Texte grec :
| [100] (Version A) Δρυτόμοι καὶ πεύκη.
Δρυτόμοι ἔσχιζόν τινα πεύκην· σφῆνας δὲ ἐξ αὐτῆς πεποιηκότες
εὐκόλως ἔσχιζον. Ἡ δὲ εἶπεν· "Οὐ τοσοῦτον τὸν κόψαντα πέλεκυν
μέμφομαι ὅσον τοὺς ἐξ ἐμοῦ γεννηγέντας σφῆνας." Ὅτι οὐ τοσοῦτόν
ἐστι δεινόν, ὅτε τις ὑπὸ ἀλλοτρίων ἀνθρώπων πάθῃ τι τῶν ἀπαισίων
ὅσον ὑπὸ τῶν οἰκείων.
(Version B)
Δρυοτόμοι καὶ δρῦς.
Δρυοτόμοι δρῦν ἔσχιζον· οἱ δὲ ἐξ αὐτῆς σφῆνας ποιήσαντες ἔσχιζον
αὐτὴν εὐκόλως. Ἡ δὲ ἔφη· Οὐ τοσοῦτον τὸν κόψαντά με πέλεκυν
μέμφομαι ὅσον τοὺς ἐξ ἐμοῦ φυέντας σφῆνας.
Ὅτι δεινότερόν ἐστι λύπη, ὅταν τις ὑπὸ τῶν συγγενῶν πάθῃ τι ἢ
παρὰ τῶν ἀλλοτρίων.
|
|
Traduction française :
| [100] LES BÛCHERONS ET LE PIN
Des bûcherons fendaient un pin, et ils le fendaient facilement grâce aux coins
qu'ils avaient faits de son bois. Et le pin disait : «Je n'en veux pas tant à
la hache qui me coupe qu'aux coins qui sont nés de moi. »
Il n'est pas si rude d'essuyer quelque traitement fâcheux de la part des
étrangers que de la part de ses proches.
|
|
