Livre, Chap.
[49, 27]	αὐτοὺς πολλὰ τέλος τὴν εἰρήνην,	ἄν	γε παραχρῆμα ἀποστρατοπεδεύσωνται, δώσειν ὑπέσχετο.
[49, 24]	ἂν ἄλλον τινὰ τῶν βαρβάρων,	ἄν	γέ τι τοιοῦτο ποιήσῃ, σφετερίσασθαι
[49, 27]	μεγαλαυχίαν αὐτοῦ, καὶ πιστεύσας ὅτι,	ἄν	που μεταστῇ, σπείσεται, ἀπανέστη, μηδὲν
[49, 25]	τῇ μάχῃ, ἀλλὰ καὶ δυνηθεὶς	ἄν,	ὥς φασί τινες, ἐπικουρῆσαι τοῖς
[49, 24]	ἐπικρατείᾳ ἔτ´ ὄντα· οὔτε γὰρ	ἂν	ἄλλον τινὰ τῶν βαρβάρων, ἄν
[49, 6]	κρείττονι τοῖς ὁπλίταις ὄντι, ἥξειν,	ἂν	δέ πῃ προχωρῇ, δυοῖν θάτερον,
[49, 24]	τρεῖς τῶν Ῥωμαίων πόλεις, μέχρις	ἂν	διαπολεμήσῃ, νέμεσθαι ἔδωκε, καὶ προσέτι
[49, 3]	ἐν μὲν ταύτῃ καὶ κρατῆσαι	ἂν	ἐλπίσαντες, ἐν δὲ ἐκείνῃ πασσυδὶ
[49, 30]	καὶ ἵππους καὶ ὀχήματα, ὁσάκις	ἂν	ἐν κοίλῳ τινὶ καὶ στενῷ
[49, 1]	οὗ ἦρχε προέδωκε, διὰ κενῆς	ἂν	καὶ τότε ὁ ἐπίπλους τῷ
[49, 30]	ἵππους καὶ ὀχήματα, ὁσάκις ἂν	ἐν	κοίλῳ τινὶ καὶ στενῷ χωρίῳ
[49, 18]	ἐκεῖνος οὐκ ἔφη οἱ σπείσεσθαι	ἂν	μὴ τάς τε ναῦς καὶ
[49, 14]	ὅτι οὐδενὶ ἔτ´ αὐτῶν, οὐδ´	ἂν	τὰ μάλιστα ἐθελήσῃ, χρήσεται. ἀκούσαντες
[49, 18]	ἄδειαν αὐτῷ καὶ τὴν εὔνοιαν,	ἂν	τὰ ὅπλα κατάθηται, ὑποσχομένου δώσειν,
[49, 10]	τὴν ναῦν ἔχων καὶ δυνηθεὶς	ἂν	φυγεῖν προσεχώρησε τῷ Καίσαρι. τὸ
[49, 9]	τῆς ῥαχίας παρετάξατο, ὥστε τὴν	θέαν	ἀξιολογωτάτην γενέσθαι. ἥ τε γὰρ
[49, 17]	καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ τὴν	περαίαν	καταληψόμενος. ~κἀν τούτῳ τοῦ Ἀντωνίου
[49, 18]	τε κατέκαυσε καὶ ἐς τὴν	μεσόγειαν	ὥρμησε. καὶ αὐτὸν ἐπιδιώξαντες ὅ
[49, 18]	αὐτοῦ μαθόντος, καὶ τήν τε	ἄδειαν	αὐτῷ καὶ τὴν εὔνοιαν, ἂν
[49, 18]	μάλιστα διαφεύξεσθαι ἐδόκει, ἔς τε	Νικομήδειαν	ἀφίκετο, κἀνταῦθα καταληφθεὶς ἐπεκηρυκεύσατο μὲν
[49, 32]	ὅτι ἥ τε φήμη τὴν	ἀλήθειαν	ἐσήγγελλε, καὶ ὁ Καῖσαρ οἵ
[49, 18]	ἢ καὶ γνοὺς μὲν τὴν	ἀλήθειαν,	οὐκ ἐθελήσας δὲ αὐτῇ πιστεῦσαι,
[49, 25]	Ἀντώνιον ἀφίκετο, ἀλλ´ ἐς τὴν	οἰκείαν	ἀνεχώρησεν, ~ὁ δ´ Ἀντώνιος ἠπείχθη
[49, 37]	ἔκαιε καὶ πάνθ´ ὅσα ἐδύνατο	λείαν	ἐποιεῖτο. πλησιάσαντος δ´ αὐτοῦ τῇ
[49, 40]	Αἴγυπτον ἀνεκομίσθη, τήν τε ἄλλην	λείαν	πολλὴν καὶ τὸν Ἀρμένιον μετά
[49, 10]	ὥστε μήτε τοῖς ἔτι πλέουσιν	ἀσφάλειαν	εἶναι (πρὸς γὰρ τοῦ Ἀγρίππου
[49, 34]	Ῥωμαίους ἔπρασσον, ἀλλὰ τήν τε	συντέλειαν	τῶν φόρων ἐξέλιπον καὶ ἐσβάλλοντες
[49, 43]	τε Βόκχου τελευτήσαντος οὐδενὶ τὴν	βασιλείαν	αὐτοῦ ἔδωκεν, ἀλλ´ ἐς τὰ
[49, 24]	προσέτι καὶ τὴν τῶν Πάρθων	βασιλείαν	ὑπέσχετο. πραττόντων δὲ αὐτῶν ταῦτα
[49, 34]	καὶ οὕτω τήν τε ἑαυτῶν	ἀσθένειαν	ἅμα καὶ τὸ τοῦ Καίσαρος
[49, 6]	οὐδέν· εἰ γάρ που καὶ	ἐπᾴξειάν	τισιν, ἔτρεπον μὲν αὐτούς, πέρα
[49, 0]	η. Ὡς Μαυριτανία ἡ περὶ	Καισάρειαν	Ῥωμαίων ἐγένετο. Χρόνου πλῆθος ἔτη
[49, 26]	ἐς ἀμφότερα, ὥστε καὶ τὴν	προσεδρείαν	καὶ τὴν λῆψιν αὐτῆς ἀσφαλῆ
[49, 40]	ἐπινικίοις τισὶν ἐς {τε} τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	προπέμψας αὐτὸς ἐφ´ ἅρματος ἐσήλασε,
[49, 28]	τὰ δὲ ἀπεσταύρουν, τήν τε	ὑδρείαν	πανταχοῦ ἐδυσχέραινον καὶ τὰς νομὰς
[49, 31]	ὡς οὔτ´ ἀρκέσαι πρὸς πλείω	πορείαν	οἱ στρατιῶται, καὶ ταῦτ´ ἐν
[49, 9]	οἱ δέ, εἰ τότε γε	νικήσειαν,	οὐκέθ´ ἡττηθήσεσθαι προσδοκῶντες ἔρρωντο. καὶ
[49, 9]	οἱ μέν, εἰ καὶ τότε	κρατήσειαν,	οὐδὲν ἔτι μέγα ἐπιπονήσειν, οἱ
[49, 43]	δ´ οὖν Καῖσαρ τήν τε	ὑπατείαν	(ἦρξε γὰρ μετὰ Λουκίου Τούλλου
[49, 20]	οὔτ´ αὖ διαβᾶσιν εὐθὺς ἐπέθετο,	μαλακίαν	τέ τινα καὶ ἀρρωστίαν τῶν
[49, 15]	αὐτὸν ἐγκατέσκηψε. τήν τε οὖν	οἰκίαν	αὐτῷ ἐψηφίσαντο, καὶ τὸ μήτε
[49, 15]	μὲν ἄλλως ἐθρυλεῖτο, τότε δὲ	οἰκίαν	τε αὐτῷ ἐκ τοῦ δημοσίου
[49, 37]	τε πύλας ἀπέκλεισαν καὶ ἐς	πολιορκίαν	κατέστησαν. εἶχον μὲν γὰρ καὶ
[49, 27]	ἀπανέστη, μηδὲν τῶν ἐς τὴν	πολιορκίαν	παρεσκευασμένων ὡς καὶ ἐν φιλίᾳ
[49, 37]	δὲ καὶ προχωροῦντα αὐτὸν πρὸς	Σισκίαν	ἐλύπησαν, ὠργίσθη καὶ τήν τε
[49, 23]	μὲν γὰρ ἔς τε τὴν	Ἰταλίαν	ἀφικνούμενος καὶ ἐκεῖσε αὖθις ἐπανιὼν
[49, 22]	μὲν ταῦτα πράξας ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἀφωρμήθη, Γάιος δὲ δὴ Σόσσιος
[49, 1]	τῶν Βαιῶν καὶ παρὰ τὴν	Ἰταλίαν	ἐκομίζετο, ἐλπίδα οὐκ ἐλαχίστην ἔχων
[49, 17]	ἐφέπωνται, προδεικνύουσι, παρά τε τὴν	Ἰταλίαν	παρέπλευσε, καὶ διαβαλὼν ἐπὶ Κέρκυραν
[49, 26]	πεμφθεῖσάν οἱ ὑπὸ τοῦ Στατιανοῦ	ἀγγελίαν	ὡς καὶ βοηθήσων αὐτῷ, ὑστέρησε
[49, 1]	λογισμοῖς ὁ Καῖσαρ ἐς τὴν	Σικελίαν	ἠπείγετο. καὶ αὐτῷ τὸ ἀκρωτήριον
[49, 7]	ποι ἀπεληλυθότα, ἐπεραιώθη ἐς τὴν	Σικελίαν	καὶ καταλαβὼν τάς τε Μύλας
[49, 8]	δ´ οὖν Καίσαρι ἐς τὴν	Σικελίαν	μετὰ τοῦτ´ ἐλθόντι ὁ Σέξτος
[49, 1]	καὶ τὸν πεζὸν ἐς τὴν	Σικελίαν,	ὅταν καιρὸς γένηται, περαιώσῃ. ~μαθὼν
[49, 1]	ἐλαχίστην ἔχων ἁπανταχόθεν πέριξ τὴν	Σικελίαν	περισχήσειν. αὐτός τε γὰρ πολλαῖς
[49, 34]	ἐδεῖτο, ἦλθε μὲν ἐς τὴν	Σικελίαν	ὡς καὶ ἐκεῖσε πλευσούμενος, ἐγχρονίσας
[49, 6]	ἐπιτηδείων εὐπορήσειν καί τινα καὶ	ὠφελίαν	παρὰ τοῦ Καίσαρος ἢ καὶ
[49, 17]	ὅτι ἀθρόοι μὲν ὄντες οὔτ´	ὠφελίαν	τινὰ ἀλλήλοις διαρκῆ παρέξουσιν οὔτε
[49, 18]	τοῦ Ἀντωνίου ἔς τε τὴν	φιλίαν	ἀποσωθέντος καὶ τὰ πραττόμενα ὑπ´
[49, 33]	τὸν Πολέμωνα αὐτῷ προσέπεμψε καὶ	φιλίαν	καὶ συμμαχίαν αἰτῶν. οὕτω γάρ
[49, 15]	τινὰ ἑαυτοῦ ἀζήμιον τὴν ἐκείνων	ἀδυναμίαν	ἐποιήσατο. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἄλλως
[49, 7]	καὶ ἀκοντίοις πόρρωθεν βαλλόμενοι, καὶ	μηδεμίαν	ἐκ χειρὸς πληγὴν ὑπομένοντες, πολλαχῇ
[49, 8]	Ἀρτεμίσιον ἀντεστρατοπεδεύσατο· καὶ μάχην μὲν	οὐδεμίαν	εὐθὺς μεγάλην ἐμαχέσαντο, ἱππομαχίας δέ
[49, 22]	οἱ διὰ τὴν τοῦ Οὐεντιδίου	ἀτιμίαν	ἔχειν ὑπώπτευσε, διεκηρυκεύσατο αὐτῷ κρύφα,
[49, 18]	διὰ τοῦτο καὶ ὁ Καῖσαρ	ἱπποδρομίαν	τε ἐποίησε καὶ τῷ Ἀντωνίῳ
[49, 28]	προσεδόκησε, καὶ τοὺς στρατιώτας ἐς	ἀθυμίαν	ἐκ τῆς τῶν σπονδῶν διαμαρτίας
[49, 7]	κατελείποντο, τὸ στράτευμα πᾶν ἐς	ἀθυμίαν	ὀλοφυρόμενοι καθίστασαν. κἂν πασσυδὶ διεφθάρησαν,
[49, 32]	τῆς τῶν Ἰτυραίων (τὸν γὰρ	Λυσανίαν,	ὃν αὐτὸς βασιλέα σφῶν ἐπεποιήκει,
[49, 38]	δὲ αὐτοῦ καὶ ἐς τὴν	Βρεττανίαν	κατὰ τὸν τοῦ πατρὸς ζῆλον
[49, 28]	ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐξανειστήκει, ἐς τὴν	Ἀρμενίαν	ἔγνω. καὶ ἑτέραν τινὰ ὁδόν
[49, 25]	ὄντι, πεισθεὶς στρατεῦσαι πρὸς τὴν	Ἀρμενίαν	εὐθὺς ὥσπερ εἶχεν ἐχώρησε, καὶ
[49, 41]	ἀδελφῷ αὐτῶν Ἀλεξάνδρῳ τήν τε	Ἀρμενίαν	καὶ τἆλλα τὰ πέραν τοῦ
[49, 40]	καὶ βίᾳ λαβὼν πᾶσαν τὴν	Ἀρμενίαν	κατέσχεν· ὁ γὰρ Ἀρτάξης ἐπειδὴ
[49, 33]	μισθὸν τῆς κηρυκείας τὴν μικροτέραν	Ἀρμενίαν	μετὰ ταῦτα δοῦναι. τὸν δ´
[49, 31]	ἔμελλον (ὑποστρέψαι γὰρ ἐς τὴν	Ἀρμενίαν	οὐκ ἐς μακρὰν ἐνενόει) πολλὰ
[49, 44]	τῷ τε Πολέμωνι τὴν μικροτέραν	Ἀρμενίαν,	ὥσπερ εἶπον, χαρισάμενος, καὶ Λούκιον
[49, 17]	καὶ διαβαλὼν ἐπὶ Κέρκυραν ἐς	Κεφαλληνίαν	ἐκεῖθεν ἦλθε· κἀνταῦθα καὶ οἱ
[49, 36]	τοι τὴν ἐν τῇ Ἀφρικῇ	ἡγεμονίαν	τῇ τε Δελματίᾳ, ἧς ποτε
[49, 44]	γὰρ αὐτῷ) ἔς τε τὴν	Ἰωνίαν	καὶ ἐς τὴν Ἑλλάδα ἐπὶ
[49, 18]	τε ἄδειαν αὐτῷ καὶ τὴν	εὔνοιαν,	ἂν τὰ ὅπλα κατάθηται, ὑποσχομένου
[49, 43]	τοὺς τῶν βουλευτῶν παῖδας τὴν	Τροίαν	ἱππεῦσαι, ἐμισθώσατο, ἵνα μηδεὶς μηδὲν
[49, 15]	αὐτῷ ὁμοθυμαδὸν καὶ εἰκόνας καὶ	προεδρίαν	ἁψῖδά τε τροπαιοφόρον, καὶ τὸ
[49, 7]	πολλαχῇ τε καὶ οὐ πάντῃ	καιρίαν	ἐτιτρώσκοντο) αὐτοί τε δεινῶς ἐταλαιπώρουν,
[49, 6]	τὸν Ἀγρίππαν σπουδῇ πρὸς τὴν	ἐπικουρίαν	αὐτῶν μετεπέμπετο, ἐκεῖνοι δὲ ἐπολιορκοῦντο.
[49, 19]	τε ἀθροίζειν καὶ ἐς τὴν	Συρίαν	ἐμβάλλειν μαθὼν ἔδεισεν, ἐπειδὴ μήτε
[49, 41]	γεγονόσι, Πτολεμαίῳ μὲν τήν τε	Συρίαν	καὶ τὰ ἐντὸς τοῦ Εὐφράτου
[49, 12]	δὲ δεδουλευκὸς τοῖς δεσπόταις πρὸς	τιμωρίαν	ἀπεδόθη· εἰ δέ του μηδεὶς
[49, 17]	ἄλλοσε ἀποχωρησάντων, αὐτὸς ἐς τὴν	Ἀσίαν	μετὰ τῶν λοιπῶν ἐπεραιώθη, γνώμην
[49, 17]	ἐξαναχθεὶς καὶ τὴν δίωξιν φοβηθείς,	προδοσίαν	τέ τινα ἀπὸ τῶν συνακολουθούντων
[49, 11]	αὐτῷ κατὰ τὴν πρώτην σφῶν	συνωμοσίαν	ἐδέδοτο, καὶ τῆς Σικελίας ὡς
[49, 18]	τῷ Ὁμονοείῳ ἔστησε, τό τε	ἐξουσίαν	σύν τε τῇ γυναικὶ καὶ
[49, 34]	τότε δὲ φανερῶς πρὸς τὴν	ἀπουσίαν	αὐτοῦ ἐπανέστησαν. δι´ οὖν τοῦτ´
[49, 43]	ἐγένετο μηδένα τῶν ἐς τὴν	γερουσίαν	τελούντων ἐπὶ λῃστείᾳ κρίνεσθαι, καὶ
[49, 14]	ἀγάλλονται, τήν τε χώραν τὴν	Κνωσίαν,	ἣν καὶ νῦν ἔτι καρποῦνται,
[49, 34]	ἐξ αὐτῶν τοὺς πρεσβυτάτους ἐς	Γαλατίαν	κληρουχήσοντας ἔπεμψε, νομίσας καὶ τοὺς
[49, 38]	καὶ ἤδη καὶ ἐς τὴν	Γαλατίαν	μετὰ τὸν χειμῶνα ἐν ᾧ
[49, 15]	Λεπίδου διαβολῇ, καὶ ὥστε τὴν	αἰτίαν	τῶν πρότερον ἀδίκως γενομένων ἐς
[49, 43]	στρατηγῶν τὴν ἀρχὴν διὰ μακρὰν	ἀρρωστίαν	ἀφεῖναι ἠθέλησε, τὸν υἱὸν αὐτοῦ
[49, 20]	ἐπέθετο, μαλακίαν τέ τινα καὶ	ἀρρωστίαν	τῶν Ῥωμαίων κατέγνωσαν, κἀκ τούτου
[49, 33]	μαθὼν δὲ καθ´ ὁδὸν τὴν	Ὀκταουίαν	ἀπὸ τῆς Ῥώμης ἀφικνεῖσθαι, οὐκέτι
[49, 33]	αὐτῷ προσέπεμψε καὶ φιλίαν καὶ	συμμαχίαν	αἰτῶν. οὕτω γάρ που ὑπερήσθη
[49, 27]	ἑαυτὸν τρόπον τινὰ ἢ καὶ	συμμαχίαν	ποθὲν προσλαβών, ἐργάσηται, ἔπεισεν αὐτόν,
[49, 24]	αὐτῶν Φαρνάβαζον ἐνίκησε καὶ ἐς	συμμαχίαν	προσηγάγετο, καὶ μετ´ αὐτοῦ ἐς
[49, 7]	Ἀγρίππας τότε μὲν νικήσας τὴν	ναυμαχίαν	πρὸς τὴν Λιπάραν ἀνέπλευσε, μαθὼν
[49, 27]	καὶ φοβηθείς τε ἅμα τὴν	μεγαλαυχίαν	αὐτοῦ, καὶ πιστεύσας ὅτι, ἄν
[49, 23]	τι ἀπεχθήσοιτό οἱ, ἀλλ´ ὅπως	ἡσυχίαν	ἄγων χαρίσαιτο τὰ δὲ δὴ
[49, 5]	ἐκώλυσεν, ἀλλὰ καὶ πάνυ καθ´	ἡσυχίαν	τά τε ἄλλα καὶ τὸ
[49, 42]	Λέπιδος Παῦλος ἰδίοις τέλεσιν ἐξῳκοδόμησε	κἀν	τῇ ὑπατείᾳ καθιέρωσεν· ὑπάτευσε γὰρ
[49, 30]	ἵπποι ὀκλάζειν καὶ κατακλίνεσθαι διδάσκονται)	κἀν	τούτῳ δόκησίν σφισιν ὡς καὶ
[49, 29]	ὡς καὶ ἐπισφάξοντες αὐτοὺς προσῆλθον.	κἀν	τούτῳ ἐξαναστάντες οἱ Ῥωμαῖοι πᾶσάν
[49, 3]	κούφως ἐσκευάσθαι ἐπιβαινόντων, ἀντιρρόπως ἠλαττοῦντο.	κἀν	τούτῳ καὶ τῶν νεῶν ἥ
[49, 15]	τῶν ἀπολομένων νεῶν ἀριθμὸν ἀντέπεμψε.	~κἀν	τούτῳ τά τε τῶν Τυρσηνῶν
[49, 18]	ὡς καὶ τὴν περαίαν καταληψόμενος.	~κἀν	τούτῳ τοῦ Ἀντωνίου ἔς τε
[49, 10]	ὅσοι ἐς τὴν Μεσσήνην προκατέφυγον.	κἀν	τούτῳ τῷ πόνῳ ὁ μὲν
[49, 16]	καὶ τῶν τυχόντων αὐτῇ ἐχρῶντο.	κἀν	τῷ αὐτῷ τούτῳ ἔτει οὔτ´
[49, 43]	τὸν Τίβεριν δι´ αὐτῶν ὑπέπλευσε.	κἀν	τῷ ἱπποδρόμῳ σφαλλομένους τοὺς ἀνθρώπους
[49, 20]	βολαῖς ἐξικνούμενοι χαλεπώτατοι αὐτοῖς ἐγίγνοντο.	κἀν	τῷ πόνῳ τούτῳ καὶ ὁ
[49, 34]	ἑαυτοὺς ὄντες μήτε προσδιαφθείρωσί τινα,	κἂν	ἄρα νεωτερίσαι τι βουληθῶσιν, ἔκδηλοι
[49, 4]	χείρω καὶ ἀτοπώτερα ἄλλοις προστάττουσι.	κἂν	ἄρα ποτὲ τῶν ἀμεινόνων τι
[49, 29]	τούτου καὶ αὐτομολία τις ἐγένετο.	κἂν	πάντες μετέστησαν, εἰ μήπερ οἱ
[49, 7]	πᾶν ἐς ἀθυμίαν ὀλοφυρόμενοι καθίστασαν.	κἂν	πασσυδὶ διεφθάρησαν, εἰ μήπερ οἱ
[49, 15]	καὶ μετὰ τῶν παίδων ἑστιᾶσθαι	ἔδωκαν.	ταῦτα μὲν εὐθύς σφισι μετὰ
[49, 16]	ἐδόθη, αὐτὸς δὲ τόν τε	Μεσσάλαν	τὸν Οὐαλέριον, ὃν πρότερον ἐν
[49, 15]	σφισι μετὰ τὴν νίκην ἔδοξεν,	ἤγγειλαν	δὲ αὐτὴν πρῶτον μὲν στρατιώτης
[49, 37]	ἄλλους τε συχνοὺς καὶ τὸν	Μηνᾶν	τὸν τοῦ Σέξτου ἐξελεύθερον ἀπέκτειναν,
[49, 12]	καί τινας τῶν ἄλλων καὶ	ἀπέκτειναν·	ἐκεῖνος γὰρ ἐν τάχει βοηθείας
[49, 37]	Μηνᾶν τὸν τοῦ Σέξτου ἐξελεύθερον	ἀπέκτειναν,	καὶ ἐν τῇ γῇ ἰσχυρῶς
[49, 35]	τὰς γυναῖκας τά τε παιδία	προσαπέκτειναν,	ὥστε μηδ´ ὁτιοῦν ἀπ´ αὐτῶν
[49, 14]	ἐπὶ τὸν Ἀντώνιον πρὸς τὴν	Μούτιναν	στρατεύσαντας αὐτῷ, ἔπειτα δὲ ὡς
[49, 3]	ὁμοίως ἀμφότεροι, καί τινες καὶ	πρύμναν	ἐκρούσαντο· ἔπειτα δὲ τὴν φυγὴν
[49, 23]	ἐν τῇ Συρίᾳ λόγου ἄξιον	ἔπραξαν·	Ἀντώνιος μὲν γὰρ ἔς τε
[49, 16]	τε δήμαρχοι τὰ προσήκοντα αὐτοῖς	ἔπραξαν,	οὔτε πολίαρχος ἐς τὰς ἀνοχὰς
[49, 35]	Ῥωμαίων ἀπεκρούσαντο, πολλὰ δὲ μηχανήματα	κατέφλεξαν,	αὐτόν τε ἐκεῖνον ἀπὸ πύργου
[49, 9]	τε ἅπασαι πρὸς τῇ γῇ	συνέμιξαν	καὶ ὁ πεζὸς ἀμφοτέρων ὁμοίως
[49, 21]	(ὁ γὰρ Ἀντώνιος προαπώλετο) καὶ	δόξαν	ἀπό τε τούτου καὶ ἐκ
[49, 4]	καὶ παντελῶς τι καταπράξαντας τὴν	δόξαν	αὐτοὺς λαβεῖν αἱροῦνται. δεῖν οὖν
[49, 40]	ἀναπειθόμενοι, ἀλλ´ ὀνομαστί ἑ προσαγορεύσαντες	δόξαν	μὲν φρονήματος ἔλαβον, κακουχίᾳ δὲ
[49, 17]	κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	δόξαν	οἱ δὲ καὶ βίου δεόμενοι,
[49, 3]	δὲ δὴ γενόμενοι, καὶ παρὰ	δόξαν	πολλῷ πλείους τοὺς ἐναντίους ἑκάτεροι
[49, 31]	τὴν δὲ δὴ τῆς χάριτος	δόξαν	τῆς Κλεοπάτρας ποιούμενος· πολλὰ μὲν
[49, 42]	ἀλλ´ οὐκ ἐκ βουλευτῶν γεγονότες,	ἦρξαν.	καὶ τὴν στοὰν τὴν Παύλου
[49, 29]	ἀπὸ παραγγέλσεως τὴν φάλαγγα ἅμα	ἀνέπτυξαν,	καὶ τοῖς πλησίοις ἀντιπρόσωποι ὡς
[49, 4]	Καίσαρος ἐκράτησαν, οὐ μέντοι καὶ	ἐπεδίωξάν	τινα, ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ
[49, 42]	βουλευτῶν γεγονότες, ἦρξαν. καὶ τὴν	στοὰν	τὴν Παύλου καλουμένην Αἰμίλιος Λέπιδος
[49, 7]	εἴτε καὶ κατελείποντο, τὸ στράτευμα	πᾶν	ἐς ἀθυμίαν ὀλοφυρόμενοι καθίστασαν. κἂν
[49, 1]	μετέστη, καὶ τριήρεις ψευδαυτομόλους δεξάμενος	πᾶν	τὸ ναυτικὸν οὗ ἦρχε προέδωκε,
[49, 36]	καὶ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων τρέφῃ,	πᾶν	τὸ τῷ κρείττονι τοῖς ὅπλοις
[49, 27]	καὶ ἐδεκάτευσέ τινας, τό τε	σύμπαν	πολιορκεῖν δοκῶν τὰ τῶν πολιορκουμένων
[49, 7]	τὸν Κορνουφίκιον ἔχοντες πρὸς τὸν	Ἀγρίππαν	ἀπεσώθησαν. καὶ αὐτοὺς ὁ Καῖσαρ
[49, 1]	Λιπάραν ἦλθε, κἀνταῦθα τόν τε	Ἀγρίππαν	καὶ τὰς ναῦς καταλιπὼν ἐς
[49, 6]	ἀνερρώσθη. ~καὶ ὁ μὲν τὸν	Ἀγρίππαν	σπουδῇ πρὸς τὴν ἐπικουρίαν αὐτῶν
[49, 7]	νικήσας τὴν ναυμαχίαν πρὸς τὴν	Λιπάραν	ἀνέπλευσε, μαθὼν δὲ τόν τε
[49, 1]	ναυτικὸν ὀλιγανδροῦν κατέταξεν, ἔς τε	Λιπάραν	ἦλθε, κἀνταῦθα τόν τε Ἀγρίππαν
[49, 29]	τύχης εὕροντο. ἐσπεσόντες ποτὲ ἐς	ἐνέδραν	καὶ πυκνοῖς τοξεύμασι βαλλόμενοι τήν
[49, 41]	τε Ἀρμενίαν καὶ τἆλλα τὰ	πέραν	τοῦ Εὐφράτου μέχρις Ἰνδῶν δώσειν
[49, 14]	Σικελίᾳ διῴκησε, καὶ τὴν Λιβύην	ἑκατέραν	ἀμαχεὶ διὰ Στατιλίου Ταύρου παρεστήσατο,
[49, 28]	ἐς τὴν Ἀρμενίαν ἔγνω. καὶ	ἑτέραν	τινὰ ὁδόν (ἣν γὰρ ἦλθον,
[49, 1]	τοὺς ἐμβόλους αὐτῶν, ἅτε καὶ	βιαιοτέραν	τὴν σύγκρουσιν ποιουμένων, ἀποστρέφειν. τοιούτοις
[49, 19]	Οὐεντίδιος μὴ βούλεσθαι αὐτὸν ἐλθεῖν,	μακροτέραν	τῆς ἑτέρας οὖσαν τραπεὶς παρέσχεν
[49, 26]	σφενδονῆται πολλοί τε ὄντες καὶ	μακροτέραν	τῶν τόξων ἱέντες πάντα καὶ
[49, 33]	Πολέμωνι μισθὸν τῆς κηρυκείας τὴν	μικροτέραν	Ἀρμενίαν μετὰ ταῦτα δοῦναι. τὸν
[49, 44]	Ἀντώνιος τῷ τε Πολέμωνι τὴν	μικροτέραν	Ἀρμενίαν, ὥσπερ εἶπον, χαρισάμενος, καὶ
[49, 35]	ἐκείνους τε τῆς νυκτὸς ἅπαντας	ἔφθειραν	καὶ τὰς οἰκίας ἐνέπρησαν, καὶ
[49, 35]	ἐπλάσαντο, καὶ φρουροὺς ἐς τὴν	ἄκραν	ἐσδεξάμενοι ἐκείνους τε τῆς νυκτὸς
[49, 43]	Ἀσέλλιος στρατηγῶν τὴν ἀρχὴν διὰ	μακρὰν	ἀρρωστίαν ἀφεῖναι ἠθέλησε, τὸν υἱὸν
[49, 31]	ἐς τὴν Ἀρμενίαν οὐκ ἐς	μακρὰν	ἐνενόει) πολλὰ μὲν ἐθώπευσεν αὐτόν,
[49, 21]	τῷ Οὐεντιδίῳ, ἅτε καὶ τὴν	συμφορὰν	τὴν ἐπὶ τοῦ Κράσσου σφίσι
[49, 32]	αὐτῆς, πρεσβυτέρους μὲν Ἀλέξανδρον καὶ	Κλεοπάτραν	(καὶ δίδυμοι γὰρ ἐτέχθησαν) νεώτερον
[49, 41]	τε Ἀλεξανδρέας εἱστίασε, καὶ τὴν	Κλεοπάτραν	τούς τε παῖδας αὐτῆς ἐν
[49, 27]	χρυσοῦ δίφρου καθήμενος καὶ τὴν	νευρὰν	τοῦ τόξου ψάλλων, καὶ καταδραμὼν
[49, 17]	Ἰταλίαν παρέπλευσε, καὶ διαβαλὼν ἐπὶ	Κέρκυραν	ἐς Κεφαλληνίαν ἐκεῖθεν ἦλθε· κἀνταῦθα
[49, 31]	αὐτῷ, ὅπως σφίσι χειμάσαι κατὰ	χώραν	ἐπιτρέψῃ, λέγων ὅτι τῷ ἦρι
[49, 27]	οἱ ἔξω τοῖς τε κατὰ	χώραν	μένουσιν αὐτῶν, ὁπότε δίχα γένοιντο,
[49, 6]	ὑπὸ λιμοῦ τῷ χρόνῳ κατὰ	χώραν	μένων ἐκπολιορκηθῇ, καὶ νομίσας διατρίβοντι
[49, 14]	ἄλλα ὅσα ὑπέσχητο δώσειν καὶ	χώραν	νεμεῖν ἐπηγγείλατο, καί σφισι πᾶσι
[49, 14]	ἀργύριον αὐτοῖς αὐτίκα, τὴν δὲ	χώραν	οὐ πολλῷ ὕστερον ἔδωκεν. ἐπειδὴ
[49, 37]	ἐλύπησαν, ὠργίσθη καὶ τήν τε	χώραν	σφῶν ἔκαιε καὶ πάνθ´ ὅσα
[49, 14]	διὰ πάντων ἀγάλλονται, τήν τε	χώραν	τὴν Κνωσίαν, ἣν καὶ νῦν
[49, 17]	πεπολεμῶσθαι μαθών, διενοεῖτο μὲν κατὰ	χώραν	χειμάσαι· τῶν δὲ Λεσβίων προθυμότατα
[49, 28]	μηχανήματα κατέκαυσαν καὶ τὰ χώματα	διεσκέδασαν,	καὶ οἱ Πάρθοι λόγον μὲν
[49, 13]	δ´ αὐτῷ ταῦτα οἱ στρατιῶται	ἐστασίασαν·	ἄλλως τε γὰρ οὐκ ὀλίγοι
[49, 34]	ἐπειδή τινες τῶν ἀφεθέντων ὅτε	ἐστασίασαν	καὶ μηδὲν λαβόντων στρατεύσασθαι αὖθις
[49, 20]	αὐτῶν καίπερ ἐν μετεώρῳ ὂν	προσήλασαν	ὡς καὶ αὐτοβοεί σφας αἱρήσοντες.
[49, 29]	κἀν τούτῳ ἐξαναστάντες οἱ Ῥωμαῖοι	πᾶσάν	τε ἀπὸ παραγγέλσεως τὴν φάλαγγα
[49, 40]	τοὺς δὲ καὶ βίᾳ λαβὼν	πᾶσαν	τὴν Ἀρμενίαν κατέσχεν· ὁ γὰρ
[49, 37]	ἀπέχοντα αὐτοῦ ἐμβάλλει καὶ νῦν	πᾶσαν	τὴν πόλιν ἐγκεκύκλωται, Τιβερίου τάφρῳ
[49, 22]	καὶ οἱ Ἰουδαῖοι τοὺς Ῥωμαίους	ἔδρασαν	(τὸ γάρ τοι γένος αὐτῶν
[49, 7]	στράτευμα πᾶν ἐς ἀθυμίαν ὀλοφυρόμενοι	καθίστασαν.	κἂν πασσυδὶ διεφθάρησαν, εἰ μήπερ
[49, 2]	οὔτε γὰρ τὰς δυνάμεις ἀλλήλων	ᾔδεσαν,	καὶ πάντα πρός τε τὸ
[49, 6]	ἐγίγνοντο. αὐτοὶ μὲν γὰρ καὶ	ἐπῄεσαν	ὁπότε καιρὸς εἴη, καὶ ἀνέστρεφον
[49, 29]	(οὐ γάρ πω τοιοῦτόν τι	ἑωράκεσαν)	καταπεπτωκέναι τε ὑπὸ τῶν τραυμάτων
[49, 19]	ἐπειδὴ μήτε αἱ πόλεις πω	καθειστήκεσαν	καὶ τὰ στρατόπεδα ἐν τοῖς
[49, 36]	~ἐπεὶ δ´ οὖν οὗτοί τε	ἀπωλώλεσαν	καὶ οἱ ἄλλοι κατεστράφατο μηδὲν
[49, 3]	προσδοκήσαντες, ἀντεξώρμησαν καὶ συμμίξαντες ἐναυμάχησαν.	ἦσαν	δὲ οἱ μὲν τῷ πλήθει
[49, 4]	τὴν γῆν, βράχη ὧν ἄπειροι	ἦσαν	ἔχουσαν, ἐφοβήθησαν ἐξοκεῖλαι· ὡς δέ
[49, 23]	γένος τὸ μητρόθεν ἀμείνους αὐτοῦ	ἦσαν,	καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον δυσανασχετοῦντα ἐπὶ
[49, 10]	ἐπαΐειν. ~τέως μὲν οὖν ἰσοπαλεῖς	ἦσαν,	οὕτω τε ταῦτα παρ´ ἀμφοτέρων
[49, 39]	φρούρια ἐν οἷς οἱ θησαυροὶ	ἦσαν	περιῆγεν, εἴ πως ἀμαχεί σφας
[49, 20]	(κατάφρακτοι γὰρ οἱ πλείους αὐτῶν	ἦσαν)	ταραττόμενοι δὲ πρός τε τὸ
[49, 1]	ἐν τῇ ναυαγίᾳ τῶν σκαφῶν	ἀπεκολύμβησαν)	ἐς τὸ τοῦ Ἀντωνίου ναυτικὸν
[49, 17]	οἱ δὲ καὶ βίου δεόμενοι,	συνελέγησαν,	τό τε σχῆμα τὸ στρατηγικὸν
[49, 37]	μὲν ὑπὸ τῶν δυνατῶν ἀναπεισθέντες	ὡμολόγησάν	τε αὐτῷ καὶ ὁμήρους ἔδοσαν,
[49, 29]	ἀπέρριψαν καὶ ἀπὸ τῶν ἵππων	ἀπεπήδησαν,	τοὺς δ´ ἀκινάκας σπασάμενοι ἐγγύς
[49, 4]	βράχη ὧν ἄπειροι ἦσαν ἔχουσαν,	ἐφοβήθησαν	ἐξοκεῖλαι· ὡς δέ τινες λέγουσιν,
[49, 20]	γεφύρας οἴκαδε διαφυγεῖν ἐθελήσαντες οὐκ	ἠδυνήθησαν,	ἀλλὰ προκαταληφθέντες ἀπώλοντο, οἱ δὲ
[49, 25]	ἐζώγρησαν καὶ ἀπέλυσαν χρήματα λαβόντες.	ἠδυνήθησαν	δὲ ταῦτα πρᾶξαι, ὅτι ὁ
[49, 20]	καὶ ὑπὸ τῶν σφενδονητῶν μάλιστα	ἡττήθησαν·	πόρρωθεν γὰρ σφοδραῖς ταῖς βολαῖς
[49, 43]	ἐν τοιαύτῃ τινὶ αἰτίᾳ ὄντες	ἀφείθησαν,	καὶ ἐς τὸ ἔπειτα ἄδειά
[49, 12]	οὐδὲν κατὰ γνώμην αὐτοῖς ἔλεγε,	παρωξύνθησαν	καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ, καί τινας
[49, 12]	μὲν ἱππεύοντες ἢ καὶ βουλεύοντες	ἐκολάσθησαν	πλὴν ὀλίγων, τοῦ δὲ ἐν
[49, 34]	γένωνται. ὡς δ´ οὐδὲν μᾶλλον	ἐσωφρονίσθησαν,	ὀλίγους ἐξ αὐτῶν τοὺς πρεσβυτάτους
[49, 20]	χαλεπῶς, ἅτε καὶ ἱππῆς ὄντες,	ἀπεώσθησαν,	κἀνταῦθα ἀνδρείως μὲν ἀμυνόμενοι (κατάφρακτοι
[49, 3]	εἶναι ἰδόντες, τὰ μὲν πρῶτα	ἐταράχθησαν	ὁμοίως ἀμφότεροι, καί τινες καὶ
[49, 32]	καὶ Κλεοπάτραν (καὶ δίδυμοι γὰρ	ἐτέχθησαν)	νεώτερον δὲ Πτολεμαῖον τὸν καὶ
[49, 12]	συγγνώμης ἔτυχον, αἱ δ´ ἀντάρασαι	ἐδικαιώθησαν.	~πράσσοντι δ´ αὐτῷ ταῦτα οἱ
[49, 7]	Κορνουφίκιον ἔχοντες πρὸς τὸν Ἀγρίππαν	ἀπεσώθησαν.	καὶ αὐτοὺς ὁ Καῖσαρ καὶ
[49, 10]	μετὰ ταῦτα καὶ πεζοί τινες	ἐποίησαν.	~ἀφ´ οὗπερ οὐχ ἥκιστα ὁ
[49, 42]	τῇ γενεθλίῳ τελουμένην οἱ ὕπατοι	ἐποίησαν·	ἔν τε ταῖς ἀνοχαῖς αἱρετοὶ
[49, 29]	τήν τε χελώνην ἐξαπιναίως συνασπίσαντες	ἐποίησαν	καὶ τὰ γόνατά σφων τὰ
[49, 7]	τοῦτ´ ἐπὶ τρεῖς ὅλας ἡμέρας	ἐποίησαν,	καὶ τῇ γε τελευταίᾳ παντελῶς
[49, 34]	καὶ μηδὲν λαβόντων στρατεύσασθαι αὖθις	ἠθέλησαν,	ἐς ἕν σφας στρατόπεδον κατεχώρισεν,
[49, 41]	τὰ μάλιστα αὐτῷ προσκείμενοι, οὐκ	ἠθέλησαν,	καίπερ τοῦ Καίσαρος ἐγκειμένου σφίσιν,
[49, 3]	δὲ ἐκείνῃ πασσυδὶ ἀπολεῖσθαι προσδοκήσαντες,	ἀντεξώρμησαν	καὶ συμμίξαντες ἐναυμάχησαν. ἦσαν δὲ
[49, 40]	βάρβαροι οὔθ´ ἱκέτευσαν αὐτὴν οὔτε	προσεκύνησαν,	καίτοι πολλὰ μὲν καὶ ἀναγκαζόμενοι
[49, 15]	προσεψηφίσαντο. ἤδη μὲν γάρ τινες	διεθρόησαν	ὅτι ἐπί τε τῇ τοῦ
[49, 37]	καὶ προχωροῦντα αὐτὸν πρὸς Σισκίαν	ἐλύπησαν,	ὠργίσθη καὶ τήν τε χώραν
[49, 35]	σφῶν ἑκούσιοι οὐ πολλῷ ὕστερον	ἐφθάρησαν.	~ἐπεὶ δ´ οὖν οὗτοί τε
[49, 7]	ἀθυμίαν ὀλοφυρόμενοι καθίστασαν. κἂν πασσυδὶ	διεφθάρησαν,	εἰ μήπερ οἱ πολέμιοι καὶ
[49, 1]	Ἀντωνίου ἐς τὸν πορθμὸν ἤδη	παρῆσαν·	ὅ τε Λέπιδος ἄκων μέν,
[49, 25]	τοῦτον γὰρ δὴ μόνον καὶ	ἐζώγρησαν	καὶ ἀπέλυσαν χρήματα λαβόντες. ἠδυνήθησαν
[49, 18]	τῆς Φρυγίας κατέλαβον καὶ περισχόντες	ἐζώγρησαν.	μαθὼν δὲ τοῦτο ὁ Ἀντώνιος
[49, 35]	ἅπαντας ἔφθειραν καὶ τὰς οἰκίας	ἐνέπρησαν,	καὶ οἱ μὲν ἑαυτοὺς οἱ
[49, 10]	συννενικημένοι, πρὸς τὴν Μεσσήνην εὐθὺς	ἀπεχώρησαν·	ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ τούς
[49, 4]	νύκτα ἤδη οἱ τοῦ Καίσαρος	ἐκράτησαν,	οὐ μέντοι καὶ ἐπεδίωξάν τινα,
[49, 34]	φανερῶς πρὸς τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ	ἐπανέστησαν.	δι´ οὖν τοῦτ´ ἀναστρέψας τά
[49, 38]	τινὲς καὶ Δελμάται σὺν αὐτοῖς	ἐπανέστησαν.	καὶ Παννονίους μὲν ὁ Γέμινος,
[49, 37]	πύλας ἀπέκλεισαν καὶ ἐς πολιορκίαν	κατέστησαν.	εἶχον μὲν γὰρ καὶ τείχη
[49, 29]	αὐτομολία τις ἐγένετο. κἂν πάντες	μετέστησαν,	εἰ μήπερ οἱ βάρβαροι τοὺς
[49, 3]	ἀπολεῖσθαι προσδοκήσαντες, ἀντεξώρμησαν καὶ συμμίξαντες	ἐναυμάχησαν.	ἦσαν δὲ οἱ μὲν τῷ
[49, 9]	γενομένης (ὁμοιοτροπώτατα γὰρ τοῖς πρόσθεν	ἐναυμάχησαν)	ἰσορρόπῳ καὶ αὐτοὶ συστάσει τῆς
[49, 26]	ἠπείχθη μὲν πρὸς τὴν πρώτην	πεμφθεῖσάν	οἱ ὑπὸ τοῦ Στατιανοῦ ἀγγελίαν
[49, 37]	δὲ τοῦτο τάς τε πύλας	ἀπέκλεισαν	καὶ ἐς πολιορκίαν κατέστησαν. εἶχον
[49, 29]	τὰ ἀριστερὰ πρὸς τὴν γῆν	ἤρεισαν.	νομίσαντες οὖν αὐτοὺς οἱ βάρβαροι
[49, 10]	ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἱ μὲν	ἐπαιώνισαν	οἱ δὲ ὠλοφύραντο. καὶ οὗτοι
[49, 37]	ὡμολόγησάν τε αὐτῷ καὶ ὁμήρους	ἔδοσαν,	μετὰ δὲ τοῦτο τάς τε
[49, 20]	καὶ τούτων πάντες οἱ λοιποὶ	ἐνέδοσαν.	καὶ αὐτῶν οἱ μὲν διὰ
[49, 37]	ἐφθάρθαι ἐπύθοντο· τότε γὰρ ἀθυμήσαντες	ἐνέδοσαν.	καὶ οὕτως ἁλόντων ἐκείνων καὶ
[49, 44]	ἐπὶ τούτῳ στρατιώτας τέ τινας	ἀντέδοσάν	σφισι, καὶ ὁ μὲν τῆς
[49, 10]	ἐξεδέχετο, καὶ ἐς αὐτὴν τὴν	θάλασσαν	ἐπεσβαίνων πάντα τὰ σκάφη τά
[49, 3]	ἐκπηδώντων δὲ αὐτῶν ἐς τὴν	θάλασσαν	ὁπότε βαπτίζοιντο, καὶ ἑτέρων σκαφῶν
[49, 18]	αὐτοῦ προπαραλάβῃ, τῆς τε κατὰ	θάλασσαν	σωτηρίας ἀπέγνω, καὶ τὰ σκεύη
[49, 28]	τε Μῆδοι καὶ τὰ μηχανήματα	κατέκαυσαν	καὶ τὰ χώματα διεσκέδασαν, καὶ
[49, 25]	βασιλεύοντος καὶ τότε συστρατεύοντος αὐτῷ,	ἐφόνευσαν·	τοῦτον γὰρ δὴ μόνον καὶ
[49, 29]	ἐν τοῖς τῶν ἄλλων ὀφθαλμοῖς	κατετόξευσαν.	τούτου τε οὖν ἐπέσχον, καί
[49, 33]	τε Πομπήιος καὶ ὁ Κορνουφίκιος	ὑπάτευσαν,	στρατεῦσαι ἐπὶ τὸν Ἀρμένιον ἐπεχείρησεν,
[49, 1]	τε Γέλλιος καὶ Κοκκήιος Νέρουας	ὑπάτευσαν,	ταῦθ´ οὕτως ἐγένετο· Καῖσαρ δέ,
[49, 40]	οἵ γε μὴν βάρβαροι οὔθ´	ἱκέτευσαν	αὐτὴν οὔτε προσεκύνησαν, καίτοι πολλὰ
[49, 25]	δὴ μόνον καὶ ἐζώγρησαν καὶ	ἀπέλυσαν	χρήματα λαβόντες. ἠδυνήθησαν δὲ ταῦτα
[49, 7]	φέροιντο, καὶ τοὺς ἀνέχοντάς σφας	προσαπώλλυσαν,	εἴτε καὶ κατελείποντο, τὸ στράτευμα
[49, 19]	αὐτὸν ἐλθεῖν, μακροτέραν τῆς ἑτέρας	οὖσαν	τραπεὶς παρέσχεν οἱ καιρὸν τὰς
[49, 44]	Ἰωτάπην ὡς καὶ τῷ Ἀλεξάνδρῳ	συνοικήσουσαν,	καὶ τὰ σημεῖα τὰ στρατιωτικὰ
[49, 4]	γῆν, βράχη ὧν ἄπειροι ἦσαν	ἔχουσαν,	ἐφοβήθησαν ἐξοκεῖλαι· ὡς δέ τινες
[49, 7]	τῇ γε τελευταίᾳ παντελῶς αὐτοὺς	ἐκάκωσαν,	ἄλλως τε καὶ τοῦ Σέξτου
[49, 22]	δὲ δὴ πλείω αὐτοὶ ἔπαθον.	ἑάλωσαν	μὲν γὰρ πρότεροι μὲν οἱ
[49, 2]	ἐναποκινδυνεῦσαι παντὶ τῷ στόλῳ τολμῶντες,	κατανάλωσαν·	οὔτε γὰρ τὰς δυνάμεις ἀλλήλων
[49, 12]	διὰ τὴν τοῦ Λεπίδου αἰδῶ	ἐνεόχμωσαν,	ἰδίᾳ δὲ κατ´ ὀλίγους ὡς
[49, 15]	αὐτῷ ἐκ τοῦ δημοσίου δοθῆναι	ἔγνωσαν·	τὸν γὰρ τόπον ὃν ἐν
[49, 20]	τινα καὶ ἀρρωστίαν τῶν Ῥωμαίων	κατέγνωσαν,	κἀκ τούτου πρὸς τὸ ἔρυμα
[49, 35]	ξυλίνου ἐπιβῆναι τοῦ περιβόλου πειρώμενον	κατέστρωσαν.	καὶ τέλος, ὡς οὐδὲν μᾶλλον
[49, 12]	τε ἐξουσίας πάσης παρελύθη, καὶ	δίαιταν	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ οὐκ ἄνευ
[49, 1]	τὸν πεζὸν ἐς τὴν Σικελίαν,	ὅταν	καιρὸς γένηται, περαιώσῃ. ~μαθὼν δὲ
[49, 29]	ἐπικοπῆς εἶναι, τὰ μὲν τόξα	ἀπέρριψαν	καὶ ἀπὸ τῶν ἵππων ἀπεπήδησαν,
[49, 28]	οὐδένα ὑπὲρ τῆς εἰρήνης αὐτῷ	ἔπεμψαν,	προσπεσόντες δὲ αἰφνίδιοι πολλὰ καὶ
[49, 29]	παρεσκευασμένοι, τοξότας ὁπλῖται, βαρβάρους Ῥωμαῖοι,	κατέκοψαν,	ὥστε τοὺς λοιποὺς πάντας παραχρῆμα
[49, 5]	ἤπειρον ἀπεσώθη. καὶ αὐτὸς μὲν	ἐν	ἀσφαλεῖ ἦν, ὁρῶν δὲ τὸ
[49, 15]	τῇ πόλει τότε ὄντων, κάτοχος	ἐν	αὐτῇ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐκ
[49, 15]	οἱ ἄλλοι οἱ παραγενόμενοί τε	ἐν	αὐτῇ καὶ πεμφθέντες ἐς τὴν
[49, 9]	γὰρ καὶ τὸν πόλεμον πάντα	ἐν	αὐτῇ καταλυθήσεσθαι ἤλπιζον· εἰ δὲ
[49, 37]	ναυσί, καί τινας καὶ ναυμαχίας	ἐν	αὐτῷ ἐποιήσατο. καὶ γὰρ οἱ
[49, 32]	τούτοις ἧττόν πως ὁ Ἀντώνιος	(ἐν	γὰρ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐμεγαλοφρονεῖτο) κακῶς
[49, 21]	ἅμα τῆς τύχης μείζω λαβεῖν·	ἐν	γὰρ τοῖς τοῦ Πομπηίου τοῦ
[49, 24]	ἐπὶ τοῦ Γάλλου ὑπατευόντων ἐγένετο·	~ἐν	δὲ δὴ τῷ λοιπῷ χειμῶνι,
[49, 3]	ταύτῃ καὶ κρατῆσαι ἂν ἐλπίσαντες,	ἐν	δὲ ἐκείνῃ πασσυδὶ ἀπολεῖσθαι προσδοκήσαντες,
[49, 41]	Κλεοπάτραν τούς τε παῖδας αὐτῆς	ἐν	ἐκκλησίᾳ παρεκαθίσατο, δημηγορήσας τέ τινα
[49, 40]	σὺν τοῖς ἄλλοις αἰχμαλώτοις καὶ	ἐν	ἐπινικίοις τισὶν ἐς {τε} τὴν
[49, 12]	καὶ ἐκεῖνος ἠναγκάσθη ἐθελοντὴς δὴ	ἐν	ἐσθῆτι φαιᾷ ἱκέτης αὐτοῦ γενέσθαι.
[49, 15]	χρῆσθαι, καὶ τὸ τῇ ἡμέρᾳ	ἐν	ᾗ ἐνενικήκει, ἱερομηνίᾳ ἀιδίῳ οὔσῃ,
[49, 7]	ἔτι λόγον ἐποιοῦντο, ἀλλὰ καὶ	ἐν	κέρδει τὸ μηκέτ´ αὐτοὺς κακοπαθεῖν
[49, 17]	Ἀντώνιον εὐθὺς ὁρμῆσαι. γενόμενος δὲ	ἐν	Λέσβῳ, καὶ ἐκεῖνόν τε ἐπὶ
[49, 11]	λάθρᾳ ἐξέπλευσε, καὶ ὁ Καῖσαρ	ἐν	μεγάλῃ ταραχῇ παραχρῆμα ἐγένετο. ὁ
[49, 1]	Λ. Οὐολκάκιος Λ. υἱὸς Τοῦλλος	~Ἐν	μὲν οὖν τῷ χειμῶνι ἐν
[49, 3]	τῆς μάχης μᾶλλον φοβηθέντες, καὶ	ἐν	μὲν ταύτῃ καὶ κρατῆσαι ἂν
[49, 42]	τῇ ὑπατείᾳ καθιέρωσεν· ὑπάτευσε γὰρ	ἐν	μέρει τοῦ ἔτους τούτου. ὅ
[49, 2]	ταῦτα ὁ Σέξτος αὐτὸς μὲν	ἐν	Μεσσήνῃ ὑφώρμει, τὸν διάπλουν αὐτοῦ
[49, 30]	οἱ ψιλοὶ οἵ τε ἱππῆς	ἐν	μέσῳ τοῦ στρατεύματος τετάχαται· τῶν
[49, 40]	χρυσοῖς δεσμοῖς προσήγαγε. προεκάθητο δὲ	ἐν	μέσῳ τῷ πλήθει ἐπί τε
[49, 20]	πρὸς τὸ ἔρυμα αὐτῶν καίπερ	ἐν	μετεώρῳ ὂν προσήλασαν ὡς καὶ
[49, 2]	τῷ δ´ Ἀγρίππᾳ Δημοχάρην ἀνθορμεῖν	ἐν	Μύλαις ἐκέλευσεν. οὗτοι οὖν τὸ
[49, 0]	ἐγένετο. Χρόνου πλῆθος ἔτη τέτταρα	ἐν	οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε
[49, 23]	καὶ πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀποχωρῆσαι,	ἐν	οἷς καὶ ὁ Μοναίσης ἦν.
[49, 39]	εἶχε, καὶ κατὰ τὰ φρούρια	ἐν	οἷς οἱ θησαυροὶ ἦσαν περιῆγεν,
[49, 13]	μηδενὸς ἔτι πολεμίου οἱ παρόντος,	ἐν	ὀλιγωρίᾳ αὐτοὺς ἐποιεῖτο) ἐθορύβουν· καὶ
[49, 31]	καὶ τόν τε Ἀρμένιον, καίτοι	ἐν	ὀργῇ τε ὅτι ἐγκατέλιπέ σφας
[49, 30]	περί τε τὰ ἔσχατα ὥσπερ	ἐν	πλινθίῳ τινὶ τάσσονται, καὶ τοὺς
[49, 30]	ὁμοίως τῆς φάλαγγος ὁρᾶσθαι, καὶ	ἐν	σκέπῃ τῶν βελῶν πάντας αὐτοὺς
[49, 16]	ἄλλον ἔξω τῶν βουλευτῶν τῶν	ἐν	ταῖς ἀρχαῖς ὄντων ἐνδύεσθαι ἐκέλευσεν·
[49, 6]	οὖν τῇ ἄλλῃ πορείᾳ καὶ	ἐν	ταῖς διαβάσεσι τῶν ποταμῶν μάλιστα
[49, 4]	ἑταίρους ὅτι οἱ πλείους τῶν	ἐν	ταῖς δυναστείαις ὄντων οὐδένα ἐθέλουσι
[49, 9]	ἄλλων ἐγένετο· οἵ τε γὰρ	ἐν	ταῖς ναυσὶν ὄντες προθυμότερον ἐς
[49, 43]	λοῦσθαι παρέσχε· καὶ τοὺς κουρέας	ἐν	ταῖς πανηγύρεσιν, ἃς πολλὰς καὶ
[49, 14]	ἐς τὰς βουλὰς αὐτοὺς τὰς	ἐν	ταῖς πατρίσι καταλέξων, ἐπήλπισε. τοῖς
[49, 16]	Μεσσάλαν τὸν Οὐαλέριον, ὃν πρότερον	ἐν	ταῖς προγραφαῖς ἐτεθανατώκει, ἐς τοὺς
[49, 8]	προσέταξε· καὶ γάρ τινα ἐλπίδα	ἐν	ταύταις μᾶλλον εἶχεν. ~ὡς οὖν
[49, 12]	ἄλλων καὶ ἀπέκτειναν· ἐκεῖνος γὰρ	ἐν	τάχει βοηθείας τυχὼν ἐσώθη. καὶ
[49, 41]	ἤδη ἐχαρίζετο. καὶ ταῦτα οὐκ	ἐν	τῇ Ἀλεξανδρείᾳ μόνον εἶπεν, ἀλλὰ
[49, 6]	οὐ δυνάμενοι διώκειν χαλεπωτέρους σφᾶς	ἐν	τῇ ἀναστροφῇ, ἅτε καὶ μονούμενοι
[49, 40]	προσεταιρίσηται, μνηστεύσας, τά τε στρατόπεδα	ἐν	τῇ Ἀρμενίᾳ κατέλιπε καὶ ἐς
[49, 21]	τοῦ Πακόρου, καὶ μάλισθ´ ὅτι	ἐν	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἑκατέρου τοῦ
[49, 24]	μέντοι ἀπέκτεινε τὸν Μοναίσην, καίπερ	ἐν	τῇ αὐτοῦ ἐπικρατείᾳ ἔτ´ ὄντα·
[49, 36]	οἶδα· μετὰ γάρ τοι τὴν	ἐν	τῇ Ἀφρικῇ ἡγεμονίαν τῇ τε
[49, 37]	τοῦ Σέξτου ἐξελεύθερον ἀπέκτειναν, καὶ	ἐν	τῇ γῇ ἰσχυρῶς αὐτὸν ἠμύνοντο,
[49, 36]	Νωρικοῦ μέχρι τῆς Μυσίας τῆς	ἐν	τῇ Εὐρώπῃ, κακοβιώτατοι δὲ ἀνθρώπων
[49, 12]	ἐξουσίας πάσης παρελύθη, καὶ δίαιταν	ἐν	τῇ Ἰταλίᾳ οὐκ ἄνευ φυλακῆς
[49, 14]	τε καὶ παρὰ Καμπανῶν τῶν	ἐν	τῇ Καπύῃ οἰκούντων συχνήν (καὶ
[49, 34]	τε Σέξτος ἀπωλώλει καὶ τὰ	ἐν	τῇ Λιβύῃ καταστάσεως ἐδεῖτο, ἦλθε
[49, 11]	Λιβύης ἐπῆκτο, καὶ τοὺς ἐγκαταλειφθέντας	ἐν	τῇ Μεσσήνῃ πάντας, ἐπειδὴ καὶ
[49, 17]	ἐπειδὴ τόν τε Ἀντώνιον δυστυχήσαντα	ἐν	τῇ Μηδίᾳ ἐπύθετο καὶ Γάιος
[49, 1]	τε περίνεως (πολλοὶ γὰρ φθειρομένων	ἐν	τῇ ναυαγίᾳ τῶν σκαφῶν ἀπεκολύμβησαν)
[49, 5]	ἦν, ὁρῶν δὲ τὸ στράτευμα	ἐν	τῇ νήσῳ ἀπειλημμένον δεινῶς ἤχθετο.
[49, 2]	(οἱ γὰρ τοῦ Σέξτου, ἅτε	ἐν	τῇ οἰκείᾳ ναυλοχοῦντες, οὐδὲν ἐδέοντο
[49, 16]	διήγαγον. τά τε ἄλλα τὰ	ἐν	τῇ πόλει τῇ τε λοιπῇ
[49, 15]	πρῶτον μὲν στρατιώτης τις τῶν	ἐν	τῇ πόλει τότε ὄντων, κάτοχος
[49, 25]	δὲ δὴ Στατιανῷ ἀπροσδοκήτῳ τε	ἐν	τῇ πορείᾳ καὶ κεκμηκότι προσπεσόντες
[49, 3]	ἀπὸ δὲ δὴ τῶν πύργων	ἐν	τῇ προσμίξει βαλλόμενοι καὶ χειρῶν
[49, 7]	στρατιωτῶν σωτηρίᾳ ἐφρόνει ὥστε καὶ	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ἐπὶ ἐλέφαντος, ὁσάκις
[49, 14]	ἐγένετο· τότε δὲ τά τε	ἐν	τῇ Σικελίᾳ διῴκησε, καὶ τὴν
[49, 5]	ἠδυνήθη πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ τοὺς	ἐν	τῇ Σικελίᾳ ὄντας διαφυγεῖν, ἀλλ´
[49, 14]	ἐκείνων πάντας τοὺς δέκατον ἔτος	ἐν	τῇ στρατείᾳ ἔχοντας. καὶ ἵνα
[49, 20]	τὰς δυνάμεις ἀθροῖσαι. ~καὶ οὕτως	ἐν	τῇ Συρίᾳ αὐτῷ τῇ Κυρηστικῇ
[49, 23]	ἔτει οἱ μὲν Ῥωμαῖοι οὐδὲν	ἐν	τῇ Συρίᾳ λόγου ἄξιον ἔπραξαν·
[49, 20]	δὲ τὰ μὲν ἄλλα τὰ	ἐν	τῇ Συρίᾳ μετέωρα πρὸς τὴν
[49, 24]	σημεῖα καὶ τοὺς αἰχμαλώτους τοὺς	ἐν	τῇ τοῦ Κράσσου συμφορᾷ ἁλόντας
[49, 22]	ἔπειτα δὲ καὶ οἱ ἄλλοι	ἐν	τῇ τοῦ Κρόνου καὶ τότε
[49, 44]	τὰ σημεῖα τὰ στρατιωτικὰ τὰ	ἐν	τῇ τοῦ Στατιανοῦ μάχῃ ἁλόντα.
[49, 26]	δὲ δὴ σφετέρων πολλοὺς μὲν	ἐν	τῇ τῶν ἐπιτηδείων καὶ ζητήσει
[49, 39]	οἳ τοῦτον ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνον	ἐν	τῇ τῶν ὑπάτων ἀπαριθμήσει ὀνομάζουσι·
[49, 43]	καὶ οὕτως οἵ τε τότε	ἐν	τοιαύτῃ τινὶ αἰτίᾳ ὄντες ἀφείθησαν,
[49, 17]	ἀποσβέσας δὲ τὸ φῶς ὃ	ἐν	τοῖς νυκτερινοῖς πλοῖς αἱ στρατηγίδες
[49, 31]	ἦν, καὶ ἡ Ἀρμενία ἡ	ἐν	τοῖς ὄρεσι, δι´ ὧνπερ καὶ
[49, 37]	καὶ τὰς κώμας αὐτῶν τὰς	ἐν	τοῖς πεδίοις ἐκλιπόντων· ἤλπιζε γὰρ
[49, 29]	βάρβαροι τοὺς τολμήσαντας αὐτὸ ποιῆσαι	ἐν	τοῖς τῶν ἄλλων ὀφθαλμοῖς κατετόξευσαν.
[49, 19]	πω καθειστήκεσαν καὶ τὰ στρατόπεδα	ἐν	τοῖς χειμαδίοις ἔτι διέσπαρτο, καὶ
[49, 15]	ᾗ ἐνενικήκει, ἱερομηνίᾳ ἀιδίῳ οὔσῃ,	ἐν	τοῦ Διὸς τοῦ Καπιτωλίου μετά
[49, 41]	πάντας αὐτὰ ἐκφῆναι. νικησάντων δὲ	ἐν	τούτῳ ἐκείνων, ἀντεπεκράτησεν ὁ Καῖσαρ
[49, 34]	τῆς Κλεοπάτρας ἐδούλευε· ~Καῖσαρ δὲ	ἐν	τούτῳ, ἐπειδὴ ὅ τε Σέξτος
[49, 44]	αὐτοῦ κληθείσας κατεσκεύασεν. ~Ἀντώνιος δὲ	ἐν	τούτῳ ἤλασε μὲν μέχρι τοῦ
[49, 26]	καταλείπειν, καὶ πολλοὺς μὲν ἄνδρας	ἐν	τούτῳ πολλὰς δὲ καὶ μηχανάς,
[49, 39]	ὁ Στατίλιος ἐπολέμησεν. ~Ἀντώνιος δὲ	ἐν	τούτῳ τῆς μὲν ἀρχῆς αὐθημερὸν
[49, 5]	Ταυρομένιον ἐπεραιώθη, οὐ μὴν καὶ	ἐν	τύχῃ αὐτῷ ἐχρήσατο. πλέοντα μὲν
[49, 15]	αὐτοῦ πυθέσθαι κατέστη, καὶ οἱ	ἐν	τῷ ἄστει ἐπαίνους τε αὐτῷ
[49, 21]	αὐτὸν λαβών. οἵ γε μὴν	ἐν	τῷ ἄστει Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο μὲν
[49, 14]	ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἐξήρκεσεν ἡ	ἐν	τῷ δημοσίῳ ἔτι τότε οὖσα,
[49, 9]	τὰ γιγνόμενα ἀποβλέπωσι καὶ τοὺς	ἐν	τῷ ἔργῳ μὴ ἀποτρίβωσι, καὶ
[49, 7]	καὶ σκεύη τινὰ καὶ ἐπιτήδεια	ἐν	τῷ ἐρύματι καταλιπεῖν, ἐξ ὧν
[49, 32]	καὶ διεθρύλουν, οὐ μέντοι καὶ	ἐν	τῷ κοινῷ διήλεγχον, ἀλλὰ καὶ
[49, 41]	λάβῃ, ἐπέστειλεν. οὐ μέντοι καὶ	ἐν	τῷ κοινῷ τι αὐτῶν ἀνεγνώσθη·
[49, 18]	ἔμπροσθεν τοῦ βήματος καὶ εἰκόνας	ἐν	τῷ Ὁμονοείῳ ἔστησε, τό τε
[49, 25]	πάντας, πλὴν τοῦ Πολέμωνος τοῦ	ἐν	τῷ Πόντῳ βασιλεύοντος καὶ τότε
[49, 27]	πολιορκουμένων ἔπασχεν· οἵ τε γὰρ	ἐν	τῷ τείχει τοὺς καιροὺς τῶν
[49, 12]	ἐκολάσθησαν πλὴν ὀλίγων, τοῦ δὲ	ἐν	τῷ τεταγμένῳ ὄντος τὸ μὲν
[49, 0]	~Τάδε ἔνεστιν	ἐν	τῷ τετταρακοστῷ ἐνάτῳ τῶν Δίωνος
[49, 28]	ἰέναι ἐποίουν, ὥστε πολλοὶ μὲν	ἐν	τῷ τοιούτῳ πολλοὶ δὲ καὶ
[49, 6]	ἐναντίοι καὶ κατ´ ὀλίγους, οἷα	ἐν	τῷ τοιούτῳ, σπουδῇ ἀτάκτως χωροῦντας,
[49, 27]	μὴ καὶ κακόν τι αὐτὴν	ἐν	τῷ χρόνῳ, ἤτοι καθ´ ἑαυτὸν
[49, 27]	τὴν πολιορκίαν παρεσκευασμένων ὡς καὶ	ἐν	φιλίᾳ φθείρας. ~ποιήσαντος δὲ αὐτοῦ
[49, 31]	πορείαν οἱ στρατιῶται, καὶ ταῦτ´	ἐν	χειμῶνι, ἐδύναντο, καὶ ἅμα καὶ
[49, 36]	καὶ τούτου κακίστου, γεωργοῦσιν, ἅτε	ἐν	χειμῶνι πικροτάτῳ τὸ πλεῖστον διαιτώμενοι,
[49, 40]	τὸν Ἀρμένιον μετὰ τῶν οἰκείων	ἐν	χρυσοῖς δεσμοῖς προσήγαγε. προεκάθητο δὲ
[49, 5]	οἷός τε ἦν ἐπισπέσθαι σφίσιν.	~ἐν	ᾧ δ´ οὖν ἡ ναυμαχία
[49, 1]	~Ἐν μὲν οὖν τῷ χειμῶνι	ἐν	ᾧ Λούκιός τε Γέλλιος καὶ
[49, 38]	τὴν Γαλατίαν μετὰ τὸν χειμῶνα	ἐν	ᾧ ὅ τε Ἀντώνιος τὸ
[49, 33]	ἔπραξε, τῷ δὲ ἐχομένῳ ἔτει,	ἐν	ᾧ ὅ τε Πομπήιος καὶ
[49, 4]	ἐπεμελεῖτο αὐτῶν οἶδα, οὐ μὴν	ἔν	γε τῷ τότε παρόντι τοῦτ´
[49, 18]	τε Τίτιος καὶ ὁ Φούρνιος	ἔν	τε Μιδαείῳ τῆς Φρυγίας κατέλαβον
[49, 6]	καὶ μονούμενοι ταῖς ἐκδρομαῖς, εἶχον.	ἔν	τε οὖν τῇ ἄλλῃ πορείᾳ
[49, 42]	γενεθλίῳ τελουμένην οἱ ὕπατοι ἐποίησαν·	ἔν	τε ταῖς ἀνοχαῖς αἱρετοὶ ὑπὸ
[49, 36]	οὐ μέντοι καὶ ἐκεῖ, ἀλλ´	ἔν	τε τῇ Ῥοδόπῃ καὶ πρὸς
[49, 30]	οἱ τὰς πλατείας ἀσπίδας ἔχοντες	ἔν	τε τῷ μέσῳ συσπειρῶνται καὶ
[49, 37]	μονόξυλα πλοῖα ἀντικατασκευάσαντες διεκινδύνευον, καὶ	ἔν	τε τῷ ποταμῷ ἄλλους τε
[49, 34]	λαβόντων στρατεύσασθαι αὖθις ἠθέλησαν, ἐς	ἕν	σφας στρατόπεδον κατεχώρισεν, ἵν´ ἰδίᾳ
[49, 44]	τῆς Ἀρμενίας τῆς νεοκτήτου τινὰ	ἔλαβεν,	ὁ δὲ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ
[49, 15]	Λεπίδου ἱερωσύνην διδομένην οἱ οὐκ	ἔλαβεν	(οὐδὲ γὰρ ἐξῆν ζῶντά τινα
[49, 43]	πλήθους τινὰς ψηφισαμένης τῆς βουλῆς	ἐσήγαγεν.	ἐπειδή τε Λούκιός τις Ἀσέλλιος
[49, 39]	ἐν οἷς οἱ θησαυροὶ ἦσαν	περιῆγεν,	εἴ πως ἀμαχεί σφας λάβοι,
[49, 36]	ἀπωλώλεσαν καὶ οἱ ἄλλοι κατεστράφατο	μηδὲν	ἀξιόλογον πράξαντες, ἐπὶ Παννονίους ἐπεστράτευσεν,
[49, 36]	θυμικώτατοι γὰρ καὶ φονικώτατοι, οἷα	μηδὲν	ἄξιον τοῦ καλῶς ζῆν ἔχοντες,
[49, 43]	Τροίαν ἱππεῦσαι, ἐμισθώσατο, ἵνα μηδεὶς	μηδὲν	αὐτοῖς ἀναλώσῃ. καὶ τέλος σύμβολά
[49, 13]	οὔτοι καὶ ὑπεῖξεν αὐτοῖς, νομίζων	μηδὲν	δεῖν τὸν ἄρχοντα παρὰ γνώμην
[49, 12]	τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, οἷα	μηδὲν	δραστήριον ἔχοντα, καταπλήξων, καὶ τοὺς
[49, 43]	κοινὰ πάσας δὲ τὰς ὁδούς,	μηδὲν	ἐκ τοῦ δημοσίου λαβών, ἐπεσκεύασε,
[49, 8]	καὶ οὕτως ἐκεῖθεν ἀμφότεροι, ἐπειδὴ	μηδὲν	ἐπέραινον, πρὸς τὸ Ἀρτεμίσιον ἀφίκοντο.
[49, 34]	τῶν ἀφεθέντων ὅτε ἐστασίασαν καὶ	μηδὲν	λαβόντων στρατεύσασθαι αὖθις ἠθέλησαν, ἐς
[49, 26]	ἐκεῖνα ἐπολιόρκει, τοὺς μὲν πολεμίους	μηδὲν	μέγα λυπῶν (οἵ τε γὰρ
[49, 31]	ἕκαστον αὐτῶν πύστιν, ἀλλὰ ἀπηγόρευσε	μηδὲν	τοιοῦτο μηδένα οἱ ἀγγέλλειν. καὶ
[49, 27]	ἄν που μεταστῇ, σπείσεται, ἀπανέστη,	μηδὲν	τῶν ἐς τὴν πολιορκίαν παρεσκευασμένων
[49, 41]	τούτῳ ἐκείνων, ἀντεπεκράτησεν ὁ Καῖσαρ	μηδὲν	τῶν περὶ τοῦ Ἀρμενίου γραφέντων
[49, 26]	ὀλίγοι ποι πεμφθεῖεν, μὴ μόνον	μηδὲν	φέρειν ἀλλὰ καὶ προσαπόλλυσθαι, εἰ
[49, 39]	ἀμαχεί σφας λάβοι, σκηπτόμενος δι´	οὐδὲν	ἄλλο αὐτὸν συνειληφέναι ἢ ἵνα
[49, 12]	~Καῖσαρ δὲ πρὸς μὲν ταῦτα	οὐδὲν	ἀντεῖπε, νομίσας δὲ δὴ πάντα
[49, 36]	ἐπὶ Παννονίους ἐπεστράτευσεν, ἔγκλημα μὲν	οὐδὲν	αὐτοῖς ἐπιφέρων (οὐδὲ γὰρ οὐδ´
[49, 19]	ἐποιεῖτο, ἐξ ὧν αὐτὸς μὲν	οὐδὲν	βλαβήσεσθαι, ἐκείνῳ δὲ δὴ πίστιν
[49, 31]	ὑπὸ μὲν τῶν πολεμίων οὐκετ´	οὐδὲν	δεινὸν ἔπαθεν, ὑπὸ δὲ δὴ
[49, 12]	οὖν τὴν ἅλωσιν κοινῇ μὲν	οὐδὲν	διὰ τὴν τοῦ Λεπίδου αἰδῶ
[49, 2]	ἅτε ἐν τῇ οἰκείᾳ ναυλοχοῦντες,	οὐδὲν	ἐδέοντο σπεύδειν) τάς τε ἀρίστας
[49, 6]	πολλὰ καὶ δεινά, ἀντέδρων δὲ	οὐδέν·	εἰ γάρ που καὶ ἐπᾴξειάν
[49, 3]	καὶ χειρῶν ἐπιβολαῖς σιδηρῶν προσαρτώμενοι	οὐδὲν	ἔλαττον ὧν ἔδρων ἔπασχον· καὶ
[49, 23]	ἐπιγιγνομένῳ ἔτει οἱ μὲν Ῥωμαῖοι	οὐδὲν	ἐν τῇ Συρίᾳ λόγου ἄξιον
[49, 22]	ἐς Σαμόσατα ἐπολιόρκει· ὡς δ´	οὐδὲν	ἐπέραινεν, ἀλλ´ ὅ τε χρόνος
[49, 13]	ἄκοντα αὐτὸν καταδουλώσεσθαι. ἐπεὶ δ´	οὐδὲν	ἐπέραινον, τῆς γοῦν στρατείας ὡς
[49, 14]	ἐθελήσῃ, χρήσεται. ἀκούσαντες δὲ τοῦτο	οὐδὲν	ἔτ´ ἐφθέγξαντο, ἀλλὰ καὶ πάνυ
[49, 9]	μέν, εἰ καὶ τότε κρατήσειαν,	οὐδὲν	ἔτι μέγα ἐπιπονήσειν, οἱ δέ,
[49, 21]	ἀρχῆς αὐτὸν ἔπαυσε, καὶ ἐς	οὐδὲν	ἔτι οὔτ´ αὐτίκα οὔθ´ ὕστερον
[49, 39]	λόγους οἱ προσέπεμψε, καὶ αὐτὸς	οὐδὲν	ἧττον σπουδῇ πρὸς τὰ Ἀρτάξατα
[49, 12]	εἰρηνικόν τι πράξειν· ὡς δ´	οὐδὲν	κατὰ γνώμην αὐτοῖς ἔλεγε, παρωξύνθησαν
[49, 35]	πειρώμενον κατέστρωσαν. καὶ τέλος, ὡς	οὐδὲν	μᾶλλον ἀπανίστατο ἀλλὰ καὶ δυνάμεις
[49, 34]	ἔκδηλοι παραχρῆμα γένωνται. ὡς δ´	οὐδὲν	μᾶλλον ἐσωφρονίσθησαν, ὀλίγους ἐξ αὐτῶν
[49, 34]	Ταυρίσκοι Λιβυρνοί τε καὶ Ἰάπυδες	οὐδὲν	μὲν οὐδὲ ἐκ τοῦ πρὶν
[49, 24]	φυγῇ φερόντων, ἐπεκηρυκεύσατό τε αὐτῷ	οὐδὲν	ὅ τι οὐκ ἐπαγγελλόμενος, καὶ
[49, 32]	δὴ οἴκοι Ῥωμαῖοι ἠγνόουν μὲν	οὐδὲν	τῶν γεγονότων, οὐχ ὅτι τἀληθὲς
[49, 11]	τὰ μὲν ἐνεπίμπρη τὰ δ´	ἥρπαζεν·	ἐπειδή τε ἐκεῖνος αἰσθόμενος τοῦτ´
[49, 8]	ἀσφαλῶς δυνάμενος (ὕποπτον μὲν γὰρ	ἐνόμιζεν	εἰ μὴ συμβουλεύοιτό τι αὐτῷ,
[49, 8]	τῷ Σέξτῳ ὑπῆν, ἐξ ὧν	ἤλπιζεν	αὐτὸν ἀμαχεὶ οὐ πολλῷ ὕστερον
[49, 28]	καὶ δεινὰ εἰργάσαντο. ὡς οὖν	ἔμαθεν	ὅτι ἠπάτηται, πρεσβεύσασθαι μὲν οὐκέτ´
[49, 31]	τῶν πολεμίων οὐκετ´ οὐδὲν δεινὸν	ἔπαθεν,	ὑπὸ δὲ δὴ τοῦ ψύχους
[49, 19]	πίστιν τοῦ καὶ τὰ ἀπορρητότατα	δῆθεν	αὐτῷ συνειδέναι παρέξειν ἔμελλεν. ἐπειδή
[49, 18]	ἀπὸ τῶν Πάρθων συμφοραῖς παρεμυθεῖτο	δῆθεν,	καὶ ἑαυτοῦ τὸ ἐπίφθονον πρός
[49, 8]	τοῦ Σέξτου προσεπολέμει. καὶ οὕτως	ἐκεῖθεν	ἀμφότεροι, ἐπειδὴ μηδὲν ἐπέραινον, πρὸς
[49, 17]	διαβαλὼν ἐπὶ Κέρκυραν ἐς Κεφαλληνίαν	ἐκεῖθεν	ἦλθε· κἀνταῦθα καὶ οἱ ἄλλοι
[49, 25]	διὰ φυλακῆς ἀκριβοῦς ὄντα εὗρεν,	ἐκεῖθεν	μὲν ἀπετράπετο, ἐπὶ δὲ τὸν
[49, 8]	οὐκ εὐθὺς πρὸς τὸν Καίσαρα	ἦλθεν,	ἀλλ´ εἴτε δὴ διὰ τὸ
[49, 31]	καὶ παρὰ τῆς Κλεοπάτρας χρήματα	ἦλθεν,	ὥστε τοῖς τε ὁπλίταις καθ´
[49, 5]	γῆν προσέμιξε, τούτοις μὲν οὐδ´	ἐπεξῆλθεν,	ἀνταναχθεὶς δὲ καταφρονήσει τῆς τε
[49, 36]	Παννονίᾳ τῇ ἄνω καλουμένῃ προσετάχθην,	ὅθεν	ἀκριβῶς πάντα τὰ κατ´ αὐτοὺς
[49, 39]	ἐξέστη, Λούκιον Σεμπρώνιον Ἀτρατῖνον ἀντικαταστήσας·	ὅθεν	εἰσὶν οἳ τοῦτον ἀλλ´ οὐκ
[49, 31]	τὰ πεμφθέντα, προσεπέδωκε τοῖς λοιποῖς	οἴκοθεν,	τὸ μὲν ἀνάλωμα ἑαυτοῦ τὴν
[49, 27]	τρόπον τινὰ ἢ καὶ συμμαχίαν	ποθὲν	προσλαβών, ἐργάσηται, ἔπεισεν αὐτόν, ὑποπέμψας
[49, 26]	γὰρ πρῶτον, ἕως ἔτι αὐτόθεν	ποθὲν	τὴν τροφὴν ἐλάμβανον, ἐξήρκουν ἐς
[49, 23]	ἀρετὴν καὶ τὸ γένος τὸ	μητρόθεν	ἀμείνους αὐτοῦ ἦσαν, καὶ αὐτὸν
[49, 26]	μὲν γὰρ πρῶτον, ἕως ἔτι	αὐτόθεν	ποθὲν τὴν τροφὴν ἐλάμβανον, ἐξήρκουν
[49, 1]	ἐκομίζετο, ἐλπίδα οὐκ ἐλαχίστην ἔχων	ἁπανταχόθεν	πέριξ τὴν Σικελίαν περισχήσειν. αὐτός
[49, 9]	μάχης γενομένης (ὁμοιοτροπώτατα γὰρ τοῖς	πρόσθεν	ἐναυμάχησαν) ἰσορρόπῳ καὶ αὐτοὶ συστάσει
[49, 18]	καὶ τῷ Ἀντωνίῳ ἅρμα τε	ἔμπροσθεν	τοῦ βήματος καὶ εἰκόνας ἐν
[49, 22]	(τὸ γάρ τοι γένος αὐτῶν	θυμωθὲν	πικρότατόν ἐστι) πολλῷ δὲ δὴ
[49, 30]	ἰσχυρίζεται ὥστε καὶ βαδίζειν τινὰς	ἐπάνωθεν	αὐτῆς, καὶ προσέτι καὶ ἵππους
[49, 26]	ἰσχυρῶς αὐτὸν ἀπεκρούοντο, καὶ οἱ	ἔξωθεν	οὐ ῥᾳδίως αὐτῷ συνέμισγον) τῶν
[49, 37]	τῇ δὲ τοῦ Σάουου ὀλίγον	ἄπωθεν	παραρρέοντος διάκενόν τι κατελέλειπτο, ὃ
[49, 7]	γὰρ καὶ λίθοις καὶ ἀκοντίοις	πόρρωθεν	βαλλόμενοι, καὶ μηδεμίαν ἐκ χειρὸς
[49, 20]	ὑπὸ τῶν σφενδονητῶν μάλιστα ἡττήθησαν·	πόρρωθεν	γὰρ σφοδραῖς ταῖς βολαῖς ἐξικνούμενοι
[49, 6]	προσβαλόντες καὶ ἱππῆς καὶ ψιλοὶ	πόρρωθεν	(οὐ γὰρ δὴ καὶ ὁμόσε
[49, 26]	αὐτοῖς, εἰ μὲν ὀλίγοι ποι	πεμφθεῖεν,	μὴ μόνον μηδὲν φέρειν ἀλλὰ
[49, 24]	αὐτοὺς παρεσκευάζετο. ἐκεῖνόν τε οὖν	ἀφῆκεν	ὡς καὶ τὰ τῶν Πάρθων
[49, 39]	ἀργυραῖς ἁλύσεσιν· αἰσχρὸν γάρ, ὡς	ἔοικεν,	ἦν βασιλέα αὐτὸν γεγονότα σιδηραῖς
[49, 43]	τελευτήσαντος οὐδενὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ	ἔδωκεν,	ἀλλ´ ἐς τὰ τῶν Ῥωμαίων
[49, 14]	δὲ χώραν οὐ πολλῷ ὕστερον	ἔδωκεν.	ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἐξήρκεσεν ἡ
[49, 38]	τοῦ ὁμοίου τοῖς δημάρχοις ἔχειν	ἔδωκεν.	ὡρμημένου δὲ αὐτοῦ καὶ ἐς
[49, 18]	τοῖς τέκνοις ἑστιᾶσθαι ἐνταῦθ´ ἔχειν	ἔδωκεν,	ὥσπερ ποτὲ καὶ αὐτῷ ἐψήφιστο·
[49, 0]	Ἀρταουάσδην τὸν Ἀρμενίων βασιλέα ἀπατήσας	εἷλεν.	ζ. Ὡς ἡ Παύλου στοὰ
[49, 0]	Καῖσαρ Σέξτον ἐνίκησε καὶ Λέπιδον	καθεῖλεν.	β. Ὡς Οὐεντίδιος Πάκορον νικήσας
[49, 41]	παρ´ ἐκείνων τὸ κῦρος λάβῃ,	ἐπέστειλεν.	οὐ μέντοι καὶ ἐν τῷ
[49, 41]	ὅτι τι καὶ πράξειν αὐτῶν	ἔμελλεν,	ἀλλ´ ὅπως ταῖς παρ´ αὐτοῦ
[49, 19]	ἀπορρητότατα δῆθεν αὐτῷ συνειδέναι παρέξειν	ἔμελλεν.	ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἦν, φοβεῖσθαί
[49, 32]	τε παῖδας ἐξ αὐτῆς, πρεσβυτέρους	μὲν	Ἀλέξανδρον καὶ Κλεοπάτραν (καὶ δίδυμοι
[49, 20]	Κομμαγηνὴν κατέφυγον. Οὐεντίδιος δὲ τὰ	μὲν	ἄλλα τὰ ἐν τῇ Συρίᾳ
[49, 2]	μὲν πλεῖστον τοῦ χρόνου ἀποπειρώμενοι	μὲν	ἀλλήλων κατὰ τὸ ἀεὶ παρεῖκον,
[49, 23]	τῶν πρώτων ἐγκαταλιπόντας αὐτὸν τοὺς	μὲν	ἄλλοσε τοὺς δὲ καὶ πρὸς
[49, 35]	ὕστερον ἐγένετο, τότε δὲ τοὺς	μὲν	ἄλλους ἑτέροις τισὶ καταστρέψασθαι προσέταξεν,
[49, 15]	ἐκείνων ἀδυναμίαν ἐποιήσατο. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ἄλλως ἐθρυλεῖτο, τότε δὲ οἰκίαν
[49, 20]	ἱππῆς ὄντες, ἀπεώσθησαν, κἀνταῦθα ἀνδρείως	μὲν	ἀμυνόμενοι (κατάφρακτοι γὰρ οἱ πλείους
[49, 31]	προσεπέδωκε τοῖς λοιποῖς οἴκοθεν, τὸ	μὲν	ἀνάλωμα ἑαυτοῦ τὴν δὲ δὴ
[49, 26]	τῶν πολιορκησόντων καταλείπειν, καὶ πολλοὺς	μὲν	ἄνδρας ἐν τούτῳ πολλὰς δὲ
[49, 3]	οἵ τε γὰρ Σέξτειοι τοὺς	μὲν	ἄνδρας τοὺς ἐναντίους τῷ ῥοθίῳ
[49, 44]	μάχῃ ἁλόντα. κἀκ τούτου ὁ	μὲν	Ἀντώνιος τῷ τε Πολέμωνι τὴν
[49, 28]	τὰ στενόπορα αὐτῶν προκαταλαμβάνοντες τὰ	μὲν	ἀπέσκαπτον τὰ δὲ ἀπεσταύρουν, τήν
[49, 25]	φυλακῆς ἀκριβοῦς ὄντα εὗρεν, ἐκεῖθεν	μὲν	ἀπετράπετο, ἐπὶ δὲ τὸν τῶν
[49, 7]	ὁπλιτικῷ προσγενομένου σφίσιν, ὥστε τῶν	μὲν	ἀπολλυμένων οὐδένα ἔτι λόγον ἐποιοῦντο,
[49, 31]	μάλιστα αὐτοῖς συνεπέθετο. ὅθενπερ συχνῶν	μὲν	ἀπολλυμένων συχνῶν δὲ καὶ ἀπομάχων
[49, 14]	τοὺς στρατιώτας κατέστησε· καὶ τὸ	μὲν	ἀργύριον αὐτοῖς αὐτίκα, τὴν δὲ
[49, 43]	θέατρον κατὰ κορυφὴν ἔρριψε, τῷ	μὲν	ἀργύριον τῷ δὲ ἐσθῆτα τῷ
[49, 25]	δὲ ταῦτα πρᾶξαι, ὅτι ὁ	μὲν	Ἀρμένιος οὐ παρεγένετο τῇ μάχῃ,
[49, 39]	~Ἀντώνιος δὲ ἐν τούτῳ τῆς	μὲν	ἀρχῆς αὐθημερὸν ἐξέστη, Λούκιον Σεμπρώνιον
[49, 1]	τἆλλα ὑπωπτεύετο. Καῖσαρ δὲ προσήκατο	μὲν	αὐτὸν καὶ τότε ἀσμενέστατα, οὐ
[49, 6]	που καὶ ἐπᾴξειάν τισιν, ἔτρεπον	μὲν	αὐτούς, πέρα δ´ οὐ δυνάμενοι
[49, 18]	Νικομήδειαν ἀφίκετο, κἀνταῦθα καταληφθεὶς ἐπεκηρυκεύσατο	μὲν	αὐτῷ, ἅτε καὶ ἐλπίδα αὐτοῦ
[49, 26]	σφισιν οὐ πολλῷ ὕστερον τροπὴν	μὲν	αὐτῶν ἐποιήσατο· οἱ γὰρ σφενδονῆται
[49, 32]	οὕτως ἔπραξε, καὶ δυναστείας Ἀμύντᾳ	μὲν	Γαλατίας, καίπερ γραμματεῖ τοῦ Δηιοτάρου
[49, 8]	τὸ Ἀρτεμίσιον ἀφίκοντο. καὶ ὁ	μὲν	Γάλλος ἐπέρρωσε τὸν Σέξτον, ὁ
[49, 8]	αὖ ἀποκρύψασθαι ἀσφαλῶς δυνάμενος (ὕποπτον	μὲν	γὰρ ἐνόμιζεν εἰ μὴ συμβουλεύοιτό
[49, 23]	Συρίᾳ λόγου ἄξιον ἔπραξαν· Ἀντώνιος	μὲν	γὰρ ἔς τε τὴν Ἰταλίαν
[49, 6]	ἐτόλμων) ἄποροι δεινῶς ἐγίγνοντο. αὐτοὶ	μὲν	γὰρ καὶ ἐπῄεσαν ὁπότε καιρὸς
[49, 37]	καὶ ἐς πολιορκίαν κατέστησαν. εἶχον	μὲν	γὰρ καὶ τείχη ἰσχυρά, τὸ
[49, 9]	συστάσει τῆς γνώμης συνέσχοντο. μάλιστα	μὲν	γὰρ καὶ τὸν πόλεμον πάντα
[49, 31]	δόξαν τῆς Κλεοπάτρας ποιούμενος· πολλὰ	μὲν	γὰρ καὶ τοὺς φίλους ἠράνισε,
[49, 5]	ἐν τύχῃ αὐτῷ ἐχρήσατο. πλέοντα	μὲν	γὰρ οὐδ´ ἀποβαίνοντα αὐτὸν οὐδεὶς
[49, 33]	τινα τρόπον ἐξαπατῆσαι ἐπεβούλευσε. φανερῶς	μὲν	γὰρ οὐκ ὠργίζετο αὐτῷ, μὴ
[49, 19]	κάτω τοῦ ποταμοῦ χρήσωνται (τῇ	μὲν	γὰρ πεδία τοῖς πολεμίοις ἐπιτήδεια,
[49, 22]	δὴ πλείω αὐτοὶ ἔπαθον. ἑάλωσαν	μὲν	γὰρ πρότεροι μὲν οἱ ὑπὲρ
[49, 26]	δὲ καὶ αὐτὸς κολάζων. τὸ	μὲν	γὰρ πρῶτον, ἕως ἔτι αὐτόθεν
[49, 4]	ἄχθονται τῇ εὐδοξίᾳ αὐτῶν· ἡττᾶσθαι	μὲν	γάρ σφας καὶ κακῶς πράττειν
[49, 15]	ἄλλα πολλὰ αὐτῷ προσεψηφίσαντο. ἤδη	μὲν	γάρ τινες διεθρόησαν ὅτι ἐπί
[49, 41]	τε γὰρ προτέρου Καίσαρος τὴν	μὲν	γυναῖκα τὸν δὲ υἱὸν ὄντως
[49, 22]	τὰ Ἱεροσόλυμα πολιορκίᾳ κατεστρέψατο. πολλὰ	μὲν	δὴ καὶ δεινὰ καὶ οἱ
[49, 41]	αὐτοῦ παῖς ἦν, διαβάλλοι. ἐκείνοις	μὲν	δὴ ταῦτ´ ἔνειμε, τοῖς δὲ
[49, 42]	ἢ καὶ ἀπειθήσαντα μισήσωσι. ~τότε	μὲν	δὴ ταῦτά τε ἐγένετο, καὶ
[49, 43]	καταθεὶς διαρπάσαι σφίσιν ἐπέτρεψεν. Ἀγρίππας	μὲν	δὴ ταῦτά τε ἐποίει, καὶ
[49, 30]	στενῷ χωρίῳ γένωνται, ἐνελαύνεσθαι. τοιοῦτον	μὲν	δὴ τὸ σχῆμα τῆς τάξεως
[49, 23]	μετὰ τοῦτο καὶ ἀπέσφαξεν. ~ἐπὶ	μὲν	δὴ τοῦ τε Κλαυδίου τοῦ
[49, 10]	κἀν τούτῳ τῷ πόνῳ ὁ	μὲν	Δημοχάρης ἁλισκόμενος ἑαυτὸν ἀπέσφαξεν, ὁ
[49, 20]	λοιποὶ ἐνέδοσαν. καὶ αὐτῶν οἱ	μὲν	διὰ τῆς γεφύρας οἴκαδε διαφυγεῖν
[49, 42]	καὶ ἐπινίκια διεπράττοντό σφισιν, οἱ	μὲν	διὰ τοῦ Ἀντωνίου οἱ δὲ
[49, 4]	τὸν ἄνδρα τὸν σωθησόμενον τῆς	μὲν	δυσχερείας αὐτοὺς τῶν πραγμάτων ἀπαλλάττειν,
[49, 35]	τὰς οἰκίας ἐνέπρησαν, καὶ οἱ	μὲν	ἑαυτοὺς οἱ δὲ καὶ τὰς
[49, 9]	ἐπέσχον) καὶ ἡ χώρα ἡ	μὲν	ἐγγὺς αὐτῆς ὑπὸ τῶν ὡπλισμένων,
[49, 40]	σιδηραῖς δεθῆναι. ~κἀκ τούτου τοὺς	μὲν	ἐθελοντὶ τοὺς δὲ καὶ βίᾳ
[49, 31]	οὐκ ἐς μακρὰν ἐνενόει) πολλὰ	μὲν	ἐθώπευσεν αὐτόν, πολλὰ δὲ καὶ
[49, 9]	ἤλπιζον· εἰ δὲ μή, οἱ	μέν,	εἰ καὶ τότε κρατήσειαν, οὐδὲν
[49, 36]	καὶ προσαγορεύοντες συρράπτουσι. καὶ οἱ	μὲν	εἴτ´ οὖν διὰ τοῦτο εἴτε
[49, 33]	ἵνα ἀπαράσκευον αὐτὸν εὕρῃ, ἦρε	μὲν	ἐκ τῆς Αἰγύπτου, μαθὼν δὲ
[49, 12]	ἱκέτης αὐτοῦ γενέσθαι. καὶ ὁ	μὲν	ἐκ τούτου τῆς τε ἐξουσίας
[49, 1]	ταῖς λοιπαῖς ἐπιγενόμενος συχνὰς τὰς	μὲν	ἔκαυσε τὰς δ´ ἀνεδήσατο. εἰ
[49, 9]	δ´ ἡττωμένους λοιδοροῦντες, καὶ πολλὰ	μὲν	ἐκείνοις ἀντιπαρακελευόμενοι πολλὰ δὲ καὶ
[49, 12]	ἀνεσκολοπίζετο. τῶν τε πόλεων αἱ	μὲν	ἑκούσιαί οἱ προσχωρήσασαι συγγνώμης ἔτυχον,
[49, 12]	ἐν τῷ τεταγμένῳ ὄντος τὸ	μὲν	ἐλεύθερον ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος
[49, 4]	μέντοι καὶ ἐπεδίωξάν τινα, ὡς	μὲν	ἐμοὶ δοκεῖ καὶ τὸ εἰκὸς
[49, 5]	τὴν ἤπειρον ἀπεσώθη. καὶ αὐτὸς	μὲν	ἐν ἀσφαλεῖ ἦν, ὁρῶν δὲ
[49, 2]	δὲ ταῦτα ὁ Σέξτος αὐτὸς	μὲν	ἐν Μεσσήνῃ ὑφώρμει, τὸν διάπλουν
[49, 26]	τῶν δὲ δὴ σφετέρων πολλοὺς	μὲν	ἐν τῇ τῶν ἐπιτηδείων καὶ
[49, 28]	προλελοχισμένας ἰέναι ἐποίουν, ὥστε πολλοὶ	μὲν	ἐν τῷ τοιούτῳ πολλοὶ δὲ
[49, 11]	καὶ ἐσδεχθεὶς ἐς αὐτὴν τὰ	μὲν	ἐνεπίμπρη τὰ δ´ ἥρπαζεν· ἐπειδή
[49, 35]	τοὺς Ἰάπυδας ἐστράτευσε. καὶ τοὺς	μὲν	ἐντὸς τῶν ὀρῶν, οὐ πάνυ
[49, 10]	καὶ ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἱ	μὲν	ἐπαιώνισαν οἱ δὲ ὠλοφύραντο. καὶ
[49, 23]	καὶ ὁ Μοναίσης ἦν. τοῦτο	μὲν	ἐπὶ τοῦ Ἀγρίππου καὶ ἐπὶ
[49, 44]	συμμαχήσειν τε γὰρ ἀλλήλοις, ὁ	μὲν	ἐπὶ τοὺς Πάρθους ὁ δὲ
[49, 38]	τὴν Ῥώμην ἀνεκομίσθη, καὶ τὰ	μὲν	ἐπινίκια ψηφισθέντα οἱ ἀνεβάλετο, τῇ
[49, 33]	τὸν δ´ οὖν Ἀρμένιον πρότερον	μὲν	ἐς τὴν Αἴγυπτον ὡς καὶ
[49, 34]	τῇ Λιβύῃ καταστάσεως ἐδεῖτο, ἦλθε	μὲν	ἐς τὴν Σικελίαν ὡς καὶ
[49, 12]	στρατιώτας αὐτοῦ προσποιησόμενος. καὶ ἐσῆλθε	μὲν	ἐς τὸ στρατόπεδον δόξας σφίσι
[49, 33]	τοῦτο ᾐτήκει, λαβών. καὶ ὁ	μὲν	ἔτι καὶ μᾶλλον τῷ τε
[49, 15]	τῶν παίδων ἑστιᾶσθαι ἔδωκαν. ταῦτα	μὲν	εὐθύς σφισι μετὰ τὴν νίκην
[49, 12]	τὰ τοῦ Σέξτου πραξάντων οἱ	μὲν	ἱππεύοντες ἢ καὶ βουλεύοντες ἐκολάσθησαν
[49, 40]	αὐτὴν οὔτε προσεκύνησαν, καίτοι πολλὰ	μὲν	καὶ ἀναγκαζόμενοι πολλὰ δὲ καὶ
[49, 19]	ἐποίησε. Χανναῖόν τινα δυνάστην γνωρίμως	μὲν	καὶ αὐτῷ ἔχοντα, τὰ δὲ
[49, 5]	φυλακῆς ἔρημον ὄντα ᾔσθετο, τὸ	μὲν	καινὸν τοῦ πολέμου οὐ παρέλιπεν,
[49, 17]	καὶ ὅτι καὶ ἕτεροι, οἱ	μὲν	κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[49, 17]	τὸν Λέπιδον πεπολεμῶσθαι μαθών, διενοεῖτο	μὲν	κατὰ χώραν χειμάσαι· τῶν δὲ
[49, 9]	τοὺς θεοὺς ἐπιβοώμενοι, καὶ τοὺς	μὲν	κρατοῦντάς σφων ἐπαινοῦντες τοὺς δ´
[49, 1]	τὴν σύγκρουσιν ποιουμένων, ἀποστρέφειν. τοιούτοις	μὲν	λογισμοῖς ὁ Καῖσαρ ἐς τὴν
[49, 25]	Πάρθος καὶ ὁ Μῆδος ἐκεῖνον	μὲν	μάτην εἴων πονεῖσθαι (τά τε
[49, 44]	~Ἀντώνιος δὲ ἐν τούτῳ ἤλασε	μὲν	μέχρι τοῦ Ἀράξου ὡς καὶ
[49, 7]	ὅ τε γὰρ Ἀγρίππας τότε	μὲν	νικήσας τὴν ναυμαχίαν πρὸς τὴν
[49, 38]	δὲ δὴ τοὺς Δελμάτας πρότερος	μὲν	ὁ Ἀγρίππας, ἔπειτα δὲ καὶ
[49, 38]	σὺν αὐτοῖς ἐπανέστησαν. καὶ Παννονίους	μὲν	ὁ Γέμινος, καίτοι τῆς Σισκίας
[49, 6]	μένων ἐκπολιορκηθῇ, καὶ νομίσας διατρίβοντι	μέν	οἱ αὐτοῦ ταύτῃ μηδένα τῶν
[49, 22]	ἔπαθον. ἑάλωσαν μὲν γὰρ πρότεροι	μὲν	οἱ ὑπὲρ τοῦ τεμένους τοῦ
[49, 26]	προχωρεῖν ἠναγκάζοντο, συνέβαινεν αὐτοῖς, εἰ	μὲν	ὀλίγοι ποι πεμφθεῖεν, μὴ μόνον
[49, 17]	ἄλλα τε καὶ ὅτι ἀθρόοι	μὲν	ὄντες οὔτ´ ὠφελίαν τινὰ ἀλλήλοις
[49, 20]	δὲ ἐπὶ τὸν Ἀντίοχον, πρόφασιν	μὲν	ὅτι τοὺς ἱκέτας οἱ οὐκ
[49, 5]	ὁπλίταις κατὰ γῆν προσέμιξε, τούτοις	μὲν	οὐδ´ ἐπεξῆλθεν, ἀνταναχθεὶς δὲ καταφρονήσει
[49, 34]	Λιβυρνοί τε καὶ Ἰάπυδες οὐδὲν	μὲν	οὐδὲ ἐκ τοῦ πρὶν μέτριον
[49, 8]	τὸ Ἀρτεμίσιον ἀντεστρατοπεδεύσατο· καὶ μάχην	μὲν	οὐδεμίαν εὐθὺς μεγάλην ἐμαχέσαντο, ἱππομαχίας
[49, 36]	πράξαντες, ἐπὶ Παννονίους ἐπεστράτευσεν, ἔγκλημα	μὲν	οὐδὲν αὐτοῖς ἐπιφέρων (οὐδὲ γὰρ
[49, 19]	ὧν ἐποιεῖτο, ἐξ ὧν αὐτὸς	μὲν	οὐδὲν βλαβήσεσθαι, ἐκείνῳ δὲ δὴ
[49, 12]	φοβηθέντες οὖν τὴν ἅλωσιν κοινῇ	μὲν	οὐδὲν διὰ τὴν τοῦ Λεπίδου
[49, 32]	δὲ δὴ οἴκοι Ῥωμαῖοι ἠγνόουν	μὲν	οὐδὲν τῶν γεγονότων, οὐχ ὅτι
[49, 28]	διεσκέδασαν, καὶ οἱ Πάρθοι λόγον	μὲν	οὐδένα ὑπὲρ τῆς εἰρήνης αὐτῷ
[49, 28]	οὖν ἔμαθεν ὅτι ἠπάτηται, πρεσβεύσασθαι	μὲν	οὐκέτ´ ἐτόλμησεν (οὔτε γὰρ ἐπὶ
[49, 22]	λοιπῶν τὰ νομιζόμενα ποιῆσαι. ἐκείνους	μὲν	οὖν Ἡρώδῃ τινὶ ὁ Ἀντώνιος
[49, 10]	ἧττον τῶν οἰκείων ἐπαΐειν. ~τέως	μὲν	οὖν ἰσοπαλεῖς ἦσαν, οὕτω τε
[49, 42]	πολλὰ τῆς πόλεως ἐπωχέτευσεν. οὗτοι	μὲν	οὖν, καίπερ ἐξ ἰδίων χρημάτων
[49, 16]	βάθρων συγκαθέζεσθαί σφισιν ἔλαβε. ~τῷ	μὲν	οὖν Καίσαρι ταῦτα παρὰ τῆς
[49, 1]	Οὐολκάκιος Λ. υἱὸς Τοῦλλος ~Ἐν	μὲν	οὖν τῷ χειμῶνι ἐν ᾧ
[49, 14]	νῦν ἔτι καρποῦνται, ἀντέδωκε. ταῦτα	μὲν	οὖν ὕστερον ἐγένετο· τότε δὲ
[49, 31]	ἐς ἔκπληξίν σφας καθιστᾶσιν. ~ἡ	μὲν	οὖν χελώνη αὕτη τοιουτότροπός ἐστιν,
[49, 22]	εὐπρεπῶς ἀπαναστῇ, ἐποιήσατο. ἀμέλει αὐτὸς	μὲν	οὔτε ὁμήρους, πλὴν δύο καὶ
[49, 36]	ὑφ´ οὗπερ καὶ ἐγὼ ἐκείνους	μὲν	Παίονας τούτους δὲ Παννονίους, ὥσπερ
[49, 32]	ὁ δ´ Ἀρχέλαος οὗτος πρὸς	μὲν	πατρὸς ἐκ τῶν Ἀρχελάων ἐκείνων
[49, 39]	οὕτως αὐτὸν ὀψέ ποτε, τὰ	μὲν	πείθων διὰ τῶν ἑταίρων, τὰ
[49, 14]	νεμεῖν ἐπηγγείλατο, καί σφισι πᾶσι	μὲν	πεντακοσίας δραχμάς, τοῖς δὲ δὴ
[49, 20]	ἄρχοντά σφων ἀπολωλότα ᾔσθοντο, ὀλίγοι	μὲν	περὶ τοῦ σώματος αὐτοῦ προθύμως
[49, 38]	ὁ Καῖσαρ ἐπεστράτευσε. καὶ τοὺς	μὲν	πλείους σφῶν αὐτοὶ πολλὰ καὶ
[49, 2]	Μύλαις ἐκέλευσεν. οὗτοι οὖν τὸ	μὲν	πλεῖστον τοῦ χρόνου ἀποπειρώμενοι μὲν
[49, 4]	κρείττω σφῶν εἶναι, ἀλλὰ τὰ	μὲν	πλείω, ὅσα γε καὶ πρόχειρον
[49, 26]	προσέμιξε καὶ ἐκεῖνα ἐπολιόρκει, τοὺς	μὲν	πολεμίους μηδὲν μέγα λυπῶν (οἵ
[49, 13]	οἱ πλείονες) ἀλλ´ ὅτι τὸν	μὲν	πόλεμον τὸν πρὸς τὸν Ἀντώνιόν
[49, 11]	ταχέων καὶ ἐμποδὼν ἐγίγνετο, τῆς	μὲν	πόλεως ὑπεξῆλθε φοβηθείς, ἐπὶ δὲ
[49, 6]	σωθέντας περιέστελλον. κἀκ τούτου ἔπασχον	μὲν	πολλὰ καὶ δεινά, ἀντέδρων δὲ
[49, 36]	ἀγνοήσαντες Παίονάς σφας προσεῖπον, ἀρχαίου	μέν	που τοῦ προσρήματος τούτου ὄντος,
[49, 36]	οἱ δὲ δὴ Παννόνιοι νέμονται	μὲν	πρὸς τῇ Δελματίᾳ, παρ´ αὐτὸν
[49, 26]	ἀνεχώρησεν, ~ὁ δ´ Ἀντώνιος ἠπείχθη	μὲν	πρὸς τὴν πρώτην πεμφθεῖσάν οἱ
[49, 35]	μεγίστην σφῶν πόλιν, κρατυνάμενοι πολλὰς	μὲν	προσβολὰς τῶν Ῥωμαίων ἀπεκρούσαντο, πολλὰ
[49, 39]	στρατόπεδον ἐσελθεῖν. κἀνταῦθα συλλαβὼν τὰ	μὲν	πρῶτα ἄδετόν τε εἶχε, καὶ
[49, 3]	ὧν ᾤοντο εἶναι ἰδόντες, τὰ	μὲν	πρῶτα ἐταράχθησαν ὁμοίως ἀμφότεροι, καί
[49, 44]	ὥρμησεν· ὅ τε Μῆδος τὰ	μὲν	πρῶτα συμμάχοις τοῖς Ῥωμαίοις χρώμενος
[49, 37]	ὁ Καῖσαρ τότε στρατεύσας τὸ	μὲν	πρῶτον οὔτε τι ἐδῄου οὔτε
[49, 23]	τῷ δ´ ἐπιγιγνομένῳ ἔτει οἱ	μὲν	Ῥωμαῖοι οὐδὲν ἐν τῇ Συρίᾳ
[49, 8]	ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις, τῷ	μὲν	Σέξτῳ ὁ Γάλλος ὁ Τισιῆνος,
[49, 30]	τόνδε τὸν τρόπον γίγνεται. τὰ	μὲν	σκευοφόρα καὶ οἱ ψιλοὶ οἵ
[49, 25]	τοῦ Πάρθου συμμαχίᾳ ἀπηρκότα, τὰ	μὲν	σκευοφόρα καὶ τοῦ στρατοῦ μέρος
[49, 15]	ἔδοξεν, ἤγγειλαν δὲ αὐτὴν πρῶτον	μὲν	στρατιώτης τις τῶν ἐν τῇ
[49, 28]	τινῶν τόπων χωρήσειν ἔμελλον, ἐκείνων	μέν	σφας ὡς καὶ προκατειλημμένων ψευδαγγελίαις
[49, 3]	καὶ οἱ Καισάρειοι ἐς χεῖρας	μέν	σφισιν ἰόντες καὶ ἐς τὰς
[49, 17]	συνακολουθούντων οἱ ἔσεσθαι ὑποτοπήσας, προεῖπε	μέν	σφισιν ὡς διὰ πελάγους τὸν
[49, 43]	Ἀγρίππας ἑκὼν ἐγένετο, καὶ πάντα	μὲν	τὰ οἰκοδομήματα τὰ κοινὰ πάσας
[49, 30]	τετάχαται· τῶν δ´ ὁπλιτῶν οἱ	μὲν	ταῖς προμηκέσιν ἀσπίσι ταῖς κοίλαις
[49, 27]	ἐνέκειντο, καὶ τοῖς σιταγωγοῦσιν ἐπὶ	μὲν	τὰς κώμας ἀπιοῦσιν οὐκ ἠνώχλουν,
[49, 4]	ἐκείνοις φυλάττειν. ἐγὼ δὲ ὅτι	μὲν	ταῦθ´ οὕτω πέφυκε καὶ ὅτι
[49, 33]	τε Κύπρον αὐτοῖς ἐχαρίσατο. ~τότε	μὲν	ταῦτ´ ἔπραξε, τῷ δὲ ἐχομένῳ
[49, 19]	ἐπ´ αὐτῇ ἐξηκεῖτο. ~καὶ ὁ	μὲν	ταῦτα ἔπραττε, τὰ δὲ δὴ
[49, 12]	πραγμάτων ὑπεβεβλήκει) ~Καῖσαρ δὲ πρὸς	μὲν	ταῦτα οὐδὲν ἀντεῖπε, νομίσας δὲ
[49, 32]	τῶν συμμάχων ἠργυρολόγησε. ~καὶ ὁ	μὲν	ταῦτα πράξας ἐς τὴν Αἴγυπτον
[49, 22]	τοὺς Ῥωμαίους ἐχαρίσατο. καὶ ὁ	μὲν	ταῦτα πράξας ἐς τὴν Ἰταλίαν
[49, 11]	συγκαταστρεψάμενος αὐτὴν ἀντεποιεῖτο. καὶ ὁ	μὲν	ταῦτά τε τῷ Καίσαρι πέμπων
[49, 3]	μάχης μᾶλλον φοβηθέντες, καὶ ἐν	μὲν	ταύτῃ καὶ κρατῆσαι ἂν ἐλπίσαντες,
[49, 18]	δεύτερα εἶναι, ἢ καὶ γνοὺς	μὲν	τὴν ἀλήθειαν, οὐκ ἐθελήσας δὲ
[49, 24]	τὸν Φραάτην ἔπεμψε. καὶ λόγῳ	μὲν	τὴν εἰρήνην ἔπραττεν ἐπὶ τῷ
[49, 41]	τῆς Κλεοπάτρας οἱ γεγονόσι, Πτολεμαίῳ	μὲν	τήν τε Συρίαν καὶ τὰ
[49, 32]	ἐπικληθέντα, ἀνείλετο, καὶ ὅτι πολλὰ	μὲν	τῆς Ἀραβίας τῆς τε Μάλχου
[49, 44]	τινας ἀντέδοσάν σφισι, καὶ ὁ	μὲν	τῆς Ἀρμενίας τῆς νεοκτήτου τινὰ
[49, 3]	τῶν ναυτικῶν προφέροντες, καὶ τοῖς	μὲν	τό τε ὕψος τῶν σκαφῶν
[49, 6]	δουλώσεται αὐτήν, ἀνερρώσθη. ~καὶ ὁ	μὲν	τὸν Ἀγρίππαν σπουδῇ πρὸς τὴν
[49, 29]	καὶ μιᾶς ἐπικοπῆς εἶναι, τὰ	μὲν	τόξα ἀπέρριψαν καὶ ἀπὸ τῶν
[49, 14]	χρῷτο, δόγματι ὕστερον ἐβεβαιώθη. οὕτω	μὲν	τότε τοὺς στρατιώτας κατέστησε· καὶ
[49, 37]	ῥεῖθρον ἐπανέρχεται. τότε δὲ τῇ	μὲν	τοῦ Κόλοπος παρ´ αὐτὰ τὰ
[49, 14]	καὶ ἀνθρωπίνων δεῖσθαι, διῆκε πρώτους	μὲν	τοὺς ἐπὶ τὸν Ἀντώνιον πρὸς
[49, 26]	νεκρῶν οὐδένα εὗρε. καὶ κατὰ	μὲν	τοῦτ´ ἐφοβήθη, ὅτι δὲ οὐδενὶ
[49, 32]	ἐγεγέννητο. οὐ μὴν ἀλλ´ ἐπὶ	μὲν	τούτοις ἧττόν πως ὁ Ἀντώνιος
[49, 22]	τότε δὲ ὁ Ἀντώνιος προσέβαλε	μὲν	τῷ Ἀντιόχῳ, καὶ κατακλείσας αὐτὸν
[49, 21]	ἐν τῷ ἄστει Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο	μὲν	τῷ Ἀντωνίῳ ταῦτα πρός τε
[49, 3]	συμμίξαντες ἐναυμάχησαν. ἦσαν δὲ οἱ	μὲν	τῷ πλήθει τῶν νεῶν οἱ
[49, 9]	ὅθενπερ καὶ ὁ ἀγὼν ἔδοξε	μὲν	τῶν ναυμαχούντων μόνων εἶναι, τῇ
[49, 31]	τοιουτότροπός ἐστιν, Ἀντώνιος δὲ ὑπὸ	μὲν	τῶν πολεμίων οὐκετ´ οὐδὲν δεινὸν
[49, 18]	δὲ τοῦτο ὁ Ἀντώνιος εὐθὺς	μὲν	ὑπ´ ὀργῆς ἐπέστειλέ σφισιν ἵνα
[49, 1]	παρῆσαν· ὅ τε Λέπιδος ἄκων	μέν,	ὑπέσχητο δ´ οὖν αὐτῷ βοηθήσειν.
[49, 37]	τῇ πόλει οἱ ἐπιχώριοι παραυτίκα	μὲν	ὑπὸ τῶν δυνατῶν ἀναπεισθέντες ὡμολόγησάν
[49, 35]	πρὸς πάντα αὐτοὺς ἔσχε. ~τοῦτο	μὲν	ὕστερον ἐγένετο, τότε δὲ τοὺς
[49, 38]	προσηγάγετο. ~καὶ μετὰ ταῦτα ἐκεῖ	μὲν	Φούφιον Γέμινον σὺν δυνάμει τινὶ
[49, 40]	ἀλλ´ ὀνομαστί ἑ προσαγορεύσαντες δόξαν	μὲν	φρονήματος ἔλαβον, κακουχίᾳ δὲ πολλῇ
[49, 22]	Πάρθων πρῶτος Ῥωμαίων ἤγαγε. ~ταῦτα	μὲν	χρόνῳ ὕστερον ἐγένετο, τότε δὲ
[49, 10]	οἱ δὲ ὠλοφύραντο. καὶ οὗτοι	μέν,	ὡς καὶ αὐτοὶ συννενικημένοι, πρὸς
[49, 18]	ὅπλα κατάθηται, ὑποσχομένου δώσειν, ἀντέγραψε	μὲν	ὡς καὶ πεισθησόμενός οἱ, οὐ
[49, 24]	οὖν τοῦτο ὁ Ἀντώνιος ὀργὴν	μέν,	ὥσπερ εἰκός, ἐποιεῖτο, οὐ μέντοι
[49, 36]	δ´ οὖν διὰ πάντων ὧν	ἴσμεν	νομίζονται· θυμικώτατοι γὰρ καὶ φονικώτατοι,
[49, 9]	σημεῖον ἤρθη καὶ ἡ σάλπιγξ	ὑπεσήμηνεν,	ἐκεῖναί τε ἅπασαι πρὸς τῇ
[49, 26]	ποι οἱ στρατιῶται προχωρεῖν ἠναγκάζοντο,	συνέβαινεν	αὐτοῖς, εἰ μὲν ὀλίγοι ποι
[49, 22]	Σαμόσατα ἐπολιόρκει· ὡς δ´ οὐδὲν	ἐπέραινεν,	ἀλλ´ ὅ τε χρόνος ἄλλως
[49, 17]	οὐκ εὐνοϊκῶς οἱ ἐχρῆτο, οὐ	κατέμεινεν,	ἀλλὰ ἐλπίσας τὴν τοῦ Ἀντωνίου
[49, 0]	β. Ὡς Οὐεντίδιος Πάκορον νικήσας	ἀπέκτεινεν	καὶ τοὺς Πάρθους ὑπὲρ τὸν
[49, 32]	ὃν αὐτὸς βασιλέα σφῶν ἐπεποιήκει,	ἀπέκτεινεν	ὡς τὰ τοῦ Πακόρου πράξαντα)
[49, 1]	τῷ Καίσαρι ἐγένετο. τοῦτο δὲ	ἔπραξεν,	ὅτι οὔτε τῷ Λεπίδῳ πολεμῆσαι
[49, 35]	μὲν ἄλλους ἑτέροις τισὶ καταστρέψασθαι	προσέταξεν,	αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοὺς Ἰάπυδας
[49, 1]	τὸ τοῦ Ἀντωνίου ναυτικὸν ὀλιγανδροῦν	κατέταξεν,	ἔς τε Λιπάραν ἦλθε, κἀνταῦθα
[49, 22]	ἐπεπόνθει, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	ἀπέσφαξεν.	~ἐπὶ μὲν δὴ τοῦ τε
[49, 10]	ὁ μὲν Δημοχάρης ἁλισκόμενος ἑαυτὸν	ἀπέσφαξεν,	ὁ δ´ Ἀπολλοφάνης ἄθραυστον τὴν
[49, 13]	σαφῶς συνίει, ἀλλ´ οὔτοι καὶ	ὑπεῖξεν	αὐτοῖς, νομίζων μηδὲν δεῖν τὸν
[49, 15]	εὐθύς σφισι μετὰ τὴν νίκην	ἔδοξεν,	ἤγγειλαν δὲ αὐτὴν πρῶτον μὲν
[49, 41]	οὐκ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ μόνον	εἶπεν,	ἀλλὰ καὶ ἐς τὴν Ῥώμην,
[49, 14]	ἵνα γε τοὺς λοιποὺς ἐπισχῇ,	προσανεῖπεν	ὅτι οὐδενὶ ἔτ´ αὐτῶν, οὐδ´
[49, 5]	μὲν καινὸν τοῦ πολέμου οὐ	παρέλιπεν,	ἀλλ´ εὐθὺς ἐπιβὰς τῶν Ἀντωνιείων
[49, 38]	Φούφιον Γέμινον σὺν δυνάμει τινὶ	κατέλιπεν,	αὐτὸς δὲ ἐς τὴν Ῥώμην
[49, 32]	ταῦτα πράξας ἐς τὴν Αἴγυπτον	ἀπῆρεν,	οἱ δὲ δὴ οἴκοι Ῥωμαῖοι
[49, 11]	τῶν σωθεισῶν πλεούσας ἐσθέμενος, νυκτὸς	ἀπῆρεν.	οὐδὲ ἐπεδίωξέ τις αὐτόν· ἐκεῖνός
[49, 26]	μέντοι καὶ ἀξιόλογόν τι πλῆθος	ἔφθειρεν·	οἱ γὰρ βάρβαροι διὰ ταχέων
[49, 25]	ταύτῃ διὰ φυλακῆς ἀκριβοῦς ὄντα	εὗρεν,	ἐκεῖθεν μὲν ἀπετράπετο, ἐπὶ δὲ
[49, 0]	τοὺς Πάρθους ὑπὲρ τὸν Εὐφράτην	ἐξήλασεν.	γ. Ὡς Ἀντώνιος ὑπὸ Πάρθων
[49, 43]	τε γόητας ἐκ τῆς πόλεως	ἐξήλασεν·	ὑπὸ δὲ τὰς αὐτὰς ἡμέρας
[49, 43]	ἐπὶ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ κληθείσας	κατεσκεύασεν.	~Ἀντώνιος δὲ ἐν τούτῳ ἤλασε
[49, 14]	ὕστερον ἔδωκεν. ἐπειδὴ γὰρ οὐκ	ἐξήρκεσεν	ἡ ἐν τῷ δημοσίῳ ἔτι
[49, 39]	τῶν παίδων αὐτοῦ βασιλέα ἀνθείλοντο,	ἔδησεν	αὐτὸν ἀργυραῖς ἁλύσεσιν· αἰσχρὸν γάρ,
[49, 25]	ἐπικουρῆσαι τοῖς Ῥωμαίοις οὔτε τοῦτ´	ἐποίησεν	οὔτε πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀφίκετο,
[49, 43]	πανηγύρεσιν, ἃς πολλὰς καὶ παντοδαπὰς	ἐποίησεν	ὥστε καὶ τοὺς τῶν βουλευτῶν
[49, 20]	αὐτῷ τῇ Κυρηστικῇ γενομένῳ συμβαλὼν	ἐνίκησεν.	ἐπειδὴ γὰρ οὔτε τὸν ποταμὸν
[49, 21]	νικητήρια ἑορτάσαι ὥσπερ καὶ μόνος	ἐνίκησεν	(ὁ γὰρ Ἀντώνιος προαπώλετο) καὶ
[49, 16]	τότε καὶ ἔπειτα ἐπὶ πολὺ	διῴκησεν.	~ὁ δὲ δὴ Σέξτος ἔκ
[49, 28]	τῶν σπονδῶν διαμαρτίας ἐμβαλεῖν οὐκ	ἠθέλησεν)	ἐπειχθῆναι δέ, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐξανειστήκει,
[49, 38]	λοιποῖς ὁ Ταῦρος ὁ Στατίλιος	ἐπολέμησεν.	~Ἀντώνιος δὲ ἐν τούτῳ τῆς
[49, 28]	ὅτι ἠπάτηται, πρεσβεύσασθαι μὲν οὐκέτ´	ἐτόλμησεν	(οὔτε γὰρ ἐπὶ μετρίοις τισὶ
[49, 44]	ἐπὶ τῷ τοῦ Καίσαρος πολέμῳ	ὥρμησεν·	ὅ τε Μῆδος τὰ μὲν
[49, 12]	ἐπ´ αὐτὸν μετ´ ὀλίγων τινῶν	ὥρμησεν	ὡς καὶ ἐκεῖνόν τε ἐκ
[49, 21]	μόνον οὐχ ἥσθη ἀλλὰ καὶ	ἐφθόνησεν,	ὅτι ἔδοξέ τι καθ´ ἑαυτὸν
[49, 2]	μήτ´ ἀναχθῆναί τις αὐτῶν ἠθέλησε,	κατεφρόνησεν	αὐτῶν, καὶ ἐπανελθὼν παρεσκευάζετο ὡς
[49, 23]	τῆς τοῦ Ἀντιόχου θυγατρὸς γεγεννημένους	ἐδολοφόνησεν,	ὅτι καὶ τὴν ἀρετὴν καὶ
[49, 33]	ὑπάτευσαν, στρατεῦσαι ἐπὶ τὸν Ἀρμένιον	ἐπεχείρησεν,	ἐλπίδα τοῦ Μήδου οὐκ ἐλαχίστην
[49, 31]	δὲ δὴ τοῦ ψύχους ἰσχυρῶς	ἐταλαιπώρησεν·	χειμών τε γὰρ ἤδη ἦν,
[49, 25]	ἀφίκετο, ἀλλ´ ἐς τὴν οἰκείαν	ἀνεχώρησεν,	~ὁ δ´ Ἀντώνιος ἠπείχθη μὲν
[49, 7]	ἐκεῖνον ἥξειν ἐφοβήθη καὶ σπουδῇ	προανεχώρησεν,	ὥστε καὶ σκεύη τινὰ καὶ
[49, 33]	τῆς Ῥώμης ἀφικνεῖσθαι, οὐκέτι περαιτέρω	προεχώρησεν	ἀλλὰ ἀνεκομίσθη, καίτοι καὶ παραυτίκα
[49, 13]	οὐ μὴν οὐδὲ τοῦτό σφισι	προυχώρησεν·	ὁ γὰρ Καῖσαρ, εἰ καὶ
[49, 41]	νικησάντων δὲ ἐν τούτῳ ἐκείνων,	ἀντεπεκράτησεν	ὁ Καῖσαρ μηδὲν τῶν περὶ
[49, 22]	ἐπιφανῶν, οὔτε τὰ χρήματα ἃ	ᾔτησεν	ἔλαβε, τῷ δ´ Ἀντιόχῳ θάνατον
[49, 19]	ἐς τὴν Συρίαν ἐμβάλλειν μαθὼν	ἔδεισεν,	ἐπειδὴ μήτε αἱ πόλεις πω
[49, 24]	ὅ τι οὐκ ἐπαγγελλόμενος, καὶ	ἔπεισεν	αὐτὸν ἐπαναχωρῆσαι. γνοὺς οὖν τοῦτο
[49, 27]	καὶ συμμαχίαν ποθὲν προσλαβών, ἐργάσηται,	ἔπεισεν	αὐτόν, ὑποπέμψας τινάς, ἐπικηρυκεύσασθαί οἱ
[49, 34]	ἠθέλησαν, ἐς ἕν σφας στρατόπεδον	κατεχώρισεν,	ἵν´ ἰδίᾳ καὶ καθ´ ἑαυτοὺς
[49, 27]	τοῖς τε πεμφθεῖσιν ὑπ´ αὐτοῦ	ἐχρημάτισεν	ἐπί τε χρυσοῦ δίφρου καθήμενος
[49, 16]	ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων ἐνδύεσθαι	ἐκέλευσεν·	ἤδη γάρ τινες καὶ τῶν
[49, 2]	Ἀγρίππᾳ Δημοχάρην ἀνθορμεῖν ἐν Μύλαις	ἐκέλευσεν.	οὗτοι οὖν τὸ μὲν πλεῖστον
[49, 31]	τιμωρήσασθαι ἐπιθυμῶν, καὶ ὑπῆλθε καὶ	ἐθεράπευσεν,	ἵνα τά τε ἐπιτήδεια καὶ
[49, 31]	ἐς μακρὰν ἐνενόει) πολλὰ μὲν	ἐθώπευσεν	αὐτόν, πολλὰ δὲ καὶ καθυπέσχετο
[49, 36]	μηδὲν ἀξιόλογον πράξαντες, ἐπὶ Παννονίους	ἐπεστράτευσεν,	ἔγκλημα μὲν οὐδὲν αὐτοῖς ἐπιφέρων
[49, 20]	τὰ χρήματα ἃ πάμπολλα εἶχεν,	ἐπεστράτευσεν.	~ἐνταῦθα δὲ ἤδη αὐτῷ ὄντι
[49, 42]	καὶ ἐπὶ πολλὰ τῆς πόλεως	ἐπωχέτευσεν.	οὗτοι μὲν οὖν, καίπερ ἐξ
[49, 5]	γὰρ οὐδ´ ἀποβαίνοντα αὐτὸν οὐδεὶς	ἐκώλυσεν,	ἀλλὰ καὶ πάνυ καθ´ ἡσυχίαν
[49, 20]	οὔτε τὸν ποταμὸν διαβῆναί σφας	ἐκώλυσεν	οὔτ´ αὖ διαβᾶσιν εὐθὺς ἐπέθετο,
[49, 33]	ἐπεὶ δ´ ὑποτοπήσας τοῦτ´ οὐχ	ὑπήκουσεν,	ἕτερόν τινα τρόπον ἐξαπατῆσαι ἐπεβούλευσε.
[49, 15]	ἐώνητο, ἐδημοσίωσε καὶ τῷ Ἀπόλλωνι	ἱέρωσεν,	ἐπειδὴ κεραυνὸς ἐς αὐτὸν ἐγκατέσκηψε.
[49, 42]	τέλεσιν ἐξῳκοδόμησε κἀν τῇ ὑπατείᾳ	καθιέρωσεν·	ὑπάτευσε γὰρ ἐν μέρει τοῦ
[49, 24]	καὶ λόγῳ μὲν τὴν εἰρήνην	ἔπραττεν	ἐπὶ τῷ τά τε σημεῖα
[49, 8]	καὶ ὁ Ἀγρίππας ἅμα ἐπιπλέων	ἀπεσάλευεν·	ὁ γὰρ Σέξτος πολὺ ταῖς
[49, 32]	ἐμεγαλοφρονεῖτο) κακῶς παρὰ τοῖς πολίταις	ἤκουεν·	ἐπὶ δὲ δὴ τῇ Κλεοπάτρᾳ
[49, 32]	τὸ ἐναντιώτατον, ὡς καὶ εὐπραγῶν,	ἔγραφεν)	ἀλλ´ ὅτι ἥ τε φήμη
[49, 20]	διὰ τὰ χρήματα ἃ πάμπολλα	εἶχεν,	ἐπεστράτευσεν. ~ἐνταῦθα δὲ ἤδη αὐτῷ
[49, 25]	πρὸς τὴν Ἀρμενίαν εὐθὺς ὥσπερ	εἶχεν	ἐχώρησε, καὶ μαθὼν ἐνταῦθα τὸν
[49, 8]	τινα ἐλπίδα ἐν ταύταις μᾶλλον	εἶχεν.	~ὡς οὖν τό τε σημεῖον
[49, 27]	πολιορκεῖν δοκῶν τὰ τῶν πολιορκουμένων	ἔπασχεν·	οἵ τε γὰρ ἐν τῷ
[49, 19]	Ἀντωνίου τῶν τε βαρβάρων ὧδε	ἔσχεν.	ὁ Οὐεντίδιος ὁ Πούπλιος τὸν
[49, 19]	μακροτέραν τῆς ἑτέρας οὖσαν τραπεὶς	παρέσχεν	οἱ καιρὸν τὰς δυνάμεις ἀθροῖσαι.
[49, 40]	βίᾳ λαβὼν πᾶσαν τὴν Ἀρμενίαν	κατέσχεν·	ὁ γὰρ Ἀρτάξης ἐπειδὴ συμβαλών
[49, 26]	ὅτι δὲ οὐδενὶ τῶν βαρβάρων	ἐνέτυχεν,	ὑπετόπησέ τε ἀπεληλυθέναι ποι αὐτοὺς
[49, 20]	ὁ Πάκορος πεσὼν πλεῖστον αὐτοὺς	ἔβλαψεν·	ὡς γὰρ τάχιστα τὸν ἄρχοντά
[49, 43]	τὰ τῶν Ῥωμαίων ἔθνη αὐτὴν	ἐσέγραψεν.	ἐπειδή τε οἱ Δελμάται παντελῶς
[49, 43]	τὸ μέσον καταθεὶς διαρπάσαι σφίσιν	ἐπέτρεψεν.	Ἀγρίππας μὲν δὴ ταῦτά τε
[49, 18]	δὲ ταῦτα ὁ Ἀντώνιος οὐκ	ἀνέστρεψεν,	ἀλλὰ τό τε ναυτικὸν καὶ
[49, 39]	ἁλύσεσιν· αἰσχρὸν γάρ, ὡς ἔοικεν,	ἦν	βασιλέα αὐτὸν γεγονότα σιδηραῖς δεθῆναι.
[49, 41]	ἀλλ´ οὐ γνήσιος αὐτοῦ παῖς	ἦν,	διαβάλλοι. ἐκείνοις μὲν δὴ ταῦτ´
[49, 32]	ἐκείνων τῶν τοῖς Ῥωμαίοις ἀντιπολεμησάντων	ἦν,	ἐκ δὲ μητρὸς ἑταίρας Γλαφύρας
[49, 4]	εἰ πάνυ ἐβούλετο, οἷός τε	ἦν	ἐπισπέσθαι σφίσιν. ~ἐν ᾧ δ´
[49, 21]	νόμου, ὅτι ἡ στρατηγία ἐκείνου	ἦν,	ἐψηφίσαντο δὲ καὶ τῷ Οὐεντιδίῳ,
[49, 31]	ἐταλαιπώρησεν· χειμών τε γὰρ ἤδη	ἦν,	καὶ ἡ Ἀρμενία ἡ ἐν
[49, 25]	(τά τε γὰρ τείχη ἰσχυρὰ	ἦν	καὶ συχνοὶ ἀπ´ αὐτῶν ἠμύνοντο)
[49, 5]	καὶ αὐτὸς μὲν ἐν ἀσφαλεῖ	ἦν,	ὁρῶν δὲ τὸ στράτευμα ἐν
[49, 23]	ἐν οἷς καὶ ὁ Μοναίσης	ἦν.	τοῦτο μὲν ἐπὶ τοῦ Ἀγρίππου
[49, 19]	παρέξειν ἔμελλεν. ἐπειδή τε ἐνταῦθα	ἦν,	φοβεῖσθαί τε ἐπλάσατο μή πως
[49, 28]	ἔγνω. καὶ ἑτέραν τινὰ ὁδόν	(ἣν	γὰρ ἦλθον, ἀποκεκλεῖσθαί σφισι παντελῶς
[49, 18]	ἐλπίδα αὐτοῦ ἐκ τῆς εὐεργεσίας	ἣν	εὐηργέτητο ἔχων· ὡς δὲ ἐκεῖνος
[49, 14]	τήν τε χώραν τὴν Κνωσίαν,	ἣν	καὶ νῦν ἔτι καρποῦνται, ἀντέδωκε.
[49, 19]	αὐτοῦ προσεξηπάτησε· τὴν γὰρ πεδιάδα,	ἣν	προσεποιεῖτο ὁ Οὐεντίδιος μὴ βούλεσθαι
[49, 19]	τοιόνδε τι ἔς τε τὴν	διατριβὴν	αὐτοῦ καὶ ἐς τὴν βραδυτῆτα
[49, 4]	αὐτοὺς ἐδύναντο, καὶ ἐς τὴν	γῆν,	βράχη ὧν ἄπειροι ἦσαν ἔχουσαν,
[49, 10]	ἐκπίπτοντας τῶν ἡττωμένων ἐς τὴν	γῆν	ἐξεδέχετο, καὶ ἐς αὐτὴν τὴν
[49, 29]	σφων τὰ ἀριστερὰ πρὸς τὴν	γῆν	ἤρεισαν. νομίσαντες οὖν αὐτοὺς οἱ
[49, 5]	ἅμα καὶ τοῖς ὁπλίταις κατὰ	γῆν	προσέμιξε, τούτοις μὲν οὐδ´ ἐπεξῆλθεν,
[49, 8]	ἔκρινε τοῦτο, αὐτός τε κατὰ	γῆν	τὸν στρατὸν ἐξάγων πρὸ τοῦ
[49, 7]	βαλλόμενοι, καὶ μηδεμίαν ἐκ χειρὸς	πληγὴν	ὑπομένοντες, πολλαχῇ τε καὶ οὐ
[49, 23]	καὶ τὸν φθόνον τήν τε	ὀργὴν	αὐτοῦ φοβούμενος, διετέλεσε διασκοπῶν οὐχ
[49, 24]	γνοὺς οὖν τοῦτο ὁ Ἀντώνιος	ὀργὴν	μέν, ὥσπερ εἰκός, ἐποιεῖτο, οὐ
[49, 3]	πρύμναν ἐκρούσαντο· ἔπειτα δὲ τὴν	φυγὴν	τῆς μάχης μᾶλλον φοβηθέντες, καὶ
[49, 0]	Παννονίους κατεστρέψατο. ε. Ὡς Ἀντώνιος	Ἀρταουάσδην	τὸν Ἀρμενίων βασιλέα ἀπατήσας εἷλεν.
[49, 25]	δὲ τὸν τῶν Μήδων βασιλέα	Ἀρταουάσδην	τῷ τῆς Ἀρμενίας τῆς μείζονος
[49, 36]	οἷα μηδὲν ἄξιον τοῦ καλῶς	ζῆν	ἔχοντες, εἰσί. ταῦτα δὲ οὐκ
[49, 32]	Ἀρχελάῳ δὲ Καππαδοκίας, ἐκβαλὼν τὸν	Ἀριαράθην.	ὁ δ´ Ἀρχέλαος οὗτος πρὸς
[49, 38]	τρωθῆναι καὶ τῶν στρατιωτῶν τισι	κριθὴν	ἀντὶ τοῦ σίτου δοθῆναι, καὶ
[49, 27]	διὰ ταῦτα ὁ Ἀντώνιος καὶ	κριθὴν	πᾶσιν αὐτοῖς ἀντὶ τοῦ σίτου
[49, 36]	τῇ Παννονίᾳ τῇ ἄνω καλουμένῃ	προσετάχθην,	ὅθεν ἀκριβῶς πάντα τὰ κατ´
[49, 22]	τοσοῦτόν γε τῆς θρησκείας αὐτοῖς	περιῆν	ὥστε τοὺς προτέρους τοὺς μετὰ
[49, 17]	αὐτοὺς τήν τε σκευὴν τὴν	στρατηγικὴν	ἀπεδύσατο, καὶ εἰπὼν ἄλλα τε
[49, 11]	πέμπων τινὰς ἐπεκάλει, καὶ ἐς	δίκην	αὐτὸν προυκαλεῖτο (εἶχε δὲ τάς
[49, 15]	μὲν εὐθύς σφισι μετὰ τὴν	νίκην	ἔδοξεν, ἤγγειλαν δὲ αὐτὴν πρῶτον
[49, 4]	ὅσα γε καὶ πρόχειρον τὴν	νίκην	ἔχει, αὐτοὶ δι´ ἑαυτῶν ποιοῦνται,
[49, 18]	τὸ ἐπίφθονον πρός τε τὴν	νίκην	καὶ πρὸς τὰ ψηφισθέντα ἐπ´
[49, 8]	καὶ μάχην μὲν οὐδεμίαν εὐθὺς	μεγάλην	ἐμαχέσαντο, ἱππομαχίας δέ τινας βραχείας
[49, 20]	ἐπὶ πρᾳότητι ὑπερηγάπων) ῥᾳδίως, τὴν	κεφαλὴν	αὐτοῦ κατὰ τὰς πόλεις περιπέμψας,
[49, 41]	τὴν Αἴγυπτον τήν τε Κύπρον,	ἄλλην	διανομήν τινα ποιησάμενος, ἔδωκε· τοῦ
[49, 40]	τὴν Αἴγυπτον ἀνεκομίσθη, τήν τε	ἄλλην	λείαν πολλὴν καὶ τὸν Ἀρμένιον
[49, 14]	δημοσίῳ ἔτι τότε οὖσα, προσεξεπρίατο	ἄλλην	τε καὶ παρὰ Καμπανῶν τῶν
[49, 33]	λαφύρων πολλὰ παρ´ αὐτοῦ μήτ´	ἄλλην	τινὰ τιμὴν λαβεῖν, καὶ τὸν
[49, 40]	ἀνεκομίσθη, τήν τε ἄλλην λείαν	πολλὴν	καὶ τὸν Ἀρμένιον μετά τε
[49, 30]	ὑπεραίρουσιν, ὥστε μήτ´ ἄλλο τι	πλὴν	ἀσπίδων διὰ πάσης ὁμοίως τῆς
[49, 22]	ἀμέλει αὐτὸς μὲν οὔτε ὁμήρους,	πλὴν	δύο καὶ τούτων οὐκ ἐπιφανῶν,
[49, 36]	ἥκουσιν· οὐκ ἔλαιον, οὐκ οἶνον,	πλὴν	ἐλαχίστου καὶ τούτου κακίστου, γεωργοῦσιν,
[49, 10]	(πρὸς γὰρ τοῦ Καίσαρος διώλλυντο)	πλὴν	ὀλίγων, ὅσοι ἐς τὴν Μεσσήνην
[49, 12]	ἱππεύοντες ἢ καὶ βουλεύοντες ἐκολάσθησαν	πλὴν	ὀλίγων, τοῦ δὲ ἐν τῷ
[49, 25]	πορείᾳ καὶ κεκμηκότι προσπεσόντες πάντας,	πλὴν	τοῦ Πολέμωνος τοῦ ἐν τῷ
[49, 14]	τοῖς τε ἀφειμένοις, οὐ πᾶσι,	πλὴν	τῶν προτέρων, ἀλλὰ τοῖς ἀξιωτάτοις,
[49, 39]	ἐπειδή τε οὐκ ἀφίκετο τὴν	ἐπιβουλὴν	ὑποπτεύσας, τόν τε Δέλλιον αὖθις
[49, 32]	μητρὸς ἑταίρας Γλαφύρας ἐγεγέννητο. οὐ	μὴν	ἀλλ´ ἐπὶ μὲν τούτοις ἧττόν
[49, 40]	ἐπὶ δίφρου ἐπιχρύσου. οἵ γε	μὴν	βάρβαροι οὔθ´ ἱκέτευσαν αὐτὴν οὔτε
[49, 21]	δι´ αὐτὸν λαβών. οἵ γε	μὴν	ἐν τῷ ἄστει Ῥωμαῖοι ἐψηφίσαντο
[49, 4]	Ἀγρίππας ἐπεμελεῖτο αὐτῶν οἶδα, οὐ	μὴν	ἔν γε τῷ τότε παρόντι
[49, 5]	νεῶν πρὸς Ταυρομένιον ἐπεραιώθη, οὐ	μὴν	καὶ ἐν τύχῃ αὐτῷ ἐχρήσατο.
[49, 13]	αὐτὸν ἀπειλοῦντες λήψεσθαι προσεδόκων. οὐ	μὴν	οὐδὲ τοῦτό σφισι προυχώρησεν· ὁ
[49, 17]	διὰ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	μνήμην	καὶ δεξαμένων καὶ κατεχόντων, ἐπειδὴ
[49, 33]	παρ´ αὐτοῦ μήτ´ ἄλλην τινὰ	τιμὴν	λαβεῖν, καὶ τὸν Ἀρμένιον τιμωρήσασθαι
[49, 41]	Αἴγυπτον τήν τε Κύπρον, ἄλλην	διανομήν	τινα ποιησάμενος, ἔδωκε· τοῦ τε
[49, 12]	πράξειν· ὡς δ´ οὐδὲν κατὰ	γνώμην	αὐτοῖς ἔλεγε, παρωξύνθησαν καὶ ἐπέθεντο
[49, 17]	Ἀσίαν μετὰ τῶν λοιπῶν ἐπεραιώθη,	γνώμην	ἔχων πρὸς τὸν Ἀντώνιον εὐθὺς
[49, 13]	μηδὲν δεῖν τὸν ἄρχοντα παρὰ	γνώμην	ὑπὸ τῆς τῶν στρατιωτῶν βίας
[49, 38]	κατέλιπεν, αὐτὸς δὲ ἐς τὴν	Ῥώμην	ἀνεκομίσθη, καὶ τὰ μὲν ἐπινίκια
[49, 41]	εἶπεν, ἀλλὰ καὶ ἐς τὴν	Ῥώμην,	ἵνα καὶ παρ´ ἐκείνων τὸ
[49, 3]	διέκπλοι ἀνέφερον, πρός τε τὴν	ῥώμην	τῶν τοῦ Καίσαρος ἐπιβατῶν ἡ
[49, 15]	αὐτῇ καὶ πεμφθέντες ἐς τὴν	Ῥώμην	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος. ἐπεὶ δὲ
[49, 15]	καὶ τὴν τοῦ Λεπίδου ἱερωσύνην	διδομένην	οἱ οὐκ ἔλαβεν (οὐδὲ γὰρ
[49, 21]	τὴν ἐπὶ τοῦ Κράσσου σφίσι	γενομένην	ἱκανώτατα τοῖς Πάρθοις διὰ τοῦ
[49, 42]	καὶ τὴν στοὰν τὴν Παύλου	καλουμένην	Αἰμίλιος Λέπιδος Παῦλος ἰδίοις τέλεσιν
[49, 42]	τὴν τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ γενεθλίῳ	τελουμένην	οἱ ὕπατοι ἐποίησαν· ἔν τε
[49, 20]	πρὸς τὸν Ἀντίοχον ἐς τὴν	Κομμαγηνὴν	κατέφυγον. Οὐεντίδιος δὲ τὰ μὲν
[49, 27]	καταδραμὼν αὐτοὺς πολλὰ τέλος τὴν	εἰρήνην,	ἄν γε παραχρῆμα ἀποστρατοπεδεύσωνται, δώσειν
[49, 24]	ἔπεμψε. καὶ λόγῳ μὲν τὴν	εἰρήνην	ἔπραττεν ἐπὶ τῷ τά τε
[49, 32]	Παλαιστίνης, Κρήτης τέ τινα καὶ	Κυρήνην	τήν τε Κύπρον αὐτοῖς ἐχαρίσατο.
[49, 41]	δὲ τὴν Λιβύην τὴν περὶ	Κυρήνην,	τῷ τε ἀδελφῷ αὐτῶν Ἀλεξάνδρῳ
[49, 10]	καὶ αὐτοὶ συννενικημένοι, πρὸς τὴν	Μεσσήνην	εὐθὺς ἀπεχώρησαν· ὁ δὲ δὴ
[49, 7]	τόν τε Σέξτον ἐς τὴν	Μεσσήνην	πεφευγότα καὶ τὸν Δημοχάρην ἄλλοσέ
[49, 10]	πλὴν ὀλίγων, ὅσοι ἐς τὴν	Μεσσήνην	προκατέφυγον. κἀν τούτῳ τῷ πόνῳ
[49, 5]	ὁ Σέξτος ἔς τε τὴν	Μεσσήνην	σπουδῇ ἀφίκετο, καὶ μαθὼν παρόντα
[49, 41]	ἐκκλησίᾳ παρεκαθίσατο, δημηγορήσας τέ τινα	ἐκείνην	τε βασιλίδα βασιλέων καὶ τὸν
[49, 44]	τε ἅμα ὕπατον καὶ παύσας	(συνῆν	γὰρ αὐτῷ) ἔς τε τὴν
[49, 15]	κατέλυσε, καὶ τὴν τοῦ Λεπίδου	ἱερωσύνην	διδομένην οἱ οὐκ ἔλαβεν (οὐδὲ
[49, 14]	τῶν ἐν τῇ Καπύῃ οἰκούντων	συχνήν	(καὶ γὰρ ἐποίκων ἡ πόλις
[49, 29]	πυκνοῖς τοξεύμασι βαλλόμενοι τήν τε	χελώνην	ἐξαπιναίως συνασπίσαντες ἐποίησαν καὶ τὰ
[49, 44]	τούς τε Πάρθους καὶ τὸν	Ἀρτάξην	ἐπελθόντας οἱ ἐνίκησε, τοῦ δ´
[49, 39]	καὶ οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες	Ἀρτάξην	τὸν πρεσβύτατον τῶν παίδων αὐτοῦ
[49, 15]	οἱ οὐκ ἔλαβεν (οὐδὲ γὰρ	ἐξῆν	ζῶντά τινα ἀφελέσθαι) καὶ ἄλλα
[49, 44]	ὁ δὲ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ	Ἰωτάπην	ὡς καὶ τῷ Ἀλεξάνδρῳ συνοικήσουσαν,
[49, 18]	τάς τε ναῦς καὶ τὴν	λοιπὴν	δύναμιν αὐτοῦ προπαραλάβῃ, τῆς τε
[49, 2]	καὶ ἐπὶ τὰς Μύλας πρὸς	κατασκοπὴν	τοῦ τῶν ἐναντίων πλήθους ὥρμησε.
[49, 26]	συμβαλών σφισιν οὐ πολλῷ ὕστερον	τροπὴν	μὲν αὐτῶν ἐποιήσατο· οἱ γὰρ
[49, 8]	σῖτος οὔτε χρήματα τῷ Σέξτῳ	ὑπῆν,	ἐξ ὧν ἤλπιζεν αὐτὸν ἀμαχεὶ
[49, 7]	τὴν Μεσσήνην πεφευγότα καὶ τὸν	Δημοχάρην	ἄλλοσέ ποι ἀπεληλυθότα, ἐπεραιώθη ἐς
[49, 2]	αὐτοῦ τηρῶν, τῷ δ´ Ἀγρίππᾳ	Δημοχάρην	ἀνθορμεῖν ἐν Μύλαις ἐκέλευσεν. οὗτοι
[49, 3]	ἀλλήλων καὶ ἐλαττούμενοι οἷς εἶπον,	ἴσην	τὴν ἰσχὺν ἐκ τοῦ τῶν
[49, 24]	ἐποιεῖτο, οὐ μέντοι ἀπέκτεινε τὸν	Μοναίσην,	καίπερ ἐν τῇ αὐτοῦ ἐπικρατείᾳ
[49, 40]	τῇ Ἀρμενίᾳ κατέλιπε καὶ ἐς	τὴν	Αἴγυπτον ἀνεκομίσθη, τήν τε ἄλλην
[49, 32]	ὁ μὲν ταῦτα πράξας ἐς	τὴν	Αἴγυπτον ἀπῆρεν, οἱ δὲ δὴ
[49, 18]	συμφορῶν αὐτοῦ, καὶ ἐπειδὴ πρὸς	τὴν	Αἴγυπτον αὐτίκα ἀπῆρε, καταφρονήσας τῶν
[49, 41]	καλεῖσθαι ἐκέλευσε. καὶ αὐτοῖς καὶ	τὴν	Αἴγυπτον τήν τε Κύπρον, ἄλλην
[49, 33]	οὖν Ἀρμένιον πρότερον μὲν ἐς	τὴν	Αἴγυπτον ὡς καὶ φίλον, καὶ
[49, 15]	τοῦ Λεπίδου διαβολῇ, καὶ ὥστε	τὴν	αἰτίαν τῶν πρότερον ἀδίκως γενομένων
[49, 35]	βούλεσθαι ἐπλάσαντο, καὶ φρουροὺς ἐς	τὴν	ἄκραν ἐσδεξάμενοι ἐκείνους τε τῆς
[49, 24]	προσηγάγετο, καὶ μετ´ αὐτοῦ ἐς	τὴν	Ἀλβανίδα τὴν ὅμορον ἐμβαλών, καὶ
[49, 40]	ἐν ἐπινικίοις τισὶν ἐς {τε}	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν προπέμψας αὐτὸς ἐφ´ ἅρματος
[49, 32]	ἀλλ´ ὅτι ἥ τε φήμη	τὴν	ἀλήθειαν ἐσήγγελλε, καὶ ὁ Καῖσαρ
[49, 18]	εἶναι, ἢ καὶ γνοὺς μὲν	τὴν	ἀλήθειαν, οὐκ ἐθελήσας δὲ αὐτῇ
[49, 16]	πολίτας ἐποιήσατο, τήν τε ἐσθῆτα	τὴν	ἁλουργῆ μηδένα ἄλλον ἔξω τῶν
[49, 12]	τὸ τάφρευμα ἐπολιόρκει. φοβηθέντες οὖν	τὴν	ἅλωσιν κοινῇ μὲν οὐδὲν διὰ
[49, 34]	ἐκακούργουν· τότε δὲ φανερῶς πρὸς	τὴν	ἀπουσίαν αὐτοῦ ἐπανέστησαν. δι´ οὖν
[49, 23]	θυγατρὸς γεγεννημένους ἐδολοφόνησεν, ὅτι καὶ	τὴν	ἀρετὴν καὶ τὸ γένος τὸ
[49, 28]	δέ, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐξανειστήκει, ἐς	τὴν	Ἀρμενίαν ἔγνω. καὶ ἑτέραν τινὰ
[49, 25]	ἐχθρῷ ὄντι, πεισθεὶς στρατεῦσαι πρὸς	τὴν	Ἀρμενίαν εὐθὺς ὥσπερ εἶχεν ἐχώρησε,
[49, 40]	δὲ καὶ βίᾳ λαβὼν πᾶσαν	τὴν	Ἀρμενίαν κατέσχεν· ὁ γὰρ Ἀρτάξης
[49, 31]	ταλαιπωρήσειν ἔμελλον (ὑποστρέψαι γὰρ ἐς	τὴν	Ἀρμενίαν οὐκ ἐς μακρὰν ἐνενόει)
[49, 43]	τε Λούκιός τις Ἀσέλλιος στρατηγῶν	τὴν	ἀρχὴν διὰ μακρὰν ἀρρωστίαν ἀφεῖναι
[49, 23]	τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν λοιπῶν παίδων	τὴν	ἀρχὴν ζῶν ἔτ´ ἐνεχείρισε, καὶ
[49, 22]	ἀφωρμήθη, Γάιος δὲ δὴ Σόσσιος	τὴν	ἀρχὴν τῆς τε Συρίας καὶ
[49, 17]	ἄλλων ἄλλοσε ἀποχωρησάντων, αὐτὸς ἐς	τὴν	Ἀσίαν μετὰ τῶν λοιπῶν ἐπεραιώθη,
[49, 43]	τοῦ τε Βόκχου τελευτήσαντος οὐδενὶ	τὴν	βασιλείαν αὐτοῦ ἔδωκεν, ἀλλ´ ἐς
[49, 19]	τὴν διατριβὴν αὐτοῦ καὶ ἐς	τὴν	βραδυτῆτα τῆς στρατιᾶς ἐποίησε. Χανναῖόν
[49, 38]	ὡρμημένου δὲ αὐτοῦ καὶ ἐς	τὴν	Βρεττανίαν κατὰ τὸν τοῦ πατρὸς
[49, 38]	στρατεῦσαι, καὶ ἤδη καὶ ἐς	τὴν	Γαλατίαν μετὰ τὸν χειμῶνα ἐν
[49, 19]	τὸν Πάκορον δι´ αὐτοῦ προσεξηπάτησε·	τὴν	γὰρ πεδιάδα, ἣν προσεποιεῖτο ὁ
[49, 43]	δόγμα ἐγένετο μηδένα τῶν ἐς	τὴν	γερουσίαν τελούντων ἐπὶ λῃστείᾳ κρίνεσθαι,
[49, 4]	καταλαβεῖν αὐτοὺς ἐδύναντο, καὶ ἐς	τὴν	γῆν, βράχη ὧν ἄπειροι ἦσαν
[49, 10]	τε ἐκπίπτοντας τῶν ἡττωμένων ἐς	τὴν	γῆν ἐξεδέχετο, καὶ ἐς αὐτὴν
[49, 29]	γόνατά σφων τὰ ἀριστερὰ πρὸς	τὴν	γῆν ἤρεισαν. νομίσαντες οὖν αὐτοὺς
[49, 4]	δυσχερείας αὐτοὺς τῶν πραγμάτων ἀπαλλάττειν,	τὴν	δὲ δὴ κατόρθωσίν σφων ἐκείνοις
[49, 31]	οἴκοθεν, τὸ μὲν ἀνάλωμα ἑαυτοῦ	τὴν	δὲ δὴ τῆς χάριτος δόξαν
[49, 14]	τὸ μὲν ἀργύριον αὐτοῖς αὐτίκα,	τὴν	δὲ χώραν οὐ πολλῷ ὕστερον
[49, 19]	καὶ τοιόνδε τι ἔς τε	τὴν	διατριβὴν αὐτοῦ καὶ ἐς τὴν
[49, 17]	οὔτε λήσουσι, σκεδασθέντες δὲ ῥᾴω	τὴν	διάφευξιν ποιήσονται, παρῄνεσέ σφισιν ἰδίᾳ
[49, 17]	τε τῆς Μεσσήνης ἐξαναχθεὶς καὶ	τὴν	δίωξιν φοβηθείς, προδοσίαν τέ τινα
[49, 4]	μέντοι καὶ παντελῶς τι καταπράξαντας	τὴν	δόξαν αὐτοὺς λαβεῖν αἱροῦνται. δεῖν
[49, 9]	ἀλλὰ καὶ πρός γε τὴν	τῶν	δρωμένων ὄψιν καὶ αὐτοὶ τρόπον
[49, 27]	καὶ καταδραμὼν αὐτοὺς πολλὰ τέλος	τὴν	εἰρήνην, ἄν γε παραχρῆμα ἀποστρατοπεδεύσωνται,
[49, 24]	Φραάτην ἔπεμψε. καὶ λόγῳ μὲν	τὴν	εἰρήνην ἔπραττεν ἐπὶ τῷ τά
[49, 41]	ὄντως γεγονέναι ἔλεγε, καὶ ἐς	τὴν	ἐκείνου δὴ χάριν ταῦτα ποιεῖν
[49, 15]	ἐδύνατο, χάριν τινὰ ἑαυτοῦ ἀζήμιον	τὴν	ἐκείνων ἀδυναμίαν ἐποιήσατο. ἀλλὰ ταῦτα
[49, 44]	τε τὴν Ἰωνίαν καὶ ἐς	τὴν	Ἑλλάδα ἐπὶ τῷ τοῦ Καίσαρος
[49, 36]	αὐτῶν, οἶδα· μετὰ γάρ τοι	τὴν	ἐν τῇ Ἀφρικῇ ἡγεμονίαν τῇ
[49, 21]	Οὐεντιδίῳ, ἅτε καὶ τὴν συμφορὰν	τὴν	ἐπὶ τοῦ Κράσσου σφίσι γενομένην
[49, 39]	μετεπέμψατο. ἐπειδή τε οὐκ ἀφίκετο	τὴν	ἐπιβουλὴν ὑποπτεύσας, τόν τε Δέλλιον
[49, 6]	μὲν τὸν Ἀγρίππαν σπουδῇ πρὸς	τὴν	ἐπικουρίαν αὐτῶν μετεπέμπετο, ἐκεῖνοι δὲ
[49, 18]	τήν τε ἄδειαν αὐτῷ καὶ	τὴν	εὔνοιαν, ἂν τὰ ὅπλα κατάθηται,
[49, 5]	ὄντας διαφυγεῖν, ἀλλ´ ἀγαπητῶς ἐς	τὴν	ἤπειρον ἀπεσώθη. καὶ αὐτὸς μὲν
[49, 1]	καὶ τὰς ναῦς καταλιπὼν ἐς	τὴν	ἤπειρον ἐκομίσθη, ἵνα καὶ τὸν
[49, 10]	γῆν ἐξεδέχετο, καὶ ἐς αὐτὴν	τὴν	θάλασσαν ἐπεσβαίνων πάντα τὰ σκάφη
[49, 3]	ἐγίγνοντο, ἐκπηδώντων δὲ αὐτῶν ἐς	τὴν	θάλασσαν ὁπότε βαπτίζοιντο, καὶ ἑτέρων
[49, 9]	αὐτῆς τῆς ῥαχίας παρετάξατο, ὥστε	τὴν	θέαν ἀξιολογωτάτην γενέσθαι. ἥ τε
[49, 44]	νεοκτήτου τινὰ ἔλαβεν, ὁ δὲ	τὴν	θυγατέρα αὐτοῦ Ἰωτάπην ὡς καὶ
[49, 3]	καὶ ἐλαττούμενοι οἷς εἶπον, ἴσην	τὴν	ἰσχὺν ἐκ τοῦ τῶν ὑπαρχόντων
[49, 23]	Ἀντώνιος μὲν γὰρ ἔς τε	τὴν	Ἰταλίαν ἀφικνούμενος καὶ ἐκεῖσε αὖθις
[49, 22]	ὁ μὲν ταῦτα πράξας ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἀφωρμήθη, Γάιος δὲ δὴ
[49, 1]	ἐκ τῶν Βαιῶν καὶ παρὰ	τὴν	Ἰταλίαν ἐκομίζετο, ἐλπίδα οὐκ ἐλαχίστην
[49, 17]	αὐτῶν ἐφέπωνται, προδεικνύουσι, παρά τε	τὴν	Ἰταλίαν παρέπλευσε, καὶ διαβαλὼν ἐπὶ
[49, 44]	(συνῆν γὰρ αὐτῷ) ἔς τε	τὴν	Ἰωνίαν καὶ ἐς τὴν Ἑλλάδα
[49, 31]	καὶ ἀπομάχων γιγνομένων, οὐκ ἤνεγκε	τὴν	καθ´ ἕκαστον αὐτῶν πύστιν, ἀλλὰ
[49, 20]	καὶ ἐπὶ πρᾳότητι ὑπερηγάπων) ῥᾳδίως,	τὴν	κεφαλὴν αὐτοῦ κατὰ τὰς πόλεις
[49, 41]	τούς τε Ἀλεξανδρέας εἱστίασε, καὶ	τὴν	Κλεοπάτραν τούς τε παῖδας αὐτῆς
[49, 14]	πάντων ἀγάλλονται, τήν τε χώραν	τὴν	Κνωσίαν, ἣν καὶ νῦν ἔτι
[49, 20]	καὶ πρὸς τὸν Ἀντίοχον ἐς	τὴν	Κομμαγηνὴν κατέφυγον. Οὐεντίδιος δὲ τὰ
[49, 26]	ὥστε καὶ τὴν προσεδρείαν καὶ	τὴν	λῆψιν αὐτῆς ἀσφαλῆ ποιεῖσθαι· ἐπεὶ
[49, 14]	ἐν τῇ Σικελίᾳ διῴκησε, καὶ	τὴν	Λιβύην ἑκατέραν ἀμαχεὶ διὰ Στατιλίου
[49, 41]	τοῦ Ἑλλησπόντου πάντα, Κλεοπάτρᾳ δὲ	τὴν	Λιβύην τὴν περὶ Κυρήνην, τῷ
[49, 7]	μὲν νικήσας τὴν ναυμαχίαν πρὸς	τὴν	Λιπάραν ἀνέπλευσε, μαθὼν δὲ τόν
[49, 18]	μὴ τάς τε ναῦς καὶ	τὴν	λοιπὴν δύναμιν αὐτοῦ προπαραλάβῃ, τῆς
[49, 27]	Ἀντώνιος, καὶ φοβηθείς τε ἅμα	τὴν	μεγαλαυχίαν αὐτοῦ, καὶ πιστεύσας ὅτι,
[49, 35]	ἀταλαιπώρως ἐχειρώσατο. τὸ γὰρ Μέτουλον,	τὴν	μεγίστην σφῶν πόλιν, κρατυνάμενοι πολλὰς
[49, 41]	τοῦ τε γὰρ προτέρου Καίσαρος	τὴν	μὲν γυναῖκα τὸν δὲ υἱὸν
[49, 18]	ταύτας τε κατέκαυσε καὶ ἐς	τὴν	μεσόγειαν ὥρμησε. καὶ αὐτὸν ἐπιδιώξαντες
[49, 10]	ὡς καὶ αὐτοὶ συννενικημένοι, πρὸς	τὴν	Μεσσήνην εὐθὺς ἀπεχώρησαν· ὁ δὲ
[49, 7]	δὲ τόν τε Σέξτον ἐς	τὴν	Μεσσήνην πεφευγότα καὶ τὸν Δημοχάρην
[49, 10]	διώλλυντο) πλὴν ὀλίγων, ὅσοι ἐς	τὴν	Μεσσήνην προκατέφυγον. κἀν τούτῳ τῷ
[49, 5]	καὶ ὁ Σέξτος ἔς τε	τὴν	Μεσσήνην σπουδῇ ἀφίκετο, καὶ μαθὼν
[49, 33]	τῷ Πολέμωνι μισθὸν τῆς κηρυκείας	τὴν	μικροτέραν Ἀρμενίαν μετὰ ταῦτα δοῦναι.
[49, 44]	μὲν Ἀντώνιος τῷ τε Πολέμωνι	τὴν	μικροτέραν Ἀρμενίαν, ὥσπερ εἶπον, χαρισάμενος,
[49, 14]	τοὺς ἐπὶ τὸν Ἀντώνιον πρὸς	τὴν	Μούτιναν στρατεύσαντας αὐτῷ, ἔπειτα δὲ
[49, 7]	γὰρ Ἀγρίππας τότε μὲν νικήσας	τὴν	ναυμαχίαν πρὸς τὴν Λιπάραν ἀνέπλευσε,
[49, 10]	ἀπέσφαξεν, ὁ δ´ Ἀπολλοφάνης ἄθραυστον	τὴν	ναῦν ἔχων καὶ δυνηθεὶς ἂν
[49, 27]	τε χρυσοῦ δίφρου καθήμενος καὶ	τὴν	νευρὰν τοῦ τόξου ψάλλων, καὶ
[49, 15]	ταῦτα μὲν εὐθύς σφισι μετὰ	τὴν	νίκην ἔδοξεν, ἤγγειλαν δὲ αὐτὴν
[49, 4]	πλείω, ὅσα γε καὶ πρόχειρον	τὴν	νίκην ἔχει, αὐτοὶ δι´ ἑαυτῶν
[49, 18]	ἑαυτοῦ τὸ ἐπίφθονον πρός τε	τὴν	νίκην καὶ πρὸς τὰ ψηφισθέντα
[49, 39]	ὑπέσχετο. καὶ τέλος ἔς τε	τὴν	Νικόπολιν τὴν τοῦ Πομπηίου αἰφνίδιον
[49, 25]	τὸν Ἀντώνιον ἀφίκετο, ἀλλ´ ἐς	τὴν	οἰκείαν ἀνεχώρησεν, ~ὁ δ´ Ἀντώνιος
[49, 33]	Αἰγύπτου, μαθὼν δὲ καθ´ ὁδὸν	τὴν	Ὀκταουίαν ἀπὸ τῆς Ῥώμης ἀφικνεῖσθαι,
[49, 12]	τὸ στρατόπεδον δόξας σφίσι διὰ	τὴν	ὀλιγότητα τῶν συνακολουθούντων οἱ εἰρηνικόν
[49, 24]	μετ´ αὐτοῦ ἐς τὴν Ἀλβανίδα	τὴν	ὅμορον ἐμβαλών, καὶ ἐκείνους τόν
[49, 9]	ναυσὶν ὄντες προθυμότερον ἐς τὴν	τῶν	ὁρώντων σφᾶς ἐπίδειξιν ἡμιλλῶντο, καὶ
[49, 13]	γὰρ οὐκ ὀλίγοι ὄντες πρὸς	τὴν	ὄψιν τοῦ πλήθους σφῶν ἐθρασύνοντο,
[49, 42]	δὴ ταῦτά τε ἐγένετο, καὶ	τὴν	πανήγυριν τὴν τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ
[49, 24]	ἔδωκε, καὶ προσέτι καὶ τὴν	τῶν	Πάρθων βασιλείαν ὑπέσχετο. πραττόντων δὲ
[49, 42]	γεγονότες, ἦρξαν. καὶ τὴν στοὰν	τὴν	Παύλου καλουμένην Αἰμίλιος Λέπιδος Παῦλος
[49, 17]	ἀνέλαβε, καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ	τὴν	περαίαν καταληψόμενος. ~κἀν τούτῳ τοῦ
[49, 41]	πάντα, Κλεοπάτρᾳ δὲ τὴν Λιβύην	τὴν	περὶ Κυρήνην, τῷ τε ἀδελφῷ
[49, 37]	αὐτοῦ ἐμβάλλει καὶ νῦν πᾶσαν	τὴν	πόλιν ἐγκεκύκλωται, Τιβερίου τάφρῳ τινὶ
[49, 27]	σπείσεται, ἀπανέστη, μηδὲν τῶν ἐς	τὴν	πολιορκίαν παρεσκευασμένων ὡς καὶ ἐν
[49, 26]	ἐξήρκουν ἐς ἀμφότερα, ὥστε καὶ	τὴν	προσεδρείαν καὶ τὴν λῆψιν αὐτῆς
[49, 26]	δ´ Ἀντώνιος ἠπείχθη μὲν πρὸς	τὴν	πρώτην πεμφθεῖσάν οἱ ὑπὸ τοῦ
[49, 11]	ἄλλα ἀπῄτει ὅσα αὐτῷ κατὰ	τὴν	πρώτην σφῶν συνωμοσίαν ἐδέδοτο, καὶ
[49, 38]	τινὶ κατέλιπεν, αὐτὸς δὲ ἐς	τὴν	Ῥώμην ἀνεκομίσθη, καὶ τὰ μὲν
[49, 41]	μόνον εἶπεν, ἀλλὰ καὶ ἐς	τὴν	Ῥώμην, ἵνα καὶ παρ´ ἐκείνων
[49, 3]	τε διέκπλοι ἀνέφερον, πρός τε	τὴν	ῥώμην τῶν τοῦ Καίσαρος ἐπιβατῶν
[49, 15]	ἐν αὐτῇ καὶ πεμφθέντες ἐς	τὴν	Ῥώμην ὑπὸ τοῦ Καίσαρος. ἐπεὶ
[49, 1]	μὲν λογισμοῖς ὁ Καῖσαρ ἐς	τὴν	Σικελίαν ἠπείγετο. καὶ αὐτῷ τὸ
[49, 7]	ἄλλοσέ ποι ἀπεληλυθότα, ἐπεραιώθη ἐς	τὴν	Σικελίαν καὶ καταλαβὼν τάς τε
[49, 8]	~τῷ δ´ οὖν Καίσαρι ἐς	τὴν	Σικελίαν μετὰ τοῦτ´ ἐλθόντι ὁ
[49, 1]	ἵνα καὶ τὸν πεζὸν ἐς	τὴν	Σικελίαν, ὅταν καιρὸς γένηται, περαιώσῃ.
[49, 1]	οὐκ ἐλαχίστην ἔχων ἁπανταχόθεν πέριξ	τὴν	Σικελίαν περισχήσειν. αὐτός τε γὰρ
[49, 34]	καταστάσεως ἐδεῖτο, ἦλθε μὲν ἐς	τὴν	Σικελίαν ὡς καὶ ἐκεῖσε πλευσούμενος,
[49, 42]	ἐκ βουλευτῶν γεγονότες, ἦρξαν. καὶ	τὴν	στοὰν τὴν Παύλου καλουμένην Αἰμίλιος
[49, 17]	οὖν αὐτοὺς τήν τε σκευὴν	τὴν	στρατηγικὴν ἀπεδύσατο, καὶ εἰπὼν ἄλλα
[49, 1]	ἐμβόλους αὐτῶν, ἅτε καὶ βιαιοτέραν	τὴν	σύγκρουσιν ποιουμένων, ἀποστρέφειν. τοιούτοις μὲν
[49, 21]	καὶ τῷ Οὐεντιδίῳ, ἅτε καὶ	τὴν	συμφορὰν τὴν ἐπὶ τοῦ Κράσσου
[49, 19]	ἐπλάσατο μή πως οἱ βάρβαροι	τὴν	συνήθη σφίσι διάβασιν τοῦ Εὐφράτου,
[49, 19]	στράτευμά τε ἀθροίζειν καὶ ἐς	τὴν	Συρίαν ἐμβάλλειν μαθὼν ἔδεισεν, ἐπειδὴ
[49, 38]	τοῦ σίτου δοθῆναι, καὶ ἑτέρους	τὴν	τάξιν ἐκλιπόντας δεκατευθῆναι, κατεστρέψαντο, τοῖς
[49, 18]	πραττόμενα ὑπ´ αὐτοῦ μαθόντος, καὶ	τήν	τε ἄδειαν αὐτῷ καὶ τὴν
[49, 40]	καὶ ἐς τὴν Αἴγυπτον ἀνεκομίσθη,	τήν	τε ἄλλην λείαν πολλὴν καὶ
[49, 41]	τῷ τε ἀδελφῷ αὐτῶν Ἀλεξάνδρῳ	τήν	τε Ἀρμενίαν καὶ τἆλλα τὰ
[49, 34]	τῆς στρατείας ἔπαυσε. καὶ οὕτω	τήν	τε ἑαυτῶν ἀσθένειαν ἅμα καὶ
[49, 16]	καὶ τοὺς Οὐτικησίους πολίτας ἐποιήσατο,	τήν	τε ἐσθῆτα τὴν ἁλουργῆ μηδένα
[49, 39]	ὅτι ἀπονώτατα τὸν Ἀρμένιον τιμωρήσηται,	τήν	τε θυγατέρα αὐτοῦ ὡς καὶ
[49, 11]	παρόντα φυγεῖν ἐβουλεύσατο, καὶ παραλαβὼν	τήν	τε θυγατέρα καὶ ἄλλους, τά
[49, 41]	καὶ αὐτοῖς καὶ τὴν Αἴγυπτον	τήν	τε Κύπρον, ἄλλην διανομήν τινα
[49, 32]	Κρήτης τέ τινα καὶ Κυρήνην	τήν	τε Κύπρον αὐτοῖς ἐχαρίσατο. ~τότε
[49, 23]	διὰ τοῦτο καὶ τὸν φθόνον	τήν	τε ὀργὴν αὐτοῦ φοβούμενος, διετέλεσε
[49, 15]	ἐπειδὴ κεραυνὸς ἐς αὐτὸν ἐγκατέσκηψε.	τήν	τε οὖν οἰκίαν αὐτῷ ἐψηφίσαντο,
[49, 17]	αὐτῷ συνεγένοντο. συγκαλέσας οὖν αὐτοὺς	τήν	τε σκευὴν τὴν στρατηγικὴν ἀπεδύσατο,
[49, 34]	ἐς τοὺς Ῥωμαίους ἔπρασσον, ἀλλὰ	τήν	τε συντέλειαν τῶν φόρων ἐξέλιπον
[49, 41]	Κλεοπάτρας οἱ γεγονόσι, Πτολεμαίῳ μὲν	τήν	τε Συρίαν καὶ τὰ ἐντὸς
[49, 28]	μὲν ἀπέσκαπτον τὰ δὲ ἀπεσταύρουν,	τήν	τε ὑδρείαν πανταχοῦ ἐδυσχέραινον καὶ
[49, 43]	ἐδόθη. ὁ δ´ οὖν Καῖσαρ	τήν	τε ὑπατείαν (ἦρξε γὰρ μετὰ
[49, 29]	ἐνέδραν καὶ πυκνοῖς τοξεύμασι βαλλόμενοι	τήν	τε χελώνην ἐξαπιναίως συνασπίσαντες ἐποίησαν
[49, 37]	πρὸς Σισκίαν ἐλύπησαν, ὠργίσθη καὶ	τήν	τε χώραν σφῶν ἔκαιε καὶ
[49, 14]	τὰ μάλιστα διὰ πάντων ἀγάλλονται,	τήν	τε χώραν τὴν Κνωσίαν, ἣν
[49, 42]	τε ἐγένετο, καὶ τὴν πανήγυριν	τὴν	τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ γενεθλίῳ τελουμένην
[49, 24]	ἵνα ἀπαράσκευον τὸν βασιλέα διὰ	τὴν	τῆς συμβάσεως ἐλπίδα λάβῃ, ἔργῳ
[49, 30]	ἐστί, καὶ διὰ τοῦτο καὶ	τὴν	τῆς χελώνης ἐπίκλησιν, πρός τε
[49, 17]	ἐχρῆτο, οὐ κατέμεινεν, ἀλλὰ ἐλπίσας	τὴν	τοῦ Ἀντωνίου ἀρχὴν διαδέξεσθαι, ὅτι
[49, 12]	ἅλωσιν κοινῇ μὲν οὐδὲν διὰ	τὴν	τοῦ Λεπίδου αἰδῶ ἐνεόχμωσαν, ἰδίᾳ
[49, 15]	τέλη τέ τινα κατέλυσε, καὶ	τὴν	τοῦ Λεπίδου ἱερωσύνην διδομένην οἱ
[49, 40]	δὲ ταῦτα, καὶ τῷ υἱεῖ	τὴν	τοῦ Μήδου θυγατέρα, ὅπως ἔτι
[49, 22]	τῶν στρατιωτῶν ἀλλοτρίως οἱ διὰ	τὴν	τοῦ Οὐεντιδίου ἀτιμίαν ἔχειν ὑπώπτευσε,
[49, 17]	καὶ ἕτεροι, οἱ μὲν κατὰ	τὴν	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ δόξαν οἱ
[49, 17]	δὲ Λεσβίων προθυμότατα αὐτὸν διὰ	τὴν	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μνήμην καὶ
[49, 20]	ἐν τῇ Συρίᾳ μετέωρα πρὸς	τὴν	τοῦ πολέμου ἔκβασιν γιγνόμενα (τὸν
[49, 39]	τέλος ἔς τε τὴν Νικόπολιν	τὴν	τοῦ Πομπηίου αἰφνίδιον ἅμα τῷ
[49, 43]	καὶ τοὺς τῶν βουλευτῶν παῖδας	τὴν	Τροίαν ἱππεῦσαι, ἐμισθώσατο, ἵνα μηδεὶς
[49, 7]	τῷ ἐρύματι καταλιπεῖν, ἐξ ὧν	τὴν	τροφὴν ἄφθονον οἱ περὶ τὸν
[49, 26]	πρῶτον, ἕως ἔτι αὐτόθεν ποθὲν	τὴν	τροφὴν ἐλάμβανον, ἐξήρκουν ἐς ἀμφότερα,
[49, 7]	καταλαβὼν τάς τε Μύλας καὶ	τὴν	Τυνδαρίδα σῖτόν τέ σφισι καὶ
[49, 9]	ἀλλήλων, ἀλλὰ καὶ πρός γε	τὴν	τῶν δρωμένων ὄψιν καὶ αὐτοὶ
[49, 9]	ταῖς ναυσὶν ὄντες προθυμότερον ἐς	τὴν	τῶν ὁρώντων σφᾶς ἐπίδειξιν ἡμιλλῶντο,
[49, 24]	νέμεσθαι ἔδωκε, καὶ προσέτι καὶ	τὴν	τῶν Πάρθων βασιλείαν ὑπέσχετο. πραττόντων
[49, 29]	Ῥωμαῖοι πᾶσάν τε ἀπὸ παραγγέλσεως	τὴν	φάλαγγα ἅμα ἀνέπτυξαν, καὶ τοῖς
[49, 18]	τούτῳ τοῦ Ἀντωνίου ἔς τε	τὴν	φιλίαν ἀποσωθέντος καὶ τὰ πραττόμενα
[49, 3]	καὶ πρύμναν ἐκρούσαντο· ἔπειτα δὲ	τὴν	φυγὴν τῆς μάχης μᾶλλον φοβηθέντες,
[49, 33]	ἔχων, ὅτι πρός τε τὸν	Φραάτην	ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ μήτε τῶν
[49, 24]	πρέσβεις μετ´ αὐτοῦ πρὸς τὸν	Φραάτην	ἔπεμψε. καὶ λόγῳ μὲν τὴν
[49, 13]	τι τις ἐπόθει. ἐπειδή τε	μάτην	ἐθρύλουν (ὁ γὰρ Καῖσαρ, ἅτε
[49, 25]	καὶ ὁ Μῆδος ἐκεῖνον μὲν	μάτην	εἴων πονεῖσθαι (τά τε γὰρ
[49, 31]	χειμῶνι, ἐδύναντο, καὶ ἅμα καὶ	μάτην	ταλαιπωρήσειν ἔμελλον (ὑποστρέψαι γὰρ ἐς
[49, 24]	ποιήσῃ, σφετερίσασθαι προσεδόκησε, καί τινα	ἀπάτην	ἐπ´ αὐτοὺς παρεσκευάζετο. ἐκεῖνόν τε
[49, 0]	καὶ τοὺς Πάρθους ὑπὲρ τὸν	Εὐφράτην	ἐξήλασεν. γ. Ὡς Ἀντώνιος ὑπὸ
[49, 9]	ῥαχίας παρετάξατο, ὥστε τὴν θέαν	ἀξιολογωτάτην	γενέσθαι. ἥ τε γὰρ θάλασσα
[49, 23]	γεγεννημένους ἐδολοφόνησεν, ὅτι καὶ τὴν	ἀρετὴν	καὶ τὸ γένος τὸ μητρόθεν
[49, 19]	τῆς στρατιᾶς ἐποίησε. Χανναῖόν τινα	δυνάστην	γνωρίμως μὲν καὶ αὐτῷ ἔχοντα,
[49, 35]	ἐχειρώσατο. τὸ γὰρ Μέτουλον, τὴν	μεγίστην	σφῶν πόλιν, κρατυνάμενοι πολλὰς μὲν
[49, 1]	τὴν Ἰταλίαν ἐκομίζετο, ἐλπίδα οὐκ	ἐλαχίστην	ἔχων ἁπανταχόθεν πέριξ τὴν Σικελίαν
[49, 33]	ἐπεχείρησεν, ἐλπίδα τοῦ Μήδου οὐκ	ἐλαχίστην	ἔχων, ὅτι πρός τε τὸν
[49, 42]	καὶ ἐμετρίαζον· ἄλλοι δὲ καὶ	ἐλαχίστην	τινὰ ἀρχὴν ἔχοντες καὶ ἐπινίκια
[49, 5]	μάντεσιν, εἰποῦσίν οἱ ὅτι δουλώσεται	αὐτήν,	ἀνερρώσθη. ~καὶ ὁ μὲν τὸν
[49, 23]	ἔτ´ ἐνεχείρισε, καὶ ὃς παραλαβὼν	αὐτὴν	ἀνοσιώτατος ἀνθρώπων ἐγένετο· τούς τε
[49, 11]	τῆς Σικελίας ὡς καὶ συγκαταστρεψάμενος	αὐτὴν	ἀντεποιεῖτο. καὶ ὁ μὲν ταῦτά
[49, 27]	Φραάτης μὴ καὶ κακόν τι	αὐτὴν	ἐν τῷ χρόνῳ, ἤτοι καθ´
[49, 43]	ἐς τὰ τῶν Ῥωμαίων ἔθνη	αὐτὴν	ἐσέγραψεν. ἐπειδή τε οἱ Δελμάται
[49, 11]	πάντας, ἐπειδὴ καὶ πρώτως ἐς	αὐτὴν	ἐσεληλύθει καί τινα καὶ ἐλπίδα
[49, 40]	γε μὴν βάρβαροι οὔθ´ ἱκέτευσαν	αὐτὴν	οὔτε προσεκύνησαν, καίτοι πολλὰ μὲν
[49, 15]	τὴν νίκην ἔδοξεν, ἤγγειλαν δὲ	αὐτὴν	πρῶτον μὲν στρατιώτης τις τῶν
[49, 11]	Μεσσήνῃ προσέπεσε, καὶ ἐσδεχθεὶς ἐς	αὐτὴν	τὰ μὲν ἐνεπίμπρη τὰ δ´
[49, 10]	τὴν γῆν ἐξεδέχετο, καὶ ἐς	αὐτὴν	τὴν θάλασσαν ἐπεσβαίνων πάντα τὰ
[49, 26]	Ἀντώνιος ἠπείχθη μὲν πρὸς τὴν	πρώτην	πεμφθεῖσάν οἱ ὑπὸ τοῦ Στατιανοῦ
[49, 11]	ἀπῄτει ὅσα αὐτῷ κατὰ τὴν	πρώτην	σφῶν συνωμοσίαν ἐδέδοτο, καὶ τῆς
[49, 14]	τῇ Σικελίᾳ διῴκησε, καὶ τὴν	Λιβύην	ἑκατέραν ἀμαχεὶ διὰ Στατιλίου Ταύρου
[49, 41]	Ἑλλησπόντου πάντα, Κλεοπάτρᾳ δὲ τὴν	Λιβύην	τὴν περὶ Κυρήνην, τῷ τε
[49, 17]	συγκαλέσας οὖν αὐτοὺς τήν τε	σκευὴν	τὴν στρατηγικὴν ἀπεδύσατο, καὶ εἰπὼν
[49, 7]	ἐρύματι καταλιπεῖν, ἐξ ὧν τὴν	τροφὴν	ἄφθονον οἱ περὶ τὸν Κορνουφίκιον
[49, 26]	ἕως ἔτι αὐτόθεν ποθὲν τὴν	τροφὴν	ἐλάμβανον, ἐξήρκουν ἐς ἀμφότερα, ὥστε
[49, 43]	τινα ἐς τὸ θέατρον κατὰ	κορυφὴν	ἔρριψε, τῷ μὲν ἀργύριον τῷ
[49, 8]	περὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἀντεστρατοπεδεύσατο· καὶ	μάχην	μὲν οὐδεμίαν εὐθὺς μεγάλην ἐμαχέσαντο,
[49, 43]	Λούκιός τις Ἀσέλλιος στρατηγῶν τὴν	ἀρχὴν	διὰ μακρὰν ἀρρωστίαν ἀφεῖναι ἠθέλησε,
[49, 17]	ἀλλὰ ἐλπίσας τὴν τοῦ Ἀντωνίου	ἀρχὴν	διαδέξεσθαι, ὅτι τε ἐκ τῆς
[49, 42]	ἄλλοι δὲ καὶ ἐλαχίστην τινὰ	ἀρχὴν	ἔχοντες καὶ ἐπινίκια διεπράττοντό σφισιν,
[49, 23]	πρεσβυτάτῳ τῶν λοιπῶν παίδων τὴν	ἀρχὴν	ζῶν ἔτ´ ἐνεχείρισε, καὶ ὃς
[49, 22]	Γάιος δὲ δὴ Σόσσιος τὴν	ἀρχὴν	τῆς τε Συρίας καὶ τῆς
[49, 28]	ἐξέτριβον· καὶ εἴγε που κατὰ	τύχην	δι´ ἐπιτηδειοτέρων τινῶν τόπων χωρήσειν
[49, 17]	κἀνταῦθα καὶ οἱ ἄλλοι κατὰ	τύχην	ὑπὸ χειμῶνος ἐκπεσόντες αὖθις αὐτῷ
[49, 4]	τι καταπράξαντας τὴν δόξαν αὐτοὺς	λαβεῖν	αἱροῦνται. δεῖν οὖν παρῄνει τὸν
[49, 21]	παραλόγου ἅμα τῆς τύχης μείζω	λαβεῖν·	ἐν γὰρ τοῖς τοῦ Πομπηίου
[49, 33]	αὐτοῦ μήτ´ ἄλλην τινὰ τιμὴν	λαβεῖν,	καὶ τὸν Ἀρμένιον τιμωρήσασθαι τῆς
[49, 4]	τὸ εἰκὸς συμβάλλεται, ὅτι μήτε	καταλαβεῖν	αὐτοὺς ἐδύναντο, καὶ ἐς τὴν
[49, 15]	δὲ ὅτι, ἐπειδὴ μηδένα τρόπον	ἀπολαβεῖν	τὰ ὀφειλόμενα ἐδύνατο, χάριν τινὰ
[49, 2]	συνιεὶς ὅτι οὐ συμφέρει οἱ	διατρίβειν	(οἱ γὰρ τοῦ Σέξτου, ἅτε
[49, 1]	ὥστε ἐπιβάτας τε πλείστους ὅσους	ἄγειν	(καὶ γὰρ πύργους ἔφερον, ὅπως
[49, 8]	ἑαυτὸν ἐκεῖνος πονοῖτο, εἴτε καὶ	ἀπαγαγεῖν	τὸν Σέξτον ἀπ´ αὐτοῦ βουληθείς,
[49, 4]	ἀντιπάλους ἡγεῖτο. καὶ γὰρ εἰώθει	λέγειν	πρὸς τοὺς πάνυ ἑταίρους ὅτι
[49, 43]	ἐς τὸ ἔπειτα ἄδειά τισι	κακουργεῖν	ἐδόθη. ὁ δ´ οὖν Καῖσαρ
[49, 11]	ὁ Σέξτος ἀπογνοὺς τὰ παρόντα	φυγεῖν	ἐβουλεύσατο, καὶ παραλαβὼν τήν τε
[49, 10]	ναῦν ἔχων καὶ δυνηθεὶς ἂν	φυγεῖν	προσεχώρησε τῷ Καίσαρι. τὸ δ´
[49, 5]	τοὺς ἐν τῇ Σικελίᾳ ὄντας	διαφυγεῖν,	ἀλλ´ ἀγαπητῶς ἐς τὴν ἤπειρον
[49, 20]	μὲν διὰ τῆς γεφύρας οἴκαδε	διαφυγεῖν	ἐθελήσαντες οὐκ ἠδυνήθησαν, ἀλλὰ προκαταληφθέντες
[49, 4]	τὴν δόξαν αὐτοὺς λαβεῖν αἱροῦνται.	δεῖν	οὖν παρῄνει τὸν ἄνδρα τὸν
[49, 13]	καὶ ὑπεῖξεν αὐτοῖς, νομίζων μηδὲν	δεῖν	τὸν ἄρχοντα παρὰ γνώμην ὑπὸ
[49, 2]	καὶ ἐπειδὴ μήτε πάντας αὐτοὺς	ἰδεῖν	ἠδυνήθη μήτ´ ἀναχθῆναί τις αὐτῶν
[49, 10]	καὶ τοῖς σώμασιν ὡς καὶ	ἰδεῖν	καὶ νοῆσαι δυναμένοις σφίσιν ἐνεδείκνυντο·
[49, 2]	τῇ οἰκείᾳ ναυλοχοῦντες, οὐδὲν ἐδέοντο	σπεύδειν)	τάς τε ἀρίστας τῶν νεῶν
[49, 30]	(καὶ γὰρ καὶ οἱ ἵπποι	ὀκλάζειν	καὶ κατακλίνεσθαι διδάσκονται) κἀν τούτῳ
[49, 30]	τοι δεινῶς ἰσχυρίζεται ὥστε καὶ	βαδίζειν	τινὰς ἐπάνωθεν αὐτῆς, καὶ προσέτι
[49, 19]	Πούπλιος τὸν Πάκορον στράτευμά τε	ἀθροίζειν	καὶ ἐς τὴν Συρίαν ἐμβάλλειν
[49, 7]	ἐν κέρδει τὸ μηκέτ´ αὐτοὺς	κακοπαθεῖν	ἐτίθεντο, καὶ ἤθελον καὶ αὐτοὶ
[49, 19]	ὁ Οὐεντίδιος μὴ βούλεσθαι αὐτὸν	ἐλθεῖν,	μακροτέραν τῆς ἑτέρας οὖσαν τραπεὶς
[49, 33]	καίτοι καὶ παραυτίκα οἴκαδε αὐτῇ	ἐπανελθεῖν	κελεύσας, καὶ μετὰ τοῦτο τὰ
[49, 39]	πράττων, ἐπηγάγετο ἐς τὸ στρατόπεδον	ἐσελθεῖν.	κἀνταῦθα συλλαβὼν τὰ μὲν πρῶτα
[49, 25]	μέρος μετ´ Ὀππίου Στατιανοῦ ὑπελίπετο,	ἐπακολουθεῖν	σφας κελεύσας, αὐτὸς δὲ τούς
[49, 9]	τοὺς ἐναντίους ἧττον τῶν οἰκείων	ἐπαΐειν.	~τέως μὲν οὖν ἰσοπαλεῖς ἦσαν,
[49, 41]	τὴν ἐκείνου δὴ χάριν ταῦτα	ποιεῖν	ἐσκήπτετο, ὅπως τὸν Καίσαρα τὸν
[49, 13]	ὑπὸ τῆς τῶν στρατιωτῶν βίας	ποιεῖν,	ὡς καὶ ἄλλο τι αὖθίς
[49, 38]	τὰ σφέτερα ἄνευ κυρίου τινὸς	διοικεῖν,	τό τε ἀδεὲς καὶ τὸ
[49, 8]	ἐκ τοῦ ἴσου πάντα αὐτῷ	διοικεῖν	ὡς καὶ συνάρχων ἠξίου, καὶ
[49, 4]	ἀλλ´ οὐχ ὑπὲρ ἑαυτοῦ μαχόμενος,	ἐξαρκεῖν	οἱ τὸ τρέψαι τοὺς ἀντιπάλους
[49, 27]	ἐδεκάτευσέ τινας, τό τε σύμπαν	πολιορκεῖν	δοκῶν τὰ τῶν πολιορκουμένων ἔπασχεν·
[49, 34]	καὶ ὁ Ἀντώνιος αὐτοὺς σφετερίσηται,	συγγιγνώσκειν	τέ σφισιν ἔφη καὶ χρησιμωτάτους
[49, 6]	αὐτούς, πέρα δ´ οὐ δυνάμενοι	διώκειν	χαλεπωτέρους σφᾶς ἐν τῇ ἀναστροφῇ,
[49, 6]	ὥς γε ὁπλῖται, οὔτ´ ἄλλως	ἐπιδιώκειν	σφᾶς ὑπὸ τοῦ βάρους ἐδύναντο,
[49, 28]	ἐκ τῆς τῶν σπονδῶν διαμαρτίας	ἐμβαλεῖν	οὐκ ἠθέλησεν) ἐπειχθῆναι δέ, ἐπειδήπερ
[49, 19]	ἀθροίζειν καὶ ἐς τὴν Συρίαν	ἐμβάλλειν	μαθὼν ἔδεισεν, ἐπειδὴ μήτε αἱ
[49, 26]	μηχανάς, ἐπεξιόντων σφίσι τῶν βαρβάρων,	ἀποβάλλειν.	~καὶ διὰ ταῦτα ὁ Ἀντώνιος
[49, 31]	ἀπηγόρευσε μηδὲν τοιοῦτο μηδένα οἱ	ἀγγέλλειν.	καὶ τόν τε Ἀρμένιον, καίτοι
[49, 14]	ὅσα ὑπέσχητο δώσειν καὶ χώραν	νεμεῖν	ἐπηγγείλατο, καί σφισι πᾶσι μὲν
[49, 2]	τηρῶν, τῷ δ´ Ἀγρίππᾳ Δημοχάρην	ἀνθορμεῖν	ἐν Μύλαις ἐκέλευσεν. οὗτοι οὖν
[49, 3]	ῥᾳδίως ἔκ τε τοῦ καλῶς	νεῖν	καὶ ἐκ τοῦ κούφως ἐσκευάσθαι
[49, 41]	ἐθέλει, οὐχ ὅτι τι καὶ	πράξειν	αὐτῶν ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅπως ταῖς
[49, 12]	τῶν συνακολουθούντων οἱ εἰρηνικόν τι	πράξειν·	ὡς δ´ οὐδὲν κατὰ γνώμην
[49, 19]	τὰ ἀπορρητότατα δῆθεν αὐτῷ συνειδέναι	παρέξειν	ἔμελλεν. ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἦν,
[49, 6]	καὶ κρείττονι τοῖς ὁπλίταις ὄντι,	ἥξειν,	ἂν δέ πῃ προχωρῇ, δυοῖν
[49, 7]	Σέξτος οἰηθεὶς καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον	ἥξειν	ἐφοβήθη καὶ σπουδῇ προανεχώρησεν, ὥστε
[49, 26]	ἔρημον τὸ τεῖχος τῶν πολιορκησόντων	καταλείπειν,	καὶ πολλοὺς μὲν ἄνδρας ἐν
[49, 6]	καὶ ἐπειδὴ τά τε ἐπιτήδεια	ἐπιλείπειν	σφᾶς ἤρχετο καὶ βοήθεια οὐδεμία
[49, 7]	καὶ ἐπιτήδεια ἐν τῷ ἐρύματι	καταλιπεῖν,	ἐξ ὧν τὴν τροφὴν ἄφθονον
[49, 26]	ποι πεμφθεῖεν, μὴ μόνον μηδὲν	φέρειν	ἀλλὰ καὶ προσαπόλλυσθαι, εἰ δὲ
[49, 26]	καὶ πόρρω ποι οἱ στρατιῶται	προχωρεῖν	ἠναγκάζοντο, συνέβαινεν αὐτοῖς, εἰ μὲν
[49, 5]	ἀναθορόντα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ	προσπεσεῖν·	ἐκ γὰρ τούτου πιστεύσας τοῖς
[49, 1]	μέν, ὑπέσχητο δ´ οὖν αὐτῷ	βοηθήσειν.	μέγιστον δὲ τῷ τε ὕψει
[49, 24]	τὰ πλείω τῆς Παρθίας ἀκονιτὶ	προσποιήσειν)	τόν τε πόλεμον τὸν πρὸς
[49, 9]	τότε κρατήσειαν, οὐδὲν ἔτι μέγα	ἐπιπονήσειν,	οἱ δέ, εἰ τότε γε
[49, 6]	ἀσφαλὲς ἀποχωρήσειν καὶ τῶν ἐπιτηδείων	εὐπορήσειν	καί τινα καὶ ὠφελίαν παρὰ
[49, 31]	ἐδύναντο, καὶ ἅμα καὶ μάτην	ταλαιπωρήσειν	ἔμελλον (ὑποστρέψαι γὰρ ἐς τὴν
[49, 28]	τύχην δι´ ἐπιτηδειοτέρων τινῶν τόπων	χωρήσειν	ἔμελλον, ἐκείνων μέν σφας ὡς
[49, 6]	ποιῆσαι πρός τε τὸ ἀσφαλὲς	ἀποχωρήσειν	καὶ τῶν ἐπιτηδείων εὐπορήσειν καί
[49, 6]	θάτερον, ἢ προσμίξαντάς σφισιν αὐτοὺς	κρατήσειν,	ἢ μὴ βουληθέντων αὐτῶν τοῦτο
[49, 34]	ἐκ τούτου καὶ ἐπελπίσειν καὶ	καταστήσειν.	ἐπεὶ δὲ καὶ ὣς ἐθρασύνοντο,
[49, 44]	τῇ πρὸς τὸν Μῆδον ὁμολογίᾳ·	συμμαχήσειν	τε γὰρ ἀλλήλοις, ὁ μὲν
[49, 6]	Καίσαρος ἢ καὶ τοῦ Ἀγρίππου	σχήσειν,	τά τε σκάφη ὅσα ἔκ
[49, 1]	ἔχων ἁπανταχόθεν πέριξ τὴν Σικελίαν	περισχήσειν.	αὐτός τε γὰρ πολλαῖς ναυσὶν
[49, 34]	τοὺς ἄλλους ἐκ τούτου καὶ	ἐπελπίσειν	καὶ καταστήσειν. ἐπεὶ δὲ καὶ
[49, 8]	αὐτὸν ἀμαχεὶ οὐ πολλῷ ὕστερον	καταλύσειν.	ἐπεὶ δ´ οὖν ἔκρινε τοῦτο,
[49, 18]	ἂν τὰ ὅπλα κατάθηται, ὑποσχομένου	δώσειν,	ἀντέγραψε μὲν ὡς καὶ πεισθησόμενός
[49, 14]	τά τε ἄλλα ὅσα ὑπέσχητο	δώσειν	καὶ χώραν νεμεῖν ἐπηγγείλατο, καί
[49, 27]	εἰρήνην, ἄν γε παραχρῆμα ἀποστρατοπεδεύσωνται,	δώσειν	ὑπέσχετο. ἀκούσας οὖν τοῦτο ὁ
[49, 41]	πέραν τοῦ Εὐφράτου μέχρις Ἰνδῶν	δώσειν	ὑπέσχετο· καὶ γὰρ ἐκεῖνα ὡς
[49, 39]	πέμψας, καὶ πολλά τινα αὐτῷ	δώσειν	ὑπέσχετο. καὶ τέλος ἔς τε
[49, 4]	μὲν δυσχερείας αὐτοὺς τῶν πραγμάτων	ἀπαλλάττειν,	τὴν δὲ δὴ κατόρθωσίν σφων
[49, 4]	δὲ δὴ κατόρθωσίν σφων ἐκείνοις	φυλάττειν.	ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν ταῦθ´
[49, 4]	μὲν γάρ σφας καὶ κακῶς	πράττειν	οὐκ εὔχονται, οὐ μέντοι καὶ
[49, 9]	τοὺς σφετέρους ῥᾷον τὰ λεγόμενα	ἀκούειν	καὶ τοῦ τοὺς ἐναντίους ἧττον
[49, 41]	Ἀντώνιος πράττων ἐτόλμα τῇ βουλῇ	γράφειν	ὅτι τῆς τε ἀρχῆς παύσασθαι
[49, 1]	καὶ βιαιοτέραν τὴν σύγκρουσιν ποιουμένων,	ἀποστρέφειν.	τοιούτοις μὲν λογισμοῖς ὁ Καῖσαρ
[49, 38]	ἐκ τοῦ ὁμοίου τοῖς δημάρχοις	ἔχειν	ἔδωκεν. ὡρμημένου δὲ αὐτοῦ καὶ
[49, 18]	καὶ τοῖς τέκνοις ἑστιᾶσθαι ἐνταῦθ´	ἔχειν	ἔδωκεν, ὥσπερ ποτὲ καὶ αὐτῷ
[49, 12]	ἅτε καὶ ἰσχυρότερος αὐτοῦ ὤν,	ἔχειν,	εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸν μετ´ ὀλίγων
[49, 22]	διὰ τὴν τοῦ Οὐεντιδίου ἀτιμίαν	ἔχειν	ὑπώπτευσε, διεκηρυκεύσατο αὐτῷ κρύφα, καὶ
[49, 14]	ἔτ´ ἐφθέγξαντο, ἀλλὰ καὶ πάνυ	προσέχειν	αὐτῷ ἤρξαντο, ὅτι τοῖς τε
[49, 1]	τε τὰς ἐμβολὰς τῶν ἐναντίων	ἀντέχειν,	καὶ τοὺς ἐμβόλους αὐτῶν, ἅτε
[49, 22]	οὖν Ἡρώδῃ τινὶ ὁ Ἀντώνιος	ἄρχειν	ἐπέτρεψε, τὸν δ´ Ἀντίγονον ἐμαστίγωσε
[49, 13]	γὰρ ἀπαιτοῦντες οὐκ ἐτύγχανον, ταῦτ´	ἐγκαταλείψειν	αὐτὸν ἀπειλοῦντες λήψεσθαι προσεδόκων. οὐ
[49, 37]	ἐμβάλλει καὶ νῦν πᾶσαν τὴν	πόλιν	ἐγκεκύκλωται, Τιβερίου τάφρῳ τινὶ μεγάλῃ
[49, 35]	γὰρ Μέτουλον, τὴν μεγίστην σφῶν	πόλιν,	κρατυνάμενοι πολλὰς μὲν προσβολὰς τῶν
[49, 39]	καὶ τέλος ἔς τε τὴν	Νικόπολιν	τὴν τοῦ Πομπηίου αἰφνίδιον ἅμα
[49, 18]	τε ναῦς καὶ τὴν λοιπὴν	δύναμιν	αὐτοῦ προπαραλάβῃ, τῆς τε κατὰ
[49, 38]	σίτου δοθῆναι, καὶ ἑτέρους τὴν	τάξιν	ἐκλιπόντας δεκατευθῆναι, κατεστρέψαντο, τοῖς δὲ
[49, 30]	πελασάντων αὐτῶν ἐξαίφνης, καὶ ἐς	ἔκπληξίν	σφας καθιστᾶσιν. ~ἡ μὲν οὖν
[49, 9]	ἐς τὴν τῶν ὁρώντων σφᾶς	ἐπίδειξιν	ἡμιλλῶντο, καὶ ἐκεῖνοι, εἰ καὶ
[49, 17]	λήσουσι, σκεδασθέντες δὲ ῥᾴω τὴν	διάφευξιν	ποιήσονται, παρῄνεσέ σφισιν ἰδίᾳ καὶ
[49, 17]	τῆς Μεσσήνης ἐξαναχθεὶς καὶ τὴν	δίωξιν	φοβηθείς, προδοσίαν τέ τινα ἀπὸ
[49, 6]	ἥξειν, ἂν δέ πῃ προχωρῇ,	δυοῖν	θάτερον, ἢ προσμίξαντάς σφισιν αὐτοὺς
[49, 41]	καὶ ἐς τὴν ἐκείνου δὴ	χάριν	ταῦτα ποιεῖν ἐσκήπτετο, ὅπως τὸν
[49, 15]	τρόπον ἀπολαβεῖν τὰ ὀφειλόμενα ἐδύνατο,	χάριν	τινὰ ἑαυτοῦ ἀζήμιον τὴν ἐκείνων
[49, 43]	ὑπονόμους ἐξεκάθηρε, καὶ ἐς τὸν	Τίβεριν	δι´ αὐτῶν ὑπέπλευσε. κἀν τῷ
[49, 5]	ἤχθετο. καὶ οὐ πρότερον ἀνεθάρσησε	πρὶν	ἰχθύν τινα ἐκ τῆς θαλάσσης
[49, 34]	οὐδὲν μὲν οὐδὲ ἐκ τοῦ	πρὶν	μέτριον ἐς τοὺς Ῥωμαίους ἔπρασσον,
[49, 8]	πάντα ἀνακοινοῖτο) διακινδυνεῦσαι ὅτι τάχιστα,	πρὶν	νεοχμωθῆναί τι, ἔγνω, καίτοι τῶν
[49, 42]	ταῦτά τε ἐγένετο, καὶ τὴν	πανήγυριν	τὴν τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ γενεθλίῳ
[49, 20]	διαβῆναί σφας ἐκώλυσεν οὔτ´ αὖ	διαβᾶσιν	εὐθὺς ἐπέθετο, μαλακίαν τέ τινα
[49, 19]	οἱ βάρβαροι τὴν συνήθη σφίσι	διάβασιν	τοῦ Εὐφράτου, παρ´ ᾗ τὸ
[49, 20]	μετέωρα πρὸς τὴν τοῦ πολέμου	ἔκβασιν	γιγνόμενα (τὸν γὰρ Πάκορον ὅμοια
[49, 37]	κατελέλειπτο, ὃ καὶ σταυρώμασι καὶ	ταφρεύμασιν	ὠχύρωτο. ὁ οὖν Καῖσαρ πλοῖα
[49, 10]	ἐγίγνετο, καί τι καὶ τοῖς	σώμασιν	ὡς καὶ ἰδεῖν καὶ νοῆσαι
[49, 27]	ταῦτα ὁ Ἀντώνιος καὶ κριθὴν	πᾶσιν	αὐτοῖς ἀντὶ τοῦ σίτου ἔδωκε
[49, 30]	ἐξαίφνης, καὶ ἐς ἔκπληξίν σφας	καθιστᾶσιν.	~ἡ μὲν οὖν χελώνη αὕτη
[49, 20]	αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὸν Ἀντίοχον,	πρόφασιν	μὲν ὅτι τοὺς ἱκέτας οἱ
[49, 30]	δ´ ὁπλιτῶν οἱ μὲν ταῖς	προμηκέσιν	ἀσπίσι ταῖς κοίλαις ταῖς σωληνοειδέσι
[49, 42]	καλουμένην Αἰμίλιος Λέπιδος Παῦλος ἰδίοις	τέλεσιν	ἐξῳκοδόμησε κἀν τῇ ὑπατείᾳ καθιέρωσεν·
[49, 8]	ὁ γὰρ Σέξτος πολὺ ταῖς	δυνάμεσιν	αὐτῶν ἐλαττούμενος οὐδετέρωσε ἀντεπεξῄει. καὶ
[49, 43]	καὶ τοὺς κουρέας ἐν ταῖς	πανηγύρεσιν,	ἃς πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ἐποίησεν
[49, 39]	βασιλέα ἀνθείλοντο, ἔδησεν αὐτὸν ἀργυραῖς	ἁλύσεσιν·	αἰσχρὸν γάρ, ὡς ἔοικεν, ἦν
[49, 5]	ἐκ γὰρ τούτου πιστεύσας τοῖς	μάντεσιν,	εἰποῦσίν οἱ ὅτι δουλώσεται αὐτήν,
[49, 30]	καὶ κατακλίνεσθαι διδάσκονται) κἀν τούτῳ	δόκησίν	σφισιν ὡς καὶ κεκμηκότες παρασχόντες
[49, 30]	τοῦτο καὶ τὴν τῆς χελώνης	ἐπίκλησιν,	πρός τε τὸ ἰσχυρὸν καὶ
[49, 39]	Λούκιον Σεμπρώνιον Ἀτρατῖνον ἀντικαταστήσας· ὅθεν	εἰσὶν	οἳ τοῦτον ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνον
[49, 27]	τευξόμενον. κἀκ τούτου τοῖς τε	πεμφθεῖσιν	ὑπ´ αὐτοῦ ἐχρημάτισεν ἐπί τε
[49, 40]	καὶ ἀναγκαζόμενοι πολλὰ δὲ καὶ	ἐλπίσιν	ἀναπειθόμενοι, ἀλλ´ ὀνομαστί ἑ προσαγορεύσαντες
[49, 1]	τῇ ἀδείᾳ καὶ ἐπ´ ἄλλαις	τισὶν	ἐλπίσι μετέστη, καὶ τριήρεις ψευδαυτομόλους
[49, 40]	ἄλλοις αἰχμαλώτοις καὶ ἐν ἐπινικίοις	τισὶν	ἐς {τε} τὴν Ἀλεξάνδρειαν προπέμψας
[49, 6]	εἰ γάρ που καὶ ἐπᾴξειάν	τισιν,	ἔτρεπον μὲν αὐτούς, πέρα δ´
[49, 3]	ἰσχὺν ἐκ τοῦ τῶν ὑπαρχόντων	σφίσιν	ἀντιπάλου εἶχον· καὶ διὰ τοῦτο
[49, 6]	προχωρῇ, δυοῖν θάτερον, ἢ προσμίξαντάς	σφισιν	αὐτοὺς κρατήσειν, ἢ μὴ βουληθέντων
[49, 34]	ἔστιν ὅτε ἐς τὰ ὁμοροῦντά	σφισιν	ἐκακούργουν· τότε δὲ φανερῶς πρὸς
[49, 15]	ἐπὶ τῶν αὐτῶν βάθρων συγκαθέζεσθαί	σφισιν	ἔλαβε. ~τῷ μὲν οὖν Καίσαρι
[49, 4]	ἐβούλετο, οἷός τε ἦν ἐπισπέσθαι	σφίσιν.	~ἐν ᾧ δ´ οὖν ἡ
[49, 10]	καὶ ἰδεῖν καὶ νοῆσαι δυναμένοις	σφίσιν	ἐνεδείκνυντο· ἐπεὶ δὲ ἐτράποντο οἱ
[49, 43]	ἐς τὸ μέσον καταθεὶς διαρπάσαι	σφίσιν	ἐπέτρεψεν. Ἀγρίππας μὲν δὴ ταῦτά
[49, 7]	καὶ δωρεαῖς ἀνεκτήσατο, καίπερ ὑπεροπτικώτατά	σφισιν	ἐπὶ τῇ τοῦ Ἀγρίππου ναυκρατίᾳ,
[49, 4]	ποτὲ τῶν ἀμεινόνων τι ἀναγκασθῶσί	σφισιν	ἐπιτρέψαι, βαρύνονταί τε καὶ ἄχθονται
[49, 41]	ἠθέλησαν, καίπερ τοῦ Καίσαρος ἐγκειμένου	σφίσιν,	ἐς πάντας αὐτὰ ἐκφῆναι. νικησάντων
[49, 34]	Ἀντώνιος αὐτοὺς σφετερίσηται, συγγιγνώσκειν τέ	σφισιν	ἔφη καὶ χρησιμωτάτους πρὸς πάντα
[49, 17]	ῥᾴω τὴν διάφευξιν ποιήσονται, παρῄνεσέ	σφισιν	ἰδίᾳ καὶ καθ´ ἑαυτὸν ἑκάστῳ
[49, 18]	εὐθὺς μὲν ὑπ´ ὀργῆς ἐπέστειλέ	σφισιν	ἵνα ἀποθάνῃ, αὖθις δ´ οὐ
[49, 3]	οἱ Καισάρειοι ἐς χεῖρας μέν	σφισιν	ἰόντες καὶ ἐς τὰς ναῦς
[49, 42]	ἀρχὴν ἔχοντες καὶ ἐπινίκια διεπράττοντό	σφισιν,	οἱ μὲν διὰ τοῦ Ἀντωνίου
[49, 26]	καὶ ἀνεθάρσησε. κἀκ τούτου συμβαλών	σφισιν	οὐ πολλῷ ὕστερον τροπὴν μὲν
[49, 17]	οἱ ἔσεσθαι ὑποτοπήσας, προεῖπε μέν	σφισιν	ὡς διὰ πελάγους τὸν πλοῦν
[49, 29]	τοὺς δ´ ἀκινάκας σπασάμενοι ἐγγύς	σφισιν	ὡς καὶ ἐπισφάξοντες αὐτοὺς προσῆλθον.
[49, 30]	κατακλίνεσθαι διδάσκονται) κἀν τούτῳ δόκησίν	σφισιν	ὡς καὶ κεκμηκότες παρασχόντες ἐξεγείρονταί
[49, 7]	τοῦ Σέξτου τῷ ὁπλιτικῷ προσγενομένου	σφίσιν,	ὥστε τῶν μὲν ἀπολλυμένων οὐδένα
[49, 1]	περισχήσειν. αὐτός τε γὰρ πολλαῖς	ναυσὶν	ἐπέπλει, καὶ αἱ τοῦ Ἀντωνίου
[49, 9]	οἵ τε γὰρ ἐν ταῖς	ναυσὶν	ὄντες προθυμότερον ἐς τὴν τῶν
[49, 4]	ἐφοβήθησαν ἐξοκεῖλαι· ὡς δέ τινες	λέγουσιν,	ὁ Ἀγρίππας, ἅτε καὶ ὑπὲρ
[49, 36]	πλὴν ἐλαχίστου καὶ τούτου κακίστου,	γεωργοῦσιν,	ἅτε ἐν χειμῶνι πικροτάτῳ τὸ
[49, 27]	δι´ ὀλίγου, ἐνέκειντο, καὶ τοῖς	σιταγωγοῦσιν	ἐπὶ μὲν τὰς κώμας ἀπιοῦσιν
[49, 10]	κατεπίμπρη, ὥστε μήτε τοῖς ἔτι	πλέουσιν	ἀσφάλειαν εἶναι (πρὸς γὰρ τοῦ
[49, 36]	κριθὰς καὶ τοὺς κέγχρους καὶ	ἐσθίουσιν	ὁμοίως καὶ πίνουσιν) ἀνδρειότατοι δ´
[49, 27]	σιταγωγοῦσιν ἐπὶ μὲν τὰς κώμας	ἀπιοῦσιν	οὐκ ἠνώχλουν, σκεδαννυμένοις δὲ δὴ
[49, 36]	γὰρ γῆς οὔτε ἀέρων εὖ	ἥκουσιν·	οὐκ ἔλαιον, οὐκ οἶνον, πλὴν
[49, 27]	ἔξω τοῖς τε κατὰ χώραν	μένουσιν	αὐτῶν, ὁπότε δίχα γένοιντο, δεινῶς,
[49, 36]	κέγχρους καὶ ἐσθίουσιν ὁμοίως καὶ	πίνουσιν)	ἀνδρειότατοι δ´ οὖν διὰ πάντων
[49, 17]	οὔτ´ ὠφελίαν τινὰ ἀλλήλοις διαρκῆ	παρέξουσιν	οὔτε λήσουσι, σκεδασθέντες δὲ ῥᾴω
[49, 5]	γὰρ τούτου πιστεύσας τοῖς μάντεσιν,	εἰποῦσίν	οἱ ὅτι δουλώσεται αὐτήν, ἀνερρώσθη.
[49, 30]	καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων ἁπάντων	ὑπεραίρουσιν,	ὥστε μήτ´ ἄλλο τι πλὴν
[49, 1]	αὐτῶν, ἅτε καὶ βιαιοτέραν τὴν	σύγκρουσιν	ποιουμένων, ἀποστρέφειν. τοιούτοις μὲν λογισμοῖς
[49, 30]	βλέποντες καὶ τὰ ὅπλα προβεβλημένοι,	περιέχουσιν·	οἱ δ´ ἕτεροι οἱ τὰς
[49, 34]	τινα, κἂν ἄρα νεωτερίσαι τι	βουληθῶσιν,	ἔκδηλοι παραχρῆμα γένωνται. ὡς δ´
[49, 4]	πραγμάτων ἀπαλλάττειν, τὴν δὲ δὴ	κατόρθωσίν	σφων ἐκείνοις φυλάττειν. ἐγὼ δὲ
[49, 12]	τάφρευμα ἐπολιόρκει. φοβηθέντες οὖν τὴν	ἅλωσιν	κοινῇ μὲν οὐδὲν διὰ τὴν
[49, 41]	αὐτοῦ ἐλπίσι τὸν Καίσαρα ἤτοι	ἀναγκάσωσιν,	ἅτε καὶ παρόντα, τῶν ὅπλων
[49, 31]	μὲν οὖν χελώνη αὕτη τοιουτότροπός	ἐστιν,	Ἀντώνιος δὲ ὑπὸ μὲν τῶν
[49, 32]	δὴ τὰ δυσχερῆ συνέκρυπτε, καὶ	ἔστιν	ἅ γε αὐτῶν καὶ ἐς
[49, 34]	τῶν φόρων ἐξέλιπον καὶ ἐσβάλλοντες	ἔστιν	ὅτε ἐς τὰ ὁμοροῦντά σφισιν
[49, 19]	οἱ ὄντα ἐτίμα καὶ σύμβουλον	ἔστιν	ὧν ἐποιεῖτο, ἐξ ὧν αὐτὸς
[49, 0]	~Τάδε	ἔνεστιν	ἐν τῷ τετταρακοστῷ ἐνάτῳ τῶν
[49, 19]	οὐδὲν βλαβήσεσθαι, ἐκείνῳ δὲ δὴ	πίστιν	τοῦ καὶ τὰ ἀπορρητότατα δῆθεν
[49, 31]	ἤνεγκε τὴν καθ´ ἕκαστον αὐτῶν	πύστιν,	ἀλλὰ ἀπηγόρευσε μηδὲν τοιοῦτο μηδένα
[49, 26]	καὶ τὴν προσεδρείαν καὶ τὴν	λῆψιν	αὐτῆς ἀσφαλῆ ποιεῖσθαι· ἐπεὶ δὲ
[49, 9]	πρός γε τὴν τῶν δρωμένων	ὄψιν	καὶ αὐτοὶ τρόπον τινὰ ἠγωνίζοντο.
[49, 13]	οὐκ ὀλίγοι ὄντες πρὸς τὴν	ὄψιν	τοῦ πλήθους σφῶν ἐθρασύνοντο, καὶ
[49, 20]	ἔρυμα αὐτῶν καίπερ ἐν μετεώρῳ	ὂν	προσήλασαν ὡς καὶ αὐτοβοεί σφας
[49, 32]	τῶν Ἰτυραίων (τὸν γὰρ Λυσανίαν,	ὃν	αὐτὸς βασιλέα σφῶν ἐπεποιήκει, ἀπέκτεινεν
[49, 15]	δοθῆναι ἔγνωσαν· τὸν γὰρ τόπον	ὃν	ἐν τῷ Παλατίῳ, ὥστ´ οἰκοδομῆσαί
[49, 41]	βασιλίδα βασιλέων καὶ τὸν Πτολεμαῖον,	ὃν	Καισαρίωνα ἐπωνόμαζον, βασιλέα βασιλέων καλεῖσθαι
[49, 16]	τόν τε Μεσσάλαν τὸν Οὐαλέριον,	ὃν	πρότερον ἐν ταῖς προγραφαῖς ἐτεθανατώκει,
[49, 15]	ἔγνωσαν· τὸν γὰρ τόπον ὃν	ἐν	τῷ Παλατίῳ, ὥστ´ οἰκοδομῆσαί τινα,
[49, 9]	ἀντιβοῶντες, τοῦ τε τοὺς σφετέρους	ῥᾷον	τὰ λεγόμενα ἀκούειν καὶ τοῦ
[49, 40]	ἑ προσαγορεύσαντες δόξαν μὲν φρονήματος	ἔλαβον,	κακουχίᾳ δὲ πολλῇ διὰ τοῦτο
[49, 18]	ἔν τε Μιδαείῳ τῆς Φρυγίας	κατέλαβον	καὶ περισχόντες ἐζώγρησαν. μαθὼν δὲ
[49, 28]	πανταχοῦ ἐδυσχέραινον καὶ τὰς νομὰς	ἐξέτριβον·	καὶ εἴγε που κατὰ τύχην
[49, 16]	στρατηγῶν τινες τὰ ἐπιβάλλοντα αὐτῷ	διήγαγον.	τά τε ἄλλα τὰ ἐν
[49, 37]	περίβολον παραρρέων ἐς τὸν Σάουον	ὀλίγον	ἀπέχοντα αὐτοῦ ἐμβάλλει καὶ νῦν
[49, 37]	παρεξιόντος, τῇ δὲ τοῦ Σάουου	ὀλίγον	ἄπωθεν παραρρέοντος διάκενόν τι κατελέλειπτο,
[49, 7]	τῶν μὲν ἀπολλυμένων οὐδένα ἔτι	λόγον	ἐποιοῦντο, ἀλλὰ καὶ ἐν κέρδει
[49, 28]	χώματα διεσκέδασαν, καὶ οἱ Πάρθοι	λόγον	μὲν οὐδένα ὑπὲρ τῆς εἰρήνης
[49, 36]	καὶ οἱ ἄλλοι κατεστράφατο μηδὲν	ἀξιόλογον	πράξαντες, ἐπὶ Παννονίους ἐπεστράτευσεν, ἔγκλημα
[49, 26]	ἰσχυρῶς ἐλυμαίνοντο· οὐ μέντοι καὶ	ἀξιόλογόν	τι πλῆθος ἔφθειρεν· οἱ γὰρ
[49, 26]	οἱ ἔξωθεν οὐ ῥᾳδίως αὐτῷ	συνέμισγον)	τῶν δὲ δὴ σφετέρων πολλοὺς
[49, 20]	τὸν Ἀντίοχον ἐς τὴν Κομμαγηνὴν	κατέφυγον.	Οὐεντίδιος δὲ τὰ μὲν ἄλλα
[49, 10]	ὀλίγων, ὅσοι ἐς τὴν Μεσσήνην	προκατέφυγον.	κἀν τούτῳ τῷ πόνῳ ὁ
[49, 15]	τῷ ἄστει ἐπαίνους τε αὐτῷ	ὁμοθυμαδὸν	καὶ εἰκόνας καὶ προεδρίαν ἁψῖδά
[49, 12]	καὶ ἐσῆλθε μὲν ἐς τὸ	στρατόπεδον	δόξας σφίσι διὰ τὴν ὀλιγότητα
[49, 5]	τά τε ἄλλα καὶ τὸ	στρατόπεδον	ἐποιήσατο· ἐπεὶ δὲ ἥ τε
[49, 39]	καὶ πράττων, ἐπηγάγετο ἐς τὸ	στρατόπεδον	ἐσελθεῖν. κἀνταῦθα συλλαβὼν τὰ μὲν
[49, 34]	αὖθις ἠθέλησαν, ἐς ἕν σφας	στρατόπεδον	κατεχώρισεν, ἵν´ ἰδίᾳ καὶ καθ´
[49, 44]	ἠρκέσθη δὲ τῇ πρὸς τὸν	Μῆδον	ὁμολογίᾳ· συμμαχήσειν τε γὰρ ἀλλήλοις,
[49, 25]	ἐχώρησε, καὶ μαθὼν ἐνταῦθα τὸν	Μῆδον	πολὺ ἀπὸ τῆς οἰκείας ἐπὶ
[49, 0]	Ὡς Καῖσαρ Σέξτον ἐνίκησε καὶ	Λέπιδον	καθεῖλεν. β. Ὡς Οὐεντίδιος Πάκορον
[49, 17]	καὶ τὸν Καίσαρα καὶ τὸν	Λέπιδον	πεπολεμῶσθαι μαθών, διενοεῖτο μὲν κατὰ
[49, 26]	μέγα λυπῶν (οἵ τε γὰρ	ἔνδον	ὄντες ἰσχυρῶς αὐτὸν ἀπεκρούοντο, καὶ
[49, 28]	Ἀρμενίαν ἔγνω. καὶ ἑτέραν τινὰ	ὁδόν	(ἣν γὰρ ἦλθον, ἀποκεκλεῖσθαί σφισι
[49, 33]	τῆς Αἰγύπτου, μαθὼν δὲ καθ´	ὁδὸν	τὴν Ὀκταουίαν ἀπὸ τῆς Ῥώμης
[49, 2]	ἐπ´ ἐλάττους σφῶν ἀλλήλους ὄντας	ἔπλεον.	~ἐγγὺς δὲ δὴ γενόμενοι, καὶ
[49, 24]	μάχῃ τε τὸν βασιλέα αὐτῶν	Φαρνάβαζον	ἐνίκησε καὶ ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο,
[49, 42]	χρημάτων φιλοτιμούμενοι, καὶ ὑπεστέλλοντο καὶ	ἐμετρίαζον·	ἄλλοι δὲ καὶ ἐλαχίστην τινὰ
[49, 13]	ἐβούλοντο αὐτῆς ἀπαλλαγῆναι (καὶ γὰρ	ἤκμαζόν	σφων οἱ πλείονες) ἀλλ´ ὅτι
[49, 41]	καὶ τὸν Πτολεμαῖον, ὃν Καισαρίωνα	ἐπωνόμαζον,	βασιλέα βασιλέων καλεῖσθαι ἐκέλευσε. καὶ
[49, 32]	διήλεγχον, ἀλλὰ καὶ ἐβουθύτουν καὶ	ἑώρταζον·	τοῦ γὰρ Καίσαρος πρὸς τὸν
[49, 1]	ἤπειρον ἐκομίσθη, ἵνα καὶ τὸν	πεζὸν	ἐς τὴν Σικελίαν, ὅταν καιρὸς
[49, 2]	καὶ πάντα πρός τε τὸ	μεῖζον	καὶ πρὸς τὸ φοβερώτερον παρ´
[49, 28]	γὰρ ἦλθον, ἀποκεκλεῖσθαί σφισι παντελῶς	ἐνόμιζον)	ἰόντες πολλὰ καὶ ἄτοπα ἔπαθον.
[49, 13]	ὑπέσχητό σφισι, πολλὰ ἐπηπείλουν, καὶ	ἐνόμιζον	καὶ ἄκοντα αὐτὸν καταδουλώσεσθαι. ἐπεὶ
[49, 9]	πόλεμον πάντα ἐν αὐτῇ καταλυθήσεσθαι	ἤλπιζον·	εἰ δὲ μή, οἱ μέν,
[49, 22]	πολλῷ δὲ δὴ πλείω αὐτοὶ	ἔπαθον.	ἑάλωσαν μὲν γὰρ πρότεροι μὲν
[49, 28]	ἐνόμιζον) ἰόντες πολλὰ καὶ ἄτοπα	ἔπαθον.	ἔς τε γὰρ χωρία ἄγνωστα
[49, 28]	ἑτέραν τινὰ ὁδόν (ἣν γὰρ	ἦλθον,	ἀποκεκλεῖσθαί σφισι παντελῶς ἐνόμιζον) ἰόντες
[49, 29]	σφισιν ὡς καὶ ἐπισφάξοντες αὐτοὺς	προσῆλθον.	κἀν τούτῳ ἐξαναστάντες οἱ Ῥωμαῖοι
[49, 40]	συμβαλών οἱ ἠλαττοῦτο, πρὸς τὸν	Πάρθον	ἀπεχώρησε. πράξας δὲ ταῦτα, καὶ
[49, 33]	ἐκείνῳ σπείσασθαι καὶ τῷ Πολέμωνι	μισθὸν	τῆς κηρυκείας τὴν μικροτέραν Ἀρμενίαν
[49, 36]	τῷ κρείττονι τοῖς ὅπλοις ἀρέσκον	δίκαιον	ἐς τοὺς ἀσθενεστέρους ποιούμενος. οἱ
[49, 43]	περιδρόμων ἀναδεικνύωνται. καὶ προσέτι καὶ	ἔλαιον	καὶ ἅλας πᾶσι διέδωκε, τά
[49, 36]	οὔτε ἀέρων εὖ ἥκουσιν· οὐκ	ἔλαιον,	οὐκ οἶνον, πλὴν ἐλαχίστου καὶ
[49, 41]	τε βασιλίδα βασιλέων καὶ τὸν	Πτολεμαῖον,	ὃν Καισαρίωνα ἐπωνόμαζον, βασιλέα βασιλέων
[49, 32]	δίδυμοι γὰρ ἐτέχθησαν) νεώτερον δὲ	Πτολεμαῖον	τὸν καὶ Φιλάδελφον ἐπικληθέντα, ἀνείλετο,
[49, 19]	τὴν βραδυτῆτα τῆς στρατιᾶς ἐποίησε.	Χανναῖόν	τινα δυνάστην γνωρίμως μὲν καὶ
[49, 6]	ἔς τε τὰ καίρια παραγυμνουμένους	ἔπαιον,	καὶ ἐς τὰ πηλώδη τά
[49, 37]	καταστήσαντος, δι´ ἧς ἐς τὸ	ἀρχαῖον	αὖθις ῥεῖθρον ἐπανέρχεται. τότε δὲ
[49, 39]	τὴν Νικόπολιν τὴν τοῦ Πομπηίου	αἰφνίδιον	ἅμα τῷ ἦρι ἦλθε, κἀνταῦθα
[49, 5]	προήττηντο, τοῦ τε ναυτικοῦ τὸ	πλεῖον	ἀπέβαλε καὶ αὐτὸς ὀλίγου προσδιεφθάρη.
[49, 9]	εἶχεν. ~ὡς οὖν τό τε	σημεῖον	ἤρθη καὶ ἡ σάλπιγξ ὑπεσήμηνεν,
[49, 7]	τροφὴν ἄφθονον οἱ περὶ τὸν	Κορνουφίκιον	ἔχοντες πρὸς τὸν Ἀγρίππαν ἀπεσώθησαν.
[49, 42]	τις Ἀγρίππας τὸ ὕδωρ τὸ	Μάρκιον	ὠνομασμένον, ἐκλιπὸν φθορᾷ τῶν ὀχετῶν,
[49, 39]	τῆς μὲν ἀρχῆς αὐθημερὸν ἐξέστη,	Λούκιον	Σεμπρώνιον Ἀτρατῖνον ἀντικαταστήσας· ὅθεν εἰσὶν
[49, 44]	Ἀρμενίαν, ὥσπερ εἶπον, χαρισάμενος, καὶ	Λούκιον	Φλάουιον ποιήσας τε ἅμα ὕπατον
[49, 39]	τὴν ἐπιβουλὴν ὑποπτεύσας, τόν τε	Δέλλιον	αὖθις ἐς λόγους οἱ προσέπεμψε,
[49, 39]	υἱεῖ συνοικίσων ᾔτησε, Κύιντόν τινα	Δέλλιον	παιδικά ποτε ἑαυτοῦ γενόμενον πέμψας,
[49, 14]	αὐτοῖς τό τε ὕδωρ τὸ	Ἰούλιον	ὠνομασμένον, ἐφ´ ᾧ καὶ τὰ
[49, 15]	καὶ τέλος ἔς τε τὸ	Καπιτώλιον	ἀναδραμὼν καὶ τὸ ξίφος πρὸς
[49, 15]	ὀφειλόμενα ἐδύνατο, χάριν τινὰ ἑαυτοῦ	ἀζήμιον	τὴν ἐκείνων ἀδυναμίαν ἐποιήσατο. ἀλλὰ
[49, 5]	ἐπιβὰς τῶν Ἀντωνιείων νεῶν πρὸς	Ταυρομένιον	ἐπεραιώθη, οὐ μὴν καὶ ἐν
[49, 33]	Κορνουφίκιος ὑπάτευσαν, στρατεῦσαι ἐπὶ τὸν	Ἀρμένιον	ἐπεχείρησεν, ἐλπίδα τοῦ Μήδου οὐκ
[49, 31]	οἱ ἀγγέλλειν. καὶ τόν τε	Ἀρμένιον,	καίτοι ἐν ὀργῇ τε ὅτι
[49, 40]	ἄλλην λείαν πολλὴν καὶ τὸν	Ἀρμένιον	μετά τε τῆς γυναικὸς καὶ
[49, 40]	τῇ Κλεοπάτρᾳ ἐχαρίσατο καὶ τὸν	Ἀρμένιον	μετὰ τῶν οἰκείων ἐν χρυσοῖς
[49, 33]	ταῦτα δοῦναι. τὸν δ´ οὖν	Ἀρμένιον	πρότερον μὲν ἐς τὴν Αἴγυπτον
[49, 33]	τινὰ τιμὴν λαβεῖν, καὶ τὸν	Ἀρμένιον	τιμωρήσασθαι τῆς τῶν Ῥωμαίων ἐπαγωγῆς
[49, 39]	ὅπως ὡς ὅτι ἀπονώτατα τὸν	Ἀρμένιον	τιμωρήσηται, τήν τε θυγατέρα αὐτοῦ
[49, 39]	μὲν ἀρχῆς αὐθημερὸν ἐξέστη, Λούκιον	Σεμπρώνιον	Ἀτρατῖνον ἀντικαταστήσας· ὅθεν εἰσὶν οἳ
[49, 23]	τοὺς δὲ καὶ πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	ἀποχωρῆσαι, ἐν οἷς καὶ ὁ
[49, 25]	τοῦτ´ ἐποίησεν οὔτε πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	ἀφίκετο, ἀλλ´ ἐς τὴν οἰκείαν
[49, 17]	καὶ κατεχόντων, ἐπειδὴ τόν τε	Ἀντώνιον	δυστυχήσαντα ἐν τῇ Μηδίᾳ ἐπύθετο
[49, 17]	ἐπεραιώθη, γνώμην ἔχων πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	εὐθὺς ὁρμῆσαι. γενόμενος δὲ ἐν
[49, 13]	μὲν πόλεμον τὸν πρὸς τὸν	Ἀντώνιόν	οἱ ἐσόμενον ὑπετόπουν καὶ διὰ
[49, 14]	πρώτους μὲν τοὺς ἐπὶ τὸν	Ἀντώνιον	πρὸς τὴν Μούτιναν στρατεύσαντας αὐτῷ,
[49, 23]	οὐδὲν ἐν τῇ Συρίᾳ λόγου	ἄξιον	ἔπραξαν· Ἀντώνιος μὲν γὰρ ἔς
[49, 36]	γὰρ καὶ φονικώτατοι, οἷα μηδὲν	ἄξιον	τοῦ καλῶς ζῆν ἔχοντες, εἰσί.
[49, 16]	δὲ τόν τε Μεσσάλαν τὸν	Οὐαλέριον,	ὃν πρότερον ἐν ταῖς προγραφαῖς
[49, 12]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, οἷα μηδὲν	δραστήριον	ἔχοντα, καταπλήξων, καὶ τοὺς στρατιώτας
[49, 1]	Σικελίαν ἠπείγετο. καὶ αὐτῷ τὸ	ἀκρωτήριον	τὸ Παλίνουρον ὀνομαζόμενον ὑπερβάλλοντι χειμὼν
[49, 34]	μὲν οὐδὲ ἐκ τοῦ πρὶν	μέτριον	ἐς τοὺς Ῥωμαίους ἔπρασσον, ἀλλὰ
[49, 14]	στρατιώτας κατέστησε· καὶ τὸ μὲν	ἀργύριον	αὐτοῖς αὐτίκα, τὴν δὲ χώραν
[49, 43]	κατὰ κορυφὴν ἔρριψε, τῷ μὲν	ἀργύριον	τῷ δὲ ἐσθῆτα τῷ δὲ
[49, 30]	αὐτῇ διχῇ· ἢ γὰρ πρὸς	φρούριόν	τι προσμίσγοντες προσπορεύονται, καὶ πολλάκις
[49, 8]	ἐλθόντι ὁ Σέξτος περὶ τὸ	Ἀρτεμίσιον	ἀντεστρατοπεδεύσατο· καὶ μάχην μὲν οὐδεμίαν
[49, 8]	ἐπειδὴ μηδὲν ἐπέραινον, πρὸς τὸ	Ἀρτεμίσιον	ἀφίκοντο. καὶ ὁ μὲν Γάλλος
[49, 22]	ἱεροῦ χειρωθέντας παραιτήσασθαί τε τὸν	Σόσσιον,	ἐπειδὴ ἡμέρα αὖθις ἡ τοῦ
[49, 4]	γε τῷ τότε παρόντι τοῦτ´	αἴτιον	τῆς οὐ διώξεως αὐτοῦ γράφω·
[49, 18]	τό τε ναυτικὸν καὶ τὸν	Τίτιον	τὸν Μᾶρκον, μεταστάντα τε πρὸς
[49, 43]	μακρὰν ἀρρωστίαν ἀφεῖναι ἠθέλησε, τὸν	υἱὸν	αὐτοῦ ἀνταπέδειξε· καὶ στρατηγοῦ ἑτέρου
[49, 41]	τὴν μὲν γυναῖκα τὸν δὲ	υἱὸν	ὄντως γεγονέναι ἔλεγε, καὶ ἐς
[49, 44]	ὥσπερ εἶπον, χαρισάμενος, καὶ Λούκιον	Φλάουιον	ποιήσας τε ἅμα ὕπατον καὶ
[49, 38]	~καὶ μετὰ ταῦτα ἐκεῖ μὲν	Φούφιον	Γέμινον σὺν δυνάμει τινὶ κατέλιπεν,
[49, 27]	δείσας ὁ Φραάτης μὴ καὶ	κακόν	τι αὐτὴν ἐν τῷ χρόνῳ,
[49, 17]	συνελέγησαν, τό τε σχῆμα τὸ	στρατηγικὸν	ἀνέλαβε, καὶ παρεσκευάζετο ὡς καὶ
[49, 2]	μὲν ἀλλήλων κατὰ τὸ ἀεὶ	παρεῖκον,	οὐ μέντοι καὶ ἐναποκινδυνεῦσαι παντὶ
[49, 12]	τὴν ὀλιγότητα τῶν συνακολουθούντων οἱ	εἰρηνικόν	τι πράξειν· ὡς δ´ οὐδὲν
[49, 37]	ἁλόντων ἐκείνων καὶ τὸ ἄλλο	Παννονικὸν	ὁμολογίᾳ προσηγάγετο. ~καὶ μετὰ ταῦτα
[49, 1]	Καῖσαρ δέ, ὡς τό τε	ναυτικὸν	ἡτοίμαστο καὶ τὸ ἔαρ ἐνέστη,
[49, 18]	οὐκ ἀνέστρεψεν, ἀλλὰ τό τε	ναυτικὸν	καὶ τὸν Τίτιον τὸν Μᾶρκον,
[49, 1]	ἀπεκολύμβησαν) ἐς τὸ τοῦ Ἀντωνίου	ναυτικὸν	ὀλιγανδροῦν κατέταξεν, ἔς τε Λιπάραν
[49, 1]	τριήρεις ψευδαυτομόλους δεξάμενος πᾶν τὸ	ναυτικὸν	οὗ ἦρχε προέδωκε, διὰ κενῆς
[49, 18]	ναυτικὸν καὶ τὸν Τίτιον τὸν	Μᾶρκον,	μεταστάντα τε πρὸς ἑαυτὸν πρότερον
[49, 36]	τὸ τῷ κρείττονι τοῖς ὅπλοις	ἀρέσκον	δίκαιον ἐς τοὺς ἀσθενεστέρους ποιούμενος.
[49, 3]	καὶ τὰς παρεξειρεσίας αὐτῶν ἀναρρηγνύντες,	ἐτίτρωσκον,	ἀπὸ δὲ δὴ τῶν πύργων
[49, 7]	μηκέτ´ αὐτοὺς κακοπαθεῖν ἐτίθεντο, καὶ	ἤθελον	καὶ αὐτοὶ τῶν ἤδη τεθνηκότων
[49, 38]	Βρεττανίαν κατὰ τὸν τοῦ πατρὸς	ζῆλον	στρατεῦσαι, καὶ ἤδη καὶ ἐς
[49, 39]	πάντα τε ἁπλῶς ὡς πρὸς	φίλον	καὶ γράφων καὶ πράττων, ἐπηγάγετο
[49, 33]	ἐς τὴν Αἴγυπτον ὡς καὶ	φίλον,	καὶ ὡς ἐνταῦθα αὐτὸν ἀπόνως
[49, 16]	τε ἐσθῆτα τὴν ἁλουργῆ μηδένα	ἄλλον	ἔξω τῶν βουλευτῶν τῶν ἐν
[49, 43]	ἑτέρου τῇ τελευταίᾳ ἡμέρᾳ ἀποθανόντος	ἄλλον	ἐς τὰς περιλιπεῖς ὥρας ἐφείλετο.
[49, 24]	ἔτ´ ὄντα· οὔτε γὰρ ἂν	ἄλλον	τινὰ τῶν βαρβάρων, ἄν γέ
[49, 6]	καὶ ἐνισχομένους ἢ καὶ παραφερομένους	ἔβαλλον.	~καὶ τοῦτ´ ἐπὶ τρεῖς ὅλας
[49, 35]	κατέστρωσαν. καὶ τέλος, ὡς οὐδὲν	μᾶλλον	ἀπανίστατο ἀλλὰ καὶ δυνάμεις προσμετεπέμπετο,
[49, 40]	Μήδου θυγατέρα, ὅπως ἔτι καὶ	μᾶλλον	αὐτὸν προσεταιρίσηται, μνηστεύσας, τά τε
[49, 8]	γάρ τινα ἐλπίδα ἐν ταύταις	μᾶλλον	εἶχεν. ~ὡς οὖν τό τε
[49, 34]	παραχρῆμα γένωνται. ὡς δ´ οὐδὲν	μᾶλλον	ἐσωφρονίσθησαν, ὀλίγους ἐξ αὐτῶν τοὺς
[49, 33]	καὶ ὁ μὲν ἔτι καὶ	μᾶλλον	τῷ τε ἔρωτι καὶ τῇ
[49, 3]	δὲ τὴν φυγὴν τῆς μάχης	μᾶλλον	φοβηθέντες, καὶ ἐν μὲν ταύτῃ
[49, 19]	τὰ δὲ δὴ τῶν Πάρθων	μᾶλλον	φρονοῦντα εἰδώς, τά τε ἄλλα
[49, 28]	δι´ ἐπιτηδειοτέρων τινῶν τόπων χωρήσειν	ἔμελλον,	ἐκείνων μέν σφας ὡς καὶ
[49, 31]	καὶ ἅμα καὶ μάτην ταλαιπωρήσειν	ἔμελλον	(ὑποστρέψαι γὰρ ἐς τὴν Ἀρμενίαν
[49, 6]	τοὺς ἐκ τοῦ ναυτικοῦ σωθέντας	περιέστελλον.	κἀκ τούτου ἔπασχον μὲν πολλὰ
[49, 37]	καὶ τείχη ἰσχυρά, τὸ δ´	ὅλον	ποταμοῖς δύο ναυσιπόροις ἐθάρσουν. ὁ
[49, 37]	Κόλοψ ὀνομαζόμενος παρ´ αὐτὸν τὸν	περίβολον	παραρρέων ἐς τὸν Σάουον ὀλίγον
[49, 19]	πιστότατόν οἱ ὄντα ἐτίμα καὶ	σύμβουλον	ἔστιν ὧν ἐποιεῖτο, ἐξ ὧν
[49, 35]	οὐκ ἀταλαιπώρως ἐχειρώσατο. τὸ γὰρ	Μέτουλον,	τὴν μεγίστην σφῶν πόλιν, κρατυνάμενοι
[49, 20]	ἐνίκησεν. ἐπειδὴ γὰρ οὔτε τὸν	ποταμὸν	διαβῆναί σφας ἐκώλυσεν οὔτ´ αὖ
[49, 13]	καὶ τὰ μάλιστα τόν τε	πόλεμον	ἀκριβῶς ᾔδει γενησόμενον καὶ τὰ
[49, 9]	μάλιστα μὲν γὰρ καὶ τὸν	πόλεμον	πάντα ἐν αὐτῇ καταλυθήσεσθαι ἤλπιζον·
[49, 24]	Παρθίας ἀκονιτὶ προσποιήσειν) τόν τε	πόλεμον	τὸν πρὸς αὐτοὺς ἐς χεῖρας
[49, 13]	πλείονες) ἀλλ´ ὅτι τὸν μὲν	πόλεμον	τὸν πρὸς τὸν Ἀντώνιόν οἱ
[49, 25]	ἦλθε μέχρι τοῦ Εὐφράτου, νομίζων	ἔρημον	αὐτὸν φρουρᾶς εἶναι· ἐπεὶ μέντοι
[49, 5]	ἀπεληλυθότα καὶ τὸν πορθμὸν φυλακῆς	ἔρημον	ὄντα ᾔσθετο, τὸ μὲν καινὸν
[49, 26]	προσαπόλλυσθαι, εἰ δὲ δὴ πλείους,	ἔρημον	τὸ τεῖχος τῶν πολιορκησόντων καταλείπειν,
[49, 14]	ἴσον ἀντὶ τῶν ἀπολομένων νεῶν	ἀριθμὸν	ἀντέπεμψε. ~κἀν τούτῳ τά τε
[49, 16]	ἐς τοὺς οἰωνιστὰς ὑπὲρ τὸν	ἀριθμὸν	ἐσέγραψε, καὶ τοὺς Οὐτικησίους πολίτας
[49, 43]	ἀνθρώπους περὶ τὸν τῶν διαύλων	ἀριθμὸν	ὁρῶν τούς τε δελφῖνας καὶ
[49, 1]	αἱ τοῦ Ἀντωνίου ἐς τὸν	πορθμὸν	ἤδη παρῆσαν· ὅ τε Λέπιδος
[49, 5]	τῆς Μεσσήνης ἀπεληλυθότα καὶ τὸν	πορθμὸν	φυλακῆς ἔρημον ὄντα ᾔσθετο, τὸ
[49, 26]	ἔτι αὐτόθεν ποθὲν τὴν τροφὴν	ἐλάμβανον,	ἐξήρκουν ἐς ἀμφότερα, ὥστε καὶ
[49, 41]	ἐσκήπτετο, ὅπως τὸν Καίσαρα τὸν	Ὀκταουιανὸν	ἐκ τούτου, ὅτι ποιητὸς ἀλλ´
[49, 14]	τοῖς δὲ δὴ ναυκρατήσασι καὶ	στέφανον	ἐλαίας ἔδωκε. κἀκ τούτου τούς
[49, 14]	οἵ τινα ἐπινίκια πέμψαντες τὸν	στέφανον	τὸν δάφνινον ἐκεῖνος τούτῳ τῷ
[49, 14]	τε ἄλλα καὶ τῷ Ἀγρίππᾳ	στέφανον	χρυσοῦν ἐμβόλοις ἠσκημένον ἐδωρήσατο· ὃ
[49, 13]	ἀνετίμων· ὧν γὰρ ἀπαιτοῦντες οὐκ	ἐτύγχανον,	ταῦτ´ ἐγκαταλείψειν αὐτὸν ἀπειλοῦντες λήψεσθαι
[49, 37]	τοῦ Σάουου ὀλίγον ἄπωθεν παραρρέοντος	διάκενόν	τι κατελέλειπτο, ὃ καὶ σταυρώμασι
[49, 14]	τῷ Ἀγρίππᾳ στέφανον χρυσοῦν ἐμβόλοις	ἠσκημένον	ἐδωρήσατο· ὃ μήτε πρότερον μήτ´
[49, 5]	τὸ στράτευμα ἐν τῇ νήσῳ	ἀπειλημμένον	δεινῶς ἤχθετο. καὶ οὐ πρότερον
[49, 1]	αὐτῷ τὸ ἀκρωτήριον τὸ Παλίνουρον	ὀνομαζόμενον	ὑπερβάλλοντι χειμὼν μέγας ἐπέπεσε· καὶ
[49, 39]	τινα Δέλλιον παιδικά ποτε ἑαυτοῦ	γενόμενον	πέμψας, καὶ πολλά τινα αὐτῷ
[49, 27]	ὡς καὶ ῥᾷστα τῶν σπονδῶν	τευξόμενον.	κἀκ τούτου τοῖς τε πεμφθεῖσιν
[49, 13]	τὸν πρὸς τὸν Ἀντώνιόν οἱ	ἐσόμενον	ὑπετόπουν καὶ διὰ τοῦθ´ ἑαυτοὺς
[49, 4]	οὖν παρῄνει τὸν ἄνδρα τὸν	σωθησόμενον	τῆς μὲν δυσχερείας αὐτοὺς τῶν
[49, 13]	τόν τε πόλεμον ἀκριβῶς ᾔδει	γενησόμενον	καὶ τὰ ἐκείνων βουλήματα σαφῶς
[49, 42]	Ἀγρίππας τὸ ὕδωρ τὸ Μάρκιον	ὠνομασμένον,	ἐκλιπὸν φθορᾷ τῶν ὀχετῶν, καὶ
[49, 14]	τό τε ὕδωρ τὸ Ἰούλιον	ὠνομασμένον,	ἐφ´ ᾧ καὶ τὰ μάλιστα
[49, 31]	δραχμὰς καὶ τοῖς ἄλλοις τὸ	ἱκνούμενον	δοθῆναι. ἐπειδή τε οὐκ ἐξήρκεσέ
[49, 35]	τινὸς ξυλίνου ἐπιβῆναι τοῦ περιβόλου	πειρώμενον	κατέστρωσαν. καὶ τέλος, ὡς οὐδὲν
[49, 5]	ἔρημον ὄντα ᾔσθετο, τὸ μὲν	καινὸν	τοῦ πολέμου οὐ παρέλιπεν, ἀλλ´
[49, 8]	οὕτως ἐκεῖθεν ἀμφότεροι, ἐπειδὴ μηδὲν	ἐπέραινον,	πρὸς τὸ Ἀρτεμίσιον ἀφίκοντο. καὶ
[49, 13]	αὐτὸν καταδουλώσεσθαι. ἐπεὶ δ´ οὐδὲν	ἐπέραινον,	τῆς γοῦν στρατείας ὡς καὶ
[49, 28]	ἀπεσταύρουν, τήν τε ὑδρείαν πανταχοῦ	ἐδυσχέραινον	καὶ τὰς νομὰς ἐξέτριβον· καὶ
[49, 8]	εἰ μὴ συμβουλεύοιτό τι αὐτῷ,	δεινὸν	δ´ εἰ πάντα ἀνακοινοῖτο) διακινδυνεῦσαι
[49, 31]	μὲν τῶν πολεμίων οὐκετ´ οὐδὲν	δεινὸν	ἔπαθεν, ὑπὸ δὲ δὴ τοῦ
[49, 35]	δὲ μηχανήματα κατέφλεξαν, αὐτόν τε	ἐκεῖνον	ἀπὸ πύργου τινὸς ξυλίνου ἐπιβῆναι
[49, 23]	ἀμείνους αὐτοῦ ἦσαν, καὶ αὐτὸν	ἐκεῖνον	δυσανασχετοῦντα ἐπὶ τούτῳ ἐπαπέκτεινε, καὶ
[49, 39]	εἰσὶν οἳ τοῦτον ἀλλ´ οὐκ	ἐκεῖνον	ἐν τῇ τῶν ὑπάτων ἀπαριθμήσει
[49, 7]	ὁ Σέξτος οἰηθεὶς καὶ αὐτὸν	ἐκεῖνον	ἥξειν ἐφοβήθη καὶ σπουδῇ προανεχώρησεν,
[49, 25]	τε Πάρθος καὶ ὁ Μῆδος	ἐκεῖνον	μὲν μάτην εἴων πονεῖσθαι (τά
[49, 12]	ὀλίγων τινῶν ὥρμησεν ὡς καὶ	ἐκεῖνόν	τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, οἷα
[49, 17]	γενόμενος δὲ ἐν Λέσβῳ, καὶ	ἐκεῖνόν	τε ἐπὶ Μήδους ἐστρατευκέναι καὶ
[49, 18]	ἔτι οἱ εἶναι ἐπλάττετο, καὶ	ἐκεῖνόν	τε ἐπὶ ταῖς ἀπὸ τῶν
[49, 24]	τινα ἀπάτην ἐπ´ αὐτοὺς παρεσκευάζετο.	ἐκεῖνόν	τε οὖν ἀφῆκεν ὡς καὶ
[49, 38]	μετὰ ταῦτα ἐκεῖ μὲν Φούφιον	Γέμινον	σὺν δυνάμει τινὶ κατέλιπεν, αὐτὸς
[49, 14]	ἐπινίκια πέμψαντες τὸν στέφανον τὸν	δάφνινον	ἐκεῖνος τούτῳ τῷ ναυκρατητικῷ χρῷτο,
[49, 36]	εὖ ἥκουσιν· οὐκ ἔλαιον, οὐκ	οἶνον,	πλὴν ἐλαχίστου καὶ τούτου κακίστου,
[49, 39]	ἀρχῆς αὐθημερὸν ἐξέστη, Λούκιον Σεμπρώνιον	Ἀτρατῖνον	ἀντικαταστήσας· ὅθεν εἰσὶν οἳ τοῦτον
[49, 22]	Ἀντώνιος ἄρχειν ἐπέτρεψε, τὸν δ´	Ἀντίγονον	ἐμαστίγωσε σταυρῷ προσδήσας, ὃ μηδεὶς
[49, 22]	νόσῳ ταλαιπωρηθέντας ἐχειρώσατο, καὶ τὸν	Ἀντίγονον	τοὺς φρουροὺς τοὺς παρ´ ἑαυτῷ
[49, 23]	καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὸν	φθόνον	τήν τε ὀργὴν αὐτοῦ φοβούμενος,
[49, 7]	καταλιπεῖν, ἐξ ὧν τὴν τροφὴν	ἄφθονον	οἱ περὶ τὸν Κορνουφίκιον ἔχοντες
[49, 18]	παρεμυθεῖτο δῆθεν, καὶ ἑαυτοῦ τὸ	ἐπίφθονον	πρός τε τὴν νίκην καὶ
[49, 36]	δὲ οὐκ ἀκούσας οὐδ´ ἀναγνοὺς	μόνον,	ἀλλὰ καὶ ἔργῳ μαθὼν ὥστε
[49, 41]	ταῦτα οὐκ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ	μόνον	εἶπεν, ἀλλὰ καὶ ἐς τὴν
[49, 25]	αὐτῷ, ἐφόνευσαν· τοῦτον γὰρ δὴ	μόνον	καὶ ἐζώγρησαν καὶ ἀπέλυσαν χρήματα
[49, 26]	μὲν ὀλίγοι ποι πεμφθεῖεν, μὴ	μόνον	μηδὲν φέρειν ἀλλὰ καὶ προσαπόλλυσθαι,
[49, 21]	ὁ Ἀντώνιος ἐξαίφνης ἐπιστὰς οὐ	μόνον	οὐχ ἥσθη ἀλλὰ καὶ ἐφθόνησεν,
[49, 7]	καὶ τοῖς περιλοίποις πολὺ πλείω	πόνον	ἢ οἱ πολέμιοι παρεῖχον· εἴτε
[49, 15]	τὸν πρὸ τοῦ ἐμφυλίου πολέμου	χρόνον	ἐπωφείλετο, ἀφῆκε, τέλη τέ τινα
[49, 36]	ποτε καὶ ὁ πατήρ μου	χρόνον	τινὰ ἦρξε, καὶ τῇ Παννονίᾳ
[49, 6]	γάρ που καὶ ἐπᾴξειάν τισιν,	ἔτρεπον	μὲν αὐτούς, πέρα δ´ οὐ
[49, 28]	σφας ὡς καὶ προκατειλημμένων ψευδαγγελίαις	ἀπέτρεπον,	ἑτέρας δ´ ὁδοὺς προλελοχισμένας ἰέναι
[49, 3]	ἅμα ἀλλήλων καὶ ἐλαττούμενοι οἷς	εἶπον,	ἴσην τὴν ἰσχὺν ἐκ τοῦ
[49, 44]	Πολέμωνι τὴν μικροτέραν Ἀρμενίαν, ὥσπερ	εἶπον,	χαρισάμενος, καὶ Λούκιον Φλάουιον ποιήσας
[49, 36]	τινὲς τἀληθὲς ἀγνοήσαντες Παίονάς σφας	προσεῖπον,	ἀρχαίου μέν που τοῦ προσρήματος
[49, 34]	τήν τε συντέλειαν τῶν φόρων	ἐξέλιπον	καὶ ἐσβάλλοντες ἔστιν ὅτε ἐς
[49, 12]	δὲ κατ´ ὀλίγους ὡς ἕκαστοι	ἐγκατέλιπον	αὐτὸν καὶ μεθίσταντο· καὶ οὕτω
[49, 42]	τὸ ὕδωρ τὸ Μάρκιον ὠνομασμένον,	ἐκλιπὸν	φθορᾷ τῶν ὀχετῶν, καὶ ἀνεκτήσατο
[49, 43]	ἡμέρᾳ κατὰ τὸν τοῦ Ἀντωνίου	τρόπον	ἀπεῖπε, καὶ ἐς τὸ τῶν
[49, 15]	ἄλλοι δὲ ὅτι, ἐπειδὴ μηδένα	τρόπον	ἀπολαβεῖν τὰ ὀφειλόμενα ἐδύνατο, χάριν
[49, 30]	τίς ἐστι καὶ τόνδε τὸν	τρόπον	γίγνεται. τὰ μὲν σκευοφόρα καὶ
[49, 33]	τοῦτ´ οὐχ ὑπήκουσεν, ἕτερόν τινα	τρόπον	ἐξαπατῆσαι ἐπεβούλευσε. φανερῶς μὲν γὰρ
[49, 27]	τῷ χρόνῳ, ἤτοι καθ´ ἑαυτὸν	τρόπον	τινὰ ἢ καὶ συμμαχίαν ποθὲν
[49, 9]	τῶν δρωμένων ὄψιν καὶ αὐτοὶ	τρόπον	τινὰ ἠγωνίζοντο. ἀντιπάλου γὰρ ἐπὶ
[49, 15]	δημοσίου δοθῆναι ἔγνωσαν· τὸν γὰρ	τόπον	ὃν ἐν τῷ Παλατίῳ, ὥστ´
[49, 32]	παῖδας ἐξ αὐτῆς, πρεσβυτέρους μὲν	Ἀλέξανδρον	καὶ Κλεοπάτραν (καὶ δίδυμοι γὰρ
[49, 12]	τῷ τεταγμένῳ ὄντος τὸ μὲν	ἐλεύθερον	ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος στρατόπεδα
[49, 37]	τὸν Μηνᾶν τὸν τοῦ Σέξτου	ἐξελεύθερον	ἀπέκτειναν, καὶ ἐν τῇ γῇ
[49, 39]	ἐν τούτῳ τῆς μὲν ἀρχῆς	αὐθημερὸν	ἐξέστη, Λούκιον Σεμπρώνιον Ἀτρατῖνον ἀντικαταστήσας·
[49, 6]	ἂν δέ πῃ προχωρῇ, δυοῖν	θάτερον,	ἢ προσμίξαντάς σφισιν αὐτοὺς κρατήσειν,
[49, 33]	δ´ ὑποτοπήσας τοῦτ´ οὐχ ὑπήκουσεν,	ἕτερόν	τινα τρόπον ἐξαπατῆσαι ἐπεβούλευσε. φανερῶς
[49, 9]	γὰρ ἐν ταῖς ναυσὶν ὄντες	προθυμότερον	ἐς τὴν τῶν ὁρώντων σφᾶς
[49, 15]	καὶ ὥστε τὴν αἰτίαν τῶν	πρότερον	ἀδίκως γενομένων ἐς ἐκείνους μόνους
[49, 5]	ἀπειλημμένον δεινῶς ἤχθετο. καὶ οὐ	πρότερον	ἀνεθάρσησε πρὶν ἰχθύν τινα ἐκ
[49, 18]	Μᾶρκον, μεταστάντα τε πρὸς ἑαυτὸν	πρότερον	ἀπὸ τοῦ Σέξτου καὶ τότε
[49, 16]	τε Μεσσάλαν τὸν Οὐαλέριον, ὃν	πρότερον	ἐν ταῖς προγραφαῖς ἐτεθανατώκει, ἐς
[49, 33]	δοῦναι. τὸν δ´ οὖν Ἀρμένιον	πρότερον	μὲν ἐς τὴν Αἴγυπτον ὡς
[49, 14]	ἐμβόλοις ἠσκημένον ἐδωρήσατο· ὃ μήτε	πρότερον	μήτ´ αὖθις ἄλλῳ τῳ ἐγένετο.
[49, 22]	Ἀλεξάνδρου τινὸς αὐτομολήσαντος παρ´ αὐτοῦ	πρότερον	πρὸς τοὺς Ῥωμαίους ἐχαρίσατο. καὶ
[49, 18]	τοῦ οὖν δευτέρου γραμματοφόρου τὸν	πρότερον	φθάσαντος, ὕστερον τὰ περὶ τοῦ
[49, 11]	φοβηθείς, ἐπὶ δὲ λόφον τινὰ	καρτερὸν	ἀναστρατοπεδευσάμενος ἐγκλήματα ἐποιεῖτο, καταλέγων πάνθ´
[49, 21]	οὐδὲν ἔτι οὔτ´ αὐτίκα οὔθ´	ὕστερον	αὐτῷ ἐχρήσατο, καίτοι καὶ ἱερομηνίας
[49, 14]	τούτῳ τῷ ναυκρατητικῷ χρῷτο, δόγματι	ὕστερον	ἐβεβαιώθη. οὕτω μὲν τότε τοὺς
[49, 22]	Ῥωμαίων ἤγαγε. ~ταῦτα μὲν χρόνῳ	ὕστερον	ἐγένετο, τότε δὲ ὁ Ἀντώνιος
[49, 14]	καρποῦνται, ἀντέδωκε. ταῦτα μὲν οὖν	ὕστερον	ἐγένετο· τότε δὲ τά τε
[49, 35]	πάντα αὐτοὺς ἔσχε. ~τοῦτο μὲν	ὕστερον	ἐγένετο, τότε δὲ τοὺς μὲν
[49, 14]	τὴν δὲ χώραν οὐ πολλῷ	ὕστερον	ἔδωκεν. ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἐξήρκεσεν
[49, 35]	ζωγρηθέντες σφῶν ἑκούσιοι οὐ πολλῷ	ὕστερον	ἐφθάρησαν. ~ἐπεὶ δ´ οὖν οὗτοί
[49, 8]	ἤλπιζεν αὐτὸν ἀμαχεὶ οὐ πολλῷ	ὕστερον	καταλύσειν. ἐπεὶ δ´ οὖν ἔκρινε
[49, 18]	ἀποθάνῃ, αὖθις δ´ οὐ πολλῷ	ὕστερον	μετανοήσας ἵνα σωθῇ τοῦ οὖν
[49, 18]	δευτέρου γραμματοφόρου τὸν πρότερον φθάσαντος,	ὕστερον	τὰ περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ
[49, 26]	τούτου συμβαλών σφισιν οὐ πολλῷ	ὕστερον	τροπὴν μὲν αὐτῶν ἐποιήσατο· οἱ
[49, 38]	ᾧ ὅ τε Ἀντώνιος τὸ	δεύτερον	καὶ Λούκιος Λίβων ὑπάτευον προκεχωρηκότος,
[49, 43]	(ἦρξε γὰρ μετὰ Λουκίου Τούλλου	δεύτερον)	τῇ πρώτῃ εὐθὺς ἡμέρᾳ κατὰ
[49, 32]	Κλεοπάτραν (καὶ δίδυμοι γὰρ ἐτέχθησαν)	νεώτερον	δὲ Πτολεμαῖον τὸν καὶ Φιλάδελφον
[49, 35]	πάνυ πόρρω τῆς θαλάσσης οἰκοῦντας,	ἀπονώτερον	προσηγάγετο, τοὺς δὲ ἐπί τε
[49, 2]	τὸ μεῖζον καὶ πρὸς τὸ	φοβερώτερον	παρ´ ἀμφοτέροις περὶ τῶν ἑτέρων
[49, 1]	ὅσους ἄγειν (καὶ γὰρ πύργους	ἔφερον,	ὅπως ὥσπερ ἀπὸ τείχους ἐξ
[49, 3]	δ´ ἑτέρους οἵ τε διέκπλοι	ἀνέφερον,	πρός τε τὴν ῥώμην τῶν
[49, 37]	ἧς ἐς τὸ ἀρχαῖον αὖθις	ῥεῖθρον	ἐπανέρχεται. τότε δὲ τῇ μὲν
[49, 19]	ἑτέρας οὖσαν τραπεὶς παρέσχεν οἱ	καιρὸν	τὰς δυνάμεις ἀθροῖσαι. ~καὶ οὕτως
[49, 5]	διαφυγεῖν, ἀλλ´ ἀγαπητῶς ἐς τὴν	ἤπειρον	ἀπεσώθη. καὶ αὐτὸς μὲν ἐν
[49, 1]	τὰς ναῦς καταλιπὼν ἐς τὴν	ἤπειρον	ἐκομίσθη, ἵνα καὶ τὸν πεζὸν
[49, 4]	μὲν πλείω, ὅσα γε καὶ	πρόχειρον	τὴν νίκην ἔχει, αὐτοὶ δι´
[49, 19]	τ´ ἀνέπεισε πιστεῦσαι, καὶ τὸν	Πάκορον	δι´ αὐτοῦ προσεξηπάτησε· τὴν γὰρ
[49, 0]	Λέπιδον καθεῖλεν. β. Ὡς Οὐεντίδιος	Πάκορον	νικήσας ἀπέκτεινεν καὶ τοὺς Πάρθους
[49, 20]	πολέμου ἔκβασιν γιγνόμενα (τὸν γὰρ	Πάκορον	ὅμοια τοῖς μάλιστα τῶν πώποτε
[49, 19]	ὁ Οὐεντίδιος ὁ Πούπλιος τὸν	Πάκορον	στράτευμά τε ἀθροίζειν καὶ ἐς
[49, 24]	αὐτοῦ ἐς τὴν Ἀλβανίδα τὴν	ὅμορον	ἐμβαλών, καὶ ἐκείνους τόν τε
[49, 15]	ψηφισθέντων τινὰ παρήκατο, τόν τε	φόρον	τὸν ἐκ τῶν ἀπογραφῶν, καὶ
[49, 15]	εἰκόνας καὶ προεδρίαν ἁψῖδά τε	τροπαιοφόρον,	καὶ τὸ ἐφ´ ἵππου ἐσελάσαι
[49, 41]	καὶ τὴν Αἴγυπτον τήν τε	Κύπρον,	ἄλλην διανομήν τινα ποιησάμενος, ἔδωκε·
[49, 32]	τινα καὶ Κυρήνην τήν τε	Κύπρον	αὐτοῖς ἐχαρίσατο. ~τότε μὲν ταῦτ´
[49, 43]	σύμβολά τέ τινα ἐς τὸ	θέατρον	κατὰ κορυφὴν ἔρριψε, τῷ μὲν
[49, 36]	τῇ Δελματίᾳ, παρ´ αὐτὸν τὸν	Ἴστρον,	ἀπὸ Νωρικοῦ μέχρι τῆς Μυσίας
[49, 1]	καὶ αὐτῷ τὸ ἀκρωτήριον τὸ	Παλίνουρον	ὀνομαζόμενον ὑπερβάλλοντι χειμὼν μέγας ἐπέπεσε·
[49, 30]	χελώνης ἐπίκλησιν, πρός τε τὸ	ἰσχυρὸν	καὶ πρὸς τὸ εὐσκέπαστον αὐτῆς,
[49, 39]	ἀνθείλοντο, ἔδησεν αὐτὸν ἀργυραῖς ἁλύσεσιν·	αἰσχρὸν	γάρ, ὡς ἔοικεν, ἦν βασιλέα
[49, 43]	ἄλλα πάμπολλα ὤνια ἐς τὸ	μέσον	καταθεὶς διαρπάσαι σφίσιν ἐπέτρεψεν. Ἀγρίππας
[49, 14]	παρεστήσατο, τῷ τε Ἀντωνίῳ τὸν	ἴσον	ἀντὶ τῶν ἀπολομένων νεῶν ἀριθμὸν
[49, 34]	πρὶν μέτριον ἐς τοὺς Ῥωμαίους	ἔπρασσον,	ἀλλὰ τήν τε συντέλειαν τῶν
[49, 3]	ἄνδρας τοὺς ἐναντίους τῷ ῥοθίῳ	ἐξέπλησσον,	καί τινας ναῦς, ῥύμῃ τέ
[49, 7]	περὶ τὸν Κορνουφίκιον ἔχοντες πρὸς	τὸν	Ἀγρίππαν ἀπεσώθησαν. καὶ αὐτοὺς ὁ
[49, 6]	αὐτήν, ἀνερρώσθη. ~καὶ ὁ μὲν	τὸν	Ἀγρίππαν σπουδῇ πρὸς τὴν ἐπικουρίαν
[49, 4]	λαβεῖν αἱροῦνται. δεῖν οὖν παρῄνει	τὸν	ἄνδρα τὸν σωθησόμενον τῆς μὲν
[49, 22]	καὶ νόσῳ ταλαιπωρηθέντας ἐχειρώσατο, καὶ	τὸν	Ἀντίγονον τοὺς φρουροὺς τοὺς παρ´
[49, 20]	ἀπώλοντο, οἱ δὲ καὶ πρὸς	τὸν	Ἀντίοχον ἐς τὴν Κομμαγηνὴν κατέφυγον.
[49, 20]	περιπέμψας, κατεστήσατο· αὐτὸς δὲ ἐπὶ	τὸν	Ἀντίοχον, πρόφασιν μὲν ὅτι τοὺς
[49, 23]	ἄλλοσε τοὺς δὲ καὶ πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον ἀποχωρῆσαι, ἐν οἷς καὶ
[49, 25]	οὔτε τοῦτ´ ἐποίησεν οὔτε πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον ἀφίκετο, ἀλλ´ ἐς τὴν
[49, 17]	λοιπῶν ἐπεραιώθη, γνώμην ἔχων πρὸς	τὸν	Ἀντώνιον εὐθὺς ὁρμῆσαι. γενόμενος δὲ
[49, 13]	τὸν μὲν πόλεμον τὸν πρὸς	τὸν	Ἀντώνιόν οἱ ἐσόμενον ὑπετόπουν καὶ
[49, 14]	διῆκε πρώτους μὲν τοὺς ἐπὶ	τὸν	Ἀντώνιον πρὸς τὴν Μούτιναν στρατεύσαντας
[49, 32]	προσθείς, Ἀρχελάῳ δὲ Καππαδοκίας, ἐκβαλὼν	τὸν	Ἀριαράθην. ὁ δ´ Ἀρχέλαος οὗτος
[49, 16]	ἐτεθανατώκει, ἐς τοὺς οἰωνιστὰς ὑπὲρ	τὸν	ἀριθμὸν ἐσέγραψε, καὶ τοὺς Οὐτικησίους
[49, 33]	ὁ Κορνουφίκιος ὑπάτευσαν, στρατεῦσαι ἐπὶ	τὸν	Ἀρμένιον ἐπεχείρησεν, ἐλπίδα τοῦ Μήδου
[49, 40]	τε ἄλλην λείαν πολλὴν καὶ	τὸν	Ἀρμένιον μετά τε τῆς γυναικὸς
[49, 40]	πάντα τῇ Κλεοπάτρᾳ ἐχαρίσατο καὶ	τὸν	Ἀρμένιον μετὰ τῶν οἰκείων ἐν
[49, 33]	ἄλλην τινὰ τιμὴν λαβεῖν, καὶ	τὸν	Ἀρμένιον τιμωρήσασθαι τῆς τῶν Ῥωμαίων
[49, 39]	δ´ ὅπως ὡς ὅτι ἀπονώτατα	τὸν	Ἀρμένιον τιμωρήσηται, τήν τε θυγατέρα
[49, 0]	κατεστρέψατο. ε. Ὡς Ἀντώνιος Ἀρταουάσδην	τὸν	Ἀρμενίων βασιλέα ἀπατήσας εἷλεν. ζ.
[49, 44]	χρώμενος τούς τε Πάρθους καὶ	τὸν	Ἀρτάξην ἐπελθόντας οἱ ἐνίκησε, τοῦ
[49, 13]	ὑπεῖξεν αὐτοῖς, νομίζων μηδὲν δεῖν	τὸν	ἄρχοντα παρὰ γνώμην ὑπὸ τῆς
[49, 20]	αὐτοὺς ἔβλαψεν· ὡς γὰρ τάχιστα	τὸν	ἄρχοντά σφων ἀπολωλότα ᾔσθοντο, ὀλίγοι
[49, 24]	τοὺς ταύτῃ στρατεύσας μάχῃ τε	τὸν	βασιλέα αὐτῶν Φαρνάβαζον ἐνίκησε καὶ
[49, 24]	συμφορᾷ ἁλόντας κομίσασθαι, ἵνα ἀπαράσκευον	τὸν	βασιλέα διὰ τὴν τῆς συμβάσεως
[49, 32]	Μάλχου καὶ τῆς τῶν Ἰτυραίων	(τὸν	γὰρ Λυσανίαν, ὃν αὐτὸς βασιλέα
[49, 20]	τὴν τοῦ πολέμου ἔκβασιν γιγνόμενα	(τὸν	γὰρ Πάκορον ὅμοια τοῖς μάλιστα
[49, 15]	ἐκ τοῦ δημοσίου δοθῆναι ἔγνωσαν·	τὸν	γὰρ τόπον ὃν ἐν τῷ
[49, 22]	τινὶ ὁ Ἀντώνιος ἄρχειν ἐπέτρεψε,	τὸν	δ´ Ἀντίγονον ἐμαστίγωσε σταυρῷ προσδήσας,
[49, 33]	μικροτέραν Ἀρμενίαν μετὰ ταῦτα δοῦναι.	τὸν	δ´ οὖν Ἀρμένιον πρότερον μὲν
[49, 14]	τινα ἐπινίκια πέμψαντες τὸν στέφανον	τὸν	δάφνινον ἐκεῖνος τούτῳ τῷ ναυκρατητικῷ
[49, 41]	προτέρου Καίσαρος τὴν μὲν γυναῖκα	τὸν	δὲ υἱὸν ὄντως γεγονέναι ἔλεγε,
[49, 7]	ἐς τὴν Μεσσήνην πεφευγότα καὶ	τὸν	Δημοχάρην ἄλλοσέ ποι ἀπεληλυθότα, ἐπεραιώθη
[49, 2]	αὐτὸς μὲν ἐν Μεσσήνῃ ὑφώρμει,	τὸν	διάπλουν αὐτοῦ τηρῶν, τῷ δ´
[49, 43]	σφαλλομένους τοὺς ἀνθρώπους περὶ τὸν	τῶν	διαύλων ἀριθμὸν ὁρῶν τούς τε
[49, 15]	τινὰ παρήκατο, τόν τε φόρον	τὸν	ἐκ τῶν ἀπογραφῶν, καὶ εἰ
[49, 23]	καὶ ἐκεῖσε αὖθις ἐπανιὼν πάντα	τὸν	ἐνιαυτὸν κατέτριψε, Σόσσιος δέ, ἅτε
[49, 0]	ἀπέκτεινεν καὶ τοὺς Πάρθους ὑπὲρ	τὸν	Εὐφράτην ἐξήλασεν. γ. Ὡς Ἀντώνιος
[49, 14]	Ταύρου παρεστήσατο, τῷ τε Ἀντωνίῳ	τὸν	ἴσον ἀντὶ τῶν ἀπολομένων νεῶν
[49, 36]	πρὸς τῇ Δελματίᾳ, παρ´ αὐτὸν	τὸν	Ἴστρον, ἀπὸ Νωρικοῦ μέχρι τῆς
[49, 32]	γὰρ ἐτέχθησαν) νεώτερον δὲ Πτολεμαῖον	τὸν	καὶ Φιλάδελφον ἐπικληθέντα, ἀνείλετο, καὶ
[49, 8]	ἀπέβαλε καὶ οὐκ εὐθὺς πρὸς	τὸν	Καίσαρα ἦλθεν, ἀλλ´ εἴτε δὴ
[49, 41]	ὅπως ταῖς παρ´ αὐτοῦ ἐλπίσι	τὸν	Καίσαρα ἤτοι ἀναγκάσωσιν, ἅτε καὶ
[49, 17]	τε ἐπὶ Μήδους ἐστρατευκέναι καὶ	τὸν	Καίσαρα καὶ τὸν Λέπιδον πεπολεμῶσθαι
[49, 44]	τοὺς Πάρθους ὁ δὲ ἐπὶ	τὸν	Καίσαρα, συνέθεντο, καὶ ἐπὶ τούτῳ
[49, 41]	χάριν ταῦτα ποιεῖν ἐσκήπτετο, ὅπως	τὸν	Καίσαρα τὸν Ὀκταουιανὸν ἐκ τούτου,
[49, 38]	καὶ δεινὰ παθόντες, ὥστε καὶ	τὸν	Καίσαρα τρωθῆναι καὶ τῶν στρατιωτῶν
[49, 26]	τῶν τόξων ἱέντες πάντα καὶ	τὸν	κατάφρακτον ἰσχυρῶς ἐλυμαίνοντο· οὐ μέντοι
[49, 37]	Σάουον καὶ δι´ ἐκείνου ἐς	τὸν	Κόλοπα αὐτὰ ἀγαγών, προσέβαλέ σφισι
[49, 7]	τὴν τροφὴν ἄφθονον οἱ περὶ	τὸν	Κορνουφίκιον ἔχοντες πρὸς τὸν Ἀγρίππαν
[49, 17]	ἐστρατευκέναι καὶ τὸν Καίσαρα καὶ	τὸν	Λέπιδον πεπολεμῶσθαι μαθών, διενοεῖτο μὲν
[49, 18]	τε ναυτικὸν καὶ τὸν Τίτιον	τὸν	Μᾶρκον, μεταστάντα τε πρὸς ἑαυτὸν
[49, 13]	σφων οἱ πλείονες) ἀλλ´ ὅτι	τὸν	μὲν πόλεμον τὸν πρὸς τὸν
[49, 44]	στρατεύσων, ἠρκέσθη δὲ τῇ πρὸς	τὸν	Μῆδον ὁμολογίᾳ· συμμαχήσειν τε γὰρ
[49, 25]	εἶχεν ἐχώρησε, καὶ μαθὼν ἐνταῦθα	τὸν	Μῆδον πολὺ ἀπὸ τῆς οἰκείας
[49, 25]	μὲν ἀπετράπετο, ἐπὶ δὲ τὸν	τῶν	Μήδων βασιλέα Ἀρταουάσδην τῷ τῆς
[49, 37]	ποταμῷ ἄλλους τε συχνοὺς καὶ	τὸν	Μηνᾶν τὸν τοῦ Σέξτου ἐξελεύθερον
[49, 24]	εἰκός, ἐποιεῖτο, οὐ μέντοι ἀπέκτεινε	τὸν	Μοναίσην, καίπερ ἐν τῇ αὐτοῦ
[49, 41]	ποιεῖν ἐσκήπτετο, ὅπως τὸν Καίσαρα	τὸν	Ὀκταουιανὸν ἐκ τούτου, ὅτι ποιητὸς
[49, 16]	αὐτὸς δὲ τόν τε Μεσσάλαν	τὸν	Οὐαλέριον, ὃν πρότερον ἐν ταῖς
[49, 19]	αὐτόν τ´ ἀνέπεισε πιστεῦσαι, καὶ	τὸν	Πάκορον δι´ αὐτοῦ προσεξηπάτησε· τὴν
[49, 19]	ἔσχεν. ὁ Οὐεντίδιος ὁ Πούπλιος	τὸν	Πάκορον στράτευμά τε ἀθροίζειν καὶ
[49, 40]	ἐπειδὴ συμβαλών οἱ ἠλαττοῦτο, πρὸς	τὸν	Πάρθον ἀπεχώρησε. πράξας δὲ ταῦτα,
[49, 1]	τὴν ἤπειρον ἐκομίσθη, ἵνα καὶ	τὸν	πεζὸν ἐς τὴν Σικελίαν, ὅταν
[49, 37]	γὰρ Κόλοψ ὀνομαζόμενος παρ´ αὐτὸν	τὸν	περίβολον παραρρέων ἐς τὸν Σάουον
[49, 17]	μέν σφισιν ὡς διὰ πελάγους	τὸν	πλοῦν ποιησόμενος, ἀποσβέσας δὲ τὸ
[49, 9]	συνέσχοντο. μάλιστα μὲν γὰρ καὶ	τὸν	πόλεμον πάντα ἐν αὐτῇ καταλυθήσεσθαι
[49, 33]	τῆς τῶν Ῥωμαίων ἐπαγωγῆς ἐθελήσας,	τὸν	Πολέμωνα αὐτῷ προσέπεμψε καὶ φιλίαν
[49, 1]	καὶ αἱ τοῦ Ἀντωνίου ἐς	τὸν	πορθμὸν ἤδη παρῆσαν· ὅ τε
[49, 5]	ἐκ τῆς Μεσσήνης ἀπεληλυθότα καὶ	τὸν	πορθμὸν φυλακῆς ἔρημον ὄντα ᾔσθετο,
[49, 20]	συμβαλὼν ἐνίκησεν. ἐπειδὴ γὰρ οὔτε	τὸν	ποταμὸν διαβῆναί σφας ἐκώλυσεν οὔτ´
[49, 39]	οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες Ἀρτάξην	τὸν	πρεσβύτατον τῶν παίδων αὐτοῦ βασιλέα
[49, 15]	ἄλλο ἔτι τῷ δημοσίῳ ἐς	τὸν	πρὸ τοῦ ἐμφυλίου πολέμου χρόνον
[49, 24]	ἀκονιτὶ προσποιήσειν) τόν τε πόλεμον	τὸν	πρὸς αὐτοὺς ἐς χεῖρας ἤγετο
[49, 13]	ἀλλ´ ὅτι τὸν μὲν πόλεμον	τὸν	πρὸς τὸν Ἀντώνιόν οἱ ἐσόμενον
[49, 18]	σωθῇ τοῦ οὖν δευτέρου γραμματοφόρου	τὸν	πρότερον φθάσαντος, ὕστερον τὰ περὶ
[49, 41]	ἐκείνην τε βασιλίδα βασιλέων καὶ	τὸν	Πτολεμαῖον, ὃν Καισαρίωνα ἐπωνόμαζον, βασιλέα
[49, 37]	διά τε τοῦ Ἴστρου ἐς	τὸν	Σάουον καὶ δι´ ἐκείνου ἐς
[49, 37]	αὐτὸν τὸν περίβολον παραρρέων ἐς	τὸν	Σάουον ὀλίγον ἀπέχοντα αὐτοῦ ἐμβάλλει
[49, 8]	ἐκεῖνος πονοῖτο, εἴτε καὶ ἀπαγαγεῖν	τὸν	Σέξτον ἀπ´ αὐτοῦ βουληθείς, Λιλυβαίῳ
[49, 8]	ἐχρῆτο) κἀκ τούτου πρός τε	τὸν	Σέξτον ἀπέκλινε καὶ ἐκοινολογεῖτο αὐτῷ
[49, 32]	ἑώρταζον· τοῦ γὰρ Καίσαρος πρὸς	τὸν	Σέξτον ἔτι καὶ τότε προσπταίοντος
[49, 8]	καὶ ὁ μὲν Γάλλος ἐπέρρωσε	τὸν	Σέξτον, ὁ δὲ δὴ Λέπιδος
[49, 22]	τοῦ ἱεροῦ χειρωθέντας παραιτήσασθαί τε	τὸν	Σόσσιον, ἐπειδὴ ἡμέρα αὖθις ἡ
[49, 14]	ὁσάκις οἵ τινα ἐπινίκια πέμψαντες	τὸν	στέφανον τὸν δάφνινον ἐκεῖνος τούτῳ
[49, 8]	τοῦτο, αὐτός τε κατὰ γῆν	τὸν	στρατὸν ἐξάγων πρὸ τοῦ στρατοπέδου
[49, 4]	δεῖν οὖν παρῄνει τὸν ἄνδρα	τὸν	σωθησόμενον τῆς μὲν δυσχερείας αὐτοὺς
[49, 1]	ἔς τε Λιπάραν ἦλθε, κἀνταῦθα	τόν	τε Ἀγρίππαν καὶ τὰς ναῦς
[49, 17]	καὶ δεξαμένων καὶ κατεχόντων, ἐπειδὴ	τόν	τε Ἀντώνιον δυστυχήσαντα ἐν τῇ
[49, 31]	τοιοῦτο μηδένα οἱ ἀγγέλλειν. καὶ	τόν	τε Ἀρμένιον, καίτοι ἐν ὀργῇ
[49, 24]	τὴν ὅμορον ἐμβαλών, καὶ ἐκείνους	τόν	τε βασιλέα αὐτῶν Ζόβηρα κρατήσας,
[49, 39]	οὐκ ἀφίκετο τὴν ἐπιβουλὴν ὑποπτεύσας,	τόν	τε Δέλλιον αὖθις ἐς λόγους
[49, 16]	τῆς βουλῆς ἐδόθη, αὐτὸς δὲ	τόν	τε Μεσσάλαν τὸν Οὐαλέριον, ὃν
[49, 13]	Καῖσαρ, εἰ καὶ τὰ μάλιστα	τόν	τε πόλεμον ἀκριβῶς ᾔδει γενησόμενον
[49, 24]	πλείω τῆς Παρθίας ἀκονιτὶ προσποιήσειν)	τόν	τε πόλεμον τὸν πρὸς αὐτοὺς
[49, 5]	ἐγίγνετο, ὁ Καῖσαρ ὡς τάχιστα	τόν	τε Σέξτον ἐκ τῆς Μεσσήνης
[49, 7]	τὴν Λιπάραν ἀνέπλευσε, μαθὼν δὲ	τόν	τε Σέξτον ἐς τὴν Μεσσήνην
[49, 2]	ὑπὸ τοῦ μεγέθους πλεούσας ἰδών,	τόν	τε Σέξτον τῆς νυκτὸς μετεπέμψατο,
[49, 15]	καὶ τῶν ψηφισθέντων τινὰ παρήκατο,	τόν	τε φόρον τὸν ἐκ τῶν
[49, 43]	τε ὑπονόμους ἐξεκάθηρε, καὶ ἐς	τὸν	Τίβεριν δι´ αὐτῶν ὑπέπλευσε. κἀν
[49, 18]	ἀλλὰ τό τε ναυτικὸν καὶ	τὸν	Τίτιον τὸν Μᾶρκον, μεταστάντα τε
[49, 15]	εἰ δὲ μή, τοῖς αὐτοῖς	τὸν	τοιοῦτό τι δράσαντα ἐνέχεσθαι οἷσπερ
[49, 43]	τῇ πρώτῃ εὐθὺς ἡμέρᾳ κατὰ	τὸν	τοῦ Ἀντωνίου τρόπον ἀπεῖπε, καὶ
[49, 38]	καὶ ἐς τὴν Βρεττανίαν κατὰ	τὸν	τοῦ πατρὸς ζῆλον στρατεῦσαι, καὶ
[49, 37]	τε συχνοὺς καὶ τὸν Μηνᾶν	τὸν	τοῦ Σέξτου ἐξελεύθερον ἀπέκτειναν, καὶ
[49, 30]	τοιάδε τίς ἐστι καὶ τόνδε	τὸν	τρόπον γίγνεται. τὰ μὲν σκευοφόρα
[49, 43]	ἱπποδρόμῳ σφαλλομένους τοὺς ἀνθρώπους περὶ	τὸν	τῶν διαύλων ἀριθμὸν ὁρῶν τούς
[49, 25]	ἐκεῖθεν μὲν ἀπετράπετο, ἐπὶ δὲ	τὸν	τῶν Μήδων βασιλέα Ἀρταουάσδην τῷ
[49, 43]	διὰ μακρὰν ἀρρωστίαν ἀφεῖναι ἠθέλησε,	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ ἀνταπέδειξε· καὶ στρατηγοῦ
[49, 23]	ἐπαύξων, καὶ διὰ τοῦτο καὶ	τὸν	φθόνον τήν τε ὀργὴν αὐτοῦ
[49, 33]	ἐλαχίστην ἔχων, ὅτι πρός τε	τὸν	Φραάτην ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ μήτε
[49, 24]	καὶ πρέσβεις μετ´ αὐτοῦ πρὸς	τὸν	Φραάτην ἔπεμψε. καὶ λόγῳ μὲν
[49, 38]	καὶ ἐς τὴν Γαλατίαν μετὰ	τὸν	χειμῶνα ἐν ᾧ ὅ τε
[49, 31]	ὥστε τοῖς τε ὁπλίταις καθ´	ἑκατὸν	δραχμὰς καὶ τοῖς ἄλλοις τὸ
[49, 14]	καὶ ἐξ ἐκείνων πάντας τοὺς	δέκατον	ἔτος ἐν τῇ στρατείᾳ ἔχοντας.
[49, 5]	ἰχθύν τινα ἐκ τῆς θαλάσσης	αὐτόματον	ἀναθορόντα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ
[49, 22]	ᾔτησεν ἔλαβε, τῷ δ´ Ἀντιόχῳ	θάνατον	Ἀλεξάνδρου τινὸς αὐτομολήσαντος παρ´ αὐτοῦ
[49, 44]	Λούκιον Φλάουιον ποιήσας τε ἅμα	ὕπατον	καὶ παύσας (συνῆν γὰρ αὐτῷ)
[49, 8]	αὐτός τε κατὰ γῆν τὸν	στρατὸν	ἐξάγων πρὸ τοῦ στρατοπέδου προπαρέτασσε,
[49, 22]	γάρ τοι γένος αὐτῶν θυμωθὲν	πικρότατόν	ἐστι) πολλῷ δὲ δὴ πλείω
[49, 19]	τά τε ἄλλα ὡς καὶ	πιστότατόν	οἱ ὄντα ἐτίμα καὶ σύμβουλον
[49, 39]	τὰ ὅπλα ἔχοντες Ἀρτάξην τὸν	πρεσβύτατον	τῶν παίδων αὐτοῦ βασιλέα ἀνθείλοντο,
[49, 32]	γε αὐτῶν καὶ ἐς τὸ	ἐναντιώτατον,	ὡς καὶ εὐπραγῶν, ἔγραφεν) ἀλλ´
[49, 39]	κἀνταῦθα συλλαβὼν τὰ μὲν πρῶτα	ἄδετόν	τε εἶχε, καὶ κατὰ τὰ
[49, 7]	τε Μύλας καὶ τὴν Τυνδαρίδα	σῖτόν	τέ σφισι καὶ στρατιώτας ἔπεμψε·
[49, 26]	τόξων ἱέντες πάντα καὶ τὸν	κατάφρακτον	ἰσχυρῶς ἐλυμαίνοντο· οὐ μέντοι καὶ
[49, 39]	Ἀλεξάνδρῳ τῷ υἱεῖ συνοικίσων ᾔτησε,	Κύιντόν	τινα Δέλλιον παιδικά ποτε ἑαυτοῦ
[49, 8]	πονοῖτο, εἴτε καὶ ἀπαγαγεῖν τὸν	Σέξτον	ἀπ´ αὐτοῦ βουληθείς, Λιλυβαίῳ προσέβαλε·
[49, 8]	κἀκ τούτου πρός τε τὸν	Σέξτον	ἀπέκλινε καὶ ἐκοινολογεῖτο αὐτῷ δι´
[49, 5]	Καῖσαρ ὡς τάχιστα τόν τε	Σέξτον	ἐκ τῆς Μεσσήνης ἀπεληλυθότα καὶ
[49, 0]	Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς Καῖσαρ	Σέξτον	ἐνίκησε καὶ Λέπιδον καθεῖλεν. β.
[49, 7]	ἀνέπλευσε, μαθὼν δὲ τόν τε	Σέξτον	ἐς τὴν Μεσσήνην πεφευγότα καὶ
[49, 32]	τοῦ γὰρ Καίσαρος πρὸς τὸν	Σέξτον	ἔτι καὶ τότε προσπταίοντος οὔτε
[49, 8]	ὁ μὲν Γάλλος ἐπέρρωσε τὸν	Σέξτον,	ὁ δὲ δὴ Λέπιδος τῷ
[49, 2]	μεγέθους πλεούσας ἰδών, τόν τε	Σέξτον	τῆς νυκτὸς μετεπέμψατο, καὶ ἡτοιμάζετο
[49, 28]	στενόπορα αὐτῶν προκαταλαμβάνοντες τὰ μὲν	ἀπέσκαπτον	τὰ δὲ ἀπεσταύρουν, τήν τε
[49, 27]	σκεδαννυμένοις δὲ δὴ καὶ ἀνακομιζομένοις	προσέπιπτον	ἀνέλπιστοι. προσκαθημένου δ´ οὖν καὶ
[49, 8]	μήτ´ αὖ ἀποκρύψασθαι ἀσφαλῶς δυνάμενος	(ὕποπτον	μὲν γὰρ ἐνόμιζεν εἰ μὴ
[49, 40]	Ἀρμενίᾳ κατέλιπε καὶ ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ἀνεκομίσθη, τήν τε ἄλλην λείαν
[49, 32]	μὲν ταῦτα πράξας ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ἀπῆρεν, οἱ δὲ δὴ οἴκοι
[49, 18]	αὐτοῦ, καὶ ἐπειδὴ πρὸς τὴν	Αἴγυπτον	αὐτίκα ἀπῆρε, καταφρονήσας τῶν τε
[49, 41]	ἐκέλευσε. καὶ αὐτοῖς καὶ τὴν	Αἴγυπτον	τήν τε Κύπρον, ἄλλην διανομήν
[49, 33]	Ἀρμένιον πρότερον μὲν ἐς τὴν	Αἴγυπτον	ὡς καὶ φίλον, καὶ ὡς
[49, 31]	γιγνομένων, οὐκ ἤνεγκε τὴν καθ´	ἕκαστον	αὐτῶν πύστιν, ἀλλὰ ἀπηγόρευσε μηδὲν
[49, 30]	τὸ ἰσχυρὸν καὶ πρὸς τὸ	εὐσκέπαστον	αὐτῆς, εἴληφε. χρῶνται δὲ αὐτῇ
[49, 1]	ὑπέσχητο δ´ οὖν αὐτῷ βοηθήσειν.	μέγιστον	δὲ τῷ τε ὕψει τῶν
[49, 20]	τούτῳ καὶ ὁ Πάκορος πεσὼν	πλεῖστον	αὐτοὺς ἔβλαψεν· ὡς γὰρ τάχιστα
[49, 36]	ἅτε ἐν χειμῶνι πικροτάτῳ τὸ	πλεῖστον	διαιτώμενοι, ἀλλὰ τάς τε κριθὰς
[49, 9]	ἐπεπλήρωτο (πολλαὶ γὰρ οὖσαι ἐπὶ	πλεῖστον	ἐπέσχον) καὶ ἡ χώρα ἡ
[49, 3]	τοῦτο χρόνῳ καὶ ἀγχώμαλα ἐπὶ	πλεῖστον	ἠγωνίσαντο. οἵ τε γὰρ Σέξτειοι
[49, 2]	ἐκέλευσεν. οὗτοι οὖν τὸ μὲν	πλεῖστον	τοῦ χρόνου ἀποπειρώμενοι μὲν ἀλλήλων
[49, 20]	ταραττόμενοι δὲ πρός τε τὸ	ἀνέλπιστον	καὶ περὶ ἀλλήλοις, ὑπό τε
[49, 38]	τό τε ἀδεὲς καὶ τὸ	ἀνύβριστον	ἐκ τοῦ ὁμοίου τοῖς δημάρχοις
[49, 25]	ἱππέας καὶ τοῦ πεζοῦ τὸ	κράτιστον	λαβὼν ἠπείχθη ὡς καὶ αὐτοβοεὶ
[49, 10]	ἑαυτὸν ἀπέσφαξεν, ὁ δ´ Ἀπολλοφάνης	ἄθραυστον	τὴν ναῦν ἔχων καὶ δυνηθεὶς
[49, 3]	χειρῶν ἐπιβολαῖς σιδηρῶν προσαρτώμενοι οὐδὲν	ἔλαττον	ὧν ἔδρων ἔπασχον· καὶ οἱ
[49, 42]	τῶν δήμων ἐς τοὺς στεφάνους	ἐσέπραττον.	~τῷ δ´ ὑστέρῳ ἔτει ἀγορανόμος
[49, 32]	μὴν ἀλλ´ ἐπὶ μὲν τούτοις	ἧττόν	πως ὁ Ἀντώνιος (ἐν γὰρ
[49, 39]	οἱ προσέπεμψε, καὶ αὐτὸς οὐδὲν	ἧττον	σπουδῇ πρὸς τὰ Ἀρτάξατα ἤλασε.
[49, 9]	ἀκούειν καὶ τοῦ τοὺς ἐναντίους	ἧττον	τῶν οἰκείων ἐπαΐειν. ~τέως μὲν
[49, 5]	σπουδῇ ἀφίκετο, καὶ μαθὼν παρόντα	αὐτὸν	ἄλλους τε διὰ ταχέων ἀκραιφνεῖς
[49, 8]	Σέξτῳ ὑπῆν, ἐξ ὧν ἤλπιζεν	αὐτὸν	ἀμαχεὶ οὐ πολλῷ ὕστερον καταλύσειν.
[49, 13]	ἀπαιτοῦντες οὐκ ἐτύγχανον, ταῦτ´ ἐγκαταλείψειν	αὐτὸν	ἀπειλοῦντες λήψεσθαι προσεδόκων. οὐ μὴν
[49, 26]	τε γὰρ ἔνδον ὄντες ἰσχυρῶς	αὐτὸν	ἀπεκρούοντο, καὶ οἱ ἔξωθεν οὐ
[49, 33]	καὶ φίλον, καὶ ὡς ἐνταῦθα	αὐτὸν	ἀπόνως περιλαβὼν κατεργάσηται, μετεπέμψατο· ἐπεὶ
[49, 39]	παίδων αὐτοῦ βασιλέα ἀνθείλοντο, ἔδησεν	αὐτὸν	ἀργυραῖς ἁλύσεσιν· αἰσχρὸν γάρ, ὡς
[49, 17]	ἐκ τῆς Σικελίας συχνοὶ πρὸς	αὐτὸν	ἀφίκοντο καὶ ὅτι καὶ ἕτεροι,
[49, 39]	γάρ, ὡς ἔοικεν, ἦν βασιλέα	αὐτὸν	γεγονότα σιδηραῖς δεθῆναι. ~κἀκ τούτου
[49, 17]	χειμάσαι· τῶν δὲ Λεσβίων προθυμότατα	αὐτὸν	διὰ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[49, 15]	Ἀπόλλωνι ἱέρωσεν, ἐπειδὴ κεραυνὸς ἐς	αὐτὸν	ἐγκατέσκηψε. τήν τε οὖν οἰκίαν
[49, 23]	μητρόθεν ἀμείνους αὐτοῦ ἦσαν, καὶ	αὐτὸν	ἐκεῖνον δυσανασχετοῦντα ἐπὶ τούτῳ ἐπαπέκτεινε,
[49, 7]	καὶ ὁ Σέξτος οἰηθεὶς καὶ	αὐτὸν	ἐκεῖνον ἥξειν ἐφοβήθη καὶ σπουδῇ
[49, 11]	νυκτὸς ἀπῆρεν. οὐδὲ ἐπεδίωξέ τις	αὐτόν·	ἐκεῖνός τε γὰρ λάθρᾳ ἐξέπλευσε,
[49, 19]	προσεποιεῖτο ὁ Οὐεντίδιος μὴ βούλεσθαι	αὐτὸν	ἐλθεῖν, μακροτέραν τῆς ἑτέρας οὖσαν
[49, 24]	τι οὐκ ἐπαγγελλόμενος, καὶ ἔπεισεν	αὐτὸν	ἐπαναχωρῆσαι. γνοὺς οὖν τοῦτο ὁ
[49, 21]	διὰ τοῦτο καὶ τῆς ἀρχῆς	αὐτὸν	ἔπαυσε, καὶ ἐς οὐδὲν ἔτι
[49, 18]	καὶ τότε συνόντα οἱ, ἐπ´	αὐτὸν	ἔπεμψε. καὶ ὃς προαισθόμενός τε
[49, 41]	ἠλέει ἅτε καὶ λάθρᾳ πρὸς	αὐτὸν	ἐπὶ τῷ Ἀντωνίῳ κεκοινολογημένος, καὶ
[49, 18]	ἐς τὴν μεσόγειαν ὥρμησε. καὶ	αὐτὸν	ἐπιδιώξαντες ὅ τε Τίτιος καὶ
[49, 22]	μὲν τῷ Ἀντιόχῳ, καὶ κατακλείσας	αὐτὸν	ἐς Σαμόσατα ἐπολιόρκει· ὡς δ´
[49, 33]	καὶ τότε στρατεύσων, ἵνα ἀπαράσκευον	αὐτὸν	εὕρῃ, ἦρε μὲν ἐκ τῆς
[49, 37]	καὶ ἐν τῇ γῇ ἰσχυρῶς	αὐτὸν	ἠμύνοντο, μέχρις οὗ τῶν συμμάχων
[49, 34]	ἀληθῶς τε μετεβάλοντο, καὶ πολλὰ	αὐτὸν	ἱκετεύσαντες ἀνεστρατεύσαντο. ὁ γὰρ Καῖσαρ
[49, 12]	κατ´ ὀλίγους ὡς ἕκαστοι ἐγκατέλιπον	αὐτὸν	καὶ μεθίσταντο· καὶ οὕτω καὶ
[49, 1]	ὑπωπτεύετο. Καῖσαρ δὲ προσήκατο μὲν	αὐτὸν	καὶ τότε ἀσμενέστατα, οὐ μέντοι
[49, 13]	ἐπηπείλουν, καὶ ἐνόμιζον καὶ ἄκοντα	αὐτὸν	καταδουλώσεσθαι. ἐπεὶ δ´ οὐδὲν ἐπέραινον,
[49, 37]	τάφρῳ τινὶ μεγάλῃ ἐς τοῦτο	αὐτὸν	καταστήσαντος, δι´ ἧς ἐς τὸ
[49, 21]	τοῖς ἔργοις καὶ ἐπινίκια δι´	αὐτὸν	λαβών. οἵ γε μὴν ἐν
[49, 12]	αὐτοῦ ὤν, ἔχειν, εὐθὺς ἐπ´	αὐτὸν	μετ´ ὀλίγων τινῶν ὥρμησεν ὡς
[49, 5]	πλέοντα μὲν γὰρ οὐδ´ ἀποβαίνοντα	αὐτὸν	οὐδεὶς ἐκώλυσεν, ἀλλὰ καὶ πάνυ
[49, 39]	τὰ Ἀρτάξατα ἤλασε. καὶ οὕτως	αὐτὸν	ὀψέ ποτε, τὰ μὲν πείθων
[49, 8]	μὴ καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ	αὐτὸν	πολεμώσηται, μήτ´ αὖ ἀποκρύψασθαι ἀσφαλῶς
[49, 31]	μακρὰν ἐνενόει) πολλὰ μὲν ἐθώπευσεν	αὐτόν,	πολλὰ δὲ καὶ καθυπέσχετο αὐτῷ,
[49, 37]	ὑπάξεσθαι· ὡς δὲ καὶ προχωροῦντα	αὐτὸν	πρὸς Σισκίαν ἐλύπησαν, ὠργίσθη καὶ
[49, 40]	θυγατέρα, ὅπως ἔτι καὶ μᾶλλον	αὐτὸν	προσεταιρίσηται, μνηστεύσας, τά τε στρατόπεδα
[49, 11]	τινὰς ἐπεκάλει, καὶ ἐς δίκην	αὐτὸν	προυκαλεῖτο (εἶχε δὲ τάς τε
[49, 39]	λάβοι, σκηπτόμενος δι´ οὐδὲν ἄλλο	αὐτὸν	συνειληφέναι ἢ ἵνα τοὺς Ἀρμενίους
[49, 22]	αὐτῷ κρύφα, καὶ πλαστὰς πρὸς	αὐτὸν	συνθήκας, ὅπως εὐπρεπῶς ἀπαναστῇ, ἐποιήσατο.
[49, 19]	πρέποντας εἶναι ἔλεγε) καὶ τοῦτο	αὐτόν	τ´ ἀνέπεισε πιστεῦσαι, καὶ τὸν
[49, 35]	ἀπεκρούσαντο, πολλὰ δὲ μηχανήματα κατέφλεξαν,	αὐτόν	τε ἐκεῖνον ἀπὸ πύργου τινὸς
[49, 36]	μὲν πρὸς τῇ Δελματίᾳ, παρ´	αὐτὸν	τὸν Ἴστρον, ἀπὸ Νωρικοῦ μέχρι
[49, 37]	ὁ γὰρ Κόλοψ ὀνομαζόμενος παρ´	αὐτὸν	τὸν περίβολον παραρρέων ἐς τὸν
[49, 23]	ὥστε συχνοὺς τῶν πρώτων ἐγκαταλιπόντας	αὐτὸν	τοὺς μὲν ἄλλοσε τοὺς δὲ
[49, 27]	συμμαχίαν ποθὲν προσλαβών, ἐργάσηται, ἔπεισεν	αὐτόν,	ὑποπέμψας τινάς, ἐπικηρυκεύσασθαί οἱ ὡς
[49, 25]	μέχρι τοῦ Εὐφράτου, νομίζων ἔρημον	αὐτὸν	φρουρᾶς εἶναι· ἐπεὶ μέντοι πάντα
[49, 39]	ἅμα τῷ ἦρι ἦλθε, κἀνταῦθα	αὐτὸν	ὡς καὶ συμβουλεύσοντα καὶ συμπράξοντά
[49, 10]	πόνῳ ὁ μὲν Δημοχάρης ἁλισκόμενος	ἑαυτὸν	ἀπέσφαξεν, ὁ δ´ Ἀπολλοφάνης ἄθραυστον
[49, 17]	παρῄνεσέ σφισιν ἰδίᾳ καὶ καθ´	ἑαυτὸν	ἑκάστῳ τῆς σωτηρίας προσκοπῆσαι. κἀκ
[49, 8]	τὸ πάθος, εἴθ´ ὅπως καθ´	ἑαυτὸν	ἐκεῖνος πονοῖτο, εἴτε καὶ ἀπαγαγεῖν
[49, 21]	ἐφθόνησεν, ὅτι ἔδοξέ τι καθ´	ἑαυτὸν	ἠνδραγαθῆσθαι· καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[49, 18]	τὸν Μᾶρκον, μεταστάντα τε πρὸς	ἑαυτὸν	πρότερον ἀπὸ τοῦ Σέξτου καὶ
[49, 27]	ἐν τῷ χρόνῳ, ἤτοι καθ´	ἑαυτὸν	τρόπον τινὰ ἢ καὶ συμμαχίαν
[49, 23]	ἐκεῖσε αὖθις ἐπανιὼν πάντα τὸν	ἐνιαυτὸν	κατέτριψε, Σόσσιος δέ, ἅτε τὰ
[49, 30]	καὶ στενῷ χωρίῳ γένωνται, ἐνελαύνεσθαι.	τοιοῦτον	μὲν δὴ τὸ σχῆμα τῆς
[49, 29]	οἱ βάρβαροι (οὐ γάρ πω	τοιοῦτόν	τι ἑωράκεσαν) καταπεπτωκέναι τε ὑπὸ
[49, 7]	ναυκρατίᾳ, ὡς καὶ διαπεπολεμηκότος, χρησάμενος.	τοσοῦτον	γάρ που καὶ ὁ Κορνουφίκιος
[49, 22]	καὶ τότε ἡμέρᾳ ὠνομασμένῃ. καὶ	τοσοῦτόν	γε τῆς θρησκείας αὐτοῖς περιῆν
[49, 39]	Ἀτρατῖνον ἀντικαταστήσας· ὅθεν εἰσὶν οἳ	τοῦτον	ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνον ἐν τῇ
[49, 25]	καὶ τότε συστρατεύοντος αὐτῷ, ἐφόνευσαν·	τοῦτον	γὰρ δὴ μόνον καὶ ἐζώγρησαν
[49, 41]	περὶ τοῦ Ἀρμενίου γραφέντων δημοσιευθῆναι·	τοῦτόν	τε γὰρ ἠλέει ἅτε καὶ
[49, 26]	αὐτὸς κολάζων. τὸ μὲν γὰρ	πρῶτον,	ἕως ἔτι αὐτόθεν ποθὲν τὴν
[49, 15]	νίκην ἔδοξεν, ἤγγειλαν δὲ αὐτὴν	πρῶτον	μὲν στρατιώτης τις τῶν ἐν
[49, 37]	Καῖσαρ τότε στρατεύσας τὸ μὲν	πρῶτον	οὔτε τι ἐδῄου οὔτε τι
[49, 33]	Πάρθους καὶ τότε στρατεύσων, ἵνα	ἀπαράσκευον	αὐτὸν εὕρῃ, ἦρε μὲν ἐκ
[49, 24]	Κράσσου συμφορᾷ ἁλόντας κομίσασθαι, ἵνα	ἀπαράσκευον	τὸν βασιλέα διὰ τὴν τῆς
[49, 37]	οἱ βάρβαροι μονόξυλα πλοῖα ἀντικατασκευάσαντες	διεκινδύνευον,	καὶ ἔν τε τῷ ποταμῷ
[49, 26]	οἱ γὰρ βάρβαροι διὰ ταχέων	ἵππευον.	τοῖς τε οὖν Πραάσποις αὖθις
[49, 38]	τὸ δεύτερον καὶ Λούκιος Λίβων	ὑπάτευον	προκεχωρηκότος, τῶν τε νεοαλώτων τινὲς
[49, 37]	τε τοῦ Ἴστρου ἐς τὸν	Σάουον	καὶ δι´ ἐκείνου ἐς τὸν
[49, 37]	τὸν περίβολον παραρρέων ἐς τὸν	Σάουον	ὀλίγον ἀπέχοντα αὐτοῦ ἐμβάλλει καὶ
[49, 6]	ἐπῄεσαν ὁπότε καιρὸς εἴη, καὶ	ἀνέστρεφον	διὰ βραχέος· οἱ δέ, ὥς
[49, 32]	νεώτερον δὲ Πτολεμαῖον τὸν καὶ	Φιλάδελφον	ἐπικληθέντα, ἀνείλετο, καὶ ὅτι πολλὰ
[49, 11]	πόλεως ὑπεξῆλθε φοβηθείς, ἐπὶ δὲ	λόφον	τινὰ καρτερὸν ἀναστρατοπεδευσάμενος ἐγκλήματα ἐποιεῖτο,
[49, 32]	μέντοι καὶ ἐν τῷ κοινῷ	διήλεγχον,	ἀλλὰ καὶ ἐβουθύτουν καὶ ἑώρταζον·
[49, 6]	ἅτε καὶ μονούμενοι ταῖς ἐκδρομαῖς,	εἶχον.	ἔν τε οὖν τῇ ἄλλῃ
[49, 31]	τά τε τραύματα, ἃ πολλὰ	εἶχον,	ἐνταῦθα δὴ καὶ μάλιστα αὐτοῖς
[49, 3]	τοῦ τῶν ὑπαρχόντων σφίσιν ἀντιπάλου	εἶχον·	καὶ διὰ τοῦτο χρόνῳ καὶ
[49, 13]	πρός τε τὰ γέρα ἀπλήστως	εἶχον,	καὶ συλλεγόμενοι κατ´ ἀλλήλους ᾔτουν
[49, 37]	ἀπέκλεισαν καὶ ἐς πολιορκίαν κατέστησαν.	εἶχον	μὲν γὰρ καὶ τείχη ἰσχυρά,
[49, 7]	πλείω πόνον ἢ οἱ πολέμιοι	παρεῖχον·	εἴτε γὰρ φέροιντο, καὶ τοὺς
[49, 39]	ὡς δ´ οὔτε οἱ χρυσοφύλακες	προσεῖχον	αὐτῷ καὶ οἱ τὰ ὅπλα
[49, 20]	οἱ δὲ καὶ πρὸς τὸν	Ἀντίοχον	ἐς τὴν Κομμαγηνὴν κατέφυγον. Οὐεντίδιος
[49, 20]	κατεστήσατο· αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὸν	Ἀντίοχον,	πρόφασιν μὲν ὅτι τοὺς ἱκέτας
[49, 3]	προσαρτώμενοι οὐδὲν ἔλαττον ὧν ἔδρων	ἔπασχον·	καὶ οἱ Καισάρειοι ἐς χεῖρας
[49, 6]	ναυτικοῦ σωθέντας περιέστελλον. κἀκ τούτου	ἔπασχον	μὲν πολλὰ καὶ δεινά, ἀντέδρων
[49, 9]	(πολλαὶ γὰρ οὖσαι ἐπὶ πλεῖστον	ἐπέσχον)	καὶ ἡ χώρα ἡ μὲν
[49, 29]	ὀφθαλμοῖς κατετόξευσαν. τούτου τε οὖν	ἐπέσχον,	καί τι καὶ τοιόνδε παρὰ
[49, 21]	Ἀντωνίῳ ταῦτα πρός τε τὸ	προῦχον	αὐτοῦ καὶ ἐκ τοῦ νόμου,
[49, 12]	μὲν ἑκούσιαί οἱ προσχωρήσασαι συγγνώμης	ἔτυχον,	αἱ δ´ ἀντάρασαι ἐδικαιώθησαν. ~πράσσοντι
[49, 10]	ὁ δ´ Ἀπολλοφάνης ἄθραυστον τὴν	ναῦν	ἔχων καὶ δυνηθεὶς ἂν φυγεῖν
[49, 5]	καὶ οὐ πρότερον ἀνεθάρσησε πρὶν	ἰχθύν	τινα ἐκ τῆς θαλάσσης αὐτόματον
[49, 14]	χώραν τὴν Κνωσίαν, ἣν καὶ	νῦν	ἔτι καρποῦνται, ἀντέδωκε. ταῦτα μὲν
[49, 36]	πρὸς αὐτῇ τῇ Μακεδονίᾳ τῇ	νῦν	μέχρι τῆς θαλάσσης. ὑφ´ οὗπερ
[49, 37]	ὀλίγον ἀπέχοντα αὐτοῦ ἐμβάλλει καὶ	νῦν	πᾶσαν τὴν πόλιν ἐγκεκύκλωται, Τιβερίου
[49, 32]	αὐτῶν γίγνεσθαι ἐδύνατο. ὁ δ´	οὖν	Ἀντώνιος ταῦτά τε οὕτως ἔπραξε,
[49, 33]	μετὰ ταῦτα δοῦναι. τὸν δ´	οὖν	Ἀρμένιον πρότερον μὲν ἐς τὴν
[49, 29]	πρὸς τὴν γῆν ἤρεισαν. νομίσαντες	οὖν	αὐτοὺς οἱ βάρβαροι (οὐ γάρ
[49, 17]	ἐκπεσόντες αὖθις αὐτῷ συνεγένοντο. συγκαλέσας	οὖν	αὐτοὺς τήν τε σκευὴν τὴν
[49, 1]	Λέπιδος ἄκων μέν, ὑπέσχητο δ´	οὖν	αὐτῷ βοηθήσειν. μέγιστον δὲ τῷ
[49, 24]	ἐπ´ αὐτοὺς παρεσκευάζετο. ἐκεῖνόν τε	οὖν	ἀφῆκεν ὡς καὶ τὰ τῶν
[49, 18]	ὕστερον μετανοήσας ἵνα σωθῇ τοῦ	οὖν	δευτέρου γραμματοφόρου τὸν πρότερον φθάσαντος,
[49, 36]	ὁμοίως καὶ πίνουσιν) ἀνδρειότατοι δ´	οὖν	διὰ πάντων ὧν ἴσμεν νομίζονται·
[49, 36]	συρράπτουσι. καὶ οἱ μὲν εἴτ´	οὖν	διὰ τοῦτο εἴτε καὶ δι´
[49, 8]	πολλῷ ὕστερον καταλύσειν. ἐπεὶ δ´	οὖν	ἔκρινε τοῦτο, αὐτός τε κατὰ
[49, 28]	πολλὰ καὶ δεινὰ εἰργάσαντο. ὡς	οὖν	ἔμαθεν ὅτι ἠπάτηται, πρεσβεύσασθαι μὲν
[49, 24]	ὁμοίως αὐτοὺς ᾠκειώσατο. τούτοις τε	οὖν	ἐπαρθεὶς ὁ Ἀντώνιος, καὶ προσέτι
[49, 29]	ἄλλων ὀφθαλμοῖς κατετόξευσαν. τούτου τε	οὖν	ἐπέσχον, καί τι καὶ τοιόνδε
[49, 14]	διὰ τοῦτο πλεονεκτῆσαι ἐθελησόντων. ~προσποιησάμενος	οὖν	εὔλογά τε αὐτοὺς ἀξιοῦν καὶ
[49, 5]	ἐπισπέσθαι σφίσιν. ~ἐν ᾧ δ´	οὖν	ἡ ναυμαχία ἐγίγνετο, ὁ Καῖσαρ
[49, 22]	τὰ νομιζόμενα ποιῆσαι. ἐκείνους μὲν	οὖν	Ἡρώδῃ τινὶ ὁ Ἀντώνιος ἄρχειν
[49, 10]	τῶν οἰκείων ἐπαΐειν. ~τέως μὲν	οὖν	ἰσοπαλεῖς ἦσαν, οὕτω τε ταῦτα
[49, 27]	ἀνακομιζομένοις προσέπιπτον ἀνέλπιστοι. προσκαθημένου δ´	οὖν	καὶ ὣς αὐτοῦ τῇ πόλει,
[49, 42]	τῆς πόλεως ἐπωχέτευσεν. οὗτοι μὲν	οὖν,	καίπερ ἐξ ἰδίων χρημάτων φιλοτιμούμενοι,
[49, 37]	σταυρώμασι καὶ ταφρεύμασιν ὠχύρωτο. ὁ	οὖν	Καῖσαρ πλοῖα παρὰ τῶν ταύτῃ
[49, 43]	τισι κακουργεῖν ἐδόθη. ὁ δ´	οὖν	Καῖσαρ τήν τε ὑπατείαν (ἦρξε
[49, 8]	οἰκίας ἐδείπνει, ἀνακομίζεσθαι. ~τῷ δ´	οὖν	Καίσαρι ἐς τὴν Σικελίαν μετὰ
[49, 16]	συγκαθέζεσθαί σφισιν ἔλαβε. ~τῷ μὲν	οὖν	Καίσαρι ταῦτα παρὰ τῆς βουλῆς
[49, 41]	τῶν νικητηρίων ἐφθόνει. τοιαῦτα δ´	οὖν	ὁ Ἀντώνιος πράττων ἐτόλμα τῇ
[49, 15]	ἐς αὐτὸν ἐγκατέσκηψε. τήν τε	οὖν	οἰκίαν αὐτῷ ἐψηφίσαντο, καὶ τὸ
[49, 36]	πολλῷ ὕστερον ἐφθάρησαν. ~ἐπεὶ δ´	οὖν	οὗτοί τε ἀπωλώλεσαν καὶ οἱ
[49, 4]	δόξαν αὐτοὺς λαβεῖν αἱροῦνται. δεῖν	οὖν	παρῄνει τὸν ἄνδρα τὸν σωθησόμενον
[49, 4]	ἐκείνων λεπτότητι ἐγίγνετο. ~ὀψὲ δ´	οὖν	ποτε καὶ πρὸς νύκτα ἤδη
[49, 26]	διὰ ταχέων ἵππευον. τοῖς τε	οὖν	Πραάσποις αὖθις προσέμιξε καὶ ἐκεῖνα
[49, 1]	τι ἔτ´ αὐτῷ. ὡς δ´	οὖν	τάς τε πεπονηκυίας ναῦς ἐπεσκευάσατο,
[49, 6]	ταῖς ἐκδρομαῖς, εἶχον. ἔν τε	οὖν	τῇ ἄλλῃ πορείᾳ καὶ ἐν
[49, 12]	ἐς τὸ τάφρευμα ἐπολιόρκει. φοβηθέντες	οὖν	τὴν ἅλωσιν κοινῇ μὲν οὐδὲν
[49, 2]	ἀνθορμεῖν ἐν Μύλαις ἐκέλευσεν. οὗτοι	οὖν	τὸ μὲν πλεῖστον τοῦ χρόνου
[49, 9]	ἐν ταύταις μᾶλλον εἶχεν. ~ὡς	οὖν	τό τε σημεῖον ἤρθη καὶ
[49, 34]	τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ ἐπανέστησαν. δι´	οὖν	τοῦτ´ ἀναστρέψας τά τε ἄλλα
[49, 27]	παραχρῆμα ἀποστρατοπεδεύσωνται, δώσειν ὑπέσχετο. ἀκούσας	οὖν	τοῦτο ὁ Ἀντώνιος, καὶ φοβηθείς
[49, 24]	καὶ ἔπεισεν αὐτὸν ἐπαναχωρῆσαι. γνοὺς	οὖν	τοῦτο ὁ Ἀντώνιος ὀργὴν μέν,
[49, 8]	ἐκοινολογεῖτο αὐτῷ δι´ ἀπορρήτων. ὑποτοπήσας	οὖν	τοῦτο ὁ Καῖσαρ, καὶ μήτε
[49, 37]	Ῥωμαῖοί σφας καλοῦσι, προσαγορεύσω. ~ἐπὶ	οὖν	τούτους ὁ Καῖσαρ τότε στρατεύσας
[49, 1]	Λ. υἱὸς Τοῦλλος ~Ἐν μὲν	οὖν	τῷ χειμῶνι ἐν ᾧ Λούκιός
[49, 14]	ἔτι καρποῦνται, ἀντέδωκε. ταῦτα μὲν	οὖν	ὕστερον ἐγένετο· τότε δὲ τά
[49, 31]	ἔκπληξίν σφας καθιστᾶσιν. ~ἡ μὲν	οὖν	χελώνη αὕτη τοιουτότροπός ἐστιν, Ἀντώνιος
[49, 13]	παρόντος, ἐν ὀλιγωρίᾳ αὐτοὺς ἐποιεῖτο)	ἐθορύβουν·	καὶ αὐτῷ καὶ προφέροντες πάνθ´
[49, 13]	ἐπεὶ δ´ οὐδὲν ἐπέραινον, τῆς	γοῦν	στρατείας ὡς καὶ κεκμηκότες ἀφεθῆναι
[49, 34]	ὅτε ἐς τὰ ὁμοροῦντά σφισιν	ἐκακούργουν·	τότε δὲ φανερῶς πρὸς τὴν
[49, 14]	~προσποιησάμενος οὖν εὔλογά τε αὐτοὺς	ἀξιοῦν	καὶ ἀνθρωπίνων δεῖσθαι, διῆκε πρώτους
[49, 13]	στρατείας ὡς καὶ κεκμηκότες ἀφεθῆναι	ἠξίουν,	θυμῷ καὶ βοῇ ἀπλέτῳ χρώμενοι,
[49, 28]	ἑτέρας δ´ ὁδοὺς προλελοχισμένας ἰέναι	ἐποίουν,	ὥστε πολλοὶ μὲν ἐν τῷ
[49, 35]	τε παιδία προσαπέκτειναν, ὥστε μηδ´	ὁτιοῦν	ἀπ´ αὐτῶν τῷ Καίσαρι περιγενέσθαι.
[49, 26]	αὐτόθεν ποθὲν τὴν τροφὴν ἐλάμβανον,	ἐξήρκουν	ἐς ἀμφότερα, ὥστε καὶ τὴν
[49, 5]	ἀπέβαλε καὶ αὐτὸς ὀλίγου προσδιεφθάρη.	οὔκουν	οὐδ´ ἠδυνήθη πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ
[49, 13]	τί που ὑπέσχητό σφισι, πολλὰ	ἐπηπείλουν,	καὶ ἐνόμιζον καὶ ἄκοντα αὐτὸν
[49, 17]	σφισιν ὡς διὰ πελάγους τὸν	πλοῦν	ποιησόμενος, ἀποσβέσας δὲ τὸ φῶς
[49, 2]	μὲν ἐν Μεσσήνῃ ὑφώρμει, τὸν	διάπλουν	αὐτοῦ τηρῶν, τῷ δ´ Ἀγρίππᾳ
[49, 13]	τις ἐπόθει. ἐπειδή τε μάτην	ἐθρύλουν	(ὁ γὰρ Καῖσαρ, ἅτε μηδενὸς
[49, 32]	καὶ ἐπολυπραγμόνουν ἀκριβῶς αὐτὰ καὶ	διεθρύλουν,	οὐ μέντοι καὶ ἐν τῷ
[49, 27]	μὲν τὰς κώμας ἀπιοῦσιν οὐκ	ἠνώχλουν,	σκεδαννυμένοις δὲ δὴ καὶ ἀνακομιζομένοις
[49, 32]	ἄλλοι οἱ συνόντες αὐτῷ καὶ	ἐπολυπραγμόνουν	ἀκριβῶς αὐτὰ καὶ διεθρύλουν, οὐ
[49, 32]	οἱ δὲ δὴ οἴκοι Ῥωμαῖοι	ἠγνόουν	μὲν οὐδὲν τῶν γεγονότων, οὐχ
[49, 13]	πρὸς τὸν Ἀντώνιόν οἱ ἐσόμενον	ὑπετόπουν	καὶ διὰ τοῦθ´ ἑαυτοὺς ἀνετίμων·
[49, 1]	ἐς τὸ τοῦ Ἀντωνίου ναυτικὸν	ὀλιγανδροῦν	κατέταξεν, ἔς τε Λιπάραν ἦλθε,
[49, 27]	τοὺς καιροὺς τῶν ἐπεκδρομῶν ἀκριβῶς	ἐτήρουν,	καὶ οἱ ἔξω τοῖς τε
[49, 28]	τὰ μὲν ἀπέσκαπτον τὰ δὲ	ἀπεσταύρουν,	τήν τε ὑδρείαν πανταχοῦ ἐδυσχέραινον
[49, 7]	καιρίαν ἐτιτρώσκοντο) αὐτοί τε δεινῶς	ἐταλαιπώρουν,	καὶ τοῖς περιλοίποις πολὺ πλείω
[49, 6]	διαβάσεσι τῶν ποταμῶν μάλιστα ἰσχυρῶς	ἐταλαιπώρουν·	περιστοιχιζόμενοι γὰρ αὐτοὺς οἱ ἐναντίοι
[49, 37]	δ´ ὅλον ποταμοῖς δύο ναυσιπόροις	ἐθάρσουν.	ὁ γὰρ Κόλοψ ὀνομαζόμενος παρ´
[49, 14]	ἄλλα καὶ τῷ Ἀγρίππᾳ στέφανον	χρυσοῦν	ἐμβόλοις ἠσκημένον ἐδωρήσατο· ὃ μήτε
[49, 13]	εἶχον, καὶ συλλεγόμενοι κατ´ ἀλλήλους	ᾔτουν	ὅ τι τις ἐπόθει. ἐπειδή
[49, 32]	τῷ κοινῷ διήλεγχον, ἀλλὰ καὶ	ἐβουθύτουν	καὶ ἑώρταζον· τοῦ γὰρ Καίσαρος
[49, 38]	τε νεοαλώτων τινὲς καὶ Δελμάται	σὺν	αὐτοῖς ἐπανέστησαν. καὶ Παννονίους μὲν
[49, 10]	Γάλλος καὶ οἱ ἱππῆς οἱ	σὺν	αὐτῷ πάντες, καὶ μετὰ ταῦτα
[49, 38]	ταῦτα ἐκεῖ μὲν Φούφιον Γέμινον	σὺν	δυνάμει τινὶ κατέλιπεν, αὐτὸς δὲ
[49, 8]	τῷ δὲ Καίσαρι ὁ Λέπιδος	σὺν	ταῖς δυνάμεσι προσεγένοντο. οὗτός τε
[49, 18]	Ὁμονοείῳ ἔστησε, τό τε ἐξουσίαν	σύν	τε τῇ γυναικὶ καὶ τοῖς
[49, 40]	μετὰ παίδων ἄγων. καί σφας	σὺν	τοῖς ἄλλοις αἰχμαλώτοις καὶ ἐν
[49, 3]	ἐλαττούμενοι οἷς εἶπον, ἴσην τὴν	ἰσχὺν	ἐκ τοῦ τῶν ὑπαρχόντων σφίσιν
[49, 12]	ὅπλοις, ἅτε καὶ ἰσχυρότερος αὐτοῦ	ὤν,	ἔχειν, εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸν μετ´
[49, 4]	καὶ ἐς τὴν γῆν, βράχη	ὧν	ἄπειροι ἦσαν ἔχουσαν, ἐφοβήθησαν ἐξοκεῖλαι·
[49, 19]	σύμβουλον ἔστιν ὧν ἐποιεῖτο, ἐξ	ὧν	αὐτὸς μὲν οὐδὲν βλαβήσεσθαι, ἐκείνῳ
[49, 13]	καὶ διὰ τοῦθ´ ἑαυτοὺς ἀνετίμων·	ὧν	γὰρ ἀπαιτοῦντες οὐκ ἐτύγχανον, ταῦτ´
[49, 3]	ἐπιβολαῖς σιδηρῶν προσαρτώμενοι οὐδὲν ἔλαττον	ὧν	ἔδρων ἔπασχον· καὶ οἱ Καισάρειοι
[49, 19]	ὄντα ἐτίμα καὶ σύμβουλον ἔστιν	ὧν	ἐποιεῖτο, ἐξ ὧν αὐτὸς μὲν
[49, 8]	χρήματα τῷ Σέξτῳ ὑπῆν, ἐξ	ὧν	ἤλπιζεν αὐτὸν ἀμαχεὶ οὐ πολλῷ
[49, 36]	ἀνδρειότατοι δ´ οὖν διὰ πάντων	ὧν	ἴσμεν νομίζονται· θυμικώτατοι γὰρ καὶ
[49, 7]	ἐν τῷ ἐρύματι καταλιπεῖν, ἐξ	ὧν	τὴν τροφὴν ἄφθονον οἱ περὶ
[49, 3]	πολλῷ πλείους τοὺς ἐναντίους ἑκάτεροι	ὧν	ᾤοντο εἶναι ἰδόντες, τὰ μὲν
[49, 32]	πρὸς μὲν πατρὸς ἐκ τῶν	Ἀρχελάων	ἐκείνων τῶν τοῖς Ῥωμαίοις ἀντιπολεμησάντων
[49, 43]	ὁδούς, μηδὲν ἐκ τοῦ δημοσίου	λαβών,	ἐπεσκεύασε, τούς τε ὑπονόμους ἐξεκάθηρε,
[49, 25]	καὶ τοῦ πεζοῦ τὸ κράτιστον	λαβὼν	ἠπείχθη ὡς καὶ αὐτοβοεὶ πάντα
[49, 37]	παρὰ τῶν ταύτῃ συμμάχων ποιηθέντα	λαβών,	καὶ διά τε τοῦ Ἴστρου
[49, 18]	θανάτου αὐτοῦ γράμματα ὁ Τίτιος	λαβών,	καὶ νομίσας ὄντως δεύτερα εἶναι,
[49, 33]	ἀδελφοῦ ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο ᾐτήκει,	λαβών.	καὶ ὁ μὲν ἔτι καὶ
[49, 21]	ἔργοις καὶ ἐπινίκια δι´ αὐτὸν	λαβών.	οἵ γε μὴν ἐν τῷ
[49, 40]	ἐθελοντὶ τοὺς δὲ καὶ βίᾳ	λαβὼν	πᾶσαν τὴν Ἀρμενίαν κατέσχεν· ὁ
[49, 22]	καὶ τῆς Κιλικίας παρ´ αὐτοῦ	λαβὼν	τούς τε Ἀραδίους πολιορκηθέντας τε
[49, 23]	ζῶν ἔτ´ ἐνεχείρισε, καὶ ὃς	παραλαβὼν	αὐτὴν ἀνοσιώτατος ἀνθρώπων ἐγένετο· τούς
[49, 11]	τὰ παρόντα φυγεῖν ἐβουλεύσατο, καὶ	παραλαβὼν	τήν τε θυγατέρα καὶ ἄλλους,
[49, 7]	ἐπεραιώθη ἐς τὴν Σικελίαν καὶ	καταλαβὼν	τάς τε Μύλας καὶ τὴν
[49, 33]	καὶ ὡς ἐνταῦθα αὐτὸν ἀπόνως	περιλαβὼν	κατεργάσηται, μετεπέμψατο· ἐπεὶ δ´ ὑποτοπήσας
[49, 39]	ἐς τὸ στρατόπεδον ἐσελθεῖν. κἀνταῦθα	συλλαβὼν	τὰ μὲν πρῶτα ἄδετόν τε
[49, 27]	τινὰ ἢ καὶ συμμαχίαν ποθὲν	προσλαβών,	ἐργάσηται, ἔπεισεν αὐτόν, ὑποπέμψας τινάς,
[49, 0]	ὕπ. Λ. Σκριβώνιος Λ. υἱὸς	Λίβων	Καῖσαρ τὸ βʹ ὕπ. Λ.
[49, 38]	Ἀντώνιος τὸ δεύτερον καὶ Λούκιος	Λίβων	ὑπάτευον προκεχωρηκότος, τῶν τε νεοαλώτων
[49, 9]	ὁμίλου κατείχετο. ὅθενπερ καὶ ὁ	ἀγὼν	ἔδοξε μὲν τῶν ναυμαχούντων μόνων
[49, 40]	τῆς γυναικὸς καὶ μετὰ παίδων	ἄγων.	καί σφας σὺν τοῖς ἄλλοις
[49, 23]	ἀπεχθήσοιτό οἱ, ἀλλ´ ὅπως ἡσυχίαν	ἄγων	χαρίσαιτο τὰ δὲ δὴ τῶν
[49, 37]	ἐκείνου ἐς τὸν Κόλοπα αὐτὰ	ἀγαγών,	προσέβαλέ σφισι τῷ πεζῷ ἅμα
[49, 15]	καὶ αὐτὸς ἀφίκετο, καί σφας	συναγαγὼν	ἔξω τοῦ πωμηρίου κατὰ τὰ
[49, 8]	τε κατὰ γῆν τὸν στρατὸν	ἐξάγων	πρὸ τοῦ στρατοπέδου προπαρέτασσε, καὶ
[49, 32]	ἐς τὸ ἐναντιώτατον, ὡς καὶ	εὐπραγῶν,	ἔγραφεν) ἀλλ´ ὅτι ἥ τε
[49, 31]	σφίσι χειμάσαι κατὰ χώραν ἐπιτρέψῃ,	λέγων	ὅτι τῷ ἦρι ἐπὶ τοὺς
[49, 11]	τινὰ καρτερὸν ἀναστρατοπεδευσάμενος ἐγκλήματα ἐποιεῖτο,	καταλέγων	πάνθ´ ὅσα ἐλαττοῦσθαι ἐνόμιζε, καὶ
[49, 43]	ἐπειδή τε Λούκιός τις Ἀσέλλιος	στρατηγῶν	τὴν ἀρχὴν διὰ μακρὰν ἀρρωστίαν
[49, 16]	ἀνοχὰς ἀπεδείχθη, ἀλλ´ ἐκ τῶν	στρατηγῶν	τινες τὰ ἐπιβάλλοντα αὐτῷ διήγαγον.
[49, 10]	γὰρ τοῦ Καίσαρος διώλλυντο) πλὴν	ὀλίγων,	ὅσοι ἐς τὴν Μεσσήνην προκατέφυγον.
[49, 12]	ἔχειν, εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸν μετ´	ὀλίγων	τινῶν ὥρμησεν ὡς καὶ ἐκεῖνόν
[49, 12]	ἢ καὶ βουλεύοντες ἐκολάσθησαν πλὴν	ὀλίγων,	τοῦ δὲ ἐν τῷ τεταγμένῳ
[49, 3]	ἐτίτρωσκον, ἀπὸ δὲ δὴ τῶν	πύργων	ἐν τῇ προσμίξει βαλλόμενοι καὶ
[49, 25]	ἀπετράπετο, ἐπὶ δὲ τὸν τῶν	Μήδων	βασιλέα Ἀρταουάσδην τῷ τῆς Ἀρμενίας
[49, 2]	αὐτὰς ὑπὸ τοῦ μεγέθους πλεούσας	ἰδών,	τόν τε Σέξτον τῆς νυκτὸς
[49, 40]	τε τῆς γυναικὸς καὶ μετὰ	παίδων	ἄγων. καί σφας σὺν τοῖς
[49, 39]	ἔχοντες Ἀρτάξην τὸν πρεσβύτατον τῶν	παίδων	αὐτοῦ βασιλέα ἀνθείλοντο, ἔδησεν αὐτὸν
[49, 15]	τῆς γυναικὸς καὶ μετὰ τῶν	παίδων	ἑστιᾶσθαι ἔδωκαν. ταῦτα μὲν εὐθύς
[49, 23]	Φραάτῃ τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν λοιπῶν	παίδων	τὴν ἀρχὴν ζῶν ἔτ´ ἐνεχείρισε,
[49, 30]	ὥστε μήτ´ ἄλλο τι πλὴν	ἀσπίδων	διὰ πάσης ὁμοίως τῆς φάλαγγος
[49, 43]	ἀπεῖπε, καὶ ἐς τὸ τῶν	εὐπατριδῶν	γένος ἐκ τοῦ πλήθους τινὰς
[49, 3]	σκαφῶν καὶ τὸ πάχος τῶν	ἐπωτίδων	οἵ τε πύργοι συνῄροντο, τοὺς
[49, 41]	τὰ πέραν τοῦ Εὐφράτου μέχρις	Ἰνδῶν	δώσειν ὑπέσχετο· καὶ γὰρ ἐκεῖνα
[49, 28]	ἐς ἀθυμίαν ἐκ τῆς τῶν	σπονδῶν	διαμαρτίας ἐμβαλεῖν οὐκ ἠθέλησεν) ἐπειχθῆναι
[49, 27]	οἱ ὡς καὶ ῥᾷστα τῶν	σπονδῶν	τευξόμενον. κἀκ τούτου τοῖς τε
[49, 11]	τέ οἱ διὰ ταχέων καὶ	ἐμποδὼν	ἐγίγνετο, τῆς μὲν πόλεως ὑπεξῆλθε
[49, 41]	τέ τινα ἐκείνην τε βασιλίδα	βασιλέων	καὶ τὸν Πτολεμαῖον, ὃν Καισαρίωνα
[49, 41]	Πτολεμαῖον, ὃν Καισαρίωνα ἐπωνόμαζον, βασιλέα	βασιλέων	καλεῖσθαι ἐκέλευσε. καὶ αὐτοῖς καὶ
[49, 12]	κύριος εὑρίσκετο, ἀνεσκολοπίζετο. τῶν τε	πόλεων	αἱ μὲν ἑκούσιαί οἱ προσχωρήσασαι
[49, 8]	προπαρέτασσε, καὶ ὁ Ἀγρίππας ἅμα	ἐπιπλέων	ἀπεσάλευεν· ὁ γὰρ Σέξτος πολὺ
[49, 14]	τὸν ἴσον ἀντὶ τῶν ἀπολομένων	νεῶν	ἀριθμὸν ἀντέπεμψε. ~κἀν τούτῳ τά
[49, 2]	σπεύδειν) τάς τε ἀρίστας τῶν	νεῶν	ἔλαβε, καὶ ἐπὶ τὰς Μύλας
[49, 9]	θάλασσα ἡ ἐκεῖ πᾶσα τῶν	νεῶν	ἐπεπλήρωτο (πολλαὶ γὰρ οὖσαι ἐπὶ
[49, 3]	ἠλαττοῦντο. κἀν τούτῳ καὶ τῶν	νεῶν	ἥ τε τῆς ναυτιλίας τῶν
[49, 5]	τῆς τε ὀλιγότητος τῶν ἐναντίων	νεῶν	καὶ ὅτι καὶ προήττηντο, τοῦ
[49, 3]	οἱ μὲν τῷ πλήθει τῶν	νεῶν	οἱ δὲ ταῖς ἐμπειρίαις τῶν
[49, 5]	ἀλλ´ εὐθὺς ἐπιβὰς τῶν Ἀντωνιείων	νεῶν	πρὸς Ταυρομένιον ἐπεραιώθη, οὐ μὴν
[49, 42]	Καίσαρος πολίαρχοι, παῖδες ἄνηβοι, ἐξ	ἱππέων	ἀλλ´ οὐκ ἐκ βουλευτῶν γεγονότες,
[49, 37]	ὀνομαζόμενος παρ´ αὐτὸν τὸν περίβολον	παραρρέων	ἐς τὸν Σάουον ὀλίγον ἀπέχοντα
[49, 5]	παρόντα αὐτὸν ἄλλους τε διὰ	ταχέων	ἀκραιφνεῖς ἐς τὰς ναῦς ἀντενεβίβασε
[49, 26]	ἔφθειρεν· οἱ γὰρ βάρβαροι διὰ	ταχέων	ἵππευον. τοῖς τε οὖν Πραάσποις
[49, 11]	τοῦτ´ ἐπῆλθέ τέ οἱ διὰ	ταχέων	καὶ ἐμποδὼν ἐγίγνετο, τῆς μὲν
[49, 23]	τῶν λοιπῶν παίδων τὴν ἀρχὴν	ζῶν	ἔτ´ ἐνεχείρισε, καὶ ὃς παραλαβὼν
[49, 26]	ἀποβάλλων, συχνοὺς δὲ καὶ αὐτὸς	κολάζων.	τὸ μὲν γὰρ πρῶτον, ἕως
[49, 25]	~καὶ ἦλθε μέχρι τοῦ Εὐφράτου,	νομίζων	ἔρημον αὐτὸν φρουρᾶς εἶναι· ἐπεὶ
[49, 13]	ἀλλ´ οὔτοι καὶ ὑπεῖξεν αὐτοῖς,	νομίζων	μηδὲν δεῖν τὸν ἄρχοντα παρὰ
[49, 33]	ἦρε μὲν ἐκ τῆς Αἰγύπτου,	μαθὼν	δὲ καθ´ ὁδὸν τὴν Ὀκταουίαν
[49, 2]	Σικελίαν, ὅταν καιρὸς γένηται, περαιώσῃ.	~μαθὼν	δὲ ταῦτα ὁ Σέξτος αὐτὸς
[49, 7]	ναυμαχίαν πρὸς τὴν Λιπάραν ἀνέπλευσε,	μαθὼν	δὲ τόν τε Σέξτον ἐς
[49, 18]	Φρυγίας κατέλαβον καὶ περισχόντες ἐζώγρησαν.	μαθὼν	δὲ τοῦτο ὁ Ἀντώνιος εὐθὺς
[49, 17]	Καίσαρα καὶ τὸν Λέπιδον πεπολεμῶσθαι	μαθών,	διενοεῖτο μὲν κατὰ χώραν χειμάσαι·
[49, 19]	καὶ ἐς τὴν Συρίαν ἐμβάλλειν	μαθὼν	ἔδεισεν, ἐπειδὴ μήτε αἱ πόλεις
[49, 25]	εὐθὺς ὥσπερ εἶχεν ἐχώρησε, καὶ	μαθὼν	ἐνταῦθα τὸν Μῆδον πολὺ ἀπὸ
[49, 5]	τὴν Μεσσήνην σπουδῇ ἀφίκετο, καὶ	μαθὼν	παρόντα αὐτὸν ἄλλους τε διὰ
[49, 36]	ἀναγνοὺς μόνον, ἀλλὰ καὶ ἔργῳ	μαθὼν	ὥστε καὶ ἄρξας αὐτῶν, οἶδα·
[49, 39]	αὐτὸν ὀψέ ποτε, τὰ μὲν	πείθων	διὰ τῶν ἑταίρων, τὰ δὲ
[49, 2]	αὐτῶν ἠθέλησε, κατεφρόνησεν αὐτῶν, καὶ	ἐπανελθὼν	παρεσκευάζετο ὡς καὶ πάσαις ταῖς
[49, 24]	καὶ προσέτι καὶ τὴν τῶν	Πάρθων	βασιλείαν ὑπέσχετο. πραττόντων δὲ αὐτῶν
[49, 0]	ἐξήλασεν. γ. Ὡς Ἀντώνιος ὑπὸ	Πάρθων	ἡττήθη. δ. Ὡς Καῖσαρ Παννονίους
[49, 23]	χαρίσαιτο τὰ δὲ δὴ τῶν	Πάρθων	ἰσχυρῶς αὐτὰ καθ´ ἑαυτὰ ἐκ
[49, 19]	ἔχοντα, τὰ δὲ δὴ τῶν	Πάρθων	μᾶλλον φρονοῦντα εἰδώς, τά τε
[49, 39]	καὶ συμπράξοντά τινα κατὰ τῶν	Πάρθων	μετεπέμψατο. ἐπειδή τε οὐκ ἀφίκετο
[49, 24]	ἀφῆκεν ὡς καὶ τὰ τῶν	Πάρθων	οἱ προσποιήσοντα, καὶ πρέσβεις μετ´
[49, 21]	ἄλλων αἰχμαλώτων αὐτὸς ἐπινίκια τῶν	Πάρθων	πρῶτος Ῥωμαίων ἤγαγε. ~ταῦτα μὲν
[49, 18]	τε ἐπὶ ταῖς ἀπὸ τῶν	Πάρθων	συμφοραῖς παρεμυθεῖτο δῆθεν, καὶ ἑαυτοῦ
[49, 24]	Φραάτης, ἄλλως τε καὶ τῶν	Πάρθων	χαλεπῶς ἐπὶ τῇ τοῦ Μοναίσου
[49, 1]	ἐνέστη, ἦρέ τε ἐκ τῶν	Βαιῶν	καὶ παρὰ τὴν Ἰταλίαν ἐκομίζετο,
[49, 35]	κρατυνάμενοι πολλὰς μὲν προσβολὰς τῶν	Ῥωμαίων	ἀπεκρούσαντο, πολλὰ δὲ μηχανήματα κατέφλεξαν,
[49, 0]	Ὡς Μαυριτανία ἡ περὶ Καισάρειαν	Ῥωμαίων	ἐγένετο. Χρόνου πλῆθος ἔτη τέτταρα
[49, 43]	ἔδωκεν, ἀλλ´ ἐς τὰ τῶν	Ῥωμαίων	ἔθνη αὐτὴν ἐσέγραψεν. ἐπειδή τε
[49, 33]	τὸν Ἀρμένιον τιμωρήσασθαι τῆς τῶν	Ῥωμαίων	ἐπαγωγῆς ἐθελήσας, τὸν Πολέμωνα αὐτῷ
[49, 22]	μηδεὶς βασιλεὺς ἄλλος ὑπὸ τῶν	Ῥωμαίων	ἐπεπόνθει, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[49, 21]	αὐτὸς ἐπινίκια τῶν Πάρθων πρῶτος	Ῥωμαίων	ἤγαγε. ~ταῦτα μὲν χρόνῳ ὕστερον
[49, 20]	τέ τινα καὶ ἀρρωστίαν τῶν	Ῥωμαίων	κατέγνωσαν, κἀκ τούτου πρὸς τὸ
[49, 22]	φρουροὺς τοὺς παρ´ ἑαυτῷ τῶν	Ῥωμαίων	ὄντας ἀποκτείναντα μάχῃ τε ἐνίκησε,
[49, 24]	ἄλλα τε καὶ τρεῖς τῶν	Ῥωμαίων	πόλεις, μέχρις ἂν διαπολεμήσῃ, νέμεσθαι
[49, 32]	τε Μάλχου καὶ τῆς τῶν	Ἰτυραίων	(τὸν γὰρ Λυσανίαν, ὃν αὐτὸς
[49, 17]	κατὰ χώραν χειμάσαι· τῶν δὲ	Λεσβίων	προθυμότατα αὐτὸν διὰ τὴν τοῦ
[49, 42]	οὗτοι μὲν οὖν, καίπερ ἐξ	ἰδίων	χρημάτων φιλοτιμούμενοι, καὶ ὑπεστέλλοντο καὶ
[49, 25]	ὁ Μῆδος ἐκεῖνον μὲν μάτην	εἴων	πονεῖσθαι (τά τε γὰρ τείχη
[49, 6]	τὸ ἀσφαλὲς ἀποχωρήσειν καὶ τῶν	ἐπιτηδείων	εὐπορήσειν καί τινα καὶ ὠφελίαν
[49, 26]	πολλοὺς μὲν ἐν τῇ τῶν	ἐπιτηδείων	καὶ ζητήσει καὶ ἐπαγωγῇ ἀποβάλλων,
[49, 5]	παρέλιπεν, ἀλλ´ εὐθὺς ἐπιβὰς τῶν	Ἀντωνιείων	νεῶν πρὸς Ταυρομένιον ἐπεραιώθη, οὐ
[49, 40]	καὶ τὸν Ἀρμένιον μετὰ τῶν	οἰκείων	ἐν χρυσοῖς δεσμοῖς προσήγαγε. προεκάθητο
[49, 9]	τοῦ τοὺς ἐναντίους ἧττον τῶν	οἰκείων	ἐπαΐειν. ~τέως μὲν οὖν ἰσοπαλεῖς
[49, 43]	αὐτῶν καὶ τὰς ἀποθήκας τῶν	βιβλίων	τὰς Ὀκταουιανὰς ἐπὶ τῆς ἀδελφῆς
[49, 6]	οἱ αὐτοῦ ταύτῃ μηδένα τῶν	πολεμίων	ἐς χεῖρας, ἅτε καὶ κρείττονι
[49, 31]	Ἀντώνιος δὲ ὑπὸ μὲν τῶν	πολεμίων	οὐκετ´ οὐδὲν δεινὸν ἔπαθεν, ὑπὸ
[49, 23]	Ἰταλίαν ἀφικνούμενος καὶ ἐκεῖσε αὖθις	ἐπανιὼν	πάντα τὸν ἐνιαυτὸν κατέτριψε, Σόσσιος
[49, 0]	ε. Ὡς Ἀντώνιος Ἀρταουάσδην τὸν	Ἀρμενίων	βασιλέα ἀπατήσας εἷλεν. ζ. Ὡς
[49, 1]	ὅπως ὥσπερ ἀπὸ τείχους ἐξ	ὑπερδεξίων	ἀγωνίζωνται) καὶ αὐτὰ πρός τε
[49, 41]	Ἀντωνίῳ κεκοινολογημένος, καὶ ἐκείνῳ τῶν	νικητηρίων	ἐφθόνει. τοιαῦτα δ´ οὖν ὁ
[49, 36]	τε ἅμα καὶ ἐκ τῶν	ἀλλοτρίων	τρέφῃ, πᾶν τὸ τῷ κρείττονι
[49, 36]	τοὺς χιτῶνας τοὺς χειριδωτοὺς ἐξ	ἱματίων	τινῶν ἐς πάννους ἐπιχωρίως πως
[49, 25]	καὶ αὐτοβοεὶ πάντα τὰ τῶν	ἐναντίων	αἱρήσων, καὶ τοῖς Πραάσποις τῷ
[49, 1]	πρός τε τὰς ἐμβολὰς τῶν	ἐναντίων	ἀντέχειν, καὶ τοὺς ἐμβόλους αὐτῶν,
[49, 3]	ἑτέρων ὀξύτης ἰσοπαλὴς τῇ τῶν	ἐναντίων	βεβαιότητι καὶ ἡ τούτων βαρύτης
[49, 5]	καταφρονήσει τῆς τε ὀλιγότητος τῶν	ἐναντίων	νεῶν καὶ ὅτι καὶ προήττηντο,
[49, 2]	Μύλας πρὸς κατασκοπὴν τοῦ τῶν	ἐναντίων	πλήθους ὥρμησε. καὶ ἐπειδὴ μήτε
[49, 1]	ἤδη παρῆσαν· ὅ τε Λέπιδος	ἄκων	μέν, ὑπέσχητο δ´ οὖν αὐτῷ
[49, 43]	ὑστέρῳ ἔτει ἀγορανόμος ὁ Ἀγρίππας	ἑκὼν	ἐγένετο, καὶ πάντα μὲν τὰ
[49, 0]	τῷ τετταρακοστῷ ἐνάτῳ τῶν Δίωνος	Ῥωμαϊκῶν.	α. Ὡς Καῖσαρ Σέξτον ἐνίκησε
[49, 14]	Καπύῃ οἰκούντων συχνήν (καὶ γὰρ	ἐποίκων	ἡ πόλις πολλῶν ἐδεῖτο) καὶ
[49, 3]	οἱ δὲ ταῖς ἐμπειρίαις τῶν	ναυτικῶν	προφέροντες, καὶ τοῖς μὲν τό
[49, 27]	τινας, τό τε σύμπαν πολιορκεῖν	δοκῶν	τὰ τῶν πολιορκουμένων ἔπασχεν· οἵ
[49, 13]	ταῦτ´ ἐγκαταλείψειν αὐτὸν ἀπειλοῦντες λήψεσθαι	προσεδόκων.	οὐ μὴν οὐδὲ τοῦτό σφισι
[49, 17]	τε τὴν Ἰταλίαν παρέπλευσε, καὶ	διαβαλὼν	ἐπὶ Κέρκυραν ἐς Κεφαλληνίαν ἐκεῖθεν
[49, 32]	αὐτῷ προσθείς, Ἀρχελάῳ δὲ Καππαδοκίας,	ἐκβαλὼν	τὸν Ἀριαράθην. ὁ δ´ Ἀρχέλαος
[49, 24]	ἐς τὴν Ἀλβανίδα τὴν ὅμορον	ἐμβαλών,	καὶ ἐκείνους τόν τε βασιλέα
[49, 18]	τὰ βαρύτερα ἐς τὰς ναῦς	ἐμβαλὼν	ταύτας τε κατέκαυσε καὶ ἐς
[49, 20]	Συρίᾳ αὐτῷ τῇ Κυρηστικῇ γενομένῳ	συμβαλὼν	ἐνίκησεν. ἐπειδὴ γὰρ οὔτε τὸν
[49, 40]	κατέσχεν· ὁ γὰρ Ἀρτάξης ἐπειδὴ	συμβαλών	οἱ ἠλαττοῦτο, πρὸς τὸν Πάρθον
[49, 26]	δέους καὶ ἀνεθάρσησε. κἀκ τούτου	συμβαλών	σφισιν οὐ πολλῷ ὕστερον τροπὴν
[49, 30]	ὁρᾶσθαι, καὶ ἐν σκέπῃ τῶν	βελῶν	πάντας αὐτοὺς ὑπὸ τῆς πυκνότητος
[49, 9]	εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἀπείχοντο	ἀλλήλων,	ἀλλὰ καὶ πρός γε τὴν
[49, 2]	κατανάλωσαν· οὔτε γὰρ τὰς δυνάμεις	ἀλλήλων	ᾔδεσαν, καὶ πάντα πρός τε
[49, 3]	κἀκ τούτου πλεονεκτοῦντές τε ἅμα	ἀλλήλων	καὶ ἐλαττούμενοι οἷς εἶπον, ἴσην
[49, 2]	πλεῖστον τοῦ χρόνου ἀποπειρώμενοι μὲν	ἀλλήλων	κατὰ τὸ ἀεὶ παρεῖκον, οὐ
[49, 21]	ἐπινικίοις πομπεύσας ποτὲ μετὰ τῶν	ἄλλων	αἰχμαλώτων αὐτὸς ἐπινίκια τῶν Πάρθων
[49, 17]	πεισθέντων οἱ τῶν πλειόνων, καὶ,	ἄλλων	ἄλλοσε ἀποχωρησάντων, αὐτὸς ἐς τὴν
[49, 30]	ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν	ἄλλων	ἁπάντων ὑπεραίρουσιν, ὥστε μήτ´ ἄλλο
[49, 9]	τῇ δ´ ἀληθείᾳ καὶ τῶν	ἄλλων	ἐγένετο· οἵ τε γὰρ ἐν
[49, 8]	νεοχμωθῆναί τι, ἔγνω, καίτοι τῶν	ἄλλων	ἕνεκα ἥκιστα ἐπειγόμενος· οὔτε γὰρ
[49, 12]	ἐπέθεντο αὐτῷ, καί τινας τῶν	ἄλλων	καὶ ἀπέκτειναν· ἐκεῖνος γὰρ ἐν
[49, 29]	αὐτὸ ποιῆσαι ἐν τοῖς τῶν	ἄλλων	ὀφθαλμοῖς κατετόξευσαν. τούτου τε οὖν
[49, 23]	καὶ μετὰ ταῦτα καὶ τῶν	ἄλλων	τοὺς γενναιοτάτους ἔφθειρε, καὶ πολλὰ
[49, 26]	ἐπιτηδείων καὶ ζητήσει καὶ ἐπαγωγῇ	ἀποβάλλων,	συχνοὺς δὲ καὶ αὐτὸς κολάζων.
[49, 27]	καὶ τὴν νευρὰν τοῦ τόξου	ψάλλων,	καὶ καταδραμὼν αὐτοὺς πολλὰ τέλος
[49, 14]	(καὶ γὰρ ἐποίκων ἡ πόλις	πολλῶν	ἐδεῖτο) καὶ αὐτοῖς τό τε
[49, 41]	ἀναγκάσωσιν, ἅτε καὶ παρόντα, τῶν	ὅπλων	προαποστῆναι, ἢ καὶ ἀπειθήσαντα μισήσωσι.
[49, 43]	τοὺς ἀνθρώπους περὶ τὸν τῶν	διαύλων	ἀριθμὸν ὁρῶν τούς τε δελφῖνας
[49, 1]	σκαφῶν καὶ τῇ παχύτητι τῶν	ξύλων	ἐθάρσει· ὑπερπαχῆ τε γὰρ καὶ
[49, 15]	τέλος ἔς τε τὸ Καπιτώλιον	ἀναδραμὼν	καὶ τὸ ξίφος πρὸς τοὺς
[49, 27]	νευρὰν τοῦ τόξου ψάλλων, καὶ	καταδραμὼν	αὐτοὺς πολλὰ τέλος τὴν εἰρήνην,
[49, 6]	καὶ ἐν ταῖς διαβάσεσι τῶν	ποταμῶν	μάλιστα ἰσχυρῶς ἐταλαιπώρουν· περιστοιχιζόμενοι γὰρ
[49, 42]	ταύτῃ χρυσίου πολὺ παρὰ τῶν	δήμων	ἐς τοὺς στεφάνους ἐσέπραττον. ~τῷ
[49, 1]	ἀκρωτήριον τὸ Παλίνουρον ὀνομαζόμενον ὑπερβάλλοντι	χειμὼν	μέγας ἐπέπεσε· καὶ οὗτός τε
[49, 31]	δὴ τοῦ ψύχους ἰσχυρῶς ἐταλαιπώρησεν·	χειμών	τε γὰρ ἤδη ἦν, καὶ
[49, 13]	ὑπετόπουν καὶ διὰ τοῦθ´ ἑαυτοὺς	ἀνετίμων·	ὧν γὰρ ἀπαιτοῦντες οὐκ ἐτύγχανον,
[49, 8]	ὁ Καῖσαρ, καὶ μήτε ἐκφῆναι	τολμῶν,	μὴ καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ
[49, 6]	γὰρ δὴ καὶ ὁμόσε χωρῆσαι	ἐτόλμων)	ἄποροι δεινῶς ἐγίγνοντο. αὐτοὶ μὲν
[49, 43]	δι´ αὐτῶν αἱ περίοδοι τῶν	περιδρόμων	ἀναδεικνύωνται. καὶ προσέτι καὶ ἔλαιον
[49, 27]	τῷ τείχει τοὺς καιροὺς τῶν	ἐπεκδρομῶν	ἀκριβῶς ἐτήρουν, καὶ οἱ ἔξω
[49, 31]	ἐγκατέλιπέ σφας ἔχων καὶ τιμωρήσασθαι	ἐπιθυμῶν,	καὶ ὑπῆλθε καὶ ἐθεράπευσεν, ἵνα
[49, 14]	προσεξεπρίατο ἄλλην τε καὶ παρὰ	Καμπανῶν	τῶν ἐν τῇ Καπύῃ οἰκούντων
[49, 22]	πλὴν δύο καὶ τούτων οὐκ	ἐπιφανῶν,	οὔτε τὰ χρήματα ἃ ᾔτησεν
[49, 6]	λιμοῦ τῷ χρόνῳ κατὰ χώραν	μένων	ἐκπολιορκηθῇ, καὶ νομίσας διατρίβοντι μέν
[49, 17]	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μνήμην καὶ	δεξαμένων	καὶ κατεχόντων, ἐπειδὴ τόν τε
[49, 8]	ἱππομαχίας δέ τινας βραχείας ἐποιοῦντο.	ἀντικαθημένων	δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις, τῷ μὲν
[49, 28]	ἐκείνων μέν σφας ὡς καὶ	προκατειλημμένων	ψευδαγγελίαις ἀπέτρεπον, ἑτέρας δ´ ὁδοὺς
[49, 14]	Ἀντωνίῳ τὸν ἴσον ἀντὶ τῶν	ἀπολομένων	νεῶν ἀριθμὸν ἀντέπεμψε. ~κἀν τούτῳ
[49, 31]	ἀπολλυμένων συχνῶν δὲ καὶ ἀπομάχων	γιγνομένων,	οὐκ ἤνεγκε τὴν καθ´ ἕκαστον
[49, 15]	τὴν αἰτίαν τῶν πρότερον ἀδίκως	γενομένων	ἐς ἐκείνους μόνους ἀπώσασθαι, ταῦθ´
[49, 1]	τούς τε περίνεως (πολλοὶ γὰρ	φθειρομένων	ἐν τῇ ναυαγίᾳ τῶν σκαφῶν
[49, 16]	οὔτ´ ἀγορανόμος τις ἀπορίᾳ τῶν	αἱρεθησομένων	ἐγένετο, ἀλλ´ οἱ στρατηγοὶ οἵ
[49, 27]	μηδὲν τῶν ἐς τὴν πολιορκίαν	παρεσκευασμένων	ὡς καὶ ἐν φιλίᾳ φθείρας.
[49, 9]	μὲν ἐγγὺς αὐτῆς ὑπὸ τῶν	ὡπλισμένων,	ἡ δ´ ἄλλη ἡ προσεχὴς
[49, 7]	προσγενομένου σφίσιν, ὥστε τῶν μὲν	ἀπολλυμένων	οὐδένα ἔτι λόγον ἐποιοῦντο, ἀλλὰ
[49, 31]	αὐτοῖς συνεπέθετο. ὅθενπερ συχνῶν μὲν	ἀπολλυμένων	συχνῶν δὲ καὶ ἀπομάχων γιγνομένων,
[49, 1]	ἅτε καὶ βιαιοτέραν τὴν σύγκρουσιν	ποιουμένων,	ἀποστρέφειν. τοιούτοις μὲν λογισμοῖς ὁ
[49, 27]	σύμπαν πολιορκεῖν δοκῶν τὰ τῶν	πολιορκουμένων	ἔπασχεν· οἵ τε γὰρ ἐν
[49, 9]	καὶ πρός γε τὴν τῶν	δρωμένων	ὄψιν καὶ αὐτοὶ τρόπον τινὰ
[49, 10]	Καῖσαρ τούς τε ἐκπίπτοντας τῶν	ἡττωμένων	ἐς τὴν γῆν ἐξεδέχετο, καὶ
[49, 36]	οὕτως ὠνομάδαται· τῶν δὲ δὴ	Ἑλλήνων	τινὲς τἀληθὲς ἀγνοήσαντες Παίονάς σφας
[49, 15]	~κἀν τούτῳ τά τε τῶν	Τυρσηνῶν	στασιάσαντα ἔπειτα ἅμα τῷ τῆς
[49, 10]	καὶ ἐς αὐτὴν τὴν θάλασσαν	ἐπεσβαίνων	πάντα τὰ σκάφη τά γε
[49, 15]	χάριν τινὰ ἑαυτοῦ ἀζήμιον τὴν	ἐκείνων	ἀδυναμίαν ἐποιήσατο. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[49, 41]	ἐκφῆναι. νικησάντων δὲ ἐν τούτῳ	ἐκείνων,	ἀντεπεκράτησεν ὁ Καῖσαρ μηδὲν τῶν
[49, 13]	ἀκριβῶς ᾔδει γενησόμενον καὶ τὰ	ἐκείνων	βουλήματα σαφῶς συνίει, ἀλλ´ οὔτοι
[49, 37]	ἀθυμήσαντες ἐνέδοσαν. καὶ οὕτως ἁλόντων	ἐκείνων	καὶ τὸ ἄλλο Παννονικὸν ὁμολογίᾳ
[49, 3]	ἡ τούτων βαρύτης ἰσοστασία τῇ	ἐκείνων	λεπτότητι ἐγίγνετο. ~ὀψὲ δ´ οὖν
[49, 28]	ἐπιτηδειοτέρων τινῶν τόπων χωρήσειν ἔμελλον,	ἐκείνων	μέν σφας ὡς καὶ προκατειλημμένων
[49, 14]	οἱ ἄλλοι ἐνέκειντο, καὶ ἐξ	ἐκείνων	πάντας τοὺς δέκατον ἔτος ἐν
[49, 41]	τὴν Ῥώμην, ἵνα καὶ παρ´	ἐκείνων	τὸ κῦρος λάβῃ, ἐπέστειλεν. οὐ
[49, 32]	μὲν πατρὸς ἐκ τῶν Ἀρχελάων	ἐκείνων	τῶν τοῖς Ῥωμαίοις ἀντιπολεμησάντων ἦν,
[49, 14]	εὔλογά τε αὐτοὺς ἀξιοῦν καὶ	ἀνθρωπίνων	δεῖσθαι, διῆκε πρώτους μὲν τοὺς
[49, 36]	χιτῶνας τοὺς χειριδωτοὺς ἐξ ἱματίων	τινῶν	ἐς πάννους ἐπιχωρίως πως καὶ
[49, 28]	που κατὰ τύχην δι´ ἐπιτηδειοτέρων	τινῶν	τόπων χωρήσειν ἔμελλον, ἐκείνων μέν
[49, 12]	εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸν μετ´ ὀλίγων	τινῶν	ὥρμησεν ὡς καὶ ἐκεῖνόν τε
[49, 17]	κἀκ τούτου πεισθέντων οἱ τῶν	πλειόνων,	καὶ, ἄλλων ἄλλοσε ἀποχωρησάντων, αὐτὸς
[49, 31]	τοῖς ὄρεσι, δι´ ὧνπερ καὶ	μόνων	ἀγαπητῶς ἐπορεύθη, κρυσταλλώδης ἀεί ποτέ
[49, 9]	ἀγὼν ἔδοξε μὲν τῶν ναυμαχούντων	μόνων	εἶναι, τῇ δ´ ἀληθείᾳ καὶ
[49, 4]	προστάττουσι. κἂν ἄρα ποτὲ τῶν	ἀμεινόνων	τι ἀναγκασθῶσί σφισιν ἐπιτρέψαι, βαρύνονταί
[49, 31]	συνεπέθετο. ὅθενπερ συχνῶν μὲν ἀπολλυμένων	συχνῶν	δὲ καὶ ἀπομάχων γιγνομένων, οὐκ
[49, 31]	καὶ μάλιστα αὐτοῖς συνεπέθετο. ὅθενπερ	συχνῶν	μὲν ἀπολλυμένων συχνῶν δὲ καὶ
[49, 14]	αὐτοὺς τὰς ἐν ταῖς πατρίσι	καταλέξων,	ἐπήλπισε. τοῖς τε ὑποστρατήγοις ἄλλοις
[49, 12]	αἰφνιδίου, οἷα μηδὲν δραστήριον ἔχοντα,	καταπλήξων,	καὶ τοὺς στρατιώτας αὐτοῦ προσποιησόμενος.
[49, 2]	ὡς καὶ αὐτῇ τῇ Λιπάρᾳ	προσμίξων.	ἡμέρα τε ὑπέφηνε, καὶ ἀμφότεροι
[49, 26]	τε ὄντες καὶ μακροτέραν τῶν	τόξων	ἱέντες πάντα καὶ τὸν κατάφρακτον
[49, 23]	ἐκείνου ἀλλ´ οὐ τὰ ἑαυτοῦ	ἐπαύξων,	καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὸν
[49, 20]	ἐπὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἐπὶ πρᾳότητι	ὑπερηγάπων)	ῥᾳδίως, τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ κατὰ
[49, 17]	σκευὴν τὴν στρατηγικὴν ἀπεδύσατο, καὶ	εἰπὼν	ἄλλα τε καὶ ὅτι ἀθρόοι
[49, 15]	καὶ ἄλλα τε πολλὰ καὶ	εἰπὼν	καὶ πράξας, καὶ τέλος ἔς
[49, 1]	τε Ἀγρίππαν καὶ τὰς ναῦς	καταλιπὼν	ἐς τὴν ἤπειρον ἐκομίσθη, ἵνα
[49, 17]	ἐς τὴν Ἀσίαν μετὰ τῶν	λοιπῶν	ἐπεραιώθη, γνώμην ἔχων πρὸς τὸν
[49, 23]	ἔκαμνε, Φραάτῃ τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν	λοιπῶν	παίδων τὴν ἀρχὴν ζῶν ἔτ´
[49, 34]	παροξυνθέντων τε ἐπὶ τούτῳ τῶν	λοιπῶν	συνεκάλεσέ τε αὐτοὺς ὡς καὶ
[49, 22]	ἐς αὐτὸ πάντα μετὰ τῶν	λοιπῶν	τὰ νομιζόμενα ποιῆσαι. ἐκείνους μὲν
[49, 11]	μὲν ταῦτά τε τῷ Καίσαρι	πέμπων	τινὰς ἐπεκάλει, καὶ ἐς δίκην
[49, 23]	τε ὀργὴν αὐτοῦ φοβούμενος, διετέλεσε	διασκοπῶν	οὐχ ὅπως προσκατορθώσας τι ἀπεχθήσοιτό
[49, 28]	κατὰ τύχην δι´ ἐπιτηδειοτέρων τινῶν	τόπων	χωρήσειν ἔμελλον, ἐκείνων μέν σφας
[49, 29]	τόξα ἀπέρριψαν καὶ ἀπὸ τῶν	ἵππων	ἀπεπήδησαν, τοὺς δ´ ἀκινάκας σπασάμενοι
[49, 26]	τοὺς μὲν πολεμίους μηδὲν μέγα	λυπῶν	(οἵ τε γὰρ ἔνδον ὄντες
[49, 23]	καὶ ὃς παραλαβὼν αὐτὴν ἀνοσιώτατος	ἀνθρώπων	ἐγένετο· τούς τε γὰρ ἀδελφοὺς
[49, 36]	ἐν τῇ Εὐρώπῃ, κακοβιώτατοι δὲ	ἀνθρώπων	ὄντες (οὔτε γὰρ γῆς οὔτε
[49, 24]	γὰρ ἂν ἄλλον τινὰ τῶν	βαρβάρων,	ἄν γέ τι τοιοῦτο ποιήσῃ,
[49, 26]	καὶ μηχανάς, ἐπεξιόντων σφίσι τῶν	βαρβάρων,	ἀποβάλλειν. ~καὶ διὰ ταῦτα ὁ
[49, 26]	ἐφοβήθη, ὅτι δὲ οὐδενὶ τῶν	βαρβάρων	ἐνέτυχεν, ὑπετόπησέ τε ἀπεληλυθέναι ποι
[49, 19]	δὴ τοῦ Ἀντωνίου τῶν τε	βαρβάρων	ὧδε ἔσχεν. ὁ Οὐεντίδιος ὁ
[49, 3]	σιδηρῶν προσαρτώμενοι οὐδὲν ἔλαττον ὧν	ἔδρων	ἔπασχον· καὶ οἱ Καισάρειοι ἐς
[49, 6]	ἔπασχον μὲν πολλὰ καὶ δεινά,	ἀντέδρων	δὲ οὐδέν· εἰ γάρ που
[49, 36]	ὄντες (οὔτε γὰρ γῆς οὔτε	ἀέρων	εὖ ἥκουσιν· οὐκ ἔλαιον, οὐκ
[49, 9]	ἡ προσεχὴς ὑπὸ τοῦ λοιποῦ	ἑκατέρων	ὁμίλου κατείχετο. ὅθενπερ καὶ ὁ
[49, 2]	φοβερώτερον παρ´ ἀμφοτέροις περὶ τῶν	ἑτέρων	ἐλογοποιεῖτο. τέλος δὲ ὁ Ἀγρίππας
[49, 3]	ἥ τε τῆς ναυτιλίας τῶν	ἑτέρων	ὀξύτης ἰσοπαλὴς τῇ τῶν ἐναντίων
[49, 3]	τὴν θάλασσαν ὁπότε βαπτίζοιντο, καὶ	ἑτέρων	σκαφῶν ῥᾳδίως ἔκ τε τοῦ
[49, 26]	αὐτῷ συνέμισγον) τῶν δὲ δὴ	σφετέρων	πολλοὺς μὲν ἐν τῇ τῶν
[49, 28]	εἴγε που κατὰ τύχην δι´	ἐπιτηδειοτέρων	τινῶν τόπων χωρήσειν ἔμελλον, ἐκείνων
[49, 14]	ἀφειμένοις, οὐ πᾶσι, πλὴν τῶν	προτέρων,	ἀλλὰ τοῖς ἀξιωτάτοις, τά τε
[49, 10]	ἦσαν, οὕτω τε ταῦτα παρ´	ἀμφοτέρων	ὁμοίως ἐγίγνετο, καί τι καὶ
[49, 9]	γῇ συνέμιξαν καὶ ὁ πεζὸς	ἀμφοτέρων	ὁμοίως ἐπ´ αὐτῆς τῆς ῥαχίας
[49, 11]	ἐσεληλύθει καί τινα καὶ ἐλπίδα	νεωτέρων	σφίσι πραγμάτων ὑπεβεβλήκει) ~Καῖσαρ δὲ
[49, 36]	ἐπεστράτευσεν, ἔγκλημα μὲν οὐδὲν αὐτοῖς	ἐπιφέρων	(οὐδὲ γὰρ οὐδ´ ἠδίκητό τι
[49, 3]	προσμίξει βαλλόμενοι καὶ χειρῶν ἐπιβολαῖς	σιδηρῶν	προσαρτώμενοι οὐδὲν ἔλαττον ὧν ἔδρων
[49, 2]	Μεσσήνῃ ὑφώρμει, τὸν διάπλουν αὐτοῦ	τηρῶν,	τῷ δ´ Ἀγρίππᾳ Δημοχάρην ἀνθορμεῖν
[49, 15]	καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν αὐτῶν	βάθρων	συγκαθέζεσθαί σφισιν ἔλαβε. ~τῷ μὲν
[49, 39]	τὰ μὲν πείθων διὰ τῶν	ἑταίρων,	τὰ δὲ καὶ διὰ τῶν
[49, 3]	ἐν τῇ προσμίξει βαλλόμενοι καὶ	χειρῶν	ἐπιβολαῖς σιδηρῶν προσαρτώμενοι οὐδὲν ἔλαττον
[49, 35]	τοὺς δὲ ἐπί τε τῶν	ἄκρων	καὶ ἐς τὰ ἐπὶ θάτερα
[49, 26]	ὑστέρησε δέ· ἔξω γὰρ τῶν	νεκρῶν	οὐδένα εὗρε. καὶ κατὰ μὲν
[49, 35]	καὶ τοὺς μὲν ἐντὸς τῶν	ὀρῶν,	οὐ πάνυ πόρρω τῆς θαλάσσης
[49, 5]	αὐτὸς μὲν ἐν ἀσφαλεῖ ἦν,	ὁρῶν	δὲ τὸ στράτευμα ἐν τῇ
[49, 43]	περὶ τὸν τῶν διαύλων ἀριθμὸν	ὁρῶν	τούς τε δελφῖνας καὶ τὰ
[49, 34]	ἀλλὰ τήν τε συντέλειαν τῶν	φόρων	ἐξέλιπον καὶ ἐσβάλλοντες ἔστιν ὅτε
[49, 18]	τοῦτο, ἀλλ´ ἔκ τε τῶν	συμφορῶν	αὐτοῦ, καὶ ἐπειδὴ πρὸς τὴν
[49, 43]	τάς τε στοὰς ἀπὸ τῶν	λαφύρων	αὐτῶν καὶ τὰς ἀποθήκας τῶν
[49, 33]	ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ μήτε τῶν	λαφύρων	πολλὰ παρ´ αὐτοῦ μήτ´ ἄλλην
[49, 18]	γὰρ ἱκανῶς παρεσκεύαστο) ἐξανήχθη, καὶ	προχωρῶν	ᾗ μάλιστα διαφεύξεσθαι ἐδόκει, ἔς
[49, 20]	πόνῳ τούτῳ καὶ ὁ Πάκορος	πεσὼν	πλεῖστον αὐτοὺς ἔβλαψεν· ὡς γὰρ
[49, 8]	δυνάμεσι προσεγένοντο. οὗτός τε γὰρ	περιπεσὼν	τῷ χειμῶνι οὗπερ ἐμνημόνευσα καὶ
[49, 38]	ὁ Γέμινος, καίτοι τῆς Σισκίας	ἐκπεσών,	ὅμως μάχαις ἀνεκτήσατο, τούς τε
[49, 25]	τοῖς Πραάσποις τῷ βασιλείῳ αὐτῶν	προσπεσὼν	χώματά τε ἔχου καὶ προσβολὰς
[49, 26]	τοῦ Στατιανοῦ ἀγγελίαν ὡς καὶ	βοηθήσων	αὐτῷ, ὑστέρησε δέ· ἔξω γὰρ
[49, 25]	αὐτοβοεὶ πάντα τὰ τῶν ἐναντίων	αἱρήσων,	καὶ τοῖς Πραάσποις τῷ βασιλείῳ
[49, 11]	τὰς ναῦς τὰς ἄριστα τῶν	σωθεισῶν	πλεούσας ἐσθέμενος, νυκτὸς ἀπῆρεν. οὐδὲ
[49, 39]	καὶ τῷ Ἀλεξάνδρῳ τῷ υἱεῖ	συνοικίσων	ᾔτησε, Κύιντόν τινα Δέλλιον παιδικά
[49, 39]	δὲ καὶ διὰ τῶν στρατιωτῶν	καταπλήσσων,	πάντα τε ἁπλῶς ὡς πρὸς
[49, 44]	ὡς καὶ ἐπὶ τοὺς Πάρθους	στρατεύσων,	ἠρκέσθη δὲ τῇ πρὸς τὸν
[49, 33]	ἐπὶ τοὺς Πάρθους καὶ τότε	στρατεύσων,	ἵνα ἀπαράσκευον αὐτὸν εὕρῃ, ἦρε
[49, 16]	ἔτει οὔτ´ ἀγορανόμος τις ἀπορίᾳ	τῶν	αἱρεθησομένων ἐγένετο, ἀλλ´ οἱ στρατηγοὶ
[49, 35]	προσηγάγετο, τοὺς δὲ ἐπί τε	τῶν	ἄκρων καὶ ἐς τὰ ἐπὶ
[49, 36]	ἀσκῇ τε ἅμα καὶ ἐκ	τῶν	ἀλλοτρίων τρέφῃ, πᾶν τὸ τῷ
[49, 21]	Στράβωνος ἐπινικίοις πομπεύσας ποτὲ μετὰ	τῶν	ἄλλων αἰχμαλώτων αὐτὸς ἐπινίκια τῶν
[49, 30]	καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ	τῶν	ἄλλων ἁπάντων ὑπεραίρουσιν, ὥστε μήτ´
[49, 9]	εἶναι, τῇ δ´ ἀληθείᾳ καὶ	τῶν	ἄλλων ἐγένετο· οἵ τε γὰρ
[49, 8]	πρὶν νεοχμωθῆναί τι, ἔγνω, καίτοι	τῶν	ἄλλων ἕνεκα ἥκιστα ἐπειγόμενος· οὔτε
[49, 12]	καὶ ἐπέθεντο αὐτῷ, καί τινας	τῶν	ἄλλων καὶ ἀπέκτειναν· ἐκεῖνος γὰρ
[49, 29]	τολμήσαντας αὐτὸ ποιῆσαι ἐν τοῖς	τῶν	ἄλλων ὀφθαλμοῖς κατετόξευσαν. τούτου τε
[49, 23]	ἐπαπέκτεινε, καὶ μετὰ ταῦτα καὶ	τῶν	ἄλλων τοὺς γενναιοτάτους ἔφθειρε, καὶ
[49, 4]	ἄλλοις προστάττουσι. κἂν ἄρα ποτὲ	τῶν	ἀμεινόνων τι ἀναγκασθῶσί σφισιν ἐπιτρέψαι,
[49, 5]	οὐ παρέλιπεν, ἀλλ´ εὐθὺς ἐπιβὰς	τῶν	Ἀντωνιείων νεῶν πρὸς Ταυρομένιον ἐπεραιώθη,
[49, 15]	τόν τε φόρον τὸν ἐκ	τῶν	ἀπογραφῶν, καὶ εἰ δή τι
[49, 14]	τε Ἀντωνίῳ τὸν ἴσον ἀντὶ	τῶν	ἀπολομένων νεῶν ἀριθμὸν ἀντέπεμψε. ~κἀν
[49, 32]	οὗτος πρὸς μὲν πατρὸς ἐκ	τῶν	Ἀρχελάων ἐκείνων τῶν τοῖς Ῥωμαίοις
[49, 15]	δημάρχῳ ἐτέτακτο. καὶ γὰρ ἐπὶ	τῶν	αὐτῶν βάθρων συγκαθέζεσθαί σφισιν ἔλαβε.
[49, 34]	αὐτοὺς παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδή τινες	τῶν	ἀφεθέντων ὅτε ἐστασίασαν καὶ μηδὲν
[49, 1]	ἔαρ ἐνέστη, ἦρέ τε ἐκ	τῶν	Βαιῶν καὶ παρὰ τὴν Ἰταλίαν
[49, 24]	οὔτε γὰρ ἂν ἄλλον τινὰ	τῶν	βαρβάρων, ἄν γέ τι τοιοῦτο
[49, 26]	δὲ καὶ μηχανάς, ἐπεξιόντων σφίσι	τῶν	βαρβάρων, ἀποβάλλειν. ~καὶ διὰ ταῦτα
[49, 26]	τοῦτ´ ἐφοβήθη, ὅτι δὲ οὐδενὶ	τῶν	βαρβάρων ἐνέτυχεν, ὑπετόπησέ τε ἀπεληλυθέναι
[49, 30]	φάλαγγος ὁρᾶσθαι, καὶ ἐν σκέπῃ	τῶν	βελῶν πάντας αὐτοὺς ὑπὸ τῆς
[49, 43]	λαφύρων αὐτῶν καὶ τὰς ἀποθήκας	τῶν	βιβλίων τὰς Ὀκταουιανὰς ἐπὶ τῆς
[49, 43]	παντοδαπὰς ἐποίησεν ὥστε καὶ τοὺς	τῶν	βουλευτῶν παῖδας τὴν Τροίαν ἱππεῦσαι,
[49, 16]	τὴν ἁλουργῆ μηδένα ἄλλον ἔξω	τῶν	βουλευτῶν τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς
[49, 32]	οἴκοι Ῥωμαῖοι ἠγνόουν μὲν οὐδὲν	τῶν	γεγονότων, οὐχ ὅτι τἀληθὲς ἐκεῖνος
[49, 30]	ἐν μέσῳ τοῦ στρατεύματος τετάχαται·	τῶν	δ´ ὁπλιτῶν οἱ μὲν ταῖς
[49, 36]	δι´ ἄλλο τι οὕτως ὠνομάδαται·	τῶν	δὲ δὴ Ἑλλήνων τινὲς τἀληθὲς
[49, 26]	ἔξωθεν οὐ ῥᾳδίως αὐτῷ συνέμισγον)	τῶν	δὲ δὴ σφετέρων πολλοὺς μὲν
[49, 12]	Ἰταλίᾳ οὐκ ἄνευ φυλακῆς εἶχε·	τῶν	δὲ δὴ τὰ τοῦ Σέξτου
[49, 17]	διενοεῖτο μὲν κατὰ χώραν χειμάσαι·	τῶν	δὲ Λεσβίων προθυμότατα αὐτὸν διὰ
[49, 42]	προφάσει ταύτῃ χρυσίου πολὺ παρὰ	τῶν	δήμων ἐς τοὺς στεφάνους ἐσέπραττον.
[49, 0]	ἔνεστιν ἐν τῷ τετταρακοστῷ ἐνάτῳ	τῶν	Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς Καῖσαρ
[49, 37]	οἱ ἐπιχώριοι παραυτίκα μὲν ὑπὸ	τῶν	δυνατῶν ἀναπεισθέντες ὡμολόγησάν τε αὐτῷ
[49, 16]	μηδένα ἄλλον ἔξω τῶν βουλευτῶν	τῶν	ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων ἐνδύεσθαι
[49, 4]	πάνυ ἑταίρους ὅτι οἱ πλείους	τῶν	ἐν ταῖς δυναστείαις ὄντων οὐδένα
[49, 14]	ἄλλην τε καὶ παρὰ Καμπανῶν	τῶν	ἐν τῇ Καπύῃ οἰκούντων συχνήν
[49, 15]	αὐτὴν πρῶτον μὲν στρατιώτης τις	τῶν	ἐν τῇ πόλει τότε ὄντων,
[49, 25]	ὡς καὶ αὐτοβοεὶ πάντα τὰ	τῶν	ἐναντίων αἱρήσων, καὶ τοῖς Πραάσποις
[49, 1]	αὐτὰ πρός τε τὰς ἐμβολὰς	τῶν	ἐναντίων ἀντέχειν, καὶ τοὺς ἐμβόλους
[49, 3]	τῶν ἑτέρων ὀξύτης ἰσοπαλὴς τῇ	τῶν	ἐναντίων βεβαιότητι καὶ ἡ τούτων
[49, 5]	δὲ καταφρονήσει τῆς τε ὀλιγότητος	τῶν	ἐναντίων νεῶν καὶ ὅτι καὶ
[49, 2]	τὰς Μύλας πρὸς κατασκοπὴν τοῦ	τῶν	ἐναντίων πλήθους ὥρμησε. καὶ ἐπειδὴ
[49, 27]	ἐν τῷ τείχει τοὺς καιροὺς	τῶν	ἐπεκδρομῶν ἀκριβῶς ἐτήρουν, καὶ οἱ
[49, 6]	τε τὸ ἀσφαλὲς ἀποχωρήσειν καὶ	τῶν	ἐπιτηδείων εὐπορήσειν καί τινα καὶ
[49, 26]	σφετέρων πολλοὺς μὲν ἐν τῇ	τῶν	ἐπιτηδείων καὶ ζητήσει καὶ ἐπαγωγῇ
[49, 3]	τῶν σκαφῶν καὶ τὸ πάχος	τῶν	ἐπωτίδων οἵ τε πύργοι συνῄροντο,
[49, 43]	αὐτὰς ἡμέρας δόγμα ἐγένετο μηδένα	τῶν	ἐς τὴν γερουσίαν τελούντων ἐπὶ
[49, 27]	που μεταστῇ, σπείσεται, ἀπανέστη, μηδὲν	τῶν	ἐς τὴν πολιορκίαν παρεσκευασμένων ὡς
[49, 39]	ποτε, τὰ μὲν πείθων διὰ	τῶν	ἑταίρων, τὰ δὲ καὶ διὰ
[49, 2]	τὸ φοβερώτερον παρ´ ἀμφοτέροις περὶ	τῶν	ἑτέρων ἐλογοποιεῖτο. τέλος δὲ ὁ
[49, 3]	νεῶν ἥ τε τῆς ναυτιλίας	τῶν	ἑτέρων ὀξύτης ἰσοπαλὴς τῇ τῶν
[49, 43]	τρόπον ἀπεῖπε, καὶ ἐς τὸ	τῶν	εὐπατριδῶν γένος ἐκ τοῦ πλήθους
[49, 7]	ἐτίθεντο, καὶ ἤθελον καὶ αὐτοὶ	τῶν	ἤδη τεθνηκότων ὑπὸ τῆς ἀνελπιστίας
[49, 10]	δὴ Καῖσαρ τούς τε ἐκπίπτοντας	τῶν	ἡττωμένων ἐς τὴν γῆν ἐξεδέχετο,
[49, 29]	μὲν τόξα ἀπέρριψαν καὶ ἀπὸ	τῶν	ἵππων ἀπεπήδησαν, τοὺς δ´ ἀκινάκας
[49, 32]	τῆς τε Μάλχου καὶ τῆς	τῶν	Ἰτυραίων (τὸν γὰρ Λυσανίαν, ὃν
[49, 43]	ἐκεχείρωντο, τάς τε στοὰς ἀπὸ	τῶν	λαφύρων αὐτῶν καὶ τὰς ἀποθήκας
[49, 33]	Φραάτην ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ μήτε	τῶν	λαφύρων πολλὰ παρ´ αὐτοῦ μήτ´
[49, 17]	αὐτὸς ἐς τὴν Ἀσίαν μετὰ	τῶν	λοιπῶν ἐπεραιώθη, γνώμην ἔχων πρὸς
[49, 23]	Πακόρου ἔκαμνε, Φραάτῃ τῷ πρεσβυτάτῳ	τῶν	λοιπῶν παίδων τὴν ἀρχὴν ζῶν
[49, 34]	ἔδωκε. παροξυνθέντων τε ἐπὶ τούτῳ	τῶν	λοιπῶν συνεκάλεσέ τε αὐτοὺς ὡς
[49, 22]	ἀνελθόντας ἐς αὐτὸ πάντα μετὰ	τῶν	λοιπῶν τὰ νομιζόμενα ποιῆσαι. ἐκείνους
[49, 7]	τῷ ὁπλιτικῷ προσγενομένου σφίσιν, ὥστε	τῶν	μὲν ἀπολλυμένων οὐδένα ἔτι λόγον
[49, 9]	καὶ ὁ ἀγὼν ἔδοξε μὲν	τῶν	ναυμαχούντων μόνων εἶναι, τῇ δ´
[49, 3]	νεῶν οἱ δὲ ταῖς ἐμπειρίαις	τῶν	ναυτικῶν προφέροντες, καὶ τοῖς μὲν
[49, 26]	αὐτῷ, ὑστέρησε δέ· ἔξω γὰρ	τῶν	νεκρῶν οὐδένα εὗρε. καὶ κατὰ
[49, 2]	ἐδέοντο σπεύδειν) τάς τε ἀρίστας	τῶν	νεῶν ἔλαβε, καὶ ἐπὶ τὰς
[49, 9]	γὰρ θάλασσα ἡ ἐκεῖ πᾶσα	τῶν	νεῶν ἐπεπλήρωτο (πολλαὶ γὰρ οὖσαι
[49, 3]	ἀντιρρόπως ἠλαττοῦντο. κἀν τούτῳ καὶ	τῶν	νεῶν ἥ τε τῆς ναυτιλίας
[49, 3]	δὲ οἱ μὲν τῷ πλήθει	τῶν	νεῶν οἱ δὲ ταῖς ἐμπειρίαις
[49, 41]	τῷ Ἀντωνίῳ κεκοινολογημένος, καὶ ἐκείνῳ	τῶν	νικητηρίων ἐφθόνει. τοιαῦτα δ´ οὖν
[49, 1]	τῶν σκαφῶν καὶ τῇ παχύτητι	τῶν	ξύλων ἐθάρσει· ὑπερπαχῆ τε γὰρ
[49, 40]	ἐχαρίσατο καὶ τὸν Ἀρμένιον μετὰ	τῶν	οἰκείων ἐν χρυσοῖς δεσμοῖς προσήγαγε.
[49, 9]	καὶ τοῦ τοὺς ἐναντίους ἧττον	τῶν	οἰκείων ἐπαΐειν. ~τέως μὲν οὖν
[49, 20]	καὶ περὶ ἀλλήλοις, ὑπό τε	τῶν	ὁπλιτῶν καὶ ὑπὸ τῶν σφενδονητῶν
[49, 41]	ἤτοι ἀναγκάσωσιν, ἅτε καὶ παρόντα,	τῶν	ὅπλων προαποστῆναι, ἢ καὶ ἀπειθήσαντα
[49, 35]	ἐστράτευσε. καὶ τοὺς μὲν ἐντὸς	τῶν	ὀρῶν, οὐ πάνυ πόρρω τῆς
[49, 42]	τὸ Μάρκιον ὠνομασμένον, ἐκλιπὸν φθορᾷ	τῶν	ὀχετῶν, καὶ ἀνεκτήσατο δαπάνῃ οἰκείᾳ
[49, 39]	ὅπλα ἔχοντες Ἀρτάξην τὸν πρεσβύτατον	τῶν	παίδων αὐτοῦ βασιλέα ἀνθείλοντο, ἔδησεν
[49, 15]	τε τῆς γυναικὸς καὶ μετὰ	τῶν	παίδων ἑστιᾶσθαι ἔδωκαν. ταῦτα μὲν
[49, 23]	ἄγων χαρίσαιτο τὰ δὲ δὴ	τῶν	Πάρθων ἰσχυρῶς αὐτὰ καθ´ ἑαυτὰ
[49, 19]	αὐτῷ ἔχοντα, τὰ δὲ δὴ	τῶν	Πάρθων μᾶλλον φρονοῦντα εἰδώς, τά
[49, 39]	συμβουλεύσοντα καὶ συμπράξοντά τινα κατὰ	τῶν	Πάρθων μετεπέμψατο. ἐπειδή τε οὐκ
[49, 24]	οὖν ἀφῆκεν ὡς καὶ τὰ	τῶν	Πάρθων οἱ προσποιήσοντα, καὶ πρέσβεις
[49, 21]	τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων αὐτὸς ἐπινίκια	τῶν	Πάρθων πρῶτος Ῥωμαίων ἤγαγε. ~ταῦτα
[49, 18]	ἐκεῖνόν τε ἐπὶ ταῖς ἀπὸ	τῶν	Πάρθων συμφοραῖς παρεμυθεῖτο δῆθεν, καὶ
[49, 24]	ὁ Φραάτης, ἄλλως τε καὶ	τῶν	Πάρθων χαλεπῶς ἐπὶ τῇ τοῦ
[49, 41]	ἐκείνων, ἀντεπεκράτησεν ὁ Καῖσαρ μηδὲν	τῶν	περὶ τοῦ Ἀρμενίου γραφέντων δημοσιευθῆναι·
[49, 43]	ὅπως δι´ αὐτῶν αἱ περίοδοι	τῶν	περιδρόμων ἀναδεικνύωνται. καὶ προσέτι καὶ
[49, 17]	προσκοπῆσαι. κἀκ τούτου πεισθέντων οἱ	τῶν	πλειόνων, καὶ, ἄλλων ἄλλοσε ἀποχωρησάντων,
[49, 6]	μέν οἱ αὐτοῦ ταύτῃ μηδένα	τῶν	πολεμίων ἐς χεῖρας, ἅτε καὶ
[49, 31]	ἐστιν, Ἀντώνιος δὲ ὑπὸ μὲν	τῶν	πολεμίων οὐκετ´ οὐδὲν δεινὸν ἔπαθεν,
[49, 26]	δὴ πλείους, ἔρημον τὸ τεῖχος	τῶν	πολιορκησόντων καταλείπειν, καὶ πολλοὺς μὲν
[49, 27]	τε σύμπαν πολιορκεῖν δοκῶν τὰ	τῶν	πολιορκουμένων ἔπασχεν· οἵ τε γὰρ
[49, 6]	πορείᾳ καὶ ἐν ταῖς διαβάσεσι	τῶν	ποταμῶν μάλιστα ἰσχυρῶς ἐταλαιπώρουν· περιστοιχιζόμενοι
[49, 4]	σωθησόμενον τῆς μὲν δυσχερείας αὐτοὺς	τῶν	πραγμάτων ἀπαλλάττειν, τὴν δὲ δὴ
[49, 15]	διαβολῇ, καὶ ὥστε τὴν αἰτίαν	τῶν	πρότερον ἀδίκως γενομένων ἐς ἐκείνους
[49, 14]	τε ἀφειμένοις, οὐ πᾶσι, πλὴν	τῶν	προτέρων, ἀλλὰ τοῖς ἀξιωτάτοις, τά
[49, 23]	καὶ δεινὰ ἐποίει, ὥστε συχνοὺς	τῶν	πρώτων ἐγκαταλιπόντας αὐτὸν τοὺς μὲν
[49, 3]	ἀναρρηγνύντες, ἐτίτρωσκον, ἀπὸ δὲ δὴ	τῶν	πύργων ἐν τῇ προσμίξει βαλλόμενοι
[49, 20]	γὰρ Πάκορον ὅμοια τοῖς μάλιστα	τῶν	πώποτε βασιλευσάντων καὶ ἐπὶ δικαιοσύνῃ
[49, 35]	πόλιν, κρατυνάμενοι πολλὰς μὲν προσβολὰς	τῶν	Ῥωμαίων ἀπεκρούσαντο, πολλὰ δὲ μηχανήματα
[49, 43]	αὐτοῦ ἔδωκεν, ἀλλ´ ἐς τὰ	τῶν	Ῥωμαίων ἔθνη αὐτὴν ἐσέγραψεν. ἐπειδή
[49, 33]	καὶ τὸν Ἀρμένιον τιμωρήσασθαι τῆς	τῶν	Ῥωμαίων ἐπαγωγῆς ἐθελήσας, τὸν Πολέμωνα
[49, 22]	ὃ μηδεὶς βασιλεὺς ἄλλος ὑπὸ	τῶν	Ῥωμαίων ἐπεπόνθει, καὶ μετὰ τοῦτο
[49, 20]	μαλακίαν τέ τινα καὶ ἀρρωστίαν	τῶν	Ῥωμαίων κατέγνωσαν, κἀκ τούτου πρὸς
[49, 22]	τοὺς φρουροὺς τοὺς παρ´ ἑαυτῷ	τῶν	Ῥωμαίων ὄντας ἀποκτείναντα μάχῃ τε
[49, 24]	Μοναίσῃ ἄλλα τε καὶ τρεῖς	τῶν	Ῥωμαίων πόλεις, μέχρις ἂν διαπολεμήσῃ,
[49, 1]	γὰρ φθειρομένων ἐν τῇ ναυαγίᾳ	τῶν	σκαφῶν ἀπεκολύμβησαν) ἐς τὸ τοῦ
[49, 1]	μέγιστον δὲ τῷ τε ὕψει	τῶν	σκαφῶν καὶ τῇ παχύτητι τῶν
[49, 3]	τοῖς μὲν τό τε ὕψος	τῶν	σκαφῶν καὶ τὸ πάχος τῶν
[49, 28]	στρατιώτας ἐς ἀθυμίαν ἐκ τῆς	τῶν	σπονδῶν διαμαρτίας ἐμβαλεῖν οὐκ ἠθέλησεν)
[49, 27]	ἐπικηρυκεύσασθαί οἱ ὡς καὶ ῥᾷστα	τῶν	σπονδῶν τευξόμενον. κἀκ τούτου τοῖς
[49, 16]	τὰς ἀνοχὰς ἀπεδείχθη, ἀλλ´ ἐκ	τῶν	στρατηγῶν τινες τὰ ἐπιβάλλοντα αὐτῷ
[49, 22]	χρόνος ἄλλως ἀναλοῦτο καὶ τὰ	τῶν	στρατιωτῶν ἀλλοτρίως οἱ διὰ τὴν
[49, 13]	ἄρχοντα παρὰ γνώμην ὑπὸ τῆς	τῶν	στρατιωτῶν βίας ποιεῖν, ὡς καὶ
[49, 39]	ἑταίρων, τὰ δὲ καὶ διὰ	τῶν	στρατιωτῶν καταπλήσσων, πάντα τε ἁπλῶς
[49, 7]	καὶ ὁ Κορνουφίκιος ἐπὶ τῇ	τῶν	στρατιωτῶν σωτηρίᾳ ἐφρόνει ὥστε καὶ
[49, 38]	καὶ τὸν Καίσαρα τρωθῆναι καὶ	τῶν	στρατιωτῶν τισι κριθὴν ἀντὶ τοῦ
[49, 8]	καὶ καταφρονηθεὶς διὰ ταῦθ´ ὑπὸ	τῶν	συμμάχων ἐγκαταλειφθῇ, ἀνταναχθῆναί ποτε ταῖς
[49, 31]	ἠράνισε, πολλὰ δὲ καὶ παρὰ	τῶν	συμμάχων ἠργυρολόγησε. ~καὶ ὁ μὲν
[49, 37]	ἰσχυρῶς αὐτὸν ἠμύνοντο, μέχρις οὗ	τῶν	συμμάχων τινὰς ἐνηδρεῦσθαί τε καὶ
[49, 18]	ἐποίησε τοῦτο, ἀλλ´ ἔκ τε	τῶν	συμφορῶν αὐτοῦ, καὶ ἐπειδὴ πρὸς
[49, 12]	δόξας σφίσι διὰ τὴν ὀλιγότητα	τῶν	συνακολουθούντων οἱ εἰρηνικόν τι πράξειν·
[49, 17]	φοβηθείς, προδοσίαν τέ τινα ἀπὸ	τῶν	συνακολουθούντων οἱ ἔσεσθαι ὑποτοπήσας, προεῖπε
[49, 20]	τε τῶν ὁπλιτῶν καὶ ὑπὸ	τῶν	σφενδονητῶν μάλιστα ἡττήθησαν· πόρρωθεν γὰρ
[49, 11]	ἐς τὰς ναῦς τὰς ἄριστα	τῶν	σωθεισῶν πλεούσας ἐσθέμενος, νυκτὸς ἀπῆρεν.
[49, 37]	ὁ οὖν Καῖσαρ πλοῖα παρὰ	τῶν	ταύτῃ συμμάχων ποιηθέντα λαβών, καὶ
[49, 19]	τὰ δὲ δὴ τοῦ Ἀντωνίου	τῶν	τε βαρβάρων ὧδε ἔσχεν. ὁ
[49, 38]	καὶ Λούκιος Λίβων ὑπάτευον προκεχωρηκότος,	τῶν	τε νεοαλώτων τινὲς καὶ Δελμάται
[49, 18]	τὴν Αἴγυπτον αὐτίκα ἀπῆρε, καταφρονήσας	τῶν	τε παρόντων εἴχετο καὶ πρὸς
[49, 12]	του μηδεὶς κύριος εὑρίσκετο, ἀνεσκολοπίζετο.	τῶν	τε πόλεων αἱ μὲν ἑκούσιαί
[49, 7]	τραυματίαι πολλοί τε καὶ πλείους	τῶν	τελευτώντων ὄντες (ἅτε γὰρ καὶ
[49, 32]	πατρὸς ἐκ τῶν Ἀρχελάων ἐκείνων	τῶν	τοῖς Ῥωμαίοις ἀντιπολεμησάντων ἦν, ἐκ
[49, 26]	πολλοί τε ὄντες καὶ μακροτέραν	τῶν	τόξων ἱέντες πάντα καὶ τὸν
[49, 3]	ἀνέφερον, πρός τε τὴν ῥώμην	τῶν	τοῦ Καίσαρος ἐπιβατῶν ἡ τόλμα
[49, 29]	τι ἑωράκεσαν) καταπεπτωκέναι τε ὑπὸ	τῶν	τραυμάτων καὶ μιᾶς ἐπικοπῆς εἶναι,
[49, 15]	ἀντέπεμψε. ~κἀν τούτῳ τά τε	τῶν	Τυρσηνῶν στασιάσαντα ἔπειτα ἅμα τῷ
[49, 16]	ἐκέλευσεν· ἤδη γάρ τινες καὶ	τῶν	τυχόντων αὐτῇ ἐχρῶντο. κἀν τῷ
[49, 3]	ἴσην τὴν ἰσχὺν ἐκ τοῦ	τῶν	ὑπαρχόντων σφίσιν ἀντιπάλου εἶχον· καὶ
[49, 39]	ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνον ἐν τῇ	τῶν	ὑπάτων ἀπαριθμήσει ὀνομάζουσι· πράττων δ´
[49, 34]	ἔπρασσον, ἀλλὰ τήν τε συντέλειαν	τῶν	φόρων ἐξέλιπον καὶ ἐσβάλλοντες ἔστιν
[49, 15]	τε πεπραγμένα οἱ ἀπελογίσατο καὶ	τῶν	ψηφισθέντων τινὰ παρήκατο, τόν τε
[49, 9]	ἡ μὲν ἐγγὺς αὐτῆς ὑπὸ	τῶν	ὡπλισμένων, ἡ δ´ ἄλλη ἡ
[49, 3]	τὴν ῥώμην τῶν τοῦ Καίσαρος	ἐπιβατῶν	ἡ τόλμα αὐτῶν ἀντήρκει· αὐτόμολοι
[49, 4]	τῆς μὲν δυσχερείας αὐτοὺς τῶν	πραγμάτων	ἀπαλλάττειν, τὴν δὲ δὴ κατόρθωσίν
[49, 11]	τινα καὶ ἐλπίδα νεωτέρων σφίσι	πραγμάτων	ὑπεβεβλήκει) ~Καῖσαρ δὲ πρὸς μὲν
[49, 42]	μὲν οὖν, καίπερ ἐξ ἰδίων	χρημάτων	φιλοτιμούμενοι, καὶ ὑπεστέλλοντο καὶ ἐμετρίαζον·
[49, 29]	ἑωράκεσαν) καταπεπτωκέναι τε ὑπὸ τῶν	τραυμάτων	καὶ μιᾶς ἐπικοπῆς εἶναι, τὰ
[49, 37]	ἐπιχώριοι παραυτίκα μὲν ὑπὸ τῶν	δυνατῶν	ἀναπεισθέντες ὡμολόγησάν τε αὐτῷ καὶ
[49, 39]	οὐκ ἐκεῖνον ἐν τῇ τῶν	ὑπάτων	ἀπαριθμήσει ὀνομάζουσι· πράττων δ´ ὅπως
[49, 18]	καὶ ἐπὶ Σέξτου τινὸς Πομπηίου	ὑπάτων	ἀπέθανε, καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[49, 42]	Μάρκιον ὠνομασμένον, ἐκλιπὸν φθορᾷ τῶν	ὀχετῶν,	καὶ ἀνεκτήσατο δαπάνῃ οἰκείᾳ καὶ
[49, 20]	τῶν ὁπλιτῶν καὶ ὑπὸ τῶν	σφενδονητῶν	μάλιστα ἡττήθησαν· πόρρωθεν γὰρ σφοδραῖς
[49, 8]	ἀπέκλινε καὶ ἐκοινολογεῖτο αὐτῷ δι´	ἀπορρήτων.	ὑποτοπήσας οὖν τοῦτο ὁ Καῖσαρ,
[49, 33]	προσέπεμψε καὶ φιλίαν καὶ συμμαχίαν	αἰτῶν.	οὕτω γάρ που ὑπερήσθη τῷ
[49, 20]	περὶ ἀλλήλοις, ὑπό τε τῶν	ὁπλιτῶν	καὶ ὑπὸ τῶν σφενδονητῶν μάλιστα
[49, 30]	τοῦ στρατεύματος τετάχαται· τῶν δ´	ὁπλιτῶν	οἱ μὲν ταῖς προμηκέσιν ἀσπίσι
[49, 12]	δὲ δὴ τὰ τοῦ Σέξτου	πραξάντων	οἱ μὲν ἱππεύοντες ἢ καὶ
[49, 14]	ᾧ καὶ τὰ μάλιστα διὰ	πάντων	ἀγάλλονται, τήν τε χώραν τὴν
[49, 36]	πίνουσιν) ἀνδρειότατοι δ´ οὖν διὰ	πάντων	ὧν ἴσμεν νομίζονται· θυμικώτατοι γὰρ
[49, 30]	ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων	ἁπάντων	ὑπεραίρουσιν, ὥστε μήτ´ ἄλλο τι
[49, 30]	καὶ κεκμηκότες παρασχόντες ἐξεγείρονταί τε	πελασάντων	αὐτῶν ἐξαίφνης, καὶ ἐς ἔκπληξίν
[49, 41]	σφίσιν, ἐς πάντας αὐτὰ ἐκφῆναι.	νικησάντων	δὲ ἐν τούτῳ ἐκείνων, ἀντεπεκράτησεν
[49, 32]	Ἀρχελάων ἐκείνων τῶν τοῖς Ῥωμαίοις	ἀντιπολεμησάντων	ἦν, ἐκ δὲ μητρὸς ἑταίρας
[49, 17]	τῶν πλειόνων, καὶ, ἄλλων ἄλλοσε	ἀποχωρησάντων,	αὐτὸς ἐς τὴν Ἀσίαν μετὰ
[49, 20]	ὅμοια τοῖς μάλιστα τῶν πώποτε	βασιλευσάντων	καὶ ἐπὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἐπὶ
[49, 34]	παρεσκευάσατο, καὶ ἐπειδή τινες τῶν	ἀφεθέντων	ὅτε ἐστασίασαν καὶ μηδὲν λαβόντων
[49, 6]	σφισιν αὐτοὺς κρατήσειν, ἢ μὴ	βουληθέντων	αὐτῶν τοῦτο ποιῆσαι πρός τε
[49, 34]	ἐθρασύνοντο, δίκῃ τινὰς αὐτῶν ἔδωκε.	παροξυνθέντων	τε ἐπὶ τούτῳ τῶν λοιπῶν
[49, 17]	τῆς σωτηρίας προσκοπῆσαι. κἀκ τούτου	πεισθέντων	οἱ τῶν πλειόνων, καὶ, ἄλλων
[49, 15]	πεπραγμένα οἱ ἀπελογίσατο καὶ τῶν	ψηφισθέντων	τινὰ παρήκατο, τόν τε φόρον
[49, 20]	τοῦ σώματος αὐτοῦ προθύμως ἠγωνίσαντο,	φθαρέντων	δὲ καὶ τούτων πάντες οἱ
[49, 41]	μηδὲν τῶν περὶ τοῦ Ἀρμενίου	γραφέντων	δημοσιευθῆναι· τοῦτόν τε γὰρ ἠλέει
[49, 16]	βουλευτῶν τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς	ὄντων	ἐνδύεσθαι ἐκέλευσεν· ἤδη γάρ τινες
[49, 15]	τῶν ἐν τῇ πόλει τότε	ὄντων,	κάτοχος ἐν αὐτῇ ἐκείνῃ τῇ
[49, 4]	πλείους τῶν ἐν ταῖς δυναστείαις	ὄντων	οὐδένα ἐθέλουσι κρείττω σφῶν εἶναι,
[49, 34]	ἀφεθέντων ὅτε ἐστασίασαν καὶ μηδὲν	λαβόντων	στρατεύσασθαι αὖθις ἠθέλησαν, ἐς ἕν
[49, 26]	τούτῳ πολλὰς δὲ καὶ μηχανάς,	ἐπεξιόντων	σφίσι τῶν βαρβάρων, ἀποβάλλειν. ~καὶ
[49, 37]	γὰρ ἀθυμήσαντες ἐνέδοσαν. καὶ οὕτως	ἁλόντων	ἐκείνων καὶ τὸ ἄλλο Παννονικὸν
[49, 3]	καὶ ἐκ τοῦ κούφως ἐσκευάσθαι	ἐπιβαινόντων,	ἀντιρρόπως ἠλαττοῦντο. κἀν τούτῳ καὶ
[49, 37]	αὐτῶν τὰς ἐν τοῖς πεδίοις	ἐκλιπόντων·	ἤλπιζε γὰρ ἐθελοντὰς αὐτοὺς ὑπάξεσθαι·
[49, 18]	αὐτίκα ἀπῆρε, καταφρονήσας τῶν τε	παρόντων	εἴχετο καὶ πρὸς τοὺς Πάρθους
[49, 24]	ἐπὶ τῇ τοῦ Μοναίσου φυγῇ	φερόντων,	ἐπεκηρυκεύσατό τε αὐτῷ οὐδὲν ὅ
[49, 26]	πλείους, ἔρημον τὸ τεῖχος τῶν	πολιορκησόντων	καταλείπειν, καὶ πολλοὺς μὲν ἄνδρας
[49, 13]	αὖθίς σφων διὰ τοῦτο πλεονεκτῆσαι	ἐθελησόντων.	~προσποιησάμενος οὖν εὔλογά τε αὐτοὺς
[49, 24]	τὴν τῶν Πάρθων βασιλείαν ὑπέσχετο.	πραττόντων	δὲ αὐτῶν ταῦτα δείσας ὁ
[49, 23]	Ἀγρίππου καὶ ἐπὶ τοῦ Γάλλου	ὑπατευόντων	ἐγένετο· ~ἐν δὲ δὴ τῷ
[49, 17]	αὐτοῦ μνήμην καὶ δεξαμένων καὶ	κατεχόντων,	ἐπειδὴ τόν τε Ἀντώνιον δυστυχήσαντα
[49, 24]	τε Γελλίου καὶ τοῦ Νέρουα	ἀρχόντων,	Πούπλιος Κανίδιος Κράσσος ἐπὶ Ἴβηρας
[49, 3]	τὴν ἰσχὺν ἐκ τοῦ τῶν	ὑπαρχόντων	σφίσιν ἀντιπάλου εἶχον· καὶ διὰ
[49, 16]	ἤδη γάρ τινες καὶ τῶν	τυχόντων	αὐτῇ ἐχρῶντο. κἀν τῷ αὐτῷ
[49, 12]	σφίσι διὰ τὴν ὀλιγότητα τῶν	συνακολουθούντων	οἱ εἰρηνικόν τι πράξειν· ὡς
[49, 17]	προδοσίαν τέ τινα ἀπὸ τῶν	συνακολουθούντων	οἱ ἔσεσθαι ὑποτοπήσας, προεῖπε μέν
[49, 14]	Καμπανῶν τῶν ἐν τῇ Καπύῃ	οἰκούντων	συχνήν (καὶ γὰρ ἐποίκων ἡ
[49, 43]	μηδένα τῶν ἐς τὴν γερουσίαν	τελούντων	ἐπὶ λῃστείᾳ κρίνεσθαι, καὶ οὕτως
[49, 9]	ὁ ἀγὼν ἔδοξε μὲν τῶν	ναυμαχούντων	μόνων εἶναι, τῇ δ´ ἀληθείᾳ
[49, 3]	ναῦς σφῶν μετεκβαίνοντες κρείττους ἐγίγνοντο,	ἐκπηδώντων	δὲ αὐτῶν ἐς τὴν θάλασσαν
[49, 9]	ὄντες προθυμότερον ἐς τὴν τῶν	ὁρώντων	σφᾶς ἐπίδειξιν ἡμιλλῶντο, καὶ ἐκεῖνοι,
[49, 7]	πολλοί τε καὶ πλείους τῶν	τελευτώντων	ὄντες (ἅτε γὰρ καὶ λίθοις
[49, 7]	ἤθελον καὶ αὐτοὶ τῶν ἤδη	τεθνηκότων	ὑπὸ τῆς ἀνελπιστίας εἶναι. οἱ
[49, 32]	Ῥωμαῖοι ἠγνόουν μὲν οὐδὲν τῶν	γεγονότων,	οὐχ ὅτι τἀληθὲς ἐκεῖνος ἐπέστειλέ
[49, 30]	τεῖχος ἀναβιβάζουσί τινας, ἢ ὑπὸ	τοξοτῶν	ποτε περιστοιχισθέντες κυπτάζουσι πάντες ἅμα
[49, 39]	τῇ τῶν ὑπάτων ἀπαριθμήσει ὀνομάζουσι·	πράττων	δ´ ὅπως ὡς ὅτι ἀπονώτατα
[49, 39]	πρὸς φίλον καὶ γράφων καὶ	πράττων,	ἐπηγάγετο ἐς τὸ στρατόπεδον ἐσελθεῖν.
[49, 41]	τοιαῦτα δ´ οὖν ὁ Ἀντώνιος	πράττων	ἐτόλμα τῇ βουλῇ γράφειν ὅτι
[49, 43]	ᾠοειδῆ δημιουργήματα κατεστήσατο, ὅπως δι´	αὐτῶν	αἱ περίοδοι τῶν περιδρόμων ἀναδεικνύωνται.
[49, 41]	περὶ Κυρήνην, τῷ τε ἀδελφῷ	αὐτῶν	Ἀλεξάνδρῳ τήν τε Ἀρμενίαν καὶ
[49, 18]	πιστεῦσαι, τῇ τάξει τῆς κομιδῆς	αὐτῶν	ἀλλ´ οὐ τῇ γνώμῃ προσέσχε.
[49, 8]	τινας βραχείας ἐποιοῦντο. ἀντικαθημένων δὲ	αὐτῶν	ἀλλήλοις, τῷ μὲν Σέξτῳ ὁ
[49, 3]	σφισι προσπίπτοντες καὶ τὰς παρεξειρεσίας	αὐτῶν	ἀναρρηγνύντες, ἐτίτρωσκον, ἀπὸ δὲ δὴ
[49, 41]	καὶ ἐν τῷ κοινῷ τι	αὐτῶν	ἀνεγνώσθη· ὅ τε γὰρ Δομίτιος
[49, 3]	τοῦ Καίσαρος ἐπιβατῶν ἡ τόλμα	αὐτῶν	ἀντήρκει· αὐτόμολοι γὰρ οἱ πλείους
[49, 1]	ἐναντίων ἀντέχειν, καὶ τοὺς ἐμβόλους	αὐτῶν,	ἅτε καὶ βιαιοτέραν τὴν σύγκρουσιν
[49, 15]	ἐτέτακτο. καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν	αὐτῶν	βάθρων συγκαθέζεσθαί σφισιν ἔλαβε. ~τῷ
[49, 32]	εὐπρεπὴς οὔτε ἐπίκαιρος ὁ ἔλεγχος	αὐτῶν	γίγνεσθαι ἐδύνατο. ὁ δ´ οὖν
[49, 34]	καὶ ὣς ἐθρασύνοντο, δίκῃ τινὰς	αὐτῶν	ἔδωκε. παροξυνθέντων τε ἐπὶ τούτῳ
[49, 8]	γὰρ Σέξτος πολὺ ταῖς δυνάμεσιν	αὐτῶν	ἐλαττούμενος οὐδετέρωσε ἀντεπεξῄει. καὶ τοῦτο
[49, 41]	οὐχ ὅτι τι καὶ πράξειν	αὐτῶν	ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅπως ταῖς παρ´
[49, 30]	κεκμηκότες παρασχόντες ἐξεγείρονταί τε πελασάντων	αὐτῶν	ἐξαίφνης, καὶ ἐς ἔκπληξίν σφας
[49, 23]	ἐνεωτερίσθη. ὁ Ὀρώδης ὁ βασιλεὺς	αὐτῶν	ἐπειδὴ τῇ τε ἡλικίᾳ καὶ
[49, 26]	οὐ πολλῷ ὕστερον τροπὴν μὲν	αὐτῶν	ἐποιήσατο· οἱ γὰρ σφενδονῆται πολλοί
[49, 3]	μετεκβαίνοντες κρείττους ἐγίγνοντο, ἐκπηδώντων δὲ	αὐτῶν	ἐς τὴν θάλασσαν ὁπότε βαπτίζοιντο,
[49, 17]	καὶ αἱ λοιπαὶ κατὰ πόδας	αὐτῶν	ἐφέπωνται, προδεικνύουσι, παρά τε τὴν
[49, 24]	καὶ ἐκείνους τόν τε βασιλέα	αὐτῶν	Ζόβηρα κρατήσας, ὁμοίως αὐτοὺς ᾠκειώσατο.
[49, 2]	ἰδεῖν ἠδυνήθη μήτ´ ἀναχθῆναί τις	αὐτῶν	ἠθέλησε, κατεφρόνησεν αὐτῶν, καὶ ἐπανελθὼν
[49, 25]	ἰσχυρὰ ἦν καὶ συχνοὶ ἀπ´	αὐτῶν	ἠμύνοντο) τῷ δὲ δὴ Στατιανῷ
[49, 6]	φοβηθεὶς ὁ Κορνουφίκιος (οὗτος γὰρ	αὐτῶν	ἦρχε) μὴ καὶ ὑπὸ λιμοῦ
[49, 20]	ἀμυνόμενοι (κατάφρακτοι γὰρ οἱ πλείους	αὐτῶν	ἦσαν) ταραττόμενοι δὲ πρός τε
[49, 4]	τε καὶ ἄχθονται τῇ εὐδοξίᾳ	αὐτῶν·	ἡττᾶσθαι μὲν γάρ σφας καὶ
[49, 22]	ἔδρασαν (τὸ γάρ τοι γένος	αὐτῶν	θυμωθὲν πικρότατόν ἐστι) πολλῷ δὲ
[49, 36]	γὰρ οὐδ´ ἠδίκητό τι ὑπ´	αὐτῶν)	ἵνα δὲ δὴ τοὺς στρατιώτας
[49, 2]	ἀναχθῆναί τις αὐτῶν ἠθέλησε, κατεφρόνησεν	αὐτῶν,	καὶ ἐπανελθὼν παρεσκευάζετο ὡς καὶ
[49, 32]	συνέκρυπτε, καὶ ἔστιν ἅ γε	αὐτῶν	καὶ ἐς τὸ ἐναντιώτατον, ὡς
[49, 43]	τε στοὰς ἀπὸ τῶν λαφύρων	αὐτῶν	καὶ τὰς ἀποθήκας τῶν βιβλίων
[49, 20]	κἀκ τούτου πρὸς τὸ ἔρυμα	αὐτῶν	καίπερ ἐν μετεώρῳ ὂν προσήλασαν
[49, 6]	Ἀγρίππαν σπουδῇ πρὸς τὴν ἐπικουρίαν	αὐτῶν	μετεπέμπετο, ἐκεῖνοι δὲ ἐπολιορκοῦντο. καὶ
[49, 38]	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς μετ´	αὐτῶν	νεωτερίσαντας ὁ Μεσσάλας ὁ Οὐαλέριος
[49, 20]	πάντες οἱ λοιποὶ ἐνέδοσαν. καὶ	αὐτῶν	οἱ μὲν διὰ τῆς γεφύρας
[49, 36]	ἔργῳ μαθὼν ὥστε καὶ ἄρξας	αὐτῶν,	οἶδα· μετὰ γάρ τοι τὴν
[49, 4]	ὅτι καὶ ὁ Ἀγρίππας ἐπεμελεῖτο	αὐτῶν	οἶδα, οὐ μὴν ἔν γε
[49, 27]	τοῖς τε κατὰ χώραν μένουσιν	αὐτῶν,	ὁπότε δίχα γένοιντο, δεινῶς, καὶ
[49, 14]	ἐπισχῇ, προσανεῖπεν ὅτι οὐδενὶ ἔτ´	αὐτῶν,	οὐδ´ ἂν τὰ μάλιστα ἐθελήσῃ,
[49, 35]	καὶ ἐς τὰ ἐπὶ θάτερα	αὐτῶν	οὐκ ἀταλαιπώρως ἐχειρώσατο. τὸ γὰρ
[49, 28]	καὶ οἱ βάρβαροι τὰ στενόπορα	αὐτῶν	προκαταλαμβάνοντες τὰ μὲν ἀπέσκαπτον τὰ
[49, 25]	καὶ τοῖς Πραάσποις τῷ βασιλείῳ	αὐτῶν	προσπεσὼν χώματά τε ἔχου καὶ
[49, 31]	οὐκ ἤνεγκε τὴν καθ´ ἕκαστον	αὐτῶν	πύστιν, ἀλλὰ ἀπηγόρευσε μηδὲν τοιοῦτο
[49, 37]	ἥρπαζε, καίπερ καὶ τὰς κώμας	αὐτῶν	τὰς ἐν τοῖς πεδίοις ἐκλιπόντων·
[49, 24]	Πάρθων βασιλείαν ὑπέσχετο. πραττόντων δὲ	αὐτῶν	ταῦτα δείσας ὁ Φραάτης, ἄλλως
[49, 34]	οὐδὲν μᾶλλον ἐσωφρονίσθησαν, ὀλίγους ἐξ	αὐτῶν	τοὺς πρεσβυτάτους ἐς Γαλατίαν κληρουχήσοντας
[49, 6]	αὐτοὺς κρατήσειν, ἢ μὴ βουληθέντων	αὐτῶν	τοῦτο ποιῆσαι πρός τε τὸ
[49, 35]	προσαπέκτειναν, ὥστε μηδ´ ὁτιοῦν ἀπ´	αὐτῶν	τῷ Καίσαρι περιγενέσθαι. οὐ γὰρ
[49, 43]	καὶ ἐς τὸν Τίβεριν δι´	αὐτῶν	ὑπέπλευσε. κἀν τῷ ἱπποδρόμῳ σφαλλομένους
[49, 24]	στρατεύσας μάχῃ τε τὸν βασιλέα	αὐτῶν	Φαρνάβαζον ἐνίκησε καὶ ἐς συμμαχίαν
[49, 34]	ἔπαυσε. καὶ οὕτω τήν τε	ἑαυτῶν	ἀσθένειαν ἅμα καὶ τὸ τοῦ
[49, 30]	συσπειρῶνται καὶ ἐκείνας καὶ ὑπὲρ	ἑαυτῶν	καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων ἁπάντων
[49, 4]	τὴν νίκην ἔχει, αὐτοὶ δι´	ἑαυτῶν	ποιοῦνται, τὰ δὲ δὴ χείρω
[49, 42]	ἐξ ἱππέων ἀλλ´ οὐκ ἐκ	βουλευτῶν	γεγονότες, ἦρξαν. καὶ τὴν στοὰν
[49, 43]	ἐποίησεν ὥστε καὶ τοὺς τῶν	βουλευτῶν	παῖδας τὴν Τροίαν ἱππεῦσαι, ἐμισθώσατο,
[49, 16]	ἁλουργῆ μηδένα ἄλλον ἔξω τῶν	βουλευτῶν	τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων
[49, 3]	τῶν ἐναντίων βεβαιότητι καὶ ἡ	τούτων	βαρύτης ἰσοστασία τῇ ἐκείνων λεπτότητι
[49, 22]	οὔτε ὁμήρους, πλὴν δύο καὶ	τούτων	οὐκ ἐπιφανῶν, οὔτε τὰ χρήματα
[49, 20]	προθύμως ἠγωνίσαντο, φθαρέντων δὲ καὶ	τούτων	πάντες οἱ λοιποὶ ἐνέδοσαν. καὶ
[49, 22]	ἄλλως ἀναλοῦτο καὶ τὰ τῶν	στρατιωτῶν	ἀλλοτρίως οἱ διὰ τὴν τοῦ
[49, 13]	παρὰ γνώμην ὑπὸ τῆς τῶν	στρατιωτῶν	βίας ποιεῖν, ὡς καὶ ἄλλο
[49, 39]	τὰ δὲ καὶ διὰ τῶν	στρατιωτῶν	καταπλήσσων, πάντα τε ἁπλῶς ὡς
[49, 7]	ὁ Κορνουφίκιος ἐπὶ τῇ τῶν	στρατιωτῶν	σωτηρίᾳ ἐφρόνει ὥστε καὶ ἐν
[49, 34]	ἱκετεύσαντες ἀνεστρατεύσαντο. ὁ γὰρ Καῖσαρ	στρατιωτῶν	τε δεόμενος, καὶ φοβηθεὶς μὴ
[49, 38]	τὸν Καίσαρα τρωθῆναι καὶ τῶν	στρατιωτῶν	τισι κριθὴν ἀντὶ τοῦ σίτου
[49, 21]	πομπεύσας ποτὲ μετὰ τῶν ἄλλων	αἰχμαλώτων	αὐτὸς ἐπινίκια τῶν Πάρθων πρῶτος
[49, 38]	Λίβων ὑπάτευον προκεχωρηκότος, τῶν τε	νεοαλώτων	τινὲς καὶ Δελμάται σὺν αὐτοῖς
[49, 23]	δεινὰ ἐποίει, ὥστε συχνοὺς τῶν	πρώτων	ἐγκαταλιπόντας αὐτὸν τοὺς μὲν ἄλλοσε
[49, 1]	φθειρομένων ἐν τῇ ναυαγίᾳ τῶν	σκαφῶν	ἀπεκολύμβησαν) ἐς τὸ τοῦ Ἀντωνίου
[49, 1]	δὲ τῷ τε ὕψει τῶν	σκαφῶν	καὶ τῇ παχύτητι τῶν ξύλων
[49, 3]	μὲν τό τε ὕψος τῶν	σκαφῶν	καὶ τὸ πάχος τῶν ἐπωτίδων
[49, 3]	θάλασσαν ὁπότε βαπτίζοιντο, καὶ ἑτέρων	σκαφῶν	ῥᾳδίως ἔκ τε τοῦ καλῶς
[49, 39]	ἁπλῶς ὡς πρὸς φίλον καὶ	γράφων	καὶ πράττων, ἐπηγάγετο ἐς τὸ
[49, 15]	τε φόρον τὸν ἐκ τῶν	ἀπογραφῶν,	καὶ εἰ δή τι ἄλλο
[49, 2]	ἅμα ὡς καὶ ἐπ´ ἐλάττους	σφῶν	ἀλλήλους ὄντας ἔπλεον. ~ἐγγὺς δὲ
[49, 7]	μήπερ οἱ πολέμιοι καὶ ἄκοντές	σφων	ἀπέσχοντο. ὅ τε γὰρ Ἀγρίππας
[49, 20]	ὡς γὰρ τάχιστα τὸν ἄρχοντά	σφων	ἀπολωλότα ᾔσθοντο, ὀλίγοι μὲν περὶ
[49, 38]	ἐπεστράτευσε. καὶ τοὺς μὲν πλείους	σφῶν	αὐτοὶ πολλὰ καὶ δεινὰ παθόντες,
[49, 13]	ὡς καὶ ἄλλο τι αὖθίς	σφων	διὰ τοῦτο πλεονεκτῆσαι ἐθελησόντων. ~προσποιησάμενος
[49, 13]	πρὸς τὴν ὄψιν τοῦ πλήθους	σφῶν	ἐθρασύνοντο, καὶ τοὺς κινδύνους τάς
[49, 4]	δυναστείαις ὄντων οὐδένα ἐθέλουσι κρείττω	σφῶν	εἶναι, ἀλλὰ τὰ μὲν πλείω,
[49, 37]	ὠργίσθη καὶ τήν τε χώραν	σφῶν	ἔκαιε καὶ πάνθ´ ὅσα ἐδύνατο
[49, 4]	ἀπαλλάττειν, τὴν δὲ δὴ κατόρθωσίν	σφων	ἐκείνοις φυλάττειν. ἐγὼ δὲ ὅτι
[49, 35]	ἐκεῖνοι, ἀλλὰ καὶ οἱ ζωγρηθέντες	σφῶν	ἑκούσιοι οὐ πολλῷ ὕστερον ἐφθάρησαν.
[49, 9]	ἐπιβοώμενοι, καὶ τοὺς μὲν κρατοῦντάς	σφων	ἐπαινοῦντες τοὺς δ´ ἡττωμένους λοιδοροῦντες,
[49, 32]	γὰρ Λυσανίαν, ὃν αὐτὸς βασιλέα	σφῶν	ἐπεποιήκει, ἀπέκτεινεν ὡς τὰ τοῦ
[49, 3]	ἰόντες καὶ ἐς τὰς ναῦς	σφῶν	μετεκβαίνοντες κρείττους ἐγίγνοντο, ἐκπηδώντων δὲ
[49, 13]	αὐτῆς ἀπαλλαγῆναι (καὶ γὰρ ἤκμαζόν	σφων	οἱ πλείονες) ἀλλ´ ὅτι τὸν
[49, 35]	τὸ γὰρ Μέτουλον, τὴν μεγίστην	σφῶν	πόλιν, κρατυνάμενοι πολλὰς μὲν προσβολὰς
[49, 11]	ὅσα αὐτῷ κατὰ τὴν πρώτην	σφῶν	συνωμοσίαν ἐδέδοτο, καὶ τῆς Σικελίας
[49, 29]	συνασπίσαντες ἐποίησαν καὶ τὰ γόνατά	σφων	τὰ ἀριστερὰ πρὸς τὴν γῆν
[49, 8]	καταφρονηθεὶς διὰ ταῦθ´ ὑπὸ τῶν	συμμάχων	ἐγκαταλειφθῇ, ἀνταναχθῆναί ποτε ταῖς ναυσὶ
[49, 31]	πολλὰ δὲ καὶ παρὰ τῶν	συμμάχων	ἠργυρολόγησε. ~καὶ ὁ μὲν ταῦτα
[49, 37]	Καῖσαρ πλοῖα παρὰ τῶν ταύτῃ	συμμάχων	ποιηθέντα λαβών, καὶ διά τε
[49, 37]	αὐτὸν ἠμύνοντο, μέχρις οὗ τῶν	συμμάχων	τινὰς ἐνηδρεῦσθαί τε καὶ ἐφθάρθαι
[49, 31]	μὲν ἀπολλυμένων συχνῶν δὲ καὶ	ἀπομάχων	γιγνομένων, οὐκ ἤνεγκε τὴν καθ´
[49, 1]	Ἰταλίαν ἐκομίζετο, ἐλπίδα οὐκ ἐλαχίστην	ἔχων	ἁπανταχόθεν πέριξ τὴν Σικελίαν περισχήσειν.
[49, 41]	ὑπέσχετο· καὶ γὰρ ἐκεῖνα ὡς	ἔχων	ἤδη ἐχαρίζετο. καὶ ταῦτα οὐκ
[49, 10]	δ´ Ἀπολλοφάνης ἄθραυστον τὴν ναῦν	ἔχων	καὶ δυνηθεὶς ἂν φυγεῖν προσεχώρησε
[49, 31]	ὀργῇ τε ὅτι ἐγκατέλιπέ σφας	ἔχων	καὶ τιμωρήσασθαι ἐπιθυμῶν, καὶ ὑπῆλθε
[49, 33]	ἐλπίδα τοῦ Μήδου οὐκ ἐλαχίστην	ἔχων,	ὅτι πρός τε τὸν Φραάτην
[49, 17]	μετὰ τῶν λοιπῶν ἐπεραιώθη, γνώμην	ἔχων	πρὸς τὸν Ἀντώνιον εὐθὺς ὁρμῆσαι.
[49, 18]	ἐκ τῆς εὐεργεσίας ἣν εὐηργέτητο	ἔχων·	ὡς δὲ ἐκεῖνος οὐκ ἔφη
[49, 17]	Φούρνιος ὁ τῆς Ἀσίας τότε	ἄρχων	οὐκ εὐνοϊκῶς οἱ ἐχρῆτο, οὐ
[49, 8]	πάντα αὐτῷ διοικεῖν ὡς καὶ	συνάρχων	ἠξίου, καὶ ἐκεῖνος ἐς πάντα
[49, 34]	καὶ ἐπ´ ἄλλο τι, καὶ	περισχὼν	τῷ στρατῷ τά τε ὅπλα
[49, 12]	ἐκεῖνος γὰρ ἐν τάχει βοηθείας	τυχὼν	ἐσώθη. καὶ μετὰ τοῦτ´ ἐπῆλθέ