Livre, Chap.
[2, 3]	ὡς πρὸς ἀληθινὸν καὶ ἐκεῖνον,	Ὦ	βασιλεῦ, εἶπεν ὁ Ἀπελλῆς, ἀλλ᾿
[2, 34]	γε τέτταρα, ὑπολαβὼν ὁ Ἐπίχαρμος,	Ὦ	βέλτιστοι, εἶπε, τί στασιάζετε καὶ
[2, 2]	Ζεῦξις ἔφατο, Ὅταν μὲν σιωπᾷς,	ὦ	Μεγάβυζε, θαυμάζει σε τὰ παιδάρια
[2, 20]	καὶ θρασύτερον, Οὐκ οἶσθα, εἶπεν,	ὦ	παῖ, τὴν βασιλείαν ἡμῶν ἔνδοξον
[2, 18]	περιτυχὼν τῷ Πλάτωνι εἶπεν, Ὑμεῖς,	ὦ	Πλάτων, εὖ δειπνεῖτε μᾶλλον εἰς
[2, 9]	κεκυρῶσθαι, οὔτε ὑπὲρ Ἀθηναίων λέγεσθαι,	ὦ	Πολιὰς Ἀθηνᾶ, καὶ Ἐλευθέριε Ζεῦ,
[2, 10]	Τιμόθεον τὸν τοῦ Κόνωνος, εἰπεῖν,	Ὦ	τοῦ βίου, καὶ τῆς ὄντως
[2, 21]	μὴ εἰς πάντας πεφοίτηκεν, ἀλλ᾿	ἐγὼ	ἐρῶ. Εἰς Ἀρχελάου ποτὲ ἀφίκοντο,
[2, 21]	τοῦτο· εἰ δέ τι καὶ	ἐγὼ	ἠθῶν ἐπαΐω τῇ τε ἄλλῃ,
[2, 21]	μάλιστα φιλοῦντι αὐτόν. Ὁ δὲ,	Ἐγώ	σοι, ἔφη, φράσω, βασιλεῦ. Οὔτε
[2, 6]	περιεστὼς ἐξεβόησε, καθίκετο αὐτοῦ τῇ	ῥάβδῳ,	ὁ Ἱππόμαχός, φασιν, καὶ εἶπεν,
[2, 5]	δεινὴν ἐποιοῦντο τοῦ χρόνου τὴν	φειδώ,	ταμιευόμενοι πανταχόθεν αὐτὸν εἰς τὰ
[2, 41]	δ᾿ οὖν καὶ περὶ τούτων.	Κλεώ,	φασιν, εἰς ἅμιλλαν ἰοῦσα, οὐ
[2, 36]	πρὸς ἀμφότερα· ἐὰν μὲν γὰρ	ζῶ,	ζηλωτὰς ἕξω πλείονας· ἐὰν δὲ
[2, 41]	φιλοπότις, καὶ πολυπότις ἔτι πλέον,	εἰρήσθω	δ᾿ οὖν καὶ περὶ τούτων.
[2, 23]	τοῦ Διαγόρου προσπαραλαμβάνειν, εἰς τοσοῦτον	διηνύσθω	τὰ τοῦ λόγου. Θεοῖς γὰρ
[2, 41]	Ἀντίοχος, καὶ οὗτος σὺν τούτοις	τετάχθω.	Καὶ Ἄγρωνα δὲ τὸν Ἰλλυριῶν
[2, 7]	μάλιστα, Ὅτι οὐκ ἔξεστιν ἀνδρὶ	Θηβαίῳ	ἐκθεῖναι παιδίον, οὐδὲ εἰς ἐρημίαν
[2, 21]	δέ τι καὶ ἐγὼ ἠθῶν	ἐπαΐω	τῇ τε ἄλλῃ, καὶ ἐκ
[2, 33]	ἐπώνυμον τῆς πόλεως ποταμὸν παιδὶ	ὡραίῳ	εἰκάσαντες, θύουσιν. Οἱ δὲ αὐτοὶ
[2, 11]	σεμνὸν οὐδὲν ἐγενόμεθα ἐν τῷ	βίῳ,	καὶ τοιοῦτοι οἵους ἐν τῇ
[2, 25]	ἧτταν αὐτῶν, ἧς ἐμνήσθην ἐπ᾿	Ἀρτεμισίῳ	γεγονέναι. Καὶ τὴν ἐν Μυκάλῃ
[2, 26]	τὴν αὐτὴν ὥραν, καὶ ἐν	Μεταποντίῳ	ὤφθη ὑπὸ πολλῶν, καὶ ἐν
[2, 20]	ἄνδρά τε εἰδέναι, οὐδὲ πολιτικόν,	τυραννικῷ	δὲ συμβιῶσαι μᾶλλον. ~Περὶ Παυσανίου,
[2, 8]	Παλαμήδῃ, καὶ Τρωσὶ, καὶ Σισύφῳ	Σατυρικῷ.	Γελοῖον δὲ, οὐ γὰρ; Ξενοκλέα
[2, 8]	Λυκάονι, καὶ Βάκχαις, καὶ Ἀθάμαντι	Σατυρικῷ.	Τούτου δεύτερος Εὐριπίδης ἦν, Ἀλεξάνδρῳ
[2, 21]	ἄλλῃ, καὶ ἐκ ποιητικῆς, ἥδιστον	εὑρίσκω	εἶναι τοῖς ἐρῶσι πρὸς τὰ
[2, 13]	αὐτὸν· καὶ δὴ καὶ ἐν	καλῷ	τοῦ θεάτρου ἐκάθητο) ἵνα οὖν
[2, 4]	οὐ μάλα ἐκείνῳ σύνηθες εἰπεῖν	ἐθέλω.	Τὸ δὲ ἔργον φιλανθρωπίαν ἄμαχον
[2, 20]	πάνυ πρᾶον, καὶ ἄτυφον, ὃ	μέλλω	λέγειν. Ὁ Ἀντίγονος οὗτος, ὁρῶν
[2, 15]	ἀλλὰ τούτους γε τοὺς θρόνους	ἀσβόλῳ	κατέχρισαν. Μαθόντες δὲ οἱ Ἔφοροι
[2, 15]	τῶν τοὺς τῶν Ἐφόρων θρόνους	ἀσβόλῳ	χρισαμένων. Κλαζομενίων τινὲς εἰς τὴν
[2, 14]	οὐδέν τι δεόμενος, καὶ ἐχρήσατο	σταθμῷ	τῇ ἐρημίᾳ τῇ περὶ τὴν
[2, 29]	αἰνιττόμενος τὴν ἐκ τῆς τύχης	ἄνω	καὶ κάτω μετάπτωσιν τρόπον τινὰ,
[2, 36]	ζηλωτὰς ἕξω πλείονας· ἐὰν δὲ	ἀποθάνω,	ἐπαινέτας πλείονας. ~Περὶ νόμου τοῦ
[2, 41]	Ἀλέξανδρος δὲ ὁ Μακεδὼν ἐπὶ	Καλανῷ	τῷ Βραχμᾶνι, τῷ Ἰνδῶν σοφιστῇ,
[2, 14]	καὶ πλοῦν ἀήθη, δεδούλωτο δὲ	πλατάνῳ,	καὶ ἐθαύμαζε τὸ δένδρον. Ἐν
[2, 18]	δὲ, καὶ ἐκεῖνος ἀδελφὸς τῷ	προειρημένῳ,	καὶ ταὐτὸν νοῶν, οὐ μὴν
[2, 4]	ἐλύπησέ τι Φάλαρις τὸν Μελάνιππον.	Δικαζομένῳ	γὰρ αὐτῷ πρός τινα τῶν
[2, 41]	ἦν τῷ μὲν τὰ πρῶτα	φερομένῳ,	τάλαντον τὸ γέρας, τῷ δὲ
[2, 4]	Φαλάριδος ὑμῖν ἔργον οὐ μάλα	ἐκείνῳ	σύνηθες εἰπεῖν ἐθέλω. Τὸ δὲ
[2, 5]	τοὺς Δεκέλειαν καταλαβόντας περιπάτῳ χρῆσθαι	δειλινῷ,	ἐπέστειλαν αὐτοῖς, Μὴ περιπατεῖτε· ὡς
[2, 38]	οὗτος Μασσαλιωτικός, γυναῖκας μὴ ὁμιλεῖν	οἴνῳ,	ἀλλ᾿ ὑδροποτεῖν πᾶσαν γυναικῶν ἡλικίαν.
[2, 32]	ἀπὸ γενεᾶς Ἡρακλῆν οὐ κεκλῆσθαι·	χρόνῳ	δὲ ὕστερον ἐλθόντα εἰς Δελφοὺς,
[2, 44]	τὸ γράμμα· Ὁπλίτης ἐστὶν ἐκβοηθῶν,	ἄφνω	τῶν πολεμίων εἰσβαλλόντων καὶ δῃούντων
[2, 5]	ὡς ἂν μὴ πρὸς τὰ	ἔξω	τῆς ὰρετῆς ἀναλισκόμενος, εἶτα μάτην
[2, 10]	Πλάτωνι τῷ Ἀρίστωνος περιτυχόντα, βαδίζοντι	ἔξω	τοῦ τείχους μετά τινων γνωρίμων,
[2, 36]	ἐὰν μὲν γὰρ ζῶ, ζηλωτὰς	ἕξω	πλείονας· ἐὰν δὲ ἀποθάνω, ἐπαινέτας
[2, 12]	δ᾿ ἂν ἐμοὶ δοίητε, ὃς	οὔπω	φθονοῦμαι; Ὅστις δὲ ἐρᾷ φθονεῖσθαι,
[2, 10]	τὸ πλάτος, ἵλεων δὲ τῷ	προσώπῳ,	διαλεγόμενον δὲ οὐχὶ περὶ εἰσφορᾶς
[2, 41]	δὲ πάμπολυ, φασίν, ἔπιε παρὰ	Περιάνδρῳ,	τοῦτο μὲν καὶ οἴκοθεν ἑαυτῷ
[2, 8]	Σατυρικῷ. Τούτου δεύτερος Εὐριπίδης ἦν,	Ἀλεξάνδρῳ	καὶ Παλαμήδῃ, καὶ Τρωσὶ, καὶ
[2, 14]	Ἐκ δὲ τούτων τι τῷ	δένδρῳ	καλὸν ἀπήντησεν; Ὁ μὲν γὰρ
[2, 21]	εἰς πάντας πεφοίτηκεν, ἀλλ᾿ ἐγὼ	ἐρῶ.	Εἰς Ἀρχελάου ποτὲ ἀφίκοντο, ὅ
[2, 28]	ἀρχὴν ἔλαβεν ὅδε ὁ νόμος	ἐρῶ.	Ὅτε Θεμιστοκλῆς ἐπὶ τοὺς βαρβάρους
[2, 28]	μὴ ἡττηθῆναι ἑκάτερος, μηδὲ εἶξαι	θατέρῳ	τὸν ἕτερον. Ἅπερ οὖν εἰπὼν
[2, 23]	ἐραστὴν γενόμενον. Εἶχόν τι καὶ	περαιτέρω	ὑπὲρ Νικοδώρου εἰπεῖν· ὡς δ᾿
[2, 41]	τάλαντον τὸ γέρας, τῷ δὲ	δευτέρῳ	τριάκοντα μναῖ· τῷ γε μὴν
[2, 23]	τὴν ἄθλησιν νομοθέτης αὐτοῖς ἐγένετο,	μακρῷ	τοῦτο ἄμεινον πολιτευσάμενος τῇ πατρίδι
[2, 8]	ψήφου κύριοι καὶ ἀμαθεῖς, καὶ	πόρρω	κρίσεως ὀρθῆς, ἢ ἐδεκάσθησαν. Ἄτοπον
[2, 28]	ἀλεκτρυόνας ἀγωνίζεσθαι δημοσίᾳ ἐν τῷ	θεάτρῳ	μιᾶς ἡμέρας τοῦ ἔτους. Πόθεν
[2, 13]	ποτε ἄλλοτε, καὶ τότε, τῷ	θεάτρῳ	νοσῆσαι τὰς φρένας. Καὶ ἅτε
[2, 38]	δὲ τῆς ἐμαυτοῦ πατρίδος ἀλόγως	ἐάσω.	Οὐκοῦν καὶ Ῥωμαίοις ἦν ἐν
[2, 21]	Ὁ δὲ, Ἐγώ σοι, ἔφη,	φράσω,	βασιλεῦ. Οὔτε γάρ εἰμι πρὸς
[2, 3]	ἀξίαν. Ἀλέξανδρος θεασάμενος τὴν ἐν	Ἐφέσῳ	εἰκόνα ἑαυτοῦ, τὴν ὑπὸ Ἀπελλοῦ
[2, 38]	Ῥωμαίων νόμον; καὶ πῶς οὐκ	ὀφλήσω	δικαίως ἀλογίαν; εἰ τὰ μὲν
[2, 36]	καὶ αὐτὸς βαθύτατα γηρῶν, εἶτα	νόσῳ	περιπεσών, ἐπεί τις αὐτὸν ἠρώτησε,
[2, 26]	ὑπὸ πολλῶν, καὶ ἐν Κρότωνι,	τῷ	ἀγῶνι ἐξανιστάμενος, ἔνθα καὶ τῶν
[2, 35]	με ὁ ὕπνος ἄρχεται παρακατατίθεσθαι	τῷ	ἀδελφῷ. ~Περὶ Σωκράτους γηρῶντος, καὶ
[2, 13]	πρῶτον μὲν ἐξέπληξεν ἡ κωμῳδίᾳ	τῷ	ἀδοκήτῳ τοὺς Ἀθηναίους. Εἶτα δὲ
[2, 13]	καὶ ἐκεῖ κατῄει· ἔχαιρε γὰρ	τῷ	ἀνδρὶ, δηλονότι διά τε τὴν
[2, 13]	φίλον, καὶ δὴ καὶ μάλιστα	τῷ	Ἀπόλλωνι· ἅτε οὖν ἄηθες πρᾶγμα
[2, 10]	ἄνδρα· ἀλλὰ τοῦτόν γε Πλάτωνι	τῷ	Ἀρίστωνος περιτυχόντα, βαδίζοντι ἔξω τοῦ
[2, 11]	καὶ σεμνὸν οὐδὲν ἐγενόμεθα ἐν	τῷ	βίῳ, καὶ τοιοῦτοι οἵους ἐν
[2, 41]	δὲ ὁ Μακεδὼν ἐπὶ Καλανῷ	τῷ	Βραχμᾶνι, τῷ Ἰνδῶν σοφιστῇ, ὅτε
[2, 41]	τῷ δὲ δευτέρῳ τριάκοντα μναῖ·	τῷ	γε μὴν τρίτῳ δέκα. Ὁ
[2, 41]	πρῶτα φερομένῳ, τάλαντον τὸ γέρας,	τῷ	δὲ δευτέρῳ τριάκοντα μναῖ· τῷ
[2, 14]	φρουρόν. Ἐκ δὲ τούτων τι	τῷ	δένδρῳ καλὸν ἀπήντησεν; Ὁ μὲν
[2, 4]	πολιτῶν οὐδεὶς αὐτοῖς συλλήψεται, δέει	τῷ	ἐκ τοῦ τυράννου, καὶ αὐτὸς
[2, 41]	ὅτε ἐπανῄει μετὰ τὸ δεῖπνον,	τῷ	Ἑρμῇ τῷ πρὸ τῶν θυρῶν
[2, 28]	ἔθεντο, ἀλεκτρυόνας ἀγωνίζεσθαι δημοσίᾳ ἐν	τῷ	θεάτρῳ μιᾶς ἡμέρας τοῦ ἔτους.
[2, 13]	εἴ ποτε ἄλλοτε, καὶ τότε,	τῷ	θεάτρῳ νοσῆσαι τὰς φρένας. Καὶ
[2, 44]	φείσεται. Καὶ πλέον οὐδὲν περιείργασται	τῷ	Θέωνι, οὐ λοχίτης, οὐ ταξίαρχος,
[2, 41]	Μακεδὼν ἐπὶ Καλανῷ τῷ Βραχμᾶνι,	τῷ	Ἰνδῶν σοφιστῇ, ὅτε ἑαυτὸν ἐκεῖνος
[2, 41]	γοῦν ἀγωνίαν προὔθηκε, καὶ ἦν	τῷ	μὲν τὰ πρῶτα φερομένῳ, τάλαντον
[2, 21]	τί βουλόμενος οὕτω πυκνὰ ἀπεχθάνεται	τῷ	πάντων μάλιστα φιλοῦντι αὐτόν. Ὁ
[2, 41]	τῶν Χοῶν ἑορτῇ προὔκειτο ἆθλον	τῷ	πιόντι πλέον, στέφανος χρυσοῦς. Καὶ
[2, 18]	τῇ ὑστεραίᾳ ὁ Τιμόθεος περιτυχὼν	τῷ	Πλάτωνι εἶπεν, Ὑμεῖς, ὦ Πλάτων,
[2, 41]	μετὰ τὸ δεῖπνον, τῷ Ἑρμῇ	τῷ	πρὸ τῶν θυρῶν ἑστῶτι ἐπέθηκεν
[2, 18]	λόγος δὲ, καὶ ἐκεῖνος ἀδελφὸς	τῷ	προειρημένῳ, καὶ ταὐτὸν νοῶν, οὐ
[2, 10]	ἰδεῖν τὸ πλάτος, ἵλεων δὲ	τῷ	προσώπῳ, διαλεγόμενον δὲ οὐχὶ περὶ
[2, 41]	καὶ χώνη ἐπεκαλεῖτο· ἐντιθέμενος γὰρ	τῷ	στόματι χώνην, ἀδιαλείπτως ἐχώρει τὸν
[2, 13]	Σωκράτους κωμῳδουμένου ὑπὸ Ἀριστοφάνους. Ἐπετίθεντο	τῷ	Σωκράτει καὶ ἐπεβούλευον οἱ ἀμφὶ
[2, 13]	ἑστὼς ἐβλἑπετο. Τοσοῦτον ἄρα περιῆν	τῷ	Σωκράτει τοῦ κωμῳδίας καὶ Ἀθηναίων
[2, 7]	δὲ, παραλαβοῦσαι, ἀποδίδονται τὸ βρέφος	τῷ	τιμὴν ἐλαχίστην δόντι. ῥήτρα τε
[2, 4]	ὡμολόγησεν οὐ μόνον κοινωνὸς εἶναι	τῷ	Χαρίτωνι τῆς βουλῆς, ἀλλὰ καὶ
[2, 29]	ἐκ τῆς τύχης ἄνω καὶ	κάτω	μετάπτωσιν τρόπον τινὰ, τῶν μὲν
[2, 5]	Ἔφοροι Λακεδαιμονίων τοὺς Δεκέλειαν καταλαβόντας	περιπάτῳ	χρῆσθαι δειλινῷ, ἐπέστειλαν αὐτοῖς, Μὴ
[2, 42]	αὐτοῦ, πρέσβεις ἀποστείλαντες, σὺν τῇ	ἀνωτάτω	σπουδῇ, ἀφικέσθαι σφίσι τὸν ἄνδρα,
[2, 13]	μὲν ἐξέπληξεν ἡ κωμῳδίᾳ τῷ	ἀδοκήτῳ	τοὺς Ἀθηναίους. Εἶτα δὲ καὶ,
[2, 41]	τριάκοντα μναῖ· τῷ γε μὴν	τρίτῳ	δέκα. Ὁ δὲ τὰ νικητήρια
[2, 20]	πάνυ ἡμέρως ἔχει καὶ φιλανθρώπως.	Ὅτῳ	δὲ οὐ δοκεῖ ταύτῃ, ἀλλ᾿
[2, 20]	δημοτικὸν καὶ πρᾶον γενέσθαι. Καὶ	ὅτῳ	μὲν σχολὴ τὰ κατ᾿ αὐτὸν
[2, 19]	Ἐπειδὴ Ἀλέξανδρος βούλεται θεὸς εἶναι,	ἔστω	θεός· Λακωνικῶς τε ἅμα, καὶ
[2, 15]	κηρύξαι τοῦτο δὴ τὸ θαυμαζόμενον,	Ἐξέστω	Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν. ~Περὶ Φωκίωνος. Φωκίωνος
[2, 21]	πρὸς αὐτὸν δύσερις, οὔτε ἀγροικίᾳ	πράττω	τοῦτο· εἰ δέ τι καὶ
[2, 13]	λέγων τε αὖ καὶ τὸν	ἥττω	λόγον ἀπέφαινε κρείττονα, καὶ εἰσῆγε
[2, 44]	ἐξ Ἄρεος μανέντα. Γοργὸν μὲν	αὐτῷ	βλέπουσιν οἱ ὀφθαλμοί· τὰ δὲ
[2, 6]	τι ὁ ἀθλητὴς ὁ ὑπ᾿	αὐτῷ	γυμναζόμενος ἐπάλαισεν, εἶτα ὁ πᾶς
[2, 23]	ἐν τοῖς σταδίοις. Φασὶ δὲ	αὐτῷ	Διαγόραν τὸν Μήλιον συνθεῖναι τοὺς
[2, 41]	ταῦτά τοι καὶ τὴν βασιλείαν	αὐτῷ	διῴκουν Ἄριστός τε, καὶ Θεμίσων,
[2, 13]	αὐτὰ ταῦτα καὶ τοὺς προσιόντας	αὐτῷ	ἐδίδασκέ τε, καὶ εἰδέναι ἀνέπειθεν.
[2, 41]	πολυπότης ἦν· ἀλλὰ γὰρ προστιθέασιν	αὐτῷ	καὶ τοῦτο δήπου τὸ Σκυθικὸν
[2, 21]	Τούτου γοῦν τοῦ ἡδέος πολλάκις	αὐτῷ	μεταδίδωμι, ἐρίζων πρὸς αὐτὸν πλεονάκις.
[2, 37]	ἦν αὐτῷ, ὅτι μὴ προσταχθὲν	αὐτῷ	ὁ δὲ ἔπιεν. ~Ῥωμαίων καὶ
[2, 37]	περιεσώθη, θάνατος ἡ ζημία ἦν	αὐτῷ,	ὅτι μὴ προσταχθὲν αὐτῷ ὁ
[2, 41]	τὸν οἶνον ἄδικος ὁρμή, καὶ	αὐτῷ	πλευρῖτιν ἐνειργάσατο. καὶ ἕτερος Ἰλλυριῶν
[2, 4]	Φάλαρις τὸν Μελάνιππον. Δικαζομένῳ γὰρ	αὐτῷ	πρός τινα τῶν ἑταίρων αὐτοῦ
[2, 14]	κόσμος ὁ ἐπίκτητος, καὶ μηδὲν	αὐτῷ	προσήκων, ἄλλως ἐκρέματο, καὶ συνεμάχετο
[2, 13]	ταῦτα οὖν τῆς κωμῳδίας ἦν	αὐτῷ	τὰ σπέρματα, ἀλλ᾿ οὐ μόνον
[2, 38]	νόμον τοῦτον ἰσχύειν, καὶ πείθεσθαι	αὐτῷ	τὰς Ἰάδας, τὰς Μιλησίων γυναῖκας.
[2, 27]	μεγάλων τινῶν σπουδάσαι· Πᾶσαν γὰρ	αὐτῷ	τὴν διάνοιαν εἰς ἐκεῖνα ἀποτεθεῖσαν
[2, 13]	αὐτὸς οἶδεν. Εὐδοκίμει δ᾿ οὖν	αὐτῷ	τὸ δρᾶμα, Καὶ γάρ τοι
[2, 41]	Μυκερῖνος δὲ ὁ Αἰγύπτιος, ὅτε	αὐτῷ	τὸ ἐκ Βούτης μαντεῖον ἀφίκετο,
[2, 44]	ἢ σαλπιγκτὴν παρεστήσατο, καὶ προσέταξεν	αὐτῷ	τὸ παρορμητικὸν ἐμπνεῦσαι μέλος, διάτορόν
[2, 21]	καὶ τὸν Χρύσιππον τὸ δρᾶμα	αὐτῷ	χαριζόμενος λέγεται διαφροντίσαι. Καὶ εἰ
[2, 14]	γῆς κατεφρόνει τῆς Διὸς τέχνης,	ἑαυτῷ	δὲ εἰργάζετο καινὰς ὁδοὺς, καὶ
[2, 41]	Περιάνδρῳ, τοῦτο μὲν καὶ οἴκοθεν	ἑαυτῷ	ἐπαγόμενος τὸ ἐφόδιον· Σκυθῶν γὰρ
[2, 19]	Περσῶν ἀρχὴν κατεκτήσατο, μέγα ἐφ᾿	ἑαυτῷ	φρονῶν, καὶ ὑπὸ τῆς εὐτυχίας,
[2, 27]	Ἀδύνατόν ἐστι τὸν εἰς μικρὰ	οὕτω,	καὶ οὐδενὸς ἄξια, τοσαύτην φροντίδα
[2, 21]	Ἀγάθωνα ὁ Ἀρχέλαος, τί βουλόμενος	οὕτω	πυκνὰ ἀπεχθάνεται τῷ πάντων μάλιστα
[2, 22]	Μαντινεῖς. Ἐννομωτάτους γενέσθαι καὶ Μαντινέας	ἀκούω	οὐδὲν ἧττον Λοκρῶν, οὐδὲ Κρητῶν,
[2, 10]	ἧττον εὐδαίμονα ἑαυτὸν ἔκρινεν. Τιμόθεον	ἀκούω	τὸν Κόνωνο, ς τὸν Ἀθηναίων
[2, 35]	ὁ ὕπνος ἄρχεται παρακατατίθεσθαι τῷ	ἀδελφῷ.	~Περὶ Σωκράτους γηρῶντος, καὶ νοσοῦντος.
[2, 8]	καὶ Παλαμήδῃ, καὶ Τρωσὶ, καὶ	Σισύφῳ	Σατυρικῷ. Γελοῖον δὲ, οὐ γὰρ;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/03/2007