Livre, Chap.
[75, 16]	καὶ ὁ τῆς Σαρδοῦς ἄρχων	Ῥάκιος	Κώνστας, ἀνὴρ ἐλλογιμώτατος. ἀλλ´ οὗ
[75, 16]	ἐλέχθη, πιστεῦσαί τινα, ταῦτα τοῦ	ῥήτορος	εἰπόντος, καὶ προσέτι καὶ αὐτοῦ
[75, 16]	χάριν τούτων ἐμνήσθην, ὅτι τοῦ	ῥήτορος,	ὃς τοῦ Κώνσταντος κατηγόρησε, καὶ
[75, 7]	γλώττῃ χαρισάμενος, τὸ μὲν ἄλλο	ῥιφῆναι	ἐκέλευσε, τὴν δὲ κεφαλὴν ἐς
[75, 7]	ἐς οἰκίαν τινὰ πρὸς τῷ	Ῥοδανῷ	κειμένην, ἐπειδὴ πάντα τὰ πέριξ
[75, 11]	αὐτῶν βέλη ὑπὸ τὴν αὐτὴν	ῥύμην	ἱέντων, πολλαῖς τε ἅμα χερσὶ
[75, 12]	ἐφθάρησαν. καὶ οὕτω θεὸς ὁ	ῥυσάμενος	τὴν πόλιν τοὺς μὲν στρατιώτας
[75, 14]	προσθήσω, ὅτι ἀνθρώπους ἑκατὸν εὐγενεῖς	Ῥωμαίους	ἐξέτεμεν οἴκοι, καὶ τοῦτο οὐδεὶς
[75, 7]	~ἡ δὲ δύναμις ἡ τῶν	Ῥωμαίων	ἰσχυρῶς ἔπταισεν ἅτε ἀμφοτέρωθεν ἀναριθμήτων
[75, 5]	ἀφορμηθείς, βουλευτής τε εἶναι τῶν	Ῥωμαίων	πλασάμενος καὶ ἐπὶ στρατιᾶς ἄθροισιν
[75, 16]	καὶ κομήτης ἀστὴρ ἐν τῇ	Ῥώμῃ,	καὶ οὐκ αἴσιόν τι σημαίνειν
[75, 14]	ἀλλὰ καὶ ἐν αὐτῇ τῇ	Ῥώμῃ,	οὐδ´ ὑπ´ ἰδιωτῶν ἢ δήμων
[75, 4]	τοῦτο, καὶ μετὰ τοῦτο τὴν	Ῥώμην	καὶ βασιλίδα καὶ ἀθάνατον ὀνομάσαντες
[75, 7]	τὴν δὲ κεφαλὴν ἐς τὴν	Ῥώμην	πέμψας ἀνεσταύρωσεν. ἐφ´ οἷς δῆλος
[75, 5]	παιδία γράμματα διδασκόντων, ἐκ τῆς	Ῥώμης	ἐς τὴν Γαλατίαν, οὐκ οἶδ´

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/11/2008