Texte grec :
| [70] (Version A) Βόες καὶ ἄξων.
Βόες ἅμαξαν εἷλκον. Τοῦ δὲ ἄξονος τρίζοντος, ἐπιστραφέντες
ἔφασαν οὕτως πρὸς αὐτόν· Ὦ οὗτος, ἡμῶν τὸ ὅλον βάρος φερόντων,
σὺ κέκραγας; Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων ἔνιοι, μοχθούντων ἑτέρων,
αὐτοὶ προσποιοῦνται κάμνειν.
(Version B)
Βοηλάτης καὶ ἅμαξα.
Ἐν πόλει μεγίστην ταῦροι ἅμαξαν εἷλκον· ἡ δὲ ἔτριζεν ἰσχυρῶς.
Θυμωθεὶς οὖν ὁ βοηλάτης εἶπεν αὐτῇ· Ὦ κακὸν κτῆμα, τί κράζεις, βίᾳ
τῶν ἑλκόντων σε βοῶν σιωπώντων;
Ὅτι τινὲς ἐπ' ἀλλοτρίοις πόνοις καὶ πλούτῳ καυχώμενοι μέγα
φρονοῦσιν ὡς αὐτοὶ χειμασθέντες ἐν αὐτοῖς.
|
|
Traduction française :
| [70] LES BOEUFS ET L'ESSIEU
Des boeufs traînaient un chariot. Comme l'essieu grinçait, ils se retournèrent
et lui dirent : «Hé ! l'ami, c'est nous qui portons toute la charge, et c'est
toi qui cries !»
Ainsi l'on voit des gens qui affectent d'être fatigués, quand ce sont d'autres
qui ont la peine.
|
|
