[14] Ἐν τῇ καρδίᾳ προσηύχετο τῷ πλάσαντι κατὰ μόνας τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἔλαβεν ἀντὶ μύρου μύρον ζωῆς· ἀντὶ φθαρτοῦ τὸν ἄφθαρτον καὶ μένοντα μισθόν. Οὐχ οὕτως ἦν τὸ μύρον εὐῶδες, πρὸς τὸ μύρον τοῦ ῥήματος τοῦ Χριστοῦ. Προσήνεγκε μύρον καὶ ἀγάπην, καὶ ἐδέξατο τῶν ὀφλημάτων τὴν συγχώρησιν. Ὁ (p. 107) γὰρ Σωτήρ, Θεὸς ὑπάρχων προγνώστης, ἐδήλωσε τὸν πόθον τῆς ψυχῆς αὐτῆς, οὐκ ἄδηλα μένειν τὰ ὀφλήματα, ἃ πρότερον διεπράξατο ἡ θαυμαστή, ποιήσας. Ἀλλὰ πρῶτον ὀφλήματα ἐκήρυξεν, ἔπειτα τὴν ἀγάπην ἐσήμανεν, εἰπὼν τοῖς μαθηταῖς· τί κόπους παρέχετε τῇ γυναικί; Ἔργον γὰρ καλὸν εἰργάσατο εἰς ἐμέ· πάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετε μεθ´ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε· βαλοῦσα γὰρ αὕτη τὸ μύρον ἐπὶ τῆς κεφαλῆς μου, πρὸς τὸ ἐνταφιάσαι με ἐποίησεν. Ἀμὴν λέγω ὑμῖν· ὅπου ἐὰν κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, λαληθήσεται καὶ ὃ αὐτὴ ἐποίησεν εἰς μνημόσυνον αὐτῆς.

[14] C'est du fond de son coeur que la pécheresse priait le Seigneur, dont les coeurs des hommes sont l'ouvrage. Elle reçut, en échange de son parfum corruptible, un parfum de vie, qui doit rester incorruptible pendant l'éternité. Quoique très grande, la suavité de son parfum n'était pas comparable à celle des paroles du Sauveur. Mais avec le parfum, elle offrit aussi son amour et reçut le pardon de ses fautes. Le Dieu Sauveur qui a la connaissance de l'avenir, justifia l'espérance d'une âme perdue, sans parler des fautes secrètes que cette femme héroïque avait commises; Il ne fit attention qu'à son amour.