[34-35,36] Ὅτι τῶν τοῦ Ἀντιόχου φίλων παρακαλούντων μὴ συνάπτειν μάχην πρὸς πολλαπλασίους Πάρθους, δύνασθαι γὰρ αὐτοὺς εἰς τὴν ὑπερκειμένην ὀρεινὴν καταφυγόντας ἀποτρίψασθαι τῇ δυσχωρίᾳ τὸν ἀπὸ τῶν ἱππέων κίνδυνον, ὁ Ἀντίοχος οὐδενὶ τρόπῳ προσεδέχετο τοὺς λόγους, ἀποφαινόμενος αἰσχρὸν εἶναι τοὺς νενικηκότας δεδιέναι τὰς τῶν προηττημένων τόλμας. Παρακαλέσας οὖν τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ πρὸς τὸν κίνδυνον ἀνεδέχετο τὴν τῶν βαρβάρων ἔφοδον εὐρώστως.

[34-35,36] Les amis d'Antiochus l'exhortèrent à ne pas engager un combat contre les Parthes, si supérieurs en nombre, et qui, retirés dans les lieux inaccessibles des montagnes, pouvaient braver la cavalerie. Antiochus ne tint aucun compte de ce conseil, déclarant qu'il était honteux que les vainqueurs craignissent l'audace de ceux qu'ils avaient déjà vaincus. Il exhorta donc ses amis à affronter les périls, et soutint intrépidement le choc des Barbares.