Livre, Chap.
[2, 8]	Τῶν δύο τοίνυν τὸ ἕτερον,	ἢ	ἀνόητοι ἦσαν οἱ τῆς ψήφου
[2, 16]	ὑφ᾿ ὑμῶν παθεῖν κακὸν αὐτὸς,	ἢ	αὐτός τι ὑμᾶς κακῶς δρᾶσαι.
[2, 40]	τῶν ζῴων ἐκεῖνα, ὅσα σταφυλῆς	ἢ	γιγάρτων ὑπερπλησθέντα μεθύει. Καὶ οἱ
[2, 31]	Διογένης ὁ Φρὺξ, ἢ Ἵππων,	ἢ	Διαγόρας ἢ Σωσίας, ἢ Ἐπίκουρος,
[2, 31]	τοιαύτην οἵαν Εὐήμερος ὁ Μεσσήνιος,	ἢ	Διογένης ὁ Φρὺξ, ἢ Ἵππων,
[2, 7]	βρέφος, καὶ αὐξηθὲν ἔχειν δοῦλον,	ἢ	δούλην, θρεπτήρια αὐτοῦ τὴν ὑπηρεσίαν
[2, 8]	ἀμαθεῖς, καὶ πόρρω κρίσεως ὀρθῆς,	ἢ	ἐδεκάσθησαν. Ἄτοπον δὲ ἑκάτερον, καὶ
[2, 13]	ὑγιὲς ὄντας, οὐδέ τι σπουδαῖον	ἢ	εἰδότας ἢ λέγοντας) ἐκ τούτων
[2, 18]	δειπνεῖτε μᾶλλον εἰς τὴν ὑστεραίαν,	ἢ	εἰς τὴν παροῦσαν. ~Περὶ Ἀλεξάνδρου
[2, 1]	τοῦ ἐν τοῖς κύκλοις κηρύττοντος;	ἢ	ἐκείνου τοῦ σκηνορράφου; Ὁμολογοῦντος δὲ
[2, 13]	εὐδοκιμοῦσιν, ἢ ἐν λόγοις ἀγαθοῖς,	ἢ	ἐν βίου σεμνότητι, ἄκουσμα ἔδοξεν
[2, 13]	ἔτι καὶ πλέον τοῖς εὐδοκιμοῦσιν,	ἢ	ἐν λόγοις ἀγαθοῖς, ἢ ἐν
[2, 31]	Ἵππων, ἢ Διαγόρας ἢ Σωσίας,	ἢ	Ἐπίκουρος, οὔτε Ἰνδὸς, οὔτε Κελτὸς,
[2, 13]	τὸ δρᾶμα, οὐδὲ ἐκωμῴδει Λακεδαιμονίους,	ἢ	Θηβαίους, ἢ Περικλέα αὐτὸν, ἀλλ᾿
[2, 31]	Μεσσήνιος, ἢ Διογένης ὁ Φρὺξ,	ἢ	Ἵππων, ἢ Διαγόρας ἢ Σωσίας,
[2, 21]	ὁ Ἀρχέλαος ἐρωτικὸς οὐχ ἧττον	ἢ	καὶ φιλόμουσος. Ἐπεὶ τοίνυν ἑώρα
[2, 13]	οὐδέ τι σπουδαῖον ἢ εἰδότας	ἢ	λέγοντας) ἐκ τούτων οὖν ἐβουλήθησαν
[2, 31]	καὶ ἆρά γε ἡμῶν φροντίζουσιν,	ἢ	οὔ. Οὐδεὶς γοῦν ἔννοιαν ἔλαβε
[2, 31]	περὶ θεῶν, ἆρά γέ εἰσιν,	ἢ	οὔκ εἰσιν, καὶ ἆρά γε
[2, 13]	οὐδὲ ἐκωμῴδει Λακεδαιμονίους, ἢ Θηβαίους,	ἢ	Περικλέα αὐτὸν, ἀλλ᾿ ἄνδρα τοῖς
[2, 44]	ἐπὶ τὴν θέαν συνειλεγμένοις, πρὶν	ἢ	σαλπιγκτὴν παρεστήσατο, καὶ προσέταξεν αὐτῷ
[2, 31]	Φρὺξ, ἢ Ἵππων, ἢ Διαγόρας	ἢ	Σωσίας, ἢ Ἐπίκουρος, οὔτε Ἰνδὸς,
[2, 25]	ἄλλης ὡμολόγηται δῶρον ἡμέρας γενέσθαι,	ἢ	ταύτης, εἴγε κατὰ τὴν αὐτὴν
[2, 5]	περιπατεῖτε· ὡς τρυφώντων αὐτῶν μᾶλλον,	ἢ	τὸ σῶμα ἐκπονοῦντων. Δεῖν γὰρ
[2, 10]	συμμάχων, οὐδὲ ὑπὲρ τῶν νησιωτῶν,	ἢ	ὑπὲρ ἄλλου τινὸς τοιούτου φληνάφου·
[2, 7]	πρὸς αὐτὸν, καὶ ὁμολογία γίνεται,	ἦ	μὴν τρέφειν τὸ βρέφος, καὶ
[2, 7]	θάνατον αὐτοῦ καταψηφισάμενον. Ἀλλ᾿ ἐὰν	ᾖ	πένης εἰς τὰ ἔσχατα ὁ
[2, 44]	ἐκβοηθούντων μελῳδοῦσῃ σάλπιγγι, καὶ ἐδείκνυτο	ἡ	γραφὴ, καὶ ὁ στρατιώτης ἐβλέπετο,
[2, 24]	οὐδεὶς τῶν ἀντιπάλων ἐλεῖν ἐδύνατο·	ἡ	δὲ ἐρωμένη αὐτοῦ, ῥᾷστα αὐτὴν
[2, 25]	τὴν ψυχὴν οὐκ ἦν. ~Ὅτι	ἡ	ἕκτη τοῦ Θαργηλιῶνος δεξιὰ τοῖς
[2, 14]	διασείοντες οἱ ἄνεμοι, καὶ ἀμφιλαφὴς	ἡ	ἐξ αὐτοῦ σκιὰ, καὶ ἀναστρέφουσαι
[2, 37]	θεραπεύοντος, εἰ καὶ περιεσώθη, θάνατος	ἡ	ζημία ἦν αὐτῷ, ὅτι μὴ
[2, 14]	ἐστιν, εὐγενεῖς οἱ κλάδοι, καὶ	ἡ	κόμη πολλὴ καὶ στερεὸν τὸ
[2, 13]	κωμῳδίᾳ Σωκράτης, πρῶτον μὲν ἐξέπληξεν	ἡ	κωμῳδίᾳ τῷ ἀδοκήτῳ τοὺς Ἀθηναίους.
[2, 42]	Πλάτωνος δόξης, καὶ περὶ ἰσονομίας.	Ἡ	Πλάτωνος δόξα, καὶ ὁ τῆς
[2, 41]	δὲ τὸν Ἰλλυριῶν βασιλέα ἀπέκτεινεν	ἡ	πρὸς τὸν οἶνον ἄδικος ὁρμή,
[2, 4]	ἴδια δίκαια καρποῦσθαι. Τούτους ὕστερον	ἡ	Πυθία, καὶ τὴν φιλίαν αὐτῶν,
[2, 17]	ἐν Πέρσαις σοφίας, καὶ Ὤχου.	Ἡ	τῶν ἐν Πέρσαις Μάγων σοφία,
[2, 44]	τὰ δὲ ὅπλα ἁρπάσας, ἔοικεν,	ᾗ	ποδῶν ἔχει ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[2, 13]	καὶ τὸ τοῦ Κρατίνου τοῦτο	συνέβη,	εἴ ποτε ἄλλοτε, καὶ τότε,
[2, 6]	Κρίτων εἰς τὸ δεσμωτήριον, καὶ	δὴ	ἔπειθεν αὐτὸν ἀποδρᾶναι, καὶ τὴν
[2, 42]	τοῦ Ἀρίστωνος τῇ κλήσει, καὶ	δὴ	καὶ ἔμελλεν ὑπακούσεσθαι. Ἤρετο μέντοι
[2, 13]	δὲ ὅτι κωμῳδοῦσιν αὐτὸν· καὶ	δὴ	καὶ ἐν καλῷ τοῦ θεάτρου
[2, 13]	τε ἄλλοις θεοῖς φίλον, καὶ	δὴ	καὶ μάλιστα τῷ Ἀπόλλωνι· ἅτε
[2, 30]	ἡττώμενα. Ἐπέθετο οὖν τραγῳδίᾳ, καὶ	δὴ	καὶ τετραλογίαν εἰργάσατο, καὶ ἔμελλεν
[2, 13]	ἐν τοῖς ὑποκριταῖς (δῆλα γὰρ	δὴ,	ὅτι καὶ οἱ σκευοποιοὶ ἔπλασαν
[2, 13]	ἀναπείθουσι κωμῳδῆσαι τὸν Σωκράτη, ταῦτα	δή	που τὰ περιφερόμενα, Ὡς ἦν
[2, 12]	Ὅστις δὲ ἐρᾷ φθονεῖσθαι, τοῦτο	δή	που τὸ τοῦ Εὐριπίδου, Περιβλέπεσθαι
[2, 15]	προσέταξαν αὐτὸν δημοσίᾳ κηρύξαι τοῦτο	δὴ	τὸ θαυμαζόμενον, Ἐξέστω Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν.
[2, 4]	πολλοὺς τὰ τοιαῦτα ἐκφέρειν. Ἠξίου	δὴ	τὸν Μελάνιππόν οἱ συγχωρῆσαι ἀκριβέστερον
[2, 18]	τῇ ὑστεραίᾳ καλῶς διάγουσιν. Ἐκ	δὴ	τούτου διέβαλε Τιμόθεος τὰ πολυτελῆ
[2, 24]	φιλονικοῦσα πρὸς αὐτὸν πολλάκις. Ἐκ	δὴ	τούτου νοεῖν ἔσται, ὅτι ὁ
[2, 13]	τὴν ἐν τοῖς μέτροις ἀρετήν.	Ἤδη	δέ ποτε αὐτὸν ἐρεσχελῶν Ἀλκιβιάδης
[2, 35]	τί πράττοι; ὁ Γοργίας ἀπεκρίνατο,	Ἤδη	με ὁ ὕπνος ἄρχεται παρακατατίθεσθαι
[2, 44]	πολεμίους ᾄττειν. Προβάλλεται δὲ ἐντεῦθεν	ἤδη	τὴν ἀσπίδα, καὶ γυμνὸν ἐπισείει
[2, 24]	τὴν δὲ ψυχὴν οὐκ ἀνδρεῖος.	Ἤδη	τινὲς τὴν Μίλωνος τοῦ Κροτωνιάτου
[2, 30]	εἰργάσατο, καὶ ἔμελλεν ἀγωνιεῖσθαι, δοὺς	ἤδη	τοῖς ὑποκριταῖς τὰ ποιήματα. Πρὸ
[2, 8]	δεύτερος Εὐριπίδης ἦν, Ἀλεξάνδρῳ καὶ	Παλαμήδῃ,	καὶ Τρωσὶ, καὶ Σισύφῳ Σατυρικῷ.
[2, 19]	ἄλλα ἐψηφίσαντο· Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐκεῖνα,	Ἐπειδὴ	Ἀλέξανδρος βούλεται θεὸς εἶναι, ἔστω
[2, 42]	πρέσβεις ἀποστείλαντες, σὺν τῇ ἀνωτάτω	σπουδῇ,	ἀφικέσθαι σφίσι τὸν ἄνδρα, οὐκ
[2, 13]	πάμπολύ τι χρῆμα τῶν Ἑλλήνων	σπουδῇ	τῆς θέας ἀφίκετο. Περιφερομένου τοίνυν
[2, 4]	τὸν τύραννον. Οὺ μὴν ἔλαθε·	κατεφωράθη	δέ, πάνυ σφόδρα ἀκριβῶς τῶν
[2, 14]	εἰργάζετο καινὰς ὁδοὺς, καὶ πλοῦν	ἀήθη,	δεδούλωτο δὲ πλατάνῳ, καὶ ἐθαύμαζε
[2, 28]	αὐτοῖς σύνθημα τότε εἰς ἀρετὴν	ἐβουλήθη	διαφυλάττειν καὶ εἰς τὰ ὅμοια
[2, 27]	ἐλάσει. Καὶ οὖν ποτε καὶ	ἐβουλήθη	Πλάτωνι ἐπιδείξασθαι τὴν τέχνην. Ζεύξας
[2, 41]	τὴν τοῦ βίου στενοχωρίαν, εἶτα	ἐβουλήθη	σοφίσασθαι τὸ λόγιον ἐκεῖνος, διπλασιάζων
[2, 26]	ὑπὸ τοῦ Κόσα ποταμοῦ διαβαίνων	προσερρήθη·	καὶ πολλούς φησιν ἀκηκοέναι τὴν
[2, 4]	νέων ἐσπουδακὼς δαιμονίως. Διαπύρως δὲ	ἠράσθη	μάλιστα Μελανίππου, Ἀκραγαντίνου καὶ ἐκείνου,
[2, 42]	ἀτυχήσειν τοῦ ἀνδρός· καὶ γὰρ	ἥσθη	ὁ τοῦ Ἀρίστωνος τῇ κλήσει,
[2, 26]	αὐτὴν ὥραν, καὶ ἐν Μεταποντίῳ	ὤφθη	ὑπὸ πολλῶν, καὶ ἐν Κρότωνι,
[2, 37]	προστάξαντος τοῦ θεραπεύοντος, εἰ καὶ	περιεσώθη,	θάνατος ἡ ζημία ἦν αὐτῷ,
[2, 4]	παραλαβεῖν τὸν ἐρώμενον, ἵν᾿ εἰ	καταφωραθείη,	αὐτὸς ὑπέχοι τὴν δίκην, ἀλλὰ
[2, 27]	τὴν διάνοιαν εἰς ἐκεῖνα ἀποτεθεῖσαν	ἀνάγκη	ὀλιγωρεῖν τῶν ὄντως θαυμάζεσθαι δικαίων.
[2, 4]	παρὰ τὴν δίκην ἐκράτησεν τῇ	ἀνάγκῃ	προστάξαντος τοῦ Φαλάριδος· καὶ οἱ
[2, 25]	Ἀρτεμισίῳ γεγονέναι. Καὶ τὴν ἐν	Μυκάλῃ	δὲ τῶν Ἑλλήνων νίκην οὐκ
[2, 25]	καὶ ἐν Πλαταιαῖς καὶ ἐν	Μυκάλῃ.	Καὶ Ἀλέξανδρον δὲ τὸν Μακεδόνα,
[2, 18]	δὴ τούτου διέβαλε Τιμόθεος τὰ	πολυτελῆ	δεῖπνα, καὶ φορτικὰ, ὡς πάντως
[2, 14]	Ἀλλὰ καὶ ἐξῆψεν αὐτῆς κόσμον	πολυτελῆ,	στρεπτοῖς καὶ ψελλίοις τιμῶν τοὺς
[2, 0]		~Ποικίλη	ἱστορία Βιβλίον δεύτερον. ~Πῶς ὁ
[2, 32]	ἰδίᾳ παρὰ τοῦ θεοῦ ταῦτα·	Ἡρακλῆ	δέ σε Φοῖβος ἐπώνυμον ἐξονομάζει·
[2, 21]	ἐγὼ ἠθῶν ἐπαΐω τῇ τε	ἄλλῃ,	καὶ ἐκ ποιητικῆς, ἥδιστον εὑρίσκω
[2, 14]	οἱ κλάδοι, καὶ ἡ κόμη	πολλὴ	καὶ στερεὸν τὸ πρέμνον καὶ
[2, 20]	πρᾶον γενέσθαι. Καὶ ὅτῳ μὲν	σχολὴ	τὰ κατ᾿ αὐτὸν εἰδέναι, καὶ
[2, 13]	τοῖς κριταῖς ἄνωθεν Ἀριστοφάνην, ἀλλὰ	μὴ	ἄλλον, γράφειν. Καὶ τὰ μὲν
[2, 23]	Νικοδώρου εἰπεῖν· ὡς δ᾿ ἂν	μὴ	δοκοίην καὶ τὸν ἔπαινον τὸν
[2, 9]	δεξιᾶς, ἵνα δόρυ μὲν βαστάζειν	μὴ	δύνωνται, κώπην δὲ ἐλαύνειν δύνωνται.
[2, 5]	~Περὶ χρόνου ταμιεύσεως, καὶ τοῦ	μὴ	ἐᾶσαι Λακεδαιμονίους περιπατεῖν. Λακεδαιμόνιοι δεινὴν
[2, 4]	δουλείας τῆς καταλαβούσης· ἀσφαλὲς δὲ	μὴ	εἶναι πρὸς πολλοὺς τὰ τοιαῦτα
[2, 21]	τοῦτο μὲν διατεθρύληται· ὃ δὲ	μὴ	εἰς πάντας πεφοίτηκεν, ἀλλ᾿ ἐγὼ
[2, 7]	αὐτοῦ κρίσιν διαφθεῖραι. ~Περὶ τοῦ	μὴ	ἐκτιθέναι βρέφη Θηβαίους. Νόμος οὗτος
[2, 10]	εὐδαίμονα ἀπέφαινεν ὁ Τιμόθεος, ὅτι	μὴ	ἐν τούτοις, ἀλλ᾿ ἐν τῇ
[2, 28]	ὑπὲρ παὶδων, ἀλλ᾿ ὑπὲρ τοῦ	μὴ	ἡττηθῆναι ἑκάτερος, μηδὲ εἶξαι θατέρῳ
[2, 4]	πᾶν τόλμημα, καὶ κοινωνὸν αὐτοῦ	μὴ	θελήσας παραλαβεῖν τὸν ἐρώμενον, ἵν᾿
[2, 4]	αὐτὸς ὑπέχοι τὴν δίκην, ἀλλὰ	μὴ	καὶ ἐκεῖνον εἰς ταὐτὰ ἐμβάλοι·
[2, 4]	τῆς τιμωρίας, προστάξας αὐθημερὸν ἀπελθεῖν	μὴ	μόνον τῆς Ἀκραγαντίνων πόλεως, ἀλλὰ
[2, 38]	Νόμος καὶ οὗτος Μασσαλιωτικός, γυναῖκας	μὴ	ὁμιλεῖν οἴνῳ, ἀλλ᾿ ὑδροποτεῖν πᾶσαν
[2, 27]	τοῦ δρόμου τὸν στοῖχον, ὡς	μὴ	παραβαίνειν τὰς ἁρματοτροχίας, ἀλλ᾿ ἀεὶ
[2, 4]	τὴν γραφὴν καταθέσθαι. Τοῦ δὲ	μὴ	πειθομένου, ὁ δὲ ἠπείλησε τὰ
[2, 5]	περιπάτῳ χρῆσθαι δειλινῷ, ἐπέστειλαν αὐτοῖς,	Μὴ	περιπατεῖτε· ὡς τρυφώντων αὐτῶν μᾶλλον,
[2, 13]	προεῖπον, καὶ δι᾿ ἐκεῖνα δέ,	μή	ποτε ἄρα ἀγριάναντες οἱ φίλοι
[2, 5]	ῥᾳθυμεῖν εἰς αὐτὸν, ὡς ἂν	μὴ	πρὸς τὰ ἔξω τῆς ὰρετῆς
[2, 37]	Ἐπιζεφυρίων νοσῶν ἔπιεν οἶνον ἄκρατον,	μὴ	προστάξαντος τοῦ θεραπεύοντος, εἰ καὶ
[2, 37]	ἡ ζημία ἦν αὐτῷ, ὅτι	μὴ	προσταχθὲν αὐτῷ ὁ δὲ ἔπιεν.
[2, 11]	ἐπιβουλευομένους, Ἀντισθένει φασὶ περιτυχόντα εἰπεῖν,	Μὴ	τί σοι μεταμέλει, ὅτι μέγα
[2, 39]	τῇ μνήμῃ παραλαμβάνωσι· καὶ ἵνα	μή,	τι τῶν κεκωλυμένων πράξαντες, ἀγνοίᾳ
[2, 4]	ἠπείλησε τὰ ἔσχατα δράσειν αὐτὸν	μὴ	ὑπακούσαντα. Καὶ ἐκεῖνος μὲν παρὰ
[2, 39]	ψυχαγωγῶνται, καὶ εὐκολώτερον αὐτοὺς τῇ	μνήμῃ	παραλαμβάνωσι· καὶ ἵνα μή, τι
[2, 10]	τῇ παρ᾿ Ἀθηναίων δόξῃ καὶ	τιμῇ	ἦν. ~Περὶ τῶν ῥηθέντων ὑπὸ
[2, 33]	Κηφισσὸν ἄνδρα μὲν δεικνύουσι ἐν	τιμῇ,	κέρατα δὲ ὑποφαίνοντα. Καὶ ἐν
[2, 10]	τὸν Ἀθηναίων στρατηγόν, ὅτε ἐν	ἀκμῇ	τῆς εὐτυχίας ἦν, καὶ ᾕρει
[2, 14]	εὐγενεῖς οἱ κλάδοι, καὶ ἡ	κόμη	πολλὴ καὶ στερεὸν τὸ πρέμνον
[2, 41]	ἐπανῄει μετὰ τὸ δεῖπνον, τῷ	Ἑρμῇ	τῷ πρὸ τῶν θυρῶν ἑστῶτι
[2, 41]	ἡ πρὸς τὸν οἶνον ἄδικος	ὁρμή,	καὶ αὐτῷ πλευρῖτιν ἐνειργάσατο. καὶ
[2, 41]	ἐκράτει πάντων, αἴσχιστόν γε τοῦτο	φερομένη	τὸ νικητήριον, ὥς γε ἐμοὶ
[2, 24]	ἀντιπάλων ἐλεῖν ἐδύνατο· ἡ δὲ	ἐρωμένη	αὐτοῦ, ῥᾷστα αὐτὴν ἐξῄρει, φιλονικοῦσα
[2, 14]	καὶ μελεδωνὸν αὐτῇ κατέλιπεν, ὥσπερ	ἐρωμένῃ	φύλακα καὶ φρουρόν. Ἐκ δὲ
[2, 13]	πρᾶγμα καὶ ὅραμα παράδοξον ἐν	σκηνῇ	καὶ κωμῳδίᾳ Σωκράτης, πρῶτον μὲν
[2, 13]	ἀφίκετο. Περιφερομένου τοίνυν ἐν τῇ	σκηνῇ	τοῦ Σωκράτους, καὶ ὀνομαζομένου πολλάκις,
[2, 29]	ἐσήμανεν ὁ Πιττακός. Πιττακὸς ἐν	Μιτυλήνῃ	κατεσκεύασεν τοῖς ἱεροῖς κλίμακα, εἰς
[2, 42]	σφίσι τὸν ἄνδρα, οὐκ ἐπὶ	μόνῃ	τῇ τῶν νέων προστασίᾳ, οὐδ᾿
[2, 38]	νόμος ὅδε ἐρρωμένος. Οὔτε ἐλευθέρα	γυνὴ	ἔπιεν ἂν οἶνον, οὔτε οἰκέτις,
[2, 41]	καὶ γυναικῶν μνημονεῦσαι, ἄτοπον μὲν	γυνὴ	φιλοπότις, καὶ πολυπότις ἔτι πλέον,
[2, 41]	ὁ Ἀθηναῖος. Οὗτός τοι καὶ	χώνη	ἐπεκαλεῖτο· ἐντιθέμενος γὰρ τῷ στόματι
[2, 10]	ἀλλ᾿ ἐν τῇ παρ᾿ Ἀθηναίων	δόξῃ	καὶ τιμῇ ἦν. ~Περὶ τῶν
[2, 4]	τὸ δεσμωτήριον, καὶ στρεβλούμενος, ἵν᾿	εἴπῃ	τοὺς συνεγνωκότας, ὁ δὲ ἐνεκαρτέρει
[2, 41]	Νικοτέλην δὲ τὸν Κορίνθιον οὐ	χρὴ	ἀπὸ τούτων τάττειν, καὶ Σκόπαν
[2, 41]	πιεῖν γενόμενον δεινόν; Εἰ δὲ	χρὴ	καὶ γυναικῶν μνημονεῦσαι, ἄτοπον μὲν
[2, 12]	Νεοκλέους, οὐκ οἶδα εἰ ἐπαινεῖν	χρὴ	τοῦτο. Ἐπεὶ γὰρ τῆς ἀσωτίας
[2, 34]	μέν τις, Ἐμοὶ πέντε ἔτη	ἀπόχρη	βιῶναι, ἄλλος δέ, Ἐμοὶ τρία,
[2, 38]	οἶνον μήτε παντί, μήτε ἡλικίᾳ	πασῃ	παραχωρῶν. Νόμος καὶ οὗτος Μασσαλιωτικός,
[2, 13]	τοῦ θεάτρου ἐκάθητο) ἵνα οὖν	λύσῃ	τὴν τῶν ξένων ἀπορίαν, ἐξαναστὰς,
[2, 44]	εἰς ὁπλιτῶν ἔξοδον ταχέως ἐκβοηθούντων	μελῳδοῦσῃ	σάλπιγγι, καὶ ἐδείκνυτο ἡ γραφὴ,
[2, 25]	ἡμέρᾳ ταύτῃ· καὶ Ἀθηναῖοι δὲ	τῇ	Ἀγροτέρᾳ ἀποθύουσι τὰς χιμαίρας τὰς
[2, 4]	μὲν παρὰ τὴν δίκην ἐκράτησεν	τῇ	ἀνάγκῃ προστάξαντος τοῦ Φαλάριδος· καὶ
[2, 42]	ἐδεήθησαν αὐτοῦ, πρέσβεις ἀποστείλαντες, σὺν	τῇ	ἀνωτάτω σπουδῇ, ἀφικέσθαι σφίσι τὸν
[2, 41]	δὲ διὰ τὴν πολυποσίαν ἐπεγέγραπτο	τῇ	ἀρχῇ ἄλλως. Καὶ ὁ Ἐπιφανὴς
[2, 25]	γενέσθαι, καὶ ἀπελθεῖν τοῦ βίου	τῇ	αὐτῇ ἡμέρᾳ, πεπίστευται. ~Περὶ Ὑπερβορείου
[2, 17]	μαχαιρίων τῶν παρακειμένων ἓν ἔλαβε,	τῇ	δὲ ἑτέρᾳ τὸν μέγιστον τῶν
[2, 3]	πρὸς τὸν ἵππον τὸν ἐν	τῇ	εἰκόνι, ὡς πρὸς ἀληθινὸν καὶ
[2, 14]	τι δεόμενος, καὶ ἐχρήσατο σταθμῷ	τῇ	ἐρημίᾳ τῇ περὶ τὴν πλάτανον.
[2, 25]	ἐγένετο· καὶ Πέρσαι δὲ ἡττήθησαν	τῇ	ἡμέρᾳ ταύτῃ· καὶ Ἀθηναῖοι δὲ
[2, 27]	ὠλιγώρει. Ἀννίκερις ὁ Κυρηναῖος ἐπὶ	τῇ	ἱππείᾳ μέγα ἐφρόνει, καὶ ἁρμάτων
[2, 42]	γὰρ ἥσθη ὁ τοῦ Ἀρίστωνος	τῇ	κλήσει, καὶ δὴ καὶ ἔμελλεν
[2, 17]	δὲ Ὦχος, τὰς χεῖρας ἐκτείνας,	τῇ	μὲν δεξιᾷ τῶν μαχαιρίων τῶν
[2, 39]	μουσικῆς ψυχαγωγῶνται, καὶ εὐκολώτερον αὐτοὺς	τῇ	μνήμῃ παραλαμβάνωσι· καὶ ἵνα μή,
[2, 10]	μὴ ἐν τούτοις, ἀλλ᾿ ἐν	τῇ	παρ᾿ Ἀθηναίων δόξῃ καὶ τιμῇ
[2, 23]	ἐγένετο, μακρῷ τοῦτο ἄμεινον πολιτευσάμενος	τῇ	πατρίδι τῶν κηρυγμάτων τῶν ἐν
[2, 14]	καὶ ἐχρήσατο σταθμῷ τῇ ἐρημίᾳ	τῇ	περὶ τὴν πλάτανον. Ἀλλὰ καὶ
[2, 13]	οὐ μόνον οὐδενὸς αἴτιον κακοῦ	τῇ	πόλει, ἐκ δὲ τῶν ἐναντίων
[2, 13]	προῃρημένους, οὐ μόνον τοῖς ἐν	τῇ	πολιτείᾳ καὶ ταῖς ἀρχαῖς, ἀλλ᾿
[2, 6]	ἐκφαυλίζειν κρίσιν ἐν τῇ συνουσίᾳ	τῇ	πρὸς Κρίτωνα, ὅτε ἀφίκετο ὁ
[2, 6]	ὁ περιεστὼς ἐξεβόησε, καθίκετο αὐτοῦ	τῇ	ῥάβδῳ, ὁ Ἱππόμαχός, φασιν, καὶ
[2, 13]	θέας ἀφίκετο. Περιφερομένου τοίνυν ἐν	τῇ	σκηνῇ τοῦ Σωκράτους, καὶ ὀνομαζομένου
[2, 6]	τῶν πολλῶν ἐκφαυλίζειν κρίσιν ἐν	τῇ	συνουσίᾳ τῇ πρὸς Κρίτωνα, ὅτε
[2, 21]	τι καὶ ἐγὼ ἠθῶν ἐπαΐω	τῇ	τε ἄλλῃ, καὶ ἐκ ποιητικῆς,
[2, 11]	βίῳ, καὶ τοιοῦτοι οἵους ἐν	τῇ	τραγῳδίᾳ τοὺς μονάρχας ὁρῶμεν, Ἀτρέας
[2, 42]	τὸν ἄνδρα, οὐκ ἐπὶ μόνῃ	τῇ	τῶν νέων προστασίᾳ, οὐδ᾿ ἵνα
[2, 41]	Πρόμαχος. Καὶ ἐκ Διονυσίου δὲ	τῇ	τῶν Χοῶν ἑορτῇ προὔκειτο ἆθλον
[2, 18]	οἱ παρὰ Πλάτωνι δειπνοῦντες, καὶ	τῇ	ὑστεραίᾳ καλῶς διάγουσιν. Ἐκ δὴ
[2, 18]	αὐτὰ λέγων, περίεισιν, ὅτι ἄρα	τῇ	ὑστεραίᾳ ὁ Τιμόθεος περιτυχὼν τῷ
[2, 24]	τούτου τὴν ῥοιάν, ἣν ἐν	τῇ	χειρὶ κατεῖχεν, οὐδεὶς τῶν ἀντιπάλων
[2, 13]	δὲ ἐκ παντὸς συκοφαντῆσαι τὸν	Σωκράτη	σπευδόντων ἐκείνων, καὶ αὐτὸν δὲ
[2, 13]	εἶναι σπεύδοντα, ἀναπείθουσι κωμῳδῆσαι τὸν	Σωκράτη,	ταῦτα δή που τὰ περιφερόμενα,
[2, 41]	καὶ τοῖς ἀνδράσι τοῖς συμπόταις,	δεινοτάτη	πιεῖν ἦν, καὶ ἐκράτει πάντων,
[2, 34]	ὁ μέν τις, Ἐμοὶ πέντε	ἔτη	ἀπόχρη βιῶναι, ἄλλος δέ, Ἐμοὶ
[2, 41]	τὸ νικητήριον, ὥς γε ἐμοὶ	κριτῇ.	~Περὶ Πλάτωνος δόξης, καὶ περὶ
[2, 25]	τοῦτο. Τοῦ δ᾿ αὐτοῦ μηνὸς	ἕκτῃ	ἱσταμένου, καὶ τὴν ἐν Πλαταιαῖς
[2, 25]	βαρβάρων φθεῖραι καὶ αὐτὸν λέγουσιν	ἕκτῃ	ἱσταμένου, ὅτε καὶ Δαρεῖον καθεῖλεν
[2, 25]	ψυχὴν οὐκ ἦν. ~Ὅτι ἡ	ἕκτη	τοῦ Θαργηλιῶνος δεξιὰ τοῖς Ἕλλησιν.
[2, 41]	Διονυσίου δὲ τῇ τῶν Χοῶν	ἑορτῇ	προὔκειτο ἆθλον τῷ πιόντι πλέον,
[2, 12]	σωφρονεῖν, καὶ τῶν μὲν ἑταιρῶν	ἀπέστη,	ἤρα δὲ ἔρωτα ἕτερον, τὸν
[2, 30]	σειρῆνος, τοῦ ἀγωνίσματος οὐ μόνον	ἀπέστη	τότε, ἀλλὰ καὶ τελέως τὸ
[2, 41]	Καλανῷ τῷ Βραχμᾶνι, τῷ Ἰνδῶν	σοφιστῇ,	ὅτε ἑαυτὸν ἐκεῖνος κατέπρησεν, ἀγῶνα
[2, 25]	καὶ ἀπελθεῖν τοῦ βίου τῇ	αὐτῇ	ἡμέρᾳ, πεπίστευται. ~Περὶ Ὑπερβορείου Ἀπόλλωνος,
[2, 14]	τιμῶν τοὺς κλάδους, καὶ μελεδωνὸν	αὐτῇ	κατέλιπεν, ὥσπερ ἐρωμένῃ φύλακα καὶ
[2, 20]	φιλανθρώπως. Ὅτῳ δὲ οὐ δοκεῖ	ταύτῃ,	ἀλλ᾿ ἐκεῖνός γε οὐ δοκεῖ
[2, 25]	πολλοῖς. αὐτίκα γοῦν Σωκράτης ἐν	ταύτῃ	ἐγένετο· καὶ Πέρσαι δὲ ἡττήθησαν
[2, 25]	Πέρσαι δὲ ἡττήθησαν τῇ ἡμέρᾳ	ταύτῃ·	καὶ Ἀθηναῖοι δὲ τῇ Ἀγροτέρᾳ
[2, 44]	μελῳδοῦσῃ σάλπιγγι, καὶ ἐδείκνυτο ἡ	γραφὴ,	καὶ ὁ στρατιώτης ἐβλέπετο, τοῦ
[2, 1]	δὲ τοῦ Κλεινίου μειρακίου, Οὐκοῦν,	ἔφη	ὁ Σωκράτης, ὁ δῆμος ὁ
[2, 4]	ἐκ τοῦ τυράννου, καὶ αὐτὸς	ἔφη	πάλαι τοῦτο ἐπιθυμεῖν, καὶ σπεύδειν
[2, 28]	ἐπέστησε δὲ τὴν στρατιὰν, καὶ	ἔφη	πρὸς αὐτούς, Ἀλλ᾿ οὗτοι μὲν,
[2, 18]	ἑστιαθεὶς ἀφελῶς ἅμα, καὶ μουσικῶς	ἔφη	πρὸς τοὺς οἰκείους ἐπανελθὼν, Ὅτι
[2, 21]	αὐτόν. Ὁ δὲ, Ἐγώ σοι,	ἔφη,	φράσω, βασιλεῦ. Οὔτε γάρ εἰμι
[2, 7]	διαφθεῖραι. ~Περὶ τοῦ μὴ ἐκτιθέναι	βρέφη	Θηβαίους. Νόμος οὗτος Θηβαϊκὸς, ὀρθῶς
[2, 41]	διὰ τὴν πολυποσίαν ἐπεγέγραπτο τῇ	ἀρχῇ	ἄλλως. Καὶ ὁ Ἐπιφανὴς δὲ
[2, 34]	ὄντα, μετά τινων ἡλικιωτῶν ἐν	λέσχῃ	καθήμενον, ἐπεὶ ἕκαστος τῶν παρόντων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/03/2007