
αὑτοῦ
παῖδά
τις
δοίη
κτανεῖν. |
[1700] |
ἰὼ
ἰώ,
δυστυχεστάτας
φυγὰς
~ἀλαίνειν
|
τὸν |
γέροντά
μ´
ἐκ
πάτρας.
~ἰὼ |
[100] |
οὐχὶ
πρόσφορος
ἁμερίωι
γένναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
|
τὸν |
δ´
ἐξαμείβοντ´
οὐχ
ὁρᾶις
Δίρκης |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
ἔδωκε
τῆι
τύχηι
|
τὸν |
δαίμονα;
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
τῶι
τάφωι |
[1200] |
μὲν
πρόμον
χθονὸς
~Σπαρτῶν
ἀριστῆς,
|
τὸν |
δὲ
Δαναϊδῶν
ἄκροι.
~ἔσταν
δὲ |
[350] |
δ´
ἄλλως
λέγει
~λόγοισι
χαίρει,
|
τὸν |
δὲ
νοῦν
ἐκεῖς´
ἔχει.
~οὕτω |
[0] |
Φοίβου,
Λάιός
θ´
οὑμὸς
πόσις
|
~τὸν |
ἐκτεθέντα
παῖδα
μαστεύων
μαθεῖν
~εἰ |
[1750] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
μέγα
σεμνὴ
Νίκη,
|
τὸν |
ἐμὸν
~βίοτον
κατέχοις
~καὶ
μὴ |
[600] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὐκ
ἀπαιτούμεσθ´·
ἐγὼ
γὰρ
|
τὸν |
ἐμὸν
οἰκήσω
δόμον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τοῦ |
[450] |
τῆσδ´
ἀποστεῖλαι
χθονός,
~οἰκεῖν
δὲ
|
τὸν |
ἐμὸν
οἶκον
ἀνὰ
μέρος
λαβὼν
|
[0] |
δεσποίνης
χέρας
~ἔθηκαν.
ἡ
δὲ
|
τὸν |
ἐμὸν
ὠδίνων
πόνον
~μαστοῖς
ὑφεῖτο |
[500] |
ἡλίου
τε
φῶς
~ἴσον
βαδίζει
|
τὸν |
ἐνιαύσιον
κύκλον,
~κοὐδέτερον
αὐτῶν
φθόνον |
[950] |
Θήβας.
τοῖνδ´
ἑλοῦ
δυοῖν
πότμοιν
|
~τὸν |
ἕτερον·
ἢ
γὰρ
παῖδα
σῶσον |
[800] |
Ἀρτέμιδος
χιονοτρόφον
ὄμμα
Κιθαιρών,
~μήποτε
|
τὸν |
θανάτωι
προτεθέντα,
λόχευμ´
Ἰοκάστας,
~ὤφελες |
[750] |
τῆιδε
Θηβαίαι
χθονί,
~θνήισκειν
δὲ
|
τὸν |
θάψαντα,
κἂν
φίλων
τις
ἦι. |
[450] |
μέρος
λαβὼν
~καὶ
τῶιδ´
ἀφεῖναι
|
τὸν |
ἴσον
αὖθις
ἐς
χρόνον,
~καὶ |
[700] |
φράσων.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τὰ
ποῖα
ταῦτα;
|
τὸν |
λόγον
γὰρ
ἀγνοῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἥκει |
[1600] |
ἂν
χθόνα.
~νεκρῶν
δὲ
τῶνδε
|
τὸν |
μὲν
ἐς
δόμους
χρεὼν
~ἤδη |
[650] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
χώρει
σὺ
καὶ
κόμιζε
|
τὸν |
Μενοικέως
~Κρέοντ´,
ἀδελφὸν
μητρὸς
Ἰοκάστης |
[1000] |
ἂν
ζῶ
κακὸς
φανήσομαι;
~μὰ
|
τὸν |
μετ´
ἄστρων
Ζῆν´
Ἄρη
τε |
[1600] |
ἔφυς,
πάτερ.
~ἀτὰρ
ς´
ἐρωτῶ
|
τὸν |
νεωστὶ
κοίρανον·
~τί
τόνδ´
ὑβρίζεις |
[50] |
κραίνωσιν
οἰκούντοιν
ὁμοῦ,
~ξυμβάντ´
ἔταξαν
|
τὸν |
νεώτερον
πάρος
~φεύγειν
ἑκόντα
τήνδε |
[1400] |
δικὼν
ἐς
γαῖαν
ἐσκύλευέ
νιν,
|
~τὸν |
νοῦν
πρὸς
αὑτὸν
οὐκ
ἔχων, |
[250] |
~γονυπετεῖς
ἕδρας
προσπίτνω
ς´,
ἄναξ,
|
~τὸν |
οἴκοθεν
σέβουσα
νόμον·
~ἔβας
ὢ |
[1300] |
ἐμόν.
~τοῖς
γὰρ
θανοῦσι
χρὴ
|
τὸν |
οὐ
τεθνηκότα
~τιμὰς
διδόντα
χθόνιον |
[550] |
κἆιτα
σὺν
πολλοῖσιν
ἦλθες
πρὸς
|
τὸν |
οὐδὲν
ἐς
μάχην;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀσφαλὴς |
[1300] |
κασιγνήτη
πάλαι·
~δοκῶ
δ´
ἀγῶνα
|
τὸν |
περὶ
ψυχῆς,
Κρέον,
~ἤδη
πεπρᾶχθαι |
[200] |
~οἴνα
θ´
ἃ
καθαμέριον
~στάζεις,
|
τὸν |
πολύκαρπον
~οἰνάνθας
ἱεῖσα
βότρυν,
~ζάθεά |
[1400] |
ἐν
μέρει
τέκνα
~ἔκλαι´,
ἐθρήνει
|
τὸν |
πολὺν
μαστῶν
πόνον
~στένους´,
ἀδελφή |
[750] |
τ´
ἀμφιβλήματα
~ὡς
εἰς
ἀγῶνα
|
τὸν |
προκείμενον
δορός
~{ὁρμώμεθ´
ἤδη
ξὺν |
[650] |
~δεῖξεν
αἰθέρος
πνοαῖς.
~καὶ
σέ,
|
τὸν |
προμάτορος
~Ἰοῦς
ποτ´
ἔκγονον
~Ἔπαφον, |
[100] |
ἀσφαλῶς
ἔχει
πόλις.
~{ἀλλ´
εἰσόρα
|
τὸν |
πρῶτον,
εἰ
βούληι
μαθεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[800] |
´πίλοιπος
ἄστεως
ὁδὸς
~πρὸς
πατέρα
|
τὸν |
σόν·
ὡς
ἐμὸν
κάμνει
γόνυ, |
[1450] |
ἁβρὰ
παρῆιδος
~οὐδ´
ὑπὸ
παρθενίας
|
τὸν |
ὑπὸ
βλεφάροις
~φοίνικ´,
ἐρύθημα
προσώπου, |
[800] |
~τείχεσι
χριμπτομένα
φέρεν
αἰθέρος
εἰς
|
ἄβατον |
φῶς
~γένναν,
ἃν
ὁ
κατὰ |
[1100] |
ἑβδόμαις
Ἄδραστος
ἐν
πύλαισιν
ἦν,
|
~ἑκατὸν |
ἐχίδναις
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας |
[1600] |
καταστέφων
ἁλῶι
~ἢ
γῆι
καλύπτων
|
θάνατον |
ἀνταλλάξεται·
~ἐᾶν
δ´
ἄκλαυτον,
ἄταφον, |
[1250] |
ἀρίστω
καὶ
κασιγνήτω
σέθεν
~ἐς
|
θάνατον |
ἐκνεύοντε
κωλῦσαί
σε
δεῖ
~ξὺν |
[1050] |
μέλεος.
ἀγάμεθ´
ἀγάμεθ´,
~ὃς
ἐπὶ
|
θάνατον |
οἴχεται
~γᾶς
ὑπὲρ
πατρώιας,
~Κρέοντι |
[1250] |
ποῖ,
παρθενῶνας
ἐκλιποῦς´;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἀνὰ
|
στρατόν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
αἰδούμεθ´
ὄχλον.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
οὐκ |
[750] |
Χάριτες
χοροποιοί,
~ἀλλὰ
σὺν
ὁπλοφόροις
|
στρατὸν |
Ἀργείων
ἐπιπνεύσας
~αἵματι
Θήβας
~κῶμον |
[700] |
πόλιν
~ὅπλοις
ἑλίξειν
αὐτίκ´
Ἀργείων
|
στρατόν. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐξοιστέον
τἄρ´
ὅπλα
Καδμείων |
[1450] |
τεύχεσιν
πεφαργμένον
~Ἀργεῖον
ἐσπεσόντες
ἐξαίφνης
|
στρατόν. |
~κοὐδεὶς
ὑπέστη,
πεδία
δ´
ἐξεπίμπλασαν
|
[700] |
ὡς
οὐ
καθέξω
τειχέων
ἔσω
|
στρατόν. |
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
μὴν
τὸ
νικᾶν |
[700] |
τί
δ´
εἰ
καθιππεύσαιμεν
Ἀργείων
|
στρατόν; |
~(ΚΡΕΩΝ)
κἀκεῖ
πέφαρκται
λαὸς
ἅρμασιν |
[450] |
νῦν
ἕτοιμός
εἰμι
τἀμαυτοῦ
λαβὼν
|
~στρατὸν |
μὲν
ἔξω
τῆσδ´
ἀποστεῖλαι
χθονός, |
[1150] |
στρατῶι,
~ἔξω
τάφρου
καθεῖσεν
Ἀργείων
|
στρατόν. |
~οἱ
δ´
αὖ
παρ´
ἡμῶν |
[400] |
δ´
ἐξέπεισας
δεῦρό
σοι
σπέσθαι
|
στρατόν; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
δισσοῖς
Ἄδραστος
ὤμοσεν
γαμβροῖς |
[1050] |
ἀπ´
ὀρθίων
~λεύκασπιν
εἰσορῶμεν
Ἀργείων
|
στρατὸν
|
~Τευμησσὸν
ἐκλιπόντα
καὶ
τάφρου
πέλας
|
[400] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἡ
πατρίς,
ὡς
ἔοικε,
|
φίλτατον |
βροτοῖς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐδ´
ὀνομάσαι
δύναι´ |
[1700] |
ἄθλι´
ἀθλίου
πατρός.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
|
φίλτατον |
δῆτ´
ὄνομα
Πολυνείκους
ἐμοί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[750] |
Ἀργείων
ἐπιπνεύσας
~αἵματι
Θήβας
~κῶμον
|
ἀναυλότατον |
προχορεύεις·
~οὐδ´
ὑπὸ
θυρσομανεῖ
νεβρίδων |
[800] |
~{Λαβδακίδαις
πολυμόχθοις}
~ὦ
ζαθέων
πετάλων
|
πολυθηρότατον
|
~νάπος,
Ἀρτέμιδος
χιονοτρόφον
ὄμμα
Κιθαιρών, |
[1250] |
εἶπας;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
αἰχμὴν
ἐς
μίαν
|
καθέστατον. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οἲ
´γώ,
τί
λέξεις, |
[750] |
ἐστὶν
ἡμῖν
ἀργόν,
εἴ
τι
|
θέσφατον
|
~οἰωνόμαντις
Τειρεσίας
ἔχει
φράσαι,
~τοῦδ´ |
[600] |
οὗ
κατοικίσαι
~πεδία
νιν
τὸ
|
θέσφατον
|
~πυροφόρα
δόμων
ἔχρησε,
~καλλιπόταμος
ὕδατος |
[50] |
ἐκλιπεῖν
~μεθῆκε
μελάθρων
ἐς
διῆρες
|
ἔσχατον
|
~στράτευμ´
ἰδεῖν
Ἀργεῖον
ἱκεσίαισι
σαῖς, |
[1050] |
ὑπερθανὼν
~πύργων
ἐπ´
ἄκρων
στὰς
|
μελάνδετον |
ξίφος
~λαιμῶν
διῆκε,
τῆιδε
γῆι |
[550] |
μέσωι
πεσών.
~μέθετον
τὸ
λίαν,
|
μέθετον· |
ἀμαθία
δυοῖν,
~ἐς
ταὔθ´
ὅταν |
[550] |
τῶνδέ
τ´,
ἐν
μέσωι
πεσών.
|
~μέθετον |
τὸ
λίαν,
μέθετον·
ἀμαθία
δυοῖν, |
[1200] |
~τί
τἀπὶ
τούτοις
παῖδ´
ἐμὼ
|
δρασείετον. |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἔα
τὰ
λοιπά·
δεῦρ´ |
[1200] |
κακά;
~τὼ
παῖδε
τὼ
σὼ
|
μέλλετον, |
τολμήματα
~αἴσχιστα,
χωρὶς
μονομαχεῖν
παντὸς |
[1500] |
πρόπαρ
ὤλεσε,
~τᾶς
ἀγρίας
ὅτε
|
~δυσξύνετον |
ξυνετὸς
μέλος
ἔγνω
~Σφιγγὸς
ἀοιδοῦ |
[1700] |
~οὐράνιον
ἔβαν
~παρθένου
κόρας
~αἴνιγμ´
|
ἀσύνετον |
εὑρών.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Σφιγγὸς
ἀναφέρεις
ὄνειδος; |
[1250] |
παλλομένωι
~πέσεα
πέσεα
δάϊ´
αὐτίχ´
|
~αἱμάξετον. |
~τάλανες,
ὅτι
ποτὲ
μονομάχον
~ἐπὶ |
[0] |
μαθεῖν
~εἰ
μηκέτ´
εἴη,
καὶ
|
ξυνάπτετον |
πόδα
~ἐς
ταὐτὸν
ἄμφω
Φωκίδος |
[550] |
ἀμαθία
δυοῖν,
~ἐς
ταὔθ´
ὅταν
|
μόλητον, |
ἔχθιστον
κακόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί, |
[1400] |
στέρνων
δ´
ἄπο
~φύσημ´
ἀνεὶς
|
δύστλητον |
Ἐτεοκλῆς
ἄναξ
~ἤκουσε
μητρός,
κἀπιθεὶς |
[450] |
θυμοῦ
πνοάς·
~οὐ
γὰρ
τὸ
|
λαιμότμητον |
εἰσορᾶις
κάρα
~Γοργόνος,
ἀδελφὸν
δ´ |
[1400] |
σε
~καὶ
τήνδ´
ἀδελφὴν
καὶ
|
κασίγνητον |
νεκρόν·
~φίλος
γὰρ
ἐχθρὸς
ἐγένετ´, |
[1000] |
ὕπερ,
~ἐγὼ
δέ,
πατέρα
καὶ
|
κασίγνητον |
προδοὺς
~πόλιν
τ´
ἐμαυτοῦ,
δειλὸς |
[450] |
~σύ
τ´
αὖ
πρόσωπον
πρὸς
|
κασίγνητον |
στρέφε,
~Πολύνεικες·
ἐς
γὰρ
ταὐτὸν |
[1750] |
~τὰς
γὰρ
ἐκ
θεῶν
ἀνάγκας
|
θνητὸν |
ὄντα
δεῖ
φέρειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ |
[1400] |
γῆι
πατρώιαι,
καὶ
πόλιν
θυμουμένην
|
~παρηγορεῖτον, |
ὡς
τοσόνδε
γοῦν
τύχω
~χθονὸς |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
σύ,
μῆτερ;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
ἀθέμιτόν |
σοι
μητρὸς
ὀνομάζειν
κάρα.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[1750] |
~θίασον
ἱερὸν
ὄρεσιν
ἀνεχόρευσα,
~χάριν
|
ἀχάριτον |
ἐς
θεοὺς
διδοῦσα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ |
[250] |
δικτύων
ἔσω
~λαβόντες
οὐκ
ἐκφρῶς´
|
ἀναίμακτον |
χρόα.
~ὧν
οὕνεκ´
ὄμμα
πανταχῆι |
[300] |
~τε
τοῦ
πάλαι
γένει,
~γάμων
|
ἐπακτὸν |
ἄταν.
~ἐγὼ
δ´
οὔτι
σοι |
[300] |
ἁπάνται
~καὶ
χερσὶ
καὶ
λόγοισι
|
~πολυέλικτον |
ἁδονὰν
~ἐκεῖσε
καὶ
τὸ
δεῦρο
|
[200] |
νιφοβόλοις
~παρνασσοῦ
κατενάσθη,
~Ἰόνιον
κατὰ
|
πόντον |
ἐλάται
~πλεύσασα
περιρρύτων
~ὑπὲρ
ἀκαρπίστων |
[1750] |
μέγα
σεμνὴ
Νίκη,
τὸν
ἐμὸν
|
~βίοτον |
κατέχοις
~καὶ
μὴ
λήγοις
στεφανοῦσα. |
[1200] |
ἀγῶν´
ἀφέντες,
Ἀργεῖοι,
χθόνα
~νίσεσθε,
|
βίοτον |
μὴ
λιπόντες
ἐνθάδε·
~Σπαρτῶν
τε |
[350] |
μοι
πρέσβυς
ἐν
δόμοισι
δρᾶι,
|
~σκότον |
δεδορκώς;
τί
δὲ
κασίγνηται
δύο; |
[1500] |
μέλεον,
ὃς
ἔτι
~δώμασιν
ἀέριον
|
σκότον |
ὄμμασι
~σοῖσι
βαλὼν
ἕλκεις
μακρόπνουν |
[1550] |
ἔλαχ´
Ἅιδας,
ὤπασε
δ´
Ἄρης.
|
~χαλκόκροτον |
δὲ
λαβοῦσα
νεκρῶν
πάρα
φάσγανον |
[1600] |
ἄλλοις
ἦλθε,
Πολυνείκους
νέκυν,
~ἐκβάλετ´
|
ἄθαπτον |
τῆσδ´
ὅρων
ἔξω
χθονός.
~κηρύξεται |
[1100] |
οὔτις
ἀργὸς
ἦν·
~πολλοὶ
δ´
|
ἔπιπτον |
κρᾶτας
αἱματούμενοι,
~ἡμῶν
τ´
ἐς |
[1150] |
δ´
ἦν
ὁμοῦ
κακά·
~ἔθρωισκον
|
ἐξέπιπτον |
ἀντύγων
ἄπο,
~τροχοί
τ´
ἐπήδων |
[1200] |
γὰρ
εὐτυχεῖς.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
τοῦτ´
εἰς
|
ὕποπτον |
εἶπας·
οὐκ
ἐατέον.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
μεῖζόν |
[1200] |
συνῆψαν
ἐμμενεῖν
στρατηλάται.
~ἤδη
δ´
|
ἔκρυπτον |
σῶμα
παγχάλκοις
ὅπλοις
~δισσοὶ
γέροντος |
[850] |
~χρήιζοντες,
ὡς
δὴ
θεοὺς
ὑπεκδραμούμενοι,
|
~ἥμαρτον |
ἀμαθῶς·
οὔτε
γὰρ
γέρα
πατρὶ
|
[950] |
πρὸς
κασιγνήτην
μολών,
~ἧς
πρῶτα
|
μαστὸν |
εἵλκυς´,
Ἰοκάστην
λέγω,
~μητρὸς
στερηθεὶς |
[1550] |
γοερὰ
~φανερὰ
πᾶσι
τιθεμένα,
~τέκεσι
|
μαστὸν |
ἔφερεν
ἔφερεν
~ἱκέτις
ἱκέτιν
ὀρομένα. |
[1600] |
ἐξ
ἐμοῦ·
πέμπει
δέ
με
|
~μαστὸν |
ποθοῦντα
θηρσὶν
ἄθλιον
βοράν·
~οὗ |
[300] |
τ´
ἐν
ἁμέραις
~προσεῖδον·
ἀμφίβαλλε
|
μαστὸν
|
~ὠλέναισι
ματέρος,
~παρηίδων
τ´
ὄρεγμα |
[1000] |
λαβὼν
ἕκαστος
ὅτι
δύναιτό
τις
|
~χρηστὸν |
διέλθοι
τοῦτο
κεἰς
κοινὸν
φέροι
|
[500] |
ἔχειν
Τυραννίδα.
~τοῦτ´
οὖν
τὸ
|
χρηστόν, |
μῆτερ,
οὐχὶ
βούλομαι
~ἄλλωι
παρεῖναι |
[350] |
πατρίδος;
ἦ
κακὸν
μέγα;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
|
μέγιστον· |
ἔργωι
δ´
ἐστὶ
μεῖζον
ἢ |
[350] |
τὸ
δυσχερές;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἓν
μὲν
|
μέγιστον· |
οὐκ
ἔχει
παρρησίαν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
δούλου |
[450] |
δίκην
ἔχει,
~βραδεῖς
δὲ
μῦθοι
|
πλεῖστον |
ἀνύτουσιν
σοφοῖς.
~σχάσον
δὲ
δεινὸν |
[550] |
δυοῖν,
~ἐς
ταὔθ´
ὅταν
μόλητον,
|
ἔχθιστον |
κακόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
θεοί,
γένοισθε |
[500] |
γὰρ
ἀδικεῖν
χρή,
τυραννίδος
πέρι
|
~κάλλιστον |
ἀδικεῖν,
τἄλλα
δ´
εὐσεβεῖν
χρεών. |
[200] |
Ζεφύρου
πνοαῖς
~ἱππεύσαντος
ἐν
οὐρανῶι
|
~κάλλιστον |
κελάδημα.
~πόλεος
ἐκπροκριθεῖς´
ἐμᾶς
~καλλιστεύματα |
[800] |
φοινικολόφοιο
δράκοντος
~γένναν
ὀδοντοφυᾶ,
Θήβαις
|
κάλλιστον |
ὄνειδος·
~Ἁρμονίας
δέ
ποτ´
εἰς |
[1350] |
δ´
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν
νικηφόρον.
|
~{αἴσχιστον |
αἰτῶν
στέφανον,
ὁμογενῆ
κτανεῖν.
~πολλοῖς |
[900] |
ἐκσώσειεν
ἄν.
~πικρὸν
δ´
Ἀδράστωι
|
νόστον |
Ἀργείοισί
τε
~θήσει,
μέλαιναν
κῆρ´ |
[50] |
~ἥξειν
δ´
ὁ
πεμφθείς
φησιν
|
αὐτὸν |
ἄγγελος.
~ἀλλ´,
ὦ
φαεννὰς
οὐρανοῦ |
[50] |
πέφυκας,
οὐκ
ἐᾶν
βροτῶν
~τὸν
|
αὐτὸν |
αἰεὶ
δυστυχῆ
καθεστάναι.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
~ὦ |
[1150] |
κατασκάψων
πόλιν·
~ἀλλ´
ἔσχε
μαργῶντ´
|
αὐτὸν |
ἐναλίου
θεοῦ
~Περικλύμενος
παῖς,
λᾶαν |
[700] |
Πολυνείκει
μολών.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἤκουσα
μεῖζον
|
αὐτὸν |
ἐς
Θήβας
φρονεῖν,
~κήδει
τ´ |
[550] |
ἡμᾶς
ξίφος
~φόνιον
ἐμβαλὼν
τὸν
|
αὐτὸν |
οὐκ
ἀποίσεται
μόρον;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐγγύς, |
[500] |
τἀμὰ
τῶιδ´
ἔχειν.
~χρῆν
δ´
|
αὐτὸν |
οὐχ
ὅπλοισι
τὰς
διαλλαγάς,
~μῆτερ, |
[650] |
μόχθον
ἐκλύει
παρών·
~ὁρῶ
γὰρ
|
αὐτὸν |
πρὸς
δόμους
στείχοντ´
ἐμούς.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[650] |
καὶ
κοινὰ
χθονὸς
~θέλω
πρὸς
|
αὐτὸν |
συμβαλεῖν
βουλεύματα,
~πρὶν
ἐς
μάχην |
[1100] |
στρόφιγξιν
ἔνδοθεν
κυκλούμεναι
~πόρπαχ´
ὑπ´
|
αὐτόν, |
ὥστε
μαίνεσθαι
δοκεῖν.
~ὁ
δ´ |
[750] |
τέχνην
μαντικὴν
ἐμεμψάμην
~ἤδη
πρὸς
|
αὐτόν, |
ὥστε
μοι
μομφὰς
ἔχειν.
~{πόλει |
[750] |
ἐμὴν
χάριν.
~πατὴρ
δ´
ἐς
|
αὑτὸν |
ἀμαθίαν
ὀφλισκάνει,
~ὄψιν
τυφλώσας·
οὐκ |
[1400] |
ἐσκύλευέ
νιν,
~τὸν
νοῦν
πρὸς
|
αὑτὸν |
οὐκ
ἔχων,
ἐκεῖσε
δέ.
~ὃ |
[50] |
δὲ
σκῆπτρ´
ἔχειν
μένοντα
γῆς,
|
~ἐνιαυτὸν |
ἀλλάσσοντ´.
ἐπεὶ
δ´
ἐπὶ
ζυγοῖς
|
[1600] |
καλύπτων
θάνατον
ἀνταλλάξεται·
~ἐᾶν
δ´
|
ἄκλαυτον, |
ἄταφον,
οἰωνοῖς
βοράν.
~σὺ
δ´ |
[1300] |
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι,
τί
δράσω;
πότερ´
|
ἐμαυτὸν |
ἢ
πόλιν
~στένω
δακρύσας,
ἣν |
[1000] |
στὰς
ἐξ
ἐπάλξεων
ἄκρων
~σφάξας
|
ἐμαυτὸν |
σηκὸν
ἐς
μελαμβαθῆ
~δράκοντος,
ἔνθ´ |
[0] |
εἴη,
καὶ
ξυνάπτετον
πόδα
~ἐς
|
ταὐτὸν |
ἄμφω
Φωκίδος
σχιστῆς
ὁδοῦ.
~καί |
[1400] |
~ἐνθένδε
κώπας
ἁρπάσαντε
φασγάνων
~ἐς
|
ταὐτὸν |
ἧκον,
συμβαλόντε
δ´
ἀσπίδας
~πολὺν |
[450] |
δοκεῖς
λέγειν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
εἰ
πᾶσι
|
ταὐτὸν |
καλὸν
ἔφυ
σοφόν
θ´
ἅμα, |
[450] |
κασίγνητον
στρέφε,
~Πολύνεικες·
ἐς
γὰρ
|
ταὐτὸν |
ὄμμασιν
βλέπων
~λέξεις
τ´
ἄμεινον |
[1350] |
παίδοιν
μέτα.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἀνάγετ´
ἀνάγετε
|
κωκυτὸν
|
~ἐπὶ
κάρα
τε
λευκοπήχεις
κτύπους |
[1300] |
δακρύσας,
ἣν
πέριξ
ἔχει
νέφος
|
~τοιοῦτον |
ὥστε
δι´
Ἀχέροντος
ἱέναι;
~ἐμός |
[1600] |
καὶ
παισὶ
δούς.
~οὐ
γὰρ
|
τοσοῦτον |
ἀσύνετος
πέφυκ´
ἐγὼ
~ὥστ´
εἰς |
[300] |
ὁμοπτέρου
τᾶς
ἀποζυγείσας
~δόμων
~πόθον
|
ἀμφιδάκρυτον |
ἀεὶ
κατέχων
~ἀνῆιξεν
μὲν
ξίφους
|
[1500] |
ἐν
λειβομένοισιν
δάκρυσιν.
~τίν´
ἐπὶ
|
πρῶτον |
ἀπὸ
χαίτας
σπαραγμοῖς
~ἀπαρχὰς
βάλω; |
[900] |
ἂν
ἤδη
τῶν
ἐμῶν
θεσπισμάτων.
|
~πρῶτον |
δ´
ἐκεῖνο
βούλομαι
σαφῶς
μαθεῖν, |
[100] |
ἔχει
πόλις.
~{ἀλλ´
εἰσόρα
τὸν
|
πρῶτον, |
εἰ
βούληι
μαθεῖν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς |
[850] |
ἐμοῖσι
πείσεται.
~{ἐκεῖνο
μὲν
γὰρ
|
πρῶτον |
ἦν,
τῶν
Οἰδίπου
~μηδένα
πολίτην |
[350] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
{καὶ
δή
ς´
ἐρωτῶ
|
πρῶτον |
ὧν
χρήιζω
τυχεῖν·
~τί
τὸ |
[950] |
δὲ
τῆσδε
ποῖ
περῶ;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
Θεσπρωτὸν |
οὖδας.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
σεμνὰ
Δωδώνης
βάθρα; |
[750] |
χρὴ
μέλεσθαι·
τὴν
δόσιν
δ´
|
ἐχέγγυον
|
~τὴν
πρόσθε
ποιῶ
νῦν
ἐπ´ |
[1150] |
~πυκνοὺς
κυβιστητῆρας
ἐκνενευκότας·
~ξηρὰν
δ´
|
ἔδευον |
γαῖαν
αἵματος
ῥοαῖς.
~ὁ
δ´ |
[1250] |
καλλίνικος
γενόμενος
σκήπτρων
κρατεῖς.
~τάδ´
|
ἠγόρευον |
παρακαλοῦντες
ἐς
μάχην.
~μάντεις
δὲ |
[900] |
μεγάλα
καὶ
σωτήρια.
~(ΚΡΕΩΝ)
οὐκ
|
ἔκλυον, |
οὐκ
ἤκουσα·
χαιρέτω
πόλις.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) |
[650] |
τὸν
προμάτορος
~Ἰοῦς
ποτ´
ἔκγονον
|
~Ἔπαφον, |
ὦ
Διὸς
γένεθλον,
~ἐκάλες´
ἐκάλεσα |
[1600] |
θάνατον
ἀνταλλάξεται·
~ἐᾶν
δ´
ἄκλαυτον,
|
ἄταφον, |
οἰωνοῖς
βοράν.
~σὺ
δ´
ἐκλιποῦσα |
[1350] |
ναίω
χθόνα,
~δός
μοι
κτανεῖν
|
ἀδελφόν, |
ἀντήρη
δ´
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν |
[750] |
καταργῶμεν
χέρα.
~{καί
μοι
γένοιτ´
|
ἀδελφὸν |
ἀντήρη
λαβεῖν
~καὶ
ξυσταθέντα
διὰ |
[450] |
τὸ
λαιμότμητον
εἰσορᾶις
κάρα
~Γοργόνος,
|
ἀδελφὸν |
δ´
εἰσορᾶις
ἥκοντα
σόν.
~σύ |
[650] |
καὶ
κόμιζε
τὸν
Μενοικέως
~Κρέοντ´,
|
ἀδελφὸν |
μητρὸς
Ἰοκάστης
ἐμῆς,
~λέγων
τάδ´, |
[800] |
ζαθέων
πετάλων
πολυθηρότατον
~νάπος,
Ἀρτέμιδος
|
χιονοτρόφον |
ὄμμα
Κιθαιρών,
~μήποτε
τὸν
θανάτωι |
[800] |
ποταμῶν
πόρον
ἀμφὶ
μέσον,
~Δίρκα
|
χλοεροτρόφον |
ἇι
πεδίον
~πρόπαρ
Ἱσμηνοῦ
καταδεύει, |
[1550] |
δ´
ἐν
Ἠλέκτραισι
πύλαις
τέκνα
|
~λωτοτρόφον |
κατὰ
λείμακα
λόγχαις
~κοινὸν
ἐνυάλιον |
[450] |
εἰ
πᾶσι
ταὐτὸν
καλὸν
ἔφυ
|
σοφόν |
θ´
ἅμα,
~οὐκ
ἦν
ἂν |
[450] |
~παραινέσαι
δὲ
σφῶιν
τι
βούλομαι
|
σοφόν· |
~ὅταν
φίλος
τις
ἀνδρὶ
θυμωθεὶς |
[900] |
τιμωρεῖ
φόνον·
~καὶ
ταῦτα
δρῶντες
|
σύμμαχον |
κτήσεσθ´
Ἄρη.
~χθὼν
δ´
ἀντὶ |
[1300] |
αὐτίχ´
~αἱμάξετον.
~τάλανες,
ὅτι
ποτὲ
|
μονομάχον
|
~ἐπὶ
φρέν´
ἠλθέτην.
~βοᾶι
βαρβάρωι |
[400] |
ἐπ´
ἦμαρ
εἶχον,
εἶτ´
οὐκ
|
εἶχον |
ἄν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
φίλοι
δὲ
πατρὸς |
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποτὲ
μὲν
ἐπ´
ἦμαρ
|
εἶχον, |
εἶτ´
οὐκ
εἶχον
ἄν.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1400] |
δ´
ἀσπίδας
~πολὺν
ταραγμὸν
ἀμφιβάντ´
|
εἶχον |
μάχης.
~καί
πως
νοήσας
Ἐτεοκλῆς |
[1100] |
ἐς
μάχην
φρονῶν
~Καπανεὺς
προσῆγε
|
λόχον |
ἐπ´
Ἠλέκτραις
πύλαις·
~σιδηρονώτοις
δ´ |
[1100] |
πρῶτα
μὲν
προσῆγε
Νηίσταις
πύλαις
|
~λόχον |
πυκναῖσιν
ἀσπίσιν
πεφρικότα
~ὁ
τῆς |
[400] |
τείχη
καὶ
ξυνωρίδας
λόχων
~τάσσων
|
ἐπέσχον |
πόλιν,
ὅπως
κλύοιμί
σου
~κοινὰς |
[850] |
οὕνεκ´
ἂν
κλήισας
στόμα
~χρησμοὺς
|
ἐπέσχον· |
σοὶ
δ´,
ἐπεὶ
χρήιζεις
μαθεῖν, |
[1750] |
ἦν
ἀνήρ,
~ὃς
μόνος
Σφιγγὸς
|
κατέσχον |
τῆς
μιαιφόνου
κράτη,
~νῦν
ἄτιμος |
[1350] |
ἐξολισθάνοι
μάτην.
~εἰ
δ´
ὄμμ´
|
ὑπερσχὸν |
ἴτυος
ἅτερος
μάθοι,
~λόγχην
ἐνώμα |
[750] |
ἐπὶ
καλλιχόροις
στεφάνοισι
νεάνιδος
ὥρας
|
~βόστρυχον |
ἀμπετάσας
λωτοῦ
κατὰ
πνεύματα
μέλπηι
|
[150] |
~μήποτε
μήποτε
τάνδ´,
ὦ
πότνια,
|
~χρυσεοβόστρυχον |
ὦ
Διὸς
ἔρνος
~Ἄρτεμι,
δουλοσύναν |
[550] |
δειλὸν
δ´
ὁ
πλοῦτος
καὶ
|
φιλόψυχον |
κακόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἆιτα
σὺν
πολλοῖσιν |
[1400] |
ἐχθρὸς
ἐγένετ´,
ἀλλ´
ὅμως
φίλος.
|
~θάψον |
δέ
μ´,
ὦ
τεκοῦσα,
καὶ |
[100] |
~ποδὸς
ἴχνος
ἐπαντέλλων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἰδού,
|
ξύναψον, |
παρθέν´·
ἐς
καιρὸν
δ´
ἔβης· |
[1400] |
~ὁμοῦ
δὲ
κάμψας
πλευρὰ
καὶ
|
νηδὺν |
τάλας
~σὺν
αἱματηραῖς
σταγόσι
Πολυνείκης |
[1650] |
ἔσθ´
ὅπως
σὺ
τόνδε
τιμήσεις
|
νέκυν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ὦ
φίλτατ´,
ἀλλὰ
στόμα |
[1600] |
~πατρίδα
σὺν
ἄλλοις
ἦλθε,
Πολυνείκους
|
νέκυν, |
~ἐκβάλετ´
ἄθαπτον
τῆσδ´
ὅρων
ἔξω |
[1500] |
~δακρύοισιν,
~πολιὸν
αἰθεροφαὲς
εἴδωλον
ἢ
|
~νέκυν |
ἔνερθεν
ἢ
~πτανὸν
ὄνειρον;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[750] |
Κρέον·
~ἤνπερ
κρατήσηι
τἀμά,
Πολυνείκους
|
νέκυν
|
~μήποτε
ταφῆναι
τῆιδε
Θηβαίαι
χθονί, |
[1250] |
~τάλαιν´
ἐγὼ
τάλαινα,
~πότερον
ἄρα
|
νέκυν |
ὀλόμενον
ἀχήσω;
~φεῦ
δᾶ
φεῦ |
[1300] |
δόμων
ὕπερ.
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς
φήις;
|
νέκυν |
τοι
παιδὸς
ἀγαπάζων
ἐμοῦ
~οὐκ |
[1400] |
μέρει
τέκνα
~ἔκλαι´,
ἐθρήνει
τὸν
|
πολὺν |
μαστῶν
πόνον
~στένους´,
ἀδελφή
θ´ |
[1400] |
ταὐτὸν
ἧκον,
συμβαλόντε
δ´
ἀσπίδας
|
~πολὺν |
ταραγμὸν
ἀμφιβάντ´
εἶχον
μάχης.
~καί |
[1750] |
Σφιγγὸς
κατέσχον
τῆς
μιαιφόνου
κράτη,
|
~νῦν |
ἄτιμος
αὐτὸς
οἰκτρὸς
ἐξελαύνομαι
χθονός. |
[1150] |
ἥδε
γῆ,
θεοῖς
μέλει.
~{καὶ
|
νῦν |
γὰρ
αὐτὴν
δαιμόνων
ἔσωσέ
τις. |
[500] |
ἦν
ἂν
ἀμφίλεκτος
ἀνθρώποις
ἔρις·
|
~νῦν |
δ´
οὔθ´
ὅμοιον
οὐδὲν
οὔτ´ |
[200] |
μεσόμφαλα
γύαλα
Φοίβου
~Δίρκαν
προλιποῦσα.
|
~νῦν |
δέ
μοι
πρὸ
τειχέων
~θούριος |
[750] |
δ´
ἐχέγγυον
~τὴν
πρόσθε
ποιῶ
|
νῦν |
ἐπ´
ἐξόδοις
ἐμαῖς.
~μητρὸς
δ´ |
[450] |
καὶ
δόμων
ἐμὸν
μέρος.
~καὶ
|
νῦν |
ἕτοιμός
εἰμι
τἀμαυτοῦ
λαβὼν
~στρατὸν |
[900] |
πλησίον
δὲ
σοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπελθέτω
|
νυν |
θεσφάτων
ἐμῶν
ἑκάς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐμὸς |
[900] |
τῆς
σωτηρίας.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄκουε
δή
|
νυν |
θεσφάτων
ἐμῶν
ὁδόν
~{ἃ
δρῶντες |
[1400] |
ἐκπλῆσαι
θεός.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
ἄκουε
δή
|
νυν |
καὶ
τὰ
πρὸς
τούτοις
κακά. |
[1250] |
δ´
αὖ·
Νῦν
πόλεως
ὑπερμαχεῖς,
|
~νῦν |
καλλίνικος
γενόμενος
σκήπτρων
κρατεῖς.
~τάδ´ |
[1650] |
ἀλλὰ
γενναία,
πάτερ.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
προσάγαγέ
|
νύν |
με,
μητρὸς
ὡς
ψαύσω
σέθεν. |
[100] |
πολεμίων
στράτευμ´
ὅσον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
~ὄρεγέ
|
νυν |
ὄρεγε
γεραιὰν
νέαι
~χεῖρ´
ἀπὸ |
[1250] |
δοῦναι
λόγον·
~Ἐτεοκλέα
δ´
αὖ·
|
Νῦν |
πόλεως
ὑπερμαχεῖς,
~νῦν
καλλίνικος
γενόμενος |
[1250] |
~{οὐκ
ἐν
χορείαις
οὐδὲ
παρθενεύμασιν
|
~νῦν |
σοι
προχωρεῖ
δαιμόνων
κατάστασις,
~ἀλλ´ |
[1650] |
δαίμονα;
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
τῶι
τάφωι
|
νυν |
τὴν
δίκην
παρασχέτω.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί |
[1700] |
δῆτ´
ὄνομα
Πολυνείκους
ἐμοί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
νῦν |
χρησμός,
ὦ
παῖ,
Λοξίου
περαίνεται. |
[950] |
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
εὖ
λέγεις,
πάτερ.
~χώρει
|
νυν· |
ὡς
σὴν
πρὸς
κασιγνήτην
μολών, |
[1150] |
~ἔρρηξεν
ὀστέων,
ἄρτι
δ´
οἰνωπὸν
|
γένυν
|
~καθηιμάτωσεν·
οὐδ´
ἀποίσεται
βίον
~τῆι |
[1350] |
~κάπροι
δ´
ὅπως
θήγοντες
ἀγρίαν
|
γένυν
|
~ξυνῆψαν,
ἀφρῶι
διάβροχοι
γενειάδας.
~ἦισσον |
[1000] |
~ἄλυρον
ἀμφὶ
μοῦσαν,
~ὀλομέναν
γ´
|
Ἐρινύν, |
~ἔφερες
ἔφερες
ἄχεα
πατρίδι
~φόνια· |
[750] |
τὸν
προκείμενον
δορός
~{ὁρμώμεθ´
ἤδη
|
ξὺν |
δίκηι
νικηφόρωι}
~τῆι
δ´
Εὐλαβείαι, |
[1250] |
θάνατον
ἐκνεύοντε
κωλῦσαί
σε
δεῖ
|
~ξὺν |
μητρὶ
τῆι
σῆι
μὴ
πρὸς |
[950] |
πατρίδος
ἥ
μ´
ἐγείνατο.
~ὡς
|
οὖν |
ἂν
εἰδῆτ´,
εἶμι
καὶ
σώσω |
[850] |
μέγας
Θήβαις
ἀγών.
~βασιλεὺς
μὲν
|
οὖν |
βέβηκε
κοσμηθεὶς
ὅπλοις
~ἤδη
πρὸς |
[900] |
σοί
τε
παῖδες.
Αἵμονος
μὲν
|
οὖν |
γάμοι
~σφαγὰς
ἀπείργους´·
οὐ
γάρ |
[1150] |
νεκροῖς
ἐξεσωρεύονθ´
ὁμοῦ.
~πύργων
μὲν
|
οὖν |
γῆς
ἔσχομεν
κατασκαφὰς
~ἐς
τὴν |
[550] |
τόδε;
~περιβλέπεσθαι
τίμιον;
κενὸν
μὲν
|
οὖν. |
~ἢ
πολλὰ
μοχθεῖν
πόλλ´
ἔχων |
[450] |
καθ´
Ἑλλήνων
χθόνα
~τεθράμμεθ´,
ἀλλ´
|
οὖν |
ξυνετά
μοι
δοκεῖς
λέγειν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[700] |
ἐπείπερ
εἶ
σοφός.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τίς
|
οὖν |
πρόνοια
γίγνεται
σοφωτέρα;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἕπτ´ |
[450] |
μηδενὸς
μνείαν
ἔχειν.
~λόγος
μὲν
|
οὖν |
σὸς
πρόσθε,
Πολύνεικες
τέκνον·
~σὺ |
[500] |
μεγίστην
ὥστ´
ἔχειν
Τυραννίδα.
~τοῦτ´
|
οὖν |
τὸ
χρηστόν,
μῆτερ,
οὐχὶ
βούλομαι
|
[400] |
δυοῖν
νεάνιδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἆρ´
εὐτυχεῖς
|
οὖν |
τοῖς
γάμοις
ἢ
δυστυχεῖς;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[400] |
καὶ
πᾶσαν
πόλιν.
~{πάλαι
μὲν
|
οὖν |
ὑμνηθέν,
ἀλλ´
ὅμως
ἐρῶ·
~τὰ |
[550] |
ἔθ´
ἁγών,
ἀλλ´
ἀναλοῦται
χρόνος
|
~οὑν |
μέσωι
μάτην,
περαίνει
δ´
οὐδὲν |
[850] |
ἐκβαλὼν
ὁδοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
κόπωι
παρεῖμαι
|
γοῦν |
Ἐρεχθειδῶν
ἄπο
~δεῦρ´
ἐκκομισθεὶς
τῆς |
[600] |
μοι
σὺ
χαῖρε.
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
χαρτὰ
|
γοῦν |
πάσχω,
~τέκνον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐκέτ´
εἰμὶ |
[1400] |
πόλιν
θυμουμένην
~παρηγορεῖτον,
ὡς
τοσόνδε
|
γοῦν |
τύχω
~χθονὸς
πατρώιας,
κεἰ
δόμους |
[1100] |
χθονός}
~παιὰν
δὲ
καὶ
σάλπιγγες
|
ἐκελάδουν |
ὁμοῦ
~ἐκεῖθεν
ἔκ
τε
τειχέων |
[1650] |
ἦν
οὐκ
ἐχθρὸς
ὤν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
οὔκουν |
ἔδωκε
τῆι
τύχηι
τὸν
δαίμονα; |
[1650] |
ὤλβις´,
ἓν
δ´
ἀπώλεσεν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
|
οὔκουν |
μετασχεῖν
κἀμὲ
δεῖ
τῶν
σῶν |
[1550] |
κόρης
τε
λέκτρον
Ἀντιγόνης
σέθεν.
|
~οὔκουν |
ς´
ἐάσω
τήνδε
γῆν
οἰκεῖν |
[950] |
τῆσδ´
ἐκποδὼν
μάλιστ´
ἔσηι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
|
οὔκουν |
σὲ
φράζειν
εἰκός,
ἐκπονεῖν
δ´ |
[400] |
πατρὸς
καὶ
ξένοι
ς´
οὐκ
|
ὠφέλουν; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εὖ
πρᾶσσε·
τὰ
φίλων |
[1200] |
γέροντος
Οἰδίπου
νεανίαι·
~φίλοι
δ´
|
ἐκόσμουν, |
τῆσδε
μὲν
πρόμον
χθονὸς
~Σπαρτῶν |
[350] |
λέγει
~λόγοισι
χαίρει,
τὸν
δὲ
|
νοῦν |
ἐκεῖς´
ἔχει.
~οὕτω
δὲ
τάρβους |
[1400] |
ἐς
γαῖαν
ἐσκύλευέ
νιν,
~τὸν
|
νοῦν |
πρὸς
αὑτὸν
οὐκ
ἔχων,
ἐκεῖσε |
[1500] |
σκότον
ὄμμασι
~σοῖσι
βαλὼν
ἕλκεις
|
μακρόπνουν |
ζόαν.
~κλύεις,
ὦ
κατ´
αὐλὰν |
[850] |
~πόσιν
τ´
ἔφυσε
μητρὶ
μέλεον
|
Οἰδίπουν· |
~αἵ
θ´
αἱματωποὶ
δεργμάτων
διαφθοραὶ
|
[0] |
μέσων·
~ὅθεν
νιν
Ἑλλὰς
ὠνόμαζεν
|
Οἰδίπουν} |
~Πολύβου
δέ
νιν
λαβόντες
ἱπποβουκόλοι
|
[1500] |
ἄλοχος,
παραβάκτροις
~ἃ
πόδα
σὸν
|
τυφλόπουν |
θεραπεύμασιν
αἰὲν
ἐμόχθει,
~ὦ
πάτερ, |
[1150] |
ἄλλας
πύλας
~ἠπειγόμεσθα,
τοῦτο
παύσαντες
|
νοσοῦν. |
~Καπανεὺς
δὲ
πῶς
εἴποιμ´
ἂν |
[850] |
Κεκροπίδας
ἔθηκ´
ἐγώ·
~καὶ
τόνδε
|
χρυσοῦν |
στέφανον,
ὡς
ὁρᾶις,
ἔχω
~λαβὼν |
[950] |
οὐδένα.
~(ΧΟΡΟΣ)
Κρέον,
τί
σιγᾶις
|
γῆρυν |
ἄφθογγον
σχάσας;
~κἀμοὶ
γὰρ
οὐδὲν |
[200] |
~στάζεις,
τὸν
πολύκαρπον
~οἰνάνθας
ἱεῖσα
|
βότρυν, |
~ζάθεά
τ´
ἄντρα
δράκοντος
οὔρειαί
|
[1400] |
κάμψας
πλευρὰ
καὶ
νηδὺν
τάλας
|
~σὺν |
αἱματηραῖς
σταγόσι
Πολυνείκης
πίτνει.
~ὁ |
[300] |
τ´
ἀγχόνας,
~στενάζων
ἀρὰς
τέκνοις·
|
~σὺν |
ἀλαλαῖσι
δ´
αἰὲν
αἰαγμάτων
~σκότια |
[1600] |
δ´,
ὃς
πέρσων
πόλιν
~πατρίδα
|
σὺν |
ἄλλοις
ἦλθε,
Πολυνείκους
νέκυν,
~ἐκβάλετ´ |
[1100] |
Πανόπτην
ὄμμασιν
δεδορκότα,
~τὰ
μὲν
|
σὺν |
ἄστρων
ἐπιτολαῖσιν
ὄμματα
~βλέποντα,
τὰ |
[150] |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
εἴη
τάδ´,
ὦ
παῖ.
|
σὺν |
δίκηι
δ´
ἥκουσι
γῆν·
~ὃ |
[450] |
δαίμονας
καλῶ
~ὡς
πάντα
πράσσων
|
σὺν |
δίκηι
δίκης
ἄτερ
~ἀποστεροῦμαι
πατρίδος |
[600] |
δ´
οὔπω
καθεύδους´,
αἷς
πέποιθα
|
σὺν |
θεοῖς
~τόνδ´
ἀποκτείνας
κρατήσειν
τῆσδε |
[500] |
πρὸς
δὲ
τοῖσδ´
αἰσχύνομαι
~ἐλθόντα
|
σὺν |
ὅπλοις
τόνδε
καὶ
πορθοῦντα
γῆν
|
[750] |
ἐν
ἇι
Χάριτες
χοροποιοί,
~ἀλλὰ
|
σὺν |
ὁπλοφόροις
στρατὸν
Ἀργείων
ἐπιπνεύσας
~αἵματι |
[1400] |
τῶιδε
μήτηρ
ἡ
τάλαινα
προσπίτνει
|
~{σὺν |
παρθένωι
τε
καὶ
προθυμίαι
ποδός} |
[550] |
καὶ
φιλόψυχον
κακόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἆιτα
|
σὺν |
πολλοῖσιν
ἦλθες
πρὸς
τὸν
οὐδὲν |
[1650] |
κακῶν;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰσχρὰ
φυγὴ
θυγατρὶ
|
σὺν |
τυφλῶι
πατρί.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔ,
σωφρονούσηι |
[800] |
ἐλθεῖν
~πένθεα
γαίας
~Σφίγγ´
ἀπομουσοτάταισι
|
σὺν |
ὠιδαῖς,
~ἅ
ποτε
Καδμογενῆ
τετραβάμοσι |
[900] |
~Γῆν,
ἥ
ποθ´
ἡμῖν
χρυσοπήληκα
|
στάχυν
|
~Σπαρτῶν
ἀνῆκεν·
ἐκ
γένους
δὲ |
[1700] |
τᾶιδε
πόδα
τίθει,
~ὥστ´
ὄνειρον
|
ἰσχύν. |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἰὼ
ἰώ,
δυστυχεστάτας
φυγὰς
|
[1650] |
πόλεως
ἐχθρὸς
ἦν
οὐκ
ἐχθρὸς
|
ὤν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
ἔδωκε
τῆι
τύχηι |
[600] |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
ταύτας
ἀνακαλεῖς
ἔχθιστος
|
ὤν; |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
ἀλλά
μοι
σὺ |
[1550] |
οὐχ
ὕβρει
λέγω
~οὐδ´
ἐχθρὸς
|
ὤν |
σοι,
διὰ
δὲ
τοὺς
ἀλάστορας
|
[1000] |
γὰρ
γάμους
~δυσγάμους
τάλας
~καλλίνικος
|
ὢν
|
~αἰνιγμάτων
συνάπτει,
~μιαίνει
δὲ
πτόλιν, |
[500] |
ἀντολὰς
~καὶ
γῆς
ἔνερθε,
δυνατὸς
|
ὢν |
δρᾶσαι
τάδε,
~τὴν
θεῶν
μεγίστην |
[250] |
~σὺ
δ´
ἀντάμειψαί
μ´,
ὅστις
|
ὢν |
ἐλήλυθας
~ἑπτάστομον
πύργωμα
Θηβαίας
χθονός. |
[850] |
σωτηρίας,
~ἄπειμι.
χαίρεθ´·
εἷς
γὰρ
|
ὢν |
πολλῶν
μέτα
~τὸ
μέλλον,
εἰ |
[250] |
τῶν
Ἀγήνορος
τέκνων,
~ἐμῶν
τυράννων,
|
ὧν |
ἀπεστάλην
ὕπο,
~γονυπετεῖς
ἕδρας
προσπίτνω |
[150] |
ἐπεὶ
πόθου
~ἐς
τέρψιν
ἦλθες
|
ὧν |
ἔχρηιζες
εἰσιδεῖν.
~ὄχλος
γάρ,
ὡς |
[200] |
τέκεα
~τᾶς
κερασφόρου
πέφυκεν
Ἰοῦς·
|
~ὧν |
μέτεστί
μοι
πόνων.
~ἀμφὶ
δὲ |
[350] |
οἷσιν
ἐνετράφην
Δίρκης
θ´
ὕδωρ·
|
~ὧν |
οὐ
δικαίως
ἀπελαθεὶς
ξένην
πόλιν
|
[250] |
~λαβόντες
οὐκ
ἐκφρῶς´
ἀναίμακτον
χρόα.
|
~ὧν |
οὕνεκ´
ὄμμα
πανταχῆι
διοιστέον
~κἀκεῖσε |
[450] |
τε
δοὺς
θεοὺς
~ἔδρασεν
οὐδὲν
|
ὧν |
ὑπέσχετ´,
ἀλλ´
ἔχει
~τυραννίδ´
αὐτὸς |
[350] |
{καὶ
δή
ς´
ἐρωτῶ
πρῶτον
|
ὧν |
χρήιζω
τυχεῖν·
~τί
τὸ
στέρεσθαι |
[1200] |
δ´·
Ὦ
γῆς
Ἑλλάδος
στρατηλάται,
|
~Δαναῶν |
ἀριστῆς,
οἵπερ
ἤλθετ´
ἐνθάδε,
~Κάδμου |
[400] |
πρόσθεν
δ´
ἐμέ.
~πολλοὶ
δὲ
|
Δαναῶν |
καὶ
Μυκηναίων
ἄκροι
~πάρεισι,
λυπρὰν |
[1100] |
σὸς
ἐξαίφνης
γόνος·
~Ὦ
τέκνα
|
Δαναῶν, |
πρὶν
κατεξάνθαι
βολαῖς,
~τί
μέλλετ´ |
[850] |
χρυσοῦν
στέφανον,
ὡς
ὁρᾶις,
ἔχω
|
~λαβὼν |
ἀπαρχὰς
πολεμίων
σκυλευμάτων.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἰωνὸν |
[1300] |
παῖς
γῆς
ὄλωλ´
ὑπερθανών,
~τοὔνομα
|
λαβὼν |
γενναῖον,
ἀνιαρὸν
δ´
ἐμοί·
~ὃν |
[1400] |
δορὸς
ἐπὶ
σκέλος
πάλιν
~χωρεῖ,
|
λαβὼν |
δ´
ἀφῆκε
μάρμαρον
πέτρον,
~μέσον |
[1000] |
τήνδ´
ἀπαλλάξω
χθόνα.
~εἰ
γὰρ
|
λαβὼν |
ἕκαστος
ὅτι
δύναιτό
τις
~χρηστὸν |
[450] |
αὐτὸς
ἄρχειν
αὖθις
ἀνὰ
μέρος
|
λαβὼν
|
~καὶ
μὴ
δι´
ἔχθρας
τῶιδε |
[450] |
τὸν
ἐμὸν
οἶκον
ἀνὰ
μέρος
|
λαβὼν
|
~καὶ
τῶιδ´
ἀφεῖναι
τὸν
ἴσον |
[0] |
λέγειν;
~παῖς
πατέρα
καίνει
καὶ
|
λαβὼν |
ὀχήματα
~Πολύβωι
τροφεῖ
δίδωσιν.
ὡς |
[50] |
δ´
Ἄργος
ἐλθών,
κῆδος
Ἀδράστου
|
λαβών, |
~πολλὴν
ἀθροίσας
ἀσπίδ´
Ἀργείων
ἄγει· |
[450] |
~καὶ
νῦν
ἕτοιμός
εἰμι
τἀμαυτοῦ
|
λαβὼν
|
~στρατὸν
μὲν
ἔξω
τῆσδ´
ἀποστεῖλαι |
[1600] |
ἀδελφοὺς
ἔτεκον,
οὓς
ἀπώλεσα,
~ἀρὰς
|
παραλαβὼν |
Λαΐου
καὶ
παισὶ
δούς.
~οὐ |
[1150] |
αὐτὴν
ἀσπίδ´
εἱλίξας
δέμας,
~κλίμακος
|
ἀμείβων |
ξέστ´
ἐνηλάτων
βάθρα.
~ἤδη
δ´ |
[850] |
~δορὸς
Δαναϊδῶν,
καὶ
μέγας
Θήβαις
|
ἀγών. |
~βασιλεὺς
μὲν
οὖν
βέβηκε
κοσμηθεὶς |
[450] |
~σὺ
γὰρ
στράτευμα
Δαναϊδῶν
ἥκεις
|
ἄγων, |
~ἄδικα
πεπονθώς,
ὡς
σὺ
φήις· |
[400] |
ἔχει.
~ἁγὼ
μεθήκω
δεῦρο
μυρίαν
|
ἄγων
|
~λόγχην·
πένης
γὰρ
οὐδὲν
εὐγενὴς |
[550] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μῆτερ,
οὐ
λόγων
ἔθ´
|
ἁγών, |
ἀλλ´
ἀναλοῦται
χρόνος
~οὑν
μέσωι |
[950] |
δ´
ὑπ´
οἴκτου
τοῖσι
χρωμένοις
|
λέγων
|
~ἀδικεῖ
τὰ
τῶν
θεῶν.
Φοῖβον |
[850] |
οὐ
δρῶν,
ποῖα
δ´
οὐ
|
λέγων |
ἔπη
~ἐς
ἔχθος
ἦλθον
παισὶ |
[650] |
~Κρέοντ´,
ἀδελφὸν
μητρὸς
Ἰοκάστης
ἐμῆς,
|
~λέγων |
τάδ´,
ὡς
οἰκεῖα
καὶ
κοινὰ |
[450] |
αὔθ´
ἕκαστα,
μῆτερ,
οὐχὶ
περιπλοκὰς
|
~λόγων |
ἀθροίσας
εἶπον
ἀλλὰ
καὶ
σοφοῖς
|
[1550] |
~μνήμην
τίθεσθαι·
τῶνδε
δ´,
Οἰδίπου,
|
λόγων
|
~ἄκουσον·
ἀρχὰς
τῆσδε
γῆς
ἔδωκέ |
[900] |
μ´
ἐρωτᾶις
κεἰς
ἀγῶν´
ἔρχηι
|
λόγων. |
~δεῖ
τόνδε
θαλάμαις,
οὗ
δράκων |
[550] |
τέκνοις
δότε.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
μῆτερ,
οὐ
|
λόγων |
ἔθ´
ἁγών,
ἀλλ´
ἀναλοῦται
χρόνος
|
[1450] |
δ´
ὀρθὸς
λαὸς
εἰς
ἔριν
|
λόγων, |
~ἡμεῖς
μὲν
ὡς
νικῶντα
δεσπότην |
[150] |
τ´
ἀφορμὰς
ἢν
λάβωσι
τῶν
|
λόγων |
~πλείους
ἐπεσφέρουσιν·
ἡδονὴ
δέ
τις
|
[1050] |
παρ´
ἀσπίδα
~βέβηκας
αἰεὶ
πολεμίων
|
εἴργων |
βέλη;
~{τί
μοί
ποθ´
ἥκεις |
[1150] |
~Αἰτωλίσιν
λόγχαισιν
εἰς
ἄκρον
στόμα
|
~πύργων |
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´
ἐπάλξεων
~λιπεῖν
ἐρίπνας |
[150] |
~Καπανεύς;
(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐκεῖνος
προσβάσεις
τεκμαίρεται
|
~πύργων, |
ἄνω
τε
καὶ
κάτω
τείχη |
[1050] |
Κρέοντος
παῖς
ὁ
γῆς
ὑπερθανὼν
|
~πύργων |
ἐπ´
ἄκρων
στὰς
μελάνδετον
ξίφος |
[600] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ποῦ
ποτε
στήσηι
πρὸ
|
πύργων; |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ὡς
τί
μ´
ἱστορεῖς |
[1350] |
μοι.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
τὰ
μὲν
πρὸ
|
πύργων |
εὐτυχήματα
χθονὸς
~οἶσθ´·
οὐ
μακρὰν |
[1150] |
~νεκροί
τε
νεκροῖς
ἐξεσωρεύονθ´
ὁμοῦ.
|
~πύργων |
μὲν
οὖν
γῆς
ἔσχομεν
κατασκαφὰς |
[1000] |
παρ´
ἀσπίδ´
οὐκ
ὀκνήσουσιν
θανεῖν,
|
~πύργων |
πάροιθε
μαχόμενοι
πάτρας
ὕπερ,
~ἐγὼ |
[1200] |
κακά.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἢν
μή
γε
|
φεύγων |
ἐκφύγηις
πρὸς
αἰθέρα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
αἰαῖ· |
[1150] |
ἦν
ὁμοῦ
κακά·
~ἔθρωισκον
ἐξέπιπτον
|
ἀντύγων |
ἄπο,
~τροχοί
τ´
ἐπήδων
ἄξονές |
[1750] |
ἵνα
τε
σηκὸς
~ἄβατος
ὄρεσι
|
μαινάδων. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Καδμείαν
ὧι
νεβρίδα
~στολιδωσαμένα |
[100] |
γένος,
~Λερναῖα
δ´
οἰκεῖ
νάμαθ´,
|
Ἱππομέδων |
ἄναξ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἒ
ἔ,
~ὡς |
[1100] |
ὅπλα.
~Ὠγύγια
δ´
ἐς
πυλώμαθ´
|
Ἱππομέδων |
ἄναξ
~ἔστειχ´
ἔχων
σημεῖον
ἐν |
[1150] |
ἐξέπιπτον
ἀντύγων
ἄπο,
~τροχοί
τ´
|
ἐπήδων |
ἄξονές
τ´
ἐπ´
ἄξοσιν
~νεκροί |
[1400] |
ἔτ´
ἔμπνους,
πρὸς
κασιγνήτην
δ´
|
ἰδὼν
|
~γραῖάν
τε
μητέρ´
εἶπε
Πολυνείκης |
[350] |
πατρῶια·
πολύδακρυς
δ´
ἀφικόμην,
~χρόνιος
|
ἰδὼν |
μέλαθρα
καὶ
βωμοὺς
θεῶν
~γυμνάσιά |
[100] |
αἰσθάνηι
σαφῶς
τάδε;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σημεῖ´
|
ἰδὼν |
τότ´
ἀσπίδων
ἐγνώρισα,
~σπονδὰς
ὅτ´ |
[1200] |
χθονὸς
~Σπαρτῶν
ἀριστῆς,
τὸν
δὲ
|
Δαναϊδῶν |
ἄκροι.
~ἔσταν
δὲ
λαμπρὼ
χρῶμά |
[1350] |
Ἀργεῖον
δόρυ·
~στρατὸς
δ´
ἀνηλάλαξε
|
Δαναϊδῶν |
ἅπας.
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι
γυμνὸν |
[450] |
Πολύνεικες
τέκνον·
~σὺ
γὰρ
στράτευμα
|
Δαναϊδῶν |
ἥκεις
ἄγων,
~ἄδικα
πεπονθώς,
ὡς |
[850] |
κείμεθ´,
ὥσπερ
οἶσθα
σύ,
~δορὸς
|
Δαναϊδῶν, |
καὶ
μέγας
Θήβαις
ἀγών.
~βασιλεὺς |
[1650] |
λέχος;
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
νὺξ
ἆρ´
ἐκείνη
|
Δαναΐδων |
μ´
ἕξει
μίαν.
~(ΚΡΕΩΝ)
εἶδες |
[1600] |
ἔμ´
ὄμματ´
ἔς
τ´
ἐμῶν
|
παίδων |
βίον
~ἄνευ
θεῶν
του
ταῦτ´ |
[400] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κάπρωι
λέοντί
θ´
ἁρμόσαι
|
παίδων |
γάμους.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
σοὶ
τί |
[250] |
με,
~Ἀγήνορος
δὲ
παῖδες
ἐκ
|
παίδων |
δορὸς
~Φοίβωι
μ´
ἔπεμψαν
ἐνθάδ´ |
[0] |
ἐρωτᾶι
Φοῖβον
ἐξαιτεῖ
θ´
ἅμα
|
~παίδων |
ἐς
οἴκους
ἀρσένων
κοινωνίαν.
~ὁ |
[800] |
~δυσδαίμων
δ´
ἔρις
ἄλλα
~θάλλει
|
παίδων
|
~Οἰδιπόδα
κατὰ
δώματα
καὶ
πόλιν. |
[1300] |
~ὦ
δώματ´
εἰσηκούσατ´
Οἰδίπου
τάδε,
|
~παίδων |
ὁμοίαις
συμφοραῖς
ὀλωλότων;
~(ΧΟΡΟΣ)
ὥστ´ |
[1350] |
~{Χο.
πῶς
καὶ
πέπρακται
διπτύχων
|
παίδων |
φόνος
~ἀρᾶς
τ´
ἀγώνισμ´
Οἰδίπου; |
[850] |
ὁδοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
κόπωι
παρεῖμαι
γοῦν
|
Ἐρεχθειδῶν |
ἄπο
~δεῦρ´
ἐκκομισθεὶς
τῆς
πάροιθεν |
[300] |
~προσεῖδον·
ἀμφίβαλλε
μαστὸν
~ὠλέναισι
ματέρος,
|
~παρηίδων |
τ´
ὄρεγμα
δὸς
~τριχῶν
τε, |
[1250] |
~ὁμογενῆ
δέραν,
ὁμογενῆ
ψυχὰν
~δι´
|
ἀσπίδων, |
δι´
αἱμάτων;
~τάλαιν´
ἐγὼ
τάλαινα, |
[100] |
τάδε;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
σημεῖ´
ἰδὼν
τότ´
|
ἀσπίδων |
ἐγνώρισα,
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον
σῶι |
[1450] |
πως
προμηθίαι
~καθῆστο
Κάδμου
λαὸς
|
ἀσπίδων |
ἔπι,
~κἄφθημεν
οὔπω
τεύχεσιν
πεφαργμένον
|
[1350] |
προφθῆναι
θέλων·
~ἀλλ´
εὖ
προσῆγον
|
ἀσπίδων |
κερχνώμασιν
~ὀφθαλμόν,
ἀργὸν
ὥστε
γίγνεσθαι |
[250] |
πόνων.
~ἀμφὶ
δὲ
πτόλιν
νέφος
|
~ἀσπίδων |
πυκνὸν
φλέγει,
~σῆμα
φοινίου
μάχας, |
[750] |
ἀναυλότατον
προχορεύεις·
~οὐδ´
ὑπὸ
θυρσομανεῖ
|
νεβρίδων |
μέτα
δινεύεις
~ἅρμασι
καὶ
ψαλίων |
[1350] |
ἀπήντησεν
δορί,
~πληγὴν
σιδήρωι
παραδοθεῖσαν
|
εἰσιδών, |
~κνήμην
τε
διεπέρασεν
Ἀργεῖον
δόρυ· |
[1350] |
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι
γυμνὸν
ὦμον
|
εἰσιδὼν
|
~ὁ
πρόσθε
τρωθεὶς
στέρνα
Πολυνείκους |
[1250] |
σοφοὺς
ἔχεις
λόγους
~ἢ
φίλτρ´
|
ἐπωιδῶν, |
στεῖχ´,
ἐρήτυσον
τέκνα
~δεινῆς
ἁμίλλης· |
[0] |
δέ
νιν
~χηλαῖς
τένοντας
ἐξεφοίνισσον
|
ποδῶν. |
~ὅθεν
(τί
τἀκτὸς
τῶν
κακῶν |
[650] |
καὶ
δορὸς
τάξιν
μολεῖν.
~καίτοι
|
ποδῶν |
σῶν
μόχθον
ἐκλύει
παρών·
~ὁρῶ |
[950] |
ξένων;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅπου
χθονὸς
τῆσδ´
|
ἐκποδὼν |
μάλιστ´
ἔσηι.
~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
οὔκουν
σὲ |
[0] |
Λαΐου
τροχηλάτης·
~Ὦ
ξένε,
τυράννοις
|
ἐκποδὼν |
μεθίστασο.
~ὁ
δ´
εἷρπ´
ἄναυδος, |
[700] |
ταῦτ´
ἀναρτήσαντ´
ἔχειν·
~ἃ
δ´
|
ἐμποδὼν |
μάλιστα,
ταῦθ´
ἥκω
φράσων.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1700] |
ὄνειδος;
~ἄπαγε
τὰ
πάρος
εὐτυχήματ´
|
αὐδῶν. |
~τάδε
ς´
ἐπέμενε
μέλεα
πάθεα, |
[1200] |
ἄλλοθεν
φίλων
~λόγοις
ἐθάρσυνόν
τε
|
κἀξηύδων |
τάδε·
~Πολύνεικες,
ἐν
σοὶ
Ζηνὸς |
[1750] |
μάτην
ὀδύρομαι;
~τὰς
γὰρ
ἐκ
|
θεῶν |
ἀνάγκας
θνητὸν
ὄντα
δεῖ
φέρειν. |
[600] |
ἀπαλλάσσου
~δὲ
γῆς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
|
θεῶν |
βωμοὶ
πατρώιων
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὓς
σὺ |
[450] |
σὺ
φήις·
κριτὴς
δέ
τις
|
~θεῶν |
γένοιτο
καὶ
διαλλακτὴς
κακῶν.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) |
[350] |
~χρόνιος
ἰδὼν
μέλαθρα
καὶ
βωμοὺς
|
θεῶν
|
~γυμνάσιά
θ´
οἷσιν
ἐνετράφην
Δίρκης |
[550] |
ἴδια
κέκτηνται
βροτοί,
~τὰ
τῶν
|
θεῶν |
δ´
ἔχοντες
ἐπιμελούμεθα·
~ὅταν
δὲ |
[1050] |
δορός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἓν
εἰπὲ
πρὸς
|
θεῶν, |
εἴ
τι
Πολυνείκους
πέρι
~οἶσθ´· |
[1200] |
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς
τὰ
τῶν
|
θεῶν |
καὶ
τὰ
τῆς
τύχης
ἔχει· |
[500] |
δυνατὸς
ὢν
δρᾶσαι
τάδε,
~τὴν
|
θεῶν |
μεγίστην
ὥστ´
ἔχειν
Τυραννίδα.
~τοῦτ´ |
[350] |
ταῦτα;
δεῖ
φέρειν
τὰ
τῶν
|
θεῶν. |
~ὅπως
δ´
ἔρωμαι,
μή
τι |
[1000] |
ἄχεα
πατρίδι
~φόνια·
φόνιος
ἐκ
|
θεῶν
|
~ὃς
τάδ´
ἦν
ὁ
πράξας. |
[850] |
~{ἐξ
οὗ
´τεκνώθη
Λάιος
βίαι
|
θεῶν
|
~πόσιν
τ´
ἔφυσε
μητρὶ
μέλεον |
[750] |
νικηφόρωι}
~τῆι
δ´
Εὐλαβείαι,
χρησιμωτάτηι
|
θεῶν, |
~προσευχόμεσθα
τήνδε
διασῶσαι
πόλιν.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[850] |
~αἵ
θ´
αἱματωποὶ
δεργμάτων
διαφθοραὶ
|
~θεῶν |
σόφισμα
κἀπίδειξις
Ἑλλάδι.
~ἃ
συγκαλύψαι |
[600] |
μέλαθρα,
χαίρετε,
~ἥλικές
θ´
οὑμοὶ
|
θεῶν |
τε
δεξίμηλ´
ἀγάλματα.
~οὐ
γὰρ |
[350] |
τλήμονες
φυγὰς
ἐμάς;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κακῶς
|
θεῶν |
τις
Οἰδίπου
φθείρει
γένος·
~οὕτω |
[1600] |
τ´
ἐμῶν
παίδων
βίον
~ἄνευ
|
θεῶν |
του
ταῦτ´
ἐμηχανησάμην.
~εἶἑν·
τί |
[550] |
ὃ
μὴ
τύχοι
ποτέ,
~πρὸς
|
θεῶν, |
τροπαῖα
πῶς
ἄρα
στήσεις
Διί, |
[600] |
σου
πατρίδ´
~ἐπεστρατευμένου;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
|
θεῶν |
τῶν
λευκοπώλων
δώμαθ´
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οἳ
|
[950] |
χρωμένοις
λέγων
~ἀδικεῖ
τὰ
τῶν
|
θεῶν. |
Φοῖβον
ἀνθρώποις
μόνον
~χρῆν
θεσπιωιδεῖν, |
[800] |
γᾶς
βασιλεῦσιν
~{Λαβδακίδαις
πολυμόχθοις}
~ὦ
|
ζαθέων |
πετάλων
πολυθηρότατον
~νάπος,
Ἀρτέμιδος
χιονοτρόφον |
[1550] |
πάτερ,
ὤμοι.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὤμοι
ἐγὼ
|
παθέων· |
πάρα
γὰρ
στενάχειν
τάδ´
ἀυτεῖν. |
[1550] |
ἐπενώμας;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τῶν
μὲν
ἐμῶν
|
τεκέων |
φανερὸν
κακόν·
~ἁ
δὲ
τάλαιν´ |
[600] |
πατὴρ
~ἔθετό
σοι
θείαι
προνοίαι
|
νεικέων |
ἐπώνυμον.
~(ΧΟΡΟΣ)
Κάδμος
ἔμολε
τάνδε |
[500] |
ἡμπειρία
~ἔχει
τι
λέξαι
τῶν
|
νέων |
σοφώτερον.
~τί
τῆς
κακίστης
δαιμόνων |
[1400] |
καί
νιν
ἔσφηλ´·
ἔτι
γὰρ
|
ἐμπνέων |
βραχύ,
~σώιζων
σίδηρον
ἐν
λυγρῶι |
[1200] |
σὸς
δὲ
Πολυνείκης
γόνος
~ἐκ
|
τάξεων |
ὤρουσε
κἀπήινει
λόγους.
~πάντες
δ´ |
[1000] |
~ἀλλ´
εἶμι
καὶ
στὰς
ἐξ
|
ἐπάλξεων |
ἄκρων
~σφάξας
ἐμαυτὸν
σηκὸν
ἐς |
[1150] |
λᾶαν
ἐμβαλὼν
κάραι
~ἁμαξοπληθῆ,
γεῖς´
|
ἐπάλξεων |
ἄπο·
~ξανθὸν
δὲ
κρᾶτα
διεπάλυνε |
[1150] |
ἄκρον
στόμα
~πύργων
ἀκοντίζοντας,
ὥστ´
|
ἐπάλξεων
|
~λιπεῖν
ἐρίπνας
φύλακας·
ἀλλά
νιν |
[300] |
~δακρυόεσς´
ἀνεῖσα
πένθει
κόμαν,
~ἄπεπλος
|
φαρέων |
λευκῶν,
τέκνον,
~δυσόρφναια
δ´
ἀμφὶ |
[0] |
ἐμός
τ´
οὐκ
ἦν
πόσις,
|
~Κρέων |
ἀδελφὸς
τἀμὰ
κηρύσσει
λέχη,
~ὅστις |
[1300] |
ἀδελφῆς
παῖδες
ἐν
φάει,
Κρέον.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
αἰαῖ·
~μεγάλα
μοι
θροεῖς
πάθεα |
[950] |
ποῖ
με
χρή,
πάτερ,
μολεῖν;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
Αἰτωλίδ´
ἐς
γῆν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
ἐκ |
[700] |
θάρσει
προκρίνας
ἢ
φρενῶν
εὐβουλίαι;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἀμφότερ´·
ἓν
ἀπολειφθὲν
γὰρ
οὐδὲν |
[700] |
γέ
τοι
Διρκαῖος
ἀναχωρεῖν
πόρος.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἅπαν
κάκιον
τοῦ
φυλάσσεσθαι
καλῶς. |
[1650] |
τὸ
μέρος
εἰ
μετῆλθε
γῆς;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἄταφος
ὅδ´
ἁνήρ,
ὡς
μάθηις, |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
συμφεύξομαι
τῶιδ´
ἀθλιωτάτωι
πατρί.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
γενναιότης
σοι,
μωρία
δ´
ἔνεστί |
[1200] |
γάρ
μοι
ζῶσι
κἀκπέφευγε
γῆ.
|
~Κρέων |
δ´
ἔοικε
τῶν
ἐμῶν
νυμφευμάτων
|
[950] |
φράζειν
εἰκός,
ἐκπονεῖν
δ´
ἐμέ;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
Δελφοὺς
περάσας
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
ποῖ
με |
[950] |
οὖδας.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
σεμνὰ
Δωδώνης
βάθρα;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἔγνως.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
τί
δὴ
τόδ´ |
[950] |
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
χρημάτων
δὲ
τίς
πόρος;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἐγὼ
πορεύσω
χρυσόν.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
εὖ |
[1650] |
ἐκείνη
Δαναΐδων
μ´
ἕξει
μίαν.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
εἶδες
τὸ
τόλμημ´
οἷον
ἐξωνείδισεν; |
[1650] |
γὰρ
τὴν
δίκην
πράσσεσθέ
νιν.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
εἴπερ
γε
πόλεως
ἐχθρὸς
ἦν |
[700] |
νυκτὸς
αὐτοῖς
προσβάλοιμεν
ἐκ
λόχου;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
εἴπερ
σφαλείς
γε
δεῦρο
σωθήσηι |
[900] |
μελήσει
ταῦτ´,
ἐμοὶ
δ´
εἰρήσεται.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἐκ
τοῦ
δ´
ἐμοὶ
τόδ´ |
[700] |
ἀμφὶ
δεῖπνον
οὖσι
προσβάλω
δόρυ;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἔκπληξις
ἂν
γένοιτο·
νικῆσαι
δὲ |
[1650] |
ἐπεὶ
τοῦδ´
οὐ
μεθήσομαι
νεκροῦ.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἔκριν´
ὁ
δαίμων,
παρθέν´,
οὐχ |
[900] |
ἀπελθέτω
νυν
θεσφάτων
ἐμῶν
ἑκάς.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἐμὸς
πεφυκὼς
παῖς
ἃ
δεῖ |
[1650] |
νεκρῶι
λουτρὰ
περιβαλεῖν
μ´
ἔα.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἓν
τοῦτ´
ἂν
εἴη
τῶν |
[700] |
νύξ,
τοῖς
δὲ
τολμῶσιν
πλέον.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἐνδυστυχῆσαι
δεινὸν
εὐφρόνης
κνέφας.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[850] |
χρή,
πείσομαι·
τί
γὰρ
πάθω;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἐπίσχες
αὐτοῦ,
πρέσβυ.
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
μὴ |
[700] |
δρῶμεν;
ἀπορίαν
γὰρ
οὐ
μενῶ.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἕπτ´
ἄνδρας
αὐτοῖς
καὶ
σὺ |
[700] |
τίς
οὖν
πρόνοια
γίγνεται
σοφωτέρα;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἕπτ´
ἄνδρας
αὐτοῖς
φασιν,
ὡς |
[900] |
ἀκοῦσαι
δῆτα
καὶ
σπουδὴν
ἔχεις;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἐς
γὰρ
τί
μᾶλλον
δεῖ |
[1600] |
~τί
θεσμοποιεῖς
ἐπὶ
ταλαιπώρωι
νεκρῶι;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
Ἐτεοκλέους
βουλεύματ´,
οὐχ
ἡμῶν,
τάδε. |
[700] |
κείνους
τοῖς
λόγοις
ὄντας
θρασεῖς.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἔχει
τιν´
ὄγκον
τἄργος
Ἑλλήνων |
[650] |
αὐτὸν
πρὸς
δόμους
στείχοντ´
ἐμούς.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
~ἦ
πόλλ´
ἐπῆλθον
εἰσιδεῖν
χρήιζων |
[700] |
ταῦτα;
τὸν
λόγον
γὰρ
ἀγνοῶ.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἥκει
τις
αἰχμάλωτος
Ἀργείων
πάρα. |
[700] |
ἐς
λόγους
συνῆψα
Πολυνείκει
μολών.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἤκουσα
μεῖζον
αὐτὸν
ἐς
Θήβας |
[800] |
δὲ
βαίνων
ἤλυσιν
μόλις
περῶ.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
θάρσει·
πέλας
γάρ,
Τειρεσία,
φίλοισι |
[700] |
τάχ´
αὐτῶν
πεδίον
ἐμπλήσω
φόνου.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
θέλοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
τοῦθ´
ὁρῶ |
[950] |
ἐκ
δὲ
τῆσδε
ποῖ
περῶ;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
Θεσπρωτὸν
οὖδας.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
σεμνὰ
Δωδώνης |
[1650] |
ξυνθανοῦμαί
γ´,
ὡς
μάθηις
περαιτέρω.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ἴθ´,
οὐ
φονεύσεις
παῖδ´
ἐμόν, |
[700] |
οὐ
καθέξω
τειχέων
ἔσω
στρατόν.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
καὶ
μὴν
τὸ
νικᾶν
γ´ |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ξυνῆκ´·
ἀμύνειν
τειχέων
προσαμβάσεις.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
καὶ
ξυστρατήγους
γ´·
εἷς
δ´ |
[1300] |
πρὸς
τούτοισί
γ´
εἰδείης
κακά.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
καὶ
πῶς
γένοιτ´
ἂν
τῶνδε |
[900] |
σὺ
μέντοι
κοὐχὶ
βουλήσηι
τάχα.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
καὶ
πῶς
πατρώιαν
γαῖαν
οὐ |
[1650] |
ἔδωκε
τῆι
τύχηι
τὸν
δαίμονα;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
καὶ
τῶι
τάφωι
νυν
τὴν |
[700] |
δ´
εἰ
καθιππεύσαιμεν
Ἀργείων
στρατόν;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
κἀκεῖ
πέφαρκται
λαὸς
ἅρμασιν
πέριξ. |
[900] |
παρόντος
δῆτά
σοι
τούτου
φράσω;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
κλύων
γὰρ
ἂν
τέρποιτο
τῆς |
[1650] |
τοι
δύο
φίλω
κεῖσθαι
πέλας.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
λάζυσθε
τήνδε
κἀς
δόμους
κομίζετε. |
[700] |
δρᾶν;
τὸ
γὰρ
σθένος
βραχύ.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
λόχων
ἄνακτας
ἑπτὰ
προσκεῖσθαι
πύλαις. |
[700] |
λόχων
ἀνάσσειν
ἢ
μονοστόλου
δορός;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
λόχων,
προκρίνας
οἵπερ
ἀλκιμώτατοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[1650] |
σε
τῆσδε
μητρὸς
Ἰοκάστης,
Κρέον.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
μάταια
μοχθεῖς·
οὐ
γὰρ
ἂν |
[850] |
αὐτοῦ,
πρέσβυ.
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
μὴ
´πιλαμβάνου.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
μεῖνον,
τί
φεύγεις;
(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἡ |
[700] |
δὴ
τί
τῶν
ἐκεῖ
νεώτερον;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
μέλλειν
πέριξ
πύργοισι
Καδμείων
πόλιν
|
[700] |
δῆτα
δράσω;
πολεμίοισι
δῶ
πόλιν;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
μὴ
δῆτα·
βουλεύου
δ´,
ἐπείπερ |
[900] |
Μενοικεύς,
ὅς
με
δεῦρ´
ἐπήγαγεν;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ὅδ´
οὐ
μακρὰν
ἄπεστι,
πλησίον |
[1550] |
ἦμαρ·
εἴη
δ´
εὐτυχέστερος
βίος.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
οἴκτων
μὲν
ἤδη
λήγεθ´,
ὡς |
[1300] |
δακρῦσαί
γ´,
εἰ
φρονοῦντ´
ἐτύγχανεν.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
οἴμοι
ξυμφορᾶς
βαρυποτμωτάτας,
~οἴμοι
κακῶν |
[1300] |
στείχοντα,
παύσω
τοὺς
παρεστῶτας
γόους.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
οἴμοι,
τί
δράσω;
πότερ´
ἐμαυτὸν |
[1300] |
~ἤδη
πεπρᾶχθαι
παισὶ
τοῖσιν
Οἰδίπου.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
οἴμοι,
τὸ
μὲν
σημεῖον
εἰσορῶ |
[850] |
ἔχω
~λαβὼν
ἀπαρχὰς
πολεμίων
σκυλευμάτων.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
οἰωνὸν
ἐθέμην
καλλίνικα
σὰ
στέφη· |
[950] |
φεύγω;
τίνα
πόλιν;
τίνα
ξένων;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ὅπου
χθονὸς
τῆσδ´
ἐκποδὼν
μάλιστ´ |
[900] |
ἀλλὰ
πατρίδι
μεγάλα
καὶ
σωτήρια.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
οὐκ
ἔκλυον,
οὐκ
ἤκουσα·
χαιρέτω |
[1650] |
ἀλλὰ
στόμα
γε
σὸν
προσπτύξομαι.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
οὐκ
ἐς
γάμους
σοὺς
συμφορὰν |
[1650] |
ἀμφὶ
τραύματ´
ἄγρια
τελαμῶνας
βαλεῖν.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
οὐκ
ἔσθ´
ὅπως
σὺ
τόνδε |
[850] |
τί
με
καλεῖς
σπουδῆι,
Κρέον;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
οὔπω
λελήσμεθ´·
ἀλλὰ
σύλλεξαι
σθένος
|
[700] |
τράπωμαι
δῆθ´
ὁδοὺς
ἄλλας
τινάς;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
πάσας
γε,
πρὶν
κίνδυνον
εἰσάπαξ |
[1300] |
τε
μητρὸς
Ἀντιγόνη
κοινῶι
ποδί.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ποῖ
κἀπὶ
ποίαν
συμφοράν;
σήμαινέ |
[700] |
ἐξοιστέον
τἄρ´
ὅπλα
Καδμείων
πόλει.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ποῖ;
μῶν
νεάζων
οὐχ
ὁρᾶις |
[1650] |
γαμοῦμαι
ζῶσα
παιδὶ
σῶι
ποτε;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
πολλή
ς´
ἀνάγκη·
ποῖ
γὰρ |
[950] |
δὴ
τόδ´
ἔρυμά
μοι
γενήσεται;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
πόμπιμος
ὁ
δαίμων.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
χρημάτων |
[1300] |
ἀυτῶ·
μεγάλα
γὰρ
φέρω
κακά.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
πρὸς
πεπραγμένοισιν
ἄλλοις
πήμασιν.
λέγεις |
[1600] |
σὺ
μῶρος
ὃς
ἐπίθου
τάδε.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
πῶς;
τἀντεταλμέν´
οὐ
δίκαιον
ἐκπονεῖν; |
[1300] |
ἀσπίδ´
ἥξειν
βασιλικῶν
δόμων
ὕπερ.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
πῶς
φήις;
νέκυν
τοι
παιδὸς |
[1650] |
σφε
θάψω,
κἂν
ἀπεννέπηι
πόλις.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
σαυτὴν
ἄρ´
ἐγγὺς
τῶιδε
συνθάψεις |
[900] |
προσπίτνεις
με;
δυσφύλακτ´
αἴνει
κακά.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
σίγα·
πόλει
δὲ
τούσδε
μὴ |
[700] |
τάφρων
τῶνδ´,
ὡς
μαχουμένους
τάχα.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
σμικρὸν
τὸ
πλῆθος
τῆσδε
γῆς, |
[1600] |
προδοίην,
οὐδέ
περ
πράσσων
κακῶς.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
σοί
τ´
εὖ
λέλεκται
γόνατα |
[0] |
δὲ
παῖς
μὲν
κλήιζομαι
Μενοικέως,
|
~{Κρέων |
τ´
ἀδελφὸς
μητρὸς
ἐκ
μιᾶς |
[950] |
γὰρ
οὐδὲν
ἧσσον
ἔκπληξις
πάρα.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
τί
δ´
ἄν
τις
εἴποι; |
[1650] |
σίδηρος
ὅρκιόν
τέ
μοι
ξίφος.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
τί
δ´
ἐκπροθυμῆι
τῶνδ´
ἀπηλλάχθαι |
[1650] |
γ´
ἦι
κακῶς
τ´
εἰρημένα.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
τί
δ´;
οὐ
δικαίως
ὅδε |
[900] |
κελεύεις
μ´·
οὐ
σιωπήσαιμεν
ἄν.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
τί
δή
με
δράσεις;
παῖδά |
[900] |
ἐπειδὴ
τὴν
τύχην
αὐτὸς
καλεῖς.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
τί
φήις;
τίν´
εἶπας
τόνδε |
[850] |
τύχη
ς´,
ἀλλ´
οὐκ
ἐγώ.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
φράσον
πολίταις
καὶ
πόλει
σωτηρίαν. |
[900] |
ὅδ´
οὐκέθ´
αὑτός·
ἐκνεύει
πάλιν.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
χαίρων
ἴθ´·
οὐ
γὰρ
σῶν |
[900] |
πέφηνε,
ταῦτα
κἀνάγκη
σε
δρᾶν.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ὦ
πολλὰ
λέξας
ἐν
βραχεῖ |
[900] |
ἀπόλωλεν
ἁλήθει´,
ἐπεὶ
σὺ
δυστυχεῖς;
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ὦ
πρός
σε
γονάτων
καὶ |
[1350] |
κάρα
τε
λευκοπήχεις
κτύπους
χεροῖν.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ὦ
τλῆμον,
οἷον
τέρμον´,
Ἰοκάστη, |
[1650] |
κἀκεῖνο
κέκριται,
μὴ
´φυβρίζεσθαι
νεκρούς.
|
~(ΚΡΕΩΝ) |
ὡς
οὔτις
ἀμφὶ
τῶιδ´
ὑγρὰν |
[1600] |
τῶνδε
τὸν
μὲν
ἐς
δόμους
|
χρεὼν
|
~ἤδη
κομίζειν,
τόνδε
δ´,
ὃς |
[350] |
τὰς
τῶν
κρατούντων
ἀμαθίας
φέρειν
|
χρεών. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
τοῦτο
λυπρόν,
συνασοφεῖν |
[1700] |
εἴ
με
καὶ
θανεῖν,
πάτερ,
|
χρεών, |
~σκότια
γᾶι
καλύψω.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
σὺ |
[500] |
~κάλλιστον
ἀδικεῖν,
τἄλλα
δ´
εὐσεβεῖν
|
χρεών. |
~(ΧΟΡΟΣ)
οὐκ
εὖ
λέγειν
χρὴ |
[950] |
μαθεῖν
πᾶσαν
πόλιν,
~ἀκόλαστ´
ἐάσας
|
μάντεων |
θεσπίσματα,
~φεῦγ´
ὡς
τάχιστα
τῆσδ´ |
[1150] |
κρᾶτα
διεπάλυνε
καὶ
ῥαφὰς
~ἔρρηξεν
|
ὀστέων, |
ἄρτι
δ´
οἰνωπὸν
γένυν
~καθηιμάτωσεν· |
[1150] |
βάθρα.
~ἤδη
δ´
ὑπερβαίνοντα
γεῖσα
|
τειχέων
|
~βάλλει
κεραυνῶι
Ζεύς
νιν·
ἐκτύπησε |
[1050] |
ἀσπιδηφόροις
ἔπι,
~ὡς
τῶι
νοσοῦντι
|
τειχέων |
εἴη
δορὸς
~ἀλκὴ
δι´
ὀλίγου. |
[1450] |
συλῶντες
Ἀργείων
νεκρῶν
~σκυλεύματ´
εἴσω
|
τειχέων |
ἐπέμπομεν.
~ἄλλοι
δὲ
τοὺς
θανόντας |
[250] |
κλῆιθρά
μ´
εἰσεδέξατο
~δι´
εὐπετείας
|
τειχέων |
ἔσω
μολεῖν.
~ὃ
καὶ
δέδοικα |
[700] |
πόνου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ὡς
οὐ
καθέξω
|
τειχέων |
ἔσω
στρατόν.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
μὴν |
[550] |
~καὶ
σὺ
τῶνδ´
ἔξω
κομίζου
|
τειχέων |
ἢ
κατθανῆι.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
πρὸς
τίνος; |
[1100] |
ἐκελάδουν
ὁμοῦ
~ἐκεῖθεν
ἔκ
τε
|
τειχέων |
ἡμῶν
πάρα.
~{καὶ
πρῶτα
μὲν |
[200] |
προλιποῦσα.
~νῦν
δέ
μοι
πρὸ
|
τειχέων
|
~θούριος
μολὼν
Ἄρης
~αἷμα
δάιον |
[1100] |
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
αὔχημ´·
ἐκ
δὲ
|
τειχέων |
μέσων
~δράκοντες
ἔφερον
τέκνα
Καδμείων |
[450] |
αἷς
ὑπόσπονδον
μολεῖν
~τόνδ´
εἰσεδέξω
|
τειχέων |
πείσασά
με.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ἐπίσχες·
οὔτοι |
[1350] |
χθονὸς
~οἶσθ´·
οὐ
μακρὰν
γὰρ
|
τειχέων |
περιπτυχαί
~{ὥστ´
οὐχ
ἅπαντά
ς´ |
[700] |
οἵπερ
ἀλκιμώτατοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ξυνῆκ´·
ἀμύνειν
|
τειχέων |
προσαμβάσεις.
~(ΚΡΕΩΝ)
καὶ
ξυστρατήγους
γ´· |
[1150] |
ἐς
οὖδας
εἶδες
ἂν
πρὸ
|
τειχέων
|
~πυκνοὺς
κυβιστητῆρας
ἐκνενευκότας·
~ξηρὰν
δ´ |
[100] |
~{λοχαγόν;
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἄλλος
ἄλλος
ὅδε
|
τευχέων |
τρόπος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
δ´
οὗτός |
[50] |
τύχη
~γένοιτο
πολλῶν
δεομένη
σοφισμάτων.
|
~ζῶν |
δ´
ἔστ´
ἐν
οἴκοις·
πρὸς |
[1600] |
οὐκ
ἔστι
μοι.
~ἀλλ´
ἔτι
|
νεάζων |
αὐτὸς
εὕροιμ´
ἂν
βίον;
~πόθεν; |
[700] |
Καδμείων
πόλει.
~(ΚΡΕΩΝ)
ποῖ;
μῶν
|
νεάζων |
οὐχ
ὁρᾶις
ἃ
χρή
ς´ |
[300] |
τε,
κυανόχρωτι
χαίτας
~πλοκάμωι
δέραν
|
σκιάζων |
ἁμάν.
~ἰὼ
ἰώ,
μόλις
φανεὶς
|
[300] |
σφαγὰν
~ὑπὲρ
τέραμνά
τ´
ἀγχόνας,
|
~στενάζων |
ἀρὰς
τέκνοις·
~σὺν
ἀλαλαῖσι
δ´ |
[1300] |
πῶς
φήις;
νέκυν
τοι
παιδὸς
|
ἀγαπάζων |
ἐμοῦ
~οὐκ
ἐς
τόδ´
ἦλθον |
[450] |
~τοὐμόν
τε
καὶ
τοῦδ´,
ἐκφυγεῖν
|
χρήιζων |
ἀρὰς
~ἃς
Οἰδίπους
ἐφθέγξατ´
εἰς |
[650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
~ἦ
πόλλ´
ἐπῆλθον
εἰσιδεῖν
|
χρήιζων |
ς´,
ἄναξ
~Ἐτεόκλεες,
πέριξ
δὲ |
[100] |
στρατοῦ
~πάγχαλκον
ἀσπίδ´
ἀμφὶ
βραχίονι
|
κουφίζων; |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
λοχαγός,
ὦ
δέσποινα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) |
[1400] |
ἔσφηλ´·
ἔτι
γὰρ
ἐμπνέων
βραχύ,
|
~σώιζων |
σίδηρον
ἐν
λυγρῶι
πεσήματι,
~μόλις |
[800] |
~Καδμείων
βασιλῆας
ἐγείνατο·
~μυριάδας
δ´
|
ἀγαθῶν |
ἑτέροις
ἑτέρας
~μεταμειβομένα
πόλις
ἅδ´ |
[50] |
τὴν
δὲ
πρόσθεν
Ἀντιγόνην
ἐγώ.
|
~μαθὼν |
δὲ
τἀμὰ
λέκτρα
μητρώιων
γάμων
|
[800] |
χερί,
~οὓς
ἔλαβον
οἰωνίσματ´
ὀρνίθων
|
μαθὼν
|
~θάκοισιν
ἐν
ἱεροῖσιν
οὗ
μαντεύομαι. |
[50] |
~μούσας
ἐμὸς
παῖς
Οἰδίπους
Σφιγγὸς
|
μαθών, |
~{ὅθεν
τύραννος
τῆσδε
γῆς
καθίσταται
|
[0] |
οὑμὸς
ἢ
γνοὺς
ἤ
τινος
|
μαθὼν |
πάρα
~ἔστειχε
τοὺς
φύσαντας
ἐκμαθεῖν |
[150] |
χρυσέοισιν
ἐκπρεπής,
γέρον,
~ἑώιοις
ὅμοια
|
φλεγέθων |
βολαῖς.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἥξει
δόμους
τούσδ´, |
[800] |
παρθένωι
χερί,
~οὓς
ἔλαβον
οἰωνίσματ´
|
ὀρνίθων |
μαθὼν
~θάκοισιν
ἐν
ἱεροῖσιν
οὗ |
[1550] |
ὀδύναισι
λέγω·
σὸς
ἀλάστωρ
~ξίφεσιν
|
βρίθων
|
~καὶ
πυρὶ
καὶ
σχετλίαισι
μάχαις |
[50] |
Ἀργείων
ἄγει·
~ἐπ´
αὐτὰ
δ´
|
ἐλθὼν |
ἑπτάπυλα
τείχη
τάδε
~πατρῶι´
ἀπαιτεῖ |
[700] |
οὐδὲν
θατέρου.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἔσται
τάδ´·
|
ἐλθὼν |
ἑπτάπυργον
ἐς
πόλιν
~τάξω
λοχαγοὺς |
[0] |
λέκτρα
τἄμ´
ἔχων
ἐν
δώμασιν,
|
~ἐλθὼν |
ἐρωτᾶι
Φοῖβον
ἐξαιτεῖ
θ´
ἅμα
|
[50] |
Πολυνείκη
χθονός.
~ὁ
δ´
Ἄργος
|
ἐλθών, |
κῆδος
Ἀδράστου
λαβών,
~πολλὴν
ἀθροίσας |
[450] |
ἀνδρὶ
θυμωθεὶς
φίλωι
~ἐς
ἓν
|
συνελθὼν |
ὄμματ´
ὄμμασιν
διδῶι,
~ἐφ´
οἷσιν |
[900] |
ταῦτα
δρῶντες
σύμμαχον
κτήσεσθ´
Ἄρη.
|
~χθὼν |
δ´
ἀντὶ
καρποῦ
καρπὸν
ἀντί |
[1150] |
κεραυνῶι
Ζεύς
νιν·
ἐκτύπησε
δὲ
|
~χθών, |
ὥστε
δεῖσαι
πάντας·
ἐκ
δὲ |
[300] |
ἐκηδεύθη
~λουτροφόρου
χλιδᾶς,
ἀνὰ
δὲ
|
Θηβαίων
|
~πόλιν
ἐσίγαθεν
σᾶς
ἔσοδοι
νύμφας. |
[550] |
Καδμείων
ἕληι;
~{ὄψηι
δαμασθὲν
ἄστυ
|
Θηβαίων |
τόδε,
~ὄψηι
δὲ
πολλὰς
αἰχμαλωτίδας |
[1000] |
~φοιτάσι
πτεροῖς
~χαλαῖσί
τ´
ὠμοσίτοις·
|
~Διρκαίων |
ἅ
ποτ´
ἐκ
~τόπων
νέους |
[900] |
αἷμα
γῆι
δοῦναι
χοάς,
~Κάδμωι
|
παλαιῶν |
Ἄρεος
ἐκ
μηνιμάτων,
~ὃς
γηγενεῖ |
[50] |
ἄγγελος.
~ἀλλ´,
ὦ
φαεννὰς
οὐρανοῦ
|
ναίων |
πτυχὰς
~Ζεῦ,
σῶσον
ἡμᾶς,
δὸς |
[400] |
ἐμέ.
~πολλοὶ
δὲ
Δαναῶν
καὶ
|
Μυκηναίων |
ἄκροι
~πάρεισι,
λυπρὰν
χάριν,
ἀναγκαίαν |
[200] |
ἐλάται
~πλεύσασα
περιρρύτων
~ὑπὲρ
ἀκαρπίστων
|
πεδίων
|
~Σικελίας
Ζεφύρου
πνοαῖς
~ἱππεύσαντος
ἐν |
[50] |
Ἀδράστου
λαβών,
~πολλὴν
ἀθροίσας
ἀσπίδ´
|
Ἀργείων |
ἄγει·
~ἐπ´
αὐτὰ
δ´
ἐλθὼν |
[750] |
χοροποιοί,
~ἀλλὰ
σὺν
ὁπλοφόροις
στρατὸν
|
Ἀργείων |
ἐπιπνεύσας
~αἵματι
Θήβας
~κῶμον
ἀναυλότατον |
[1450] |
βρέτας,
~οἱ
δ´
ἀσπίδας
συλῶντες
|
Ἀργείων |
νεκρῶν
~σκυλεύματ´
εἴσω
τειχέων
ἐπέμπομεν. |
[1150] |
ὄχοι
~ἱππῆς
ὁπλῖται,
κἀς
μές´
|
Ἀργείων |
ὅπλα
~ξυνῆψαν
ἔγχη·
πάντα
δ´ |
[700] |
ἀγνοῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἥκει
τις
αἰχμάλωτος
|
Ἀργείων |
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λέγει
δὲ
δὴ |
[50] |
~ἅ
τ´
εἶδον
εἰσήκουσά
τ´
|
Ἀργείων |
πάρα,
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον
σῶι |
[700] |
Καδμείων
πόλιν
~ὅπλοις
ἑλίξειν
αὐτίκ´
|
Ἀργείων |
στρατόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐξοιστέον
τἄρ´
ὅπλα |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τί
δ´
εἰ
καθιππεύσαιμεν
|
Ἀργείων |
στρατόν;
~(ΚΡΕΩΝ)
κἀκεῖ
πέφαρκται
λαὸς |
[1150] |
πολέμιον
στρατῶι,
~ἔξω
τάφρου
καθεῖσεν
|
Ἀργείων |
στρατόν.
~οἱ
δ´
αὖ
παρ´ |
[1050] |
δ´
ἀπ´
ὀρθίων
~λεύκασπιν
εἰσορῶμεν
|
Ἀργείων |
στρατὸν
~Τευμησσὸν
ἐκλιπόντα
καὶ
τάφρου |
[350] |
κακῶν,
~ὡς
δεινὸν
ἔχθρα,
μῆτερ,
|
οἰκείων |
φίλων.
~{καὶ
δυσλύτους
ἔχουσα
τὰς |
[150] |
δόμους
τυραννικούς·
~φιλόψογον
δὲ
χρῆμα
|
θηλειῶν |
ἔφυ,
~σμικράς
τ´
ἀφορμὰς
ἢν |
[1350] |
~ὀφθαλμόν,
ἀργὸν
ὥστε
γίγνεσθαι
δόρυ.
|
~{πλείων |
δὲ
τοῖς
ὁρῶσιν
ἐστάλασς´
ἱδρὼς
|
[1050] |
γ´
ἐπ´
αὐτήν·
ἀλλ´
ὁ
|
Καδμείων |
Ἄρης
~κρείσσων
κατέστη
τοῦ
Μυκηναίου |
[1000] |
Γᾶς
λόχευμα
~νερτέρου
τ´
Ἐχίδνας,
|
~Καδμείων |
ἁρπαγά,
~πολύφθορος
πολύστονος
~μειξοπάρθενος,
~δάιον |
[800] |
~Ἰώ
θ´
ἁ
κερόεσσα
προμάτωρ
|
~Καδμείων |
βασιλῆας
ἐγείνατο·
~μυριάδας
δ´
ἀγαθῶν |
[1100] |
τειχέων
μέσων
~δράκοντες
ἔφερον
τέκνα
|
Καδμείων |
γνάθοις.
~παρῆν
δ´
ἑκάστου
τῶνδέ |
[550] |
~Ἀργεῖά
τ´
ἔγχη
δόρυ
τὸ
|
Καδμείων |
ἕληι;
~{ὄψηι
δαμασθὲν
ἄστυ
Θηβαίων |
[700] |
στρατόν.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐξοιστέον
τἄρ´
ὅπλα
|
Καδμείων |
πόλει.
~(ΚΡΕΩΝ)
ποῖ;
μῶν
νεάζων |
[700] |
νεώτερον;
~(ΚΡΕΩΝ)
μέλλειν
πέριξ
πύργοισι
|
Καδμείων |
πόλιν
~ὅπλοις
ἑλίξειν
αὐτίκ´
Ἀργείων |
[900] |
ὁδόν
~{ἃ
δρῶντες
ἂν
σώσαιτε
|
Καδμείων |
πόλιν}
~σφάξαι
Μενοικέα
τόνδε
δεῖ |
[650] |
ς´,
ἄναξ
~Ἐτεόκλεες,
πέριξ
δὲ
|
Καδμείων |
πύλας
~φυλακάς
τ´
ἐπῆλθον
σὸν |
[1300] |
ἐμοί·
~ὃν
ἄρτι
κρημνῶν
ἐκ
|
δρακοντείων |
ἑλὼν
~αὐτοσφαγῆ
δύστηνος
ἐκόμις´
ἐν |
[1050] |
δι´
ὀλίγου.
περγάμων
δ´
ἀπ´
|
ὀρθίων
|
~λεύκασπιν
εἰσορῶμεν
Ἀργείων
στρατὸν
~Τευμησσὸν |
[750] |
νεβρίδων
μέτα
δινεύεις
~ἅρμασι
καὶ
|
ψαλίων |
τετραβάμοσι
μώνυχα
πώλων
~Ἱσμηνοῦ
τ´ |
[500] |
ἐξαιρεῖ
λόγος
~ὃ
καὶ
σίδηρος
|
πολεμίων |
δράσειεν
ἄν.
~ἀλλ´,
εἰ
μὲν |
[1050] |
οὗ
παρ´
ἀσπίδα
~βέβηκας
αἰεὶ
|
πολεμίων |
εἴργων
βέλη;
~{τί
μοί
ποθ´ |
[550] |
αἰχμαλωτίδας
κόρας
~βίαι
πρὸς
ἀνδρῶν
|
πολεμίων |
πορθουμένας.
~δαπανηρὸς
ἆρ´
ὁ
πλοῦτος |
[850] |
ὡς
ὁρᾶις,
ἔχω
~λαβὼν
ἀπαρχὰς
|
πολεμίων |
σκυλευμάτων.
~(ΚΡΕΩΝ)
οἰωνὸν
ἐθέμην
καλλίνικα |
[100] |
Ἱσμηνοῦ
ῥοὰς
~Δίρκης
τε
νᾶμα
|
πολεμίων |
στράτευμ´
ὅσον.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
~ὄρεγέ
νυν |
[1500] |
~ποδὸς
ἐξάγαγες
ἐς
φῶς
~λεχήρη
|
σκοτίων |
ἐκ
θαλάμων
οἰκτροτάτοισιν
~δακρύοισιν,
~πολιὸν |
[600] |
γῆς.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
θεῶν
βωμοὶ
|
πατρώιων |
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὓς
σὺ
πορθήσων
~πάρει. |
[50] |
ἐγώ.
~μαθὼν
δὲ
τἀμὰ
λέκτρα
|
μητρώιων |
γάμων
~ὁ
πάντ´
ἀνατλὰς
Οἰδίπους |
[600] |
αἰτιῶ.
~{οὐχ
ἑκὼν
γὰρ
ἦλθον,
|
ἄκων |
δ´
ἐξελαύνομαι
χθονός.
~καὶ
σύ, |
[1000] |
τοῦτο
κεἰς
κοινὸν
φέροι
~πατρίδι,
|
κακῶν |
ἂν
αἱ
πόλεις
ἐλασσόνων
~πειρώμεναι |
[450] |
ἥκει,
ταῦτα
χρὴ
μόνον
σκοπεῖν,
|
~κακῶν |
δὲ
τῶν
πρὶν
μηδενὸς
μνείαν |
[1300] |
~(ΚΡΕΩΝ)
οἴμοι
ξυμφορᾶς
βαρυποτμωτάτας,
~οἴμοι
|
κακῶν |
δύστηνος,
ὦ
τάλας
ἐγώ.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ) |
[350] |
~δώμασιν
Οἰδιπόδα·
~πρὸς
ἐμὲ
γὰρ
|
κακῶν |
ἔμολε
τῶνδ´
ἄχη.
~(ΧΟΡΟΣ)
δεινὸν |
[350] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἔχουσιν
Ἀφροδίτην
τιν´,
εὐδίαν
|
κακῶν. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
πόθεν
δ´
ἐβόσκου,
πρὶν |
[550] |
ὦ
θεοί,
γένοισθε
τῶνδ´
ἀπότροποι
|
κακῶν
|
~καὶ
ξύμβασίν
τιν´
Οἰδίπου
τέκνοις |
[1550] |
ὃς
τάδ´
ἐκτελευτᾶι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλῶν
|
κακῶν |
κατῆρξεν
Οἰδίπου
δόμοις
~τόδ´
ἦμαρ· |
[0] |
ποδῶν.
~ὅθεν
(τί
τἀκτὸς
τῶν
|
κακῶν |
με
δεῖ
λέγειν;
~παῖς
πατέρα |
[400] |
ἐς
σὲ
τείνει
τῶνδε
διάλυσις
|
κακῶν, |
~{μῆτερ,
διαλλάξασαν
ὁμογενεῖς
φίλους}
~παῦσαι |
[1650] |
μετασχεῖν
κἀμὲ
δεῖ
τῶν
σῶν
|
κακῶν; |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰσχρὰ
φυγὴ
θυγατρὶ
σὺν |
[1750] |
ὀδυρμάτων
ἐμῶν,
~κόρον
ἔχους´
ἐμῶν
|
κακῶν. |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἴθ´
ἀλλὰ
Βρόμιος
ἵνα |
[1200] |
~τῶν
τ´
Οἰδίπου
δύστηνος
ἀπολαῦσαι
|
κακῶν, |
~παιδὸς
στερηθείς,
τῆι
πόλει
μὲν |
[450] |
τις
~θεῶν
γένοιτο
καὶ
διαλλακτὴς
|
κακῶν. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἁπλοῦς
ὁ
μῦθος
τῆς |
[1400] |
διώρισαν
κράτος.
~(ΧΟΡΟΣ)
φεῦ
φεῦ,
|
κακῶν |
σῶν,
Οἰδίπου,
ς´
ὅσον
στένω· |
[1600] |
γὰρ
τὸ
μέν
σοι
βαρὺ
|
κακῶν, |
τὸ
δ´
οὐ
βαρύ,
~ἀλλ´ |
[1500] |
~τῶν
προπάροιθ´
εὐγενετᾶν
~ἕτερος
ἔτλα
|
κακῶν |
τοσῶνδ´
~αἵματος
ἁμερίου
~τοιάδ´
ἄχεα |
[350] |
~ἔχουσαν·
οἴμοι
τῶν
ἐμῶν
ἐγὼ
|
κακῶν, |
~ὡς
δεινὸν
ἔχθρα,
μῆτερ,
οἰκείων |
[1150] |
ὥστε
δεῖσαι
πάντας·
ἐκ
δὲ
|
κλιμάκων
|
~{ἐσφενδονᾶτο
χωρὶς
ἀλλήλων
μέλη,
~κόμαι |
[100] |
ὄρεγε
γεραιὰν
νέαι
~χεῖρ´
ἀπὸ
|
κλιμάκων
|
~ποδὸς
ἴχνος
ἐπαντέλλων.
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἰδού, |
[450] |
πατρίδα
μήτε
προσφέρειν
~πύργοισι
πηκτῶν
|
κλιμάκων |
προσαμβάσεις·
~ἃ
μὴ
κυρήσας
τῆς |
[450] |
ἄδικος
λόγος
~νοσῶν
ἐν
αὑτῶι
|
φαρμάκων |
δεῖται
σοφῶν.
~ἐγὼ
δὲ
πατρὸς |
[650] |
γυναιξὶν
εὐίοις.
~ἔνθα
φόνιος
ἦν
|
δράκων
|
~Ἄρεος,
ὠμόφρων
φύλαξ,
~νάματ´
ἔνυδρα |
[900] |
λόγων.
~δεῖ
τόνδε
θαλάμαις,
οὗ
|
δράκων |
ὁ
γηγενὴς
~ἐγένετο
Δίρκης
ναμάτων |
[450] |
ἡμᾶς
ποτε·
~ἐξῆλθον
ἔξω
τῆσδ´
|
ἑκὼν |
αὐτὸς
χθονός,
~δοὺς
τῶιδ´
ἀνάσσειν |
[600] |
´μέ,
τόνδε
δ´
αἰτιῶ.
~{οὐχ
|
ἑκὼν |
γὰρ
ἦλθον,
ἄκων
δ´
ἐξελαύνομαι |
[500] |
θέλει,
~ἔξεστ´·
ἐκείνου
δ´
οὐχ
|
ἑκὼν |
μεθήσομαι.
~{ἄρχειν
παρόν
μοι
τῶιδε |
[1400] |
ἄκρον
δόρυ.
~ἐς
δ´
ἄπορον
|
ἥκων |
δορὸς
ἐπὶ
σκέλος
πάλιν
~χωρεῖ, |
[150] |
ὡς
ταραγμὸς
εἰσῆλθεν
πόλιν,
~χωρεῖ
|
γυναικῶν |
πρὸς
δόμους
τυραννικούς·
~φιλόψογον
δὲ |
[650] |
μαρμάρωι,
~κρᾶτα
φόνιον
ὀλεσίθηρος
~ὠλένας
|
δικὼν |
βολαῖς·
~δίας
ἀμάτορος
~Παλλάδος
φραδαῖσι |
[1400] |
δὴ
καὶ
νενικηκὼς
μάχηι,
~ξίφος
|
δικὼν |
ἐς
γαῖαν
ἐσκύλευέ
νιν,
~τὸν |
[650] |
~δίας
ἀμάτορος
~Παλλάδος
φραδαῖσι
~γαπετεῖς
|
δικὼν |
ὀδόντας
~ἐς
βαθυσπόρους
γύας·
~ἔνθεν |
[1300] |
μέλλειν
δορὶ
~ἐς
ἀσπίδ´
ἥξειν
|
βασιλικῶν |
δόμων
ὕπερ.
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς
φήις; |
[800] |
~ὤφελες
Οἰδιπόδαν
θρέψαι,
βρέφος
ἔκβολον
|
οἴκων, |
~χρυσοδέτοις
περόναις
ἐπίσαμον·
~μηδὲ
τὸ |
[300] |
ἀνεῖσα
πένθει
κόμαν,
~ἄπεπλος
φαρέων
|
λευκῶν, |
τέκνον,
~δυσόρφναια
δ´
ἀμφὶ
τρύχη |
[1500] |
~δώμασιν
ἀέριον
σκότον
ὄμμασι
~σοῖσι
|
βαλὼν |
ἕλκεις
μακρόπνουν
ζόαν.
~κλύεις,
ὦ |
[950] |
~θήσει,
μέλαιναν
κῆρ´
ἐπ´
ὄμμασιν
|
βαλών, |
~κλεινάς
τε
Θήβας.
τοῖνδ´
ἑλοῦ |
[1050] |
δ´
ἀμείβει
~μυσαρὸν
εἰς
ἀγῶνα,
|
~καταβαλὼν |
ἀραῖσι
~τέκεα
μέλεος.
ἀγάμεθ´
ἀγάμεθ´, |
[150] |
τριαίναι
~Ποσειδανίοις
Ἀμυμωνίοις
~ὕδασι
δουλείαν
|
περιβαλών. |
~μήποτε
μήποτε
τάνδ´,
ὦ
πότνια, |
[850] |
σθένος
~καὶ
πνεῦμ´
ἄθροισον,
αἶπος
|
ἐκβαλὼν |
ὁδοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
κόπωι
παρεῖμαι
γοῦν |
[1150] |
ἐναλίου
θεοῦ
~Περικλύμενος
παῖς,
λᾶαν
|
ἐμβαλὼν |
κάραι
~ἁμαξοπληθῆ,
γεῖς´
ἐπάλξεων
ἄπο· |
[550] |
ὅστις
εἰς
ἡμᾶς
ξίφος
~φόνιον
|
ἐμβαλὼν |
τὸν
αὐτὸν
οὐκ
ἀποίσεται
μόρον; |
[800] |
βασιλεῦσιν
~{Λαβδακίδαις
πολυμόχθοις}
~ὦ
ζαθέων
|
πετάλων |
πολυθηρότατον
~νάπος,
Ἀρτέμιδος
χιονοτρόφον
ὄμμα |
[1300] |
~ὃν
ἄρτι
κρημνῶν
ἐκ
δρακοντείων
|
ἑλὼν
|
~αὐτοσφαγῆ
δύστηνος
ἐκόμις´
ἐν
χεροῖν. |
[550] |
~πῶς
δ´
αὖ
κατάρξηι
θυμάτων,
|
ἑλὼν |
πάτραν,
~καὶ
σκῦλα
γράψεις
πῶς |
[1050] |
~{τί
μοί
ποθ´
ἥκεις
καινὸν
|
ἀγγελῶν |
ἔπος;
~τέθνηκεν
ἢ
ζῆι
παῖς |
[1350] |
μάθοι,
~λόγχην
ἐνώμα
στόματι
προφθῆναι
|
θέλων· |
~ἀλλ´
εὖ
προσῆγον
ἀσπίδων
κερχνώμασιν
|
[0] |
πάρα
~ἔστειχε
τοὺς
φύσαντας
ἐκμαθεῖν
|
θέλων |
~πρὸς
δῶμα
Φοίβου,
Λάιός
θ´ |
[600] |
πατρίδος
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
καὶ
γὰρ
ἦλθες
|
~ἐξελῶν. |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀδικίαι
γ´,
ὦ
θεοί. |
[100] |
τυγχάνει
Πελασγικὸν
~στράτευμα,
χωρίζουσι
δ´
|
ἀλλήλων |
λόχους.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰὼ
πότνια
παῖ
|
[1150] |
ἐκ
δὲ
κλιμάκων
~{ἐσφενδονᾶτο
χωρὶς
|
ἀλλήλων |
μέλη,
~κόμαι
μὲν
εἰς
Ὄλυμπον, |
[450] |
μῦθος
τῆς
ἀληθείας
ἔφυ,
~κοὐ
|
ποικίλων |
δεῖ
τἄνδιχ´
ἑρμηνευμάτων·
~ἔχει
γὰρ |
[200] |
μὴ
τύχοι,
πόλει·
~κοινὰ
γὰρ
|
φίλων |
ἄχη,
~κοινὰ
δ´,
εἴ
τι |
[400] |
ὠφέλουν;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
εὖ
πρᾶσσε·
τὰ
|
φίλων |
δ´
οὐδέν,
ἤν
τις
δυστυχῆι. |
[350] |
~ὡς
δεινὸν
ἔχθρα,
μῆτερ,
οἰκείων
|
φίλων. |
~{καὶ
δυσλύτους
ἔχουσα
τὰς
διαλλαγάς. |
[1200] |
δόρυ.
~παρεξιόντες
δ´
ἄλλος
ἄλλοθεν
|
φίλων
|
~λόγοις
ἐθάρσυνόν
τε
κἀξηύδων
τάδε· |
[1350] |
ἱδρὼς
~ἢ
τοῖσι
δρῶσι
διὰ
|
φίλων |
ὀρρωδίαν.
~Ἐτεοκλέης
δὲ
ποδὶ
μεταψαίρων |
[750] |
~θνήισκειν
δὲ
τὸν
θάψαντα,
κἂν
|
φίλων |
τις
ἦι.
~σοὶ
μὲν
τάδ´ |
[350] |
ξιφήρη
χεῖρ´
ἔχων
δι´
ἄστεως
|
~κυκλῶν |
πρόσωπον
ἦλθον.
ἓν
δέ
μ´ |
[250] |
~Φοίβωι
μ´
ἔπεμψαν
ἐνθάδ´
ἀκροθίνιον.
|
~μέλλων |
δὲ
πέμπειν
μ´
Οἰδίπου
κλεινὸς |
[100] |
~χεῖρ´
ἀπὸ
κλιμάκων
~ποδὸς
ἴχνος
|
ἐπαντέλλων. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἰδού,
ξύναψον,
παρθέν´·
ἐς |
[1600] |
κοίρανον·
~τί
τόνδ´
ὑβρίζεις
πατέρ´
|
ἀποστέλλων |
χθονός;
~τί
θεσμοποιεῖς
ἐπὶ
ταλαιπώρωι |
[700] |
ἐγὼ
ς´
ἔχρηιζον
εἰσιδεῖν,
Κρέον·
|
~πολλῶν |
γὰρ
ηὗρον
ἐνδεεῖς
διαλλαγάς,
~ὡς |
[50] |
πατέρ´,
ἵν´
ἀμνήμων
τύχη
~γένοιτο
|
πολλῶν |
δεομένη
σοφισμάτων.
~ζῶν
δ´
ἔστ´ |
[1550] |
θεὸς
ὃς
τάδ´
ἐκτελευτᾶι.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
πολλῶν |
κακῶν
κατῆρξεν
Οἰδίπου
δόμοις
~τόδ´ |
[850] |
~ἄπειμι.
χαίρεθ´·
εἷς
γὰρ
ὢν
|
πολλῶν |
μέτα
~τὸ
μέλλον,
εἰ
χρή, |
[1550] |
μητρὸς
ἐκ
γονῆς
μολεῖν
~ἄγονον
|
Ἀπόλλων |
Λαΐωι
μ´
ἐθέσπισεν
~φονέα
γενέσθαι |
[200] |
δέ
μοι
πρὸ
τειχέων
~θούριος
|
μολὼν |
Ἄρης
~αἷμα
δάιον
φλέγει
~τᾶιδ´, |
[600] |
κάρα.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ὦ
πόλις.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
μολὼν |
ἐς
Ἄργος
ἀνακάλει
Λέρνης
ὕδωρ. |
[950] |
νυν·
ὡς
σὴν
πρὸς
κασιγνήτην
|
μολών, |
~ἧς
πρῶτα
μαστὸν
εἵλκυς´,
Ἰοκάστην |
[650] |
~πολυπλάνοις
ἐπισκοπῶν·
~ὃν
ἐπὶ
χέρνιβας
|
μολὼν
|
~Κάδμος
ὄλεσε
μαρμάρωι,
~κρᾶτα
φόνιον |
[450] |
δι´
ἔχθρας
τῶιδε
καὶ
φθόνου
|
μολὼν
|
~κακόν
τι
δρᾶσαι
καὶ
παθεῖν, |
[950] |
~πύλας
ἐφ´
ἑπτὰ
καὶ
λοχαγέτας
|
μολών. |
~κἂν
μὲν
φθάσωμεν,
ἔστι
σοι |
[700] |
~ὡς
ἐς
λόγους
συνῆψα
Πολυνείκει
|
μολών. |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἤκουσα
μεῖζον
αὐτὸν
ἐς |
[1050] |
εὐδαιμονοίης.
πῶς
γὰρ
Ἀργεῖον
δόρυ
|
~πυλῶν |
ἀπεστήσασθε
πυργηρούμενοι;
~λέξον,
γέροντα
τυφλὸν |
[750] |
~ἅρμασι
καὶ
ψαλίων
τετραβάμοσι
μώνυχα
|
πώλων
|
~Ἱσμηνοῦ
τ´
ἐπὶ
χεύμασι
βαίνων
|
[600] |
~ἐπεστρατευμένου;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
θεῶν
τῶν
|
λευκοπώλων |
δώμαθ´
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οἳ
~στυγοῦσί
σε. |
[700] |
ὅπλα
Καδμείων
πόλει.
~(ΚΡΕΩΝ)
ποῖ;
|
μῶν |
νεάζων
οὐχ
ὁρᾶις
ἃ
χρή |
[1650] |
τί
δ´
ἐκπροθυμῆι
τῶνδ´
ἀπηλλάχθαι
|
γάμων; |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
συμφεύξομαι
τῶιδ´
ἀθλιωτάτωι
πατρί. |
[300] |
Λαΐου
~τε
τοῦ
πάλαι
γένει,
|
~γάμων |
ἐπακτὸν
ἄταν.
~ἐγὼ
δ´
οὔτι |
[50] |
~μαθὼν
δὲ
τἀμὰ
λέκτρα
μητρώιων
|
γάμων
|
~ὁ
πάντ´
ἀνατλὰς
Οἰδίπους
παθήματα
|
[1350] |
τλῆμον,
οἷον
τέρμον´,
Ἰοκάστη,
βίου
|
~γάμων |
τε
τῶν
σῶν
Σφιγγὸς
αἰνιγμοῖς |
[1550] |
ἔδωκέ
μοι
~Ἐτεοκλέης
παῖς
σός,
|
γάμων |
φερνὰς
διδοὺς
~Αἵμονι
κόρης
τε |
[1050] |
εἴη
δορὸς
~ἀλκὴ
δι´
ὀλίγου.
|
περγάμων |
δ´
ἀπ´
ὀρθίων
~λεύκασπιν
εἰσορῶμεν |
[1150] |
~τὸ
μὴ
οὐ
κατ´
ἄκρων
|
περγάμων |
ἑλεῖν
πόλιν.
~καὶ
ταῦθ´
ἅμ´ |
[1500] |
ἐς
φῶς
~λεχήρη
σκοτίων
ἐκ
|
θαλάμων |
οἰκτροτάτοισιν
~δακρύοισιν,
~πολιὸν
αἰθεροφαὲς
εἴδωλον |
[1000] |
ἔβα
~Πυθίαις
ἀποστολαῖσιν
~Οἰδίπους
ὁ
|
τλάμων
|
~Θηβαίαν
τάνδε
γᾶν
~τότ´
ἀσμένοις, |
[800] |
λύρας
ὕπο
πύργος
ἀνέστα
~διδύμων
|
ποταμῶν |
πόρον
ἀμφὶ
μέσον,
~Δίρκα
χλοεροτρόφον |
[350] |
πέπλους
μελαγχίμους
~ἔχουσαν·
οἴμοι
τῶν
|
ἐμῶν |
ἐγὼ
κακῶν,
~ὡς
δεινὸν
ἔχθρα, |
[900] |
σοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπελθέτω
νυν
θεσφάτων
|
ἐμῶν |
ἑκάς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐμὸς
πεφυκὼς
παῖς |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις
ἂν
ἤδη
τῶν
|
ἐμῶν |
θεσπισμάτων.
~πρῶτον
δ´
ἐκεῖνο
βούλομαι |
[1750] |
ἅλις
ὀδυρμάτων
ἐμῶν,
~κόρον
ἔχους´
|
ἐμῶν |
κακῶν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ἴθ´
ἀλλὰ
Βρόμιος |
[1700] |
φάνηθι
σάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἅλις
ὀδυρμάτων
|
ἐμῶν, |
~κόρον
ἔχους´
ἐμῶν
κακῶν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[1200] |
γῆ.
~Κρέων
δ´
ἔοικε
τῶν
|
ἐμῶν |
νυμφευμάτων
~τῶν
τ´
Οἰδίπου
δύστηνος |
[900] |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄκουε
δή
νυν
θεσφάτων
|
ἐμῶν |
ὁδόν
~{ἃ
δρῶντες
ἂν
σώσαιτε |
[1600] |
εἰς
ἔμ´
ὄμματ´
ἔς
τ´
|
ἐμῶν |
παίδων
βίον
~ἄνευ
θεῶν
του |
[50] |
κόρας.
~ἐπεὶ
δὲ
τέκνων
γένυς
|
ἐμῶν |
σκιάζεται,
~κλήιθροις
ἔκρυψαν
πατέρ´,
ἵν´ |
[1550] |
σαῖς
ἐπενώμας;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
τῶν
μὲν
|
ἐμῶν |
τεκέων
φανερὸν
κακόν·
~ἁ
δὲ |
[250] |
{ὦ
συγγένεια
τῶν
Ἀγήνορος
τέκνων,
|
~ἐμῶν |
τυράννων,
ὧν
ἀπεστάλην
ὕπο,
~γονυπετεῖς |
[1600] |
δῆθ´
ὁ
δυσδαίμων
ἐγώ;
~τίς
|
ἡγεμών |
μοι
ποδὸς
ὁμαρτήσει
τυφλοῦ;
~ἥδ´ |
[100] |
μὲν
ἵπποις,
μυρίοις
δ´
ὅπλοις
|
βρέμων. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἆρα
πύλαι
κλήιθροις
χαλκόδετά |
[1150] |
στρατόν.
~οἱ
δ´
αὖ
παρ´
|
ἡμῶν |
δεξιὸν
Διὸς
τέρας
~ἰδόντες
ἐξήλαυνον, |
[950] |
ἢ
πόλιν.
~τὰ
μὲν
παρ´
|
ἡμῶν |
πάντ´
ἔχεις·
ἡγοῦ,
τέκνον,
~πρὸς |
[1100] |
ὁμοῦ
~ἐκεῖθεν
ἔκ
τε
τειχέων
|
ἡμῶν |
πάρα.
~{καὶ
πρῶτα
μὲν
προσῆγε |
[1150] |
~πολλοὶ
δ´
ἔπιπτον
κρᾶτας
αἱματούμενοι,
|
~ἡμῶν |
τ´
ἐς
οὖδας
εἶδες
ἂν |
[1600] |
νεκρῶι;
~(ΚΡΕΩΝ)
Ἐτεοκλέους
βουλεύματ´,
οὐχ
|
ἡμῶν, |
τάδε.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἄφρονά
γε,
καὶ |
[1200] |
Πολυνείκους
χάριν
~ψυχὰς
ἀπεμπολᾶτε
μήθ´
|
ἡμῶν |
ὕπερ.
~ἐγὼ
γὰρ
αὐτὸς
τόνδε |
[50] |
σκιάζεται,
~κλήιθροις
ἔκρυψαν
πατέρ´,
ἵν´
|
ἀμνήμων |
τύχη
~γένοιτο
πολλῶν
δεομένη
σοφισμάτων. |
[500] |
γὰρ
μέτρ´
ἀνθρώποισι
καὶ
μέρη
|
σταθμῶν
|
~Ἰσότης
ἔταξε
κἀριθμὸν
διώρισεν,
~νυκτός |
[1600] |
διώλες´
ἀλλὰ
δουλεῦσαί
τέ
μοι
|
~δαίμων |
ἔδωκε
Πόλυβον
ἀμφὶ
δεσπότην.
~κτανὼν |
[400] |
τέκνον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐκ
οἶδ´·
ὁ
|
δαίμων |
μ´
ἐκάλεσεν
πρὸς
τὴν
τύχην. |
[950] |
μοι
γενήσεται;
~(ΚΡΕΩΝ)
πόμπιμος
ὁ
|
δαίμων. |
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
χρημάτων
δὲ
τίς
πόρος; |
[1650] |
μεθήσομαι
νεκροῦ.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔκριν´
ὁ
|
δαίμων, |
παρθέν´,
οὐχ
ἃ
σοὶ
δοκεῖ. |
[800] |
κατὰ
χθονὸς
Ἅιδας
~Καδμείοις
ἐπιπέμπει·
|
~δυσδαίμων |
δ´
ἔρις
ἄλλα
~θάλλει
παίδων
|
[1600] |
~κτανὼν
δ´
ἐμαυτοῦ
πατέρ´
ὁ
|
δυσδαίμων |
ἐγὼ
~ἐς
μητρὸς
ἦλθον
τῆς |
[1600] |
~εἶἑν·
τί
δράσω
δῆθ´
ὁ
|
δυσδαίμων |
ἐγώ;
~τίς
ἡγεμών
μοι
ποδὸς |
[1050] |
ἐπ´
ἄκρων
στὰς
μελάνδετον
ξίφος
|
~λαιμῶν |
διῆκε,
τῆιδε
γῆι
σωτηρίαν,
~λόχους |
[1050] |
Οἰδίπου
κλεινὴ
δάμαρ,
~λήξας´
ὀδυρμῶν
|
πενθίμων |
τε
δακρύων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
φίλτατ´, |
[450] |
ἀλλ´
ἔχει
~τυραννίδ´
αὐτὸς
καὶ
|
δόμων |
ἐμὸν
μέρος.
~καὶ
νῦν
ἕτοιμός |
[1300] |
θεόν.
~(ΧΟΡΟΣ)
βέβηκ´
ἀδελφὴ
σὴ
|
δόμων |
ἔξω,
Κρέον,
~κόρη
τε
μητρὸς |
[1600] |
θρήνους
νεκρῶν
~κόμιζε
σαυτήν,
Ἀντιγόνη,
|
δόμων |
ἔσω
~καὶ
παρθενεύου
τὴν
ἐσιοῦσαν |
[600] |
~πεδία
νιν
τὸ
θέσφατον
~πυροφόρα
|
δόμων |
ἔχρησε,
~καλλιπόταμος
ὕδατος
ἵνα
τε
|
[1700] |
συγγόνου
θ´
ὑβρισμάτων,
~ὃς
ἐκ
|
δόμων |
νέκυς
ἄθαπτος
οἴχεται
~μέλεος,
ὅν, |
[1250] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
τέκνον
ἔξελθ´
Ἀντιγόνη
|
δόμων |
πάρος.
~{οὐκ
ἐν
χορείαις
οὐδὲ |
[300] |
ὀμματοστερὴς
~ἀπήνας
ὁμοπτέρου
τᾶς
ἀποζυγείσας
|
~δόμων
|
~πόθον
ἀμφιδάκρυτον
ἀεὶ
κατέχων
~ἀνῆιξεν |
[1300] |
δορὶ
~ἐς
ἀσπίδ´
ἥξειν
βασιλικῶν
|
δόμων |
ὕπερ.
~(ΚΡΕΩΝ)
πῶς
φήις;
νέκυν |
[1050] |
δωμάτων
κυρεῖ;
~ἀνοίγετ´,
ἐκπορεύετ´
Ἰοκάστην
|
δόμων. |
~ὠὴ
μάλ´
αὖθις.
διὰ
μακροῦ |
[1050] |
ἄκουσον,
Οἰδίπου
κλεινὴ
δάμαρ,
~λήξας´
|
ὀδυρμῶν |
πενθίμων
τε
δακρύων.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ |
[800] |
τε
λύρας
ὕπο
πύργος
ἀνέστα
|
~διδύμων |
ποταμῶν
πόρον
ἀμφὶ
μέσον,
~Δίρκα |
[1250] |
ἐμπύρους
τ´
ἀκμὰς
~ῥήξεις
τ´
|
ἐνώμων |
ὑγρότητ´
ἐναντίαν
~ἄκραν
τε
λαμπάδ´, |
[1400] |
χεῖρ´
ἀπεστερημένοιν.
~ἐνθένδε
κώπας
ἁρπάσαντε
|
φασγάνων
|
~ἐς
ταὐτὸν
ἧκον,
συμβαλόντε
δ´ |
[900] |
δὲ
πῶλος
τῆιδ´
ἀνειμένος
πόλει
|
~θανὼν |
πατρώιαν
γαῖαν
ἐκσώσειεν
ἄν.
~πικρὸν |
[1050] |
ἐπεὶ
Κρέοντος
παῖς
ὁ
γῆς
|
ὑπερθανὼν
|
~πύργων
ἐπ´
ἄκρων
στὰς
μελάνδετον |
[1300] |
τε
γὰρ
παῖς
γῆς
ὄλωλ´
|
ὑπερθανών, |
~τοὔνομα
λαβὼν
γενναῖον,
ἀνιαρὸν
δ´ |
[950] |
πόλιν
~ψυχήν
τε
δώσω
τῆσδ´
|
ὑπερθανὼν |
χθονός.
~αἰσχρὸν
γάρ·
οἱ
μὲν |
[1600] |
~δαίμων
ἔδωκε
Πόλυβον
ἀμφὶ
δεσπότην.
|
~κτανὼν |
δ´
ἐμαυτοῦ
πατέρ´
ὁ
δυσδαίμων |
[1750] |
ὅδε,
~ὃς
τὰ
κλείν´
αἰνίγματ´
|
ἔγνων |
καὶ
μέγιστος
ἦν
ἀνήρ,
~ὃς |
[1000] |
~ἰάλεμοι
δὲ
ματέρων,
~ἰάλεμοι
δὲ
|
παρθένων
|
~ἐστέναζον
οἴκοις·
~ἰηϊήιον
βοάν,
~ἰηϊήιον |
[1700] |
ἄθλιοί
~γε
δῆτα
Θηβαιᾶν
μάλιστα
|
παρθένων. |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
πόθι
γεραιὸν
ἴχνος
τίθημι; |
[150] |
Πολυνείκης,
γέρον;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
ἐκεῖνος
ἑπτὰ
|
παρθένων |
τάφου
πέλας
~Νιόβης
Ἀδράστωι
πλησίον |
[750] |
λέγειν,
~ἐχθρῶν
ὑπ´
αὐτοῖς
τείχεσιν
|
καθημένων. |
~ἀλλ´
εἶμ´,
ὅπως
ἂν
μὴ |
[500] |
~ἐσῆλθε
κἀξῆλθ´
ἐπ´
ὀλέθρωι
τῶν
|
χρωμένων· |
~ἐφ´
ἧι
σὺ
μαίνηι.
κεῖνο |
[1250] |
τε
σῆμα
καὶ
τὸ
τῶν
|
ἡσσωμένων. |
~ἀλλ´,
εἴ
τιν´
ἀλκὴν
ἢ |
[950] |
δῆτα
φεύγω;
τίνα
πόλιν;
τίνα
|
ξένων; |
~(ΚΡΕΩΝ)
ὅπου
χθονὸς
τῆσδ´
ἐκποδὼν |
[1700] |
ἀλωμένα.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
φεῦ
τὸ
χρήσιμον
|
φρενῶν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἐς
πατρός
γε
συμφορὰς
|
[700] |
ὁρᾶι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει
προκρίνας
ἢ
|
φρενῶν |
εὐβουλίαι;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἀμφότερ´·
ἓν
ἀπολειφθὲν |
[0] |
θ´
ἅμα
~παίδων
ἐς
οἴκους
|
ἀρσένων |
κοινωνίαν.
~ὁ
δ´
εἶπεν·
Ὦ |
[900] |
γένους
~ἀκέραιος
ἔκ
τε
μητρὸς
|
ἀρσένων |
τ´
ἄπο
~{οἱ
σοί
τε |
[600] |
μ´
ἱστορεῖς
τόδε;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀντιτάξομαι
|
κτενῶν |
σε.
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κἀμὲ
τοῦδ´
ἔρως |
[550] |
κλέος
~τοιόνδε
σοι
γένοιθ´
ὑφ´
|
Ἑλλήνων |
λαβεῖν.
~ἢν
δ´
αὖ
κρατηθῆις |
[700] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἔχει
τιν´
ὄγκον
τἄργος
|
Ἑλλήνων |
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει·
τάχ´
αὐτῶν |
[450] |
μέν,
εἰ
καὶ
μὴ
καθ´
|
Ἑλλήνων |
χθόνα
~τεθράμμεθ´,
ἀλλ´
οὖν
ξυνετά |
[800] |
ἐμὸν
κάμνει
γόνυ,
~πυκνὴν
δὲ
|
βαίνων |
ἤλυσιν
μόλις
περῶ.
~(ΚΡΕΩΝ)
θάρσει· |
[750] |
πώλων
~Ἱσμηνοῦ
τ´
ἐπὶ
χεύμασι
|
βαίνων
|
~ἱππείαισι
θοάζεις,
~Ἀργείοις
ἐπιπνεύσας
~Σπαρτῶν |
[1500] |
ζόαν.
~κλύεις,
ὦ
κατ´
αὐλὰν
|
ἀλαίνων |
γεραιὸν
~πόδ´
ἢ
δεμνίοις
~δύστανος |
[350] |
~(ΧΟΡΟΣ)
δεινὸν
γυναιξὶν
αἱ
δι´
|
ὠδίνων |
γοναί,
~καὶ
φιλότεκνόν
πως
πᾶν |
[0] |
~ἔθηκαν.
ἡ
δὲ
τὸν
ἐμὸν
|
ὠδίνων |
πόνον
~μαστοῖς
ὑφεῖτο
καὶ
πόσιν |
[550] |
~ἀπωλόμεσθα.
δύο
κακὼ
σπεύδεις,
τέκνον,
|
~κείνων |
στέρεσθαι
τῶνδέ
τ´,
ἐν
μέσωι |
[200] |
~καλλιστεύματα
Λοξίαι
~Καδμείαν
ἔμολον
γᾶν,
|
~κλεινῶν |
Ἀγηνοριδᾶν
~ὁμογενεῖς
ἐπὶ
Λαΐου
~πεμφθεῖς´ |
[550] |
μάχην;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἀσφαλὴς
γάρ
ἐστ´
|
ἀμείνων |
ἢ
θρασὺς
στρατηλάτης.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
κομπὸς |
[950] |
~μή
μ´
εὐλογείτω
τἀμά
τις
|
κτείνων |
τέκνα·
~αὐτὸς
δ´,
ἐν
ὡραίωι |
[0] |
Θήβαισιν
εὐίπποις
ἄναξ,
~μὴ
σπεῖρε
|
τέκνων |
ἄλοκα
δαιμόνων
βίαι·
~εἰ
γὰρ |
[1700] |
δυστυχῆ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰδού,
θανόντων
σῶν
|
τέκνων |
ἅπτου
χερί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ
φίλα |
[50] |
πόρπαισιν
αἱμάξας
κόρας.
~ἐπεὶ
δὲ
|
τέκνων |
γένυς
ἐμῶν
σκιάζεται,
~κλήιθροις
ἔκρυψαν |
[250] |
~(ΧΟΡΟΣ)
{ὦ
συγγένεια
τῶν
Ἀγήνορος
|
τέκνων, |
~ἐμῶν
τυράννων,
ὧν
ἀπεστάλην
ὕπο, |
[1550] |
εἴσω
~σαρκὸς
ἔβαψεν,
ἄχει
δὲ
|
τέκνων |
ἔπες´
ἀμφὶ
νεκροῖσιν.
~πάντα
δ´ |
[1050] |
σοι
ξυνωρὶς
ἐς
τόδ´
ἡμέρας
|
τέκνων. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
εὐδαιμονοίης.
πῶς
γὰρ
Ἀργεῖον |
[0] |
~{Ὦ
τὴν
ἐν
ἄστροις
οὐρανοῦ
|
τέμνων |
ὁδὸν
~καὶ
χρυσοκολλήτοισιν
ἐμβεβὼς
δίφροις} |
[1300] |
ἀνιαρὸν
δ´
ἐμοί·
~ὃν
ἄρτι
|
κρημνῶν |
ἐκ
δρακοντείων
ἑλὼν
~αὐτοσφαγῆ
δύστηνος |
[250] |
συγγένεια
τῶν
Ἀγήνορος
τέκνων,
~ἐμῶν
|
τυράννων, |
ὧν
ἀπεστάλην
ὕπο,
~γονυπετεῖς
ἕδρας |
[1250] |
δράσω
δὲ
δὴ
τί;
(ΙΟΚΑΣΤΗ)
|
συγγόνων |
λύσεις
ἔριν.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τί
δρῶσα, |
[1000] |
θεσφάτων
ἐλεύθεροι
~κοὐκ
εἰς
ἀνάγκην
|
δαιμόνων |
ἀφιγμένοι
~στάντες
παρ´
ἀσπίδ´
οὐκ |
[0] |
ἄναξ,
~μὴ
σπεῖρε
τέκνων
ἄλοκα
|
δαιμόνων |
βίαι·
~εἰ
γὰρ
τεκνώσεις
παῖδ´, |
[1150] |
μέλει.
~{καὶ
νῦν
γὰρ
αὐτὴν
|
δαιμόνων |
ἔσωσέ
τις.
~(ΧΟΡΟΣ)
καλὸν
τὸ |
[500] |
νέων
σοφώτερον.
~τί
τῆς
κακίστης
|
δαιμόνων |
ἐφίεσαι
~Φιλοτιμίας,
παῖ;
μὴ
σύ |
[1250] |
οὐδὲ
παρθενεύμασιν
~νῦν
σοι
προχωρεῖ
|
δαιμόνων |
κατάστασις,
~ἀλλ´
ἄνδρ´
ἀρίστω
καὶ |
[1050] |
~ὅθεν
ἐπέσυτο
τάνδε
γαῖαν
~ἁρπαγαῖσι
|
δαιμόνων |
τις
ἄτα.
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ὠή,
τίς |
[200] |
πέφυκεν
Ἰοῦς·
~ὧν
μέτεστί
μοι
|
πόνων. |
~ἀμφὶ
δὲ
πτόλιν
νέφος
~ἀσπίδων |
[1250] |
ἄρα
~πότερον
αἱμάξει—
~ἰώ
μοι
|
πόνων, |
ἰὼ
Ζεῦ,
ἰὼ
Γᾶ—
~ὁμογενῆ |
[400] |
~{μῆτερ,
διαλλάξασαν
ὁμογενεῖς
φίλους}
~παῦσαι
|
πόνων |
σὲ
κἀμὲ
καὶ
πᾶσαν
πόλιν. |
[50] |
ζυγοῖς
~καθέζετ´
ἀρχῆς,
οὐ
μεθίσταται
|
θρόνων, |
~φυγάδα
δ´
ἀπωθεῖ
τῆσδε
Πολυνείκη |
[350] |
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
φρονῶν
εὖ
κοὐ
|
φρονῶν |
ἀφικόμην
~ἐχθροὺς
ἐς
ἄνδρας·
ἀλλ´ |
[350] |
πᾶν
γυναικεῖον
γένος.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
μῆτερ,
|
φρονῶν |
εὖ
κοὐ
φρονῶν
ἀφικόμην
~ἐχθροὺς |
[1100] |
οὐκ
ἔλασσον
Ἄρεος
ἐς
μάχην
|
φρονῶν
|
~Καπανεὺς
προσῆγε
λόχον
ἐπ´
Ἠλέκτραις |
[0] |
~ὁ
δ´
εἷρπ´
ἄναυδος,
μέγα
|
φρονῶν· |
πῶλοι
δέ
νιν
~χηλαῖς
τένοντας |
[1000] |
~πατρίδι,
κακῶν
ἂν
αἱ
πόλεις
|
ἐλασσόνων
|
~πειρώμεναι
τὸ
λοιπὸν
εὐτυχοῖεν
ἄν. |
[1400] |
γάμους
ἐμοὺς
~προδόντ´
ἀδελφὼ
φιλτάτω.
|
στέρνων |
δ´
ἄπο
~φύσημ´
ἀνεὶς
δύστλητον |
[150] |
ἐπ´
ἐμὰν
πόλιν
ἔβα
πέρσων.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
εἴη
τάδ´,
ὦ
παῖ.
σὺν |
[150] |
εἰπέ,
ποῦ
´στι
Πολυνείκης,
γέρον;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ἐκεῖνος
ἑπτὰ
παρθένων
τάφου
πέλας
|
[150] |
δεινὰ
τῆιδ´
ἐφυβρίζει
πόλει
~Καπανεύς;
|
(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ἐκεῖνος
προσβάσεις
τεκμαίρεται
~πύργων,
ἄνω |
[150] |
γέρον,
~ἑώιοις
ὅμοια
φλεγέθων
βολαῖς.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ἥξει
δόμους
τούσδ´,
ὥστε
ς´ |
[100] |
~λαϊνέοισιν
Ἀμφίονος
ὀργάνοις
~τείχεος
ἥρμοσται;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
θάρσει·
τά
γ´
ἔνδον
ἀσφαλῶς |
[100] |
ἀπὸ
κλιμάκων
~ποδὸς
ἴχνος
ἐπαντέλλων.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ἰδού,
ξύναψον,
παρθέν´·
ἐς
καιρὸν |
[100] |
~πάγχαλκον
ἀσπίδ´
ἀμφὶ
βραχίονι
κουφίζων;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
λοχαγός,
ὦ
δέσποινα.
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς |
[150] |
~ὃς
ἅρμα
λευκὸν
ἡνιοστροφεῖ
βεβώς;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ὁ
μάντις
Ἀμφιάραος,
ὦ
δέσποιν´, |
[150] |
νιν
ὑστέρωι
ποδὶ
~πάνοπλος
ἀμφέπει;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ὅδ´
ἐστὶ
Παρθενοπαῖος,
Ἀταλάντης
γόνος. |
[100] |
Ἑκάτα,
κατάχαλκον
ἅπαν
~πεδίον
ἀστράπτει.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
οὐ
γάρ
τι
φαύλως
ἦλθε |
[100] |
~αὔδασον,
ὦ
γεραιέ,
τίς
ὀνομάζεται;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
οὗτος
Μυκηναῖος
μὲν
αὐδᾶται
γένος, |
[100] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
τίς
δ´
οὗτός
ἐστι;
|
(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
παῖς
μὲν
Οἰνέως
ἔφυ
~Τυδεύς, |
[100] |
κυρεῖ;
~ὡς
ἀλλόχρως
ὅπλοισι,
μειξοβάρβαρος.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
σακεσφόροι
γὰρ
πάντες
Αἰτωλοί,
τέκνον, |
[100] |
γέρον,
πῶς
αἰσθάνηι
σαφῶς
τάδε;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
σημεῖ´
ἰδὼν
τότ´
ἀσπίδων
ἐγνώρισα, |
[100] |
~γραφαῖσιν,
οὐχὶ
πρόσφορος
ἁμερίωι
γένναι.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
τὸν
δ´
ἐξαμείβοντ´
οὐχ
ὁρᾶις |
[50] |
~τὸν
αὐτὸν
αἰεὶ
δυστυχῆ
καθεστάναι.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
~ὦ
κλεινὸν
οἴκοις
Ἀντιγόνη
θάλος |
[150] |
Διὸς
ἔρνος
~Ἄρτεμι,
δουλοσύναν
τλαίην.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
ὦ
τέκνον,
ἔσβα
δῶμα
καὶ |
[450] |
~Πολύνεικες·
ἐς
γὰρ
ταὐτὸν
ὄμμασιν
|
βλέπων
|
~λέξεις
τ´
ἄμεινον
τοῦδέ
τ´ |
[1050] |
~γᾶς
ὑπὲρ
πατρώιας,
~Κρέοντι
μὲν
|
λιπὼν |
γόους,
~τὰ
δ´
ἑπτάπυργα
κλῆιθρα |
[550] |
ὑπερδράμηι,
~πῶς
Ἄργος
ἥξεις
μυρίους
|
λιπὼν |
νεκρούς;
~ἐρεῖ
δὲ
δή
τις· |
[0] |
Κάδμος
ἡνίκ´
ἦλθε
γῆν
~τήνδ´,
|
ἐκλιπὼν |
Φοίνισσαν
ἐναλίαν
χθόνα·
~ὃς
παῖδα |
[650] |
ῥέεθρα
~χλοερὰ
δεργμάτων
κόραισι
~πολυπλάνοις
|
ἐπισκοπῶν· |
~ὃν
ἐπὶ
χέρνιβας
μολὼν
~Κάδμος |
[1000] |
ὠμοσίτοις·
~Διρκαίων
ἅ
ποτ´
ἐκ
|
~τόπων |
νέους
πεδαίρους´
~ἄλυρον
ἀμφὶ
μοῦσαν, |
[1550] |
~καὶ
τλήμον´,
εἴ
τις
ἄλλος
|
ἀνθρώπων |
ἔφυ·
~ὃν
καὶ
πρὶν
ἐς |
[650] |
~καίτοι
ποδῶν
σῶν
μόχθον
ἐκλύει
|
παρών· |
~ὁρῶ
γὰρ
αὐτὸν
πρὸς
δόμους |
[850] |
πρὸς
ἠτιμασμένος.
~ἁγὼ
τί
οὐ
|
δρῶν, |
ποῖα
δ´
οὐ
λέγων
ἔπη
|
[550] |
πολλὰς
αἰχμαλωτίδας
κόρας
~βίαι
πρὸς
|
ἀνδρῶν |
πολεμίων
πορθουμένας.
~δαπανηρὸς
ἆρ´
ὁ |
[1000] |
ἀφανίσειεν
~ἁ
πτεροῦσσα
παρθένος
τιν´
|
ἀνδρῶν. |
~χρόνωι
δ´
ἔβα
~Πυθίαις
ἀποστολαῖσιν
|
[1300] |
πᾶν.
ἐγὼ
δ´
ἥκω
μετὰ
|
~γέρων |
ἀδελφὴν
γραῖαν
Ἰοκάστην,
ὅπως
~λούσηι |
[1000] |
ἦν
ὁ
πράξας.
~ἰάλεμοι
δὲ
|
ματέρων, |
~ἰάλεμοι
δὲ
παρθένων
~ἐστέναζον
οἴκοις· |
[950] |
τυχεῖν·
~ὅς
μ´
ἐκκομίζει,
πόλιν
|
ἀποστερῶν |
τύχης,
~καὶ
δειλίαι
δίδωσι.
καὶ |
[100] |
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον
σῶι
κασιγνήτωι
|
φέρων· |
~ἃ
προσδεδορκὼς
οἶδα
τοὺς
ὡπλισμένους. |
[50] |
~σπονδὰς
ὅτ´
ἦλθον
σῶι
κασιγνήτωι
|
φέρων |
~ἐνθένδ´
ἐκεῖσε
δεῦρό
τ´
αὖ |
[1050] |
φίλτατ´,
οὔ
που
ξυμφορὰν
ἥκεις
|
φέρων
|
~Ἐτεοκλέους
θανόντος,
οὗ
παρ´
ἀσπίδα
|
[1100] |
ἐπ´
ὤμοις
γηγενὴς
ὅλην
πόλιν
|
~φέρων |
μοχλοῖσιν
ἐξανασπάσας
βάθρων,
~ὑπόνοιαν
ἡμῖν |
[1500] |
λεῖπε
σοὺς
~δόμους,
ἀλαὸν
ὄμμα
|
φέρων, |
~πάτερ
γεραιέ,
δεῖξον,
~Οἰδιπόδα,
σὸν |
[250] |
Ἄρης
τάχ´
εἴσεται
~παισὶν
Οἰδίπου
|
φέρων
|
~πημονὰν
Ἐρινύων.
~Ἄργος
ὦ
Πελασγικόν, |
[150] |
ἀτρεμαῖα
κέντρα
καὶ
σώφρονα
~πώλοις
|
μεταφέρων |
ἰθύνει.
~ποῦ
δ´
ὃς
τὰ |
[400] |
γάμους.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ
σοὶ
τί
|
θηρῶν |
ὀνόματος
μετῆν,
τέκνον;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
οὐκ |
[1100] |
πύλαισιν
ἦν,
~ἑκατὸν
ἐχίδναις
ἀσπίδ´
|
ἐκπληρῶν |
γραφῆι,
~ὕδρας
ἔχων
λαιοῖσιν
ἐν |
[1100] |
ὅλην
πόλιν
~φέρων
μοχλοῖσιν
ἐξανασπάσας
|
βάθρων, |
~ὑπόνοιαν
ἡμῖν
οἷα
πείσεται
πόλις. |
[50] |
σε
μήτηρ
παρθενῶνας
ἐκλιπεῖν
~μεθῆκε
|
μελάθρων |
ἐς
διῆρες
ἔσχατον
~στράτευμ´
ἰδεῖν |
[200] |
~Φοινίσσας
ἀπὸ
νάσου
~Φοίβωι
δούλα
|
μελάθρων, |
~ἵν´
ὑπὸ
δειράσι
νιφοβόλοις
~παρνασσοῦ |
[750] |
δ´
ἑκάστου
διατριβὴ
πολλὴ
λέγειν,
|
~ἐχθρῶν |
ὑπ´
αὐτοῖς
τείχεσιν
καθημένων.
~ἀλλ´ |
[1600] |
σωιζόμεσθα·
Ταρτάρου
γὰρ
ὤφελεν
~ἐλθεῖν
|
Κιθαιρὼν |
εἰς
ἄβυσσα
χάσματα,
~ὅς
μ´ |
[800] |
πολυθηρότατον
~νάπος,
Ἀρτέμιδος
χιονοτρόφον
ὄμμα
|
Κιθαιρών, |
~μήποτε
τὸν
θανάτωι
προτεθέντα,
λόχευμ´ |
[900] |
οὐκέθ´
αὑτός·
ἐκνεύει
πάλιν.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
χαίρων |
ἴθ´·
οὐ
γὰρ
σῶν
με |
[1350] |
φίλων
ὀρρωδίαν.
~Ἐτεοκλέης
δὲ
ποδὶ
|
μεταψαίρων |
πέτρον
~ἴχνους
ὑπόδρομον,
κῶλον
ἐκτὸς |
[200] |
πέτρα
πυρὸς
~δικορύφων
σέλας
ὑπὲρ
|
ἄκρων
|
~βακχεῖον
Διονύσου,
~οἴνα
θ´
ἃ |
[650] |
ἐξανῆκε
γᾶ
~πάνοπλον
ὄψιν
ὑπὲρ
|
ἄκρων
|
~ὅρων
χθονός·
σιδαρόφρων
~δέ
νιν |
[1150] |
Διὸς
~τὸ
μὴ
οὐ
κατ´
|
ἄκρων |
περγάμων
ἑλεῖν
πόλιν.
~καὶ
ταῦθ´ |
[1050] |
ὁ
γῆς
ὑπερθανὼν
~πύργων
ἐπ´
|
ἄκρων |
στὰς
μελάνδετον
ξίφος
~λαιμῶν
διῆκε, |
[1000] |
εἶμι
καὶ
στὰς
ἐξ
ἐπάλξεων
|
ἄκρων
|
~σφάξας
ἐμαυτὸν
σηκὸν
ἐς
μελαμβαθῆ
|
[550] |
τῆσδ´
ἄνακτ´
εἶναι
χθονός·
~τῶν
|
μακρῶν |
δ´
ἀπαλλαγεῖσα
νουθετημάτων
μ´
ἔα. |
[1600] |
ς´
οὐκ
ἐάσαιμ´
ἂν
χθόνα.
|
~νεκρῶν |
δὲ
τῶνδε
τὸν
μὲν
ἐς |
[1600] |
~σὺ
δ´
ἐκλιποῦσα
τριπτύχους
θρήνους
|
νεκρῶν
|
~κόμιζε
σαυτήν,
Ἀντιγόνη,
δόμων
ἔσω
|
[1450] |
~φεύγοντες,
ἔρρει
δ´
αἷμα
μυρίον
|
νεκρῶν
|
~λόγχαις
πιτνόντων.
ὡς
δ´
ἐνικῶμεν |
[1450] |
τήνδε
συμφοράν,
~ὑπερπαθήσας´
ἥρπας´
ἐκ
|
νεκρῶν |
ξίφος
~κἄπραξε
δεινά·
διὰ
μέσου |
[1550] |
ἅρματα
λεύσσων
~ἀελίου
τάδε
σώματα
|
νεκρῶν
|
~ὄμματος
αὐγαῖς
σαῖς
ἐπενώμας;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[1500] |
~ἢ
πρὸς
ἀδελφῶν
~οὐλόμεν´
ἀικίσματα
|
νεκρῶν; |
~ὀτοτοτοῖ,
λεῖπε
σοὺς
~δόμους,
ἀλαὸν |
[1550] |
δ´
Ἄρης.
~χαλκόκροτον
δὲ
λαβοῦσα
|
νεκρῶν |
πάρα
φάσγανον
εἴσω
~σαρκὸς
ἔβαψεν, |
[1450] |
~οἱ
δ´
ἀσπίδας
συλῶντες
Ἀργείων
|
νεκρῶν
|
~σκυλεύματ´
εἴσω
τειχέων
ἐπέμπομεν.
~ἄλλοι |
[1450] |
ἥκει·
παρὰ
γὰρ
λεύσσειν
~πτώματα
|
νεκρῶν |
τρισσῶν
ἤδη
~τάδε
πρὸς
μελάθροις |
[1600] |
Πολυνείκους
νέκυν,
~ἐκβάλετ´
ἄθαπτον
τῆσδ´
|
ὅρων |
ἔξω
χθονός.
~κηρύξεται
δὲ
πᾶσι |
[650] |
γᾶ
~πάνοπλον
ὄψιν
ὑπὲρ
ἄκρων
|
~ὅρων |
χθονός·
σιδαρόφρων
~δέ
νιν
φίλαι |
[150] |
ἄνω
τε
καὶ
κάτω
τείχη
|
μετρῶν. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰὼ
~Νέμεσι
καὶ
Διὸς |
[1100] |
μεσαγκύλοις
~ἐμαρνάμεσθα
σφενδόναις
θ´
ἑκηβόλοις
|
~πέτρων |
τ´
ἀραγμοῖς·
ὡς
δ´
ἐνικῶμεν |
[1250] |
πόλεως
ὑπερμαχεῖς,
~νῦν
καλλίνικος
γενόμενος
|
σκήπτρων |
κρατεῖς.
~τάδ´
ἠγόρευον
παρακαλοῦντες
ἐς |
[550] |
´πὶ
τοῖς
εἰρημένοις,
~ὥστ´
ἐμὲ
|
σκήπτρων |
κρατοῦντα
τῆσδ´
ἄνακτ´
εἶναι
χθονός· |
[500] |
γὰρ
οὐδέν,
μῆτερ,
ἀποκρύψας
ἐρῶ·
|
~ἄστρων |
ἂν
ἔλθοιμ´
ἡλίου
πρὸς
ἀντολὰς
|
[1100] |
ὄμμασιν
δεδορκότα,
~τὰ
μὲν
σὺν
|
ἄστρων |
ἐπιτολαῖσιν
ὄμματα
~βλέποντα,
τὰ
δὲ |
[1000] |
κακὸς
φανήσομαι;
~μὰ
τὸν
μετ´
|
ἄστρων |
Ζῆν´
Ἄρη
τε
φοίνιον,
~ὃς |
[1700] |
ἔβαν
~παρθένου
κόρας
~αἴνιγμ´
ἀσύνετον
|
εὑρών. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
Σφιγγὸς
ἀναφέρεις
ὄνειδος;
~ἄπαγε |
[0] |
λέπας
~δίδωσι
βουκόλοισιν
ἐκθεῖναι
βρέφος
|
~{σφυρῶν |
σιδηρᾶ
κέντρα
διαπείρας
μέσων·
~ὅθεν |
[700] |
χρή
ς´
ὁρᾶν;
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ἐκτὸς
|
τάφρων |
τῶνδ´,
ὡς
μαχουμένους
τάχα.
~(ΚΡΕΩΝ) |
[650] |
~ἔνθα
φόνιος
ἦν
δράκων
~Ἄρεος,
|
ὠμόφρων |
φύλαξ,
~νάματ´
ἔνυδρα
καὶ
ῥέεθρα
|
[650] |
ὄψιν
ὑπὲρ
ἄκρων
~ὅρων
χθονός·
|
σιδαρόφρων
|
~δέ
νιν
φίλαι
ξυνῆψε
γᾶι |
[250] |
μετέρχεται
δόμους.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
~τὰ
μὲν
|
πυλωρῶν |
κλῆιθρά
μ´
εἰσεδέξατο
~δι´
εὐπετείας |
[1650] |
οὔκουν
μετασχεῖν
κἀμὲ
δεῖ
τῶν
|
σῶν |
κακῶν;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰσχρὰ
φυγὴ
θυγατρὶ |
[1250] |
πάρος;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
θύγατερ,
ἔρρει
|
σῶν |
κασιγνήτων
βίος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
πῶς
εἶπας; |
[900] |
~(ΚΡΕΩΝ)
χαίρων
ἴθ´·
οὐ
γὰρ
|
σῶν |
με
δεῖ
μαντευμάτων.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπόλωλεν |
[650] |
δορὸς
τάξιν
μολεῖν.
~καίτοι
ποδῶν
|
σῶν |
μόχθον
ἐκλύει
παρών·
~ὁρῶ
γὰρ |
[1400] |
κράτος.
~(ΧΟΡΟΣ)
φεῦ
φεῦ,
κακῶν
|
σῶν, |
Οἰδίπου,
ς´
ὅσον
στένω·
~τὰς |
[1700] |
~εὐκλεᾶ
με
θήσει.
~τάλαιν´
ἐγὼ
|
σῶν |
συγγόνου
θ´
ὑβρισμάτων,
~ὃς
ἐκ |
[1350] |
Ἰοκάστη,
βίου
~γάμων
τε
τῶν
|
σῶν |
Σφιγγὸς
αἰνιγμοῖς
ἔτλης.
~{Χο.
πῶς |
[1700] |
πρόσωπα
δυστυχῆ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰδού,
θανόντων
|
σῶν |
τέκνων
ἅπτου
χερί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὦ |
[700] |
δ´
ἐμποδὼν
μάλιστα,
ταῦθ´
ἥκω
|
φράσων. |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
τὰ
ποῖα
ταῦτα;
τὸν |
[1100] |
~Ἀργεῖον
αὔχημ´·
ἐκ
δὲ
τειχέων
|
μέσων
|
~δράκοντες
ἔφερον
τέκνα
Καδμείων
γνάθοις. |
[0] |
βρέφος
~{σφυρῶν
σιδηρᾶ
κέντρα
διαπείρας
|
μέσων· |
~ὅθεν
νιν
Ἑλλὰς
ὠνόμαζεν
Οἰδίπουν} |
[1400] |
ξίφος
~Ἐτεοκλέους
ὁ
πρόσθε
Πολυνείκης
|
πεσών. |
~γαῖαν
δ´
ὀδὰξ
ἑλόντες
ἀλλήλοιν |
[0] |
ἡδονῆι
´νδοὺς
ἔς
τε
βακχείαν
|
πεσὼν
|
~ἔπειρεν
ἡμῖν
παῖδα,
καὶ
σπείρας |
[550] |
στέρεσθαι
τῶνδέ
τ´,
ἐν
μέσωι
|
πεσών. |
~μέθετον
τὸ
λίαν,
μέθετον·
ἀμαθία |
[1650] |
τυφλὸν
ὄντα
θεραπεύσει,
πάτερ;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
πεσὼν |
ὅπου
μοι
μοῖρα
κείσομαι
πέδωι. |
[1150] |
γόνος
~τυφὼς
πύλαισιν
ὥς
τις
|
ἐμπεσὼν |
βοᾶι
~πῦρ
καὶ
δικέλλας,
ὡς |
[1050] |
δ´
ἑπτάπυργα
κλῆιθρα
γᾶς
~καλλίνικα
|
θήσων. |
~γενοίμεθ´
ὧδε
ματέρες
~γενοίμεθ´
εὔτεκνοι, |
[750] |
~κτανεῖν
θ´,
ὃς
ἦλθε
πατρίδα
|
πορθήσων |
ἐμήν.
~γάμους
δ´
ἀδελφῆς
Ἀντιγόνης |
[1350] |
~{κτανεῖν
θ´
ὃς
ἦλθε
πατρίδα
|
πορθήσων |
ἐμήν}
~ἐπεὶ
δ´
ἀνήφθη
πυρσὸς |
[600] |
βωμοὶ
πατρώιων
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οὓς
σὺ
|
πορθήσων
|
~πάρει.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
κλύετέ
μου
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[550] |
~ἀσύνετα
δ´
ἦλθες
καὶ
σὺ
|
πορθήσων |
πόλιν.
~φέρ´,
ἢν
ἕληις
γῆν |
[1100] |
λαμπάδα
~Τιτὰν
Προμηθεὺς
ἔφερεν
ὡς
|
πρήσων |
πόλιν.
~ὁ
σὸς
δὲ
Κρηναίαισι |
[50] |
οἴκοις·
πρὸς
δὲ
τῆς
τύχης
|
νοσῶν
|
~ἀρὰς
ἀρᾶται
παισὶν
ἀνοσιωτάτας,
~θηκτῶι |
[450] |
καιρόν·
ὁ
δ´
ἄδικος
λόγος
|
~νοσῶν |
ἐν
αὑτῶι
φαρμάκων
δεῖται
σοφῶν. |
[850] |
δ´
ἔπνευς´
αὐτοῖς
ἀρὰς
~δεινάς,
|
νοσῶν |
τε
καὶ
πρὸς
ἠτιμασμένος.
~ἁγὼ |
[150] |
~ὃς
ἐπ´
ἐμὰν
πόλιν
ἔβα
|
πέρσων. |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
εἴη
τάδ´,
ὦ
παῖ. |
[1600] |
~ἤδη
κομίζειν,
τόνδε
δ´,
ὃς
|
πέρσων |
πόλιν
~πατρίδα
σὺν
ἄλλοις
ἦλθε, |
[1600] |
~οὐκ
ἂν
προδοίην,
οὐδέ
περ
|
πράσσων |
κακῶς.
~(ΚΡΕΩΝ)
σοί
τ´
εὖ |
[450] |
τῶνδε
δαίμονας
καλῶ
~ὡς
πάντα
|
πράσσων |
σὺν
δίκηι
δίκης
ἄτερ
~ἀποστεροῦμαι |
[400] |
ἀμφὶ
τείχη
καὶ
ξυνωρίδας
λόχων
|
~τάσσων |
ἐπέσχον
πόλιν,
ὅπως
κλύοιμί
σου
|
[1050] |
αὐτήν·
ἀλλ´
ὁ
Καδμείων
Ἄρης
|
~κρείσσων |
κατέστη
τοῦ
Μυκηναίου
δορός.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[200] |
θεᾶν
~νιφόβολόν
τ´
ὄρος
ἱερόν,
|
εἱλίσσων
|
~ἀθανάτους
θεοῦ
~χορὸς
γενοίμαν
ἄφοβος
|
[0] |
ἐμβεβὼς
δίφροις}
~Ἥλιε,
θοαῖς
ἵπποισιν
|
εἱλίσσων |
φλόγα,
~ὡς
δυστυχῆ
Θήβαισι
τῆι |
[1450] |
παρὰ
γὰρ
λεύσσειν
~πτώματα
νεκρῶν
|
τρισσῶν |
ἤδη
~τάδε
πρὸς
μελάθροις
κοινῶι |
[350] |
ἀπελαθεὶς
ξένην
πόλιν
~ναίω,
δι´
|
ὄσσων |
νᾶμ´
ἔχων
δακρύρροον.
~ἀλλ´,
ἐκ |
[1550] |
δὲ
τέθριππά
γ´
ἔθ´
ἅρματα
|
λεύσσων
|
~ἀελίου
τάδε
σώματα
νεκρῶν
~ὄμματος |
[1000] |
θανάτου
δῶρον
οὐκ
αἰσχρὸν
πόλει
|
~δώσων, |
νόσου
δὲ
τήνδ´
ἀπαλλάξω
χθόνα. |
[250] |
Θηβαῖος
λεώς.
~(ΧΟΡΟΣ)
{ὦ
συγγένεια
|
τῶν |
Ἀγήνορος
τέκνων,
~ἐμῶν
τυράννων,
ὧν |
[1650] |
~(ΚΡΕΩΝ)
ἓν
τοῦτ´
ἂν
εἴη
|
τῶν |
ἀπορρήτων
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
ἀμφὶ |
[700] |
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
λέγει
δὲ
δὴ
τί
|
τῶν |
ἐκεῖ
νεώτερον;
~(ΚΡΕΩΝ)
μέλλειν
πέριξ |
[350] |
καὶ
πέπλους
μελαγχίμους
~ἔχουσαν·
οἴμοι
|
τῶν |
ἐμῶν
ἐγὼ
κακῶν,
~ὡς
δεινὸν |
[900] |
ἔχειν;
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
{κλύοις
ἂν
ἤδη
|
τῶν |
ἐμῶν
θεσπισμάτων.
~πρῶτον
δ´
ἐκεῖνο |
[1200] |
κἀκπέφευγε
γῆ.
~Κρέων
δ´
ἔοικε
|
τῶν |
ἐμῶν
νυμφευμάτων
~τῶν
τ´
Οἰδίπου |
[400] |
ἀνθρώποισι
τιμιώτατα
~δύναμίν
τε
πλείστην
|
τῶν |
ἐν
ἀνθρώποις
ἔχει.
~ἁγὼ
μεθήκω |
[1250] |
~νίκης
τε
σῆμα
καὶ
τὸ
|
τῶν |
ἡσσωμένων.
~ἀλλ´,
εἴ
τιν´
ἀλκὴν |
[550] |
χρήματ´
ἴδια
κέκτηνται
βροτοί,
~τὰ
|
τῶν |
θεῶν
δ´
ἔχοντες
ἐπιμελούμεθα·
~ὅταν |
[1200] |
εἴην
ἐγώ.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καλῶς
τὰ
|
τῶν |
θεῶν
καὶ
τὰ
τῆς
τύχης |
[350] |
τί
ταῦτα;
δεῖ
φέρειν
τὰ
|
τῶν |
θεῶν.
~ὅπως
δ´
ἔρωμαι,
μή |
[950] |
τοῖσι
χρωμένοις
λέγων
~ἀδικεῖ
τὰ
|
τῶν |
θεῶν.
Φοῖβον
ἀνθρώποις
μόνον
~χρῆν |
[0] |
ἐξεφοίνισσον
ποδῶν.
~ὅθεν
(τί
τἀκτὸς
|
τῶν |
κακῶν
με
δεῖ
λέγειν;
~παῖς |
[350] |
ἅ
τις
φρονεῖ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς
|
τῶν |
κρατούντων
ἀμαθίας
φέρειν
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[600] |
πατρίδ´
~ἐπεστρατευμένου;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
καὶ
θεῶν
|
τῶν |
λευκοπώλων
δώμαθ´
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
οἳ
~στυγοῦσί |
[150] |
~σμικράς
τ´
ἀφορμὰς
ἢν
λάβωσι
|
τῶν |
λόγων
~πλείους
ἐπεσφέρουσιν·
ἡδονὴ
δέ |
[550] |
κρατοῦντα
τῆσδ´
ἄνακτ´
εἶναι
χθονός·
|
~τῶν |
μακρῶν
δ´
ἀπαλλαγεῖσα
νουθετημάτων
μ´ |
[1550] |
~ὄμματος
αὐγαῖς
σαῖς
ἐπενώμας;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
|
τῶν |
μὲν
ἐμῶν
τεκέων
φανερὸν
κακόν· |
[500] |
ἀλλ´
ἡμπειρία
~ἔχει
τι
λέξαι
|
τῶν |
νέων
σοφώτερον.
~τί
τῆς
κακίστης |
[850] |
~{ἐκεῖνο
μὲν
γὰρ
πρῶτον
ἦν,
|
τῶν |
Οἰδίπου
~μηδένα
πολίτην
μηδ´
ἄνακτ´ |
[450] |
χρὴ
μόνον
σκοπεῖν,
~κακῶν
δὲ
|
τῶν |
πρὶν
μηδενὸς
μνείαν
ἔχειν.
~λόγος |
[1500] |
~τίς
Ἑλλὰς
ἢ
βάρβαρος
ἢ
|
~τῶν |
προπάροιθ´
εὐγενετᾶν
~ἕτερος
ἔτλα
κακῶν |
[1650] |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὔκουν
μετασχεῖν
κἀμὲ
δεῖ
|
τῶν |
σῶν
κακῶν;
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
αἰσχρὰ
φυγὴ |
[1350] |
τέρμον´,
Ἰοκάστη,
βίου
~γάμων
τε
|
τῶν |
σῶν
Σφιγγὸς
αἰνιγμοῖς
ἔτλης.
~{Χο. |
[1200] |
δ´
ἔοικε
τῶν
ἐμῶν
νυμφευμάτων
|
~τῶν |
τ´
Οἰδίπου
δύστηνος
ἀπολαῦσαι
κακῶν, |
[1600] |
ἄθλιοι
κακοῖς.
~ὡς
σὲ
στενάζω
|
τῶν |
τεθνηκότων
πλέον·
~οὐ
γὰρ
τὸ |
[500] |
εὐδαίμονας
~ἐσῆλθε
κἀξῆλθ´
ἐπ´
ὀλέθρωι
|
τῶν |
χρωμένων·
~ἐφ´
ἧι
σὺ
μαίνηι. |
[1150] |
εἱλίξας
δέμας,
~κλίμακος
ἀμείβων
ξέστ´
|
ἐνηλάτων |
βάθρα.
~ἤδη
δ´
ὑπερβαίνοντα
γεῖσα |
[900] |
δράκων
ὁ
γηγενὴς
~ἐγένετο
Δίρκης
|
ναμάτων |
ἐπίσκοπος,
~σφαγέντα
φόνιον
αἷμα
γῆι |
[300] |
τέκνοις·
~σὺν
ἀλαλαῖσι
δ´
αἰὲν
|
αἰαγμάτων
|
~σκότια
κρύπτεται.
~σὲ
δ´,
ὦ |
[1000] |
γάμους
~δυσγάμους
τάλας
~καλλίνικος
ὢν
|
~αἰνιγμάτων |
συνάπτει,
~μιαίνει
δὲ
πτόλιν,
~δι´ |
[850] |
μέλεον
Οἰδίπουν·
~αἵ
θ´
αἱματωποὶ
|
δεργμάτων |
διαφθοραὶ
~θεῶν
σόφισμα
κἀπίδειξις
Ἑλλάδι. |
[650] |
~νάματ´
ἔνυδρα
καὶ
ῥέεθρα
~χλοερὰ
|
δεργμάτων |
κόραισι
~πολυπλάνοις
ἐπισκοπῶν·
~ὃν
ἐπὶ |
[950] |
~(ΚΡΕΩΝ)
πόμπιμος
ὁ
δαίμων.
(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ)
|
χρημάτων |
δὲ
τίς
πόρος;
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐγὼ |
[550] |
χθονός·
~τῶν
μακρῶν
δ´
ἀπαλλαγεῖσα
|
νουθετημάτων |
μ´
ἔα.
~καὶ
σὺ
τῶνδ´ |
[1050] |
συνάπτει,
~μιαίνει
δὲ
πτόλιν,
~δι´
|
αἱμάτων |
δ´
ἀμείβει
~μυσαρὸν
εἰς
ἀγῶνα, |
[1250] |
ὁμογενῆ
ψυχὰν
~δι´
ἀσπίδων,
δι´
|
αἱμάτων; |
~τάλαιν´
ἐγὼ
τάλαινα,
~πότερον
ἄρα |
[900] |
χοάς,
~Κάδμωι
παλαιῶν
Ἄρεος
ἐκ
|
μηνιμάτων, |
~ὃς
γηγενεῖ
δράκοντι
τιμωρεῖ
φόνον· |
[1400] |
χέρα
~φωνὴν
μὲν
οὐκ
ἀφῆκεν,
|
ὀμμάτων |
δ´
ἄπο
~προσεῖπε
δακρύοις,
ὥστε |
[1450] |
χερί,
~μῆτερ—
τίθησι
δ´
αὐτὸς
|
ὀμμάτων |
ἔπι—
~καὶ
χαίρετ´·
ἤδη
γάρ |
[1150] |
δεξιὸν
Διὸς
τέρας
~ἰδόντες
ἐξήλαυνον,
|
ἁρμάτων |
ὄχοι
~ἱππῆς
ὁπλῖται,
κἀς
μές´ |
[1100] |
πάντες
ἐμπίπτειν
πύλαις,
~γυμνῆτες
ἱππῆς
|
ἁρμάτων |
τ´
ἐπιστάται;
~ἠχῆς
δ´
ὅπως |
[500] |
~ζεύγνυσθε
δ´
ἵππους,
πεδία
πίμπλαθ´
|
ἁρμάτων, |
~ὡς
οὐ
παρήσω
τῶιδ´
ἐμὴν |
[1700] |
ἥλικας
φάνηθι
σάς.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἅλις
|
ὀδυρμάτων |
ἐμῶν,
~κόρον
ἔχους´
ἐμῶν
κακῶν. |
[900] |
{κλύοις
ἂν
ἤδη
τῶν
ἐμῶν
|
θεσπισμάτων. |
~πρῶτον
δ´
ἐκεῖνο
βούλομαι
σαφῶς |
[1700] |
~τάλαιν´
ἐγὼ
σῶν
συγγόνου
θ´
|
ὑβρισμάτων, |
~ὃς
ἐκ
δόμων
νέκυς
ἄθαπτος |
[50] |
ἀμνήμων
τύχη
~γένοιτο
πολλῶν
δεομένη
|
σοφισμάτων. |
~ζῶν
δ´
ἔστ´
ἐν
οἴκοις· |
[850] |
ὁρᾶις,
ἔχω
~λαβὼν
ἀπαρχὰς
πολεμίων
|
σκυλευμάτων. |
~(ΚΡΕΩΝ)
οἰωνὸν
ἐθέμην
καλλίνικα
σὰ |
[450] |
ἔφυ,
~κοὐ
ποικίλων
δεῖ
τἄνδιχ´
|
ἑρμηνευμάτων· |
~ἔχει
γὰρ
αὐτὰ
καιρόν·
ὁ |
[900] |
οὐ
γὰρ
σῶν
με
δεῖ
|
μαντευμάτων. |
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπόλωλεν
ἁλήθει´,
ἐπεὶ
σὺ |
[1200] |
~Κρέων
δ´
ἔοικε
τῶν
ἐμῶν
|
νυμφευμάτων
|
~τῶν
τ´
Οἰδίπου
δύστηνος
ἀπολαῦσαι |
[550] |
Διί,
~πῶς
δ´
αὖ
κατάρξηι
|
θυμάτων, |
ἑλὼν
πάτραν,
~καὶ
σκῦλα
γράψεις |
[500] |
μέτροις,
~σὺ
δ´
οὐκ
ἀνέξηι
|
δωμάτων |
ἔχων
ἴσον;
~{καὶ
τῶιδ´
ἀπονεῖμαι; |
[1050] |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
~ὠή,
τίς
ἐν
πύλαισι
|
δωμάτων |
κυρεῖ;
~ἀνοίγετ´,
ἐκπορεύετ´
Ἰοκάστην
δόμων. |
[1250] |
ἔκπληξιν
νέαν
~φίλοις
ἀυτεῖς
τῶνδε
|
δωμάτων |
πάρος;
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
θύγατερ,
ἔρρει |
[450] |
δεῖται
σοφῶν.
~ἐγὼ
δὲ
πατρὸς
|
δωμάτων |
προυσκεψάμην
~τοὐμόν
τε
καὶ
τοῦδ´, |
[900] |
δυστυχεῖς;
~(ΚΡΕΩΝ)
ὦ
πρός
σε
|
γονάτων |
καὶ
γερασμίου
τριχός.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
τί |
[1400] |
Πολυνείκης
πίτνει.
~ὁ
δ´,
ὡς
|
κρατῶν |
δὴ
καὶ
νενικηκὼς
μάχηι,
~ξίφος |
[950] |
χθονός.
~αἰσχρὸν
γάρ·
οἱ
μὲν
|
θεσφάτων |
ἐλεύθεροι
~κοὐκ
εἰς
ἀνάγκην
δαιμόνων |
[900] |
δὲ
σοῦ.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἀπελθέτω
νυν
|
θεσφάτων |
ἐμῶν
ἑκάς.
~(ΚΡΕΩΝ)
ἐμὸς
πεφυκὼς |
[900] |
σωτηρίας.
~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
ἄκουε
δή
νυν
|
θεσφάτων |
ἐμῶν
ὁδόν
~{ἃ
δρῶντες
ἂν |
[1250] |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
θύγατερ,
ἔρρει
σῶν
|
κασιγνήτων |
βίος.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
πῶς
εἶπας;
(ΙΟΚΑΣΤΗ) |
[1650] |
ἓν
τοῦτ´
ἂν
εἴη
τῶν
|
ἀπορρήτων |
πόλει.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἀλλ´
ἀμφὶ
τραύματ´ |
[1350] |
ἐμὴν
~καθαιματῶσαι
δεξιὰν
νικηφόρον.
~{αἴσχιστον
|
αἰτῶν |
στέφανον,
ὁμογενῆ
κτανεῖν.
~πολλοῖς
δ´ |
[50] |
ἂν
προυξερευνήσω
στίβον,
~μή
τις
|
πολιτῶν |
ἐν
τρίβωι
φαντάζεται,
~κἀμοὶ
μὲν |
[450] |
πορθεῖν
πατρίδα
μήτε
προσφέρειν
~πύργοισι
|
πηκτῶν |
κλιμάκων
προσαμβάσεις·
~ἃ
μὴ
κυρήσας |
[1550] |
εἴη
δ´
εὐτυχέστερος
βίος.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
οἴκτων |
μὲν
ἤδη
λήγεθ´,
ὡς
ὥρα |
[650] |
~Περσέφασσα
καὶ
φίλα
~Δαμάτηρ
θεά,
|
~πάντων |
ἄνασσα,
πάντων
δὲ
Γᾶ
τροφός, |
[650] |
φίλα
~Δαμάτηρ
θεά,
~πάντων
ἄνασσα,
|
πάντων |
δὲ
Γᾶ
τροφός,
~κτήσαντο·
πέμπε |
[1450] |
Πολυνείκη
δορί,
~οἱ
δ´
ὡς
|
θανόντων |
οὐδαμοῦ
νίκη
πέλοι.
~κἀν
τῶιδ´ |
[1700] |
ἐπὶ
πρόσωπα
δυστυχῆ.
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
ἰδού,
|
θανόντων |
σῶν
τέκνων
ἅπτου
χερί.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[1450] |
δ´
αἷμα
μυρίον
νεκρῶν
~λόγχαις
|
πιτνόντων. |
ὡς
δ´
ἐνικῶμεν
μάχηι,
~οἱ |
[1100] |
ὄμματα
~βλέποντα,
τὰ
δὲ
κρύπτοντα
|
δυνόντων |
μέτα,
~ὡς
ὕστερον
θανόντος
εἰσορᾶν |
[1450] |
μελάθροις
κοινῶι
θανάτωι
~σκοτίαν
αἰῶνα
|
λαχόντων. |
~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
οὐ
προκαλυπτομένα
βοτρυώδεος
ἁβρὰ |
[350] |
τις
φρονεῖ.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τὰς
τῶν
|
κρατούντων |
ἀμαθίας
φέρειν
χρεών.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
καὶ |
[1600] |
κακοῖς.
~ὡς
σὲ
στενάζω
τῶν
|
τεθνηκότων |
πλέον·
~οὐ
γὰρ
τὸ
μέν |
[1300] |
Οἰδίπου
τάδε,
~παίδων
ὁμοίαις
συμφοραῖς
|
ὀλωλότων; |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὥστ´
ἂν
δακρῦσαί
γ´, |
[1700] |
ὁρᾶι
Δίκα
κακοὺς
~οὐδ´
ἀμείβεται
|
βροτῶν |
ἀσυνεσίας.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
ὅδ´
εἰμὶ
μοῦσαν |
[50] |
εἰ
σοφὸς
πέφυκας,
οὐκ
ἐᾶν
|
βροτῶν
|
~τὸν
αὐτὸν
αἰεὶ
δυστυχῆ
καθεστάναι. |
[1600] |
ἢ
καταστέφων
ἁλῶι
~ἢ
γῆι
|
καλύπτων |
θάνατον
ἀνταλλάξεται·
~ἐᾶν
δ´
ἄκλαυτον, |
[900] |
ἥ
ποθ´
ἡμῖν
χρυσοπήληκα
στάχυν
|
~Σπαρτῶν |
ἀνῆκεν·
ἐκ
γένους
δὲ
δεῖ |
[1200] |
ἐκόσμουν,
τῆσδε
μὲν
πρόμον
χθονὸς
|
~Σπαρτῶν |
ἀριστῆς,
τὸν
δὲ
Δαναϊδῶν
ἄκροι. |
[750] |
βαίνων
~ἱππείαισι
θοάζεις,
~Ἀργείοις
ἐπιπνεύσας
|
~Σπαρτῶν |
γένναι
~ἀσπιδοφέρμονα
θίασον
ἔνοπλον
~ἀντίπαλον |
[900] |
δ´
ἐνθάδ´
ἡμῖν
λοιπὸς
εἶ
|
Σπαρτῶν |
γένους
~ἀκέραιος
ἔκ
τε
μητρὸς |
[1200] |
~νίσεσθε,
βίοτον
μὴ
λιπόντες
ἐνθάδε·
|
~Σπαρτῶν |
τε
λαὸς
ἅλις
ὃς
κεῖται |
[1100] |
ἐπ´
ἀσπίδι
~ἐπίσημα
πῶλοι
δρομάδες
|
ἐσκίρτων |
φόβωι,
~εὖ
πως
στρόφιγξιν
ἔνδοθεν |
[50] |
αὖ
κείνου
πάρα.
~ἀλλ´
οὔτις
|
ἀστῶν |
τοῖσδε
χρίμπτεται
δόμοις,
~κέδρου
παλαιὰν |
[1400] |
τέκνα
~ἔκλαι´,
ἐθρήνει
τὸν
πολὺν
|
μαστῶν |
πόνον
~στένους´,
ἀδελφή
θ´
ἡ |
[200] |
πόντον
ἐλάται
~πλεύσασα
περιρρύτων
~ὑπὲρ
|
ἀκαρπίστων |
πεδίων
~Σικελίας
Ζεφύρου
πνοαῖς
~ἱππεύσαντος |
[700] |
Ἑλλήνων
πάρα.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
θάρσει·
τάχ´
|
αὐτῶν |
πεδίον
ἐμπλήσω
φόνου.
~(ΚΡΕΩΝ)
θέλοιμ´ |
[500] |
βαδίζει
τὸν
ἐνιαύσιον
κύκλον,
~κοὐδέτερον
|
αὐτῶν |
φθόνον
ἔχει
νικώμενον.
~εἶθ´
ἥλιος |
[200] |
~Ἰόνιον
κατὰ
πόντον
ἐλάται
~πλεύσασα
|
περιρρύτων
|
~ὑπὲρ
ἀκαρπίστων
πεδίων
~Σικελίας
Ζεφύρου |
[1500] |
γεραιὸν
~πόδ´
ἢ
δεμνίοις
~δύστανος
|
ἰαύων; |
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
~τί
μ´,
ὦ
παρθένε, |
[400] |
ἦλθον
ἐς
παραστάδας.
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
κοίτας
|
ματεύων, |
ἦι
φυγὰς
πλανώμενος;
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
ἦν |
[0] |
οὑμὸς
πόσις
~τὸν
ἐκτεθέντα
παῖδα
|
μαστεύων |
μαθεῖν
~εἰ
μηκέτ´
εἴη,
καὶ |
[1450] |
ἐρύθημα
προσώπου,
~αἰδομένα
φέρομαι
βάκχα
|
νεκύων, |
~κράδεμνα
δικοῦσα
κόμας
ἀπ´
ἐμᾶς, |
[900] |
δῆτά
σοι
τούτου
φράσω;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
κλύων |
γὰρ
ἂν
τέρποιτο
τῆς
σωτηρίας. |
[1300] |
~πότμος
ἄποτμος
ὁ
φόνος
ἕνεκ´
|
Ἐρινύων. |
~{ἀλλὰ
γὰρ
Κρέοντα
λεύσσω
τόνδε |
[250] |
εἴσεται
~παισὶν
Οἰδίπου
φέρων
~πημονὰν
|
Ἐρινύων. |
~Ἄργος
ὦ
Πελασγικόν,
~δειμαίνω
τὰν |
[1050] |
δάμαρ,
~λήξας´
ὀδυρμῶν
πενθίμων
τε
|
δακρύων. |
~(ΙΟΚΑΣΤΗ)
ὦ
φίλτατ´,
οὔ
που |
[250] |
~ὃ
καὶ
δέδοικα
μή
με
|
δικτύων |
ἔσω
~λαβόντες
οὐκ
ἐκφρῶς´
ἀναίμακτον |
[1600] |
~ὃς
ἂν
νεκρὸν
τόνδ´
ἢ
|
καταστέφων |
ἁλῶι
~ἢ
γῆι
καλύπτων
θάνατον |
[1500] |
~ἀγαλάκτοις
παρὰ
μαστοῖς
~ἢ
πρὸς
|
ἀδελφῶν
|
~οὐλόμεν´
ἀικίσματα
νεκρῶν;
~ὀτοτοτοῖ,
λεῖπε |
[450] |
~νοσῶν
ἐν
αὑτῶι
φαρμάκων
δεῖται
|
σοφῶν. |
~ἐγὼ
δὲ
πατρὸς
δωμάτων
προυσκεψάμην
|
[200] |
λατρείαις.
~ὦ
λάμπουσα
πέτρα
πυρὸς
|
~δικορύφων |
σέλας
ὑπὲρ
ἄκρων
~βακχεῖον
Διονύσου, |
[350] |
πόλιν
~ναίω,
δι´
ὄσσων
νᾶμ´
|
ἔχων |
δακρύρροον.
~ἀλλ´,
ἐκ
γὰρ
ἄλγους |
[350] |
κασιγνήτου
κτάνηι,
~ὥστε
ξιφήρη
χεῖρ´
|
ἔχων |
δι´
ἄστεως
~κυκλῶν
πρόσωπον
ἦλθον. |
[1400] |
~τὸν
νοῦν
πρὸς
αὑτὸν
οὐκ
|
ἔχων, |
ἐκεῖσε
δέ.
~ὃ
καί
νιν |
[1700] |
χέρα
φίλαν,
~πάτερ
γεραιέ,
πομπίμαν
|
~ἔχων |
ἔμ´
ὥστε
ναυσιπομπὸν
αὔραν.
~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) |
[550] |
οὖν.
~ἢ
πολλὰ
μοχθεῖν
πόλλ´
|
ἔχων |
ἐν
δώμασιν
~βούληι;
τί
δ´ |
[0] |
ἄπαις
~ἦν
χρόνια
λέκτρα
τἄμ´
|
ἔχων |
ἐν
δώμασιν,
~ἐλθὼν
ἐρωτᾶι
Φοῖβον |
[1100] |
πρὸς
πύλαις
~Τυδεύς,
λέοντος
δέρος
|
ἔχων |
ἐπ´
ἀσπίδι
~χαίτηι
πεφρικός·
δεξιᾶι |
[1100] |
δὲ
Προιτίδας
~πύλας
ἐχώρει
σφάγι´
|
ἔχων |
ἐφ´
ἅρματι
~ὁ
μάντις
Ἀμφιάραος, |
[1150] |
ἐμαίνετο;
~μακραύχενος
γὰρ
κλίμακος
προσαμβάσεις
|
~ἔχων |
ἐχώρει,
καὶ
τοσόνδ´
ἐκόμπασεν,
~μηδ´ |
[500] |
~σὺ
δ´
οὐκ
ἀνέξηι
δωμάτων
|
ἔχων |
ἴσον;
~{καὶ
τῶιδ´
ἀπονεῖμαι;
κἆιτα |
[1100] |
ἐχίδναις
ἀσπίδ´
ἐκπληρῶν
γραφῆι,
~ὕδρας
|
ἔχων |
λαιοῖσιν
ἐν
βραχίοσιν
~Ἀργεῖον
αὔχημ´· |
[1100] |
τῆς
κυναγοῦ
Παρθενοπαῖος
ἔκγονος,
~ἐπίσημ´
|
ἔχων |
οἰκεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει,
~ἑκηβόλοις |
[1100] |
ἐς
πυλώμαθ´
Ἱππομέδων
ἄναξ
~ἔστειχ´
|
ἔχων |
σημεῖον
ἐν
μέσωι
σάκει
~στικτοῖς |
[600] |
οἰκήσω
δόμον.
~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)
τοῦ
μέρους
|
ἔχων |
τὰ
πλείω;
(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
φήμ´·
ἀπαλλάσσου
|
[1100] |
~ὁ
μάντις
Ἀμφιάραος,
οὐ
σημεῖ´
|
ἔχων
|
~ὑβρισμέν´
ἀλλὰ
σωφρόνως
ἄσημ´
ὅπλα. |
[300] |
ἀποζυγείσας
~δόμων
~πόθον
ἀμφιδάκρυτον
ἀεὶ
|
κατέχων
|
~ἀνῆιξεν
μὲν
ξίφους
~ἐπ´
αὐτόχειρά |
[300] |
ματέρος,
~παρηίδων
τ´
ὄρεγμα
δὸς
|
~τριχῶν |
τε,
κυανόχρωτι
χαίτας
~πλοκάμωι
δέραν |
[700] |
τὸ
γὰρ
σθένος
βραχύ.
~(ΚΡΕΩΝ)
|
λόχων |
ἄνακτας
ἑπτὰ
προσκεῖσθαι
πύλαις.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) |
[700] |
σὺ
πρὸς
πύλαις
ἑλοῦ.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
|
λόχων |
ἀνάσσειν
ἢ
μονοστόλου
δορός;
~(ΚΡΕΩΝ) |
[1100] |
μοι
θεάματα
~ξύνθημα
παραφέροντι
ποιμέσιν
|
λόχων. |
~καὶ
πρῶτα
μὲν
τόξοισι
καὶ |
[700] |
ἀνάσσειν
ἢ
μονοστόλου
δορός;
~(ΚΡΕΩΝ)
|
λόχων, |
προκρίνας
οἵπερ
ἀλκιμώτατοι.
~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
ξυνῆκ´· |
[400] |
~{ὡς
ἀμφὶ
τείχη
καὶ
ξυνωρίδας
|
λόχων
|
~τάσσων
ἐπέσχον
πόλιν,
ὅπως
κλύοιμί |
[600] |
θεοὺς
μαρτύρομαι
~ὡς
ἄτιμος
οἰκτρὰ
|
πάσχων |
ἐξελαύνομαι
χθονός,
~δοῦλος
ὣς
ἀλλ´ |
[1350] |
ἔτλης.
~{Χο.
πῶς
καὶ
πέπρακται
|
διπτύχων |
παίδων
φόνος
~ἀρᾶς
τ´
ἀγώνισμ´ |
[1150] |
βοᾶι
~πῦρ
καὶ
δικέλλας,
ὡς
|
κατασκάψων |
πόλιν·
~ἀλλ´
ἔσχε
μαργῶντ´
αὐτὸν |