[36,13] Ὅτι Σατορνῖνος ὁ δήμαρχος ζηλώσας βίον ἀκόλαστον καὶ ταμίας ὑπάρχων εἰς τὴν ἐξ Ὠστίας εἰς Ῥώμην τοῦ σίτου παρακομιδὴν ἐτάχθη, διὰ δὲ τὴν ῥᾳθυμίαν καὶ φαυλότητα τῆς ἀγωγῆς δόξας κακῶς προεστάναι τῆς προειρημένης ἐπιμελείας ἐπιτιμήσεως ἔτυχε προσηκούσης. Ἡ γὰρ σύγκλητος παρελομένη τὴν ἐξουσίαν παρέδωκεν ἄλλοις τὴν ἐπιστασίαν ταύτην. Διορθωσάμενος δὲ τὴν προυυπάρχουσαν ἀκολασίαν καὶ τοῦ σώφρονος ἀντεχόμενος βίου δημαρχίας ὑπὸ τοῦ δήμου κατηξιώθη.

[36,13] Le tribun Saturninus affectait des mœurs dissolues ; nommé questeur, il fut chargé de faire transporter à Rome les approvisionnements tirés d'Ostie. Sa négligence et sa mauvaise conduite dans l'administration de la charge qui lui était confiée, lui valurent des reproches mérités. Le sénat lui ôta sa questure pour la donner à d'autres. S'étant corrigé de sa vie licencieuse, et devenu plus sage, il fut jugé digne d'être nommé tribun du peuple.