Livre, Chap. |
[76, 1] |
καὶ
ὠμὰ
ζῶντά
τε
ἄλλα
|
λαβόντες. |
ἐγένοντο
δὲ
καὶ
θέαι
τηνικαῦτα |
[76, 10] |
ἀνθρώπων
τοιούτων
δεόμενος,
καὶ
οὕτω
|
λαβὼν |
αὐτοὺς
ἔσωσε.
τῷ
δὲ
ἑκατοντάρχῳ |
[76, 10] |
τι
παρ´
αὐτῶν
ὧν
εἶχον
|
λαβών, |
εὐθὺς
ἠφίει,
τοὺς
δὲ
δὴ |
[76, 14] |
τά
τε
ὅπλα
παρ´
αὐτῶν
|
λάβωσι |
καὶ
περὶ
τῶν
ὁμολογιῶν
διαλεχθῶσιν, |
[76, 16] |
τοῖς
ἀρίστοις
ὁμιλοῦμεν,
ὑμεῖς
δὲ
|
λάθρᾳ |
ὑπὸ
τῶν
κακίστων
μοιχεύεσθε"
τοῦτο |
[76, 17] |
καὶ
λόγοις
καὶ
Ἑλληνικοῖς
καὶ
|
Λατίνοις |
συνεγίνετο
ἐν
περιπάτῳ.
εἶθ´
οὕτω |
[76, 1] |
ἔπειτα
ἐξαίφνης
διαλυθείσης
ἀνέθορον
ἄρκτοι
|
λέαιναι |
πάνθηρες
λέοντες
στρουθοὶ
ὄναγροι
βίσωνες |
[76, 1] |
ἐσήχθη,
ἔχει
δὲ
χροιὰν
μὲν
|
λεαίνης |
τίγριδι
μεμιγμένης,
εἶδος
δὲ
ἐκείνων |
[76, 15] |
καὶ
ἐς
τὸ
Ἀντωνινεῖον
ἀπετέθη.
|
λέγεται |
δὲ
τὴν
ὑδρίαν
ὀλίγον
πρὸ |
[76, 16] |
πρὸς
τοὺς
ἄρρενας
συνουσίᾳ,
εἰπεῖν
|
λέγεται |
ὅτι
πολλῷ
ἄμεινον
ἡμεῖς
τὰ |
[76, 15] |
τοῦτο
καὶ
τοῦ
Ἀντωνίνου,
ὡς
|
λέγεται. |
πρὶν
γοῦν
μεταλλάξαι,
τάδε
λέγεται |
[76, 15] |
λέγεται.
πρὶν
γοῦν
μεταλλάξαι,
τάδε
|
λέγεται |
τοῖς
παισὶν
εἰπεῖν
(ἐρῶ
γὰρ |
[76, 4] |
τε
αὐτὸν
καὶ
θαυμάζοντα
τὰ
|
λεγόμενα |
τό
τε
ξίφος
προσπηδήσας
ἀφείλετο |
[76, 17] |
καὶ
μετὰ
τοῦτ´
ἐβάδιζε
καὶ
|
λέγων |
καὶ
ἀκούων
τὰ
τῇ
ἀρχῇ
|
[76, 1] |
διαλυθείσης
ἀνέθορον
ἄρκτοι
λέαιναι
πάνθηρες
|
λέοντες |
στρουθοὶ
ὄναγροι
βίσωνες
(βοῶν
τι |
[76, 15] |
εἰπεῖν
(ἐρῶ
γὰρ
αὐτὰ
τὰ
|
λεχθέντα, |
μηδὲν
ὅ
τι
καλλωπίσας)
ὁμονοεῖτε, |
[76, 8] |
ἱμάτιον
ὁ
φαλακρὸς
ἐκεῖνος
εἶχε.
|
λεχθέντος |
γὰρ
τούτου
πρὸς
Βαίβιον
Μαρκελλῖνον |
[76, 12] |
δημοκρατοῦνταί
τε
ὡς
πλήθει,
καὶ
|
λῃστεύουσιν |
ἥδιστα.
καὶ
διὰ
τοῦτο
ἄρχοντας |
[76, 10] |
δούλους
ὑμῶν
τρέφετε,
ἵνα
μὴ
|
λῃστεύωσι" |
πλείστους
γὰρ
ὅσους
τῶν
Καισαρείων |
[76, 10] |
ἀκολουθήσει
αὐτῷ,
παραδοῦναί
οἱ
τὸν
|
λῃστήν· |
καὶ
οὕτως
αὐτὸν
ἐς
κοῖλόν |
[76, 10] |
τούτῳ
Βούλλας
τις
Ἰταλὸς
ἀνήρ,
|
λῃστήριον
|
συστησάμενος
ὡς
ἑξακοσίων
ἀνδρῶν,
ἐλῄζετο |
[76, 10] |
νικῶν
αὐτὸς
ἐν
τῇ
Ἰταλίᾳ
|
λῃστοῦ |
ἥττων
ἐγένετο·
καὶ
τέλος
χιλίαρχον |
[76, 10] |
ἐδόθη,
καὶ
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
|
λῃστρικὸν |
διελύθη·
οὕτω
που
ἐν
ἐκείνῳ |
[76, 10] |
τῷ
δὲ
ἑκατοντάρχῳ
τῷ
τὸ
|
λῃστρικὸν |
καθαιροῦντι
προσελθὼν
κατηγόρησεν
αὐτὸς
ἑαυτοῦ |
[76, 10] |
τι
ἀπέλυε.
καί
ποτε
δύο
|
λῃστῶν |
αὐτοῦ
ἁλόντων
καὶ
θηρίοις
δοθήσεσθαι |
[76, 7] |
ἔφη,
ἐβραδύναμεν"
καὶ
μετὰ
τοῦτο
|
λιβανωτοῦ |
θυμιάσας
εἶπεν
ὅτι
τὴν
αὐτὴν |
[76, 15] |
τὰ
ὀστᾶ
ἐς
ὑδρίαν
πορφυροῦ
|
λίθου |
ἐμβληθέντα
ἔς
τε
τὴν
Ῥώμην
|
[76, 12] |
καὶ
ἐγχειρίδια.
δύνανται
δὲ
καὶ
|
λιμὸν |
καὶ
ψῦχος
καὶ
ταλαιπωρίαν
πᾶσαν |
[76, 6] |
υἱεῖς,
τότε
μὲν
ἐσώθησαν
ἐς
|
Λιπάραν |
ἐξορισθέντες,
ἐπὶ
δ´
Ἀντωνίνου
ἀπώλοντο· |
[76, 17] |
τά
τε
λοιπὰ
προσδιῴκει
καὶ
|
λόγοις |
καὶ
Ἑλληνικοῖς
καὶ
Λατίνοις
συνεγίνετο |
[76, 9] |
τὰ
τέκνα
τέσσαρα
ὄντα
ἀσπασάμενος
|
λόγον |
εἶπε
περιπαθέστατον·
ἔφη
γὰρ
ἕν |
[76, 4] |
διὰ
τί
ἀποκτεῖναι
ἡμᾶς
ἠθέλησας;
|
λόγον |
τε
αὐτῷ
ἔδωκε,
καὶ
παρεσκευάζετο |
[76, 16] |
ἀμελὴς
δὲ
τῶν
περὶ
αὐτοῦ
|
λογοποιουμένων· |
καὶ
διὰ
τοῦτο
καὶ
χρήματα |
[76, 17] |
πλήθει·
ἔπειτ´
ἐξαρθεὶς
τά
τε
|
λοιπὰ |
προσδιῴκει
καὶ
λόγοις
καὶ
Ἑλληνικοῖς
|
[76, 10] |
αὐτὸν
ἐς
κοῖλόν
τινα
καὶ
|
λοχμώδη |
τόπον
ὡς
καὶ
ἐπὶ
τὸν |
[76, 9] |
ἔφη
γὰρ
ἕν
με
τοῦτο
|
λυπεῖ, |
τέκνα,
ὅτι
ὑμᾶς
ζῶντας
καταλείπω" |