Livre, Chap.
[75, 16]	Αὐγούστου ἐπίκλην λιμένα ἐξώκειλε καὶ	ἑάλω,	καὶ τὸ μίμημα αὐτοῦ ἐς
[75, 12]	τῶν ἀμφ´ αὐτὸν ὑποσχομένου αὐτῷ	ἐάν	γε αὐτῷ δώσῃ πεντακοσίους καὶ
[75, 7]	πάντα τὰ πέριξ φρουρούμενα ᾔσθετο,	ἑαυτὸν	ἀπέκτεινε· λέγω γὰρ οὐχ ὅσα
[75, 7]	υἱὸν καὶ τοῦ Κομμόδου ἀδελφὸν	ἑαυτὸν	ἔλεγε, τῷ τε Κομμόδῳ, ὃν
[75, 9]	καταβαλεῖν αὐτὸν πειρώμενον καὶ τῇ	ἑαυτοῦ	ἰσχύι θαρρήσαντα, μόλις δὲ ὑπὸ
[75, 15]	διαβολῆς χρώμενος, τῇ γυναικὶ τῇ	ἑαυτοῦ	οὔθ´ ὁρᾶν τινα οὔθ´ ὁρᾶσθαι
[75, 6]	δὲ εἶδε φεύγοντας πάντας τοὺς	ἑαυτοῦ,	τὴν χλαμύδα περιρρηξάμενος καὶ τὸ
[75, 6]	ἐκείνους τε ἀμφοτέρους ἀπολεῖσθαι καὶ	ἑαυτῷ	τὸ κράτος τοὺς λοιποὺς στρατιώτας
[75, 4]	τε ἄλλα τὰ ἐνταῦθα ὡς	ἐβούλετο	κατεστήσατο· ὁ δὲ καὶ τὴν
[75, 2]	οὐ μέντοι καὶ ἔτυχον ὧν	ἐβούλοντο,	ἐπειδὴ μὴ καὶ αὐτοὶ ἦλθον.
[75, 3]	ἀναλίσκει δὲ παμπληθῆ, καὶ πρὸς	ἐγγυτέρους	καὶ τῶν Μήδων καὶ τῶν
[75, 4]	που καὶ ἐπὶ τοῦ Κλεάνδρου	ἐγεγόνει,	μηδὲν μηδένα παράπαν ἐπαινέσαντες, ὅπερ
[75, 6]	δίωξιν· ὃ δή ποτε καὶ	ἐγένετο.	ἀγανακτήσαντες γὰρ οἱ Σεουήρειοι πρὸς
[75, 16]	μήτι γε ἑτέρων τινῶν, ἐπέτρεπεν.	~ἐγένετο	δ´ ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις
[75, 4]	γράψαι τι περὶ αὐτῶν ἠδυνήθην.	ἐγένετο	δὲ ὧδε. συνῆλθον μὲν ὥσπερ
[75, 6]	ἐς φάραγγα αὐτοὺς βαθεῖαν συνῶσαι.	ἐγένετο	δὴ τούτων τε καὶ τῶν
[75, 7]	Σεουῆρος ἔγραψεν, ἀλλ´ ὅσα ἀληθῶς	ἐγένετο.	ἰδὼν δ´ οὖν τὸ σῶμα
[75, 15]	τούτων αὐτὸς ὁ Σεουῆρος μάλιστ´	ἐγένετο,	ὃς οὕτως αὐτῷ ὑπεῖκεν ἐς
[75, 6]	Ἀλβίνῳ πρὸς τῷ Λουγδούνῳ τοιόσδε	ἐγένετο.	πεντεκαίδεκα μὲν μυριάδες στρατιωτῶν συναμφοτέροις
[75, 14]	ἣν ὁ Ἀντωνῖνος μετὰ ταῦτ´	ἔγημε,	δι´ εὐνούχων τήν τε ἄλλην
[75, 8]	τῶν ἠθῶν ὡς ἕκαστοι κατάδηλοι	ἐγίνοντο.	τινὲς δὲ καὶ ἐκ τοῦ
[75, 8]	ἐκ τοῦ σφόδρα προσποιεῖσθαι πλέον	ἐγινώσκοντο}	~μετὰ δὲ ταῦτα ὁ Σεουῆρος
[75, 7]	γὰρ οὐχ ὅσα ὁ Σεουῆρος	ἔγραψεν,	ἀλλ´ ὅσα ἀληθῶς ἐγένετο. ἰδὼν
[75, 13]	καὶ ὁ μὲν ταῦτ´ ἐποίει·	ἐγὼ	δὲ τὰ μὲν ἄλλα τῆς
[75, 4]	χρῆμα ἀνθρώπων. παρῆν δὲ καὶ	ἐγὼ	τῇ θέᾳ διὰ τὸν ὕπατον
[75, 6]	μετὰ τῶν δορυφόρων, τοσούτου δὲ	ἐδέησεν	αὐτοὺς ὠφελῆσαι ὥστε καὶ τοὺς
[75, 15]	ψηφισθέντων παρὰ τῆς συγκλήτου ὀλίγα	ἐδέξατο	εἰπὼν αὐτοῖς ὅτι ταῖς ψυχαῖς
[75, 16]	κυνηγέσιον ἐσαχθὲν πεντήκοντα ἄρκτους εἴσω	ἐδέξατο.	ὤφθη δὲ ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας
[75, 2]	τήν τε χώραν τῶν βαρβάρων	ἐδῄουν	καὶ τὰς πόλεις ἐλάμβανον. μέγα
[75, 7]	Κομμόδῳ, ὃν πρῴην ὕβριζεν, ἡρωικὰς	ἐδίδου	τιμάς. ~πρός τε τὴν βουλὴν
[75, 4]	τὴν τοῦ Καίσαρος αὐτῷ ἔτι	ἐδίδου	τιμήν, ἐπειδὴ τὸν Νίγρον ἐκποδὼν
[75, 15]	μειώσει τῆς δυναστείας αὐτοῦ ποιεῖν	ἐδόκει,	ἀλλ´ ἔκ γε τῶν ἐναντίων,
[75, 9]	καὶ ἀπ´ αὐτῆς ἐπὶ πλεῖον	ἐδοξάσθη,	ὢν καὶ ἐς τὰ ἄλλα
[75, 15]	σιτίων καὶ τοῦ οἴνου πέψαι	ἐδύνατο,	καὶ τοῖς μειρακίοις ταῖς τε
[75, 4]	δὲ καὶ τὴν τοῦ αὐτοκράτορος	ἐζήτει	ὑπεροχήν. συγκινουμένης οὖν διὰ ταῦτα
[75, 14]	ἐλλογίμων ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων αὐτῷ	ἐθανάτωσε-	ὅτι ὁ Πλαυτιανὸς τὸν Αἰμίλιον
[75, 4]	καὶ τὰ ἅρματα ἑξαχῶς ἁμιλλώμενα	ἐθεάσαντο,	ὅπερ που καὶ ἐπὶ τοῦ
[75, 12]	ἔχοντος μεγάλη ἦν, καὶ προσεδόκησεν	ἐθελοντὶ	τοὺς Ἀραβίους, ἵνα μὴ βίᾳ
[75, 11]	ὁ Σεουῆρος ἀπὸ βήματος ὑψηλοῦ	ἐθεώρει.	~πεσόντος δέ πῃ τοῦ ἔξωθεν
[75, 14]	καὶ πάντα ἐλάμβανε, καὶ οὔτε	ἔθνος	οὐδὲν οὔτε πόλιν οὐδεμίαν ἀσύλητον
[75, 8]	αὐτῆς οἱ πλείους αἴσχιον βιοτεύουσιν.	εἰ	γὰρ τοῦτο ἦν" ἔφη δεινόν,
[75, 15]	ἐκτρέφει, παρ´ ἐκείνου μετεπέμψατο. ὅθεν	εἰ	καί τι ἐπὶ μειώσει τῆς
[75, 9]	μικροῦ καὶ τὴν Νίσιβιν ἐχειρώσαντο,	εἰ	μὴ Λαῖτος αὐτήν, πολιορκούμενος ἐν
[75, 10]	καὶ οὐκ ἄλλως στρατεύσειν ἔλεγον,	εἰ	μὴ Λαῖτος αὐτῶν ἡγοῖτο. καὶ
[75, 10]	διότι οὐκ εἶχε φανερὰν αἰτίαν	εἰ	μὴ τὸν φθόνον, τοῖς στρατιώταις
[75, 13]	γεννωμένοις τεκμηριοῦται. καὶ θαυμάσῃ μηδεὶς	εἰ	τὰ τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν ἄγνωστα
[75, 15]	περὶ τὸν Πλαυτιανὸν ὄντες οὐκ	εἴασαν	τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτῷ συνεσελθεῖν· ὅ
[75, 14]	οὐδὲν οὔτε πόλιν οὐδεμίαν ἀσύλητον	εἴασεν,	ἀλλὰ πάντα δὴ πανταχόθεν ἥρπαζε
[75, 8]	ὡς οὐ〉 δικαίως ἐκεῖνον ἀτιμαζούσης,	εἴγε	καὶ αὐτῆς οἱ πλείους αἴσχιον
[75, 13]	διὰ τοῦ Νείλου ἀνέπλευσε καὶ	εἶδε	πᾶσαν αὐτὴν πλὴν βραχέων· οὐ
[75, 6]	ἵππον ἀποβαλὼν ἐκινδύνευσεν. ὡς δὲ	εἶδε	φεύγοντας πάντας τοὺς ἑαυτοῦ, τὴν
[75, 13]	αὐτοῦ οὔτε τὰς κορυφὰς αὐτοῦ	εἶδε.	χιόνος τε οὖν ἀεὶ διὰ
[75, 6]	στρατιώτας ἑκατέρωθεν δώσειν, ἐπεὶ δὲ	εἶδεν	ἐπικρατέστερα τὰ τοῦ Σεουήρου γενόμενα,
[75, 14]	τε λοιπὴν θεωρίαν ἔχῃ. καὶ	εἴδομεν	τοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους εὐνούχους τε
[75, 4]	φερομένην μὲν γὰρ αὐτὴν οὐκ	εἶδον,	πεσούσης δὲ αὐτῆς ᾐσθόμην, καὶ
[75, 7]	οἷς δῆλος γενόμενος ὡς οὐδὲν	εἴη	αὐτοκράτορος ἀγαθοῦ, ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς
[75, 4]	μηδὲν μηδένα παράπαν ἐπαινέσαντες, ὅπερ	εἴθισται·	ἐπειδὴ δὲ ἐκεῖνοί τε οἱ
[75, 16]	καὶ διέφθαρται, καί τινες συνέτριψαν	εἰκόνας	αὐτοῦ, ἐφ´ ᾧ ὕστερον ἐκολάσθησαν·
[75, 16]	Πλαυτιανός, ἀλλ´ ἐσφάγη καὶ αἱ	εἰκόνες	αὐτοῦ σύμπασαι διεφθάρησαν. πρὸ δὲ
[75, 14]	ἄλλα καὶ ἀνδριάντες αὐτοῦ καὶ〉	εἰκόνες	οὐ μόνον πολλῷ πλείους ἀλλὰ
[75, 16]	μηκέτι μηδεμίαν γυναῖκα μηδαμόθεν μονομαχεῖν.	εἰκόνων	δέ ποτε πολλῶν τῷ Πλαυτιανῷ
[75, 13]	ἀπείθειαν τῶν στρατιωτῶν τοῦτο εἰπών.	~εἴκοσι	δ´ οὖν ἡμέρας τῇ πολιορκίᾳ
[75, 8]	τῆς γερουσίας) ἐννέα δὲ καὶ	εἴκοσιν	ἀνδρῶν θάνατον κατεψηφίσατο, ἐν οἷς
[75, 16]	Σεουήρου παθεῖν, καὶ μᾶλλον ἂν	εἰκότως	ἐκείνῳ τῷ λόγῳ, εἴπερ τι
[75, 9]	καὶ ζῶντας ἐς δέκα μυριάδας	εἷλεν.	οὐ μέντοι οὔτε τὸν Οὐολόγαισον
[75, 9]	ἀδείας λαβόμενοι τήν τε Μεσοποταμίαν	εἷλον,	στρατεύσαντες παμπληθεί, καὶ μικροῦ καὶ
[75, 13]	Νείλου πολλαχόθεν ἀκριβώσας ἔχω, δικαιότατός	εἰμι	εἰπεῖν. ἐκ γὰρ τοῦ Ἄτλαντος
[75, 5]	νομίσας ὄντως τινὰ τῶν βουλευτῶν	εἶναι,	ἐπέστειλεν ἐπαινῶν τε αὐτὸν καὶ
[75, 13]	ποιηταὶ κίονα αὐτὸν τοῦ οὐρανοῦ	εἶναι	ἔφησαν· οὔτε γὰρ ἀνέβη ποτέ
[75, 14]	μόνος ἀλλὰ καὶ ἀθάνατος ἔπαρχος	εἶναι	ἤθελεν. ἐπεθύμει τε πάντων καὶ
[75, 9]	βαδίζων παρ´ αὐτόν, διὰ τὸ	εἶναι	λίαν ὀξύτατα καὶ ταχινὰ καὶ
[75, 15]	αὐτὸν δὲ ἐν ἐπάρχου μοίρᾳ	εἶναι·	τά τε γὰρ ἄλλα καὶ
[75, 5]	δόξαν αὐτῷ, ἀφορμηθείς, βουλευτής τε	εἶναι	τῶν Ῥωμαίων πλασάμενος καὶ ἐπὶ
[75, 13]	πολλαχόθεν ἀκριβώσας ἔχω, δικαιότατός εἰμι	εἰπεῖν.	ἐκ γὰρ τοῦ Ἄτλαντος τοῦ
[75, 15]	καὶ διάδοχον τῆς αὐταρχίας ὡς	εἰπεῖν	ἔχειν ηὔξατο, καί ποτε καὶ
[75, 13]	εὑρεῖν ἠδυνήθη, ἐκ πάντων ὡς	εἰπεῖν	τῶν ἀδύτων ἀνεῖλε καὶ τὸ
[75, 16]	ἂν εἰκότως ἐκείνῳ τῷ λόγῳ,	εἴπερ	τι τοιοῦτον ἐλέχθη, πιστεῦσαί τινα,
[75, 14]	τοὺς αὐτοκράτορας, ἰσχῦσαι ἄν τις	εἴποι.	τά τε γὰρ ἄλλα καὶ
[75, 4]	δὲ ὧδε. συνῆλθον μὲν ὥσπερ	εἶπον	ἀμύθητοι, καὶ τὰ ἅρματα ἑξαχῶς
[75, 4]	τις ἀκριβῶς χορὸς δεδιδαγμένος, οὔτ´	εἶπον	αὐτὰ ἀπταίστως ὡς καὶ μεμελετημένα.
[75, 4]	τῇ τοῦ δήμου σωτηρίᾳ αἰτούμενοι.	εἶπόν	τε τοῦτο, καὶ μετὰ τοῦτο
[75, 4]	ἔκραξαν καὶ μέχρι ποῦ πολεμούμεθα;	εἰπόντες	δὲ καὶ ἄλλα τινὰ τοιουτότροπα
[75, 16]	καὶ τοῦτο πρὸς τοῖς ἄλλοις	εἰπόντος,	θᾶσσον ἂν τὸν οὐρανὸν συμπεσεῖν
[75, 16]	πιστεῦσαί τινα, ταῦτα τοῦ ῥήτορος	εἰπόντος,	καὶ προσέτι καὶ αὐτοῦ τοῦ
[75, 15]	παρὰ τῆς συγκλήτου ὀλίγα ἐδέξατο	εἰπὼν	αὐτοῖς ὅτι ταῖς ψυχαῖς με
[75, 12]	τὴν ἀπείθειαν τῶν στρατιωτῶν τοῦτο	εἰπών.	~εἴκοσι δ´ οὖν ἡμέρας τῇ
[75, 15]	δίκην τινὰ ἐσαγαγεῖν οὐκ ἠθέλησεν,	εἰπὼν	ὅτι οὐ δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι,
[75, 14]	ἑκατοντάρχους, ἐξέκλεψεν· ἓν γὰρ τοῦτο	εἰπὼν	πᾶσαν αὐτοῦ καὶ τὴν περιεργίαν
[75, 9]	ἐφῆκε, φόνον τε ἀνθρώπων πλεῖστον	εἰργάσατο,	καὶ ζῶντας ἐς δέκα μυριάδας
[75, 9]	τοῖς πολέμοις καὶ ἐν τῇ	εἰρήνῃ	ἄριστος. ἀφικόμενος δὲ ἐς τὴν
[75, 5]	ὁ Λοῦπος μεγάλων χρημάτων τὴν	εἰρήνην	παρὰ τῶν Μαιατῶν ἐκπρίασθαι, αἰχμαλώτους
[75, 15]	τέταρτον Καίσαρα. Ὅτι καὶ πολλῶν	εἰς	τιμὴν αὐτοῦ ψηφισθέντων παρὰ τῆς
[75, 16]	τὸ κυνηγέσιον ἐσαχθὲν πεντήκοντα ἄρκτους	εἴσω	ἐδέξατο. ὤφθη δὲ ἐπὶ πολλὰς
[75, 10]	τὸν Λαῖτον, ὅτι τε φρόνημα	εἶχε	καὶ ὅτι ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν
[75, 4]	τρεῖς ἡμέρας τὴν αὐτὴν ὄψιν	εἶχε·	τῇ γὰρ τετάρτῃ πᾶν τὸ
[75, 10]	τούτου τὸν φόνον, διότι οὐκ	εἶχε	φανερὰν αἰτίαν εἰ μὴ τὸν
[75, 6]	καὶ καταφρονήσαντες αὖ πρὸς τὴν	ἐκ	βραχέος ἀνάφευξιν, ὥρμησαν ἐπ´ αὐτοὺς
[75, 13]	ἀκριβώσας ἔχω, δικαιότατός εἰμι εἰπεῖν.	ἐκ	γὰρ τοῦ Ἄτλαντος τοῦ ὄρους
[75, 11]	τοξείαις ἐπὶ μακρότατον (καὶ γὰρ	ἐκ	μηχανῶν βέλη τινὰ ἐξέκρουον, ὥστε
[75, 13]	ὅσα γε καὶ εὑρεῖν ἠδυνήθη,	ἐκ	πάντων ὡς εἰπεῖν τῶν ἀδύτων
[75, 6]	ἔτρεψαν. καὶ αὐτοῖς ἐνταῦθα ἱππεῖς	ἐκ	πλαγίου οἱ μετὰ τοῦ Λαίτου
[75, 2]	στρατιώτας ἀποβαλεῖν· κεκμηκόσι γὰρ αὐτοῖς	ἐκ	τῆς πορείας καὶ τοῦ ἡλίου
[75, 5]	τῶν τὰ παιδία γράμματα διδασκόντων,	ἐκ	τῆς Ῥώμης ἐς τὴν Γαλατίαν,
[75, 1]	ἀλλὰ καὶ τοὺς λοιποὺς ἐξαχθῆναι	ἐκ	τῆς χώρας ἠξίουν. διὰ ταῦτα
[75, 7]	πᾶν ὅσον ὀργῆς ἐς αὐτοὺς	ἐκ	τοῦ πρὶν χρόνου ἠθροίκει. μάλιστα
[75, 8]	κατάδηλοι ἐγίνοντο. τινὲς δὲ καὶ	ἐκ	τοῦ σφόδρα προσποιεῖσθαι πλέον ἐγινώσκοντο}
[75, 16]	συνεχώνευσε, καὶ ἐς τὰς πόλεις	ἐκ	τούτου θροῦς διῆλθεν ὡς καὶ
[75, 14]	τελευτῆσαι αὐτὸν ᾔσθετο· πᾶσαν γὰρ	ἐκ	τούτου τήν τε παρανομίαν αὐτοῦ
[75, 13]	δὲ ἐπὶ μᾶλλον πληθύνεται, καὶ	ἐκ	τούτου τὸν Νεῖλον τὴν ὡραίαν
[75, 4]	δὲ Σεουήρῳ πόλεμος αὖθις, μήπω	ἐκ	τῶν βαρβαρικῶν ἀναπνεύσαντι, ἐμφύλιος πρὸς
[75, 14]	καὶ τέλος ἵππους Ἡλίῳ τιγροειδεῖς	ἐκ	τῶν ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ
[75, 15]	δυναστείας αὐτοῦ ποιεῖν ἐδόκει, ἀλλ´	ἔκ	γε τῶν ἐναντίων, πολὺ καὶ
[75, 4]	τῶν ἵππων ἐτράποντο. οὕτω μὲν	ἔκ	τινος θείας ἐπιπνοίας ἐνεθουσίασαν· οὐ
[75, 11]	τοξεύμασι βαλλόντων) πλεῖστον δὲ ὅμως	ἐκάκωσαν	αὐτοὺς ἐπειδὴ τῷ τείχει προσέμιξαν,
[75, 4]	ἐλπίδων, ὁ δὲ δῆμος οὐκ	ἐκαρτέρησεν	ἀλλ´ ἐκφανέστατα κατωδύρατο. ἦν μὲν
[75, 8]	ὄψεως καὶ τῶν ἠθῶν ὡς	ἕκαστοι	κατάδηλοι ἐγίνοντο. τινὲς δὲ καὶ
[75, 6]	τὸ κράτος τοὺς λοιποὺς στρατιώτας	ἑκατέρωθεν	δώσειν, ἐπεὶ δὲ εἶδεν ἐπικρατέστερα
[75, 13]	καὶ τοῖς κροκοδείλοις καὶ ἄλλοις	ἑκατέρωθι	ὁμοίως γεννωμένοις τεκμηριοῦται. καὶ θαυμάσῃ
[75, 14]	καὶ ἐκεῖνο προσθήσω, ὅτι ἀνθρώπους	ἑκατὸν	εὐγενεῖς Ῥωμαίους ἐξέτεμεν οἴκοι, καὶ
[75, 14]	τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ νήσων, πέμψας	ἑκατοντάρχους,	ἐξέκλεψεν· ἓν γὰρ τοῦτο εἰπὼν
[75, 13]	κάτω οἰκοῦσι, καὶ πολλοὶ τῶν	ἐκεῖ	στρατευομένων καὶ πρὸς τὸν Ἄτλαντα
[75, 8]	καὶ τὰ κράνη τὰ χρυσᾶ	ἐκεῖνα	ἐπρίαντό τινες; ἀναγνοὺς δὲ ταῦτα
[75, 9]	τοῦτο καὶ τὴν Κτησιφῶντα ἑλὼν	ἐκείνην	τε πᾶσαν διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις
[75, 15]	μειζόνων καὶ λαμπροτέρων ὄντων, καὶ	ἐκεῖνο	πᾶν ἀπημβλύνετο. ποτὲ γοῦν τοῦ
[75, 11]	καὶ τὸ νάφθα τὸ ἀσφαλτῶδες	ἐκεῖνο,	περὶ οὗ ἄνω μοι γέγραπται,
[75, 14]	ἀπληστίαν δεδηλωκέναι νομίζω. καίτοι καὶ	ἐκεῖνο	προσθήσω, ὅτι ἀνθρώπους ἑκατὸν εὐγενεῖς
[75, 9]	αὐτοῦ ἐς τοὺς ἐμφυλίους πολέμους	ἐκεῖνοι	ἀδείας λαβόμενοι τήν τε Μεσοποταμίαν
[75, 4]	ἐπαινέσαντες, ὅπερ εἴθισται· ἐπειδὴ δὲ	ἐκεῖνοί	τε οἱ δρόμοι ἐπαύσαντο καὶ
[75, 8]	Καίσαρος ἐπιείκειαν ὡς ὀλεθρίαν αὐτοῖς	ἐκείνοις	γεγενημένην κακίζων, ἀπολογίαν τινὰ ὑπὲρ
[75, 13]	σῶμα ἴδῃ μήτε τὰ ἐν	ἐκείνοις	γεγραμμένα ἀναλέξηται. καὶ ὁ μὲν
[75, 8]	τῆς βουλῆς ὡς οὐ〉 δικαίως	ἐκεῖνον	ἀτιμαζούσης, εἴγε καὶ αὐτῆς οἱ
[75, 15]	αὐτῷ ὑπεῖκεν ἐς πάντα ὥστ´	ἐκεῖνον	μὲν ἐν αὐτοκράτορος αὐτὸν δὲ
[75, 4]	ὅσοι μὴ πρὸς τοῦτον ἢ	ἐκεῖνον	φανερῶς ἀποκλίναντες ἐκοινώνουν σφίσι καὶ
[75, 8]	ἔφη δεινόν, ὅτι αὐτοχειρίᾳ ἐφόνευεν	ἐκεῖνος	θηρία, ἀλλὰ καὶ ὑμῶν τις
[75, 1]	τὰ τοῦ Νίγρου φρονήσαντας ἔλεγον	ἐκείνου	ἕνεκα ἐφθαρκέναι. καί τινα καὶ
[75, 15]	ἡ λίμνη μεγάλους ἐκτρέφει, παρ´	ἐκείνου	μετεπέμψατο. ὅθεν εἰ καί τι
[75, 6]	μὲν ἀγχωμάλως ἠγωνίζοντο, περιεωρᾶτο ἐλπίζων	ἐκείνους	τε ἀμφοτέρους ἀπολεῖσθαι καὶ ἑαυτῷ
[75, 6]	Σεουήρειοι στρατιῶται διώκοντες συνεσέπεσον, καὶ	ἐκείνους	τε ἐφόνευον καὶ τὰς σκηνὰς
[75, 7]	πολλοῖς κατακεκομμένοι καὶ οἷα κρεουργηθέντες	ἔκειντο,	οἱ δὲ καὶ ἄτρωτοι ἐσεσώρευντο,
[75, 16]	παθεῖν, καὶ μᾶλλον ἂν εἰκότως	ἐκείνῳ	τῷ λόγῳ, εἴπερ τι τοιοῦτον
[75, 14]	πλείους ἀλλὰ καὶ μείζους τῶν	ἐκείνων,	οὐδ´ ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσι
[75, 6]	γῇ ἐπιπολαίως κεκαλυμμένα, μέχρι μὲν	ἐκείνων	προῄεσαν καὶ ἠκόντιζον πόρρωθεν, περαιτέρω
[75, 6]	ἐναντίοι ἐξαίφνης φανέντες συχνοὺς μὲν	ἐκείνων	ὡς καὶ Ἀλβινείους κατέκοψαν, πάντας
[75, 9]	τὸν Εὐφράτην ὕλης καὶ τῶν	ἐκεῖσε	χωρίων ἄφθονον διδούσης αὐτῷ τὴν
[75, 7]	χαρισάμενος, τὸ μὲν ἄλλο ῥιφῆναι	ἐκέλευσε,	τὴν δὲ κεφαλὴν ἐς τὴν
[75, 2]	πλέον ὑπὸ τοῦ θέρους ἐξικμασμένης	ἐκινδύνευσε	παμπληθεῖς στρατιώτας ἀποβαλεῖν· κεκμηκόσι γὰρ
[75, 6]	καὶ αὐτὸς τὸν ἵππον ἀποβαλὼν	ἐκινδύνευσεν.	ὡς δὲ εἶδε φεύγοντας πάντας
[75, 8]	ἀκοῆς ἐξαπίνης αὐτοῖς προσπιπτούσης ἀφυλάκτως	ἐκινοῦντο,	καὶ ὑπὸ τούτων καὶ ὑπὸ
[75, 9]	τε Σελεύκειαν καὶ τὴν Βαβυλῶνα	ἐκλειφθείσας	ἔλαβε. καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[75, 1]	οὔτε τὰ τείχη ἃ ᾑρήκεσαν	ἐκλιπεῖν	οὔτε φρουροὺς λαβεῖν ἤθελον, ἀλλὰ
[75, 4]	τοῦτον ἢ ἐκεῖνον φανερῶς ἀποκλίναντες	ἐκοινώνουν	σφίσι καὶ τῶν κινδύνων καὶ
[75, 16]	εἰκόνας αὐτοῦ, ἐφ´ ᾧ ὕστερον	ἐκολάσθησαν·	ἐν οἷς ἦν καὶ ὁ
[75, 4]	ἐδίδου τιμήν, ἐπειδὴ τὸν Νίγρον	ἐκποδὼν	ἐποιήσατο, τά τε ἄλλα τὰ
[75, 5]	τὴν εἰρήνην παρὰ τῶν Μαιατῶν	ἐκπρίασθαι,	αἰχμαλώτους τινὰς ὀλίγους ἀπολαβών. ~ὁ
[75, 4]	ὀνομάσαντες μέχρι πότε τοιαῦτα πάσχομεν"	ἔκραξαν	καὶ μέχρι ποῦ πολεμούμεθα; εἰπόντες
[75, 9]	~μετὰ δὲ ταῦτα ὁ Σεουῆρος	ἐκστρατεύει	κατὰ τῶν Πάρθων· ἀσχολουμένου γὰρ
[75, 9]	συῒ μεγίστῳ· ἱππέα τε γὰρ	ἔκτεινεν	ὁρμήσας καταβαλεῖν αὐτὸν πειρώμενον καὶ
[75, 14]	ἄνδρας, καὶ πατέρας καὶ ἀόρχεις,	ἐκτομίας	τε καὶ πωγωνίας. ἀφ´ οὗ
[75, 15]	κεστρέως, οὓς ἡ λίμνη μεγάλους	ἐκτρέφει,	παρ´ ἐκείνου μετεπέμψατο. ὅθεν εἰ
[75, 4]	δὲ δῆμος οὐκ ἐκαρτέρησεν ἀλλ´	ἐκφανέστατα	κατωδύρατο. ἦν μὲν γὰρ ἡ
[75, 16]	αὐτῶν ἀποσκώπτεσθαι· καὶ διὰ τοῦτ´	ἐκωλύθη	μηκέτι μηδεμίαν γυναῖκα μηδαμόθεν μονομαχεῖν.
[75, 12]	προθυμουμένων ἐς τὸν λοιπὸν ἐσβιάσασθαι,	ἐκώλυσεν	αὐτοὺς ὁ Σεουῆρος τοῦτο πρᾶξαι,
[75, 12]	τοῦτο λαβεῖν διὰ τῶν στρατιωτῶν	ἐκώλυσεν.	οὕτως γοῦν ὁ Σεουῆρος ἐπὶ
[75, 9]	Σελεύκειαν καὶ τὴν Βαβυλῶνα ἐκλειφθείσας	ἔλαβε.	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ τὴν
[75, 14]	παρὰ πάντων ᾔτει καὶ πάντα	ἐλάμβανε,	καὶ οὔτε ἔθνος οὐδὲν οὔτε
[75, 2]	βαρβάρων ἐδῄουν καὶ τὰς πόλεις	ἐλάμβανον.	μέγα δὲ καὶ ἐπὶ τούτῳ
[75, 3]	αἰτία οὖσα· δίδωσι μὲν γὰρ	ἐλάχιστα,	ἀναλίσκει δὲ παμπληθῆ, καὶ πρὸς
[75, 15]	ἁπλῶς ὅσα ὁ Σεουῆρος καὶ	ἔλεγε	καὶ ἔπραττεν ᾔδει, τῶν δὲ
[75, 3]	Νισίβει δοὺς ἱππεῖ ταύτην ἐπέτρεψεν,	ἔλεγέ	τε μεγάλην τέ τινα χώραν
[75, 7]	καὶ τοῦ Κομμόδου ἀδελφὸν ἑαυτὸν	ἔλεγε,	τῷ τε Κομμόδῳ, ὃν πρῴην
[75, 16]	καὶ οὐκ αἴσιόν τι σημαίνειν	ἐλέγετο.
[75, 10]	ἠγαπᾶτο καὶ οὐκ ἄλλως στρατεύσειν	ἔλεγον,	εἰ μὴ Λαῖτος αὐτῶν ἡγοῖτο.
[75, 1]	στρατιώτας τὰ τοῦ Νίγρου φρονήσαντας	ἔλεγον	ἐκείνου ἕνεκα ἐφθαρκέναι. καί τινα
[75, 3]	πρόβολον αὐτὴν τῆς Συρίας πεποιῆσθαι.	ἐλέγχεται	δὲ ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἔργου
[75, 16]	τῷ λόγῳ, εἴπερ τι τοιοῦτον	ἐλέχθη,	πιστεῦσαί τινα, ταῦτα τοῦ ῥήτορος
[75, 2]	ἐς τὴν Νίσιβιν ὁ Σεουῆρος	ἐλθὼν	αὐτὸς μὲν ἐνταῦθα ὑπέμεινε, Λατερανὸν
[75, 5]	δὲ τοῦ Σεουήρου πρὸς αὐτὸν	ἐλθὼν	οὔτ´ ἀπεκρύψατό τι οὔτ´ ᾔτησεν
[75, 13]	μηδεὶς εἰ τὰ τοῖς ἀρχαίοις	Ἕλλησιν	ἄγνωστα ἐξηυρήκαμεν· πλησίον γὰρ οἱ
[75, 14]	μέγιστα δυνηθείς, πολλοὺς μὲν τῶν	ἐλλογίμων	ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων αὐτῷ ἐθανάτωσε-
[75, 16]	Σαρδοῦς ἄρχων Ῥάκιος Κώνστας, ἀνὴρ	ἐλλογιμώτατος.	ἀλλ´ οὗ χάριν τούτων ἐμνήσθην,
[75, 4]	καὶ τῶν κινδύνων καὶ τῶν	ἐλπίδων,	ὁ δὲ δῆμος οὐκ ἐκαρτέρησεν
[75, 6]	ἕως μὲν ἀγχωμάλως ἠγωνίζοντο, περιεωρᾶτο	ἐλπίζων	ἐκείνους τε ἀμφοτέρους ἀπολεῖσθαι καὶ
[75, 2]	ἡλίου καὶ κονιορτὸς ἐμπίπτων ἰσχυρῶς	ἐλύπησεν,	ὥστε μήτε βαδίζειν μήτε λαλεῖν
[75, 13]	ἔστι μὲν γὰρ καὶ ἄλλως	ἑλώδη	πάντα τὰ περὶ τοὺς πρόποδας
[75, 9]	μετὰ τοῦτο καὶ τὴν Κτησιφῶντα	ἑλὼν	ἐκείνην τε πᾶσαν διαρπάσαι τοῖς
[75, 5]	ἑπτακοσίας καὶ πεντήκοντα μυριάδας δραχμῶν	ἑλὼν	τῷ Σεουήρῳ ἔπεμψε. νικήσαντος δὲ
[75, 16]	τῷ ἀγῶνι τούτῳ ἀγριώτατα ἀλάμεναι	ἐμαχέσαντο,	ὥστε καὶ ἐς τὰς ἄλλας
[75, 6]	καὶ παντὸς τοῦ μεταιχμίου σφῶν	ἐμβατοῦ	ὄντος, καὶ γενόμενοι κατὰ τὰς
[75, 15]	ὥστε καὶ εὐωχεῖσθαι ἅμα καὶ	ἐμεῖν,	ἐπεὶ μηδὲν ὑπὸ τοῦ πλήθους
[75, 4]	τε οἱ δρόμοι ἐπαύσαντο καὶ	ἔμελλον	οἱ ἡνίοχοι ἑτέρου ἄρξασθαι, ἐνταῦθα
[75, 5]	διὰ τὸ τοὺς Καληδονίους μὴ	ἐμμείναντας	ταῖς ὑποσχέσεσι, καὶ τοῖς Μαιάταις
[75, 16]	ἐλλογιμώτατος. ἀλλ´ οὗ χάριν τούτων	ἐμνήσθην,	ὅτι τοῦ ῥήτορος, ὃς τοῦ
[75, 15]	τε θυγατέρα αὐτοῦ τῷ υἱεῖ	ἐμνήστευσε,	πολλὰς καὶ σεμνὰς κόρας παραλιπών,
[75, 8]	πόρνης πάρδαλιν μιμουμένης ἔπαιζεν. ἀλλ´	ἐμονομάχει	νὴ Δία. ὑμῶν δ´ οὐδεὶς
[75, 16]	ἀδύνατόν ἐστι κακόν τι ὑπ´	ἐμοῦ	Πλαυτιανῷ γενέσθαι" οὐδ´ ἀπηνιαύτισεν αὐτὸς
[75, 3]	καὶ κεραυνοὶ βουλευομένοις σφίσιν ἐξαίφνης	ἐμπεσόντες,	καὶ τοὺς πρώτους αὐτῶν τρεῖς
[75, 6]	ἐνέπεσον, καὶ οἱ ἐπιτεταγμένοι σφίσιν	ἐμπίπτοντες	αὐτοῖς ἐσφάλλοντο καὶ κατέπιπτον, καὶ
[75, 2]	καὶ τοῦ ἡλίου καὶ κονιορτὸς	ἐμπίπτων	ἰσχυρῶς ἐλύπησεν, ὥστε μήτε βαδίζειν
[75, 4]	μήπω ἐκ τῶν βαρβαρικῶν ἀναπνεύσαντι,	ἐμφύλιος	πρὸς τὸν Ἀλβῖνον τὸν Καίσαρα
[75, 9]	ἀσχολουμένου γὰρ αὐτοῦ ἐς τοὺς	ἐμφυλίους	πολέμους ἐκεῖνοι ἀδείας λαβόμενοι τήν
[75, 5]	αὐξηθῆναι δυνηθεὶς οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλ´	ἐν	ἀγρῷ τινι, σμικρόν τι ἐφ´
[75, 4]	δὴ μάλιστα θαυμάσας ἔχω, ψεκὰς	ἐν	αἰθρίᾳ ἀργυροειδὴς ἐς τὴν τοῦ
[75, 9]	εἰ μὴ Λαῖτος αὐτήν, πολιορκούμενος	ἐν	αὐτῇ, διεσώσατο. καὶ ἀπ´ αὐτῆς
[75, 14]	ἄλλαις πόλεσι μόνον ἀλλὰ καὶ	ἐν	αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ, οὐδ´ ὑπ´
[75, 15]	ἐς πάντα ὥστ´ ἐκεῖνον μὲν	ἐν	αὐτοκράτορος αὐτὸν δὲ ἐν ἐπάρχου
[75, 6]	ἐφόνευον καὶ τὰς σκηνὰς διήρπαζον.	ἐν	δὲ τούτῳ οἱ περὶ τὸ
[75, 6]	ἀναμὶξ ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν.	ἐν	δὲ τῷ θορύβῳ τούτῳ καὶ
[75, 3]	ἐπειδὴ μὴ καὶ αὐτοὶ ἦλθον.	~ἐν	δὲ τῷ καιρῷ τούτῳ τοὺς
[75, 13]	τούτου σῶμα ἴδῃ μήτε τὰ	ἐν	ἐκείνοις γεγραμμένα ἀναλέξηται. καὶ ὁ
[75, 15]	μὲν ἐν αὐτοκράτορος αὐτὸν δὲ	ἐν	ἐπάρχου μοίρᾳ εἶναι· τά τε
[75, 11]	τῶν ἄλλων κεχειρωμένων, μόνην ταύτην	ἐν	μέσῳ κειμένην ἀντέχειν. καὶ ἀπώλεσε
[75, 8]	καὶ εἴκοσιν ἀνδρῶν θάνατον κατεψηφίσατο,	ἐν	οἷς ἄρα καὶ Σουλπικιανὸς ὁ
[75, 16]	αὐτοῦ, ἐφ´ ᾧ ὕστερον ἐκολάσθησαν·	ἐν	οἷς ἦν καὶ ὁ τῆς
[75, 10]	Λαουινίαν ὁ Τοῦρνος ἀγάγηται, ἡμεῖς	ἐν	οὐδενὶ λόγῳ παραπολλύμεθα" καὶ τὸν
[75, 8]	τὰ Σευήρου φρονεῖν, ἠλέγχοντο δὲ	ἐν	ταῖς αἰφνιδίοις ἐπαγγελίαις, μὴ δυνάμενοι
[75, 14]	καὶ μείζους τῶν ἐκείνων, οὐδ´	ἐν	ταῖς ἄλλαις πόλεσι μόνον ἀλλὰ
[75, 15]	ἠνείχετό γέ τοι ὁρῶν καὶ	ἐν	ταῖς καταλύσεσιν αὐτὸν ταῖς κρείττοσιν
[75, 11]	πολλούς. συχνοὶ μὲν γὰρ καὶ	ἐν	ταῖς προνομαῖς ἐφθείροντο, τῆς βαρβαρικῆς
[75, 16]	ἑτέρων τινῶν, ἐπέτρεπεν. ~ἐγένετο δ´	ἐν	ταύταις ταῖς ἡμέραις καὶ ἀγὼν
[75, 9]	καὶ ἐν τοῖς πολέμοις καὶ	ἐν	τῇ εἰρήνῃ ἄριστος. ἀφικόμενος δὲ
[75, 14]	ἵππους Ἡλίῳ τιγροειδεῖς ἐκ τῶν	ἐν	τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ νήσων, πέμψας
[75, 13]	σαφῶς ἀναδίδοται. τοῦτο δέ ἐστιν	ἐν	τῇ Μακεννίτιδι παρ´ αὐτῷ τῷ
[75, 15]	αὑτοῦ ἔχοντα, ὥστε δεηθείς ποτε	ἐν	τῇ Νικαίᾳ τῇ πατρίδι μου
[75, 9]	ξύλα καὶ ὁ χόρτος ὁ	ἐν	τῇ προτέρᾳ εὑρεθεὶς κατανάλωτο· καὶ
[75, 16]	πολλὰς ἡμέρας καὶ κομήτης ἀστὴρ	ἐν	τῇ Ῥώμῃ, καὶ οὐκ αἴσιόν
[75, 8]	ἐπαγγελίαις, μὴ δυνάμενοι ἐπικαλύπτειν τὸ	ἐν	τῇ ψυχῇ κεκρυμμένον· τῆς γὰρ
[75, 9]	ἴδια καὶ τὰ δημόσια καὶ	ἐν	τοῖς πολέμοις καὶ ἐν τῇ
[75, 8]	ἐσχηκόσιν αὐτοῖς προσεφέρετο (ἦσαν δὲ	ἐν	τοῖς πρώτοις τῆς γερουσίας) ἐννέα
[75, 15]	ἀπημβλύνετο. ποτὲ γοῦν τοῦ Σεουήρου	ἐν	Τυάνοις νοσήσαντα αὐτὸν ἐπισκεπτομένου, οἱ
[75, 16]	στάδιον ἐχώρησε. καὶ γυναῖκες δὲ	ἐν	τῷ ἀγῶνι τούτῳ ἀγριώτατα ἀλάμεναι
[75, 4]	ἐτάραττε, καὶ πῦρ αἰφνίδιον νυκτὸς	ἐν	τῷ ἀέρι τῷ πρὸς βορρᾶν
[75, 9]	Σεουήρῳ) πλοῖα κατασκευάσας ὁ Σεουῆρος	ἐν	τῷ Εὐφράτῃ, καὶ πλέων τε
[75, 10]	αὐτῶν καὶ ἀνέζευξεν ὁ Σεουῆρος.	ἐν	ᾧ δὲ ἐπολέμει, δύο ἄνδρας
[75, 10]	τοῦ Μάρωνος τοῦ ποιητοῦ παρεφθέγξατο,	ἐν	ᾧ ἐνῆν στρατιώτης τις τῶν
[75, 1]	Βυζαντίων τείχη ἦν, Σεουῆρος δέ,	ἐν	ᾧ ταῦτα ἐπολιορκεῖτο, κατὰ τῶν
[75, 16]	ταῖς ἡμέραις καὶ ἀγὼν γυμνικός,	ἐν	ᾧ τοσοῦτον πλῆθος ἀθλητῶν ἀναγκασθὲν
[75, 8]	ὑμῶν τις χθὲς καὶ πρῴην	ἐν	Ὠστίοις, ὑπατευκὼς γέρων, δημοσίᾳ μετὰ
[75, 14]	θαλάσσῃ νήσων, πέμψας ἑκατοντάρχους, ἐξέκλεψεν·	ἓν	γὰρ τοῦτο εἰπὼν πᾶσαν αὐτοῦ
[75, 6]	κἀν τούτῳ τοῖς ἐφεπομένοις σφίσιν	ἐναντίοι	ἐξαίφνης φανέντες συχνοὺς μὲν ἐκείνων
[75, 6]	δεδιότες ἀνέστρεφον, ὅπως ἐπισπάσωνται τοὺς	ἐναντίους	ἐς δίωξιν· ὃ δή ποτε
[75, 15]	ἐδόκει, ἀλλ´ ἔκ γε τῶν	ἐναντίων,	πολὺ καὶ μειζόνων καὶ λαμπροτέρων
[75, 5]	ἄλλα τινὰ ὑπὲρ τοῦ Σεουήρου	ἐνεανιεύσατο.	ἀκούσας δὲ ὁ Σεουῆρος, καὶ
[75, 4]	μὲν ἔκ τινος θείας ἐπιπνοίας	ἐνεθουσίασαν·	οὐ γὰρ ἂν ἄλλως τοσαῦται
[75, 1]	τοῦ Νίγρου φρονήσαντας ἔλεγον ἐκείνου	ἕνεκα	ἐφθαρκέναι. καί τινα καὶ δῶρα
[75, 6]	ἐπιπολῆς ἐπικειμένων ἐς τὰ ὀρύγματα	ἐνέπεσον,	καὶ οἱ ἐπιτεταγμένοι σφίσιν ἐμπίπτοντες
[75, 9]	τὴν προειρημένην Νίσιβιν ὁ Σεουῆρος	ἐνέτυχε	συῒ μεγίστῳ· ἱππέα τε γὰρ
[75, 13]	τοῦτο ἦλθε καὶ τῷ Πομπηίῳ	ἐνήγισε,	καὶ ἐς τὴν Αἴγυπτον τὴν
[75, 10]	τοῦ ποιητοῦ παρεφθέγξατο, ἐν ᾧ	ἐνῆν	στρατιώτης τις τῶν μετὰ Τούρνου
[75, 6]	ὁ μὲν δὴ Σεουῆρος οὕτως	ἐνίκησεν	~ἡ δὲ δύναμις ἡ τῶν
[75, 8]	ἐν τοῖς πρώτοις τῆς γερουσίας)	ἐννέα	δὲ καὶ εἴκοσιν ἀνδρῶν θάνατον
[75, 4]	ἔμελλον οἱ ἡνίοχοι ἑτέρου ἄρξασθαι,	ἐνταῦθα	ἤδη σιγάσαντες ἀλλήλους ἐξαίφνης τάς
[75, 6]	ἐπιδιώκοντάς σφας ἔτρεψαν. καὶ αὐτοῖς	ἐνταῦθα	ἱππεῖς ἐκ πλαγίου οἱ μετὰ
[75, 2]	ὁ Σεουῆρος ἐλθὼν αὐτὸς μὲν	ἐνταῦθα	ὑπέμεινε, Λατερανὸν δὲ καὶ Κάνδιδον
[75, 4]	ἐποιήσατο, τά τε ἄλλα τὰ	ἐνταῦθα	ὡς ἐβούλετο κατεστήσατο· ὁ δὲ
[75, 13]	ταῦτα πεπλήρωται, καὶ τὸ ὕδωρ	ἐξ	αὐτῆς παμπληθὲς ὑπὸ τὸ θέρος
[75, 3]	τῆς Συρίας πεποιῆσθαι. ἐλέγχεται δὲ	ἐξ	αὐτοῦ τοῦ ἔργου καὶ πολέμων
[75, 6]	γὰρ πρωτοστάται καταρραγέντων εὐθὺς τῶν	ἐξ	ἐπιπολῆς ἐπικειμένων ἐς τὰ ὀρύγματα
[75, 2]	ἐπεὶ δὲ ἀνεφάνη μὲν {ἰκμάς}	ἐξ	ἴσου δὲ τῷ μὴ εὑρεθέντι
[75, 12]	τῶν ἄλλων κινδύνου τὴν πόλιν	ἐξαιρήσειν,	ἔφη πάντων ἀκουόντων καὶ πόθεν
[75, 6]	δείσαντες ἀνεχώρουν ὀπίσω καὶ ἅτε	ἐξαίφνης	ἀναστρεφόμενοι αὐτοί τε ἔπταιον καὶ
[75, 3]	ὄμβρου καὶ κεραυνοὶ βουλευομένοις σφίσιν	ἐξαίφνης	ἐμπεσόντες, καὶ τοὺς πρώτους αὐτῶν
[75, 4]	ἄρξασθαι, ἐνταῦθα ἤδη σιγάσαντες ἀλλήλους	ἐξαίφνης	τάς τε χεῖρας πάντες ἅμα
[75, 6]	τούτῳ τοῖς ἐφεπομένοις σφίσιν ἐναντίοι	ἐξαίφνης	φανέντες συχνοὺς μὲν ἐκείνων ὡς
[75, 8]	ψυχῇ κεκρυμμένον· τῆς γὰρ ἀκοῆς	ἐξαπίνης	αὐτοῖς προσπιπτούσης ἀφυλάκτως ἐκινοῦντο, καὶ
[75, 1]	ἤθελον, ἀλλὰ καὶ τοὺς λοιποὺς	ἐξαχθῆναι	ἐκ τῆς χώρας ἠξίουν. διὰ
[75, 4]	εἶπον ἀμύθητοι, καὶ τὰ ἅρματα	ἑξαχῶς	ἁμιλλώμενα ἐθεάσαντο, ὅπερ που καὶ
[75, 4]	καὶ ἄλλα τινὰ τοιουτότροπα τέλος	ἐξεβόησαν	ὅτι ταῦτα ἐστίν" καὶ πρὸς
[75, 6]	τοῦ Λαίτου ἐπιγενόμενοι τὸ λοιπὸν	ἐξειργάσαντο.	ὁ γὰρ Λαῖτος, ἕως μὲν
[75, 14]	Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ νήσων, πέμψας ἑκατοντάρχους,	ἐξέκλεψεν·	ἓν γὰρ τοῦτο εἰπὼν πᾶσαν
[75, 11]	γὰρ ἐκ μηχανῶν βέλη τινὰ	ἐξέκρουον,	ὥστε πολλοὺς καὶ τῶν τοῦ
[75, 3]	Πρόβῳ δούς, ἐπὶ τὴν Ἀρχὴν	ἐξέπεμψε.	καὶ οἱ μὲν ταύτην, τριχῇ
[75, 2]	τοῦ ὕδατος πληρώσας ἁπάντων ὁρώντων	ἐξέπιε.	καὶ τότε μὲν οὕτω καὶ
[75, 7]	χρόνου ἠθροίκει. μάλιστα δ´ ἡμᾶς	ἐξέπληξεν	ὅτι τοῦ τε Μάρκου υἱὸν
[75, 15]	πρὸς τὸν Σεουῆρον ἀεὶ διέβαλλεν,	ἐξετάσεις	τε κατ´ αὐτῆς καὶ βασάνους
[75, 14]	καὶ ἐξουσίαν ἄν τις καταμάθοι.	ἐξέτεμε	δὲ οὐ παῖδας μόνον οὐδὲ
[75, 14]	ὅτι ἀνθρώπους ἑκατὸν εὐγενεῖς Ῥωμαίους	ἐξέτεμεν	οἴκοι, καὶ τοῦτο οὐδεὶς ἡμῶν
[75, 7]	καὶ τὸν δῆμον, οἷς ἐπέστειλεν,	ἐξεφόβησεν·	ἅτε γὰρ παντὸς ἤδη τοῦ
[75, 7]	παντὸς ἤδη τοῦ ὡπλισμένου κεκρατηκὼς	ἐξέχεεν	ἐς τοὺς ἀνόπλους πᾶν ὅσον
[75, 13]	τὰ τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν ἄγνωστα	ἐξηυρήκαμεν·	πλησίον γὰρ οἱ Μακεννῖται τῇ
[75, 2]	τότε πλέον ὑπὸ τοῦ θέρους	ἐξικμασμένης	ἐκινδύνευσε παμπληθεῖς στρατιώτας ἀποβαλεῖν· κεκμηκόσι
[75, 11]	ἐπιπιπτούσης αὐτοῖς· καὶ οἱ Ἀτρηνοὶ	ἐξικνοῦντο	μὲν καὶ ταῖς τοξείαις ἐπὶ
[75, 6]	πρὸς τὴν δι´ ὀλίγου αὐτῶν	ἐξόρμησιν,	καὶ καταφρονήσαντες αὖ πρὸς τὴν
[75, 14]	τήν τε παρανομίαν αὐτοῦ καὶ	ἐξουσίαν	ἄν τις καταμάθοι. ἐξέτεμε δὲ
[75, 14]	Σεουήρῳ καὶ τὴν ἐπαρχικὴν ἔχων	ἐξουσίαν,	πλεῖστά τε ἀνθρώπων καὶ μέγιστα
[75, 12]	ἐθεώρει. ~πεσόντος δέ πῃ τοῦ	ἔξωθεν	περιβόλου, καὶ τῶν στρατιωτῶν πάντων
[75, 16]	τὸν τοῦ Αὐγούστου ἐπίκλην λιμένα	ἐξώκειλε	καὶ ἑάλω, καὶ τὸ μίμημα
[75, 13]	οὔτε γὰρ ἀνέβη ποτέ τις	ἐπ´	ἄκρον αὐτοῦ οὔτε τὰς κορυφὰς
[75, 15]	ὅ τε τὰς δίκας τὰς	ἐπ´	αὐτοῦ λεγομένας διατάττων κελευσθείς ποτε
[75, 6]	τὴν ἐκ βραχέος ἀνάφευξιν, ὥρμησαν	ἐπ´	αὐτοὺς ὡς καὶ παντὸς τοῦ
[75, 8]	ἠλέγχοντο δὲ ἐν ταῖς αἰφνιδίοις	ἐπαγγελίαις,	μὴ δυνάμενοι ἐπικαλύπτειν τὸ ἐν
[75, 8]	δημοσίᾳ μετὰ πόρνης πάρδαλιν μιμουμένης	ἔπαιζεν.	ἀλλ´ ἐμονομάχει νὴ Δία. ὑμῶν
[75, 4]	Κλεάνδρου ἐγεγόνει, μηδὲν μηδένα παράπαν	ἐπαινέσαντες,	ὅπερ εἴθισται· ἐπειδὴ δὲ ἐκεῖνοί
[75, 5]	τινὰ τῶν βουλευτῶν εἶναι, ἐπέστειλεν	ἐπαινῶν	τε αὐτὸν καὶ δύναμιν κελεύων
[75, 8]	τε καὶ ὠμότητα ὡς ἀσφαλεστέραν	ἐπαινῶν,	τὴν δὲ Πομπηίου καὶ Καίσαρος
[75, 4]	τῇ γὰρ τετάρτῃ πᾶν τὸ	ἐπαλειφθὲν	αὐτοῖς ἠφανίσθη. ~Νουμεριανὸς δέ τις
[75, 14]	παραδυναστεύων τῷ Σεουήρῳ καὶ τὴν	ἐπαρχικὴν	ἔχων ἐξουσίαν, πλεῖστά τε ἀνθρώπων
[75, 14]	ὅπως μόνος ἀλλὰ καὶ ἀθάνατος	ἔπαρχος	εἶναι ἤθελεν. ἐπεθύμει τε πάντων
[75, 15]	ἐν αὐτοκράτορος αὐτὸν δὲ ἐν	ἐπάρχου	μοίρᾳ εἶναι· τά τε γὰρ
[75, 13]	τούτου τὸν Νεῖλον τὴν ὡραίαν	ἐπαύξει·	πηγὴ γάρ ἐστιν αὐτοῦ, ὥσπερ
[75, 4]	δὲ ἐκεῖνοί τε οἱ δρόμοι	ἐπαύσαντο	καὶ ἔμελλον οἱ ἡνίοχοι ἑτέρου
[75, 11]	καὶ τοὺς στρατιώτας πάντας, οἷς	ἐπεβλήθη,	κατέπρησαν. καὶ αὐτὰ ὁ Σεουῆρος
[75, 5]	πλείονα δύναμιν ἄλλα τε θαυμαστὰ	ἐπεδείξατο,	καὶ χιλίας καὶ ἑπτακοσίας καὶ
[75, 9]	οὐ μέντοι οὔτε τὸν Οὐολόγαισον	ἐπεδίωξεν	οὔτε τὴν Κτησιφῶντα κατέσχεν, ἀλλ´
[75, 14]	καὶ ἀθάνατος ἔπαρχος εἶναι ἤθελεν.	ἐπεθύμει	τε πάντων καὶ πάντα παρὰ
[75, 2]	δὲ μόνον φθέγγεσθαι, ὕδωρ ὕδωρ"	ἐπεὶ	δὲ ἀνεφάνη μὲν {ἰκμάς} ἐξ
[75, 6]	τοὺς λοιποὺς στρατιώτας ἑκατέρωθεν δώσειν,	ἐπεὶ	δὲ εἶδεν ἐπικρατέστερα τὰ τοῦ
[75, 2]	ταῦτα ὁ πόλεμος οὗτος συνέστη.	~ἐπεὶ	δὲ τὸν Εὐφράτην διαβὰς ἐς
[75, 11]	τείχει προσέμιξαν, καὶ πολὺ πλεῖον	ἐπεὶ	καὶ διέρρηξάν τι αὐτοῦ· τά
[75, 15]	καὶ εὐωχεῖσθαι ἅμα καὶ ἐμεῖν,	ἐπεὶ	μηδὲν ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν
[75, 4]	μηδένα παράπαν ἐπαινέσαντες, ὅπερ εἴθισται·	ἐπειδὴ	δὲ ἐκεῖνοί τε οἱ δρόμοι
[75, 2]	μέντοι καὶ ἔτυχον ὧν ἐβούλοντο,	ἐπειδὴ	μὴ καὶ αὐτοὶ ἦλθον. ~ἐν
[75, 2]	ὕστερον συνελήφθη. ὅτι οἱ Ἀράβιοι,	ἐπειδὴ	μηδείς σφισι τῶν πλησιοχώρων βοηθῆσαι
[75, 7]	τινὰ πρὸς τῷ Ῥοδανῷ κειμένην,	ἐπειδὴ	πάντα τὰ πέριξ φρουρούμενα ᾔσθετο,
[75, 4]	Καίσαρος αὐτῷ ἔτι ἐδίδου τιμήν,	ἐπειδὴ	τὸν Νίγρον ἐκποδὼν ἐποιήσατο, τά
[75, 11]	πλεῖστον δὲ ὅμως ἐκάκωσαν αὐτοὺς	ἐπειδὴ	τῷ τείχει προσέμιξαν, καὶ πολὺ
[75, 10]	ὁ Σεουῆρος τὴν Μεσοποταμίαν διαβὰς	ἐπειράθη	μὲν καὶ τῶν Ἄτρων οὐ
[75, 12]	διαλιπὼν ἡμέραν, ὡς οὐδεὶς αὐτῷ	ἐπεκηρυκεύσατο,	προσέταξεν αὖθις τοῖς στρατιώταις τῷ
[75, 6]	ἰδὼν δὲ ταῦτα ὁ Σεουῆρος	ἐπεκούρησε	μὲν αὐτοῖς μετὰ τῶν δορυφόρων,
[75, 14]	αὐτῷ ἢ τῷ Σεουήρῳ ἅπαντες	ἔπεμπον.	καὶ τέλος ἵππους Ἡλίῳ τιγροειδεῖς
[75, 1]	καί τινα καὶ δῶρα αὐτῷ	ἔπεμψαν,	τούς τε αἰχμαλώτους καὶ τὰ
[75, 5]	μυριάδας δραχμῶν ἑλὼν τῷ Σεουήρῳ	ἔπεμψε.	νικήσαντος δὲ τοῦ Σεουήρου πρὸς
[75, 10]	τῶν Ἄτρων οὐ πόρρω ὄντων,	ἐπέρανε	δ´ οὐδέν, ἀλλὰ καὶ τὰ
[75, 2]	βαρβάρους ἄλλον ἄλλῃ ἀπέστειλε, καὶ	ἐπερχόμενοι	οὗτοι τήν τε χώραν τῶν
[75, 15]	ἔχειν ηὔξατο, καί ποτε καὶ	ἐπέστειλε	φιλῶ τὸν ἄνδρα ὥστε καὶ
[75, 7]	τε καὶ τὸν δῆμον, οἷς	ἐπέστειλεν,	ἐξεφόβησεν· ἅτε γὰρ παντὸς ἤδη
[75, 5]	ὄντως τινὰ τῶν βουλευτῶν εἶναι,	ἐπέστειλεν	ἐπαινῶν τε αὐτὸν καὶ δύναμιν
[75, 3]	πρώτους αὐτῶν τρεῖς ἄνδρας ἀποκτείναντες,	ἐπέσχον.	ὁ δὲ Σεουῆρος αὖθις τρία
[75, 15]	Ἰουλίας, μήτι γε ἑτέρων τινῶν,	ἐπέτρεπεν.	~ἐγένετο δ´ ἐν ταύταις ταῖς
[75, 3]	τῇ Νισίβει δοὺς ἱππεῖ ταύτην	ἐπέτρεψεν,	ἔλεγέ τε μεγάλην τέ τινα
[75, 8]	ἀπολογίαν τινὰ ὑπὲρ τοῦ Κομμόδου	ἐπήγαγε,	καθαπτόμενος τῆς βουλῆς ὡς οὐ〉
[75, 11]	ἐξικνοῦντο μὲν καὶ ταῖς τοξείαις	ἐπὶ	μακρότατον (καὶ γὰρ ἐκ μηχανῶν
[75, 13]	τοὺς πρόποδας αὐτοῦ, τότε δὲ	ἐπὶ	μᾶλλον πληθύνεται, καὶ ἐκ τούτου
[75, 15]	μετεπέμψατο. ὅθεν εἰ καί τι	ἐπὶ	μειώσει τῆς δυναστείας αὐτοῦ ποιεῖν
[75, 9]	αὐτῇ, διεσώσατο. καὶ ἀπ´ αὐτῆς	ἐπὶ	πλεῖον ἐδοξάσθη, ὢν καὶ ἐς
[75, 9]	τὸν Τίγριν, οἱ δὲ καὶ	ἐπὶ	πλοίων ἀνεπορεύθησαν. ~καὶ μετὰ τοῦτο
[75, 16]	ἄρκτους εἴσω ἐδέξατο. ὤφθη δὲ	ἐπὶ	πολλὰς ἡμέρας καὶ κομήτης ἀστὴρ
[75, 5]	εἶναι τῶν Ῥωμαίων πλασάμενος καὶ	ἐπὶ	στρατιᾶς ἄθροισιν ὑπὸ τοῦ Σεουήρου
[75, 11]	τοῦτο τετολμηκόσιν. ~αὐτὸς δὲ πάλιν	ἐπὶ	τὰ Ἄτρα ἐστράτευσε, πολλὰ μὲν
[75, 3]	Ἀνυλλίνῳ καὶ τῷ Πρόβῳ δούς,	ἐπὶ	τὴν Ἀρχὴν ἐξέπεμψε. καὶ οἱ
[75, 8]	οὐδεὶς μονομαχεῖ; πῶς οὖν καὶ	ἐπὶ	τί τάς τε ἀσπίδας αὐτοῦ
[75, 4]	ἁμιλλώμενα ἐθεάσαντο, ὅπερ που καὶ	ἐπὶ	τοῦ Κλεάνδρου ἐγεγόνει, μηδὲν μηδένα
[75, 9]	τὴν Κτησιφῶντα κατέσχεν, ἀλλ´ ὥσπερ	ἐπὶ	τοῦτο μόνον ἐστρατευκὼς ἵν´ αὐτὴν
[75, 12]	ἐκώλυσεν. οὕτως γοῦν ὁ Σεουῆρος	ἐπὶ	τούτοις διηπορήθη ὥστε τινὸς τῶν
[75, 2]	πόλεις ἐλάμβανον. μέγα δὲ καὶ	ἐπὶ	τούτῳ τῷ Σεουήρῳ φρονοῦντι, ὡς
[75, 4]	αὐτῆς χαλκᾶ κατηργύρωσα, ἃ καὶ	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας τὴν αὐτὴν ὄψιν
[75, 6]	πλαγίου οἱ μετὰ τοῦ Λαίτου	ἐπιγενόμενοι	τὸ λοιπὸν ἐξειργάσαντο. ὁ γὰρ
[75, 6]	Ἀλβινείους κατέκοψαν, πάντας δὲ τοὺς	ἐπιδιώκοντάς	σφας ἔτρεψαν. καὶ αὐτοῖς ἐνταῦθα
[75, 8]	τὴν δὲ Πομπηίου καὶ Καίσαρος	ἐπιείκειαν	ὡς ὀλεθρίαν αὐτοῖς ἐκείνοις γεγενημένην
[75, 2]	ἠθέλησε πρὸς Σεουῆρον αὖθις ἐπρεσβεύσαντο,	ἐπιεικέστερά	τινα προτεινόμενοι. οὐ μέντοι καὶ
[75, 1]	ταῦτα ἐπολιορκεῖτο, κατὰ τῶν βαρβάρων	ἐπιθυμίᾳ	δόξης ἐστράτευσε, τῶν τε Ὀρροηνῶν
[75, 8]	ταῖς αἰφνιδίοις ἐπαγγελίαις, μὴ δυνάμενοι	ἐπικαλύπτειν	τὸ ἐν τῇ ψυχῇ κεκρυμμένον·
[75, 6]	καταρραγέντων εὐθὺς τῶν ἐξ ἐπιπολῆς	ἐπικειμένων	ἐς τὰ ὀρύγματα ἐνέπεσον, καὶ
[75, 16]	ὑπερμέγεθες ἐς τὸν τοῦ Αὐγούστου	ἐπίκλην	λιμένα ἐξώκειλε καὶ ἑάλω, καὶ
[75, 6]	ἑκατέρωθεν δώσειν, ἐπεὶ δὲ εἶδεν	ἐπικρατέστερα	τὰ τοῦ Σεουήρου γενόμενα, προσεπελάβετο
[75, 11]	πανταχοῦ ὀξέως τε καὶ σφοδρῶς	ἐπιπιπτούσης	αὐτοῖς· καὶ οἱ Ἀτρηνοὶ ἐξικνοῦντο
[75, 4]	οὕτω μὲν ἔκ τινος θείας	ἐπιπνοίας	ἐνεθουσίασαν· οὐ γὰρ ἂν ἄλλως
[75, 6]	πρὸ αὑτῶν καὶ ὀρύγματα γῇ	ἐπιπολαίως	κεκαλυμμένα, μέχρι μὲν ἐκείνων προῄεσαν
[75, 6]	πρωτοστάται καταρραγέντων εὐθὺς τῶν ἐξ	ἐπιπολῆς	ἐπικειμένων ἐς τὰ ὀρύγματα ἐνέπεσον,
[75, 15]	Σεουήρου ἐν Τυάνοις νοσήσαντα αὐτὸν	ἐπισκεπτομένου,	οἱ στρατιῶται οἱ περὶ τὸν
[75, 6]	καὶ ὡς δεδιότες ἀνέστρεφον, ὅπως	ἐπισπάσωνται	τοὺς ἐναντίους ἐς δίωξιν· ὃ
[75, 6]	τὰ ὀρύγματα ἐνέπεσον, καὶ οἱ	ἐπιτεταγμένοι	σφίσιν ἐμπίπτοντες αὐτοῖς ἐσφάλλοντο καὶ
[75, 15]	ταῖς κρείττοσιν αὐλιζόμενον καὶ τὰ	ἐπιτήδεια	καὶ ἀμείνω καὶ ἀφθονώτερα αὑτοῦ
[75, 9]	χωρίων τὸ δ´ ἀπορίᾳ τῶν	ἐπιτηδείων.	ὑπέστρεψε δὲ καθ´ ἑτέραν ὁδόν·
[75, 16]	καὶ ἐς τὰς ἄλλας πάνυ	ἐπιφανεῖς	ἀπ´ αὐτῶν ἀποσκώπτεσθαι· καὶ διὰ
[75, 10]	δὲ ἐπολέμει, δύο ἄνδρας τῶν	ἐπιφανῶν	ἀπέκτεινεν, Ἰούλιον Κρίσπον χιλιαρχοῦντα τῶν
[75, 8]	πενθερὸς ἠριθμεῖτο. {ὅτι πάντες μὲν	ἐπλάττοντο	τὰ Σευήρου φρονεῖν, ἠλέγχοντο δὲ
[75, 13]	ἀναλέξηται. καὶ ὁ μὲν ταῦτ´	ἐποίει·	ἐγὼ δὲ τὰ μὲν ἄλλα
[75, 11]	μηχανήματα ἑτοιμασάμενος· καὶ γὰρ δεινὸν	ἐποιεῖτο,	τῶν ἄλλων κεχειρωμένων, μόνην ταύτην
[75, 4]	τιμήν, ἐπειδὴ τὸν Νίγρον ἐκποδὼν	ἐποιήσατο,	τά τε ἄλλα τὰ ἐνταῦθα
[75, 10]	ὁ Σεουῆρος. ἐν ᾧ δὲ	ἐπολέμει,	δύο ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν ἀπέκτεινεν,
[75, 1]	Σεουῆρος δέ, ἐν ᾧ ταῦτα	ἐπολιορκεῖτο,	κατὰ τῶν βαρβάρων ἐπιθυμίᾳ δόξης
[75, 13]	διὰ λοιμώδη νόσον ἐσβαλεῖν. καὶ	ἐπολυπραγμόνησε	πάντα καὶ τὰ πάνυ κεκρυμμένα·
[75, 10]	ἀχθεσθεὶς τῇ τοῦ πολέμου κακώσει	ἔπος	τι τοῦ Μάρωνος τοῦ ποιητοῦ
[75, 15]	ὁ Σεουῆρος καὶ ἔλεγε καὶ	ἔπραττεν	ᾔδει, τῶν δὲ δὴ τοῦ
[75, 2]	βοηθῆσαι ἠθέλησε πρὸς Σεουῆρον αὖθις	ἐπρεσβεύσαντο,	ἐπιεικέστερά τινα προτεινόμενοι. οὐ μέντοι
[75, 1]	πολιορκοῦντες, καὶ ἡττηθέντες ὑπὸ Σεουήρου,	ἐπρεσβεύσαντο	πρὸς αὐτὸν μετὰ τὸν τοῦ
[75, 8]	τὰ κράνη τὰ χρυσᾶ ἐκεῖνα	ἐπρίαντό	τινες; ἀναγνοὺς δὲ ταῦτα τριάκοντα
[75, 6]	ἅτε ἐξαίφνης ἀναστρεφόμενοι αὐτοί τε	ἔπταιον	καὶ τοὺς οὐραγοῦντας ἀνέτρεπον, ὥστε
[75, 7]	δύναμις ἡ τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρῶς	ἔπταισεν	ἅτε ἀμφοτέρωθεν ἀναριθμήτων πεσόντων. καὶ
[75, 5]	θαυμαστὰ ἐπεδείξατο, καὶ χιλίας καὶ	ἑπτακοσίας	καὶ πεντήκοντα μυριάδας δραχμῶν ἑλὼν
[75, 15]	τὴν Αὔγουσταν πολλὰ καὶ δεινὰ	ἐργάσασθαι·	πάνυ γὰρ αὐτῇ ἤχθετο, καὶ
[75, 3]	ἐλέγχεται δὲ ἐξ αὐτοῦ τοῦ	ἔργου	καὶ πολέμων ἡμῖν συνεχῶν, ὡς
[75, 6]	τοῦ Σεουήρου γενόμενα, προσεπελάβετο τοῦ	ἔργου.	ὁ μὲν δὴ Σεουῆρος οὕτως
[75, 7]	ἄτρωτοι ἐσεσώρευντο, τά τε ὅπλα	ἔρριπτο,	καὶ τὸ αἷμα πολὺ ἐρρύη,
[75, 7]	ἔρριπτο, καὶ τὸ αἷμα πολὺ	ἐρρύη,	ὥστε καὶ ἐς τοὺς ποταμοὺς
[75, 14]	τιγροειδεῖς ἐκ τῶν ἐν τῇ	Ἐρυθρᾷ	θαλάσσῃ νήσων, πέμψας ἑκατοντάρχους, ἐξέκλεψεν·
[75, 6]	τε καὶ κατέφυγεν ἐς τὸ	ἔρυμα.	καὶ οἱ Σεουήρειοι στρατιῶται διώκοντες
[75, 12]	τοὺς μὲν στρατιώτας δυνηθέντας ἂν	ἐς	αὐτὴν ἐσελθεῖν διὰ τοῦ Σεουήρου
[75, 4]	τῶν Κρονίων ἱπποδρομία, καὶ συνέδραμεν	ἐς	αὐτὸ ἄπλετόν τι χρῆμα ἀνθρώπων.
[75, 7]	τοὺς ἀνόπλους πᾶν ὅσον ὀργῆς	ἐς	αὐτοὺς ἐκ τοῦ πρὶν χρόνου
[75, 14]	ὑπὲρ πάντας τὸν Πλαυτιανόν, καὶ	ἐς	αὐτοὺς τοὺς αὐτοκράτορας, ἰσχῦσαι ἄν
[75, 9]	ἀνθρώπων πλεῖστον εἰργάσατο, καὶ ζῶντας	ἐς	δέκα μυριάδας εἷλεν. οὐ μέντοι
[75, 6]	ἀνέστρεφον, ὅπως ἐπισπάσωνται τοὺς ἐναντίους	ἐς	δίωξιν· ὃ δή ποτε καὶ
[75, 7]	ἐσπεσεῖν. ὁ δ´ Ἀλβῖνος καταφυγὼν	ἐς	οἰκίαν τινὰ πρὸς τῷ Ῥοδανῷ
[75, 15]	ἐγένετο, ὃς οὕτως αὐτῷ ὑπεῖκεν	ἐς	πάντα ὥστ´ ἐκεῖνον μὲν ἐν
[75, 9]	ἐπὶ πλεῖον ἐδοξάσθη, ὢν καὶ	ἐς	τὰ ἄλλα καὶ τὰ ἴδια
[75, 15]	μοι κελεύσῃ" καὶ οὕτω καὶ	ἐς	τὰ ἄλλα πάντα ὁ Πλαυτιανὸς
[75, 6]	εὐθὺς τῶν ἐξ ἐπιπολῆς ἐπικειμένων	ἐς	τὰ ὀρύγματα ἐνέπεσον, καὶ οἱ
[75, 16]	ἀγριώτατα ἀλάμεναι ἐμαχέσαντο, ὥστε καὶ	ἐς	τὰς ἄλλας πάνυ ἐπιφανεῖς ἀπ´
[75, 16]	Σεουῆρός τινας αὐτῶν συνεχώνευσε, καὶ	ἐς	τὰς πόλεις ἐκ τούτου θροῦς
[75, 6]	δὴ τούτων τε καὶ τῶν	ἐς	τὰς τάφρους πεσόντων φόνος πολὺς
[75, 13]	καὶ τῷ Πομπηίῳ ἐνήγισε, καὶ	ἐς	τὴν Αἴγυπτον τὴν ἄνω διὰ
[75, 5]	γράμματα διδασκόντων, ἐκ τῆς Ῥώμης	ἐς	τὴν Γαλατίαν, οὐκ οἶδ´ ὅ
[75, 2]	προσπιόντες ἀνερρώσθησαν· μετὰ δὲ ταῦτα	ἐς	τὴν Νίσιβιν ὁ Σεουῆρος ἐλθὼν
[75, 13]	οὖν ἡμέρας τῇ πολιορκίᾳ προσεδρεύσας	ἐς	τὴν Παλαιστίνην μετὰ τοῦτο ἦλθε
[75, 2]	~ἐπεὶ δὲ τὸν Εὐφράτην διαβὰς	ἐς	τὴν πολεμίαν ἐσέβαλεν, ἀνύδρου τῆς
[75, 9]	τῇ εἰρήνῃ ἄριστος. ἀφικόμενος δὲ	ἐς	τὴν προειρημένην Νίσιβιν ὁ Σεουῆρος
[75, 7]	ῥιφῆναι ἐκέλευσε, τὴν δὲ κεφαλὴν	ἐς	τὴν Ῥώμην πέμψας ἀνεσταύρωσεν. ἐφ´
[75, 4]	ἔχω, ψεκὰς ἐν αἰθρίᾳ ἀργυροειδὴς	ἐς	τὴν τοῦ Αὐγούστου ἀγορὰν κατερρύη.
[75, 6]	Ἀλβίνου ἡττήθη τε καὶ κατέφυγεν	ἐς	τὸ ἔρυμα. καὶ οἱ Σεουήρειοι
[75, 16]	ἑάλω, καὶ τὸ μίμημα αὐτοῦ	ἐς	τὸ κυνηγέσιον ἐσαχθὲν πεντήκοντα ἄρκτους
[75, 12]	καὶ τῶν στρατιωτῶν πάντων προθυμουμένων	ἐς	τὸν λοιπὸν ἐσβιάσασθαι, ἐκώλυσεν αὐτοὺς
[75, 16]	πρὸ δὲ τούτου κῆτος ὑπερμέγεθες	ἐς	τὸν τοῦ Αὐγούστου ἐπίκλην λιμένα
[75, 7]	ἤδη τοῦ ὡπλισμένου κεκρατηκὼς ἐξέχεεν	ἐς	τοὺς ἀνόπλους πᾶν ὅσον ὀργῆς
[75, 9]	τῶν Πάρθων· ἀσχολουμένου γὰρ αὐτοῦ	ἐς	τοὺς ἐμφυλίους πολέμους ἐκεῖνοι ἀδείας
[75, 7]	αἷμα πολὺ ἐρρύη, ὥστε καὶ	ἐς	τοὺς ποταμοὺς ἐσπεσεῖν. ὁ δ´
[75, 2]	δὲ καὶ Κάνδιδον καὶ Λαῖτον	ἐς	τοὺς προειρημένους βαρβάρους ἄλλον ἄλλῃ
[75, 6]	περιρρηξάμενος καὶ τὸ ξίφος σπασάμενος	ἐς	τοὺς φεύγοντας ἐσεπήδησεν, ὅπως ἢ
[75, 6]	τοὺς οὐραγοῦντας ἀνέτρεπον, ὥστε καὶ	ἐς	φάραγγα αὐτοὺς βαθεῖαν συνῶσαι. ἐγένετο
[75, 15]	τοῦ Σεουήρου ἀργοῦντος δίκην τινὰ	ἐσαγαγεῖν	οὐκ ἠθέλησεν, εἰπὼν ὅτι οὐ
[75, 16]	μίμημα αὐτοῦ ἐς τὸ κυνηγέσιον	ἐσαχθὲν	πεντήκοντα ἄρκτους εἴσω ἐδέξατο. ὤφθη
[75, 13]	Αἰθιοπίας μεθόρια διὰ λοιμώδη νόσον	ἐσβαλεῖν.	καὶ ἐπολυπραγμόνησε πάντα καὶ τὰ
[75, 3]	καὶ οἱ μὲν ταύτην, τριχῇ	ἐσβαλόντες,	οὐκ ἀμογητὶ ἐχειροῦντο· ὁ δὲ
[75, 12]	πάντων προθυμουμένων ἐς τὸν λοιπὸν	ἐσβιάσασθαι,	ἐκώλυσεν αὐτοὺς ὁ Σεουῆρος τοῦτο
[75, 2]	Εὐφράτην διαβὰς ἐς τὴν πολεμίαν	ἐσέβαλεν,	ἀνύδρου τῆς χώρας οὔσης ἄλλως
[75, 12]	στρατιώτας δυνηθέντας ἂν ἐς αὐτὴν	ἐσελθεῖν	διὰ τοῦ Σεουήρου ἀνεκάλεσε, καὶ
[75, 6]	ξίφος σπασάμενος ἐς τοὺς φεύγοντας	ἐσεπήδησεν,	ὅπως ἢ αἰσχυνθέντες ὑποστρέψωσιν ἢ
[75, 7]	ἔκειντο, οἱ δὲ καὶ ἄτρωτοι	ἐσεσώρευντο,	τά τε ὅπλα ἔρριπτο, καὶ
[75, 13]	παρ´ αὐτῷ τῷ ὠκεανῷ πρὸς	ἑσπέραν,	καὶ ὑπεραίρει πολὺ πλεῖστον ἁπάντων
[75, 7]	ὥστε καὶ ἐς τοὺς ποταμοὺς	ἐσπεσεῖν.	ὁ δ´ Ἀλβῖνος καταφυγὼν ἐς
[75, 9]	ὀξύτατα καὶ ταχινὰ καὶ εὖ	ἐσταλμένα	(τῆς παρὰ τὸν Εὐφράτην ὕλης
[75, 6]	ἢ καὶ αὐτὸς αὐτοῖς συναπόληται.	ἔστησαν	γοῦν τινες τοιοῦτον αὐτὸν ἰδόντες
[75, 16]	αὐτῷ καὶ φήσαντος ὅτι ἀδύνατόν	ἐστι	κακόν τι ὑπ´ ἐμοῦ Πλαυτιανῷ
[75, 13]	παμπληθὲς ὑπὸ τὸ θέρος ἀφίησιν.	ἔστι	μὲν γὰρ καὶ ἄλλως ἑλώδη
[75, 13]	τὴν ὡραίαν ἐπαύξει· πηγὴ γάρ	ἐστιν	αὐτοῦ, ὥσπερ που καὶ τοῖς
[75, 13]	ὄρους σαφῶς ἀναδίδοται. τοῦτο δέ	ἐστιν	ἐν τῇ Μακεννίτιδι παρ´ αὐτῷ
[75, 4]	τοιουτότροπα τέλος ἐξεβόησαν ὅτι ταῦτα	ἐστίν"	καὶ πρὸς τὸν ἀγῶνα τῶν
[75, 14]	μειράκια, ἀλλὰ καὶ ἄνδρας, καὶ	ἔστιν	οὓς αὐτῶν καὶ γυναῖκας ἔχοντας,
[75, 9]	ἀλλ´ ὥσπερ ἐπὶ τοῦτο μόνον	ἐστρατευκὼς	ἵν´ αὐτὴν διαρπάσῃ ᾤχετο, τὸ
[75, 11]	δὲ πάλιν ἐπὶ τὰ Ἄτρα	ἐστράτευσε,	πολλὰ μὲν σιτία παρασκευάσας πολλὰ
[75, 1]	κατὰ τῶν βαρβάρων ἐπιθυμίᾳ δόξης	ἐστράτευσε,	τῶν τε Ὀρροηνῶν καὶ τῶν
[75, 16]	αὐτὸς οὗτος ὁ Πλαυτιανός, ἀλλ´	ἐσφάγη	καὶ αἱ εἰκόνες αὐτοῦ σύμπασαι
[75, 6]	οἱ ἐπιτεταγμένοι σφίσιν ἐμπίπτοντες αὐτοῖς	ἐσφάλλοντο	καὶ κατέπιπτον, καὶ οἱ λοιποὶ
[75, 6]	ὁ δὲ τότε ἀγὼν πολλὰς	ἔσχεν	ἰδέας τε καὶ τροπάς. τὸ
[75, 8]	ὡς μηδεμίαν τὸ παράπαν αἰτίαν	ἐσχηκόσιν	αὐτοῖς προσεφέρετο (ἦσαν δὲ ἐν
[75, 12]	τῶν δυναμένων τι κατεργάσασθαι οὐδεὶς	ἔτ´	ὀργῇ ὑπήκουσεν, ἕτεροι δὲ δὴ
[75, 4]	οὖν ἔτι καὶ μᾶλλον ἡμᾶς	ἐτάραττε,	καὶ πῦρ αἰφνίδιον νυκτὸς ἐν
[75, 6]	τοῦ Σεουήρου μηδεμιᾷ πω μάχῃ	ἑτέρᾳ	παραγεγονότος. ἦν δὲ ὁ μὲν
[75, 9]	τῶν ἐπιτηδείων. ὑπέστρεψε δὲ καθ´	ἑτέραν	ὁδόν· τά τε γὰρ ξύλα
[75, 12]	κατεργάσασθαι οὐδεὶς ἔτ´ ὀργῇ ὑπήκουσεν,	ἕτεροι	δὲ δὴ Σύροι ἀναγκασθέντες ἀντ´
[75, 4]	ἐπαύσαντο καὶ ἔμελλον οἱ ἡνίοχοι	ἑτέρου	ἄρξασθαι, ἐνταῦθα ἤδη σιγάσαντες ἀλλήλους
[75, 15]	ἢ τῆς Ἰουλίας, μήτι γε	ἑτέρων	τινῶν, ἐπέτρεπεν. ~ἐγένετο δ´ ἐν
[75, 2]	ὥστε μήτε βαδίζειν μήτε λαλεῖν	ἔτι	δύνασθαι, τοῦτο δὲ μόνον φθέγγεσθαι,
[75, 4]	οὐδὲ τὴν τοῦ Καίσαρος αὐτῷ	ἔτι	ἐδίδου τιμήν, ἐπειδὴ τὸν Νίγρον
[75, 4]	καὶ μεμελετημένα. ταῦτά τε οὖν	ἔτι	καὶ μᾶλλον ἡμᾶς ἐτάραττε, καὶ
[75, 7]	ὡς οὐδὲν εἴη αὐτοκράτορος ἀγαθοῦ,	ἔτι	μᾶλλον ἡμᾶς τε καὶ τὸν
[75, 13]	Ἀλεξάνδρου μνημεῖον συνέκλεισεν, ἵνα μηδεὶς	ἔτι	μήτε τὸ τούτου σῶμα ἴδῃ
[75, 11]	παρασκευάσας πολλὰ δὲ καὶ μηχανήματα	ἑτοιμασάμενος·	καὶ γὰρ δεινὸν ἐποιεῖτο, τῶν
[75, 4]	πρὸς τὸν ἀγῶνα τῶν ἵππων	ἐτράποντο.	οὕτω μὲν ἔκ τινος θείας
[75, 6]	πάντας δὲ τοὺς ἐπιδιώκοντάς σφας	ἔτρεψαν.	καὶ αὐτοῖς ἐνταῦθα ἱππεῖς ἐκ
[75, 10]	μὲν ἀπώλοντο πάμπολλοι δὲ καὶ	ἐτρώθησαν.	ἀπανέστη οὖν ἀπ´ αὐτῶν καὶ
[75, 2]	τινα προτεινόμενοι. οὐ μέντοι καὶ	ἔτυχον	ὧν ἐβούλοντο, ἐπειδὴ μὴ καὶ
[75, 9]	λίαν ὀξύτατα καὶ ταχινὰ καὶ	εὖ	ἐσταλμένα (τῆς παρὰ τὸν Εὐφράτην
[75, 14]	ἐκεῖνο προσθήσω, ὅτι ἀνθρώπους ἑκατὸν	εὐγενεῖς	Ῥωμαίους ἐξέτεμεν οἴκοι, καὶ τοῦτο
[75, 15]	κατ´ αὐτῆς καὶ βασάνους κατ´	εὐγενῶν	γυναικῶν ποιούμενος. καὶ ἡ μὲν
[75, 1]	ἠδικηκότες τι παραιτούμενοι, ἀλλὰ καὶ	εὐεργεσίαν	ἀπαιτοῦντες ὡς καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ
[75, 2]	αὐτὸν καὶ ἐφίλησε, καὶ οὔτε	εὐθὺς	ἐφωράθη οὔθ´ ὕστερον συνελήφθη. ὅτι
[75, 6]	οἵ τε γὰρ πρωτοστάται καταρραγέντων	εὐθὺς	τῶν ἐξ ἐπιπολῆς ἐπικειμένων ἐς
[75, 14]	καὶ εἴδομεν τοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους	εὐνούχους	τε καὶ ἄνδρας, καὶ πατέρας
[75, 14]	Ἀντωνῖνος μετὰ ταῦτ´ ἔγημε, δι´	εὐνούχων	τήν τε ἄλλην θεραπείαν καὶ
[75, 9]	χόρτος ὁ ἐν τῇ προτέρᾳ	εὑρεθεὶς	κατανάλωτο· καὶ οἱ μὲν αὐτῷ
[75, 2]	ἐξ ἴσου δὲ τῷ μὴ	εὑρεθέντι	ἀρχὴν ὑπὸ ἀτοπίας ἦν, ὁ
[75, 13]	τι ἔχοντα, ὅσα γε καὶ	εὑρεῖν	ἠδυνήθη, ἐκ πάντων ὡς εἰπεῖν
[75, 12]	πεντακοσίους καὶ πεντήκοντα μόνους τῶν	Εὐρωπαίων	στρατιωτῶν, ἄνευ τοῦ τῶν ἄλλων
[75, 12]	προσβαλεῖν· καὶ αὐτῷ τῶν μὲν	Εὐρωπαίων	τῶν δυναμένων τι κατεργάσασθαι οὐδεὶς
[75, 4]	πάντες ἅμα συνεκρότησαν καὶ προσεπεβόησαν,	εὐτυχίαν	τῇ τοῦ δήμου σωτηρίᾳ αἰτούμενοι.
[75, 9]	κατασκευάσας ὁ Σεουῆρος ἐν τῷ	Εὐφράτῃ,	καὶ πλέων τε καὶ βαδίζων
[75, 2]	οὗτος συνέστη. ~ἐπεὶ δὲ τὸν	Εὐφράτην	διαβὰς ἐς τὴν πολεμίαν ἐσέβαλεν,
[75, 9]	εὖ ἐσταλμένα (τῆς παρὰ τὸν	Εὐφράτην	ὕλης καὶ τῶν ἐκεῖσε χωρίων
[75, 15]	φιλῶ τὸν ἄνδρα ὥστε καὶ	εὔχεσθαι	προαποθανεῖν αὐτοῦ" ὥστε καί τινα
[75, 15]	τε ἀνθρώπων γενόμενος, ὥστε καὶ	εὐωχεῖσθαι	ἅμα καὶ ἐμεῖν, ἐπεὶ μηδὲν
[75, 5]	ἐν ἀγρῷ τινι, σμικρόν τι	ἐφ´	ἡμέραν λαμβάνων παρ´ αὐτοῦ, διεβίω.
[75, 7]	ἐς τὴν Ῥώμην πέμψας ἀνεσταύρωσεν.	ἐφ´	οἷς δῆλος γενόμενος ὡς οὐδὲν
[75, 16]	καί τινες συνέτριψαν εἰκόνας αὐτοῦ,	ἐφ´	ᾧ ὕστερον ἐκολάσθησαν· ἐν οἷς
[75, 14]	σχὼν τῇ τῶν σωματοφυλάκων ἡγεμονίᾳ	ἐφεδρεύσῃ·	ἤδη γὰρ οὐχ ὅπως μόνος
[75, 6]	καὶ ὑπέστρεψαν, κἀν τούτῳ τοῖς	ἐφεπομένοις	σφίσιν ἐναντίοι ἐξαίφνης φανέντες συχνοὺς
[75, 8]	βιοτεύουσιν. εἰ γὰρ τοῦτο ἦν"	ἔφη	δεινόν, ὅτι αὐτοχειρίᾳ ἐφόνευεν ἐκεῖνος
[75, 12]	ἄλλων κινδύνου τὴν πόλιν ἐξαιρήσειν,	ἔφη	πάντων ἀκουόντων καὶ πόθεν τοσούτους
[75, 9]	τε πᾶσαν διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις	ἐφῆκε,	φόνον τε ἀνθρώπων πλεῖστον εἰργάσατο,
[75, 11]	πλὴν τῶν Πρισκείων, ὡς ἀνωτέρω	ἔφην,	καὶ σὺν τούτοις καὶ στρατιώτας
[75, 13]	κίονα αὐτὸν τοῦ οὐρανοῦ εἶναι	ἔφησαν·	οὔτε γὰρ ἀνέβη ποτέ τις
[75, 12]	ἀναγκασθέντες ἀντ´ αὐτῶν προσβαλεῖν κακῶς	ἐφθάρησαν.	καὶ οὕτω θεὸς ὁ ῥυσάμενος
[75, 1]	Νίγρου φρονήσαντας ἔλεγον ἐκείνου ἕνεκα	ἐφθαρκέναι.	καί τινα καὶ δῶρα αὐτῷ
[75, 11]	γὰρ καὶ ἐν ταῖς προνομαῖς	ἐφθείροντο,	τῆς βαρβαρικῆς ἵππου (φημὶ δὴ
[75, 2]	ὤν, καὶ ἠσπάσατο αὐτὸν καὶ	ἐφίλησε,	καὶ οὔτε εὐθὺς ἐφωράθη οὔθ´
[75, 8]	ἦν" ἔφη δεινόν, ὅτι αὐτοχειρίᾳ	ἐφόνευεν	ἐκεῖνος θηρία, ἀλλὰ καὶ ὑμῶν
[75, 6]	διώκοντες συνεσέπεσον, καὶ ἐκείνους τε	ἐφόνευον	καὶ τὰς σκηνὰς διήρπαζον. ἐν
[75, 2]	καὶ ἐφίλησε, καὶ οὔτε εὐθὺς	ἐφωράθη	οὔθ´ ὕστερον συνελήφθη. ὅτι οἱ
[75, 14]	Ἄτλαντα ἀφικνοῦνται. ~τοῦτο μὲν οὕτως	ἔχει,	Πλαυτιανὸς δὲ παραδυναστεύων τῷ Σεουήρῳ
[75, 15]	διάδοχον τῆς αὐταρχίας ὡς εἰπεῖν	ἔχειν	ηὔξατο, καί ποτε καὶ ἐπέστειλε
[75, 3]	ταύτην, τριχῇ ἐσβαλόντες, οὐκ ἀμογητὶ	ἐχειροῦντο·	ὁ δὲ Σεουῆρος ἀξίωμα τῇ
[75, 9]	καὶ μικροῦ καὶ τὴν Νίσιβιν	ἐχειρώσαντο,	εἰ μὴ Λαῖτος αὐτήν, πολιορκούμενος
[75, 14]	μουσικὴν τήν τε λοιπὴν θεωρίαν	ἔχῃ.	καὶ εἴδομεν τοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους
[75, 13]	βιβλία πάντα τὰ ἀπόρρητόν τι	ἔχοντα,	ὅσα γε καὶ εὑρεῖν ἠδυνήθη,
[75, 15]	καὶ ἀμείνω καὶ ἀφθονώτερα αὑτοῦ	ἔχοντα,	ὥστε δεηθείς ποτε ἐν τῇ
[75, 14]	ἔστιν οὓς αὐτῶν καὶ γυναῖκας	ἔχοντας,	ὅπως ἡ Πλαυτίλλα ἡ θυγάτηρ
[75, 6]	τοῦ Ἀλβίνου στρατιῶται, κρυπτὰς τάφρους	ἔχοντες	πρὸ αὑτῶν καὶ ὀρύγματα γῇ
[75, 12]	καὶ τὰ τοῦ Ἡλίου ἀναθήματα	ἔχοντος	μεγάλη ἦν, καὶ προσεδόκησεν ἐθελοντὶ
[75, 13]	περὶ τοῦ Νείλου πολλαχόθεν ἀκριβώσας	ἔχω,	δικαιότατός εἰμι εἰπεῖν. ἐκ γὰρ
[75, 12]	ἀκουόντων καὶ πόθεν τοσούτους στρατιώτας	ἔχω;	πρὸς τὴν ἀπείθειαν τῶν στρατιωτῶν
[75, 4]	ὃ δὲ δὴ μάλιστα θαυμάσας	ἔχω,	ψεκὰς ἐν αἰθρίᾳ ἀργυροειδὴς ἐς
[75, 14]	τῷ Σεουήρῳ καὶ τὴν ἐπαρχικὴν	ἔχων	ἐξουσίαν, πλεῖστά τε ἀνθρώπων καὶ
[75, 16]	θαυμάσαι πῶς αὐτοὺς τὸ στάδιον	ἐχώρησε.	καὶ γυναῖκες δὲ ἐν τῷ
[75, 7]	νεκρῶν καὶ ἀνδρῶν καὶ ἵππων	ἑωρᾶτο,	καὶ αὐτῶν οἱ μὲν τραύμασι
[75, 6]	λοιπὸν ἐξειργάσαντο. ὁ γὰρ Λαῖτος,	ἕως	μὲν ἀγχωμάλως ἠγωνίζοντο, περιεωρᾶτο ἐλπίζων