Texte grec :
| [82] (Version A) Γεωργὸς καὶ ὄφις ὑπὸ κρύους πεπηγώς.
Γεωρός τις χειμῶνος ὥρᾳ ὄφιν εὑρὼν ὑπὸ κρύους πεπηγότα, τοῦτον
ἐλεήσας καὶ λαβὼν ὑπὸ κόλπον ἔθετο. Θερμανθεὶς δὲ ἐκεῖνος καὶ
ἀναλαβὼν τὴν ἰδίαν φύσιν ἔπληξε τὸν εὐεργέτην καὶ ἀνεῖλε·
θνῄσκων δὲ ἔλεγε· Δίκαια πάσχω, τὸν πονηρὸν οἰκτείρας. Ὁ λόγος
δηλοῖ ὅτι ἀμετάθετοί εἰσιν αἱ πονηρίαι, κἂν τὰ μέγιστα
φιλανθρωπεύωνται.
(Version B)
Ὁδοιπόρος καὶ ἔχις.
Ὁδοιπόρος χειμῶνος ὁδεύων ὥρᾳ, ὡς ἐθεάσατο ἔχιν ὑπὸ κρύους
διαφθειρόμενον, τοῦτον ἐλεήσας ἀνείλατο καὶ βαλὼν εἰς τὸν ἑαυτοῦ
κόλπον θερμαίνειν ἐπειρᾶτο. Ὁ δὲ μέχρι μὲν ὑπὸ τοῦ ψύχους
συνείχετο, ἠρέμει· ἐπειδὴ δὲ ἐθερμάνθη καὶ ἀνεζωώθη, τὴν αὐτοῦ
γαστέρα ἔδακε. Καὶ ὃς ἀποθνῄσκειν μέλλων ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε δίκαια
πέπονθα· τί γὰρ τοῦτον ἀπολλύμενον ἔσῳζον, ὃν ἔδει καὶ ἐρρωμένον
ἀναιρεῖν;
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πονηρία εὐεργετουμένη πρὸς τῷ ἀμοιβὰς μὴ
ἀποδιδόναι καὶ κατὰ τῶν εὐεργετῶν ἀναπτεροῦται.
|
|
Traduction française :
| [82] LE LABOUREUR ET LE SERPENT GELÉ
Un laboureur trouva dans la saison d'hiver un serpent raidi par le froid. Il en
eut pitié, le ramassa et le mit dans son sein. Réchauffé, le serpent reprit son
naturel, frappa et tua son bienfaiteur, qui, se sentant mourir, s'écria : «Je
l'ai bien mérité, ayant eu pitié d'un méchant. »
Cette fable montre que la perversité ne change pas, quelque bonté qu'on lui
témoigne.
|
|
