Fable
[6]	τῶν ὀρνίθων ἐν οἴκῳ εἶναι.	Ὀ	δὲ ἦν κατηφὴς καὶ οὐδεν
[3]	δὲ αὐτῆς ποτε ἐπὶ νομήν,	ὁ	ἀετός, ἀπορῶν τροφῆς, καταπτὰς εἰς
[4]	κατέασσε, μέχρις οὗ πανταχόθεν ἐλαυνόμενος	ὁ	ἀετὸς ἐπὶ τὸν Δία κατέφυγεν
[12]	συνήθη τῶν ἔργων ἐγείρεσθαι, πάλιν	ὁ	αἴλουρος αἰτίαν ἐπέφερεν ὡς ἀσεβὴς
[12]	πολλῶν αὐτοῖς ἐντεῦθεν ὠῶν τικτομένων,	ὁ	αἴλουρος εἰπών: Ἀλλ' εἰ σύ
[13]	κατὰ τῶν ὀπῶν ἔδυνον, καὶ	ὁ	αἴλουρος μηκέτι αὐτῶν ἐφικνεῖσθαι δυνάμενος,
[19]	αὐτὸν καὶ ἐκκαλουμένων εἰς ἀπόκρισιν,	ὁ	Αἴσωπος ἔλεγε τὸ παλαιὸν χάος
[26]	αὐξηθεῖσαν συλλαμβάνειν εἰς μείζονα ὠφέλειαν,	ὁ	ἁλιεὺς εἶπεν· Ἀλλ' ἐγὼ εὐηθέστατος
[26]	μείζονά σοι ὠφέλειαν ἔσομαι. Καὶ	ὁ	ἁλιεὺς εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε ἄνους
[6]	ἀνθρώπου. Τούτου δὲ τὰ πτερὰ	ὁ	ἄνθρωπος κόψας ἀφῆκε μετὰ τῶν
[6]	ξένιζε, ἀλλὰ τὸν πρῶτον, μήπως	ὁ	αὐτός σε πάλιν κυνηγήσας αὖθις
[20]	παρευθὺς ἀετὸς καταπτὰς ἥρπασεν αὐτόν.	Ὁ	δ' ἐν σκότῳ κεκρυμμένος ἀδεῶς
[10]	δὲ ἐκπλαγέντος πρὸς τὸν λόγον,	ὁ	δανειστὴς εἶπεν" Ἀλλὰ μὴ θαύμαζε.
[16]	τὸν ἰατρὸν καλέσας ᾔτει βοηθεῖν.	Ὁ	δὲ αἰγὸς πνεύμονα ἐγχυματίσαι ἔλεγεν
[4]	τοῦ κανθάρου τὸν λαγωὸν κατεθοινήσατο.	ὁ	δὲ ἀπ' ἐκείνου μνησικακῶν διετέλει
[27]	ἐᾶν αὐτοὺς διαυγὲς ὕδωρ πίνειν.	Ὁ	δὲ ἀπεκρίνατο· Ἀλλ' ἐὰν μὴ
[34]	δρυτόμον, τοῦτον ἱκέτευσε κατακρύψαι αὐτήν.	Ὁ	δὲ αὐτῇ παρῄνεσεν εἰς τὴν
[50]	εὐθὺς ἀποπνίξας νεκρὸν ἐκεῖνο προενεγκεῖν.	Ὁ	δέ γε θεὸς τὴν κακότεχνον
[16]	ὡς ἐδιδάχθη· ὅθεν καὶ συνετρίβη.	Ὁ	δὲ δεσπότης ἀμφοτέρων καλέσας τὸν
[16]	δὲ πιστεύσας καὶ πεσὼν συνετρίβη.	Ὁ	δὲ δεσπότης τὸν ἰατρὸν καλέσας
[1]	Δία πῶς εἶναι μετ' ἀνθρώπων.	Ὁ	δὲ εἶπεν μὴ> μετ' ἀλλήλων
[4]	καὶ κάνθαρος. Ἀετὸς λαγωὸν ἐδίωκεν.	ὁ	δὲ ἐν ἐρημίᾳ τῶν βοηθησόντων
[4]	τοῦ Διὸς κόλπους ἐνταῦθα καθῆκεν.	ὁ	δὲ Ζεὺς ἀποσείσασθαι τὴν κόπρον
[7]	πτεροῖς πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν εἱστήκει.	Ὁ	δὲ ἰδὼν ἔφη· Καὶ τοῦτό
[6]	αὐτὸν ἐκ οἴκῳ σὺν ὀρνίθοις.	Ὁ	δὲ κατηφὴς ἐκ τῆς λύπης
[40]	κατῆλθε πιεῖν εἰς φρέαρ ὕδωρ.	Ὁ	δὲ κορεσθεὶς ἀνελθεῖν οὐκ εὐπόρει,
[20]	εἰς τόπον κατάσκιον ἀπιὼν ἐκρύβη·	ὁ	δὲ νικήσας εἰς ὕψος ἀρθεὶς
[4]	παρέσχε, κάνθαρον ἰδών, τοῦτον ἱκέτευεν.	ὁ	δὲ παραθαρσύνας αὐτόν, ὡς ἐγγὺς
[6]	ἐξαγοράσας ἀνεπτέρωσε τὸν ἀετὸν αὐτίκα.	Ὁ	δὲ πετασθεὶς καὶ λαγωὸν ἁρπάσας,
[6]	καὶ μύρῳ χρίσας ἐποίησε πτερῶσαι.	Ὁ	δὲ πετασθεὶς καὶ τοῖς ὄνυξι
[16]	τινι βόθρῳ καὶ ἀναπαύσεως τυχεῖν.	Ὁ	δὲ πιστεύσας καὶ πεσὼν συνετρίβη.
[16]	ἰατρὸν βοηθεῖν τῷ ὄνῳ ἢτεῖτο.	Ὁ	δὲ πόμα τούτῳ δι' αἰγὸς
[48]	συνέβη ὑφ' ἑνὸς δηχθῆναι τοῦτον.	Ὁ	δὲ ὑφ' ἑνὸς δηχθεὶς συνεπάτησε
[26]	δηλοῖ ὅτι ἀλόγιστος ἂν εἴη	ὁ	δι' ἐλπίδα μείζονος τὰ ἐν
[20]	δύο μαχομένων περὶ θηλειῶν ὀρνίθων,	ὁ	εἷς τὸν ἕτερον κατετροπώσατο. Καὶ
[50]	δὲ ἔμπνουν, ἀποπνίξας προενεγκεῖν. Καὶ	ὁ	θεὸς συνεὶς αὐτοῦ τὴν κακότεχνον
[4]	τῶν βοηθησόντων ὑπάρχων, ὅν μόνον	ὁ	καιρὸς παρέσχε, κάνθαρον ἰδών, τοῦτον
[4]	ἐαυτοῦ κόλποις τίκτειν ἐπιτρέψαντος αὐτῷ,	ὁ	κάνθαρος τοῦτου ἑωρακώς, κόπρου σφαῖραν
[36]	αὐτό, ἔφη, καὶ προσπαίζω. Καὶ	ὁ	κύων ἔφη· Καὶ νῦν, ἐὰν
[19]	μείζονα} ~Αἴσωπος ἐν ναυπηγίῳ. Αἴσωπος	ὁ	λογοποιὸς σχολὴν ἄγων εἰς ναυπήγιον
[41]	ἂν ἡμῖν τοῦτο συνεβούλευσας. Οὗτος	ὁ	λόγος ἁρμόττει πρὸς ἐκείνους οἳ
[19]	ἄχρηστος ὑμῶν ἡ τέχνη γενήσεται.	Ὁ	λόγος δεηλοῖ ὁτι οἱ τοὺς
[17]	ταῦτα προσπελάσουσιν, ἐκείνας ἡμῶν προκρινεῖς.	Ὁ	λόγος δηλοῖ μὴ δεῖν τούτων
[26]	παρεὶς κέρδος, ἄδηλον ἐλπίδα διώκοιμι.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι αἱρετώτερόν ἐστι
[42]	ὡς καὶ προσελθοῦσα αὐτῷ διελέχθη.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι ἡ συνήθεια
[3]	τοῦ ἀετοῦ πάντας αὐτοὺς κατέφαγεν.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ φιλίαν
[13]	κἂν θύλαψ γένῃ, οὐ προσελεύσομαι.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ φρόνιμοι
[10]	σοι καὶ Διονυσίοις ἐρίφους τέξεται.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ διὰ
[21]	γὰρ αὐτοὺς οὐδὲ αὑτῶν ἀπεχομένους.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι ρᾴδιον φέρουσι
[46]	ταῦτά με οἱ θεοὶ ἀπαιτήσωσιν;	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι ταῦτα ῥᾴδιον
[50]	ἢ νεκρὸν εἶναι ἢ ἔμψυχον.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι τὸ θεῖον
[45]	τῷ ποταμῷ κροκόδειλος αὐτὸν κατεθοινήσατο.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι τοῖς ἐναγέσι
[37]	σῶμα, τὴν δὲ ψύχην πεποίκιλμαι.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι τοῦ σωματικοῦ
[4]	γίνονται μὴ νεοττεύειν τοὺς ἀετούς.	Ὁ	λόγος διδάσκει μηδενὸς καταφρονεῖν, λογιζομένους
[2]	ἄνδρα αἰσχροκερδῆ μηδὲ θεῶν πεφροντικότα	ὁ	λόγος εὔκαιρος. ~Ἀετὸς καὶ ἀλώπηξ.
[24]	τοὺς παρὰ καιρόν τι πράττοντας	ὁ	λόγος εὔκαιρος. ~(Ἁλιεὺς καὶ ἰχθύες
[36]	ἄνδρα πᾳδιουργὸν καὶ μῶρον κλέπτην	ὁ	λόγος εὔκαιρος. ~Ἀλώπηξ καὶ πάρδαλις.
[43]	σώματι, κατὰ ψυχὴν δὲ ἀλόγιστον	ὁ	λόγος εὔκαιρος. ~Ἄνδρες δύο περὶ
[45]	τῷ ποταμῷ κροκόδειλος τοῦτον κατεθοινήσατο.	Ὁ	λόγος πρὸς τοὺς τῶν ἀνθρώπων
[3]	τὴν συνήθειαν ποιούμευοι. Καὶ δὴ	ὁ	μὲν ἀναβὰς ἐπί τι περίμηκες
[20]	εἷς τὸν ἕτερον κατετροπώσατο. Καὶ	ὁ	μὲν ἡττηθεὶς εἰς τόπον κατάσκιον
[6]	δίδου, ἀλλὰ τῷ πρώτῳ, ὅτι	ὁ	μὲν φύσει ἀγαθός ἐστιν. Ἐκεῖνον
[26]	προσδοκώμενον, κἂν μέγα ὑπάρχῃ, ἐλπίζοιμι.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι ἀλόγιστος ἂν
[6]	τὰ πτερὰ τὰ σὰ κατερημώσῃ.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ χρηστὰς
[12]	ἄτροφος οὐ μενῶ τοῦτον κατεθοινήσατο.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι ἡ πονηρὰ
[42]	κατεθάρσησεν ὡς καὶ προσελθοῦσα διαλεχθῆναι.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι ἡ συνήθεια
[27]	ταράττεται, ἐμὲ δεήσει λιμώττοντα ἀποθανεῖν.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι καὶ τῶν
[20]	ἀδεῶς ἔκτοτε ταῖς θηλείαις ἐπέβαινε.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι Κύριος ὑπερηφάνοις
[11]	εἶχε, νοσεῖν δὲ τῷ πονεῖνπαρεσκεύασεν.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι μένουσιν αἱ
[41]	οὐκ ἂν ἡμῖν αὐτὸ συνεβούλευες.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ πονηροὶ
[21]	ὁρῶν καὶ αὐτοὺς μαχομένους ἀλλήλοις.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ φρόνιμοι
[23]	τοσαῦτα προηδυνθέντας πάντως τι λυπηθῆναι.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ
[38]	ἔχων, τῶν ἀλόγων ζώων βασιλεύεις;	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ
[31]	ἐπιλαβέσθαι, ἥτις πάντων ἐπιλαμβάνεσθαι εἴωθα.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ
[49]	οἷς πᾶσαν συνδιέτριβες τὴν ἡμέραν;	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω πολλάκις
[22]	τοῦτον λαβόντες μεθ' ἡδονῆς ἀνεχώρησαν.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις ἃ
[46]	με ταῦτα οἱ θεοὶ ἀπαιτήσωσιν;	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ ῥᾳδίως
[50]	ὃ κατέχεις ἢ νεκρὸν ὑποδεῖξαι.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι τὸ θεῖον
[35]	ἐκ παλαιῶν ἐτῶν εἶ γεγυμνασμένος.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι τῶν ψευδομένων
[32]	μὴ βουλομένους πείθεσθαι τῷ λόγῳ	ὁ	μῦθος ἐλέγχει. ~Ἀλώπηξ καὶ δράκων.
[47]	μέγιστον· ἐμοῦ δὲ οὐ γεύσεσθε.	Ὁ	μῦθος περὶ τῶν σφόδρα δειλῶν.
[43]	κεφαλή, καὶ ἔγκεφαλον οὐκ ἔχει.	Ὁ	μῦθος πρὸς ἄνδρας μεγαλοπρεπεῖς μὲν
[16]	τῷ βόθρῳ κρημνίσθητι. Πεισθεὶς οὖν	ὁ	ὄνος ἐποίησεν ὡς ἐδιδάχθη· ὅθεν
[4]	(ἔστι δὲ τοῦ θεοῦ ἱερὸς	ὁ	ὄρνις καὶ αὐτοῦ ἐδεήθη τόπον
[21]	δὲ τυπτόντων αὐτὸν καὶ ἐκδιωκόντων,	ὁ	πέρδιξ ἐβαρυθύμει, νομίζων διὰ τοῦτο
[39]	δὲ ἀλώπεκος ἐρομένης τὴν αἰτίαν,	ὁ	πίθηκος ἐπιδείξας αὐτῇ τὰ μνήματα,
[39]	τινα τόπον, ἐνταῦθα ἀποβλέψας ἀνεστέναξεν	ὁ	πίθηκος. Τῆς δὲ ἀλώπεκος ἐρομένης
[15]	ἡδύ τι βοσκομένη. Ῥίψας δ'	ὁ	ποιμὴν πέτραν τὸ κέρας αὐτῆς
[5]	ἐξαρθῆναι μὴ δυνάμενος ἐπτερύσσετο ἕως	ὁ	ποιμήν, τὸ γεγονὸς αἰσθόμενος, προσδραμὼν
[27]	ἀπεκρίνατο· Ἀλλ' ἐὰν μὴ οὕτως	ὁ	ποταμὸς ταράσσηται, ἐμὲ δεήσει λιμώττοντα
[27]	ἀπεκρίνατο· Ἀλλ' εἰ μὴ οὕτως	ὁ	ποταμὸς ταράττεται, ἐμὲ δεήσει λιμώττοντα
[37]	τοῦ σωματικοῦ κάλλους ἀμείνων ἐστὶν	ὁ	τῆς διανοίας κόσμος. ~(Ἀλώπηξ καὶ
[40]	ὅπως ἀνέλθῃ ἐκ τοῦ βάθους	ὁ	τράγος. Ἡ δὲ ἀλώπηξ τοῦτον
[50]	ἤρετο τὸν θεὸν λέγων· Ἄπολλον,	ὅ	μετὰ χεῖρας φέρω, πότερον ἔμπνουν
[50]	ἐν σοὶ γάρ ἐστι τοῦτο	ὃ	ἔχεις ἢ νεκρὸν εἶναι ἢ
[50]	κεῖται τοῦτο πρᾶξαι ἤτοι ζῶν	ὃ	κατέχεις ἢ νεκρὸν ὑποδεῖξαι. Ὁ
[3]	διώκειν ἠδυνάτει. Διόπερ πόρρωθεν στᾶσα,	ὃ	μόνον τοῖς ἀδυνάτοις καὶ ἀσθενέσιν
[49]	τοὺς πατρώους οἰκέτας οὕτω διάκειται.	Διὸ	δὴ καὶ μετ' εὐλόγου προφάσεως
[50]	δ' ἔμπνουν, εὐθὺς ἀποπνίξας νεκρὸν	ἐκεῖνο	προενεγκεῖν. Ὁ δέ γε θεὸς
[35]	ἀπὸ τοῦ δέρματος φαίνῃ ὅτι	ἀπὸ	πολλῶν ἐτῶν εἰ γεγυμνασμένος. Οὕτως
[32]	βότρυς. Ἀλώπηξ λιμώττουσα, ὡς ἐθεάσατο	ἀπό	τινος ἀναδενδράδος βότρυας κρεμαμένους, ἠβουλήθη
[5]	κολοιὸς καὶ ποιμήν. Ἀετὸς καταπὰς	ἀπό	τινος ὑψηλῆς πέτρας ἄρνα ἥρπασε·
[3]	τινων αἶγα ἐπ' ἀγροῦ, καταπτὰς	ἀπὸ	τοῦ βωμοῦ σπλάγχνον ἔμπυρον ἀνήνεγκεν·
[35]	κἂν μὴ σὺ λέγῃς, ἀλλ	ἀπὸ	τοῦ δέρματός γε φαίνῃ ὡς
[35]	Ἀλλὰ κἂν σὺ μὴ εἴπῃς,	ἀπὸ	τοῦ δέρματος φαίνῃ ὅτι ἀπὸ
[24]	ἰχθύας ἤγρευσεν. Ἐκβαλὼν δὲ αὐτοὺς	ἀπὸ	τοῦ δικτύου ἐπὶ τὴν ἠιόνα,
[21]	λύπης ἀπολυθεὶς εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε	ἀπὸ	τοῦ νῦν οὐ λυπήσομαι, ὁρῶν
[46]	νοσῶν καὶ κακῶς διακείμενος, ἐπειδὴ	ἀπὸ	τῶν ἰατρῶν ἀπηλπίσθη, τοῖς θεοῖς
[1]	ἀγαθῶν μὲν οὐδεὶς ταχέως ἐπιτυγχάνει,	ὑπὸ	δὲ τῶν κακῶν ἕκαστος καθ'
[36]	η, προσεποιεῖτο καταφιλεῖν. Ἐρωτηθεῖσα δὲ	ὑπὸ	κυνὸς τί τοῦτο ποιεῖ· τιθηνοῦμαι
[28]	ἐπὶ νομήν, συνέβη τὴν θάλασσαν	ὑπὸ	λαβροῦ πνεύματος κυματωθεῖσαν ἐξαρθῆναι μέχρι
[48]	τῶν σφόδρα δειλῶν. ~Ἀνὴρ δηχθεὶς	ὑπὸ	μύρμηκος καὶ Ἑρμῆς. Ναῦν ποτε
[38]	Τοῦ δὲ ἀτημελήτως ἐπελθόντος καὶ	ὑπὸ	τῆς πάγης συλληφθέντος, αἰτιωμένου τε
[38]	Τοῦ δὲ ἀμεταμελήτως ἐλθοντος καὶ	ὑπὸ	τῆς πάγης συλληφθέντος, ᾐτιᾶτο παρ'
[41]	αὐτοῖς ἐπιχειρεῖν. ~(Ἀλώπηξ κολουρός. Ἀλώπηξ	ὑπό	τινος πάγης τὴν οὐρὰν ἀποκοπεῖσα,
[30]	δρυὸς κοιλώματι ἄρτους καὶ κρέα	ὑπό	τινων ποιμένων καταλελεμμένα, ταῦτα εἰσελθοῦσα
[10]	χρεωφειλέτης. Ἀθήνησι χρεωφειλέτης ἀνὴρ ἀπαιτούμενος	ὑπὸ	τοῦ δανειστοῦ τὸ χρέος τὸ
[22]	ἀναχωρῆσαι παρεσκευάζοντο. Εὐθὺς δὲ θύννος	ὑπό	του τῶν μεγίστων διωκόμενος ἰχθύων,
[21]	νομίζων ὡς ἀλλόφυλος ταῦτα πάσχειν	ὑπὸ	τῶν ἀλεκτρυόνων. Ὡς δὲ μετὰ
[45]	ὑπηκόων. ~(Ἀνδροφόνος. Ἄνθρωπόν τις ἀποκτείνας	ὑπὸ	τῶν ἐκείνου συγγενῶν ἐδιώκετο· γενόμενος
[1]	~Ἀγαθὰ καὶ κακά.	Ὑπὸ	τῶν κακῶν τὰ ἀγαθὰ ἐδιώχθη
[45]	τις φόνον ποιήσας καὶ διωκόμενος	ὑπὸ	τῶν συγγενῶν τοῦ φονευθέντος κατὰ
[14]	ἀναλαβῶν ἐργαλεῖα, παραγένετο, καὶ στᾶς	πρὸ	τῆς ἐπαύλεως ἐπυνθάνετο αὐτῶν πῶς
[7]	δὲ γλυφὶς σὺν τοῖς πτεροῖς	πρὸ	τῶν ὀφθαλμῶν εἱστήκει. Ὁ δὲ
[50]	γνώμην εἶπεν· Ἀλλ' ὦ οὗτος,	πέπαυσο·	ἐν σοὶ γάρ ἐστι τοῦτο
[31]	μάταιοι ὅσοι βοηθοῖς προστρέχουσιν οἷς	τὸ	ἀδικεῖν μᾶλλον ἔμφυτον. (Ἀλώπηξ καὶ
[31]	τούτοις ὡς βοηθοῖς προσφεύγουσιν οἷς	τὸ	ἀδικεῖν μᾶλλόν ἐστιν ἔμφυτον. ~(Ἀλώπηξ
[24]	ἠνύετο, ἀποθέμενος τοὺς αὐλοὺς ἀνείλετο	τὸ	ἀμφίβληστρον καὶ βαλὼν κατὰ τοῦ
[36]	Καὶ νῦν, ἐὰν μὴ ἀφῇς	τὸ	ἀρνίον ἀφ' ἑαυτῆς, τὰ κυνῶν
[41]	καὶ τὰς ἄλλας ἀλώπεκας εἰς	τὸ	αὐτὸ προαγαγεῖν, ἵνα τῷ κοινῷ
[40]	δὲ δίψει συνεχόμενος ἐγένετο κατὰ	τὸ	αὐτὸ φρέαρ· θεασάμενος δὲ αὐτὴν
[41]	πέλας ποιοῦνται συμβουλίας, διὰ δὲ	τὸ	αὐτοῖς συμφέρον. ~(Ἀλώπηξ μηδέποτε θεασαμένη
[5]	δυνάμενος ἐπτερύσσετο ἕως ὁ ποιμήν,	τὸ	γεγονὸς αἰσθόμενος, προσδραμὼν συνέλαβεν αὐτὸν
[28]	ἡ ἁλκύων ἐπανελθοῦσα, ὡς ἔγνω	τὸ	γεγονός, εἶπεν: Ἀλλ' ἔγωγε δειλαία,
[38]	οὐκ ἐχρήσατο διὰ τὴν βασιλείαν,	τὸ	γέρας δὲ αὐτῷ τῆς βασιλείας
[42]	ὡς μικροῦ καὶ ἀποθανεῖν. Ἔπειτα	τὸ	δεύτερον θεασαμένη, ἐφοβήθη μέν, οὐ
[26]	(Ἁλιεὺς καὶ μαινίς. Ἁλιεὺς καθεὶς	τὸ	δίκτυον ἀνήνεγκε μαινίδα. Τῆς δὲ
[25]	μεγίστων καὶ σμικροτάτων ἐγκρατὴς γέγονε.	Τὸ	δίκτυον οὖν οὗτος ὑφαπλώσας ἐν
[26]	κινδύνους. ~(Ἁλιεὺς καὶ σμαρίς. Ἁλιεὺς	τὸ	δίκτυον χαλάσας ἐν τῇ θαλάσσῃ
[41]	οὐ δι' εὔνοιαν, ἀλλὰ διὰ	τὸ	ἑαυτοῖς συμφέρον. (Ἀλώπηξ κολουρός. Ἀλώπηξ
[17]	ἀναμιγείσας, ἑσπέρας ἐπιλαβούσης, πάσας εἰς	τὸ	ἑαυτοῦ σπήλαιον εἰσήλασε. Τῇ δὲ
[50]	συνορισάμενος πρός τινα ψευδὲς ἐπιδείξειν	τὸ	ἐν Δελφοῖς μαντεῖον, ὡς ἐνέστη
[26]	ἐγὼ εὐηθέστατος ἂν εἴην, εἰ	τὸ	ἐν χειρὶ παρεὶς κέρδος, ἄδηλον
[26]	ἔγωγε ἄνους ἂν εἴην, εἰ	τὸ	ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος, κἂν
[23]	καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῦ βίου	τὸ	εὐμετάβλητον ὁρῶντας μὴ τοῖς αὐτοῖς
[25]	ἐλαχίστων ὑπερφρονῶν. Εὔκολον εἰς σωτηρίαν	τὸ	εὐτελές· οἱ λαμπροὶ δὲ τῇ
[49]	πρὸς πάντας τοὺς οἰκείους λίαν	τὸ	ἦθος ἀργαλέαν ἠβουλήθη γνῶναι εἰ
[50]	ὑποδεῖξαι. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	τὸ	θεῖον ἀπαραλόγιστον καὶ ἀλάθητον.
[50]	ἔμψυχον. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι	τὸ	θεῖον ἀπαρεγχείρητόν ἐστι. (Ἀνὴρ κακοπράγμων.
[41]	προαγαγεῖν, ἵνα τῷ κοινῷ πάθει	τὸ	ἴδιον ἐλάττωμα συγκρύψῃ. Καὶ δὴ
[10]	λόγος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ διὰ	τὸ	ἴδιον κέρδος οὐκ ὀκνοῦσιν οὐδὲ
[41]	ὡς ἂν τῷ κοινῷ πάθει	τὸ	ἴδιον συγκαλύψειεν αἶσχος. Καὶ δὴ
[50]	τῷ ἱματίῳ σκεπάσας, ἧκεν εἰς	τὸ	ἱερὸν καὶ στὰς ἀντικρὺς ἐπηρώτα
[17]	δὲ ὀθνείαις πλείονα παρασωρεύων πρὸς	τὸ	καὶ αὐτὰς ἰδιοποιήσασθαι. Παυσαμένου δὲ
[7]	τοῖς ἐμοῖς πτεροῖς ἀποθνῄσκειν. Ὅτι	τὸ	κέντρον τῆς λύπης δεινότερόν ἐστιν,
[15]	Ῥίψας δ' ὁ ποιμὴν πέτραν	τὸ	κέρας αὐτῆς κατέαξεν εὐστοχήσας. Ἐδυσώπει
[15]	κρύψω; πρόδηλον γάρ ἐστι πᾶσι	τὸ	κέρας μου κεκλασμένον. ~(Αἶξ καὶ
[41]	ὡς οὐκ ἀπρεπὲς μόνον τοῦτο	τὸ	μέλος ὄν, ἀλλὰ καὶ περιττὸν
[7]	δέ τις ἔβαλε τοξεύσας, καὶ	τὸ	μὲν βέλος ἰσω εἰσῆλθεν· ἡ
[24]	στὰς ἐπί τινος προβλῆτος πέτρας,	τὸ	μὲν πρῶτον ᾖδε, νομίζων αὐτομάτους
[42]	ἐπειδὴ κατά τινα συντυχίαν ὑπήντησε,	τὸ	μὲν πρῶτον ἰδοῦσα οὕτως διεταράχθη
[42]	κατά τινα τύχην αὐτῷ συνήντησε,	τὸ	μὲν πρῶτον οὕτως ἐφοβήθη ὡς
[10]	ὑπὸ τοῦ δανειστοῦ τὸ χρέος	τὸ	μὲν πρῶτον παρεκάλει ἀναβολὴν αὐτῷ
[19]	ἐκροφήσῃ τὴν θάλασσαν. Κἀκείνη ἀρξαμένη	τὸ	μὲν πρῶτον τὰ ὄρη ἐξέφηνεν,
[11]	δὲ λούτροις ἐπειρᾶτο καθαίρειν. Καὶ	τὸ	μὲν χρῶμα μεταβάλλειν οὐκ εἶχε,
[17]	μετρίαν τροφὴν παραβάλλων πρὸς μόνον	τὸ	μὴ λιμώττειν, ταῖς δὲ ὀθνείαις
[46]	ἀπηλπίσθη παρὰ τῶν ἰατρῶν, διὰ	τὸ	μηδὲν ἔχειν δοῦναι αὐτοῖς, τοὺς
[33]	θεασαμένη δράκοντα κοιμώμενον ἐζήλωσεν αὐτοῦ	τὸ	μῆκος· βουλομένη δὲ αὐτῷ ἐξισωθῆναι
[5]	Τῶν δὲ πυνθανομένων τί εἴη	τὸ	ὄρνεον, ἔφη· Ὡς μὲν ἐγὼ
[19]	εἰς ἀπόκρισιν, ὁ Αἴσωπος ἔλεγε	τὸ	παλαιὸν χάος καὶ ὕδωρ γενέσθαι,
[26]	λόγος δηλοῖ ὅτι αἱρετώτερόν ἐστι	τὸ	παρὸν κέρδος, κἂν μικρὸν ᾖ,
[26]	Τῆς δὲ ἱκετευούσης αὐτὸν πρὸς	τὸ	παρὸν μεθεῖναι αὐτήν, ἐπειδὴ μικρὰ
[31]	ἔμελλε, βάτου ἐπελάβετο. Ξυσθεῖσα δὲ	τὸ	πέλμα καὶ δεινῶς διατεθεῖσα, ᾐτιᾶτο
[16]	αἶξ, φθονήσασα τῷ ὄνῳ διὰ	τὸ	περισσὸν τῆς τροφῆς, ἔλεγεν ὡς
[16]	αἲξ, φθονήσασα τῷ ὄνῳ διὰ	τὸ	περιττὸν τῆς τροφῆς, εἰρωνικῶς συνεβούλευε
[22]	τῶν μεγίστων διωκόμενος ἰχθύων, εἰς	τὸ	πλοῖον αὐτῶν εἰσήλατο. Οἱ δὲ
[3]	δὲ ἀλώπηξ ἐπανελθοῦσα, ὡς ἔγνω	τὸ	πραχθέν, οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῷ
[25]	βραχεῖς. Ἁλιεὺς ἐκ τῆς θαλάσσης	τὸ	πρὸς ἄγραν δίκτυον ἐκβαλὼν τῶν
[26]	κέρδος, κἂν μικρὸν ᾖ, ἢ	τὸ	προσδοκώμενον, κἂν μέγα ὑπάρχῃ. ~(Ἁλιεὺς
[26]	παρεὶς κέρδος, κἂν σμικρὸν ᾖ,	τὸ	προσδοκώμενον, κἂν μέγα ὑπάρχῃ, ἐλπίζοιμι.
[42]	μέν, ἀλλ' οὐχ οὕτως ὡς	τὸ	πρότερον. Ἐκ τρίτου δὲ θεασαμένη
[42]	ἐφοβήθη μέν, οὐ μὴν ὡς	τὸ	πρότερον. Ἐκ τρίτου δὲ τοῦτον
[27]	Διατείνας δὲ τὰ δίκτυα καὶ	τὸ	ῥεῦμα περιλαβὼν ἑκατέρωθεν, καλωδίῳ προσδήσας
[27]	τὰ δίκτυα, ὡς ἐμπεριέλαβεν ἑκατέρωθεν	τὸ	ῥεῦμα, προσδήσας κάλῳ λινῷ λίθον,
[29]	ἐξ αὐτοῦ ζέλουσαι. Διὰ δὲ	τὸ	ροιζηδὸν φέρεσθαι τὸ ὕδωρ, ἀλλήλας
[22]	τῷ ροίζῳ φερόμενος ἔλαθεν εἰς	τὸ	σκάφος ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ συλλαβόντες
[26]	λαβεῖν αὐτήν, ἀλλ' ἐᾶσαι, διὰ	τὸ	σμικρὰν τυγχάνειν. Ἀλλ ὅταν αὐξυνθῶ
[40]	ὤμων καὶ τῶν κεράτων ἐπὶ	τὸ	στόμα τοῦ φρέατος εὑρέθη καὶ
[50]	μὲν ἄπνουν εἴποι, ζῶν ἀναδεῖξαι	τὸ	στρουθίον· εἰ δ' ἔμπνουν, εὐθὺς
[50]	ἐὰν μὲν ἄψυχον εἴπῃ, ζωὸν	τὸ	στρουθίον ἐπιδείξαι, ἐὰν δὲ ἔμπνουν,
[8]	τινος ὑψηλῆς δρυὸς καθημένη κατὰ	τὸ	σύνηθες ᾖδεν. Ἰέραξ δὲ αὐτὴν
[37]	σοῦ καλλίων ὑπάρχω, ἥτις οὐ	τὸ	σῶμα, τὴν δὲ ψύχην πεποίκιλμαι.
[35]	τῆς τῶν προγόνων λαμπρότητος καὶ	τὸ	τελευταῖον λέγοντος ὡς γεγυμνασιαρχηκότων ἐστὶ
[19]	τὸν δὲ Δία βουλόμενον καὶ	τὸ	τῆς γῆς στοιχεῖον ἀναδεῖξαι παραινέσαι
[7]	Καὶ τοῦτό μοι ἑτέρα λύπη,	τὸ	τοῖς ἐμοῖς πτεροῖς ἀποθνῄσκειν. Ὅτι
[19]	Ἐὰν δὲ δόξῃ αὐτῇ καὶ	τὸ	τρίτον ἐκπιεῖν τὸ ὕδωρ, ἄχρηστος
[29]	Διὰ δὲ τὸ ροιζηδὸν φέρεσθαι	τὸ	ὕδωρ, ἀλλήλας προτρεπόμεναι οὐκ ἐτόμων
[19]	αὐτῇ καὶ τὸ τρίτον ἐκπιεῖν	τὸ	ὕδωρ, ἄχρηστος ὑμῶν ἡ τέχνη
[29]	ὡς γενναιοτέραν προκρίνασα θαρσαλέως εἰς	τὸ	ὕδωρ ἐπήδησεν. Τοῦ δὲ ρεύματος
[27]	περιλαβὼν ἑκατέρωθεν, καλωδίῳ προσδήσας λίθον,	τὸ	ὕδωρ ἔτυπτεν, ὅπως οἱ ἰχθύες
[40]	αὐτὴν ἐπυνθάνετο εἰ καλόν ἐστι	τὸ	ὕδωρ· ἡ δὲ τὴν συντυχίαν
[40]	κατέτεινε, λέγουσα ὡς χρηστὸν εἴη	τὸ	ὕδωρ, καὶ καταβαίνειν αὐτὸν παρῄνει.
[27]	προσδήσας κάλῳ λινῷ λίθον, ἔτυπτε	τὸ	ὕδωρ, ὅπως οἱ ἰχθύες φεύγοντες
[10]	ἀνὴρ ἀπαιτούμενος ὑπὸ τοῦ δανειστοῦ	τὸ	χρέος τὸ μὲν πρῶτον παρεκάλει
[11]	Αἰθίοπά τις ὠνήσατο τοιοῦτον αὐτῷ	τὸ	χρῶμα εἶναι δοκῶν ἀμελείᾳ τοῦ
[31]	τὸ πέλμα καὶ δεινῶς διατεθεῖσα,	ᾐτιᾶτο	αὐτὴν ὅτι καταφυγοῦσα ἐπ' αὐτὴν
[38]	καὶ ὑπὸ τῆς πάγης συλληφθέντος,	ᾐτιᾶτο	παρ' αὐτοῦ ἡ ἀλώπηξ ὡς
[22]	ἰχθύων, εἰς τὸ πλοῖον αὐτῶν	εἰσήλατο.	Οἱ δὲ τοῦτον λαβόντες μεθ'
[27]	διαυγὲς ὕδωρ πίνειν. Ὁ δὲ	ἀπεκρίνατο·	Ἀλλ' ἐὰν μὴ οὕτως ὁ
[27]	μὴ συγχωροῦντα πίνειν. Καὶ ὃς	ἀπεκρίνατο·	Ἀλλ' εἰ μὴ οὕτως ὁ
[2]	τῶν παρ' αὐτοῦ ὠφελειῶν ἀπολαύειν;	ἀπεκρίνατο	ὅτι ἐγὼ μὲν ταχείας ὠφελείας
[32]	ἠβουλήθη αὐτῶν περιγενέσθαι καὶ οὐκ	ἠδύνατο.	Ἀπαλλαττομένη δὲ πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν·
[30]	δὲ τὴν γαστέρα, ἐπειδὴ οὐκ	ἠδύνατο	ἐξελθεῖν, ἐστέναζε καὶ ὠδύρετο. Ἑτέρα
[44]	αὐτοῖς ἑκάτερος τὴν ἑτέρου χώραν	ἠμύνατο.	Ὅτι τῶν ὑπεξουσίων ἡ ἔρις
[3]	καὶ ἀσθενέσιν ὑπολείπεται, τῷ ἐχθρῷ	κατηρᾶτο.	Συνέβη δ' αὐτῷ τῆς εἰς
[33]	βουλομένη δὲ αὐτῷ ἐξισωθῆναι παραναπεσοῦσα	ἐπειρᾶτο	ἑαυτὴν ἐκτείνειν, μέχρις οὗ ὑπερβιαζομένη
[11]	τὰ ῥύμματα, πᾶσι δὲ λούτροις	ἐπειρᾶτο	καθαίρειν. Καὶ τὸ μὲν χρῶμα
[17]	αὑτοῦ ἀπελάσας ἐπὶ νομήν, ὡς	ἐθεάσατο	ἀγρίαις αὐτὰς ἀναμιγείσας, ἑσπέρας ἐπιλαβούσης,
[32]	καὶ βότρυς. Ἀλώπηξ λιμώττουσα, ὡς	ἐθεάσατο	ἀπό τινος ἀναδενδράδος βότρυας κρεμαμένους,
[13]	δὲ μυῶν τις παρακύψας, ὡς	ἐθεάσατο	αὐτὸν, εἶπεν· Ἀλλ' ὦ οὗτος,
[30]	τὴν γαστέρα. Ἀλώπηξ λιμώττουσα, ὥς	ἐθεάσατο	ἔν τινι δρυὸς κοιλώματι ἄρτους
[38]	ἐχειροτονήθη. Ἀλώπηξ δὲ αὐτῷ φθονήσασα	ἐθεάσατο	ἔν τινι πάγῃ κρέας κείμενον.
[38]	Ἀλώπηξ δὲ αὐτῷ φθονήσασα, ὡς	ἐθεάσατο	ἔν τινι πάγῃ κρέας κείμενον,
[4]	ὡς ἐγγὺς ἐλθόντα τὸν ἀετὸν	ἐθεάσατο,	παρεκάλει μὴ ἀπάγειν αὐτοῦ τον
[24]	δικτύου ἐπὶ τὴν ἠιόνα, ὡς	ἐθεάσατο	σπαίροντας, ἔφη· Ὦ κάκιστα ζῷα,
[34]	δρυτόμος. Ἀλώπηξ κυνηγοὺς φεύγουσα, ὡς	ἐθεάσατό	τινα δρυτόμον, τοῦτον ἱκέτευσε κατακρύψαι
[21]	ἐστι. Μικρὸν δὲ διαλιπών, ὡς	ἐθεάσατο	τοὺς ἀλεκτρυόνας πρὸς ἑαυτοὺς μαχομένους
[3]	ἀναβὰς ἐπί τι περίμηκες δένδρον	ἐνεοττοποιήσατο·	ἡ δὲ εἰσελθοῦσα εἰς τὸν
[3]	ἀναρπάσας, μετὰ τῶν ἑαυτοῦ νεοττῶν	κατεθοινήσατο.	Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἐπανελθοῦσα, ὡς
[4]	ὄψει τοῦ κανθάρου τὸν λαγωὸν	κατεθοινήσατο.	ὁ δὲ ἀπ' ἐκείνου μνησικακῶν
[45]	δὲ τῷ ποταμῷ κροκόδειλος αὐτὸν	κατεθοινήσατο.	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι τοῖς
[45]	δὲ τῷ ποταμῷ κροκόδειλος τοῦτον	κατεθοινήσατο.	Ὁ λόγος πρὸς τοὺς τῶν
[12]	μέντοι ἄτροφος οὐ μενῶ τοῦτον	κατεθοινήσατο.	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἡ
[11]	ἀδυνάτοις ψευδομαρτυρεῖν. ~Αἰθίοψ. Αἰθίοπά τις	ὠνήσατο	τοιοῦτον αὐτῷ τὸ χρῶμα εἶναι
[38]	εὑροῦσα θησαυρὸν αὐτὴ μὲν οὐκ	ἐχρήσατο,	γέρας δὲ αὐτῷ τῆς βασιλείας
[38]	αὐτὴ κατὰ τὸν νόμον οὐκ	ἐχρήσατο	διὰ τὴν βασιλείαν, τὸ γέρας
[31]	ὡς ἐπὶ βοηθὸν χείρονι αὐτῇ	ἐχρήσατο.	Καὶ ἡ βάτος ὑποτυχοῦσα εἶπεν·
[22]	μὴ τέχνη παρέσχε, ταῦτα τύχη	ἐδωρήσατο.	~(Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες. Ἁλιεῖς σαγήνην
[38]	Ἐν συνόδῳ τῶν ἀλόγων ζώων	ὠρχήσατο	πίθηκος καὶ εὐδικιμήσας βασιλεὺς ὑπ'
[16]	δι' αἰγὸς πνεύμονος κατασκευασθὲν κεράσαι	ὠρίσατο	καὶ οὕτω τῆς ὑγείας τυχεῖν.
[20]	ὀρνίθων, ὁ εἷς τὸν ἕτερον	κατετροπώσατο.	Καὶ ὁ μὲν ἡττηθεὶς εἰς
[31]	ἀναβαίνουσα, ἐπειδὴ ὀλισθαίνειν ἔμελλε, βάτου	ἐπελάβετο.	Ξυσθεῖσα δὲ τὸ πέλμα καὶ
[31]	ἀναβαίνουσα, ἐπειδὴ ὀλισθήσασα καταπίπτειν ἔμελλεν,	ἐπελάβετο	πρὸς βοήθειαν βάτου. Καὶ δὴ
[8]	συνέλαβεν. Ἡ δὲ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι	ἐδέετο	αὐτοῦ μεθεῖναι αὐτήν, λέγουσα ὡς
[7]	~Ἀετὸς τοξευθείς. Ὑπεράνωθεν πέτρας ἀετὸς	ἐκαθέζετο	λαγωοὺς θηρεῦσαι ζητῶν. Τοῦτον δέ
[45]	ἀποκτείνας ὑπὸ τῶν ἐκείνου συγγενῶν	ἐδιώκετο·	γενόμενος δὲ κατὰ τὸν Νεῖλον
[24]	πέρας ἠνύετο, ἀποθέμενος τοὺς αὐλοὺς	ἀνείλετο	τὸ ἀμφίβληστρον καὶ βαλὼν κατὰ
[14]	καὶ στᾶς πρὸ τῆς ἐπαύλεως	ἐπυνθάνετο	αὐτῶν πῶς ἔχοιεν. Αἱ δὲ
[40]	αὐτὸ φρέαρ· θεασάμενος δὲ αὐτὴν	ἐπυνθάνετο	εἰ καλόν ἐστι τὸ ὕδωρ·
[49]	δὲ ὀλίγας ἡμέρας ἀνελθούσης αὐτῆς	ἐπυνθάνετο	πῶς αὐτὴν οἱ οἰκεῖοι προσεδέξαντο.
[49]	δ' ὀλίγας ἡμέρας ἐπανελθούσης αὐτῆς,	ἐπυνθάνετο	πῶς πρὸς τοὺς ἐκεῖ διεγένετο.
[30]	ἤκουσεν αὐτῆς τὸν στεναγμόν, προσελθοῦσα	ἐπυνθάνετο	τὴν αἰτίαν. Μαθοῦσα δὲ τὰ
[28]	Καὶ δή ποτε τίκτειν μέλλουσα	παραγένετο	εἴς τι ἀκρωτήριον καὶ θεασαμένη
[14]	τῆς ἐπιστήμης πρόσφορα ἀναλαβῶν ἐργαλεῖα,	παραγένετο,	καὶ στᾶς πρὸ τῆς ἐπαύλεως
[45]	φονευθέντος κατὰ τὸν Νεῖλον ποταμὸν	ἐγένετο	καὶ λέοντα εὑρὼν ἀνέβη εἰς
[40]	ἔμεινε. Τράγος δὲ δίψει συνεχόμενος	ἐγένετο	κατὰ τὸ αὐτὸ φρέαρ· θεασάμενος
[49]	ἐπυνθάνετο πῶς πρὸς τοὺς ἐκεῖ	διεγένετο.	Τῆς δὲ φαμένης ὡς οἱ
[24]	ἔμπειρος, ἀναλαβὼν αὐλοὺς καὶτὰ δίκτυα,	παρεγένετο	εἰς τὴν θάλασσαν καὶ στὰς
[50]	τε τοῦ τρίποδος ἔγγιστα καὶ	ἤρετο	τὸν θεὸν λέγων· Ἄπολλον, ὅ
[30]	οὐκ ἠδύνατο ἐξελθεῖν, ἐστέναζε καὶ	ὠδύρετο.	Ἑτέρα δὲ ἀλώπηξ τῇδε παριοῦσα,
[5]	τοῖς μάλλοις, ἐξαρθῆναι μὴ δυνάμενος	ἐπτερύσσετο	ἕως ὁ ποιμήν, τὸ γεγονὸς
[45]	τῷ ποταμῷ παρακειμένου καὶ ἐκεῖ	ἐκρύπτετο.	Θεασάμενος δὲ ἐνταῦθα δράκοντα κατ'
[34]	δὲ χειρὶ νεύων ἐσήμαινεν ὅπου	κατεκρύπτετο.	Τῶν δὲ οὐχ οἷς ἔνευε
[40]	τοῦ φρέατος εὑρέθη καὶ ἀνελθοῦσα	ἀπηλλάττετο.	Τοῦ δὲ τράγου μεμφομένου αὐτὴν
[34]	ἰδοῦσα αὐτοὺς ἀπαλλαγέντας ἐξελθοῦσα ἀπροσφωνητὶ	ἐπορεύετο.	Μεμφομένου δὲ αὐτὴν τοῦ δρυτόμου,
[24]	ἐπὶ πολὺ διατεινομένου, οὐδὲν πέρας	ἠνύετο,	ἀποθέμενος τοὺς αὐλοὺς ἀνείλετο τὸ
[27]	τις θεασάμενος αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα,	ἐμέμφετο	ἐπὶ τῷ τὸν ποταμὸν θολοῦν
[27]	οἰκούντων τις θεασάμενος τοῦτο ποιοῦντα	ἐμέμφετο	ὡς τὸν ποταμὸν θολοῦντα καὶ
[46]	τῶν ἰατρῶν ἀπηλπίσθη, τοῖς θεοῖς	ηὔχετο	ἑκατόμβην ποιήσειν ἐπαγγελλόμενος καὶ ἀναθήματα
[18]	δὲ Ἀφροδίτῃ ἔθυεν συνεχῶς καὶ	ηὔχετο	ὡς ὡραίαν αὐτὴν ποιούσῃ. Ἡ
[25]	ὑφαπλώσας ἐν γῇ τῶν εὐτελῶν	ἀπεστέρητο	ταῖς τρυμαλιαῖς διαδράντων καὶ τῇ
[34]	τρόπους εἶχες. Τούτῳ τῷ λόγῳ	χρήσαιτο	ἄν τις πρὸς ἐκείνους τοὺς
[41]	οὐρᾶς διαδρᾶσα, ἀβίωτον ὑπ' αἰσχύνης	ἡγεῖτο	τὸν βίον. Ἔγνω οὖν καὶ
[41]	ἀποκοπεῖσα, ἐπειδὴ δι' αἰσχύνην ἀβίωτον	ἡγεῖτο	τὸν βίον ἔχειν, ἔγνω δεῖν
[36]	τῶα ἀρνίων ἓν ἀναλαβομέν η,	προσεποιεῖτο	καταφιλεῖν. Ἐρωτηθεῖσα δὲ ὑπὸ κυνὸς
[13]	πάσσαλον καὶ ἑαυτὸν ἐνθένδε ἀποκρεμάσας	προσεποιεῖτο	τὸν νεκρόν. Τῶν δὲ μυῶν
[28]	θεασαμένη πέτραν ἐπὶ θαλάττῃ ἐνταῦθα	ἐνεοττοποιεῖτο.	Ἐξελθούσης δὲ αὐτῆς ποτε ἐπὶ
[15]	καὶ αἰγοβοσκός. Αἰγοβοσκὸς τὰς αἶγας	ἀνεκαλεῖτο	πρὸς τὴν μάνδραν. Μία δὲ
[34]	παριοῦσαν, ἐκεῖνος τῇ μὲν φωνῇ	ἠρνεῖτο	ἑωρακέναι, τῇ δὲ χειρὶ νεύων
[46]	αὐτοῖς, τοὺς θεοὺς παρεκάλει καὶ	ὑπισχνεῖτο	αὐτοῖς λέγων· Ὦ θεοὶ λαμπροί
[16]	τὸν ἰατρὸν βοηθεῖν τῷ ὄνῳ	ἢτεῖτο.	Ὁ δὲ πόμα τούτῳ δι'
[49]	ἐπυνθάνετο πῶς αὐτὴν οἱ οἰκεῖοι	προσεδέξαντο.	Τῆς δὲ εἰπούσης. Οἱ βουκόλοι
[22]	σφόδρα τε ἠθύμουν καὶ ἀναχωρῆσαι	παρεσκευάζοντο.	Εὐθὺς δὲ θύννος ὑπό του
[48]	κρίνειν· δι' ἕνα γὰρ ἀσεβῆ	συναπώλοντο	καὶ ἀναίτιοι. Ταῦτα αὐτοῦ λέγοντος,
[39]	Πολλὰ δὲ ἑκατέρου διεξιόντος, ἐπειδὴ	ἐγένοντο	κατά τινα τόπον, ἐνταῦθα ἀποβλέψας
[49]	βουκόλοι καὶ οἱ ποιμένες με	ὑπεβλέποντο,	ἔφη πρὸς αὐτήν· Ἀλλ' ὦ
[49]	βουκόλοι καὶ οἱ ποιμένες με	ὑπεβλέποντο,	πρὸς αὐτὴν ἔφη· Ἀλλ' ὦ
[44]	περὶ θεῶν ἐρίζοντες. Ἄνδρες δύο	ἐμάχοντο	τίνες τῶν θεῶν μείζους, Θησεὺς
[23]	δὲ αὐτῆς οὔσης, ἔχαιρον καὶ	ὠρχοῦντο,	πολλὴν εἶναι νομίζοντες τὴν ἄγραν.
[23]	δὲ αὐτῆς οὔσης, ἔχαιρον καὶ	ὠρχοῦντο,	πολλὴν εἶναι νομίζοντες τὴν ἄγραν.
[36]	κυνὸς τί τοῦτο ποιεῖ· τιθηνοῦμαι	αὐτό,	ἔφη, καὶ προσπαίζω. Καὶ ὁ
[41]	καὶ τὰς ἄλλας ἀλώπεκας τοῦτ'	αὐτὸ	νουθετῆσαι ὡς ἂν τῷ κοινῷ
[41]	τὰς ἄλλας ἀλώπεκας εἰς τὸ	αὐτὸ	προαγαγεῖν, ἵνα τῷ κοινῷ πάθει
[41]	τοῦτο συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν	αὐτὸ	συνεβούλευες. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[17]	ἔφασαν ἐπιστραφεῖσαι· Ἀλλὰ καὶ δι'	αὐτὸ	τοῦτο μᾶλλον φυλαττόμεθα· εἰ γὰρ
[40]	δίψει συνεχόμενος ἐγένετο κατὰ τὸ	αὐτὸ	φρέαρ· θεασάμενος δὲ αὐτὴν ἐπυνθάνετο
[41]	λέγουσα ὡς οὐκ ἀπρεπὲς μόνον	τοῦτο,	ἀλλὰ καὶ περισσόν τι αὐταῖς
[6]	ἤνεγκεν εὐθὺς δῶρον τῷ εὐεργέτῃ.	Τοῦτο	ἀλώπηξ κατιδοῦσα ἐβόα· Μὴ τοῦτον
[21]	ὁ πέρδιξ ἐβαρυθύμει, νομίζων διὰ	τοῦτο	αὐτὸν καταφρονεῖσθαι ὅτι ἀλλόφυλός ἐστι.
[38]	καὶ παρῄνει αὐτῷ ὡς ἂν	τοῦτο	αὐτὸς λάβῃ. Τοῦ δὲ ἀμεταμελήτως
[13]	πολλοὶ μύες ἦσαν. Αἴλουρος δὲ	τοῦτο	γνοὺς ἦκεν ἐνταῦθα καὶ συλλαμβάνων
[43]	διερευνῶσα, ὡς περιέτυχε τραγῳδοῦ προσωπείῳ,	τοῦτο	ἐπάρασα εἶπεν· Οἵα κεφαλὴ ἐγκέφαλον
[5]	πέτρας ἄρνα ἥρπασε· κολοιὸς δὲ	τοῦτο	θεασάμενος διὰ ζῆλον τοῦτον μιμήσασθαι
[3]	λαμπρὰν φλόγα ἀνῆψε. Καὶ διὰ	τοῦτο	καταφλεχθέντες οἱ νεοττοὶ καὶ γὰρ
[17]	ἐπιστραφεῖσαι· Ἀλλὰ καὶ δι' αὐτὸ	τοῦτο	μᾶλλον φυλαττόμεθα· εἰ γὰρ ἡμᾶς
[7]	Ὁ δὲ ἰδὼν ἔφη· Καὶ	τοῦτό	μοι ἑτέρα λύπη, τὸ τοῖς
[50]	πέπαυσο· ἐν σοὶ γάρ ἐστι	τοῦτο	ὃ ἔχεις ἢ νεκρὸν εἶναι
[33]	μέχρις οὗ ὑπερβιαζομένη ἔλαβε ῥαγεῖσα.	Τοῦτο	πάσχουσιν οἱ τοῖς κρείττουσιν ἀνθαμιλλώμενοι·
[36]	Ἐρωτηθεῖσα δὲ ὑπὸ κυνὸς τί	τοῦτο	ποιεῖ· τιθηνοῦμαι αὐτό, ἔφη, καὶ
[12]	ἀπολογουμένου ἐπὶ τῇ ἐκείνων ὠφελείᾳ	τοῦτο	ποιεῖν, ὡς ἐπὶ τὰ συνήθη
[9]	δακρύουσα ἐβόα· Οὐ δυνήσομαι ἐγὼ	τοῦτο	ποιῆσαι· τῶν γὰρ προγόνων τὴν
[27]	τόπον οἰκούντων τις θεασάμενος αὐτὸν	τοῦτο	ποιοῦντα, ἐμέμφετο ἐπὶ τῷ τὸν
[27]	τὸν τόπον οἰκούντων τις θεασάμενος	τοῦτο	ποιοῦντα ἐμέμφετο ὡς τὸν ποταμὸν
[50]	ποίησον· παρὰ σοὶ γὰρ κεῖται	τοῦτο	πρᾶξαι ἤτοι ζῶν ὃ κατέχεις
[24]	ὠρχεῖσθε, νῦν δὲ, ὅτε πέπαυμαι,	τοῦτο	πράττετε. Πρὸς τοὺς παρὰ καιρόν
[12]	ἀδελφαῖς συμμιγνύμενος. Τοῦ δὲ καὶ	τοῦτο	πρὸς ὠφέλειαν τῶν δεσποτῶν πράττειν
[41]	τοῦτο συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν	τοῦτο	συνεβούλευσας. Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόττει
[41]	αὕτη, ἀλλ' εἰ οὔ σοι	τοῦτο	συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν αὐτὸ
[41]	αὕτη, ἀλλ' εἰ μή σοι	τοῦτο	συνέφερεν, οὐκ ἂν ἡμῖν τοῦτο
[1]	ἓν τοῖς ἀνθρώποις ἐπέρχεσθαι. Διὰ	τοῦτο	τὰ μὲν κακὰ συνεχῆ τοῖς
[9]	τὴν λύμην ἀναφέρω. Διὰ γὰρ	τοῦτο	τὰς ἐρήμους οἰκήσω. Ὅτι, ἐὰν
[9]	μου συμφορῶν μεμνῆσθαι, καὶ διὰ	τοῦτο	τὰς ἐρήμους οἰκῶ. {Ὅτι} τὸν
[50]	στρουθίον ἐν τῇ χειρὶ καὶ	τοῦτο	τῇ ἔσθητι σκεπάσας, ἔστη τε
[41]	ἀποκόπτειν, ὡς οὐκ ἀπρεπὲς μόνον	τοῦτο	τὸ μέλος ὄν, ἀλλὰ καὶ
[15]	δὲ τὴν αἴγα μὴ εἰπεῖν	τοῦτο	τῷ δεσπότῃ. Ἡ δὲ εἶπεν·
[50]	στρουθίον εἰς τὴν χεῖρα καὶ	τοῦτο	τῷ ἱματίῳ σκεπάσας, ἧκεν εἰς
[44]	δύο περὶ θεῶν ἐρίζοντες. Ἄνδρες	δύο	ἐμάχοντο τίνες τῶν θεῶν μείζους,
[20]	ἀνίας ἐξ αὐτῶν ἐπισπώμενοι. ~Ἀλέκτορες	δύο	καὶ ἀετός. Ἀλετόρων δύο μαχομένων
[20]	~Ἀλέκτορες δύο καὶ ἀετός. Ἀλετόρων	δύο	μαχομένων περὶ θηλειῶν ὀρνίθων, ὁ
[44]	ἀλόγιστον ὁ λόγος εὔκαιρος. ~Ἄνδρες	δύο	περὶ θεῶν ἐρίζοντες. Ἄνδρες δύο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/05/2005