Vers
[100]	οἰκεῖ νάμαθ´, Ἱππομέδων ἄναξ. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)	ἒ	ἔ, ~ὡς γαῦρος, ὡς φοβερὸς
[100]	νάμαθ´, Ἱππομέδων ἄναξ. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἒ	ἔ,	~ὡς γαῦρος, ὡς φοβερὸς εἰσιδεῖν,
[500]	τὸ πλέον ὅστις ἀπολέσας ~τοὔλασσον	ἔλαβε.	πρὸς δὲ τοῖσδ´ αἰσχύνομαι ~ἐλθόντα
[700]	ἐκ λόχου; ~(ΚΡΕΩΝ) εἴπερ σφαλείς	γε	δεῦρο σωθήσηι πάλιν. ~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) ἴσον
[1700]	γενοῦ. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) γενόμεθα γενόμεθ´, ἄθλιοί	~γε	δῆτα Θηβαιᾶν μάλιστα παρθένων. ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
[1600]	οὐχ ἡμῶν, τάδε. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἄφρονά	γε,	καὶ σὺ μῶρος ὃς ἐπίθου
[1200]	ὑπὸ σκότωι. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) οὐκ ἄν	γε	λέξαιμ´ ἐπ´ ἀγαθοῖσί σοι κακά.
[1650]	δίκην πράσσεσθέ νιν. ~(ΚΡΕΩΝ) εἴπερ	γε	πόλεως ἐχθρὸς ἦν οὐκ ἐχθρὸς
[700]	ὁδοὺς ἄλλας τινάς; ~(ΚΡΕΩΝ) πάσας	γε,	πρὶν κίνδυνον εἰσάπαξ μολεῖν. ~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
[600]	ἄμοιρον ἐξελαύνεις. (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) καὶ κατακτενῶ	γε	~πρός. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ὦ πάτερ, κλύεις
[1650]	~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ὦ φίλτατ´, ἀλλὰ στόμα	γε	σὸν προσπτύξομαι. ~(ΚΡΕΩΝ) οὐκ ἐς
[1700]	χρήσιμον φρενῶν. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἐς πατρός	γε	συμφορὰς ~εὐκλεᾶ με θήσει. ~τάλαιν´
[550]	τά γ´ ἀρκοῦνθ´ ἱκανὰ τοῖς	γε	σώφροσιν. ~{οὔτοι τὰ χρήματ´ ἴδια
[700]	νικῆσαι δὲ δεῖ. ~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) βαθύς	γέ	τοι Διρκαῖος ἀναχωρεῖν πόρος. ~(ΚΡΕΩΝ)
[1200]	σοι κακά. ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ἢν μή	γε	φεύγων ἐκφύγηις πρὸς αἰθέρα. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
[1650]	γ´, ἀλλὰ γενναία, πάτερ. ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)	προσάγαγέ	νύν με, μητρὸς ὡς ψαύσω
[1700]	εὑρών. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) Σφιγγὸς ἀναφέρεις ὄνειδος;	~ἄπαγε	τὰ πάρος εὐτυχήματ´ αὐδῶν. ~τάδε
[100]	στράτευμ´ ὅσον. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ~ὄρεγέ νυν	ὄρεγε	γεραιὰν νέαι ~χεῖρ´ ἀπὸ κλιμάκων
[100]	νᾶμα πολεμίων στράτευμ´ ὅσον. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)	~ὄρεγέ	νυν ὄρεγε γεραιὰν νέαι ~χεῖρ´
[1700]	~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἴθ´ ἐς φυγὰν τάλαιναν·	ὄρεγε	χέρα φίλαν, ~πάτερ γεραιέ, πομπίμαν
[1100]	Ἄρεος ἐς μάχην φρονῶν ~Καπανεὺς	προσῆγε	λόχον ἐπ´ Ἠλέκτραις πύλαις· ~σιδηρονώτοις
[1100]	ἡμῶν πάρα. ~{καὶ πρῶτα μὲν	προσῆγε	Νηίσταις πύλαις ~λόχον πυκναῖσιν ἀσπίσιν
[1100]	δὲ Κρηναίαισι Πολυνείκης πύλαις ~Ἄρη	προσῆγε·	Ποτνιάδες δ´ ἐπ´ ἀσπίδι ~ἐπίσημα
[1250]	πρὸς μεταίχμι´· οὐ μελλητέον. ~ἔπειγ´	ἔπειγε,	θύγατερ· ὡς, ἢν μὲν φθάσω
[1200]	~παῖδές τε γάρ μοι ζῶσι	κἀκπέφευγε	γῆ. ~Κρέων δ´ ἔοικε τῶν
[800]	ὡς ἐμὸν κάμνει γόνυ, ~πυκνὴν	δὲ	βαίνων ἤλυσιν μόλις περῶ. ~(ΚΡΕΩΝ)
[1450]	πατρώιας, κεἰ δόμους ἀπώλεσα. ~ξυνάρμοσον	δὲ	βλέφαρά μου τῆι σῆι χερί,
[650]	~Δαμάτηρ θεά, ~πάντων ἄνασσα, πάντων	δὲ	Γᾶ τροφός, ~κτήσαντο· πέμπε πυρφόρους
[350]	ἄνομα μὲν τεκεῖν ἐμέ, ~κακῶς	δὲ	γῆμαι πατέρα σὸν φῦναί τε
[600]	τὰ πλείω; (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) φήμ´· ἀπαλλάσσου	~δὲ	γῆς. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ὦ θεῶν βωμοὶ
[1200]	πρόμον χθονὸς ~Σπαρτῶν ἀριστῆς, τὸν	δὲ	Δαναϊδῶν ἄκροι. ~ἔσταν δὲ λαμπρὼ
[400]	πάτραν, πρόσθεν δ´ ἐμέ. ~πολλοὶ	δὲ	Δαναῶν καὶ Μυκηναίων ἄκροι ~πάρεισι,
[700]	~(ΚΡΕΩΝ) ἔκπληξις ἂν γένοιτο· νικῆσαι	δὲ	δεῖ. ~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) βαθύς γέ τοι
[900]	στάχυν ~Σπαρτῶν ἀνῆκεν· ἐκ γένους	δὲ	δεῖ θανεῖν ~τοῦδ´ ὃς δράκοντος
[450]	μῦθοι πλεῖστον ἀνύτουσιν σοφοῖς. ~σχάσον	δὲ	δεινὸν ὄμμα καὶ θυμοῦ πνοάς·
[1250]	αἰσχύνηι τὰ σά. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) δράσω	δὲ	δὴ τί; (ΙΟΚΑΣΤΗ) συγγόνων λύσεις
[700]	αἰχμάλωτος Ἀργείων πάρα. ~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) λέγει	δὲ	δὴ τί τῶν ἐκεῖ νεώτερον;
[550]	ἥξεις μυρίους λιπὼν νεκρούς; ~ἐρεῖ	δὲ	δή τις· Ὦ κακὰ μνηστεύματα
[1450]	μὲν εὐτυχέστατοι ~τῆιδ´ ἐξέβησαν, οἱ	δὲ	δυστυχέστατοι. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ εἰς ἀκοὰς
[1300]	δύστηνος ἐκόμις´ ἐν χεροῖν. ~βοᾶι	δὲ	δῶμα πᾶν. ἐγὼ δ´ ἥκω
[850]	ἦλθον παισὶ τοῖσιν Οἰδίπου; ~ἐγγὺς	δὲ	θάνατος αὐτόχειρ αὐτοῖς, Κρέον. ~πολλοὶ
[1000]	~ἐλευθερώσω γαῖαν. εἴρηται λόγος. ~{στείχω	δέ,	θανάτου δῶρον οὐκ αἰσχρὸν πόλει
[300]	Ἱσμηνὸς ἐκηδεύθη ~λουτροφόρου χλιδᾶς, ἀνὰ	δὲ	Θηβαίων ~πόλιν ἐσίγαθεν σᾶς ἔσοδοι
[600]	αἱματηρὸν τοὐμὸν ἀργήσει ξίφος. ~τὴν	δὲ	θρέψασάν με γαῖαν καὶ θεοὺς
[350]	καλοῖς βλέπουσαί γ´ ὄμμασιν, μέλλουσι	δέ.	~(ΙΟΚΑΣΤΗ) οὐδ´ ὁ χρόνος αὐτὰς
[650]	χρήιζων ς´, ἄναξ ~Ἐτεόκλεες, πέριξ	δὲ	Καδμείων πύλας ~φυλακάς τ´ ἐπῆλθον
[1150]	αἷμα δ´ ἐς χθόνα, ~χεῖρες	δὲ	καὶ κῶλ´ ὡς κύκλωμ´ Ἰξίονος}
[1100]	ξυνῆψαν ἄστυ Καδμείας χθονός} ~παιὰν	δὲ	καὶ σάλπιγγες ἐκελάδουν ὁμοῦ ~ἐκεῖθεν
[750]	ὥστε μοι μομφὰς ἔχειν. ~{πόλει	δὲ	καὶ σοὶ ταῦτ´ ἐπισκήπτω, Κρέον·
[1400]	ἔγχος σφονδύλοις τ´ ἐνήρμοσεν. ~ὁμοῦ	δὲ	κάμψας πλευρὰ καὶ νηδὺν τάλας
[350]	δόμοισι δρᾶι, ~σκότον δεδορκώς; τί	δὲ	κασίγνηται δύο; ~ἦ που στένουσι
[200]	χρυσοτεύκτοις ~Φοίβωι λάτρις ἐγενόμαν· ~ἔτι	δὲ	Κασταλίας ὕδωρ ~περιμένει με κόμας
[300]	~ξένοισιν ἐν δόμοις ἔχειν, ~ξένον	δὲ	κῆδος ἀμφέπειν, ~ἄλαστα ματρὶ τᾶιδε
[1150]	~χθών, ὥστε δεῖσαι πάντας· ἐκ	δὲ	κλιμάκων ~{ἐσφενδονᾶτο χωρὶς ἀλλήλων μέλη,
[1150]	~ἁμαξοπληθῆ, γεῖς´ ἐπάλξεων ἄπο· ~ξανθὸν	δὲ	κρᾶτα διεπάλυνε καὶ ῥαφὰς ~ἔρρηξεν
[850]	~ὡς δαιμονῶντας κἀνατρέψοντας πόλιν. ~ἐπεὶ	δὲ	κρεῖσσον τὸ κακόν ἐστι τἀγαθοῦ,
[1100]	ὡς πρήσων πόλιν. ~ὁ σὸς	δὲ	Κρηναίαισι Πολυνείκης πύλαις ~Ἄρη προσῆγε·
[1100]	ἄστρων ἐπιτολαῖσιν ὄμματα ~βλέποντα, τὰ	δὲ	κρύπτοντα δυνόντων μέτα, ~ὡς ὕστερον
[1400]	τὰ κοῖλα γαστρὸς εὐλαβούμενος, ~προβὰς	δὲ	κῶλον δεξιὸν δι´ ὀμφαλοῦ ~καθῆκεν
[0]	Ἁρμονίαν ποτὲ ~Πολύδωρον ἐξέφυσε, τοῦ	δὲ	Λάβδακον ~φῦναι λέγουσιν, ἐκ δὲ
[1550]	Ἅιδας, ὤπασε δ´ Ἄρης. ~χαλκόκροτον	δὲ	λαβοῦσα νεκρῶν πάρα φάσγανον εἴσω
[0]	τοῦτο γὰρ πατὴρ ~ἔθετο. γαμεῖ	δὲ	Λάιός μ´· ἐπεὶ δ´ ἄπαις
[1100]	ἐπ´ ἀσπίδι ~χαίτηι πεφρικός· δεξιᾶι	δὲ	λαμπάδα ~Τιτὰν Προμηθεὺς ἔφερεν ὡς
[1200]	τὸν δὲ Δαναϊδῶν ἄκροι. ~ἔσταν	δὲ	λαμπρὼ χρῶμά τ´ οὐκ ἠλλαξάτην
[1350]	~ξυνῆψαν, ἀφρῶι διάβροχοι γενειάδας. ~ἦισσον	δὲ	λόγχαις· ἀλλ´ ὑφίζανον κύκλοις, ~ὅπως
[1200]	τῆι πόλει μὲν εὐτυχῶς, ~ἰδίαι	δὲ	λυπρῶς. ἀλλ´ ἄνελθέ μοι πάλιν,
[1400]	ἐγένετ´, ἀλλ´ ὅμως φίλος. ~θάψον	δέ	μ´, ὦ τεκοῦσα, καὶ σύ,
[350]	ἄστεως ~κυκλῶν πρόσωπον ἦλθον. ἓν	δέ	μ´ ὠφελεῖ, ~σπονδαί τε καὶ
[1000]	τάδ´ ἦν ὁ πράξας. ~ἰάλεμοι	δὲ	ματέρων, ~ἰάλεμοι δὲ παρθένων ~ἐστέναζον
[1600]	θανεῖν νιν ἐξ ἐμοῦ· πέμπει	δέ	με ~μαστὸν ποθοῦντα θηρσὶν ἄθλιον
[1250]	ἠγόρευον παρακαλοῦντες ἐς μάχην. ~μάντεις	δὲ	μῆλ´ ἔσφαζον ἐμπύρους τ´ ἀκμὰς
[400]	ἄκροι ~πάρεισι, λυπρὰν χάριν, ἀναγκαίαν	δέ	μοι ~διδόντες· ἐπὶ γὰρ τὴν
[600]	ἔξιθι χθονός. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ἔξιμεν· πατέρα	δέ	μοι δὸς εἰσιδεῖν. (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) οὐκ
[200]	γύαλα Φοίβου ~Δίρκαν προλιποῦσα. ~νῦν	δέ	μοι πρὸ τειχέων ~θούριος μολὼν
[1650]	~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἀλλ´ εἰ γαμοίμην, σὺ	δὲ	μόνος φεύγοις, πάτερ; ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) μέν´
[450]	ταχὺ τὴν δίκην ἔχει, ~βραδεῖς	δὲ	μῦθοι πλεῖστον ἀνύτουσιν σοφοῖς. ~σχάσον
[1600]	γόνατα μὴ χρώιζειν ἐμά, ~ἐγὼ	δὲ	ναίειν ς´ οὐκ ἐάσαιμ´ ἂν
[850]	θάνατος αὐτόχειρ αὐτοῖς, Κρέον. ~πολλοὶ	δὲ	νεκροὶ περὶ νεκροῖς πεπτωκότες ~Ἀργεῖα
[550]	σῶσαι θέλεις, ~ἐρεῖς τυραννεῖν; ἢν	δὲ	νικήσηι ς´ ὅδε ~Ἀργεῖά τ´
[0]	νιν Ἑλλὰς ὠνόμαζεν Οἰδίπουν} ~Πολύβου	δέ	νιν λαβόντες ἱπποβουκόλοι ~φέρους´ ἐς
[650]	ὑπὲρ ἄκρων ~ὅρων χθονός· σιδαρόφρων	~δέ	νιν φίλαι ξυνῆψε γᾶι φόνος
[0]	εἷρπ´ ἄναυδος, μέγα φρονῶν· πῶλοι	δέ	νιν ~χηλαῖς τένοντας ἐξεφοίνισσον ποδῶν.
[350]	ἄλλως λέγει ~λόγοισι χαίρει, τὸν	δὲ	νοῦν ἐκεῖς´ ἔχει. ~οὕτω δὲ
[1400]	πρὸς αὑτὸν οὐκ ἔχων, ἐκεῖσε	δέ.	~ὃ καί νιν ἔσφηλ´· ἔτι
[750]	φράσαι, ~τοῦδ´ ἐκπυθέσθαι ταῦτ´· ἐγὼ	δὲ	παῖδα σὸν ~Μενοικέα, σοῦ πατρὸς
[50]	ἡ τεκοῦσα παιδὶ συγκοιμωμένη. ~τίκτω	δὲ	παῖδας παιδὶ δύο μὲν ἄρσενας,
[250]	πατρὶς ἡ θρέψασά με, ~Ἀγήνορος	δὲ	παῖδες ἐκ παίδων δορὸς ~Φοίβωι
[0]	ἐκ δὲ τοῦδε Λάιον. ~ἐγὼ	δὲ	παῖς μὲν κλήιζομαι Μενοικέως, ~{Κρέων
[1350]	~κἄβλεψαν ἀλλήλοισι διαδόντες κόρας. ~Ἐτεοκλέης	δὲ	Παλλάδος χρυσάσπιδος ~βλέψας πρὸς οἶκον
[1000]	πράξας. ~ἰάλεμοι δὲ ματέρων, ~ἰάλεμοι	δὲ	παρθένων ~ἐστέναζον οἴκοις· ~ἰηϊήιον βοάν,
[1600]	τῆσδ´ ὅρων ἔξω χθονός. ~κηρύξεται	δὲ	πᾶσι Καδμείοις τάδε· ~ὃς ἂν
[1000]	πάροιθε μαχόμενοι πάτρας ὕπερ, ~ἐγὼ	δέ,	πατέρα καὶ κασίγνητον προδοὺς ~πόλιν
[450]	αὑτῶι φαρμάκων δεῖται σοφῶν. ~ἐγὼ	δὲ	πατρὸς δωμάτων προυσκεψάμην ~τοὐμόν τε
[400]	οὐκ εἶχον ἄν. ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) φίλοι	δὲ	πατρὸς καὶ ξένοι ς´ οὐκ
[100]	παλαιὰν κλίμακ´ ἐκπέρα ποδί· ~σκόπει	δὲ	πεδία καὶ παρ´ Ἱσμηνοῦ ῥοὰς
[250]	μ´ ἔπεμψαν ἐνθάδ´ ἀκροθίνιον. ~μέλλων	δὲ	πέμπειν μ´ Οἰδίπου κλεινὸς γόνος
[1350]	δρῶσι διὰ φίλων ὀρρωδίαν. ~Ἐτεοκλέης	δὲ	ποδὶ μεταψαίρων πέτρον ~ἴχνους ὑπόδρομον,
[550]	δαμασθὲν ἄστυ Θηβαίων τόδε, ~ὄψηι	δὲ	πολλὰς αἰχμαλωτίδας κόρας ~βίαι πρὸς
[550]	~σοὶ μὲν τάδ´ αὐδῶ. σοὶ	δέ,	Πολύνεικες, λέγω· ~ἀμαθεῖς Ἄδραστος χάριτας
[250]	Ἰοκάστη με, παῖς Μενοικέως· ~καλεῖ	δὲ	Πολυνείκη με Θηβαῖος λεώς. ~(ΧΟΡΟΣ)
[1200]	κεῖται νεκρός. ~τοσαῦτ´ ἔλεξε. σὸς	δὲ	Πολυνείκης γόνος ~ἐκ τάξεων ὤρουσε
[800]	ὀδοντοφυᾶ, Θήβαις κάλλιστον ὄνειδος· ~Ἁρμονίας	δέ	ποτ´ εἰς ὑμεναίους ~ἤλυθον οὐρανίδαι,
[1100]	Ἀταλάντην κάπρον ~χειρουμένην Αἰτωλόν. ἐς	δὲ	Προιτίδας ~πύλας ἐχώρει σφάγι´ ἔχων
[1050]	κοὐκ ἀνήρπασται πόλις. ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ἦλθον	δὲ	πρὸς κίνδυνον Ἀργείου δορός; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
[50]	μὲν Ἱσμήνην πατὴρ ~ὠνόμασε, τὴν	δὲ	πρόσθεν Ἀντιγόνην ἐγώ. ~μαθὼν δὲ
[1050]	~καλλίνικος ὢν ~αἰνιγμάτων συνάπτει, ~μιαίνει	δὲ	πτόλιν, ~δι´ αἱμάτων δ´ ἀμείβει
[250]	~ὧν μέτεστί μοι πόνων. ~ἀμφὶ	δὲ	πτόλιν νέφος ~ἀσπίδων πυκνὸν φλέγει,
[1650]	ἔχους´ ὁμοῦ κακά. ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) Ἐτεοκλέους	δὲ	πτῶμα Πολυνείκους τε ποῦ; ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
[0]	καὶ πόσιν πείθει τεκεῖν. ~ἤδη	δὲ	πυρσαῖς γένυσιν ἐξανδρούμενος ~παῖς οὑμὸς
[900]	ἥψατ´, ἀλλ´ ἔχει λέχος} ~οὗτος	δὲ	πῶλος τῆιδ´ ἀνειμένος πόλει ~θανὼν
[1150]	~ἠπειγόμεσθα, τοῦτο παύσαντες νοσοῦν. ~Καπανεὺς	δὲ	πῶς εἴποιμ´ ἂν ὡς ἐμαίνετο;
[150]	ὁρῶ δῆτ´ οὐ σαφῶς, ὁρῶ	δέ	πως ~μορφῆς τύπωμα στέρνα τ´
[0]	μάθοι, ~τούτωι ξυνάψειν λέκτρα. τυγχάνει	δέ	πως ~μούσας ἐμὸς παῖς Οἰδίπους
[1450]	δ´ εἰς ὅπλ´ ἦισσον· εὖ	δέ	πως προμηθίαι ~καθῆστο Κάδμου λαὸς
[1400]	Πολυνείκης τάδε· ~Ἀπωλόμεσθα, μῆτερ· οἰκτίρω	δέ	σε ~καὶ τήνδ´ ἀδελφὴν καὶ
[50]	ἑκόντα τήνδε Πολυνείκη χθόνα, ~Ἐτεοκλέα	δὲ	σκῆπτρ´ ἔχειν μένοντα γῆς, ~ἐνιαυτὸν
[400]	~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) ~μῆτερ, πάρειμι· τὴν χάριν	δὲ	σοὶ διδοὺς ~ἦλθον. τί χρὴ
[900]	ὅδ´ οὐ μακρὰν ἄπεστι, πλησίον	δὲ	σοῦ. ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) ἀπελθέτω νυν θεσφάτων
[1000]	ἐποτότυζε ~διαδοχαῖς ἀνὰ πτόλιν. ~βροντᾶι	δὲ	στεναγμὸς ~ἀχά τ´ ἦν ὅμοιος,
[550]	ζητεῖς ἔχειν ~{γενήσεται Θήβαισι, φιλότιμος	δὲ	σύ} ~σοὶ μὲν τάδ´ αὐδῶ.
[50]	πτυχὰς ~Ζεῦ, σῶσον ἡμᾶς, δὸς	δὲ	σύμβασιν τέκνοις. ~χρῆν δ´, εἰ
[800]	ματρὶ λόχευμα μίασμα πατρός· ~ἡ	δὲ	συναίμονος εἰς λέχος ἦλθεν. ~ἔτεκες,
[450]	τοῦδέ τ´ ἐνδέξηι λόγους. ~παραινέσαι	δὲ	σφῶιν τι βούλομαι σοφόν· ~ὅταν
[1550]	ἐμῶν τεκέων φανερὸν κακόν· ~ἁ	δὲ	τάλαιν´ ἄλοχος τίνι μοι, τέκνον,
[50]	δὲ πρόσθεν Ἀντιγόνην ἐγώ. ~μαθὼν	δὲ	τἀμὰ λέκτρα μητρώιων γάμων ~ὁ
[1100]	ὕστερον θανόντος εἰσορᾶν παρῆν. ~Ὁμολωίσιν	δὲ	τάξιν εἶχε πρὸς πύλαις ~Τυδεύς,
[350]	δὲ νοῦν ἐκεῖς´ ἔχει. ~οὕτω	δὲ	τάρβους ἐς φόβον τ´ ἀφικόμην
[1150]	καλλιτόξωι μητρὶ Μαινάλου κόρηι. ~ἐπεὶ	δὲ	τάσδ´ ἐσεῖδεν εὐτυχεῖς πάλας, ~ἄλλας
[1550]	(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) δι´ ὀδύνας ἔβας· ~εἰ	δὲ	τέθριππά γ´ ἔθ´ ἅρματα λεύσσων
[1100]	ἐν βραχίοσιν ~Ἀργεῖον αὔχημ´· ἐκ	δὲ	τειχέων μέσων ~δράκοντες ἔφερον τέκνα
[50]	~χρυσηλάτοις πόρπαισιν αἱμάξας κόρας. ~ἐπεὶ	δὲ	τέκνων γένυς ἐμῶν σκιάζεται, ~κλήιθροις
[1550]	φάσγανον εἴσω ~σαρκὸς ἔβαψεν, ἄχει	δὲ	τέκνων ἔπες´ ἀμφὶ νεκροῖσιν. ~πάντα
[750]	ἡδὺς ἐς λόγους ἀφίξεται, ~ἐγὼ	δὲ	τέχνην μαντικὴν ἐμεμψάμην ~ἤδη πρὸς
[50]	ἔπαθλα τῆσδε λαμβάνει χθονός, ~γαμεῖ	δὲ	τὴν τεκοῦσαν οὐκ εἰδὼς τάλας
[1000]	οὐκ αἰσχρὸν πόλει ~δώσων, νόσου	δὲ	τήνδ´ ἀπαλλάξω χθόνα. ~εἰ γὰρ
[50]	δ´ ἔστ´ ἐν οἴκοις· πρὸς	δὲ	τῆς τύχης νοσῶν ~ἀρὰς ἀρᾶται
[950]	Αἰτωλίδ´ ἐς γῆν. (ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ) ἐκ	δὲ	τῆσδε ποῖ περῶ; ~(ΚΡΕΩΝ) Θεσπρωτὸν
[1300]	πρὸς πεπραγμένοισιν ἄλλοις πήμασιν. λέγεις	δὲ	τί; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) οὐκέτ´ εἰσὶ σῆς
[200]	τῶν λόγων ~πλείους ἐπεσφέρουσιν· ἡδονὴ	δέ	τις ~γυναιξὶ μηδὲν ὑγιὲς ἀλλήλας
[450]	πεπονθώς, ὡς σὺ φήις· κριτὴς	δέ	τις ~θεῶν γένοιτο καὶ διαλλακτὴς
[400]	~ἦλθον. τί χρὴ δρᾶν; ἀρχέτω	δέ	τις λόγου. ~{ὡς ἀμφὶ τείχη
[950]	πόμπιμος ὁ δαίμων. (ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ) χρημάτων	δὲ	τίς πόρος; ~(ΚΡΕΩΝ) ἐγὼ πορεύσω
[1350]	ἀργὸν ὥστε γίγνεσθαι δόρυ. ~{πλείων	δὲ	τοῖς ὁρῶσιν ἐστάλασς´ ἱδρὼς ~ἢ
[500]	ὅστις ἀπολέσας ~τοὔλασσον ἔλαβε. πρὸς	δὲ	τοῖσδ´ αἰσχύνομαι ~ἐλθόντα σὺν ὅπλοις
[1450]	γὰρ αὐχένος ~ὠθεῖ σίδηρον, ἐν	δὲ	τοῖσι φιλτάτοις ~θανοῦσα κεῖται περιβαλοῦς´
[700]	~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) ἴσον φέρει νύξ, τοῖς	δὲ	τολμῶσιν πλέον. ~(ΚΡΕΩΝ) ἐνδυστυχῆσαι δεινὸν
[450]	ἔξω τῆσδ´ ἀποστεῖλαι χθονός, ~οἰκεῖν	δὲ	τὸν ἐμὸν οἶκον ἀνὰ μέρος
[0]	τε δεσποίνης χέρας ~ἔθηκαν. ἡ	δὲ	τὸν ἐμὸν ὠδίνων πόνον ~μαστοῖς
[750]	ταφῆναι τῆιδε Θηβαίαι χθονί, ~θνήισκειν	δὲ	τὸν θάψαντα, κἂν φίλων τις
[0]	δὲ Λάβδακον ~φῦναι λέγουσιν, ἐκ	δὲ	τοῦδε Λάιον. ~ἐγὼ δὲ παῖς
[1550]	~οὐδ´ ἐχθρὸς ὤν σοι, διὰ	δὲ	τοὺς ἀλάστορας ~τοὺς σοὺς δεδοικὼς
[1450]	~σκυλεύματ´ εἴσω τειχέων ἐπέμπομεν. ~ἄλλοι	δὲ	τοὺς θανόντας Ἀντιγόνης μέτα ~νεκροὺς
[900]	αἴνει κακά. ~(ΚΡΕΩΝ) σίγα· πόλει	δὲ	τούσδε μὴ λέξηις λόγους. ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
[1150]	σός, εἱπόμην δ´ ἐγώ. ~ὁρῶ	δὲ	Τυδέα καὶ παρασπιστὰς πυκνοὺς ~Αἰτωλίσιν
[1200]	τόνδ´, οἶκον οἰκήσω μόνος, ~ἡσσώμενος	δὲ	τῶιδε παραδώσω μόνωι· ~ὑμεῖς δ´
[450]	ταῦτα χρὴ μόνον σκοπεῖν, ~κακῶν	δὲ	τῶν πρὶν μηδενὸς μνείαν ἔχειν.
[450]	τῆς δίκης πειράσομαι ~δρᾶν. μάρτυρας	δὲ	τῶνδε δαίμονας καλῶ ~ὡς πάντα
[1600]	οὐκ ἐάσαιμ´ ἂν χθόνα. ~νεκρῶν	δὲ	τῶνδε τὸν μὲν ἐς δόμους
[500]	ταῦτ´ ἴτω μὲν πῦρ, ἴτω	δὲ	φάσγανα, ~ζεύγνυσθε δ´ ἵππους, πεδία
[1350]	ς´ εἰδέναι τὰ δρώμενα} ~ἐπεὶ	δὲ	χαλκέοις σῶμ´ ἐκοσμήσανθ´ ὅπλοις ~οἱ
[250]	μὴ δόλος τις ἦι. ~ὡπλισμένος	δὲ	χεῖρα τῶιδε φασγάνωι ~τὰ πίστ´
[1150]	~βάλλει κεραυνῶι Ζεύς νιν· ἐκτύπησε	δὲ	~χθών, ὥστε δεῖσαι πάντας· ἐκ
[550]	θεῶν δ´ ἔχοντες ἐπιμελούμεθα· ~ὅταν	δὲ	χρήιζως´ αὔτ´ ἀφαιροῦνται πάλιν· ~ὁ
[150]	γυναικῶν πρὸς δόμους τυραννικούς· ~φιλόψογον	δὲ	χρῆμα θηλειῶν ἔφυ, ~σμικράς τ´
[200]	δ´, εἴ τι πείσεται ~ἑπτάπυργος	ἅδε	γᾶ, ~Φοινίσσαι χώραι. φεῦ φεῦ.
[1200]	στρατηλάται, ~Δαναῶν ἀριστῆς, οἵπερ ἤλθετ´	ἐνθάδε,	~Κάδμου τε λαός, μήτε Πολυνείκους
[200]	Ἀγηνοριδᾶν ~ὁμογενεῖς ἐπὶ Λαΐου ~πεμφθεῖς´	ἐνθάδε	πύργους. ~ἴσα δ´ ἀγάλμασι χρυσοτεύκτοις
[1200]	χθόνα ~νίσεσθε, βίοτον μὴ λιπόντες	ἐνθάδε·	~Σπαρτῶν τε λαὸς ἅλις ὃς
[1600]	~(ΚΡΕΩΝ) Ἐτεοκλέους βουλεύματ´, οὐχ ἡμῶν,	τάδε.	~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἄφρονά γε, καὶ σὺ
[1650]	μοχθεῖς· οὐ γὰρ ἂν τύχοις	τάδε.	~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) σὺ δ´ ἀλλὰ νεκρῶι
[1400]	~γραῖάν τε μητέρ´ εἶπε Πολυνείκης	τάδε·	~Ἀπωλόμεσθα, μῆτερ· οἰκτίρω δέ σε
[100]	ὦ γέρον, πῶς αἰσθάνηι σαφῶς	τάδε;	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) σημεῖ´ ἰδὼν τότ´ ἀσπίδων
[1200]	λόγους. ~πάντες δ´ ἐπερρόθησαν Ἀργεῖοι	τάδε	~Κάδμου τε λαὸς ὡς δίκαι´
[1600]	καὶ σὺ μῶρος ὃς ἐπίθου	τάδε.	~(ΚΡΕΩΝ) πῶς; τἀντεταλμέν´ οὐ δίκαιον
[750]	δεινά τις Ἔρις θεός, ἃ	τάδε	~μήσατο πήματα γᾶς βασιλεῦσιν ~{Λαβδακίδαις
[1600]	χθονός. ~κηρύξεται δὲ πᾶσι Καδμείοις	τάδε·	~ὃς ἂν νεκρὸν τόνδ´ ἢ
[1300]	πόλει. ~ὦ δώματ´ εἰσηκούσατ´ Οἰδίπου	τάδε,	~παίδων ὁμοίαις συμφοραῖς ὀλωλότων; ~(ΧΟΡΟΣ)
[50]	αὐτὰ δ´ ἐλθὼν ἑπτάπυλα τείχη	τάδε	~πατρῶι´ ἀπαιτεῖ σκῆπτρα καὶ μέρη
[1200]	φίλων ~λόγοις ἐθάρσυνόν τε κἀξηύδων	τάδε·	~Πολύνεικες, ἐν σοὶ Ζηνὸς ὀρθῶσαι
[1450]	λεύσσειν ~πτώματα νεκρῶν τρισσῶν ἤδη	~τάδε	πρὸς μελάθροις κοινῶι θανάτωι ~σκοτίαν
[950]	~{λέξει γὰρ ἀρχαῖς καὶ στρατηλάταις	τάδε	~πύλας ἐφ´ ἑπτὰ καὶ λοχαγέτας
[1700]	~ἄπαγε τὰ πάρος εὐτυχήματ´ αὐδῶν.	~τάδε	ς´ ἐπέμενε μέλεα πάθεα, ~φυγάδα
[300]	τέκνον, ~δυσόρφναια δ´ ἀμφὶ τρύχη	τάδε	~σκότι´ ἀμείβομαι· ~ὁ δ´ ἐν
[1550]	γ´ ἔθ´ ἅρματα λεύσσων ~ἀελίου	τάδε	σώματα νεκρῶν ~ὄμματος αὐγαῖς σαῖς
[1500]	ὦ δόμος, ~ἀγκαλέσωμαι, ~τρισσὰ φέρουσα	τάδε	σώματα σύγγονα, ~ματέρα καὶ τέκνα,
[500]	γῆς ἔνερθε, δυνατὸς ὢν δρᾶσαι	τάδε,	~τὴν θεῶν μεγίστην ὥστ´ ἔχειν
[1150]	δ´ εὐτυχὴς ~ἔσται τὸ λοιπὸν	ἥδε	γῆ, θεοῖς μέλει. ~{καὶ νῦν
[850]	χρήιζεις μαθεῖν, ~λέξω. νοσεῖ γὰρ	ἥδε	γῆ πάλαι, Κρέον. ~{ἐξ οὗ
[800]	ἔκβολον οἴκων, ~χρυσοδέτοις περόναις ἐπίσαμον·	~μηδὲ	τὸ παρθένιον πτερόν, οὔρειον τέρας,
[1200]	ἀπελθεῖν, ἀλλὰ μηνῦσαι κακά; ~τὼ	παῖδε	τὼ σὼ μέλλετον, τολμήματα ~αἴσχιστα,
[1700]	πόθι φέρω, τέκνον; ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) τᾶιδε	τᾶιδε	βᾶθί μοι, ~τᾶιδε τᾶιδε πόδα
[650]	~κτήσαντο· πέμπε πυρφόρους ~θεάς, ἄμυνε	τᾶιδε	γᾶι· ~πάντα δ´ εὐπετῆ θεοῖς.
[300]	δὲ κῆδος ἀμφέπειν, ~ἄλαστα ματρὶ	τᾶιδε	Λαΐου ~τε τοῦ πάλαι γένει,
[1700]	τᾶιδε τᾶιδε βᾶθί μοι, ~τᾶιδε	τᾶιδε	πόδα τίθει, ~ὥστ´ ὄνειρον ἰσχύν.
[1700]	~βάκτρα πόθι φέρω, τέκνον; ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)	τᾶιδε	τᾶιδε βᾶθί μοι, ~τᾶιδε τᾶιδε
[1700]	~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) τᾶιδε τᾶιδε βᾶθί μοι,	~τᾶιδε	τᾶιδε πόδα τίθει, ~ὥστ´ ὄνειρον
[1450]	ἄθλιον βίον. ~μήτηρ δ´, ὅπως	ἐσεῖδε	τήνδε συμφοράν, ~ὑπερπαθήσας´ ἥρπας´ ἐκ
[1050]	στὰς μελάνδετον ξίφος ~λαιμῶν διῆκε,	τῆιδε	γῆι σωτηρίαν, ~λόχους ἔνειμεν ἑπτὰ
[750]	τἀμά, Πολυνείκους νέκυν ~μήποτε ταφῆναι	τῆιδε	Θηβαίαι χθονί, ~θνήισκειν δὲ τὸν
[500]	ἑκὼν μεθήσομαι. ~{ἄρχειν παρόν μοι	τῶιδε	δουλεύσω ποτέ; ~πρὸς ταῦτ´ ἴτω
[450]	λαβὼν ~καὶ μὴ δι´ ἔχθρας	τῶιδε	καὶ φθόνου μολὼν ~κακόν τι
[1400]	τέκνω πεσόντ´ ἐλειπέτην βίον, ~ἐν	τῶιδε	μήτηρ ἡ τάλαινα προσπίτνει ~{σὺν
[1350]	δ´ ἀνηλάλαξε Δαναϊδῶν ἅπας. ~κἀν	τῶιδε	μόχθωι γυμνὸν ὦμον εἰσιδὼν ~ὁ
[1200]	οἶκον οἰκήσω μόνος, ~ἡσσώμενος δὲ	τῶιδε	παραδώσω μόνωι· ~ὑμεῖς δ´ ἀγῶν´
[1550]	νεκροῖσιν. ~πάντα δ´ ἐν ἄματι	τῶιδε	συνάγαγεν, ~ὦ πάτερ, ἁμετέροισιν ἄχη
[1650]	πόλις. ~(ΚΡΕΩΝ) σαυτὴν ἄρ´ ἐγγὺς	τῶιδε	συνθάψεις νεκρῶι. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἀλλ´ εὐκλεές
[250]	τις ἦι. ~ὡπλισμένος δὲ χεῖρα	τῶιδε	φασγάνωι ~τὰ πίστ´ ἐμαυτῶι τοῦ
[1050]	~ὁρμάσας´ ἐπ´ ἔργον, ~ὅθεν ἐπέσυτο	τάνδε	γαῖαν ~ἁρπαγαῖσι δαιμόνων τις ἄτα.
[650]	~ἰώ, βαρβάροις λιταῖς· ~βᾶθι βᾶθι	τάνδε	γᾶν· ~σοί νιν ἔκγονοι κτίσαν,
[1000]	ἀποστολαῖσιν ~Οἰδίπους ὁ τλάμων ~Θηβαίαν	τάνδε	γᾶν ~τότ´ ἀσμένοις, πάλιν δ´
[600]	νεικέων ἐπώνυμον. ~(ΧΟΡΟΣ) Κάδμος ἔμολε	τάνδε	γᾶν ~Τύριος, ὧι τετρασκελὲς ~μόσχος
[1400]	~ἦν, κάμακος ἀμφοῖν χεῖρ´ ἀπεστερημένοιν.	~ἐνθένδε	κώπας ἁρπάσαντε φασγάνων ~ἐς ταὐτὸν
[1550]	Ἀντιγόνης σέθεν. ~οὔκουν ς´ ἐάσω	τήνδε	γῆν οἰκεῖν ἔτι· ~σαφῶς γὰρ
[500]	ἄν. ~ἀλλ´, εἰ μὲν ἄλλως	τήνδε	γῆν οἰκεῖν θέλει, ~ἔξεστ´· ἐκείνου
[1550]	Τειρεσίας οὐ μή ποτε ~σοῦ	τήνδε	γῆν οἰκοῦντος εὖ πράξειν πόλιν.
[750]	δ´ Εὐλαβείαι, χρησιμωτάτηι θεῶν, ~προσευχόμεσθα	τήνδε	διασῶσαι πόλιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ὦ πολύμοχθος
[1650]	φίλω κεῖσθαι πέλας. ~(ΚΡΕΩΝ) λάζυσθε	τήνδε	κἀς δόμους κομίζετε. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) οὐ
[50]	τὸν νεώτερον πάρος ~φεύγειν ἑκόντα	τήνδε	Πολυνείκη χθόνα, ~Ἐτεοκλέα δὲ σκῆπτρ´
[1450]	βίον. ~μήτηρ δ´, ὅπως ἐσεῖδε	τήνδε	συμφοράν, ~ὑπερπαθήσας´ ἥρπας´ ἐκ νεκρῶν
[550]	ἔθηκε; μήποτ´, ὦ τέκνον, κλέος	~τοιόνδε	σοι γένοιθ´ ὑφ´ Ἑλλήνων λαβεῖν.
[1400]	καὶ πόλιν θυμουμένην ~παρηγορεῖτον, ὡς	τοσόνδε	γοῦν τύχω ~χθονὸς πατρώιας, κεἰ
[600]	σοι, πόλις, γένηται, μὴ ´μέ,	τόνδε	δ´ αἰτιῶ. ~{οὐχ ἑκὼν γὰρ
[1600]	ἐς δόμους χρεὼν ~ἤδη κομίζειν,	τόνδε	δ´, ὃς πέρσων πόλιν ~πατρίδα
[900]	σώσαιτε Καδμείων πόλιν} ~σφάξαι Μενοικέα	τόνδε	δεῖ ς´ ὑπὲρ πάτρας, ~σὸν
[1300]	Ἐρινύων. ~{ἀλλὰ γὰρ Κρέοντα λεύσσω	τόνδε	δεῦρο συννεφῆ ~πρὸς δόμους στείχοντα,
[900]	κεἰς ἀγῶν´ ἔρχηι λόγων. ~δεῖ	τόνδε	θαλάμαις, οὗ δράκων ὁ γηγενὴς
[500]	τοῖσδ´ αἰσχύνομαι ~ἐλθόντα σὺν ὅπλοις	τόνδε	καὶ πορθοῦντα γῆν ~τυχεῖν ἃ
[1200]	ἡμῶν ὕπερ. ~ἐγὼ γὰρ αὐτὸς	τόνδε	κίνδυνον μεθεὶς ~μόνος συνάψω συγγόνωι
[250]	~ἀμπέτασον πύλας. ~κλύεις, ὦ τεκοῦσα	τόνδε	μᾶτερ; ~τί μέλλεις ὑπώροφα μέλαθρα
[900]	~(ΚΡΕΩΝ) τί φήις; τίν´ εἶπας	τόνδε	μῦθον, ὦ γέρον; ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) ἅπερ
[1650]	~(ΚΡΕΩΝ) οὐκ ἔσθ´ ὅπως σὺ	τόνδε	τιμήσεις νέκυν. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ὦ φίλτατ´,
[850]	καλλινίκους Κεκροπίδας ἔθηκ´ ἐγώ· ~καὶ	τόνδε	χρυσοῦν στέφανον, ὡς ὁρᾶις, ἔχω
[1550]	ὡς ὥρα τάφου ~μνήμην τίθεσθαι·	τῶνδε	δ´, Οἰδίπου, λόγων ~ἄκουσον· ἀρχὰς
[450]	δίκης πειράσομαι ~δρᾶν. μάρτυρας δὲ	τῶνδε	δαίμονας καλῶ ~ὡς πάντα πράσσων
[400]	δόρυ. ~ἀλλ´ ἐς σὲ τείνει	τῶνδε	διάλυσις κακῶν, ~{μῆτερ, διαλλάξασαν ὁμογενεῖς
[1300]	~(ΚΡΕΩΝ) καὶ πῶς γένοιτ´ ἂν	τῶνδε	δυσποτμώτερα; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) τέθνηκ´ ἀδελφὴ σὴ
[1250]	μῆτερ, ἔκπληξιν νέαν ~φίλοις ἀυτεῖς	τῶνδε	δωμάτων πάρος; ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ὦ θύγατερ,
[1100]	Καδμείων γνάθοις. ~παρῆν δ´ ἑκάστου	τῶνδέ	μοι θεάματα ~ξύνθημα παραφέροντι ποιμέσιν
[550]	κακὼ σπεύδεις, τέκνον, ~κείνων στέρεσθαι	τῶνδέ	τ´, ἐν μέσωι πεσών. ~μέθετον
[1600]	ἐάσαιμ´ ἂν χθόνα. ~νεκρῶν δὲ	τῶνδε	τὸν μὲν ἐς δόμους χρεὼν
[550]	τυραννεῖν; ἢν δὲ νικήσηι ς´	ὅδε	~Ἀργεῖά τ´ ἔγχη δόρυ τὸ
[600]	πόλλ´ ἀθλία πέφυκ´ ἐγώ. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)	ὅδε	γὰρ εἰς ἡμᾶς ὑβρίζει. (ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
[1650]	~(ΚΡΕΩΝ) τί δ´; οὐ δικαίως	ὅδε	κυσὶν δοθήσεται; ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) οὐκ ἔννομον
[1750]	πάτρας κλεινῆς πολῖται, λεύσσετ´· Οἰδίπου	ὅδε,	~ὃς τὰ κλείν´ αἰνίγματ´ ἔγνων
[150]	ὁ μάντις Ἀμφιάραος, ὦ δέσποιν´,	ὅδε·	~σφάγια δ´ ἅμ´ αὐτῶι, γῆι
[100]	ὕδωρ; ~{λοχαγόν; (ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἄλλος ἄλλος	ὅδε	τευχέων τρόπος. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) τίς δ´
[400]	καὶ μὴν Ἐτεοκλῆς ἐς διαλλαγὰς	ὅδε	~χωρεῖ· σὸν ἔργον, μῆτερ Ἰοκάστη,
[500]	χρήιζει· ταῖς γὰρ ἂν Θήβαις	τόδε	~γένοιτ´ ὄνειδος, εἰ Μυκηναίου δορὸς
[500]	τὸ δ´ ἔργον οὐκ ἔστιν	τόδε.	~ἐγὼ γὰρ οὐδέν, μῆτερ, ἀποκρύψας
[1550]	ὤμοι. ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) αἰαῖ. (ΑΝΤΙΓΟΝΗ) τί	τόδε	καταστένεις; ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) τέκνα. (ΑΝΤΙΓΟΝΗ) δι´
[550]	ἕληι; ~{ὄψηι δαμασθὲν ἄστυ Θηβαίων	τόδε,	~ὄψηι δὲ πολλὰς αἰχμαλωτίδας κόρας
[550]	~τιμᾶις ὑπέρφευ καὶ μέγ´ ἥγησαι	τόδε;	~περιβλέπεσθαι τίμιον; κενὸν μὲν οὖν.
[600]	(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) ὡς τί μ´ ἱστορεῖς	τόδε;	~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ἀντιτάξομαι κτενῶν σε. (ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
[1300]	οἴμοι, τὸ μὲν σημεῖον εἰσορῶ	τόδε,	~σκυθρωπὸν ὄμμα καὶ πρόσωπον ἀγγέλου
[400]	~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) δισσοῖς Ἄδραστος ὤμοσεν γαμβροῖς	τόδε,	~{Τυδεῖ τε κἀμοί, σύγγαμος γάρ
[50]	ἀνοσιωτάτας, ~θηκτῶι σιδήρωι δῶμα διαλαχεῖν	τόδε.	~τὼ δ´ ἐς φόβον πεσόντε,
[550]	ἐπ´ Ἰνάχου ῥοαῖς; ~Θήβας πυρώσας	τάσδε	Πολυνείκης θεοῖς ~ἀσπίδας ἔθηκε; μήποτ´,
[1550]	δ´, Οἰδίπου, λόγων ~ἄκουσον· ἀρχὰς	τῆσδε	γῆς ἔδωκέ μοι ~Ἐτεοκλέης παῖς
[1000]	ἐκ γαίας ποτὲ ~Σπαρτοὺς ἄνακτας	τῆσδε	γῆς ἱδρύσατο. ~ἀλλ´ εἶμι καὶ
[50]	Οἰδίπους Σφιγγὸς μαθών, ~{ὅθεν τύραννος	τῆσδε	γῆς καθίσταται ~καὶ σκῆπτρ´ ἔπαθλα
[700]	τάχα. ~(ΚΡΕΩΝ) σμικρὸν τὸ πλῆθος	τῆσδε	γῆς, οἱ δ´ ἄφθονοι. ~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
[1050]	ὡς κατὰ στέγας ~ἐλθοῦσα τέρψω,	τῆσδε	γῆς σεσωμένης. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἐπεὶ Κρέοντος
[600]	σὺν θεοῖς ~τόνδ´ ἀποκτείνας κρατήσειν	τῆσδε	Θηβαίας χθονός. ~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) ἔξιθ´ ἐκ
[1700]	τῶιδ´ ὑπηρέτει πατρί, ~ἐπεὶ προθυμῆι	τῆσδε	κοινοῦσθαι φυγῆς. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἴθ´ ἐς
[50]	γῆς καθίσταται ~καὶ σκῆπτρ´ ἔπαθλα	τῆσδε	λαμβάνει χθονός, ~γαμεῖ δὲ τὴν
[1200]	Οἰδίπου νεανίαι· ~φίλοι δ´ ἐκόσμουν,	τῆσδε	μὲν πρόμον χθονὸς ~Σπαρτῶν ἀριστῆς,
[1650]	κόνιν. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ναί, πρός σε	τῆσδε	μητρὸς Ἰοκάστης, Κρέον. ~(ΚΡΕΩΝ) μάταια
[950]	ἐς γῆν. (ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ) ἐκ δὲ	τῆσδε	ποῖ περῶ; ~(ΚΡΕΩΝ) Θεσπρωτὸν οὖδας.
[50]	μεθίσταται θρόνων, ~φυγάδα δ´ ἀπωθεῖ	τῆσδε	Πολυνείκη χθονός. ~ὁ δ´ Ἄργος
[1200]	λαὸς ὡς δίκαι´ ἡγούμενοι. ~ἐπὶ	τοῖσδε	δ´ ἐσπείσαντο κἀν μεταιχμίοις ~ὅρκους
[50]	κείνου πάρα. ~ἀλλ´ οὔτις ἀστῶν	τοῖσδε	χρίμπτεται δόμοις, ~κέδρου παλαιὰν κλίμακ´
[400]	σὸν ἔργον, μῆτερ Ἰοκάστη, λέγειν	~τοιούσδε	μύθους οἷς διαλλάξεις τέκνα. ~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ)
[900]	κακά. ~(ΚΡΕΩΝ) σίγα· πόλει δὲ	τούσδε	μὴ λέξηις λόγους. ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) ἀδικεῖν
[1500]	ἄχεσι συνωιδός; ~αἴλινον αἰάγμασιν ἃ	τούσδε	προκλαίω ~μονάδ´ αἰῶνα διάξουσα τὸν
[1250]	δόμων πάρος. ~{οὐκ ἐν χορείαις	οὐδὲ	παρθενεύμασιν ~νῦν σοι προχωρεῖ δαιμόνων
[1600]	ποτ´ εὐγενὲς ~οὐκ ἂν προδοίην,	οὐδέ	περ πράσσων κακῶς. ~(ΚΡΕΩΝ) σοί
[600]	~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ἀλλὰ παρθένους ἀδελφάς. (ΕΤΕΟΚΛΗΣ)	οὐδὲ	τάσδ´ ὄψηι ποτέ. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ὦ
[0]	Λάβδακον ~φῦναι λέγουσιν, ἐκ δὲ	τοῦδε	Λάιον. ~ἐγὼ δὲ παῖς μὲν
[450]	ὄμμασιν βλέπων ~λέξεις τ´ ἄμεινον	τοῦδέ	τ´ ἐνδέξηι λόγους. ~παραινέσαι δὲ
[1050]	κλῆιθρα γᾶς ~καλλίνικα θήσων. ~γενοίμεθ´	ὧδε	ματέρες ~γενοίμεθ´ εὔτεκνοι, φίλα ~Παλλάς,
[1600]	δ´ ἐκλιποῦσα τριπτύχους θρήνους νεκρῶν	~κόμιζε	σαυτήν, Ἀντιγόνη, δόμων ἔσω ~καὶ
[650]	θεοῖς. ~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) χώρει σὺ καὶ	κόμιζε	τὸν Μενοικέως ~Κρέοντ´, ἀδελφὸν μητρὸς
[1000]	βοάν, ~ἰηϊήιον μέλος ~ἄλλος ἄλλοτ´	ἐποτότυζε	~διαδοχαῖς ἀνὰ πτόλιν. ~βροντᾶι δὲ
[150]	τύπωμα στέρνα τ´ ἐξεικασμένα. ~ἀνεμώκεος	εἴθε	δρόμον νεφέλας ~ποσὶν ἐξανύσαιμι δι´
[800]	~ἕστακ´ Ἄρεος στεφάνοισιν. ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) ~ἡγοῦ	πάροιθε,	θύγατερ· ὡς τυφλῶι ποδὶ ~ὀφθαλμὸς
[1000]	ἀσπίδ´ οὐκ ὀκνήσουσιν θανεῖν, ~πύργων	πάροιθε	μαχόμενοι πάτρας ὕπερ, ~ἐγὼ δέ,
[1200]	εὐτυχῶς, ~ἰδίαι δὲ λυπρῶς. ἀλλ´	ἄνελθέ	μοι πάλιν, ~τί τἀπὶ τούτοις
[0]	ἡμέραι ~ἀκτῖν´ ἐφῆκας, Κάδμος ἡνίκ´	ἦλθε	γῆν ~τήνδ´, ἐκλιπὼν Φοίνισσαν ἐναλίαν
[900]	ἐκ τοῦ δ´ ἐμοὶ τόδ´	ἦλθε	καὶ τέκνωι κακόν; ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) {ὀρθῶς
[750]	ἑλεῖν δορὶ ~κτανεῖν θ´, ὃς	ἦλθε	πατρίδα πορθήσων ἐμήν. ~γάμους δ´
[1350]	ὠλένης βαλεῖν ~{κτανεῖν θ´ ὃς	ἦλθε	πατρίδα πορθήσων ἐμήν} ~ἐπεὶ δ´
[100]	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) οὐ γάρ τι φαύλως	ἦλθε	Πολυνείκης χθόνα, ~πολλοῖς μὲν ἵπποις,
[1600]	πέρσων πόλιν ~πατρίδα σὺν ἄλλοις	ἦλθε,	Πολυνείκους νέκυν, ~ἐκβάλετ´ ἄθαπτον τῆσδ´
[500]	ἐς οἴκους καὶ πόλεις εὐδαίμονας	~ἐσῆλθε	κἀξῆλθ´ ἐπ´ ὀλέθρωι τῶν χρωμένων·
[1650]	τί πλημμελήσας, τὸ μέρος εἰ	μετῆλθε	γῆς; ~(ΚΡΕΩΝ) ἄταφος ὅδ´ ἁνήρ,
[500]	ἡλίου πρὸς ἀντολὰς ~καὶ γῆς	ἔνερθε,	δυνατὸς ὢν δρᾶσαι τάδε, ~τὴν
[1050]	πῶς γὰρ Ἀργεῖον δόρυ ~πυλῶν	ἀπεστήσασθε	πυργηρούμενοι; ~λέξον, γέροντα τυφλὸν ὡς
[1200]	δ´ ἀγῶν´ ἀφέντες, Ἀργεῖοι, χθόνα	~νίσεσθε,	βίοτον μὴ λιπόντες ἐνθάδε· ~Σπαρτῶν
[1650]	οὐκ ἔννομον γὰρ τὴν δίκην	πράσσεσθέ	νιν. ~(ΚΡΕΩΝ) εἴπερ γε πόλεως
[550]	ἔχθιστον κακόν. ~(ΧΟΡΟΣ) ὦ θεοί,	γένοισθε	τῶνδ´ ἀπότροποι κακῶν ~καὶ ξύμβασίν
[750]	τὴν δόσιν δ´ ἐχέγγυον ~τὴν	πρόσθε	ποιῶ νῦν ἐπ´ ἐξόδοις ἐμαῖς.
[450]	ἔχειν. ~λόγος μὲν οὖν σὸς	πρόσθε,	Πολύνεικες τέκνον· ~σὺ γὰρ στράτευμα
[1450]	ἔρις στρατηλάταις. ~{οἱ μὲν πατάξαι	πρόσθε	Πολυνείκη δορί, ~οἱ δ´ ὡς
[1400]	εἰς ἧπαρ ξίφος ~Ἐτεοκλέους ὁ	πρόσθε	Πολυνείκης πεσών. ~γαῖαν δ´ ὀδὰξ
[1350]	μόχθωι γυμνὸν ὦμον εἰσιδὼν ~ὁ	πρόσθε	τρωθεὶς στέρνα Πολυνείκους βίαι ~διῆκε
[1650]	δύο φίλω κεῖσθαι πέλας. ~(ΚΡΕΩΝ)	λάζυσθε	τήνδε κἀς δόμους κομίζετε. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
[500]	μὲν πῦρ, ἴτω δὲ φάσγανα,	~ζεύγνυσθε	δ´ ἵππους, πεδία πίμπλαθ´ ἁρμάτων,
[1500]	~δόμους, ἀλαὸν ὄμμα φέρων, ~πάτερ	γεραιέ,	δεῖξον, ~Οἰδιπόδα, σὸν αἰῶνα μέλεον,
[1700]	τάλαιναν· ὄρεγε χέρα φίλαν, ~πάτερ	γεραιέ,	πομπίμαν ~ἔχων ἔμ´ ὥστε ναυσιπομπὸν
[150]	~ἔνσπονδος. (ΑΝΤΙΓΟΝΗ) οὗτος δ´, ὦ	γεραιέ,	τίς κυρεῖ, ~ὃς ἅρμα λευκὸν
[100]	τίς πόθεν γεγώς; ~αὔδασον, ὦ	γεραιέ,	τίς ὀνομάζεται; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) οὗτος Μυκηναῖος
[0]	ὁδὸν ~καὶ χρυσοκολλήτοισιν ἐμβεβὼς δίφροις}	~Ἥλιε,	θοαῖς ἵπποισιν εἱλίσσων φλόγα, ~ὡς
[1350]	δορός. ~βλέψας δ´ ἐς Ἄργος	ἧκε	Πολυνείκης ἀράς· ~Ὦ πότνι´ Ἥρα,
[850]	Θήβαις ἀγών. ~βασιλεὺς μὲν οὖν	βέβηκε	κοσμηθεὶς ὅπλοις ~ἤδη πρὸς ἀλκὴν
[550]	πυρώσας τάσδε Πολυνείκης θεοῖς ~ἀσπίδας	ἔθηκε;	μήποτ´, ὦ τέκνον, κλέος ~τοιόνδε
[50]	~ἐπεί σε μήτηρ παρθενῶνας ἐκλιπεῖν	~μεθῆκε	μελάθρων ἐς διῆρες ἔσχατον ~στράτευμ´
[1350]	πρόσθε τρωθεὶς στέρνα Πολυνείκους βίαι	~διῆκε	λόγχην, κἀπέδωκεν ἡδονὰς ~Κάδμου πολίταις,
[1050]	ἄκρων στὰς μελάνδετον ξίφος ~λαιμῶν	διῆκε,	τῆιδε γῆι σωτηρίαν, ~λόχους ἔνειμεν
[650]	ὀδόντας ~ἐς βαθυσπόρους γύας· ~ἔνθεν	ἐξανῆκε	γᾶ ~πάνοπλον ὄψιν ὑπὲρ ἄκρων
[400]	πέρι. ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ἐνταῦθα Ταλαοῦ παῖς	συνῆκε	θέσφατα; ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) κἄδωκέ γ´ ἡμῖν
[1400]	σκέλος πάλιν ~χωρεῖ, λαβὼν δ´	ἀφῆκε	μάρμαρον πέτρον, ~μέσον δ´ ἄκοντ´
[600]	ὧι τετρασκελὲς ~μόσχος ἀδάματος πέσημα	~δίκε	τελεσφόρον διδοῦσα ~χρησμόν, οὗ κατοικίσαι
[1200]	ζῶσι κἀκπέφευγε γῆ. ~Κρέων δ´	ἔοικε	τῶν ἐμῶν νυμφευμάτων ~τῶν τ´
[400]	με. ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ἡ πατρίς, ὡς	ἔοικε,	φίλτατον βροτοῖς. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) οὐδ´ ὀνομάσαι
[400]	μὴ ´χειν· τὸ γένος οὐκ	ἔβοσκέ	με. ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ἡ πατρίς, ὡς
[900]	θανεῖν ~τοῦδ´ ὃς δράκοντος γένυος	ἐκπέφυκε	παῖς. ~σὺ δ´ ἐνθάδ´ ἡμῖν
[400]	Ταλαοῦ παῖς συνῆκε θέσφατα; ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)	κἄδωκέ	γ´ ἡμῖν δύο δυοῖν νεάνιδας.
[1550]	λόγων ~ἄκουσον· ἀρχὰς τῆσδε γῆς	ἔδωκέ	μοι ~Ἐτεοκλέης παῖς σός, γάμων
[1600]	ἀλλὰ δουλεῦσαί τέ μοι ~δαίμων	ἔδωκε	Πόλυβον ἀμφὶ δεσπότην. ~κτανὼν δ´
[1650]	οὐκ ἐχθρὸς ὤν. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) οὔκουν	ἔδωκε	τῆι τύχηι τὸν δαίμονα; ~(ΚΡΕΩΝ)
[300]	~μυρίαις τ´ ἐν ἁμέραις ~προσεῖδον·	ἀμφίβαλλε	μαστὸν ~ὠλέναισι ματέρος, ~παρηίδων τ´
[250]	πατρώιαν. ~ἰὼ ἰώ· πότνια πότνια,	μόλε	πρόδομος, ~ἀμπέτασον πύλας. ~κλύεις, ὦ
[1250]	σάρκα δ´ ἐμὰν ~ἔλεος ἔλεος	ἔμολε	ματέρος ~δειλαίας. ~δίδυμα τέκεα πότερος
[600]	προνοίαι νεικέων ἐπώνυμον. ~(ΧΟΡΟΣ) Κάδμος	ἔμολε	τάνδε γᾶν ~Τύριος, ὧι τετρασκελὲς
[350]	Οἰδιπόδα· ~πρὸς ἐμὲ γὰρ κακῶν	ἔμολε	τῶνδ´ ἄχη. ~(ΧΟΡΟΣ) δεινὸν γυναιξὶν
[250]	μὲν γῆ πατρὶς ἡ θρέψασά	με,	~Ἀγήνορος δὲ παῖδες ἐκ παίδων
[600]	ἀργήσει ξίφος. ~τὴν δὲ θρέψασάν	με	γαῖαν καὶ θεοὺς μαρτύρομαι ~ὡς
[1600]	ἀποκτείνεις, Κρέον; ~ἀποκτενεῖς γάρ, εἴ	με	γῆς ἔξω βαλεῖς. ~οὐ μὴν
[0]	~ὅθεν (τί τἀκτὸς τῶν κακῶν	με	δεῖ λέγειν; ~παῖς πατέρα καίνει
[900]	χαίρων ἴθ´· οὐ γὰρ σῶν	με	δεῖ μαντευμάτων. ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) ἀπόλωλεν ἁλήθει´,
[900]	μαθεῖν, ~ποῦ ´στιν Μενοικεύς, ὅς	με	δεῦρ´ ἐπήγαγεν; ~(ΚΡΕΩΝ) ὅδ´ οὐ
[250]	μολεῖν. ~ὃ καὶ δέδοικα μή	με	δικτύων ἔσω ~λαβόντες οὐκ ἐκφρῶς´
[900]	σιωπήσαιμεν ἄν. ~(ΚΡΕΩΝ) τί δή	με	δράσεις; παῖδά μου κατακτενεῖς; ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
[900]	γερασμίου τριχός. ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) τί προσπίτνεις	με;	δυσφύλακτ´ αἴνει κακά. ~(ΚΡΕΩΝ) σίγα·
[250]	παῖς Μενοικέως· ~καλεῖ δὲ Πολυνείκη	με	Θηβαῖος λεώς. ~(ΧΟΡΟΣ) {ὦ συγγένεια
[1700]	ἐς πατρός γε συμφορὰς ~εὐκλεᾶ	με	θήσει. ~τάλαιν´ ἐγὼ σῶν συγγόνου
[450]	μολεῖν ~τόνδ´ εἰσεδέξω τειχέων πείσασά	με.	~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ἐπίσχες· οὔτοι τὸ ταχὺ
[400]	´χειν· τὸ γένος οὐκ ἔβοσκέ	με.	~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ἡ πατρίς, ὡς ἔοικε,
[1700]	ἄθαπτος οἴχεται ~μέλεος, ὅν, εἴ	με	καὶ θανεῖν, πάτερ, χρεών, ~σκότια
[800]	κουφίσματα. ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) εἶἑν, πάρεσμεν· τί	με	καλεῖς σπουδῆι, Κρέον; ~(ΚΡΕΩΝ) οὔπω
[200]	~ἔτι δὲ Κασταλίας ὕδωρ ~περιμένει	με	κόμας ἐμᾶς ~δεῦσαι παρθένιον χλιδὰν
[1600]	νιν ἐξ ἐμοῦ· πέμπει δέ	με	~μαστὸν ποθοῦντα θηρσὶν ἄθλιον βοράν·
[1650]	γενναία, πάτερ. ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) προσάγαγέ νύν	με,	μητρὸς ὡς ψαύσω σέθεν. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
[1600]	αὖθις ὁ σπείρας πατὴρ ~κτείνει	με	νομίσας πολέμιον πεφυκέναι· ~χρῆν γὰρ
[250]	ὁ Λαΐου, ~ἔτικτε δ´ Ἰοκάστη	με,	παῖς Μενοικέως· ~καλεῖ δὲ Πολυνείκη
[1450]	ἔπι— ~καὶ χαίρετ´· ἤδη γάρ	με	περιβάλλει σκότος. ~ἄμφω δ´ ἅμ´
[350]	τ´ ἀφικόμην ~μή τις δόλος	με	πρὸς κασιγνήτου κτάνηι, ~ὥστε ξιφήρη
[0]	μιᾶς ἔφυ, ~καλοῦσι δ´ Ἰοκάστην	με·	τοῦτο γὰρ πατὴρ ~ἔθετο. γαμεῖ
[950]	~(ΚΡΕΩΝ) Δελφοὺς περάσας (ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ) ποῖ	με	χρή, πάτερ, μολεῖν; ~(ΚΡΕΩΝ) Αἰτωλίδ´
[600]	τί σοι, πόλις, γένηται, μὴ	´μέ,	τόνδε δ´ αἰτιῶ. ~{οὐχ ἑκὼν
[1650]	δ´ ἀπώλεσεν. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) οὔκουν μετασχεῖν	κἀμὲ	δεῖ τῶν σῶν κακῶν; ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
[400]	ὁμογενεῖς φίλους} ~παῦσαι πόνων σὲ	κἀμὲ	καὶ πᾶσαν πόλιν. ~{πάλαι μὲν
[600]	~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ἀντιτάξομαι κτενῶν σε. (ΕΤΕΟΚΛΗΣ)	κἀμὲ	τοῦδ´ ἔρως ἔχει. ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ὦ
[350]	δαιμόνιον κατεκώμασε ~δώμασιν Οἰδιπόδα· ~πρὸς	ἐμὲ	γὰρ κακῶν ἔμολε τῶνδ´ ἄχη.
[350]	γὰρ ἤρξατ´, ἄνομα μὲν τεκεῖν	ἐμέ,	~κακῶς δὲ γῆμαι πατέρα σὸν
[950]	σὲ φράζειν εἰκός, ἐκπονεῖν δ´	ἐμέ;	~(ΚΡΕΩΝ) Δελφοὺς περάσας (ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ) ποῖ
[400]	κατάξειν ἐς πάτραν, πρόσθεν δ´	ἐμέ.	~πολλοὶ δὲ Δαναῶν καὶ Μυκηναίων
[550]	ἢ ´πὶ τοῖς εἰρημένοις, ~ὥστ´	ἐμὲ	σκήπτρων κρατοῦντα τῆσδ´ ἄνακτ´ εἶναι
[1500]	ἰαύων; ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) ~τί μ´, ὦ	παρθένε,	βακτρεύμασι τυφλοῦ ~ποδὸς ἐξάγαγες ἐς
[1700]	πάρος εὐτυχήματ´ αὐδῶν. ~τάδε ς´	ἐπέμενε	μέλεα πάθεα, ~φυγάδα πατρίδος ἄπο
[0]	νιν κελεύει Λαΐου τροχηλάτης· ~Ὦ	ξένε,	τυράννοις ἐκποδὼν μεθίστασο. ~ὁ δ´
[900]	μῦθον, ὦ γέρον; ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) ἅπερ	πέφηνε,	ταῦτα κἀνάγκη σε δρᾶν. ~(ΚΡΕΩΝ)
[800]	λευρὸν πέδον ἴχνος τιθεῖς´ ἐμὸν	~πρόβαινε,	μὴ σφαλῶμεν· ἀσθενὴς πατήρ· ~κλήρους
[1050]	~τέθνηκεν ἢ ζῆι παῖς ἐμός;	σήμαινέ	μοι. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ζῆι, μὴ τρέσηις,
[1350]	φόνος ~ἀρᾶς τ´ ἀγώνισμ´ Οἰδίπου;	σήμαινέ	μοι. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) τὰ μὲν πρὸ
[1300]	~(ΚΡΕΩΝ) ποῖ κἀπὶ ποίαν συμφοράν;	σήμαινέ	μοι. ~(ΧΟΡΟΣ) ἤκουσε τέκνα μονομάχωι
[1400]	ἐν λυγρῶι πεσήματι, ~μόλις μέν,	ἐξέτεινε	δ´ εἰς ἧπαρ ξίφος ~Ἐτεοκλέους
[150]	καὶ κατὰ στέγας ~ἐν παρθενῶσι	μίμνε	σοῖς, ἐπεὶ πόθου ~ἐς τέρψιν
[1400]	μ´, ὦ τεκοῦσα, καὶ σύ,	σύγγονε,	~ἐν γῆι πατρώιαι, καὶ πόλιν
[1150]	ἐπάλξεων ἄπο· ~ξανθὸν δὲ κρᾶτα	διεπάλυνε	καὶ ῥαφὰς ~ἔρρηξεν ὀστέων, ἄρτι
[650]	τροφός, ~κτήσαντο· πέμπε πυρφόρους ~θεάς,	ἄμυνε	τᾶιδε γᾶι· ~πάντα δ´ εὐπετῆ
[1350]	διεπέρασεν Ἀργεῖον δόρυ· ~στρατὸς δ´	ἀνηλάλαξε	Δαναϊδῶν ἅπας. ~κἀν τῶιδε μόχθωι
[1450]	~ὑπερπαθήσας´ ἥρπας´ ἐκ νεκρῶν ξίφος	~κἄπραξε	δεινά· διὰ μέσου γὰρ αὐχένος
[500]	ἀνθρώποισι καὶ μέρη σταθμῶν ~Ἰσότης	ἔταξε	κἀριθμὸν διώρισεν, ~νυκτός τ´ ἀφεγγὲς
[1100]	ἀραγμοῖς· ὡς δ´ ἐνικῶμεν μάχηι,	~ἔκλαγξε	Τυδεὺς καὶ σὸς ἐξαίφνης γόνος·
[1200]	~πύργου, κελεύσας σῖγα κηρῦξαι στρατῶι·	~ἔλεξε	δ´· Ὦ γῆς Ἑλλάδος στρατηλάται,
[1200]	ἅλις ὃς κεῖται νεκρός. ~τοσαῦτ´	ἔλεξε.	σὸς δὲ Πολυνείκης γόνος ~ἐκ
[1450]	~θανοῦσα κεῖται περιβαλοῦς´ ἀμφοῖν χέρας.	~ἀνῆιξε	δ´ ὀρθὸς λαὸς εἰς ἔριν
[800]	μαντεύομαι. ~τέκνον Μενοικεῦ, παῖ Κρέοντος,	εἰπέ	μοι ~πόση τις ἡ ´πίλοιπος
[150]	ματρὸς ~πολυπόνωι μοίραι; ~ὦ φίλτατ´,	εἰπέ,	ποῦ ´στι Πολυνείκης, γέρον; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
[1050]	τοῦ Μυκηναίου δορός. ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ἓν	εἰπὲ	πρὸς θεῶν, εἴ τι Πολυνείκους
[1400]	δ´ ἰδὼν ~γραῖάν τε μητέρ´	εἶπε	Πολυνείκης τάδε· ~Ἀπωλόμεσθα, μῆτερ· οἰκτίρω
[1550]	γῆν οἰκεῖν ἔτι· ~σαφῶς γὰρ	εἶπε	Τειρεσίας οὐ μή ποτε ~σοῦ
[1500]	ἀδελφῶν ~οὐλόμεν´ ἀικίσματα νεκρῶν; ~ὀτοτοτοῖ,	λεῖπε	σοὺς ~δόμους, ἀλαὸν ὄμμα φέρων,
[1650]	ἴθ´, οὐ φονεύσεις παῖδ´ ἐμόν,	λεῖπε	χθόνα. ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) ὦ θύγατερ, αἰνῶ
[1400]	οὐκ ἀφῆκεν, ὀμμάτων δ´ ἄπο	~προσεῖπε	δακρύοις, ὥστε σημῆναι φίλα. ~ὁ
[650]	πάντων δὲ Γᾶ τροφός, ~κτήσαντο·	πέμπε	πυρφόρους ~θεάς, ἄμυνε τᾶιδε γᾶι·
[600]	~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) μῆτερ, ἀλλά μοι σὺ	χαῖρε.	(ΙΟΚΑΣΤΗ) χαρτὰ γοῦν πάσχω, ~τέκνον.
[0]	Ὦ Θήβαισιν εὐίπποις ἄναξ, ~μὴ	σπεῖρε	τέκνων ἄλοκα δαιμόνων βίαι· ~εἰ
[1550]	ἔφερεν ἔφερεν ~ἱκέτις ἱκέτιν ὀρομένα.	~{ηὗρε	δ´ ἐν Ἠλέκτραισι πύλαις τέκνα
[350]	γῆμαι πατέρα σὸν φῦναί τε	σέ.	~ἀτὰρ τί ταῦτα; δεῖ φέρειν
[900]	σὺ δυστυχεῖς; ~(ΚΡΕΩΝ) ὦ πρός	σε	γονάτων καὶ γερασμίου τριχός. ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)
[600]	ὕδωρ. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) εἶμι, μὴ πόνει·	σὲ	δ´ αἰνῶ, μῆτερ. (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) ἔξιθι
[300]	δ´ αἰὲν αἰαγμάτων ~σκότια κρύπτεται.	~σὲ	δ´, ὦ τέκνον, γάμοισιν ἤδη
[1250]	σέθεν ~ἐς θάνατον ἐκνεύοντε κωλῦσαί	σε	δεῖ ~ξὺν μητρὶ τῆι σῆι
[350]	ἐκ γὰρ ἄλγους ἄλγος αὖ,	σὲ	δέρκομαι ~κάρα ξυρῆκες καὶ πέπλους
[600]	σε σώιζουσιν θανεῖν. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) καὶ	σέ·	δεύτερον δ´ ἀπαιτῶ σκῆπτρα καὶ
[900]	~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ) ἅπερ πέφηνε, ταῦτα κἀνάγκη	σε	δρᾶν. ~(ΚΡΕΩΝ) ὦ πολλὰ λέξας
[600]	ἱστορεῖς τόδε; ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ἀντιτάξομαι κτενῶν	σε.	(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) κἀμὲ τοῦδ´ ἔρως ἔχει.
[1400]	τάδε· ~Ἀπωλόμεσθα, μῆτερ· οἰκτίρω δέ	σε	~καὶ τήνδ´ ἀδελφὴν καὶ κασίγνητον
[400]	διαλλάξασαν ὁμογενεῖς φίλους} ~παῦσαι πόνων	σὲ	κἀμὲ καὶ πᾶσαν πόλιν. ~{πάλαι
[1600]	ἐσιοῦσαν ἡμέραν ~μένους´, ἐν ἧι	σε	λέκτρον Αἵμονος μένει. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ὦ
[50]	οἴκοις Ἀντιγόνη θάλος πατρί, ~ἐπεί	σε	μήτηρ παρθενῶνας ἐκλιπεῖν ~μεθῆκε μελάθρων
[600]	λευκοπώλων δώμαθ´ (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) οἳ ~στυγοῦσί	σε.	~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ἐξελαυνόμεσθα πατρίδος (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) καὶ
[1700]	μ´ ἀλώμενον. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ποῦ; τίς	σε	πύργος Ἀτθίδος προσδέξεται; ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) ἱερὸς
[300]	κἀδόκητα ματρὸς ὠλέναις. ~τί φῶ	σε;	πῶς ἁπάνται ~καὶ χερσὶ καὶ
[1600]	οἵοις κείμεθ´ ἄθλιοι κακοῖς. ~ὡς	σὲ	στενάζω τῶν τεθνηκότων πλέον· ~οὐ
[600]	κομπὸς εἶ σπονδαῖς πεποιθώς, αἵ	σε	σώιζουσιν θανεῖν. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) καὶ σέ·
[400]	ἑκοῦσιν ἠράμην δόρυ. ~ἀλλ´ ἐς	σὲ	τείνει τῶνδε διάλυσις κακῶν, ~{μῆτερ,
[1650]	~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) ὦ θύγατερ, αἰνῶ μέν	σε	τῆς προθυμίας. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἀλλ´ εἰ
[1650]	θήσει κόνιν. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ναί, πρός	σε	τῆσδε μητρὸς Ἰοκάστης, Κρέον. ~(ΚΡΕΩΝ)
[650]	εὐαλίοισι ~δεῖξεν αἰθέρος πνοαῖς. ~καὶ	σέ,	τὸν προμάτορος ~Ἰοῦς ποτ´ ἔκγονον
[1650]	στέρξω κακά. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) καὶ τίς	σε	τυφλὸν ὄντα θεραπεύσει, πάτερ; ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ)
[950]	ἐκποδὼν μάλιστ´ ἔσηι. ~(ΜΕΝΟΙΚΕΥΣ) οὔκουν	σὲ	φράζειν εἰκός, ἐκπονεῖν δ´ ἐμέ;
[50]	δισσάς· τὴν μὲν Ἱσμήνην πατὴρ	~ὠνόμασε,	τὴν δὲ πρόσθεν Ἀντιγόνην ἐγώ.
[350]	σὸς αἴτιος, ~εἴτε τὸ δαιμόνιον	κατεκώμασε	~δώμασιν Οἰδιπόδα· ~πρὸς ἐμὲ γὰρ
[1550]	λοιβὰν φονίαν, ~ἃν ἔλαχ´ Ἅιδας,	ὤπασε	δ´ Ἄρης. ~χαλκόκροτον δὲ λαβοῦσα
[650]	~ὃν ἐπὶ χέρνιβας μολὼν ~Κάδμος	ὄλεσε	μαρμάρωι, ~κρᾶτα φόνιον ὀλεσίθηρος ~ὠλένας
[1450]	ἀλλὰ φόνωι φόνος— ~Οἰδιπόδα δόμον	~ὤλεσε	κρανθεῖς´ αἵματι δεινῶι, ~αἵματι λυγρῶι.
[1500]	Ἐρινύος; ~ἃ δόμον Οἰδιπόδα πρόπαρ	ὤλεσε,	~τᾶς ἀγρίας ὅτε ~δυσξύνετον ξυνετὸς
[1150]	τειχέων ~βάλλει κεραυνῶι Ζεύς νιν·	ἐκτύπησε	δὲ ~χθών, ὥστε δεῖσαι πάντας·
[600]	νιν τὸ θέσφατον ~πυροφόρα δόμων	ἔχρησε,	~καλλιπόταμος ὕδατος ἵνα τε ~νοτὶς
[250]	~ὧν οὕνεκ´ ὄμμα πανταχῆι διοιστέον	~κἀκεῖσε	καὶ τὸ δεῦρο, μὴ δόλος
[1400]	νοῦν πρὸς αὑτὸν οὐκ ἔχων,	ἐκεῖσε	δέ. ~ὃ καί νιν ἔσφηλ´·
[50]	ἦλθον σῶι κασιγνήτωι φέρων ~ἐνθένδ´	ἐκεῖσε	δεῦρό τ´ αὖ κείνου πάρα.
[300]	χερσὶ καὶ λόγοισι ~πολυέλικτον ἁδονὰν	~ἐκεῖσε	καὶ τὸ δεῦρο ~περιχορεύουσα τέρψιν
[250]	κοὐ πέποιθ´ ἅμα, ~ἥτις μ´	ἔπεισε	δεῦρ´ ὑπόσπονδον μολεῖν. ~ἀλλ´ ἐγγὺς
[800]	ἀσθενὴς πατήρ· ~κλήρους τέ μοι	φύλασσε	παρθένωι χερί, ~οὓς ἔλαβον οἰωνίσματ´
[400]	ς´ οὐκ ὠφέλουν; ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) εὖ	πρᾶσσε·	τὰ φίλων δ´ οὐδέν, ἤν
[650]	γᾶι φόνος πάλιν. ~αἵματος δ´	ἔδευσε	γαῖαν, ~ἅ νιν εὐαλίοισι ~δεῖξεν
[1400]	~φύσημ´ ἀνεὶς δύστλητον Ἐτεοκλῆς ἄναξ	~ἤκουσε	μητρός, κἀπιθεὶς ὑγρὰν χέρα ~φωνὴν
[1300]	ποίαν συμφοράν; σήμαινέ μοι. ~(ΧΟΡΟΣ)	ἤκουσε	τέκνα μονομάχωι μέλλειν δορὶ ~ἐς
[1200]	δὲ Πολυνείκης γόνος ~ἐκ τάξεων	ὤρουσε	κἀπήινει λόγους. ~πάντες δ´ ἐπερρόθησαν
[850]	Λάιος βίαι θεῶν ~πόσιν τ´	ἔφυσε	μητρὶ μέλεον Οἰδίπουν· ~αἵ θ´
[0]	γήμας Κύπριδος Ἁρμονίαν ποτὲ ~Πολύδωρον	ἐξέφυσε,	τοῦ δὲ Λάβδακον ~φῦναι λέγουσιν,
[1150]	~{καὶ νῦν γὰρ αὐτὴν δαιμόνων	ἔσωσέ	τις. ~(ΧΟΡΟΣ) καλὸν τὸ νικᾶν·
[0]	~ὁ δ´ ἡδονῆι ´νδοὺς ἔς	τε	βακχείαν πεσὼν ~ἔπειρεν ἡμῖν παῖδα,
[1200]	τὰ τῆς τύχης ἔχει· ~παῖδές	τε	γάρ μοι ζῶσι κἀκπέφευγε γῆ.
[1300]	ὥστε δι´ Ἀχέροντος ἱέναι; ~ἐμός	τε	γὰρ παῖς γῆς ὄλωλ´ ὑπερθανών,
[1050]	κλεινὴ δάμαρ, ~λήξας´ ὀδυρμῶν πενθίμων	τε	δακρύων. ~(ΙΟΚΑΣΤΗ) ὦ φίλτατ´, οὔ
[600]	χαίρετε, ~ἥλικές θ´ οὑμοὶ θεῶν	τε	δεξίμηλ´ ἀγάλματα. ~οὐ γὰρ οἶδ´
[0]	ἱπποβουκόλοι ~φέρους´ ἐς οἴκους ἔς	τε	δεσποίνης χέρας ~ἔθηκαν. ἡ δὲ
[1350]	~πληγὴν σιδήρωι παραδοθεῖσαν εἰσιδών, ~κνήμην	τε	διεπέρασεν Ἀργεῖον δόρυ· ~στρατὸς δ´
[50]	κλεινήν τε Πολυνείκους βίαν, ~κόρας	τε	δισσάς· τὴν μὲν Ἱσμήνην πατὴρ
[500]	νικώμενον. ~εἶθ´ ἥλιος μὲν νύξ	τε	δουλεύει μέτροις, ~σὺ δ´ οὐκ
[450]	~ὁ δ´ αἰνέσας ταῦθ´ ὁρκίους	τε	δοὺς θεοὺς ~ἔδρασεν οὐδὲν ὧν
[150]	~ὃς δορὶ Θηβαίας Μυκήνηισι ~Λερναίαι	τε	δώσειν τριαίναι ~Ποσειδανίοις Ἀμυμωνίοις ~ὕδασι
[950]	εἶμι καὶ σώσω πόλιν ~ψυχήν	τε	δώσω τῆσδ´ ὑπερθανὼν χθονός. ~αἰσχρὸν
[1200]	παντὸς στρατοῦ. ~{λέξαντες Ἀργείοισι Καδμείοισί	τε	~ἐς κοινὸν οἷον μήποτ´ ὤφελον
[950]	κῆρ´ ἐπ´ ὄμμασιν βαλών, ~κλεινάς	τε	Θήβας. τοῖνδ´ ἑλοῦ δυοῖν πότμοιν
[900]	~πικρὸν δ´ Ἀδράστωι νόστον Ἀργείοισί	τε	~θήσει, μέλαιναν κῆρ´ ἐπ´ ὄμμασιν
[650]	συμβαλεῖν βουλεύματα, ~πρὶν ἐς μάχην	τε	καὶ δορὸς τάξιν μολεῖν. ~καίτοι
[150]	ἐκεῖνος προσβάσεις τεκμαίρεται ~πύργων, ἄνω	τε	καὶ κάτω τείχη μετρῶν. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
[1400]	ἡ τάλαινα προσπίτνει ~{σὺν παρθένωι	τε	καὶ προθυμίαι ποδός} ~τετρωμένους δ´
[850]	ἔπνευς´ αὐτοῖς ἀρὰς ~δεινάς, νοσῶν	τε	καὶ πρὸς ἠτιμασμένος. ~ἁγὼ τί
[350]	ἓν δέ μ´ ὠφελεῖ, ~σπονδαί	τε	καὶ σὴ πίστις, ἥ μ´
[450]	δὲ πατρὸς δωμάτων προυσκεψάμην ~τοὐμόν	τε	καὶ τοῦδ´, ἐκφυγεῖν χρήιζων ἀρὰς
[400]	Ἄδραστος ὤμοσεν γαμβροῖς τόδε, ~{Τυδεῖ	τε	κἀμοί, σύγγαμος γάρ ἐστ´ ἐμός,
[1200]	ἄλλος ἄλλοθεν φίλων ~λόγοις ἐθάρσυνόν	τε	κἀξηύδων τάδε· ~Πολύνεικες, ἐν σοὶ
[300]	~παρηίδων τ´ ὄρεγμα δὸς ~τριχῶν	τε,	κυανόχρωτι χαίτας ~πλοκάμωι δέραν σκιάζων
[1250]	τ´ ἐνώμων ὑγρότητ´ ἐναντίαν ~ἄκραν	τε	λαμπάδ´, ἣ δυοῖν ὅρους ἔχει,
[1200]	βίοτον μὴ λιπόντες ἐνθάδε· ~Σπαρτῶν	τε	λαὸς ἅλις ὃς κεῖται νεκρός.
[1200]	ἀριστῆς, οἵπερ ἤλθετ´ ἐνθάδε, ~Κάδμου	τε	λαός, μήτε Πολυνείκους χάριν ~ψυχὰς
[1200]	δ´ ἐπερρόθησαν Ἀργεῖοι τάδε ~Κάδμου	τε	λαὸς ὡς δίκαι´ ἡγούμενοι. ~ἐπὶ
[1550]	γάμων φερνὰς διδοὺς ~Αἵμονι κόρης	τε	λέκτρον Ἀντιγόνης σέθεν. ~οὔκουν ς´
[1350]	ἀνάγετ´ ἀνάγετε κωκυτὸν ~ἐπὶ κάρα	τε	λευκοπήχεις κτύπους χεροῖν. ~(ΚΡΕΩΝ) ὦ
[300]	~ἦ ποθεινὸς Θήβαις. ~ὅθεν ἐμάν	τε	λευκόχροα κείρομαι ~δακρυόεσς´ ἀνεῖσα πένθει
[800]	τε τείχεα Θήβας ~τᾶς Ἀμφιονίας	τε	λύρας ὕπο πύργος ἀνέστα ~διδύμων
[1400]	πρὸς κασιγνήτην δ´ ἰδὼν ~γραῖάν	τε	μητέρ´ εἶπε Πολυνείκης τάδε· ~Ἀπωλόμεσθα,
[1300]	σὴ δόμων ἔξω, Κρέον, ~κόρη	τε	μητρὸς Ἀντιγόνη κοινῶι ποδί. ~(ΚΡΕΩΝ)
[900]	εἶ Σπαρτῶν γένους ~ἀκέραιος ἔκ	τε	μητρὸς ἀρσένων τ´ ἄπο ~{οἱ
[1600]	μ´ οὐ διώλες´ ἀλλὰ δουλεῦσαί	τέ	μοι ~δαίμων ἔδωκε Πόλυβον ἀμφὶ
[1650]	ἐξωνείδισεν; ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἴστω σίδηρος ὅρκιόν	τέ	μοι ξίφος. ~(ΚΡΕΩΝ) τί δ´
[800]	μὴ σφαλῶμεν· ἀσθενὴς πατήρ· ~κλήρους	τέ	μοι φύλασσε παρθένωι χερί, ~οὓς
[100]	καὶ παρ´ Ἱσμηνοῦ ῥοὰς ~Δίρκης	τε	νᾶμα πολεμίων στράτευμ´ ὅσον. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
[1150]	ἄξονές τ´ ἐπ´ ἄξοσιν ~νεκροί	τε	νεκροῖς ἐξεσωρεύονθ´ ὁμοῦ. ~πύργων μὲν
[600]	δόμων ἔχρησε, ~καλλιπόταμος ὕδατος ἵνα	τε	~νοτὶς ἐπέρχεται γυίας ~Δίρκας χλοηφόρους
[900]	ἀρσένων τ´ ἄπο ~{οἱ σοί	τε	παῖδες. Αἵμονος μὲν οὖν γάμοι
[400]	~τὰ χρήματ´ ἀνθρώποισι τιμιώτατα ~δύναμίν	τε	πλείστην τῶν ἐν ἀνθρώποις ἔχει.
[500]	ἣ φίλους ἀεὶ φίλοις ~πόλεις	τε	πόλεσι συμμάχους τε συμμάχοις ~συνδεῖ·
[50]	δύο μὲν ἄρσενας, ~Ἐτεοκλέα κλεινήν	τε	Πολυνείκους βίαν, ~κόρας τε δισσάς·
[1650]	~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) Ἐτεοκλέους δὲ πτῶμα Πολυνείκους	τε	ποῦ; ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) τώδ´ ἐκτάδην σοι
[800]	~ὡς παῖς ἔτ´ ἀπτὴν πούς	τε	πρεσβύτου φιλεῖ ~χειρὸς θυραίας ἀναμένειν
[350]	δὲ γῆμαι πατέρα σὸν φῦναί	τε	σέ. ~ἀτὰρ τί ταῦτα; δεῖ
[1750]	~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) ἴθ´ ἀλλὰ Βρόμιος ἵνα	τε	σηκὸς ~ἄβατος ὄρεσι μαινάδων. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
[1250]	ἣ δυοῖν ὅρους ἔχει, ~νίκης	τε	σῆμα καὶ τὸ τῶν ἡσσωμένων.
[200]	~ζάθεά τ´ ἄντρα δράκοντος οὔρειαί	~τε	σκοπιαὶ θεᾶν ~νιφόβολόν τ´ ὄρος
[750]	~γάμους δ´ ἀδελφῆς Ἀντιγόνης παιδός	τε	σοῦ ~Αἵμονος, ἐάν τι τῆς
[500]	φίλοις ~πόλεις τε πόλεσι συμμάχους	τε	συμμάχοις ~συνδεῖ· τὸ γὰρ ἴσον
[300]	~ἀνῆιξεν μὲν ξίφους ~ἐπ´ αὐτόχειρά	τε	σφαγὰν ~ὑπὲρ τέραμνά τ´ ἀγχόνας,
[800]	εἰς ὑμεναίους ~ἤλυθον οὐρανίδαι, φόρμιγγί	τε	τείχεα Θήβας ~τᾶς Ἀμφιονίας τε
[1100]	σάλπιγγες ἐκελάδουν ὁμοῦ ~ἐκεῖθεν ἔκ	τε	τειχέων ἡμῶν πάρα. ~{καὶ πρῶτα
[750]	μακρηγορεῖν; ~τρέφ´ ἀξίως νιν σοῦ	τε	τήν τ´ ἐμὴν χάριν. ~πατὴρ
[0]	βρέφος ~γνοὺς τἀμπλάκημα τοῦ θεοῦ	τε	τὴν φάτιν, ~λειμῶν´ ἐς Ἥρας
[850]	οὔτ´ ἐμοὶ τόδ´ ἀσφαλὲς ~πικρόν	τε	τοῖσι τὴν τύχην κεκτημένοις ~πόλει
[300]	ἀμφέπειν, ~ἄλαστα ματρὶ τᾶιδε Λαΐου	~τε	τοῦ πάλαι γένει, ~γάμων ἐπακτὸν
[1350]	οἷον τέρμον´, Ἰοκάστη, βίου ~γάμων	τε	τῶν σῶν Σφιγγὸς αἰνιγμοῖς ἔτλης.
[1000]	τὸν μετ´ ἄστρων Ζῆν´ Ἄρη	τε	φοίνιον, ~ὃς τοὺς ὑπερτείλαντας ἐκ
[150]	καὶ Διὸς βαρύβρομοι βρονταὶ ~κεραύνιόν	τε	φῶς αἰθαλόεν, σύ τοι ~μεγαλαγορίαν
[500]	~νυκτός τ´ ἀφεγγὲς βλέφαρον ἡλίου	τε	φῶς ~ἴσον βαδίζει τὸν ἐνιαύσιον
[1200]	λαός, μήτε Πολυνείκους χάριν ~ψυχὰς	ἀπεμπολᾶτε	μήθ´ ἡμῶν ὕπερ. ~ἐγὼ γὰρ
[1350]	δυοῖν παίδοιν μέτα. ~(ΧΟΡΟΣ) ἀνάγετ´	ἀνάγετε	κωκυτὸν ~ἐπὶ κάρα τε λευκοπήχεις
[250]	ἐκ ποίας πάτρας ~Ἑλληνικοῖσι δώμασιν	πελάζετε;	~(ΧΟΡΟΣ) Φοίνισσα μὲν γῆ πατρὶς
[1650]	~(ΚΡΕΩΝ) λάζυσθε τήνδε κἀς δόμους	κομίζετε.	~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) οὐ δῆτ´, ἐπεὶ τοῦδ´
[750]	εἶπον· προσπόλοις δ´ ἐμοῖς λέγω·	~ἐκφέρετε	τεύχη πάνοπλά τ´ ἀμφιβλήματα ~ὡς
[600]	Φοῖβ´ ἄναξ Ἀγυιεῦ, καὶ μέλαθρα,	χαίρετε,	~ἥλικές θ´ οὑμοὶ θεῶν τε
[600]	οὓς σὺ πορθήσων ~πάρει. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)	κλύετέ	μου (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) τίς δ´ ἂν
[1200]	ἤλθετ´ ἐνθάδε, ~Κάδμου τε λαός,	μήτε	Πολυνείκους χάριν ~ψυχὰς ἀπεμπολᾶτε μήθ´
[450]	ἴσον αὖθις ἐς χρόνον, ~καὶ	μήτε	πορθεῖν πατρίδα μήτε προσφέρειν ~πύργοισι
[450]	χρόνον, ~καὶ μήτε πορθεῖν πατρίδα	μήτε	προσφέρειν ~πύργοισι πηκτῶν κλιμάκων προσαμβάσεις·
[900]	ἐμῶν ὁδόν ~{ἃ δρῶντες ἂν	σώσαιτε	Καδμείων πόλιν} ~σφάξαι Μενοικέα τόνδε
[350]	τάδ´ εἴτε σίδαρος ~εἴτ´ Ἔρις	εἴτε	πατὴρ ὁ σὸς αἴτιος, ~εἴτε
[350]	σᾶς ἔσοδοι νύμφας. ~ὄλοιτο τάδ´	εἴτε	σίδαρος ~εἴτ´ Ἔρις εἴτε πατὴρ
[350]	εἴτε πατὴρ ὁ σὸς αἴτιος,	~εἴτε	τὸ δαιμόνιον κατεκώμασε ~δώμασιν Οἰδιπόδα·
[250]	μὲν ἡμῖν Οἰδίπους ὁ Λαΐου,	~ἔτικτε	δ´ Ἰοκάστη με, παῖς Μενοικέως·
[1400]	ἀμφοῖν χεῖρ´ ἀπεστερημένοιν. ~ἐνθένδε κώπας	ἁρπάσαντε	φασγάνων ~ἐς ταὐτὸν ἧκον, συμβαλόντε
[1400]	ἁρπάσαντε φασγάνων ~ἐς ταὐτὸν ἧκον,	συμβαλόντε	δ´ ἀσπίδας ~πολὺν ταραγμὸν ἀμφιβάντ´
[50]	τόδε. ~τὼ δ´ ἐς φόβον	πεσόντε,	μὴ τελεσφόρους ~εὐχὰς θεοὶ κραίνωσιν
[1250]	καὶ κασιγνήτω σέθεν ~ἐς θάνατον	ἐκνεύοντε	κωλῦσαί σε δεῖ ~ξὺν μητρὶ
[1500]	Οἰδιπόδα πρόπαρ ὤλεσε, ~τᾶς ἀγρίας	ὅτε	~δυσξύνετον ξυνετὸς μέλος ἔγνω ~Σφιγγὸς
[550]	~καὶ ξύμβασίν τιν´ Οἰδίπου τέκνοις	δότε.	~(ΕΤΕΟΚΛΗΣ) μῆτερ, οὐ λόγων ἔθ´
[800]	ἦλθεν. ~ἔτεκες, ὦ Γαῖ´, ἔτεκές	ποτε,	~βάρβαρον ὡς ἀκοὰν ἐδάην ἐδάην
[600]	μοι προσειπεῖν αὖθις ἔσθ´ ὑμᾶς	ποτε·	~ἐλπίδες δ´ οὔπω καθεύδους´, αἷς
[450]	~ἃς Οἰδίπους ἐφθέγξατ´ εἰς ἡμᾶς	ποτε·	~ἐξῆλθον ἔξω τῆσδ´ ἑκὼν αὐτὸς
[800]	~Σφίγγ´ ἀπομουσοτάταισι σὺν ὠιδαῖς, ~ἅ	ποτε	Καδμογενῆ τετραβάμοσι χαλαῖς ~τείχεσι χριμπτομένα
[1650]	γὰρ γαμοῦμαι ζῶσα παιδὶ σῶι	ποτε;	~(ΚΡΕΩΝ) πολλή ς´ ἀνάγκη· ποῖ
[400]	πρὶν γάμοις εὑρεῖν βίον; ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ)	ποτὲ	μὲν ἐπ´ ἦμαρ εἶχον, εἶτ´
[1300]	δάϊ´ αὐτίχ´ ~αἱμάξετον. ~τάλανες, ὅτι	ποτὲ	μονομάχον ~ἐπὶ φρέν´ ἠλθέτην. ~βοᾶι
[0]	~ὃς παῖδα γήμας Κύπριδος Ἁρμονίαν	ποτὲ	~Πολύδωρον ἐξέφυσε, τοῦ δὲ Λάβδακον
[600]	ἀδελφάς. (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) οὐδὲ τάσδ´ ὄψηι	ποτέ.	~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ὦ κασίγνηται. (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) τί
[550]	γῆν τήνδ´, ὃ μὴ τύχοι	ποτέ,	~πρὸς θεῶν, τροπαῖα πῶς ἄρα
[500]	~{ἄρχειν παρόν μοι τῶιδε δουλεύσω	ποτέ;	~πρὸς ταῦτ´ ἴτω μὲν πῦρ,
[1550]	γὰρ εἶπε Τειρεσίας οὐ μή	ποτε	~σοῦ τήνδε γῆν οἰκοῦντος εὖ
[1000]	~ὃς τοὺς ὑπερτείλαντας ἐκ γαίας	ποτὲ	~Σπαρτοὺς ἄνακτας τῆσδε γῆς ἱδρύσατο.
[600]	καὶ γὰρ ἀνθυβρίζομαι. ~(ΠΟΛΥΝΕΙΚΗΣ) ποῦ	ποτε	στήσηι πρὸ πύργων; (ΕΤΕΟΚΛΗΣ) ὡς
[150]	~Ποσειδανίοις Ἀμυμωνίοις ~ὕδασι δουλείαν περιβαλών.	~μήποτε	μήποτε τάνδ´, ὦ πότνια, ~χρυσεοβόστρυχον
[150]	Ἀμυμωνίοις ~ὕδασι δουλείαν περιβαλών. ~μήποτε	μήποτε	τάνδ´, ὦ πότνια, ~χρυσεοβόστρυχον ὦ
[750]	~ἤνπερ κρατήσηι τἀμά, Πολυνείκους νέκυν	~μήποτε	ταφῆναι τῆιδε Θηβαίαι χθονί, ~θνήισκειν
[800]	~νάπος, Ἀρτέμιδος χιονοτρόφον ὄμμα Κιθαιρών,	~μήποτε	τὸν θανάτωι προτεθέντα, λόχευμ´ Ἰοκάστας,
[1000]	στεναγμὸς ~ἀχά τ´ ἦν ὅμοιος,	~ὁπότε	πόλεος ἀφανίσειεν ~ἁ πτεροῦσσα παρθένος
[550]	δή τις· Ὦ κακὰ μνηστεύματα	~Ἄδραστε	προσθείς, διὰ μιᾶς νύμφης γάμον
[1350]	προσῆγον ἀσπίδων κερχνώμασιν ~ὀφθαλμόν, ἀργὸν	ὥστε	γίγνεσθαι δόρυ. ~{πλείων δὲ τοῖς
[1150]	Ζεύς νιν· ἐκτύπησε δὲ ~χθών,	ὥστε	δεῖσαι πάντας· ἐκ δὲ κλιμάκων
[1300]	ἣν πέριξ ἔχει νέφος ~τοιοῦτον	ὥστε	δι´ Ἀχέροντος ἱέναι; ~ἐμός τε
[1300]	ἐμοῦ ~οὐκ ἐς τόδ´ ἦλθον	ὥστε	καὶ τάδ´ εἰδέναι. ~(ΧΟΡΟΣ) ἀλλ´
[1550]	λείμακα λόγχαις ~κοινὸν ἐνυάλιον ~μάτηρ,	ὥστε	λέοντας ἐναύλους, ~μαρναμένους ἐπὶ τραύμασιν,
[1100]	ἔνδοθεν κυκλούμεναι ~πόρπαχ´ ὑπ´ αὐτόν,	ὥστε	μαίνεσθαι δοκεῖν. ~ὁ δ´ οὐκ
[750]	μαντικὴν ἐμεμψάμην ~ἤδη πρὸς αὐτόν,	ὥστε	μοι μομφὰς ἔχειν. ~{πόλει δὲ
[1700]	~πάτερ γεραιέ, πομπίμαν ~ἔχων ἔμ´	ὥστε	ναυσιπομπὸν αὔραν. ~(ΟΙΔΙΠΟΥΣ) ἰδού· ~πορεύομαι,
[350]	δόλος με πρὸς κασιγνήτου κτάνηι,	~ὥστε	ξιφήρη χεῖρ´ ἔχων δι´ ἄστεως
[150]	βολαῖς. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἥξει δόμους τούσδ´,	ὥστε	ς´ ἐμπλῆσαι χαρᾶς, ~ἔνσπονδος. (ΑΝΤΙΓΟΝΗ)
[1400]	ὀμμάτων δ´ ἄπο ~προσεῖπε δακρύοις,	ὥστε	σημῆναι φίλα. ~ὁ δ´ ἦν
[950]	οὔποτ´ ἐς τόδ´ εἶμι συμφορᾶς	~ὥστε	σφαγέντα παῖδα προσθεῖναι πόλει. ~πᾶσιν
[850]	δὴ θεοὺς ὑπεκδραμούμενοι, ~ἥμαρτον ἀμαθῶς·	οὔτε	γὰρ γέρα πατρὶ ~οὔτ´ ἔξοδον
[1400]	μάχηι, ~ξίφος δικὼν ἐς γαῖαν	ἐσκύλευέ	νιν, ~τὸν νοῦν πρὸς αὑτὸν
[1150]	ἑλεῖν πόλιν. ~καὶ ταῦθ´ ἅμ´	ἠγόρευε	καὶ πετρούμενος ~ἀνεῖρφ´ ὑπ´ αὐτὴν
[900]	ἂν τέρποιτο τῆς σωτηρίας. ~(ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ)	ἄκουε	δή νυν θεσφάτων ἐμῶν ὁδόν
[1400]	ἀρὰς ἔοικεν ἐκπλῆσαι θεός. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)	ἄκουε	δή νυν καὶ τὰ πρὸς
[450]	τ´ αὖ πρόσωπον πρὸς κασίγνητον	στρέφε,	~Πολύνεικες· ἐς γὰρ ταὐτὸν ὄμμασιν
[1650]	ὡς μάθηις, γενήσεται. ~(ΑΝΤΙΓΟΝΗ) ἐγώ	σφε	θάψω, κἂν ἀπεννέπηι πόλις. ~(ΚΡΕΩΝ)
[1100]	εἰσορᾶν παρῆν. ~Ὁμολωίσιν δὲ τάξιν	εἶχε	πρὸς πύλαις ~Τυδεύς, λέοντος δέρος
[0]	γνοὺς ἤ τινος μαθὼν πάρα	~ἔστειχε	τοὺς φύσαντας ἐκμαθεῖν θέλων ~πρὸς
[1150]	δικέλλας, ὡς κατασκάψων πόλιν· ~ἀλλ´	ἔσχε	μαργῶντ´ αὐτὸν ἐναλίου θεοῦ ~Περικλύμενος
[650]	χθονός· σιδαρόφρων ~δέ νιν φίλαι	ξυνῆψε	γᾶι φόνος πάλιν. ~αἵματος δ´