Discours, Par.
[28, 0]	ἐγενόμεθα. ἦν οὖν νεανίσκος πάνυ	μέγας	καὶ καλός, ἔτι δέ, ὡς
[28, 10]	τυχεῖν καὶ κάλλους, ἔτι δὲ	ἀνδρείας	καὶ ἰσχύος καὶ σωφροσύνης, ἃ
[28, 0]	Μελαγκόμαν ἐκεῖνον τὸν ἀπὸ τῆς	Καρίας,	ἄλλους τε ἀγῶνας καὶ Ὀλυμπίασι
[28, 0]	αὐτοῦ καὶ κάλλιον ὑπὸ τῆς	γυμνασίας	τὸ σῶμα ἐφαίνετο. πάνυ δὲ
[28, 0]		~ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ	Β ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Α. (Ἀναβάντες
[28, 0]	(Ἦ γάρ, ἔφην, τέθνηκεν ὁ	Μελαγκόμας;	ἐπεὶ τό γε ὄνομα καὶ
[28, 10]	τῶν παλαιῶν τοὺς θεοφιλεῖς ὠκυμόρους.	Τίνας,	ἔφη, τούτους λέγεις; Τὸν Ἀχιλλέα,
[28, 0]	τῷ γυμνασίῳ ἦμεν, τοὺς μέν	τινας	ἑωρῶμεν ἐν τῷ δρόμῳ ἔξω
[28, 10]	ὑπὸ μηδενὸς τῶν ἀνταγωνιστῶν λειφθήσεσθαι.	(ἡδονὰς	δὲ τίς μείζονας ἥσθη, ὅστις
[28, 10]	ἀνταγωνιστῶν λειφθήσεσθαι. (ἡδονὰς δὲ τίς	μείζονας	ἥσθη, ὅστις φιλοτιμότατος ὢν ἀεὶ
[28, 0]	ἀπὸ τῆς Καρίας, ἄλλους τε	ἀγῶνας	καὶ Ὀλυμπίασι νικήσαντα, οὐδέπω ἀνὴρ
[28, 10]	μεγίστοις ἀγαθοῖς συναπέρχεται τὰ ἄριστα	πράξας,	οὗτος εὐδαιμονέστατα τελευτᾷ. εὕροι δ´
[28, 10]	ἐμοῦ, Ταῦτα μέν, ἔφη, καλῶς	εἶπας	εἰς παραμυθίαν ἀνθρώπων, καὶ ἔγωγε
[28, 0]	ἀεὶ ἐνίοτε δι´ ὅλης τῆς	ἡμέρας	ἀγωνισάμενος· ἤδη μέντοι ἀπειρήκει, ὥστε
[28, 0]	ὥστε δυνατὸς ἦν καὶ δύο	ἡμέρας	ἑξῆς μένειν ἀνατετακὼς τὰς χεῖρας,
[28, 0]	γυμναζομένου τὴν κεφαλὴν καὶ τὰς	χεῖρας	ἀνατετακότος. ἔπειτα κατὰ μικρὸν ἐνδοτέρω
[28, 0]	ἡμέρας ἑξῆς μένειν ἀνατετακὼς τὰς	χεῖρας,	καὶ οὐκ ἂν εἶδεν οὐδεὶς
[28, 0]	πρεσβύτην ὅστις εἴη. καὶ ὃς	σκυθρωπάσας,	Οὗτος μέντοι Ἰατροκλῆς ὁ τοῦ
[28, 0]	τοῦ γυμναζομένου τὴν κεφαλὴν καὶ	τὰς	χεῖρας ἀνατετακότος. ἔπειτα κατὰ μικρὸν
[28, 0]	δύο ἡμέρας ἑξῆς μένειν ἀνατετακὼς	τὰς	χεῖρας, καὶ οὐκ ἂν εἶδεν
[28, 0]	λιμένος εὐθὺς ἐβαδίζομεν, ὀψόμενοι τοὺς	ἀθλητάς,	ὡς ἂν τὴν ὅλην ἐπιδημίαν
[28, 10]	δὲ ἄνθρωπος τοιοῦτος ἦν ὥστε	πάντας	ἐπ´ αὐτῷ λυπεῖσθαι τοὺς ἐπισταμένους
[28, 0]	στέφανον, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄλλους	ἅπαντας	ἐπίσταται αὑτοῦ ὄντας. (Ἦ γάρ,
[28, 0]	ἦν· ἐπεὶ καὶ νῦν ἐπέστρεφεν	ἅπαντας,	ὁπότε ἀπίοι που, (καὶ τοὺς
[28, 0]	τοὺς ἄλλους ἅπαντας ἐπίσταται αὑτοῦ	ὄντας.	(Ἦ γάρ, ἔφην, τέθνηκεν ὁ
[28, 0]	τοῦ Ἡρακλέους καὶ ἑτέρους ἀεὶ	προσάγοντας,	τοὺς δὲ καὶ ἀπιόντας διὰ
[28, 0]	ἀεὶ προσάγοντας, τοὺς δὲ καὶ	ἀπιόντας	διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἰδεῖν.
[28, 0]	ἑωρῶμεν ἐν τῷ δρόμῳ ἔξω	τρέχοντας,	καὶ κραυγὴ τῶν παρακελευομένων ἦν,
[28, 0]	ἀπίοι που, (καὶ τοὺς οὐκ	εἰδότας	ὅστις ἐστίν. καίτοι οὔτε ἐσθῆτι
[28, 0]	ἐβαδίζομεν. (ὁρῶμεν οὖν πάνυ πολλοὺς	ἑστηκότας	πρὸς τῇ ἐξέδρᾳ τοῦ Ἡρακλέους
[28, 0]	ἄγειν καὶ τοὺς μετρίως αὐτοῦ	μετειληφότας,	τοιοῦτος ὢν τὸ εἶδος ἔτι
[28, 0]	εἰώθασιν. πρότερον δὲ ἠνάγκαζε τοὺς	ἀνταγωνιστὰς	ἀπειπεῖν, οὐ μόνον πρὶν αὐτὸς
[28, 10]	ὄντος ἀπὸ παιδός, ἐπυνθάνετο πόσαι	τινὲς	εἶεν ἡμέραι λοιπαὶ τοῦ ἀγῶνος.
[28, 0]	~ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Β ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Α.	(Ἀναβάντες	ἀπὸ τοῦ λιμένος εὐθὺς ἐβαδίζομεν,
[28, 0]	καὶ ἡμεῖς ᾔδειμεν, αὐτὸν οὐδεπώποτε	ἰδόντες.	Οὐ πρὸ πολλοῦ γε, εἶπεν,
[28, 0]	μὲν οὖν πρῶτον ἐπειρώμεθα ὁρᾶν	ὑπερκύπτοντες,	καὶ μόλις ἑωρῶμεν τοῦ γυμναζομένου
[28, 0]	φαυλότατοι τὰ ὅπλα ῥίπτουσιν, εὖ	εἰδότες	ὅτι γυμνοὶ μᾶλλον ἂν τιτρώσκοιντο·
[28, 0]	ἐπιτηδεύματι. (πυγμὴν γοῦν ἀγωνιζόμενος οὕτως	ὑγιὴς	ἦν ὥσπερ τῶν δρομέων τις,
[28, 0]	καὶ ὃς σκυθρωπάσας, Οὗτος μέντοι	Ἰατροκλῆς	ὁ τοῦ Μελαγκόμα ἀνταγωνιστὴς καὶ
[28, 0]	ἡττᾶτο γὰρ ἀεὶ ἐνίοτε δι´	ὅλης	τῆς ἡμέρας ἀγωνισάμενος· ἤδη μέντοι
[28, 10]	δὲ ἀνδρείας καὶ ἰσχύος καὶ	σωφροσύνης,	ἃ δὴ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν
[28, 0]	δυνατὸς ἦν καὶ δύο ἡμέρας	ἑξῆς	μένειν ἀνατετακὼς τὰς χεῖρας, καὶ
[28, 10]	ἀθλίως ἐτελεύτησε, τῶν μὲν πόνων	τῆς	ἀθλήσεως ἐπὶ πλεῖστον ἐλθών, τῶν
[28, 0]	μεῖζον αὐτοῦ καὶ κάλλιον ὑπὸ	τῆς	γυμνασίας τὸ σῶμα ἐφαίνετο. πάνυ
[28, 0]	γὰρ ἀεὶ ἐνίοτε δι´ ὅλης	τῆς	ἡμέρας ἀγωνισάμενος· ἤδη μέντοι ἀπειρήκει,
[28, 0]	τὸν Μελαγκόμαν ἐκεῖνον τὸν ἀπὸ	τῆς	Καρίας, ἄλλους τε ἀγῶνας καὶ
[28, 0]	τρίτη που ἡμέρα ἐστὶν ἀπὸ	τῆς	ταφῆς. Τίνι δέ, εἶπον, τούτου
[28, 0]	μέντοι Ἰατροκλῆς ὁ τοῦ Μελαγκόμα	ἀνταγωνιστὴς	καὶ μόνος ἐκείνῳ οὐκ ἀξιῶν
[28, 10]	ταῦθ´ ἅμα λέγων ἐδάκρυεν ὁ	πρεσβύτης.	(Ἀλλὰ σοὶ μέν, ἔφην, συγγνώμη
[28, 0]	δὲ κάλλιστος. καὶ εἴ γε	ἰδιώτης	ἔμεινε καὶ μηδὲν ὅλως ἔπραξε,
[28, 0]	που ἡμέρα ἐστὶν ἀπὸ τῆς	ταφῆς.	Τίνι δέ, εἶπον, τούτου διέφερε,
[28, 0]	καὶ μεγίστους στεφάνους ἀνελόμενος καὶ	ἀνταγωνισταῖς	οὔτε φαύλοις οὔτε ὀλίγοις χρησάμενος.
[28, 10]	Ταῦτα μέν, ἔφη, καλῶς εἶπας	εἰς	παραμυθίαν ἀνθρώπων, καὶ ἔγωγε ἐβουλόμην
[28, 0]	γυμναζομένων. εἰωθότος δὲ τοῦ κάλλους	εἰς	τρυφὴν ἄγειν καὶ τοὺς μετρίως
[28, 10]	θεοφιλεῖς ὠκυμόρους. Τίνας, ἔφη, τούτους	λέγεις;	Τὸν Ἀχιλλέα, εἶπον, καὶ Πάτροκλον
[28, 0]	χεῖρας, καὶ οὐκ ἂν εἶδεν	οὐδεὶς	ὑφέντα αὐτὸν ἢ ἀναπαυσάμενον, ὥσπερ
[28, 10]	ἐν τῷ βίῳ τερπνῶν οὐδενὸς	πειραθείς.	οὕτω δὲ σφόδρα φιλότιμος ὑπῆρχεν
[28, 10]	τις καὶ τῶν παλαιῶν τοὺς	θεοφιλεῖς	ὠκυμόρους. Τίνας, ἔφη, τούτους λέγεις;
[28, 0]	ἐπεὶ τό γε ὄνομα καὶ	ἡμεῖς	ᾔδειμεν, αὐτὸν οὐδεπώποτε ἰδόντες. Οὐ
[28, 0]	πρῶτον ἐπειρώμεθα ὁρᾶν ὑπερκύπτοντες, καὶ	μόλις	ἑωρῶμεν τοῦ γυμναζομένου τὴν κεφαλὴν
[28, 0]	καὶ ἀνταγωνισταῖς οὔτε φαύλοις οὔτε	ὀλίγοις	χρησάμενος. καὶ τὸν πατέρα ἐνδοξότατον
[28, 10]	του. ὅστις δὲ τοῖς μεγίστοις	ἀγαθοῖς	συναπέρχεται τὰ ἄριστα πράξας, οὗτος
[28, 0]	στεφάνους ἀνελόμενος καὶ ἀνταγωνισταῖς οὔτε	φαύλοις	οὔτε ὀλίγοις χρησάμενος. καὶ τὸν
[28, 0]	ὅμοιος τοῖς ἀνδριᾶσι τοῖς ἀκριβῶς	εἰργασμένοις·	εἶχε δὲ καὶ τὸ χρῶμα
[28, 0]	γεγύμναστο καὶ τοσοῦτο περιῆν τοῖς	πόνοις	ὥστε δυνατὸς ἦν καὶ δύο
[28, 0]	ἦν δὲ ὅμοιος τοῖς ἀνδριᾶσι	τοῖς	ἀκριβῶς εἰργασμένοις· εἶχε δὲ καὶ
[28, 0]	αὐτὸν ἐπιμελέστερον. ἦν δὲ ὅμοιος	τοῖς	ἀνδριᾶσι τοῖς ἀκριβῶς εἰργασμένοις· εἶχε
[28, 10]	καὶ λειφθῆναί του. ὅστις δὲ	τοῖς	μεγίστοις ἀγαθοῖς συναπέρχεται τὰ ἄριστα
[28, 0]	σφόδρα γεγύμναστο καὶ τοσοῦτο περιῆν	τοῖς	πόνοις ὥστε δυνατὸς ἦν καὶ
[28, 10]	λειφθῆναί του. ὅστις δὲ τοῖς	μεγίστοις	ἀγαθοῖς συναπέρχεται τὰ ἄριστα πράξας,
[28, 10]	καὶ ἀφροδισίων· δεῖ γὰρ πρῶτον	τούτοις	ἀήττητον εἶναι τὸν μέλλοντα ὑπὸ
[28, 0]	τοὺς δὲ καὶ ἄλλως γυμναζομένους.	τούτοις	μὲν οὖν οὐκ ἐδόκει προσέχειν·
[28, 10]	εὐδαιμονέστατα τελευτᾷ. εὕροι δ´ ἄν	τις	καὶ τῶν παλαιῶν τοὺς θεοφιλεῖς
[28, 10]	τῶν ἀνταγωνιστῶν λειφθήσεσθαι. (ἡδονὰς δὲ	τίς	μείζονας ἥσθη, ὅστις φιλοτιμότατος ὢν
[28, 0]	ὑγιὴς ἦν ὥσπερ τῶν δρομέων	τις,	οὕτω δὲ σφόδρα γεγύμναστο καὶ
[28, 0]	λανθάνειν· ἀποδυσαμένου δ´ οὐκ ἔστιν	ὅστις	ἄλλον ἐθεᾶτο, πολλῶν μὲν παίδων,
[28, 10]	ἴσως δὲ καὶ λειφθῆναί του.	ὅστις	δὲ τοῖς μεγίστοις ἀγαθοῖς συναπέρχεται
[28, 0]	τῶν παρόντων τινὰ ἠρόμεθα πρεσβύτην	ὅστις	εἴη. καὶ ὃς σκυθρωπάσας, Οὗτος
[28, 0]	που, (καὶ τοὺς οὐκ εἰδότας	ὅστις	ἐστίν. καίτοι οὔτε ἐσθῆτι ἐκόσμει
[28, 10]	(ἡδονὰς δὲ τίς μείζονας ἥσθη,	ὅστις	φιλοτιμότατος ὢν ἀεὶ ἐνίκα καὶ
[28, 0]	ἠρόμεθα πρεσβύτην ὅστις εἴη. καὶ	ὃς	σκυθρωπάσας, Οὗτος μέντοι Ἰατροκλῆς ὁ
[28, 10]	τοῦ παγκρατιαστοῦ, φίλου ὄντος ἀπὸ	παιδός,	ἐπυνθάνετο πόσαι τινὲς εἶεν ἡμέραι
[28, 0]	αὐτοῦ μετειληφότας, τοιοῦτος ὢν τὸ	εἶδος	ἔτι σωφρονέστερος ἦν· καὶ καταφρονῶν
[28, 0]	δὲ ἐπαύσατο γυμναζόμενος καὶ τὸ	πλῆθος	ἀνεχώρει, κατενοοῦμεν αὐτὸν ἐπιμελέστερον. ἦν
[28, 10]	ἂν εἴη καὶ μακαριώτατος, εἴπερ	οἷος	λέγεται ἦν· ᾧ καὶ γένους
[28, 0]	κατενοοῦμεν αὐτὸν ἐπιμελέστερον. ἦν δὲ	ὅμοιος	τοῖς ἀνδριᾶσι τοῖς ἀκριβῶς εἰργασμένοις·
[28, 0]	καὶ καλός, ἔτι δέ, ὡς	εἰκός,	μεῖζον αὐτοῦ καὶ κάλλιον ὑπὸ
[28, 0]	καὶ ἐπιχαίρειν αὐτὸν ἐκείνῳ. καὶ	εἰκὸς	μέντοι· οὐ γὰρ μόνον τοῦτον
[28, 0]	μικρὸν ἐνδοτέρω ἐγενόμεθα. ἦν οὖν	νεανίσκος	πάνυ μέγας καὶ καλός, ἔτι
[28, 0]	οὖν νεανίσκος πάνυ μέγας καὶ	καλός,	ἔτι δέ, ὡς εἰκός, μεῖζον
[28, 0]	ἔπραξε, δι´ αὐτό που τὸ	κάλλος	περιβόητος ἂν ἦν· ἐπεὶ καὶ
[28, 10]	οὐδενὸς πειραθείς. οὕτω δὲ σφόδρα	φιλότιμος	ὑπῆρχεν ὥστε καὶ ὅτε ἀπέθνησκεν
[28, 10]	τῇ τελευτῇ τιμῆσαι, ὡς ἂν	μηδενὸς	πειραθείη τῶν χαλεπῶν. ἀνάγκη γὰρ
[28, 10]	ἀήττητον εἶναι τὸν μέλλοντα ὑπὸ	μηδενὸς	τῶν ἀνταγωνιστῶν λειφθήσεσθαι. (ἡδονὰς δὲ
[28, 10]	δὲ ἐν τῷ βίῳ τερπνῶν	οὐδενὸς	πειραθείς. οὕτω δὲ σφόδρα φιλότιμος
[28, 0]	ἀνταγωνισταῖς οὔτε φαύλοις οὔτε ὀλίγοις	χρησάμενος.	καὶ τὸν πατέρα ἐνδοξότατον ὄντα,
[28, 0]	ἐνίοτε δι´ ὅλης τῆς ἡμέρας	ἀγωνισάμενος·	ἤδη μέντοι ἀπειρήκει, ὥστε τὸν
[28, 0]	ΤΑΞΕΙ Α. (Ἀναβάντες ἀπὸ τοῦ	λιμένος	εὐθὺς ἐβαδίζομεν, ὀψόμενοι τοὺς ἀθλητάς,
[28, 10]	φιλοτιμότατος ὢν ἀεὶ ἐνίκα καὶ	θαυμαζόμενος	ᾐσθάνετο; καί μοι δοκοῦσι σφόδρα
[28, 0]	μᾶλλον ἐῴκει. (ἐπεὶ δὲ ἐπαύσατο	γυμναζόμενος	καὶ τὸ πλῆθος ἀνεχώρει, κατενοοῦμεν
[28, 0]	οὕτω χαλεπῷ ἐπιτηδεύματι. (πυγμὴν γοῦν	ἀγωνιζόμενος	οὕτως ὑγιὴς ἦν ὥσπερ τῶν
[28, 0]	διεγένετο, πλείστους καὶ μεγίστους στεφάνους	ἀνελόμενος	καὶ ἀνταγωνισταῖς οὔτε φαύλοις οὔτε
[28, 10]	ἀνὴρ ὢν ὑπερεβάλετο· ~οὐ γὰρ	ἐκεῖνος	ἄλειπτος. τοιοῦτος μέντοι ὢν ἀθλίως
[28, 0]	δέ, πότερον μεγέθει ἢ εὐψυχίᾳ;	Ἐκεῖνος,	ἔφη, ὦ βέλτιστε, πάντων ἀνθρώπων,
[28, 0]	ὁ τοῦ Μελαγκόμα ἀνταγωνιστὴς καὶ	μόνος	ἐκείνῳ οὐκ ἀξιῶν παραχωρεῖν τὸ
[28, 0]	ἐπιδημίαν πεποιημένοι κατὰ θέαν τοῦ	ἀγῶνος.	ἐπεὶ δὲ πρὸς τῷ γυμνασίῳ
[28, 10]	τινὲς εἶεν ἡμέραι λοιπαὶ τοῦ	ἀγῶνος.	καὶ ταῦθ´ ἅμα λέγων ἐδάκρυεν
[28, 10]	τινὰ τῶν παγκρατιαστῶν. ὁ δὲ	ἄνθρωπος	τοιοῦτος ἦν ὥστε πάντας ἐπ´
[28, 0]	τοιοῦτος ὢν τὸ εἶδος ἔτι	σωφρονέστερος	ἦν· καὶ καταφρονῶν δὲ τοῦ
[28, 0]	(ὁρῶμεν οὖν πάνυ πολλοὺς ἑστηκότας	πρὸς	τῇ ἐξέδρᾳ τοῦ Ἡρακλέους καὶ
[28, 0]	θέαν τοῦ ἀγῶνος. ἐπεὶ δὲ	πρὸς	τῷ γυμνασίῳ ἦμεν, τοὺς μέν
[28, 10]	καὶ πόνου καὶ καύματος καὶ	γαστρὸς	καὶ ἀφροδισίων· δεῖ γὰρ πρῶτον
[28, 0]	δὲ λαμπρῶς ἐγυμνάζετο καὶ μετὰ	φρονήματος,	ὥστε ἀγωνιζομένῳ μᾶλλον ἐῴκει. (ἐπεὶ
[28, 10]	ἀνταγωνιστῶν, ἀλλὰ καὶ πόνου καὶ	καύματος	καὶ γαστρὸς καὶ ἀφροδισίων· δεῖ
[28, 0]	τῶν χειρῶν ἡττᾶσθαι μήτε τοῦ	πνεύματος	ἐνδεᾶ γίγνεσθαι μήτε τῷ καύματι
[28, 0]	τοσοῦτο περιῆν τοῖς πόνοις ὥστε	δυνατὸς	ἦν καὶ δύο ἡμέρας ἑξῆς
[28, 10]	δὲ τίς μείζονας ἥσθη, ὅστις	φιλοτιμότατος	ὢν ἀεὶ ἐνίκα καὶ θαυμαζόμενος
[28, 0]	ἀνθρώπων, οὐχὶ τῶν ἀγωνιστῶν μόνον	εὐψυχότατος	καὶ μέγιστος ἔφυ, ἔτι δὲ
[28, 10]	δεῖ καλεῖν αὐτόν· τοὐναντίον γὰρ	εὐδαιμονέστατος	ἂν εἴη καὶ μακαριώτατος, εἴπερ
[28, 10]	γὰρ εὐδαιμονέστατος ἂν εἴη καὶ	μακαριώτατος,	εἴπερ οἷος λέγεται ἦν· ᾧ
[28, 0]	δι´ αὐτό που τὸ κάλλος	περιβόητος	ἂν ἦν· ἐπεὶ καὶ νῦν
[28, 10]	ἀπέθνησκεν Ἀθηνοδώρου τοῦ παγκρατιαστοῦ, φίλου	ὄντος	ἀπὸ παιδός, ἐπυνθάνετο πόσαι τινὲς
[28, 10]	καὶ Σαρπηδόνα. ἔτι δὲ ἄλλους	ὀνομάζοντος	ἐμοῦ, Ταῦτα μέν, ἔφη, καλῶς
[28, 0]	παίδων, πολλῶν δὲ ἀνδρῶν γυμναζομένων.	εἰωθότος	δὲ τοῦ κάλλους εἰς τρυφὴν
[28, 0]	τὴν κεφαλὴν καὶ τὰς χεῖρας	ἀνατετακότος.	ἔπειτα κατὰ μικρὸν ἐνδοτέρω ἐγενόμεθα.
[28, 0]	Πυθοῖ, πρῶτος μὲν ὧν ἴσμεν	ἄλειπτος	διεγένετο, πλείστους καὶ μεγίστους στεφάνους
[28, 10]	ὢν ὑπερεβάλετο· ~οὐ γὰρ ἐκεῖνος	ἄλειπτος.	τοιοῦτος μέντοι ὢν ἀθλίως ἐτελεύτησε,
[28, 0]	τῶν ἀγωνιστῶν μόνον εὐψυχότατος καὶ	μέγιστος	ἔφυ, ἔτι δὲ κάλλιστος. καὶ
[28, 0]	καὶ μέγιστος ἔφυ, ἔτι δὲ	κάλλιστος.	καὶ εἴ γε ἰδιώτης ἔμεινε
[28, 0]	ἀνταγωνιστὰς ἀπειπεῖν, οὐ μόνον πρὶν	αὐτὸς	πληγῆναι, ἀλλὰ καὶ πρὶν πλῆξαι
[28, 10]	ἀγαθοῖς συναπέρχεται τὰ ἄριστα πράξας,	οὗτος	εὐδαιμονέστατα τελευτᾷ. εὕροι δ´ ἄν
[28, 0]	ὅστις εἴη. καὶ ὃς σκυθρωπάσας,	Οὗτος	μέντοι Ἰατροκλῆς ὁ τοῦ Μελαγκόμα
[28, 10]	τῶν παγκρατιαστῶν. ὁ δὲ ἄνθρωπος	τοιοῦτος	ἦν ὥστε πάντας ἐπ´ αὐτῷ
[28, 10]	ὑπερεβάλετο· ~οὐ γὰρ ἐκεῖνος ἄλειπτος.	τοιοῦτος	μέντοι ὢν ἀθλίως ἐτελεύτησε, τῶν
[28, 0]	καὶ τοὺς μετρίως αὐτοῦ μετειληφότας,	τοιοῦτος	ὢν τὸ εἶδος ἔτι σωφρονέστερος
[28, 0]	ἀφ´ οὗπερ ἤρξατο ἀγωνίζεσθαι Πυθοῖ,	πρῶτος	μὲν ὧν ἴσμεν ἄλειπτος διεγένετο,
[28, 10]	κάλλους, ἔτι δὲ ἀνδρείας καὶ	ἰσχύος	καὶ σωφροσύνης, ἃ δὴ μέγιστα
[28, 0]	Α. (Ἀναβάντες ἀπὸ τοῦ λιμένος	εὐθὺς	ἐβαδίζομεν, ὀψόμενοι τοὺς ἀθλητάς, ὡς
[28, 10]	τί σοι αὐτοῦ. Μὰ τοὺς	θεούς,	εἶπεν, οὐδὲν ἔμοιγε· οὔτε γὰρ
[28, 0]	ἑστηκότας πρὸς τῇ ἐξέδρᾳ τοῦ	Ἡρακλέους	καὶ ἑτέρους ἀεὶ προσάγοντας, τοὺς
[28, 0]	τὸν στέφανον, ἀλλὰ καὶ τοὺς	ἄλλους	ἅπαντας ἐπίσταται αὑτοῦ ὄντας. (Ἦ
[28, 10]	Μέμνονα καὶ Σαρπηδόνα. ἔτι δὲ	ἄλλους	ὀνομάζοντος ἐμοῦ, Ταῦτα μέν, ἔφη,
[28, 0]	ἐκεῖνον τὸν ἀπὸ τῆς Καρίας,	ἄλλους	τε ἀγῶνας καὶ Ὀλυμπίασι νικήσαντα,
[28, 0]	ἀνδρῶν γυμναζομένων. εἰωθότος δὲ τοῦ	κάλλους	εἰς τρυφὴν ἄγειν καὶ τοὺς
[28, 10]	γένους ὑπῆρξε λαμπροῦ τυχεῖν καὶ	κάλλους,	ἔτι δὲ ἀνδρείας καὶ ἰσχύος
[28, 0]	ἦν· καὶ καταφρονῶν δὲ τοῦ	κάλλους	οὐδὲν ἧττον ἐφύλαττεν αὐτὸ ἐν
[28, 0]	ἐκεῖ ἐβαδίζομεν. (ὁρῶμεν οὖν πάνυ	πολλοὺς	ἑστηκότας πρὸς τῇ ἐξέδρᾳ τοῦ
[28, 0]	ἄλειπτος διεγένετο, πλείστους καὶ μεγίστους	στεφάνους	ἀνελόμενος καὶ ἀνταγωνισταῖς οὔτε φαύλοις
[28, 10]	οὐδὲν ἔμοιγε· οὔτε γὰρ ἀπὸ	γένους	μοι ἦν οὔτε ἐγύμναζον αὐτόν,
[28, 10]	οἷος λέγεται ἦν· ᾧ καὶ	γένους	ὑπῆρξε λαμπροῦ τυχεῖν καὶ κάλλους,
[28, 10]	πάντας ἐπ´ αὐτῷ λυπεῖσθαι τοὺς	ἐπισταμένους	ἐκεῖνον. (Οὔκουν, ἔφην, ἄθλιον δεῖ
[28, 0]	ἦν, τοὺς δὲ καὶ ἄλλως	γυμναζομένους.	τούτοις μὲν οὖν οὐκ ἐδόκει
[28, 0]	πληγῆναι, ἀλλὰ καὶ πρὶν πλῆξαι	ἐκείνους·	οὐ γὰρ τὸ παίειν καὶ
[28, 0]	τοῦ χρόνου καὶ μήτε τοῦ	βάρους	τῶν χειρῶν ἡττᾶσθαι μήτε τοῦ
[28, 0]	τῇ ἐξέδρᾳ τοῦ Ἡρακλέους καὶ	ἑτέρους	ἀεὶ προσάγοντας, τοὺς δὲ καὶ
[28, 10]	καὶ τῶν παλαιῶν τοὺς θεοφιλεῖς	ὠκυμόρους.	Τίνας, ἔφη, τούτους λέγεις; Τὸν
[28, 0]	τοῦ λιμένος εὐθὺς ἐβαδίζομεν, ὀψόμενοι	τοὺς	ἀθλητάς, ὡς ἂν τὴν ὅλην
[28, 0]	τοῦτον τὸν στέφανον, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	ἄλλους ἅπαντας ἐπίσταται αὑτοῦ ὄντας.
[28, 0]	ὥσπερ εἰώθασιν. πρότερον δὲ ἠνάγκαζε	τοὺς	ἀνταγωνιστὰς ἀπειπεῖν, οὐ μόνον πρὶν
[28, 0]	καὶ κραυγὴ τῶν παρακελευομένων ἦν,	τοὺς	δὲ καὶ ἄλλως γυμναζομένους. τούτοις
[28, 0]	Ἡρακλέους καὶ ἑτέρους ἀεὶ προσάγοντας,	τοὺς	δὲ καὶ ἀπιόντας διὰ τὸ
[28, 10]	ὥστε πάντας ἐπ´ αὐτῷ λυπεῖσθαι	τοὺς	ἐπισταμένους ἐκεῖνον. (Οὔκουν, ἔφην, ἄθλιον
[28, 10]	προσήκειν τί σοι αὐτοῦ. Μὰ	τοὺς	θεούς, εἶπεν, οὐδὲν ἔμοιγε· οὔτε
[28, 10]	ἄν τις καὶ τῶν παλαιῶν	τοὺς	θεοφιλεῖς ὠκυμόρους. Τίνας, ἔφη, τούτους
[28, 0]	δὲ πρὸς τῷ γυμνασίῳ ἦμεν,	τοὺς	μέν τινας ἑωρῶμεν ἐν τῷ
[28, 0]	κάλλους εἰς τρυφὴν ἄγειν καὶ	τοὺς	μετρίως αὐτοῦ μετειληφότας, τοιοῦτος ὢν
[28, 0]	ἅπαντας, ὁπότε ἀπίοι που, (καὶ	τοὺς	οὐκ εἰδότας ὅστις ἐστίν. καίτοι
[28, 0]	ἴσμεν ἄλειπτος διεγένετο, πλείστους καὶ	μεγίστους	στεφάνους ἀνελόμενος καὶ ἀνταγωνισταῖς οὔτε
[28, 0]	μὲν ὧν ἴσμεν ἄλειπτος διεγένετο,	πλείστους	καὶ μεγίστους στεφάνους ἀνελόμενος καὶ
[28, 10]	τοὺς θεοφιλεῖς ὠκυμόρους. Τίνας, ἔφη,	τούτους	λέγεις; Τὸν Ἀχιλλέα, εἶπον, καὶ
[28, 10]	καὶ μάλιστα τῇ τελευτῇ τιμῆσαι,	ὡς	ἂν μηδενὸς πειραθείη τῶν χαλεπῶν.
[28, 0]	εὐθὺς ἐβαδίζομεν, ὀψόμενοι τοὺς ἀθλητάς,	ὡς	ἂν τὴν ὅλην ἐπιδημίαν πεποιημένοι
[28, 0]	μέγας καὶ καλός, ἔτι δέ,	ὡς	εἰκός, μεῖζον αὐτοῦ καὶ κάλλιον
[28, 0]	δὲ ὅμοιος τοῖς ἀνδριᾶσι τοῖς	ἀκριβῶς	εἰργασμένοις· εἶχε δὲ καὶ τὸ
[28, 10]	ἐτελεύτησε, τῶν μὲν πόνων τῆς	ἀθλήσεως	ἐπὶ πλεῖστον ἐλθών, τῶν δὲ
[28, 0]	ἄχθεσθαι, τοῦτο δὲ εἶναι γενναῖον.	Ὀρθῶς	μέντοι, ἔφην, ὑπολαμβάνων. καὶ γὰρ
[28, 10]	ἐκεῖνος ἄλειπτος. τοιοῦτος μέντοι ὢν	ἀθλίως	ἐτελεύτησε, τῶν μὲν πόνων τῆς
[28, 0]	εἰς τρυφὴν ἄγειν καὶ τοὺς	μετρίως	αὐτοῦ μετειληφότας, τοιοῦτος ὢν τὸ
[28, 0]	καὶ δύο ἡμέρας ἑξῆς μένειν	ἀνατετακὼς	τὰς χεῖρας, καὶ οὐκ ἂν
[28, 10]	ὀνομάζοντος ἐμοῦ, Ταῦτα μέν, ἔφη,	καλῶς	εἶπας εἰς παραμυθίαν ἀνθρώπων, καὶ
[28, 0]	παρακελευομένων ἦν, τοὺς δὲ καὶ	ἄλλως	γυμναζομένους. τούτοις μὲν οὖν οὐκ
[28, 0]	γε ἰδιώτης ἔμεινε καὶ μηδὲν	ὅλως	ἔπραξε, δι´ αὐτό που τὸ
[28, 0]	τὸ σῶμα ἐφαίνετο. πάνυ δὲ	λαμπρῶς	ἐγυμνάζετο καὶ μετὰ φρονήματος, ὥστε
[28, 10]	γίγνεσθαι, ἀντὶ δὲ ἰσχυροτάτου ἀσθενεστέρῳ,	ἴσως	δὲ καὶ λειφθῆναί του. ὅστις
[28, 10]	ἔφην, συγγνώμη ὑπερλυπουμένῳ διὰ τὸ	πάντως	προσήκειν τί σοι αὐτοῦ. Μὰ
[28, 0]	χαλεπῷ ἐπιτηδεύματι. (πυγμὴν γοῦν ἀγωνιζόμενος	οὕτως	ὑγιὴς ἦν ὥσπερ τῶν δρομέων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/12/2008