Texte grec :
| [77] (Version A) Γαλῆ καὶ ῥίνη.
Γαλῆ εἰσελθοῦσα εἰς χαλκέως ἐργαστήριον τὴν ἐκεῖ κειμένην ῥίνην
περιέλειχε. Συνέβη δὲ, ἐκτριβομένης τῆς γλώσσης, πολὺ αἷμα
φέρεσθαι. Ἡ δὲ ἐτέρπετο ὑπονοοῦσά τι τοῦ σιδήρου ἀφαιρεῖσθαι,
μεχρὶ παντελῶς ἀπέβαλε τὴν γλῶσσαν.
Ὁ λόγος εἴρηται πρὸς τοὺς ἐν φιλονεικίαις ἑαυτοὺς
καταβλάπτοντας.
(Version B)
Γαλῆ καὶ ῥίνη.
Γαλῆ εἰς ἐργαστήριον εἰσελθοῦσα χαλκέως τὴν ἐκεῖ κειμένην
περιέλειχε ῥίνην. Ξυομένης δὲ τῆς γλώσσης, αἷμα πολὺ ἐφέρετο. Ἡ δὲ
ἥδετο, νομίζουσά τι τοῦ σιδήρου ἀφαιρεῖν, ἄχρις οὗ παντελῶς πᾶσαν
τὴν γλῶσαν ἀνήλωσεν.
Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς ἐν φιλονεικίαις ἑαυτοὺς βλάπτοντας.
|
|
Traduction française :
| [77] LA BELETTE ET LA LIME
Une belette, s'étant glissée dans l'atelier d'un forgeron, se mit à lécher la
lime qui s'y trouvait. Or il arriva que, sa langue s'usant, il en coula beaucoup
de sang ; et elle s'en réjouissait, s'imaginant qu'elle enlevait quelque chose
au fer, tant qu'enfin elle perdit la langue.
Cette fable vise les gens qui, en querellant les autres, se font tort à
eux-mêmes.
|
|
