Texte grec :
[268] (Version A)
Ὄνος ἵππον μακαρίζων.
Ὄνος ἵππον ἐμακάριζεν, ὡς ἀφθόνως τρεφόμενον καὶ ἐπιμελῶς,
αὐτὸς μηδ' ἀχύρων ἅλις ἔχων, καὶ ταῦτα πλεῖστα ταλαιπωρῶν. Ἐπεὶ
δὲ καιρὸς ἐπέστη πολέμου, καὶ ὁ στρατιώτης ἔνοπλος ἀνέβη τὸν
ἵππον, πανταχόσε τοῦτον ἐλαύνων, καὶ δὴ καὶ μέσον τῶν πολεμίων
εἰσήλασε, καὶ ὁ ἵππος πληγεὶς ἔκειτο. Ταῦτα ἑωρακὼς ὁ ὄνος τὸν
ἵππον μεταβαλλόμενος ἐταλάνιζεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ τοὺς
ἄρχοντας καὶ πλουσίους ζηλοῦν, ἀλλὰ τὸν κατ' ἐκείνων φθόνον καὶ
τὸν κίνδυνον ἀναλογιζομένους τὴν πενίαν ἀγαπᾶν.
(Version B)
Ὄνος ἵππον μακαρίζων.
Ὄνος δέ ποτε ἐμακάριζεν ἵππον
διὰ τὴν τροφὴν αὐτοῦ καὶ θεραπείαν,
αὑτοῦ δὲ τύχην ὄνος κατεμυκτήρει,
ὡς ἀχθοφόρου καὶ πολλὰ κοπιῶντος,
οὐδὲ ἄχυρον λαμβάνοντος εἰς κόρον.
Ὅτε δ' ἐπέστη ὁ καιρὸς τοῦ πολέμου,
ὁ στρατιώτης σὺν τοῖς ὅπλοις ἐπέβη
ὧδε κἀκεῖσε τὸν ἵππον ἐγκεντρίζων.
Ὁ δὲ εἰς μέσον ἐμβὰς τῶν πολεμίων
ξιφήρης εὐθὺς ἔκειτο ἐπ' ἐδάφους.
Ὡς οὖν ἑώρα τοῦτον ευθὺς ὁ ὄνος,
μετεβάλλετο καὶ τὸν ἵππον ἠλέει.
Ὅτι τοὺς πλουσίους καὶ ἄρχοντας οὐ δεῖ ζηλοῦν, ἀλλὰ τὸν κατ'
ἐκείνων φθόνον καὶ κίνδυνον ἀναλογιζομένους ἀγαπᾶν χρὴ τὴν
πενίαν, ἡσυχίας μητέρα.
|
|
Traduction française :
| [268] L'ÂNE LOUANT LE SORT DU CHEVAL
L'âne trouvait le cheval heureux d'être nourri dans l'abondance et d'être bien
soigné, tandis que lui n'avait même pas de paille en suffisance, alors qu'il
était soumis à tant de travaux. Mais vint le temps de la guerre : le cheval dut
porter un cavalier armé de pied en cap, et celui-ci le poussa dans tous les sens
et le lança même au milieu des ennemis, où le cheval criblé de coups s'abattit.
En voyant cela, l'âne changea d'avis et plaignit le cheval.
Cette fable montre qu'il ne faut pas envier les chefs ni les riches, mais penser
à l'envie et aux dangers où ils sont en butte, et se résigner à la pauvreté.
|
|
