Livre, Chap. |
[8, 2] |
φθονεῖν
σοφίας,
ἅτε
ὢν
καλὸς
|
καὶ |
ἀγαθός.
λέγει
δὲ
Πλάτων
ταῦτα, |
[8, 7] |
τε
ἄλλαι
δυνάμεις,
αἱ
πεζαὶ
|
καὶ |
αἱ
ναυτικαὶ
καὶ
οἱ
ἱππεῖς |
[8, 7] |
αἱ
ναυτικαὶ
καὶ
οἱ
ἱππεῖς
|
καὶ |
αἱ
πρεσβεῖαι
δὲ
καὶ
οἱ |
[8, 4] |
προελθεῖν
τρυφῆς,
ὥστε
καὶ
κύνας
|
καὶ |
ἀλεκτρυόνας
ἐκείνους
οἷς
ἔχαιρεν
ἐκκομίζειν |
[8, 5] |
Μυοῦς
Φώκαια
Σάμος
καὶ
Χίος.
|
καὶ |
ἄλλας
δὲ
πολλὰς
ὕστερον
ᾤκισε |
[8, 5] |
ἐξελάσας
καὶ
Μυγδόνας
καὶ
Λέλεγας
|
καὶ |
ἄλλους
βαρβάρους,
ἀφ´
ὧν
αἱ |
[8, 16] |
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν,
ἐπὶ
σοφίᾳ
|
καὶ |
ἀνδρείᾳ
μεγάλην
ἀπολιπὼν
δόξαν.
καὶ |
[8, 16] |
καὶ
ἀνδρείᾳ
μεγάλην
ἀπολιπὼν
δόξαν.
|
καὶ |
ἀνέστησαν
αὐτῷ
χαλκῆν
εἰκόνα
ἐν |
[8, 17] |
αὐτοῦ
φλαύρως
ἔλεγεν,
ἀπατεῶνα
λέγων
|
καὶ |
ἄνθρωπον
κάκιστον.
ὁ
οὖν
Σκύθης |
[8, 6] |
τῳ
πιστὸς
ὑπὲρ
τῆς
ἀγραμματίας
|
καὶ |
ἀπαιδευσίας
Θρᾳκῶν
τεκμηριῶσαι.
~Ἀλέξανδρος
ὅτε |
[8, 8] |
ἀτέχνως
ὑπὸ
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
|
καὶ |
ἀπείρως
ἐκτελουμένην
καὶ
τρόπον
τινὰ
|
[8, 13] |
μειδιῶντα
τὴν
ἀρχήν.
λέγουσι
δὲ
|
καὶ |
Ἀριστόξενον
τῷ
γέλωτι
ἀνὰ
κράτος |
[8, 8] |
τέχνην
τὴν
γραφικὴν
ὑποφυομένην
ἔτι
|
καὶ |
ἀτέχνως
ὑπὸ
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ |
[8, 1] |
τούτου
ἀποτροπήν,
προτρέπει
δὲ
οὐδέποτε.
|
καὶ |
αὖ
πάλιν
ἐάν
τίς
μοι‘ |
[8, 17] |
ἐς
Ἀσίαν
παρὰ
βασιλέα
Δαρεῖον.
|
καὶ
|
αὐτὸν
ἐνόμισε
πάντων
ἀνδρῶν
δικαιότατον |
[8, 5] |
τινα
παῖδα
καὶ
δεῖσθαι
καθαρμοῦ·
|
καὶ |
αὐτὸς
ἀνεχώρησε,
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[8, 5] |
καθαρῶν
τὰς
χεῖρας.
προσεποιήσατο
δὴ
|
καὶ |
αὐτὸς
ἀποκτεῖναί
τινα
παῖδα
καὶ |
[8, 2] |
προσχήματι
τῷ
ἑαυτοῦ
Ἀθηναίους
παιδεύεσθαι,
|
καὶ |
βελτιόνων
αὐτῶν
ὄντων
ἄρχειν
ἔσπευδεν· |
[8, 16] |
δόρυ
παραθέμενος
ἔλεγεν
ὅτι
ἐξώπλισται
|
καὶ |
βοηθεῖ
τῇ
πατρίδι
ᾗ
δύναται, |
[8, 3] |
δρῶσι,
Διιπόλια
τὴν
ἑορτὴν
καλοῦσι
|
καὶ |
Βουφόνια.
~Πολίαρχόν
φασι
τὸν
Ἀθηναῖον |
[8, 19] |
οὐρανίου
κόσμου
κεῖται
Ἀναξαγόρας.
Ὅτι
|
καὶ |
βωμὸς
αὐτῷ
ἵσταται
καὶ
ἐπιγέγραπται
|
[8, 8] |
καὶ
τρόπον
τινὰ
ἐν
σπαργάνοις
|
καὶ |
γάλαξιν
οὖσαν.
διὰ
ταῦτά
τοι |
[8, 2] |
τὸ
εἰκὸς
πείθων
καὶ
μισθοῖς·
|
καὶ |
γὰρ
ὡς
ἦν
φιλοχρήματος
ὁ |
[8, 5] |
τοὺς
συνειδότας
ἑαυτοῖς.
οὗ
γενομένου
|
καὶ |
γνωσθέντων
ἐκείνων
αὐτοὺς
μὲν
ἀπέλιπεν, |
[8, 5] |
καὶ
αὐτὸς
ἀποκτεῖναί
τινα
παῖδα
|
καὶ |
δεῖσθαι
καθαρμοῦ·
καὶ
αὐτὸς
ἀνεχώρησε, |
[8, 10] |
τε
ἄλλα
ἐκόσμησε
τὴν
πόλιν,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τοὺς
νόμους
τοὺς |
[8, 1] |
τοῦ
συνόντος
αὐτῷ
πρὸς
Θεάγην
|
καὶ |
Δημόδοκον
καὶ
πρὸς
ἄλλους
πολλούς. |
[8, 15] |
λογισμοῦ
ἐκράτησε
καὶ
οὐχ
ὕβρισε·
|
καὶ |
διὰ
ταῦτα
ᾤετο
δεῖν
αὐτὸν |
[8, 17] |
Δημοκήδης
ὁ
Κροτωνιάτης
οὐκ
ἐποίησε,
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
Δαρεῖος
ὑπὲρ
αὐτοῦ |
[8, 18] |
ἐσύλησεν
ἀποτῖσαι
πλείω.
ἐντεῦθέν
τοι
|
καὶ |
διέρρευσεν
ἡ
παροιμία
ἡ
λέγουσα
|
[8, 7] |
ὅτε
Δαρεῖον
εἷλε,
γάμους
εἱστία
|
καὶ
|
ἑαυτοῦ
καὶ
τῶν
φίλων.
ἐνενήκοντα |
[8, 2] |
ἡ
περὶ
τοὺς
πεπαιδευμένους
σπουδή.
|
καὶ
|
ἐβούλετο
ὑπὸ
προσχήματι
τῷ
ἑαυτοῦ |
[8, 7] |
δὲ
καὶ
οἱ
παρεπιδημοῦντες
Ἕλληνες.
|
καὶ |
ἐγένετο
τὰ
δεῖπνα
πρὸς
σάλπιγγα, |
[8, 7] |
ἐκ
τῆς
Ἰνδικῆς
θαυματοποιοὶ
διαπρέποντες,
|
καὶ |
ἔδοξαν
δὲ
αὐτοὶ
κρατεῖν
τῶν |
[8, 4] |
ἐκφορὰν
αὐτῶν
παρεκάλει
τοὺς
φίλους,
|
καὶ |
ἔθαπτεν
αὐτοὺς
πολυτελῶς,
καὶ
ἐπιστήματα |
[8, 16] |
εἰκόνα
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ·
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἔθαψαν
αὐτὸν
δημοσίᾳ
παρὰ
τὰς |
[8, 18] |
μέγιστον
δεικνύουσι
Λοκροί,
ὃν
ἐκόμισε
|
καὶ |
ἔθηκε
πρὸ
τῶν
θυρῶν.
καὶ |
[8, 7] |
δὲ
τραγῳδίας,
πάμπολλοι.
ἦσαν
δὲ
|
καὶ |
ἐκ
τῆς
Ἰνδικῆς
θαυματοποιοὶ
διαπρέποντες, |
[8, 7] |
ὑποδεχόμενος
καὶ
ἑστιῶν
αὐτοὺς
ἑκατοντάκλινος·
|
καὶ |
ἑκάστη
κλίνη
ἀργυρόπους
ἦν,
ἡ |
[8, 11] |
δὲ
τὰ
ὑψηλότατα
ἀκούομεν
μειούμενα
|
καὶ |
ἐκεῖνα.
τὴν
γοῦν
Αἴτνην
φασὶν |
[8, 1] |
ἡ
φωνὴ
ἐκείνη,
πάλιν
ἀποτρέπει.
|
καὶ |
ἐμοὶ
μὲν
αὕτη
συμβουλεύει
τοῦτο, |
[8, 3] |
καὶ
λέγουσι
ταύτην
ἀποκτεῖναι
αὐτόν.
|
καὶ
|
ἐν
ᾗ
ταῦτα
ἡμέρᾳ
δρῶσι, |
[8, 12] |
Αἰσχίνης
ὁ
Ἀτρομήτου
ὁ
Κοθωκίδης
|
καὶ |
ἐνευδοκίμει
τοῖς
Μακεδόσι
καὶ
πάμπολυ |
[8, 6] |
Θρᾳκῶν
μηδένα
ἐπίστασθαι
γράμματα·
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἐνόμιζον
αἴσχιστον
εἶναι
πάντες
οἱ |
[8, 2] |
ῥαψῳδοὺς
τοῖς
Παναθηναίοις
αὐτὰ
ᾄδειν.
|
καὶ |
ἐπ´
Ἀνακρέοντα
δὲ
τὸν
Τήιον
|
[8, 4] |
οἷς
ἔχαιρεν
ἐκκομίζειν
ἀποθανόντας
δημοσίᾳ.
|
καὶ |
ἐπὶ
τὴν
ἐκφορὰν
αὐτῶν
παρεκάλει |
[8, 19] |
Ὅτι
καὶ
βωμὸς
αὐτῷ
ἵσταται
|
καὶ |
ἐπιγέγραπται
οἳ
μὲν
Νοῦ
οἳ |
[8, 1] |
τῶν
φίλων
ἀνακοινῶται
ὑπέρ
του,
|
καὶ |
ἐπιγένηται
ἡ
φωνὴ
ἐκείνη,
πάλιν |
[8, 4] |
φίλους,
καὶ
ἔθαπτεν
αὐτοὺς
πολυτελῶς,
|
καὶ |
ἐπιστήματα
αὐτοῖς
ἀναστήσας
ἐπιγράμματα
κατ´ |
[8, 7] |
δὲ
ὁ
ἀνδρὼν
ὁ
ὑποδεχόμενος
|
καὶ |
ἑστιῶν
αὐτοὺς
ἑκατοντάκλινος·
καὶ
ἑκάστη |
[8, 12] |
τοῦ
συνεδρίου.
πικρότατα
οὖν
ἀπήντησε
|
καὶ |
ἑτοιμότατα
πρὸς
τοῦτον
αὐτοῦ
τὸν |
[8, 9] |
τὸν
ἐραστήν,
ὡς
τύραννός
τε
|
καὶ |
εὐδαίμων
ἀνὴρ
ἐσόμενος.
τρεῖς
δὲ |
[8, 1] |
μέλλοι
ἀσκήσειν
στάδιον
ἐς
Νεμέαν,
|
καὶ |
εὐθὺς
ὑπαρχομένου
λέγειν
ἡ
φωνὴ
|
[8, 11] |
τῶν
ἀνθρώπων
φύσις
θνητὴ
οὖσα
|
καὶ |
ἐφήμερος
φθείρεσθαι
αὐτοὺς
ἀναγκάζει,
ὅπου |
[8, 12] |
αὐτοῦ
δῶρα
καὶ
ὅτι
πράως
|
καὶ |
ἡδέως
ἤκουεν
αὐτοῦ
ὁ
Φίλιππος, |
[8, 2] |
πρῶτος
ἐκόμισεν
ἐς
τὰς
Ἀθήνας,
|
καὶ |
ἠνάγκασε
τοὺς
ῥαψῳδοὺς
τοῖς
Παναθηναίοις |
[8, 18] |
τοῖς
πολλοῖς,
διηγωνίσατο
πρὸς
αὐτόν,
|
καὶ |
ἠνάγκασεν
ὧνπερ
ἐσύλησεν
ἀποτῖσαι
πλείω. |
[8, 16] |
ἐς
τὴν
ἐκκλησίαν
τῶν
Ἀθηναίων
|
καὶ |
ᾔτει
φρουρὰν
ὁ
Πεισίστρατος.
ὁρῶν |
[8, 14] |
οὕτως
ἄρα
ὀλίγον
ἔμελε
Διογένει
|
καὶ |
θανάτου
καὶ
ταφῆς.
~Ἐν
Χαιρωνείᾳ |
[8, 12] |
καίτοι
δεινότατος
ὢν
εἰπεῖν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
Θεόφραστος
ὁ
Ἐρέσιος.
ἐξέπεσε
γὰρ |
[8, 7] |
ἐνενήκοντα
δὲ
ἦσαν
οἱ
γαμοῦντες
|
καὶ |
ἰσάριθμοι
τούτοις
οἱ
θάλαμοι.
ἦν |
[8, 7] |
τὸ
συμπόσιον
καὶ
τοὺς
ἰδιοξένους,
|
καὶ
|
κατέκλινεν
ἀντιπροσώπους
ἑαυτῷ.
ἐν
δὲ |
[8, 7] |
ἦν,
ἡ
δὲ
αὐτοῦ
χρυσόπους,
|
καὶ |
κεκόσμηντο
πᾶσαι
ἁλουργοῖς
καὶ
ποικίλοις |
[8, 11] |
τῶν
ὅλων
φύσιν
κατεσκέφθαι
λέγουσι
|
καὶ |
κόσμον
διαφθείρεσθαι
αὐτόν.
~Παράδοξόν
γε, |
[8, 4] |
ἐς
τοσοῦτον
προελθεῖν
τρυφῆς,
ὥστε
|
καὶ |
κύνας
καὶ
ἀλεκτρυόνας
ἐκείνους
οἷς |
[8, 3] |
φόνου·
καταγινώσκουσι
δὲ
τῆς
μαχαίρας,
|
καὶ |
λέγουσι
ταύτην
ἀποκτεῖναι
αὐτόν.
καὶ
|
[8, 5] |
Μίλητον,
Κᾶρας
ἐξελάσας
καὶ
Μυγδόνας
|
καὶ |
Λέλεγας
καὶ
ἄλλους
βαρβάρους,
ἀφ´ |
[8, 2] |
δώροις
ὡς
τὸ
εἰκὸς
πείθων
|
καὶ
|
μισθοῖς·
καὶ
γὰρ
ὡς
ἦν |
[8, 8] |
γάλαξιν
οὖσαν.
διὰ
ταῦτά
τοι
|
καὶ
|
μισθοὺς
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
πρῶτος |
[8, 16] |
καὶ
τὴν
σοφίαν
αὐτοῦ,
εἴτε
|
καὶ |
μνήμῃ
τῶν
ἐφ´
ἡλικίας
(λέγεται |
[8, 7] |
τοὺς
γάμους
ἔθυεν.
ἀφίκοντο
δὲ
|
καὶ |
μουσουργοὶ
καὶ
ὑποκριταί,
οἳ
μὲν |
[8, 5] |
μὲν
ᾤκισε
Μίλητον,
Κᾶρας
ἐξελάσας
|
καὶ |
Μυγδόνας
καὶ
Λέλεγας
καὶ
ἄλλους |
[8, 1] |
ὑπαρχομένου
λέγειν
ἡ
φωνὴ
ἐπεγένετο.
|
καὶ |
ὁ
Σωκράτης
τὸν
Χαρμίδην
διεκώλυεν
|
[8, 7] |
αἱ
πεζαὶ
καὶ
αἱ
ναυτικαὶ
|
καὶ |
οἱ
ἱππεῖς
καὶ
αἱ
πρεσβεῖαι |
[8, 7] |
ἱππεῖς
καὶ
αἱ
πρεσβεῖαι
δὲ
|
καὶ |
οἱ
παρεπιδημοῦντες
Ἕλληνες.
καὶ
ἐγένετο |
[8, 12] |
καὶ
τὰ
ἐξ
αὐτοῦ
δῶρα
|
καὶ |
ὅτι
πράως
καὶ
ἡδέως
ἤκουεν |
[8, 9] |
γὰρ
καὶ
Πλάτων
αὐτὸν
ὀνομάζει,
|
καὶ |
οὐ
βασιλέα)
τὰ
παιδικὰ
αὐτοῦ |
[8, 15] |
τῷ
παιδὶ
τοῦτο
ἔχειν
ἔργον.
|
καὶ |
οὐ
πρότερόν
φασιν
οὔτε
αὐτὸς |
[8, 1] |
ἐγὼ
δὲ
τῷ
συμβουλευομένῳ
μοι·
|
καὶ |
οὐκ
ἐῶ
πράττειν,
ἑπόμενος
τῇ |
[8, 12] |
Θεόφραστος
ὁ
Ἐρέσιος.
ἐξέπεσε
γὰρ
|
καὶ |
οὗτος
ἐπὶ
τῆς
ἐξ
Ἀρείου |
[8, 15] |
τῇ
εὐπραγίᾳ,
ὅμως
λογισμοῦ
ἐκράτησε
|
καὶ |
οὐχ
ὕβρισε·
καὶ
διὰ
ταῦτα |
[8, 17] |
παραιτησάμενος
βασιλέα
ἀφίκετο
ἐς
Σικελίαν
|
καὶ |
πάλιν
ἐκ
Σικελίας
παρὰ
βασιλέα |
[8, 12] |
Κοθωκίδης
καὶ
ἐνευδοκίμει
τοῖς
Μακεδόσι
|
καὶ
|
πάμπολυ
περιῆν
τῶν
πρέσβεων
τῷ |
[8, 16] |
τῷ
τείχει
ἐν
δεξιᾷ
ἐσιόντων,
|
καὶ |
περιῳκοδόμητο
αὐτῷ
ὁ
τάφος.
~Ὅτι |
[8, 9] |
τὸν
Μακεδόνων
τύραννον
(οὕτω
γὰρ
|
καὶ |
Πλάτων
αὐτὸν
ὀνομάζει,
καὶ
οὐ |
[8, 7] |
χρυσόπους,
καὶ
κεκόσμηντο
πᾶσαι
ἁλουργοῖς
|
καὶ
|
ποικίλοις
ἱματίοις
ὑφῆς
βαρβαρικῆς
μέγα |
[8, 1] |
αὐτῷ
πρὸς
Θεάγην
καὶ
Δημόδοκον
|
καὶ |
πρὸς
ἄλλους
πολλούς.
φωνὴν
πολλάκις |
[8, 15] |
παίδων
ἕωθεν
ὅτι
ἄνθρωπός
ἐστι,
|
καὶ |
προσέταξε
τῷ
παιδὶ
τοῦτο
ἔχειν
|
[8, 14] |
τινος
γεφυρίου
πρὸς
γυμνασίῳ
ὄντος,
|
καὶ |
προσέταξε
τῷ
παλαιστροφύλακι,
ἐπειδὰν
αἴσθηται |
[8, 5] |
δὲ
ἐς
τὴν
Ἰωνίαν
ἀφίκετο,
|
καὶ |
πρῶτον
μὲν
ᾤκισε
Μίλητον,
Κᾶρας |
[8, 2] |
παῖς
πρεσβύτατος
ὢν
τῶν
Πεισιστράτου
|
καὶ |
σοφώτατος
ἦν
Ἀθηναίων.
οὗτος
καὶ |
[8, 12] |
ἥ
τε
πρὸς
Φίλιππον
φιλία
|
καὶ |
τὰ
ἐξ
αὐτοῦ
δῶρα
καὶ |
[8, 2] |
καὶ
σοφώτατος
ἦν
Ἀθηναίων.
οὗτος
|
καὶ |
τὰ
Ὁμήρου
ἔπη
πρῶτος
ἐκόμισεν |
[8, 12] |
ἐξ
Ἀρείου
πάγου
βουλῆς
λέγων,
|
καὶ |
ταύτην
ἀπολογίαν
προεφέρετο,
ὅτι
κατεπλάγη |
[8, 14] |
ὀλίγον
ἔμελε
Διογένει
καὶ
θανάτου
|
καὶ |
ταφῆς.
~Ἐν
Χαιρωνείᾳ
τοὺς
Ἀθηναίους |
[8, 16] |
αἰδοῖ
τῇ
πρὸς
τὸν
ἄνδρα
|
καὶ |
τὴν
σοφίαν
αὐτοῦ,
εἴτε
καὶ |
[8, 12] |
ἐς
τὴν
παρρησίαν
τῷ
Αἰσχίνῃ
|
καὶ |
τὴν
τῶν
λόγων
εὔροιαν.
οὐ |
[8, 16] |
πρὸ
τῆς
οἰκίας,
τὴν
ἀσπίδα
|
καὶ |
τὸ
δόρυ
παραθέμενος
ἔλεγεν
ὅτι |
[8, 6] |
ἐχρῶντο
αὐτοῖς
μᾶλλον.
ἔνθεν
τοι
|
καὶ |
τολμῶσι
λέγειν
μηδὲ
τὸν
Ὀρφέα |
[8, 18] |
καὶ
ἔθηκε
πρὸ
τῶν
θυρῶν.
|
καὶ |
τὸν
ἐν
Τεμέσῃ
ἥρωα
φόρους |
[8, 11] |
τοῦτο
καὶ
τὸν
Παρνασσὸν
παθεῖν
|
καὶ |
τὸν
Ὄλυμπον
τὸν
Πιερικόν.
οἱ |
[8, 11] |
ἐβλέπετο·
τὸ
δὲ
αὐτὸ
τοῦτο
|
καὶ |
τὸν
Παρνασσὸν
παθεῖν
καὶ
τὸν |
[8, 10] |
νῦν
ἔτι
φυλαττομένους
συνέγραψεν
αὐτοῖς.
|
καὶ
|
τότε
ἐπαύσαντο
Ἀθηναῖοι
χρώμενοι
τοῖς |
[8, 5] |
δεῖσθαι
καθαρμοῦ·
καὶ
αὐτὸς
ἀνεχώρησε,
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
ἔπεισε
τοὺς
συνειδότας |
[8, 7] |
συμπαρέλαβε
δὲ
ἐς
τὸ
συμπόσιον
|
καὶ |
τοὺς
ἰδιοξένους,
καὶ
κατέκλινεν
ἀντιπροσώπους |
[8, 10] |
ἐκόσμησε
τὴν
πόλιν,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τοὺς
νόμους
τοὺς
νῦν
ἔτι |
[8, 11] |
ἐφήμερος
φθείρεσθαι
αὐτοὺς
ἀναγκάζει,
ὅπου
|
καὶ |
τοὺς
ποταμοὺς
ὁρῶμεν
ἐπιλείποντας,
καὶ |
[8, 8] |
πρὸ
αὐτοῦ
καὶ
ἀπείρως
ἐκτελουμένην
|
καὶ |
τρόπον
τινὰ
ἐν
σπαργάνοις
καὶ |
[8, 11] |
καὶ
τοὺς
ποταμοὺς
ὁρῶμεν
ἐπιλείποντας,
|
καὶ |
τῶν
ὀρῶν
δὲ
τὰ
ὑψηλότατα |
[8, 7] |
εἷλε,
γάμους
εἱστία
καὶ
ἑαυτοῦ
|
καὶ |
τῶν
φίλων.
ἐνενήκοντα
δὲ
ἦσαν |
[8, 7] |
ἔθυεν.
ἀφίκοντο
δὲ
καὶ
μουσουργοὶ
|
καὶ |
ὑποκριταί,
οἳ
μὲν
κωμῳδίας
οἳ |
[8, 12] |
Φίλιππος,
μειλιχίῳ
τῷ
βλέμματι
προσβλέπων
|
καὶ |
ὑποφαίνων
τὴν
ἐξ
αὑτοῦ
εὔνοιαν. |
[8, 5] |
Τέως
Κολοφὼν
Μυοῦς
Φώκαια
Σάμος
|
καὶ |
Χίος.
καὶ
ἄλλας
δὲ
πολλὰς |