Texte grec :
[184] (Version A)
Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος.
Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ' ἐπιδραμόντος καὶ
βρῶμα μέλλοντος θήσειν αὐτὸν, ἐδεῖτο μὴ νῦν αὐτὸν καταθῦσαι.
"Νῦν μὲν γάρ, φησί, λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός· ἂν δὲ μικρὸν ἀναμείνῃς,
μέλλουσιν οἱ ἐμοὶ δεσπόται ποιήσειν γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ
φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ σοὶ ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι." Ὁ
μὲν οὖν λύκος πεισθεὶς ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας δ' ἐπανελθὼν εὗρεν
ἄνω ἐπὶ τοῦ δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα, καὶ στὰς κάτωθεν πρὸς
ἑαυτὸν ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν συνθηκῶν. Καὶ ὁ κύων·
"Ἀλλ', ὦ λύκε, εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ τῆς ἐπαυλεώς με ἴδοις
καθεύδοντα, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς." Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ
φρόνιμοι τῶν α̣νθρώπων, ὅταν περίτικινδυνεύσντες σωθῶσι, διὰ βίου
τοῦτο φυλάττονται.
(Version B)
Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος.
Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ θεασάμενος καὶ
συλλαβὼν οἷός τε ἦν καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς τὸ παρὸν
μεθεῖναι αὐτόν, λέγων· Νῦν μὲν λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός· μέλλουσι δέ
μου οἱ δεσπόται γάμους ἄγειν· ἐὰν οὖν ἀφῇς με νῦν, ὕστερον
λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με. Ὁ δὲ πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ'
ἡμέρας δὲ ὀλίγας ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν ἐπὶ τοῦ δώματος
κοιμώμενον, ἐκάλει πρὸς αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν ὁμολογιῶν. Ὁ δὲ
ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ', ὦ λύκε, ἐὰν αὖθίς με πρὸ τῆς ἐπαύλεως
κοιμώμενον ἴδῃς, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς.
Οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν περί τι κινδυνεύσαντες
ἐκφύγωσι, ταῦτα εἰς ὕστερον φυλάσσονται.
|
|
Traduction française :
| [184] LE CHIEN ENDORMI ET LE LOUP
Un chien dormait devant une ferme. Un loup fondit sur lui, et il allait faire de
lui son repas, quand le chien le pria de ne pas l'immoler tout de suite : «A
présent, dit-il, je suis mince et maigre ; mais attends quelque temps : mes
maîtres vont célébrer des noces ; moi aussi j'y prendrai de bonnes lippées,
j'engraisserai et je serai pour toi un manger plus agréable.» Le loup le crut
et s'en alla. A quelque temps de là il revint, et trouva le chien endormi dans
une pièce haute de la maison ; il s'arrêta en bas et l'appela, lui rappelant
leurs conventions. Alors le chien : «O loup, dit-il, si à partir d'aujourd'hui
tu me vois dormir devant la ferme, n'attends plus de noces»
Cette fable montre que les hommes sensés, quand ils se sont tirés d'un danger,
s'en gardent toute leur vie.
|
|
