HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  1726 formes différentes pour 5215 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[12, 33]   Ἀθηναίων ἐπιφανέντων ἄλλαις εἴκοσι ναυσίν,  ἃς   ἀπεστάλκεσαν ἐν τῇ δευτέρᾳ συμμαχίᾳ,
[12, 54]   δὲ πραττομένων κατέπλευσαν νῆες τετταράκοντα,  ἃς   ἀπέστειλεν δῆμος, κρίνων γενναιότερον
[12, 0]   Βιθυνίαν. Περὶ τῶν αἰτιῶν δι´  ἃς   ἐπὶ Συρακούσας ἐστράτευσαν Ἀθηναῖοι. ~ΒΙΒΛΟΣ
[12, 27]   ἀνέζευξεν, ἀπαντήσων ταῖς Φοινίσσαις ναυσίν,  ἃς   οἱ Πέρσαι τοῖς Σαμίοις ἦσαν
[12, 42]   τὴν λείαν ἀποδόντες εἰς τὰς  Θήβας   ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ Πλαταιεῖς πρὸς
[12, 62]   τριήρης ἐπώκειλεν, δὲ Βρασίδας  ἐπιβὰς   ἐπὶ τὴν τῆς νεὼς ἐπιβάθραν
[12, 35]   οἵ τε Πελοποννήσιοι, πόλεις οὐκ  ὀλίγας   παρεσχηκέναι παρ´ αὑτῶν εἰς τὴν
[12, 47]   στρατιώτας πεζοὺς χιλίους καὶ ναῦς  ὀλίγας·   προσλαβόμενος δὲ καὶ παρὰ τῶν
[12, 66]   Ἀθηναίους καὶ τῷ πρὸς τοὺς  φυγάδας·   διαπρεσβευομένων δὲ πρὸς ἀλλήλους περὶ
[12, 9]   οἷς ἦν προστεταγμένον τοὺς  φυγάδας   ἐκδοῦναι πόλεμον προσδέχεσθαι. συναχθείσης
[12, 0]   πρὸς τοὺς ἐν τῇ Λέσβῳ  φυγάδας.   Ἔκπτωσις Δηλίων ὑπὸ Ἀθηναίων. Ἅλωσις
[12, 66]   τινες ἀλλοτρίως ἔχοντες πρὸς τοὺς  φυγάδας   ἐπηγγείλαντο πρὸς τοὺς Ἀθηναίων στρατηγοὺς
[12, 30]   τῇ πόλει προσέταττε τοὺς μὲν  φυγάδας   καταδέχεσθαι· ἐπὶ δὲ τοὺς φρουροὺς
[12, 81]   πολλὴν τῆς χώρας δῃώσαντες, τοὺς  φυγάδας   τῶν Ἀργείων κατῴκισαν εἰς Ὀρνεάς·
[12, 47]   τὴν δύναμιν εἰς τοὺς ὀνομαζομένους  Οἰνιάδας.   ~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[12, 9]   τὴν πόλιν ἔχειν πολιτῶν τριάκοντα  μυριάδας.   γενόμενος δὲ παρ´ αὐτοῖς δημαγωγὸς
[12, 80]   τε Μῆλον ἐκπολιορκήσαντες ἡβηδὸν ἀπέσφαξαν,  παῖδας   δὲ καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσαντο. Καὶ
[12, 73]   τὴν πόλιν, καὶ τοὺς μὲν  παῖδας   καὶ τὰς γυναῖκας ἠνδραποδίσατο, αὐτοὺς
[12, 27]   τάλαντα, καὶ τοὺς ἴσους ὁμήρους  παῖδας   λαβών, τούτους μὲν παρέδωκε τοῖς
[12, 76]   αὐτοὺς καὶ πάντας ἡβηδὸν κατασφάξαντες,  παῖδας   μὲν καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσαντο, τὴν
[12, 41]   ἀπὸ τῶν οἰκιῶν βαλλόντων τὰς  κεραμῖδας   καὶ κατατιτρωσκόντων τοὺς Θηβαίους ἐτράπησαν·
[12, 58]   σηπομένων συνίστασθαι παχείας καὶ δυσώδεις  ἀτμίδας,   ταύτας δ´ ἀναθυμιωμένας διαφθείρειν τὸν
[12, 4]   εἶναι τὰς κατὰ τὴν Ἀσίαν  Ἑλληνίδας   πόλεις ἁπάσας, τοὺς δὲ τῶν
[12, 26]   Πέρσαις τὰς κατὰ τὴν Ἀσίαν  Ἑλληνίδας   πόλεις. ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς
[12, 50]   κύριοι γενόμενοι μετέβησαν ἐπὶ τὰς  Ἑλληνίδας   πόλεις τὰς τῶν Χαλκιδέων. ~Τοῦ
[12, 15]   ἰδίας τὰς ἐκ τῆς τύχης  ἐλπίδας   ἔχοντες. ~ἕτερον δὲ ἔθηκε νόμον
[12, 48]   κατεδίωξεν. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι παρ´  ἐλπίδας   ἡττηθέντες ταῖς ὑπολειφθείσαις ναυσὶν ἔφυγον
[12, 52]   κακὰς περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλάμβανον  ἐλπίδας.   ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ
[12, 52]   χώραν δῃώσαντες ἐπανῆλθον εἰς τὰς  πατρίδας.   οἱ δ´ Ἀθηναῖοι παρατάξασθαι μὲν
[12, 59]   γινομένων δεισιδαιμονήσαντες ἀνέκαμψαν εἰς τὰς  πατρίδας.   τηλικούτους δὲ τοὺς σεισμοὺς συνέβη
[12, 74]   φιλοτιμίαν εἰσενεγκαμένων. μὲν οὖν  Βρασίδας   ἀριστεύσας καὶ πλείστους ἀνελὼν ἡρωικῶς
[12, 67]   Λακεδαιμονίων συμμαχίας. μετὰ δὲ ταῦτα  Βρασίδας   βουλόμενος ἐνεργότερον ἅψασθαι τοῦ πολέμου,
[12, 43]   ἑλεῖν ἀπεχώρησαν πρὸς τὰς ναῦς,  Βρασίδας   δὲ διασεσωκὼς τὴν Μεθώνην διὰ
[12, 67]   τοὺς Μεγαρέας ἐν τούτοις ἦν.  ~Βρασίδας   δὲ δύναμιν ἱκανὴν ἀναλαβὼν ἔκ
[12, 62]   μὲν τριήρης ἐπώκειλεν, δὲ  Βρασίδας   ἐπιβὰς ἐπὶ τὴν τῆς νεὼς
[12, 68]   αὐτῆς πολλάκις γεγενημένης, ἔσπευδεν  Βρασίδας   κύριος γενέσθαι τῆς πόλεως. διὸ
[12, 72]   Σκιώνης ἰσχυροτέραν ἐποίησε. διὸ καὶ  Βρασίδας   μὲν ἐκ τῆς Μένδης καὶ
[12, 0]   τῆς Μεθώνης πολιορκουμένης ὑπὸ Ἀθηναίων  Βρασίδας   Σπαρτιάτης ἀριστεύσας ἐδοξάσθη. Ὡς
[12, 43]   πόλει προσβολὰς ἐποιεῖτο. ἔνθα δὴ  Βρασίδας   Σπαρτιάτης, νέος μὲν ὢν
[12, 74]   μήτηρ τοῦ τετελευτηκότος ὅτι  Βρασίδας   υἱὸς αὐτῆς ἦν ἀγαθὸς
[12, 62]   ἐθαυμάσθησαν, μεγίστης δὲ ἀποδοχῆς ἔτυχε  Βρασίδας.   τῶν γὰρ τριηράρχων οὐ τολμώντων
[12, 74]   τις γέγονεν ἐν τῇ παρατάξει  Βρασίδας·   τῶν δ´ ἀποκριναμένων ὅτι πάντων
[12, 74]   ἀνέζευξεν ἐπ´ αὐτόν. δὲ  Βρασίδας   ὡς ἤκουσε προσιόντας τοὺς πολεμίους,
[12, 11]   ᾤοντο δεῖν πρώτας μὲν τὰς  πολίτιδας,   ὑστέρας δὲ τὰς μεταγενεστέρας· πρὸς
[12, 7]   καταπληξάμενος ἠνάγκασε πάλιν πειθαρχεῖν Ἀθηναίοις.  σπονδὰς   δ´ ἐποίησαν τριακονταετεῖς, Καλλίου καὶ
[12, 79]   δὲ πάντων, ἔδοξε τὰς μὲν  σπονδὰς   ἐᾶν χαίρειν, πρὸς δὲ τὸν
[12, 72]   διεφθάρη. Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς Λακεδαιμονίους  σπονδὰς   ἐνιαυσίους ἐποιήσαντο κατὰ ταύτας τὰς
[12, 75]   κοινῇ μετὰ τῶν συμμάχων πεποιημένοι  σπονδὰς   καὶ διαλύσεις, χωρὶς τῶν συμμαχίδων
[12, 72]   γενομένης δὲ μεγάλης φιλοτιμίας τὰς  σπονδὰς   κατελύσαντο, περὶ δὲ τῆς Σκιώνης
[12, 74]   οἱ Ἀθηναῖοι τοῖς Λακεδαιμονίοις συνθέσθαι  σπονδὰς   πεντηκονταετεῖς ἐπὶ τοῖσδε· τοὺς μὲν
[12, 78]   πόλεις ἀμφότεραι τοὺς συνθεμένους τὰς  σπονδὰς   στρατηγούς. διόπερ οἱ μὲν Ἀργεῖοι
[12, 26]   τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν Λακεδαιμονίων  σπονδὰς   τριακονταετεῖς. ὁμοίως δὲ καὶ τὰ
[12, 42]   δὲ Λακεδαιμόνιοι κρίναντες καταλελύσθαι τὰς  σπονδὰς   ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, δύναμιν ἀξιόλογον
[12, 41]   τὴν πόλιν καὶ παρεκάλουν συνθέσθαι  σπονδάς·   ὡς δ´ νὺξ παρῆλθε,
[12, 69]   καὶ τῶν ὅρων τῆς Βοιωτίας,  Παγώνδας   δ´ τῶν Βοιωτῶν ἔχων
[12, 15]   θεάτροις τραγῳδοῦνται. ~Ὁ δ´ οὖν  Χαρώνδας   καὶ ἕτερόν τινα νόμον ἀποδοχῆς
[12, 12]   κακίας ἀπηλλαγμένον. ἔγραψε δὲ  Χαρώνδας   καὶ περὶ τῆς κακομιλίας νόμον
[12, 0]   καὶ στάσις πρὸς ἀλλήλους. Ὡς  Χαρώνδας   Θουρῖνος νομοθέτης αἱρεθεὶς πολλῶν
[12, 79]   δὲ τὴν πόλιν κατεστρατοπέδευσαν πλησίον  Τεγέας,   κεκρικότες καὶ ταύτην πολιορκῆσαι. τῶν
[12, 79]   ταύτης πολεμουμένης ἀρθήσεσθαι τὴν τῆς  Τεγέας   πολιορκίαν. οἱ δὲ Μαντινεῖς τοὺς
[12, 81]   φυγάδας τῶν Ἀργείων κατῴκισαν εἰς  Ὀρνεάς·   ἐπιτειχίσαντες δὲ τοῦτο τὸ χωρίον
[12, 81]   τῶν Ἀθηναίων στρατεύσαντες ἐπὶ τὰς  Ὀρνεὰς   τήν τε πόλιν κατὰ κράτος
[12, 39]   δὲ ψηφίσματος παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις  Μεγαρέας   εἴργεσθαι τῆς τε ἀγορᾶς καὶ
[12, 66]   καὶ τὰ μὲν κατὰ τοὺς  Μεγαρέας   ἐν τούτοις ἦν. ~Βρασίδας δὲ
[12, 44]   Αἰγινήταις ἔδωκαν οἰκεῖν τὰς καλουμένας  Θυρέας   διὰ τὸ καὶ τοὺς Ἀθηναίους
[12, 0]   ὑπὸ Ἀθηναίων ἀνασταθέντες τὰς καλουμένας  Θυρέας   κατῴκησαν. Ὡς Λακεδαιμόνιοι στρατεύσαντες εἰς
[12, 65]   τὴν παραθαλάττιον χώραν ἐδῄωσε. καὶ  Θυρέας   μὲν κειμένας ἐν τοῖς μεθορίοις
[12, 41]   δὲ μετὰ τῶν Πελοποννησίων τὰς  πεζὰς   δυνάμεις διατάξαντες καὶ τἄλλα τὰ
[12, 3]   δὲ περὶ τὴν Κιλικίαν ἐστρατοπέδευε,  πεζὰς   ἔχων δυνάμεις, ὧν ἀριθμὸς
[12, 34]   τοῦ δήμου, συνεστήσαντο πολιορκίαν τῆς  Ποτιδαίας.   ἔνθα δὴ τῶν Κορινθίων βοηθησάντων
[12, 0]   Ναυμαχία Κορινθίων πρὸς Κερκυραίους. Ἀπόστασις  Ποτιδαίας   καὶ Χαλκιδέων ἀπὸ Ἀθηναίων. Περὶ
[12, 40]   κατασκευὴν τῶν προπυλαίων καὶ τὴν  Ποτιδαίας   πολιορκίαν τετρακισχίλια τάλαντα· καὶ καθ´
[12, 17]   πάντες ἱστοροῦνται διορθωθῆναι διά τινας  ἀναγκαίας   περιστάσεις {ἐπὶ τὴν ὑπὲρ τῆς
[12, 75]   αὕτη μέγα ἀξίωμα διὰ τὰς  παλαιὰς   πράξεις· πρὸ γὰρ τῆς Ἡρακλειδῶν
[12, 67]   τούτους μὲν ἐξέβαλεν ἐκ τῆς  Νισαίας,   τὴν δὲ πόλιν τῶν Μεγαρέων
[12, 41]   συντέλειαν καὶ παραδώσειν αὐτοῖς τὰς  Πλαταιάς,   ἐὰν αὐτοὶ στρατιώτας πέμψωσι τοὺς
[12, 47]   δὲ παρελθὼν τῆς Βοιωτίας εἰς  Πλαταιὰς   ἐστρατοπέδευσε. μελλόντων δ´ αὐτῶν δῃοῦν
[12, 42]   Ἀθηναῖοι πυθόμενοι τὰ περὶ τὰς  Πλαταιάς,   παραχρῆμα ἐξέπεμψαν τοὺς ἱκανοὺς στρατιώτας·
[12, 56]   τοὺς αὐτοὺς χρόνους Λακεδαιμόνιοι τὰς  Πλαταιὰς   πολιορκοῦντες περιετείχισαν τὴν πόλιν καὶ
[12, 48]   ναυσὶν ἔφυγον εἰς Πάτρας τῆς  Ἀχαΐας.   αὕτη μὲν οὖν ναυμαχία
[12, 40]   τούτων καὶ Ἀριστοφάνης τῆς  ἀρχαίας   κωμῳδίας ποιητής, γεγονὼς κατὰ τὴν
[12, 43]   ὁρῶν τὴν Μεθώνην κινδυνεύουσαν ἐκ  βίας   ἁλῶναι, παραλαβών τινας τῶν Σπαρτιατῶν
[12, 61]   τείχους ὑπεροχὴν οὐκ ἔληγον τῆς  βίας·   διὸ πολλοὶ μὲν αὐτῶν ἀπέθνησκον,
[12, 45]   εἶχον. διόπερ ἀποστήσαντες αὐτὸν τῆς  στρατηγίας,   καὶ μικράς τινας ἀφορμὰς ἐγκλημάτων
[12, 39]   ἔχουσα τῆς Περικλέους ἀρετῆς καὶ  στρατηγίας   μὴ προσδέχηται τὰς κατ´ αὐτοῦ
[12, 25]   συμφοραῖς. τέλος δὲ πεισθέντων ἁπάντων  ὁμολογίας   ἔθεντο πρὸς ἀλλήλους, ὥστε δέκα
[12, 8]   μείνας ἐν τῇ Κορίνθῳ τὰς  ὁμολογίας   ἔλυσε, καὶ προσποιησάμενος χρησμὸν ὑπὸ
[12, 72]   ἐνιαυσίους ἐποιήσαντο κατὰ ταύτας τὰς  ὁμολογίας,   ὥστ´ ἔχειν ἑκατέρους ὧν τότε
[12, 38]   παρέσχετο τῆς περὶ τῶν χρημάτων  ἀπολογίας.   θεωρῶν γὰρ τὸν θεῖον λυπούμενον
[12, 53]   ἦν δὲ τῶν ἀπεσταλμένων ἀρχιπερεσβευτὴς  Γοργίας   ῥήτωρ, δεινότητι λόγου πολὺ
[12, 75]   δὲ αὐτοὺς καὶ τῆς ἄλλης  λειτουργίας   καὶ τροφὰς δημοσίας χορηγοῦντες προσέταξαν
[12, 79]   πρῶτον στρατεύειν ἐπ´ Ὀρχομενὸν τῆς  Ἀρκαδίας.   διὸ καὶ παρελθόντες εἰς Ἀρκαδίαν,
[12, 43]   διασεσωκὼς τὴν Μεθώνην διὰ τῆς  ἰδίας   ἀρετῆς καὶ ἀνδρείας ἀποδοχῆς ἔτυχε
[12, 84]   τριήρεις παρὰ τῶν συμμάχων λαβών,  ἰδίας   δ´ ἑκατὸν καταρτίσας. ταύτας δὲ
[12, 70]   τὴν θάλατταν διέτειναν πρὸς τὰς  ἰδίας   ναῦς, ἄλλοι δὲ κατ´ ἄλλους
[12, 69]   πόλεσι καταστῆσαι, διελέχθησαν περὶ τῆς  ἰδίας   προαιρέσεως τοῖς Ἀθηναίων στρατηγοῖς Ἱπποκράτει
[12, 17]   ἐν ἐκκλησίᾳ διαθέσθαι περὶ τῆς  ἰδίας   συμφορᾶς, ἅμα μὲν τοῖς πολίταις
[12, 15]   ἀκριβέστερον οἰκονομήσουσι τὰ χρήματα, ὡς  ἰδίας   τὰς ἐκ τῆς τύχης ἐλπίδας
[12, 39]   αἰτίας. ~τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἄγαλμα  Φειδίας   μὲν κατεσκεύαζε, Περικλῆς δὲ
[12, 1]   μνημονεύονται τεχνῖται γεγονέναι, ὧν ἐστι  Φειδίας   ἀγαλματοποιός· ὁμοίως δὲ καὶ
[12, 40]   πρῶτα μὲν γὰρ αὐτῆς ἦρχε  Φειδίας   πράξας κακῶς, εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς
[12, 40]   καὶ Ἀριστοφάνης τῆς ἀρχαίας  κωμῳδίας   ποιητής, γεγονὼς κατὰ τὴν τοῦ
[12, 15]   ἄξιον, ἀναθεωρούμενος δὲ καὶ μετ´  ἀκριβείας   ἐξεταζόμενος μεγάλην ἔχει σπουδήν τε
[12, 63]   τῶν ἀπειλημμένων ἐν τῷ νήσῳ,  πρεσβείας   ἀπέστειλαν εἰς τὰς Ἀθήνας περὶ
[12, 45]   ὀγδοήκοντα ταλάντοις. μετὰ δὲ ταῦτα  πρεσβείας   ἀποστείλαντες Λακεδαιμονίοις ἠξίουν καταλύσασθαι τὸν
[12, 0]   τὴν Ἀττικήν. Περὶ τῆς Λεοντίνων  πρεσβείας   εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ τῆς
[12, 81]   δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἐκ τῆς  Ἀργείας,   Ἀθηναῖοι μὲν συμμαχίαν ἐξέπεμψαν τοῖς
[12, 65]   μεθορίοις τῆς Λακωνικῆς καὶ τῆς  Ἀργείας   ἐκπολιορκήσας ἐξηνδραποδίσατο καὶ κατέσκαψε, τοὺς
[12, 81]   τοῦτο τὸ χωρίον ἐπὶ τῆς  Ἀργείας,   καὶ φρουροὺς τοὺς ἱκανοὺς ἀπολιπόντες,
[12, 75]   τῆς Ἡρακλειδῶν κατηλύσεως ἐκ τῆς  Ἀργείας   ὑπῆρξαν σχεδὸν ἅπαντες οἱ μέγιστοι
[12, 13]   χρείαν ἔχειν, τοῖς δὲ τῆς  παιδείας   διδασκάλοις ἐπιθυμοῦμεν ἅπαντα τὸν χρόνον
[12, 52]   δὲ τῆς νόσου καὶ τῆς  σιτοδείας   πιεζόμενοι, κακὰς περὶ τοῦ μέλλοντος
[12, 36]   τῇ ἐννεακαιδεκαετηρίδι οὐ διαψεύδονται τῆς  ἀληθείας.   κατὰ δὲ τὴν Ἰταλίαν Ταραντῖνοι
[12, 42]   μὲν Ἀθηναίους ἔπεμψαν πρέσβεις περὶ  βοηθείας,   αὐτοὶ δὲ τὰ πλεῖστα ἐκόμισαν
[12, 27]   τὸν τῶν Περσῶν σατράπην περὶ  βοηθείας,   μὲν Πισσούθνης ἔδωκεν αὐτοῖς
[12, 13]   τῇ νομοθεσίᾳ ταύτῃ καὶ δημοσίας  ἐπιμελείας   τε καὶ δαπάνης ἠξίωσε, καὶ
[12, 44]   κτήσεις αὐτῶν λυμηνάμενος μετὰ πολλῆς  ὠφελείας   ἐπανῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας. ~Λακεδαιμόνιοι
[12, 50]   πᾶσαν τὴν Μακεδονίαν καὶ πολλῆς  ὠφελείας   κύριοι γενόμενοι μετέβησαν ἐπὶ τὰς
[12, 5]   καὶ τὰς κτήσεις διαρπάσαντες πολλῆς  ὠφελείας   κύριοι κατέστησαν. τῶν δ´ ἐκ
[12, 39]   ἀναιρεῖν τὸ ψήφισμα, λέγων ἀρχὴν  δουλείας   εἶναι τὸ πείθεσθαι παρὰ τὸ
[12, 13]   ὥσθ´ οἱ μὲν τὰ σώματα  θεραπείας   ἠξίωσαν, δὲ τὰς ψυχὰς
[12, 43]   χρόνοις παραβόλως ἀγωνιζόμενος μεγάλην δόξαν  ἀνδρείας   ἀπηνέγκατο. Ἀθηναῖοι δὲ περιπλεύσαντες εἰς
[12, 43]   διὰ τῆς ἰδίας ἀρετῆς καὶ  ἀνδρείας   ἀποδοχῆς ἔτυχε παρὰ τοῖς Σπαρτιάταις.
[12, 16]   τῇ πόλει πρὸς τὰς πολεμικὰς  χρείας   ἐτήρησε, διορθωσομένους τῇ διὰ τῆς
[12, 39]   ἀγαθοὺς ἄνδρας διὰ τὰς κατεπειγούσας  χρείας,   κατὰ δὲ τὴν εἰρήνην τοὺς
[12, 35]   κεκοινωνηκότων τῆς ἀποικίας καὶ πολλὰς  χρείας   παρεσχημένων, πολὺς ἦν λόγος,
[12, 10]   τὸ πλάτος διεῖλον εἰς τρεῖς  πλατείας,   ὧν μὲν ὠνομάσθη Ἡρῴα,
[12, 10]   κατὰ μὲν μῆκος εἰς τέτταρας  πλατείας,   ὧν καλοῦσι τὴν μὲν μίαν
[12, 0]   ἀπὸ Ἀθηναίων. Περὶ τῆς γενομένης  στρατείας   Ἀθηναίων ἐπὶ τοὺς Ποτιδαιάτας. Περὶ
[12, 2]   τὸν προηγούμενον ἐνιαυτὸν τῆς Ἀθηναίων  στρατείας   ἐπὶ Κύπρον Κίμωνος ἡγουμένου· ἐν
[12, 0]   Διοδώρου βίβλων. Περὶ τῆς Ἀθηναίων  στρατείας   ἐπὶ Κύπρον. Περὶ τῆς ἀποστάσεως
[12, 2]   ταύτῃ δὲ ἀπὸ τῆς Ἀθηναίων  στρατείας   ἐπὶ Κύπρον ποιησάμενοι διέξιμεν ἕως
[12, 0]   καὶ Βοιωτοῖς. Περὶ τῆς Ἀθηναίων  στρατείας   ἐπὶ τὴν Εὔβοιαν. Πόλεμος κατὰ
[12, 2]   τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς Ξέρξου  στρατείας   ποιησάμενοι διήλθομεν τὰς κοινὰς πράξεις
[12, 54]   Συρακόσιοι τοῖς Λεοντίνοις μεταδόντες τῆς  πολιτείας   ἅπαντας Συρακοσίους ἐποίησαν, καὶ τὴν
[12, 9]   πλούτους. πολλοῖς δὲ μεταδιδόντες τῆς  πολιτείας   ἐπὶ τοσοῦτο προέβησαν, ὥστε δόξαι
[12, 43]   ἀποκτείναντες τῶν πολεμίων εἷλον τὰς  Φειὰς   κατὰ κράτος. μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 58]   θέρει τούτων καὶ σηπομένων συνίστασθαι  παχείας   καὶ δυσώδεις ἀτμίδας, ταύτας δ´
[12, 62]   πολλοὶ μὲν ἄλλοι κατὰ τὰς  ἀνδραγαθίας   ἐθαυμάσθησαν, μεγίστης δὲ ἀποδοχῆς ἔτυχε
[12, 76]   καὶ τιμαῖς προετρέποντο τὰς προγεγενημένας  ἀνδραγαθίας   ἐν τοῖς μέλλουσιν ἀγῶσιν ὑπερβάλλεσθαι·
[12, 12]   μακάριον εἶχε βίον τῆς τοιαύτης  κακίας   ἀπηλλαγμένον. ἔγραψε δὲ Χαρώνδας
[12, 20]   καὶ τὴν ψυχὴν καθαρὰν πάσης  κακίας,   ὡς τῶν θεῶν οὐ χαιρόντων
[12, 60]   ἀνεῖλε. τῶν δ´ ἐκ τῆς  Ἀμπρακίας   ἐπεξελθόντων πανδημεί, πάλιν Δημοσθένης
[12, 3]   προσηνέχθη. μετὰ δὲ ταῦτα ἐκ  Κιλικίας   καὶ Φοινίκης προσφερομένων τριήρων τῇ
[12, 65]   οὖσα τῆς Σπάρτης. δὲ  Νικίας,   γενναίως ἀμυνομένων τῶν Μηλίων οὐ
[12, 65]   τὴν εἰς Ἀθήνας ἐπάνοδον ἐποιήσαντο,  Νικίας   δὲ παρελθὼν ἐπὶ τὰς ναῦς
[12, 72]   τούτων δὲ τὴν στρατηγίαν εἶχε  Νικίας   καὶ Νικόστρατος. οὗτοι δὲ πλεύσαντες
[12, 83]   περὶ τοῦ στρατεύειν ἐπὶ Σικελίαν,  Νικίας   μὲν Νικηράτου, θαυμαζόμενος ἐπ´
[12, 65]   ὁπλίτας, ὧν εἶχε τὴν στρατηγίαν  Νικίας   μετ´ ἄλλων τινῶν. οὗτος δὲ
[12, 65]   πλείους τῶν τριακοσίων. δὲ  Νικίας   πλεύσας εἰς Κρομμυῶνα τήν τε
[12, 78]   οὐσίαν αὐτῶν δημεύσαντες κατέσκαψαν τὰς  οἰκίας.   οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τὸν Ἆγιν
[12, 35]   τῶν Θουρίων, τὴν ἐπιγραφὴν τῆς  ἀποικίας   ἑαυτοῖς ἔφησαν δεῖν προσάπτεσθαι. ὁμοίως
[12, 35]   πολλῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν κεκοινωνηκότων τῆς  ἀποικίας   καὶ πολλὰς χρείας παρεσχημένων, πολὺς
[12, 10]   τῆς καθόδου καὶ κοινωνῆσαι τῆς  ἀποικίας.   Λακεδαιμόνιοι μὲν οὖν οὐ προσέσχον
[12, 30]   ἀξιοῦντες δικαστηρίῳ κριθῆναι περὶ τῆς  ἀποικίας,   μὴ πολέμῳ. τῶν δὲ Κορινθίων
[12, 59]   Ἑλλήνων τοὺς βουλομένους μετέχειν τῆς  ἀποικίας   προσεδέξαντο· οὗτοι δ´ ἦσαν οὐκ
[12, 35]   οἵ τε γὰρ Ἀθηναῖοι τῆς  ἀποικίας   ταύτης ἠμφισβήτουν, ἀποφαινόμενοι πλείστους οἰκήτορας
[12, 10]   ἀποικίαν τῷ βουλομένῳ μετέχειν τῆς  ἀποικίας.   ὑπακουσάντων δὲ πολλῶν καὶ λαβόντων
[12, 27]   μέρος τῆς δυνάμεως ἐπὶ τῆς  πολιορκίας   ἀνέζευξεν, ἀπαντήσων ταῖς Φοινίσσαις ναυσίν,
[12, 62]   χώραν τῶν πολεμίων. ~τῆς δὲ  πολιορκίας   ἀνυπέρβλητον τὴν σπουδὴν ἐχούσης παρ´
[12, 46]   μέρος τῆς δυνάμεως ἐπὶ τῆς  πολιορκίας   ἀπέπλευσεν εἰς τὰς Ἀθήνας, ἀποβεβληκὼς
[12, 43]   εἰς τὸ χωρίον. γενομένης δὲ  πολιορκίας,   καὶ τοῦ Βρασίδου λαμπρότατα κινδυνεύσαντος,
[12, 56]   πολλοῖς παρεφύλαττον. χρονιζούσης δὲ τῆς  πολιορκίας   καὶ τῶν Ἀθηναίων μηδεμίαν ἐξαποστελλόντων
[12, 63]   τοὺς πολεμίους. ~χρονιζούσης δὲ τῆς  πολιορκίας,   καὶ τῶν Ἀθηναίων ταῖς ναυσὶν
[12, 20]   ἦν τὸ γένος ἐκ τῆς  Ἰταλίας   Λοκρός, ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ κατὰ
[12, 67]   δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως διὰ  Θετταλίας   τὴν πορείαν ποιησάμενος ἧκεν εἰς
[12, 79]   γὰρ τοῖς πολίταις ἀποδοῦναι τὰς  ἐπαγγελίας,   καὶ μέγα τι κατεργασάμενος διορθώσασθαι
[12, 54]   τὴν ἡγεμονίαν περιπεποιημένοι ἀνθέξεσθαι τῆς  Σικελίας.   διὰ ταύτας οὖν τὰς αἰτίας
[12, 54]   πάλαι μὲν ἦσαν ἐπιθυμηταὶ τῆς  Σικελίας   διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς χώρας,
[12, 49]   ἐνίκα στάδιον Σύμμαχος Μεσσήνιος ἀπὸ  Σικελίας.   ἐπὶ δὲ τούτων Κνῆνος
[12, 83]   ἡγεμονίαν καὶ πολλάκις ὑπὲρ τῆς  Σικελίας   πεπολεμηκότας, μὴ δεδυνῆσθαι κρατῆσαι τῆς
[12, 12]   συνηθείᾳ χρήσασθαι, καὶ δίκας ἐποίησε  κακομιλίας,   καὶ προστίμοις μεγάλοις ἀπέτρεψε τοὺς
[12, 12]   Χαρώνδας καὶ περὶ τῆς  κακομιλίας   νόμον ἐξηλλαγμένον καὶ τοῖς ἄλλοις
[12, 4]   πεμψάντων πρέσβεις αὐτοκράτορας, ὧν ἡγεῖτο  Καλλίας   Ἱππονίκου, ἐγένοντο συνθῆκαι περὶ
[12, 68]   συμμάχων μετεπέμπετο. κατεσκεύαζε δὲ καὶ  πανοπλίας   πολλάς, καὶ τοῖς ἀόπλοις τῶν
[12, 21]   γυναικὶ ἐλευθέρᾳ μὴ πλείω ἀκολουθεῖν  μιᾶς   θεραπαινίδος, ἐὰν μὴ μεθύῃ, μηδὲ
[12, 51]   πρὸς μὲν τὸν Περδίκκαν διαλυσάμενος  ἐπιγαμίας   ἐποιήσατο, τὰς δὲ δυνάμεις ἀπήγαγεν
[12, 82]   ῥεῖθρον τὸ μὲν πρῶτον τῆς  παραποταμίας   βίᾳ κατέσχον, μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 58]   γενομένου, τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων  μηδεμιᾶς   ψύξεως γενομένης λυμαίνεσθαι συνέβαινε. διὸ
[12, 21]   ἄλλων ἁπάντων ἁμαρτανουσῶν γυναικῶν ἀργυρικὰς  ζημίας   τεταχότων οὗτος φιλοτέχνῳ προστίμῳ τὰς
[12, 76]   Σπάρτην ἀδοξοτέραν πεποιηκότας, ἀπέλυσαν τῆς  ἀτιμίας.   ἀκολούθως δὲ τούτοις τοῖς κατὰ
[12, 16]   δὲ λεληθότως τῷ μεγέθει τῆς  ἀτιμίας   ἀποτρέπει τοὺς ὁμοίους τούτοις τῆς
[12, 8]   ἠθροίσθησαν παρ´ ἀμφοτέροις δυνάμεις ἀξιόλογοι.  φιλοτιμίας   δὲ μεγάλης γενομένης ταῖς πόλεσιν,
[12, 32]   τῶν πόλεων μισθούμενοι μετὰ πολλῆς  φιλοτιμίας   κατεσκεύαζον τριήρεις καὶ ὅπλα καὶ
[12, 72]   τέλος παύσασθαι τῆς πρὸς ἀλλήλους  φιλοτιμίας·   Λακεδαιμόνιοι δὲ ἔσπευδον ἀπολαβεῖν τοὺς
[12, 25]   ὅπλων κριθησόμενοι· μεγάλης δ´ ἐμπεσούσης  φιλοτιμίας   οἱ χαριέστατοι τῶν πολιτῶν, προορώμενοι
[12, 72]   ἠμφισβήτουν ἀμφότεροι. γενομένης δὲ μεγάλης  φιλοτιμίας   τὰς σπονδὰς κατελύσαντο, περὶ δὲ
[12, 16]   προγεγενημένην αἰσχύνην. Διὰ δὲ τῆς  ἀποτομίας   τῶν νόμων διέσωσε τοὺς νόμους
[12, 60]   Ναύπακτον ἐκπολιορκήσωσι, χιλίους ὁπλίτας ἐξ  Ἀκαρνανίας   μεταπεμψάμενος ἀπέστειλεν εἰς τὴν Ναύπακτον.
[12, 67]   ποιησάμενος ἧκεν εἰς Δῖον τῆς  Μακεδονίας.   ἐκεῖθεν δὲ παρελθὼν εἰς Ἄκανθον
[12, 51]   πάντες Ἕλληνες ὅσοι κατῴκουν μεταξὺ  Μακεδονίας   καὶ Θερμοπυλῶν, συνεφρόνησαν καὶ δύναμιν
[12, 38]   αὐτοῦ. Ἀθηναῖοι τῆς κατὰ θάλατταν  ἡγεμονίας   ἀντεχόμενοι τὰ ἐν Δήλῳ κοινῇ
[12, 29]   ἀντιλήψεσθαι τῆς τῶν ὁμοεθνῶν Σικελῶν  ἡγεμονίας.   δὲ πόλις αὕτη πολλοὺς
[12, 29]   ἀντεποιήσατο μὲν τῆς τῶν Σικελῶν  ἡγεμονίας,   μεσολαβηθεὶς δὲ νόσῳ τὸν βίον
[12, 55]   Σπαρτιάταις ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ θάλατταν  ἡγεμονίας·   πρὸς ταύτην δὲ τὴν ἐπιβολὴν
[12, 0]   υἱὸν γενομένης ἐπιτιμήσεως ἕνεκα τῆς  λειποταξίας.   Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου Λακεδαιμονίοις
[12, 1]   τὰς κατὰ τὴν Ἑλλάδα τῆς  ὁμοίας   τύχης πειράσεσθαι. τοῦ δὲ πολέμου
[12, 16]   δικαστηρίοις τῶν παρανενομηκότων προφάσεις καὶ  διανοίας   ἀντὶ τῶν ῥητῶν εἰσάγοντας ἐκώλυσε
[12, 75]   πρὸς ἀλλήλας καὶ συνδιελέγοντο περὶ  ὁμονοίας   καὶ συμμαχίας κατὰ τῶν Ἀθηναίων
[12, 35]   πόλεων συνεστηκότες, ἐστασίαζον πρὸς ἀλλήλους,  ποίας   πόλεως ἀποίκους δεῖ καλεῖσθαι τοὺς
[12, 65]   Γάιος Ἰούλιος, παρὰ δὲ Ἠλείοις  ὀλυμπιὰς   ἤχθη ἐνάτη καὶ ὀγδοηκοστή, καθ´
[12, 23]   ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι Πραξιτέλους  ὀλυμπιὰς   μὲν ἤχθη τετάρτη πρὸς ταῖς
[12, 82]   τούτων παρὰ μὲν Ἠλείοις ἤχθη  ὀλυμπιὰς   πρώτη πρὸς ταῖς ἐνενήκοντα, καθ´
[12, 69]   χωρίον κεῖται μὲν πλησίον τῆς  Ὠρωπίας   καὶ τῶν ὅρων τῆς Βοιωτίας,
[12, 16]   ἀποτρέπει τοὺς ὁμοίους τούτοις τῆς  ἀνανδρίας·   κρεῖττον γάρ ἐστιν ἀποθανεῖν
[12, 41]   ὄντας, συνεστράφησαν καὶ περὶ τῆς  ἐλευθερίας   ἐκθύμως ἠγωνίζοντο. γενομένης δὲ τῆς
[12, 25]   οἱονεὶ φύλακας τῆς τῶν πολιτῶν  ἐλευθερίας·   τῶν δὲ κατ´ ἐνιαυτὸν γινομένων
[12, 30]   τούτων Συρακόσιοι διὰ τὰς προειρημένας  εὐημερίας   ἑκατὸν μὲν τριήρεις ἐναυπηγήσαντο, τὸν
[12, 12]   πολίταις φαίνωνται τὸ πρωτεῖον τῆς  πονηρίας   περιπεποιημένοι. διὸ καί τινας ἐπὶ
[12, 25]   ἡμέρᾳ γνωσθείσης τῆς τῶν στρατιωτῶν  μισοπονηρίας   οἱ μὲν δέκα νομογράφοι βοηθοῦντες
[12, 9]   πόλεμον ὑπὲρ τῆς τῶν ἱκετῶν  σωτηρίας   ἀνείλοντο. στρατευσάντων δ´ ἐπ´ αὐτοὺς
[12, 56]   αὐτῶν καὶ βουλευομένων περὶ τῆς  σωτηρίας,   τοῖς μὲν πολλοῖς ἐδόκει τὴν
[12, 11]   εἰς δέκα φυλάς, καὶ τὰς  προσηγορίας   ἁπάσαις περιέθηκαν ἐκ τῶν ἐθνῶν,
[12, 31]   συνέστη, καὶ ταύτης ἔτυχε τῆς  προσηγορίας   ἀπὸ τῆς ἀρετῆς τοῦ πλησίον
[12, 10]   βραχὺ μετασταθεῖσα εἰς ἕτερον τόπον  προσηγορίας   ἑτέρας ἔτυχε, κτιστῶν γενομένων Λάμπωνος
[12, 9]   ἀφ´ οὗ ταύτης ἔτυχε τῆς  προσηγορίας,   οἱ κατοικισθέντες νεμόμενοι πολλὴν καὶ
[12, 24]   δούλης. τοῦ δὲ διακούσαντος τῆς  κατηγορίας   καὶ τὴν κόρην ἐγχειρίσαντος, ἐπιλαβόμενος
[12, 16]   διὸ καί τινας τῶν τοιαύτας  κατηγορίας   πεποιημένων πρὸς τοὺς δικαστὰς τοὺς
[12, 19]   παρέζωσται, παρέδωκεν ἐχθροῖς τισιν ἀφορμὴν  κατηγορίας.   ὧν ἑνὸς εἰπόντος Καταλέλυκας τὸν
[12, 1]   δόξαν μεγάλην κατεκτήσαντο, καὶ τοσαύτης  εὐπορίας   ἐπληρώθη πᾶσα πόλις Ἑλληνίς, ὥστε
[12, 21]   εἴη γράφειν καὶ τῆς ὑποκειμένης  ἱστορίας   ἀνοίκειον· διόπερ ἐπὶ τὰ συνεχῆ
[12, 38]   δ´ ἐστὶ καὶ τῆς ὑποκειμένης  ἱστορίας   οἰκεῖον {τὸ} προεκθέσθαι τὰς αἰτίας
[12, 58]   τοὺς μυρίους. ἐπιζητούσης δὲ τῆς  ἱστορίας   τὴν τῆς περὶ τὴν νόσον
[12, 82]   πείθειν ἐπεβάλοντο μὴ ἐπιβαίνειν τῆς  ἀλλοτρίας   γῆς· ὡς δὲ οὐδεὶς αὐτοῖς
[12, 57]   πρὸς θεοὺς εὐσέβειαν τῆς μὲν  τιμωρίας   αὐτοὺς ἀπέλυσαν, ἐκ τῆς πόλεως
[12, 16]   δικάζοντας περὶ τῆς τῶν παρανενομηκότων  τιμωρίας   εἰπεῖν ὅτι σώζειν ἀναγκαῖον
[12, 42]   συνεμάχουν οἱ τὴν παράλιον τῆς  Ἀσίας   οἰκοῦντες Κᾶρες καὶ Δωριεῖς καὶ
[12, 21]   τεταχότων οὗτος φιλοτέχνῳ προστίμῳ τὰς  ἀκολασίας   αὐτῶν διωρθώσατο. ἔγραψε γὰρ οὕτω·
[12, 21]   ἀπέτρεψε τῆς βλαβερᾶς τρυφῆς καὶ  ἀκολασίας   τῶν ἐπιτηδευμάτων· οὐδεὶς γὰρ ἐβούλετο
[12, 36]   τήν τε κίνησιν καὶ τὰς  ἐπισημασίας   ποιεῖται συμφώνως τῇ γραφῇ· διὸ
[12, 58]   εἶναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς  θερμασίας.   διὰ δὲ ταύτην τὴν αἰτίαν
[12, 58]   πολὺ τοῦ καύματος· τῆς δὲ  θερμασίας   ἐπίτασιν λαβούσης καὶ τοῦ ἀέρος
[12, 83]   δὲ παρὰ τῶν ἀστυγειτόνων χρησάμενοι  φαντασίας   ἕνεκεν. ἀνελθόντων δὲ τῶν πρέσβεων
[12, 45]   παρὰ τῶν ἐκγόνων τὰς προσηκούσας  εὐεργεσίας   ἀπολαμβάνειν. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι παρατάξασθαι
[12, 26]   τούτων, ἐν τῇ Ῥώμῃ τῆς  νομοθεσίας   διὰ τὴν στάσιν ἀσυντελέστου γενομένης,
[12, 17]   νόμους λυμαινομένους μὲν τὰς προϋπαρχούσας  νομοθεσίας,   εἰς στάσεις δὲ τὰ πλήθη
[12, 11]   οὗτος δὲ ἐπισκεψάμενος τὰς ἁπάντων  νομοθεσίας   ἐξελέξατο τὰ κράτιστα καὶ κατέταξεν
[12, 20]   ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς ὅλης  νομοθεσίας   ἔφη δεῖν τοὺς κατοικοῦντας ἐν
[12, 17]   δὲ κατὰ τὴν διόρθωσιν τῆς  νομοθεσίας   οὔσης, καὶ τοῦ φόβου τοὺς
[12, 26]   ὕπατοι. καὶ τελεσθείσης τῆς ὑποκειμένης  νομοθεσίας,   ταύτην εἰς δώδεκα χαλκοῦς πίνακας
[12, 33]   καὶ Κορινθίων ποιησάντων, καὶ συναχθείσης  ἐκκλησίας,   διήκουσε τῶν πρέσβεων δῆμος,
[12, 9]   πόλεμον προσδέχεσθαι. συναχθείσης δὲ  ἐκκλησίας   καὶ προτεθείσης βουλῆς, πότερον χρὴ
[12, 39]   συμμάχων. συναχθείσης οὖν περὶ τούτων  ἐκκλησίας,   Περικλῆς, δεινότητι λόγου πολὺ
[12, 39]   συνεργοῦντος τοῦ ἐπιμελητοῦ Περικλέους. διόπερ  ἐκκλησίας   συνελθούσης περὶ τούτων, οἱ μὲν
[12, 19]   λῃστάς, καὶ κατὰ τὴν ἐπάνοδον  ἐκκλησίας   συνεστώσης καὶ ταραχῆς ἐν τοῖς
[12, 58]   νόσου τὸ μὴ πνεῦσαι τοὺς  ἐτησίας,   δι´ ὧν ἀεὶ κατὰ τὸ
[12, 66]   ἐντὸς τειχῶν. καταφανοῦς δὲ τῆς  προδοσίας   γενομένης κατὰ τὴν πόλιν, καὶ
[12, 66]   καὶ Δημοσθένης, συνθέμενοι περὶ τῆς  προδοσίας,   ἐξέπεμψαν νυκτὸς στρατιώτας ἑξακοσίους εἰς
[12, 3]   τῇ Κύπρῳ διέτριβεν, ἔχων τριήρεις  τριακοσίας,   Μεγάβυζος δὲ περὶ τὴν Κιλικίαν
[12, 40]   ἑπτακισχιλίων, τριήρεις τε τὰς παρούσας  τριακοσίας.   τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους χρημάτων τε
[12, 18]   ἦν ἀνάγκη συνοικεῖν  πεντακοσίας   ἐκτῖσαι δραχμὰς εἰς προικὸς λόγον
[12, 13]   διωρθώσατο τῇ νομοθεσίᾳ ταύτῃ καὶ  δημοσίας   ἐπιμελείας τε καὶ δαπάνης ἠξίωσε,
[12, 75]   τῆς ἄλλης λειτουργίας καὶ τροφὰς  δημοσίας   χορηγοῦντες προσέταξαν γυμνάζεσθαι συνεχεῖς μελέτας.
[12, 81]   συμμάχων στρατεύσαντες εἰς τὴν Ἀργείαν  Ὑσιὰς   χωρίον εἷλον, καὶ τοὺς ἐνοικοῦντας
[12, 13]   δὲ τὰς ψυχὰς τὰς ὑπ´  ἀπαιδευσίας   ἐνοχλουμένας ἐθεράπευσε, κἀκείνων μὲν τῶν
[12, 9]   τῶν πολιτῶν πεντακοσίους καὶ τὰς  οὐσίας   αὐτῶν δημεῦσαι. τῶν δὲ φυγάδων
[12, 15]   πιστεύεσθαι τοῦ σώματος, τῆς δ´  οὐσίας   εἰς ἐκείνους καθηκούσης, ἐὰν οἱ
[12, 25]   πάντως ἀπὸ τοῦ πλήθους καθίστασθαι,  ἐξουσίας   οὔσης τῷ δήμῳ καὶ ἀμφοτέρους
[12, 25]   δέκα αἱρεῖσθαι δημάρχους μεγίστας ἔχοντας  ἐξουσίας   τῶν κατὰ τὴν πόλιν ἀρχόντων,
[12, 69]   τῇ τότε πολιτείᾳ καὶ σπεύδοντες  δημοκρατίας   ἐν ταῖς πόλεσι καταστῆσαι, διελέχθησαν
[12, 75]   τὴν Ἑλλάδα διὰ τοιαύτας τινὰς  αἰτίας.   Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι κοινῇ μετὰ
[12, 38]   ἱστορίας οἰκεῖον {τὸ} προεκθέσθαι τὰς  αἰτίας   αὐτοῦ. Ἀθηναῖοι τῆς κατὰ θάλατταν
[12, 15]   ἄξιος ἐπαίνων. ζητουμένης γὰρ τῆς  αἰτίας   δι´ ἣν ἄλλοις μὲν τὴν
[12, 57]   στάσις καὶ φιλοτιμία διὰ τοιαύτας  αἰτίας.   ἐν τῷ περὶ Ἐπίδαμνον πολέμῳ
[12, 30]   ἀρχὴν λαβεῖν διὰ τοιαύτας τινὰς  αἰτίας.   Ἐπιδάμνιοι κατοικοῦντες περὶ τὸν Ἀδρίαν,
[12, 50]   δι´ ἀμφοτέρας οὖν τὰς προειρημένας  αἰτίας   ἦν ἀναγκαῖον αὐτῷ συστήσασθαι δύναμιν
[12, 50]   τοῦ πολέμου τούτου προεκθέσθαι τὰς  αἰτίας,   ἵνα σαφὴς περὶ αὐτοῦ
[12, 11]   δὲ διαφορᾶς διὰ τὰς εἰρημένας  αἰτίας,   οἱ προσγραφέντες ὕστερον πολῖται πλείους
[12, 30]   πόλεμος συνέστη διὰ τὰς προειρημένας  αἰτίας.   Ῥωμαῖοι δὲ πρὸς Οὐολούσκους διαπολεμοῦντες
[12, 8]   Ἀκραγαντίνους συνέστη πόλεμος διὰ τοιαύτας  αἰτίας.   Συρακόσιοι καταπολεμήσαντες Δουκέτιον δυνάστην τῶν
[12, 58]   τὴν ὑπερβολὴν τῆς νόσου τὰς  αἰτίας   τῆς συμφορᾶς ἐπὶ τὸ θεῖον
[12, 38]   αὐτῷ καὶ ταὐτόματον διὰ τοιαύτας  αἰτίας.   ~τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἄγαλμα Φειδίας
[12, 9]   τὴν τῶν Θουρίων πόλιν δι´  αἰτίας   τοιαύτας. ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις
[12, 59]   μετωνόμασαν Ἡράκλειαν διὰ τοιαύτας τινὰς  αἰτίας.   Τραχίνιοι πρὸς Οἰταίους ὁμόρους ὄντας
[12, 69]   πρὸς Βοιωτοὺς διὰ τοιαύτας τινὰς  αἰτίας.   τῶν Βοιωτῶν τινες δυσαρεστούμενοι τῇ
[12, 54]   Σικελίας. διὰ ταύτας οὖν τὰς  αἰτίας   ψηφισάμενοι βοηθεῖν τοῖς Λεοντίνοις ἐξέπεμψαν
[12, 84]   τῆς προκειμένης ὑποθέσεως οἰκεῖα, τῆς  ἐναντίας   γνώμης προεστηκὼς Ἀλκιβιάδης, ἐπιφανέστατος Ἀθηναίων,
[12, 1]   τῶν κακῶν αὐτοτελὲς ἄνευ τινὸς  εὐχρηστίας.   τούτου δὲ τὰς ἀποδείξεις ἐξέσται
[12, 47]   βασιλέως· οὗτος δὲ παρελθὼν τῆς  Βοιωτίας   εἰς Πλαταιὰς ἐστρατοπέδευσε. μελλόντων δ´
[12, 65]   πόλιν, ἀπέπλευσεν εἰς Ὠρωπὸν τῆς  Βοιωτίας.   ἐνταῦθα δὲ τὰς ναῦς ἀπολιπὼν
[12, 69]   Ὠρωπίας καὶ τῶν ὅρων τῆς  Βοιωτίας,   Παγώνδας δ´ τῶν Βοιωτῶν
[12, 32]   καταβολῆς τριήρεις ἐναυπηγοῦντο, τὰς δὲ  πεπονηκυίας   ἐθεράπευον, ἄλλας δὲ παρὰ τῶν
[12, 14]   ξυνών· τὸν δὲ περὶ τῆς  μητρυιᾶς   τεθέντα ἐν τούτοις, τὸν νομοθέτην
[12, 14]   ἐν ταῖς οἰκίαις γίνονται διὰ  μητρυιὰς   τέκνοις πρὸς πατέρας, καὶ διὰ
[12, 33]   δὲ Κορίνθιοι τῆς τῶν Ἀθηναίων  συμμαχίας   ἀποτυχόντες, ἐνενήκοντα μὲν αὐτοὶ τριήρεις
[12, 30]   αὐτῶν, ἐπρεσβεύσαντο πρὸς Κορινθίους περὶ  συμμαχίας,   καὶ μόνην ἐκείνην ἐποιήσαντο μητρόπολιν·
[12, 53]   διελέχθη τοῖς Ἀθηναίοις περὶ τῆς  συμμαχίας,   καὶ τῷ ξενίζοντι τῆς λέξεως
[12, 75]   καὶ συνδιελέγοντο περὶ ὁμονοίας καὶ  συμμαχίας   κατὰ τῶν Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων.
[12, 67]   κοινωνεῖν {μετὰ} τῆς τῶν Λακεδαιμονίων  συμμαχίας.   μετὰ δὲ ταῦτα Βρασίδας βουλόμενος
[12, 33]   ταῖς τῶν Ἀθηναίων. γενομένης δὲ  ναυμαχίας   ἰσχυρᾶς, τὸ μὲν πρῶτον ἐπεκράτουν
[12, 55]   κατέπλευσεν εἰς Μυτιλήνην. γενομένης δὲ  ναυμαχίας   οἱ μὲν Μυτιληναῖοι λειφθέντες συνεκλείσθησαν
[12, 48]   δὲ προσλαβόμεναι τὰς ἐκ τῆς  ναυμαχίας   περιλελειμμένας τριήρεις ἠθροίσθησαν εἰς τὸ
[12, 77]   τοιαύτης δὲ ταραχῆς γενομένης καὶ  ἀναρχίας   οὔσης, τὰ κατὰ τὴν Πελοπόννησον
[12, 52]   νόσου καὶ τῆς σιτοδείας πιεζόμενοι,  κακὰς   περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλάμβανον ἐλπίδας.
[12, 56]   ἐπὶ τὸ τεῖχος, καὶ τοὺς  φύλακας   ἀποκτείναντες διέφυγον εἰς τὰς Ἀθήνας.
[12, 56]   οὖσιν ἔδοξε νυκτὸς βιάσασθαι τοὺς  φύλακας   καὶ διεκπεσεῖν εἰς τὰς Ἀθήνας.
[12, 25]   ἀρχόντων, καὶ τούτους ὑπάρχειν οἱονεὶ  φύλακας   τῆς τῶν πολιτῶν ἐλευθερίας· τῶν
[12, 56]   τῷ περιτειχίσματι, αὐτοὶ δ´ ἑτοιμασάμενοι  κλίμακας,   καὶ τῶν πολεμίων παραβοηθούντων ἐν
[12, 26]   νομοθεσίας, ταύτην εἰς δώδεκα χαλκοῦς  πίνακας   χαράξαντες οἱ ὕπατοι προσήλωσαν τοῖς
[12, 82]   Βυζάντιοι δὲ καὶ Καλχηδόνιοι παραλαβόντες  Θρᾷκας   ἐστράτευσαν εἰς τὴν Βιθυνίαν πολλοῖς
[12, 58]   ἁπάσας τὰς ἐν τῇ Δήλῳ  θήκας   μετήνεγκαν εἰς τὴν Ῥήνειαν καλουμένην
[12, 13]   τὸν βίον ἐπιτελεῖσθαι, ψήφους, ἐπιστολάς,  διαθήκας,   νόμους, τἄλλα τὰ τὸν βίον
[12, 2]   τὴν Ἀσίαν πόλεις ἐλευθερῶσαι κατὰ  συνθήκας.   ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἀκριβέστερον
[12, 26]   οἱ μὲν γὰρ Πέρσαι διττὰς  συνθήκας   εἶχον πρὸς τοὺς Ἕλληνας, τὰς
[12, 46]   ἐξέλιπον τὴν πατρίδα κατὰ τὰς  συνθήκας,   καὶ παρελθόντες εἰς τοὺς ἐπὶ
[12, 4]   μὲν νίκην νενικηκότες, ἐπιφανεστάτας δὲ  συνθήκας   πεποιημένοι. συνέβη δὲ καὶ τὸν
[12, 26]   εἶχε κατάστασιν, Καρχηδονίων μὲν πεποιημένων  συνθήκας   πρὸς Γέλωνα, αὐτῶν δὲ τῶν
[12, 46]   ἄνδρας ἱμάτιον ἕν, τὰς δὲ  γυναῖκας   δύο. γενομένων δὲ τούτων τῶν
[12, 55]   ἅπαντας ἀποκτεῖναι, τέκνα δὲ καὶ  γυναῖκας   ἐξανδραποδίσασθαι. τέλος δὲ πεισθέντων τῶν
[12, 80]   ἡβηδὸν ἀπέσφαξαν, παῖδας δὲ καὶ  γυναῖκας   ἐξηνδραποδίσαντο. Καὶ τὰ μὲν κατὰ
[12, 76]   ἡβηδὸν κατασφάξαντες, παῖδας μὲν καὶ  γυναῖκας   ἐξηνδραποδίσαντο, τὴν δὲ νῆσον οἰκεῖν
[12, 11]   ὕστερον προσγεγραμμένοις πολίταις· καὶ τὰς  γυναῖκας   ἐπιθύειν τοῖς θεοῖς ᾤοντο δεῖν
[12, 73]   τοὺς μὲν παῖδας καὶ τὰς  γυναῖκας   ἠνδραποδίσατο, αὐτοὺς δὲ καὶ τοὺς
[12, 72]   τῆς Σκιώνης ἀποκομίσας τέκνα καὶ  γυναῖκας   καὶ τἄλλα τὰ χρησιμώτατα φρουραῖς
[12, 42]   τὴν πόλιν, καὶ τέκνα καὶ  γυναῖκας   καὶ τὸν ὄχλον ἀθροίσαντες ἐξαπέστειλαν
[12, 12]   τε καὶ συνηθείᾳ χρήσασθαι, καὶ  δίκας   ἐποίησε κακομιλίας, καὶ προστίμοις μεγάλοις
[12, 16]   ἀλλὰ τῇ πόλει πρὸς τὰς  πολεμικὰς   χρείας ἐτήρησε, διορθωσομένους τῇ διὰ
[12, 53]   καθ´ ἑαυτόν. οὗτος καὶ τέχνας  ῥητορικὰς   πρῶτος ἐξεῦρε καὶ κατὰ τὴν
[12, 21]   γὰρ ἄλλων ἁπάντων ἁμαρτανουσῶν γυναικῶν  ἀργυρικὰς   ζημίας τεταχότων οὗτος φιλοτέχνῳ προστίμῳ
[12, 2]   καὶ Πελοποννησίων ἰδίᾳ μεγάλας δυνάμεις  Περσικὰς   καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[12, 46]   μηχανάς τε γὰρ παντοδαπὰς παρεσκεύασε  πολιορκητικὰς   καὶ ὅπλων καὶ βελῶν πλῆθος,
[12, 30]   συγκατέβησαν εἰς πόλεμον ἀμφότεροι, καὶ  ναυτικὰς   δυνάμεις ἀξιολόγους κατεσκεύαζον καὶ συμμάχους
[12, 31]   πρὸς Κερκυραίους διαπολεμοῦντες καὶ παρασκευασάμενοι  ναυτικὰς   δυνάμεις, συνεστήσαντο ναυμαχίαν. οἱ μὲν
[12, 34]   ἄποικον. ὁμοίως δὲ τούτοις καὶ  Περδίκκας   τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ἀλλοτρίως
[12, 19]   ἀφορμὴν κατηγορίας. ὧν ἑνὸς εἰπόντος  Καταλέλυκας   τὸν ἴδιον νόμον, Μὰ Δι´,
[12, 2]   ἄνευ Λακεδαιμονίων καὶ Πελοποννησίων ἰδίᾳ  μεγάλας   δυνάμεις Περσικὰς καὶ κατὰ γῆν
[12, 83]   τε Λακεδαιμονίοις διαπολεμεῖν καὶ δυνάμεις  μεγάλας   ἐκπέμπειν διαποντίους, καὶ τῶν Ἑλλήνων
[12, 54]   τὴν τῆς θαλάττης ἡγεμονίαν καὶ  μεγάλας   πράξεις ἐπιτελεσάμενοι συμμάχων τε πολλῶν
[12, 77]   πάλιν αἱ πόλεις αὗται πρὸς  ἀλλήλας   διεφέροντο καὶ πολεμικῶς εἶχον.
[12, 75]   μέγισται τῶν πόλεων διεπρεσβεύοντο πρὸς  ἀλλήλας   καὶ συνδιελέγοντο περὶ ὁμονοίας καὶ
[12, 24]   δακρύων τὴν κατ´ αὐτὸν συμφορὰν  ἀπαγγείλας,   ἅπαντας ἤγαγεν εἰς ἔλεον καὶ
[12, 32]   ἐναυπηγοῦντο, τὰς δὲ πεπονηκυίας ἐθεράπευον,  ἄλλας   δὲ παρὰ τῶν συμμάχων μετεπέμποντο.
[12, 7]   ἐκ τῆς πατρίδος, τὰς δ´  ἄλλας   καταπληξάμενος ἠνάγκασε πάλιν πειθαρχεῖν Ἀθηναίοις.
[12, 13]   ~τὴν γὰρ γραμματικὴν παρὰ τὰς  ἄλλας   μαθήσεις προέκρινεν νομοθέτης, καὶ
[12, 29]   ἦσαν ἔρημοι διὰ τὸ τὰς  ἄλλας   πόλεις ὑπακούειν Συρακοσίοις, μέγαν δ´
[12, 55]   στόλον ἀξιόλογον, ἔφθασαν Ἀθηναῖοι ναῦς  ἄλλας   σὺν ὁπλίταις χιλίοις ἀποστείλαντες εἰς
[12, 1]   πεντήκοντα πολλὴν ἐπίδοσιν ἔλαβεν  Ἑλλὰς   πρὸς τὴν εὐδαιμονίαν. ἐν τούτοις
[12, 48]   πολεμίων κατέδυσε καὶ τῶν ἄλλων  πολλὰς   ἄπλους ἐποίησε, δώδεκα δὲ αὐτάνδρους
[12, 60]   ἀπέπλευσεν ἐπὶ τὴν Αἰτωλίαν καὶ  πολλὰς   αὐτῶν κώμας ἐπόρθησε. τῶν δὲ
[12, 45]   ἐκ τῆς χώρας, πάλιν ναῦς  πολλὰς   ἐξέπεμπον εἰς Πελοπόννησον στρατηγὸν ἐπιστήσαντες
[12, 61]   ἔχων δὲ τότε καὶ ναῦς  πολλὰς   καὶ στρατιώτας ἱκανούς, ἐν εἴκοσιν
[12, 68]   μετεπέμπετο. κατεσκεύαζε δὲ καὶ πανοπλίας  πολλάς,   καὶ τοῖς ἀόπλοις τῶν νέων
[12, 23]   γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ  πολλὰς   μὲν μικρὰς μάχας καὶ ἀκροβολισμοὺς
[12, 3]   Κίμων ἐπαναχθεὶς καὶ πόλεμον συγκρούσας  πολλὰς   μὲν τῶν νεῶν κατέδυσεν, ἑκατὸν
[12, 55]   ταύτην δὲ τὴν ἐπιβολὴν ἐπηγγείλαντο  πολλὰς   τριήρεις εἰς τὸν πόλεμον παρέξεσθαι.
[12, 35]   ἀνδρῶν κεκοινωνηκότων τῆς ἀποικίας καὶ  πολλὰς   χρείας παρεσχημένων, πολὺς ἦν
[12, 39]   μὴ προσδέχηται τὰς κατ´ αὐτοῦ  διαβολάς,   μηδ´ ἔχῃ σχολὴν καὶ χρόνον
[12, 47]   τούτων σαλεύοντες τὰ τείχη καὶ  προσβολὰς   ἀδιαλείπτως ποιούμενοι διετέλουν. ἐπεὶ δὲ
[12, 46]   δαψίλειαν ἱκανὴν πάσῃ τῇ δυνάμει.  προσβολὰς   δὲ ποιούμενος συνεχεῖς καθ´ ἑκάστην
[12, 37]   τῇ πόλει τῶν Ποτιδαιατῶν συνεχεῖς  προσβολὰς   ἐποιεῖτο· ἀμυνομένων δὲ τῶν ἔνδον
[12, 43]   χώραν κατέσυρε καὶ τῇ πόλει  προσβολὰς   ἐποιεῖτο. ἔνθα δὴ Βρασίδας
[12, 42]   τὴν Ἀττικήν, τοῖς δὲ φρουρίοις  προσβολὰς   ἐποιεῖτο καὶ τῆς χώρας πολλὴν
[12, 55]   περιετείχισε τὴν πόλιν καὶ συνεχεῖς  προσβολὰς   ἐποιεῖτο οὐ μόνον κατὰ γῆν,
[12, 73]   τῆς Ἀμφιπόλεως σταδίους ὡς τριάκοντα,  προσβολὰς   ἐποιεῖτο τῷ πολίσματι. ~πυθόμενος δὲ
[12, 72]   καὶ προσκαθήμενοι τῇ πολιορκίᾳ συνεχεῖς  προσβολὰς   ἐποιοῦντο. οἱ δ´ ἐν τῇ
[12, 4]   πρὸς τῇ Σαλαμῖνι καθ´ ἡμέραν  προσβολὰς   ἐποιοῦντο, οἱ δ´ ἐν τῇ
[12, 46]   πολιτῶν πολλοὶ διεφθείροντο κατὰ τὰς  προσβολὰς   καὶ κατὰ τὴν ἐκ τοῦ
[12, 28]   καὶ κατὰ θάλατταν, συνεχεῖς ποιούμενος  προσβολάς.   κατεσκεύασε δὲ καὶ μηχανὰς πρῶτος
[12, 76]   δὲ τῇ πολιορκίᾳ καὶ πλείους  προσβολὰς   ποιησάμενοι κατὰ κράτος εἷλον τὴν
[12, 70]   οἱ μὲν Βοιωτοὶ τῷ Δηλίῳ  προσβολὰς   ποιησάμενοι κατὰ κράτος εἷλον τὸ
[12, 72]   καταπλεύσαντες εἰς τὴν Λέσβον καὶ  προσβολὰς   ποιησάμενοι συνεχεῖς εἷλον τὴν Ἄντανδρον,
[12, 65]   στρατεύσας ἐπὶ τὴν νῆσον καὶ  προσβολὰς   ποιησάμενος παρέλαβε τὴν πόλιν καθ´
[12, 62]   οἱ μὲν οὖν Λακεδαιμόνιοι συνεχεῖς  προσβολὰς   ποιούμενοι τῇ Πύλῳ, καὶ πολλοὺς
[12, 79]   τῇ πόλει καθ´ ἡμέραν ἐποιοῦντο  προσβολὰς   τοῖς τείχεσι. χειρωσάμενοι δὲ τὴν
[12, 34]   εἰς τὴν Μακεδονίαν κατὰ τὰς  ἐντολὰς   τοῦ δήμου, συνεστήσαντο πολιορκίαν τῆς
[12, 13]   πρὸς τὸν βίον ἐπιτελεῖσθαι, ψήφους,  ἐπιστολάς,   διαθήκας, νόμους, τἄλλα τὰ τὸν
[12, 11]   διεῖλον τοὺς πολίτας εἰς δέκα  φυλάς,   καὶ τὰς προσηγορίας ἁπάσαις περιέθηκαν
[12, 26]   διέμεινε θαυμαζομένη μέχρι τῶν καθ´  ἡμᾶς   καιρῶν. Τούτων δὲ πραττομένων τὰ
[12, 36]   γραφῇ· διὸ μέχρι τῶν καθ´  ἡμᾶς   χρόνων οἱ πλεῖστοι τῶν Ἑλλήνων
[12, 14]   πεπορισμένος. εἴτ´ ἐπέτυχες γάρ, φησί,  γήμας   τὸ πρότερον, εὐημερῶν κατάπαυσον, εἴτ´
[12, 70]   γὰρ μεσολαβήσασα τὰς τῶν διωκόντων  ὁρμὰς   διέσωσε τοὺς φεύγοντας. ὅμως δὲ
[12, 45]   τῆς στρατηγίας, καὶ μικράς τινας  ἀφορμὰς   ἐγκλημάτων λαβόντες, ἐζημίωσαν αὐτὸν ὀγδοήκοντα
[12, 18]   ἀνάγκη συνοικεῖν πεντακοσίας ἐκτῖσαι  δραχμὰς   εἰς προικὸς λόγον τῇ πενιχρᾷ
[12, 60]   τὴν Αἰτωλίαν καὶ πολλὰς αὐτῶν  κώμας   ἐπόρθησε. τῶν δὲ Αἰτωλῶν συστραφέντων
[12, 49]   τὸ γεγονός, ταχέως πληρώσαντες ναῦς  ἱκανὰς   ἔπλεον εἰς τὴν Σαλαμῖνα. οἱ
[12, 65]   ἐδῄωσε καὶ τὴν πόλιν ἐφ´  ἱκανὰς   ἡμέρας ἐπολιόρκησεν· αὕτη γὰρ μόνη
[12, 28]   τὰς εἰς τὴν πολιορκίαν γεγενημένας  δαπάνας,   τιμησάμενος αὐτὰς ταλάντων διακοσίων. παρείλετο
[12, 47]   Πλαταιεῖς· οὐδὲν δ´ ἧττον καὶ  μηχανὰς   προσάγοντες καὶ διὰ τούτων σαλεύοντες
[12, 28]   ποιούμενος προσβολάς. κατεσκεύασε δὲ καὶ  μηχανὰς   πρῶτος τῶν πρὸ αὐτοῦ τούς
[12, 46]   παρεσκευάσατο τὰ πρὸς τὴν πολιορκίαν·  μηχανάς   τε γὰρ παντοδαπὰς παρεσκεύασε πολιορκητικὰς
[12, 49]   ἐν τοῖς Μεγάροις καθελκύσας τὰς  νενεωλκημένας   τετταράκοντα τριήρεις νυκτὸς ἔπλευσεν εἰς
[12, 28]   Σαμίους τὰς εἰς τὴν πολιορκίαν  γεγενημένας   δαπάνας, τιμησάμενος αὐτὰς ταλάντων διακοσίων.
[12, 76]   ἐπαίνοις καὶ τιμαῖς προετρέποντο τὰς  προγεγενημένας   ἀνδραγαθίας ἐν τοῖς μέλλουσιν ἀγῶσιν
[12, 11]   γενομένης δὲ διαφορᾶς διὰ τὰς  εἰρημένας   αἰτίας, οἱ προσγραφέντες ὕστερον πολῖται
[12, 50]   Φιλίππου. δι´ ἀμφοτέρας οὖν τὰς  προειρημένας   αἰτίας ἦν ἀναγκαῖον αὐτῷ συστήσασθαι
[12, 30]   ὀνομασθεὶς πόλεμος συνέστη διὰ τὰς  προειρημένας   αἰτίας. Ῥωμαῖοι δὲ πρὸς Οὐολούσκους
[12, 30]   δὲ τούτων Συρακόσιοι διὰ τὰς  προειρημένας   εὐημερίας ἑκατὸν μὲν τριήρεις ἐναυπηγήσαντο,
[12, 65]   χώραν ἐδῄωσε. καὶ Θυρέας μὲν  κειμένας   ἐν τοῖς μεθορίοις τῆς Λακωνικῆς
[12, 2]   ταύτης· νυνὶ δὲ ἐπὶ τὰς  προκειμένας   πράξεις τρεψόμεθα, προδιορίσαντες τοὺς οἰκείους
[12, 48]   προσλαβόμεναι τὰς ἐκ τῆς ναυμαχίας  περιλελειμμένας   τριήρεις ἠθροίσθησαν εἰς τὸ Ῥίον·
[12, 84]   τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν τὰς  ἑπομένας   πράξεις εἰς τὴν ἐχομένην βίβλον
[12, 33]   καὶ παραχρῆμα μὲν ἐξέπεμψαν τριήρεις  κατηρτισμένας   δέκα, μετὰ δὲ ταῦτα πλείους
[12, 33]   ἑξήκοντα προσελάβοντο. ἔχοντες οὖν ναῦς  κατηρτισμένας   ἑκατὸν πεντήκοντα, καὶ στρατηγοὺς ἑλόμενοι
[12, 49]   γὰρ μήτε ναῦς ἐν αὐτῷ  καθειλκυσμένας   ὑπάρχειν μήτε στρατιώτας εἶναι τεταγμένους
[12, 44]   ἐκπεπτωκόσιν Αἰγινήταις ἔδωκαν οἰκεῖν τὰς  καλουμένας   Θυρέας διὰ τὸ καὶ τοὺς
[12, 0]   Αἰγινῆται ὑπὸ Ἀθηναίων ἀνασταθέντες τὰς  καλουμένας   Θυρέας κατῴκησαν. Ὡς Λακεδαιμόνιοι στρατεύσαντες
[12, 13]   τὰς ψυχὰς τὰς ὑπ´ ἀπαιδευσίας  ἐνοχλουμένας   ἐθεράπευσε, κἀκείνων μὲν τῶν ἰατρῶν
[12, 31]   Κορίνθιοι ἔχοντες ναῦς ἑβδομήκοντα καλῶς  ἐξηρτυμένας,   ἐπέπλευσαν τοῖς πολεμίοις· οἱ δὲ
[12, 58]   καὶ δυσώδεις ἀτμίδας, ταύτας δ´  ἀναθυμιωμένας   διαφθείρειν τὸν πλησίον ἀέρα· ὅπερ
[12, 40]   ἐκ Δήλου χρημάτων εἰς τὰς  Ἀθήνας,   συνέβαινεν ἐκ τῶν φόρων
[12, 40]   τε πλῆθος καὶ τὸ τῆς  Ἀθηνᾶς   ἄγαλμα ἔχειν χρυσίου πεντήκοντα τάλαντα,
[12, 39]   διὰ τοιαύτας αἰτίας. ~τὸ τῆς  Ἀθηνᾶς   ἄγαλμα Φειδίας μὲν κατεσκεύαζε, Περικλῆς
[12, 60]   σὺν ταῖς εἴκοσι ναυσὶν εἰς  Ἀθήνας.   Ἀμπρακιῶται δὲ μεγάλῃ συμφορᾷ περιπεπτωκότες
[12, 53]   κράτος, ἐξέπεμψαν πρέσβεις εἰς τὰς  Ἀθήνας,   ἀξιοῦντες τὸν δῆμον βοηθῆσαι τὴν
[12, 46]   τῆς πολιορκίας ἀπέπλευσεν εἰς τὰς  Ἀθήνας,   ἀποβεβληκὼς τῶν στρατιωτῶν πλείους τῶν
[12, 74]   καὶ θάψαντες ἀπέπλευσαν εἰς τὰς  Ἀθήνας.   εἰς δὲ τὴν Λακεδαίμονα παραγενομένων
[12, 27]   ἅπαντα συντετελεκὼς ἐπανῆλθεν εἰς τὰς  Ἀθήνας.   ἐν δὲ τῇ Σάμῳ στάσεως
[12, 65]   μεθ´ Ἱππονίκου στρατιῶται τὴν εἰς  Ἀθήνας   ἐπάνοδον ἐποιήσαντο, Νικίας δὲ παρελθὼν
[12, 53]   οὗτος οὖν καταντήσας εἰς τὰς  Ἀθήνας   καὶ παραχθεὶς εἰς τὸν δῆμον
[12, 38]   σχεδὸν ὀκτακισχίλια, μετήνεγκαν εἰς τὰς  Ἀθήνας   καὶ παρέδωκαν φυλάττειν Περικλεῖ. οὗτος
[12, 0]   τῆς Λεοντίνων πρεσβείας εἰς τὰς  Ἀθήνας   καὶ τῆς Γοργίου τοῦ πρεσβεύσαντος
[12, 44]   πολλῆς ὠφελείας ἐπανῆλθεν εἰς τὰς  Ἀθήνας.   ~Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ Πελοποννησίων καὶ
[12, 65]   παραθαλάττιον πορθήσας ἐπανῆλθεν εἰς τὰς  Ἀθήνας.   μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ Κύθηρα
[12, 63]   τότε δεθέντες ἤχθησαν εἰς τὰς  Ἀθήνας·   δὲ δῆμος ἐψηφίσατο αὐτοὺς
[12, 65]   Σπαρτιάτην ζωγρήσας ἀπήγαγεν εἰς τὰς  Ἀθήνας.   οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὸν μὲν
[12, 42]   ὄχλον ἀθροίσαντες ἐξαπέστειλαν εἰς τὰς  Ἀθήνας.   οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι κρίναντες καταλελύσθαι
[12, 63]   νήσῳ, πρεσβείας ἀπέστειλαν εἰς τὰς  Ἀθήνας   περὶ τῆς καταλύσεως τοῦ πολέμου·
[12, 43]   συμμαχίαν προσαγαγόμενοι, τὸν εἰς τὰς  Ἀθήνας   πλοῦν ἐποιήσαντο. ~μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 4]   καὶ Μεγάβυζον ἔπεμψαν εἰς τὰς  Ἀθήνας   πρεσβευτὰς τοὺς διαλεξομένους περὶ συλλύσεως.
[12, 56]   φύλακας ἀποκτείναντες διέφυγον εἰς τὰς  Ἀθήνας.   τῇ δ´ ὑστεραίᾳ Λακεδαιμόνιοι μὲν
[12, 56]   φύλακας καὶ διεκπεσεῖν εἰς τὰς  Ἀθήνας.   τηρήσαντες οὖν ἀσέληνον νύκτα τοὺς
[12, 73]   λαβών, σήσας ἀπέστειλεν εἰς τὰς  Ἀθήνας·   τῆς δὲ πόλεως βαπολιπὼν τὴν
[12, 81]   τὴν δημοκρατίαν, ἀπέπλευσεν εἰς τὰς  Ἀθήνας.   τούτου δὲ τοῦ ἔτους λήγοντος
[12, 83]   πράγματα. παραγενομένων οὖν εἰς τὰς  Ἀθήνας   τῶν πρέσβεων, καὶ τῶν μὲν
[12, 51]   Χαλκιδέων ποιησάντων, Σιτάλκης πυθόμενος τοὺς  Ἕλληνας   ἁδρὰς δυνάμεις συνηθροικέναι καὶ τοὺς
[12, 40]   πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ πάντας  Ἕλληνας   δακρῦσαι, τούς τ´ ἐκεῖ τούς
[12, 4]   ἂν δύνωνται συλλύσασθαι πρὸς τοὺς  Ἕλληνας.   διόπερ οἱ περὶ τὸν Ἀρτάβαζον
[12, 4]   συμφέρειν εἰρήνην συνθέσθαι πρὸς τοὺς  Ἕλληνας.   ἔγραψε τοίνυν τοῖς περὶ Κύπρον
[12, 80]   Καὶ τὰ μὲν κατὰ τοὺς  Ἕλληνας   ἐν τούτοις ἦν. κατὰ δὲ
[12, 26]   διττὰς συνθήκας εἶχον πρὸς τοὺς  Ἕλληνας,   τὰς μὲν πρὸς Ἀθηναίους καὶ
[12, 71]   ἐνιαυτόν, ὡς δ´ ἔνιοι γράφουσι,  μῆνας   δύο· τὴν δὲ βασιλείαν διαδεξάμενος
[12, 71]   διαδεξάμενος ἀδελφὸς Σογδιανὸς ἦρξε  μῆνας   ἑπτά. τοῦτον δ´ ἀνελὼν Δαρεῖος
[12, 80]   διακατασχόντες δὲ ταύτην τὴν πολιτείαν  μῆνας   ὀκτὼ κατελύθησαν, τοῦ δήμου συστάντος
[12, 58]   εἰς τὰ φρέατα καὶ τὰς  κρήνας,   ἐπιθυμοῦντες αὐτῶν καταψύξαι τὰ σώματα.
[12, 8]   οἰκητήριον. οὗτος δὲ ὀλίγον χρόνον  μείνας   ἐν τῇ Κορίνθῳ τὰς ὁμολογίας
[12, 74]   μὲν οὖν Πελοποννησιακὸς πόλεμος,  διαμείνας   μέχρι τῶν ὑποκειμένων καιρῶν ἔτη
[12, 2]   Ξέρξου στρατείας ποιησάμενοι διήλθομεν τὰς  κοινὰς   πράξεις ἐπὶ τὸν προηγούμενον ἐνιαυτὸν
[12, 75]   κατὰ τὴν Ἑλλάδα διὰ τοιαύτας  τινὰς   αἰτίας. Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι κοινῇ
[12, 30]   πόλεμον ἀρχὴν λαβεῖν διὰ τοιαύτας  τινὰς   αἰτίας. Ἐπιδάμνιοι κατοικοῦντες περὶ τὸν
[12, 59]   καὶ μετωνόμασαν Ἡράκλειαν διὰ τοιαύτας  τινὰς   αἰτίας. Τραχίνιοι πρὸς Οἰταίους ὁμόρους
[12, 69]   Ἀθηναίων πρὸς Βοιωτοὺς διὰ τοιαύτας  τινὰς   αἰτίας. τῶν Βοιωτῶν τινες δυσαρεστούμενοι
[12, 17]   οἱ πάντες ἱστοροῦνται διορθωθῆναι διά  τινας   ἀναγκαίας περιστάσεις {ἐπὶ τὴν ὑπὲρ
[12, 48]   πολεμίαις ναυσὶν οὔσαις πολλαπλασίαις· καί  τινας   αὐτῶν καταδύσας καὶ τῶν ἰδίων
[12, 45]   αὐτὸν τῆς στρατηγίας, καὶ μικράς  τινας   ἀφορμὰς ἐγκλημάτων λαβόντες, ἐζημίωσαν αὐτὸν
[12, 42]   στρατηγὸν ἐπιστήσας Καρκίνον καὶ ἑτέρους  τινάς,   ἐξέπεμψεν εἰς τὴν Πελοπόννησον. οὗτοι
[12, 12]   τῆς πονηρίας περιπεποιημένοι. διὸ καί  τινας   ἐπὶ τούτῳ τῷ ἐγκλήματι καταδικασθέντας
[12, 59]   τῆς Ἑλλάδος, ὥστε καὶ πόλεις  τινὰς   ἐπιθαλαττίους ἐπικλύσασαν τὴν θάλατταν διαφθεῖραι,
[12, 27]   ἐπολιόρκησε τὴν Σάμον. μετὰ δέ  τινας   ἡμέρας Περικλῆς μὲν καταλιπὼν μέρος
[12, 49]   διὰ τὸ μηδαμῶς ἐλπίζειν τολμῆσαι  τινὰς   καταλαβέσθαι τὸν τόπον. διόπερ ἐν
[12, 45]   χώραν τῆς παραθαλαττίου δῃώσας καί  τινας   πόλεις πορθήσας, ἐποίησεν ἀπελθεῖν ἐκ
[12, 72]   ῥεύματος ποιησαμένου, τὰ σκάφη κατά  τινας   τραχεῖς τόπους προσπεσόντα τῇ γῇ
[12, 83]   Συρακοσίων, ἔδοξε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπέμψαι  τινὰς   τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν καὶ διασκέψασθαι
[12, 43]   κινδυνεύουσαν ἐκ βίας ἁλῶναι, παραλαβών  τινας   τῶν Σπαρτιατῶν διὰ μέσου τῶν
[12, 16]   τῶν νόμων ὑπεροχήν· διὸ καί  τινας   τῶν τοιαύτας κατηγορίας πεποιημένων πρὸς
[12, 53]   μισθὸν λαμβάνειν παρὰ τῶν μαθητῶν  μνᾶς   ἑκατόν. οὗτος οὖν καταντήσας εἰς
[12, 68]   δὲ καὶ τῶν πλησιοχώρων πόλεων  πλείονας   προσηγάγετο, ἐν αἷς ἦσαν ἀξιολογώταται
[12, 78]   Ἀργεῖοι τοῖς λίθοις βάλλοντες τοὺς  ἡγεμόνας   ἀποκτείνειν ἐπεχείρησαν, καὶ μόγις μετὰ
[12, 12]   πάλιν ἐν τοῖς αὐτοῖς ἁμαρτάνοντας  ἄφρονας   δεῖν ὑπολαμβάνεσθαι. τοὺς δ´ ἐπὶ
[12, 53]   τῶν καθ´ ἑαυτόν. οὗτος καὶ  τέχνας   ῥητορικὰς πρῶτος ἐξεῦρε καὶ κατὰ
[12, 61]   φιλοτιμίαν τὴν μεγίστην εἰσφερόμενοι θαυμασίους  ἀγῶνας   συνεστήσαντο. εἰς δὲ τὴν νῆσον
[12, 28]   τούς τε ὀνομαζομένους κριοὺς καὶ  χελώνας,   Ἀρτέμωνος τοῦ Κλαζομενίου κατασκευάσαντος. ἐνεργῶς
[12, 40]   μὲν γὰρ αὐτῆς ἦρχε Φειδίας  πράξας   κακῶς, εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ
[12, 17]   τὸ κατὰ νόμον πρόστιμον  πράξας   ὑπομένοι, μὴ τετευχέναι τῆς ἴσης
[12, 24]   ἐπὶ τῆς σανίδος κοπίδα, ταύτῃ  πατάξας   τὴν θυγατέρα ἀπέκτεινεν, ἵνα μὴ
[12, 74]   ὡς ἤκουσε προσιόντας τοὺς πολεμίους,  ἐκτάξας   τὴν δύναμιν ἀπήντα τοῖς Ἀθηναίοις·
[12, 24]   αὐτῷ, ἐπαπέστειλε συκοφάντην ἐπ´ αὐτήν,  προστάξας   ἄγειν εἰς δουλείαν. τοῦ δὲ
[12, 65]   πάσας ἔχειν αὐτὸν ναῦς ἑκατόν·  καταλέξας   δὲ καὶ πεζοὺς στρατιώτας οὐκ
[12, 64]   Ῥωμαίοις ὑπετάγησαν, δὲ Ποστούμιος  δόξας   καλῶς διῳκηκέναι τὰ κατὰ τὸν
[12, 71]   Ἀσίαν Ξέρξης βασιλεὺς ἐτελεύτησεν  ἄρξας   ἐνιαυτόν, ὡς δ´ ἔνιοι γράφουσι,
[12, 36]   μὲν Βοσπόρου βασιλεὺς ἐτελεύτησεν  ἄρξας   ἔτη ἑπτά, διεδέξατο δὲ τὴν
[12, 35]   τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐτελεύτησεν  ἄρξας   ἔτη τετταράκοντα δύο, τὴν δὲ
[12, 64]   τῶν Περσῶν βασιλεὺς ἐτελεύτησεν  ἄρξας   ἔτη τετταράκοντα, τὴν δ´ ἀρχὴν
[12, 65]   τὸ φρούριον ἐχειρώσατο. εὐθὺς δ´  ἐπαναζεύξας   καὶ τειχίσας φρούριον ἐν τῇ
[12, 70]   καὶ τὰς κατὰ τὴν ἀγορὰν  στοὰς   τοῖς ὅπλοις τοῖς ἐκ τῶν
[12, 12]   ζῆν μεταστῆσαι. οὗ συντελεσθέντος ἐφυγαδεύθη  πᾶς   ἐκ τῆς πόλεως συκοφαντεῖν
[12, 46]   τὴν πολιορκίαν· μηχανάς τε γὰρ  παντοδαπὰς   παρεσκεύασε πολιορκητικὰς καὶ ὅπλων καὶ
[12, 4]   ἁπάσας, τοὺς δὲ τῶν Περσῶν  σατράπας   μὴ καταβαίνειν ἐπὶ θάλατταν κατωτέρω
[12, 48]   δὲ αὐτάνδρους εἷλε, τὰς δὲ  λοιπὰς   μέχρι τῆς γῆς κατεδίωξεν. οἱ
[12, 3]   τοῖς ἀνδράσιν εἷλε, τὰς δὲ  λοιπὰς   μέχρι τῆς Φοινίκης κατεδίωξεν. οἱ
[12, 11]   Βοιωτίαν, Ἀμφικτυονίδα, Δωρίδα, τὰς δὲ  λοιπὰς   τέτταρας ἀπὸ τῶν ἄλλων γενῶν,
[12, 11]   Ἀμφικτυονίδα, Δωρίδα, τὰς δὲ λοιπὰς  τέτταρας   ἀπὸ τῶν ἄλλων γενῶν, Ἰάδα,
[12, 10]   διελόμενοι κατὰ μὲν μῆκος εἰς  τέτταρας   πλατείας, ὧν καλοῦσι τὴν μὲν
[12, 51]   ποιησάντων, Σιτάλκης πυθόμενος τοὺς Ἕλληνας  ἁδρὰς   δυνάμεις συνηθροικέναι καὶ τοὺς στρατιώτας
[12, 39]   πολεμικοῖς ἔργοις θαυμάζοντα τοὺς ἀγαθοὺς  ἄνδρας   διὰ τὰς κατεπειγούσας χρείας, κατὰ
[12, 29]   πόλις αὕτη πολλοὺς καὶ μεγάλους  ἄνδρας   εἶχεν, ἀεὶ τὸ πρωτεῖον ἐσχηκυῖα
[12, 19]   βίου καὶ τὸ γεγονέναι τοὺς  ἄνδρας   ἐν πόλεσιν ἀστυγείτοσιν. ~Ζάλευκος τοίνυν
[12, 12]   παρεωραμένον. ὑπολαβὼν γὰρ τοὺς ἀγαθοὺς  ἄνδρας   ἐνίοτε διὰ τὴν πρὸς τοὺς
[12, 46]   λαβόντας, ἔχοντας δὲ τοὺς μὲν  ἄνδρας   ἱμάτιον ἕν, τὰς δὲ γυναῖκας
[12, 24]   Ἀθήνησι Λυσανίου Ῥωμαῖοι πάλιν δέκα  ἄνδρας   νομοθέτας εἵλοντο, Ἄππιον Κλώδιον, Μάρκον
[12, 78]   τὸν λοιπὸν χρόνον ἑλόμενοι δέκα  ἄνδρας   τοὺς συνετωτάτους, παρακατέστησαν συμβούλους καὶ
[12, 21]   προστίμων αἰσχραῖς ὑπεξαιρέσεσιν ἀπέτρεψε τῆς  βλαβερᾶς   τρυφῆς καὶ ἀκολασίας τῶν ἐπιτηδευμάτων·
[12, 70]   Βοιωτοῖς ἐτάχθησαν ἐπὶ τὸ δεξιὸν  κέρας   Θηβαῖοι, ἐπὶ δὲ τὸ εὐώνυμον
[12, 50]   διάστημα, ὥστε πεζὸν εὔζωνον ὁδοιπορῆσαι  ἡμέρας   δέκα τρεῖς. τηλικαύτης δὲ χώρας
[12, 65]   καὶ τὴν πόλιν ἐφ´ ἱκανὰς  ἡμέρας   ἐπολιόρκησεν· αὕτη γὰρ μόνη τῶν
[12, 27]   τὴν Σάμον. μετὰ δέ τινας  ἡμέρας   Περικλῆς μὲν καταλιπὼν μέρος τῆς
[12, 16]   τοιούτους ἐν τῇ ἀγορᾷ ἐφ´  ἡμέρας   τρεῖς καθῆσθαι ἐν ἐσθῆσι γυναικείαις.
[12, 14]   γίνονται διὰ μητρυιὰς τέκνοις πρὸς  πατέρας,   καὶ διὰ ταῦτα πολλαὶ καὶ
[12, 10]   μετασταθεῖσα εἰς ἕτερον τόπον προσηγορίας  ἑτέρας   ἔτυχε, κτιστῶν γενομένων Λάμπωνος καὶ
[12, 48]   πόλιν συμμαχίδα Ναύπακτον. Λακεδαιμόνιοι δ´  ἑτέρας   ναῦς ἐξέπεμψαν εἰς τὰς Πάτρας.
[12, 50]   βασιλείαν Ἀμύνταν τὸν Φιλίππου. δι´  ἀμφοτέρας   οὖν τὰς προειρημένας αἰτίας ἦν
[12, 11]   τὰς πολίτιδας, ὑστέρας δὲ τὰς  μεταγενεστέρας·   πρὸς δὲ τούτοις τὴν μὲν
[12, 11]   δεῖν πρώτας μὲν τὰς πολίτιδας,  ὑστέρας   δὲ τὰς μεταγενεστέρας· πρὸς δὲ
[12, 14]   οὐκ ἐπέτυχες, μανικὸν τὸ πεῖραν  δευτέρας   λαβεῖν πάλιν. ταῖς γὰρ ἀληθείαις
[12, 23]   κατὰ θάλατταν, καὶ πολλὰς μὲν  μικρὰς   μάχας καὶ ἀκροβολισμοὺς ἐποιήσαντο, ἀξιόλογον
[12, 30]   τὸ μὲν πρῶτον ἀκροβολισμοὺς καὶ  μικρὰς   μάχας συνετέλουν, μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 45]   ἀποστήσαντες αὐτὸν τῆς στρατηγίας, καὶ  μικράς   τινας ἀφορμὰς ἐγκλημάτων λαβόντες, ἐζημίωσαν
[12, 39]   Ἀθηναίοις Μεγαρέας εἴργεσθαι τῆς τε  ἀγορᾶς   καὶ τῶν λιμένων, οἱ Μεγαρεῖς
[12, 68]   πόλιν πρότερον μὲν ἐπεχείρησεν οἰκίζειν  Ἀρισταγόρας   Μιλήσιος, φεύγων Δαρεῖον τὸν
[12, 4]   τῶν Ἀθηναίων καὶ πεμψάντων πρέσβεις  αὐτοκράτορας,   ὧν ἡγεῖτο Καλλίας Ἱππονίκου,
[12, 29]   καὶ πολλοὺς εἰς αὐτὴν οἰκίζων  οἰκήτορας   ἀντεποιήσατο μὲν τῆς τῶν Σικελῶν
[12, 68]   πρὸς τοῖς τριάκοντα Ἀθηναῖοι μυρίους  οἰκήτορας   εἰς αὐτὴν ἐξέπεμψαν. ὁμοίως δὲ
[12, 11]   δὲ οὔσης καὶ καλῆς χώρας,  οἰκήτορας   ἐκ τῆς Ἑλλάδος μεταπεμψάμενοι συχνούς,
[12, 44]   πόλεως, ἐκ δὲ τῶν πολιτῶν  οἰκήτορας   ἐκπέμψαντες κατεκληρούχησαν τήν τε Αἴγιναν
[12, 22]   ἐξέπεμψαν Περικλέους στρατηγοῦντος, χιλίους δὲ  οἰκήτορας   ἐκπέμψαντες τήν τε πόλιν καὶ
[12, 59]   μὲν καὶ τῶν Πελοποννησίων τετρακισχιλίους  οἰκήτορας   ἐκπεμψάντων, καὶ παρὰ {τε} τῶν
[12, 36]   τῆς πατρίδος καὶ ἰδίους προσθέντες  οἰκήτορας,   ἔκτισαν πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Ἡράκλειαν.
[12, 35]   ἀποικίας ταύτης ἠμφισβήτουν, ἀποφαινόμενοι πλείστους  οἰκήτορας   ἐξ Ἀθηνῶν ἐληλυθέναι, οἵ τε
[12, 76]   τοὺς καταληφθέντας ἐξανδραποδισάμενοι τοὺς ἱκανοὺς  οἰκήτορας   ἐξ αὑτῶν ἀπέδειξαν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος
[12, 46]   Ἀθηναῖοι τῶν πολιτῶν εἰς χιλίους  οἰκήτορας   ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Ποτίδαιαν, καὶ
[12, 0]   Ἀθηναῖοι τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκβαλόντες ἰδίους  οἰκήτορας   ἐξέπεμψαν. Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου
[12, 11]   κειμένην τοῖς ἐπήλυσι. γενομένης δὲ  διαφορᾶς   διὰ τὰς εἰρημένας αἰτίας, οἱ
[12, 82]   τὴν χώραν κατέσχον. γενομένης δὲ  διαφορᾶς   μεγάλης ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσι, στρατιώτας
[12, 77]   τοὺς Ἀργείους. αὐξομένης δὲ τῆς  διαφορᾶς,   οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι τοὺς Κορινθίους
[12, 17]   ἐκκλησίᾳ διαθέσθαι περὶ τῆς ἰδίας  συμφορᾶς,   ἅμα μὲν τοῖς πολίταις ἀποδυρόμενον
[12, 6]   δὲ ζῶντες ἐλήφθησαν. τηλικαύτης δὲ  συμφορᾶς   γενομένης τοῖς Ἀθηναίοις, ἠναγκάσθησαν ἀφεῖναι
[12, 17]   ὑπομένοι, μὴ τετευχέναι τῆς ἴσης  συμφορᾶς·   δίκαιον οὖν εἶναι τὸν ἑτερόφθαλμον
[12, 58]   ἀνειμένοι πάλιν εἰς τὰς αὐτὰ  συμφορὰς   ἐνέπεσον· οὕτω γὰρ ὑπὸ τῆς
[12, 58]   τῆς νόσου τὰς αἰτίας τῆς  συμφορᾶς   ἐπὶ τὸ θεῖον ἀνέπεμπον. διὸ
[12, 48]   ἑτέρας ναῦς ἐξέπεμψαν εἰς τὰς  Πάτρας.   αὗται δὲ προσλαβόμεναι τὰς ἐκ
[12, 48]   ταῖς ὑπολειφθείσαις ναυσὶν ἔφυγον εἰς  Πάτρας   τῆς Ἀχαΐας. αὕτη μὲν οὖν
[12, 43]   αὐτῷ πεντήκοντα τριήρων ἐκ τῆς  Κερκύρας,   πολὺ μᾶλλον ἐπόρθει τὴν Πελοποννησίων
[12, 4]   ἐν δὲ τῇ Σαλαμῖνι Περσικῆς  φρουρᾶς   οὔσης ἀξιολόγου, καὶ βελῶν καὶ
[12, 68]   δυνάμει, καὶ στρατοπεδεύσας πλησίον τῆς  γεφύρας,   τὸ μὲν πρῶτον εἷλε τὸ
[12, 77]   τῶν Ἡρακλεωτῶν, καὶ μάχης γενομένης  ἰσχυρᾶς,   ἡττήθησαν οἱ τὴν Ἡράκλειαν κατοικοῦντες.
[12, 79]   τοῖς Λακεδαιμονίοις. γενομένης δὲ μάχης  ἰσχυρᾶς,   οἱ μὲν ἐπίλεκτοι τῶν Ἀργείων,
[12, 33]   τῶν Ἀθηναίων. γενομένης δὲ ναυμαχίας  ἰσχυρᾶς,   τὸ μὲν πρῶτον ἐπεκράτουν οἱ
[12, 70]   μάχην. γενομένης δὲ τῆς παρατάξεως  ἰσχυρᾶς,   τὸ μὲν πρῶτον οἱ τῶν
[12, 24]   ἐξ αὐτῶν ἐρασθεὶς εὐγενοῦς παρθένου  πενιχρᾶς,   τὸ μὲν πρῶτον χρήμασι διαφθεῖραι
[12, 82]   Ἐγεσταῖοι πρὸς Σελινουντίους ἐπολέμησαν περὶ  χώρας   ἀμφισβητησίμου, ποταμοῦ τὴν χώραν τῶν
[12, 50]   ἐπὶ τοσοῦτον δυνάμεως προῆλθεν, ὥστε  χώρας   ἄρξαι πλείστης τῶν πρὸ αὐτοῦ
[12, 42]   Θηβαίους ἠξίουν ἀπελθεῖν ἐκ τῆς  χώρας   αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τοὺς αἰχμαλώτους.
[12, 50]   ἡμέρας δέκα τρεῖς. τηλικαύτης δὲ  χώρας   βασιλεύων ἐλάμβανε προσόδους καθ´ ἕκαστον
[12, 45]   ταῦθ´ οἱ Ἀθηναῖοι, τῆς μὲν  χώρας   δεδενδροκοπημένης, τῆς δὲ νόσου πολλοὺς
[12, 81]   τὴν Ἀργείαν, καὶ πολλὴν τῆς  χώρας   δῃώσαντες, τοὺς φυγάδας τῶν Ἀργείων
[12, 23]   διαπολεμοῦντες πρὸς Ταραντίνους τὰς ἀλλήλων  χώρας   ἐπόρθουν καὶ κατὰ γῆν καὶ
[12, 54]   Σικελίας διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς  χώρας,   καὶ τότε δ´ ἀσμένως προσδεξάμενοι
[12, 42]   Ἀθηναίων παροξυνομένων διὰ τὴν τῆς  χώρας   καταδρομήν, καὶ βουλομένων παρατάξασθαι τοῖς
[12, 39]   συνεβούλευεν οὖν τὰ ἀπὸ τῆς  χώρας   κατακομίζειν εἰς τὴν πόλιν καὶ
[12, 55]   Λέσβον ὅλην πλὴν τῆς Μηθυμναίων  χώρας   κατεκληρούχησαν. μὲν οὖν Λεσβίων
[12, 42]   τὰ λοιπὰ τῶν ἀπὸ τῆς  χώρας   κατεκόμισαν εἰς τὴν πόλιν, καὶ
[12, 9]   αὔξησιν διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς  χώρας.   κειμένης γὰρ ἀνὰ μέσον δυεῖν
[12, 11]   πολλῆς δὲ οὔσης καὶ καλῆς  χώρας,   οἰκήτορας ἐκ τῆς Ἑλλάδος μεταπεμψάμενοι
[12, 45]   τοὺς πολεμίους ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς  χώρας,   πάλιν ναῦς πολλὰς ἐξέπεμπον εἰς
[12, 82]   δὲ ταῦτα καὶ τῆς προσκειμένης  χώρας   πολλὴν ἀποτεμόμενοι κατεφρόνησαν τῶν ἠδικημένων.
[12, 42]   φρουρίοις προσβολὰς ἐποιεῖτο καὶ τῆς  χώρας   πολλὴν ἐδῄωσε. τῶν δ´ Ἀθηναίων
[12, 42]   οὗτοι δὲ πολλὴν τῆς παραθαλαττίου  χώρας   πορθήσαντες καί τινα τῶν φρουρίων
[12, 50]   παραθαλάττιος αὐτῆς ἀπὸ τῆς Ἀβδηριτῶν  χώρας   τὴν ἀρχὴν ἔχουσα διέτεινε μέχρι
[12, 69]   Δήλιον κατελάβετο τὸ χωρίον, καὶ  φθάσας   τὴν ἔφοδον τῶν Βοιωτῶν ἐτείχισε
[12, 28]   τείχη κύριος ἐγένετο τῆς Σάμου.  κολάσας   δὲ τοὺς αἰτίους ἐπράξατο τοὺς
[12, 65]   συμμάχων τριήρεις τετταράκοντα, ὥστε τὰς  πάσας   ἔχειν αὐτὸν ναῦς ἑκατόν· καταλέξας
[12, 29]   φρονούντων ἐπ´ ἀνδρείᾳ. διὸ καὶ  πάσας   τὰς δυνάμεις ἀθροίσαντες ἐκ τῶν
[12, 32]   καὶ βέλη παντοδαπά, καὶ καθόλου  πάσας   τὰς εἰς τὸν πόλεμον παρασκευὰς
[12, 2]   ἐπὶ τοσοῦτον ἐταπείνωσαν, ὥστε ἀναγκάσαι  πάσας   τὰς κατὰ τὴν Ἀσίαν πόλεις
[12, 55]   γὰρ αὐτοῖς, ὅτι βουλομένων συνοικίζειν  πάσας   τὰς κατὰ τὴν Λέσβον πόλεις
[12, 72]   τὸν ποταμὸν τὸν ὀνομαζόμενον Κάλητα  πάσας   τὰς ναῦς ἀπέβαλε· μεγάλων γὰρ
[12, 29]   τὸν βίον κατέστρεψε. Συρακόσιοι δὲ  πάσας   τὰς τῶν Σικελῶν πόλεις ὑπηκόους
[12, 3]   πρὸς Πέρσας, καὶ τὰς ναῦς  ἁπάσας   ἀπολωλεκότες ἐν τῇ λεγομένῃ Προσωπίτιδι
[12, 58]   ἐν αὐτῇ τεθάφθαι. ἀνασκάψαντες οὖν  ἁπάσας   τὰς ἐν τῇ Δήλῳ θήκας
[12, 6]   Ἀθηναίοις, ἠναγκάσθησαν ἀφεῖναι τὰς πόλεις  ἁπάσας   τὰς κατὰ τὴν Βοιωτίαν αὐτονόμους,
[12, 4]   κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδας πόλεις  ἁπάσας,   τοὺς δὲ τῶν Περσῶν σατράπας
[12, 24]   παραπορευόμενος κατὰ τύχην παρὰ κρεοπώλιον,  ἁρπάσας   τὴν παρακειμένην ἐπὶ τῆς σανίδος
[12, 81]   τούτους ἐκ τῆς πόλεως, καὶ  συγκατασκευάσας   βεβαίως τὴν δημοκρατίαν, ἀπέπλευσεν εἰς
[12, 21]   γὰρ ἐβούλετο τὴν αἰσχρὰν ἀκολασίαν  ὁμολογήσας   καταγέλαστος ἐν τοῖς πολίταις εἶναι.
[12, 24]   αὐτὸς δ´ ἐκ τῆς πόλεως  ἐκπηδήσας   ἀπῆλθε πρὸς τὸ στρατόπεδον τὸ
[12, 65]   δῃώσουσαν· αὐτὸς δὲ τὴν παραθαλάττιον  πορθήσας   ἐπανῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας. μετὰ
[12, 45]   παραθαλαττίου δῃώσας καί τινας πόλεις  πορθήσας,   ἐποίησεν ἀπελθεῖν ἐκ τῆς Ἀττικῆς
[12, 65]   Λοκρίδα, καὶ τὴν παραθαλάττιον χώραν  πορθήσας   προσελάβετο παρὰ τῶν συμμάχων τριήρεις
[12, 44]   πολεμήσοντα τοῖς Μεγαρεῦσιν. οὗτος δὲ  πορθήσας   τὴν χώραν καὶ τὰς κτήσεις
[12, 73]   δὲ τῆς Τορώνης καταστρατοπεδεύσας καὶ  πολιορκήσας   ἅμα κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[12, 28]   τοῦ Κλαζομενίου κατασκευάσαντος. ἐνεργῶς δὲ  πολιορκήσας   τὴν πόλιν καὶ ταῖς μηχαναῖς
[12, 65]   τῆς Λακωνικῆς καὶ τῆς Ἀργείας  ἐκπολιορκήσας   ἐξηνδραποδίσατο καὶ κατέσκαψε, τοὺς δ´
[12, 40]   τῶν Ἀθηναίων. ταῦτα διελθὼν καὶ  παρορμήσας   τοὺς πολίτας εἰς τὸν πόλεμον,
[12, 84]   δ´ ἑκατὸν καταρτίσας. ταύτας δὲ  κοσμήσας   πᾶσι τοῖς εἰς πόλεμον χρησίμοις
[12, 65]   καὶ τὸν φρούραρχον Τάνταλον Σπαρτιάτην  ζωγρήσας   ἀπήγαγεν εἰς τὰς Ἀθήνας. οἱ
[12, 68]   συνέστη δύναμις ἀξιόχρεως. ~διὸ καὶ  θαρρήσας   τῷ πλήθει τῶν στρατιωτῶν ἐστράτευσεν
[12, 73]   τὴν πόλιν φρουροῦντας αἰχμαλώτους λαβών,  σήσας   ἀπέστειλεν εἰς τὰς Ἀθήνας· τῆς
[12, 0]   ἐγένετο τῇ πατρίδι. Ὡς Ζάλευκος  νομοθετήσας   ἐν Λοκροῖς μεγάλην δόξαν περιεποιήσατο.
[12, 53]   μαθητῶν μνᾶς ἑκατόν. οὗτος οὖν  καταντήσας   εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ παραχθεὶς
[12, 55]   δ´ ἡγούμενος Πάχης Ἐπικλήρου  καταντήσας   εἰς τὴν Μυτιλήνην, καὶ τὴν
[12, 81]   αἱρουμένων. δ´ οὖν Ἀλκιβιάδης  καταντήσας   εἰς τὴν τῶν Ἀργείων πόλιν,
[12, 28]   τείχη κατέσκαψε, καὶ τὴν δημοχρατίαν  καταστήσας   ἐπανῆλθεν εἰς τὴν πατρίδα. Ἀθηναίοις
[12, 42]   τὰς ναῦς ἐνθέμενος, καὶ στρατηγὸν  ἐπιστήσας   Καρκίνον καὶ ἑτέρους τινάς, ἐξέπεμψεν
[12, 1]   ἄν τις ἀπορήσειε τὸν νοῦν  ἐπιστήσας   τῇ κατὰ τὸν ἀνθρώπινον βίον
[12, 48]   Λακεδαιμονίων ἑπτὰ πρὸς ταῖς τετταράκοντα.  ναυμαχήσας   δὲ πρὸς ταύτας τήν τε
[12, 27]   δὲ ταῦθ´ μὲν Περικλῆς  ναυμαχήσας   πρὸς ἑβδομήκοντα τριήρεις ἐνίκησε τοὺς
[12, 18]   ἄλλην νεωτέραν ταύτης τῆς ἐκβληθείσης.  εὐστοχήσας   δ´ ἐν τῇ συμβουλίᾳ καὶ
[12, 11]   καὶ Ἀχαΐδα καὶ Ἠλείαν, τὰς  ἴσας   δὲ ἀπὸ τῶν ἔξωθεν ὁμοεθνῶν,
[12, 74]   πόλεις ἀποδοῦναι τὰς κατὰ πόλεμον  ληφθείσας.   μὲν οὖν Πελοποννησιακὸς πόλεμος,
[12, 67]   τὰ δὲ καὶ λόγοις φιλανθρώποις  πείσας   ἐποίησεν ἀποστῆναι τῶν Ἀθηναίων· ἔπειτα
[12, 53]   καὶ κατακόρως τιθέμενα. τέλος δὲ  πείσας   τοὺς Ἀθηναίους συμμαχῆσαι τοῖς Λεοντίνοις,
[12, 72]   τῆς Μένδης καὶ τῆς Σκιώνης  ἀποκομίσας   τέκνα καὶ γυναῖκας καὶ τἄλλα
[12, 84]   συμμάχων λαβών, ἰδίας δ´ ἑκατὸν  καταρτίσας.   ταύτας δὲ κοσμήσας πᾶσι τοῖς
[12, 65]   ἐχειρώσατο. εὐθὺς δ´ ἐπαναζεύξας καὶ  τειχίσας   φρούριον ἐν τῇ Μεθώνῃ, φυλακὴν
[12, 47]   μετὰ δὲ ταῦτα τὴν πόλιν  περιτειχίσας   ἤλπιζε τῇ σπάνει τῶν ἀναγκαίων
[12, 3]   Ἀθηναῖοι διαπεπολεμηκότες ὑπὲρ Αἰγυπτίων πρὸς  Πέρσας,   καὶ τὰς ναῦς ἁπάσας ἀπολωλεκότες
[12, 4]   πάσης ῥᾳδίως κυριεύσειν καὶ τοὺς  Πέρσας   καταπλήξεσθαι, βοηθεῖν μὲν τοῖς Σαλαμινίοις
[12, 4]   καὶ τοῖς συμμάχοις πρὸς τοὺς  Πέρσας,   ὧν ἐστι τὰ κεφάλαια ταῦτα·
[12, 48]   οὔσαις πολλαπλασίαις· καί τινας αὐτῶν  καταδύσας   καὶ τῶν ἰδίων ἀποβαλὼν ἀμφίδοξον
[12, 68]   ἐπ´ αὐτὴν ἀξιολόγῳ δυνάμει, καὶ  στρατοπεδεύσας   πλησίον τῆς γεφύρας, τὸ μὲν
[12, 73]   τῆς Θρᾴκης ἐπὶ Στρυμόνα ποταμόν.  καταστρατοπεδεύσας   δὲ πλησίον πόλεως Ἠιόνος, ἀπεχούσης
[12, 73]   ἀξιομάχους. πλησίον δὲ τῆς Τορώνης  καταστρατοπεδεύσας   καὶ πολιορκήσας ἅμα κατὰ γῆν
[12, 65]   τῶν τριακοσίων. δὲ Νικίας  πλεύσας   εἰς Κρομμυῶνα τήν τε χώραν
[12, 73]   ἐπὶ Θρᾴκης τόπους. οὗτος δὲ  πλεύσας   εἰς Σκιώνην, κἀκεῖθεν προσλαβόμενος στρατιώτας
[12, 43]   ἐπαύλεις ἐνεπύριζε. μετὰ δὲ ταῦτα  πλεύσας   ἐπὶ Μεθώνην τῆς Λακωνικῆς, τήν
[12, 27]   ἔχοντα τριήρεις τετταράκοντα. οὗτος δὲ  πλεύσας   ἐπί τε τὴν Σάμον παρεισελθὼν
[12, 65]   δ´ ἐπὶ πρώτην τὴν Μῆλον  πλεύσας   τήν τε χώραν ἐδῄωσε καὶ
[12, 3]   τριάκοντα μυριάδων. δὲ Κίμων  καταπλεύσας   εἰς τὴν Κύπρον καὶ θαλαττοκρατῶν
[12, 46]   δὲ μετὰ παντὸς τοῦ στόλου  καταπλεύσας   εἰς τὴν Ποτίδαιαν παρεσκευάσατο τὰ
[12, 47]   εἴκοσι τριήρων ἐξαπέστειλαν. οὗτος δὲ  περιπλεύσας   τὴν Πελοπόννησον εἰς Ναύπακτον κατῆρε,
[12, 44]   καὶ Λοκροῖς πολεμεῖν. δ´  ἐκπλεύσας   τήν τε παραθαλάττιον τῆς Λοκρίδος
[12, 30]   στρατηγὸν ἐπ´ αὐτῶν. οὗτος δὲ  προσπλεύσας   τῇ πόλει προσέταττε τοὺς μὲν
[12, 81]   τὴν τῶν Ἀργείων πόλιν, καὶ  συνεδρεύσας   μετὰ τῶν τὴν δημοκρατίαν προκρινόντων,
[12, 62]   μὲν πολλοὺς τῶν πολεμίων νεκροὺς  σωρεύσας   αὐτὸς ἡμιθανὴς ἐκ τῆς νεὼς
[12, 68]   γενέσθαι τῆς πόλεως. διὸ καὶ  στρατεύσας   ἐπ´ αὐτὴν ἀξιολόγῳ δυνάμει, καὶ
[12, 61]   φοβούμενοι τοὺς Ἀθηναίους. ~Δημοσθένης δὲ  στρατεύσας   ἐπὶ Πύλον ἐπεβάλετο τοῦτο τὸ
[12, 65]   μετ´ ἄλλων τινῶν. οὗτος δὲ  στρατεύσας   ἐπὶ τὴν νῆσον καὶ προσβολὰς
[12, 0]   ὑπὸ Ἀθηναίων Βρασίδας Σπαρτιάτης  ἀριστεύσας   ἐδοξάσθη. Ὡς Ἀθηναῖοι στρατεύσαντες ἐπὶ
[12, 74]   εἰσενεγκαμένων. μὲν οὖν Βρασίδας  ἀριστεύσας   καὶ πλείστους ἀνελὼν ἡρωικῶς κατέστρεψε
[12, 49]   τόπον. διόπερ ἐν τοῖς Μεγάροις  καθελκύσας   τὰς νενεωλκημένας τετταράκοντα τριήρεις νυκτὸς
[12, 39]   τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας διὰ τὰς  κατεπειγούσας   χρείας, κατὰ δὲ τὴν εἰρήνην
[12, 28]   φρονήματος ἐπληροῦντο. δὲ Περικλῆς  ἀκούσας   τὴν τῶν ἰδίων ἧτταν, εὐθὺς
[12, 0]   τῶν αἰτιῶν δι´ ἃς ἐπὶ  Συρακούσας   ἐστράτευσαν Ἀθηναῖοι. ~ΒΙΒΛΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΗ. Δικαίως
[12, 45]   προγόνους, παρὰ τῶν ἐκγόνων τὰς  προσηκούσας   εὐεργεσίας ἀπολαμβάνειν. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι
[12, 40]   μυρίων ἑπτακισχιλίων, τριήρεις τε τὰς  παρούσας   τριακοσίας. τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους χρημάτων
[12, 82]   πολισματίων ἐκπολιορκήσαντες ἐπετελέσαντο πράξεις ὠμότητι  διαφερούσας·   πολλῶν γὰρ αἰχμαλώτων κρατήσαντες ἀνδρῶν
[12, 3]   νήσῳ, Κίμων ἐπαναχθεὶς καὶ πόλεμον  συγκρούσας   πολλὰς μὲν τῶν νεῶν κατέδυσεν,
[12, 17]   τοὺς νόμους λυμαινομένους μὲν τὰς  προϋπαρχούσας   νομοθεσίας, εἰς στάσεις δὲ τὰ
[12, 60]   στρατιώτας ἔπλευσεν ἐπὶ τὴν Λευκάδα.  δῃώσας   δὲ τὴν χώραν τῶν Λευκαδίων
[12, 45]   δὲ πολλὴν χώραν τῆς παραθαλαττίου  δῃώσας   καί τινας πόλεις πορθήσας, ἐποίησεν
[12, 67]   τὴν δὲ πόλιν τῶν Μεγαρέων  ἐλευθερώσας   ἀποκατέστησεν εἰς τὴν τῶν Λακεδαιμονίων
[12, 42]   τοὺς Λακεδαιμονίους ἐκ τῆς Ἀττικῆς.  πληρώσας   οὖν ἑκατὸν τριήρεις καὶ δύναμιν
[12, 18]   δ´ ἐν τῇ συμβουλίᾳ καὶ  ἀκυρώσας   τὸν πρότερον νόμον διέφυγε {μὲν}
[12, 40]   μετακεκομισμένων ἐκ Δήλου χρημάτων εἰς  τὰς   Ἀθήνας, συνέβαινεν ἐκ τῶν
[12, 53]   κατὰ κράτος, ἐξέπεμψαν πρέσβεις εἰς  τὰς   Ἀθήνας, ἀξιοῦντες τὸν δῆμον βοηθῆσαι
[12, 46]   ἐπὶ τῆς πολιορκίας ἀπέπλευσεν εἰς  τὰς   Ἀθήνας, ἀποβεβληκὼς τῶν στρατιωτῶν πλείους
[12, 74]   ἀνελόμενοι καὶ θάψαντες ἀπέπλευσαν εἰς  τὰς   Ἀθήνας. εἰς δὲ τὴν Λακεδαίμονα
[12, 27]   ἡμέραις ἅπαντα συντετελεκὼς ἐπανῆλθεν εἰς  τὰς   Ἀθήνας. ἐν δὲ τῇ Σάμῳ
[12, 53]   ἑκατόν. οὗτος οὖν καταντήσας εἰς  τὰς   Ἀθήνας καὶ παραχθεὶς εἰς τὸν
[12, 38]   τάλαντα σχεδὸν ὀκτακισχίλια, μετήνεγκαν εἰς  τὰς   Ἀθήνας καὶ παρέδωκαν φυλάττειν Περικλεῖ.
[12, 0]   Περὶ τῆς Λεοντίνων πρεσβείας εἰς  τὰς   Ἀθήνας καὶ τῆς Γοργίου τοῦ
[12, 44]   μετὰ πολλῆς ὠφελείας ἐπανῆλθεν εἰς  τὰς   Ἀθήνας. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ Πελοποννησίων
[12, 65]   τὴν παραθαλάττιον πορθήσας ἐπανῆλθεν εἰς  τὰς   Ἀθήνας. μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ
[12, 63]   στρατηγοῦντος τότε δεθέντες ἤχθησαν εἰς  τὰς   Ἀθήνας· δὲ δῆμος ἐψηφίσατο
[12, 65]   Τάνταλον Σπαρτιάτην ζωγρήσας ἀπήγαγεν εἰς  τὰς   Ἀθήνας. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὸν
[12, 42]   τὸν ὄχλον ἀθροίσαντες ἐξαπέστειλαν εἰς  τὰς   Ἀθήνας. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι κρίναντες
[12, 63]   τῷ νήσῳ, πρεσβείας ἀπέστειλαν εἰς  τὰς   Ἀθήνας περὶ τῆς καταλύσεως τοῦ
[12, 43]   τὴν συμμαχίαν προσαγαγόμενοι, τὸν εἰς  τὰς   Ἀθήνας πλοῦν ἐποιήσαντο. ~μετὰ δὲ
[12, 4]   Ἀρτάβαζον καὶ Μεγάβυζον ἔπεμψαν εἰς  τὰς   Ἀθήνας πρεσβευτὰς τοὺς διαλεξομένους περὶ
[12, 56]   τοὺς φύλακας ἀποκτείναντες διέφυγον εἰς  τὰς   Ἀθήνας. τῇ δ´ ὑστεραίᾳ Λακεδαιμόνιοι
[12, 56]   τοὺς φύλακας καὶ διεκπεσεῖν εἰς  τὰς   Ἀθήνας. τηρήσαντες οὖν ἀσέληνον νύκτα
[12, 73]   αἰχμαλώτους λαβών, σήσας ἀπέστειλεν εἰς  τὰς   Ἀθήνας· τῆς δὲ πόλεως βαπολιπὼν
[12, 81]   βεβαίως τὴν δημοκρατίαν, ἀπέπλευσεν εἰς  τὰς   Ἀθήνας. τούτου δὲ τοῦ ἔτους
[12, 83]   Σικελίαν πράγματα. παραγενομένων οὖν εἰς  τὰς   Ἀθήνας τῶν πρέσβεων, καὶ τῶν
[12, 38]   ὑποκειμένης ἱστορίας οἰκεῖον {τὸ} προεκθέσθαι  τὰς   αἰτίας αὐτοῦ. Ἀθηναῖοι τῆς κατὰ
[12, 50]   ἐστὶ τοῦ πολέμου τούτου προεκθέσθαι  τὰς   αἰτίας, ἵνα σαφὴς περὶ
[12, 58]   διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς νόσου  τὰς   αἰτίας τῆς συμφορᾶς ἐπὶ τὸ
[12, 54]   τῆς Σικελίας. διὰ ταύτας οὖν  τὰς   αἰτίας ψηφισάμενοι βοηθεῖν τοῖς Λεοντίνοις
[12, 21]   ζημίας τεταχότων οὗτος φιλοτέχνῳ προστίμῳ  τὰς   ἀκολασίας αὐτῶν διωρθώσατο. ἔγραψε γὰρ
[12, 13]   ἐπιτηδευμάτων. ~τὴν γὰρ γραμματικὴν παρὰ  τὰς   ἄλλας μαθήσεις προέκρινεν νομοθέτης,
[12, 29]   μὲν ἦσαν ἔρημοι διὰ τὸ  τὰς   ἄλλας πόλεις ὑπακούειν Συρακοσίοις, μέγαν
[12, 23]   Θούριοι μὲν διαπολεμοῦντες πρὸς Ταραντίνους  τὰς   ἀλλήλων χώρας ἐπόρθουν καὶ κατὰ
[12, 62]   τείχεσι, πολλοὶ μὲν ἄλλοι κατὰ  τὰς   ἀνδραγαθίας ἐθαυμάσθησαν, μεγίστης δὲ ἀποδοχῆς
[12, 11]   πολιτῶν Χαρώνδαν. οὗτος δὲ ἐπισκεψάμενος  τὰς   ἁπάντων νομοθεσίας ἐξελέξατο τὰ κράτιστα
[12, 1]   ἄνευ τινὸς εὐχρηστίας. τούτου δὲ  τὰς   ἀποδείξεις ἐξέσται λαμβάνειν ἐπιστήσαντας τὴν
[12, 41]   μὲν πρῶτον οἱ Θηβαῖοι διὰ  τὰς   ἀρετὰς προεῖχον καὶ πολλοὺς τῶν
[12, 58]   τῆς λοιμικῆς ἀνειμένοι πάλιν εἰς  τὰς   αὐτὰ συμφορὰς ἐνέπεσον· οὕτω γὰρ
[12, 11]   τοῖς ὕστερον προσγεγραμμένοις πολίταις· καὶ  τὰς   γυναῖκας ἐπιθύειν τοῖς θεοῖς ᾤοντο
[12, 73]   καὶ τοὺς μὲν παῖδας καὶ  τὰς   γυναῖκας ἠνδραποδίσατο, αὐτοὺς δὲ καὶ
[12, 7]   τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκ τῆς πατρίδος,  τὰς   δ´ ἄλλας καταπληξάμενος ἠνάγκασε πάλιν
[12, 11]   μὲν ἀξιολογωτάτας ἀρχὰς ἑαυτοῖς προσένεμον,  τὰς   δ´εὐτελεῖς τοῖς ὕστερον προσγεγραμμένοις πολίταις·
[12, 46]   τοὺς μὲν ἄνδρας ἱμάτιον ἕν,  τὰς   δὲ γυναῖκας δύο. γενομένων δὲ
[12, 51]   τὸν Περδίκκαν διαλυσάμενος ἐπιγαμίας ἐποιήσατο,  τὰς   δὲ δυνάμεις ἀπήγαγεν εἰς τὴν
[12, 78]   καὶ τὴν μὲν χώραν λεηλατήσαντες,  τὰς   δὲ ἐπαύλεις ἐμπρήσαντες, ἀπηλλάγησαν εἰς
[12, 48]   ἐποίησε, δώδεκα δὲ αὐτάνδρους εἷλε,  τὰς   δὲ λοιπὰς μέχρι τῆς γῆς
[12, 3]   σὺν αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσιν εἷλε,  τὰς   δὲ λοιπὰς μέχρι τῆς Φοινίκης
[12, 11]   ἔξωθεν ὁμοεθνῶν, Βοιωτίαν, Ἀμφικτυονίδα, Δωρίδα,  τὰς   δὲ λοιπὰς τέτταρας ἀπὸ τῶν
[12, 32]   μὲν ἐκ καταβολῆς τριήρεις ἐναυπηγοῦντο,  τὰς   δὲ πεπονηκυίας ἐθεράπευον, ἄλλας δὲ
[12, 74]   μὲν αἰχμαλώτους παρ´ ἀμφοτέροις ἀπολυθῆναι,  τὰς   δὲ πόλεις ἀποδοῦναι τὰς κατὰ
[12, 29]   ἐπ´ ἀνδρείᾳ. διὸ καὶ πάσας  τὰς   δυνάμεις ἀθροίσαντες ἐκ τῶν Συρακουσῶν
[12, 4]   συντελεσθεισῶν δὲ τῶν σπονδῶν Ἀθηναῖοι  τὰς   δυνάμεις ἀπήγαγον ἐκ τῆς Κύπρου,
[12, 11]   ἐπήλυσι. γενομένης δὲ διαφορᾶς διὰ  τὰς   εἰρημένας αἰτίας, οἱ προσγραφέντες ὕστερον
[12, 28]   τοὺς αἰτίους ἐπράξατο τοὺς Σαμίους  τὰς   εἰς τὴν πολιορκίαν γεγενημένας δαπάνας,
[12, 32]   βέλη παντοδαπά, καὶ καθόλου πάσας  τὰς   εἰς τὸν πόλεμον παρασκευὰς ἡτοίμαζον,
[12, 29]   τοῦ ζῆν μετέστησαν, οὐχ ὑπομείναντες  τὰς   ἐκ τῆς ἁλώσεως ὕβρεις. οἱ
[12, 48]   τὰς Πάτρας. αὗται δὲ προσλαβόμεναι  τὰς   ἐκ τῆς ναυμαχίας περιλελειμμένας τριήρεις
[12, 15]   οἰκονομήσουσι τὰ χρήματα, ὡς ἰδίας  τὰς   ἐκ τῆς τύχης ἐλπίδας ἔχοντες.
[12, 50]   ὠφελείας κύριοι γενόμενοι μετέβησαν ἐπὶ  τὰς   Ἑλληνίδας πόλεις τὰς τῶν Χαλκιδέων.
[12, 10]   καὶ Ξενόκριτος· ἐκήρυξαν δὲ κατὰ  τὰς   ἐν Πελοποννήσῳ πόλεις κοινοποιούμενοι τὴν
[12, 69]   καὶ Δημοσθένει, καὶ κατεπηγγέλλοντο παραδώσειν  τὰς   ἐν τῇ Βοιωτίᾳ πόλεις. ἀσμένως
[12, 58]   αὐτῇ τεθάφθαι. ἀνασκάψαντες οὖν ἁπάσας  τὰς   ἐν τῇ Δήλῳ θήκας μετήνεγκαν
[12, 34]   καταπλεύσαντες εἰς τὴν Μακεδονίαν κατὰ  τὰς   ἐντολὰς τοῦ δήμου, συνεστήσαντο πολιορκίαν
[12, 79]   ἔσπευδε γὰρ τοῖς πολίταις ἀποδοῦναι  τὰς   ἐπαγγελίας, καὶ μέγα τι κατεργασάμενος
[12, 43]   τὴν καλουμένην Ἀκτὴν ἐδῄου καὶ  τὰς   ἐπαύλεις ἐνεπύριζε. μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 45]   δὲ τὴν χώραν ἐδενδροτόμουν καὶ  τὰς   ἐπαύλεις ἐνεπύριζον, καὶ πᾶσαν σχεδὸν
[12, 36]   ἄστρα τήν τε κίνησιν καὶ  τὰς   ἐπισημασίας ποιεῖται συμφώνως τῇ γραφῇ·
[12, 84]   κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν  τὰς   ἑπομένας πράξεις εἰς τὴν ἐχομένην
[12, 42]   καὶ τὴν λείαν ἀποδόντες εἰς  τὰς   Θήβας ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ Πλαταιεῖς
[12, 70]   πρὸς τὴν θάλατταν διέτειναν πρὸς  τὰς   ἰδίας ναῦς, ἄλλοι δὲ κατ´
[12, 11]   Ἀρκάδα καὶ Ἀχαΐδα καὶ Ἠλείαν,  τὰς   ἴσας δὲ ἀπὸ τῶν ἔξωθεν
[12, 44]   τοῖς ἐκπεπτωκόσιν Αἰγινήταις ἔδωκαν οἰκεῖν  τὰς   καλουμένας Θυρέας διὰ τὸ καὶ
[12, 0]   Ὡς Αἰγινῆται ὑπὸ Ἀθηναίων ἀνασταθέντες  τὰς   καλουμένας Θυρέας κατῴκησαν. Ὡς Λακεδαιμόνιοι
[12, 47]   αὐτοῖς, ἐπόρθησε τὴν χώραν καὶ  τὰς   κατ´ αὐτὴν κτήσεις ἐλυμήνατο. μετὰ
[12, 39]   ἀρετῆς καὶ στρατηγίας μὴ προσδέχηται  τὰς   κατ´ αὐτοῦ διαβολάς, μηδ´ ἔχῃ
[12, 74]   ἀπολυθῆναι, τὰς δὲ πόλεις ἀποδοῦναι  τὰς   κατὰ πόλεμον ληφθείσας. μὲν
[12, 70]   κοσμῆσαι, τοὺς δὲ ναοὺς καὶ  τὰς   κατὰ τὴν ἀγορὰν στοὰς τοῖς
[12, 4]   τὰ κεφάλαια ταῦτα· αὐτονόμους εἶναι  τὰς   κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδας πόλεις
[12, 26]   γεγραμμένον ὑπηκόους εἶναι τοῖς Πέρσαις  τὰς   κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδας πόλεις.
[12, 2]   τοσοῦτον ἐταπείνωσαν, ὥστε ἀναγκάσαι πάσας  τὰς   κατὰ τὴν Ἀσίαν πόλεις ἐλευθερῶσαι
[12, 6]   ἠναγκάσθησαν ἀφεῖναι τὰς πόλεις ἁπάσας  τὰς   κατὰ τὴν Βοιωτίαν αὐτονόμους, ἵνα
[12, 1]   Ἑλληνίδων πόλεων πάντες ὑπέλαβον καὶ  τὰς   κατὰ τὴν Ἑλλάδα τῆς ὁμοίας
[12, 4]   τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς θαλαττοκρατῶν ἐχειροῦτο  τὰς   κατὰ τὴν Κύπρον πόλεις. ἐν
[12, 55]   αὐτοῖς, ὅτι βουλομένων συνοικίζειν πάσας  τὰς   κατὰ τὴν Λέσβον πόλεις εἰς
[12, 39]   θαυμάζοντα τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας διὰ  τὰς   κατεπειγούσας χρείας, κατὰ δὲ τὴν
[12, 41]   παίδων ἀπὸ τῶν οἰκιῶν βαλλόντων  τὰς   κεραμῖδας καὶ κατατιτρωσκόντων τοὺς Θηβαίους
[12, 2]   τῆς Ξέρξου στρατείας ποιησάμενοι διήλθομεν  τὰς   κοινὰς πράξεις ἐπὶ τὸν προηγούμενον
[12, 58]   ἑαυτοὺς εἰς τὰ φρέατα καὶ  τὰς   κρήνας, ἐπιθυμοῦντες αὐτῶν καταψύξαι τὰ
[12, 44]   δὲ πορθήσας τὴν χώραν καὶ  τὰς   κτήσεις αὐτῶν λυμηνάμενος μετὰ πολλῆς
[12, 5]   τὴν τῶν Μεγαρέων χώραν, καὶ  τὰς   κτήσεις διαρπάσαντες πολλῆς ὠφελείας κύριοι
[12, 64]   ἀφεστηκότων χώραν τὸ μὲν πρῶτον  τὰς   κτήσεις ἐπόρθησαν, μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 0]   Λακεδαιμόνιοι στρατεύσαντες εἰς τὴν Ἀττικὴν  τὰς   κτήσεις κατέφθειραν. Στρατεία Ἀθηναίων δευτέρα
[12, 54]   δ´ ὁρμώμενοι τὸ μὲν πρῶτον  τὰς   Λιπαραίων νήσους κατέδραμον διὰ τὸ
[12, 11]   ἀλόγως. οἱ γὰρ προϋπάρχοντες Συβαρῖται  τὰς   μὲν ἀξιολογωτάτας ἀρχὰς ἑαυτοῖς προσένεμον,
[12, 32]   τὸν πόλεμον παρασκευὰς ἡτοίμαζον, καὶ  τὰς   μὲν ἐκ καταβολῆς τριήρεις ἐναυπηγοῦντο,
[12, 34]   ἔπεισε τοὺς Χαλκιδεῖς ἀποστάντας Ἀθηναίων  τὰς   μὲν ἐπὶ θαλάττῃ πόλεις ἐκλιπεῖν,
[12, 61]   καὶ βίᾳ χειρώσασθαι τὴν Πύλον,  τὰς   μὲν ναῦς ἀντιπρῴρους ἔστησαν τῷ
[12, 26]   συνθήκας εἶχον πρὸς τοὺς Ἕλληνας,  τὰς   μὲν πρὸς Ἀθηναίους καὶ τοὺς
[12, 79]   Μαντινεῖς· συνεδρευσάντων δὲ πάντων, ἔδοξε  τὰς   μὲν σπονδὰς ἐᾶν χαίρειν, πρὸς
[12, 11]   μὲν τὰς πολίτιδας, ὑστέρας δὲ  τὰς   μεταγενεστέρας· πρὸς δὲ τούτοις τὴν
[12, 3]   ὑπὲρ Αἰγυπτίων πρὸς Πέρσας, καὶ  τὰς   ναῦς ἁπάσας ἀπολωλεκότες ἐν τῇ
[12, 72]   ποταμὸν τὸν ὀνομαζόμενον Κάλητα πάσας  τὰς   ναῦς ἀπέβαλε· μεγάλων γὰρ ὄμβρων
[12, 65]   Ὠρωπὸν τῆς Βοιωτίας. ἐνταῦθα δὲ  τὰς   ναῦς ἀπολιπὼν παρῆλθεν εἰς τὴν
[12, 28]   ταλάντων διακοσίων. παρείλετο δὲ καὶ  τὰς   ναῦς αὐτῶν καὶ τὰ τείχη
[12, 43]   τὸ χωρίον ἑλεῖν ἀπεχώρησαν πρὸς  τὰς   ναῦς, Βρασίδας δὲ διασεσωκὼς τὴν
[12, 43]   Ἠλείων πανδημεὶ παραταξαμένων ἀπεκρούσθησαν εἰς  τὰς   ναῦς· εἶτ´ ἀποπλεύσαντες εἰς τὴν
[12, 42]   τριήρεις καὶ δύναμιν ἀξιόλογον εἰς  τὰς   ναῦς ἐνθέμενος, καὶ στρατηγὸν ἐπιστήσας
[12, 70]   οἱ δὲ λοιποὶ κατέφυγον εἰς  τὰς   ναῦς, καὶ διεκομίσθησαν μετὰ τῶν
[12, 3]   καὶ πολλοὺς ἀνελόντες ἐπανῆλθον εἰς  τὰς   ναῦς. μετὰ δὲ ταῦτα Ἀθηναῖοι
[12, 65]   ἐποιήσαντο, Νικίας δὲ παρελθὼν ἐπὶ  τὰς   ναῦς παρέπλευσεν ἐπὶ τὴν Λοκρίδα,
[12, 49]   διόπερ ἐν τοῖς Μεγάροις καθελκύσας  τὰς   νενεωλκημένας τετταράκοντα τριήρεις νυκτὸς ἔπλευσεν
[12, 78]   δ´ οὐσίαν αὐτῶν δημεύσαντες κατέσκαψαν  τὰς   οἰκίας. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τὸν
[12, 8]   χρόνον μείνας ἐν τῇ Κορίνθῳ  τὰς   ὁμολογίας ἔλυσε, καὶ προσποιησάμενος χρησμὸν
[12, 72]   σπονδὰς ἐνιαυσίους ἐποιήσαντο κατὰ ταύτας  τὰς   ὁμολογίας, ὥστ´ ἔχειν ἑκατέρους ὧν
[12, 81]   μετὰ τῶν Ἀθηναίων στρατεύσαντες ἐπὶ  τὰς   Ὀρνεὰς τήν τε πόλιν κατὰ
[12, 9]   εὐπορωτάτους τῶν πολιτῶν πεντακοσίους καὶ  τὰς   οὐσίας αὐτῶν δημεῦσαι. τῶν δὲ
[12, 75]   πόλις αὕτη μέγα ἀξίωμα διὰ  τὰς   παλαιὰς πράξεις· πρὸ γὰρ τῆς
[12, 40]   τῶν μυρίων ἑπτακισχιλίων, τριήρεις τε  τὰς   παρούσας τριακοσίας. τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους
[12, 65]   τῶν συμμάχων τριήρεις τετταράκοντα, ὥστε  τὰς   πάσας ἔχειν αὐτὸν ναῦς ἑκατόν·
[12, 48]   δ´ ἑτέρας ναῦς ἐξέπεμψαν εἰς  τὰς   Πάτρας. αὗται δὲ προσλαβόμεναι τὰς
[12, 52]   τὴν χώραν δῃώσαντες ἐπανῆλθον εἰς  τὰς   πατρίδας. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι παρατάξασθαι
[12, 59]   μεγάλων γινομένων δεισιδαιμονήσαντες ἀνέκαμψαν εἰς  τὰς   πατρίδας. τηλικούτους δὲ τοὺς σεισμοὺς
[12, 41]   αὐτοὶ δὲ μετὰ τῶν Πελοποννησίων  τὰς   πεζὰς δυνάμεις διατάξαντες καὶ τἄλλα
[12, 41]   τάξειν συντέλειαν καὶ παραδώσειν αὐτοῖς  τὰς   Πλαταιάς, ἐὰν αὐτοὶ στρατιώτας πέμψωσι
[12, 42]   δὲ Ἀθηναῖοι πυθόμενοι τὰ περὶ  τὰς   Πλαταιάς, παραχρῆμα ἐξέπεμψαν τοὺς ἱκανοὺς
[12, 56]   δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους Λακεδαιμόνιοι  τὰς   Πλαταιὰς πολιορκοῦντες περιετείχισαν τὴν πόλιν
[12, 72]   τὰ χρησιμώτατα φρουραῖς ἀξιολόγοις ἠσφαλίσατο  τὰς   πόλεις, Ἀθηναῖοι δὲ παροξυνθέντες ἐπὶ
[12, 6]   γενομένης τοῖς Ἀθηναίοις, ἠναγκάσθησαν ἀφεῖναι  τὰς   πόλεις ἁπάσας τὰς κατὰ τὴν
[12, 50]   λόγων καὶ πρεσβειῶν ἐπειρῶντο προσάγεσθαι  τὰς   πόλεις, ὡς δ´ οὐδεὶς αὐτοῖς
[12, 16]   ἠφάνισεν, ἀλλὰ τῇ πόλει πρὸς  τὰς   πολεμικὰς χρείας ἐτήρησε, διορθωσομένους τῇ
[12, 11]   θεοῖς ᾤοντο δεῖν πρώτας μὲν  τὰς   πολίτιδας, ὑστέρας δὲ τὰς μεταγενεστέρας·
[12, 76]   πόλεμον ἐπαίνοις καὶ τιμαῖς προετρέποντο  τὰς   προγεγενημένας ἀνδραγαθίας ἐν τοῖς μέλλουσιν
[12, 50]   τὸν Φιλίππου. δι´ ἀμφοτέρας οὖν  τὰς   προειρημένας αἰτίας ἦν ἀναγκαῖον αὐτῷ
[12, 30]   Κορινθιακὸς ὀνομασθεὶς πόλεμος συνέστη διὰ  τὰς   προειρημένας αἰτίας. Ῥωμαῖοι δὲ πρὸς
[12, 30]   ἐπὶ δὲ τούτων Συρακόσιοι διὰ  τὰς   προειρημένας εὐημερίας ἑκατὸν μὲν τριήρεις
[12, 2]   πρὸ ταύτης· νυνὶ δὲ ἐπὶ  τὰς   προκειμένας πράξεις τρεψόμεθα, προδιορίσαντες τοὺς
[12, 46]   τῶν πολιτῶν πολλοὶ διεφθείροντο κατὰ  τὰς   προσβολὰς καὶ κατὰ τὴν ἐκ
[12, 11]   πολίτας εἰς δέκα φυλάς, καὶ  τὰς   προσηγορίας ἁπάσαις περιέθηκαν ἐκ τῶν
[12, 45]   τοὺς προγόνους, παρὰ τῶν ἐκγόνων  τὰς   προσηκούσας εὐεργεσίας ἀπολαμβάνειν. οἱ δ´
[12, 17]   ἐπανορθοῦν τοὺς νόμους λυμαινομένους μὲν  τὰς   προϋπαρχούσας νομοθεσίας, εἰς στάσεις δὲ
[12, 72]   ἀμφότεροι. γενομένης δὲ μεγάλης φιλοτιμίας  τὰς   σπονδὰς κατελύσαντο, περὶ δὲ τῆς
[12, 78]   αἱ πόλεις ἀμφότεραι τοὺς συνθεμένους  τὰς   σπονδὰς στρατηγούς. διόπερ οἱ μὲν
[12, 42]   οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι κρίναντες καταλελύσθαι  τὰς   σπονδὰς ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, δύναμιν
[12, 46]   τέκνων ἐξέλιπον τὴν πατρίδα κατὰ  τὰς   συνθήκας, καὶ παρελθόντες εἰς τοὺς
[12, 62]   οὐ τολμώντων προσαγαγεῖν τῇ γῇ  τὰς   τριήρεις διὰ τὴν χαλεπότητα τῶν
[12, 70]   ἂν ἐτελεύτησαν· αὕτη γὰρ μεσολαβήσασα  τὰς   τῶν διωκόντων ὁρμὰς διέσωσε τοὺς
[12, 29]   βίον κατέστρεψε. Συρακόσιοι δὲ πάσας  τὰς   τῶν Σικελῶν πόλεις ὑπηκόους ποιησάμενοι
[12, 50]   μετέβησαν ἐπὶ τὰς Ἑλληνίδας πόλεις  τὰς   τῶν Χαλκιδέων. ~Τοῦ δὲ Σιτάλκου
[12, 13]   ἠξίωσαν, δὲ τὰς ψυχὰς  τὰς   ὑπ´ ἀπαιδευσίας ἐνοχλουμένας ἐθεράπευσε, κἀκείνων
[12, 43]   πολλοὺς ἀποκτείναντες τῶν πολεμίων εἷλον  τὰς   Φειὰς κατὰ κράτος. μετὰ δὲ
[12, 13]   βεβαιοτάτην ἔχει πίστιν· καθόλου δὲ  τὰς   χαριεστάτας τῶν φρονίμων ἀνδρῶν ἀποφάσεις
[12, 13]   σώματα θεραπείας ἠξίωσαν, δὲ  τὰς   ψυχὰς τὰς ὑπ´ ἀπαιδευσίας ἐνοχλουμένας
[12, 12]   βίον τῶν ἀνθρώπων καὶ νοσοποιεῖν  τὰς   ψυχὰς τῶν ἀρίστων· κατάντης γὰρ
[12, 46]   ἐκ τῆς πόλεως ἅπαντας τοὺς  Ποτιδαιάτας,   ἄλλο μὲν μηθὲν λαβόντας, ἔχοντας
[12, 46]   καὶ χαλεπῶς διακειμένους πρὸς τοὺς  Ποτιδαιάτας   διὰ τὸ πρώτους ἀποστῆναι πρὸς
[12, 0]   γενομένης στρατείας Ἀθηναίων ἐπὶ τοὺς  Ποτιδαιάτας.   Περὶ τῆς γενομένης στάσεως ἐν
[12, 0]   Στρατεία Ἀθηναίων δευτέρα ἐπὶ τοὺς  Ποτιδαιάτας.   Στρατεία Λακεδαιμονίων εἰς Ἀκαρνανίαν καὶ
[12, 9]   Τῆλυς ἐξέπεμψε προσβευτὰς πρὸς τοὺς  Κροτωνιάτας,   οἷς ἦν προστεταγμένον τοὺς
[12, 11]   μεγάλους ἐκτήσαντο, καὶ πρὸς τοὺς  Κροτωνιάτας   φιλίαν συνθέμενοι καλῶς ἐπολιτεύοντο. συστησάμενοι
[12, 76]   τῇ Σφακτηρίᾳ νήσῳ ληφθέντας αἰχμαλώτους  Σπαρτιάτας   ἀτιμίᾳ περιβεβληκότες, ὡς τὴν Σπάρτην
[12, 62]   ἐκ τῆς Λακωνικῆς ἀμυνόμενοι τοὺς  Σπαρτιάτας   ἐκράτουν, Λακεδαιμόνιοι δὲ τὴν ἰδίαν
[12, 63]   Μεσσηνίους διὰ τὸ πρὸς τοὺς  Σπαρτιάτας   μῖσος ἐκθυμότατα κακοποιήσειν τὴν Λακωνικήν,
[12, 39]   οἱ Μεγαρεῖς κατέφυγον ἐπὶ τοὺς  Σπαρτιάτας.   οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες τοῖς
[12, 56]   εἴ τι κακὸν ἔδρασαν τοὺς  Σπαρτιάτας·   οὐδενὸς δ´ ἀντιλέγοντος, πάντων κατέγνωσαν
[12, 80]   μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπὶ τοὺς  Φιδηνάτας.   ἀντιταξαμένων δὲ τῶν Φιδηνατῶν ἐγένετο
[12, 13]   ἔχει πίστιν· καθόλου δὲ τὰς  χαριεστάτας   τῶν φρονίμων ἀνδρῶν ἀποφάσεις καὶ
[12, 4]   Κύπρου, λαμπρὰν μὲν νίκην νενικηκότες,  ἐπιφανεστάτας   δὲ συνθήκας πεποιημένοι. συνέβη δὲ
[12, 11]   γὰρ προϋπάρχοντες Συβαρῖται τὰς μὲν  ἀξιολογωτάτας   ἀρχὰς ἑαυτοῖς προσένεμον, τὰς δ´εὐτελεῖς
[12, 24]   Λυσανίου Ῥωμαῖοι πάλιν δέκα ἄνδρας  νομοθέτας   εἵλοντο, Ἄππιον Κλώδιον, Μάρκον Κορνήλιον,
[12, 17]   καὶ τοῦ φόβου τοὺς νεωτέρους  νομοθέτας   κολάζοντος, οὐδεὶς ἐτόλμα περὶ νόμων
[12, 9]   προτεθείσης βουλῆς, πότερον χρὴ τοὺς  ἱκέτας   ἐκδοῦναι τοῖς Συβαρίταις πόλεμον
[12, 9]   τοῦ φιλοσόφου συμβουλεύσαντος σώζειν τοὺς  ἱκέτας,   μετέπεσον ταῖς γνώμαις καὶ τὸν
[12, 75]   δημοσίας χορηγοῦντες προσέταξαν γυμνάζεσθαι συνεχεῖς  μελέτας.   οὗτοι μὲν οὖν διὰ τὴν
[12, 41]   πρῶτον οἱ Θηβαῖοι διὰ τὰς  ἀρετὰς   προεῖχον καὶ πολλοὺς τῶν ἀνθισταμένων
[12, 65]   τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων καὶ τοὺς  Αἰγινήτας.   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Μεγαρεῖς
[12, 65]   τοὺς δ´ ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας  Αἰγινήτας   καὶ τὸν φρούραρχον Τάνταλον Σπαρτιάτην
[12, 11]   δὲ πολίτευμα δημοκρατικὸν διεῖλον τοὺς  πολίτας   εἰς δέκα φυλάς, καὶ τὰς
[12, 20]   δὲ τοῦ προοιμίου προκαλεσάμενος τοὺς  πολίτας   εἰς εὐσέβειαν καὶ δικαιοσύνην, ἐπέζευξε
[12, 40]   ταῦτα διελθὼν καὶ παρορμήσας τοὺς  πολίτας   εἰς τὸν πόλεμον, ἔπεισε τὸν
[12, 68]   τῇ δ´ ὑστεραίᾳ καταπληξάμενος τοὺς  Ἀμφιπολίτας   παρέλαβε τὴν πόλιν καθ´ ὁμολογίαν,
[12, 65]   παραδόντες αὐτῷ τριήρεις μὲν ἑξήκοντα,  ὁπλίτας   δὲ τρισχιλίους, προσέταξαν πορθῆσαι τοὺς
[12, 81]   ἐξέπεμψαν τοῖς Ἀργείοις τριήρεις τετταράκοντα,  ὁπλίτας   δὲ χιλίους καὶ διακοσίους· οἱ
[12, 84]   τοῖς εἰς πόλεμον χρησίμοις κατέλεξεν  ὁπλίτας   εἰς πεντακισχιλίους, στρατηγοὺς δὲ τρεῖς
[12, 60]   καὶ τὴν Ναύπακτον ἐκπολιορκήσωσι, χιλίους  ὁπλίτας   ἐξ Ἀκαρνανίας μεταπεμψάμενος ἀπέστειλεν εἰς
[12, 77]   δ´ αὐτοῖς τῶν Θηβαίων χιλίους  ὁπλίτας   ἐπιλέκτους, μετ´ αὐτῶν ἠμύνοντο τοὺς
[12, 40]   τῶν ἐν τοῖς φρουρίοις ὄντων  ὁπλίτας   μὲν μυρίους καὶ δισχιλίους, τοὺς
[12, 79]   ἀποστειλάντων κατὰ θάλατταν εἰς Ἄργος  ὁπλίτας   μὲν χιλίους ἐπιλέκτους, ἱππεῖς δὲ
[12, 65]   ναῦς ἀπέστειλαν ἑξήκοντα καὶ δισχιλίους  ὁπλίτας,   ὧν εἶχε τὴν στρατηγίαν Νικίας
[12, 66]   δὲ ταῦτα ἐκ τῶν Ἀθηνῶν  τεχνίτας   προσλαβόμενοι περιετείχισαν τὴν Νίσαιαν. οἱ
[12, 11]   ἀπέκτειναν σχεδὸν ἅπαντας τοὺς προϋπάρχοντας  Συβαρίτας,   καὶ τὴν πόλιν αὐτοὶ κατῴκησαν.
[12, 9]   τῶν μεγίστων ἀνδρῶν, ἔπεισε τοὺς  Συβαρίτας   φυγαδεῦσαι τοὺς εὐπορωτάτους τῶν πολιτῶν
[12, 12]   ἔφη γὰρ τοὺς μὲν πρῶτον  γήμαντας   καὶ ἐπιτυχόντας δεῖν εὐημεροῦντας καταπαύειν,
[12, 25]   τοὺς ἴσους τοῦτο μὴ  πράξαντας   ζῶντας κατακαυθῆναι· ἐὰν δὲ οἱ
[12, 79]   προαγωνιζόμενος ἐνεκαρτέρησε τοῖς δεινοῖς, καὶ  πάντας   ἂν ἀνεῖλεν· ἔσπευδε γὰρ τοῖς
[12, 60]   πρὸς οὓς συνάψας μάχην σχεδὸν  πάντας   ἀνεῖλε. τῶν δ´ ἐκ τῆς
[12, 10]   ὀργὴν ζωγρεῖν μὲν μηδένα βουληθέντων,  πάντας   δὲ κατὰ τὴν φυγὴν τοὺς
[12, 82]   τοὺς κατέχοντας τὴν χώραν, καὶ  πάντας   ἐκβαλόντες ἐκ τῶν ἀγρῶν αὐτοὶ
[12, 40]   τοσοῦτον πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ  πάντας   Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς τ´ ἐκεῖ
[12, 76]   τιμωρίαν· ἐκπολιορκήσαντες γὰρ αὐτοὺς καὶ  πάντας   ἡβηδὸν κατασφάξαντες, παῖδας μὲν καὶ
[12, 1]   ἐπληρώθη πᾶσα πόλις Ἑλληνίς, ὥστε  πάντας   θαυμάσαι τὴν εἰς τοὐναντίον μεταβολήν.
[12, 79]   οἱ Σπαρτιᾶται παραλαβόντες τοὺς ἰδίους  πάντας   καὶ τοὺς συμμάχους ἧκον ἐπὶ
[12, 63]   δὲ προκρίνωσι τὸ πολεμεῖν, τότε  πάντας   τοὺς αἰχμαλώτους ἀποκτεῖναι. μετὰ δὲ
[12, 72]   παροξυνθέντες ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐψηφίσαντο  πάντας   τοὺς Σκιωναίους, ὅταν ἁλῶσιν, ἡβηδὸν
[12, 56]   θάνατον. διὸ καὶ τοὺς ἐγκαταλειφθέντας  ἅπαντας   ἀνεῖλον καὶ κατασκάψαντες ἐμίσθωσαν τὴν
[12, 82]   τε καὶ γυναικῶν καὶ παίδων  ἅπαντας   ἀπέσφαξαν. Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[12, 55]   τοὺς Μυτιληναίους αὐτοὺς μὲν ἡβηδὸν  ἅπαντας   ἀποκτεῖναι, τέκνα δὲ καὶ γυναῖκας
[12, 24]   τὴν κατ´ αὐτὸν συμφορὰν ἀπαγγείλας,  ἅπαντας   ἤγαγεν εἰς ἔλεον καὶ πολλὴν
[12, 12]   γὰρ τῶν πολιτῶν τοὺς {υἱεῖς}  ἅπαντας   μανθάνειν γράμματα, χορηγούσης τῆς πόλεως
[12, 54]   τοῖς Λεοντίνοις μεταδόντες τῆς πολιτείας  ἅπαντας   Συρακοσίους ἐποίησαν, καὶ τὴν πόλιν
[12, 46]   τοιαύτας, ἀπελθεῖν ἐκ τῆς πόλεως  ἅπαντας   τοὺς Ποτιδαιάτας, ἄλλο μὲν μηθὲν
[12, 11]   καὶ κρείττονες ὄντες ἀπέκτειναν σχεδὸν  ἅπαντας   τοὺς προϋπάρχοντας Συβαρίτας, καὶ τὴν
[12, 79]   τῷ πλήθει κυκλώσαντες ἤλπιζον κατακόψειν  ἅπαντας.   τῶν δὲ λογάδων τῷ μὲν
[12, 61]   τοὺς τῇ Ἀττικῇ δῃουμένῃ μὴ  τολμήσαντας   βοηθεῖν ἐν Πελοποννήσῳ χωρίον τειχίζειν
[12, 13]   καὶ τοσοῦτον ὑπερεβάλετο τοὺς πρότερον  νομοθετήσαντας   δημοσίῳ μισθῷ τοὺς νοσοῦντας τῶν
[12, 1]   δὲ τὰς ἀποδείξεις ἐξέσται λαμβάνειν  ἐπιστήσαντας   τὴν διάνοιαν ταῖς προγεγενημέναις πράξεσι,
[12, 70]   ἀγωνιζόμενοι λαμπρῶς ἠνάγκασαν φυγεῖν τοὺς  ἀντιστάντας   ἱππεῖς· μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[12, 34]   πρὸς Ἀθηναίους, ἔπεισε τοὺς Χαλκιδεῖς  ἀποστάντας   Ἀθηναίων τὰς μὲν ἐπὶ θαλάττῃ
[12, 12]   τινας ἐπὶ τούτῳ τῷ ἐγκλήματι  καταδικασθέντας   τὸ μέγεθος τῆς ὕβρεως οὐκ
[12, 12]   ὑπολαμβάνεσθαι. τοὺς δ´ ἐπὶ συκοφαντίᾳ  καταγνωσθέντας   προσέταξε περιπατεῖν ἐστεφανωμένους μυρίκῃ, ὅπως
[12, 76]   τοὺς ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ νήσῳ  ληφθέντας   αἰχμαλώτους Σπαρτιάτας ἀτιμίᾳ περιβεβληκότες, ὡς
[12, 76]   διαρπάσαντες δ´ αὐτὴν καὶ τοὺς  καταληφθέντας   ἐξανδραποδισάμενοι τοὺς ἱκανοὺς οἰκήτορας ἐξ
[12, 56]   κατέγνωσαν θάνατον. διὸ καὶ τοὺς  ἐγκαταλειφθέντας   ἅπαντας ἀνεῖλον καὶ κατασκάψαντες ἐμίσθωσαν
[12, 73]   Τορώνῃ τοὺς ἀπολελειμμένους στρατιώτας οὐκ  ὄντας   ἀξιομάχους. πλησίον δὲ τῆς Τορώνης
[12, 59]   οὔσης τῆς πόλεως ἠξίωσαν Λακεδαιμονίους  ὄντας   ἀποίκους ἐπιμεληθῆναι τῆς πόλεως. οἱ
[12, 30]   Κέρκυραν, ἀξιοῦντες τοὺς Κερκυραίους συγγενεῖς  ὄντας   βοηθῆσαι. οὐ προσεχόντων δ´ αὐτῶν,
[12, 59]   αἰτίας. Τραχίνιοι πρὸς Οἰταίους ὁμόρους  ὄντας   ἔτη πολλὰ διεπολέμουν καὶ τοὺς
[12, 53]   τῆς λέξεως ἐξέπληξε τοὺς Ἀθηναίους  ὄντας   εὐφυεῖς καὶ φιλολόγους. πρῶτος γὰρ
[12, 40]   τοὺς δ´ ἐν τοῖς φρουρίοις  ὄντας   καὶ τοὺς μετοίκους ὑπάρχειν πλείους
[12, 76]   καταπλήξασθαι τοὺς ἐν ὑποψίᾳ ἀποστάσεως  ὄντας,   παράδειγμα πᾶσιν ἀνέδειξαν τὴν ἐκ
[12, 83]   πάλιν τοὺς Ἀθηναίους προσλαβέσθαι συμμάχους,  ὄντας   συγγενεῖς. περὶ δὲ τούτων κοινολογησάμενοι
[12, 41]   νὺξ παρῆλθε, κατανοήσαντες ὀλίγους  ὄντας,   συνεστράφησαν καὶ περὶ τῆς ἐλευθερίας
[12, 20]   βίῳ καλῶν καὶ ἀγαθῶν αἰτίους  ὄντας   τοῖς ἀνθρώποις, ἔχειν δὲ καὶ
[12, 76]   κατὰ τὴν Θρᾴκην ἐστρατευμένους Εἵλωτας  ὄντας   χιλίους ἠλευθέρωσαν, μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 46]   τοὺς Ποτιδαιάτας, ἄλλο μὲν μηθὲν  λαβόντας,   ἔχοντας δὲ τοὺς μὲν ἄνδρας
[12, 16]   καὶ διανοίας ἀντὶ τῶν ῥητῶν  εἰσάγοντας   ἐκώλυσε ταῖς ἰδίαις εὑρησιλογίαις καταλύειν
[12, 70]   τῶν διωκόντων ὁρμὰς διέσωσε τοὺς  φεύγοντας.   ὅμως δὲ τοσοῦτο πλῆθος τῶν
[12, 16]   διὰ τῆς ὕβρεως κολάσει καὶ  σπεύδοντας   ἑτέροις ἀνδραγαθήμασιν ἐξαλεῖψαι τὴν προγεγενημένην
[12, 16]   πεποιημένων πρὸς τοὺς δικαστὰς τοὺς  δικάζοντας   περὶ τῆς τῶν παρανενομηκότων τιμωρίας
[12, 62]   καὶ τὸ μὲν πρῶτον τοὺς  προσιόντας   πολλοὺς ἀπέκτεινε, μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 74]   δὲ Βρασίδας ὡς ἤκουσε  προσιόντας   τοὺς πολεμίους, ἐκτάξας τὴν δύναμιν
[12, 12]   τὸ μέγεθος τῆς ὕβρεως οὐκ  ἐνεγκόντας   ἑκουσίως ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ ζῆν
[12, 62]   ἀνδρείᾳ, ὥστε τῶν ἄλλων τοὺς  ἀποβαλόντας   τὴν ἀσπίδα θανάτῳ κολάζεσθαι, τοῦτον
[12, 12]   προστίμοις μεγάλοις ἀπέτρεψε τοὺς ἁμαρτάνειν  μέλλοντας.   ἔγραψε δὲ καὶ ἕτερον νόμον
[12, 12]   καὶ πάλιν ἐν τοῖς αὐτοῖς  ἁμαρτάνοντας   ἄφρονας δεῖν ὑπολαμβάνεσθαι. τοὺς δ´
[12, 16]   πειραθῆναι· ἅμα δὲ καὶ τοὺς  ἁμαρτάνοντας   οὐκ ἠφάνισεν, ἀλλὰ τῇ πόλει
[12, 69]   στρατιώτας πεζοὺς μὲν οὐ πολὺ  λείποντας   τῶν δισμυρίων, ἱππεῖς δὲ περὶ
[12, 4]   διὰ τὸ θαλαττοκρατεῖν τοὺς Ἀθηναίους,  ἐγκαταλιπόντας   δὲ τοὺς συμμάχους καταφρονηθήσεσθαι, καθόλου
[12, 27]   δὲ τοὺς Ἀθηναίους ταῖς εὐνοίαις  διαφέροντας   πρὸς Μιλησίους, ἀπέστησαν ἀπ´ αὐτῶν.
[12, 10]   δὲ κατὰ τὴν φυγὴν τοὺς  ὑποπεσόντας   ἀποκτεινόντων, οἱ πλείους κατεκόπησαν· τὴν
[12, 35]   Θουρίων πεμψάντων εἰς Δελφοὺς τοὺς  ἐπερωτήσοντας   τίνα χρὴ τῆς πόλεως οἰκιστὴν
[12, 27]   ἐκράτησαν τῆς Σάμου, καὶ τοὺς  ἀντιπράττοντας   αὐτοῖς ἐξέβαλον ἐκ τῆς πόλεως·
[12, 79]   μὴ πρὸς ἀπεγνωκότας τὸ ζῆν  διακινδυνεύοντας   πεῖραν λαβεῖν ἀτυχούσης ἀρετῆς. ὅθεν
[12, 75]   καὶ μάλιστα τοῖς τε σώμασιν  ἰσχύοντας   καὶ ταῖς οὐσίαις· ἀπολύσαντες δὲ
[12, 46]   Ποτιδαιάτας, ἄλλο μὲν μηθὲν λαβόντας,  ἔχοντας   δὲ τοὺς μὲν ἄνδρας ἱμάτιον
[12, 25]   ὥστε δέκα αἱρεῖσθαι δημάρχους μεγίστας  ἔχοντας   ἐξουσίας τῶν κατὰ τὴν πόλιν
[12, 83]   νήσων περιποιήσασθαι, καὶ Καρχηδονίους μέν,  ἔχοντας   μεγίστην ἡγεμονίαν καὶ πολλάκις ὑπὲρ
[12, 82]   αὐτοῖς προσεῖχεν, ἐστράτευσαν ἐπὶ τοὺς  κατέχοντας   τὴν χώραν, καὶ πάντας ἐκβαλόντες
[12, 20]   ἄγριον τὴν ψυχήν. τοὺς δὲ  ἄρχοντας   παρεκελεύετο μὴ εἶναι αὐθάδεις μηδὲ
[12, 11]   ὄντες ἀπέκτειναν σχεδὸν ἅπαντας τοὺς  προϋπάρχοντας   Συβαρίτας, καὶ τὴν πόλιν αὐτοὶ
[12, 12]   τοὺς μὲν πρῶτον γήμαντας καὶ  ἐπιτυχόντας   δεῖν εὐημεροῦντας καταπαύειν, τοὺς δὲ
[12, 12]   δεῖν εὐημεροῦντας καταπαύειν, τοὺς δὲ  ἀποτυχόντας   τῷ γάμῳ καὶ πάλιν ἐν
[12, 41]   ἐὰν αὐτοὶ στρατιώτας πέμψωσι τοὺς  βοηθοῦντας.   διὸ καὶ τῶν Βοιωτῶν ἀποστειλάντων
[12, 36]   Ταραντῖνοι τοὺς τὴν Σῖριν καλουμένην  οἰκοῦντας   μετοικίσαντες ἐκ τῆς πατρίδος καὶ
[12, 81]   Ὑσιὰς χωρίον εἷλον, καὶ τοὺς  ἐνοικοῦντας   ἀποκτείναντες τὸ μὲν φρούριον κατέσκαψαν,
[12, 65]   κατέσκαψε, τοὺς δ´ ἐν αὐτῇ  κατοικοῦντας   Αἰγινήτας καὶ τὸν φρούραρχον Τάνταλον
[12, 43]   τὴν Κεφαλληνίαν, καὶ τοὺς ταύτην  κατοικοῦντας   εἰς τὴν συμμαχίαν προσαγαγόμενοι, τὸν
[12, 20]   ὅλης νομοθεσίας ἔφη δεῖν τοὺς  κατοικοῦντας   ἐν τῇ πόλει πάντων πρῶτον
[12, 81]   ἐπέλεξε τῶν Ἀργείων τοὺς μάλιστα  δοκοῦντας   τὰ τῶν Λακεδαιμονίων αἱρεῖσθαι· μεταστησάμενος
[12, 4]   ἀπὸ τῶν τειχῶν ἠμύνοντο τοὺς  πολιορκοῦντας.   Ἀρταξέρξης δὲ βασιλεὺς πυθόμενος
[12, 46]   πόλιν ἀθυμούντων, ἐπεκηρυκεύσαντο πρὸς τοὺς  πολιορκοῦντας   περὶ διαλύσεως. ἀσμένως δὲ κἀκείνων
[12, 46]   ἐκ τοῦ λοιμοῦ νόσος τοὺς  πολιορκοῦντας   συνέχουσα πολλοὺς ἀνῄρει, καὶ τὸ
[12, 20]   θεοὺς εἶναι, καὶ ταῖς διανοίαις  ἐπισκοποῦντας   τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν διακόσμησιν
[12, 12]   πρῶτον γήμαντας καὶ ἐπιτυχόντας δεῖν  εὐημεροῦντας   καταπαύειν, τοὺς δὲ ἀποτυχόντας τῷ
[12, 73]   δὲ καὶ τοὺς τὴν πόλιν  φρουροῦντας   αἰχμαλώτους λαβών, σήσας ἀπέστειλεν εἰς
[12, 66]   ὑπὸ τῶν Μεγαρέων, συνέβη τοὺς  φρουροῦντας   τὰ μακρὰ τείχη καταλιπεῖν, εἰς
[12, 13]   πρότερον νομοθετήσαντας δημοσίῳ μισθῷ τοὺς  νοσοῦντας   τῶν ἰδιωτῶν ὑπὸ ἰατρῶν θεραπεύεσθαι,
[12, 62]   σκαφῶν φείδεσθαι καὶ περιορᾶν Ἀθηναίους  κρατοῦντας   τῆς Λακωνικῆς. τέλος δὲ συναναγκάσαντος
[12, 39]   κατακομίζειν εἰς τὴν πόλιν καὶ  θαλαττοκρατοῦντας   διαπολεμεῖν τοῖς Σπαρτιάταις. ~περὶ δὲ
[12, 25]   ἴσους τοῦτο μὴ πράξαντας  ζῶντας   κατακαυθῆναι· ἐὰν δὲ οἱ δήμαρχοι
[12, 80]   μὲν πρῶτον συλλαβόντες τοὺς δημαγωγεῖν  εἰωθότας   ἀπέκτειναν, τοὺς δ´ ἄλλους καταπληξάμενοι
[12, 57]   εἰς τὴν πατρίδα, τοὺς δημαγωγεῖν  εἰωθότας   καὶ μάλιστα τοῦ πλήθους προΐστασθαι
[12, 76]   περιβεβληκότες, ὡς τὴν Σπάρτην ἀδοξοτέραν  πεποιηκότας,   ἀπέλυσαν τῆς ἀτιμίας. ἀκολούθως δὲ
[12, 67]   τῶν Εἱλώτων τοὺς ἀγαθόν τι  πεποιηκότας   τῇ Σπάρτῃ, καὶ τούτους κρίναντες
[12, 83]   καὶ πολλάκις ὑπὲρ τῆς Σικελίας  πεπολεμηκότας,   μὴ δεδυνῆσθαι κρατῆσαι τῆς νήσου,
[12, 46]   δ´ Ἅγνων εἰδὼς τοὺς Ἀθηναίους  δεδαπανηκότας   εἰς τὴν πολιορκίαν πλείω τῶν
[12, 58]   δὲ μεμιάνθαι διὰ τὸ τοὺς  τετελευτηκότας   ἐν αὐτῇ τεθάφθαι. ἀνασκάψαντες οὖν
[12, 77]   ἐπιλέκτους, μετ´ αὐτῶν ἠμύνοντο τοὺς  ἐπεστρατευκότας.   ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ὀλύνθιοι
[12, 79]   δοῦναι δίοδον, καὶ μὴ πρὸς  ἀπεγνωκότας   τὸ ζῆν διακινδυνεύοντας πεῖραν λαβεῖν
[12, 29]   δὲ Συρακόσιοι τοὺς πρότερον ἀηττήτους  γεγονότας   νικήσαντες ἐπιφανῶς, τὴν μὲν πόλιν
[12, 41]   Θηβαίους παρεῖναι, διεπρεσβεύσαντο πρὸς τοὺς  κατειληφότας   τὴν πόλιν καὶ παρεκάλουν συνθέσθαι
[12, 16]   τοιαύτας κατηγορίας πεποιημένων πρὸς τοὺς  δικαστὰς   τοὺς δικάζοντας περὶ τῆς τῶν
[12, 19]   ἐξιὼν μετὰ ξιφιδίου διὰ τοὺς  λῃστάς,   καὶ κατὰ τὴν ἐπάνοδον ἐκκλησίας
[12, 54]   τε πολλῶν εὐπόρουν καὶ δυνάμεις  μεγίστας   ἐκέκτηντο καὶ χρημάτων τε πλῆθος
[12, 75]   πολὺν χρόνον εἰρήνην ἔχουσα προσόδους  μεγίστας   ἐλάμβανε, καὶ πλῆθος οὐ μόνον
[12, 25]   ἀλλήλους, ὥστε δέκα αἱρεῖσθαι δημάρχους  μεγίστας   ἔχοντας ἐξουσίας τῶν κατὰ τὴν
[12, 12]   ὑπούλοις ἡδοναῖς δελεασθέντες, εἰς ἐπιτηδεύσεις  χειρίστας   περιώκειλαν· ταύτην οὖν τὴν διαφθορὰν
[12, 26]   ἀγόντων. οἱ μὲν γὰρ Πέρσαι  διττὰς   συνθήκας εἶχον πρὸς τοὺς Ἕλληνας,
[12, 28]   ταῖς ἀπολελειμμέναις ναυσίν, ἐπέπλευσαν ἐπ´  αὐτάς,   καὶ νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ φρονήματος
[12, 28]   τὴν πολιορκίαν γεγενημένας δαπάνας, τιμησάμενος  αὐτὰς   ταλάντων διακοσίων. παρείλετο δὲ καὶ
[12, 57]   συνέστη στάσις καὶ φιλοτιμία διὰ  τοιαύτας   αἰτίας. ἐν τῷ περὶ Ἐπίδαμνον
[12, 8]   πρὸς Ἀκραγαντίνους συνέστη πόλεμος διὰ  τοιαύτας   αἰτίας. Συρακόσιοι καταπολεμήσαντες Δουκέτιον δυνάστην
[12, 38]   συνεβάλετ´ αὐτῷ καὶ ταὐτόματον διὰ  τοιαύτας   αἰτίας. ~τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἄγαλμα
[12, 46]   δὲ κἀκείνων προσδεξαμένων διαλύσεις ἐποιήσαντο  τοιαύτας,   ἀπελθεῖν ἐκ τῆς πόλεως ἅπαντας
[12, 9]   τῶν Θουρίων πόλιν δι´ αἰτίας  τοιαύτας.   ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις Ἑλλήνων
[12, 16]   ὑπεροχήν· διὸ καί τινας τῶν  τοιαύτας   κατηγορίας πεποιημένων πρὸς τοὺς δικαστὰς
[12, 75]   συνέβησαν κατὰ τὴν Ἑλλάδα διὰ  τοιαύτας   τινὰς αἰτίας. Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι
[12, 30]   κληθέντα πόλεμον ἀρχὴν λαβεῖν διὰ  τοιαύτας   τινὰς αἰτίας. Ἐπιδάμνιοι κατοικοῦντες περὶ
[12, 59]   ᾤκισαν καὶ μετωνόμασαν Ἡράκλειαν διὰ  τοιαύτας   τινὰς αἰτίας. Τραχίνιοι πρὸς Οἰταίους
[12, 69]   Βοιωτίαν} Ἀθηναίων πρὸς Βοιωτοὺς διὰ  τοιαύτας   τινὰς αἰτίας. τῶν Βοιωτῶν τινες
[12, 58]   συνίστασθαι παχείας καὶ δυσώδεις ἀτμίδας,  ταύτας   δ´ ἀναθυμιωμένας διαφθείρειν τὸν πλησίον
[12, 84]   λαβών, ἰδίας δ´ ἑκατὸν καταρτίσας.  ταύτας   δὲ κοσμήσας πᾶσι τοῖς εἰς
[12, 68]   εἶχον ὄχλον βαρβάρων διγλώττων Βισαλτικόν.  ταύτας   δὲ χειρωσάμενος ἐστράτευσεν ἐπὶ πόλιν
[12, 68]   τοῖς ἀόπλοις τῶν νέων ἀνεδίδου  ταύτας,   καὶ βελῶν καὶ σίτου καὶ
[12, 54]   περιπεποιημένοι ἀνθέξεσθαι τῆς Σικελίας. διὰ  ταύτας   οὖν τὰς αἰτίας ψηφισάμενοι βοηθεῖν
[12, 72]   Λακεδαιμονίους σπονδὰς ἐνιαυσίους ἐποιήσαντο κατὰ  ταύτας   τὰς ὁμολογίας, ὥστ´ ἔχειν ἑκατέρους
[12, 48]   ταῖς τετταράκοντα. ναυμαχήσας δὲ πρὸς  ταύτας   τήν τε στρατηγίδα ναῦν τῶν
[12, 82]   συμμαχῆσαι· ἀποτυχόντες δὲ τούτων ἐξέπεμψαν  πρεσβευτὰς   εἰς τὴν Καρχηδόνα, δεόμενοι βοηθῆσαι·
[12, 55]   διὸ καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους ἀποστείλαντες  πρεσβευτὰς   καὶ συμμαχίαν συνθέμενοι συνεβούλευον τοῖς
[12, 4]   Μεγάβυζον ἔπεμψαν εἰς τὰς Ἀθήνας  πρεσβευτὰς   τοὺς διαλεξομένους περὶ συλλύσεως. ὑπακουσάντων
[12, 9]   βωμούς, μὲν Τῆλυς ἐξέπεμψε  προσβευτὰς   πρὸς τοὺς Κροτωνιάτας, οἷς ἦν
[12, 82]   διαφορᾶς μεγάλης ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσι,  στρατιώτας   ἀθροίσαντες διὰ τῶν ὅπλων ἐποιοῦντο
[12, 46]   διόπερ ἠναγκάζετο διακαρτερεῖν καὶ τοὺς  στρατιώτας   ἀναγκάζειν παρὰ δύναμιν βίαν προσάγειν
[12, 40]   χωρὶς δὲ τῶν χρημάτων τούτων  στρατιώτας   ἀπεδείκνυεν ὑπάρχειν τῇ πόλει χωρὶς
[12, 49]   ἐν αὐτῷ καθειλκυσμένας ὑπάρχειν μήτε  στρατιώτας   εἶναι τεταγμένους ἐπὶ τῆς φυλακῆς·
[12, 5]   οἱ δὲ Ἀθηναῖοι παροξυνθέντες ἐξέπεμψαν  στρατιώτας   εἰς τὴν τῶν Μεγαρέων χώραν,
[12, 67]   ἐνεργότερον ἅψασθαι τοῦ πολέμου, μετεπέμπετο  στρατιώτας   ἐκ τῆς Λακεδαίμονος, σπεύδων ἀξιόλογον
[12, 73]   πλεύσας εἰς Σκιώνην, κἀκεῖθεν προσλαβόμενος  στρατιώτας   ἐκ τῶν πολιορκούντων τὴν πόλιν,
[12, 68]   ἐπὶ τῷ Στρυμόνι ποταμῷ, καὶ  στρατιώτας   ἔκ τε Λακεδαίμονος καὶ παρὰ
[12, 3]   δὲ Ἀθηναῖοι προσπλεύσαντες καὶ τοὺς  στρατιώτας   ἐκβιβάσαντες συνῆψαν μάχην, καθ´ ἣν
[12, 62]   τῇ Πύλῳ, καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντες  στρατιώτας,   ἔμενον καρτερῶς ἐν τοῖς δεινοῖς.
[12, 66]   περὶ τῆς προδοσίας, ἐξέπεμψαν νυκτὸς  στρατιώτας   ἑξακοσίους εἰς τὴν πόλιν, καὶ
[12, 42]   αἱ δ´ ἄλλαι πᾶσαι πεζοὺς  στρατιώτας   ἐξέπεμπον. σύμμαχοι μὲν οὖν ἀμφοτέροις
[12, 41]   διὸ καὶ τῶν Βοιωτῶν ἀποστειλάντων  στρατιώτας   ἐπιλέκτους τριακοσίους νυκτός, οἱ προδόται
[12, 60]   καὶ Μεσσηνίων τῶν ἐν Ναυπάκτῳ  στρατιώτας   ἔπλευσεν ἐπὶ τὴν Λευκάδα. δῃώσας
[12, 27]   μὲν Πισσούθνης ἔδωκεν αὐτοῖς  στρατιώτας   ἑπτακοσίους, ἐλπίζων τῆς Σάμου διὰ
[12, 69]   κατὰ τὴν Βοιωτίαν πόλεων μεταπεμψάμενος  στρατιώτας   ἧκε πρὸς τὸ Δήλιον μετὰ
[12, 61]   τότε καὶ ναῦς πολλὰς καὶ  στρατιώτας   ἱκανούς, ἐν εἴκοσιν ἡμέραις ἐτείχισε
[12, 30]   ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Ἐπίδαμνον καὶ  στρατιώτας   ἱκανοὺς φρουρῆσαι τὴν πόλιν. ἐπὶ
[12, 77]   Ἡράκλειαν κατοικοῦντες. πολλοὺς δ´ ἀποβαλόντες  στρατιώτας,   καὶ συμφυγόντες ἐντὸς τῶν τειχῶν,
[12, 65]   Κόρινθον. ἀποβιβάσαντος δ´ αὐτοῦ τοὺς  στρατιώτας,   καὶ τῶν Κορινθίων ἀντιταχθέντων, οἱ
[12, 65]   ἑκατόν· καταλέξας δὲ καὶ πεζοὺς  στρατιώτας   οὐκ ὀλίγους, καὶ δύναμιν ἀξιόλογον
[12, 73]   δὲ τῇ Τορώνῃ τοὺς ἀπολελειμμένους  στρατιώτας   οὐκ ὄντας ἀξιομάχους. πλησίον δὲ
[12, 42]   Πλαταιάς, παραχρῆμα ἐξέπεμψαν τοὺς ἱκανοὺς  στρατιώτας·   οὗτοι δὲ κατὰ σπουδὴν παραγενόμενοι,
[12, 78]   μάχην. οἱ δ´ Ἀργεῖοι προσλαβόμενοι  στρατιώτας   παρὰ μὲν Ἠλείων τρισχιλίους, παρὰ
[12, 69]   μετὰ πολλῆς δυνάμεως· εἶχε γὰρ  στρατιώτας   πεζοὺς μὲν οὐ πολὺ λείποντας
[12, 50]   πόλεμον ἤθροισεν ἐκ τῆς Θρᾴκης  στρατιώτας   πεζοὺς μὲν πλείους τῶν δώδεκα
[12, 47]   ἡγούμενος δὲ τούτων Κνῆμος εἶχε  στρατιώτας   πεζοὺς χιλίους καὶ ναῦς ὀλίγας·
[12, 41]   αὐτοῖς τὰς Πλαταιάς, ἐὰν αὐτοὶ  στρατιώτας   πέμψωσι τοὺς βοηθοῦντας. διὸ καὶ
[12, 60]   ἐπαρθέντες, καὶ προσλαβόμενοι Λακεδαιμονίων τρισχιλίους  στρατιώτας,   στρατεύσαντες ἐπὶ Ναύπακτον, κατοικούντων ἐν
[12, 47]   δὲ καὶ παρὰ τῶν συμμάχων  στρατιώτας   τοὺς ἱκανοὺς ἧκεν εἰς τὴν
[12, 51]   ἁδρὰς δυνάμεις συνηθροικέναι καὶ τοὺς  στρατιώτας   ὑπὸ τοῦ χειμῶνος ἐνοχλουμένους, πρὸς
[12, 67]   δι´ οὗ ταπεινώσειν ὑπελάμβανον τοὺς  Εἵλωτας·   ἐκήρυξαν γὰρ ἀπογράφεσθαι τῶν Εἱλώτων
[12, 76]   Βρασίδα κατὰ τὴν Θρᾴκην ἐστρατευμένους  Εἵλωτας   ὄντας χιλίους ἠλευθέρωσαν, μετὰ δὲ
[12, 11]   ἐπιθύειν τοῖς θεοῖς ᾤοντο δεῖν  πρώτας   μὲν τὰς πολίτιδας, ὑστέρας δὲ
[12, 68]   σίτου καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων  παρασκευὰς   ἐποιεῖτο. ὡς δ´ αὐτῷ πάντα
[12, 30]   τῆς πεζῆς δυνάμεως, καὶ χρημάτων  παρασκευὰς   ἐποιοῦντο, φόρους ἁδροτέρους τοῖς ὑποτεταγμένοις
[12, 32]   πάσας τὰς εἰς τὸν πόλεμον  παρασκευὰς   ἡτοίμαζον, καὶ τὰς μὲν ἐκ
[12, 75]   καὶ τῆς ἄλλης λειτουργίας καὶ  τροφὰς   δημοσίας χορηγοῦντες προσέταξαν γυμνάζεσθαι συνεχεῖς
[12, 41]   οἰκίαν τινὰ καταφυγόντες ἠναγκάσθησαν παραδοῦναι  σφᾶς   αὐτούς. οἱ δὲ Θηβαῖοι παρὰ
[12, 23]   θάλατταν, καὶ πολλὰς μὲν μικρὰς  μάχας   καὶ ἀκροβολισμοὺς ἐποιήσαντο, ἀξιόλογον δὲ
[12, 30]   μὲν πρῶτον ἀκροβολισμοὺς καὶ μικρὰς  μάχας   συνετέλουν, μετὰ δὲ ταῦτα παρατάξει
[12, 78]   στρατηγοὶ παρ´ ἀμφοτέροις διαπρεσβευσάμενοι τετραμηνιαίους  ἀνοχὰς   συνέθεντο. ἐπανελθόντων δὲ τῶν στρατοπέδων
[12, 11]   προϋπάρχοντες Συβαρῖται τὰς μὲν ἀξιολογωτάτας  ἀρχὰς   ἑαυτοῖς προσένεμον, τὰς δ´εὐτελεῖς τοῖς
[12, 13]   θεραπείας ἠξίωσαν, δὲ τὰς  ψυχὰς   τὰς ὑπ´ ἀπαιδευσίας ἐνοχλουμένας ἐθεράπευσε,
[12, 12]   τῶν ἀνθρώπων καὶ νοσοποιεῖν τὰς  ψυχὰς   τῶν ἀρίστων· κατάντης γὰρ
[12, 44]   τοῖς δ´ ἀντιταξαμένοις τῶν Λοκρῶν  συνάψας   μάχην ἐνίκησε περὶ πόλιν Ἀλόπην.
[12, 60]   Ἀμπρακιώταις χιλίοις στρατοπεδεύουσι, πρὸς οὓς  συνάψας   μάχην σχεδὸν πάντας ἀνεῖλε. τῶν
[12, 30]   φυγαδευούσης πολλοὺς τῶν ἀντιπραττόντων, οἱ  φυγάδες   ἀθροισθέντες καὶ παραλαβόντες τοὺς Ἰλλυριοὺς
[12, 83]   καὶ τὴν χώραν ἀποβεβληκότων, οἱ  φυγάδες   αὐτῶν συστραφέντες ἔκριναν πάλιν τοὺς
[12, 68]   πέντε πόλεις, ὧν αἱ μὲν  Ἑλληνίδες   ἦσαν, Ἀνδρίων ἄποικοι, αἱ δὲ
[12, 26]   ἦσαν αἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν  Ἑλληνίδες   πόλεις αὐτόνομοι, πρὸς δὲ τοὺς
[12, 54]   κατέσχον. τούτων δὲ πραττομένων κατέπλευσαν  νῆες   τετταράκοντα, ἃς ἀπέστειλεν δῆμος,
[12, 51]   γὰρ μήποτε τοσαύταις μυριάσιν οἱ  Θρᾷκες   ἐμβάλωσιν αὐτῶν εἰς τὴν χώραν,
[12, 50]   τούτοις ἡσυχίαν εἶχον. οἱ δὲ  Θρᾷκες   καταγαγόντες τὸν Ἀμύνταν ἐπὶ τὴν
[12, 1]   τοῖς ἀνθρώποις οὔτε τῶν κακῶν  αὐτοτελὲς   ἄνευ τινὸς εὐχρηστίας. τούτου δὲ
[12, 77]   ἐν δὲ τοῖς ἐκτὸς τόποις  Αἰνιᾶνες   καὶ Δόλοπες καὶ Μηλιεῖς συμφρονήσαντες
[12, 60]   στασιαζόντων δ´ αὐτῶν, οἱ μὲν  Ἀκαρνᾶνες   διαλυσάμενοι τοῖς Ἀμπρακιώταις συνέθεντο τὴν
[12, 47]   τῆς ὀνομαζομένης Στράτου. οἱ δὲ  Ἀκαρνᾶνες   συστραφέντες καὶ τοῖς πολεμίοις ἐνεδρεύσαντες
[12, 60]   ῥᾳδίως αὐτὴν αἱρήσειν. οἱ δ´  Ἀκαρνᾶνες   φοβούμενοι μὴ τῆς πόλεως Ἀθηναῖοι
[12, 51]   Μάγνητες καὶ οἱ ἄλλοι πάντες  Ἕλληνες   ὅσοι κατῴκουν μεταξὺ Μακεδονίας καὶ
[12, 66]   ἀλλήλους περὶ τούτων, τῶν πολιτῶν  τινες   ἀλλοτρίως ἔχοντες πρὸς τοὺς φυγάδας
[12, 36]   τὸν ἀνακυκλισμὸν λαμβάνει· διὸ καί  τινες   αὐτὸν Μέτωνος ἐνιαυτὸν ὀνομάζουσι. δοκεῖ
[12, 41]   ἐκπεσόντες ἐκ τῆς πόλεως διεσώθησαν,  τινὲς   δὲ εἰς οἰκίαν τινὰ καταφυγόντες
[12, 70]   δὲ εἰς τὸ Δήλιον κατέφυγον,  τινὲς   δὲ πρὸς τὴν θάλατταν διέτειναν
[12, 37]   ἐν βίβλοις ὀκτώ, ὡς δέ  τινες   διαιροῦσιν, ἐννέα. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´
[12, 39]   τῶν δὲ συνεργασαμένων τῷ Φειδίᾳ  τινὲς   διενεχθέντες ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν τοῦ
[12, 69]   τοιαύτας τινὰς αἰτίας. τῶν Βοιωτῶν  τινες   δυσαρεστούμενοι τῇ τότε πολιτείᾳ καὶ
[12, 8]   συνεπελάβοντο δὲ καὶ τῶν Σικελῶν  τινες,   ἐν οἷς ἦν καὶ Ἀρχωνίδης
[12, 41]   Ἀθηναίους. ἐν ταύτῃ τῶν πολιτῶν  τινες   καταλῦσαι τὴν αὐτονομίαν βουλόμενοι διελέχθησαν
[12, 25]   προγόνων αὐτοῖς παρακολουθούσης δόξης ὡσεί  τινες   κύριοι τῆς πόλεως ὑπῆρχον. ἐν
[12, 41]   κατατιτρωσκόντων τοὺς Θηβαίους ἐτράπησαν· καὶ  τινὲς   μὲν αὐτῶν ἐκπεσόντες ἐκ τῆς
[12, 50]   κράτος εἷλον. μετὰ δὲ ταῦτά  τινες   τῶν πόλεων καὶ τῶν φρουρίων
[12, 41]   οὖν τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου τοιαῦταί  τινες   ὑπῆρξαν, ὡς Ἔφορος ἀνέγραψε. τῶν
[12, 50]   εἰς τὴν Μακεδονίαν. οἱ δὲ  Μακεδόνες   τὸ μέγεθος τῆς δυνάμεως καταπλαγέντες
[12, 1]   Ἀριστείδης, Κίμων, Μυρωνίδης καὶ ἕτεροι  πλείονες,   περὶ ὧν μακρὸν ἂν εἴη
[12, 56]   πόλιν τοῖς πολεμίοις. οἱ δ´  ἡγεμόνες   τῶν Λακεδαιμονίων καθ´ ἕνα τῶν
[12, 11]   προσγραφέντες ὕστερον πολῖται πλείους καὶ  κρείττονες   ὄντες ἀπέκτειναν σχεδὸν ἅπαντας τοὺς
[12, 26]   μία συνετελέσθη, καὶ πανηγύρεις καὶ  ἀγῶνες   καὶ θεῶν θυσίαι καὶ τἄλλα
[12, 42]   οἰκοῦντες Κᾶρες καὶ Δωριεῖς καὶ  Ἴωνες   καὶ Ἑλλησπόντιοι καὶ νησιῶται πάντες
[12, 77]   τοῖς ἐκτὸς τόποις Αἰνιᾶνες καὶ  Δόλοπες   καὶ Μηλιεῖς συμφρονήσαντες δυνάμεσιν ἀξιολόγοις
[12, 42]   τὴν παράλιον τῆς Ἀσίας οἰκοῦντες  Κᾶρες   καὶ Δωριεῖς καὶ Ἴωνες καὶ
[12, 75]   προεστῶσαι πόλεις ταύτης αἱ δυνατώταται  τέτταρες,   Ἄργος, Θῆβαι, Κόρινθος, Ἦλις. εὐλόγως
[12, 80]   δ´ ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι  τέτταρες   κατεστάθησαν, Γάιος Φούριος καὶ Τίτος
[12, 82]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν  τέτταρες,   Τίτος Κλαύδιος καὶ Σπόριος Ναύτιος,
[12, 1]   τούτου μαθηταί· ὁμοίως δὲ καὶ  ἄνδρες   ἐπὶ στρατηγίᾳ διαβεβοημένοι, Μιλτιάδης, Θεμιστοκλῆς,
[12, 70]   ἐκείνοις ἡνίοχοι καὶ παραβάται καλούμενοι,  ἄνδρες   ἐπίλεκτοι τριακόσιοι. Ἀθηναῖοι δὲ διατάττοντες
[12, 23]   ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ δέκα  ἄνδρες   κατεστάθησαν νομογράφοι, Πόπλιος Κλώδιος Ῥηγιλλανός,
[12, 25]   τῶν πατρικίων ὑπεροχήν· οἱ γὰρ  ἄνδρες   οὗτοι διά τε τὴν εὐγένειαν
[12, 1]   Σωκράτη καὶ Πλάτωνα καὶ Ἀριστοτέλην,  ῥήτορες   δὲ Περικλῆς καὶ Ἰσοκράτης καὶ
[12, 51]   διατρίβοντος Θετταλοὶ καὶ Ἀχαιοὶ καὶ  Μάγνητες   καὶ οἱ ἄλλοι πάντες Ἕλληνες
[12, 40]   ἐν τοῖσδε τοῖς τετραμέτροις,  λιπερνῆτες   γεωργοί, τἀμά τις ξυνιέτω ῥήματ´,
[12, 82]   διαφερομένων πόλεων ὁρίζοντος. Σελινούντιοι δὲ  διαβάντες   τὸ ῥεῖθρον τὸ μὲν πρῶτον
[12, 56]   αὐτοὶ διὰ τῶν κλιμάκων ἔτυχον  ἀναβάντες   ἐπὶ τὸ τεῖχος, καὶ τοὺς
[12, 55]   ναῦς ἄλλας σὺν ὁπλίταις χιλίοις  ἀποστείλαντες   εἰς Λέσβον. τούτων δ´ ἡγούμενος
[12, 45]   ταλάντοις. μετὰ δὲ ταῦτα πρεσβείας  ἀποστείλαντες   Λακεδαιμονίοις ἠξίουν καταλύσασθαι τὸν πόλεμον·
[12, 55]   διεκώλυσαν. διὸ καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους  ἀποστείλαντες   πρεσβευτὰς καὶ συμμαχίαν συνθέμενοι συνεβούλευον
[12, 29]   ἐκ τοῦ ζῆν μετέστησαν, οὐχ  ὑπομείναντες   τὰς ἐκ τῆς ἁλώσεως ὕβρεις.
[12, 56]   τὸ τεῖχος, καὶ τοὺς φύλακας  ἀποκτείναντες   διέφυγον εἰς τὰς Ἀθήνας. τῇ
[12, 81]   χωρίον εἷλον, καὶ τοὺς ἐνοικοῦντας  ἀποκτείναντες   τὸ μὲν φρούριον κατέσκαψαν, αὐτοὶ
[12, 43]   μάχῃ τε ἐνίκησαν καὶ πολλοὺς  ἀποκτείναντες   τῶν πολεμίων εἷλον τὰς Φειὰς
[12, 67]   πεποιηκότας τῇ Σπάρτῃ, καὶ τούτους  κρίναντες   ἐλευθερώσειν ἐπηγγείλαντο· ἀπογραψαμένων δὲ δισχιλίων,
[12, 42]   τὰς Ἀθήνας. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι  κρίναντες   καταλελύσθαι τὰς σπονδὰς ὑπὸ τῶν
[12, 26]   ταύτην εἰς δώδεκα χαλκοῦς πίνακας  χαράξαντες   οἱ ὕπατοι προσήλωσαν τοῖς πρὸ
[12, 75]   πόλεων συνέθεντο συμμαχίαν. τοῦτο δὲ  πράξαντες   εἰς ὑπόνοιαν ἦλθον ὡς ἐπὶ
[12, 41]   τῶν Πελοποννησίων τὰς πεζὰς δυνάμεις  διατάξαντες   καὶ τἄλλα τὰ πρὸς τὸν
[12, 44]   Κλεόπομπον ἐξαπέστειλαν μετὰ νεῶν τριάκοντα,  προστάξαντες   τήν τε Εὔβοιαν παραφυλάττειν καὶ
[12, 76]   γὰρ αὐτοὺς καὶ πάντας ἡβηδὸν  κατασφάξαντες,   παῖδας μὲν καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσαντο,
[12, 49]   τὴν Ἀττικήν, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι  δόξαντες   τὸν Πειραιᾶ κατειλῆφθαι ταχέως ἐξεβοήθουν
[12, 51]   καὶ Μάγνητες καὶ οἱ ἄλλοι  πάντες   Ἕλληνες ὅσοι κατῴκουν μεταξὺ Μακεδονίας
[12, 17]   παρὰ τοῖς Θουρίοις τρεῖς οἱ  πάντες   ἱστοροῦνται διορθωθῆναι διά τινας ἀναγκαίας
[12, 29]   καὶ πολλοὺς ἀνελόντες, ἡρωικῶς μαχόμενοι  πάντες   κατέστρεψαν τὸν βίον. ὁμοίως δὲ
[12, 46]   τῶν σπονδῶν οἱ μὲν Ποτιδαιᾶται  πάντες   μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων ἐξέλιπον
[12, 42]   δὲ τότε Λακεδαιμονίοις Πελοποννήσιοι μὲν  πάντες   πλὴν Ἀργείων· οὗτοι δ´ ἡσυχίαν
[12, 42]   Ἴωνες καὶ Ἑλλησπόντιοι καὶ νησιῶται  πάντες   πλὴν τῶν ἐν Μήλῳ καὶ
[12, 1]   κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδων πόλεων  πάντες   ὑπέλαβον καὶ τὰς κατὰ τὴν
[12, 75]   ἐκ τῆς Ἀργείας ὑπῆρξαν σχεδὸν  ἅπαντες   οἱ μέγιστοι τῶν βασιλέων· πρὸς
[12, 3]   Ἀθηναῖοι προσπλεύσαντες καὶ τοὺς στρατιώτας  ἐκβιβάσαντες   συνῆψαν μάχην, καθ´ ἣν Ἀναξικράτης
[12, 55]   κατασκευὴν τῶν τριήρων γινομένων, Ἀθηναῖοι  φθάσαντες   αὐτῶν τὴν παρασκευὴν παραχρῆμα δύναμιν
[12, 42]   κατὰ σπουδὴν παραγενόμενοι, καὶ μὴ  φθάσαντες   τοὺς Θηβαίους, τὰ λοιπὰ τῶν
[12, 11]   ἀπὸ τῶν ἐκ Πελοποννήσου συναχθέντων  ὀνομάσαντες   Ἀρκάδα καὶ Ἀχαΐδα καὶ Ἠλείαν,
[12, 76]   κατὰ κράτος εἷλον τὴν πόλιν.  διαρπάσαντες   δ´ αὐτὴν καὶ τοὺς καταληφθέντας
[12, 5]   Μεγαρέων χώραν, καὶ τὰς κτήσεις  διαρπάσαντες   πολλῆς ὠφελείας κύριοι κατέστησαν. τῶν
[12, 78]   ἐπὶ δὲ τούτων Ἀργεῖοι μὲν  ἐγκαλέσαντες   τοῖς Λακεδαιμονίοις ὅτι τὰ θύματα
[12, 31]   αἰχμαλώτους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ Κορινθίους  δήσαντες   εἰς φυλακὴν παρέδοσαν. μετὰ δὲ
[12, 65]   δὲ Ἀθηναῖοι τὸν μὲν Τάνταλον  δήσαντες   ἐφύλαττον μετὰ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων
[12, 50]   διὰ τὸν φόβον ἑκουσίως ὑπετάγησαν.  πορθήσαντες   δὲ πᾶσαν τὴν Μακεδονίαν καὶ
[12, 42]   δὲ πολλὴν τῆς παραθαλαττίου χώρας  πορθήσαντες   καί τινα τῶν φρουρίων ἑλόντες
[12, 59]   διὸ καὶ τὴν Τραχῖνα μυρίανδρον  ποιήσαντες,   καὶ τὴν χώραν κατακληρουχήσαντες, ὠνόμασαν
[12, 54]   ἐγένετο μάχη, καθ´ ἣν Ἀθηναῖοι  νικήσαντες   ἀπέκτειναν μὲν πλείους τῶν χιλίων,
[12, 82]   μάχη καρτερά, καθ´ ἣν Σελινούντιοι  νικήσαντες   ἀπέκτειναν τῶν Ἐγεσταίων οὐκ ὀλίγους.
[12, 29]   Συρακόσιοι τοὺς πρότερον ἀηττήτους γεγονότας  νικήσαντες   ἐπιφανῶς, τὴν μὲν πόλιν ἐξανδραποδισάμενοι
[12, 79]   οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι μεγάλῃ μάχῃ  νικήσαντες   καὶ τρόπαιον στήσαντες ἀπῆλθον εἰς
[12, 70]   φυγεῖν ἠνάγκασαν· ἐπιφανεῖ δὲ μάχῃ  νικήσαντες   μεγάλην ἀπηνέγκαντο δόξαν πρὸς ἀνδρείαν.
[12, 5]   μάχη, καθ´ ἣν οἱ Ἀθηναῖοι  νικήσαντες   συνεδίωξαν τοὺς Μεγαρεῖς ἐντὸς τῶν
[12, 28]   ναυσίν, ἐπέπλευσαν ἐπ´ αὐτάς, καὶ  νικήσαντες   τῇ ναυμαχίᾳ φρονήματος ἐπληροῦντο.
[12, 30]   μετὰ δὲ ταῦτα παρατάξει μεγάλῃ  νικήσαντες   τοὺς πλείους τῶν πολεμίων κατέκοψαν.
[12, 6]   χώραν, καὶ τῶν φρουρίων τινὰ  πολιορκήσαντες   ἐπανῆλθον εἰς τὴν Πελοπόννησον, Τολμίδης
[12, 76]   τὴν ἐκ τῶν Σκιωναίων τιμωρίαν·  ἐκπολιορκήσαντες   γὰρ αὐτοὺς καὶ πάντας ἡβηδὸν
[12, 82]   καὶ πολλὰ τῶν μικρῶν πολισματίων  ἐκπολιορκήσαντες   ἐπετελέσαντο πράξεις ὠμότητι διαφερούσας· πολλῶν
[12, 80]   καὶ Νίσαιαν· τήν τε Μῆλον  ἐκπολιορκήσαντες   ἡβηδὸν ἀπέσφαξαν, παῖδας δὲ καὶ
[12, 54]   εὐθὺς δὲ καὶ τὸ φρούριον  ἐκπολιορκήσαντες   κατέσχον. τούτων δὲ πραττομένων κατέπλευσαν
[12, 31]   τῇ ναυμαχίᾳ, καὶ τὴν Ἐπίδαμνον  ἐκπολιορκήσαντες   τοὺς μὲν ἄλλους αἰχμαλώτους ἀπέκτειναν,
[12, 8]   πόλεμος διὰ τοιαύτας αἰτίας. Συρακόσιοι  καταπολεμήσαντες   Δουκέτιον δυνάστην τῶν Σικελῶν, καὶ
[12, 59]   εἰσβαλεῖν· σεισμῶν δὲ μεγάλων γινομένων  δεισιδαιμονήσαντες   ἀνέκαμψαν εἰς τὰς πατρίδας. τηλικούτους
[12, 63]   Ἀθηναῖοι τῇ σπάνει τῶν ἀναγκαίων  καταπονήσαντες   τοὺς ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ παρέλαβον
[12, 72]   ἐπὶ δὲ τούτων Σκιωναῖοι μὲν  καταφρονήσαντες   τῶν Ἀθηναίων διὰ τὴν περὶ
[12, 77]   Αἰνιᾶνες καὶ Δόλοπες καὶ Μηλιεῖς  συμφρονήσαντες   δυνάμεσιν ἀξιολόγοις ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν
[12, 41]   ὡς δ´ νὺξ παρῆλθε,  κατανοήσαντες   ὀλίγους ὄντας, συνεστράφησαν καὶ περὶ
[12, 11]   καλῶς κατεσκευάσθαι. ~ὀλίγον δὲ χρόνον  ὁμονοήσαντες   οἱ Θούριοι στάσει μεγάλῃ περιέπεσον
[12, 56]   τὴν πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν βεβαιοτάτην  τηρήσαντες   ἀδίκως ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς περιέπεσον.
[12, 56]   καὶ διεκπεσεῖν εἰς τὰς Ἀθήνας.  τηρήσαντες   οὖν ἀσέληνον νύκτα τοὺς μὲν
[12, 78]   χώραν λεηλατήσαντες, τὰς δὲ ἐπαύλεις  ἐμπρήσαντες,   ἀπηλλάγησαν εἰς τὴν οἰκείαν. οἱ
[12, 78]   Λακεδαιμονίων, καὶ τὴν μὲν χώραν  λεηλατήσαντες,   τὰς δὲ ἐπαύλεις ἐμπρήσαντες, ἀπηλλάγησαν
[12, 82]   ὠμότητι διαφερούσας· πολλῶν γὰρ αἰχμαλώτων  κρατήσαντες   ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν καὶ
[12, 3]   τὸν βίον, οἱ δὲ ἄλλοι  κρατήσαντες   τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺς ἀνελόντες
[12, 61]   ἀφθονίαν, ἐκθύμως ἠμύνοντο· ἤλπιζον γὰρ  κρατήσαντες   τῆς ἐπιβολῆς πάντα τὸν πόλεμον
[12, 27]   μὲν πρὸς Μιλησίους περὶ Πριήνης  ἀμφισβητήσαντες   εἰς πόλεμον κατέστησαν, ὁρῶντες δὲ
[12, 10]   κατέπλευσαν εἰς τὴν Ἰταλίαν, καὶ  καταντήσαντες   εἰς τὴν Σύβαριν ἐζήτουν τὸν
[12, 79]   μεγάλῃ μάχῃ νικήσαντες καὶ τρόπαιον  στήσαντες   ἀπῆλθον εἰς τὴν οἰκείαν. ~Τοῦ
[12, 48]   καλούμενον. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι τρόπαιον  στήσαντες   καὶ τῷ Ποσειδῶνι περὶ τὸν
[12, 65]   ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι στρατηγὸν  καταστήσαντες   Νικίαν τὸν Νικηράτου, καὶ παραδόντες
[12, 47]   εἰς Πελοπόννησον. Ἀθηναῖοι δὲ στρατηγοὺς  καταστήσαντες   Ξενοφῶντα καὶ Φανόμαχον ἀπέστειλαν ἐπὶ
[12, 45]   πολλὰς ἐξέπεμπον εἰς Πελοπόννησον στρατηγὸν  ἐπιστήσαντες   Περικλέα. οὗτος δὲ πολλὴν χώραν
[12, 45]   πολέμου δι´ ὀργῆς εἶχον. διόπερ  ἀποστήσαντες   αὐτὸν τῆς στρατηγίας, καὶ μικράς
[12, 59]   μυρίανδρον ποιήσαντες, καὶ τὴν χώραν  κατακληρουχήσαντες,   ὠνόμασαν τὴν πόλιν Ἡράκλειαν. ~Ἐπ´
[12, 36]   τοὺς τὴν Σῖριν καλουμένην οἰκοῦντας  μετοικίσαντες   ἐκ τῆς πατρίδος καὶ ἰδίους
[12, 54]   χρημάτων τε πλῆθος ἕτοιμον παρέλαβον,  μετακομίσαντες   ἐκ Δήλου τὰ κοινὰ χρήματα
[12, 50]   καταπλαγέντες παρατάξασθαι μὲν οὐκ ἐτόλμησαν,  ἐκκομίσαντες   δὲ τόν τε σῖτον καὶ
[12, 10]   ὃν ἐκάλουν οἱ ἐγχώριοι μέδιμνον,  νομίσαντες   εἶναι τοῦτον τὸν τόπον τὸν
[12, 82]   μεγάλης ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσι, στρατιώτας  ἀθροίσαντες   διὰ τῶν ὅπλων ἐποιοῦντο τὴν
[12, 29]   διὸ καὶ πάσας τὰς δυνάμεις  ἀθροίσαντες   ἐκ τῶν Συρακουσῶν καὶ τῶν
[12, 42]   καὶ γυναῖκας καὶ τὸν ὄχλον  ἀθροίσαντες   ἐξαπέστειλαν εἰς τὰς Ἀθήνας. οἱ
[12, 78]   πρὸς Ἀγρείους· διὸ καὶ δύναμιν  ἀθροίσαντες   ἐπέστησαν ἡγεμόνα Ἆγιν τὸν βασιλέα.
[12, 2]   ἐπὶ τὰς προκειμένας πράξεις τρεψόμεθα,  προδιορίσαντες   τοὺς οἰκείους τῇ γραφῇ χρόνους.
[12, 10]   τοῦ θεοῦ περιέβαλον τεῖχος, καὶ  κτίσαντες   πόλιν ὠνόμασαν ἀπὸ τῆς κρήνης
[12, 3]   τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλλήνων.  καταρτίσαντες   δὲ στόλον τριήρων διακοσίων, καὶ
[12, 57]   δὲ πάλιν νεωτερίζειν ἐπιβαλόμενοι καὶ  τειχίσαντες   ἐν τῇ νήσῳ χωρίον ὀχυρὸν
[12, 81]   τῶν Ἀργείων κατῴκισαν εἰς Ὀρνεάς·  ἐπιτειχίσαντες   δὲ τοῦτο τὸ χωρίον ἐπὶ
[12, 41]   καὶ πρὸς τὸν Περσῶν βασιλέα  πρεσβεύσαντες   παρεκάλουν συμμαχεῖν αὐτοῖς, καὶ τοὺς
[12, 60]   φοβούμενοι μὴ τῆς πόλεως Ἀθηναῖοι  κυριεύσαντες   βαρύτεροι πάροικοι γένωνται τῶν Ἀμπρακιωτῶν,
[12, 54]   πλεύσαντες καὶ πέντε νεῶν Λοκρίδων  κυριεύσαντες,   Μύλα φρούριον ἐπολιόρκησαν. ἐπιβοηθησάντων δὲ
[12, 31]   Ἀσίαν οἱ τοῦ Κιμμερίου Βοσπόρου  βασιλεύσαντες,   ὀνομασθέντες δὲ Ἀρχαιανακτίδαι, ἦρξαν ἔτη
[12, 27]   τῶν δοθέντων αὐτοῖς στρατιωτῶν νυκτὸς  πλεύσαντες   εἰς τὴν Σάμον ἔλαθόν τε
[12, 54]   Λάχητα καὶ Χαροιάδην. οὗτοι δὲ  πλεύσαντες   εἰς τὸ Ῥήγιον προσελάβοντο ναῦς
[12, 72]   Νικίας καὶ Νικόστρατος. οὗτοι δὲ  πλεύσαντες   ἐπὶ πρώτην τὴν Μένδην ἐκράτησαν
[12, 54]   μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ Λοκροὺς  πλεύσαντες   καὶ πέντε νεῶν Λοκρίδων κυριεύσαντες,
[12, 72]   Ἀριστείδην καὶ Σύμμαχον. οὗτοι δὲ  καταπλεύσαντες   εἰς τὴν Λέσβον καὶ προσβολὰς
[12, 34]   πόλιν πορθῆσαι. οἱ δὲ πεμφθέντες  καταπλεύσαντες   εἰς τὴν Μακεδονίαν κατὰ τὰς
[12, 43]   δόξαν ἀνδρείας ἀπηνέγκατο. Ἀθηναῖοι δὲ  περιπλεύσαντες   εἰς τὴν Ἠλείαν τήν τε
[12, 43]   ἀπεκρούσθησαν εἰς τὰς ναῦς· εἶτ´  ἀποπλεύσαντες   εἰς τὴν Κεφαλληνίαν, καὶ τοὺς
[12, 3]   πεζῆς δυνάμεως· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι  προσπλεύσαντες   καὶ τοὺς στρατιώτας ἐκβιβάσαντες συνῆψαν
[12, 70]   τὴν Ἀττικήν. Ἀθηναῖοι μὲν οὖν  ἐπιβουλεύσαντες   τοῖς Βοιωτοῖς τοιαύτῃ συμφορᾷ περιέπεσον.
[12, 78]   συνεχώρησαν, τὴν δ´ οὐσίαν αὐτῶν  δημεύσαντες   κατέσκαψαν τὰς οἰκίας. οἱ δὲ
[12, 47]   Ἀκαρνᾶνες συστραφέντες καὶ τοῖς πολεμίοις  ἐνεδρεύσαντες   πολλοὺς ἀπέκτειναν, καὶ συνηνάγκασαν τὸν
[12, 41]   Λακεδαιμόνιοι μὲν μετὰ τῶν Πελοποννησίων  συνεδρεύσαντες   ἐψηφίσαντο πολεμεῖν τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ
[12, 66]   ἐστὶν ἐπίνειον τῶν Μεγαρέων, καταφυγεῖν.  περιταφρεύσαντες   δὲ αὐτὴν οἱ Ἀθηναῖοι ἐπολιόρκουν·
[12, 79]   συμμάχους παραλαβόντες, καὶ αὐτοὶ πανδημεὶ  στρατεύσαντες,   ἀντετάχθησαν τοῖς Λακεδαιμονίοις. γενομένης δὲ
[12, 81]   τούτων Λακεδαιμόνιοι μετὰ τῶν συμμάχων  στρατεύσαντες   εἰς τὴν Ἀργείαν Ὑσιὰς χωρίον
[12, 0]   καλουμένας Θυρέας κατῴκησαν. Ὡς Λακεδαιμόνιοι  στρατεύσαντες   εἰς τὴν Ἀττικὴν τὰς κτήσεις
[12, 64]   δὲ μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἀξιολόγου  στρατεύσαντες   εἰς τὴν τῶν ἀφεστηκότων χώραν
[12, 76]   τὴν Ἰταλίαν Καμπανοὶ μεγάλῃ δυνάμει  στρατεύσαντες   ἐπὶ Κύμην ἐνίκησαν μάχῃ τοὺς
[12, 0]   Σπαρτιάτης ἀριστεύσας ἐδοξάσθη. Ὡς Ἀθηναῖοι  στρατεύσαντες   ἐπὶ Λοκροὺς πόλιν Θρόνιον ἐξεπόρθησαν.
[12, 60]   καὶ προσλαβόμενοι Λακεδαιμονίων τρισχιλίους στρατιώτας,  στρατεύσαντες   ἐπὶ Ναύπακτον, κατοικούντων ἐν αὐτῇ
[12, 0]   Σαμίοις πρὸς Μιλησίους. Ὡς Συρακόσιοι  στρατεύσαντες   ἐπὶ Πικηνοὺς τὴν πόλιν κατέσκαψαν.
[12, 77]   δὲ τούτοις πραττομένοις Ὀλύνθιοι μὲν  στρατεύσαντες   ἐπὶ πόλιν Μηκύβερναν, φρουρουμένην ὑπ´
[12, 81]   δ´ Ἀργεῖοι μετὰ τῶν Ἀθηναίων  στρατεύσαντες   ἐπὶ τὰς Ὀρνεὰς τήν τε
[12, 60]   Μεσσηνίων, ἀπεκρούσθησαν. μετὰ δὲ ταῦτα  στρατεύσαντες   ἐπὶ τὴν ὀνομαζομένην Μολυκρίαν εἷλον
[12, 57]   τοῦ πλήθους προΐστασθαι συλλαβόντες ἀπέσφαξαν.  καταλύσαντες   δὲ τὴν δημοκρατίαν, μετ´ ὀλίγον
[12, 75]   σώμασιν ἰσχύοντας καὶ ταῖς οὐσίαις·  ἀπολύσαντες   δὲ αὐτοὺς καὶ τῆς ἄλλης
[12, 8]   τῶν Σικελῶν, καὶ γενόμενον ἱκέτην  ἀπολύσαντες   τῶν ἐγκλημάτων, ἀπέδειξαν αὐτῷ τὴν
[12, 34]   Ἀθηναῖοι τὴν ἀπόστασιν τῶν Ποτιδαιατῶν  ἀκούσαντες   ἐξέπεμψαν τριάκοντα ναῦς καὶ προσέταξαν
[12, 52]   χλόῃ διέφθειραν, καὶ τὴν χώραν  δῃώσαντες   ἐπανῆλθον εἰς τὰς πατρίδας. οἱ
[12, 55]   παραλελειμμένους τόπους τῆς Ἀττικῆς καὶ  δῃώσαντες   τὴν χώραν ἐπανῆλθον εἰς τὴν
[12, 81]   Ἀργείαν, καὶ πολλὴν τῆς χώρας  δῃώσαντες,   τοὺς φυγάδας τῶν Ἀργείων κατῴκισαν
[12, 79]   ἐκείνους, {οἳ} καὶ τῷ πλήθει  κυκλώσαντες   ἤλπιζον κατακόψειν ἅπαντας. τῶν δὲ
[12, 48]   Ποσειδῶνι περὶ τὸν Ἰσθμὸν ναῦν  καθιερώσαντες   ἀπέπλευσαν εἰς πόλιν συμμαχίδα Ναύπακτον.
[12, 10]   δὲ συμπράξειν ἐπαγγειλάμενοι, δέκα ναῦς  πληρώσαντες   ἀπέστειλαν τοῖς Συβαρίταις, ὧν ἡγεῖτο
[12, 49]   γνόντες δὲ τὸ γεγονός, ταχέως  πληρώσαντες   ναῦς ἱκανὰς ἔπλεον εἰς τὴν
[12, 55]   δύναμιν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Λέσβον,  πληρώσαντες   ναῦς τετταράκοντα καὶ στρατηγὸν προχειρισάμενοι
[12, 74]   τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους, ἀνελόμενοι καὶ  θάψαντες   ἀπέπλευσαν εἰς τὰς Ἀθήνας. εἰς
[12, 58]   τοὺς τετελευτηκότας ἐν αὐτῇ τεθάφθαι.  ἀνασκάψαντες   οὖν ἁπάσας τὰς ἐν τῇ
[12, 56]   τοὺς ἐγκαταλειφθέντας ἅπαντας ἀνεῖλον καὶ  κατασκάψαντες   ἐμίσθωσαν τὴν χώραν αὐτῶν. Πλαταιεῖς
[12, 65]   πορθοῦντες, τῶν δὲ Θηβαίων ἐκβοηθούντων  συνάψαντες   αὐτοῖς μάχην οἱ Ἀθηναῖοι καὶ
[12, 27]   τῆς πόλεως· τοὺς δ´ ὁμήρους  ἐκκλέψαντες   ἐκ τῆς Λήμνου καὶ τὰ
[12, 34]   κατὰ δὲ τὴν Ἰταλίαν Ῥωμαῖοι  πέμψαντες   ἀποίκους εἰς Ἄρδεα τὴν χώραν
[12, 44]   ἐκ δὲ τῶν πολιτῶν οἰκήτορας  ἐκπέμψαντες   κατεκληρούχησαν τήν τε Αἴγιναν καὶ
[12, 22]   Περικλέους στρατηγοῦντος, χιλίους δὲ οἰκήτορας  ἐκπέμψαντες   τήν τε πόλιν καὶ τὴν
[12, 2]   τῇ τε δόξῃ καὶ ἀνδρείᾳ  προκόψαντες   διωνομάσθησαν καθ´ ὅλην σχεδὸν τὴν
[12, 56]   τοὺς πολιορκουμένους· οἱ δὲ Πλαταιεῖς  καταπλαγέντες   καὶ διαπρεσβευσάμενοι παρέδωκαν ἑαυτούς τε
[12, 31]   τὴν ναυμαχίαν οἱ μὲν Κορίνθιοι  καταπλαγέντες   κατέπλευσαν εἰς Πελοπόννησον, οἱ δὲ
[12, 50]   Μακεδόνες τὸ μέγεθος τῆς δυνάμεως  καταπλαγέντες   παρατάξασθαι μὲν οὐκ ἐτόλμησαν, ἐκκομίσαντες
[12, 0]   ἐξεπόρθησαν. Ὡς Αἰγινῆται ὑπὸ Ἀθηναίων  ἀνασταθέντες   τὰς καλουμένας Θυρέας κατῴκησαν. Ὡς
[12, 63]   Κλέωνος τοῦ δημαγωγοῦ στρατηγοῦντος τότε  δεθέντες   ἤχθησαν εἰς τὰς Ἀθήνας·
[12, 79]   οὖν χίλιοι τὸν εἰρημένον τρόπον  ἀφεθέντες   διελθεῖν διεσώθησαν, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[12, 57]   τῶν προξένων ἱκανῶν τινων ταλάντων  ἀφεθέντες.   καὶ τηροῦντες τὴν {ὑπὸ} τῶν
[12, 48]   ἀποστειλάντων εἴκοσι τριήρεις, οἱ Λακεδαιμόνιοι  φοβηθέντες   ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Κόρινθον, οὐ
[12, 63]   λιμῷ διαφθαρῆναι. διόπερ οἱ Λακεδαιμόνιοι  φοβηθέντες   περὶ τῶν ἀπειλημμένων ἐν τῷ
[12, 57]   τὴν ἐπανάστασιν πεποιημένους· οὗτοι δὲ  φοβηθέντες   τὴν τιμωρίαν κατέφυγον ἐπὶ τοὺς
[12, 57]   προσδεξαμένων τοὺς λόγους, οἱ Κερκυραῖοι  προσποιηθέντες   λύτρα διδόναι διηγγυήθησαν ὑπὸ τῶν
[12, 57]   πολλοὶ Κερκυραίων αἰχμάλωτοι γενόμενοι καὶ  καταβληθέντες   εἰς τὴν δημοσίαν φυλακὴν ἐπηγγείλαντο
[12, 22]   τινα διέμειναν, ἔπειθ´ ὑπὸ Βρεττίων  ἐκβληθέντες   ἀνῃρέθησαν. κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα
[12, 47]   μετὰ στρατιωτῶν χιλίων. οὗτοι δὲ  παραγενηθέντες   εἰς Σπάρτωλον τῆς Βοττικῆς ἔτεμον
[12, 48]   οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι παρ´ ἐλπίδας  ἡττηθέντες   ταῖς ὑπολειφθείσαις ναυσὶν ἔφυγον εἰς
[12, 30]   φόρους ἁδροτέρους τοῖς ὑποτεταγμένοις Σικελοῖς  ἐπιτιθέντες.   ταῦτα δ´ ἔπραττον διανοούμενοι πᾶσαν
[12, 30]   ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ Κερκυραῖοι  παροξυνθέντες   ἀπέστειλαν πεντήκοντα τριήρεις καὶ στρατηγὸν
[12, 5]   συμμαχίαν ἐποίησαν· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι  παροξυνθέντες   ἐξέπεμψαν στρατιώτας εἰς τὴν τῶν
[12, 72]   ἠσφαλίσατο τὰς πόλεις, Ἀθηναῖοι δὲ  παροξυνθέντες   ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐψηφίσαντο πάντας
[12, 78]   τὴν οἰκείαν. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι  παροξυνθέντες   ἐπὶ τοῖς εἰς τοὺς Τροιζηνίους
[12, 56]   τῇ δ´ ὑστεραίᾳ Λακεδαιμόνιοι μὲν  παροξυνθέντες   ἐπὶ τῷ δρασμῷ τῶν ἀπεληλυθότων
[12, 80]   τούτους. ἐφ´ οἷς οἱ Ῥωμαῖοι  παροξυνθέντες   ἐψηφίσαντο πολεμεῖν, καὶ προχειρισάμενοι δύναμιν
[12, 82]   τῶν ἠδικημένων. οἱ δ´ Ἐγεσταῖοι  παροξυνθέντες   τὸ μὲν πρῶτον διὰ τῶν
[12, 60]   δὲ Αἰτωλοὶ διὰ τὴν νίκην  ἐπαρθέντες,   καὶ προσλαβόμενοι Λακεδαιμονίων τρισχιλίους στρατιώτας,
[12, 12]   πολλοὶ τοῖς ἤθεσιν, ὑπούλοις ἡδοναῖς  δελεασθέντες,   εἰς ἐπιτηδεύσεις χειρίστας περιώκειλαν· ταύτην
[12, 70]   ταχθέντες κατὰ τοὺς Θηβαίους Ἀθηναῖοι  βιασθέντες   ἐτράπησαν, οἱ δὲ λοιποὶ τοὺς
[12, 31]   οἱ τοῦ Κιμμερίου Βοσπόρου βασιλεύσαντες,  ὀνομασθέντες   δὲ Ἀρχαιανακτίδαι, ἦρξαν ἔτη δύο
[12, 39]   τοὺς Σπαρτιάτας. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι  πεισθέντες   τοῖς Μεγαρεῦσιν ἀπέστειλαν πρέσβεις ἐκ
[12, 47]   ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι  πεισθέντες   ὑπὸ Ἀμβρακιωτῶν ἐστράτευσαν εἰς Ἀκαρνανίαν.
[12, 9]   ταύτης ἔτυχε τῆς προσηγορίας, οἱ  κατοικισθέντες   νεμόμενοι πολλὴν καὶ καρποφόρον χώραν
[12, 30]   πολλοὺς τῶν ἀντιπραττόντων, οἱ φυγάδες  ἀθροισθέντες   καὶ παραλαβόντες τοὺς Ἰλλυριοὺς ἔπλευσαν
[12, 36]   ἐκ τῆς πατρίδος καὶ ἰδίους  προσθέντες   οἰκήτορας, ἔκτισαν πόλιν τὴν ὀνομαζομένην
[12, 63]   τῶν ἄλλων συμμάχων τοὺς ἱκανοὺς  προσθέντες,   τούτοις παρέδωκαν τὴν Πύλον φρουρεῖν·
[12, 49]   οἱ δὲ Πελοποννήσιοι τῆς ἐπιβολῆς  διαψευσθέντες   ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς Σαλαμῖνος εἰς
[12, 60]   ἐγένετο μάχη, καθ´ ἣν Ἀθηναῖοι  λειφθέντες   εἰς Ναύπακτον ἀπεχώρησαν. οἱ δὲ
[12, 55]   δὲ ναυμαχίας οἱ μὲν Μυτιληναῖοι  λειφθέντες   συνεκλείσθησαν εἰς πολιορκίαν, τῶν δὲ
[12, 34]   τὴν πόλιν πορθῆσαι. οἱ δὲ  πεμφθέντες   καταπλεύσαντες εἰς τὴν Μακεδονίαν κατὰ
[12, 67]   δραξάμενοι καὶ μετὰ τῶν πολεμίων  ταχθέντες   εἰς κίνδυνον ἀγάγωσι τὴν Σπάρτην.
[12, 70]   ταῦτα τῶν πεζῶν διαγωνισαμένων οἱ  ταχθέντες   κατὰ τοὺς Θηβαίους Ἀθηναῖοι βιασθέντες
[12, 31]   οἱ δὲ Κερκυραῖοι τριήρεσιν ὀγδοήκοντα  ἀντιταχθέντες   ἐνίκησαν τῇ ναυμαχίᾳ, καὶ τὴν
[12, 80]   καὶ Φωκεῖς γὰρ πρὸς Λοκροὺς  διενεχθέντες   παρατάξει ἐκρίθησαν διὰ τὴν οἰκείαν
[12, 39]   δὲ συνεργασαμένων τῷ Φειδίᾳ τινὲς  διενεχθέντες   ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν τοῦ Περικλέους
[12, 82]   οὐκ ὀλίγους. οἱ δ´ Ἐγεσταῖοι  ταπεινωθέντες   καὶ καθ´ ἑαυτοὺς οὐκ ὄντες
[12, 11]   διὰ τὰς εἰρημένας αἰτίας, οἱ  προσγραφέντες   ὕστερον πολῖται πλείους καὶ κρείττονες
[12, 72]   εἰς τὴν Λέσβον, τότε δὲ  συστραφέντες   Ἄντανδρον κατέλαβον, κἀκεῖθεν ὁρμώμενοι διεπολέμουν
[12, 83]   χώραν ἀποβεβληκότων, οἱ φυγάδες αὐτῶν  συστραφέντες   ἔκριναν πάλιν τοὺς Ἀθηναίους προσλαβέσθαι
[12, 47]   ὀνομαζομένης Στράτου. οἱ δὲ Ἀκαρνᾶνες  συστραφέντες   καὶ τοῖς πολεμίοις ἐνεδρεύσαντες πολλοὺς
[12, 30]   μὲν Ἐπιδάμνιοι, καθ´ ἑαυτοὺς οὐκ  ὄντες   ἀξιόμαχοι, πρέσβεις ἔπεμψαν εἰς Κέρκυραν,
[12, 82]   ταπεινωθέντες καὶ καθ´ ἑαυτοὺς οὐκ  ὄντες   ἀξιόμαχοι, τὸ μὲν πρῶτον Ἀκραγαντίνους
[12, 11]   ὕστερον πολῖται πλείους καὶ κρείττονες  ὄντες   ἀπέκτειναν σχεδὸν ἅπαντας τοὺς προϋπάρχοντας
[12, 53]   τὴν Σικελίαν Λεοντῖνοι, Χαλκιδέων μὲν  ὄντες   ἄποικοι, συγγενεῖς δὲ Ἀθηναίων, ἔτυχον
[12, 79]   τῶν Ἀργείων, χίλιοι τὸν ἀριθμὸν  ὄντες,   γεγυμνασμένοι δὲ καλῶς τὰ κατὰ
[12, 72]   φρουροί, πολλοὶ μὲν τὸν ἀριθμὸν  ὄντες,   εὐπορίαν δ´ ἔχοντες βελῶν καὶ
[12, 72]   τῆς ἁλώσεως πολλοὶ τὸν ἀριθμὸν  ὄντες   καὶ πάλαι μὲν ἐπεχείρουν κατελθεῖν
[12, 45]   καὶ μικράς τινας ἀφορμὰς ἐγκλημάτων  λαβόντες,   ἐζημίωσαν αὐτὸν ὀγδοήκοντα ταλάντοις. μετὰ
[12, 49]   Πειραιᾶ κλείθροις καὶ φυλακαῖς ἱκαναῖς  διαλαβόντες   ὠχύρωσαν. ~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[12, 78]   δύναμιν. τούτους δὲ οἱ Ἀργεῖοι  παραλαβόντες   ἐστράτευσαν ἐπὶ Τροιζῆνα, πόλιν σύμμαχον
[12, 82]   Ἀκραγαντῖνος. Βυζάντιοι δὲ καὶ Καλχηδόνιοι  παραλαβόντες   Θρᾷκας ἐστράτευσαν εἰς τὴν Βιθυνίαν
[12, 79]   οἱ δὲ Μαντινεῖς τοὺς συμμάχους  παραλαβόντες,   καὶ αὐτοὶ πανδημεὶ στρατεύσαντες, ἀντετάχθησαν
[12, 59]   ταῦτ´ ἀσχολουμένων Λακεδαιμόνιοι τοὺς Πελοποννησίους  παραλαβόντες   κατεστρατοπέδευσαν περὶ τὸν ἰσθμόν, διανοούμενοι
[12, 52]   δὲ τούτοις πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι μὲν  παραλαβόντες   τοὺς ἐκ Πελοποννήσου συμμάχους εἰσέβαλον
[12, 79]   βοηθῆσαι κατὰ τάχος, οἱ Σπαρτιᾶται  παραλαβόντες   τοὺς ἰδίους πάντας καὶ τοὺς
[12, 30]   ἀντιπραττόντων, οἱ φυγάδες ἀθροισθέντες καὶ  παραλαβόντες   τοὺς Ἰλλυριοὺς ἔπλευσαν κοινῇ μετ´
[12, 57]   καὶ μάλιστα τοῦ πλήθους προΐστασθαι  συλλαβόντες   ἀπέσφαξαν. καταλύσαντες δὲ τὴν δημοκρατίαν,
[12, 80]   ταῖς ἀνδραγαθίαις, τὸ μὲν πρῶτον  συλλαβόντες   τοὺς δημαγωγεῖν εἰωθότας ἀπέκτειναν, τοὺς
[12, 42]   οἱ μὲν Θηβαῖοι τοὺς αἰχμαλώτους  ἀπολαβόντες   καὶ τὴν λείαν ἀποδόντες εἰς
[12, 41]   συμμαχίαν διαφυλάττειν, τὸ μὲν πρῶτον  ὑπολαβόντες   πανδημεὶ τοὺς Θηβαίους παρεῖναι, διεπρεσβεύσαντο
[12, 41]   τριακοσίους νυκτός, οἱ προδόται τούτους  παρεισαγαγόντες   ἐντὸς τῶν τειχῶν κυρίους τῆς
[12, 50]   ἡσυχίαν εἶχον. οἱ δὲ Θρᾷκες  καταγαγόντες   τὸν Ἀμύνταν ἐπὶ τὴν βασιλείαν
[12, 47]   οὐδὲν δ´ ἧττον καὶ μηχανὰς  προσάγοντες   καὶ διὰ τούτων σαλεύοντες τὰ
[12, 22]   Σήστιον Καπετωλῖνον. ἐπὶ δὲ τούτων  διαφεύγοντες   τὸν ἐν τῇ στάσει κίνδυνον
[12, 41]   τινὲς δὲ εἰς οἰκίαν τινὰ  καταφυγόντες   ἠναγκάσθησαν παραδοῦναι σφᾶς αὐτούς. οἱ
[12, 77]   πολλοὺς δ´ ἀποβαλόντες στρατιώτας, καὶ  συμφυγόντες   ἐντὸς τῶν τειχῶν, μετεπέμψαντο βοήθειαν
[12, 73]   στρατηγὸν Κλέωνα τὸν δημαγωγόν, καὶ  δόντες   ἀξιόλογον δύναμιν πεζήν, ἐξέπεμψαν εἰς
[12, 81]   δ´ ἑλόμενοι στρατηγὸν Ἀλκιβιάδην, καὶ  δόντες   αὐτῷ ναῦς εἴκοσι, προσέταξαν συγκατασκευάσαι
[12, 63]   καθ´ ὁμολογίαν. ἦσαν δ´ οἱ  παραδόντες   αὑτοὺς Σπαρτιᾶται μὲν ἑκατὸν εἴκοσι,
[12, 65]   καταστήσαντες Νικίαν τὸν Νικηράτου, καὶ  παραδόντες   αὐτῷ τριήρεις μὲν ἑξήκοντα, ὁπλίτας
[12, 54]   οἱ δὲ Συρακόσιοι τοῖς Λεοντίνοις  μεταδόντες   τῆς πολιτείας ἅπαντας Συρακοσίους ἐποίησαν,
[12, 10]   ὕδωρ πίνοντες, ἀμετρὶ δὲ μᾶζαν  ἔδοντες,   κατέπλευσαν εἰς τὴν Ἰταλίαν, καὶ
[12, 9]   μεγάλους ἐκτήσαντο πλούτους. πολλοῖς δὲ  μεταδιδόντες   τῆς πολιτείας ἐπὶ τοσοῦτο προέβησαν,
[12, 42]   αἰχμαλώτους ἀπολαβόντες καὶ τὴν λείαν  ἀποδόντες   εἰς τὰς Θήβας ἀπηλλάγησαν, οἱ
[12, 69]   δυσαρεστούμενοι τῇ τότε πολιτείᾳ καὶ  σπεύδοντες   δημοκρατίας ἐν ταῖς πόλεσι καταστῆσαι,
[12, 39]   τὸν Περικλέα, διὰ τὸν φθόνον  σπεύδοντες   διαβαλεῖν τὴν τἀνδρὸς ὑπεροχήν τε
[12, 54]   τῇ δ´ ἀληθείᾳ τὴν νῆσον  σπεύδοντες   κατακτήσασθαι. καὶ γὰρ οὐ πολλοῖς
[12, 25]   αἱρεῖσθαι. τοῦτο δ´ ἔπραξαν ταπεινῶσαι  σπεύδοντες   τὴν τῶν πατρικίων ὑπεροχήν· οἱ
[12, 34]   αὐτοὺς οἱ Κορίνθιοι. διόπερ ἀμύνεσθαι  σπεύδοντες   τοὺς Ἀθηναίους, ἀπέστησαν ἀπ´ αὐτῶν
[12, 55]   καὶ τῷ πολέμῳ πιεζόμενοι καὶ  στασιάζοντες   πρὸς ἀλλήλους, καθ´ ὁμολογίαν παρέδωκαν
[12, 45]   ἀθυμίᾳ καθειστήκεσαν, καὶ τὸν Περικλέα  νομίζοντες   αἴτιον αὐτοῖς γεγονέναι τοῦ πολέμου
[12, 75]   καὶ ἀνδρῶν. οἱ δ´ Ἀργεῖοι  νομίζοντες   αὑτοῖς συγχωρηθήσεσθαι τὴν ὅλην ἡγεμονίαν,
[12, 67]   αὐτῶν τοὺς μάλιστα πεφρονηματισμένους χιλίους,  νομίζοντες   ἐν ταῖς μάχαις τοὺς πλείστους
[12, 28]   διὰ τὴν ἀνάζευξιν τοῦ Περικλέους  νομίζοντες   ἔχειν καιρὸν ἐπιτήδειον εἰς ἐπίθεσιν
[12, 79]   συμμάχους ἧκον ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν,  νομίζοντες   ταύτης πολεμουμένης ἀρθήσεσθαι τὴν τῆς
[12, 55]   Ἀττικὴν εἰσέβαλον μετὰ τῶν συμμάχων·  ἐπελθόντες   δὲ {καὶ} τοὺς παραλελειμμένους τόπους
[12, 81]   μακρὰ τείχη μέχρι τῆς θαλάττης,  ἐπελθόντες   τὰ κατεσκευασμένα τείχη κατέσκαψαν, καὶ
[12, 79]   Ὀρχομενὸν τῆς Ἀρκαδίας. διὸ καὶ  παρελθόντες   εἰς Ἀρκαδίαν, προσκαθεζόμενοι τῇ πόλει
[12, 46]   πατρίδα κατὰ τὰς συνθήκας, καὶ  παρελθόντες   εἰς τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης Χαλκιδεῖς
[12, 27]   Σάμον ἔλαθόν τε {τὴν πόλιν}  παρεισελθόντες,   τῶν πολιτῶν συνεργούντων, ῥᾳδίως τ´
[12, 72]   ἑκατέρους ὧν τότε κύριοι καθειστήκεσαν.  συνιόντες   δὲ πολλάκις εἰς λόγους ᾤοντο
[12, 15]   γὰρ ἀπὸ μητρὸς συγγενεῖς οὐ  προσήκοντες   τῇ κληρονομίᾳ τῶν ὀρφανῶν οὐκ
[12, 45]   στενοχωρίαν εὐλόγως εἰς νόσους ἐνέπιπτον,  ἕλκοντες   ἀέρα διεφθαρμένον. διόπερ οὐ δυνάμενοι
[12, 79]   ἐτρέψαντο τοὺς ἀντιτεταγμένους πρῶτοι, καὶ  διώκοντες   πολὺν ἐποίουν φόνον. οἱ δὲ
[12, 66]   Πελοποννήσιοι φοβούμενοι μὴ κατὰ κράτος  ἁλόντες   ἀναιρεθῶσι, παρέδοσαν τὴν Νίσαιαν τοῖς
[12, 82]   κατέχοντας τὴν χώραν, καὶ πάντας  ἐκβαλόντες   ἐκ τῶν ἀγρῶν αὐτοὶ τὴν
[12, 22]   τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκ τῆς πόλεως  ἐκβαλόντες   ἰδίαν ἀποικίαν εἰς αὐτὴν ἐξέπεμψαν
[12, 0]   περιεποιήσατο. Ὡς Ἀθηναῖοι τοὺς Ἑστιαιεῖς  ἐκβαλόντες   ἰδίους οἰκήτορας ἐξέπεμψαν. Περὶ τοῦ
[12, 81]   λήγοντος Λακεδαιμόνιοι μετὰ πολλῆς δυνάμεως  ἐμβαλόντες   εἰς τὴν Ἀργείαν, καὶ πολλὴν
[12, 6]   Λακεδαιμόνιοι μὲν εἰς τὴν Ἀττικὴν  ἐμβαλόντες   ἐπόρθησαν πολλὴν χώραν, καὶ τῶν
[12, 62]   ποιούμενοι τῇ Πύλῳ, καὶ πολλοὺς  ἀποβαλόντες   στρατιώτας, ἔμενον καρτερῶς ἐν τοῖς
[12, 77]   τὴν Ἡράκλειαν κατοικοῦντες. πολλοὺς δ´  ἀποβαλόντες   στρατιώτας, καὶ συμφυγόντες ἐντὸς τῶν
[12, 80]   συμμαχίαν συνέθεντο. διόπερ οἱ Μαντινεῖς  ἀποβαλόντες   τὴν ἀπὸ τῶν Ἀργείων βοήθειαν
[12, 50]   προσεῖχεν, εὐθὺς τῷ πρώτῳ φρουρίῳ  προσβαλόντες   κατὰ κράτος εἷλον. μετὰ δὲ
[12, 42]   πορθήσαντες καί τινα τῶν φρουρίων  ἑλόντες   κατεπλήξαντο τοὺς Λακεδαιμονίους· διὸ καὶ
[12, 55]   δὲ τῆς Μυτιλήνης τὰ τείχη  περιελόντες   τὴν Λέσβον ὅλην πλὴν τῆς
[12, 65]   μάχην οἱ Ἀθηναῖοι καὶ πολλοὺς  ἀνελόντες   ἐνίκησαν. μετὰ δὲ τὴν μάχην
[12, 3]   κρατήσαντες τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺς  ἀνελόντες   ἐπανῆλθον εἰς τὰς ναῦς. μετὰ
[12, 70]   ἄλλους Βοιωτοὺς τρεψάμενοι καὶ συχνοὺς  ἀνελόντες   ἐφ´ ἱκανὸν τόπον ἐδίωξαν. οἱ
[12, 0]   Ὡς Ἀθηναῖοι πολλοὺς τῶν Ἀμβρακιωτῶν  ἀνελόντες   ἠρήμωσαν τὴν πόλιν. Περὶ τῶν
[12, 29]   ἐγκαρτεροῦντες τοῖς δεινοῖς καὶ πολλοὺς  ἀνελόντες,   ἡρωικῶς μαχόμενοι πάντες κατέστρεψαν τὸν
[12, 80]   οἰκείαν ἀνδρείαν· ἐνίκησαν γὰρ Φωκεῖς  ἀνελόντες   Λοκρῶν πλείους χιλίων. Ἀθηναῖοι δὲ
[12, 65]   ἐνίκησαν καὶ πολλοὺς τῶν πολεμίων  ἀνελόντες   τρόπαιον ἔστησαν. ἐτελεύτησαν δ´ ἐν
[12, 79]   τοῦ στρατεύματος τρεψάμενοι καὶ πολλοὺς  ἀνελόντες   ὑπέστρεψαν ἐπ´ αὐτοὺς ἐκείνους, {οἳ}
[12, 78]   οἱ μὲν Ἀργεῖοι τοῖς λίθοις  βάλλοντες   τοὺς ἡγεμόνας ἀποκτείνειν ἐπεχείρησαν, καὶ
[12, 61]   πολεμίων, πεζῇ δ´ ἐκ διαδοχῆς  προσβάλλοντες   τῷ τείχει καὶ φιλοτιμίαν τὴν
[12, 49]   ταχέως ἐξεβοήθουν μετὰ πολλῆς ταραχῆς·  γνόντες   δὲ τὸ γεγονός, ταχέως πληρώσαντες
[12, 50]   ἦν εἰς τὰ καρτερώτατα φρούρια,  μένοντες   ἐν τούτοις ἡσυχίαν εἶχον. οἱ
[12, 11]   ἐπ´ ἴσης ἔνεμον. οἱ δὲ  διαμένοντες   ταχὺ πλούτους μεγάλους ἐκτήσαντο, καὶ
[12, 10]   ὅπου μέλλουσιν οἰκεῖν μέτριον ὕδωρ  πίνοντες,   ἀμετρὶ δὲ μᾶζαν ἔδοντες, κατέπλευσαν
[12, 3]   λεγομένῃ Προσωπίτιδι νήσῳ, βραχὺν χρόνον  διαλιπόντες   ἔγνωσαν πάλιν πολεμεῖν τοῖς Πέρσαις
[12, 68]   ὑπὸ Θρᾳκῶν διαφθαρέντων περὶ Δράβησκον,  διαλιπόντες   ἔτη δύο πάλιν ἀνεκτήσαντο τὴν
[12, 81]   Ἀργείας, καὶ φρουροὺς τοὺς ἱκανοὺς  ἀπολιπόντες,   προσέταξαν κακοποιεῖν τοὺς Ἀργείους. ἀπελθόντων
[12, 47]   προσβολῶν ἠδύναντο χειρώσασθαι τὴν πόλιν,  ἀπολιπόντες   τὴν ἱκανὴν φυλακὴν ἐπανῆλθον εἰς
[12, 72]   πόλεως ἐξέβαλον, αὐτοὶ δὲ φρουρὰν  ἀπολιπόντες   τὴν φυλάξουσαν τὸ χωρίον ἀπέπλευσαν
[12, 84]   περὶ ταῦτα ἦσαν. Ἡμεῖς δὲ  παρόντες   ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ πολέμου
[12, 54]   ἐκπέμπειν τοῖς Λεοντίνοις, πρόφασιν μὲν  φέροντες   τὴν τῶν συγγενῶν χρείαν καὶ
[12, 70]   τόπον ἐδίωξαν. οἱ δὲ Θηβαῖοι,  διαφέροντες   ταῖς τῶν σωμάτων ῥώμαις, ἐπέστρεψαν
[12, 10]   θεὸς ἦν προστεταχὼς κατοικεῖν.  εὑρόντες   δὲ οὐκ ἄπωθεν τῆς Συβάρεως
[12, 70]   καὶ τοῖς διώκουσι τῶν Ἀθηναίων  ἐπιπεσόντες   φυγεῖν ἠνάγκασαν· ἐπιφανεῖ δὲ μάχῃ
[12, 0]   ἀλλήλους. Ὡς Ἀθηναῖοι λοιμικῇ νόσῳ  περιπεσόντες   πολλοὺς ἀπέβαλον τῶν πολιτῶν. Ὡς
[12, 10]   τρόπον. οἱ γὰρ τὸ δεύτερον  ἐκπεσόντες   ἐκ τῆς πατρίδος Συβαρῖται πρέσβεις
[12, 41]   ἐτράπησαν· καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν  ἐκπεσόντες   ἐκ τῆς πόλεως διεσώθησαν, τινὲς
[12, 55]   οἱ τὰ δοχθέντα τῷ δήμῳ  δηλώσοντες   τῷ στρατηγῷ. τοῦ δὲ Πάχητος
[12, 70]   ἄνδρες ἐπίλεκτοι τριακόσιοι. Ἀθηναῖοι δὲ  διατάττοντες   ἔτι τὴν δύναμιν ἠναγκάσθησαν συνάψαι
[12, 39]   τῆς τοῦ κοινοῦ συνεδρίου γνώμης  προστάττοντες   τοῖς Ἀθηναίοις ἀνελεῖν τὸ κατὰ
[12, 47]   μηχανὰς προσάγοντες καὶ διὰ τούτων  σαλεύοντες   τὰ τείχη καὶ προσβολὰς ἀδιαλείπτως
[12, 53]   διὰ τὴν ὑπεροχὴν τῶν Συρακοσίων  κινδυνεύοντες   ἁλῶναι κατὰ κράτος, ἐξέπεμψαν πρέσβεις
[12, 61]   σφόδρα κειμένην πρὸς τὴν πολιορκίαν.  διημερεύοντες   δ´ ἐν ταῖς τειχομαχίαις καὶ
[12, 61]   τῶν ἄλλων τῶν χρησίμων πολλὴν  ἔχοντες   ἀφθονίαν, ἐκθύμως ἠμύνοντο· ἤλπιζον γὰρ
[12, 4]   δ´ ἐν τῇ πόλει στρατιῶται,  ἔχοντες   βέλη καὶ παρασκευήν, ῥᾳδίως ἀπὸ
[12, 72]   τὸν ἀριθμὸν ὄντες, εὐπορίαν δ´  ἔχοντες   βελῶν καὶ σίτου καὶ τῆς
[12, 80]   ἀριστοκρατίαν δ´ ἐξ αὑτῶν καθιστάναι.  ἔχοντες   δὲ πολλοὺς συνεργοὺς διὰ τὸ
[12, 62]   δὲ τὴν ἰδίαν χώραν πολεμίαν  ἔχοντες   ἐκ τῆς θαλάττης προσέβαλλον τοῖς
[12, 15]   τὰς ἐκ τῆς τύχης ἐλπίδας  ἔχοντες.   ~ἕτερον δὲ ἔθηκε νόμον κατὰ
[12, 31]   ναυμαχίαν. οἱ μὲν οὖν Κορίνθιοι  ἔχοντες   ναῦς ἑβδομήκοντα καλῶς ἐξηρτυμένας, ἐπέπλευσαν
[12, 33]   δὲ τῶν συμμάχων ἑξήκοντα προσελάβοντο.  ἔχοντες   οὖν ναῦς κατηρτισμένας ἑκατὸν πεντήκοντα,
[12, 72]   τοὺς Ἀθηναίους, καὶ στάσιν ὑπερδέξιον  ἔχοντες   πολλοὺς κατετίτρωσκον. ταῦτα μὲν οὖν
[12, 66]   τούτων, τῶν πολιτῶν τινες ἀλλοτρίως  ἔχοντες   πρὸς τοὺς φυγάδας ἐπηγγείλαντο πρὸς
[12, 58]   ἐνιαυτὸν ἔνυγροι παντελῶς καὶ διεφθαρμένην  ἔχοντες   τὴν φύσιν. τρίτην δὲ αἰτίαν
[12, 30]   περὶ τὸν Ἀδρίαν, ἄποικοι δ´  ὑπάρχοντες   Κερκυραίων καὶ Κορινθίων, ἐστασίασαν πρὸς
[12, 11]   περιέπεσον οὐκ ἀλόγως. οἱ γὰρ  προϋπάρχοντες   Συβαρῖται τὰς μὲν ἀξιολογωτάτας ἀρχὰς
[12, 80]   δι´ ἑαυτῶν τὰ δημόσια διῴκουν.  διακατασχόντες   δὲ ταύτην τὴν πολιτείαν μῆνας
[12, 82]   Ἀκραγαντίνους καὶ Συρακοσίους ἔπειθον συμμαχῆσαι·  ἀποτυχόντες   δὲ τούτων ἐξέπεμψαν πρεσβευτὰς εἰς
[12, 33]   Κορίνθιοι τῆς τῶν Ἀθηναίων συμμαχίας  ἀποτυχόντες,   ἐνενήκοντα μὲν αὐτοὶ τριήρεις ἐπλήρωσαν,
[12, 75]   ἄλλης λειτουργίας καὶ τροφὰς δημοσίας  χορηγοῦντες   προσέταξαν γυμνάζεσθαι συνεχεῖς μελέτας. οὗτοι
[12, 30]   δὲ Κορίνθιοι τοὺς μὲν Ἐπιδαμνίους  ἐλεοῦντες,   τοὺς δὲ Κερκυραίους μισοῦντες διὰ
[12, 25]   μισοπονηρίας οἱ μὲν δέκα νομογράφοι  βοηθοῦντες   τῷ συνάρχοντι συνῆγον πολλοὺς τῶν
[12, 65]   οὗτοι μὲν ἐπεπορεύοντο τὴν χώραν  πορθοῦντες,   τῶν δὲ Θηβαίων ἐκβοηθούντων συνάψαντες
[12, 33]   πλῆθος, ἀπέστειλαν πρὸς Ἀθηναίους πρέσβεις  ἀξιοῦντες   αὐτοῖς βοηθῆσαι. τὸ δ´ αὐτὸ
[12, 30]   τοὺς φρουροὺς Κορινθίους πρέσβεις ἀπέστειλαν  ἀξιοῦντες   δικαστηρίῳ κριθῆναι περὶ τῆς ἀποικίας,
[12, 83]   κοινῇ πρέσβεις ἐξέπεμψαν πρὸς Ἀθηναίους,  ἀξιοῦντες   μὲν βοηθῆσαι ταῖς πόλεσιν αὐτῶν
[12, 10]   Ἑλλάδα πρὸς Λακεδαιμονίους καὶ Ἀθηναίους,  ἀξιοῦντες   συνεπιλαβέσθαι τῆς καθόδου καὶ κοινωνῆσαι
[12, 53]   ἐξέπεμψαν πρέσβεις εἰς τὰς Ἀθήνας,  ἀξιοῦντες   τὸν δῆμον βοηθῆσαι τὴν ταχίστην
[12, 30]   ἀξιόμαχοι, πρέσβεις ἔπεμψαν εἰς Κέρκυραν,  ἀξιοῦντες   τοὺς Κερκυραίους συγγενεῖς ὄντας βοηθῆσαι.
[12, 77]   τὴν πατρίδα οἱ τὸ Ἀδραμύτιον  οἰκοῦντες   Δήλιοι. τῶν δὲ Ἀθηναίων οὐκ
[12, 35]   τὴν Ἰταλίαν οἱ τοὺς Θουρίους  οἰκοῦντες,   ἐκ πολλῶν πόλεων συνεστηκότες, ἐστασίαζον
[12, 42]   Μεσσήνιοι μὲν οἱ τὴν Ναύπακτον  οἰκοῦντες   καὶ Κερκυραῖοι αἱ δ´ ἄλλαι
[12, 42]   οἱ τὴν παράλιον τῆς Ἀσίας  οἰκοῦντες   Κᾶρες καὶ Δωριεῖς καὶ Ἴωνες
[12, 1]   κινδύνων ἀπελύθησαν οἱ τὴν Ἑλλάδα  κατοικοῦντες,   ἀλλὰ καὶ δόξαν μεγάλην κατεκτήσαντο,
[12, 30]   διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας. Ἐπιδάμνιοι  κατοικοῦντες   περὶ τὸν Ἀδρίαν, ἄποικοι δ´
[12, 77]   ἰσχυρᾶς, ἡττήθησαν οἱ τὴν Ἡράκλειαν  κατοικοῦντες.   πολλοὺς δ´ ἀποβαλόντες στρατιώτας, καὶ
[12, 56]   αὐτοὺς χρόνους Λακεδαιμόνιοι τὰς Πλαταιὰς  πολιορκοῦντες   περιετείχισαν τὴν πόλιν καὶ στρατιώταις
[12, 44]   πρὸς τοὺς ἐγχωρίους. Ἀθηναῖοι δ´  ἐγκαλοῦντες   Αἰγινήταις ὡς συνηργηκόσι Λακεδαιμονίοις ἀνέστησαν
[12, 8]   φθονοῦντες τοῖς Συρακοσίοις, ἅμα δ´  ἐγκαλοῦντες   αὐτοῖς ὅτι Δουκέτιον ὄντα κοινὸν
[12, 73]   δὲ τούτων Ἀθηναῖοι τοῖς Δηλίοις  ἐγκαλοῦντες   ὅτι λάθρᾳ πρὸς Λακεδαιμονίους συντίθενται
[12, 39]   ψήφισμα, μὴ πειθομένων δὲ αὐτῶν  ἀπειλοῦντες   πολεμήσειν αὐτοῖς μετὰ τῶν συμμάχων.
[12, 31]   τὴν Ἑλλάδα Κορίνθιοι πρὸς Κερκυραίους  διαπολεμοῦντες   καὶ παρασκευασάμενοι ναυτικὰς δυνάμεις, συνεστήσαντο
[12, 23]   ἐπὶ δὲ τούτων Θούριοι μὲν  διαπολεμοῦντες   πρὸς Ταραντίνους τὰς ἀλλήλων χώρας
[12, 30]   αἰτίας. Ῥωμαῖοι δὲ πρὸς Οὐολούσκους  διαπολεμοῦντες   τὸ μὲν πρῶτον ἀκροβολισμοὺς καὶ
[12, 58]   τὰ φρέατα καὶ τὰς κρήνας,  ἐπιθυμοῦντες   αὐτῶν καταψύξαι τὰ σώματα. οἱ
[12, 8]   ἐγίνετο. Ἀκραγαντῖνοι δὲ ἅμα μὲν  φθονοῦντες   τοῖς Συρακοσίοις, ἅμα δ´ ἐγκαλοῦντες
[12, 29]   δ´ ἀγῶνα συνεστήσαντο. ἐκθύμως γὰρ  ἐγκαρτεροῦντες   τοῖς δεινοῖς καὶ πολλοὺς ἀνελόντες,
[12, 57]   ἱκανῶν τινων ταλάντων ἀφεθέντες. καὶ  τηροῦντες   τὴν {ὑπὸ} τῶν ὡμολογημένων πίστιν,
[12, 30]   Ἐπιδαμνίους ἐλεοῦντες, τοὺς δὲ Κερκυραίους  μισοῦντες   διὰ τὸ μόνους τῶν ἀποίκων
[12, 31]   εἰς Πελοπόννησον, οἱ δὲ Κερκυραῖοι  θαλαττοκρατοῦντες   τῆς κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους
[12, 6]   οἱ μὲν κατεκόπησαν, οἱ δὲ  ζῶντες   ἐλήφθησαν. τηλικαύτης δὲ συμφορᾶς γενομένης
[12, 41]   μὲν ἀνῃρέθησαν, οὐκ ὀλίγοι δὲ  ζῶντες   συνελήφθησαν, ἅπασα δ´ χώρα
[12, 48]   ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Κόρινθον, οὐ  τολμῶντες   ναυμαχεῖν. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη
[12, 52]   δ´ Ἀθηναῖοι παρατάξασθαι μὲν οὐ  τολμῶντες,   ὑπὸ δὲ τῆς νόσου καὶ
[12, 27]   Πριήνης ἀμφισβητήσαντες εἰς πόλεμον κατέστησαν,  ὁρῶντες   δὲ τοὺς Ἀθηναίους ταῖς εὐνοίαις
[12, 76]   ἔργων ἀθληταὶ κατεστάθησαν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ  ὁρῶντες   ἐπ´ αὐτοὺς συνισταμένην τὴν Πελοπόννησον
[12, 72]   τῆς Μυτιλήνης ὑπ´ Ἀθηναίων οἱ  πεφευγότες   ἐκ τῆς ἁλώσεως πολλοὶ τὸν
[12, 46]   καὶ ταῖς ὑπεροχαῖς τῶν τειχῶν  πεποιθότες   ἐπλεονέκτουν, δ´ ἐκ τοῦ
[12, 19]   τὰ περὶ Χαρώνδαν τὸν νομοθέτην  διεληλυθότες   βραχέα βουλόμεθα καὶ περὶ Ζαλεύκου
[12, 3]   Πέρσας, καὶ τὰς ναῦς ἁπάσας  ἀπολωλεκότες   ἐν τῇ λεγομένῃ Προσωπίτιδι νήσῳ,
[12, 37]   ἀνῃρέθη. Ἀθηναῖοι δὲ περὶ Ποτίδαιαν  νενικηκότες   ἐπιφανεῖ μάχῃ, Καλλίου τοῦ στρατηγοῦ
[12, 4]   τῆς Κύπρου, λαμπρὰν μὲν νίκην  νενικηκότες,   ἐπιφανεστάτας δὲ συνθήκας πεποιημένοι. συνέβη
[12, 76]   νήσῳ ληφθέντας αἰχμαλώτους Σπαρτιάτας ἀτιμίᾳ  περιβεβληκότες,   ὡς τὴν Σπάρτην ἀδοξοτέραν πεποιηκότας,
[12, 3]   Οὐιβουλανόν. ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι  διαπεπολεμηκότες   ὑπὲρ Αἰγυπτίων πρὸς Πέρσας, καὶ
[12, 35]   Θουρίους οἰκοῦντες, ἐκ πολλῶν πόλεων  συνεστηκότες,   ἐστασίαζον πρὸς ἀλλήλους, ποίας πόλεως
[12, 64]   δὲ τὴν μάχην οἱ μὲν  ἀφεστηκότες   διὰ τὴν ἧτταν καταπεπληγμένοι τοῖς
[12, 13]   γὰρ τούτων μόνων οἱ μὲν  τετελευτηκότες   τοῖς ζῶσι διαμνημονεύονται, οἱ δὲ
[12, 33]   χαριεστάτους, ἀνήχθησαν ἐπὶ τὴν Κέρκυραν,  κεκρικότες   διὰ τάχους ναυμαχῆσαι. οἱ δὲ
[12, 79]   τὴν πόλιν κατεστρατοπέδευσαν πλησίον Τεγέας,  κεκρικότες   καὶ ταύτην πολιορκῆσαι. τῶν δὲ
[12, 27]   οἱ Πέρσαι τοῖς Σαμίοις ἦσαν  ἀπεσταλκότες.   ~οἱ δὲ Σάμιοι διὰ τὴν
[12, 60]   Ἀθήνας. Ἀμπρακιῶται δὲ μεγάλῃ συμφορᾷ  περιπεπτωκότες   παρὰ τῶν Λακεδαιμονίων φρουρὰν μετεπέμψαντο,
[12, 13]   οἱ δὲ μακρὰν τοῖς τόποις  διεστῶτες   τοῖς πλεῖστον ἀπέχουσιν ὡς πλησίον
[12, 14]   τῶν ἑαυτοῦ πραγμάτων πεπορισμένος. εἴτ´  ἐπέτυχες   γάρ, φησί, γήμας τὸ πρότερον,
[12, 14]   πρότερον, εὐημερῶν κατάπαυσον, εἴτ´ οὐκ  ἐπέτυχες,   μανικὸν τὸ πεῖραν δευτέρας λαβεῖν
[12, 4]   στρατεύειν Ἀθηναίους εἰς τὴν χώραν,  ἧς   βασιλεὺς {Ἀρταξέρξης} ἄρχει. συντελεσθεισῶν δὲ
[12, 65]   κατέλαβεν ἐνταῦθα δύναμιν ἑτέραν Ἀθηναίων,  ἧς   ἐστρατήγει Ἱππόνικος Καλλίου. συνελθόντων
[12, 62]   δὲ κατὰ θάλατταν πρωτεύουσι τῆς  γῆς   ἀπείργειν τοὺς πολεμίους. ~χρονιζούσης δὲ
[12, 48]   τὰς δὲ λοιπὰς μέχρι τῆς  γῆς   κατεδίωξεν. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι παρ´
[12, 82]   ἐπεβάλοντο μὴ ἐπιβαίνειν τῆς ἀλλοτρίας  γῆς·   ὡς δὲ οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχεν,
[12, 41]   δ´ χώρα ταραχῆς καὶ  διαρπαγῆς   ἔγεμεν. ~Οἱ δὲ Πλαταιεῖς διαπρεσβευσάμενοι
[12, 78]   ἀπράκτων εἰς τὴν οἰκείαν, δι´  ὀργῆς   εἶχον αἱ πόλεις ἀμφότεραι τοὺς
[12, 45]   αὐτοῖς γεγονέναι τοῦ πολέμου δι´  ὀργῆς   εἶχον. διόπερ ἀποστήσαντες αὐτὸν τῆς
[12, 84]   οἰκεῖα, τῆς ἐναντίας γνώμης προεστηκὼς  Ἀλκιβιάδης,   ἐπιφανέστατος Ἀθηναίων, ἔπεισε τὸν δῆμον
[12, 38]   τούτων λόγον τοῖς πολίταις,  Ἀλκιβιάδης   ἔφησε δεῖν αὐτὸν ζητεῖν μὴ
[12, 79]   Νικόστρατος· συνῆν δὲ τούτοις καὶ  Ἀλκιβιάδης   ἰδιώτης ὢν διὰ τὴν φιλίαν
[12, 81]   ἀριστοκρατίαν αἱρουμένων. δ´ οὖν  Ἀλκιβιάδης   καταντήσας εἰς τὴν τῶν Ἀργείων
[12, 38]   ἀδημονοῦντος δ´ αὐτοῦ περὶ τούτων,  Ἀλκιβιάδης   ἀδελφιδοῦς, ὀρφανὸς ὤν, τρεφόμενος
[12, 78]   κατήγγειλαν· καθ´ ὃν δὴ χρόνον  Ἀλκιβιάδης   στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων ἐνέβαλεν
[12, 1]   καὶ ἄνδρες ἐπὶ στρατηγίᾳ διαβεβοημένοι,  Μιλτιάδης,   Θεμιστοκλῆς, Ἀριστείδης, Κίμων, Μυρωνίδης καὶ
[12, 37]   ἔνδον εὐρώστως ἐγένετο πολυχρόνιος πολιορκία.  Θουκυδίδης   δὲ Ἀθηναῖος τὴν ἱστορίαν
[12, 37]   ἔτη εἴκοσι ἑπτά, δὲ  Θουκυδίδης   ἔτη δύο πρὸς τοῖς εἴκοσι
[12, 1]   ἐπὶ στρατηγίᾳ διαβεβοημένοι, Μιλτιάδης, Θεμιστοκλῆς,  Ἀριστείδης,   Κίμων, Μυρωνίδης καὶ ἕτεροι πλείονες,
[12, 6]   πολιορκήσαντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν Πελοπόννησον,  Τολμίδης   δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς
[12, 6]   περὶ τὴν Κορώνειαν, καθ´ ἣν  Τολμίδης   μὲν μαχόμενος ἀνῃρέθη, τῶν δὲ
[12, 1]   διαβεβοημένοι, Μιλτιάδης, Θεμιστοκλῆς, Ἀριστείδης, Κίμων,  Μυρωνίδης   καὶ ἕτεροι πλείονες, περὶ ὧν
[12, 8]   τινες, ἐν οἷς ἦν καὶ  Ἀρχωνίδης   τῶν Ἑρβιταίων δυναστεύων. οὗτος
[12, 72]   καὶ Βρασίδας μὲν ἐκ τῆς  Μένδης   καὶ τῆς Σκιώνης ἀποκομίσας τέκνα
[12, 25]   περὶ συλλύσεως, καὶ μετὰ πολλῆς  σπουδῆς   ἐδέοντο λῆξαι τῆς στάσεως καὶ
[12, 40]   ἐν ἄλλοις {Εὔπολις ποιητής}  Περικλέης   οὑλύμπιος ἤστραπτεν, ἐβρόντα, συνεκύκα τὴν
[12, 40]   ἦρχε Φειδίας πράξας κακῶς, εἶτα  Περικλέης   φοβηθεὶς μὴ μετάσχῃ τῆς τύχης,
[12, 30]   διπλάσιον· ἐπεμελήθησαν δὲ καὶ τῆς  πεζῆς   δυνάμεως, καὶ χρημάτων παρασκευὰς ἐποιοῦντο,
[12, 3]   ἦν Μεγάβυζος ἐστρατοπεδευκὼς μετὰ τῆς  πεζῆς   δυνάμεως· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι προσπλεύσαντες
[12, 29]   ὑπηκόους ποιησάμενοι πλὴν τῆς ὀνομαζομένης  Τρινακίης,   ἔγνωσαν ἐπὶ ταύτην στρατεύειν· σφόδρα
[12, 73]   κατέσχον. τοῖς δ´ ἐκπεσοῦσι Δηλίοις  Φαρνιάκης   σατράπης ἔδωκεν οἰκεῖν πόλιν
[12, 49]   ἀμελῶς ἔχειν περὶ τῆς τούτου  φυλακῆς   διὰ τὸ μηδαμῶς ἐλπίζειν τολμῆσαι
[12, 15]   τὸν περὶ τῆς τῶν ὀρφανῶν  φυλακῆς.   οὗτος δ´ ἐξ ἐπιπολῆς μὲν
[12, 49]   στρατιώτας εἶναι τεταγμένους ἐπὶ τῆς  φυλακῆς·   τοὺς γὰρ Ἀθηναίους ἀμελῶς ἔχειν
[12, 73]   τῆς δυνάμεως, καὶ κατῆρε τῆς  Θρᾴκης   ἐπὶ Στρυμόνα ποταμόν. καταστρατοπεδεύσας δὲ
[12, 67]   καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐπὶ  Θρᾴκης   κατοικούντων προετρέψατο κοινωνεῖν {μετὰ} τῆς
[12, 72]   Βρασίδᾳ τῷ στρατηγοῦντι τῶν ἐπὶ  Θρᾴκης   Λακεδαιμονίων. ἐν δὲ τῇ Λέσβῳ
[12, 42]   ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἐπὶ  Θρᾴκης   πλὴν Χαλκιδέων καὶ Ποτιδαιατῶν· πρὸς
[12, 50]   ὡμολόγησεν αὐτοῖς συμμαχήσειν τὸν ἐπὶ  Θρᾴκης   πόλεμον· διόπερ βουλόμενος τοὺς Χαλκιδεῖς
[12, 50]   ἔχων πόλεμον ἤθροισεν ἐκ τῆς  Θρᾴκης   στρατιώτας πεζοὺς μὲν πλείους τῶν
[12, 73]   πεζήν, ἐξέπεμψαν εἰς τοὺς ἐπὶ  Θρᾴκης   τόπους. οὗτος δὲ πλεύσας εἰς
[12, 46]   καὶ παρελθόντες εἰς τοὺς ἐπὶ  Θρᾴκης   Χαλκιδεῖς παρ´ αὐτοῖς κατῴκησαν· οἱ
[12, 58]   χρόνον τινὰ τῆς νόσου τῆς  λοιμικῆς   ἀνειμένοι πάλιν εἰς τὰς αὐτὰ
[12, 34]   καὶ τῆς κατὰ τὴν ναυμαχίαν  νίκης   αἰτίων γενομένων, χαλεπῶς εἶχον πρὸς
[12, 74]   τὴν μάχην καὶ ὑπὲρ τῆς  νίκης   ἀνυπέρβλητον φιλοτιμίαν εἰσενεγκαμένων. μὲν
[12, 9]   ῥοπάλῳ· αἴτιον δὲ γενόμενον τῆς  νίκης   θαυμασθῆναι παρὰ τοῖς πολίταις. ~τῶν
[12, 62]   μὲν ψυχῆς ἀφειδεῖν ἕνεκα τῆς  νίκης,   τῶν δὲ σκαφῶν φείδεσθαι καὶ
[12, 3]   τὰς δὲ λοιπὰς μέχρι τῆς  Φοινίκης   κατεδίωξεν. οἱ μὲν οὖν Πέρσαι
[12, 3]   δὲ ταῦτα ἐκ Κιλικίας καὶ  Φοινίκης   προσφερομένων τριήρων τῇ νήσῳ, Κίμων
[12, 62]   Ἀθηναῖοι μὲν γὰρ ἐκ τῆς  Λακωνικῆς   ἀμυνόμενοι τοὺς Σπαρτιάτας ἐκράτουν, Λακεδαιμόνιοι
[12, 65]   κειμένας ἐν τοῖς μεθορίοις τῆς  Λακωνικῆς   καὶ τῆς Ἀργείας ἐκπολιορκήσας ἐξηνδραποδίσατο
[12, 62]   καὶ περιορᾶν Ἀθηναίους κρατοῦντας τῆς  Λακωνικῆς.   τέλος δὲ συναναγκάσαντος τὸν κυβερνήτην
[12, 43]   ταῦτα πλεύσας ἐπὶ Μεθώνην τῆς  Λακωνικῆς,   τήν τε χώραν κατέσυρε καὶ
[12, 4]   πόλεις. ἐν δὲ τῇ Σαλαμῖνι  Περσικῆς   φρουρᾶς οὔσης ἀξιολόγου, καὶ βελῶν
[12, 42]   διὸ καὶ τὴν ἐκ τῆς  Ἀττικῆς   δύναμιν ταχέως μεταπεμψάμενοι πολλὴν ἀσφάλειαν
[12, 42]   τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ τῆς  Ἀττικῆς   ἐλευθερωθείσης, μὲν Περικλῆς ἀποδοχῆς
[12, 55]   {καὶ} τοὺς παραλελειμμένους τόπους τῆς  Ἀττικῆς   καὶ δῃώσαντες τὴν χώραν ἐπανῆλθον
[12, 42]   ἐκβαλεῖν τοὺς Λακεδαιμονίους ἐκ τῆς  Ἀττικῆς.   πληρώσας οὖν ἑκατὸν τριήρεις καὶ
[12, 45]   πορθήσας, ἐποίησεν ἀπελθεῖν ἐκ τῆς  Ἀττικῆς   τοὺς Λακεδαιμονίους. μετὰ δὲ ταῦθ´
[12, 47]   δὲ παραγενηθέντες εἰς Σπάρτωλον τῆς  Βοττικῆς   ἔτεμον τὴν χώραν, καὶ τὸν
[12, 40]   πόλει καὶ τὴν ὑπεροχὴν τῆς  ναυτικῆς   δυνάμεως, πρὸς δὲ τούτοις τὸ
[12, 50]   ~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους  Σιτάλκης   τῶν Θρᾳκῶν βασιλεὺς παρειλήφει
[12, 51]   αὐτὸ καὶ τῶν Χαλκιδέων ποιησάντων,  Σιτάλκης   πυθόμενος τοὺς Ἕλληνας ἁδρὰς δυνάμεις
[12, 50]   αὐτοῦ λόγος ὑπάρξῃ τοῖς ἀναγινώσκουσι.  Σιτάλκης   τοίνυν πρὸς Ἀθηναίους φιλίαν συνθέμενος
[12, 82]   χώραν κατέσχον. γενομένης δὲ διαφορᾶς  μεγάλης   ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσι, στρατιώτας ἀθροίσαντες
[12, 8]   ἀμφοτέροις δυνάμεις ἀξιόλογοι. φιλοτιμίας δὲ  μεγάλης   γενομένης ταῖς πόλεσιν, ἀντεστρατοπέδευσαν ἀλλήλοις
[12, 25]   ὡς διὰ τῶν ὅπλων κριθησόμενοι·  μεγάλης   δ´ ἐμπεσούσης φιλοτιμίας οἱ χαριέστατοι
[12, 74]   τοῖς Ἀθηναίοις· γενομένης δὲ παρατάξεως  μεγάλης,   καὶ τῶν στρατοπέδων ἀγωνισαμένων ἀμφοτέρων
[12, 72]   Σκιώνης ἠμφισβήτουν ἀμφότεροι. γενομένης δὲ  μεγάλης   φιλοτιμίας τὰς σπονδὰς κατελύσαντο, περὶ
[12, 8]   οὖν περὶ τὸν οἰκισμὸν τῆς  Καλῆς   Ἀκτῆς ἐγίνετο. Ἀκραγαντῖνοι δὲ ἅμα
[12, 11]   κατῴκησαν. πολλῆς δὲ οὔσης καὶ  καλῆς   χώρας, οἰκήτορας ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[12, 28]   ναυμαχίᾳ φρονήματος ἐπληροῦντο. δὲ  Περικλῆς   ἀκούσας τὴν τῶν ἰδίων ἧτταν,
[12, 38]   ἀλλὰ πῶς μὴ ἀποδῷ. διόπερ  Περικλῆς   ἀποδεξάμενος τὴν τοῦ παιδὸς ἀπόφασιν
[12, 42]   τῆς Ἀττικῆς ἐλευθερωθείσης, μὲν  Περικλῆς   ἀποδοχῆς ἐτύγχανε παρὰ τοῖς πολίταις,
[12, 7]   τῶν κατοικούντων τὴν Εὔβοιαν νεωτεριζόντων,  Περικλῆς   {δὲ} αἱρεθεὶς στρατηγὸς ἐστράτευσεν ἐπὶ
[12, 39]   Ἀθηνᾶς ἄγαλμα Φειδίας μὲν κατεσκεύαζε,  Περικλῆς   δὲ Ξανθίππου καθεσταμένος ἦν
[12, 39]   οὖν περὶ τούτων ἐκκλησίας,  Περικλῆς,   δεινότητι λόγου πολὺ διαφέρων ἁπάντων
[12, 39]   τε καὶ δόξαν. δὲ  Περικλῆς,   εἰδὼς τὸν δῆμον ἐν μὲν
[12, 1]   Πλάτωνα καὶ Ἀριστοτέλην, ῥήτορες δὲ  Περικλῆς   καὶ Ἰσοκράτης καὶ οἱ τούτου
[12, 27]   Σάμον. μετὰ δέ τινας ἡμέρας  Περικλῆς   μὲν καταλιπὼν μέρος τῆς δυνάμεως
[12, 27]   μετὰ δὲ ταῦθ´ μὲν  Περικλῆς   ναυμαχήσας πρὸς ἑβδομήκοντα τριήρεις ἐνίκησε
[12, 46]   τούτων ἐν μὲν ταῖς Ἀθήναις  Περικλῆς   στρατηγὸς ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ γένει
[12, 46]   τὴν δύναμιν ἣν πρότερον εἶχε  Περικλῆς.   οὗτος δὲ μετὰ παντὸς τοῦ
[12, 42]   καὶ βουλομένων παρατάξασθαι τοῖς πολεμίοις,  Περικλῆς   στρατηγὸς ὢν καὶ τὴν ὅλην
[12, 1]   ἄνδρες ἐπὶ στρατηγίᾳ διαβεβοημένοι, Μιλτιάδης,  Θεμιστοκλῆς,   Ἀριστείδης, Κίμων, Μυρωνίδης καὶ ἕτεροι
[12, 54]   ἡγεῖτο δ´ αὐτῶν Εὐρυμέδων καὶ  Σοφοκλῆς.   ἀθροισθεισῶν δὲ τῶν τριήρων εἰς
[12, 75]   ἀπολύσαντες δὲ αὐτοὺς καὶ τῆς  ἄλλης   λειτουργίας καὶ τροφὰς δημοσίας χορηγοῦντες
[12, 4]   ἔτι δὲ σίτου καὶ τῆς  ἄλλης   παρασκευῆς γεμούσης τῆς πόλεως, ἔκρινε
[12, 72]   βελῶν καὶ σίτου καὶ τῆς  ἄλλης   παρασκευῆς, ῥᾳδίως ἠμύνοντο τοὺς Ἀθηναίους,
[12, 20]   δὲ Πυθαγόρου τοῦ φιλοσόφου. οὗτος  πολλῆς   ἀποδοχῆς τυγχάνων ἐν τῇ πατρίδι
[12, 11]   καὶ τὴν πόλιν αὐτοὶ κατῴκησαν.  πολλῆς   δὲ οὔσης καὶ καλῆς χώρας,
[12, 78]   ἀποκτείνειν ἐπεχείρησαν, καὶ μόγις μετὰ  πολλῆς   δεήσεως τὸ ζῆν συνεχώρησαν, τὴν
[12, 64]   Ἰούλιον ἐποίησαν. οὗτοι δὲ μετὰ  πολλῆς   δυνάμεως ἀξιολόγου στρατεύσαντες εἰς τὴν
[12, 69]   ἧκε πρὸς τὸ Δήλιον μετὰ  πολλῆς   δυνάμεως· εἶχε γὰρ στρατιώτας πεζοὺς
[12, 81]   τοῦ ἔτους λήγοντος Λακεδαιμόνιοι μετὰ  πολλῆς   δυνάμεως ἐμβαλόντες εἰς τὴν Ἀργείαν,
[12, 25]   ἀμφοτέρους περὶ συλλύσεως, καὶ μετὰ  πολλῆς   σπουδῆς ἐδέοντο λῆξαι τῆς στάσεως
[12, 49]   Πειραιᾶ κατειλῆφθαι ταχέως ἐξεβοήθουν μετὰ  πολλῆς   ταραχῆς· γνόντες δὲ τὸ γεγονός,
[12, 32]   ἐκ τῶν πόλεων μισθούμενοι μετὰ  πολλῆς   φιλοτιμίας κατεσκεύαζον τριήρεις καὶ ὅπλα
[12, 44]   τὰς κτήσεις αὐτῶν λυμηνάμενος μετὰ  πολλῆς   ὠφελείας ἐπανῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας.
[12, 50]   δὲ πᾶσαν τὴν Μακεδονίαν καὶ  πολλῆς   ὠφελείας κύριοι γενόμενοι μετέβησαν ἐπὶ
[12, 5]   χώραν, καὶ τὰς κτήσεις διαρπάσαντες  πολλῆς   ὠφελείας κύριοι κατέστησαν. τῶν δ´
[12, 20]   γὰρ ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς  ὅλης   νομοθεσίας ἔφη δεῖν τοὺς κατοικοῦντας
[12, 17]   ἐκκοπεὶς τὸν ὀφθαλμὸν καὶ στερηθεὶς  ὅλης   τῆς ὁράσεως τῷ τὸν ἕνα
[12, 32]   ἡτοίμαζον, καὶ τὰς μὲν ἐκ  καταβολῆς   τριήρεις ἐναυπηγοῦντο, τὰς δὲ πεπονηκυίας
[12, 49]   Σαλαμῖνα. οἱ δὲ Πελοποννήσιοι τῆς  ἐπιβολῆς   διαψευσθέντες ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς Σαλαμῖνος
[12, 61]   ἠμύνοντο· ἤλπιζον γὰρ κρατήσαντες τῆς  ἐπιβολῆς   πάντα τὸν πόλεμον περιαγαγεῖν εἰς
[12, 15]   ὀρφανῶν φυλακῆς. οὗτος δ´ ἐξ  ἐπιπολῆς   μὲν θεωρούμενος οὐδὲν φαίνεται περιττὸν
[12, 83]   περὶ τούτων. προτεθείσης δὲ τῆς  βουλῆς   περὶ τοῦ στρατεύειν ἐπὶ Σικελίαν,
[12, 9]   συναχθείσης δὲ ἐκκλησίας καὶ προτεθείσης  βουλῆς,   πότερον χρὴ τοὺς ἱκέτας ἐκδοῦναι
[12, 24]   καταστήσαντος {δουλαγωγεῖν} προσαγαγὼν κατηγόρησεν ὡς  δούλης.   τοῦ δὲ διακούσαντος τῆς κατηγορίας
[12, 26]   διόπερ πολεμικὴ μὲν καὶ ἀξία  μνήμης   πρᾶξις οὐδεμία συνετελέσθη κατὰ τούτους
[12, 35]   ἦν λόγος, ἑκάστου τῆς  τιμῆς   ταύτης σπεύδοντος τυχεῖν. τέλος δὲ
[12, 70]   Θηβαίους ἐκ τῆς τῶν λαφύρων  τιμῆς   τήν τε στοὰν τὴν μεγάλην
[12, 61]   τῆς Πύλου κατεστρατοπέδευσαν. ἐμπεσούσης δὲ  ὁρμῆς   τῷ πλήθει πάντα κίνδυνον ὑπομένειν
[12, 8]   πολέμιον διέσωσαν ἄνευ τῆς Ἀκραγαντίνων  γνώμης,   πόλεμον ἐξήνεγκαν τοῖς Συρακοσίοις. σχιζομένων
[12, 78]   προσέταξαν μηδὲν ἄνευ τῆς τούτων  γνώμης   πράττειν. ~μετὰ δὲ ταῦτα Ἀθηναίων
[12, 84]   προκειμένης ὑποθέσεως οἰκεῖα, τῆς ἐναντίας  γνώμης   προεστηκὼς Ἀλκιβιάδης, ἐπιφανέστατος Ἀθηναίων, ἔπεισε
[12, 39]   ἀπὸ τῆς τοῦ κοινοῦ συνεδρίου  γνώμης   προστάττοντες τοῖς Ἀθηναίοις ἀνελεῖν τὸ
[12, 80]   πόλιν αὐτῶν πρέσβεων ἐκ τῆς  Ῥώμης,   ἐπὶ μικραῖς αἰτίαις ἀνεῖλον τούτους.
[12, 9]   τὴν ὑπερβολὴν τῆς τοῦ σώματος  ῥώμης   πρώτου τρεψαμένου τοὺς καθ´ αὑτὸν
[12, 0]   Ταραντῖνοι ἔκτισαν. Ὡς ἐπὶ τῆς  Ῥώμης   Σπόριος Μαίλιος ἐπιθέμενος τυραννίδι ἀνῃρέθη.
[12, 62]   τῶν πολεμίων νεκροὺς σωρεύσας αὐτὸς  ἡμιθανὴς   ἐκ τῆς νεὼς ὑπὸ τῶν
[12, 13]   καὶ δημοσίας ἐπιμελείας τε καὶ  δαπάνης   ἠξίωσε, καὶ τοσοῦτον ὑπερεβάλετο τοὺς
[12, 40]   Ὀλύμπιος. μέμνηται δὲ τούτων καὶ  Ἀριστοφάνης   τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητής,
[12, 18]   πενιχρᾷ ἐπικλήρῳ. ὀρφανὴ γάρ τις  εὐγενὴς   ἐπίκληρος, ἀπορουμένη παντελῶς τῶν κατὰ
[12, 20]   ἐκ τῆς Ἰταλίας Λοκρός, ἀνὴρ  εὐγενὴς   καὶ κατὰ παιδείαν τεθαυμασμένος, μαθητὴς
[12, 60]   τὴν εἰρήνην εἰς ἔτη ἑκατόν,  Δημοσθένης   δ´ ἐγκαταλειφθεὶς ὑπὸ τῶν Ἀκαρνάνων
[12, 60]   μεταπεμψάμενος ἀπέστειλεν εἰς τὴν Ναύπακτον.  Δημοσθένης   δὲ περὶ τὴν Ἀκαρνανίαν διατρίβων
[12, 61]   φρουρὰν μετεπέμψαντο, φοβούμενοι τοὺς Ἀθηναίους.  ~Δημοσθένης   δὲ στρατεύσας ἐπὶ Πύλον ἐπεβάλετο
[12, 60]   δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς  Δημοσθένης   εὐλαβούμενος μὴ καὶ τὴν Ναύπακτον
[12, 69]   διελομένων τῶν στρατηγῶν τὴν δύναμιν,  Δημοσθένης   μὲν τὸ πλεῖστον τοῦ στρατεύματος
[12, 66]   δὲ στρατηγοί, Ἱπποκράτης τε καὶ  Δημοσθένης,   συνθέμενοι περὶ τῆς προδοσίας, ἐξέπεμψαν
[12, 60]   Ἀμπρακίας ἐπεξελθόντων πανδημεί, πάλιν  Δημοσθένης   τοὺς πλείους αὐτῶν ἀπέκτεινεν, ὥστε
[12, 60]   ἔρημον γενέσθαι. μὲν οὖν  Δημοσθένης   ᾤετο δεῖν ἐκπολιορκῆσαι τὴν Ἀμπρακίαν,
[12, 68]   ἡγουμένου. περιμαχήτου δ´ αὐτῆς πολλάκις  γεγενημένης,   ἔσπευδεν Βρασίδας κύριος γενέσθαι
[12, 42]   διὸ καὶ τῆς συνθέσεως ταύτης  γεγενημένης   οἱ μὲν Θηβαῖοι τοὺς αἰχμαλώτους
[12, 45]   οἱ Ἀθηναῖοι, τῆς μὲν χώρας  δεδενδροκοπημένης,   τῆς δὲ νόσου πολλοὺς διαφθειρούσης,
[12, 9]   διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς χώρας.  κειμένης   γὰρ ἀνὰ μέσον δυεῖν ποταμῶν,
[12, 21]   ἂν εἴη γράφειν καὶ τῆς  ὑποκειμένης   ἱστορίας ἀνοίκειον· διόπερ ἐπὶ τὰ
[12, 38]   ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ καὶ τῆς  ὑποκειμένης   ἱστορίας οἰκεῖον {τὸ} προεκθέσθαι τὰς
[12, 26]   οἱ ὕπατοι. καὶ τελεσθείσης τῆς  ὑποκειμένης   νομοθεσίας, ταύτην εἰς δώδεκα χαλκοῦς
[12, 84]   ἄλλα διαλεχθέντος αὐτοῦ {περὶ} τῆς  προκειμένης   ὑποθέσεως οἰκεῖα, τῆς ἐναντίας γνώμης
[12, 82]   μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τῆς  προσκειμένης   χώρας πολλὴν ἀποτεμόμενοι κατεφρόνησαν τῶν
[12, 64]   προεκπηδῆσαι τῆ ὑπὸ τοῦ πατρὸς  δεδομένης   τάξεως· τὸν δὲ πατέρα τηροῦντα
[12, 47]   καὶ κατεστρατοπέδευσε πλησίον πόλεως τῆς  ὀνομαζομένης   Στράτου. οἱ δὲ Ἀκαρνᾶνες συστραφέντες
[12, 29]   πόλεις ὑπηκόους ποιησάμενοι πλὴν τῆς  ὀνομαζομένης   Τρινακίης, ἔγνωσαν ἐπὶ ταύτην στρατεύειν·
[12, 11]   δὲ πόρρῳ κειμένην τοῖς ἐπήλυσι.  γενομένης   δὲ διαφορᾶς διὰ τὰς εἰρημένας
[12, 82]   ἀγρῶν αὐτοὶ τὴν χώραν κατέσχον.  γενομένης   δὲ διαφορᾶς μεγάλης ἀμφοτέραις ταῖς
[12, 79]   πανδημεὶ στρατεύσαντες, ἀντετάχθησαν τοῖς Λακεδαιμονίοις.  γενομένης   δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, οἱ μὲν
[12, 34]   δῆμος τῶν Ἀθηναίων ἐξέπεμψε.  γενομένης   δὲ μάχης περὶ τὸν ἰσθμὸν
[12, 72]   δὲ τῆς Σκιώνης ἠμφισβήτουν ἀμφότεροι.  γενομένης   δὲ μεγάλης φιλοτιμίας τὰς σπονδὰς
[12, 33]   εἴκοσι σὺν ταῖς τῶν Ἀθηναίων.  γενομένης   δὲ ναυμαχίας ἰσχυρᾶς, τὸ μὲν
[12, 55]   τῶν συμμάχων κατέπλευσεν εἰς Μυτιλήνην.  γενομένης   δὲ ναυμαχίας οἱ μὲν Μυτιληναῖοι
[12, 74]   τὴν δύναμιν ἀπήντα τοῖς Ἀθηναίοις·  γενομένης   δὲ παρατάξεως μεγάλης, καὶ τῶν
[12, 43]   ἀνελὼν παρεισέπεσεν εἰς τὸ χωρίον.  γενομένης   δὲ πολιορκίας, καὶ τοῦ Βρασίδου
[12, 41]   περὶ τῆς ἐλευθερίας ἐκθύμως ἠγωνίζοντο.  γενομένης   δὲ τῆς μάχης ἐν ταῖς
[12, 70]   τὴν δύναμιν ἠναγκάσθησαν συνάψαι μάχην.  γενομένης   δὲ τῆς παρατάξεως ἰσχυρᾶς, τὸ
[12, 0]   τῆς Ποστουμίου εἰς τὸν υἱὸν  γενομένης   ἐπιτιμήσεως ἕνεκα τῆς λειποταξίας. Περὶ
[12, 77]   δὲ τῶν Ἡρακλεωτῶν, καὶ μάχης  γενομένης   ἰσχυρᾶς, ἡττήθησαν οἱ τὴν Ἡράκλειαν
[12, 77]   τοῖς Λακεδαιμονίοις. τοιαύτης δὲ ταραχῆς  γενομένης   καὶ ἀναρχίας οὔσης, τὰ κατὰ
[12, 27]   ἐν δὲ τῇ Σάμῳ στάσεως  γενομένης,   καὶ τῶν μὲν αἱρουμένων τὴν
[12, 66]   τειχῶν. καταφανοῦς δὲ τῆς προδοσίας  γενομένης   κατὰ τὴν πόλιν, καὶ τοῦ
[12, 58]   σώματα τῶν ἀνθρώπων μηδεμιᾶς ψύξεως  γενομένης   λυμαίνεσθαι συνέβαινε. διὸ καὶ τὰ
[12, 0]   Πελοποννησιακοῦ κληθέντος πολέμου. Περὶ τῆς  γενομένης   μάχης Βοιωτοῖς πρὸς Πλαταιεῖς. Ὡς
[12, 0]   Μεγαρέων ἀπὸ Ἀθηναίων. Περὶ τῆς  γενομένης   μάχης περὶ Κορώνειαν Ἀθηναίοις καὶ
[12, 26]   νομοθεσίας διὰ τὴν στάσιν ἀσυντελέστου  γενομένης,   οἱ ὕπατοι συνετέλεσαν αὐτήν· τῶν
[12, 8]   περὶ τὸν Ἱμέραν ποταμόν, καὶ  γενομένης   παρατάξεως ἐνίκησαν οἱ Συρακόσιοι, καὶ
[12, 0]   Θουρίοις πρὸς Ταραντίνους. Περὶ τῆς  γενομένης   στάσεως ἐν τῇ Ῥώμῃ. Περὶ
[12, 0]   ἐπὶ τοὺς Ποτιδαιάτας. Περὶ τῆς  γενομένης   στάσεως ἐν τοῖς Θουρίοις. Ὡς
[12, 0]   Χαλκιδέων ἀπὸ Ἀθηναίων. Περὶ τῆς  γενομένης   στρατείας Ἀθηναίων ἐπὶ τοὺς Ποτιδαιάτας.
[12, 8]   δυνάμεις ἀξιόλογοι. φιλοτιμίας δὲ μεγάλης  γενομένης   ταῖς πόλεσιν, ἀντεστρατοπέδευσαν ἀλλήλοις περὶ
[12, 6]   ζῶντες ἐλήφθησαν. τηλικαύτης δὲ συμφορᾶς  γενομένης   τοῖς Ἀθηναίοις, ἠναγκάσθησαν ἀφεῖναι τὰς
[12, 70]   ἄλλους ὡς ἔτυχε τόπους διεσπάρησαν.  ἐπιγενομένης   δὲ τῆς νυκτὸς ἔπεσον τῶν
[12, 77]   φιλίαν συνθέσθαι πρὸς τοὺς Ἀργείους.  αὐξομένης   δὲ τῆς διαφορᾶς, οἱ μὲν
[12, 58]   τὴν νόσον καὶ τῆς  προσφερομένης   τροφῆς κακία· ἐγένοντο γὰρ οἱ
[12, 32]   χρόνου διελθόντος Ἀθήνησι μὲν ἦρχεν  Εὐθυμένης,   ἐν Ῥώμῃ δ´ ἀντὶ τῶν
[12, 0]   πρὸς Πλαταιεῖς. Ὡς τῆς Μεθώνης  πολιορκουμένης   ὑπὸ Ἀθηναίων Βρασίδας Σπαρτιάτης
[12, 45]   τὴν γῆν ἐλυμήναντο πλὴν τῆς  καλουμένης   Τετραπόλεως· ταύτης δ´ ἀπέσχοντο διὰ
[12, 79]   ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν, νομίζοντες ταύτης  πολεμουμένης   ἀρθήσεσθαι τὴν τῆς Τεγέας πολιορκίαν.
[12, 9]   πόλεμον ὑπομεῖναι πρὸς δυνατωτέρους,  ἀπορουμένης   τε τῆς συγκλήτου καὶ τοῦ
[12, 15]   εὑρίσκεται δικαίως ὢν ἄξιος ἐπαίνων.  ζητουμένης   γὰρ τῆς αἰτίας δι´ ἣν
[12, 27]   Σάμιοι μὲν πρὸς Μιλησίους περὶ  Πριήνης   ἀμφισβητήσαντες εἰς πόλεμον κατέστησαν, ὁρῶντες
[12, 55]   μεγίστων φόβων. Ἀθηναῖοι δὲ τῆς  Μυτιλήνης   τὰ τείχη περιελόντες τὴν Λέσβον
[12, 72]   Λέσβῳ μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς  Μυτιλήνης   ὑπ´ Ἀθηναίων οἱ πεφευγότες ἐκ
[12, 4]   Ἱππονίκου, ἐγένοντο συνθῆκαι περὶ τῆς  εἰρήνης   τοῖς Ἀθηναίοις καὶ τοῖς συμμάχοις
[12, 10]   κτίσαντες πόλιν ὠνόμασαν ἀπὸ τῆς  κρήνης   Θούριον. τὴν δὲ πόλιν διελόμενοι
[12, 44]   τοὺς Ἀθηναίους δεδωκέναι τοῖς ἐκ  Μεσσήνης   ἐκβληθεῖσι κατοικεῖν Ναύπακτον. Ἀθηναῖοι δὲ
[12, 27]   σατράπην περὶ βοηθείας, μὲν  Πισσούθνης   ἔδωκεν αὐτοῖς στρατιώτας ἑπτακοσίους, ἐλπίζων
[12, 0]   Βοιωτοῖς πρὸς Πλαταιεῖς. Ὡς τῆς  Μεθώνης   πολιορκουμένης ὑπὸ Ἀθηναίων Βρασίδας
[12, 72]   ἐκ τῆς Μένδης καὶ τῆς  Σκιώνης   ἀποκομίσας τέκνα καὶ γυναῖκας καὶ
[12, 72]   σπονδὰς κατελύσαντο, περὶ δὲ τῆς  Σκιώνης   διεπολέμουν πρὸς ἀλλήλους. κατὰ δὲ
[12, 72]   πάντα ὑπῆρξε, περὶ δὲ τῆς  Σκιώνης   ἠμφισβήτουν ἀμφότεροι. γενομένης δὲ μεγάλης
[12, 72]   τὴν φιλοτιμίαν τὴν ὑπὲρ τῆς  Σκιώνης   ἰσχυροτέραν ἐποίησε. διὸ καὶ Βρασίδας
[12, 68]   τούτων εἰσαχθεὶς νυκτὸς ἐκράτησε τῆς  Τορώνης   ἄνευ κινδύνων. τὰ μὲν οὖν
[12, 0]   Ἔκπτωσις Δηλίων ὑπὸ Ἀθηναίων. Ἅλωσις  Τορώνης   καὶ κατασκαφὴ ὑπὸ Ἀθηναίων. Ὡς
[12, 73]   ὄντας ἀξιομάχους. πλησίον δὲ τῆς  Τορώνης   καταστρατοπεδεύσας καὶ πολιορκήσας ἅμα κατὰ
[12, 74]   πατρίδος ἔπαινον τῆς τοῦ τέκνου  δόξης.   μετὰ δὲ τὴν εἰρημένην μάχην
[12, 25]   ἐκ τῶν προγόνων αὐτοῖς παρακολουθούσης  δόξης   ὡσεί τινες κύριοι τῆς πόλεως
[12, 64]   τετταράκοντα, τὴν δ´ ἀρχὴν διαδεξάμενος  Ξέρξης   ἐβασίλευσεν ἐνιαυτόν. κατὰ δὲ τὴν
[12, 71]   περιέπεσον. ~κατὰ δὲ τὴν Ἀσίαν  Ξέρξης   βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας ἐνιαυτόν,
[12, 4]   εἰς τὴν χώραν, ἧς βασιλεὺς  {Ἀρταξέρξης}   ἄρχει. συντελεσθεισῶν δὲ τῶν σπονδῶν
[12, 64]   τὴν Πύλον ἐν τούτοις ἦν.  ~Ἀρταξέρξης   δ´ τῶν Περσῶν βασιλεὺς
[12, 4]   τῶν τειχῶν ἠμύνοντο τοὺς πολιορκοῦντας.  Ἀρταξέρξης   δὲ βασιλεὺς πυθόμενος τὰ
[12, 73]   δ´ ἐκπεσοῦσι Δηλίοις Φαρνιάκης  σατράπης   ἔδωκεν οἰκεῖν πόλιν Ἀδραμύτιον. οἱ
[12, 38]   λυπούμενον ἐπηρώτησε τὴν αἰτίαν τῆς  λύπης.   τοῦ δὲ Περικλέους εἰπόντος, ὅτι
[12, 62]   προσαγαγεῖν τὴν ναῦν, μὲν  τριήρης   ἐπώκειλεν, δὲ Βρασίδας ἐπιβὰς
[12, 29]   γὰρ ἡγεμόνων πόλις αὕτη  πλήρης   μέγα φρονούντων ἐπ´ ἀνδρείᾳ. διὸ
[12, 4]   ὅλον πόλεμον κριθήσεσθαι τῆς Κύπρου  πάσης   βίᾳ χειρωθείσης· ὅπερ καὶ συνέβη
[12, 54]   ἤλπιζον καταπολεμήσειν μὲν τοὺς Λακεδαιμονίους,  πάσης   δὲ τῆς Ἑλλάδος τὴν ἡγεμονίαν
[12, 20]   δὲ καὶ τὴν ψυχὴν καθαρὰν  πάσης   κακίας, ὡς τῶν θεῶν οὐ
[12, 4]   ὑπελάμβανε μάλιστα τῆς τε Κύπρου  πάσης   ῥᾳδίως κυριεύσειν καὶ τοὺς Πέρσας
[12, 11]   πόλιν καὶ τὴν χώραν ἐπ´  ἴσης   ἔνεμον. οἱ δὲ διαμένοντες ταχὺ
[12, 17]   πράξας ὑπομένοι, μὴ τετευχέναι τῆς  ἴσης   συμφορᾶς· δίκαιον οὖν εἶναι τὸν
[12, 9]   προσδέχεσθαι. συναχθείσης δὲ ἐκκλησίας καὶ  προτεθείσης   βουλῆς, πότερον χρὴ τοὺς ἱκέτας
[12, 83]   συνῆλθεν δῆμος περὶ τούτων.  προτεθείσης   δὲ τῆς βουλῆς περὶ τοῦ
[12, 18]   γαμεῖν ἄλλην νεωτέραν ταύτης τῆς  ἐκβληθείσης.   εὐστοχήσας δ´ ἐν τῇ συμβουλίᾳ
[12, 26]   δύο ἀνέγραψαν οἱ ὕπατοι. καὶ  τελεσθείσης   τῆς ὑποκειμένης νομοθεσίας, ταύτην εἰς
[12, 25]   ὀνομαζόμενον Ἀουεντῖνον. ~ἅμα δ´ ἡμέρᾳ  γνωσθείσης   τῆς τῶν στρατιωτῶν μισοπονηρίας οἱ
[12, 35]   κτίστην νομίζεσθαι. τούτῳ τῷ τρόπῳ  λυθείσης   τῆς ἀμφισβητήσεως τὸν Ἀπόλλω κτίστην
[12, 18]   βρόχου κίνδυνον· τῆς δὲ γυναικὸς  κωλυθείσης   νεωτέρῳ συνοικῆσαι, πάλιν ἔγημε τὸν
[12, 9]   φυγάδας ἐκδοῦναι πόλεμον προσδέχεσθαι.  συναχθείσης   δὲ ἐκκλησίας καὶ προτεθείσης βουλῆς,
[12, 33]   αὐτὸ καὶ Κορινθίων ποιησάντων, καὶ  συναχθείσης   ἐκκλησίας, διήκουσε τῶν πρέσβεων
[12, 39]   πολεμήσειν αὐτοῖς μετὰ τῶν συμμάχων.  συναχθείσης   οὖν περὶ τούτων ἐκκλησίας,
[12, 42]   δὲ τῷ τρόπῳ τῆς Ἀττικῆς  ἐλευθερωθείσης,   μὲν Περικλῆς ἀποδοχῆς ἐτύγχανε
[12, 4]   κριθήσεσθαι τῆς Κύπρου πάσης βίᾳ  χειρωθείσης·   ὅπερ καὶ συνέβη γενέσθαι. οἱ
[12, 4]   δὲ τῇ Σαλαμῖνι Περσικῆς φρουρᾶς  οὔσης   ἀξιολόγου, καὶ βελῶν καὶ ὅπλων
[12, 11]   πόλιν αὐτοὶ κατῴκησαν. πολλῆς δὲ  οὔσης   καὶ καλῆς χώρας, οἰκήτορας ἐκ
[12, 17]   κατὰ τὴν διόρθωσιν τῆς νομοθεσίας  οὔσης,   καὶ τοῦ φόβου τοὺς νεωτέρους
[12, 77]   δὲ ταραχῆς γενομένης καὶ ἀναρχίας  οὔσης,   τὰ κατὰ τὴν Πελοπόννησον ἐν
[12, 40]   χρυσίου πεντήκοντα τάλαντα, ὡς περιαιρετῆς  οὔσης   τῆς περὶ τὸν κόσμον κατασκευῆς·
[12, 59]   τῶν πολιτῶν ἀπέβαλον. ἐρήμου δ´  οὔσης   τῆς πόλεως ἠξίωσαν Λακεδαιμονίους ὄντας
[12, 25]   ἀπὸ τοῦ πλήθους καθίστασθαι, ἐξουσίας  οὔσης   τῷ δήμῳ καὶ ἀμφοτέρους τοὺς
[12, 58]   καύματος· τῆς δὲ θερμασίας ἐπίτασιν  λαβούσης   καὶ τοῦ ἀέρος ἐμπύρου γενομένου,
[12, 12]   τοὺς {υἱεῖς} ἅπαντας μανθάνειν γράμματα,  χορηγούσης   τῆς πόλεως τοὺς μισθοὺς τοῖς
[12, 63]   τῆς γῆς ἀπείργειν τοὺς πολεμίους.  ~χρονιζούσης   δὲ τῆς πολιορκίας, καὶ τῶν
[12, 56]   πόλιν καὶ στρατιώταις πολλοῖς παρεφύλαττον.  χρονιζούσης   δὲ τῆς πολιορκίας καὶ τῶν
[12, 39]   τοῦ ἐπιμελητοῦ Περικλέους. διόπερ ἐκκλησίας  συνελθούσης   περὶ τούτων, οἱ μὲν ἐχθροὶ
[12, 25]   τῆς ἐκ τῶν προγόνων αὐτοῖς  παρακολουθούσης   δόξης ὡσεί τινες κύριοι τῆς
[12, 15]   τῆς δ´ οὐσίας εἰς ἐκείνους  καθηκούσης,   ἐὰν οἱ ὀρφανοὶ τελευτήσωσιν
[12, 78]   ἐκ τῆς πόλεως τὸ στρατόπεδον.  μελλούσης   δὲ παρατάξεως γίνεσθαι, οἱ στρατηγοὶ
[12, 4]   σίτου καὶ τῆς ἄλλης παρασκευῆς  γεμούσης   τῆς πόλεως, ἔκρινε συμφέρειν ταύτην
[12, 45]   δεδενδροκοπημένης, τῆς δὲ νόσου πολλοὺς  διαφθειρούσης,   ἐν ἀθυμίᾳ καθειστήκεσαν, καὶ τὸν
[12, 61]   Θρασυμήδους πλησίον τῆς Πύλου κατεστρατοπέδευσαν.  ἐμπεσούσης   δὲ ὁρμῆς τῷ πλήθει πάντα
[12, 25]   τῶν ὅπλων κριθησόμενοι· μεγάλης δ´  ἐμπεσούσης   φιλοτιμίας οἱ χαριέστατοι τῶν πολιτῶν,
[12, 30]   ἐστασίασαν πρὸς ἀλλήλους. τῆς δ´  ἐπικρατούσης   μερίδος φυγαδευούσης πολλοὺς τῶν ἀντιπραττόντων,
[12, 58]   καὶ δούλων ὑπὲρ τοὺς μυρίους.  ἐπιζητούσης   δὲ τῆς ἱστορίας τὴν τῆς
[12, 30]   ἀλλήλους. τῆς δ´ ἐπικρατούσης μερίδος  φυγαδευούσης   πολλοὺς τῶν ἀντιπραττόντων, οἱ φυγάδες
[12, 62]   δὲ πολιορκίας ἀνυπέρβλητον τὴν σπουδὴν  ἐχούσης   παρ´ ἀμφοτέροις, καὶ τῶν Σπαρτιατῶν
[12, 73]   καταστρατοπεδεύσας δὲ πλησίον πόλεως Ἠιόνος,  ἀπεχούσης   ἀπὸ τῆς Ἀμφιπόλεως σταδίους ὡς
[12, 79]   τὸ ζῆν διακινδυνεύοντας πεῖραν λαβεῖν  ἀτυχούσης   ἀρετῆς. ὅθεν ἠναγκάσθη κατὰ τὴν
[12, 59]   καὶ κατὰ τὴν Λοκρίδα χερρονήσου  καθεστώσης   ῥῆξαι μὲν τὸν ἰσθμόν, ποιῆσαι
[12, 19]   καὶ κατὰ τὴν ἐπάνοδον ἐκκλησίας  συνεστώσης   καὶ ταραχῆς ἐν τοῖς πλήθεσι,
[12, 50]   μὲν γὰρ παραθαλάττιος αὐτῆς ἀπὸ  τῆς   Ἀβδηριτῶν χώρας τὴν ἀρχὴν ἔχουσα
[12, 2]   πράξεις ἐπὶ τὸν προηγούμενον ἐνιαυτὸν  τῆς   Ἀθηναίων στρατείας ἐπὶ Κύπρον Κίμωνος
[12, 0]   δωδεκάτῃ τῶν Διοδώρου βίβλων. Περὶ  τῆς   Ἀθηναίων στρατείας ἐπὶ Κύπρον. Περὶ
[12, 2]   ἡγουμένου· ἐν ταύτῃ δὲ ἀπὸ  τῆς   Ἀθηναίων στρατείας ἐπὶ Κύπρον ποιησάμενοι
[12, 0]   Κορώνειαν Ἀθηναίοις καὶ Βοιωτοῖς. Περὶ  τῆς   Ἀθηναίων στρατείας ἐπὶ τὴν Εὔβοιαν.
[12, 40]   ἀναθημάτων τε πλῆθος καὶ τὸ  τῆς   Ἀθηνᾶς ἄγαλμα ἔχειν χρυσίου πεντήκοντα
[12, 39]   ταὐτόματον διὰ τοιαύτας αἰτίας. ~τὸ  τῆς   Ἀθηνᾶς ἄγαλμα Φειδίας μὲν κατεσκεύαζε,
[12, 15]   ὢν ἄξιος ἐπαίνων. ζητουμένης γὰρ  τῆς   αἰτίας δι´ ἣν ἄλλοις μὲν
[12, 8]   ὄντα κοινὸν πολέμιον διέσωσαν ἄνευ  τῆς   Ἀκραγαντίνων γνώμης, πόλεμον ἐξήνεγκαν τοῖς
[12, 36]   χρώμενοι τῇ ἐννεακαιδεκαετηρίδι οὐ διαψεύδονται  τῆς   ἀληθείας. κατὰ δὲ τὴν Ἰταλίαν
[12, 75]   οὐσίαις· ἀπολύσαντες δὲ αὐτοὺς καὶ  τῆς   ἄλλης λειτουργίας καὶ τροφὰς δημοσίας
[12, 4]   παντοδαπῶν, ἔτι δὲ σίτου καὶ  τῆς   ἄλλης παρασκευῆς γεμούσης τῆς πόλεως,
[12, 72]   ἔχοντες βελῶν καὶ σίτου καὶ  τῆς   ἄλλης παρασκευῆς, ῥᾳδίως ἠμύνοντο τοὺς
[12, 82]   λόγων πείθειν ἐπεβάλοντο μὴ ἐπιβαίνειν  τῆς   ἀλλοτρίας γῆς· ὡς δὲ οὐδεὶς
[12, 72]   ὑπ´ Ἀθηναίων οἱ πεφευγότες ἐκ  τῆς   ἁλώσεως πολλοὶ τὸν ἀριθμὸν ὄντες
[12, 29]   μετέστησαν, οὐχ ὑπομείναντες τὰς ἐκ  τῆς   ἁλώσεως ὕβρεις. οἱ δὲ Συρακόσιοι
[12, 46]   γὰρ πολιορκούμενοι διὰ τὸν ἐκ  τῆς   ἁλώσεως φόβον ἐρρωμένως ἠμύνοντο καὶ
[12, 60]   πάντας ἀνεῖλε. τῶν δ´ ἐκ  τῆς   Ἀμπρακίας ἐπεξελθόντων πανδημεί, πάλιν
[12, 68]   αὐτῷ πάντα παρεσκεύαστο, ἀνέζευξεν ἐκ  τῆς   Ἀμφιπόλεως μετὰ τῆς δυνάμεως, καὶ
[12, 73]   πλησίον πόλεως Ἠιόνος, ἀπεχούσης ἀπὸ  τῆς   Ἀμφιπόλεως σταδίους ὡς τριάκοντα, προσβολὰς
[12, 35]   νομίζεσθαι. τούτῳ τῷ τρόπῳ λυθείσης  τῆς   ἀμφισβητήσεως τὸν Ἀπόλλω κτίστην τῶν
[12, 16]   ἀτιμίας ἀποτρέπει τοὺς ὁμοίους τούτοις  τῆς   ἀνανδρίας· κρεῖττον γάρ ἐστιν ἀποθανεῖν
[12, 35]   κτίσιν τῶν Θουρίων, τὴν ἐπιγραφὴν  τῆς   ἀποικίας ἑαυτοῖς ἔφησαν δεῖν προσάπτεσθαι.
[12, 35]   καὶ πολλῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν κεκοινωνηκότων  τῆς   ἀποικίας καὶ πολλὰς χρείας παρεσχημένων,
[12, 10]   συνεπιλαβέσθαι τῆς καθόδου καὶ κοινωνῆσαι  τῆς   ἀποικίας. Λακεδαιμόνιοι μὲν οὖν οὐ
[12, 30]   ἀπέστειλαν ἀξιοῦντες δικαστηρίῳ κριθῆναι περὶ  τῆς   ἀποικίας, μὴ πολέμῳ. τῶν δὲ
[12, 59]   ἄλλων Ἑλλήνων τοὺς βουλομένους μετέχειν  τῆς   ἀποικίας προσεδέξαντο· οὗτοι δ´ ἦσαν
[12, 35]   ὀνομάζεσθαι. οἵ τε γὰρ Ἀθηναῖοι  τῆς   ἀποικίας ταύτης ἠμφισβήτουν, ἀποφαινόμενοι πλείστους
[12, 10]   τὴν ἀποικίαν τῷ βουλομένῳ μετέχειν  τῆς   ἀποικίας. ὑπακουσάντων δὲ πολλῶν καὶ
[12, 0]   Ἀθηναίων στρατείας ἐπὶ Κύπρον. Περὶ  τῆς   ἀποστάσεως τῶν Μεγαρέων ἀπὸ Ἀθηναίων.
[12, 16]   τὴν προγεγενημένην αἰσχύνην. Διὰ δὲ  τῆς   ἀποτομίας τῶν νόμων διέσωσε τοὺς
[12, 81]   ἀπελθόντων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἐκ  τῆς   Ἀργείας, Ἀθηναῖοι μὲν συμμαχίαν ἐξέπεμψαν
[12, 65]   τοῖς μεθορίοις τῆς Λακωνικῆς καὶ  τῆς   Ἀργείας ἐκπολιορκήσας ἐξηνδραποδίσατο καὶ κατέσκαψε,
[12, 81]   δὲ τοῦτο τὸ χωρίον ἐπὶ  τῆς   Ἀργείας, καὶ φρουροὺς τοὺς ἱκανοὺς
[12, 75]   γὰρ τῆς Ἡρακλειδῶν κατηλύσεως ἐκ  τῆς   Ἀργείας ὑπῆρξαν σχεδὸν ἅπαντες οἱ
[12, 31]   ταύτης ἔτυχε τῆς προσηγορίας ἀπὸ  τῆς   ἀρετῆς τοῦ πλησίον κειμένου πεδίου.
[12, 79]   πάντων πρῶτον στρατεύειν ἐπ´ Ὀρχομενὸν  τῆς   Ἀρκαδίας. διὸ καὶ παρελθόντες εἰς
[12, 40]   δὲ τούτων καὶ Ἀριστοφάνης  τῆς   ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητής, γεγονὼς κατὰ
[12, 42]   Ἀθηναίοις συνεμάχουν οἱ τὴν παράλιον  τῆς   Ἀσίας οἰκοῦντες Κᾶρες καὶ Δωριεῖς
[12, 76]   τὴν Σπάρτην ἀδοξοτέραν πεποιηκότας, ἀπέλυσαν  τῆς   ἀτιμίας. ἀκολούθως δὲ τούτοις τοῖς
[12, 16]   ἅμα δὲ λεληθότως τῷ μεγέθει  τῆς   ἀτιμίας ἀποτρέπει τοὺς ὁμοίους τούτοις
[12, 42]   Λακεδαιμονίους· διὸ καὶ τὴν ἐκ  τῆς   Ἀττικῆς δύναμιν ταχέως μεταπεμψάμενοι πολλὴν
[12, 42]   παρείχοντο. τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ  τῆς   Ἀττικῆς ἐλευθερωθείσης, μὲν Περικλῆς
[12, 55]   δὲ {καὶ} τοὺς παραλελειμμένους τόπους  τῆς   Ἀττικῆς καὶ δῃώσαντες τὴν χώραν
[12, 42]   κινδύνων ἐκβαλεῖν τοὺς Λακεδαιμονίους ἐκ  τῆς   Ἀττικῆς. πληρώσας οὖν ἑκατὸν τριήρεις
[12, 45]   πόλεις πορθήσας, ἐποίησεν ἀπελθεῖν ἐκ  τῆς   Ἀττικῆς τοὺς Λακεδαιμονίους. μετὰ δὲ
[12, 48]   ὑπολειφθείσαις ναυσὶν ἔφυγον εἰς Πάτρας  τῆς   Ἀχαΐας. αὕτη μὲν οὖν
[12, 61]   τοῦ τείχους ὑπεροχὴν οὐκ ἔληγον  τῆς   βίας· διὸ πολλοὶ μὲν αὐτῶν
[12, 21]   τῶν προστίμων αἰσχραῖς ὑπεξαιρέσεσιν ἀπέτρεψε  τῆς   βλαβερᾶς τρυφῆς καὶ ἀκολασίας τῶν
[12, 47]   τοῦ βασιλέως· οὗτος δὲ παρελθὼν  τῆς   Βοιωτίας εἰς Πλαταιὰς ἐστρατοπέδευσε. μελλόντων
[12, 65]   τὴν πόλιν, ἀπέπλευσεν εἰς Ὠρωπὸν  τῆς   Βοιωτίας. ἐνταῦθα δὲ τὰς ναῦς
[12, 69]   τῆς Ὠρωπίας καὶ τῶν ὅρων  τῆς   Βοιωτίας, Παγώνδας δ´ τῶν
[12, 47]   οὗτοι δὲ παραγενηθέντες εἰς Σπάρτωλον  τῆς   Βοττικῆς ἔτεμον τὴν χώραν, καὶ
[12, 83]   δῆμος περὶ τούτων. προτεθείσης δὲ  τῆς   βουλῆς περὶ τοῦ στρατεύειν ἐπὶ
[12, 0]   τοῦ Πελοποννησιακοῦ κληθέντος πολέμου. Περὶ  τῆς   γενομένης μάχης Βοιωτοῖς πρὸς Πλαταιεῖς.
[12, 0]   τῶν Μεγαρέων ἀπὸ Ἀθηναίων. Περὶ  τῆς   γενομένης μάχης περὶ Κορώνειαν Ἀθηναίοις
[12, 0]   πολέμου Θουρίοις πρὸς Ταραντίνους. Περὶ  τῆς   γενομένης στάσεως ἐν τῇ Ῥώμῃ.
[12, 0]   Ἀθηναίων ἐπὶ τοὺς Ποτιδαιάτας. Περὶ  τῆς   γενομένης στάσεως ἐν τοῖς Θουρίοις.
[12, 0]   καὶ Χαλκιδέων ἀπὸ Ἀθηναίων. Περὶ  τῆς   γενομένης στρατείας Ἀθηναίων ἐπὶ τοὺς
[12, 68]   ἀξιολόγῳ δυνάμει, καὶ στρατοπεδεύσας πλησίον  τῆς   γεφύρας, τὸ μὲν πρῶτον εἷλε
[12, 62]   τοῖς δὲ κατὰ θάλατταν πρωτεύουσι  τῆς   γῆς ἀπείργειν τοὺς πολεμίους. ~χρονιζούσης
[12, 48]   εἷλε, τὰς δὲ λοιπὰς μέχρι  τῆς   γῆς κατεδίωξεν. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[12, 0]   πρεσβείας εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ  τῆς   Γοργίου τοῦ πρεσβεύσαντος δεινότητος ἐν
[12, 30]   καὶ Κορινθίων, ἐστασίασαν πρὸς ἀλλήλους.  τῆς   δ´ ἐπικρατούσης μερίδος φυγαδευούσης πολλοὺς
[12, 15]   τὸ μὴ πιστεύεσθαι τοῦ σώματος,  τῆς   δ´ οὐσίας εἰς ἐκείνους καθηκούσης,
[12, 18]   τὸν ἐκ τοῦ βρόχου κίνδυνον·  τῆς   δὲ γυναικὸς κωλυθείσης νεωτέρῳ συνοικῆσαι,
[12, 58]   ψύχεται τὸ πολὺ τοῦ καύματος·  τῆς   δὲ θερμασίας ἐπίτασιν λαβούσης καὶ
[12, 45]   Ἀθηναῖοι, τῆς μὲν χώρας δεδενδροκοπημένης,  τῆς   δὲ νόσου πολλοὺς διαφθειρούσης, ἐν
[12, 73]   σήσας ἀπέστειλεν εἰς τὰς Ἀθήνας·  τῆς   δὲ πόλεως βαπολιπὼν τὴν ἱκανὴν
[12, 62]   μέρος τὴν χώραν τῶν πολεμίων.  ~τῆς   δὲ πολιορκίας ἀνυπέρβλητον τὴν σπουδὴν
[12, 61]   καὶ κείμενον ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ,  τῆς   δὲ Σπάρτης ἀπέχον σταδίους τετρακοσίους.
[12, 58]   Ῥήνειαν καλουμένην νῆσον, πλησίον ὑπάρχουσαν  τῆς   Δήλου. ἔταξαν δὲ καὶ νόμον
[12, 77]   πρὸς τοὺς Ἀργείους. αὐξομένης δὲ  τῆς   διαφορᾶς, οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι τοὺς
[12, 17]   ἀναγκαίας περιστάσεις {ἐπὶ τὴν ὑπὲρ  τῆς   διορθώσεως συμβουλίαν παραγενέσθαι} νόμου γὰρ
[12, 17]   νόμον, ὅταν ποιῆται τὴν περὶ  τῆς   διορθώσεως συμβουλίαν, τὸν ἑαυτοῦ τράχηλον
[12, 17]   Χαρώνδαν φασὶ παραδοξότατον νενομοθετηκέναι περὶ  τῆς   διορθώσεως τῶν νόμων. ὁρῶντα γὰρ
[12, 67]   Λακεδαιμονίων συμμαχίαν· αὐτὸς δὲ μετὰ  τῆς   δυνάμεως διὰ Θετταλίας τὴν πορείαν
[12, 42]   τῷ βασιλεῖ. οὗτος δὲ μετὰ  τῆς   δυνάμεως ἐνέβαλεν εἰς τὴν Ἀττικήν,
[12, 27]   ἡμέρας Περικλῆς μὲν καταλιπὼν μέρος  τῆς   δυνάμεως ἐπὶ τῆς πολιορκίας ἀνέζευξεν,
[12, 46]   τοῦ λοιμοῦ νόσον, ἀπολιπὼν μέρος  τῆς   δυνάμεως ἐπὶ τῆς πολιορκίας ἀπέπλευσεν
[12, 80]   πρὸς τὸν πόλεμον, ἀνέζευξε μετὰ  τῆς   δυνάμεως ἐπὶ τοὺς Φιδηνάτας. ἀντιταξαμένων
[12, 78]   τὸν βασιλέα. οὗτος δὲ μετὰ  τῆς   δυνάμεως ἐστράτευσεν ἐπὶ τοὺς Ἀργείους,
[12, 73]   τὴν ἱκανὴν φρουρὰν ἐξέπλευσε μετὰ  τῆς   δυνάμεως, καὶ κατῆρε τῆς Θρᾴκης
[12, 68]   ἀνέζευξεν ἐκ τῆς Ἀμφιπόλεως μετὰ  τῆς   δυνάμεως, καὶ παραγενόμενος εἰς τὴν
[12, 50]   οἱ δὲ Μακεδόνες τὸ μέγεθος  τῆς   δυνάμεως καταπλαγέντες παρατάξασθαι μὲν οὐκ
[12, 4]   Ἱππονίκου, ἐγένοντο συνθῆκαι περὶ  τῆς   εἰρήνης τοῖς Ἀθηναίοις καὶ τοῖς
[12, 25]   τὴν εὐγένειαν καὶ τὸ μέγεθος  τῆς   ἐκ τῶν προγόνων αὐτοῖς παρακολουθούσης
[12, 18]   μὴ γαμεῖν ἄλλην νεωτέραν ταύτης  τῆς   ἐκβληθείσης. εὐστοχήσας δ´ ἐν τῇ
[12, 18]   διόρθωσιν τοῦ νόμου, ὥστε ἀντὶ  τῆς   ἐκτίσεως τῶν πεντακοσίων δραχμῶν γράψαι
[12, 41]   ὀλίγους ὄντας, συνεστράφησαν καὶ περὶ  τῆς   ἐλευθερίας ἐκθύμως ἠγωνίζοντο. γενομένης δὲ
[12, 75]   ὑπωπτεύθησαν αἱ πόλεις συμφρονεῖν κατὰ  τῆς   Ἑλλάδος διὰ τὸ προσγεγράφθαι ταῖς
[12, 11]   καὶ καλῆς χώρας, οἰκήτορας ἐκ  τῆς   Ἑλλάδος μεταπεμψάμενοι συχνούς, διενείμαντο τὴν
[12, 54]   μὲν τοὺς Λακεδαιμονίους, πάσης δὲ  τῆς   Ἑλλάδος τὴν ἡγεμονίαν περιπεποιημένοι ἀνθέξεσθαι
[12, 59]   συνέβη γενέσθαι κατὰ πολλὰ μέρη  τῆς   Ἑλλάδος, ὥστε καὶ πόλεις τινὰς
[12, 84]   {περὶ} τῆς προκειμένης ὑποθέσεως οἰκεῖα,  τῆς   ἐναντίας γνώμης προεστηκὼς Ἀλκιβιάδης, ἐπιφανέστατος
[12, 49]   τὴν Σαλαμῖνα. οἱ δὲ Πελοποννήσιοι  τῆς   ἐπιβολῆς διαψευσθέντες ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς
[12, 61]   ἐκθύμως ἠμύνοντο· ἤλπιζον γὰρ κρατήσαντες  τῆς   ἐπιβολῆς πάντα τὸν πόλεμον περιαγαγεῖν
[12, 75]   τὰς παλαιὰς πράξεις· πρὸ γὰρ  τῆς   Ἡρακλειδῶν κατηλύσεως ἐκ τῆς Ἀργείας
[12, 81]   ᾠκοδομηκέναι τὰ μακρὰ τείχη μέχρι  τῆς   θαλάττης, ἐπελθόντες τὰ κατεσκευασμένα τείχη
[12, 54]   γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι κατακτησάμενοι τὴν  τῆς   θαλάττης ἡγεμονίαν καὶ μεγάλας πράξεις
[12, 62]   ἰδίαν χώραν πολεμίαν ἔχοντες ἐκ  τῆς   θαλάττης προσέβαλλον τοῖς πολεμίοις, καὶ
[12, 58]   συνέβαινεν εἶναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν  τῆς   θερμασίας. διὰ δὲ ταύτην τὴν
[12, 73]   μετὰ τῆς δυνάμεως, καὶ κατῆρε  τῆς   Θρᾴκης ἐπὶ Στρυμόνα ποταμόν. καταστρατοπεδεύσας
[12, 50]   καιροὺς ἔχων πόλεμον ἤθροισεν ἐκ  τῆς   Θρᾴκης στρατιώτας πεζοὺς μὲν πλείους
[12, 43]   δὲ διασεσωκὼς τὴν Μεθώνην διὰ  τῆς   ἰδίας ἀρετῆς καὶ ἀνδρείας ἀποδοχῆς
[12, 69]   ταῖς πόλεσι καταστῆσαι, διελέχθησαν περὶ  τῆς   ἰδίας προαιρέσεως τοῖς Ἀθηναίων στρατηγοῖς
[12, 17]   λόγον ἐν ἐκκλησίᾳ διαθέσθαι περὶ  τῆς   ἰδίας συμφορᾶς, ἅμα μὲν τοῖς
[12, 17]   πράξας ὑπομένοι, μὴ τετευχέναι  τῆς   ἴσης συμφορᾶς· δίκαιον οὖν εἶναι
[12, 58]   ὑπὲρ τοὺς μυρίους. ἐπιζητούσης δὲ  τῆς   ἱστορίας τὴν τῆς περὶ τὴν
[12, 20]   τοίνυν ἦν τὸ γένος ἐκ  τῆς   Ἰταλίας Λοκρός, ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ
[12, 10]   Λακεδαιμονίους καὶ Ἀθηναίους, ἀξιοῦντες συνεπιλαβέσθαι  τῆς   καθόδου καὶ κοινωνῆσαι τῆς ἀποικίας.
[12, 12]   δὲ Χαρώνδας καὶ περὶ  τῆς   κακομιλίας νόμον ἐξηλλαγμένον καὶ τοῖς
[12, 8]   μὲν οὖν περὶ τὸν οἰκισμὸν  τῆς   Καλῆς Ἀκτῆς ἐγίνετο. Ἀκραγαντῖνοι δὲ
[12, 45]   σχεδὸν τὴν γῆν ἐλυμήναντο πλὴν  τῆς   καλουμένης Τετραπόλεως· ταύτης δ´ ἀπέσχοντο
[12, 31]   Πελοπόννησον, οἱ δὲ Κερκυραῖοι θαλαττοκρατοῦντες  τῆς   κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους θαλάττης
[12, 38]   προεκθέσθαι τὰς αἰτίας αὐτοῦ. Ἀθηναῖοι  τῆς   κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας ἀντεχόμενοι τὰ
[12, 55]   συνθέμενοι συνεβούλευον τοῖς Σπαρτιάταις ἀντέχεσθαι  τῆς   κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας· πρὸς ταύτην
[12, 34]   μὲν συνηγωνισμένων τοῖς Κερκυραίοις καὶ  τῆς   κατὰ τὴν ναυμαχίαν νίκης αἰτίων
[12, 63]   ἀπέστειλαν εἰς τὰς Ἀθήνας περὶ  τῆς   καταλύσεως τοῦ πολέμου· οὐ συγκατατιθεμένων
[12, 53]   τότε μὲν διὰ τὸ ξένον  τῆς   κατασκευῆς ἀποδοχῆς ἠξιοῦτο, νῦν δὲ
[12, 24]   ὡς δούλης. τοῦ δὲ διακούσαντος  τῆς   κατηγορίας καὶ τὴν κόρην ἐγχειρίσαντος,
[12, 43]   δὲ αὐτῷ πεντήκοντα τριήρων ἐκ  τῆς   Κερκύρας, πολὺ μᾶλλον ἐπόρθει τὴν
[12, 10]   καὶ κτίσαντες πόλιν ὠνόμασαν ἀπὸ  τῆς   κρήνης Θούριον. τὴν δὲ πόλιν
[12, 4]   Ἀθηναῖοι τὰς δυνάμεις ἀπήγαγον ἐκ  τῆς   Κύπρου, λαμπρὰν μὲν νίκην νενικηκότες,
[12, 4]   δὲ τὸν ὅλον πόλεμον κριθήσεσθαι  τῆς   Κύπρου πάσης βίᾳ χειρωθείσης· ὅπερ
[12, 42]   δύναμιν ἀξιόλογον ἤθροισαν ἔκ τε  τῆς   Λακεδαίμονος καὶ παρὰ τῶν ἄλλων
[12, 67]   τοῦ πολέμου, μετεπέμπετο στρατιώτας ἐκ  τῆς   Λακεδαίμονος, σπεύδων ἀξιόλογον συστήσασθαι δύναμιν·
[12, 62]   διαθέσεως. Ἀθηναῖοι μὲν γὰρ ἐκ  τῆς   Λακωνικῆς ἀμυνόμενοι τοὺς Σπαρτιάτας ἐκράτουν,
[12, 65]   μὲν κειμένας ἐν τοῖς μεθορίοις  τῆς   Λακωνικῆς καὶ τῆς Ἀργείας ἐκπολιορκήσας
[12, 62]   φείδεσθαι καὶ περιορᾶν Ἀθηναίους κρατοῦντας  τῆς   Λακωνικῆς. τέλος δὲ συναναγκάσαντος τὸν
[12, 43]   δὲ ταῦτα πλεύσας ἐπὶ Μεθώνην  τῆς   Λακωνικῆς, τήν τε χώραν κατέσυρε
[12, 0]   τὸν υἱὸν γενομένης ἐπιτιμήσεως ἕνεκα  τῆς   λειποταξίας. Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου
[12, 53]   τῆς συμμαχίας, καὶ τῷ ξενίζοντι  τῆς   λέξεως ἐξέπληξε τοὺς Ἀθηναίους ὄντας
[12, 53]   φιλολόγους. πρῶτος γὰρ ἐχρήσατο τοῖς  τῆς   λέξεως σχηματισμοῖς περιττοτέροις καὶ τῇ
[12, 0]   δὲ εἰς τὴν Ἀττικήν. Περὶ  τῆς   Λεοντίνων πρεσβείας εἰς τὰς Ἀθήνας
[12, 72]   φυλάξουσαν τὸ χωρίον ἀπέπλευσαν ἐκ  τῆς   Λέσβου. μετὰ δὲ ταῦτα Λάμαχος
[12, 27]   τοὺς δ´ ὁμήρους ἐκκλέψαντες ἐκ  τῆς   Λήμνου καὶ τὰ κατὰ τὴν
[12, 58]   Ἀθηναῖοι χρόνον τινὰ τῆς νόσου  τῆς   λοιμικῆς ἀνειμένοι πάλιν εἰς τὰς
[12, 44]   δ´ ἐκπλεύσας τήν τε παραθαλάττιον  τῆς   Λοκρίδος ἐδῄωσε καὶ πόλιν Θρόνιον
[12, 44]   Λοκρίδος νῆσον, ὀνομαζομένην Ἀταλάντην, ἐπιτείχισμα  τῆς   Λοκρίδος κατεσκεύασε, πολεμῶν πρὸς τοὺς
[12, 44]   πόλιν Ἀλόπην. ἔπειτα τὴν προκειμένην  τῆς   Λοκρίδος νῆσον, ὀνομαζομένην Ἀταλάντην, ἐπιτείχισμα
[12, 38]   θεῖον λυπούμενον ἐπηρώτησε τὴν αἰτίαν  τῆς   λύπης. τοῦ δὲ Περικλέους εἰπόντος,
[12, 67]   πορείαν ποιησάμενος ἧκεν εἰς Δῖον  τῆς   Μακεδονίας. ἐκεῖθεν δὲ παρελθὼν εἰς
[12, 41]   δὲ Θηβαῖοι παρὰ τῶν ἐκ  τῆς   μάχης διασωθέντων πυθόμενοι τὰ συμβεβηκότα,
[12, 41]   ἐλευθερίας ἐκθύμως ἠγωνίζοντο. γενομένης δὲ  τῆς   μάχης ἐν ταῖς ὁδοῖς, τὸ
[12, 74]   τὴν Λακεδαίμονα παραγενομένων τινῶν ἐκ  τῆς   μάχης καὶ τὴν Βρασίδου νίκην
[12, 0]   μάχης Βοιωτοῖς πρὸς Πλαταιεῖς. Ὡς  τῆς   Μεθώνης πολιορκουμένης ὑπὸ Ἀθηναίων Βρασίδας
[12, 49]   δ´ Ἀθηναῖοι, τῶν πολεμίων ἀποπεπλευκότων,  τῆς   μὲν Σαλαμῖνος ἐπιμελεστέραν φυλακὴν ἐποιήσαντο
[12, 57]   διὰ τὴν πρὸς θεοὺς εὐσέβειαν  τῆς   μὲν τιμωρίας αὐτοὺς ἀπέλυσαν, ἐκ
[12, 45]   μετὰ δὲ ταῦθ´ οἱ Ἀθηναῖοι,  τῆς   μὲν χώρας δεδενδροκοπημένης, τῆς δὲ
[12, 62]   αἰσχρὸν γὰρ εἶναι τοῖς Σπαρτιάταις  τῆς   μὲν ψυχῆς ἀφειδεῖν ἕνεκα τῆς
[12, 72]   διὸ καὶ Βρασίδας μὲν ἐκ  τῆς   Μένδης καὶ τῆς Σκιώνης ἀποκομίσας
[12, 55]   περιελόντες τὴν Λέσβον ὅλην πλὴν  τῆς   Μηθυμναίων χώρας κατεκληρούχησαν. μὲν
[12, 14]   ἥδεται ξυνών· τὸν δὲ περὶ  τῆς   μητρυιᾶς τεθέντα ἐν τούτοις, τὸν
[12, 55]   τῶν μεγίστων φόβων. Ἀθηναῖοι δὲ  τῆς   Μυτιλήνης τὰ τείχη περιελόντες τὴν
[12, 72]   τῇ Λέσβῳ μετὰ τὴν ἅλωσιν  τῆς   Μυτιλήνης ὑπ´ Ἀθηναίων οἱ πεφευγότες
[12, 48]   αὗται δὲ προσλαβόμεναι τὰς ἐκ  τῆς   ναυμαχίας περιλελειμμένας τριήρεις ἠθροίσθησαν εἰς
[12, 40]   τῇ πόλει καὶ τὴν ὑπεροχὴν  τῆς   ναυτικῆς δυνάμεως, πρὸς δὲ τούτοις
[12, 62]   δὲ Βρασίδας ἐπιβὰς ἐπὶ τὴν  τῆς   νεὼς ἐπιβάθραν ἐκ ταύτης ἠμύνατο
[12, 62]   μὲν βραχίων προέπεσεν ἐκ  τῆς   νεώς, δ´ ἀσπὶς περιρρυεῖσα
[12, 62]   νεκροὺς σωρεύσας αὐτὸς ἡμιθανὴς ἐκ  τῆς   νεὼς ὑπὸ τῶν ἰδίων ἀπηνέχθη,
[12, 73]   συντίθενται συμμαχίαν, ἐξέβαλον αὐτοὺς ἐκ  τῆς   νήσου καὶ τὴν πόλιν αὐτοὶ
[12, 83]   Σικελίας πεπολεμηκότας, μὴ δεδυνῆσθαι κρατῆσαι  τῆς   νήσου, τοὺς δὲ Ἀθηναίους, πολὺ
[12, 74]   εἰς τὴν μάχην καὶ ὑπὲρ  τῆς   νίκης ἀνυπέρβλητον φιλοτιμίαν εἰσενεγκαμένων.
[12, 9]   καὶ ῥοπάλῳ· αἴτιον δὲ γενόμενον  τῆς   νίκης θαυμασθῆναι παρὰ τοῖς πολίταις.
[12, 62]   τῆς μὲν ψυχῆς ἀφειδεῖν ἕνεκα  τῆς   νίκης, τῶν δὲ σκαφῶν φείδεσθαι
[12, 67]   Ἀθηναίους, τούτους μὲν ἐξέβαλεν ἐκ  τῆς   Νισαίας, τὴν δὲ πόλιν τῶν
[12, 26]   δὲ τούτων, ἐν τῇ Ῥώμῃ  τῆς   νομοθεσίας διὰ τὴν στάσιν ἀσυντελέστου
[12, 17]   τοιαύτης δὲ κατὰ τὴν διόρθωσιν  τῆς   νομοθεσίας οὔσης, καὶ τοῦ φόβου
[12, 58]   συμφορὰς ἐνέπεσον· οὕτω γὰρ ὑπὸ  τῆς   νόσου διετέθησαν, ὥστε τῶν στρατιωτῶν
[12, 52]   μὲν οὐ τολμῶντες, ὑπὸ δὲ  τῆς   νόσου καὶ τῆς σιτοδείας πιεζόμενοι,
[12, 58]   δ´ Ἀθηναῖοι διὰ τὴν ὑπερβολὴν  τῆς   νόσου τὰς αἰτίας τῆς συμφορᾶς
[12, 58]   δὲ τούτων Ἀθηναῖοι χρόνον τινὰ  τῆς   νόσου τῆς λοιμικῆς ἀνειμένοι πάλιν
[12, 58]   τρίτην δὲ αἰτίαν συνέβη γενέσθαι  τῆς   νόσου τὸ μὴ πνεῦσαι τοὺς
[12, 70]   ἔτυχε τόπους διεσπάρησαν. ἐπιγενομένης δὲ  τῆς   νυκτὸς ἔπεσον τῶν μὲν Βοιωτῶν
[12, 2]   ταύτης βίβλῳ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ  τῆς   Ξέρξου στρατείας ποιησάμενοι διήλθομεν τὰς
[12, 20]   εὐθὺς γὰρ ἐν τῷ προοιμίῳ  τῆς   ὅλης νομοθεσίας ἔφη δεῖν τοὺς
[12, 1]   καὶ τὰς κατὰ τὴν Ἑλλάδα  τῆς   ὁμοίας τύχης πειράσεσθαι. τοῦ δὲ
[12, 47]   Ἀκαρνανίαν καὶ κατεστρατοπέδευσε πλησίον πόλεως  τῆς   ὀνομαζομένης Στράτου. οἱ δὲ Ἀκαρνᾶνες
[12, 29]   Σικελῶν πόλεις ὑπηκόους ποιησάμενοι πλὴν  τῆς   ὀνομαζομένης Τρινακίης, ἔγνωσαν ἐπὶ ταύτην
[12, 17]   τὸν ὀφθαλμὸν καὶ στερηθεὶς ὅλης  τῆς   ὁράσεως τῷ τὸν ἕνα ἀντεκκεκόφθαι
[12, 13]   μηδέποτε χρείαν ἔχειν, τοῖς δὲ  τῆς   παιδείας διδασκάλοις ἐπιθυμοῦμεν ἅπαντα τὸν
[12, 34]   περὶ τὸν ἰσθμὸν τὸν πλησίον  τῆς   Παλληνίων, καὶ τῶν Ἀθηναίων νικησάντων
[12, 45]   Περικλέα. οὗτος δὲ πολλὴν χώραν  τῆς   παραθαλαττίου δῃώσας καί τινας πόλεις
[12, 43]   τὴν Πελοποννησίων χώραν, καὶ μάλιστα  τῆς   παραθαλαττίου τὴν καλουμένην Ἀκτὴν ἐδῄου
[12, 42]   τὴν Πελοπόννησον. οὗτοι δὲ πολλὴν  τῆς   παραθαλαττίου χώρας πορθήσαντες καί τινα
[12, 82]   τὸ ῥεῖθρον τὸ μὲν πρῶτον  τῆς   παραποταμίας βίᾳ κατέσχον, μετὰ δὲ
[12, 70]   ἠναγκάσθησαν συνάψαι μάχην. γενομένης δὲ  τῆς   παρατάξεως ἰσχυρᾶς, τὸ μὲν πρῶτον
[12, 24]   ἰδίαν δούλην. δὲ πατὴρ  τῆς   παρθένου παρὼν καὶ δεινοπαθῶν, ὡς
[12, 74]   γυναῖκα ἐτίμησαν, ὅτι προέκρινε τὸν  τῆς   πατρίδος ἔπαινον τῆς τοῦ τέκνου
[12, 36]   Σῖριν καλουμένην οἰκοῦντας μετοικίσαντες ἐκ  τῆς   πατρίδος καὶ ἰδίους προσθέντες οἰκήτορας,
[12, 76]   Πλαταιεῦσιν, ἐκπεπτωκόσι δι´ ἐκείνους ἐκ  τῆς   πατρίδος. Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[12, 10]   γὰρ τὸ δεύτερον ἐκπεσόντες ἐκ  τῆς   πατρίδος Συβαρῖται πρέσβεις ἔπεμψαν εἰς
[12, 7]   κράτος ἐξῴκισε τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκ  τῆς   πατρίδος, τὰς δ´ ἄλλας καταπληξάμενος
[12, 16]   μὴ ἀναλαβόντων τὰ ὅπλα ὑπὲρ  τῆς   πατρίδος. τῶν γὰρ ἄλλων νομοθετῶν
[12, 30]   ἐποίησαν διπλάσιον· ἐπεμελήθησαν δὲ καὶ  τῆς   πεζῆς δυνάμεως, καὶ χρημάτων παρασκευὰς
[12, 3]   τόπον ἦν Μεγάβυζος ἐστρατοπεδευκὼς μετὰ  τῆς   πεζῆς δυνάμεως· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[12, 61]   τοῦτο τὸ χωρίον τειχίσαι κατὰ  τῆς   Πελοποννήσου· ἔστι γὰρ ὀχυρόν τε
[12, 42]   ἡσυχίαν εἶχον· τῶν δ´ ἐκτὸς  τῆς   Πελοποννήσου Μεγαρεῖς, Ἀμβρακιῶται, Λευκάδιοι, Φωκεῖς,
[12, 58]   ἐπιζητούσης δὲ τῆς ἱστορίας τὴν  τῆς   περὶ τὴν νόσον δεινότητος αἰτίαν,
[12, 62]   τὸ παράδοξον καὶ τὴν ἰδιότητα  τῆς   περὶ τὴν Πύλον διαθέσεως. Ἀθηναῖοι
[12, 40]   πεντήκοντα τάλαντα, ὡς περιαιρετῆς οὔσης  τῆς   περὶ τὸν κόσμον κατασκευῆς· καὶ
[12, 38]   τὴν ἡλικίαν, ἀφορμὴν αὐτῷ παρέσχετο  τῆς   περὶ τῶν χρημάτων ἀπολογίας. θεωρῶν
[12, 39]   μέγαν πόλεμον, ὅπως χρείαν ἔχουσα  τῆς   Περικλέους ἀρετῆς καὶ στρατηγίας μὴ
[12, 78]   μὲν χώραν ἐδῄωσε, πλησίον δὲ  τῆς   πόλεως ἀγαγὼν τὴν δύναμιν προεκαλεῖτο
[12, 60]   οἱ δ´ Ἀκαρνᾶνες φοβούμενοι μὴ  τῆς   πόλεως Ἀθηναῖοι κυριεύσαντες βαρύτεροι πάροικοι
[12, 46]   διαλύσεις ἐποιήσαντο τοιαύτας, ἀπελθεῖν ἐκ  τῆς   πόλεως ἅπαντας τοὺς Ποτιδαιάτας, ἄλλο
[12, 5]   κύριοι κατέστησαν. τῶν δ´ ἐκ  τῆς   πόλεως βοηθούντων τῇ χώρᾳ συνέστη
[12, 57]   μὲν τιμωρίας αὐτοὺς ἀπέλυσαν, ἐκ  τῆς   πόλεως δὲ ἐξέπεμψαν. οὗτοι δὲ
[12, 41]   τινὲς μὲν αὐτῶν ἐκπεσόντες ἐκ  τῆς   πόλεως διεσώθησαν, τινὲς δὲ εἰς
[12, 68]   ἔσπευδεν Βρασίδας κύριος γενέσθαι  τῆς   πόλεως. διὸ καὶ στρατεύσας ἐπ´
[12, 27]   τὴν Σάμον παρεισελθὼν δὲ καὶ  τῆς   πόλεως ἐγκρατὴς γενόμενος κατέστησε δημοκρατίαν
[12, 21]   μεθύῃ, μηδὲ ἐξιέναι νυκτὸς ἐκ  τῆς   πόλεως εἰ μὴ μοιχευομένην, μηδὲ
[12, 44]   συνηργηκόσι Λακεδαιμονίοις ἀνέστησαν αὐτοὺς ἐκ  τῆς   πόλεως, ἐκ δὲ τῶν πολιτῶν
[12, 22]   ἀνακτησάμενοι καὶ τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκ  τῆς   πόλεως ἐκβαλόντες ἰδίαν ἀποικίαν εἰς
[12, 24]   λάβῃ πεῖραν, αὐτὸς δ´ ἐκ  τῆς   πόλεως ἐκπηδήσας ἀπῆλθε πρὸς τὸ
[12, 4]   καὶ τῆς ἄλλης παρασκευῆς γεμούσης  τῆς   πόλεως, ἔκρινε συμφέρειν ταύτην ἐκπολιορκῆσαι.
[12, 72]   μὲν ἀπέκτειναν, τοὺς δ´ ἐκ  τῆς   πόλεως ἐξέβαλον, αὐτοὶ δὲ φρουρὰν
[12, 41]   παρεισαγαγόντες ἐντὸς τῶν τειχῶν κυρίους  τῆς   πόλεως ἐποίησαν. οἱ δὲ Πλαταιεῖς
[12, 68]   τὰ ἑαυτοῦ λαβόντα ἀπελθεῖν ἐκ  τῆς   πόλεως. εὐθὺς δὲ καὶ τῶν
[12, 59]   πολιτῶν ἀπέβαλον. ἐρήμου δ´ οὔσης  τῆς   πόλεως ἠξίωσαν Λακεδαιμονίους ὄντας ἀποίκους
[12, 69]   γὰρ καὶ συντόμως ἐξεληλύθεσαν ἐκ  τῆς   πόλεως, καὶ διὰ τὴν σπουδὴν
[12, 81]   αἱρεῖσθαι· μεταστησάμενος δὲ τούτους ἐκ  τῆς   πόλεως, καὶ συγκατασκευάσας βεβαίως τὴν
[12, 79]   καὶ πάντων προθύμως ὑπακουσάντων, ἐκτὸς  τῆς   πόλεως κατεστρατοπέδευσαν. ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς
[12, 83]   Λεοντίνων γὰρ ὑπὸ Συρακοσίων ἐκ  τῆς   πόλεως μετῳκισμένων καὶ τὴν πόλιν
[12, 12]   οὗ συντελεσθέντος ἐφυγαδεύθη πᾶς ἐκ  τῆς   πόλεως συκοφαντεῖν εἰωθώς, καὶ
[12, 59]   ἠξίωσαν Λακεδαιμονίους ὄντας ἀποίκους ἐπιμεληθῆναι  τῆς   πόλεως. οἱ δὲ καὶ διὰ
[12, 35]   Δελφοὺς τοὺς ἐπερωτήσοντας τίνα χρὴ  τῆς   πόλεως οἰκιστὴν ἀγορεύειν, θεὸς
[12, 38]   διὰ τὴν ταραχὴν καὶ τοὺς  τῆς   πόλεως περισπασμοὺς καὶ φόβους ἐκφεύξεσθαι
[12, 72]   ἐπὶ πρώτην τὴν Μένδην ἐκράτησαν  τῆς   πόλεως προδόντων τινῶν αὐτήν· τὴν
[12, 56]   τῷ δρασμῷ τῶν ἀπεληλυθότων ἐκ  τῆς   πόλεως, προσέβαλον τῇ πόλει τῶν
[12, 68]   μὲν πρῶτον εἷλε τὸ προάστειον  τῆς   πόλεως, τῇ δ´ ὑστεραίᾳ καταπληξάμενος
[12, 78]   πολὺ λειπομένους τούτων, προῆγον ἐκ  τῆς   πόλεως τὸ στρατόπεδον. μελλούσης δὲ
[12, 27]   τοὺς ἀντιπράττοντας αὐτοῖς ἐξέβαλον ἐκ  τῆς   πόλεως· τοὺς δ´ ὁμήρους ἐκκλέψαντες
[12, 12]   {υἱεῖς} ἅπαντας μανθάνειν γράμματα, χορηγούσης  τῆς   πόλεως τοὺς μισθοὺς τοῖς διδασκάλοις.
[12, 25]   παρακολουθούσης δόξης ὡσεί τινες κύριοι  τῆς   πόλεως ὑπῆρχον. ἐν δὲ ταῖς
[12, 27]   καταλιπὼν μέρος τῆς δυνάμεως ἐπὶ  τῆς   πολιορκίας ἀνέζευξεν, ἀπαντήσων ταῖς Φοινίσσαις
[12, 46]   ἀπολιπὼν μέρος τῆς δυνάμεως ἐπὶ  τῆς   πολιορκίας ἀπέπλευσεν εἰς τὰς Ἀθήνας,
[12, 56]   στρατιώταις πολλοῖς παρεφύλαττον. χρονιζούσης δὲ  τῆς   πολιορκίας καὶ τῶν Ἀθηναίων μηδεμίαν
[12, 63]   ἀπείργειν τοὺς πολεμίους. ~χρονιζούσης δὲ  τῆς   πολιορκίας, καὶ τῶν Ἀθηναίων ταῖς
[12, 54]   δὲ Συρακόσιοι τοῖς Λεοντίνοις μεταδόντες  τῆς   πολιτείας ἅπαντας Συρακοσίους ἐποίησαν, καὶ
[12, 9]   ἐκτήσαντο πλούτους. πολλοῖς δὲ μεταδιδόντες  τῆς   πολιτείας ἐπὶ τοσοῦτο προέβησαν, ὥστε
[12, 12]   τοῖς πολίταις φαίνωνται τὸ πρωτεῖον  τῆς   πονηρίας περιπεποιημένοι. διὸ καί τινας
[12, 0]   Σφακτηρίᾳ νήσῳ αἰχμαλώτων γενομένων. Περὶ  τῆς   Ποστουμίου εἰς τὸν υἱὸν γενομένης
[12, 34]   ἐντολὰς τοῦ δήμου, συνεστήσαντο πολιορκίαν  τῆς   Ποτιδαίας. ἔνθα δὴ τῶν Κορινθίων
[12, 66]   Ἀθηναίους ἐντὸς τειχῶν. καταφανοῦς δὲ  τῆς   προδοσίας γενομένης κατὰ τὴν πόλιν,
[12, 66]   τε καὶ Δημοσθένης, συνθέμενοι περὶ  τῆς   προδοσίας, ἐξέπεμψαν νυκτὸς στρατιώτας ἑξακοσίους
[12, 84]   καὶ ἄλλα διαλεχθέντος αὐτοῦ {περὶ}  τῆς   προκειμένης ὑποθέσεως οἰκεῖα, τῆς ἐναντίας
[12, 72]   πόλεμον καὶ εἰς τέλος παύσασθαι  τῆς   πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίας· Λακεδαιμόνιοι δὲ
[12, 31]   Καμπανῶν συνέστη, καὶ ταύτης ἔτυχε  τῆς   προσηγορίας ἀπὸ τῆς ἀρετῆς τοῦ
[12, 9]   Συβάριος, ἀφ´ οὗ ταύτης ἔτυχε  τῆς   προσηγορίας, οἱ κατοικισθέντες νεμόμενοι πολλὴν
[12, 82]   κατέσχον, μετὰ δὲ ταῦτα καὶ  τῆς   προσκειμένης χώρας πολλὴν ἀποτεμόμενοι κατεφρόνησαν
[12, 58]   πρὸς τὴν νόσον καὶ  τῆς   προσφερομένης τροφῆς κακία· ἐγένοντο γὰρ
[12, 61]   μὲν οὖν ἡγουμένου Θρασυμήδους πλησίον  τῆς   Πύλου κατεστρατοπέδευσαν. ἐμπεσούσης δὲ ὁρμῆς
[12, 61]   Λακεδαιμόνιοι δὲ πυθόμενοι τὸν τειχισμὸν  τῆς   Πύλου συνήγαγον δύναμιν ἀξιόλογον οὐ
[12, 80]   τὴν πόλιν αὐτῶν πρέσβεων ἐκ  τῆς   Ῥώμης, ἐπὶ μικραῖς αἰτίαις ἀνεῖλον
[12, 0]   Ἡράκλειαν Ταραντῖνοι ἔκτισαν. Ὡς ἐπὶ  τῆς   Ῥώμης Σπόριος Μαίλιος ἐπιθέμενος τυραννίδι
[12, 49]   τῆς ἐπιβολῆς διαψευσθέντες ἀπέπλευσαν ἐκ  τῆς   Σαλαμῖνος εἰς τὴν οἰκείαν. οἱ
[12, 49]   δ´ ἀπροσδοκήτως εἰς τὸ φρούριον  τῆς   Σαλαμῖνος τὸ καλούμενον Βουδόριον, τρεῖς
[12, 27]   ἔδωκεν αὐτοῖς στρατιώτας ἑπτακοσίους, ἐλπίζων  τῆς   Σάμου διὰ τούτου κυριεύσειν, οἱ
[12, 27]   πολιτῶν συνεργούντων, ῥᾳδίως τ´ ἐκράτησαν  τῆς   Σάμου, καὶ τοὺς ἀντιπράττοντας αὐτοῖς
[12, 28]   καταβαλὼν τὰ τείχη κύριος ἐγένετο  τῆς   Σάμου. κολάσας δὲ τοὺς αἰτίους
[12, 24]   κρεοπώλιον, ἁρπάσας τὴν παρακειμένην ἐπὶ  τῆς   σανίδος κοπίδα, ταύτῃ πατάξας τὴν
[12, 54]   Ἑλλάδος τὴν ἡγεμονίαν περιπεποιημένοι ἀνθέξεσθαι  τῆς   Σικελίας. διὰ ταύτας οὖν τὰς
[12, 54]   καὶ πάλαι μὲν ἦσαν ἐπιθυμηταὶ  τῆς   Σικελίας διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς
[12, 83]   μεγίστην ἡγεμονίαν καὶ πολλάκις ὑπὲρ  τῆς   Σικελίας πεπολεμηκότας, μὴ δεδυνῆσθαι κρατῆσαι
[12, 52]   ὑπὸ δὲ τῆς νόσου καὶ  τῆς   σιτοδείας πιεζόμενοι, κακὰς περὶ τοῦ
[12, 72]   μὲν ἐκ τῆς Μένδης καὶ  τῆς   Σκιώνης ἀποκομίσας τέκνα καὶ γυναῖκας
[12, 72]   τὰς σπονδὰς κατελύσαντο, περὶ δὲ  τῆς   Σκιώνης διεπολέμουν πρὸς ἀλλήλους. κατὰ
[12, 72]   ὁμολογούμενα πάντα ὑπῆρξε, περὶ δὲ  τῆς   Σκιώνης ἠμφισβήτουν ἀμφότεροι. γενομένης δὲ
[12, 72]   καὶ τὴν φιλοτιμίαν τὴν ὑπὲρ  τῆς   Σκιώνης ἰσχυροτέραν ἐποίησε. διὸ καὶ
[12, 65]   πρὸς Λακεδαιμονίους συμμαχίαν, ἄποικος οὖσα  τῆς   Σπάρτης. δὲ Νικίας, γενναίως
[12, 35]   Θουρίων ἀπέδειξαν, καὶ τὸ πλῆθος  τῆς   στάσεως ἀπολυθὲν εἰς τὴν προϋπάρχουσαν
[12, 25]   μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἐδέοντο λῆξαι  τῆς   στάσεως καὶ μὴ περιβαλεῖν τὴν
[12, 45]   ὀργῆς εἶχον. διόπερ ἀποστήσαντες αὐτὸν  τῆς   στρατηγίας, καὶ μικράς τινας ἀφορμὰς
[12, 10]   κατοικεῖν. εὑρόντες δὲ οὐκ ἄπωθεν  τῆς   Συβάρεως κρήνην ὀνομαζομένην Θουρίαν, ἔχουσαν
[12, 9]   ὑπομεῖναι πρὸς δυνατωτέρους, ἀπορουμένης τε  τῆς   συγκλήτου καὶ τοῦ δήμου, τὸ
[12, 53]   δῆμον διελέχθη τοῖς Ἀθηναίοις περὶ  τῆς   συμμαχίας, καὶ τῷ ξενίζοντι τῆς
[12, 58]   ὑπερβολὴν τῆς νόσου τὰς αἰτίας  τῆς   συμφορᾶς ἐπὶ τὸ θεῖον ἀνέπεμπον.
[12, 42]   ἀπολαβεῖν τοὺς αἰχμαλώτους. διὸ καὶ  τῆς   συνθέσεως ταύτης γεγενημένης οἱ μὲν
[12, 56]   δ´ αὐτῶν καὶ βουλευομένων περὶ  τῆς   σωτηρίας, τοῖς μὲν πολλοῖς ἐδόκει
[12, 39]   παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις Μεγαρέας εἴργεσθαι  τῆς   τε ἀγορᾶς καὶ τῶν λιμένων,
[12, 4]   ἐκπολιορκῆσαι. οὕτω γὰρ ὑπελάμβανε μάλιστα  τῆς   τε Κύπρου πάσης ῥᾳδίως κυριεύσειν
[12, 79]   νομίζοντες ταύτης πολεμουμένης ἀρθήσεσθαι τὴν  τῆς   Τεγέας πολιορκίαν. οἱ δὲ Μαντινεῖς
[12, 35]   πολὺς ἦν λόγος, ἑκάστου  τῆς   τιμῆς ταύτης σπεύδοντος τυχεῖν. τέλος
[12, 12]   τὸ πολίτευμα μακάριον εἶχε βίον  τῆς   τοιαύτης κακίας ἀπηλλαγμένον. ἔγραψε δὲ
[12, 68]   ὑπὸ τούτων εἰσαχθεὶς νυκτὸς ἐκράτησε  τῆς   Τορώνης ἄνευ κινδύνων. τὰ μὲν
[12, 73]   οὐκ ὄντας ἀξιομάχους. πλησίον δὲ  τῆς   Τορώνης καταστρατοπεδεύσας καὶ πολιορκήσας ἅμα
[12, 39]   πρέσβεις ἐκ τοῦ προφανεστάτου ἀπὸ  τῆς   τοῦ κοινοῦ συνεδρίου γνώμης προστάττοντες
[12, 9]   ἡγουμένου καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν  τῆς   τοῦ σώματος ῥώμης πρώτου τρεψαμένου
[12, 74]   προέκρινε τὸν τῆς πατρίδος ἔπαινον  τῆς   τοῦ τέκνου δόξης. μετὰ δὲ
[12, 19]   ~Λείπεται δ´ ἡμῖν εἰπεῖν ὑπὲρ  τῆς   τοῦ Χαρώνδου τελευτῆς, καθ´ ἣν
[12, 49]   γὰρ Ἀθηναίους ἀμελῶς ἔχειν περὶ  τῆς   τούτου φυλακῆς διὰ τὸ μηδαμῶς
[12, 78]   συμβούλους καὶ προσέταξαν μηδὲν ἄνευ  τῆς   τούτων γνώμης πράττειν. ~μετὰ δὲ
[12, 15]   χρήματα, ὡς ἰδίας τὰς ἐκ  τῆς   τύχης ἐλπίδας ἔχοντες. ~ἕτερον δὲ
[12, 40]   εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχῃ  τῆς   τύχης, ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ
[12, 62]   δεινοῖς. θαυμάσαι δ´ ἄν τις  τῆς   τύχης τὸ παράδοξον καὶ τὴν
[12, 33]   χρεία. οἱ δὲ Κορίνθιοι  τῆς   τῶν Ἀθηναίων συμμαχίας ἀποτυχόντες, ἐνενήκοντα
[12, 13]   γὰρ ἂν ἄξιον ἐγκώμιον διάθοιτο  τῆς   τῶν γραμμάτων μαθήσεως; διὰ γὰρ
[12, 9]   γνώμαις καὶ τὸν πόλεμον ὑπὲρ  τῆς   τῶν ἱκετῶν σωτηρίας ἀνείλοντο. στρατευσάντων
[12, 67]   Θρᾴκης κατοικούντων προετρέψατο κοινωνεῖν {μετὰ}  τῆς   τῶν Λακεδαιμονίων συμμαχίας. μετὰ δὲ
[12, 70]   ἦν, ὥστε τοὺς Θηβαίους ἐκ  τῆς   τῶν λαφύρων τιμῆς τήν τε
[12, 29]   γὰρ ὑπώπτευον τοὺς Τρινακίους ἀντιλήψεσθαι  τῆς   τῶν ὁμοεθνῶν Σικελῶν ἡγεμονίας.
[12, 15]   ἀποδοχῆς ἀξιούμενον ἔγραψε, τὸν περὶ  τῆς   τῶν ὀρφανῶν φυλακῆς. οὗτος δ´
[12, 16]   τοὺς δικαστὰς τοὺς δικάζοντας περὶ  τῆς   τῶν παρανενομηκότων τιμωρίας εἰπεῖν ὅτι
[12, 25]   καὶ τούτους ὑπάρχειν οἱονεὶ φύλακας  τῆς   τῶν πολιτῶν ἐλευθερίας· τῶν δὲ
[12, 29]   αὐτὴν οἰκίζων οἰκήτορας ἀντεποιήσατο μὲν  τῆς   τῶν Σικελῶν ἡγεμονίας, μεσολαβηθεὶς δὲ
[12, 25]   Ἀουεντῖνον. ~ἅμα δ´ ἡμέρᾳ γνωσθείσης  τῆς   τῶν στρατιωτῶν μισοπονηρίας οἱ μὲν
[12, 16]   χρείας ἐτήρησε, διορθωσομένους τῇ διὰ  τῆς   ὕβρεως κολάσει καὶ σπεύδοντας ἑτέροις
[12, 24]   τὴν θυγατέρα ἀπέκτεινεν, ἵνα μὴ  τῆς   ὕβρεως λάβῃ πεῖραν, αὐτὸς δ´
[12, 12]   τῷ ἐγκλήματι καταδικασθέντας τὸ μέγεθος  τῆς   ὕβρεως οὐκ ἐνεγκόντας ἑκουσίως ἑαυτοὺς
[12, 21]   μακρὸν ἂν εἴη γράφειν καὶ  τῆς   ὑποκειμένης ἱστορίας ἀνοίκειον· διόπερ ἐπὶ
[12, 38]   πολέμων. ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ καὶ  τῆς   ὑποκειμένης ἱστορίας οἰκεῖον {τὸ} προεκθέσθαι
[12, 26]   ἀνέγραψαν οἱ ὕπατοι. καὶ τελεσθείσης  τῆς   ὑποκειμένης νομοθεσίας, ταύτην εἰς δώδεκα
[12, 3]   εἷλε, τὰς δὲ λοιπὰς μέχρι  τῆς   Φοινίκης κατεδίωξεν. οἱ μὲν οὖν
[12, 49]   μήτε στρατιώτας εἶναι τεταγμένους ἐπὶ  τῆς   φυλακῆς· τοὺς γὰρ Ἀθηναίους ἀμελῶς
[12, 42]   τοὺς Θηβαίους ἠξίουν ἀπελθεῖν ἐκ  τῆς   χώρας αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τοὺς
[12, 81]   εἰς τὴν Ἀργείαν, καὶ πολλὴν  τῆς   χώρας δῃώσαντες, τοὺς φυγάδας τῶν
[12, 54]   τῆς Σικελίας διὰ τὴν ἀρετὴν  τῆς   χώρας, καὶ τότε δ´ ἀσμένως
[12, 42]   δ´ Ἀθηναίων παροξυνομένων διὰ τὴν  τῆς   χώρας καταδρομήν, καὶ βουλομένων παρατάξασθαι
[12, 39]   προστάγμασι. συνεβούλευεν οὖν τὰ ἀπὸ  τῆς   χώρας κατακομίζειν εἰς τὴν πόλιν
[12, 42]   Θηβαίους, τὰ λοιπὰ τῶν ἀπὸ  τῆς   χώρας κατεκόμισαν εἰς τὴν πόλιν,
[12, 9]   ταχεῖαν αὔξησιν διὰ τὴν ἀρετὴν  τῆς   χώρας. κειμένης γὰρ ἀνὰ μέσον
[12, 45]   δυνάμενοι τοὺς πολεμίους ἐκβαλεῖν ἐκ  τῆς   χώρας, πάλιν ναῦς πολλὰς ἐξέπεμπον
[12, 42]   δὲ φρουρίοις προσβολὰς ἐποιεῖτο καὶ  τῆς   χώρας πολλὴν ἐδῄωσε. τῶν δ´
[12, 69]   τὸ χωρίον κεῖται μὲν πλησίον  τῆς   Ὠρωπίας καὶ τῶν ὅρων τῆς
[12, 73]   Ὀπίτερος Λουκρήτιος καὶ Λεύκιος Σέργιος  Φιδηνιάτης.   ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι τοῖς
[12, 0]   πολιορκουμένης ὑπὸ Ἀθηναίων Βρασίδας  Σπαρτιάτης   ἀριστεύσας ἐδοξάσθη. Ὡς Ἀθηναῖοι στρατεύσαντες
[12, 79]   προαίρεσιν ἐπιτελέσαι. Φάραξ γὰρ  Σπαρτιάτης,   εἷς ὢν τῶν συμβούλων, ἀξίωμα
[12, 43]   ἐποιεῖτο. ἔνθα δὴ Βρασίδας  Σπαρτιάτης,   νέος μὲν ὢν τὴν ἡλικίαν,
[12, 36]   ἀπὸ μηνὸς ἐν Ἀθήναις σκιροφοριῶνος  τρισκαιδεκάτης.   ἐν δὲ τοῖς εἰρημένοις ἔτεσι
[12, 27]   παρεισελθὼν δὲ καὶ τῆς πόλεως  ἐγκρατὴς   γενόμενος κατέστησε δημοκρατίαν ἐν αὐτῇ.
[12, 3]   ἐκβιβάσαντες συνῆψαν μάχην, καθ´ ἣν  Ἀναξικράτης   μὲν ἕτερος τῶν στρατηγῶν
[12, 69]   προνενοημένους τὴν προδοσίαν, ἄπρακτος ἀπῆλθεν,  Ἱπποκράτης   δὲ πανδημεὶ τοὺς Ἀθηναίους ἀγαγὼν
[12, 66]   τὴν πόλιν. οἱ δὲ στρατηγοί,  Ἱπποκράτης   τε καὶ Δημοσθένης, συνθέμενοι περὶ
[12, 1]   Ἀριστοτέλην, ῥήτορες δὲ Περικλῆς καὶ  Ἰσοκράτης   καὶ οἱ τούτου μαθηταί· ὁμοίως
[12, 0]   ἀλλήλους. Ὡς Χαρώνδας Θουρῖνος  νομοθέτης   αἱρεθεὶς πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιος ἐγένετο
[12, 12]   τὴν διαφθορὰν ἀναστεῖλαι βουλόμενος  νομοθέτης   ἀπηγόρευσε τῇ τῶν πονηρῶν φιλίᾳ
[12, 20]   ἀποδοχῆς τυγχάνων ἐν τῇ πατρίδι  νομοθέτης   ᾑρέθη, καὶ καταβαλόμενος ἐξ ἀρχῆς
[12, 13]   τὰς ἄλλας μαθήσεις προέκρινεν  νομοθέτης,   καὶ μάλα προσηκόντως· διὰ γὰρ
[12, 16]   νόμων διέσωσε τοὺς νόμους  νομοθέτης.   προσέταξε γὰρ ἐκ παντὸς τρόπου
[12, 43]   τὴν Μεθώνην διὰ τῆς ἰδίας  ἀρετῆς   καὶ ἀνδρείας ἀποδοχῆς ἔτυχε παρὰ
[12, 39]   ὅπως χρείαν ἔχουσα τῆς Περικλέους  ἀρετῆς   καὶ στρατηγίας μὴ προσδέχηται τὰς
[12, 79]   ζῆν διακινδυνεύοντας πεῖραν λαβεῖν ἀτυχούσης  ἀρετῆς.   ὅθεν ἠναγκάσθη κατὰ τὴν ἀρτίως
[12, 31]   ἔτυχε τῆς προσηγορίας ἀπὸ τῆς  ἀρετῆς   τοῦ πλησίον κειμένου πεδίου. κατὰ
[12, 40]   ἔχειν χρυσίου πεντήκοντα τάλαντα, ὡς  περιαιρετῆς   οὔσης τῆς περὶ τὸν κόσμον
[12, 20]   εὐγενὴς καὶ κατὰ παιδείαν τεθαυμασμένος,  μαθητὴς   δὲ Πυθαγόρου τοῦ φιλοσόφου. οὗτος
[12, 40]   Ἀριστοφάνης τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας  ποιητής,   γεγονὼς κατὰ τὴν τοῦ Περικλέους
[12, 40]   πάλιν ἐν ἄλλοις {Εὔπολις  ποιητής}   Περικλέης οὑλύμπιος ἤστραπτεν, ἐβρόντα, συνεκύκα
[12, 39]   δὲ Ξανθίππου καθεσταμένος ἦν  ἐπιμελητής.   τῶν δὲ συνεργασαμένων τῷ Φειδίᾳ
[12, 8]   περὶ τὸν οἰκισμὸν τῆς Καλῆς  Ἀκτῆς   ἐγίνετο. Ἀκραγαντῖνοι δὲ ἅμα μὲν
[12, 12]   νοσοποιεῖν τὰς ψυχὰς τῶν ἀρίστων·  κατάντης   γὰρ πρὸς τὸ χεῖρον
[12, 24]   τὴν κόρην ἐγχειρίσαντος, ἐπιλαβόμενος  συκοφάντης   ἀπῆγεν ὡς ἰδίαν δούλην.
[12, 61]   ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ, τῆς δὲ  Σπάρτης   ἀπέχον σταδίους τετρακοσίους. ἔχων δὲ
[12, 65]   Λακεδαιμονίους συμμαχίαν, ἄποικος οὖσα τῆς  Σπάρτης.   δὲ Νικίας, γενναίως ἀμυνομένων
[12, 62]   ἄλλοι κατὰ τὰς ἀνδραγαθίας ἐθαυμάσθησαν,  μεγίστης   δὲ ἀποδοχῆς ἔτυχε Βρασίδας. τῶν
[12, 50]   δυνάμεως προῆλθεν, ὥστε χώρας ἄρξαι  πλείστης   τῶν πρὸ αὐτοῦ βασιλευσάντων κατὰ
[12, 50]   τοῦ Ἴστρου ποταμοῦ, ἀπὸ δὲ  θαλάττης   εἰς τὸ μεσόγειον πορευομένῳ τοσοῦτον
[12, 81]   τὰ μακρὰ τείχη μέχρι τῆς  θαλάττης,   ἐπελθόντες τὰ κατεσκευασμένα τείχη κατέσκαψαν,
[12, 31]   τῆς κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους  θαλάττης   ἐπέπλεον τοῖς Κορινθίων συμμάχοις καὶ
[12, 54]   οἱ Ἀθηναῖοι κατακτησάμενοι τὴν τῆς  θαλάττης   ἡγεμονίαν καὶ μεγάλας πράξεις ἐπιτελεσάμενοι
[12, 62]   χώραν πολεμίαν ἔχοντες ἐκ τῆς  θαλάττης   προσέβαλλον τοῖς πολεμίοις, καὶ τοῖς
[12, 50]   Θρᾴκην. μὲν γὰρ παραθαλάττιος  αὐτῆς   ἀπὸ τῆς Ἀβδηριτῶν χώρας τὴν
[12, 74]   τετελευτηκότος ὅτι Βρασίδας υἱὸς  αὐτῆς   ἦν ἀγαθὸς ἀνήρ, πολλῶν μέντοι
[12, 40]   ὅπως ἀπώλετο. πρῶτα μὲν γὰρ  αὐτῆς   ἦρχε Φειδίας πράξας κακῶς, εἶτα
[12, 68]   πόλιν Ἅγνωνος ἡγουμένου. περιμαχήτου δ´  αὐτῆς   πολλάκις γεγενημένης, ἔσπευδεν Βρασίδας
[12, 18]   καὶ μετὰ δακρύων ἐκθεμένη τὴν  ἑαυτῆς   ἐρημίαν τε καὶ καταφρόνησιν, πρὸς
[12, 17]   θνήσκειν ὑπὸ τοῦ βρόχου σφιγγόμενον.  τοιαύτης   δὲ κατὰ τὴν διόρθωσιν τῆς
[12, 77]   σύνοδον καὶ συμμαχεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις.  τοιαύτης   δὲ ταραχῆς γενομένης καὶ ἀναρχίας
[12, 12]   πολίτευμα μακάριον εἶχε βίον τῆς  τοιαύτης   κακίας ἀπηλλαγμένον. ἔγραψε δὲ
[12, 25]   μὲν οὖν ἐν Ῥώμῃ στάσιν  τοιαύτης   συλλύσεως τυχεῖν συνέβη. ~Ἐπ´ ἄρχοντος
[12, 16]   κρεῖττον γάρ ἐστιν ἀποθανεῖν  τοιαύτης   ὕβρεως ἐν τῇ πατρίδι πειραθῆναι·
[12, 6]   κατεκόπησαν, οἱ δὲ ζῶντες ἐλήφθησαν.  τηλικαύτης   δὲ συμφορᾶς γενομένης τοῖς Ἀθηναίοις,
[12, 50]   εὔζωνον ὁδοιπορῆσαι ἡμέρας δέκα τρεῖς.  τηλικαύτης   δὲ χώρας βασιλεύων ἐλάμβανε προσόδους
[12, 1]   καὶ δόξαν μεγάλην κατεκτήσαντο, καὶ  τοσαύτης   εὐπορίας ἐπληρώθη πᾶσα πόλις Ἑλληνίς,
[12, 75]   Λακεδαιμονίων. ἦσαν δὲ προεστῶσαι πόλεις  ταύτης   αἱ δυνατώταται τέτταρες, Ἄργος, Θῆβαι,
[12, 2]   ἐν μὲν οὖν τῇ πρὸ  ταύτης   βίβλῳ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς
[12, 42]   αἰχμαλώτους. διὸ καὶ τῆς συνθέσεως  ταύτης   γεγενημένης οἱ μὲν Θηβαῖοι τοὺς
[12, 45]   ἐλυμήναντο πλὴν τῆς καλουμένης Τετραπόλεως·  ταύτης   δ´ ἀπέσχοντο διὰ τὸ τοὺς
[12, 31]   ἔθνος τῶν Καμπανῶν συνέστη, καὶ  ταύτης   ἔτυχε τῆς προσηγορίας ἀπὸ τῆς
[12, 9]   καὶ τοῦ Συβάριος, ἀφ´ οὗ  ταύτης   ἔτυχε τῆς προσηγορίας, οἱ κατοικισθέντες
[12, 62]   τὴν τῆς νεὼς ἐπιβάθραν ἐκ  ταύτης   ἠμύνατο τὸ πλῆθος τῶν ἐπ´
[12, 35]   τε γὰρ Ἀθηναῖοι τῆς ἀποικίας  ταύτης   ἠμφισβήτουν, ἀποφαινόμενοι πλείστους οἰκήτορας ἐξ
[12, 2]   ταύτῃ τε καὶ τῇ πρὸ  ταύτης·   νυνὶ δὲ ἐπὶ τὰς προκειμένας
[12, 45]   Εὐρυσθέα νενικηκέναι τὴν ὁρμὴν ἐκ  ταύτης   ποιησαμένους· δίκαιον γὰρ ἡγοῦντο τοῖς
[12, 79]   ἧκον ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν, νομίζοντες  ταύτης   πολεμουμένης ἀρθήσεσθαι τὴν τῆς Τεγέας
[12, 35]   λόγος, ἑκάστου τῆς τιμῆς  ταύτης   σπεύδοντος τυχεῖν. τέλος δὲ τῶν
[12, 13]   καὶ μάλα προσηκόντως· διὰ γὰρ  ταύτης   τὰ πλεῖστα καὶ χρησιμώτατα τῶν
[12, 18]   γυναῖκα, μὴ γαμεῖν ἄλλην νεωτέραν  ταύτης   τῆς ἐκβληθείσης. εὐστοχήσας δ´ ἐν
[12, 53]   ῥύσασθαι. ἦν δὲ τῶν ἀπεσταλμένων  ἀρχιπερεσβευτὴς   Γοργίας ῥήτωρ, δεινότητι λόγου
[12, 19]   εἰπεῖν ὑπὲρ τῆς τοῦ Χαρώνδου  τελευτῆς,   καθ´ ἣν ἴδιόν τι καὶ
[12, 79]   συνῆν δὲ τούτοις καὶ Ἀλκιβιάδης  ἰδιώτης   ὢν διὰ τὴν φιλίαν τὴν
[12, 37]   καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον Σώφρων  Ἀμπρακιώτης.   ἐπὶ δὲ τούτων ἐν τῇ
[12, 4]   δὲ σίτου καὶ τῆς ἄλλης  παρασκευῆς   γεμούσης τῆς πόλεως, ἔκρινε συμφέρειν
[12, 72]   καὶ σίτου καὶ τῆς ἄλλης  παρασκευῆς,   ῥᾳδίως ἠμύνοντο τοὺς Ἀθηναίους, καὶ
[12, 53]   μὲν διὰ τὸ ξένον τῆς  κατασκευῆς   ἀποδοχῆς ἠξιοῦτο, νῦν δὲ περιεργίαν
[12, 40]   οὔσης τῆς περὶ τὸν κόσμον  κατασκευῆς·   καὶ ταῦτα, ἀναγκαία εἰ καταλάβοι
[12, 50]   τούτου προεκθέσθαι τὰς αἰτίας, ἵνα  σαφὴς   περὶ αὐτοῦ λόγος ὑπάρξῃ
[12, 58]   νόσον καὶ τῆς προσφερομένης  τροφῆς   κακία· ἐγένοντο γὰρ οἱ καρποὶ
[12, 21]   αἰσχραῖς ὑπεξαιρέσεσιν ἀπέτρεψε τῆς βλαβερᾶς  τρυφῆς   καὶ ἀκολασίας τῶν ἐπιτηδευμάτων· οὐδεὶς
[12, 79]   ἱππεῖς δὲ διακοσίους, ὧν ἐστρατήγουν  Λάχης   καὶ Νικόστρατος· συνῆν δὲ τούτοις
[12, 0]   κληθέντος πολέμου. Περὶ τῆς γενομένης  μάχης   Βοιωτοῖς πρὸς Πλαταιεῖς. Ὡς τῆς
[12, 77]   ἀντιταχθέντων δὲ τῶν Ἡρακλεωτῶν, καὶ  μάχης   γενομένης ἰσχυρᾶς, ἡττήθησαν οἱ τὴν
[12, 41]   Θηβαῖοι παρὰ τῶν ἐκ τῆς  μάχης   διασωθέντων πυθόμενοι τὰ συμβεβηκότα, παραχρῆμα
[12, 41]   ἐκθύμως ἠγωνίζοντο. γενομένης δὲ τῆς  μάχης   ἐν ταῖς ὁδοῖς, τὸ μὲν
[12, 79]   ἀντετάχθησαν τοῖς Λακεδαιμονίοις. γενομένης δὲ  μάχης   ἰσχυρᾶς, οἱ μὲν ἐπίλεκτοι τῶν
[12, 74]   Λακεδαίμονα παραγενομένων τινῶν ἐκ τῆς  μάχης   καὶ τὴν Βρασίδου νίκην ἅμα
[12, 0]   ἀπὸ Ἀθηναίων. Περὶ τῆς γενομένης  μάχης   περὶ Κορώνειαν Ἀθηναίοις καὶ Βοιωτοῖς.
[12, 34]   τῶν Ἀθηναίων ἐξέπεμψε. γενομένης δὲ  μάχης   περὶ τὸν ἰσθμὸν τὸν πλησίον
[12, 55]   τῷ προτέρῳ ἕτερον. δὲ  Πάχης   γνοὺς τὴν μετάνοιαν τῶν Ἀθηναίων
[12, 55]   εἰς Λέσβον. τούτων δ´ ἡγούμενος  Πάχης   Ἐπικλήρου καταντήσας εἰς τὴν
[12, 77]   συμμαχεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις. τοιαύτης δὲ  ταραχῆς   γενομένης καὶ ἀναρχίας οὔσης, τὰ
[12, 49]   κατειλῆφθαι ταχέως ἐξεβοήθουν μετὰ πολλῆς  ταραχῆς·   γνόντες δὲ τὸ γεγονός, ταχέως
[12, 19]   τὴν ἐπάνοδον ἐκκλησίας συνεστώσης καὶ  ταραχῆς   ἐν τοῖς πλήθεσι, προσέστη πολυπραγμονῶν
[12, 41]   συνελήφθησαν, ἅπασα δ´ χώρα  ταραχῆς   καὶ διαρπαγῆς ἔγεμεν. ~Οἱ δὲ
[12, 61]   τῶν πολεμίων, πεζῇ δ´ ἐκ  διαδοχῆς   προσβάλλοντες τῷ τείχει καὶ φιλοτιμίαν
[12, 15]   οὐδὲν φαίνεται περιττὸν ἔχειν οὐδὲ  ἀποδοχῆς   ἄξιον, ἀναθεωρούμενος δὲ καὶ μετ´
[12, 15]   Χαρώνδας καὶ ἕτερόν τινα νόμον  ἀποδοχῆς   ἀξιούμενον ἔγραψε, τὸν περὶ τῆς
[12, 42]   Ἀττικῆς ἐλευθερωθείσης, μὲν Περικλῆς  ἀποδοχῆς   ἐτύγχανε παρὰ τοῖς πολίταις, ὡς
[12, 62]   τὰς ἀνδραγαθίας ἐθαυμάσθησαν, μεγίστης δὲ  ἀποδοχῆς   ἔτυχε Βρασίδας. τῶν γὰρ τριηράρχων
[12, 43]   τῆς ἰδίας ἀρετῆς καὶ ἀνδρείας  ἀποδοχῆς   ἔτυχε παρὰ τοῖς Σπαρτιάταις. διὰ
[12, 53]   διὰ τὸ ξένον τῆς κατασκευῆς  ἀποδοχῆς   ἠξιοῦτο, νῦν δὲ περιεργίαν ἔχειν
[12, 20]   Πυθαγόρου τοῦ φιλοσόφου. οὗτος πολλῆς  ἀποδοχῆς   τυγχάνων ἐν τῇ πατρίδι νομοθέτης
[12, 20]   νομοθέτης ᾑρέθη, καὶ καταβαλόμενος ἐξ  ἀρχῆς   καινὴν νομοθεσίαν ἤρξατο πρῶτον περὶ
[12, 15]   ὡς ἰδίας τὰς ἐκ τῆς  τύχης   ἐλπίδας ἔχοντες. ~ἕτερον δὲ ἔθηκε
[12, 40]   Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχῃ τῆς  τύχης,   ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ ψηφίσματος
[12, 20]   διακόσμησιν καὶ τάξιν κρίνειν οὐ  τύχης   οὐδ´ ἀνθρώπων εἶναι ταῦτα κατασκευάσματα,
[12, 1]   κατὰ τὴν Ἑλλάδα τῆς ὁμοίας  τύχης   πειράσεσθαι. τοῦ δὲ πολέμου παρὰ
[12, 62]   θαυμάσαι δ´ ἄν τις τῆς  τύχης   τὸ παράδοξον καὶ τὴν ἰδιότητα
[12, 62]   εἶναι τοῖς Σπαρτιάταις τῆς μὲν  ψυχῆς   ἀφειδεῖν ἕνεκα τῆς νίκης, τῶν
[12, 26]   καὶ τοὺς συμμάχους αὐτῶν, ἐν  αἷς   ἦσαν αἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν
[12, 68]   πλησιοχώρων πόλεων πλείονας προσηγάγετο, ἐν  αἷς   ἦσαν ἀξιολογώταται Οἰσύμη καὶ Γαληψός,
[12, 26]   τοὺς Λακεδαιμονίους ὕστερον ἐγράφησαν, ἐν  αἷς   τοὐναντίον ἦν γεγραμμένον ὑπηκόους εἶναι
[12, 27]   τοῖς Λημνίοις, αὐτὸς δ´ ἐν  ὀλίγαις   ἡμέραις ἅπαντα συντετελεκὼς ἐπανῆλθεν εἰς
[12, 20]   ἀλλὰ ταῖς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν  δικαίαις   τε καὶ καλαῖς ἐπιτηδεύσεσι. διὰ
[12, 3]   κεκοσμημένον ἀνδρῶν τε ἀρεταῖς καὶ  χορηγίαις   δαψιλέσιν ἔπλευσεν εἰς τὴν Κύπρον.
[12, 16]   ῥητῶν εἰσάγοντας ἐκώλυσε ταῖς ἰδίαις  εὑρησιλογίαις   καταλύειν τὴν τῶν νόμων ὑπεροχήν·
[12, 25]   πόλεως ὑπῆρχον. ἐν δὲ ταῖς  ὁμολογίαις   προσέκειτο τοῖς ἄρξασι δημάρχοις τὸν
[12, 16]   τῶν ῥητῶν εἰσάγοντας ἐκώλυσε ταῖς  ἰδίαις   εὑρησιλογίαις καταλύειν τὴν τῶν νόμων
[12, 14]   δευτέρας λαβεῖν πάλιν. ταῖς γὰρ  ἀληθείαις   δὶς ἐν τοῖς αὐτοῖς
[12, 16]   ἡμέρας τρεῖς καθῆσθαι ἐν ἐσθῆσι  γυναικείαις.   δὲ νόμος οὗτος ἅμα
[12, 79]   πλήθει πολὺ λειπομένων, ταῖς δ´  ἀνδραγαθίαις   προεχόντων, μὲν βασιλεὺς τῶν
[12, 80]   πολιτῶν ταῖς οὐσίαις καὶ ταῖς  ἀνδραγαθίαις,   τὸ μὲν πρῶτον συλλαβόντες τοὺς
[12, 14]   καὶ χαλεπώταται στάσεις ἐν ταῖς  οἰκίαις   γίνονται διὰ μητρυιὰς τέκνοις πρὸς
[12, 10]   δὲ τῶν στενωπῶν πεπληρωμένων ταῖς  οἰκίαις   πόλις ἐφαίνετο καλῶς κατεσκευάσθαι.
[12, 48]   νίκῃ φρονηματισθεὶς ἐτόλμησεν ἐπιθέσθαι ταῖς  πολεμίαις   ναυσὶν οὔσαις πολλαπλασίαις· καί τινας
[12, 32]   τῶν Κερκυραίων ποιούντων, καὶ ταῖς  φιλοτιμίαις   οὐκ ἀπολιμπανομένων, φανερὸς ἦν
[12, 20]   πεπεῖσθαι θεοὺς εἶναι, καὶ ταῖς  διανοίαις   ἐπισκοποῦντας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν
[12, 27]   ὁρῶντες δὲ τοὺς Ἀθηναίους ταῖς  εὐνοίαις   διαφέροντας πρὸς Μιλησίους, ἀπέστησαν ἀπ´
[12, 76]   συμμάχοις ἐπιεικέστερον προσεφέροντο, καὶ ταῖς  φιλανθρωπίαις   τοὺς ἀλλοτριωτάτους αὐτῶν ἐθεράπευον. Ἀθηναῖοι
[12, 39]   ἐσυκοφάντουν· συνέπλεκον δ´ ἐν ταῖς  κατηγορίαις   καὶ διαβολαῖς τὸν Περικλέα, διὰ
[12, 48]   ἐπιθέσθαι ταῖς πολεμίαις ναυσὶν οὔσαις  πολλαπλασίαις·   καί τινας αὐτῶν καταδύσας καὶ
[12, 41]   Σικελίαν καὶ Ἰταλίαν συμμάχους διαπρεσβευσάμενοι  διακοσίαις   τριήρεσιν ἔπεισαν βοηθεῖν, αὐτοὶ δὲ
[12, 20]   οὐ χαιρόντων ταῖς τῶν πονηρῶν  θυσίαις   τε καὶ δαπάναις, ἀλλὰ ταῖς
[12, 75]   τε σώμασιν ἰσχύοντας καὶ ταῖς  οὐσίαις·   ἀπολύσαντες δὲ αὐτοὺς καὶ τῆς
[12, 80]   τὸ προέχειν τῶν πολιτῶν ταῖς  οὐσίαις   καὶ ταῖς ἀνδραγαθίαις, τὸ μὲν
[12, 80]   ἐκ τῆς Ῥώμης, ἐπὶ μικραῖς  αἰτίαις   ἀνεῖλον τούτους. ἐφ´ οἷς οἱ
[12, 61]   πολιορκίαν. διημερεύοντες δ´ ἐν ταῖς  τειχομαχίαις   καὶ κατατιτρωσκόμενοι διὰ τὴν ἀπὸ
[12, 49]   τὸν δὲ Πειραιᾶ κλείθροις καὶ  φυλακαῖς   ἱκαναῖς διαλαβόντες ὠχύρωσαν. ~Περὶ δὲ
[12, 13]   ὁμιλοῦσι· ταῖς τε κατὰ πόλεμον  συνθήκαις   ἐν ἔθνεσιν βασιλεῦσι πρὸς
[12, 75]   διὰ τὸ προσγεγράφθαι ταῖς κοιναῖς  συνθήκαις·   ἐξεῖναι Ἀθηναίοις καὶ Λακεδαιμονίοις, ὅπερ
[12, 75]   ταύταις ταῖς πόλεσι, προσγράφειν ταῖς  συνθήκαις   καὶ ἀφαιρεῖν ἀπὸ τῶν συνθηκῶν.
[12, 40]   τε σπανίζειν ἀπεδείκνυε καὶ ταῖς  ναυτικαῖς   δυνάμεσι πολὺ λείπεσθαι τῶν Ἀθηναίων.
[12, 25]   καὶ μὴ περιβαλεῖν τὴν πατρίδα  μεγάλαις   συμφοραῖς. τέλος δὲ πεισθέντων ἁπάντων
[12, 20]   ἀγαθῶν ἀνδρῶν δικαίαις τε καὶ  καλαῖς   ἐπιτηδεύσεσι. διὰ δὲ τοῦ προοιμίου
[12, 33]   δὲ ταῦτα τῶν Ἀθηναίων ἐπιφανέντων  ἄλλαις   εἴκοσι ναυσίν, ἃς ἀπεστάλκεσαν ἐν
[12, 39]   δ´ ἐν ταῖς κατηγορίαις καὶ  διαβολαῖς   τὸν Περικλέα, διὰ τὸν φθόνον
[12, 56]   καὶ τῶν πολιτῶν ἐν ταῖς  προσβολαῖς   πολλοὺς ἀπεβεβλήκεσαν. ἀπορουμένων δ´ αὐτῶν
[12, 76]   κατὰ τὸν πόλεμον ἐπαίνοις καὶ  τιμαῖς   προετρέποντο τὰς προγεγενημένας ἀνδραγαθίας ἐν
[12, 9]   σώζειν τοὺς ἱκέτας, μετέπεσον ταῖς  γνώμαις   καὶ τὸν πόλεμον ὑπὲρ τῆς
[12, 9]   τὸ μὲν πρῶτον ἔρρεπε ταῖς  γνώμαις   τὸ πλῆθος πρὸς τὴν ἀπόδοσιν
[12, 70]   Θηβαῖοι, διαφέροντες ταῖς τῶν σωμάτων  ῥώμαις,   ἐπέστρεψαν ἀπὸ τοῦ διωγμοῦ, καὶ
[12, 49]   δὲ Πειραιᾶ κλείθροις καὶ φυλακαῖς  ἱκαναῖς   διαλαβόντες ὠχύρωσαν. ~Περὶ δὲ τοὺς
[12, 20]   τῶν πονηρῶν θυσίαις τε καὶ  δαπάναις,   ἀλλὰ ταῖς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν
[12, 28]   πολιορκήσας τὴν πόλιν καὶ ταῖς  μηχαναῖς   καταβαλὼν τὰ τείχη κύριος ἐγένετο
[12, 1]   λαμβάνειν ἐπιστήσαντας τὴν διάνοιαν ταῖς  προγεγενημέναις   πράξεσι, καὶ μάλιστα ταῖς μεγίσταις.
[12, 28]   καιρὸν ἐπιτήδειον εἰς ἐπίθεσιν ταῖς  ἀπολελειμμέναις   ναυσίν, ἐπέπλευσαν ἐπ´ αὐτάς, καὶ
[12, 61]   Πύλον ἔπλευσαν τετταράκοντα πέντε καλῶς  κατεσκευασμέναις,   πεζοῖς δὲ ἐστράτευσαν μυρίοις καὶ
[12, 83]   μὲν βοηθῆσαι ταῖς πόλεσιν αὐτῶν  ἀδικουμέναις,   ἐπαγγειλάμενοι δὲ συγκατασκευάσειν αὐτοῖς τὰ
[12, 53]   οὗτος μὲν θαυμασθεὶς ἐν ταῖς  Ἀθήναις   ἐπὶ τέχνῃ ῥητορικῇ τὴν εἰς
[12, 36]   ἔτη τετταράκοντα. ἐν δὲ ταῖς  Ἀθήναις   Μέτων Παυσανίου μὲν υἱός,
[12, 46]   δὲ τούτων ἐν μὲν ταῖς  Ἀθήναις   Περικλῆς στρατηγὸς ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ
[12, 36]   ἀρχὴν ποιησάμενος ἀπὸ μηνὸς ἐν  Ἀθήναις   σκιροφοριῶνος τρισκαιδεκάτης. ἐν δὲ τοῖς
[12, 55]   τοῖς πολιορκοῦσιν. ἐν δὲ ταῖς  Ἀθήναις   τοῦ δήμου βουλευομένου πῶς χρὴ
[12, 63]   πρέσβεις παρρησίαν ἤγαγον ἐν ταῖς  Ἀθήναις   ὡς ὁμολογοῦσι Λακεδαιμονίους κρείττους εἶναι,
[12, 75]   Ἑλλάδος διὰ τὸ προσγεγράφθαι ταῖς  κοιναῖς   συνθήκαις· ἐξεῖναι Ἀθηναίοις καὶ Λακεδαιμονίοις,
[12, 12]   μετρίων πολλοὶ τοῖς ἤθεσιν, ὑπούλοις  ἡδοναῖς   δελεασθέντες, εἰς ἐπιτηδεύσεις χειρίστας περιώκειλαν·
[12, 38]   ὀρφανὸς ὤν, τρεφόμενος παρ´ αὐτῷ,  παῖς   ὢν τὴν ἡλικίαν, ἀφορμὴν αὐτῷ
[12, 4]   τοῖς περὶ Κύπρον ἡγεμόσι καὶ  σατράπαις,   ἐφ´ οἷς ἂν δύνωνται συλλύσασθαι
[12, 27]   Λημνίοις, αὐτὸς δ´ ἐν ὀλίγαις  ἡμέραις   ἅπαντα συντετελεκὼς ἐπανῆλθεν εἰς τὰς
[12, 61]   καὶ στρατιώτας ἱκανούς, ἐν εἴκοσιν  ἡμέραις   ἐτείχισε τὴν Πύλον. Λακεδαιμόνιοι δὲ
[12, 82]   κατέσχον. γενομένης δὲ διαφορᾶς μεγάλης  ἀμφοτέραις   ταῖς πόλεσι, στρατιώτας ἀθροίσαντες διὰ
[12, 80]   πρέσβεων ἐκ τῆς Ῥώμης, ἐπὶ  μικραῖς   αἰτίαις ἀνεῖλον τούτους. ἐφ´ οἷς
[12, 56]   βεβαιοτάτην τηρήσαντες ἀδίκως ταῖς μεγίσταις  συμφοραῖς   περιέπεσον. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[12, 25]   μὴ περιβαλεῖν τὴν πατρίδα μεγάλαις  συμφοραῖς.   τέλος δὲ πεισθέντων ἁπάντων ὁμολογίας
[12, 72]   γυναῖκας καὶ τἄλλα τὰ χρησιμώτατα  φρουραῖς   ἀξιολόγοις ἠσφαλίσατο τὰς πόλεις, Ἀθηναῖοι
[12, 21]   καὶ ῥᾳδίως ταῖς τῶν προστίμων  αἰσχραῖς   ὑπεξαιρέσεσιν ἀπέτρεψε τῆς βλαβερᾶς τρυφῆς
[12, 11]   δέκα φυλάς, καὶ τὰς προσηγορίας  ἁπάσαις   περιέθηκαν ἐκ τῶν ἐθνῶν, τρεῖς
[12, 3]   οἱ μὲν οὖν Πέρσαι ταῖς  ὑπολειφθείσαις   ναυσὶ κατέφυγον εἰς τὴν γῆν,
[12, 48]   Λακεδαιμόνιοι παρ´ ἐλπίδας ἡττηθέντες ταῖς  ὑπολειφθείσαις   ναυσὶν ἔφυγον εἰς Πάτρας τῆς
[12, 3]   ἐπὶ Κύπρον καὶ διαπολεμεῖν τοῖς  Πέρσαις.   δὲ Κίμων ἀναλαβὼν τὸν
[12, 26]   ἦν γεγραμμένον ὑπηκόους εἶναι τοῖς  Πέρσαις   τὰς κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδας
[12, 3]   διαλιπόντες ἔγνωσαν πάλιν πολεμεῖν τοῖς  Πέρσαις   ὑπὲρ τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν
[12, 27]   τῆς πολιορκίας ἀνέζευξεν, ἀπαντήσων ταῖς  Φοινίσσαις   ναυσίν, ἃς οἱ Πέρσαι τοῖς
[12, 48]   ἐτόλμησεν ἐπιθέσθαι ταῖς πολεμίαις ναυσὶν  οὔσαις   πολλαπλασίαις· καί τινας αὐτῶν καταδύσας
[12, 53]   Λεοντίνοις, οὗτος μὲν θαυμασθεὶς ἐν  ταῖς   Ἀθήναις ἐπὶ τέχνῃ ῥητορικῇ τὴν
[12, 36]   ἐβασίλευσεν ἔτη τετταράκοντα. ἐν δὲ  ταῖς   Ἀθήναις Μέτων Παυσανίου μὲν
[12, 46]   ἐπὶ δὲ τούτων ἐν μὲν  ταῖς   Ἀθήναις Περικλῆς στρατηγὸς ἐτελεύτησεν,
[12, 55]   πόλιν τοῖς πολιορκοῦσιν. ἐν δὲ  ταῖς   Ἀθήναις τοῦ δήμου βουλευομένου πῶς
[12, 63]   οἱ πρέσβεις παρρησίαν ἤγαγον ἐν  ταῖς   Ἀθήναις ὡς ὁμολογοῦσι Λακεδαιμονίους κρείττους
[12, 80]   τῶν πολιτῶν ταῖς οὐσίαις καὶ  ταῖς   ἀνδραγαθίαις, τὸ μὲν πρῶτον συλλαβόντες
[12, 28]   ἔχειν καιρὸν ἐπιτήδειον εἰς ἐπίθεσιν  ταῖς   ἀπολελειμμέναις ναυσίν, ἐπέπλευσαν ἐπ´ αὐτάς,
[12, 14]   τὸ πεῖραν δευτέρας λαβεῖν πάλιν.  ταῖς   γὰρ ἀληθείαις δὶς ἐν
[12, 9]   συμβουλεύσαντος σώζειν τοὺς ἱκέτας, μετέπεσον  ταῖς   γνώμαις καὶ τὸν πόλεμον ὑπὲρ
[12, 9]   δήμου, τὸ μὲν πρῶτον ἔρρεπε  ταῖς   γνώμαις τὸ πλῆθος πρὸς τὴν
[12, 79]   τῷ μὲν πλήθει πολὺ λειπομένων,  ταῖς   δ´ ἀνδραγαθίαις προεχόντων, μὲν
[12, 20]   καὶ πεπεῖσθαι θεοὺς εἶναι, καὶ  ταῖς   διανοίαις ἐπισκοποῦντας τὸν οὐρανὸν καὶ
[12, 60]   ὑπὸ τῶν Ἀκαρνάνων ἀπέπλευσε σὺν  ταῖς   εἴκοσι ναυσὶν εἰς Ἀθήνας. Ἀμπρακιῶται
[12, 82]   Ἠλείοις ἤχθη ὀλυμπιὰς πρώτη πρὸς  ταῖς   ἐνενήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον
[12, 27]   κατέστησαν, ὁρῶντες δὲ τοὺς Ἀθηναίους  ταῖς   εὐνοίαις διαφέροντας πρὸς Μιλησίους, ἀπέστησαν
[12, 16]   ἀντὶ τῶν ῥητῶν εἰσάγοντας ἐκώλυσε  ταῖς   ἰδίαις εὑρησιλογίαις καταλύειν τὴν τῶν
[12, 39]   θεοὺς ἐσυκοφάντουν· συνέπλεκον δ´ ἐν  ταῖς   κατηγορίαις καὶ διαβολαῖς τὸν Περικλέα,
[12, 75]   τῆς Ἑλλάδος διὰ τὸ προσγεγράφθαι  ταῖς   κοιναῖς συνθήκαις· ἐξεῖναι Ἀθηναίοις καὶ
[12, 50]   ὑποτεταγμένων, ἀνδρεῖος δ´ ὢν ἐν  ταῖς   μάχαις καὶ στρατηγικός, ἔτι δὲ
[12, 67]   μάλιστα πεφρονηματισμένους χιλίους, νομίζοντες ἐν  ταῖς   μάχαις τοὺς πλείστους αὐτῶν κατακοπήσεσθαι.
[12, 1]   ταῖς προγεγενημέναις πράξεσι, καὶ μάλιστα  ταῖς   μεγίσταις. γὰρ Ξέρξου τοῦ
[12, 56]   Ἀθηναίους συμμαχίαν βεβαιοτάτην τηρήσαντες ἀδίκως  ταῖς   μεγίσταις συμφοραῖς περιέπεσον. ~Ἅμα δὲ
[12, 28]   δὲ πολιορκήσας τὴν πόλιν καὶ  ταῖς   μηχαναῖς καταβαλὼν τὰ τείχη κύριος
[12, 63]   τῆς πολιορκίας, καὶ τῶν Ἀθηναίων  ταῖς   ναυσὶν ἐπικρατησάντων καὶ σῖτον εἰς
[12, 40]   χρημάτων τε σπανίζειν ἀπεδείκνυε καὶ  ταῖς   ναυτικαῖς δυνάμεσι πολὺ λείπεσθαι τῶν
[12, 29]   δ´ ἤγαγον ὀλυμπιάδα πέμπτην πρὸς  ταῖς   ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα Κρίσων
[12, 49]   δ´ ἤγαγον ὀλυμπιάδα ὀγδόην πρὸς  ταῖς   ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον
[12, 5]   δὲ ἤγαγον ὀλυμπιάδα τρίτην πρὸς  ταῖς   ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον
[12, 23]   ὀλυμπιὰς μὲν ἤχθη τετάρτη πρὸς  ταῖς   ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον
[12, 33]   δ´ ἤγαγον ὀλυμπιάδα ἕκτην πρὸς  ταῖς   ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον
[12, 37]   δ´ ἤγαγον ὀλυμπιάδα ἑβδόμην πρὸς  ταῖς   ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον
[12, 41]   γενομένης δὲ τῆς μάχης ἐν  ταῖς   ὁδοῖς, τὸ μὲν πρῶτον οἱ
[12, 14]   γὰρ καὶ χαλεπώταται στάσεις ἐν  ταῖς   οἰκίαις γίνονται διὰ μητρυιὰς τέκνοις
[12, 10]   τούτων δὲ τῶν στενωπῶν πεπληρωμένων  ταῖς   οἰκίαις πόλις ἐφαίνετο καλῶς
[12, 25]   τῆς πόλεως ὑπῆρχον. ἐν δὲ  ταῖς   ὁμολογίαις προσέκειτο τοῖς ἄρξασι δημάρχοις
[12, 75]   τοῖς τε σώμασιν ἰσχύοντας καὶ  ταῖς   οὐσίαις· ἀπολύσαντες δὲ αὐτοὺς καὶ
[12, 80]   διὰ τὸ προέχειν τῶν πολιτῶν  ταῖς   οὐσίαις καὶ ταῖς ἀνδραγαθίαις, τὸ
[12, 51]   εἰς τὴν χώραν, καὶ κινδυνεύσωσι  ταῖς   πατρίσι. τὸ δ´ αὐτὸ καὶ
[12, 17]   νόμων. ὁρῶντα γὰρ αὐτὸν ἐν  ταῖς   πλείσταις πόλεσι διὰ τὸ πλῆθος
[12, 48]   προγεγενημένῃ νίκῃ φρονηματισθεὶς ἐτόλμησεν ἐπιθέσθαι  ταῖς   πολεμίαις ναυσὶν οὔσαις πολλαπλασίαις· καί
[12, 69]   πολιτείᾳ καὶ σπεύδοντες δημοκρατίας ἐν  ταῖς   πόλεσι καταστῆσαι, διελέχθησαν περὶ τῆς
[12, 40]   συνέβαινεν ἐκ τῶν φόρων  ταῖς   πόλεσι κοινῇ συνηθροῖσθαι· κοινῶν δ´
[12, 75]   Λακεδαιμονίοις, ὅπερ ἂν δοκῇ ταύταις  ταῖς   πόλεσι, προσγράφειν ταῖς συνθήκαις καὶ
[12, 82]   γενομένης δὲ διαφορᾶς μεγάλης ἀμφοτέραις  ταῖς   πόλεσι, στρατιώτας ἀθροίσαντες διὰ τῶν
[12, 8]   ἀξιόλογοι. φιλοτιμίας δὲ μεγάλης γενομένης  ταῖς   πόλεσιν, ἀντεστρατοπέδευσαν ἀλλήλοις περὶ τὸν
[12, 83]   πρὸς Ἀθηναίους, ἀξιοῦντες μὲν βοηθῆσαι  ταῖς   πόλεσιν αὐτῶν ἀδικουμέναις, ἐπαγγειλάμενοι δὲ
[12, 1]   ἐξέσται λαμβάνειν ἐπιστήσαντας τὴν διάνοιαν  ταῖς   προγεγενημέναις πράξεσι, καὶ μάλιστα ταῖς
[12, 56]   συνείχοντο καὶ τῶν πολιτῶν ἐν  ταῖς   προσβολαῖς πολλοὺς ἀπεβεβλήκεσαν. ἀπορουμένων δ´
[12, 75]   δοκῇ ταύταις ταῖς πόλεσι, προσγράφειν  ταῖς   συνθήκαις καὶ ἀφαιρεῖν ἀπὸ τῶν
[12, 13]   παρεστῶσι διὰ τῶν γεγραμμένων ὁμιλοῦσι·  ταῖς   τε κατὰ πόλεμον συνθήκαις ἐν
[12, 61]   τὴν πολιορκίαν. διημερεύοντες δ´ ἐν  ταῖς   τειχομαχίαις καὶ κατατιτρωσκόμενοι διὰ τὴν
[12, 48]   περιέτυχε ναυσὶ Λακεδαιμονίων ἑπτὰ πρὸς  ταῖς   τετταράκοντα. ναυμαχήσας δὲ πρὸς ταύτας
[12, 20]   θυσίαις τε καὶ δαπάναις, ἀλλὰ  ταῖς   τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν δικαίαις τε
[12, 33]   ἀντανήχθησαν τριήρεσιν ἑκατὸν εἴκοσι σὺν  ταῖς   τῶν Ἀθηναίων. γενομένης δὲ ναυμαχίας
[12, 20]   ὡς τῶν θεῶν οὐ χαιρόντων  ταῖς   τῶν πονηρῶν θυσίαις τε καὶ
[12, 21]   μοιχεύηται. διὸ καὶ ῥᾳδίως  ταῖς   τῶν προστίμων αἰσχραῖς ὑπεξαιρέσεσιν ἀπέτρεψε
[12, 70]   ἐδίωξαν. οἱ δὲ Θηβαῖοι, διαφέροντες  ταῖς   τῶν σωμάτων ῥώμαις, ἐπέστρεψαν ἀπὸ
[12, 46]   ἁλώσεως φόβον ἐρρωμένως ἠμύνοντο καὶ  ταῖς   ὑπεροχαῖς τῶν τειχῶν πεποιθότες ἐπλεονέκτουν,
[12, 3]   κατεδίωξεν. οἱ μὲν οὖν Πέρσαι  ταῖς   ὑπολειφθείσαις ναυσὶ κατέφυγον εἰς τὴν
[12, 48]   δὲ Λακεδαιμόνιοι παρ´ ἐλπίδας ἡττηθέντες  ταῖς   ὑπολειφθείσαις ναυσὶν ἔφυγον εἰς Πάτρας
[12, 76]   τε συμμάχοις ἐπιεικέστερον προσεφέροντο, καὶ  ταῖς   φιλανθρωπίαις τοὺς ἀλλοτριωτάτους αὐτῶν ἐθεράπευον.
[12, 32]   καὶ τῶν Κερκυραίων ποιούντων, καὶ  ταῖς   φιλοτιμίαις οὐκ ἀπολιμπανομένων, φανερὸς ἦν
[12, 27]   ἐπὶ τῆς πολιορκίας ἀνέζευξεν, ἀπαντήσων  ταῖς   Φοινίσσαις ναυσίν, ἃς οἱ Πέρσαι
[12, 55]   καὶ συμμαχίαν συνθέμενοι συνεβούλευον τοῖς  Σπαρτιάταις   ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας·
[12, 43]   ἀνδρείας ἀποδοχῆς ἔτυχε παρὰ τοῖς  Σπαρτιάταις.   διὰ δὲ τὴν ἀνδραγαθίαν ταύτην
[12, 39]   πόλιν καὶ θαλαττοκρατοῦντας διαπολεμεῖν τοῖς  Σπαρτιάταις.   ~περὶ δὲ τοῦ πολέμου πεφροντισμένως
[12, 62]   τριήρη· αἰσχρὸν γὰρ εἶναι τοῖς  Σπαρτιάταις   τῆς μὲν ψυχῆς ἀφειδεῖν ἕνεκα
[12, 12]   κρείττονα καὶ τοῖς παλαιοτέροις αὐτοῦ  νομοθέταις   ἠμελημένον· ἐνομοθέτησε γὰρ τῶν πολιτῶν
[12, 12]   νόμον ἐξηλλαγμένον καὶ τοῖς ἄλλοις  νομοθέταις   παρεωραμένον. ὑπολαβὼν γὰρ τοὺς ἀγαθοὺς
[12, 3]   τὸν στόλον κεκοσμημένον ἀνδρῶν τε  ἀρεταῖς   καὶ χορηγίαις δαψιλέσιν ἔπλευσεν εἰς
[12, 44]   χώραν. Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῖς ἐκπεπτωκόσιν  Αἰγινήταις   ἔδωκαν οἰκεῖν τὰς καλουμένας Θυρέας
[12, 44]   τοὺς ἐγχωρίους. Ἀθηναῖοι δ´ ἐγκαλοῦντες  Αἰγινήταις   ὡς συνηργηκόσι Λακεδαιμονίοις ἀνέστησαν αὐτοὺς
[12, 20]   ταῦτα ποιοῦντα διαλαμβάνεσθαι παρὰ τοῖς  πολίταις   ἀνήμερον καὶ ἄγριον τὴν ψυχήν.
[12, 79]   ἂν ἀνεῖλεν· ἔσπευδε γὰρ τοῖς  πολίταις   ἀποδοῦναι τὰς ἐπαγγελίας, καὶ μέγα
[12, 17]   ἰδίας συμφορᾶς, ἅμα μὲν τοῖς  πολίταις   ἀποδυρόμενον τὴν ἰδίαν ἀτυχίαν, ἅμα
[12, 21]   ἀκολασίαν ὁμολογήσας καταγέλαστος ἐν τοῖς  πολίταις   εἶναι. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα
[12, 11]   τὰς δ´εὐτελεῖς τοῖς ὕστερον προσγεγραμμένοις  πολίταις·   καὶ τὰς γυναῖκας ἐπιθύειν τοῖς
[12, 38]   τὸν περὶ τούτων λόγον τοῖς  πολίταις,   Ἀλκιβιάδης ἔφησε δεῖν αὐτὸν
[12, 83]   θαυμαζόμενος ἐπ´ ἀρετῇ παρὰ τοῖς  πολίταις,   συνεβούλευε μὴ στρατεύειν ἐπὶ Σικελίαν·
[12, 9]   τῆς νίκης θαυμασθῆναι παρὰ τοῖς  πολίταις.   ~τῶν δὲ Κροτωνιατῶν διὰ τὴν
[12, 12]   μυρίκῃ, ὅπως ἐν πᾶσι τοῖς  πολίταις   φαίνωνται τὸ πρωτεῖον τῆς πονηρίας
[12, 42]   Περικλῆς ἀποδοχῆς ἐτύγχανε παρὰ τοῖς  πολίταις,   ὡς δυνάμενος στρατηγεῖν καὶ τοῖς
[12, 14]   μήτε μετεχέτω λόγου παρὰ τοῖς  πολίταις,   ὡς ἐπείσακτον κακὸν κατὰ τῶν
[12, 55]   ἔφθασαν Ἀθηναῖοι ναῦς ἄλλας σὺν  ὁπλίταις   χιλίοις ἀποστείλαντες εἰς Λέσβον. τούτων
[12, 9]   χρὴ τοὺς ἱκέτας ἐκδοῦναι τοῖς  Συβαρίταις   πόλεμον ὑπομεῖναι πρὸς δυνατωτέρους,
[12, 10]   δέκα ναῦς πληρώσαντες ἀπέστειλαν τοῖς  Συβαρίταις,   ὧν ἡγεῖτο Λάμπων τε καὶ
[12, 1]   προγεγενημέναις πράξεσι, καὶ μάλιστα ταῖς  μεγίσταις.   γὰρ Ξέρξου τοῦ Περσῶν
[12, 56]   συμμαχίαν βεβαιοτάτην τηρήσαντες ἀδίκως ταῖς  μεγίσταις   συμφοραῖς περιέπεσον. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[12, 17]   ὁρῶντα γὰρ αὐτὸν ἐν ταῖς  πλείσταις   πόλεσι διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[12, 51]   κοινῇ συνεστήσαντο· εὐλαβοῦντο γὰρ μήποτε  τοσαύταις   μυριάσιν οἱ Θρᾷκες ἐμβάλωσιν αὐτῶν
[12, 75]   καὶ Λακεδαιμονίοις, ὅπερ ἂν δοκῇ  ταύταις   ταῖς πόλεσι, προσγράφειν ταῖς συνθήκαις
[12, 60]   οἱ μὲν Ἀκαρνᾶνες διαλυσάμενοι τοῖς  Ἀμπρακιώταις   συνέθεντο τὴν εἰρήνην εἰς ἔτη
[12, 60]   περὶ τὴν Ἀκαρνανίαν διατρίβων περιέτυχεν  Ἀμπρακιώταις   χιλίοις στρατοπεδεύουσι, πρὸς οὓς συνάψας
[12, 34]   Κορινθίων βοηθησάντων τοῖς πολιορκουμένοις δισχιλίοις  στρατιώταις,   δισχιλίους καὶ δῆμος τῶν
[12, 56]   πολιορκοῦντες περιετείχισαν τὴν πόλιν καὶ  στρατιώταις   πολλοῖς παρεφύλαττον. χρονιζούσης δὲ τῆς
[12, 65]   Κορινθίων ἀντιταχθέντων, οἱ Ἀθηναῖοι δυσὶ  μάχαις   ἐνίκησαν καὶ πολλοὺς τῶν πολεμίων
[12, 50]   ἀνδρεῖος δ´ ὢν ἐν ταῖς  μάχαις   καὶ στρατηγικός, ἔτι δὲ τῶν
[12, 67]   πεφρονηματισμένους χιλίους, νομίζοντες ἐν ταῖς  μάχαις   τοὺς πλείστους αὐτῶν κατακοπήσεσθαι. ἔπραξαν
[12, 81]   πολιτείαν· ἔτι γὰρ ἦσαν ἐν  ταραχαῖς   διὰ τὸ πολλοὺς ὑπολελεῖφθαι τῶν
[12, 46]   φόβον ἐρρωμένως ἠμύνοντο καὶ ταῖς  ὑπεροχαῖς   τῶν τειχῶν πεποιθότες ἐπλεονέκτουν,
[12, 35]   δύο, τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος  Ἆγις   ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσι ἑπτά. ~Ἐπ´
[12, 78]   τοὺς ἡγεμόνας ἀποκτείνειν ἐπεχείρησαν, καὶ  μόγις   μετὰ πολλῆς δεήσεως τὸ ζῆν
[12, 78]   καλῶν ἔργων διορθώσασθαι τὴν ἁμαρτίαν,  μόγις   συνεχώρησαν, εἰς δὲ τὸν λοιπὸν
[12, 14]   εἴ τις γεγάμηκεν, ἀλλ´ εἰ  δὶς   γεγάμηκε· κρεῖττον γὰρ εἶναι δὶς
[12, 14]   δὶς γεγάμηκε· κρεῖττον γὰρ εἶναι  δὶς   ἑαυτὸν θαλάττῃ παραβαλεῖν γυναικί.
[12, 14]   πάλιν. ταῖς γὰρ ἀληθείαις  δὶς   ἐν τοῖς αὐτοῖς πράγμασιν ἁμαρτάνων
[12, 14]   πέπλευκέ τις, ἀλλ´ εἰ πέπλευκε  δίς,   τὸ παραπλήσιον ἄν τις ἀποφαίνοιτο
[12, 60]   ἀπέπλευσε σὺν ταῖς εἴκοσι ναυσὶν  εἰς   Ἀθήνας. Ἀμπρακιῶται δὲ μεγάλῃ συμφορᾷ
[12, 65]   οἱ μεθ´ Ἱππονίκου στρατιῶται τὴν  εἰς   Ἀθήνας ἐπάνοδον ἐποιήσαντο, Νικίας δὲ
[12, 67]   τῆς Μακεδονίας. ἐκεῖθεν δὲ παρελθὼν  εἰς   Ἄκανθον συνεμάχησε τοῖς Χαλκιδεῦσι. καὶ
[12, 47]   Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες ὑπὸ Ἀμβρακιωτῶν ἐστράτευσαν  εἰς   Ἀκαρνανίαν. ἡγούμενος δὲ τούτων Κνῆμος
[12, 0]   ἐπὶ τοὺς Ποτιδαιάτας. Στρατεία Λακεδαιμονίων  εἰς   Ἀκαρνανίαν καὶ ναυμαχία πρὸς Ἀθηναίους.
[12, 13]   καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις ἀεὶ παραδίδωσιν  εἰς   ἅπαντα τὸν αἰῶνα. διὸ καὶ
[12, 79]   ταῦτα Ἀθηναίων ἀποστειλάντων κατὰ θάλατταν  εἰς   Ἄργος ὁπλίτας μὲν χιλίους ἐπιλέκτους,
[12, 34]   τὴν Ἰταλίαν Ῥωμαῖοι πέμψαντες ἀποίκους  εἰς   Ἄρδεα τὴν χώραν κατεκληρούχησαν. ~Ἐπ´
[12, 79]   τῆς Ἀρκαδίας. διὸ καὶ παρελθόντες  εἰς   Ἀρκαδίαν, προσκαθεζόμενοι τῇ πόλει καθ´
[12, 38]   ἱκανὸν χρημάτων καὶ λόγον ἀπαιτούμενος  εἰς   ἀρρωστίαν ἐνέπεσεν, οὐ δυνάμενος τῶν
[12, 68]   τοῖς τριάκοντα Ἀθηναῖοι μυρίους οἰκήτορας  εἰς   αὐτὴν ἐξέπεμψαν. ὁμοίως δὲ καὶ
[12, 22]   τῆς πόλεως ἐκβαλόντες ἰδίαν ἀποικίαν  εἰς   αὐτὴν ἐξέπεμψαν Περικλέους στρατηγοῦντος, χιλίους
[12, 29]   Καλακτίνων πατρίδα κατέστησε, καὶ πολλοὺς  εἰς   αὐτὴν οἰκίζων οἰκήτορας ἀντεποιήσατο μὲν
[12, 17]   διορθώσεως συμβουλίαν, τὸν ἑαυτοῦ τράχηλον  εἰς   βρόχον ἐντιθέναι, καὶ μένειν ἄχρι
[12, 17]   τέλος δὲ δόντα τὸν τράχηλον  εἰς   βρόχον καὶ ἐπιτυχόντα τῇ συμβουλίᾳ,
[12, 55]   τετταράκοντα πέντε καὶ στρατηγὸν Ἀλκίδαν,  εἰς   δὲ τὴν Ἀττικὴν εἰσέβαλον μετὰ
[12, 66]   φρουροῦντας τὰ μακρὰ τείχη καταλιπεῖν,  εἰς   δὲ τὴν καλουμένην Νίσαιαν, ἥπερ
[12, 74]   θάψαντες ἀπέπλευσαν εἰς τὰς Ἀθήνας.  εἰς   δὲ τὴν Λακεδαίμονα παραγενομένων τινῶν
[12, 61]   μεγίστην εἰσφερόμενοι θαυμασίους ἀγῶνας συνεστήσαντο.  εἰς   δὲ τὴν νῆσον τὴν καλουμένην
[12, 78]   διορθώσασθαι τὴν ἁμαρτίαν, μόγις συνεχώρησαν,  εἰς   δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἑλόμενοι
[12, 11]   πολίτευμα δημοκρατικὸν διεῖλον τοὺς πολίτας  εἰς   δέκα φυλάς, καὶ τὰς προσηγορίας
[12, 35]   τέλος δὲ τῶν Θουρίων πεμψάντων  εἰς   Δελφοὺς τοὺς ἐπερωτήσοντας τίνα χρὴ
[12, 29]   δὲ λαφύρων τὰ κράτιστα ἀπέστειλαν  εἰς   Δελφοὺς χαριστήρια τῷ θεῷ. ~Ἐπ´
[12, 67]   Θετταλίας τὴν πορείαν ποιησάμενος ἧκεν  εἰς   Δῖον τῆς Μακεδονίας. ἐκεῖθεν δὲ
[12, 24]   συκοφάντην ἐπ´ αὐτήν, προστάξας ἄγειν  εἰς   δουλείαν. τοῦ δὲ συκοφάντου φήσαντος
[12, 26]   τελεσθείσης τῆς ὑποκειμένης νομοθεσίας, ταύτην  εἰς   δώδεκα χαλκοῦς πίνακας χαράξαντες οἱ
[12, 15]   τοῦ σώματος, τῆς δ´ οὐσίας  εἰς   ἐκείνους καθηκούσης, ἐὰν οἱ ὀρφανοὶ
[12, 55]   ἐχάρη, καὶ τοὺς Μυτιληναίους συναγαγὼν  εἰς   ἐκκλησίαν ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων, ἅμα
[12, 24]   αὐτὸν συμφορὰν ἀπαγγείλας, ἅπαντας ἤγαγεν  εἰς   ἔλεον καὶ πολλὴν συμπάθειαν. πάντων
[12, 54]   Σοφοκλῆς. ἀθροισθεισῶν δὲ τῶν τριήρων  εἰς   ἕνα τόπον ἀξιόλογος ἤδη στόλος
[12, 28]   Περικλέους νομίζοντες ἔχειν καιρὸν ἐπιτήδειον  εἰς   ἐπίθεσιν ταῖς ἀπολελειμμέναις ναυσίν, ἐπέπλευσαν
[12, 12]   τοῖς ἤθεσιν, ὑπούλοις ἡδοναῖς δελεασθέντες,  εἰς   ἐπιτηδεύσεις χειρίστας περιώκειλαν· ταύτην οὖν
[12, 10]   συνῳκίσθη} καὶ μετὰ βραχὺ μετασταθεῖσα  εἰς   ἕτερον τόπον προσηγορίας ἑτέρας ἔτυχε,
[12, 60]   τοῖς Ἀμπρακιώταις συνέθεντο τὴν εἰρήνην  εἰς   ἔτη ἑκατόν, Δημοσθένης δ´ ἐγκαταλειφθεὶς
[12, 20]   τοῦ προοιμίου προκαλεσάμενος τοὺς πολίτας  εἰς   εὐσέβειαν καὶ δικαιοσύνην, ἐπέζευξε προστάττων
[12, 72]   εἰς τὸν Πόντον, καὶ καθορμισθεὶς  εἰς   Ἡράκλειαν περὶ τὸν ποταμὸν τὸν
[12, 9]   τοῖς Ὀλυμπικοῖς στεφάνοις, διεσκευασμένος δὲ  εἰς   Ἡρακλέους σκευὴν λεοντῇ καὶ ῥοπάλῳ·
[12, 56]   νύκτα τοὺς μὲν ἄλλους ἔπεισαν  εἰς   θάτερα μέρη προσβάλλειν τῷ περιτειχίσματι,
[12, 30]   οὐκ ὄντες ἀξιόμαχοι, πρέσβεις ἔπεμψαν  εἰς   Κέρκυραν, ἀξιοῦντες τοὺς Κερκυραίους συγγενεῖς
[12, 67]   καὶ μετὰ τῶν πολεμίων ταχθέντες  εἰς   κίνδυνον ἀγάγωσι τὴν Σπάρτην. οὐ
[12, 65]   τριακοσίων. δὲ Νικίας πλεύσας  εἰς   Κρομμυῶνα τήν τε χώραν ἐδῄωσε
[12, 9]   δημεῦσαι. τῶν δὲ φυγάδων παρελθόντων  εἰς   Κρότωνα καὶ καταφυγόντων ἐπὶ τοὺς
[12, 53]   Ἀθήναις ἐπὶ τέχνῃ ῥητορικῇ τὴν  εἰς   Λεοντίνους ἐπάνοδον ἐποιήσατο. ~Ἀθηναῖοι δὲ
[12, 55]   ἄλλας σὺν ὁπλίταις χιλίοις ἀποστείλαντες  εἰς   Λέσβον. τούτων δ´ ἡγούμενος Πάχης
[12, 72]   κύριοι καθειστήκεσαν. συνιόντες δὲ πολλάκις  εἰς   λόγους ᾤοντο δεῖν καταλῦσαι τὸν
[12, 45]   δ´ ἐντὸς τῶν τειχῶν ἐνέπεσον  εἰς   λοιμικὴν περίστασιν· πολλοῦ γὰρ πλήθους
[12, 0]   πρὸς Ἀθηναίους. Στρατεία Σιτάλκου μὲν  εἰς   Μακεδονίαν, Λακεδαιμονίων δὲ εἰς τὴν
[12, 39]   συμφέρειν αὑτῷ τὴν πόλιν ἐμβαλεῖν  εἰς   μέγαν πόλεμον, ὅπως χρείαν ἔχουσα
[12, 38]   τοὺς Ἀθηναίους δύναιτ´ ἂν ἐμβαλεῖν  εἰς   μέγαν πόλεμον· οὕτω γὰρ μάλιστα
[12, 34]   μὲν ἐπὶ θαλάττῃ πόλεις ἐκλιπεῖν,  εἰς   μίαν δὲ συνοικισθῆναι τὴν ὀνομαζομένην
[12, 55]   βοήθειαν παρὰ τῶν συμμάχων κατέπλευσεν  εἰς   Μυτιλήνην. γενομένης δὲ ναυμαχίας οἱ
[12, 60]   μάχη, καθ´ ἣν Ἀθηναῖοι λειφθέντες  εἰς   Ναύπακτον ἀπεχώρησαν. οἱ δὲ Αἰτωλοὶ
[12, 47]   οὗτος δὲ περιπλεύσας τὴν Πελοπόννησον  εἰς   Ναύπακτον κατῆρε, καὶ θαλαττοκρατῶν τοῦ
[12, 45]   πόλιν διὰ τὴν στενοχωρίαν εὐλόγως  εἰς   νόσους ἐνέπιπτον, ἕλκοντες ἀέρα διεφθαρμένον.
[12, 41]   τῆς πόλεως διεσώθησαν, τινὲς δὲ  εἰς   οἰκίαν τινὰ καταφυγόντες ἠναγκάσθησαν παραδοῦναι
[12, 65]   ἐν τῇ μάχῃ τῶν Ἀθηναίων  εἰς   ὀκτώ, τῶν δὲ Κορινθίων πλείους
[12, 81]   τοὺς φυγάδας τῶν Ἀργείων κατῴκισαν  εἰς   Ὀρνεάς· ἐπιτειχίσαντες δὲ τοῦτο τὸ
[12, 48]   ἡττηθέντες ταῖς ὑπολειφθείσαις ναυσὶν ἔφυγον  εἰς   Πάτρας τῆς Ἀχαΐας. αὕτη μὲν
[12, 47]   ἀπολιπόντες τὴν ἱκανὴν φυλακὴν ἐπανῆλθον  εἰς   Πελοπόννησον. Ἀθηναῖοι δὲ στρατηγοὺς καταστήσαντες
[12, 31]   οἱ μὲν Κορίνθιοι καταπλαγέντες κατέπλευσαν  εἰς   Πελοπόννησον, οἱ δὲ Κερκυραῖοι θαλαττοκρατοῦντες
[12, 45]   χώρας, πάλιν ναῦς πολλὰς ἐξέπεμπον  εἰς   Πελοπόννησον στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Περικλέα. οὗτος
[12, 84]   εἰς πόλεμον χρησίμοις κατέλεξεν ὁπλίτας  εἰς   πεντακισχιλίους, στρατηγοὺς δὲ τρεῖς ἐχειροτόνησεν
[12, 47]   οὗτος δὲ παρελθὼν τῆς Βοιωτίας  εἰς   Πλαταιὰς ἐστρατοπέδευσε. μελλόντων δ´ αὐτῶν
[12, 30]   Κορινθίων οὐ προσεχόντων αὐτοῖς, συγκατέβησαν  εἰς   πόλεμον ἀμφότεροι, καὶ ναυτικὰς δυνάμεις
[12, 41]   ἡγουμένων πόλεων τοῦτον τὸν τρόπον  εἰς   πόλεμον ἐμπεσουσῶν, Λακεδαιμόνιοι μὲν μετὰ
[12, 27]   πρὸς Μιλησίους περὶ Πριήνης ἀμφισβητήσαντες  εἰς   πόλεμον κατέστησαν, ὁρῶντες δὲ τοὺς
[12, 84]   ταύτας δὲ κοσμήσας πᾶσι τοῖς  εἰς   πόλεμον χρησίμοις κατέλεξεν ὁπλίτας εἰς
[12, 48]   τὸν Ἰσθμὸν ναῦν καθιερώσαντες ἀπέπλευσαν  εἰς   πόλιν συμμαχίδα Ναύπακτον. Λακεδαιμόνιοι δ´
[12, 34]   τριακοσίων ἀνελόντων, οἱ Ποτιδαιᾶται συνεκλείσθησαν  εἰς   πολιορκίαν. ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[12, 55]   οἱ μὲν Μυτιληναῖοι λειφθέντες συνεκλείσθησαν  εἰς   πολιορκίαν, τῶν δὲ Λακεδαιμονίων ψηφισαμένων
[12, 18]   συνοικεῖν πεντακοσίας ἐκτῖσαι δραχμὰς  εἰς   προικὸς λόγον τῇ πενιχρᾷ ἐπικλήρῳ.
[12, 27]   εἰς τὴν Ἀσίαν καὶ πορευθέντων  εἰς   Σάρδεις πρὸς Πισσούθνην τὸν τῶν
[12, 54]   Κέρκυραν εὐφυῶς κεῖσθαι πρὸς τὸν  εἰς   Σικελίαν πλοῦν. καθόλου γὰρ οἱ
[12, 73]   Θρᾴκης τόπους. οὗτος δὲ πλεύσας  εἰς   Σκιώνην, κἀκεῖθεν προσλαβόμενος στρατιώτας ἐκ
[12, 47]   στρατιωτῶν χιλίων. οὗτοι δὲ παραγενηθέντες  εἰς   Σπάρτωλον τῆς Βοττικῆς ἔτεμον τὴν
[12, 17]   λυμαινομένους μὲν τὰς προϋπαρχούσας νομοθεσίας,  εἰς   στάσεις δὲ τὰ πλήθη προαγομένους,
[12, 20]   ἔχθραν ἀναλαμβάνειν ὡς ἥξοντα πάλιν  εἰς   σύλλυσιν καὶ φιλίαν· τὸν δὲ
[12, 50]   τῶν χρημάτων ὅσα δυνατὸν ἦν  εἰς   τὰ καρτερώτατα φρούρια, μένοντες ἐν
[12, 58]   πλεῖστοι τῶν νοσούντων ἔρριπτον ἑαυτοὺς  εἰς   τὰ φρέατα καὶ τὰς κρήνας,
[12, 40]   τῶν μετακεκομισμένων ἐκ Δήλου χρημάτων  εἰς   τὰς Ἀθήνας, συνέβαινεν ἐκ
[12, 53]   ἁλῶναι κατὰ κράτος, ἐξέπεμψαν πρέσβεις  εἰς   τὰς Ἀθήνας, ἀξιοῦντες τὸν δῆμον
[12, 46]   δυνάμεως ἐπὶ τῆς πολιορκίας ἀπέπλευσεν  εἰς   τὰς Ἀθήνας, ἀποβεβληκὼς τῶν στρατιωτῶν
[12, 74]   ὑποσπόνδους, ἀνελόμενοι καὶ θάψαντες ἀπέπλευσαν  εἰς   τὰς Ἀθήνας. εἰς δὲ τὴν
[12, 27]   ὀλίγαις ἡμέραις ἅπαντα συντετελεκὼς ἐπανῆλθεν  εἰς   τὰς Ἀθήνας. ἐν δὲ τῇ
[12, 53]   μνᾶς ἑκατόν. οὗτος οὖν καταντήσας  εἰς   τὰς Ἀθήνας καὶ παραχθεὶς εἰς
[12, 38]   χρήματα, τάλαντα σχεδὸν ὀκτακισχίλια, μετήνεγκαν  εἰς   τὰς Ἀθήνας καὶ παρέδωκαν φυλάττειν
[12, 0]   Ἀττικήν. Περὶ τῆς Λεοντίνων πρεσβείας  εἰς   τὰς Ἀθήνας καὶ τῆς Γοργίου
[12, 44]   λυμηνάμενος μετὰ πολλῆς ὠφελείας ἐπανῆλθεν  εἰς   τὰς Ἀθήνας. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ
[12, 65]   δὲ τὴν παραθαλάττιον πορθήσας ἐπανῆλθεν  εἰς   τὰς Ἀθήνας. μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 63]   δημαγωγοῦ στρατηγοῦντος τότε δεθέντες ἤχθησαν  εἰς   τὰς Ἀθήνας· δὲ δῆμος
[12, 65]   φρούραρχον Τάνταλον Σπαρτιάτην ζωγρήσας ἀπήγαγεν  εἰς   τὰς Ἀθήνας. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[12, 42]   καὶ τὸν ὄχλον ἀθροίσαντες ἐξαπέστειλαν  εἰς   τὰς Ἀθήνας. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[12, 63]   ἐν τῷ νήσῳ, πρεσβείας ἀπέστειλαν  εἰς   τὰς Ἀθήνας περὶ τῆς καταλύσεως
[12, 43]   εἰς τὴν συμμαχίαν προσαγαγόμενοι, τὸν  εἰς   τὰς Ἀθήνας πλοῦν ἐποιήσαντο. ~μετὰ
[12, 4]   τὸν Ἀρτάβαζον καὶ Μεγάβυζον ἔπεμψαν  εἰς   τὰς Ἀθήνας πρεσβευτὰς τοὺς διαλεξομένους
[12, 56]   καὶ τοὺς φύλακας ἀποκτείναντες διέφυγον  εἰς   τὰς Ἀθήνας. τῇ δ´ ὑστεραίᾳ
[12, 56]   βιάσασθαι τοὺς φύλακας καὶ διεκπεσεῖν  εἰς   τὰς Ἀθήνας. τηρήσαντες οὖν ἀσέληνον
[12, 73]   φρουροῦντας αἰχμαλώτους λαβών, σήσας ἀπέστειλεν  εἰς   τὰς Ἀθήνας· τῆς δὲ πόλεως
[12, 81]   συγκατασκευάσας βεβαίως τὴν δημοκρατίαν, ἀπέπλευσεν  εἰς   τὰς Ἀθήνας. τούτου δὲ τοῦ
[12, 83]   τὴν Σικελίαν πράγματα. παραγενομένων οὖν  εἰς   τὰς Ἀθήνας τῶν πρέσβεων, καὶ
[12, 58]   νόσου τῆς λοιμικῆς ἀνειμένοι πάλιν  εἰς   τὰς αὐτὰ συμφορὰς ἐνέπεσον· οὕτω
[12, 42]   ἀπολαβόντες καὶ τὴν λείαν ἀποδόντες  εἰς   τὰς Θήβας ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ
[12, 43]   τῶν Ἠλείων πανδημεὶ παραταξαμένων ἀπεκρούσθησαν  εἰς   τὰς ναῦς· εἶτ´ ἀποπλεύσαντες εἰς
[12, 42]   ἑκατὸν τριήρεις καὶ δύναμιν ἀξιόλογον  εἰς   τὰς ναῦς ἐνθέμενος, καὶ στρατηγὸν
[12, 70]   ἥλωσαν· οἱ δὲ λοιποὶ κατέφυγον  εἰς   τὰς ναῦς, καὶ διεκομίσθησαν μετὰ
[12, 3]   μάχῃ καὶ πολλοὺς ἀνελόντες ἐπανῆλθον  εἰς   τὰς ναῦς. μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 48]   Λακεδαιμόνιοι δ´ ἑτέρας ναῦς ἐξέπεμψαν  εἰς   τὰς Πάτρας. αὗται δὲ προσλαβόμεναι
[12, 52]   καὶ τὴν χώραν δῃώσαντες ἐπανῆλθον  εἰς   τὰς πατρίδας. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι
[12, 59]   δὲ μεγάλων γινομένων δεισιδαιμονήσαντες ἀνέκαμψαν  εἰς   τὰς πατρίδας. τηλικούτους δὲ τοὺς
[12, 65]   Ἱππόνικος Καλλίου. συνελθόντων δὲ  εἰς   ταὐτὸ τῶν στρατοπέδων ἀμφοτέρων, οὗτοι
[12, 72]   δεῖν καταλῦσαι τὸν πόλεμον καὶ  εἰς   τέλος παύσασθαι τῆς πρὸς ἀλλήλους
[12, 28]   καὶ στόλον ἀξιόλογον ἤθροισε, βουλόμενος  εἰς   τέλος συντρῖψαι τὸν τῶν ἐναντίων
[12, 10]   πόλιν διελόμενοι κατὰ μὲν μῆκος  εἰς   τέτταρας πλατείας, ὧν καλοῦσι τὴν
[12, 9]   Κρότωνα καὶ καταφυγόντων ἐπὶ τοὺς  εἰς   τὴν ἀγορὰν βωμούς, μὲν
[12, 47]   συμμάχων στρατιώτας τοὺς ἱκανοὺς ἧκεν  εἰς   τὴν Ἀκαρνανίαν καὶ κατεστρατοπέδευσε πλησίον
[12, 78]   στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων ἐνέβαλεν  εἰς   τὴν Ἀργείαν ἔχων δύναμιν. τούτους
[12, 81]   Λακεδαιμόνιοι μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐμβαλόντες  εἰς   τὴν Ἀργείαν, καὶ πολλὴν τῆς
[12, 81]   Λακεδαιμόνιοι μετὰ τῶν συμμάχων στρατεύσαντες  εἰς   τὴν Ἀργείαν Ὑσιὰς χωρίον εἷλον,
[12, 27]   δ´ ἐναντιουμένων τῇ δημοκρατίᾳ διαβάντων  εἰς   τὴν Ἀσίαν καὶ πορευθέντων εἰς
[12, 70]   καὶ διεκομίσθησαν μετὰ τῶν ἄλλων  εἰς   τὴν Ἀττικήν. Ἀθηναῖοι μὲν οὖν
[12, 59]   περὶ τὸν ἰσθμόν, διανοούμενοι πάλιν  εἰς   τὴν Ἀττικὴν εἰσβαλεῖν· σεισμῶν δὲ
[12, 6]   ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι μὲν  εἰς   τὴν Ἀττικὴν ἐμβαλόντες ἐπόρθησαν πολλὴν
[12, 52]   τοὺς ἐκ Πελοποννήσου συμμάχους εἰσέβαλον  εἰς   τὴν Ἀττικήν, ἔχοντος τὴν ἡγεμονίαν
[12, 0]   μὲν εἰς Μακεδονίαν, Λακεδαιμονίων δὲ  εἰς   τὴν Ἀττικήν. Περὶ τῆς Λεοντίνων
[12, 0]   Θυρέας κατῴκησαν. Ὡς Λακεδαιμόνιοι στρατεύσαντες  εἰς   τὴν Ἀττικὴν τὰς κτήσεις κατέφθειραν.
[12, 45]   καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων ἐνέβαλον  εἰς   τὴν Ἀττικὴν τὸ δεύτερον. ἐπιπορευόμενοι
[12, 42]   δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως ἐνέβαλεν  εἰς   τὴν Ἀττικήν, τοῖς δὲ φρουρίοις
[12, 0]   ἐπολέμησαν. Βυζαντίων καὶ Καλχηδονίων στρατεία  εἰς   τὴν Βιθυνίαν. Περὶ τῶν αἰτιῶν
[12, 82]   καὶ Καλχηδόνιοι παραλαβόντες Θρᾷκας ἐστράτευσαν  εἰς   τὴν Βιθυνίαν πολλοῖς πλήθεσι, καὶ
[12, 69]   πλεῖστον τοῦ στρατεύματος ἀναλαβὼν ἐνέβαλεν  εἰς   τὴν Βοιωτίαν, καὶ καταλαβὼν τοὺς
[12, 63]   ταῖς ναυσὶν ἐπικρατησάντων καὶ σῖτον  εἰς   τὴν γῆν εἰσκομίζειν κωλυόντων, ἐκινδύνευον
[12, 3]   Πέρσαι ταῖς ὑπολειφθείσαις ναυσὶ κατέφυγον  εἰς   τὴν γῆν, καθ´ ὃν τόπον
[12, 57]   Κερκυραίων αἰχμάλωτοι γενόμενοι καὶ καταβληθέντες  εἰς   τὴν δημοσίαν φυλακὴν ἐπηγγείλαντο τοῖς
[12, 83]   τοὺς Ἐγεσταίους. παραγενομένων οὖν τούτων  εἰς   τὴν Ἔγεσταν, οἱ μὲν Ἐγεσταῖοι
[12, 10]   τῆς πατρίδος Συβαρῖται πρέσβεις ἔπεμψαν  εἰς   τὴν Ἑλλάδα πρὸς Λακεδαιμονίους καὶ
[12, 30]   Ἐπιδαμνίοις. διόπερ ἀποίκους τε ἐξέπεμψαν  εἰς   τὴν Ἐπίδαμνον καὶ στρατιώτας ἱκανοὺς
[12, 84]   ἀρχῇ πρόθεσιν τὰς ἑπομένας πράξεις  εἰς   τὴν ἐχομένην βίβλον κατατάξομεν.
[12, 43]   ἀνδρείας ἀπηνέγκατο. Ἀθηναῖοι δὲ περιπλεύσαντες  εἰς   τὴν Ἠλείαν τήν τε χώραν
[12, 62]   δ´ ἀσπὶς περιρρυεῖσα καὶ πεσοῦσα  εἰς   τὴν θάλατταν ὑποχείριος ἐγένετο τοῖς
[12, 51]   ἐποιήσατο, τὰς δὲ δυνάμεις ἀπήγαγεν  εἰς   τὴν Θρᾴκην. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[12, 10]   ἀμετρὶ δὲ μᾶζαν ἔδοντες, κατέπλευσαν  εἰς   τὴν Ἰταλίαν, καὶ καταντήσαντες εἰς
[12, 68]   μετὰ τῆς δυνάμεως, καὶ παραγενόμενος  εἰς   τὴν καλουμένην Ἀκτὴν κατεστρατοπέδευσεν. ἐν
[12, 82]   ἀποτυχόντες δὲ τούτων ἐξέπεμψαν πρεσβευτὰς  εἰς   τὴν Καρχηδόνα, δεόμενοι βοηθῆσαι· οὐ
[12, 43]   εἰς τὰς ναῦς· εἶτ´ ἀποπλεύσαντες  εἰς   τὴν Κεφαλληνίαν, καὶ τοὺς ταύτην
[12, 48]   τριήρεις, οἱ Λακεδαιμόνιοι φοβηθέντες ἀπέπλευσαν  εἰς   τὴν Κόρινθον, οὐ τολμῶντες ναυμαχεῖν.
[12, 35]   οὐκ ὀλίγας παρεσχηκέναι παρ´ αὑτῶν  εἰς   τὴν κτίσιν τῶν Θουρίων, τὴν
[12, 3]   μυριάδων. δὲ Κίμων καταπλεύσας  εἰς   τὴν Κύπρον καὶ θαλαττοκρατῶν Κίτιον
[12, 3]   ἀρεταῖς καὶ χορηγίαις δαψιλέσιν ἔπλευσεν  εἰς   τὴν Κύπρον. κατ´ ἐκείνους δὲ
[12, 3]   δὲ ταῦτα Ἀθηναῖοι πάλιν ἀπέπλευσαν  εἰς   τὴν Κύπρον. ταῦτα μὲν οὖν
[12, 72]   καὶ Σύμμαχον. οὗτοι δὲ καταπλεύσαντες  εἰς   τὴν Λέσβον καὶ προσβολὰς ποιησάμενοι
[12, 55]   τὴν παρασκευὴν παραχρῆμα δύναμιν ἐξέπεμψαν  εἰς   τὴν Λέσβον, πληρώσαντες ναῦς τετταράκοντα
[12, 72]   καὶ πάλαι μὲν ἐπεχείρουν κατελθεῖν  εἰς   τὴν Λέσβον, τότε δὲ συστραφέντες
[12, 34]   πορθῆσαι. οἱ δὲ πεμφθέντες καταπλεύσαντες  εἰς   τὴν Μακεδονίαν κατὰ τὰς ἐντολὰς
[12, 50]   καὶ διελθὼν τὴν Θρᾴκην ἐνέβαλεν  εἰς   τὴν Μακεδονίαν. οἱ δὲ Μακεδόνες
[12, 74]   ἀναιρεθῆναι, τῶν στρατηγῶν αὑτοὺς καταστησάντων  εἰς   τὴν μάχην καὶ ὑπὲρ τῆς
[12, 78]   τὴν δύναμιν προεκαλεῖτο τοὺς πολεμίους  εἰς   {τὴν} μάχην. οἱ δ´ Ἀργεῖοι
[12, 55]   τὰς κατὰ τὴν Λέσβον πόλεις  εἰς   τὴν Μυτιληναίων πόλιν διεκώλυσαν. διὸ
[12, 55]   ἡγούμενος Πάχης Ἐπικλήρου καταντήσας  εἰς   τὴν Μυτιλήνην, καὶ τὴν προϋπάρχουσαν
[12, 55]   τε τοῦ Κλέωνος ψηφισαμένων, ἀπεστάλησαν  εἰς   τὴν Μυτιλήνην οἱ τὰ δοχθέντα
[12, 55]   κατὰ θάλατταν. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐξαπέστειλαν  εἰς   τὴν Μυτιλήνην τριήρεις μὲν τετταράκοντα
[12, 60]   ὁπλίτας ἐξ Ἀκαρνανίας μεταπεμψάμενος ἀπέστειλεν  εἰς   τὴν Ναύπακτον. Δημοσθένης δὲ περὶ
[12, 8]   Ἀκτὴν ἐν τῇ Σικελίᾳ, κατέπλευσεν  εἰς   τὴν νῆσον μετά τινων οἰκητόρων·
[12, 78]   ἐπανελθόντων δὲ τῶν στρατοπέδων ἀπράκτων  εἰς   τὴν οἰκείαν, δι´ ὀργῆς εἶχον
[12, 81]   κατεσκευασμένα τείχη κατέσκαψαν, καὶ τὴν  εἰς   τὴν οἰκείαν ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. Ἀθηναῖοι
[12, 55]   καὶ δῃώσαντες τὴν χώραν ἐπανῆλθον  εἰς   τὴν οἰκείαν. Μυτιληναῖοι δὲ τῇ
[12, 49]   διαψευσθέντες ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς Σαλαμῖνος  εἰς   τὴν οἰκείαν. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι,
[12, 78]   τὰς δὲ ἐπαύλεις ἐμπρήσαντες, ἀπηλλάγησαν  εἰς   τὴν οἰκείαν. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[12, 54]   μὲν τῶν Ἀθηναίων τριήρεις ἀπέπλευσαν  εἰς   τὴν οἰκείαν, οἱ δὲ Συρακόσιοι
[12, 79]   νικήσαντες καὶ τρόπαιον στήσαντες ἀπῆλθον  εἰς   τὴν οἰκείαν. ~Τοῦ δ´ ἐνιαυσίου
[12, 28]   καὶ τὴν δημοχρατίαν καταστήσας ἐπανῆλθεν  εἰς   τὴν πατρίδα. Ἀθηναίοις δὲ καὶ
[12, 77]   ἀπέδοσαν τὴν νῆσον, καὶ κατῆλθον  εἰς   τὴν πατρίδα οἱ τὸ Ἀδραμύτιον
[12, 57]   τῶν ὡμολογημένων πίστιν, ὡς κατήντησαν  εἰς   τὴν πατρίδα, τοὺς δημαγωγεῖν εἰωθότας
[12, 0]   Ὡς Δήλιοι κατήχθησαν ὑπὸ Ἀθηναίων  εἰς   τὴν πατρίδα. Ὡς Λακεδαιμόνιοι πρὸς
[12, 61]   ἐπιβολῆς πάντα τὸν πόλεμον περιαγαγεῖν  εἰς   τὴν Πελοπόννησον καὶ δῃώσειν ἀνὰ
[12, 65]   τῇ νήσῳ καταλιπὼν φρουρὰν ἐξέπλευσεν  εἰς   τὴν Πελοπόννησον καὶ τὴν παραθαλάττιον
[12, 42]   Καρκίνον καὶ ἑτέρους τινάς, ἐξέπεμψεν  εἰς   τὴν Πελοπόννησον. οὗτοι δὲ πολλὴν
[12, 6]   τῶν φρουρίων τινὰ πολιορκήσαντες ἐπανῆλθον  εἰς   τὴν Πελοπόννησον, Τολμίδης δὲ
[12, 80]   τὴν Ἰταλίαν Φιδηνᾶται μέν, παραγενομένων  εἰς   τὴν πόλιν αὐτῶν πρέσβεων ἐκ
[12, 45]   γὰρ πλήθους καὶ παντοδαποῦ συνερρυηκότος  εἰς   τὴν πόλιν διὰ τὴν στενοχωρίαν
[12, 39]   τὰ ἀπὸ τῆς χώρας κατακομίζειν  εἰς   τὴν πόλιν καὶ θαλαττοκρατοῦντας διαπολεμεῖν
[12, 66]   προδοσίας, ἐξέπεμψαν νυκτὸς στρατιώτας ἑξακοσίους  εἰς   τὴν πόλιν, καὶ οἱ συνθέμενοι
[12, 42]   τῶν ἀπὸ τῆς χώρας κατεκόμισαν  εἰς   τὴν πόλιν, καὶ τέκνα καὶ
[12, 42]   αὐτοὶ δὲ τὰ πλεῖστα ἐκόμισαν  εἰς   τὴν πόλιν. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[12, 28]   αἰτίους ἐπράξατο τοὺς Σαμίους τὰς  εἰς   τὴν πολιορκίαν γεγενημένας δαπάνας, τιμησάμενος
[12, 46]   Ἅγνων εἰδὼς τοὺς Ἀθηναίους δεδαπανηκότας  εἰς   τὴν πολιορκίαν πλείω τῶν χιλίων
[12, 46]   πολιτῶν εἰς χιλίους οἰκήτορας ἐξέπεμψαν  εἰς   τὴν Ποτίδαιαν, καὶ τήν τε
[12, 46]   μετὰ παντὸς τοῦ στόλου καταπλεύσας  εἰς   τὴν Ποτίδαιαν παρεσκευάσατο τὰ πρὸς
[12, 35]   τὸ πλῆθος τῆς στάσεως ἀπολυθὲν  εἰς   τὴν προϋπάρχουσαν ὁμόνοιαν ἀποκατέστη. κατὰ
[12, 58]   ἐν τῇ Δήλῳ θήκας μετήνεγκαν  εἰς   τὴν Ῥήνειαν καλουμένην νῆσον, πλησίον
[12, 24]   ὁρμησάντων, μετὰ τῶν ὅπλων νυκτὸς  εἰς   τὴν Ῥώμην εἰσέπεσον. οὗτοι μὲν
[12, 49]   ταχέως πληρώσαντες ναῦς ἱκανὰς ἔπλεον  εἰς   τὴν Σαλαμῖνα. οἱ δὲ Πελοποννήσιοι
[12, 49]   νενεωλκημένας τετταράκοντα τριήρεις νυκτὸς ἔπλευσεν  εἰς   τὴν Σαλαμῖνα· προσπεσὼν δ´ ἀπροσδοκήτως
[12, 27]   δοθέντων αὐτοῖς στρατιωτῶν νυκτὸς πλεύσαντες  εἰς   τὴν Σάμον ἔλαθόν τε {τὴν
[12, 54]   ψηφισάμενοι βοηθεῖν τοῖς Λεοντίνοις ἐξέπεμψαν  εἰς   τὴν Σικελίαν ναῦς εἴκοσι καὶ
[12, 10]   εἰς τὴν Ἰταλίαν, καὶ καταντήσαντες  εἰς   τὴν Σύβαριν ἐζήτουν τὸν τόπον,
[12, 43]   Κεφαλληνίαν, καὶ τοὺς ταύτην κατοικοῦντας  εἰς   τὴν συμμαχίαν προσαγαγόμενοι, τὸν εἰς
[12, 81]   δ´ οὖν Ἀλκιβιάδης καταντήσας  εἰς   τὴν τῶν Ἀργείων πόλιν, καὶ
[12, 64]   μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἀξιολόγου στρατεύσαντες  εἰς   τὴν τῶν ἀφεστηκότων χώραν τὸ
[12, 67]   πόλιν τῶν Μεγαρέων ἐλευθερώσας ἀποκατέστησεν  εἰς   τὴν τῶν Λακεδαιμονίων συμμαχίαν· αὐτὸς
[12, 5]   δὲ Ἀθηναῖοι παροξυνθέντες ἐξέπεμψαν στρατιώτας  εἰς   τὴν τῶν Μεγαρέων χώραν, καὶ
[12, 65]   δὲ τὰς ναῦς ἀπολιπὼν παρῆλθεν  εἰς   τὴν τῶν Ταναγραίων χώραν μετὰ
[12, 4]   στρατηγῶν ἐπιτελούντων, μὴ στρατεύειν Ἀθηναίους  εἰς   τὴν χώραν, ἧς βασιλεὺς {Ἀρταξέρξης}
[12, 51]   μυριάσιν οἱ Θρᾷκες ἐμβάλωσιν αὐτῶν  εἰς   τὴν χώραν, καὶ κινδυνεύσωσι ταῖς
[12, 70]   μὲν εἰς Ὠρωπόν, οἱ δὲ  εἰς   τὸ Δήλιον κατέφυγον, τινὲς δὲ
[12, 50]   Ἴστρου ποταμοῦ, ἀπὸ δὲ θαλάττης  εἰς   τὸ μεσόγειον πορευομένῳ τοσοῦτον εἶχε
[12, 54]   καὶ Χαροιάδην. οὗτοι δὲ πλεύσαντες  εἰς   τὸ Ῥήγιον προσελάβοντο ναῦς εἴκοσι
[12, 48]   τῆς ναυμαχίας περιλελειμμένας τριήρεις ἠθροίσθησαν  εἰς   τὸ Ῥίον· εἰς τὸν αὐτὸν
[12, 49]   τὴν Σαλαμῖνα· προσπεσὼν δ´ ἀπροσδοκήτως  εἰς   τὸ φρούριον τῆς Σαλαμῖνος τὸ
[12, 43]   διεκπερᾶσαι, καὶ πολλοὺς ἀνελὼν παρεισέπεσεν  εἰς   τὸ χωρίον. γενομένης δὲ πολιορκίας,
[12, 48]   τριήρεις ἠθροίσθησαν εἰς τὸ Ῥίον·  εἰς   τὸν αὐτὸν δὲ τόπον καὶ
[12, 53]   εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ παραχθεὶς  εἰς   τὸν δῆμον διελέχθη τοῖς Ἀθηναίοις
[12, 40]   διελθὼν καὶ παρορμήσας τοὺς πολίτας  εἰς   τὸν πόλεμον, ἔπεισε τὸν δῆμον
[12, 83]   ἐπαγγελλομένων χρημάτων τε πλῆθος δώσειν  εἰς   τὸν πόλεμον καὶ συμμαχήσειν κατὰ
[12, 32]   παντοδαπά, καὶ καθόλου πάσας τὰς  εἰς   τὸν πόλεμον παρασκευὰς ἡτοίμαζον, καὶ
[12, 55]   τὴν ἐπιβολὴν ἐπηγγείλαντο πολλὰς τριήρεις  εἰς   τὸν πόλεμον παρέξεσθαι. ἀσμένως δὲ
[12, 72]   στρατηγὸς ἔχων δέκα τριήρεις ἔπλευσεν  εἰς   τὸν Πόντον, καὶ καθορμισθεὶς εἰς
[12, 0]   αἰχμαλώτων γενομένων. Περὶ τῆς Ποστουμίου  εἰς   τὸν υἱὸν γενομένης ἐπιτιμήσεως ἕνεκα
[12, 73]   τὴν πόλιν, ἀπέπλευσε καὶ κατῆρεν  εἰς   Τορώνην· ἐγίνωσκε γὰρ τὸν μὲν
[12, 1]   Ἑλληνίς, ὥστε πάντας θαυμάσαι τὴν  εἰς   τοὐναντίον μεταβολήν. ἀπὸ τούτων γὰρ
[12, 73]   δόντες ἀξιόλογον δύναμιν πεζήν, ἐξέπεμψαν  εἰς   τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης τόπους. οὗτος
[12, 46]   κατὰ τὰς συνθήκας, καὶ παρελθόντες  εἰς   τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης Χαλκιδεῖς παρ´
[12, 39]   διδάσκαλον ὄντα Περικλέους, ὡς ἀσεβοῦντα  εἰς   τοὺς θεοὺς ἐσυκοφάντουν· συνέπλεκον δ´
[12, 11]   ἐξελέξατο τὰ κράτιστα καὶ κατέταξεν  εἰς   τοὺς νόμους· πολλὰ δὲ καὶ
[12, 47]   τὸν Κνῆμον ἀπαγαγεῖν τὴν δύναμιν  εἰς   τοὺς ὀνομαζομένους Οἰνιάδας. ~Περὶ δὲ
[12, 78]   δὲ Λακεδαιμόνιοι παροξυνθέντες ἐπὶ τοῖς  εἰς   τοὺς Τροιζηνίους παρανομήμασιν ἔγνωσαν διαπολεμεῖν
[12, 71]   Συρακόσιος τὴν τῶν Σικελικῶν ἱστορίαν  εἰς   τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατέστρεψεν, ἀρξάμενος
[12, 10]   κατὰ δὲ τὸ πλάτος διεῖλον  εἰς   τρεῖς πλατείας, ὧν μὲν
[12, 75]   συνέθεντο συμμαχίαν. τοῦτο δὲ πράξαντες  εἰς   ὑπόνοιαν ἦλθον ὡς ἐπὶ καταδουλώσει
[12, 31]   ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ Κορινθίους δήσαντες  εἰς   φυλακὴν παρέδοσαν. μετὰ δὲ τὴν
[12, 46]   οἱ δ´ Ἀθηναῖοι τῶν πολιτῶν  εἰς   χιλίους οἰκήτορας ἐξέπεμψαν εἰς τὴν
[12, 70]   τῶν δ´ Ἀθηναίων οἱ μὲν  εἰς   Ὠρωπόν, οἱ δὲ εἰς τὸ
[12, 65]   δυνάμενος ἑλεῖν τὴν πόλιν, ἀπέπλευσεν  εἰς   Ὠρωπὸν τῆς Βοιωτίας. ἐνταῦθα δὲ
[12, 24]   τοὺς νόμους οὐκ ἠδυνήθησαν συντελέσαι.  εἷς   δ´ ἐξ αὐτῶν ἐρασθεὶς εὐγενοῦς
[12, 79]   ἐπιτελέσαι. Φάραξ γὰρ Σπαρτιάτης,  εἷς   ὢν τῶν συμβούλων, ἀξίωμα δὲ
[12, 33]   τὸ πλῆθος, ἀπέστειλαν πρὸς Ἀθηναίους  πρέσβεις   ἀξιοῦντες αὐτοῖς βοηθῆσαι. τὸ δ´
[12, 30]   ἐπὶ δὲ τοὺς φρουροὺς Κορινθίους  πρέσβεις   ἀπέστειλαν ἀξιοῦντες δικαστηρίῳ κριθῆναι περὶ
[12, 4]   δὲ τῶν Ἀθηναίων καὶ πεμψάντων  πρέσβεις   αὐτοκράτορας, ὧν ἡγεῖτο Καλλίας
[12, 53]   κινδυνεύοντες ἁλῶναι κατὰ κράτος, ἐξέπεμψαν  πρέσβεις   εἰς τὰς Ἀθήνας, ἀξιοῦντες τὸν
[12, 39]   Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες τοῖς Μεγαρεῦσιν ἀπέστειλαν  πρέσβεις   ἐκ τοῦ προφανεστάτου ἀπὸ τῆς
[12, 83]   τοῖς ἔθνεσιν οἷς συνεφρόνησαν, κοινῇ  πρέσβεις   ἐξέπεμψαν πρὸς Ἀθηναίους, ἀξιοῦντες μὲν
[12, 30]   καθ´ ἑαυτοὺς οὐκ ὄντες ἀξιόμαχοι,  πρέσβεις   ἔπεμψαν εἰς Κέρκυραν, ἀξιοῦντες τοὺς
[12, 10]   ἐκπεσόντες ἐκ τῆς πατρίδος Συβαρῖται  πρέσβεις   ἔπεμψαν εἰς τὴν Ἑλλάδα πρὸς
[12, 63]   συνεχώρησαν οἱ Ἀθηναῖοι. διόπερ οἱ  πρέσβεις   παρρησίαν ἤγαγον ἐν ταῖς Ἀθήναις
[12, 42]   Πλαταιεῖς πρὸς μὲν Ἀθηναίους ἔπεμψαν  πρέσβεις   περὶ βοηθείας, αὐτοὶ δὲ τὰ
[12, 20]   δὲ ἄρχοντας παρεκελεύετο μὴ εἶναι  αὐθάδεις   μηδὲ ὑπερηφάνους, μηδὲ κρίνειν πρὸς
[12, 34]   διακείμενος πρὸς Ἀθηναίους, ἔπεισε τοὺς  Χαλκιδεῖς   ἀποστάντας Ἀθηναίων τὰς μὲν ἐπὶ
[12, 46]   παρελθόντες εἰς τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης  Χαλκιδεῖς   παρ´ αὐτοῖς κατῴκησαν· οἱ δ´
[12, 50]   Θρᾴκης πόλεμον· διόπερ βουλόμενος τοὺς  Χαλκιδεῖς   σὺν τοῖς Ἀθηναίοις καταπολεμῆσαι, παρεσκευάζετο
[12, 27]   τὴν Ἀσίαν καὶ πορευθέντων εἰς  Σάρδεις   πρὸς Πισσούθνην τὸν τῶν Περσῶν
[12, 82]   τῆς ἀλλοτρίας γῆς· ὡς δὲ  οὐδεὶς   αὐτοῖς προσεῖχεν, ἐστράτευσαν ἐπὶ τοὺς
[12, 50]   προσάγεσθαι τὰς πόλεις, ὡς δ´  οὐδεὶς   αὐτοῖς προσεῖχεν, εὐθὺς τῷ πρώτῳ
[12, 45]   καταλύσασθαι τὸν πόλεμον· ὡς δὲ  οὐδεὶς   αὐτοῖς προσεῖχεν, ἠναγκάζοντο πάλιν τὸν
[12, 24]   παρθένου παρὼν καὶ δεινοπαθῶν, ὡς  οὐδεὶς   αὐτῷ προσεῖχε, παραπορευόμενος κατὰ τύχην
[12, 21]   τρυφῆς καὶ ἀκολασίας τῶν ἐπιτηδευμάτων·  οὐδεὶς   γὰρ ἐβούλετο τὴν αἰσχρὰν ἀκολασίαν
[12, 17]   φόβου τοὺς νεωτέρους νομοθέτας κολάζοντος,  οὐδεὶς   ἐτόλμα περὶ νόμων διορθώσεως φωνὴν
[12, 58]   καὶ σηπομένων συνίστασθαι παχείας καὶ  δυσώδεις   ἀτμίδας, ταύτας δ´ ἀναθυμιωμένας διαφθείρειν
[12, 0]   Ὡς Χαρώνδας Θουρῖνος νομοθέτης  αἱρεθεὶς   πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιος ἐγένετο τῇ
[12, 7]   τὴν Εὔβοιαν νεωτεριζόντων, Περικλῆς {δὲ}  αἱρεθεὶς   στρατηγὸς ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν Εὔβοιαν
[12, 29]   μὲν τῆς τῶν Σικελῶν ἡγεμονίας,  μεσολαβηθεὶς   δὲ νόσῳ τὸν βίον κατέστρεψε.
[12, 40]   Φειδίας πράξας κακῶς, εἶτα Περικλέης  φοβηθεὶς   μὴ μετάσχῃ τῆς τύχης, ἐμβαλὼν
[12, 0]   τὴν Ἑλλάδα συνέστη πόλεμος  κληθεὶς   Κορινθιακός. Ὡς κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[12, 38]   καὶ Λακεδαιμονίοις ἐνέστη πόλεμος  κληθεὶς   Πελοποννησιακός, μακρότατος τῶν ἱστορημένων πολέμων.
[12, 17]   τις ἐκκοπεὶς τὸν ὀφθαλμὸν καὶ  στερηθεὶς   ὅλης τῆς ὁράσεως τῷ τὸν
[12, 72]   τὴν Μυτιλήνην Ἀθηναίοις. ἐφ´ οἷς  παροξυνθεὶς   δῆμος τῶν Ἀθηναίων ἐξέπεμψε
[12, 30]   προσελαμβάνοντο. μὲν οὖν Κορινθιακὸς  ὀνομασθεὶς   πόλεμος συνέστη διὰ τὰς προειρημένας
[12, 53]   συμμαχῆσαι τοῖς Λεοντίνοις, οὗτος μὲν  θαυμασθεὶς   ἐν ταῖς Ἀθήναις ἐπὶ τέχνῃ
[12, 24]   συντελέσαι. εἷς δ´ ἐξ αὐτῶν  ἐρασθεὶς   εὐγενοῦς παρθένου πενιχρᾶς, τὸ μὲν
[12, 72]   ἔπλευσεν εἰς τὸν Πόντον, καὶ  καθορμισθεὶς   εἰς Ἡράκλειαν περὶ τὸν ποταμὸν
[12, 48]   Φορμίων δὲ τῇ προγεγενημένῃ νίκῃ  φρονηματισθεὶς   ἐτόλμησεν ἐπιθέσθαι ταῖς πολεμίαις ναυσὶν
[12, 43]   διὰ δὲ τὴν ἀνδραγαθίαν ταύτην  φρονηματισθείς,   πολλάκις ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις
[12, 18]   τις, ἔχων γυναῖκα νεωτέραν καὶ  καταλειφθείς,   συνεβούλευε τοῖς Θουρίοις διορθῶσαι τὸν
[12, 60]   εἰς ἔτη ἑκατόν, Δημοσθένης δ´  ἐγκαταλειφθεὶς   ὑπὸ τῶν Ἀκαρνάνων ἀπέπλευσε σὺν
[12, 3]   προσφερομένων τριήρων τῇ νήσῳ, Κίμων  ἐπαναχθεὶς   καὶ πόλεμον συγκρούσας πολλὰς μὲν
[12, 53]   καταντήσας εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ  παραχθεὶς   εἰς τὸν δῆμον διελέχθη τοῖς
[12, 68]   τινων τὴν πόλιν, ὑπὸ τούτων  εἰσαχθεὶς   νυκτὸς ἐκράτησε τῆς Τορώνης ἄνευ
[12, 7]   ἑλὼν κατὰ κράτος ἐξῴκισε τοὺς  Ἑστιαιεῖς   ἐκ τῆς πατρίδος, τὰς δ´
[12, 22]   τὴν Εὔβοιαν ἀνακτησάμενοι καὶ τοὺς  Ἑστιαιεῖς   ἐκ τῆς πόλεως ἐκβαλόντες ἰδίαν
[12, 0]   δόξαν περιεποιήσατο. Ὡς Ἀθηναῖοι τοὺς  Ἑστιαιεῖς   ἐκβαλόντες ἰδίους οἰκήτορας ἐξέπεμψαν. Περὶ
[12, 47]   τὴν χώραν, καὶ παρακαλούντων τοὺς  Πλαταιεῖς   ἀποστῆναι τῶν Ἀθηναίων, ὡς οὐ
[12, 41]   τῆς πόλεως ἐποίησαν. οἱ δὲ  Πλαταιεῖς   βουλόμενοι τὴν πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν
[12, 42]   καὶ διαρπαγῆς ἔγεμεν. ~Οἱ δὲ  Πλαταιεῖς   διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τοὺς Θηβαίους ἠξίουν
[12, 56]   χειρώσασθαι τοὺς πολιορκουμένους· οἱ δὲ  Πλαταιεῖς   καταπλαγέντες καὶ διαπρεσβευσάμενοι παρέδωκαν ἑαυτούς
[12, 56]   κατασκάψαντες ἐμίσθωσαν τὴν χώραν αὐτῶν.  Πλαταιεῖς   μὲν οὖν τὴν πρὸς Ἀθηναίους
[12, 47]   σπάνει τῶν ἀναγκαίων καταπονήσειν τοὺς  Πλαταιεῖς·   οὐδὲν δ´ ἧττον καὶ μηχανὰς
[12, 42]   τὰς Θήβας ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ  Πλαταιεῖς   πρὸς μὲν Ἀθηναίους ἔπεμψαν πρέσβεις
[12, 0]   τῆς γενομένης μάχης Βοιωτοῖς πρὸς  Πλαταιεῖς.   Ὡς τῆς Μεθώνης πολιορκουμένης ὑπὸ
[12, 77]   τόποις Αἰνιᾶνες καὶ Δόλοπες καὶ  Μηλιεῖς   συμφρονήσαντες δυνάμεσιν ἀξιολόγοις ἐστράτευσαν ἐπὶ
[12, 42]   τῆς Ἀσίας οἰκοῦντες Κᾶρες καὶ  Δωριεῖς   καὶ Ἴωνες καὶ Ἑλλησπόντιοι καὶ
[12, 12]   ἐνομοθέτησε γὰρ τῶν πολιτῶν τοὺς  {υἱεῖς}   ἅπαντας μανθάνειν γράμματα, χορηγούσης τῆς
[12, 80]   τὴν οἰκείαν ἀνδρείαν· ἐνίκησαν γὰρ  Φωκεῖς   ἀνελόντες Λοκρῶν πλείους χιλίων. Ἀθηναῖοι
[12, 42]   τῆς Πελοποννήσου Μεγαρεῖς, Ἀμβρακιῶται, Λευκάδιοι,  Φωκεῖς,   Βοιωτοί, Λοκροὶ τῶν μὲν πρὸς
[12, 80]   κίνησις κατὰ τὴν Ἑλλάδα· καὶ  Φωκεῖς   γὰρ πρὸς Λοκροὺς διενεχθέντες παρατάξει
[12, 11]   ἀξιολογωτάτας ἀρχὰς ἑαυτοῖς προσένεμον, τὰς  δ´εὐτελεῖς   τοῖς ὕστερον προσγεγραμμένοις πολίταις· καὶ
[12, 72]   χρησιμώτατα φρουραῖς ἀξιολόγοις ἠσφαλίσατο τὰς  πόλεις,   Ἀθηναῖοι δὲ παροξυνθέντες ἐπὶ τοῖς
[12, 78]   οἰκείαν, δι´ ὀργῆς εἶχον αἱ  πόλεις   ἀμφότεραι τοὺς συνθεμένους τὰς σπονδὰς
[12, 0]   συνθεμένων συμμαχίαν ἀπηλλοτριώθησαν αἱ λοιπαὶ  πόλεις   ἀπ´ αὐτῶν. Ὡς Δήλιοι κατήχθησαν
[12, 6]   τοῖς Ἀθηναίοις, ἠναγκάσθησαν ἀφεῖναι τὰς  πόλεις   ἁπάσας τὰς κατὰ τὴν Βοιωτίαν
[12, 4]   τὰς κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδας  πόλεις   ἁπάσας, τοὺς δὲ τῶν Περσῶν
[12, 74]   παρ´ ἀμφοτέροις ἀπολυθῆναι, τὰς δὲ  πόλεις   ἀποδοῦναι τὰς κατὰ πόλεμον ληφθείσας.
[12, 69]   παραδώσειν τὰς ἐν τῇ Βοιωτίᾳ  πόλεις.   ἀσμένως δὲ τῶν Ἀθηναίων προσδεξαμένων,
[12, 77]   Λακεδαιμονίοις τὴν Πύλον, πάλιν αἱ  πόλεις   αὗται πρὸς ἀλλήλας διεφέροντο καὶ
[12, 26]   αἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδες  πόλεις   αὐτόνομοι, πρὸς δὲ τοὺς Λακεδαιμονίους
[12, 55]   πάσας τὰς κατὰ τὴν Λέσβον  πόλεις   εἰς τὴν Μυτιληναίων πόλιν διεκώλυσαν.
[12, 34]   Ἀθηναίων τὰς μὲν ἐπὶ θαλάττῃ  πόλεις   ἐκλιπεῖν, εἰς μίαν δὲ συνοικισθῆναι
[12, 2]   πάσας τὰς κατὰ τὴν Ἀσίαν  πόλεις   ἐλευθερῶσαι κατὰ συνθήκας. ἀλλὰ περὶ
[12, 4]   ἐχειροῦτο τὰς κατὰ τὴν Κύπρον  πόλεις.   ἐν δὲ τῇ Σαλαμῖνι Περσικῆς
[12, 10]   δὲ κατὰ τὰς ἐν Πελοποννήσῳ  πόλεις   κοινοποιούμενοι τὴν ἀποικίαν τῷ βουλομένῳ
[12, 80]   δὲ Νικίου στρατηγοῦντος εἷλον δύο  πόλεις,   Κύθηρα καὶ Νίσαιαν· τήν τε
[12, 26]   τὰς κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδας  πόλεις.   ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς Ἕλλησι
[12, 35]   Ἀθηνῶν ἐληλυθέναι, οἵ τε Πελοποννήσιοι,  πόλεις   οὐκ ὀλίγας παρεσχηκέναι παρ´ αὑτῶν
[12, 45]   τῆς παραθαλαττίου δῃώσας καί τινας  πόλεις   πορθήσας, ἐποίησεν ἀπελθεῖν ἐκ τῆς
[12, 75]   Ἦλις. εὐλόγως δ´ ὑπωπτεύθησαν αἱ  πόλεις   συμφρονεῖν κατὰ τῆς Ἑλλάδος διὰ
[12, 75]   ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ νήσῳ, πολλαὶ  πόλεις   συνίσταντο, καὶ προῆγον τὴν τῶν
[12, 50]   γενόμενοι μετέβησαν ἐπὶ τὰς Ἑλληνίδας  πόλεις   τὰς τῶν Χαλκιδέων. ~Τοῦ δὲ
[12, 75]   καὶ Λακεδαιμονίων. ἦσαν δὲ προεστῶσαι  πόλεις   ταύτης αἱ δυνατώταται τέτταρες, Ἄργος,
[12, 59]   μέρη τῆς Ἑλλάδος, ὥστε καὶ  πόλεις   τινὰς ἐπιθαλαττίους ἐπικλύσασαν τὴν θάλατταν
[12, 29]   ἔρημοι διὰ τὸ τὰς ἄλλας  πόλεις   ὑπακούειν Συρακοσίοις, μέγαν δ´ ἀγῶνα
[12, 29]   δὲ πάσας τὰς τῶν Σικελῶν  πόλεις   ὑπηκόους ποιησάμενοι πλὴν τῆς ὀνομαζομένης
[12, 68]   ἐν ταύτῃ δ´ ὑπῆρχον πέντε  πόλεις,   ὧν αἱ μὲν Ἑλληνίδες ἦσαν,
[12, 50]   καὶ πρεσβειῶν ἐπειρῶντο προσάγεσθαι τὰς  πόλεις,   ὡς δ´ οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχεν,
[12, 78]   μὲν χώραν λεηλατήσαντες, τὰς δὲ  ἐπαύλεις   ἐμπρήσαντες, ἀπηλλάγησαν εἰς τὴν οἰκείαν.
[12, 43]   καλουμένην Ἀκτὴν ἐδῄου καὶ τὰς  ἐπαύλεις   ἐνεπύριζε. μετὰ δὲ ταῦτα πλεύσας
[12, 45]   τὴν χώραν ἐδενδροτόμουν καὶ τὰς  ἐπαύλεις   ἐνεπύριζον, καὶ πᾶσαν σχεδὸν τὴν
[12, 29]   ἀνδρείᾳ. διὸ καὶ πάσας τὰς  δυνάμεις   ἀθροίσαντες ἐκ τῶν Συρακουσῶν καὶ
[12, 8]   Συρακοσίοις συστρατευόντων, ἠθροίσθησαν παρ´ ἀμφοτέροις  δυνάμεις   ἀξιόλογοι. φιλοτιμίας δὲ μεγάλης γενομένης
[12, 30]   εἰς πόλεμον ἀμφότεροι, καὶ ναυτικὰς  δυνάμεις   ἀξιολόγους κατεσκεύαζον καὶ συμμάχους προσελαμβάνοντο.
[12, 51]   διαλυσάμενος ἐπιγαμίας ἐποιήσατο, τὰς δὲ  δυνάμεις   ἀπήγαγεν εἰς τὴν Θρᾴκην. ~Ἅμα
[12, 4]   δὲ τῶν σπονδῶν Ἀθηναῖοι τὰς  δυνάμεις   ἀπήγαγον ἐκ τῆς Κύπρου, λαμπρὰν
[12, 74]   μάχῃ πεσόντος, ἀμφότεραι μὲν αἱ  δυνάμεις   διὰ τὴν ἀναρχίαν ἐταράχθησαν, τὸ
[12, 41]   μετὰ τῶν Πελοποννησίων τὰς πεζὰς  δυνάμεις   διατάξαντες καὶ τἄλλα τὰ πρὸς
[12, 83]   ἅμα τε Λακεδαιμονίοις διαπολεμεῖν καὶ  δυνάμεις   μεγάλας ἐκπέμπειν διαποντίους, καὶ τῶν
[12, 54]   συμμάχων τε πολλῶν εὐπόρουν καὶ  δυνάμεις   μεγίστας ἐκέκτηντο καὶ χρημάτων τε
[12, 2]   Λακεδαιμονίων καὶ Πελοποννησίων ἰδίᾳ μεγάλας  δυνάμεις   Περσικὰς καὶ κατὰ γῆν καὶ
[12, 31]   Κερκυραίους διαπολεμοῦντες καὶ παρασκευασάμενοι ναυτικὰς  δυνάμεις,   συνεστήσαντο ναυμαχίαν. οἱ μὲν οὖν
[12, 51]   Σιτάλκης πυθόμενος τοὺς Ἕλληνας ἁδρὰς  δυνάμεις   συνηθροικέναι καὶ τοὺς στρατιώτας ὑπὸ
[12, 70]   δὲ προθύμως ὡρμημένων παρετάχθησαν αἱ  δυνάμεις   τόνδε τὸν τρόπον. παρὰ τοῖς
[12, 3]   τὴν Κιλικίαν ἐστρατοπέδευε, πεζὰς ἔχων  δυνάμεις,   ὧν ἀριθμὸς ἦν τριάκοντα
[12, 19]   περιτιθέασι Διοκλεῖ τῷ Συρακοσίων νομοθέτῃ.  Ἡμεῖς   δὲ ἀρκούντως τὰ περὶ Χαρώνδαν
[12, 84]   μὲν οὖν περὶ ταῦτα ἦσαν.  Ἡμεῖς   δὲ παρόντες ἐπὶ τὴν ἀρχὴν
[12, 53]   Λεοντῖνοι, Χαλκιδέων μὲν ὄντες ἄποικοι,  συγγενεῖς   δὲ Ἀθηναίων, ἔτυχον ὑπὸ Συρακοσίων
[12, 30]   εἰς Κέρκυραν, ἀξιοῦντες τοὺς Κερκυραίους  συγγενεῖς   ὄντας βοηθῆσαι. οὐ προσεχόντων δ´
[12, 15]   οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ μητρὸς  συγγενεῖς   οὐ προσήκοντες τῇ κληρονομίᾳ τῶν
[12, 83]   τοὺς Ἀθηναίους προσλαβέσθαι συμμάχους, ὄντας  συγγενεῖς.   περὶ δὲ τούτων κοινολογησάμενοι τοῖς
[12, 80]   καὶ συμμαχίαν συνέθεντο. διόπερ οἱ  Μαντινεῖς   ἀποβαλόντες τὴν ἀπὸ τῶν Ἀργείων
[12, 0]   τὴν πατρίδα. Ὡς Λακεδαιμόνιοι πρὸς  Μαντινεῖς   καὶ Ἀργείους ἐπολέμησαν. Βυζαντίων καὶ
[12, 79]   φιλίαν τὴν πρὸς Ἠλείους καὶ  Μαντινεῖς·   συνεδρευσάντων δὲ πάντων, ἔδοξε τὰς
[12, 79]   τῆς Τεγέας πολιορκίαν. οἱ δὲ  Μαντινεῖς   τοὺς συμμάχους παραλαβόντες, καὶ αὐτοὶ
[12, 84]   ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν τὰς ἑπομένας  πράξεις   εἰς τὴν ἐχομένην βίβλον κατατάξομεν.
[12, 14]   διὰ ταῦτα πολλαὶ καὶ παράνομοι  πράξεις   ἐν τοῖς θεάτροις τραγῳδοῦνται. ~Ὁ
[12, 2]   στρατείας ποιησάμενοι διήλθομεν τὰς κοινὰς  πράξεις   ἐπὶ τὸν προηγούμενον ἐνιαυτὸν τῆς
[12, 54]   τῆς θαλάττης ἡγεμονίαν καὶ μεγάλας  πράξεις   ἐπιτελεσάμενοι συμμάχων τε πολλῶν εὐπόρουν
[12, 75]   μέγα ἀξίωμα διὰ τὰς παλαιὰς  πράξεις·   πρὸ γὰρ τῆς Ἡρακλειδῶν κατηλύσεως
[12, 2]   νυνὶ δὲ ἐπὶ τὰς προκειμένας  πράξεις   τρεψόμεθα, προδιορίσαντες τοὺς οἰκείους τῇ
[12, 82]   τῶν μικρῶν πολισματίων ἐκπολιορκήσαντες ἐπετελέσαντο  πράξεις   ὠμότητι διαφερούσας· πολλῶν γὰρ αἰχμαλώτων
[12, 1]   τινὸς εὐχρηστίας. τούτου δὲ τὰς  ἀποδείξεις   ἐξέσται λαμβάνειν ἐπιστήσαντας τὴν διάνοιαν
[12, 17]   ἀντεκκόπτεσθαι τὸν ἐκείνου, ἑτερόφθαλμός τις  ἐκκοπεὶς   τὸν ὀφθαλμὸν καὶ στερηθεὶς ὅλης
[12, 70]   μὲν πρῶτον οἱ τῶν Ἀθηναίων  ἱππεῖς   ἀγωνιζόμενοι λαμπρῶς ἠνάγκασαν φυγεῖν τοὺς
[12, 79]   Ἄργος ὁπλίτας μὲν χιλίους ἐπιλέκτους,  ἱππεῖς   δὲ διακοσίους, ὧν ἐστρατήγουν Λάχης
[12, 50]   μὲν πλείους τῶν δώδεκα μυριάδων,  ἱππεῖς   δὲ πεντακισμυρίους. ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ
[12, 69]   οὐ πολὺ λείποντας τῶν δισμυρίων,  ἱππεῖς   δὲ περὶ χιλίους. οἱ δ´
[12, 58]   πεζοὺ μὲν ὑπὲρ τοὺς τετρακισχιλίους,  ἱππεῖς   δὲ τετρακοσίους, τῶν δ´ ἄλλων
[12, 70]   λαμπρῶς ἠνάγκασαν φυγεῖν τοὺς ἀντιστάντας  ἱππεῖς·   μετὰ δὲ ταῦτα τῶν πεζῶν
[12, 42]   τῶν δ´ ἐκτὸς τῆς Πελοποννήσου  Μεγαρεῖς,   Ἀμβρακιῶται, Λευκάδιοι, Φωκεῖς, Βοιωτοί, Λοκροὶ
[12, 5]   οἱ Ἀθηναῖοι νικήσαντες συνεδίωξαν τοὺς  Μεγαρεῖς   ἐντὸς τῶν τειχῶν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος
[12, 66]   Αἰγινήτας. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις  Μεγαρεῖς   θλιβόμενοι τῷ πολέμῳ τῷ πρὸς
[12, 39]   ἀγορᾶς καὶ τῶν λιμένων, οἱ  Μεγαρεῖς   κατέφυγον ἐπὶ τοὺς Σπαρτιάτας. οἱ
[12, 5]   Κρίσων Ἱμεραῖος. ἐπὶ δὲ τούτων  Μεγαρεῖς   μὲν ἀπέστησαν ἀπὸ Ἀθηναίων, καὶ
[12, 29]   ὑπομείναντες τὰς ἐκ τῆς ἁλώσεως  ὕβρεις.   οἱ δὲ Συρακόσιοι τοὺς πρότερον
[12, 54]   διόπερ αἱ μὲν τῶν Ἀθηναίων  τριήρεις   ἀπέπλευσαν εἰς τὴν οἰκείαν, οἱ
[12, 62]   τολμώντων προσαγαγεῖν τῇ γῇ τὰς  τριήρεις   διὰ τὴν χαλεπότητα τῶν τόπων,
[12, 55]   δὲ τὴν ἐπιβολὴν ἐπηγγείλαντο πολλὰς  τριήρεις   εἰς τὸν πόλεμον παρέξεσθαι. ἀσμένως
[12, 30]   τὰς προειρημένας εὐημερίας ἑκατὸν μὲν  τριήρεις   ἐναυπηγήσαντο, τὸν δὲ τῶν ἱππέων
[12, 32]   καὶ τὰς μὲν ἐκ καταβολῆς  τριήρεις   ἐναυπηγοῦντο, τὰς δὲ πεπονηκυίας ἐθεράπευον,
[12, 27]   μὲν Περικλῆς ναυμαχήσας πρὸς ἑβδομήκοντα  τριήρεις   ἐνίκησε τοὺς Σαμίους, μεταπεμψάμενος δὲ
[12, 72]   Λάμαχος στρατηγὸς ἔχων δέκα  τριήρεις   ἔπλευσεν εἰς τὸν Πόντον, καὶ
[12, 33]   συμμαχίας ἀποτυχόντες, ἐνενήκοντα μὲν αὐτοὶ  τριήρεις   ἐπλήρωσαν, παρὰ δὲ τῶν συμμάχων
[12, 48]   τὰς ἐκ τῆς ναυμαχίας περιλελειμμένας  τριήρεις   ἠθροίσθησαν εἰς τὸ Ῥίον· εἰς
[12, 42]   τῆς Ἀττικῆς. πληρώσας οὖν ἑκατὸν  τριήρεις   καὶ δύναμιν ἀξιόλογον εἰς τὰς
[12, 32]   μισθούμενοι μετὰ πολλῆς φιλοτιμίας κατεσκεύαζον  τριήρεις   καὶ ὅπλα καὶ βέλη παντοδαπά,
[12, 30]   οἱ Κερκυραῖοι παροξυνθέντες ἀπέστειλαν πεντήκοντα  τριήρεις   καὶ στρατηγὸν ἐπ´ αὐτῶν. οὗτος
[12, 33]   διὸ καὶ παραχρῆμα μὲν ἐξέπεμψαν  τριήρεις   κατηρτισμένας δέκα, μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 65]   τὸν Νικηράτου, καὶ παραδόντες αὐτῷ  τριήρεις   μὲν ἑξήκοντα, ὁπλίτας δὲ τρισχιλίους,
[12, 55]   δὲ ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν Μυτιλήνην  τριήρεις   μὲν τετταράκοντα πέντε καὶ στρατηγὸν
[12, 49]   Μεγάροις καθελκύσας τὰς νενεωλκημένας τετταράκοντα  τριήρεις   νυκτὸς ἔπλευσεν εἰς τὴν Σαλαμῖνα·
[12, 48]   δὲ ταῦτα Ἀθηναίων ἀποστειλάντων εἴκοσι  τριήρεις,   οἱ Λακεδαιμόνιοι φοβηθέντες ἀπέπλευσαν εἰς
[12, 84]   στόλον ἀξιόχρεων κατεσκεύασε, τριάκοντα μὲν  τριήρεις   παρὰ τῶν συμμάχων λαβών, ἰδίας
[12, 60]   δὲ προσλαβόμενος παρὰ τῶν Κερκυραίων  τριήρεις   πεντεκαίδεκα καὶ παρὰ τῶν Κεφαλλήνων
[12, 48]   τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς ἔχων εἴκοσι  τριήρεις   περιέτυχε ναυσὶ Λακεδαιμονίων ἑπτὰ πρὸς
[12, 68]   πολισμάτιον. ἐπεβάλετο δὲ καὶ ναυπηγεῖσθαι  τριήρεις   πλείους ἐπὶ τῷ Στρυμόνι ποταμῷ,
[12, 40]   ὑπάρχειν πλείους τῶν μυρίων ἑπτακισχιλίων,  τριήρεις   τε τὰς παρούσας τριακοσίας. τοὺς
[12, 81]   μὲν συμμαχίαν ἐξέπεμψαν τοῖς Ἀργείοις  τριήρεις   τετταράκοντα, ὁπλίτας δὲ χιλίους καὶ
[12, 27]   ἐξέπεμψαν ἐπὶ τοὺς Σαμίους ἔχοντα  τριήρεις   τετταράκοντα. οὗτος δὲ πλεύσας ἐπί
[12, 65]   πορθήσας προσελάβετο παρὰ τῶν συμμάχων  τριήρεις   τετταράκοντα, ὥστε τὰς πάσας ἔχειν
[12, 3]   ἐν τῇ Κύπρῳ διέτριβεν, ἔχων  τριήρεις   τριακοσίας, Μεγάβυζος δὲ περὶ τὴν
[12, 28]   δ´ ἀποστειλάντων Ἀθηναίων μὲν ἑξήκοντα  τριήρεις,   Χίων δὲ καὶ Μυτιληναίων τριάκοντα,
[12, 32]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν  τρεῖς,   Αὖλος Σεμπρώνιος, Λεύκιος Ἀτίλιος, Τίτος
[12, 84]   ὁπλίτας εἰς πεντακισχιλίους, στρατηγοὺς δὲ  τρεῖς   ἐχειροτόνησεν ἐπὶ ταύτην τὴν στρατηγίαν,
[12, 16]   ἐν τῇ ἀγορᾷ ἐφ´ ἡμέρας  τρεῖς   καθῆσθαι ἐν ἐσθῆσι γυναικείαις.
[12, 60]   Ῥώμῃ ἀντὶ τῶν ὑπάντων χιλίαρχοι  τρεῖς   κατεστάθησαν, Λεύκιος Φούριος, Σπόριος Πινάριος
[12, 53]   κατέστησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους  τρεῖς,   Μάρκον Μάνιον, Κόιντον Σουλπίκιον Πραιτέξτατον,
[12, 58]   κατέστησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους  τρεῖς,   Μάρκον Φάβιον, Μάρκον Φαλίνιον, Λεύκιον
[12, 11]   ἁπάσαις περιέθηκαν ἐκ τῶν ἐθνῶν,  τρεῖς   μὲν ἀπὸ τῶν ἐκ Πελοποννήσου
[12, 49]   τῆς Σαλαμῖνος τὸ καλούμενον Βουδόριον,  τρεῖς   ναῦς ἀπέσπασε καὶ τὴν ὅλην
[12, 17]   ταῦτα χρόνῳ παρὰ τοῖς Θουρίοις  τρεῖς   οἱ πάντες ἱστοροῦνται διορθωθῆναι διά
[12, 10]   δὲ τὸ πλάτος διεῖλον εἰς  τρεῖς   πλατείας, ὧν μὲν ὠνομάσθη
[12, 50]   πεζὸν εὔζωνον ὁδοιπορῆσαι ἡμέρας δέκα  τρεῖς.   τηλικαύτης δὲ χώρας βασιλεύων ἐλάμβανε
[12, 38]   Ῥωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν ὑπάτων  τρεῖς   χιλιάρχους κατέστησαν, Μάνιον Αἰμιλιανὸν {καὶ}
[12, 26]   εἰρήνη δὲ μία συνετελέσθη, καὶ  πανηγύρεις   καὶ ἀγῶνες καὶ θεῶν θυσίαι
[12, 17]   μὲν τὰς προϋπαρχούσας νομοθεσίας, εἰς  στάσεις   δὲ τὰ πλήθη προαγομένους, ἴδιόν
[12, 14]   γυναικί. μέγισται γὰρ καὶ χαλεπώταται  στάσεις   ἐν ταῖς οἰκίαις γίνονται διὰ
[12, 17]   ἱστοροῦνται διορθωθῆναι διά τινας ἀναγκαίας  περιστάσεις   {ἐπὶ τὴν ὑπὲρ τῆς διορθώσεως
[12, 13]   τὰς χαριεστάτας τῶν φρονίμων ἀνδρῶν  ἀποφάσεις   καὶ θεῶν χρησμούς, ἔτι δὲ
[12, 16]   ἐν τοῖς δικαστηρίοις τῶν παρανενομηκότων  προφάσεις   καὶ διανοίας ἀντὶ τῶν ῥητῶν
[12, 13]   γὰρ γραμματικὴν παρὰ τὰς ἄλλας  μαθήσεις   προέκρινεν νομοθέτης, καὶ μάλα
[12, 75]   Πελοποννησιακοῦ καταλελυμένου πάλιν ταραχαὶ καὶ  κινήσεις   πολεμικαὶ συνέβησαν κατὰ τὴν Ἑλλάδα
[12, 44]   πορθήσας τὴν χώραν καὶ τὰς  κτήσεις   αὐτῶν λυμηνάμενος μετὰ πολλῆς ὠφελείας
[12, 5]   τῶν Μεγαρέων χώραν, καὶ τὰς  κτήσεις   διαρπάσαντες πολλῆς ὠφελείας κύριοι κατέστησαν.
[12, 47]   χώραν καὶ τὰς κατ´ αὐτὴν  κτήσεις   ἐλυμήνατο. μετὰ δὲ ταῦτα τὴν
[12, 64]   χώραν τὸ μὲν πρῶτον τὰς  κτήσεις   ἐπόρθησαν, μετὰ δὲ ταῦτα Αἴκλων
[12, 0]   στρατεύσαντες εἰς τὴν Ἀττικὴν τὰς  κτήσεις   κατέφθειραν. Στρατεία Ἀθηναίων δευτέρα ἐπὶ
[12, 42]   οἱ πλείους, τῶν δ´ ἄλλων  Ἀμφισσεῖς.   τοῖς δ´ Ἀθηναίοις συνεμάχουν οἱ
[12, 12]   ἤθεσιν, ὑπούλοις ἡδοναῖς δελεασθέντες, εἰς  ἐπιτηδεύσεις   χειρίστας περιώκειλαν· ταύτην οὖν τὴν
[12, 46]   διαλύσεως. ἀσμένως δὲ κἀκείνων προσδεξαμένων  διαλύσεις   ἐποιήσαντο τοιαύτας, ἀπελθεῖν ἐκ τῆς
[12, 75]   τῶν συμμάχων πεποιημένοι σπονδὰς καὶ  διαλύσεις,   χωρὶς τῶν συμμαχίδων πόλεων συνέθεντο
[12, 7]   πειθαρχεῖν Ἀθηναίοις. σπονδὰς δ´ ἐποίησαν  τριακονταετεῖς,   Καλλίου καὶ Χάρητος συνθεμένων καὶ
[12, 26]   Ἀθηναίων καὶ τῶν Λακεδαιμονίων σπονδὰς  τριακονταετεῖς.   ὁμοίως δὲ καὶ τὰ κατὰ
[12, 28]   μέχρι τούτων τῶν χρόνων αἱ  τριακονταετεῖς   σπονδαὶ διέμειναν ἀσάλευτοι. καὶ ταῦτα
[12, 74]   Ἀθηναῖοι τοῖς Λακεδαιμονίοις συνθέσθαι σπονδὰς  πεντηκονταετεῖς   ἐπὶ τοῖσδε· τοὺς μὲν αἰχμαλώτους
[12, 15]   μὲν ὀρφανικῶν χρημάτων ἐπιτροπεύειν τοὺς  ἀγχιστεῖς   τοὺς ἀπὸ πατρός, τρέφεσθαι δὲ
[12, 53]   λέξεως ἐξέπληξε τοὺς Ἀθηναίους ὄντας  εὐφυεῖς   καὶ φιλολόγους. πρῶτος γὰρ ἐχρήσατο
[12, 72]   ποιησαμένου, τὰ σκάφη κατά τινας  τραχεῖς   τόπους προσπεσόντα τῇ γῇ διεφθάρη.
[12, 72]   τὴν Λέσβον καὶ προσβολὰς ποιησάμενοι  συνεχεῖς   εἷλον τὴν Ἄντανδρον, καὶ τῶν
[12, 46]   τῇ δυνάμει. προσβολὰς δὲ ποιούμενος  συνεχεῖς   καθ´ ἑκάστην ἡμέραν διέτριβε πολὺν
[12, 75]   τροφὰς δημοσίας χορηγοῦντες προσέταξαν γυμνάζεσθαι  συνεχεῖς   μελέτας. οὗτοι μὲν οὖν διὰ
[12, 28]   κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,  συνεχεῖς   ποιούμενος προσβολάς. κατεσκεύασε δὲ καὶ
[12, 37]   προσκαθήμενος τῇ πόλει τῶν Ποτιδαιατῶν  συνεχεῖς   προσβολὰς ἐποιεῖτο· ἀμυνομένων δὲ τῶν
[12, 55]   παραλαβών, περιετείχισε τὴν πόλιν καὶ  συνεχεῖς   προσβολὰς ἐποιεῖτο οὐ μόνον κατὰ
[12, 72]   περιετείχισαν, καὶ προσκαθήμενοι τῇ πολιορκίᾳ  συνεχεῖς   προσβολὰς ἐποιοῦντο. οἱ δ´ ἐν
[12, 62]   δόξαν. οἱ μὲν οὖν Λακεδαιμόνιοι  συνεχεῖς   προσβολὰς ποιούμενοι τῇ Πύλῳ, καὶ
[12, 68]   Ἅγνωνος ἡγουμένου. περιμαχήτου δ´ αὐτῆς  πολλάκις   γεγενημένης, ἔσπευδεν Βρασίδας κύριος
[12, 72]   τότε κύριοι καθειστήκεσαν. συνιόντες δὲ  πολλάκις   εἰς λόγους ᾤοντο δεῖν καταλῦσαι
[12, 43]   δὲ τὴν ἀνδραγαθίαν ταύτην φρονηματισθείς,  πολλάκις   ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις παραβόλως
[12, 14]   Φιλήμονος τοῦ κωμῳδιογράφου γράφοντος τοὺς  πολλάκις   ναυτιλλομένους καὶ εἰπόντος νόμῳ τεθαύμακ´
[12, 83]   μέν, ἔχοντας μεγίστην ἡγεμονίαν καὶ  πολλάκις   ὑπὲρ τῆς Σικελίας πεπολεμηκότας, μὴ
[12, 53]   ἔχειν δοκεῖ καὶ φαίνεται καταγέλαστα  πλεονάκις   καὶ κατακόρως τιθέμενα. τέλος δὲ
[12, 9]   τεταγμένους. γὰρ ἀνὴρ οὗτος,  ἑξάκις   Ὀλύμπια νενικηκὼς καὶ τὴν ἀλκὴν
[12, 75]   δυνατώταται τέτταρες, Ἄργος, Θῆβαι, Κόρινθος,  Ἦλις.   εὐλόγως δ´ ὑπωπτεύθησαν αἱ πόλεις
[12, 75]   τὴν ἡγεμονίαν. ἔχει γὰρ  πόλις   αὕτη μέγα ἀξίωμα διὰ τὰς
[12, 29]   πόλεων· ἦν γὰρ ἡγεμόνων  πόλις   αὕτη πλήρης μέγα φρονούντων ἐπ´
[12, 29]   ὁμοεθνῶν Σικελῶν ἡγεμονίας. δὲ  πόλις   αὕτη πολλοὺς καὶ μεγάλους ἄνδρας
[12, 41]   τὴν Βοιωτίαν τῶν Πλαταιέων  πόλις   αὐτόνομος ἦν καὶ συμμαχίαν εἶχε
[12, 1]   καὶ τοσαύτης εὐπορίας ἐπληρώθη πᾶσα  πόλις   Ἑλληνίς, ὥστε πάντας θαυμάσαι τὴν
[12, 10]   στενωπῶν πεπληρωμένων ταῖς οἰκίαις  πόλις   ἐφαίνετο καλῶς κατεσκευάσθαι. ~ὀλίγον δὲ
[12, 72]   τοῦτον τὸν χρόνον καὶ Μένδη  πόλις   πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους ἀπέστη καὶ
[12, 40]   ἐνθάδε· καὶ πάλιν ἐν ἄλλοις  {Εὔπολις   ποιητής} Περικλέης οὑλύμπιος ἤστραπτεν,
[12, 67]   ἔκ τε συμμάχων στρατολογηθέντων συνέστη  δύναμις   ἀξιόχρεως. ~διὸ καὶ θαρρήσας τῷ
[12, 1]   τοσαύτης εὐπορίας ἐπληρώθη πᾶσα πόλις  Ἑλληνίς,   ὥστε πάντας θαυμάσαι τὴν εἰς
[12, 26]   πολεμικὴ μὲν καὶ ἀξία μνήμης  πρᾶξις   οὐδεμία συνετελέσθη κατὰ τούτους τοὺς
[12, 69]   πραττομένοις περὶ τὸ Δήλιον ἐγένετο  παράταξις   {κατὰ τὴν Βοιωτίαν} Ἀθηναίων πρὸς
[12, 4]   Κύπρον ἡγεμόσι καὶ σατράπαις, ἐφ´  οἷς   ἂν δύνωνται συλλύσασθαι πρὸς τοὺς
[12, 8]   καὶ τῶν Σικελῶν τινες, ἐν  οἷς   ἦν καὶ Ἀρχωνίδης τῶν
[12, 9]   ἐξέπεμψε προσβευτὰς πρὸς τοὺς Κροτωνιάτας,  οἷς   ἦν προστεταγμένον τοὺς φυγάδας
[12, 80]   μικραῖς αἰτίαις ἀνεῖλον τούτους. ἐφ´  οἷς   οἱ Ῥωμαῖοι παροξυνθέντες ἐψηφίσαντο πολεμεῖν,
[12, 72]   κατέχουσι τὴν Μυτιλήνην Ἀθηναίοις. ἐφ´  οἷς   παροξυνθεὶς δῆμος τῶν Ἀθηναίων
[12, 83]   δὲ τούτων κοινολογησάμενοι τοῖς ἔθνεσιν  οἷς   συνεφρόνησαν, κοινῇ πρέσβεις ἐξέπεμψαν πρὸς
[12, 83]   αὐτῶν, ἐζήτουν τινὰ διαπόντιον συμμαχίαν·  ~οἷς   συνήργησε ταὐτόματον. Λεοντίνων γὰρ ὑπὸ
[12, 69]   τῆς ἰδίας προαιρέσεως τοῖς Ἀθηναίων  στρατηγοῖς   Ἱπποκράτει καὶ Δημοσθένει, καὶ κατεπηγγέλλοντο
[12, 0]   τοῦ πρεσβεύσαντος δεινότητος ἐν τοῖς  λόγοις.   Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου Λεοντίνοις
[12, 67]   μὲν καταπληξάμενος, τὰ δὲ καὶ  λόγοις   φιλανθρώποις πείσας ἐποίησεν ἀποστῆναι τῶν
[12, 77]   Δόλοπες καὶ Μηλιεῖς συμφρονήσαντες δυνάμεσιν  ἀξιολόγοις   ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν Ἡράκλειαν τὴν
[12, 72]   καὶ τἄλλα τὰ χρησιμώτατα φρουραῖς  ἀξιολόγοις   ἠσφαλίσατο τὰς πόλεις, Ἀθηναῖοι δὲ
[12, 39]   δῆμον ἐν μὲν τοῖς πολεμικοῖς  ἔργοις   θαυμάζοντα τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας διὰ
[12, 41]   δὲ τῆς μάχης ἐν ταῖς  ὁδοῖς,   τὸ μὲν πρῶτον οἱ Θηβαῖοι
[12, 11]   καὶ τὰς γυναῖκας ἐπιθύειν τοῖς  θεοῖς   ᾤοντο δεῖν πρώτας μὲν τὰς
[12, 61]   ἔπλευσαν τετταράκοντα πέντε καλῶς κατεσκευασμέναις,  πεζοῖς   δὲ ἐστράτευσαν μυρίοις καὶ δισχιλίοις,
[12, 78]   διόπερ οἱ μὲν Ἀργεῖοι τοῖς  λίθοις   βάλλοντες τοὺς ἡγεμόνας ἀποκτείνειν ἐπεχείρησαν,
[12, 47]   χλόῃ διέφθειραν. προσβοηθησάντων δὲ τοῖς  Βοττιαίοις   Ὀλυνθίων, ἡττήθησαν ὑπὸ τούτων μάχῃ·
[12, 54]   δὲ τῶν πλησιοχώρων Σικελιωτῶν τοῖς  Μυλαίοις   ἐγένετο μάχη, καθ´ ἣν Ἀθηναῖοι
[12, 64]   διὰ τὴν ἧτταν καταπεπληγμένοι τοῖς  Ῥωμαίοις   ὑπετάγησαν, δὲ Ποστούμιος δόξας
[12, 39]   κοινοῦ συνεδρίου γνώμης προστάττοντες τοῖς  Ἀθηναίοις   ἀνελεῖν τὸ κατὰ τῶν Μεγαρέων
[12, 74]   ἐκτάξας τὴν δύναμιν ἀπήντα τοῖς  Ἀθηναίοις·   γενομένης δὲ παρατάξεως μεγάλης, καὶ
[12, 28]   καταστήσας ἐπανῆλθεν εἰς τὴν πατρίδα.  Ἀθηναίοις   δὲ καὶ Λακεδαιμονίοις μέχρι τούτων
[12, 83]   κατὰ τῶν Συρακοσίων, ἔδοξε τοῖς  Ἀθηναίοις   ἐκπέμψαι τινὰς τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν
[12, 72]   διεπολέμουν τοῖς κατέχουσι τὴν Μυτιλήνην  Ἀθηναίοις.   ἐφ´ οἷς παροξυνθεὶς δῆμος
[12, 82]   ~Τῷ δ´ ἑκκαιδεκάτῳ παρὰ μὲν  Ἀθηναίοις   ἦν ἄρχων Ἀρίμνηστος, ἐν Ῥώμῃ
[12, 6]   τηλικαύτης δὲ συμφορᾶς γενομένης τοῖς  Ἀθηναίοις,   ἠναγκάσθησαν ἀφεῖναι τὰς πόλεις ἁπάσας
[12, 66]   ἀναιρεθῶσι, παρέδοσαν τὴν Νίσαιαν τοῖς  Ἀθηναίοις   καθ´ ὁμολογίαν. καὶ τὰ μὲν
[12, 0]   τῆς γενομένης μάχης περὶ Κορώνειαν  Ἀθηναίοις   καὶ Βοιωτοῖς. Περὶ τῆς Ἀθηναίων
[12, 38]   Λεύκιον Κοΐντιον. ἐπὶ δὲ τούτων  Ἀθηναίοις   καὶ Λακεδαιμονίοις ἐνέστη πόλεμος
[12, 75]   προσγεγράφθαι ταῖς κοιναῖς συνθήκαις· ἐξεῖναι  Ἀθηναίοις   καὶ Λακεδαιμονίοις, ὅπερ ἂν δοκῇ
[12, 41]   Πελοποννησίων συνεδρεύσαντες ἐψηφίσαντο πολεμεῖν τοῖς  Ἀθηναίοις,   καὶ πρὸς τὸν Περσῶν βασιλέα
[12, 84]   ἀρχὴν τοῦ πολέμου τοῦ συστάντος  Ἀθηναίοις   καὶ Συρακοσίοις, κατὰ τὴν ἐν
[12, 4]   συνθῆκαι περὶ τῆς εἰρήνης τοῖς  Ἀθηναίοις   καὶ τοῖς συμμάχοις πρὸς τοὺς
[12, 50]   βουλόμενος τοὺς Χαλκιδεῖς σὺν τοῖς  Ἀθηναίοις   καταπολεμῆσαι, παρεσκευάζετο δύναμιν ἀξιόλογον. ἅμα
[12, 39]   ὄντος δὲ ψηφίσματος παρὰ τοῖς  Ἀθηναίοις   Μεγαρέας εἴργεσθαι τῆς τε ἀγορᾶς
[12, 27]   φανερῶς ἑαυτοὺς ἀπέδειξαν πολεμίους τοῖς  Ἀθηναίοις.   οἱ δὲ πάλιν Περικλέα προχειρισάμενοι
[12, 53]   εἰς τὸν δῆμον διελέχθη τοῖς  Ἀθηναίοις   περὶ τῆς συμμαχίας, καὶ τῷ
[12, 0]   Χαλκιδέων. Μάχη κατὰ τὴν Βοιωτίαν  Ἀθηναίοις   πρὸς Βοιωτούς. Στρατεία Ἀθηναίων πρὸς
[12, 37]   ἀρξάμενος ἔγραψε τὸν γενόμενον πόλεμον  Ἀθηναίοις   πρὸς Λακεδαιμονίους τὸν ὀνομασθέντα Πελοποννησιακόν.
[12, 7]   ἄλλας καταπληξάμενος ἠνάγκασε πάλιν πειθαρχεῖν  Ἀθηναίοις.   σπονδὰς δ´ ἐποίησαν τριακονταετεῖς, Καλλίου
[12, 42]   δ´ ἄλλων Ἀμφισσεῖς. τοῖς δ´  Ἀθηναίοις   συνεμάχουν οἱ τὴν παράλιον τῆς
[12, 66]   καὶ τῶν μὲν συμμαχούντων τοῖς  Ἀθηναίοις,   τῶν δὲ βοηθούντων τοῖς Λακεδαιμονίοις,
[12, 0]   τοῦ γενομένου πολέμου Λακεδαιμονίοις καὶ  Ἀθηναίοις   ὑπὲρ τῶν Μεγαρέων. Πόλεμος Λακεδαιμονίοις
[12, 0]   τῶν Μεγαρέων. Πόλεμος Λακεδαιμονίοις καὶ  Ἀθηναίοις   ὑπὲρ Χαλκιδέων. Μάχη κατὰ τὴν
[12, 1]   πᾶσι μὲν Ἕλλησι, μάλιστα δὲ  Ἀθηναίοις.   φιλόσοφοι μὲν γὰρ οἱ περὶ
[12, 55]   δὲ Λακεδαιμονίων ψηφισαμένων βοηθεῖν τοῖς  Μυτιληναίοις   καὶ παρασκευαζομένων στόλον ἀξιόλογον, ἔφθασαν
[12, 55]   βουλευομένου πῶς χρὴ προσενέγκασθαι τοῖς  Μυτιληναίοις,   Κλέων δημαγωγός, ὠμὸς ὢν
[12, 54]   προέκρινεν δῆμος συμμαχεῖν τοῖς  Κερκυραίοις   διὰ τὸ τὴν Κέρκυραν εὐφυῶς
[12, 33]   δῆμος, καὶ ἐψηφίσατο συμμαχεῖν  Κερκυραίοις.   διὸ καὶ παραχρῆμα μὲν ἐξέπεμψαν
[12, 34]   τούτων, Ἀθηναίων μὲν συνηγωνισμένων τοῖς  Κερκυραίοις   καὶ τῆς κατὰ τὴν ναυμαχίαν
[12, 12]   ὑπέλαβε γὰρ τοὺς ἀπόρους τοῖς  βίοις,   ἰδίᾳ μὴ δυναμένους διδόναι μισθούς,
[12, 81]   ναῦς εἴκοσι, προσέταξαν συγκατασκευάσαι τοῖς  Ἀργείοις   τὰ κατὰ τὴν πολιτείαν· ἔτι
[12, 81]   Ἀθηναῖοι μὲν συμμαχίαν ἐξέπεμψαν τοῖς  Ἀργείοις   τριήρεις τετταράκοντα, ὁπλίτας δὲ χιλίους
[12, 82]   ἐπὶ δὲ τούτων παρὰ μὲν  Ἠλείοις   ἤχθη ὀλυμπιὰς πρώτη πρὸς ταῖς
[12, 65]   καὶ Γάιος Ἰούλιος, παρὰ δὲ  Ἠλείοις   ὀλυμπιὰς ἤχθη ἐνάτη καὶ ὀγδοηκοστή,
[12, 57]   τὴν δημοσίαν φυλακὴν ἐπηγγείλαντο τοῖς  Κορινθίοις   παραδώσειν τὴν Κέρκυραν, ἐὰν αὐτοὺς
[12, 77]   Ἀθηναῖοι μὲν κατά τινα χρησμὸν  Δηλίοις   ἀπέδοσαν τὴν νῆσον, καὶ κατῆλθον
[12, 73]   ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι τοῖς  Δηλίοις   ἐγκαλοῦντες ὅτι λάθρᾳ πρὸς Λακεδαιμονίους
[12, 73]   αὐτοὶ κατέσχον. τοῖς δ´ ἐκπεσοῦσι  Δηλίοις   Φαρνιάκης σατράπης ἔδωκεν οἰκεῖν
[12, 55]   Ἀθηναῖοι ναῦς ἄλλας σὺν ὁπλίταις  χιλίοις   ἀποστείλαντες εἰς Λέσβον. τούτων δ´
[12, 60]   τὴν Ἀκαρνανίαν διατρίβων περιέτυχεν Ἀμπρακιώταις  χιλίοις   στρατοπεδεύουσι, πρὸς οὓς συνάψας μάχην
[12, 61]   πεζοῖς δὲ ἐστράτευσαν μυρίοις καὶ  δισχιλίοις,   αἰσχρὸν ἡγούμενοι τοὺς τῇ Ἀττικῇ
[12, 34]   τῶν Κορινθίων βοηθησάντων τοῖς πολιορκουμένοις  δισχιλίοις   στρατιώταις, δισχιλίους καὶ δῆμος
[12, 27]   ναυσίν, ἃς οἱ Πέρσαι τοῖς  Σαμίοις   ἦσαν ἀπεσταλκότες. ~οἱ δὲ Σάμιοι
[12, 0]   Ῥώμῃ. Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου  Σαμίοις   πρὸς Μιλησίους. Ὡς Συρακόσιοι στρατεύσαντες
[12, 69]   ὡπλισμένοι δὲ οὐχ ὁμοίως τοῖς  πολεμίοις·   ἄφνω γὰρ καὶ συντόμως ἐξεληλύθεσαν
[12, 47]   δὲ Ἀκαρνᾶνες συστραφέντες καὶ τοῖς  πολεμίοις   ἐνεδρεύσαντες πολλοὺς ἀπέκτειναν, καὶ συνηνάγκασαν
[12, 62]   ἐκ τῆς θαλάττης προσέβαλλον τοῖς  πολεμίοις,   καὶ τοῖς μὲν πεζῇ κρατοῦσι
[12, 62]   τὴν θάλατταν ὑποχείριος ἐγένετο τοῖς  πολεμίοις.   μετὰ δὲ ταῦτα οὗτος μὲν
[12, 56]   τε καὶ τὴν πόλιν τοῖς  πολεμίοις.   οἱ δ´ ἡγεμόνες τῶν Λακεδαιμονίων
[12, 31]   ἑβδομήκοντα καλῶς ἐξηρτυμένας, ἐπέπλευσαν τοῖς  πολεμίοις·   οἱ δὲ Κερκυραῖοι τριήρεσιν ὀγδοήκοντα
[12, 42]   ταχέως μεταπεμψάμενοι πολλὴν ἀσφάλειαν τοῖς  πολεμίοις   παρείχοντο. τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ
[12, 42]   καταδρομήν, καὶ βουλομένων παρατάξασθαι τοῖς  πολεμίοις,   Περικλῆς στρατηγὸς ὢν καὶ τὴν
[12, 4]   Πέρσας καταπλήξεσθαι, βοηθεῖν μὲν τοῖς  Σαλαμινίοις   μὴ δυναμένους διὰ τὸ θαλαττοκρατεῖν
[12, 30]   τῇ μητροπόλει, ἔκριναν βοηθεῖν τοῖς  Ἐπιδαμνίοις.   διόπερ ἀποίκους τε ἐξέπεμψαν εἰς
[12, 27]   λαβών, τούτους μὲν παρέδωκε τοῖς  Λημνίοις,   αὐτὸς δ´ ἐν ὀλίγαις ἡμέραις
[12, 44]   δ´ ἐγκαλοῦντες Αἰγινήταις ὡς συνηργηκόσι  Λακεδαιμονίοις   ἀνέστησαν αὐτοὺς ἐκ τῆς πόλεως,
[12, 79]   αὐτοὶ πανδημεὶ στρατεύσαντες, ἀντετάχθησαν τοῖς  Λακεδαιμονίοις.   γενομένης δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, οἱ
[12, 42]   ὡς δυνάμενος στρατηγεῖν καὶ τοῖς  Λακεδαιμονίοις   διαπολεμεῖν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησιν
[12, 83]   γὰρ δυνατὸν ὑπάρχειν ἅμα τε  Λακεδαιμονίοις   διαπολεμεῖν καὶ δυνάμεις μεγάλας ἐκπέμπειν
[12, 56]   ἐπηρώτων τί ἀγαθὸν πεποίηκε τοῖς  Λακεδαιμονίοις,   ἑκάστου δὲ ὁμολογοῦντος μηδὲν εὐηργετηκέναι,
[12, 66]   Ἀθηναίοις, τῶν δὲ βοηθούντων τοῖς  Λακεδαιμονίοις,   ἐκήρυξέ τις ἀφ´ ἑαυτοῦ τοὺς
[12, 38]   ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναίοις καὶ  Λακεδαιμονίοις   ἐνέστη πόλεμος κληθεὶς Πελοποννησιακός,
[12, 45]   μετὰ δὲ ταῦτα πρεσβείας ἀποστείλαντες  Λακεδαιμονίοις   ἠξίουν καταλύσασθαι τὸν πόλεμον· ὡς
[12, 0]   λειποταξίας. Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου  Λακεδαιμονίοις   καὶ Ἀθηναίοις ὑπὲρ τῶν Μεγαρέων.
[12, 0]   Ἀθηναίοις ὑπὲρ τῶν Μεγαρέων. Πόλεμος  Λακεδαιμονίοις   καὶ Ἀθηναίοις ὑπὲρ Χαλκιδέων. Μάχη
[12, 28]   τὴν πατρίδα. Ἀθηναίοις δὲ καὶ  Λακεδαιμονίοις   μέχρι τούτων τῶν χρόνων αἱ
[12, 75]   κοιναῖς συνθήκαις· ἐξεῖναι Ἀθηναίοις καὶ  Λακεδαιμονίοις,   ὅπερ ἂν δοκῇ ταύταις ταῖς
[12, 78]   τούτων Ἀργεῖοι μὲν ἐγκαλέσαντες τοῖς  Λακεδαιμονίοις   ὅτι τὰ θύματα οὐκ ἀπέδοσαν
[12, 42]   ἄλλων Πελοποννησίων. συνεμάχουν δὲ τότε  Λακεδαιμονίοις   Πελοποννήσιοι μὲν πάντες πλὴν Ἀργείων·
[12, 80]   Ἀργείων βοήθειαν ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι τοῖς  Λακεδαιμονίοις.   περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[12, 74]   μάχην ἔδοξαν οἱ Ἀθηναῖοι τοῖς  Λακεδαιμονίοις   συνθέσθαι σπονδὰς πεντηκονταετεῖς ἐπὶ τοῖσδε·
[12, 40]   τὸν δῆμον μὴ προσέχειν τοῖς  Λακεδαιμονίοις.   ταῦτα δὲ ῥᾳδίως συνετέλεσε διὰ
[12, 77]   τῶν δὲ Ἀθηναίων οὐκ ἀποδόντων  Λακεδαιμονίοις   τὴν Πύλον, πάλιν αἱ πόλεις
[12, 77]   κοινὴν σύνοδον καὶ συμμαχεῖν τοῖς  Λακεδαιμονίοις.   τοιαύτης δὲ ταραχῆς γενομένης καὶ
[12, 16]   τοιούτου τρόπου τοὺς ἐν τοῖς  δικαστηρίοις   τῶν παρανενομηκότων προφάσεις καὶ διανοίας
[12, 65]   Θυρέας μὲν κειμένας ἐν τοῖς  μεθορίοις   τῆς Λακωνικῆς καὶ τῆς Ἀργείας
[12, 61]   καλῶς κατεσκευασμέναις, πεζοῖς δὲ ἐστράτευσαν  μυρίοις   καὶ δισχιλίοις, αἰσχρὸν ἡγούμενοι τοὺς
[12, 18]   νεωτέραν καὶ καταλειφθείς, συνεβούλευε τοῖς  Θουρίοις   διορθῶσαι τὸν νόμον καὶ προσγράψαι
[12, 0]   ἐξέπεμψαν. Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου  Θουρίοις   πρὸς Ταραντίνους. Περὶ τῆς γενομένης
[12, 17]   μετὰ ταῦτα χρόνῳ παρὰ τοῖς  Θουρίοις   τρεῖς οἱ πάντες ἱστοροῦνται διορθωθῆναι
[12, 0]   τῆς γενομένης στάσεως ἐν τοῖς  Θουρίοις.   Ὡς Μέτων Ἀθηναῖος πρῶτος
[12, 40]   δισχιλίους, τοὺς δ´ ἐν τοῖς  φρουρίοις   ὄντας καὶ τοὺς μετοίκους ὑπάρχειν
[12, 40]   συμμάχων καὶ τῶν ἐν τοῖς  φρουρίοις   ὄντων ὁπλίτας μὲν μυρίους καὶ
[12, 42]   εἰς τὴν Ἀττικήν, τοῖς δὲ  φρουρίοις   προσβολὰς ἐποιεῖτο καὶ τῆς χώρας
[12, 56]   ἄγειν, τοῖς δ´ ἄλλοις ὡς  διακοσίοις   οὖσιν ἔδοξε νυκτὸς βιάσασθαι τοὺς
[12, 8]   δὲ ἅμα μὲν φθονοῦντες τοῖς  Συρακοσίοις,   ἅμα δ´ ἐγκαλοῦντες αὐτοῖς ὅτι
[12, 84]   πολέμου τοῦ συστάντος Ἀθηναίοις καὶ  Συρακοσίοις,   κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν
[12, 29]   τὸ τὰς ἄλλας πόλεις ὑπακούειν  Συρακοσίοις,   μέγαν δ´ ἀγῶνα συνεστήσαντο. ἐκθύμως
[12, 54]   τὸ συμμαχεῖν τοὺς Λιπαραίους τοῖς  Συρακοσίοις,   μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ Λοκροὺς
[12, 0]   Εὔβοιαν. Πόλεμος κατὰ τὴν Σικελίαν  Συρακοσίοις   πρὸς Ἀκραγαντίνους. Κτίσις κατὰ τὴν
[12, 8]   βεβαιωσάντων. ~Κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν  Συρακοσίοις   πρὸς Ἀκραγαντίνους συνέστη πόλεμος διὰ
[12, 26]   Σικελίαν πόλεων Ἑλληνίδων τὴν ἡγεμονίαν  Συρακοσίοις   συγκεχωρηκυιῶν, καὶ τῶν Ἀκραγαντίνων μετὰ
[12, 8]   τοῖς Ἀκραγαντίνοις, τῶν δὲ τοῖς  Συρακοσίοις   συστρατευόντων, ἠθροίσθησαν παρ´ ἀμφοτέροις δυνάμεις
[12, 8]   Ἀκραγαντίνων γνώμης, πόλεμον ἐξήνεγκαν τοῖς  Συρακοσίοις.   σχιζομένων δὲ τῶν Σικελικῶν πόλεων,
[12, 62]   αὐτὸν ἐπιφερομένων βελῶν πολλοῖς περιέπιπτεν  ἐναντίοις   τραύμασι. τέλος δὲ διὰ τῶν
[12, 14]   τοῖσδε, ὅστις δ´ ὁμιλῶν ἥδεται  κακοῖς   ἀνήρ, οὐπώποτ´ ἠρώτησα, γινώσκων ὅτι
[12, 39]   τὸν δῆμον ἐν μὲν τοῖς  πολεμικοῖς   ἔργοις θαυμάζοντα τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας
[12, 9]   μάχην ἀπαντῆσαι κατεστεφανωμένος μὲν τοῖς  Ὀλυμπικοῖς   στεφάνοις, διεσκευασμένος δὲ εἰς Ἡρακλέους
[12, 70]   μεγάλην ἐν ἀγορᾷ κατασκευάσαι καὶ  χαλκοῖς   ἀνδριᾶσι κοσμῆσαι, τοὺς δὲ ναοὺς
[12, 12]   δίκας ἐποίησε κακομιλίας, καὶ προστίμοις  μεγάλοις   ἀπέτρεψε τοὺς ἁμαρτάνειν μέλλοντας. ἔγραψε
[12, 54]   τῶν μυρίων ταλάντων, ἡγεμόσι τε  μεγάλοις   καὶ διὰ στρατηγίαν δεδοκιμασμένοις ἐχρήσαντο,
[12, 13]   ἔχειν, τοῖς δὲ τῆς παιδείας  διδασκάλοις   ἐπιθυμοῦμεν ἅπαντα τὸν χρόνον συνδιατρίβειν.
[12, 12]   τῆς πόλεως τοὺς μισθοὺς τοῖς  διδασκάλοις.   ὑπέλαβε γὰρ τοὺς ἀπόρους τοῖς
[12, 71]   Κωκάλου τοῦ Σικανῶν βασιλέως, ἐν  βίβλοις   ἐννέα. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησιν
[12, 37]   πρὸς τοῖς εἴκοσι γέγραφεν ἐν  βίβλοις   ὀκτώ, ὡς δέ τινες διαιροῦσιν,
[12, 2]   κατὰ μέρος ἀνεγράψαμεν ἐν δυσὶ  βίβλοις,   ταύτῃ τε καὶ τῇ πρὸ
[12, 30]   ἐποιοῦντο, φόρους ἁδροτέρους τοῖς ὑποτεταγμένοις  Σικελοῖς   ἐπιτιθέντες. ταῦτα δ´ ἔπραττον διανοούμενοι
[12, 8]   μεγάλης γενομένης ταῖς πόλεσιν, ἀντεστρατοπέδευσαν  ἀλλήλοις   περὶ τὸν Ἱμέραν ποταμόν, καὶ
[12, 16]   φιλανθρωπότερός ἐστι τῶν παρὰ τοῖς  ἄλλοις,   ἅμα δὲ λεληθότως τῷ μεγέθει
[12, 40]   τ´ ἐνθάδε· καὶ πάλιν ἐν  ἄλλοις   {Εὔπολις ποιητής} Περικλέης οὑλύμπιος
[12, 15]   γὰρ τῆς αἰτίας δι´ ἣν  ἄλλοις   μὲν τὴν οὐσίαν, ἑτέροις δὲ
[12, 12]   κακομιλίας νόμον ἐξηλλαγμένον καὶ τοῖς  ἄλλοις   νομοθέταις παρεωραμένον. ὑπολαβὼν γὰρ τοὺς
[12, 56]   τὴν ἡσυχίαν ἄγειν, τοῖς δ´  ἄλλοις   ὡς διακοσίοις οὖσιν ἔδοξε νυκτὸς
[12, 9]   καρποφόρον χώραν μεγάλους ἐκτήσαντο πλούτους.  πολλοῖς   δὲ μεταδιδόντες τῆς πολιτείας ἐπὶ
[12, 56]   περὶ τῆς σωτηρίας, τοῖς μὲν  πολλοῖς   ἐδόκει τὴν ἡσυχίαν ἄγειν, τοῖς
[12, 54]   σπεύδοντες κατακτήσασθαι. καὶ γὰρ οὐ  πολλοῖς   ἔτεσι πρότερον τῶν τε Κορινθίων
[12, 56]   περιετείχισαν τὴν πόλιν καὶ στρατιώταις  πολλοῖς   παρεφύλαττον. χρονιζούσης δὲ τῆς πολιορκίας
[12, 62]   πολλῶν ἐπ´ αὐτὸν ἐπιφερομένων βελῶν  πολλοῖς   περιέπιπτεν ἐναντίοις τραύμασι. τέλος δὲ
[12, 82]   Θρᾷκας ἐστράτευσαν εἰς τὴν Βιθυνίαν  πολλοῖς   πλήθεσι, καὶ τήν τε χώραν
[12, 26]   πρὸ τοῦ βουλευτηρίου τότε κειμένοις  ἐμβόλοις.   δὲ γραφεῖσα νομοθεσία, βραχέως
[12, 70]   κατὰ τὴν ἀγορὰν στοὰς τοῖς  ὅπλοις   τοῖς ἐκ τῶν σκύλων προσηλωθεῖσι
[12, 68]   καὶ πανοπλίας πολλάς, καὶ τοῖς  ἀόπλοις   τῶν νέων ἀνεδίδου ταύτας, καὶ
[12, 12]   τῶν μετρίων πολλοὶ τοῖς ἤθεσιν,  ὑπούλοις   ἡδοναῖς δελεασθέντες, εἰς ἐπιτηδεύσεις χειρίστας
[12, 53]   τῇ φιλοτεχνίᾳ διαφέρουσιν, ἀντιθέτοις καὶ  ἰσοκώλοις   καὶ παρίσοις καὶ ὁμοιοτελεύτοις καί
[12, 84]   κοσμήσας πᾶσι τοῖς εἰς πόλεμον  χρησίμοις   κατέλεξεν ὁπλίτας εἰς πεντακισχιλίους, στρατηγοὺς
[12, 12]   καὶ δίκας ἐποίησε κακομιλίας, καὶ  προστίμοις   μεγάλοις ἀπέτρεψε τοὺς ἁμαρτάνειν μέλλοντας.
[12, 53]   γὰρ ἐχρήσατο τοῖς τῆς λέξεως  σχηματισμοῖς   περιττοτέροις καὶ τῇ φιλοτεχνίᾳ διαφέρουσιν,
[12, 9]   ἀπαντῆσαι κατεστεφανωμένος μὲν τοῖς Ὀλυμπικοῖς  στεφάνοις,   διεσκευασμένος δὲ εἰς Ἡρακλέους σκευὴν
[12, 44]   πόλιν Θρόνιον ἐξεπολιόρκησε, τοῖς δ´  ἀντιταξαμένοις   τῶν Λοκρῶν συνάψας μάχην ἐνίκησε
[12, 30]   παρασκευὰς ἐποιοῦντο, φόρους ἁδροτέρους τοῖς  ὑποτεταγμένοις   Σικελοῖς ἐπιτιθέντες. ταῦτα δ´ ἔπραττον
[12, 36]   σκιροφοριῶνος τρισκαιδεκάτης. ἐν δὲ τοῖς  εἰρημένοις   ἔτεσι τὰ ἄστρα τὴν ἀποκατάστασιν
[12, 21]   διόπερ ἐπὶ τὰ συνεχῆ τοῖς  προειρημένοις   ἀναβιβάσομεν τὸν λόγον. ~Ἐπ´ ἄρχοντος
[12, 26]   τοῖς πρὸ τοῦ βουλευτηρίου τότε  κειμένοις   ἐμβόλοις. δὲ γραφεῖσα νομοθεσία,
[12, 11]   προσένεμον, τὰς δ´εὐτελεῖς τοῖς ὕστερον  προσγεγραμμένοις   πολίταις· καὶ τὰς γυναῖκας ἐπιθύειν
[12, 56]   τῶν πολεμίων παραβοηθούντων ἐν τοῖς  ἀπεστραμμένοις   μέρεσι τῶν τειχῶν, αὐτοὶ διὰ
[12, 12]   ~Πρῶτον μὲν γὰρ τοῖς μητρυιὰν  ἐπαγομένοις   κατὰ τῶν ἰδίων τέκνων ἔθηκε
[12, 13]   παιδείαν μόνη τηρεῖ καὶ τοῖς  ἐπιγινομένοις   ἀεὶ παραδίδωσιν εἰς ἅπαντα τὸν
[12, 32]   μεγάλην ληψόμενος. ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   Ἀθηναῖοι συνῴκισαν Ἀμφίπολιν, καὶ τῶν
[12, 34]   εἰς πολιορκίαν. ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   ἔκτισαν οἱ Ἀθηναῖοι πόλιν ἐν
[12, 57]   συμφοραῖς περιέπεσον. ~Ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   ἐν τῇ Κερκύρᾳ μεγάλη συνέστη
[12, 30]   ὀλίγον κατακτήσασθαι. ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   κατὰ τὴν Ἑλλάδα συνέβη τὸν
[12, 52]   τὴν Θρᾴκην. ~Ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   Λακεδαιμόνιοι μὲν παραλαβόντες τοὺς ἐκ
[12, 47]   οἱ πλείους. ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες ὑπὸ Ἀμβρακιωτῶν ἐστράτευσαν
[12, 59]   ὀνομαζομένην Ἀταλάντην. ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   Λακεδαιμόνιοι τὴν Τραχῖνα καλουμένην ᾤκισαν
[12, 66]   τοὺς Αἰγινήτας. ~Ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   Μεγαρεῖς θλιβόμενοι τῷ πολέμῳ τῷ
[12, 77]   τοὺς ἐπεστρατευκότας. ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   Ὀλύνθιοι μὲν στρατεύσαντες ἐπὶ πόλιν
[12, 69]   τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἅμα δὲ τούτοις  πραττομένοις   περὶ τὸ Δήλιον ἐγένετο παράταξις
[12, 54]   τε μεγάλοις καὶ διὰ στρατηγίαν  δεδοκιμασμένοις   ἐχρήσαντο, καὶ διὰ τούτων ἁπάντων
[12, 34]   δὴ τῶν Κορινθίων βοηθησάντων τοῖς  πολιορκουμένοις   δισχιλίοις στρατιώταις, δισχιλίους καὶ
[12, 40]   ῥητόρων τὸ κέντρον ἐγκατέλειπε τοῖς  ἀκροωμένοις.   ~Αἰτίαι μὲν οὖν τοῦ Πελοποννησιακοῦ
[12, 76]   τούτοις τοῖς κατὰ τὸν πόλεμον  ἐπαίνοις   καὶ τιμαῖς προετρέποντο τὰς προγεγενημένας
[12, 62]   στρατιώτας, ἔμενον καρτερῶς ἐν τοῖς  δεινοῖς.   θαυμάσαι δ´ ἄν τις τῆς
[12, 79]   τῶν Λακεδαιμονίων προαγωνιζόμενος ἐνεκαρτέρησε τοῖς  δεινοῖς,   καὶ πάντας ἂν ἀνεῖλεν· ἔσπευδε
[12, 29]   συνεστήσαντο. ἐκθύμως γὰρ ἐγκαρτεροῦντες τοῖς  δεινοῖς   καὶ πολλοὺς ἀνελόντες, ἡρωικῶς μαχόμενοι
[12, 70]   προεμάχοντο δὲ πάντων οἱ παρ´  ἐκείνοις   ἡνίοχοι καὶ παραβάται καλούμενοι, ἄνδρες
[12, 8]   πόλεων, καὶ τῶν μὲν τοῖς  Ἀκραγαντίνοις,   τῶν δὲ τοῖς Συρακοσίοις συστρατευόντων,
[12, 54]   τὰς αἰτίας ψηφισάμενοι βοηθεῖν τοῖς  Λεοντίνοις   ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Σικελίαν ναῦς
[12, 54]   οἰκείαν, οἱ δὲ Συρακόσιοι τοῖς  Λεοντίνοις   μεταδόντες τῆς πολιτείας ἅπαντας Συρακοσίους
[12, 53]   πείσας τοὺς Ἀθηναίους συμμαχῆσαι τοῖς  Λεοντίνοις,   οὗτος μὲν θαυμασθεὶς ἐν ταῖς
[12, 0]   λόγοις. Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου  Λεοντίνοις   πρὸς Συρακουσίους. Ἀπόστασις Λεσβίων ἀπὸ
[12, 54]   λόγους ἐψηφίσαντο συμμαχίαν ἐκπέμπειν τοῖς  Λεοντίνοις,   πρόφασιν μὲν φέροντες τὴν τῶν
[12, 14]   ταῖς οἰκίαις γίνονται διὰ μητρυιὰς  τέκνοις   πρὸς πατέρας, καὶ διὰ ταῦτα
[12, 1]   εὐδαιμονίαν. ἐν τούτοις γὰρ τοῖς  χρόνοις   αἵ τε τέχναι διὰ τὴν
[12, 9]   αἰτίας τοιαύτας. ἐν τοῖς ἔμπροσθεν  χρόνοις   Ἑλλήνων κτισάντων κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[12, 43]   φρονηματισθείς, πολλάκις ἐν τοῖς ὕστερον  χρόνοις   παραβόλως ἀγωνιζόμενος μεγάλην δόξαν ἀνδρείας
[12, 77]   ἦν. ἐν δὲ τοῖς ἐκτὸς  τόποις   Αἰνιᾶνες καὶ Δόλοπες καὶ Μηλιεῖς
[12, 13]   διαμνημονεύονται, οἱ δὲ μακρὰν τοῖς  τόποις   διεστῶτες τοῖς πλεῖστον ἀπέχουσιν ὡς
[12, 20]   καὶ ἀγαθῶν αἰτίους ὄντας τοῖς  ἀνθρώποις,   ἔχειν δὲ καὶ τὴν ψυχὴν
[12, 1]   οὐδὲν ὁλόκληρον εὑρίσκεται δεδομένον τοῖς  ἀνθρώποις   οὔτε τῶν κακῶν αὐτοτελὲς ἄνευ
[12, 67]   καταπληξάμενος, τὰ δὲ καὶ λόγοις  φιλανθρώποις   πείσας ἐποίησεν ἀποστῆναι τῶν Ἀθηναίων·
[12, 49]   τὸν τόπον. διόπερ ἐν τοῖς  Μεγάροις   καθελκύσας τὰς νενεωλκημένας τετταράκοντα τριήρεις
[12, 40]   ταλάντων ἀπεφήνατο, ἔν τε τοῖς  ἱεροῖς   ἀπεδείκνυεν ἀναθημάτων τε πλῆθος καὶ
[12, 74]   μάχη, μετὰ δὲ ταῦτα παρ´  ἑκατέροις   τῶν ἡγεμόνων φιλοτιμουμένων δι´ ἑαυτῶν
[12, 16]   τῆς ὕβρεως κολάσει καὶ σπεύδοντας  ἑτέροις   ἀνδραγαθήμασιν ἐξαλεῖψαι τὴν προγεγενημένην αἰσχύνην.
[12, 15]   ἣν ἄλλοις μὲν τὴν οὐσίαν,  ἑτέροις   δὲ τὴν τῶν ὀρφανῶν τροφὴν
[12, 53]   παρίσοις καὶ ὁμοιοτελεύτοις καί τισιν  ἑτέροις   τοιούτοις, τότε μὲν διὰ
[12, 12]   ἀπὸ τούτου κρείττονα καὶ τοῖς  παλαιοτέροις   αὐτοῦ νομοθέταις ἠμελημένον· ἐνομοθέτησε γὰρ
[12, 53]   ἐχρήσατο τοῖς τῆς λέξεως σχηματισμοῖς  περιττοτέροις   καὶ τῇ φιλοτεχνίᾳ διαφέρουσιν, ἀντιθέτοις
[12, 74]   τοῖσδε· τοὺς μὲν αἰχμαλώτους παρ´  ἀμφοτέροις   ἀπολυθῆναι, τὰς δὲ πόλεις ἀποδοῦναι
[12, 78]   παρατάξεως γίνεσθαι, οἱ στρατηγοὶ παρ´  ἀμφοτέροις   διαπρεσβευσάμενοι τετραμηνιαίους ἀνοχὰς συνέθεντο. ἐπανελθόντων
[12, 8]   τοῖς Συρακοσίοις συστρατευόντων, ἠθροίσθησαν παρ´  ἀμφοτέροις   δυνάμεις ἀξιόλογοι. φιλοτιμίας δὲ μεγάλης
[12, 62]   ἀνυπέρβλητον τὴν σπουδὴν ἐχούσης παρ´  ἀμφοτέροις,   καὶ τῶν Σπαρτιατῶν βίαν προσαγόντων
[12, 80]   χρόνον ἰσχυρά, καὶ πολλῶν παρ´  ἀμφοτέροις   πεσόντων ἰσόρροπος ἀγὼν ἐγένετο.
[12, 42]   στρατιώτας ἐξέπεμπον. σύμμαχοι μὲν οὖν  ἀμφοτέροις   ὑπῆρχον οἱ προειρημένοι. Λακεδαιμόνιοι δὲ
[12, 49]   τοὺς ἱκανούς, τὸν δὲ Πειραιᾶ  κλείθροις   καὶ φυλακαῖς ἱκαναῖς διαλαβόντες ὠχύρωσαν.
[12, 19]   ὅτι τὸ ξίφος παρέζωσται, παρέδωκεν  ἐχθροῖς   τισιν ἀφορμὴν κατηγορίας. ὧν ἑνὸς
[12, 0]   πατρίδι. Ὡς Ζάλευκος νομοθετήσας ἐν  Λοκροῖς   μεγάλην δόξαν περιεποιήσατο. Ὡς Ἀθηναῖοι
[12, 44]   τήν τε Εὔβοιαν παραφυλάττειν καὶ  Λοκροῖς   πολεμεῖν. δ´ ἐκπλεύσας τήν
[12, 14]   καὶ παράνομοι πράξεις ἐν τοῖς  θεάτροις   τραγῳδοῦνται. ~Ὁ δ´ οὖν Χαρώνδας
[12, 40]   Περικλέους ἡλικίαν, ἐν τοῖσδε τοῖς  τετραμέτροις,   λιπερνῆτες γεωργοί, τἀμά τις
[12, 53]   διαφέρουσιν, ἀντιθέτοις καὶ ἰσοκώλοις καὶ  παρίσοις   καὶ ὁμοιοτελεύτοις καί τισιν ἑτέροις
[12, 39]   τοῦ κοινοῦ συνεδρίου γνώμης προστάττοντες  τοῖς   Ἀθηναίοις ἀνελεῖν τὸ κατὰ τῶν
[12, 74]   πολεμίους, ἐκτάξας τὴν δύναμιν ἀπήντα  τοῖς   Ἀθηναίοις· γενομένης δὲ παρατάξεως μεγάλης,
[12, 83]   συμμαχήσειν κατὰ τῶν Συρακοσίων, ἔδοξε  τοῖς   Ἀθηναίοις ἐκπέμψαι τινὰς τῶν ἀρίστων
[12, 6]   ἐλήφθησαν. τηλικαύτης δὲ συμφορᾶς γενομένης  τοῖς   Ἀθηναίοις, ἠναγκάσθησαν ἀφεῖναι τὰς πόλεις
[12, 66]   ἁλόντες ἀναιρεθῶσι, παρέδοσαν τὴν Νίσαιαν  τοῖς   Ἀθηναίοις καθ´ ὁμολογίαν. καὶ τὰ
[12, 41]   τῶν Πελοποννησίων συνεδρεύσαντες ἐψηφίσαντο πολεμεῖν  τοῖς   Ἀθηναίοις, καὶ πρὸς τὸν Περσῶν
[12, 4]   ἐγένοντο συνθῆκαι περὶ τῆς εἰρήνης  τοῖς   Ἀθηναίοις καὶ τοῖς συμμάχοις πρὸς
[12, 50]   διόπερ βουλόμενος τοὺς Χαλκιδεῖς σὺν  τοῖς   Ἀθηναίοις καταπολεμῆσαι, παρεσκευάζετο δύναμιν ἀξιόλογον.
[12, 39]   λόγον. ὄντος δὲ ψηφίσματος παρὰ  τοῖς   Ἀθηναίοις Μεγαρέας εἴργεσθαι τῆς τε
[12, 27]   ἀσφαλισάμενοι, φανερῶς ἑαυτοὺς ἀπέδειξαν πολεμίους  τοῖς   Ἀθηναίοις. οἱ δὲ πάλιν Περικλέα
[12, 53]   παραχθεὶς εἰς τὸν δῆμον διελέχθη  τοῖς   Ἀθηναίοις περὶ τῆς συμμαχίας, καὶ
[12, 66]   αἵρεσιν, καὶ τῶν μὲν συμμαχούντων  τοῖς   Ἀθηναίοις, τῶν δὲ βοηθούντων τοῖς
[12, 69]   διελέχθησαν περὶ τῆς ἰδίας προαιρέσεως  τοῖς   Ἀθηναίων στρατηγοῖς Ἱπποκράτει καὶ Δημοσθένει,
[12, 8]   Σικελικῶν πόλεων, καὶ τῶν μὲν  τοῖς   Ἀκραγαντίνοις, τῶν δὲ τοῖς Συρακοσίοις
[12, 40]   τῶν ῥητόρων τὸ κέντρον ἐγκατέλειπε  τοῖς   ἀκροωμένοις. ~Αἰτίαι μὲν οὖν τοῦ
[12, 16]   μὲν φιλανθρωπότερός ἐστι τῶν παρὰ  τοῖς   ἄλλοις, ἅμα δὲ λεληθότως τῷ
[12, 12]   τῆς κακομιλίας νόμον ἐξηλλαγμένον καὶ  τοῖς   ἄλλοις νομοθέταις παρεωραμένον. ὑπολαβὼν γὰρ
[12, 60]   αὐτῶν, οἱ μὲν Ἀκαρνᾶνες διαλυσάμενοι  τοῖς   Ἀμπρακιώταις συνέθεντο τὴν εἰρήνην εἰς
[12, 50]   περὶ αὐτοῦ λόγος ὑπάρξῃ  τοῖς   ἀναγινώσκουσι. Σιτάλκης τοίνυν πρὸς Ἀθηναίους
[12, 3]   κατέδυσεν, ἑκατὸν δὲ σὺν αὐτοῖς  τοῖς   ἀνδράσιν εἷλε, τὰς δὲ λοιπὰς
[12, 20]   καλῶν καὶ ἀγαθῶν αἰτίους ὄντας  τοῖς   ἀνθρώποις, ἔχειν δὲ καὶ τὴν
[12, 1]   ἀγαθῶν οὐδὲν ὁλόκληρον εὑρίσκεται δεδομένον  τοῖς   ἀνθρώποις οὔτε τῶν κακῶν αὐτοτελὲς
[12, 68]   δὲ καὶ πανοπλίας πολλάς, καὶ  τοῖς   ἀόπλοις τῶν νέων ἀνεδίδου ταύτας,
[12, 56]   καὶ τῶν πολεμίων παραβοηθούντων ἐν  τοῖς   ἀπεστραμμένοις μέρεσι τῶν τειχῶν, αὐτοὶ
[12, 15]   τοὺς ὀρφανοὺς παρὰ τοῖς συγγενέσι  τοῖς   ἀπὸ μητρός. αὐτόθεν μὲν οὖν
[12, 81]   αὐτῷ ναῦς εἴκοσι, προσέταξαν συγκατασκευάσαι  τοῖς   Ἀργείοις τὰ κατὰ τὴν πολιτείαν·
[12, 81]   Ἀργείας, Ἀθηναῖοι μὲν συμμαχίαν ἐξέπεμψαν  τοῖς   Ἀργείοις τριήρεις τετταράκοντα, ὁπλίτας δὲ
[12, 25]   ἐν δὲ ταῖς ὁμολογίαις προσέκειτο  τοῖς   ἄρξασι δημάρχοις τὸν ἐνιαυτόν, ἀντικαθιστάναι
[12, 12]   τῷ γάμῳ καὶ πάλιν ἐν  τοῖς   αὐτοῖς ἁμαρτάνοντας ἄφρονας δεῖν ὑπολαμβάνεσθαι.
[12, 14]   γὰρ ἀληθείαις δὶς ἐν  τοῖς   αὐτοῖς πράγμασιν ἁμαρτάνων ἄφρων ἂν
[12, 12]   διδασκάλοις. ὑπέλαβε γὰρ τοὺς ἀπόρους  τοῖς   βίοις, ἰδίᾳ μὴ δυναμένους διδόναι
[12, 41]   καταλῦσαι τὴν αὐτονομίαν βουλόμενοι διελέχθησαν  τοῖς   Βοιωτοῖς, ἐπαγγελλόμενοι τὴν πόλιν ὑπὸ
[12, 70]   δυνάμεις τόνδε τὸν τρόπον. παρὰ  τοῖς   Βοιωτοῖς ἐτάχθησαν ἐπὶ τὸ δεξιὸν
[12, 70]   Ἀττικήν. Ἀθηναῖοι μὲν οὖν ἐπιβουλεύσαντες  τοῖς   Βοιωτοῖς τοιαύτῃ συμφορᾷ περιέπεσον. ~κατὰ
[12, 47]   ἐν χλόῃ διέφθειραν. προσβοηθησάντων δὲ  τοῖς   Βοττιαίοις Ὀλυνθίων, ἡττήθησαν ὑπὸ τούτων
[12, 72]   πόλεις, Ἀθηναῖοι δὲ παροξυνθέντες ἐπὶ  τοῖς   γεγονόσιν ἐψηφίσαντο πάντας τοὺς Σκιωναίους,
[12, 42]   πλείους, τῶν δ´ ἄλλων Ἀμφισσεῖς.  τοῖς   δ´ Ἀθηναίοις συνεμάχουν οἱ τὴν
[12, 56]   πολλοῖς ἐδόκει τὴν ἡσυχίαν ἄγειν,  τοῖς   δ´ ἄλλοις ὡς διακοσίοις οὖσιν
[12, 44]   ἐδῄωσε καὶ πόλιν Θρόνιον ἐξεπολιόρκησε,  τοῖς   δ´ ἀντιταξαμένοις τῶν Λοκρῶν συνάψας
[12, 73]   καὶ τὴν πόλιν αὐτοὶ κατέσχον.  τοῖς   δ´ ἐκπεσοῦσι Δηλίοις Φαρνιάκης
[12, 62]   μὲν πεζῇ κρατοῦσι θαλαττοκρατεῖν συνέβαινε,  τοῖς   δὲ κατὰ θάλατταν πρωτεύουσι τῆς
[12, 13]   ἰατρῶν εὐχόμεθα μηδέποτε χρείαν ἔχειν,  τοῖς   δὲ τῆς παιδείας διδασκάλοις ἐπιθυμοῦμεν
[12, 42]   δυνάμεως ἐνέβαλεν εἰς τὴν Ἀττικήν,  τοῖς   δὲ φρουρίοις προσβολὰς ἐποιεῖτο καὶ
[12, 62]   ἀποβαλόντες στρατιώτας, ἔμενον καρτερῶς ἐν  τοῖς   δεινοῖς. θαυμάσαι δ´ ἄν τις
[12, 79]   βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων προαγωνιζόμενος ἐνεκαρτέρησε  τοῖς   δεινοῖς, καὶ πάντας ἂν ἀνεῖλεν·
[12, 29]   ἀγῶνα συνεστήσαντο. ἐκθύμως γὰρ ἐγκαρτεροῦντες  τοῖς   δεινοῖς καὶ πολλοὺς ἀνελόντες, ἡρωικῶς
[12, 73]   Φιδηνιάτης. ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι  τοῖς   Δηλίοις ἐγκαλοῦντες ὅτι λάθρᾳ πρὸς
[12, 12]   χορηγούσης τῆς πόλεως τοὺς μισθοὺς  τοῖς   διδασκάλοις. ὑπέλαβε γὰρ τοὺς ἀπόρους
[12, 16]   τοῦ τοιούτου τρόπου τοὺς ἐν  τοῖς   δικαστηρίοις τῶν παρανενομηκότων προφάσεις καὶ
[12, 70]   ἐπέστρεψαν ἀπὸ τοῦ διωγμοῦ, καὶ  τοῖς   διώκουσι τῶν Ἀθηναίων ἐπιπεσόντες φυγεῖν
[12, 83]   συγγενεῖς. περὶ δὲ τούτων κοινολογησάμενοι  τοῖς   ἔθνεσιν οἷς συνεφρόνησαν, κοινῇ πρέσβεις
[12, 37]   δὲ Θουκυδίδης ἔτη δύο πρὸς  τοῖς   εἴκοσι γέγραφεν ἐν βίβλοις ὀκτώ,
[12, 36]   Ἀθήναις σκιροφοριῶνος τρισκαιδεκάτης. ἐν δὲ  τοῖς   εἰρημένοις ἔτεσι τὰ ἄστρα τὴν
[12, 84]   καταρτίσας. ταύτας δὲ κοσμήσας πᾶσι  τοῖς   εἰς πόλεμον χρησίμοις κατέλεξεν ὁπλίτας
[12, 78]   οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι παροξυνθέντες ἐπὶ  τοῖς   εἰς τοὺς Τροιζηνίους παρανομήμασιν ἔγνωσαν
[12, 44]   τὸ καὶ τοὺς Ἀθηναίους δεδωκέναι  τοῖς   ἐκ Μεσσήνης ἐκβληθεῖσι κατοικεῖν Ναύπακτον.
[12, 70]   τὴν ἀγορὰν στοὰς τοῖς ὅπλοις  τοῖς   ἐκ τῶν σκύλων προσηλωθεῖσι καταχαλκῶσαι·
[12, 44]   καὶ τὴν χώραν. Λακεδαιμόνιοι δὲ  τοῖς   ἐκπεπτωκόσιν Αἰγινήταις ἔδωκαν οἰκεῖν τὰς
[12, 77]   ἐν τούτοις ἦν. ἐν δὲ  τοῖς   ἐκτὸς τόποις Αἰνιᾶνες καὶ Δόλοπες
[12, 26]   Ἑλληνίδας πόλεις. ὁμοίως δὲ καὶ  τοῖς   Ἕλλησι πρὸς ἀλλήλους ὑπῆρχεν εἰρήνη,
[12, 1]   δυνάμεων τὸν μέγιστον ἐπέστησε φόβον  τοῖς   Ἕλλησιν, ὡς ἂν ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ
[12, 58]   καὶ σχεῖν στατὸν ὕδωρ παραπλησίως  τοῖς   ἑλώδεσι τῶν τόπων, θερμαινομένων δ´
[12, 9]   πόλιν δι´ αἰτίας τοιαύτας. ἐν  τοῖς   ἔμπροσθεν χρόνοις Ἑλλήνων κτισάντων κατὰ
[12, 11]   ἑαυτοῖς, τὴν δὲ πόρρῳ κειμένην  τοῖς   ἐπήλυσι. γενομένης δὲ διαφορᾶς διὰ
[12, 13]   πᾶσαν παιδείαν μόνη τηρεῖ καὶ  τοῖς   ἐπιγινομένοις ἀεὶ παραδίδωσιν εἰς ἅπαντα
[12, 30]   ἱερεῖα τῇ μητροπόλει, ἔκριναν βοηθεῖν  τοῖς   Ἐπιδαμνίοις. διόπερ ἀποίκους τε ἐξέπεμψαν
[12, 45]   ταύτης ποιησαμένους· δίκαιον γὰρ ἡγοῦντο  τοῖς   εὐηργετηκόσι τοὺς προγόνους, παρὰ τῶν
[12, 13]   τούτων μόνων οἱ μὲν τετελευτηκότες  τοῖς   ζῶσι διαμνημονεύονται, οἱ δὲ μακρὰν
[12, 12]   διὸ καὶ τῶν μετρίων πολλοὶ  τοῖς   ἤθεσιν, ὑπούλοις ἡδοναῖς δελεασθέντες, εἰς
[12, 24]   πολλὴν συμπάθειαν. πάντων δ´ ἐπιβοηθεῖν  τοῖς   ἠτυχηκόσιν ὁρμησάντων, μετὰ τῶν ὅπλων
[12, 14]   πολλαὶ καὶ παράνομοι πράξεις ἐν  τοῖς   θεάτροις τραγῳδοῦνται. ~Ὁ δ´ οὖν
[12, 11]   πολίταις· καὶ τὰς γυναῖκας ἐπιθύειν  τοῖς   θεοῖς ᾤοντο δεῖν πρώτας μὲν
[12, 18]   γυναῖκα νεωτέραν καὶ καταλειφθείς, συνεβούλευε  τοῖς   Θουρίοις διορθῶσαι τὸν νόμον καὶ
[12, 17]   τῷ μετὰ ταῦτα χρόνῳ παρὰ  τοῖς   Θουρίοις τρεῖς οἱ πάντες ἱστοροῦνται
[12, 0]   Περὶ τῆς γενομένης στάσεως ἐν  τοῖς   Θουρίοις. Ὡς Μέτων Ἀθηναῖος
[12, 40]   ἄξια ταλάντων ἀπεφήνατο, ἔν τε  τοῖς   ἱεροῖς ἀπεδείκνυεν ἀναθημάτων τε πλῆθος
[12, 20]   ἔχθραν φιλίαν. ἐν δὲ  τοῖς   κατὰ μέρος νομοθετήμασι πολλὰ παρ´
[12, 49]   κατέδραμε. τῶν δὲ Σαλαμινίων πυρσευσάντων  τοῖς   κατὰ τὴν Ἀττικήν, οἱ μὲν
[12, 76]   τῆς ἀτιμίας. ἀκολούθως δὲ τούτοις  τοῖς   κατὰ τὸν πόλεμον ἐπαίνοις καὶ
[12, 72]   Ἄντανδρον κατέλαβον, κἀκεῖθεν ὁρμώμενοι διεπολέμουν  τοῖς   κατέχουσι τὴν Μυτιλήνην Ἀθηναίοις. ἐφ´
[12, 54]   Ἀθηναίους, προέκρινεν δῆμος συμμαχεῖν  τοῖς   Κερκυραίοις διὰ τὸ τὴν Κέρκυραν
[12, 34]   δὲ τούτων, Ἀθηναίων μὲν συνηγωνισμένων  τοῖς   Κερκυραίοις καὶ τῆς κατὰ τὴν
[12, 57]   εἰς τὴν δημοσίαν φυλακὴν ἐπηγγείλαντο  τοῖς   Κορινθίοις παραδώσειν τὴν Κέρκυραν, ἐὰν
[12, 31]   ἐκείνους τοὺς τόπους θαλάττης ἐπέπλεον  τοῖς   Κορινθίων συμμάχοις καὶ τὴν χώραν
[12, 3]   μὲν καὶ Μάριον ἐξεπολιόρκησε, καὶ  τοῖς   κρατηθεῖσι φιλανθρώπως προσηνέχθη. μετὰ δὲ
[12, 67]   δὲ δισχιλίων, τούτους μὲν προσέταξαν  τοῖς   κρατίστοις ἀποκτεῖναι κατ´ οἶκον ἑκάστου.
[12, 79]   καὶ αὐτοὶ πανδημεὶ στρατεύσαντες, ἀντετάχθησαν  τοῖς   Λακεδαιμονίοις. γενομένης δὲ μάχης ἰσχυρᾶς,
[12, 42]   πολίταις, ὡς δυνάμενος στρατηγεῖν καὶ  τοῖς   Λακεδαιμονίοις διαπολεμεῖν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´
[12, 56]   προσκαλούμενοι ἐπηρώτων τί ἀγαθὸν πεποίηκε  τοῖς   Λακεδαιμονίοις, ἑκάστου δὲ ὁμολογοῦντος μηδὲν
[12, 66]   τοῖς Ἀθηναίοις, τῶν δὲ βοηθούντων  τοῖς   Λακεδαιμονίοις, ἐκήρυξέ τις ἀφ´ ἑαυτοῦ
[12, 78]   δὲ τούτων Ἀργεῖοι μὲν ἐγκαλέσαντες  τοῖς   Λακεδαιμονίοις ὅτι τὰ θύματα οὐκ
[12, 80]   τῶν Ἀργείων βοήθειαν ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι  τοῖς   Λακεδαιμονίοις. περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[12, 74]   εἰρημένην μάχην ἔδοξαν οἱ Ἀθηναῖοι  τοῖς   Λακεδαιμονίοις συνθέσθαι σπονδὰς πεντηκονταετεῖς ἐπὶ
[12, 40]   ἔπεισε τὸν δῆμον μὴ προσέχειν  τοῖς   Λακεδαιμονίοις. ταῦτα δὲ ῥᾳδίως συνετέλεσε
[12, 77]   τὴν κοινὴν σύνοδον καὶ συμμαχεῖν  τοῖς   Λακεδαιμονίοις. τοιαύτης δὲ ταραχῆς γενομένης
[12, 39]   τὸ πείθεσθαι παρὰ τὸ συμφέρον  τοῖς   Λακεδαιμονίων προστάγμασι. συνεβούλευεν οὖν τὰ
[12, 54]   οὖν τὰς αἰτίας ψηφισάμενοι βοηθεῖν  τοῖς   Λεοντίνοις ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Σικελίαν
[12, 54]   τὴν οἰκείαν, οἱ δὲ Συρακόσιοι  τοῖς   Λεοντίνοις μεταδόντες τῆς πολιτείας ἅπαντας
[12, 53]   δὲ πείσας τοὺς Ἀθηναίους συμμαχῆσαι  τοῖς   Λεοντίνοις, οὗτος μὲν θαυμασθεὶς ἐν
[12, 54]   Γοργίου λόγους ἐψηφίσαντο συμμαχίαν ἐκπέμπειν  τοῖς   Λεοντίνοις, πρόφασιν μὲν φέροντες τὴν
[12, 27]   παῖδας λαβών, τούτους μὲν παρέδωκε  τοῖς   Λημνίοις, αὐτὸς δ´ ἐν ὀλίγαις
[12, 78]   στρατηγούς. διόπερ οἱ μὲν Ἀργεῖοι  τοῖς   λίθοις βάλλοντες τοὺς ἡγεμόνας ἀποκτείνειν
[12, 79]   ἔχων ἐν τῇ Σπάρτῃ, διεκελεύετο  τοῖς   λογάσι δοῦναι δίοδον, καὶ μὴ
[12, 0]   Γοργίου τοῦ πρεσβεύσαντος δεινότητος ἐν  τοῖς   λόγοις. Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου
[12, 39]   Σπαρτιάτας. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες  τοῖς   Μεγαρεῦσιν ἀπέστειλαν πρέσβεις ἐκ τοῦ
[12, 44]   Περικλέα μετὰ δυνάμεως ἐξέπεμψαν πολεμήσοντα  τοῖς   Μεγαρεῦσιν. οὗτος δὲ πορθήσας τὴν
[12, 49]   καταλαβέσθαι τὸν τόπον. διόπερ ἐν  τοῖς   Μεγάροις καθελκύσας τὰς νενεωλκημένας τετταράκοντα
[12, 65]   καὶ Θυρέας μὲν κειμένας ἐν  τοῖς   μεθορίοις τῆς Λακωνικῆς καὶ τῆς
[12, 76]   προετρέποντο τὰς προγεγενημένας ἀνδραγαθίας ἐν  τοῖς   μέλλουσιν ἀγῶσιν ὑπερβάλλεσθαι· τοῖς τε
[12, 62]   θαλάττης προσέβαλλον τοῖς πολεμίοις, καὶ  τοῖς   μὲν πεζῇ κρατοῦσι θαλαττοκρατεῖν συνέβαινε,
[12, 56]   καὶ βουλευομένων περὶ τῆς σωτηρίας,  τοῖς   μὲν πολλοῖς ἐδόκει τὴν ἡσυχίαν
[12, 12]   τῶν ἀναγινωσκόντων. ~Πρῶτον μὲν γὰρ  τοῖς   μητρυιὰν ἐπαγομένοις κατὰ τῶν ἰδίων
[12, 54]   ἐπιβοηθησάντων δὲ τῶν πλησιοχώρων Σικελιωτῶν  τοῖς   Μυλαίοις ἐγένετο μάχη, καθ´ ἣν
[12, 55]   τῶν δὲ Λακεδαιμονίων ψηφισαμένων βοηθεῖν  τοῖς   Μυτιληναίοις καὶ παρασκευαζομένων στόλον ἀξιόλογον,
[12, 55]   δήμου βουλευομένου πῶς χρὴ προσενέγκασθαι  τοῖς   Μυτιληναίοις, Κλέων δημαγωγός, ὠμὸς
[12, 9]   τὴν μάχην ἀπαντῆσαι κατεστεφανωμένος μὲν  τοῖς   Ὀλυμπικοῖς στεφάνοις, διεσκευασμένος δὲ εἰς
[12, 70]   τὰς κατὰ τὴν ἀγορὰν στοὰς  τοῖς   ὅπλοις τοῖς ἐκ τῶν σκύλων
[12, 12]   νόμον ἀπὸ τούτου κρείττονα καὶ  τοῖς   παλαιοτέροις αὐτοῦ νομοθέταις ἠμελημένον· ἐνομοθέτησε
[12, 10]   ὕστερον δὲ ἔτεσιν ὀκτὼ πρὸς  τοῖς   πεντήκοντα Θετταλοὶ συνῴκισαν, καὶ μετ´
[12, 4]   πρὸς τοὺς Ἕλληνας. ἔγραψε τοίνυν  τοῖς   περὶ Κύπρον ἡγεμόσι καὶ σατράπαις,
[12, 6]   τῶν δὲ Βοιωτῶν συστραφέντων καὶ  τοῖς   περὶ τὸν Τολμίδην ἐνεδρευσάντων, ἐγένετο
[12, 3]   πλεῖν ἐπὶ Κύπρον καὶ διαπολεμεῖν  τοῖς   Πέρσαις. δὲ Κίμων ἀναλαβὼν
[12, 26]   τοὐναντίον ἦν γεγραμμένον ὑπηκόους εἶναι  τοῖς   Πέρσαις τὰς κατὰ τὴν Ἀσίαν
[12, 3]   χρόνον διαλιπόντες ἔγνωσαν πάλιν πολεμεῖν  τοῖς   Πέρσαις ὑπὲρ τῶν κατὰ τὴν
[12, 76]   τὴν δὲ νῆσον οἰκεῖν παρέδοσαν  τοῖς   Πλαταιεῦσιν, ἐκπεπτωκόσι δι´ ἐκείνους ἐκ
[12, 13]   δὲ μακρὰν τοῖς τόποις διεστῶτες  τοῖς   πλεῖστον ἀπέχουσιν ὡς πλησίον παρεστῶσι
[12, 17]   ἰδίαν ἀτυχίαν, ἅμα δὲ συμβουλεύοντα  τοῖς   πλήθεσι διορθώσασθαι τὸν νόμον· τέλος
[12, 19]   ἐκκλησίας συνεστώσης καὶ ταραχῆς ἐν  τοῖς   πλήθεσι, προσέστη πολυπραγμονῶν τὰ κατὰ
[12, 39]   εἰδὼς τὸν δῆμον ἐν μὲν  τοῖς   πολεμικοῖς ἔργοις θαυμάζοντα τοὺς ἀγαθοὺς
[12, 69]   Βοιωτῶν, ὡπλισμένοι δὲ οὐχ ὁμοίως  τοῖς   πολεμίοις· ἄφνω γὰρ καὶ συντόμως
[12, 47]   οἱ δὲ Ἀκαρνᾶνες συστραφέντες καὶ  τοῖς   πολεμίοις ἐνεδρεύσαντες πολλοὺς ἀπέκτειναν, καὶ
[12, 62]   ἔχοντες ἐκ τῆς θαλάττης προσέβαλλον  τοῖς   πολεμίοις, καὶ τοῖς μὲν πεζῇ
[12, 62]   εἰς τὴν θάλατταν ὑποχείριος ἐγένετο  τοῖς   πολεμίοις. μετὰ δὲ ταῦτα οὗτος
[12, 56]   ἑαυτούς τε καὶ τὴν πόλιν  τοῖς   πολεμίοις. οἱ δ´ ἡγεμόνες τῶν
[12, 31]   ναῦς ἑβδομήκοντα καλῶς ἐξηρτυμένας, ἐπέπλευσαν  τοῖς   πολεμίοις· οἱ δὲ Κερκυραῖοι τριήρεσιν
[12, 42]   δύναμιν ταχέως μεταπεμψάμενοι πολλὴν ἀσφάλειαν  τοῖς   πολεμίοις παρείχοντο. τούτῳ δὲ τῷ
[12, 42]   χώρας καταδρομήν, καὶ βουλομένων παρατάξασθαι  τοῖς   πολεμίοις, Περικλῆς στρατηγὸς ὢν καὶ
[12, 34]   ἔνθα δὴ τῶν Κορινθίων βοηθησάντων  τοῖς   πολιορκουμένοις δισχιλίοις στρατιώταις, δισχιλίους καὶ
[12, 55]   καθ´ ὁμολογίαν παρέδωκαν τὴν πόλιν  τοῖς   πολιορκοῦσιν. ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις
[12, 20]   παρὰ ταῦτα ποιοῦντα διαλαμβάνεσθαι παρὰ  τοῖς   πολίταις ἀνήμερον καὶ ἄγριον τὴν
[12, 79]   πάντας ἂν ἀνεῖλεν· ἔσπευδε γὰρ  τοῖς   πολίταις ἀποδοῦναι τὰς ἐπαγγελίας, καὶ
[12, 17]   τῆς ἰδίας συμφορᾶς, ἅμα μὲν  τοῖς   πολίταις ἀποδυρόμενον τὴν ἰδίαν ἀτυχίαν,
[12, 21]   αἰσχρὰν ἀκολασίαν ὁμολογήσας καταγέλαστος ἐν  τοῖς   πολίταις εἶναι. πολλὰ δὲ καὶ
[12, 38]   ἀποδοῦναι τὸν περὶ τούτων λόγον  τοῖς   πολίταις, Ἀλκιβιάδης ἔφησε δεῖν
[12, 83]   Νικηράτου, θαυμαζόμενος ἐπ´ ἀρετῇ παρὰ  τοῖς   πολίταις, συνεβούλευε μὴ στρατεύειν ἐπὶ
[12, 9]   γενόμενον τῆς νίκης θαυμασθῆναι παρὰ  τοῖς   πολίταις. ~τῶν δὲ Κροτωνιατῶν διὰ
[12, 12]   ἐστεφανωμένους μυρίκῃ, ὅπως ἐν πᾶσι  τοῖς   πολίταις φαίνωνται τὸ πρωτεῖον τῆς
[12, 42]   μὲν Περικλῆς ἀποδοχῆς ἐτύγχανε παρὰ  τοῖς   πολίταις, ὡς δυνάμενος στρατηγεῖν καὶ
[12, 14]   εὐδοκιμείτω μήτε μετεχέτω λόγου παρὰ  τοῖς   πολίταις, ὡς ἐπείσακτον κακὸν κατὰ
[12, 26]   πίνακας χαράξαντες οἱ ὕπατοι προσήλωσαν  τοῖς   πρὸ τοῦ βουλευτηρίου τότε κειμένοις
[12, 21]   ἀνοίκειον· διόπερ ἐπὶ τὰ συνεχῆ  τοῖς   προειρημένοις ἀναβιβάσομεν τὸν λόγον. ~Ἐπ´
[12, 64]   ἀφεστηκότες διὰ τὴν ἧτταν καταπεπληγμένοι  τοῖς   Ῥωμαίοις ὑπετάγησαν, δὲ Ποστούμιος
[12, 4]   τοὺς Πέρσας καταπλήξεσθαι, βοηθεῖν μὲν  τοῖς   Σαλαμινίοις μὴ δυναμένους διὰ τὸ
[12, 27]   Φοινίσσαις ναυσίν, ἃς οἱ Πέρσαι  τοῖς   Σαμίοις ἦσαν ἀπεσταλκότες. ~οἱ δὲ
[12, 55]   πρεσβευτὰς καὶ συμμαχίαν συνθέμενοι συνεβούλευον  τοῖς   Σπαρτιάταις ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ θάλατταν
[12, 43]   καὶ ἀνδρείας ἀποδοχῆς ἔτυχε παρὰ  τοῖς   Σπαρτιάταις. διὰ δὲ τὴν ἀνδραγαθίαν
[12, 39]   τὴν πόλιν καὶ θαλαττοκρατοῦντας διαπολεμεῖν  τοῖς   Σπαρτιάταις. ~περὶ δὲ τοῦ πολέμου
[12, 62]   τὴν τριήρη· αἰσχρὸν γὰρ εἶναι  τοῖς   Σπαρτιάταις τῆς μὲν ψυχῆς ἀφειδεῖν
[12, 9]   πότερον χρὴ τοὺς ἱκέτας ἐκδοῦναι  τοῖς   Συβαρίταις πόλεμον ὑπομεῖναι πρὸς
[12, 10]   ἐπαγγειλάμενοι, δέκα ναῦς πληρώσαντες ἀπέστειλαν  τοῖς   Συβαρίταις, ὧν ἡγεῖτο Λάμπων τε
[12, 15]   τρέφεσθαι δὲ τοὺς ὀρφανοὺς παρὰ  τοῖς   συγγενέσι τοῖς ἀπὸ μητρός. αὐτόθεν
[12, 4]   τῆς εἰρήνης τοῖς Ἀθηναίοις καὶ  τοῖς   συμμάχοις πρὸς τοὺς Πέρσας, ὧν
[12, 8]   Ἀκραγαντῖνοι δὲ ἅμα μὲν φθονοῦντες  τοῖς   Συρακοσίοις, ἅμα δ´ ἐγκαλοῦντες αὐτοῖς
[12, 54]   διὰ τὸ συμμαχεῖν τοὺς Λιπαραίους  τοῖς   Συρακοσίοις, μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ
[12, 8]   μὲν τοῖς Ἀκραγαντίνοις, τῶν δὲ  τοῖς   Συρακοσίοις συστρατευόντων, ἠθροίσθησαν παρ´ ἀμφοτέροις
[12, 8]   τῆς Ἀκραγαντίνων γνώμης, πόλεμον ἐξήνεγκαν  τοῖς   Συρακοσίοις. σχιζομένων δὲ τῶν Σικελικῶν
[12, 76]   ἐν τοῖς μέλλουσιν ἀγῶσιν ὑπερβάλλεσθαι·  τοῖς   τε συμμάχοις ἐπιεικέστερον προσεφέροντο, καὶ
[12, 75]   χιλίους τοὺς νεωτέρους καὶ μάλιστα  τοῖς   τε σώμασιν ἰσχύοντας καὶ ταῖς
[12, 62]   καὶ τῶν Σπαρτιατῶν βίαν προσαγόντων  τοῖς   τείχεσι, πολλοὶ μὲν ἄλλοι κατὰ
[12, 79]   πόλει καθ´ ἡμέραν ἐποιοῦντο προσβολὰς  τοῖς   τείχεσι. χειρωσάμενοι δὲ τὴν πόλιν
[12, 40]   τοῦ Περικλέους ἡλικίαν, ἐν τοῖσδε  τοῖς   τετραμέτροις, λιπερνῆτες γεωργοί, τἀμά
[12, 31]   Ἀρχαιανακτίδαι, ἦρξαν ἔτη δύο πρὸς  τοῖς   τετταράκοντα· διεδέξατο δὲ τὴν ἀρχὴν
[12, 53]   καὶ φιλολόγους. πρῶτος γὰρ ἐχρήσατο  τοῖς   τῆς λέξεως σχηματισμοῖς περιττοτέροις καὶ
[12, 13]   ζῶσι διαμνημονεύονται, οἱ δὲ μακρὰν  τοῖς   τόποις διεστῶτες τοῖς πλεῖστον ἀπέχουσιν
[12, 68]   μετὰ ταῦτα ἔτεσι δυσὶ πρὸς  τοῖς   τριάκοντα Ἀθηναῖοι μυρίους οἰκήτορας εἰς
[12, 30]   χρημάτων παρασκευὰς ἐποιοῦντο, φόρους ἁδροτέρους  τοῖς   ὑποτεταγμένοις Σικελοῖς ἐπιτιθέντες. ταῦτα δ´
[12, 11]   ἀρχὰς ἑαυτοῖς προσένεμον, τὰς δ´εὐτελεῖς  τοῖς   ὕστερον προσγεγραμμένοις πολίταις· καὶ τὰς
[12, 43]   ἀνδραγαθίαν ταύτην φρονηματισθείς, πολλάκις ἐν  τοῖς   ὕστερον χρόνοις παραβόλως ἀγωνιζόμενος μεγάλην
[12, 40]   καὶ δισχιλίους, τοὺς δ´ ἐν  τοῖς   φρουρίοις ὄντας καὶ τοὺς μετοίκους
[12, 40]   χωρὶς συμμάχων καὶ τῶν ἐν  τοῖς   φρουρίοις ὄντων ὁπλίτας μὲν μυρίους
[12, 67]   δὲ παρελθὼν εἰς Ἄκανθον συνεμάχησε  τοῖς   Χαλκιδεῦσι. καὶ πρώτην μὲν τὴν
[12, 40]   ποιητή Πειθώ τις ἐπεκάθιζεν ἐπὶ  τοῖς   χείλεσιν· οὕτως ἐκήλει καὶ μόνος
[12, 1]   τὴν εὐδαιμονίαν. ἐν τούτοις γὰρ  τοῖς   χρόνοις αἵ τε τέχναι διὰ
[12, 53]   περιττοτέροις καὶ τῇ φιλοτεχνίᾳ διαφέρουσιν,  ἀντιθέτοις   καὶ ἰσοκώλοις καὶ παρίσοις καὶ
[12, 45]   ἐγκλημάτων λαβόντες, ἐζημίωσαν αὐτὸν ὀγδοήκοντα  ταλάντοις.   μετὰ δὲ ταῦτα πρεσβείας ἀποστείλαντες
[12, 67]   δισχιλίων, τούτους μὲν προσέταξαν τοῖς  κρατίστοις   ἀποκτεῖναι κατ´ οἶκον ἑκάστου. σφόδρα
[12, 10]   Λακεδαιμόνιοι μὲν οὖν οὐ προσέσχον  αὐτοῖς,   Ἀθηναῖοι δὲ συμπράξειν ἐπαγγειλάμενοι, δέκα
[12, 12]   γάμῳ καὶ πάλιν ἐν τοῖς  αὐτοῖς   ἁμαρτάνοντας ἄφρονας δεῖν ὑπολαμβάνεσθαι. τοὺς
[12, 33]   ἀπέστειλαν πρὸς Ἀθηναίους πρέσβεις ἀξιοῦντες  αὐτοῖς   βοηθῆσαι. τὸ δ´ αὐτὸ καὶ
[12, 45]   καὶ τὸν Περικλέα νομίζοντες αἴτιον  αὐτοῖς   γεγονέναι τοῦ πολέμου δι´ ὀργῆς
[12, 9]   τριάκοντα μυριάδας. γενόμενος δὲ παρ´  αὐτοῖς   δημαγωγὸς Τῆλυς, καὶ κατηγορῶν τῶν
[12, 27]   τῆς Σάμου, καὶ τοὺς ἀντιπράττοντας  αὐτοῖς   ἐξέβαλον ἐκ τῆς πόλεως· τοὺς
[12, 47]   τῶν Ἀθηναίων, ὡς οὐ προσεῖχον  αὐτοῖς,   ἐπόρθησε τὴν χώραν καὶ τὰς
[12, 41]   Περσῶν βασιλέα πρεσβεύσαντες παρεκάλουν συμμαχεῖν  αὐτοῖς,   καὶ τοὺς κατὰ τὴν Σικελίαν
[12, 78]   τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Πυθίῳ, πόλεμον  αὐτοῖς   κατήγγειλαν· καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[12, 46]   τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης Χαλκιδεῖς παρ´  αὐτοῖς   κατῴκησαν· οἱ δ´ Ἀθηναῖοι τῶν
[12, 65]   τῶν δὲ Θηβαίων ἐκβοηθούντων συνάψαντες  αὐτοῖς   μάχην οἱ Ἀθηναῖοι καὶ πολλοὺς
[12, 39]   πειθομένων δὲ αὐτῶν ἀπειλοῦντες πολεμήσειν  αὐτοῖς   μετὰ τῶν συμμάχων. συναχθείσης οὖν
[12, 72]   συντελεσθεισῶν, περὶ μὲν τῶν ἄλλων  αὐτοῖς   ὁμολογούμενα πάντα ὑπῆρξε, περὶ δὲ
[12, 55]   ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων· ἐνεκάλουν γὰρ  αὐτοῖς,   ὅτι βουλομένων συνοικίζειν πάσας τὰς
[12, 8]   τοῖς Συρακοσίοις, ἅμα δ´ ἐγκαλοῦντες  αὐτοῖς   ὅτι Δουκέτιον ὄντα κοινὸν πολέμιον
[12, 79]   τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσαν. ἔδοξεν οὖν  αὐτοῖς   πάντων πρῶτον στρατεύειν ἐπ´ Ὀρχομενὸν
[12, 25]   μέγεθος τῆς ἐκ τῶν προγόνων  αὐτοῖς   παρακολουθούσης δόξης ὡσεί τινες κύριοι
[12, 14]   ἀληθείαις δὶς ἐν τοῖς  αὐτοῖς   πράγμασιν ἁμαρτάνων ἄφρων ἂν δικαίως
[12, 82]   ἀλλοτρίας γῆς· ὡς δὲ οὐδεὶς  αὐτοῖς   προσεῖχεν, ἐστράτευσαν ἐπὶ τοὺς κατέχοντας
[12, 50]   τὰς πόλεις, ὡς δ´ οὐδεὶς  αὐτοῖς   προσεῖχεν, εὐθὺς τῷ πρώτῳ φρουρίῳ
[12, 45]   τὸν πόλεμον· ὡς δὲ οὐδεὶς  αὐτοῖς   προσεῖχεν, ἠναγκάζοντο πάλιν τὸν Περικλέα
[12, 27]   βοηθείας, μὲν Πισσούθνης ἔδωκεν  αὐτοῖς   στρατιώτας ἑπτακοσίους, ἐλπίζων τῆς Σάμου
[12, 27]   δὲ Σάμιοι μετὰ τῶν δοθέντων  αὐτοῖς   στρατιωτῶν νυκτὸς πλεύσαντες εἰς τὴν
[12, 30]   τῶν δὲ Κορινθίων οὐ προσεχόντων  αὐτοῖς,   συγκατέβησαν εἰς πόλεμον ἀμφότεροι, καὶ
[12, 50]   πρὸς Ἀθηναίους φιλίαν συνθέμενος ὡμολόγησεν  αὐτοῖς   συμμαχήσειν τὸν ἐπὶ Θρᾴκης πόλεμον·
[12, 83]   αὐτῶν ἀδικουμέναις, ἐπαγγειλάμενοι δὲ συγκατασκευάσειν  αὐτοῖς   τὰ κατὰ τὴν Σικελίαν πράγματα.
[12, 41]   Θηβαίων τάξειν συντέλειαν καὶ παραδώσειν  αὐτοῖς   τὰς Πλαταιάς, ἐὰν αὐτοὶ στρατιώτας
[12, 3]   νεῶν κατέδυσεν, ἑκατὸν δὲ σὺν  αὐτοῖς   τοῖς ἀνδράσιν εἷλε, τὰς δὲ
[12, 77]   παρὰ τῶν Βοιωτῶν. ἀποστειλάντων δ´  αὐτοῖς   τῶν Θηβαίων χιλίους ὁπλίτας ἐπιλέκτους,
[12, 75]   ἀνδρῶν. οἱ δ´ Ἀργεῖοι νομίζοντες  αὑτοῖς   συγχωρηθήσεσθαι τὴν ὅλην ἡγεμονίαν, ἐπέλεξαν
[12, 35]   Θουρίων, τὴν ἐπιγραφὴν τῆς ἀποικίας  ἑαυτοῖς   ἔφησαν δεῖν προσάπτεσθαι. ὁμοίως δὲ
[12, 11]   Συβαρῖται τὰς μὲν ἀξιολογωτάτας ἀρχὰς  ἑαυτοῖς   προσένεμον, τὰς δ´εὐτελεῖς τοῖς ὕστερον
[12, 11]   σύνεγγυς τῇ πόλει χώραν κατεκληρούχουν  ἑαυτοῖς,   τὴν δὲ πόρρῳ κειμένην τοῖς
[12, 53]   καὶ ἰσοκώλοις καὶ παρίσοις καὶ  ὁμοιοτελεύτοις   καί τισιν ἑτέροις τοιούτοις,
[12, 53]   καὶ ὁμοιοτελεύτοις καί τισιν ἑτέροις  τοιούτοις,   τότε μὲν διὰ τὸ
[12, 39]   Περικλέους κατηγόρουν ἱεροσυλίαν. πρὸς δὲ  τούτοις   Ἀναξαγόραν τὸν σοφιστήν, διδάσκαλον ὄντα
[12, 1]   Ἑλλὰς πρὸς τὴν εὐδαιμονίαν. ἐν  τούτοις   γὰρ τοῖς χρόνοις αἵ τε
[12, 46]   γένει καὶ πλούτῳ, πρὸς δὲ  τούτοις   δεινότητι λόγου καὶ στρατηγίᾳ πολὺ
[12, 63]   μὲν κατὰ τὴν Πύλον ἐν  τούτοις   ἦν. ~Ἀρταξέρξης δ´ τῶν
[12, 66]   μὲν κατὰ τοὺς Μεγαρέας ἐν  τούτοις   ἦν. ~Βρασίδας δὲ δύναμιν ἱκανὴν
[12, 77]   τὰ κατὰ τὴν Πελοπόννησον ἐν  τούτοις   ἦν. ἐν δὲ τοῖς ἐκτὸς
[12, 54]   μὲν κατὰ τὴν Σικελίαν ἐν  τούτοις   ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα
[12, 80]   μὲν κατὰ τοὺς Ἕλληνας ἐν  τούτοις   ἦν. κατὰ δὲ τὴν Ἰταλίαν
[12, 9]   μὲν κατὰ τὴν Σικελίαν ἐν  τούτοις   ἦν. κατὰ δὲ τὴν Ἰταλίαν
[12, 50]   τὰ καρτερώτατα φρούρια, μένοντες ἐν  τούτοις   ἡσυχίαν εἶχον. οἱ δὲ Θρᾷκες
[12, 79]   Λάχης καὶ Νικόστρατος· συνῆν δὲ  τούτοις   καὶ Ἀλκιβιάδης ἰδιώτης ὢν διὰ
[12, 34]   οὖσαν ἑαυτῶν ἄποικον. ὁμοίως δὲ  τούτοις   καὶ Περδίκκας τῶν Μακεδόνων
[12, 42]   Χαλκιδέων καὶ Ποτιδαιατῶν· πρὸς δὲ  τούτοις   Μεσσήνιοι μὲν οἱ τὴν Ναύπακτον
[12, 30]   φρουρῆσαι τὴν πόλιν. ἐπὶ δὲ  τούτοις   οἱ Κερκυραῖοι παροξυνθέντες ἀπέστειλαν πεντήκοντα
[12, 63]   ἄλλων συμμάχων τοὺς ἱκανοὺς προσθέντες,  τούτοις   παρέδωκαν τὴν Πύλον φρουρεῖν· ἐνόμιζον
[12, 75]   μέγιστοι τῶν βασιλέων· πρὸς δὲ  τούτοις   πολὺν χρόνον εἰρήνην ἔχουσα προσόδους
[12, 32]   αὔξησιν μεγάλην ληψόμενος. ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις Ἀθηναῖοι συνῴκισαν Ἀμφίπολιν, καὶ
[12, 34]   συνεκλείσθησαν εἰς πολιορκίαν. ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις ἔκτισαν οἱ Ἀθηναῖοι πόλιν
[12, 57]   μεγίσταις συμφοραῖς περιέπεσον. ~Ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις ἐν τῇ Κερκύρᾳ μεγάλη
[12, 30]   κατ´ ὀλίγον κατακτήσασθαι. ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις κατὰ τὴν Ἑλλάδα συνέβη
[12, 52]   εἰς τὴν Θρᾴκην. ~Ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι μὲν παραλαβόντες τοὺς
[12, 47]   στρατιωτῶν οἱ πλείους. ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες ὑπὸ Ἀμβρακιωτῶν
[12, 59]   τὴν ὀνομαζομένην Ἀταλάντην. ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι τὴν Τραχῖνα καλουμένην
[12, 66]   καὶ τοὺς Αἰγινήτας. ~Ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις Μεγαρεῖς θλιβόμενοι τῷ πολέμῳ
[12, 77]   ἠμύνοντο τοὺς ἐπεστρατευκότας. ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις Ὀλύνθιοι μὲν στρατεύσαντες ἐπὶ
[12, 69]   τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἅμα δὲ  τούτοις   πραττομένοις περὶ τὸ Δήλιον ἐγένετο
[12, 11]   δὲ τὰς μεταγενεστέρας· πρὸς δὲ  τούτοις   τὴν μὲν σύνεγγυς τῇ πόλει
[12, 16]   τῆς ἀτιμίας ἀποτρέπει τοὺς ὁμοίους  τούτοις   τῆς ἀνανδρίας· κρεῖττον γάρ ἐστιν
[12, 40]   τῆς ναυτικῆς δυνάμεως, πρὸς δὲ  τούτοις   τὸ πλῆθος τῶν μετακεκομισμένων ἐκ
[12, 76]   ἀπέλυσαν τῆς ἀτιμίας. ἀκολούθως δὲ  τούτοις   τοῖς κατὰ τὸν πόλεμον ἐπαίνοις
[12, 14]   περὶ τῆς μητρυιᾶς τεθέντα ἐν  τούτοις,   τὸν νομοθέτην φασὶν Χαρώνδαν ἔν
[12, 18]   τε καὶ καταφρόνησιν, πρὸς δὲ  τούτοις   ὑπογραψαμένη τὴν διόρθωσιν τοῦ νόμου,
[12, 41]   τὴν αὐτονομίαν βουλόμενοι διελέχθησαν τοῖς  Βοιωτοῖς,   ἐπαγγελλόμενοι τὴν πόλιν ὑπὸ τὴν
[12, 70]   τόνδε τὸν τρόπον. παρὰ τοῖς  Βοιωτοῖς   ἐτάχθησαν ἐπὶ τὸ δεξιὸν κέρας
[12, 0]   μάχης περὶ Κορώνειαν Ἀθηναίοις καὶ  Βοιωτοῖς.   Περὶ τῆς Ἀθηναίων στρατείας ἐπὶ
[12, 0]   πολέμου. Περὶ τῆς γενομένης μάχης  Βοιωτοῖς   πρὸς Πλαταιεῖς. Ὡς τῆς Μεθώνης
[12, 70]   Ἀθηναῖοι μὲν οὖν ἐπιβουλεύσαντες τοῖς  Βοιωτοῖς   τοιαύτῃ συμφορᾷ περιέπεσον. ~κατὰ δὲ
[12, 76]   μέλλουσιν ἀγῶσιν ὑπερβάλλεσθαι· τοῖς τε  συμμάχοις   ἐπιεικέστερον προσεφέροντο, καὶ ταῖς φιλανθρωπίαις
[12, 31]   τόπους θαλάττης ἐπέπλεον τοῖς Κορινθίων  συμμάχοις   καὶ τὴν χώραν αὐτῶν ἐπόρθουν.
[12, 4]   εἰρήνης τοῖς Ἀθηναίοις καὶ τοῖς  συμμάχοις   πρὸς τοὺς Πέρσας, ὧν ἐστι
[12, 25]   ταῖς ὁμολογίαις προσέκειτο τοῖς ἄρξασι  δημάρχοις   τὸν ἐνιαυτόν, ἀντικαθιστάναι πάλιν δημάρχους
[12, 62]   ἐκ τῆς νεώς, δ´  ἀσπὶς   περιρρυεῖσα καὶ πεσοῦσα εἰς τὴν
[12, 75]   καὶ ἀφαιρεῖν ἀπὸ τῶν συνθηκῶν.  χωρὶς   δὲ τούτων Ἀθηναῖοι μὲν διὰ
[12, 40]   συμμάχων ἀνεφέρετο τάλαντα τετρακόσια ἑξήκοντα.  χωρὶς   δὲ τούτων τά τε πομπεῖα
[12, 40]   πολλὴν ἐπίδοσιν εἰληφέναι πρὸς εὐδαιμονίαν.  χωρὶς   δὲ τῶν χρημάτων τούτων στρατιώτας
[12, 40]   στρατιώτας ἀπεδείκνυεν ὑπάρχειν τῇ πόλει  χωρὶς   συμμάχων καὶ τῶν ἐν τοῖς
[12, 75]   συμμάχων πεποιημένοι σπονδὰς καὶ διαλύσεις,  χωρὶς   τῶν συμμαχίδων πόλεων συνέθεντο συμμαχίαν.
[12, 57]   ἐν τῇ Κερκύρᾳ μεγάλη συνέστη  στάσις   καὶ φιλοτιμία διὰ τοιαύτας αἰτίας.
[12, 0]   ἅλωσις καὶ κατασκαφὴ ὑπὸ Λακεδαιμονίων.  Στάσις   Κερκυραίων πρὸς ἀλλήλους. Ὡς Ἀθηναῖοι
[12, 0]   κατὰ τὴν Ἰταλίαν Θουρίων καὶ  στάσις   πρὸς ἀλλήλους. Ὡς Χαρώνδας
[12, 55]   κατεκληρούχησαν. μὲν οὖν Λεσβίων  ἀπόστασις   ἀπ´ Ἀθηναίων τοιοῦτον ἔσχε τὸ
[12, 0]   γενομένου πολέμου Λεοντίνοις πρὸς Συρακουσίους.  Ἀπόστασις   Λεσβίων ἀπὸ Ἀθηναίων καὶ Πλαταιῶν
[12, 0]   συνέστη. Ναυμαχία Κορινθίων πρὸς Κερκυραίους.  Ἀπόστασις   Ποτιδαίας καὶ Χαλκιδέων ἀπὸ Ἀθηναίων.
[12, 80]   δημοκρατίαν. ἐγένετο δὲ καὶ ἑτέρα  κίνησις   κατὰ τὴν Ἑλλάδα· καὶ Φωκεῖς
[12, 0]   τὴν Σικελίαν Συρακοσίοις πρὸς Ἀκραγαντίνους.  Κτίσις   κατὰ τὴν Ἰταλίαν Θουρίων καὶ
[12, 0]   Λεσβίων ἀπὸ Ἀθηναίων καὶ Πλαταιῶν  ἅλωσις   καὶ κατασκαφὴ ὑπὸ Λακεδαιμονίων. Στάσις
[12, 0]   φυγάδας. Ἔκπτωσις Δηλίων ὑπὸ Ἀθηναίων.  Ἅλωσις   Τορώνης καὶ κατασκαφὴ ὑπὸ Ἀθηναίων.
[12, 0]   τοὺς ἐν τῇ Λέσβῳ φυγάδας.  Ἔκπτωσις   Δηλίων ὑπὸ Ἀθηναίων. Ἅλωσις Τορώνης
[12, 14]   νόμῳ τεθαύμακ´ οὐκ ἐπεὶ πέπλευκέ  τις,   ἀλλ´ εἰ πέπλευκε δίς, τὸ
[12, 1]   Ἀθηναῖοι. ~ΒΙΒΛΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΗ. Δικαίως ἄν  τις   ἀπορήσειε τὸν νοῦν ἐπιστήσας τῇ
[12, 14]   πέπλευκε δίς, τὸ παραπλήσιον ἄν  τις   ἀποφαίνοιτο μὴ θαυμάζειν εἴ τις
[12, 66]   δὲ βοηθούντων τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἐκήρυξέ  τις   ἀφ´ ἑαυτοῦ τοὺς βουλομένους τίθεσθαι
[12, 13]   τὰ τὸν βίον μάλιστα ἐπανορθοῦντα.  τίς   γὰρ ἂν ἄξιον ἐγκώμιον διάθοιτο
[12, 14]   τις ἀποφαίνοιτο μὴ θαυμάζειν εἴ  τις   γεγάμηκεν, ἀλλ´ εἰ δὶς γεγάμηκε·
[12, 74]   κατὰ τὴν μάχην ἐπηρώτησε, ποῖός  τις   γέγονεν ἐν τῇ παρατάξει Βρασίδας·
[12, 17]   ἐκκόψῃ, ἀντεκκόπτεσθαι τὸν ἐκείνου, ἑτερόφθαλμός  τις   ἐκκοπεὶς τὸν ὀφθαλμὸν καὶ στερηθεὶς
[12, 40]   Εὔπολι δ´ ποιητή Πειθώ  τις   ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖς χείλεσιν· οὕτως
[12, 15]   τῶν ὀρφανῶν τροφὴν ἐπίστευσεν, ἐκφαίνεταί  τις   ἐπίνοια τοῦ νομοθέτου περιττή· οἱ
[12, 18]   τῇ πενιχρᾷ ἐπικλήρῳ. ὀρφανὴ γάρ  τις   εὐγενὴς ἐπίκληρος, ἀπορουμένη παντελῶς τῶν
[12, 18]   τῶν γὰρ προβεβηκότων τῇ ἡλικίᾳ  τις,   ἔχων γυναῖκα νεωτέραν καὶ καταλειφθείς,
[12, 40]   τετραμέτροις, λιπερνῆτες γεωργοί, τἀμά  τις   ξυνιέτω ῥήματ´, εἰ βούλεσθ´ ἀκοῦσαι
[12, 62]   τοῖς δεινοῖς. θαυμάσαι δ´ ἄν  τις   τῆς τύχης τὸ παράδοξον καὶ
[12, 17]   παραγενέσθαι} νόμου γὰρ ὄντος, ἐάν  τίς   τινος ὀφθαλμὸν ἐκκόψῃ, ἀντεκκόπτεσθαι τὸν
[12, 14]   τὴν μὲν καχομιλίαν ἐν τοῖσδε,  ὅστις   δ´ ὁμιλῶν ἥδεται κακοῖς ἀνήρ,
[12, 60]   πόλιν. δὲ τῶν Ἀθηναίων  στρατηγὸς   Δημοσθένης εὐλαβούμενος μὴ καὶ τὴν
[12, 6]   Τολμίδης δὲ τῶν Ἀθηναίων  στρατηγὸς   εἷλε Χαιρώνειαν. τῶν δὲ Βοιωτῶν
[12, 7]   Εὔβοιαν νεωτεριζόντων, Περικλῆς {δὲ} αἱρεθεὶς  στρατηγὸς   ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν Εὔβοιαν μετὰ
[12, 46]   μὲν ταῖς Ἀθήναις Περικλῆς  στρατηγὸς   ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ γένει καὶ πλούτῳ,
[12, 72]   μετὰ δὲ ταῦτα Λάμαχος  στρατηγὸς   ἔχων δέκα τριήρεις ἔπλευσεν εἰς
[12, 48]   χρόνους Φορμίων τῶν Ἀθηναίων  στρατηγὸς   ἔχων εἴκοσι τριήρεις περιέτυχε ναυσὶ
[12, 4]   τούτων Κίμων τῶν Ἀθηναίων  στρατηγὸς   θαλαττοκρατῶν ἐχειροῦτο τὰς κατὰ τὴν
[12, 43]   δὲ τούτων τῶν Ἀθηναίων  στρατηγὸς   οὐ διέλιπε τὴν μὲν χώραν
[12, 79]   διὸ καὶ τοὺς ἰδίους ἕκαστος  στρατηγὸς   παρώρμησε πρὸς τὸν ἀγῶνα, καὶ
[12, 78]   ὃν δὴ χρόνον Ἀλκιβιάδης  στρατηγὸς   τῶν Ἀθηναίων ἐνέβαλεν εἰς τὴν
[12, 42]   βουλομένων παρατάξασθαι τοῖς πολεμίοις, Περικλῆς  στρατηγὸς   ὢν καὶ τὴν ὅλην ἡγεμονίαν
[12, 35]   χρείας παρεσχημένων, πολὺς ἦν  λόγος,   ἑκάστου τῆς τιμῆς ταύτης σπεύδοντος
[12, 50]   ἵνα σαφὴς περὶ αὐτοῦ  λόγος   ὑπάρξῃ τοῖς ἀναγινώσκουσι. Σιτάλκης τοίνυν
[12, 54]   τῶν τριήρων εἰς ἕνα τόπον  ἀξιόλογος   ἤδη στόλος κατεσκεύαστο, συγκείμενος ἐκ
[12, 75]   πόλεις ταύτης αἱ δυνατώταται τέτταρες,  Ἄργος,   Θῆβαι, Κόρινθος, Ἦλις. εὐλόγως δ´
[12, 79]   Ἀθηναίων ἀποστειλάντων κατὰ θάλατταν εἰς  Ἄργος   ὁπλίτας μὲν χιλίους ἐπιλέκτους, ἱππεῖς
[12, 9]   μυριάδας. γενόμενος δὲ παρ´ αὐτοῖς  δημαγωγὸς   Τῆλυς, καὶ κατηγορῶν τῶν μεγίστων
[12, 55]   προσενέγκασθαι τοῖς Μυτιληναίοις, Κλέων  δημαγωγός,   ὠμὸς ὢν τὸν τρόπον καὶ
[12, 75]   αἱ πόλεις συμφρονεῖν κατὰ τῆς  Ἑλλάδος   διὰ τὸ προσγεγράφθαι ταῖς κοιναῖς
[12, 11]   καλῆς χώρας, οἰκήτορας ἐκ τῆς  Ἑλλάδος   μεταπεμψάμενοι συχνούς, διενείμαντο τὴν πόλιν
[12, 54]   τοὺς Λακεδαιμονίους, πάσης δὲ τῆς  Ἑλλάδος   τὴν ἡγεμονίαν περιπεποιημένοι ἀνθέξεσθαι τῆς
[12, 59]   γενέσθαι κατὰ πολλὰ μέρη τῆς  Ἑλλάδος,   ὥστε καὶ πόλεις τινὰς ἐπιθαλαττίους
[12, 38]   διόπερ Περικλῆς ἀποδεξάμενος τὴν τοῦ  παιδὸς   ἀπόφασιν ἐζήτει, δι´ οὗ τρόπου
[12, 4]   μηδὲ ναῦν μακρὰν πλεῖν ἐντὸς  Φασήλιδος   καὶ Κυανέων· ταῦτα δὲ τοῦ
[12, 24]   ἁρπάσας τὴν παρακειμένην ἐπὶ τῆς  σανίδος   κοπίδα, ταύτῃ πατάξας τὴν θυγατέρα
[12, 21]   ἐλευθέρᾳ μὴ πλείω ἀκολουθεῖν μιᾶς  θεραπαινίδος,   ἐὰν μὴ μεθύῃ, μηδὲ ἐξιέναι
[12, 30]   πρὸς ἀλλήλους. τῆς δ´ ἐπικρατούσης  μερίδος   φυγαδευούσης πολλοὺς τῶν ἀντιπραττόντων, οἱ
[12, 44]   ἐκπλεύσας τήν τε παραθαλάττιον τῆς  Λοκρίδος   ἐδῄωσε καὶ πόλιν Θρόνιον ἐξεπολιόρκησε,
[12, 44]   νῆσον, ὀνομαζομένην Ἀταλάντην, ἐπιτείχισμα τῆς  Λοκρίδος   κατεσκεύασε, πολεμῶν πρὸς τοὺς ἐγχωρίους.
[12, 44]   Ἀλόπην. ἔπειτα τὴν προκειμένην τῆς  Λοκρίδος   νῆσον, ὀνομαζομένην Ἀταλάντην, ἐπιτείχισμα τῆς
[12, 74]   ἐτίμησαν, ὅτι προέκρινε τὸν τῆς  πατρίδος   ἔπαινον τῆς τοῦ τέκνου δόξης.
[12, 36]   καλουμένην οἰκοῦντας μετοικίσαντες ἐκ τῆς  πατρίδος   καὶ ἰδίους προσθέντες οἰκήτορας, ἔκτισαν
[12, 76]   ἐκπεπτωκόσι δι´ ἐκείνους ἐκ τῆς  πατρίδος.   Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[12, 10]   τὸ δεύτερον ἐκπεσόντες ἐκ τῆς  πατρίδος   Συβαρῖται πρέσβεις ἔπεμψαν εἰς τὴν
[12, 7]   ἐξῴκισε τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκ τῆς  πατρίδος,   τὰς δ´ ἄλλας καταπληξάμενος ἠνάγκασε
[12, 16]   ἀναλαβόντων τὰ ὅπλα ὑπὲρ τῆς  πατρίδος.   τῶν γὰρ ἄλλων νομοθετῶν κατὰ
[12, 12]   γὰρ πρὸς τὸ χεῖρον  ὁδός,   ῥᾳδίαν ἔχουσα τὴν ὁδοιπορίαν· διὸ
[12, 35]   τῆς πόλεως οἰκιστὴν ἀγορεύειν,  θεὸς   ἔχρησεν αὑτὸν δεῖν κτίστην νομίζεσθαι.
[12, 10]   ἐζήτουν τὸν τόπον, ὃν  θεὸς   ἦν προστεταχὼς κατοικεῖν. εὑρόντες δὲ
[12, 43]   ἔνθα δὴ Βρασίδας Σπαρτιάτης,  νέος   μὲν ὢν τὴν ἡλικίαν, ἀλκῇ
[12, 3]   καιροὺς τῶν Περσικῶν δυνάμεων ἐστρατήγουν  Ἀρτάβαζος   καὶ Μεγάβυζο. Ἀρτάβαζο μὲν τὴν
[12, 3]   Κύπρῳ διέτριβεν, ἔχων τριήρεις τριακοσίας,  Μεγάβυζος   δὲ περὶ τὴν Κιλικίαν ἐστρατοπέδευε,
[12, 3]   γῆν, καθ´ ὃν τόπον ἦν  Μεγάβυζος   ἐστρατοπεδευκὼς μετὰ τῆς πεζῆς δυνάμεως·
[12, 74]   Βρασίδας υἱὸς αὐτῆς ἦν  ἀγαθὸς   ἀνήρ, πολλῶν μέντοι γε ἑτέρων
[12, 80]   καὶ μετὰ τούτου κατὰ τὸ  ἔθος   Αὖλον Κορνήλιον ἵππαρχον. δ´
[12, 64]   δὲ πατέρα τηροῦντα τὸ πάτριον  ἔθος   τὸν υἱὸν ὡς λελοιπότα τὴν
[12, 50]   Μακεδονίαν. οἱ δὲ Μακεδόνες τὸ  μέγεθος   τῆς δυνάμεως καταπλαγέντες παρατάξασθαι μὲν
[12, 25]   τε τὴν εὐγένειαν καὶ τὸ  μέγεθος   τῆς ἐκ τῶν προγόνων αὐτοῖς
[12, 12]   τούτῳ τῷ ἐγκλήματι καταδικασθέντας τὸ  μέγεθος   τῆς ὕβρεως οὐκ ἐνεγκόντας ἑκουσίως
[12, 25]   χαριέστατοι τῶν πολιτῶν, προορώμενοι τὸ  μέγεθος   τοῦ κινδύνου, διεπρεσβεύσαντο πρὸς ἀμφοτέρους
[12, 76]   τὴν Πελοπόννησον καὶ προορώμενοι τὸ  μέγεθος   τοῦ πολέμου, τὰ κατὰ τὴν
[12, 1]   τὴν Ἑλλάδα στρατεία διὰ τὸ  μέγεθος   τῶν δυνάμεων τὸν μέγιστον ἐπέστησε
[12, 33]   παρασκευαζομένων ἐπ´ αὐτοὺς δυνάμεων τὸ  πλῆθος,   ἀπέστειλαν πρὸς Ἀθηναίους πρέσβεις ἀξιοῦντες
[12, 83]   δ´ Ἐγεσταίων ἐπαγγελλομένων χρημάτων τε  πλῆθος   δώσειν εἰς τὸν πόλεμον καὶ
[12, 83]   Ἔγεσταν, οἱ μὲν Ἐγεσταῖοι χρημάτων  πλῆθος   ἐπέδειξαν, τὰ μὲν οἴκοθεν, τὰ
[12, 46]   πολιορκητικὰς καὶ ὅπλων καὶ βελῶν  πλῆθος,   ἔτι δὲ σίτου δαψίλειαν ἱκανὴν
[12, 54]   μεγίστας ἐκέκτηντο καὶ χρημάτων τε  πλῆθος   ἕτοιμον παρέλαβον, μετακομίσαντες ἐκ Δήλου
[12, 38]   χρόνον ἀνηλωκὼς ἀπ´ αὐτῶν ἰδίᾳ  πλῆθος   ἱκανὸν χρημάτων καὶ λόγον ἀπαιτούμενος
[12, 24]   ὑπάρχον. καταφυγὼν δὲ ἐπὶ τὸ  πλῆθος   καὶ μετὰ δακρύων τὴν κατ´
[12, 40]   τοῖς ἱεροῖς ἀπεδείκνυεν ἀναθημάτων τε  πλῆθος   καὶ τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἄγαλμα
[12, 75]   ἔχουσα προσόδους μεγίστας ἐλάμβανε, καὶ  πλῆθος   οὐ μόνον χρημάτων εἶχεν, ἀλλὰ
[12, 9]   πρῶτον ἔρρεπε ταῖς γνώμαις τὸ  πλῆθος   πρὸς τὴν ἀπόδοσιν τῶν ἱκετῶν
[12, 35]   τῶν Θουρίων ἀπέδειξαν, καὶ τὸ  πλῆθος   τῆς στάσεως ἀπολυθὲν εἰς τὴν
[12, 70]   τοὺς φεύγοντας. ὅμως δὲ τοσοῦτο  πλῆθος   τῶν ἀναιρεθέντων ἦν, ὥστε τοὺς
[12, 62]   ἐπιβάθραν ἐκ ταύτης ἠμύνατο τὸ  πλῆθος   τῶν ἐπ´ αὐτὸν συνδραμόντων Ἀθηναίων.
[12, 17]   ταῖς πλείσταις πόλεσι διὰ τὸ  πλῆθος   τῶν ἐπιχειρούντων ἐπανορθοῦν τοὺς νόμους
[12, 40]   δυνάμεως, πρὸς δὲ τούτοις τὸ  πλῆθος   τῶν μετακεκομισμένων ἐκ Δήλου χρημάτων
[12, 40]   πεφροντισμένως ἀπολογισάμενος ἐξηριθμήσατο μὲν τὸ  πλῆθος   τῶν συμμάχων τῇ πόλει καὶ
[12, 58]   καὶ τῶν κοίλων τόπων δεξαμένους  πλῆθος   ὕδατος λιμνάσαι καὶ σχεῖν στατὸν
[12, 75]   αἱ δυνατώταται τέτταρες, Ἄργος, Θῆβαι,  Κόρινθος,   Ἦλις. εὐλόγως δ´ ὑπωπτεύθησαν αἱ
[12, 23]   Ῥηγιλλανός, Τίτος Μινύκιος, Σπόριος Οὐετούριος,  Γάιος   Ἰούλιος, {Γάιος} Σουλπίκιος, Πόπλιος Σήστιος,
[12, 65]   καθειστήκεσαν ὕπατοι Τίτος Κοΐντιος καὶ  Γάιος   Ἰούλιος, παρὰ δὲ Ἠλείοις ὀλυμπιὰς
[12, 60]   Λεύκιος Φούριος, Σπόριος Πινάριος {καὶ  Γάιος   Μέτελλος} ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι
[12, 23]   Μινύκιος, Σπόριος Οὐετούριος, Γάιος Ἰούλιος,  {Γάιος}   Σουλπίκιος, Πόπλιος Σήστιος, Ῥωμύλος, Σπόριος
[12, 80]   τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τέτταρες κατεστάθησαν,  Γάιος   Φούριος καὶ Τίτος Κοΐντιος, ἔτι
[12, 55]   ὠμὸς ὢν τὸν τρόπον καὶ  βίαιος,   παρώξυνε τὸν δῆμον, ἀποφαινόμενος δεῖν
[12, 73]   δὲ ταῦτα Ἀθήνησι μὲν ἦρχεν  Ἀλκαῖος,   ἐν Ῥώμῃ δὲ ὑπῆρχον ὕπατοι
[12, 0]   τοῖς Θουρίοις. Ὡς Μέτων  Ἀθηναῖος   πρῶτος ἐξέθηκε τὴν ἐννεακαιδεκαετηρίδα. Ὡς
[12, 37]   πολυχρόνιος πολιορκία. Θουκυδίδης δὲ  Ἀθηναῖος   τὴν ἱστορίαν ἐντεῦθεν ἀρξάμενος ἔγραψε
[12, 23]   καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον Κρίσων  Ἱμεραῖος,   ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ δέκα
[12, 5]   καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον Κρίσων  Ἱμεραῖος.   ἐπὶ δὲ τούτων Μεγαρεῖς μὲν
[12, 29]   ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα Κρίσων  Ἱμεραῖος   τὸ δεύτερον. ἐπὶ δὲ τούτων
[12, 77]   ἐνενηκοστήν, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον  Ὑπέρβιος   Συρακόσιος. ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι
[12, 73]   ὕπατοι Ὀπίτερος Λουκρήτιος καὶ Λεύκιος  Σέργιος   Φιδηνιάτης. ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι
[12, 82]   ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν τέτταρες, Τίτος  Κλαύδιος   καὶ Σπόριος Ναύτιος, ἔτι δὲ
[12, 23]   δέκα ἄνδρες κατεστάθησαν νομογράφοι, Πόπλιος  Κλώδιος   Ῥηγιλλανός, Τίτος Μινύκιος, Σπόριος Οὐετούριος,
[12, 71]   μῆνας ἑπτά. τοῦτον δ´ ἀνελὼν  Δαρεῖος   ἐβασίλευσεν ἔτη δεκαεννέα. τῶν δὲ
[12, 50]   ἐπιεικῶς μὲν ἄρχων τῶν ὑποτεταγμένων,  ἀνδρεῖος   δ´ ὢν ἐν ταῖς μάχαις
[12, 9]   μέσον δυεῖν ποταμῶν, τοῦ τε  Κράθιος   καὶ τοῦ Συβάριος, ἀφ´ οὗ
[12, 23]   Σπόριος Οὐετούριος, Γάιος Ἰούλιος, {Γάιος}  Σουλπίκιος,   Πόπλιος Σήστιος, Ῥωμύλος, Σπόριος Ποστούμιος
[12, 32]   χιλίαρχοι κατεστάθησαν τρεῖς, Αὖλος Σεμπρώνιος,  Λεύκιος   Ἀτίλιος, Τίτος Κόιντος. ἐπὶ δὲ
[12, 81]   τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι Λεύκιος Φούριος,  Λεύκιος   Κοΐντιος, Αὖλος Σεμπρώνιος. ἐπὶ δὲ
[12, 73]   ὑπῆρχον ὕπατοι Ὀπίτερος Λουκρήτιος καὶ  Λεύκιος   Σέργιος Φιδηνιάτης. ἐπὶ δὲ τούτων
[12, 81]   κατεστάθησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι  Λεύκιος   Φούριος, Λεύκιος Κοΐντιος, Αὖλος Σεμπρώνιος.
[12, 60]   τῶν ὑπάντων χιλίαρχοι τρεῖς κατεστάθησαν,  Λεύκιος   Φούριος, Σπόριος Πινάριος {καὶ Γάιος
[12, 23]   νομογράφοι, Πόπλιος Κλώδιος Ῥηγιλλανός, Τίτος  Μινύκιος,   Σπόριος Οὐετούριος, Γάιος Ἰούλιος, {Γάιος}
[12, 82]   καὶ Σπόριος Ναύτιος, ἔτι δὲ  Λούκιος   Σέντιος καὶ Σέξτος Ἰούλιος. ἐπὶ
[12, 80]   δὲ Μάρκος Ποστούμιος καὶ Αὖλος  Κορνήλιος.   ἐπὶ δὲ τούτων Ἀργεῖοι καὶ
[12, 37]   τούτων ἐν τῇ Ῥώμῃ Σπόριος  Μαίλιος   ἐπιθέμενος τυραννίδι ἀνῃρέθη. Ἀθηναῖοι δὲ
[12, 0]   Ὡς ἐπὶ τῆς Ῥώμης Σπόριος  Μαίλιος   ἐπιθέμενος τυραννίδι ἀνῃρέθη. Περὶ τοῦ
[12, 80]   Αὖλον Κορνήλιον ἵππαρχον. δ´  Αἰμίλιος   παρασκευασάμενος τὰ πρὸς τὸν πόλεμον,
[12, 32]   κατεστάθησαν τρεῖς, Αὖλος Σεμπρώνιος, Λεύκιος  Ἀτίλιος,   Τίτος Κόιντος. ἐπὶ δὲ τούτων
[12, 23]   Ῥώμῃ δέκα ἄνδρες κατεστάθησαν νομογράφοι,  Πόπλιος   Κλώδιος Ῥηγιλλανός, Τίτος Μινύκιος, Σπόριος
[12, 23]   Οὐετούριος, Γάιος Ἰούλιος, {Γάιος} Σουλπίκιος,  Πόπλιος   Σήστιος, Ῥωμύλος, Σπόριος Ποστούμιος Καλβίνιος.
[12, 23]   Τίτος Μινύκιος, Σπόριος Οὐετούριος, Γάιος  Ἰούλιος,   {Γάιος} Σουλπίκιος, Πόπλιος Σήστιος, Ῥωμύλος,
[12, 82]   δὲ Λούκιος Σέντιος καὶ Σέξτος  Ἰούλιος.   ἐπὶ δὲ τούτων παρὰ μὲν
[12, 65]   ὕπατοι Τίτος Κοΐντιος καὶ Γάιος  Ἰούλιος,   παρὰ δὲ Ἠλείοις ὀλυμπιὰς ἤχθη
[12, 64]   τοῖς Ῥωμαίοις ὑπετάγησαν, δὲ  Ποστούμιος   δόξας καλῶς διῳκηκέναι τὰ κατὰ
[12, 80]   Τίτος Κοΐντιος, ἔτι δὲ Μάρκος  Ποστούμιος   καὶ Αὖλος Κορνήλιος. ἐπὶ δὲ
[12, 23]   Σουλπίκιος, Πόπλιος Σήστιος, Ῥωμύλος, Σπόριος  Ποστούμιος   Καλβίνιος. οὗτοι τοὺς νόμους συνετέλεσαν.
[12, 49]   καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον Σύμμαχος  Μεσσήνιος   ἀπὸ Σικελίας. ἐπὶ δὲ τούτων
[12, 23]   Πόπλιος Σήστιος, Ῥωμύλος, Σπόριος Ποστούμιος  Καλβίνιος.   οὗτοι τοὺς νόμους συνετέλεσαν. ἐπὶ
[12, 37]   δὲ τῶν ἔνδον εὐρώστως ἐγένετο  πολυχρόνιος   πολιορκία. Θουκυδίδης δὲ Ἀθηναῖος
[12, 81]   Λεύκιος Φούριος, Λεύκιος Κοΐντιος, Αὖλος  Σεμπρώνιος.   ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι μετὰ
[12, 32]   ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν τρεῖς, Αὖλος  Σεμπρώνιος,   Λεύκιος Ἀτίλιος, Τίτος Κόιντος. ἐπὶ
[12, 15]   κατὰ βάθους εὑρίσκεται δικαίως ὢν  ἄξιος   ἐπαίνων. ζητουμένης γὰρ τῆς αἰτίας
[12, 74]   πραχθέντων κατὰ τὴν μάχην ἐπηρώτησε,  ποῖός   τις γέγονεν ἐν τῇ παρατάξει
[12, 1]   γεγονέναι, ὧν ἐστι Φειδίας  ἀγαλματοποιός·   ὁμοίως δὲ καὶ τὰ κατὰ
[12, 40]   λόγου, δι´ ἣν αἰτίαν ὠνομάσθη  Ὀλύμπιος.   μέμνηται δὲ τούτων καὶ Ἀριστοφάνης
[12, 40]   ἄλλοις {Εὔπολις ποιητής} Περικλέης  οὑλύμπιος   ἤστραπτεν, ἐβρόντα, συνεκύκα τὴν Ἑλλάδα.
[12, 9]   τοῦ τε Κράθιος καὶ τοῦ  Συβάριος,   ἀφ´ οὗ ταύτης ἔτυχε τῆς
[12, 60]   τρεῖς κατεστάθησαν, Λεύκιος Φούριος, Σπόριος  Πινάριος   {καὶ Γάιος Μέτελλος} ἐπὶ δὲ
[12, 62]   καὶ πεσοῦσα εἰς τὴν θάλατταν  ὑποχείριος   ἐγένετο τοῖς πολεμίοις. μετὰ δὲ
[12, 37]   δὲ τούτων ἐν τῇ Ῥώμῃ  Σπόριος   Μαίλιος ἐπιθέμενος τυραννίδι ἀνῃρέθη. Ἀθηναῖοι
[12, 0]   ἔκτισαν. Ὡς ἐπὶ τῆς Ῥώμης  Σπόριος   Μαίλιος ἐπιθέμενος τυραννίδι ἀνῃρέθη. Περὶ
[12, 82]   κατεστάθησαν τέτταρες, Τίτος Κλαύδιος καὶ  Σπόριος   Ναύτιος, ἔτι δὲ Λούκιος Σέντιος
[12, 23]   Πόπλιος Κλώδιος Ῥηγιλλανός, Τίτος Μινύκιος,  Σπόριος   Οὐετούριος, Γάιος Ἰούλιος, {Γάιος} Σουλπίκιος,
[12, 60]   χιλίαρχοι τρεῖς κατεστάθησαν, Λεύκιος Φούριος,  Σπόριος   Πινάριος {καὶ Γάιος Μέτελλος} ἐπὶ
[12, 23]   {Γάιος} Σουλπίκιος, Πόπλιος Σήστιος, Ῥωμύλος,  Σπόριος   Ποστούμιος Καλβίνιος. οὗτοι τοὺς νόμους
[12, 68]   πολλάκις γεγενημένης, ἔσπευδεν Βρασίδας  κύριος   γενέσθαι τῆς πόλεως. διὸ καὶ
[12, 28]   ταῖς μηχαναῖς καταβαλὼν τὰ τείχη  κύριος   ἐγένετο τῆς Σάμου. κολάσας δὲ
[12, 23]   Κλώδιος Ῥηγιλλανός, Τίτος Μινύκιος, Σπόριος  Οὐετούριος,   Γάιος Ἰούλιος, {Γάιος} Σουλπίκιος, Πόπλιος
[12, 80]   ὑπάτων χιλίαρχοι τέτταρες κατεστάθησαν, Γάιος  Φούριος   καὶ Τίτος Κοΐντιος, ἔτι δὲ
[12, 81]   ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι Λεύκιος  Φούριος,   Λεύκιος Κοΐντιος, Αὖλος Σεμπρώνιος. ἐπὶ
[12, 60]   ὑπάντων χιλίαρχοι τρεῖς κατεστάθησαν, Λεύκιος  Φούριος,   Σπόριος Πινάριος {καὶ Γάιος Μέτελλος}
[12, 68]   μὲν ἐπεχείρησεν οἰκίζειν Ἀρισταγόρας  Μιλήσιος,   φεύγων Δαρεῖον τὸν βασιλέα τῶν
[12, 77]   καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον Ὑπέρβιος  Συρακόσιος.   ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι μὲν
[12, 71]   τῶν δὲ συγγραφέων Ἀντίοχος  Συρακόσιος   τὴν τῶν Σικελικῶν ἱστορίαν εἰς
[12, 18]   κίνδυνον ἐξέφυγεν, δ´ ἀγχιστεὺς  πλούσιος   ὢν ἠναγκάσθη γῆναι γυναῖκα πενιχρὰν
[12, 29]   δὲ τούτων κατὰ τὴν Σικελίαν  Δουκέτιος   μὲν γεγονὼς τῶν Σικελικῶν
[12, 73]   Ῥώμῃ δὲ ὑπῆρχον ὕπατοι Ὀπίτερος  Λουκρήτιος   καὶ Λεύκιος Σέργιος Φιδηνιάτης. ἐπὶ
[12, 0]   Θουρῖνος νομοθέτης αἱρεθεὶς πολλῶν ἀγαθῶν  αἴτιος   ἐγένετο τῇ πατρίδι. Ὡς Ζάλευκος
[12, 82]   Σπόριος Ναύτιος, ἔτι δὲ Λούκιος  Σέντιος   καὶ Σέξτος Ἰούλιος. ἐπὶ δὲ
[12, 81]   ὑπάτων χιλίαρχοι Λεύκιος Φούριος, Λεύκιος  Κοΐντιος,   Αὖλος Σεμπρώνιος. ἐπὶ δὲ τούτων
[12, 80]   κατεστάθησαν, Γάιος Φούριος καὶ Τίτος  Κοΐντιος,   ἔτι δὲ Μάρκος Ποστούμιος καὶ
[12, 65]   τῇ Ῥώμῃ καθειστήκεσαν ὕπατοι Τίτος  Κοΐντιος   καὶ Γάιος Ἰούλιος, παρὰ δὲ
[12, 23]   Γάιος Ἰούλιος, {Γάιος} Σουλπίκιος, Πόπλιος  Σήστιος,   Ῥωμύλος, Σπόριος Ποστούμιος Καλβίνιος. οὗτοι
[12, 50]   τὴν Θρᾴκην. μὲν γὰρ  παραθαλάττιος   αὐτῆς ἀπὸ τῆς Ἀβδηριτῶν χώρας
[12, 82]   τέτταρες, Τίτος Κλαύδιος καὶ Σπόριος  Ναύτιος,   ἔτι δὲ Λούκιος Σέντιος καὶ
[12, 74]   τοῦ τετελευτηκότος ὅτι Βρασίδας  υἱὸς   αὐτῆς ἦν ἀγαθὸς ἀνήρ, πολλῶν
[12, 36]   Ἀθήναις Μέτων Παυσανίου μὲν  υἱός,   δεδοξασμένος δὲ ἐν ἀστρολογίᾳ, ἐξέθηκε
[12, 30]   συμμάχους προσελαμβάνοντο. μὲν οὖν  Κορινθιακὸς   ὀνομασθεὶς πόλεμος συνέστη διὰ τὰς
[12, 0]   Ἑλλάδα συνέστη πόλεμος κληθεὶς  Κορινθιακός.   Ὡς κατὰ τὴν Ἰταλίαν τὸ
[12, 38]   Λακεδαιμονίοις ἐνέστη πόλεμος κληθεὶς  Πελοποννησιακός,   μακρότατος τῶν ἱστορημένων πολέμων. ἀναγκαῖον
[12, 74]   πόλεμον ληφθείσας. μὲν οὖν  Πελοποννησιακὸς   πόλεμος, διαμείνας μέχρι τῶν ὑποκειμένων
[12, 79]   δοῦναι διέξοδον κατὰ τὴν τοῦ  Φάρακος   γνώμην. οἱ μὲν οὖν χίλιοι
[12, 31]   τετταράκοντα· διεδέξατο δὲ τὴν ἀρχὴν  Σπάρτακος,   καὶ ἦρξεν ἔτη ἑπτά. κατὰ
[12, 36]   Γεγάνιον Μακερῖνον. ἐπὶ δὲ τούτων  Σπάρτακος   μὲν Βοσπόρου βασιλεὺς ἐτελεύτησεν
[12, 10]   δὲ πόλιν διελόμενοι κατὰ μὲν  μῆκος   εἰς τέτταρας πλατείας, ὧν καλοῦσι
[12, 61]   καλουμένην Σφακτηρίαν, παρατεταμένην δ´ ἐπὶ  μῆκος   καὶ ποιοῦσαν εὔδιον τὸν λιμένα,
[12, 18]   τοῦ βρόχου κίνδυνον· τῆς δὲ  γυναικὸς   κωλυθείσης νεωτέρῳ συνοικῆσαι, πάλιν ἔγημε
[12, 50]   ὢν ἐν ταῖς μάχαις καὶ  στρατηγικός,   ἔτι δὲ τῶν προσόδων μεγάλην
[12, 65]   δύναμιν ἑτέραν Ἀθηναίων, ἧς ἐστρατήγει  Ἱππόνικος   Καλλίου. συνελθόντων δὲ εἰς
[12, 65]   διεφύλαττε τὴν πρὸς Λακεδαιμονίους συμμαχίαν,  ἄποικος   οὖσα τῆς Σπάρτης. δὲ
[12, 18]   γῆναι γυναῖκα πενιχρὰν ἐπίκληρον ἄνευ  προικός.   ~Λείπεται δ´ ἡμῖν εἰπεῖν ὑπὲρ
[12, 18]   πεντακοσίας ἐκτῖσαι δραχμὰς εἰς  προικὸς   λόγον τῇ πενιχρᾷ ἐπικλήρῳ. ὀρφανὴ
[12, 80]   καὶ Τίτος Κοΐντιος, ἔτι δὲ  Μάρκος   Ποστούμιος καὶ Αὖλος Κορνήλιος. ἐπὶ
[12, 0]   αἴτιος ἐγένετο τῇ πατρίδι. Ὡς  Ζάλευκος   νομοθετήσας ἐν Λοκροῖς μεγάλην δόξαν
[12, 20]   τοὺς ἄνδρας ἐν πόλεσιν ἀστυγείτοσιν.  ~Ζάλευκος   τοίνυν ἦν τὸ γένος ἐκ
[12, 36]   ἑπτά, διεδέξατο δὲ τὴν ἀρχὴν  Σέλευκος   καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη τετταράκοντα. ἐν
[12, 33]   καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον Θεόπομπος  Θετταλός.   ἐπὶ δὲ τούτων Κερκυραῖοι μὲν
[12, 1]   ἃς ἐπὶ Συρακούσας ἐστράτευσαν Ἀθηναῖοι.  ~ΒΙΒΛΟΣ   ΔΩΔΕΚΑΤΗ. Δικαίως ἄν τις ἀπορήσειε
[12, 74]   διὰ τὴν ἀναρχίαν ἐταράχθησαν, τὸ  τέλος   δ´ ἐνίκησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ
[12, 62]   βελῶν πολλοῖς περιέπιπτεν ἐναντίοις τραύμασι.  τέλος   δὲ διὰ τῶν τραυμάτων αἵματος
[12, 17]   τοῖς πλήθεσι διορθώσασθαι τὸν νόμον·  τέλος   δὲ δόντα τὸν τράχηλον εἰς
[12, 53]   καταγέλαστα πλεονάκις καὶ κατακόρως τιθέμενα.  τέλος   δὲ πείσας τοὺς Ἀθηναίους συμμαχῆσαι
[12, 25]   περιβαλεῖν τὴν πατρίδα μεγάλαις συμφοραῖς.  τέλος   δὲ πεισθέντων ἁπάντων ὁμολογίας ἔθεντο
[12, 55]   τέκνα δὲ καὶ γυναῖκας ἐξανδραποδίσασθαι.  τέλος   δὲ πεισθέντων τῶν Ἀθηναίων κατὰ
[12, 62]   περιορᾶν Ἀθηναίους κρατοῦντας τῆς Λακωνικῆς.  τέλος   δὲ συναναγκάσαντος τὸν κυβερνήτην προσαγαγεῖν
[12, 35]   τῆς τιμῆς ταύτης σπεύδοντος τυχεῖν.  τέλος   δὲ τῶν Θουρίων πεμψάντων εἰς
[12, 50]   μεγάλην ποιούμενος ἐπιμέλειαν. τὸ δὲ  τέλος   ἐπὶ τοσοῦτον δυνάμεως προῆλθεν, ὥστε
[12, 1]   πολέμου παρὰ τὴν προσδοκίαν τὸ  τέλος   λαβόντος παράδοξον, οὐ μόνον τῶν
[12, 72]   καταλῦσαι τὸν πόλεμον καὶ εἰς  τέλος   παύσασθαι τῆς πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίας·
[12, 55]   ἀπ´ Ἀθηναίων τοιοῦτον ἔσχε τὸ  τέλος.   ~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[12, 28]   στόλον ἀξιόλογον ἤθροισε, βουλόμενος εἰς  τέλος   συντρῖψαι τὸν τῶν ἐναντίων στόλον.
[12, 60]   Φούριος, Σπόριος Πινάριος {καὶ Γάιος  Μέτελλος}   ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι μὲν
[12, 54]   εἰς ἕνα τόπον ἀξιόλογος ἤδη  στόλος   κατεσκεύαστο, συγκείμενος ἐκ τριήρων ὀγδοήκοντα.
[12, 80]   ἔτι δὲ Μάρκος Ποστούμιος καὶ  Αὖλος   Κορνήλιος. ἐπὶ δὲ τούτων Ἀργεῖοι
[12, 81]   χιλίαρχοι Λεύκιος Φούριος, Λεύκιος Κοΐντιος,  Αὖλος   Σεμπρώνιος. ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι
[12, 32]   τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν τρεῖς,  Αὖλος   Σεμπρώνιος, Λεύκιος Ἀτίλιος, Τίτος Κόιντος.
[12, 23]   Ἰούλιος, {Γάιος} Σουλπίκιος, Πόπλιος Σήστιος,  Ῥωμύλος,   Σπόριος Ποστούμιος Καλβίνιος. οὗτοι τοὺς
[12, 35]   ἀποκατέστη. κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα  Ἀρχίδαμος   τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐτελεύτησεν
[12, 32]   οὐκ ἀπολιμπανομένων, φανερὸς ἦν  πόλεμος   αὔξησιν μεγάλην ληψόμενος. ἅμα δὲ
[12, 8]   Σικελίαν Συρακοσίοις πρὸς Ἀκραγαντίνους συνέστη  πόλεμος   διὰ τοιαύτας αἰτίας. Συρακόσιοι καταπολεμήσαντες
[12, 74]   ληφθείσας. μὲν οὖν Πελοποννησιακὸς  πόλεμος,   διαμείνας μέχρι τῶν ὑποκειμένων καιρῶν
[12, 37]   Πελοποννησιακόν. οὗτος μὲν οὖν  πόλεμος   διέμεινεν ἐπὶ ἔτη εἴκοσι ἑπτά,
[12, 0]   Ἀθηναίων στρατείας ἐπὶ τὴν Εὔβοιαν.  Πόλεμος   κατὰ τὴν Σικελίαν Συρακοσίοις πρὸς
[12, 0]   καὶ Ἀθηναίοις ὑπὲρ τῶν Μεγαρέων.  Πόλεμος   Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀθηναίοις ὑπὲρ Χαλκιδέων.
[12, 0]   Ὡς κατὰ τὴν Ἑλλάδα συνέστη  πόλεμος   κληθεὶς Κορινθιακός. Ὡς κατὰ
[12, 38]   τούτων Ἀθηναίοις καὶ Λακεδαιμονίοις ἐνέστη  πόλεμος   κληθεὶς Πελοποννησιακός, μακρότατος τῶν
[12, 30]   μὲν οὖν Κορινθιακὸς ὀνομασθεὶς  πόλεμος   συνέστη διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας.
[12, 80]   διὸ καὶ τούτων ἀναιρεθέντων  δῆμος   ἐκομίσατο τὴν δημοκρατίαν. ἐγένετο δὲ
[12, 63]   εἰς τὰς Ἀθήνας· δὲ  δῆμος   ἐψηφίσατο αὐτοὺς φυλάττειν, ἐὰν βούλωνται
[12, 33]   ἐκκλησίας, διήκουσε τῶν πρέσβεων  δῆμος,   καὶ ἐψηφίσατο συμμαχεῖν Κερκυραίοις. διὸ
[12, 54]   νῆες τετταράκοντα, ἃς ἀπέστειλεν  δῆμος,   κρίνων γενναιότερον ἅπτεσθαι τοῦ πολέμου·
[12, 17]   ἂν ὅτου τὴν κρίσιν  δῆμος   περὶ τοῦ διορθουμένου νόμου ποιήσηται,
[12, 83]   τῶν Ἐγεσταίων ἀπαγγειλάντων, συνῆλθεν  δῆμος   περὶ τούτων. προτεθείσης δὲ τῆς
[12, 84]   στρατηγίᾳ διωνομασμένος. εὐθὺς οὖν  δῆμος   στόλον ἀξιόχρεων κατεσκεύασε, τριάκοντα μὲν
[12, 54]   λαβεῖν τοὺς Ἀθηναίους, προέκρινεν  δῆμος   συμμαχεῖν τοῖς Κερκυραίοις διὰ τὸ
[12, 34]   δισχιλίοις στρατιώταις, δισχιλίους καὶ  δῆμος   τῶν Ἀθηναίων ἐξέπεμψε. γενομένης δὲ
[12, 72]   Ἀθηναίοις. ἐφ´ οἷς παροξυνθεὶς  δῆμος   τῶν Ἀθηναίων ἐξέπεμψε στρατηγοὺς μετὰ
[12, 77]   εἶχον. δὴ πυθόμενος  δῆμος   τῶν Ἀργείων ἔπεισε τοὺς Ἀθηναίους
[12, 46]   προέχων τῶν πολιτῶν. δὲ  δῆμος   φιλοτιμούμενος κατὰ κράτος ἑλεῖν τὴν
[12, 47]   εἰς Ἀκαρνανίαν. ἡγούμενος δὲ τούτων  Κνῆμος   εἶχε στρατιώτας πεζοὺς χιλίους καὶ
[12, 3]   πεζὰς ἔχων δυνάμεις, ὧν  ἀριθμὸς   ἦν τριάκοντα μυριάδων. δὲ
[12, 17]   ὀφθαλμὸν ἐκκόψῃ, ἀντεκκόπτεσθαι τὸν ἐκείνου,  ἑτερόφθαλμός   τις ἐκκοπεὶς τὸν ὀφθαλμὸν καὶ
[12, 18]   ἔγημε τὸν ἀπολυθέντα. τρίτος δὲ  νόμος   διωρθώθη περὶ τῶν ἐπικλήρων,
[12, 18]   βρόχου θάνατον. ~δεύτερος δὲ διωρθώθη  νόμος   διδοὺς ἐξουσίαν τῇ γυναικὶ
[12, 16]   ἐν ἐσθῆσι γυναικείαις. δὲ  νόμος   οὗτος ἅμα μὲν φιλανθρωπότερός ἐστι
[12, 15]   μητρός. αὐτόθεν μὲν οὖν  νόμος   οὗτος οὐδὲν ὁρᾶται περιέχων σοφὸν
[12, 41]   Βοιωτίαν τῶν Πλαταιέων πόλις  αὐτόνομος   ἦν καὶ συμμαχίαν εἶχε πρὸς
[12, 55]   τοῖς Μυτιληναίοις, Κλέων δημαγωγός,  ὠμὸς   ὢν τὸν τρόπον καὶ βίαιος,
[12, 71]   δὲ βασιλείαν διαδεξάμενος ἀδελφὸς  Σογδιανὸς   ἦρξε μῆνας ἑπτά. τοῦτον δ´
[12, 23]   ἄνδρες κατεστάθησαν νομογράφοι, Πόπλιος Κλώδιος  Ῥηγιλλανός,   Τίτος Μινύκιος, Σπόριος Οὐετούριος, Γάιος
[12, 38]   περὶ τούτων, Ἀλκιβιάδης ἀδελφιδοῦς,  ὀρφανὸς   ὤν, τρεφόμενος παρ´ αὐτῷ, παῖς
[12, 19]   ἐχθροῖς τισιν ἀφορμὴν κατηγορίας. ὧν  ἑνὸς   εἰπόντος Καταλέλυκας τὸν ἴδιον νόμον,
[12, 20]   ἀστυγείτοσιν. ~Ζάλευκος τοίνυν ἦν τὸ  γένος   ἐκ τῆς Ἰταλίας Λοκρός, ἀνὴρ
[12, 56]   τι κακὸν ἔδρασαν τοὺς Σπαρτιάτας·  οὐδενὸς   δ´ ἀντιλέγοντος, πάντων κατέγνωσαν θάνατον.
[12, 44]   χώραν καὶ τὰς κτήσεις αὐτῶν  λυμηνάμενος   μετὰ πολλῆς ὠφελείας ἐπανῆλθεν εἰς
[12, 65]   γενναίως ἀμυνομένων τῶν Μηλίων οὐ  δυνάμενος   ἑλεῖν τὴν πόλιν, ἀπέπλευσεν εἰς
[12, 46]   ἡμέραν διέτριβε πολὺν χρόνον, οὐ  δυνάμενος   ἑλεῖν τὴν πόλιν. οἱ μὲν
[12, 42]   ἐτύγχανε παρὰ τοῖς πολίταις, ὡς  δυνάμενος   στρατηγεῖν καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοις διαπολεμεῖν.
[12, 38]   ἀπαιτούμενος εἰς ἀρρωστίαν ἐνέπεσεν, οὐ  δυνάμενος   τῶν πεπιστευμένων ἀποδοῦναι τὸν ἀπολογισμόν.
[12, 27]   γενόμενος κατέστησε δημοκρατίαν ἐν αὐτῇ.  πραξάμενος   δὲ παρὰ τῶν Σαμίων ὀγδοήκοντα
[12, 35]   τετταράκοντα δύο, τὴν δὲ ἀρχὴν  διαδεξάμενος   Ἆγις ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσι ἑπτά.
[12, 64]   ἔτη τετταράκοντα, τὴν δ´ ἀρχὴν  διαδεξάμενος   Ξέρξης ἐβασίλευσεν ἐνιαυτόν. κατὰ δὲ
[12, 71]   μῆνας δύο· τὴν δὲ βασιλείαν  διαδεξάμενος   ἀδελφὸς Σογδιανὸς ἦρξε μῆνας
[12, 38]   πῶς μὴ ἀποδῷ. διόπερ Περικλῆς  ἀποδεξάμενος   τὴν τοῦ παιδὸς ἀπόφασιν ἐζήτει,
[12, 67]   ἄλλων Πελοποννησίων ἀνέζευξεν ἐπὶ Μέγαρα.  καταπληξάμενος   δὲ τοὺς Ἀθηναίους, τούτους μὲν
[12, 7]   τῆς πατρίδος, τὰς δ´ ἄλλας  καταπληξάμενος   ἠνάγκασε πάλιν πειθαρχεῖν Ἀθηναίοις. σπονδὰς
[12, 67]   τὴν Ἀκανθίων πόλιν τὰ μὲν  καταπληξάμενος,   τὰ δὲ καὶ λόγοις φιλανθρώποις
[12, 68]   τῆς πόλεως, τῇ δ´ ὑστεραίᾳ  καταπληξάμενος   τοὺς Ἀμφιπολίτας παρέλαβε τὴν πόλιν
[12, 71]   εἰς τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατέστρεψεν,  ἀρξάμενος   ἀπὸ Κωκάλου τοῦ Σικανῶν βασιλέως,
[12, 37]   Ἀθηναῖος τὴν ἱστορίαν ἐντεῦθεν  ἀρξάμενος   ἔγραψε τὸν γενόμενον πόλεμον Ἀθηναίοις
[12, 79]   τὰς ἐπαγγελίας, καὶ μέγα τι  κατεργασάμενος   διορθώσασθαι τὴν γεγενημένην ἀδοξίαν· οὐ
[12, 19]   εἶπεν, ἀλλὰ κύριον ποιήσω· καὶ  σπασάμενος   τὸ ξιφίδιον ἑαυτὸν ἀπέσφαξεν. ἔνιοι
[12, 80]   Κορνήλιον ἵππαρχον. δ´ Αἰμίλιος  παρασκευασάμενος   τὰ πρὸς τὸν πόλεμον, ἀνέζευξε
[12, 20]   ἐπιτηδεύσεσι. διὰ δὲ τοῦ προοιμίου  προκαλεσάμενος   τοὺς πολίτας εἰς εὐσέβειαν καὶ
[12, 36]   τὴν ὀνομαζομένην ἐννεακαιδεκαετηρίδα, τὴν ἀρχὴν  ποιησάμενος   ἀπὸ μηνὸς ἐν Ἀθήναις σκιροφοριῶνος
[12, 67]   δυνάμεως διὰ Θετταλίας τὴν πορείαν  ποιησάμενος   ἧκεν εἰς Δῖον τῆς Μακεδονίας.
[12, 65]   ἐπὶ τὴν νῆσον καὶ προσβολὰς  ποιησάμενος   παρέλαβε τὴν πόλιν καθ´ ὁμολογίαν.
[12, 8]   Κορίνθῳ τὰς ὁμολογίας ἔλυσε, καὶ  προσποιησάμενος   χρησμὸν ὑπὸ θεῶν αὐτῷ δεδόσθαι
[12, 28]   εἰς τὴν πολιορκίαν γεγενημένας δαπάνας,  τιμησάμενος   αὐτὰς ταλάντων διακοσίων. παρείλετο δὲ
[12, 11]   νόμους· πολλὰ δὲ καὶ ἴδια  ἐπινοησάμενος   ἐξεῦρε, περὶ ὧν οὐκ ἀνοίκειόν
[12, 81]   δοκοῦντας τὰ τῶν Λακεδαιμονίων αἱρεῖσθαι·  μεταστησάμενος   δὲ τούτους ἐκ τῆς πόλεως,
[12, 65]   οὐκ ὀλίγους, καὶ δύναμιν ἀξιόλογον  συστησάμενος,   ἔπλευσεν ἐπὶ τὴν Κόρινθον. ἀποβιβάσαντος
[12, 40]   ~περὶ δὲ τοῦ πολέμου πεφροντισμένως  ἀπολογισάμενος   ἐξηριθμήσατο μὲν τὸ πλῆθος τῶν
[12, 3]   ἕτερος τῶν στρατηγῶν λαμπρῶς  ἀγωνισάμενος   ἡρωικῶς κατέστρεψε τὸν βίον, οἱ
[12, 4]   περὶ τὴν Κύπρον ἐλαττώματα, καὶ  βουλευσάμενος   μετὰ τῶν φίλων περὶ τοῦ
[12, 51]   ἐνοχλουμένους, πρὸς μὲν τὸν Περδίκκαν  διαλυσάμενος   ἐπιγαμίας ἐποιήσατο, τὰς δὲ δυνάμεις
[12, 68]   βαρβάρων διγλώττων Βισαλτικόν. ταύτας δὲ  χειρωσάμενος   ἐστράτευσεν ἐπὶ πόλιν Τορώνην, ἄποικον
[12, 39]   κατεσκεύαζε, Περικλῆς δὲ Ξανθίππου  καθεσταμένος   ἦν ἐπιμελητής. τῶν δὲ συνεργασαμένων
[12, 11]   θαυμαζομένων πολιτῶν Χαρώνδαν. οὗτος δὲ  ἐπισκεψάμενος   τὰς ἁπάντων νομοθεσίας ἐξελέξατο τὰ
[12, 60]   ἐκπολιορκήσωσι, χιλίους ὁπλίτας ἐξ Ἀκαρνανίας  μεταπεμψάμενος   ἀπέστειλεν εἰς τὴν Ναύπακτον. Δημοσθένης
[12, 27]   ἑβδομήκοντα τριήρεις ἐνίκησε τοὺς Σαμίους,  μεταπεμψάμενος   δὲ παρὰ Χίων καὶ Μυτιληναίων
[12, 69]   τῶν κατὰ τὴν Βοιωτίαν πόλεων  μεταπεμψάμενος   στρατιώτας ἧκε πρὸς τὸ Δήλιον
[12, 37]   ἐν τῇ Ῥώμῃ Σπόριος Μαίλιος  ἐπιθέμενος   τυραννίδι ἀνῃρέθη. Ἀθηναῖοι δὲ περὶ
[12, 0]   ἐπὶ τῆς Ῥώμης Σπόριος Μαίλιος  ἐπιθέμενος   τυραννίδι ἀνῃρέθη. Περὶ τοῦ Πελοποννησιακοῦ
[12, 42]   δύναμιν ἀξιόλογον εἰς τὰς ναῦς  ἐνθέμενος,   καὶ στρατηγὸν ἐπιστήσας Καρκίνον καὶ
[12, 50]   Σιτάλκης τοίνυν πρὸς Ἀθηναίους φιλίαν  συνθέμενος   ὡμολόγησεν αὐτοῖς συμμαχήσειν τὸν ἐπὶ
[12, 37]   δὲ παραλαβὼν τὸ στρατόπεδον καὶ  προσκαθήμενος   τῇ πόλει τῶν Ποτιδαιατῶν συνεχεῖς
[12, 18]   ἐπικλήρων, καὶ παρὰ Σόλωνι  κείμενος.   ἐκέλευε γὰρ τῇ ἐπικλήρῳ ἐπιδικάζεσθαι
[12, 50]   τὸν βασιλέα τῶν Μακεδόνων ἀλλοτρίως  διακείμενος,   ἔκρινε κατάγειν ἐπὶ τὴν Μακεδονικὴν
[12, 34]   τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ἀλλοτρίως  διακείμενος   πρὸς Ἀθηναίους, ἔπεισε τοὺς Χαλκιδεῖς
[12, 54]   τόπον ἀξιόλογος ἤδη στόλος κατεσκεύαστο,  συγκείμενος   ἐκ τριήρων ὀγδοήκοντα. τοῦ δὲ
[12, 61]   ἀντιπρῴρους ἔστησαν τῷ στόματι τοῦ  λιμένος,   ὅπως διὰ τούτων ἐμφράξωσι τὸν
[12, 16]   νόμῳ, κἂν παντελῶς κακῶς  γεγραμμένος·   διορθοῦν δὲ συνεχώρησε τὸν χρείαν
[12, 24]   κατηγορίας καὶ τὴν κόρην ἐγχειρίσαντος,  ἐπιλαβόμενος   συκοφάντης ἀπῆγεν ὡς ἰδίαν
[12, 55]   στρατηγὸν προχειρισάμενοι Κλεινιππίδην. οὗτος δὲ  προσλαβόμενος   βοήθειαν παρὰ τῶν συμμάχων κατέπλευσεν
[12, 47]   πεζοὺς χιλίους καὶ ναῦς ὀλίγας·  προσλαβόμενος   δὲ καὶ παρὰ τῶν συμμάχων
[12, 60]   στρατιωτῶν ἱκανῶν ἐξαπέστειλαν. οὗτος δὲ  προσλαβόμενος   παρὰ τῶν Κερκυραίων τριήρεις πεντεκαίδεκα
[12, 73]   δὲ πλεύσας εἰς Σκιώνην, κἀκεῖθεν  προσλαβόμενος   στρατιώτας ἐκ τῶν πολιορκούντων τὴν
[12, 83]   Σικελίαν, Νικίας μὲν Νικηράτου,  θαυμαζόμενος   ἐπ´ ἀρετῇ παρὰ τοῖς πολίταις,
[12, 15]   ὁρᾶται περιέχων σοφὸν περιττόν,  ἐξεταζόμενος   δὲ κατὰ βάθους εὑρίσκεται δικαίως
[12, 15]   ἀναθεωρούμενος δὲ καὶ μετ´ ἀκριβείας  ἐξεταζόμενος   μεγάλην ἔχει σπουδήν τε καὶ
[12, 43]   ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις παραβόλως  ἀγωνιζόμενος   μεγάλην δόξαν ἀνδρείας ἀπηνέγκατο. Ἀθηναῖοι
[12, 79]   μὲν βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων  προαγωνιζόμενος   ἐνεκαρτέρησε τοῖς δεινοῖς, καὶ πάντας
[12, 19]   μηδένα μεθ´ ὅπλου ἐκκλησιάζειν, καὶ  ἐπιλαθόμενος   ὅτι τὸ ξίφος παρέζωσται, παρέδωκεν
[12, 74]   τριάκοντα, προσβολὰς ἐποιεῖτο τῷ πολίσματι.  ~πυθόμενος   δὲ τὸν Βρασίδαν μετὰ δυνάμεως
[12, 77]   καὶ πολεμικῶς εἶχον. δὴ  πυθόμενος   δῆμος τῶν Ἀργείων ἔπεισε
[12, 4]   πολιορκοῦντας. Ἀρταξέρξης δὲ βασιλεὺς  πυθόμενος   τὰ περὶ τὴν Κύπρον ἐλαττώματα,
[12, 51]   καὶ τῶν Χαλκιδέων ποιησάντων, Σιτάλκης  πυθόμενος   τοὺς Ἕλληνας ἁδρὰς δυνάμεις συνηθροικέναι
[12, 20]   τῇ πατρίδι νομοθέτης ᾑρέθη, καὶ  καταβαλόμενος   ἐξ ἀρχῆς καινὴν νομοθεσίαν ἤρξατο
[12, 62]   ἰδίων ἀπηνέχθη, τοσοῦτον τοὺς ἄλλους  ὑπερβαλόμενος   ἀνδρείᾳ, ὥστε τῶν ἄλλων τοὺς
[12, 42]   παρεκάλει τοὺς νέους ἡσυχίαν ἔχειν,  ἐπαγγελλόμενος   ἄνευ κινδύνων ἐκβαλεῖν τοὺς Λακεδαιμονίους
[12, 28]   ὑπέστρεψε καὶ στόλον ἀξιόλογον ἤθροισε,  βουλόμενος   εἰς τέλος συντρῖψαι τὸν τῶν
[12, 67]   συμμαχίας. μετὰ δὲ ταῦτα Βρασίδας  βουλόμενος   ἐνεργότερον ἅψασθαι τοῦ πολέμου, μετεπέμπετο
[12, 12]   ταύτην οὖν τὴν διαφθορὰν ἀναστεῖλαι  βουλόμενος   νομοθέτης ἀπηγόρευσε τῇ τῶν
[12, 50]   τὸν ἐπὶ Θρᾴκης πόλεμον· διόπερ  βουλόμενος   τοὺς Χαλκιδεῖς σὺν τοῖς Ἀθηναίοις
[12, 9]   πόλιν ἔχειν πολιτῶν τριάκοντα μυριάδας.  γενόμενος   δὲ παρ´ αὐτοῖς δημαγωγὸς Τῆλυς,
[12, 27]   δὲ καὶ τῆς πόλεως ἐγκρατὴς  γενόμενος   κατέστησε δημοκρατίαν ἐν αὐτῇ. πραξάμενος
[12, 68]   Ἀμφιπόλεως μετὰ τῆς δυνάμεως, καὶ  παραγενόμενος   εἰς τὴν καλουμένην Ἀκτὴν κατεστρατοπέδευσεν.
[12, 55]   καὶ βίαιος, παρώξυνε τὸν δῆμον,  ἀποφαινόμενος   δεῖν τοὺς Μυτιληναίους αὐτοὺς μὲν
[12, 24]   δεινοπαθῶν, ὡς οὐδεὶς αὐτῷ προσεῖχε,  παραπορευόμενος   κατὰ τύχην παρὰ κρεοπώλιον, ἁρπάσας
[12, 38]   Ἀλκιβιάδης ἀδελφιδοῦς, ὀρφανὸς ὤν,  τρεφόμενος   παρ´ αὐτῷ, παῖς ὢν τὴν
[12, 6]   Κορώνειαν, καθ´ ἣν Τολμίδης μὲν  μαχόμενος   ἀνῃρέθη, τῶν δὲ ἄλλων Ἀθηναίων
[12, 32]   ἦν πόλεμος αὔξησιν μεγάλην  ληψόμενος.   ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἀθηναῖοι
[12, 84]   δὲ καὶ πλούτῳ καὶ στρατηγίᾳ  διωνομασμένος.   εὐθὺς οὖν δῆμος στόλον
[12, 20]   ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ κατὰ παιδείαν  τεθαυμασμένος,   μαθητὴς δὲ Πυθαγόρου τοῦ φιλοσόφου.
[12, 36]   Μέτων Παυσανίου μὲν υἱός,  δεδοξασμένος   δὲ ἐν ἀστρολογίᾳ, ἐξέθηκε τὴν
[12, 9]   κατεστεφανωμένος μὲν τοῖς Ὀλυμπικοῖς στεφάνοις,  διεσκευασμένος   δὲ εἰς Ἡρακλέους σκευὴν λεοντῇ
[12, 14]   κακὸν κατὰ τῶν ἑαυτοῦ πραγμάτων  πεπορισμένος.   εἴτ´ ἐπέτυχες γάρ, φησί, γήμας
[12, 60]   δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς Δημοσθένης  εὐλαβούμενος   μὴ καὶ τὴν Ναύπακτον ἐκπολιορκήσωσι,
[12, 47]   ὑπὸ Ἀμβρακιωτῶν ἐστράτευσαν εἰς Ἀκαρνανίαν.  ἡγούμενος   δὲ τούτων Κνῆμος εἶχε στρατιώτας
[12, 55]   ἀποστείλαντες εἰς Λέσβον. τούτων δ´  ἡγούμενος   Πάχης Ἐπικλήρου καταντήσας εἰς
[12, 50]   ἔτι δὲ τῶν προσόδων μεγάλην  ποιούμενος   ἐπιμέλειαν. τὸ δὲ τέλος ἐπὶ
[12, 28]   γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, συνεχεῖς  ποιούμενος   προσβολάς. κατεσκεύασε δὲ καὶ μηχανὰς
[12, 46]   πάσῃ τῇ δυνάμει. προσβολὰς δὲ  ποιούμενος   συνεχεῖς καθ´ ἑκάστην ἡμέραν διέτριβε
[12, 46]   τῶν πολιτῶν. δὲ δῆμος  φιλοτιμούμενος   κατὰ κράτος ἑλεῖν τὴν Ποτίδαιαν,
[12, 15]   οὗτος δ´ ἐξ ἐπιπολῆς μὲν  θεωρούμενος   οὐδὲν φαίνεται περιττὸν ἔχειν οὐδὲ
[12, 15]   περιττὸν ἔχειν οὐδὲ ἀποδοχῆς ἄξιον,  ἀναθεωρούμενος   δὲ καὶ μετ´ ἀκριβείας ἐξεταζόμενος
[12, 38]   τὴν περὶ τῶν χρημάτων ἀπολογίαν  αἰτούμενος   ζητῶ πῶς ἂν δυναίμην ἀποδοῦναι
[12, 38]   πλῆθος ἱκανὸν χρημάτων καὶ λόγον  ἀπαιτούμενος   εἰς ἀρρωστίαν ἐνέπεσεν, οὐ δυνάμενος
[12, 9]   λέγεται πρὸς τὴν μάχην ἀπαντῆσαι  κατεστεφανωμένος   μὲν τοῖς Ὀλυμπικοῖς στεφάνοις, διεσκευασμένος
[12, 36]   ἐννεακαιδεκαετηρίδα, τὴν ἀρχὴν ποιησάμενος ἀπὸ  μηνὸς   ἐν Ἀθήναις σκιροφοριῶνος τρισκαιδεκάτης. ἐν
[12, 49]   ἀπὸ Σικελίας. ἐπὶ δὲ τούτων  Κνῆνος   τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος ἐν
[12, 0]   τὴν Ἰταλίαν τὸ τῶν Καμπανῶν  ἔθνος   συνέστη. Ναυμαχία Κορινθίων πρὸς Κερκυραίους.
[12, 31]   κατὰ μὲν τὴν Ἰταλίαν τὸ  ἔθνος   τῶν Καμπανῶν συνέστη, καὶ ταύτης
[12, 49]   ἐπιβολῆς διαψευσθέντες ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς  Σαλαμῖνος   εἰς τὴν οἰκείαν. οἱ δ´
[12, 49]   τῶν πολεμίων ἀποπεπλευκότων, τῆς μὲν  Σαλαμῖνος   ἐπιμελεστέραν φυλακὴν ἐποιήσαντο καὶ κατέλιπον
[12, 49]   ἀπροσδοκήτως εἰς τὸ φρούριον τῆς  Σαλαμῖνος   τὸ καλούμενον Βουδόριον, τρεῖς ναῦς
[12, 0]   πρὸς ἀλλήλους. Ὡς Χαρώνδας  Θουρῖνος   νομοθέτης αἱρεθεὶς πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιος
[12, 1]   οὔτε τῶν κακῶν αὐτοτελὲς ἄνευ  τινὸς   εὐχρηστίας. τούτου δὲ τὰς ἀποδείξεις
[12, 36]   ἀποκατάστασιν ποιεῖται καὶ καθάπερ ἐνιαυτοῦ  τινος   μεγάλου τὸν ἀνακυκλισμὸν λαμβάνει· διὸ
[12, 17]   νόμου γὰρ ὄντος, ἐάν τίς  τινος   ὀφθαλμὸν ἐκκόψῃ, ἀντεκκόπτεσθαι τὸν ἐκείνου,
[12, 82]   καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον Ἐξαίνετος  Ἀκραγαντῖνος.   Βυζάντιοι δὲ καὶ Καλχηδόνιοι παραλαβόντες
[12, 49]   πολλῆς ταραχῆς· γνόντες δὲ τὸ  γεγονός,   ταχέως πληρώσαντες ναῦς ἱκανὰς ἔπλεον
[12, 73]   ποταμόν. καταστρατοπεδεύσας δὲ πλησίον πόλεως  Ἠιόνος,   ἀπεχούσης ἀπὸ τῆς Ἀμφιπόλεως σταδίους
[12, 40]   τοῖς χείλεσιν· οὕτως ἐκήλει καὶ  μόνος   τῶν ῥητόρων τὸ κέντρον ἐγκατέλειπε
[12, 14]   ἄφρων ἂν δικαίως νομισθείη. καὶ  Φιλήμονος   τοῦ κωμῳδιογράφου γράφοντος τοὺς πολλάκις
[12, 67]   δύναμιν ἱκανὴν ἀναλαβὼν ἔκ τε  Λακεδαίμονος   καὶ παρὰ τῶν ἄλλων Πελοποννησίων
[12, 42]   ἀξιόλογον ἤθροισαν ἔκ τε τῆς  Λακεδαίμονος   καὶ παρὰ τῶν ἄλλων Πελοποννησίων.
[12, 68]   ποταμῷ, καὶ στρατιώτας ἔκ τε  Λακεδαίμονος   καὶ παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων
[12, 67]   πολέμου, μετεπέμπετο στρατιώτας ἐκ τῆς  Λακεδαίμονος,   σπεύδων ἀξιόλογον συστήσασθαι δύναμιν· οἱ
[12, 46]   ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησιν  Ἐπαμείνονος   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Λεύκιον Παπίριον
[12, 74]   βίον· ὁμοίως δὲ καὶ τοῦ  Κλέωνος   ἐν τῇ μάχῃ πεσόντος, ἀμφότεραι
[12, 63]   ὀγδοήκοντα. οὗτοι μὲν οὖν ὑπὸ  Κλέωνος   τοῦ δημαγωγοῦ στρατηγοῦντος τότε δεθέντες
[12, 55]   κατὰ τὴν γνώμην τε τοῦ  Κλέωνος   ψηφισαμένων, ἀπεστάλησαν εἰς τὴν Μυτιλήνην
[12, 36]   ποιησάμενος ἀπὸ μηνὸς ἐν Ἀθήναις  σκιροφοριῶνος   τρισκαιδεκάτης. ἐν δὲ τοῖς εἰρημένοις
[12, 75]   κατελύθη. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησιν  Ἀριστίωνος   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Τίτον Κοΐντιον
[12, 9]   ἀντετάχθησαν οἱ Κροτωνιᾶται δέκα μυριάσι,  Μίλωνος   τοῦ ἀθλητοῦ ἡγουμένου καὶ διὰ
[12, 58]   χρησμὸν ἐκάθηραν τὴν νῆσον Δῆλον,  Ἀπόλλωνος   μὲν οὖσαν ἱεράν, δοκοῦσαν δὲ
[12, 10]   καὶ λαβόντων χρησμὸν παρὰ τοῦ  Ἀπόλλωνος,   ὅτι δεῖ κτίσαι πόλιν αὐτοὺς
[12, 28]   τε ὀνομαζομένους κριοὺς καὶ χελώνας,  Ἀρτέμωνος   τοῦ Κλαζομενίου κατασκευάσαντος. ἐνεργῶς δὲ
[12, 51]   καὶ τοὺς στρατιώτας ὑπὸ τοῦ  χειμῶνος   ἐνοχλουμένους, πρὸς μὲν τὸν Περδίκκαν
[12, 2]   τῆς Ἀθηναίων στρατείας ἐπὶ Κύπρον  Κίμωνος   ἡγουμένου· ἐν ταύτῃ δὲ ἀπὸ
[12, 68]   δύο πάλιν ἀνεκτήσαντο τὴν πόλιν  Ἅγνωνος   ἡγουμένου. περιμαχήτου δ´ αὐτῆς πολλάκις
[12, 10]   προσηγορίας ἑτέρας ἔτυχε, κτιστῶν γενομένων  Λάμπωνος   καὶ Ξενοκρίτου τοῦτον τὸν τρόπον.
[12, 36]   λαμβάνει· διὸ καί τινες αὐτὸν  Μέτωνος   ἐνιαυτὸν ὀνομάζουσι. δοκεῖ δὲ
[12, 33]   ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον  Θεόπομπος   Θετταλός. ἐπὶ δὲ τούτων Κερκυραῖοι
[12, 74]   ἀμφοτέρων λαμπρῶς, τὸ μὲν πρῶτον  ἰσόρροπος   ἦν μάχη, μετὰ δὲ
[12, 80]   καὶ πολλῶν παρ´ ἀμφοτέροις πεσόντων  ἰσόρροπος   ἀγὼν ἐγένετο. ~Ἐπ´ ἄρχοντος
[12, 39]   τὸν φθόνον σπεύδοντες διαβαλεῖν τὴν  τἀνδρὸς   ὑπεροχήν τε καὶ δόξαν.
[12, 58]   θερμασίας ἐπίτασιν λαβούσης καὶ τοῦ  ἀέρος   ἐμπύρου γενομένου, τὰ σώματα τῶν
[12, 58]   δι´ ὧν ἀεὶ κατὰ τὸ  θέρος   ψύχεται τὸ πολὺ τοῦ καύματος·
[12, 2]   μὲν τούτων ἀκριβέστερον τὰ κατὰ  μέρος   ἀνεγράψαμεν ἐν δυσὶ βίβλοις, ταύτῃ
[12, 20]   φιλίαν. ἐν δὲ τοῖς κατὰ  μέρος   νομοθετήμασι πολλὰ παρ´ ἑαυτοῦ προσεξεῦρε
[12, 61]   τὴν Πελοπόννησον καὶ δῃώσειν ἀνὰ  μέρος   τὴν χώραν τῶν πολεμίων. ~τῆς
[12, 46]   ἐκ τοῦ λοιμοῦ νόσον, ἀπολιπὼν  μέρος   τῆς δυνάμεως ἐπὶ τῆς πολιορκίας
[12, 27]   τινας ἡμέρας Περικλῆς μὲν καταλιπὼν  μέρος   τῆς δυνάμεως ἐπὶ τῆς πολιορκίας
[12, 32]   καὶ ταῖς φιλοτιμίαις οὐκ ἀπολιμπανομένων,  φανερὸς   ἦν πόλεμος αὔξησιν μεγάλην
[12, 3]   καθ´ ἣν Ἀναξικράτης μὲν  ἕτερος   τῶν στρατηγῶν λαμπρῶς ἀγωνισάμενος ἡρωικῶς
[12, 73]   ἐν Ῥώμῃ δὲ ὑπῆρχον ὕπατοι  Ὀπίτερος   Λουκρήτιος καὶ Λεύκιος Σέργιος Φιδηνιάτης.
[12, 16]   δὲ νόμος οὗτος ἅμα μὲν  φιλανθρωπότερός   ἐστι τῶν παρὰ τοῖς ἄλλοις,
[12, 74]   ἀνήρ, πολλῶν μέντοι γε ἑτέρων  καταδεέστερος.   τῶν δὲ λόγων τούτων διαδοθέντων
[12, 18]   διαφυγεῖν τὸν τοῦ βρόχου θάνατον.  ~δεύτερος   δὲ διωρθώθη νόμος διδοὺς
[12, 18]   ἐπικλήρῳ. ὀρφανὴ γάρ τις εὐγενὴς  ἐπίκληρος,   ἀπορουμένη παντελῶς τῶν κατὰ τὸν
[12, 20]   τὸ γένος ἐκ τῆς Ἰταλίας  Λοκρός,   ἀνὴρ εὐγενὴς καὶ κατὰ παιδείαν
[12, 41]   πολέμου τοιαῦταί τινες ὑπῆρξαν, ὡς  Ἔφορος   ἀνέγραψε. τῶν δ´ ἡγουμένων πόλεων
[12, 78]   τοὺς Τροιζηνίους παρανομήμασιν ἔγνωσαν διαπολεμεῖν  πρὸς   Ἀγρείους· διὸ καὶ δύναμιν ἀθροίσαντες
[12, 83]   οἷς συνεφρόνησαν, κοινῇ πρέσβεις ἐξέπεμψαν  πρὸς   Ἀθηναίους, ἀξιοῦντες μὲν βοηθῆσαι ταῖς
[12, 41]   αὐτόνομος ἦν καὶ συμμαχίαν εἶχε  πρὸς   Ἀθηναίους. ἐν ταύτῃ τῶν πολιτῶν
[12, 34]   τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ἀλλοτρίως διακείμενος  πρὸς   Ἀθηναίους, ἔπεισε τοὺς Χαλκιδεῖς ἀποστάντας
[12, 26]   πρὸς τοὺς Ἕλληνας, τὰς μὲν  πρὸς   Ἀθηναίους καὶ τοὺς συμμάχους αὐτῶν,
[12, 33]   αὐτοὺς δυνάμεων τὸ πλῆθος, ἀπέστειλαν  πρὸς   Ἀθηναίους πρέσβεις ἀξιοῦντες αὐτοῖς βοηθῆσαι.
[12, 0]   Λακεδαιμονίων εἰς Ἀκαρνανίαν καὶ ναυμαχία  πρὸς   Ἀθηναίους. Στρατεία Σιτάλκου μὲν εἰς
[12, 56]   αὐτῶν. Πλαταιεῖς μὲν οὖν τὴν  πρὸς   Ἀθηναίους συμμαχίαν βεβαιοτάτην τηρήσαντες ἀδίκως
[12, 41]   οἱ δὲ Πλαταιεῖς βουλόμενοι τὴν  πρὸς   Ἀθηναίους συμμαχίαν διαφυλάττειν, τὸ μὲν
[12, 50]   ὑπάρξῃ τοῖς ἀναγινώσκουσι. Σιτάλκης τοίνυν  πρὸς   Ἀθηναίους φιλίαν συνθέμενος ὡμολόγησεν αὐτοῖς
[12, 0]   Πόλεμος κατὰ τὴν Σικελίαν Συρακοσίοις  πρὸς   Ἀκραγαντίνους. Κτίσις κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[12, 8]   ~Κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Συρακοσίοις  πρὸς   Ἀκραγαντίνους συνέστη πόλεμος διὰ τοιαύτας
[12, 77]   Πύλον, πάλιν αἱ πόλεις αὗται  πρὸς   ἀλλήλας διεφέροντο καὶ πολεμικῶς εἶχον.
[12, 75]   αἱ μέγισται τῶν πόλεων διεπρεσβεύοντο  πρὸς   ἀλλήλας καὶ συνδιελέγοντο περὶ ὁμονοίας
[12, 80]   τούτων Ἀργεῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι διαπρεσβευσάμενοι  πρὸς   ἀλλήλους εἰρήνην ἐποιήσαντο καὶ συμμαχίαν
[12, 55]   τῷ πολέμῳ πιεζόμενοι καὶ στασιάζοντες  πρὸς   ἀλλήλους, καθ´ ὁμολογίαν παρέδωκαν τὴν
[12, 72]   περὶ δὲ τῆς Σκιώνης διεπολέμουν  πρὸς   ἀλλήλους. κατὰ δὲ τοῦτον τὸν
[12, 25]   δὲ οἱ δήμαρχοι μὴ συμφωνῶσι  πρὸς   ἀλλήλους, κύριοι εἶναι τὸν ἀνὰ
[12, 66]   πρὸς τοὺς φυγάδας· διαπρεσβευομένων δὲ  πρὸς   ἀλλήλους περὶ τούτων, τῶν πολιτῶν
[12, 35]   ἐκ πολλῶν πόλεων συνεστηκότες, ἐστασίαζον  πρὸς   ἀλλήλους, ποίας πόλεως ἀποίκους δεῖ
[12, 30]   ὑπάρχοντες Κερκυραίων καὶ Κορινθίων, ἐστασίασαν  πρὸς   ἀλλήλους. τῆς δ´ ἐπικρατούσης μερίδος
[12, 26]   ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς Ἕλλησι  πρὸς   ἀλλήλους ὑπῆρχεν εἰρήνη, συντεθειμένων τῶν
[12, 54]   καὶ τῶν Κερκυραίων διαπολεμούντων μὲν  πρὸς   ἀλλήλους, φιλοτιμηθέντων δ´ ἀμφοτέρων συμμάχους
[12, 72]   καὶ εἰς τέλος παύσασθαι τῆς  πρὸς   ἀλλήλους φιλοτιμίας· Λακεδαιμόνιοι δὲ ἔσπευδον
[12, 0]   κατασκαφὴ ὑπὸ Λακεδαιμονίων. Στάσις Κερκυραίων  πρὸς   ἀλλήλους. Ὡς Ἀθηναῖοι λοιμικῇ νόσῳ
[12, 0]   τὴν Ἰταλίαν Θουρίων καὶ στάσις  πρὸς   ἀλλήλους. Ὡς Χαρώνδας Θουρῖνος
[12, 25]   δὲ πεισθέντων ἁπάντων ὁμολογίας ἔθεντο  πρὸς   ἀλλήλους, ὥστε δέκα αἱρεῖσθαι δημάρχους
[12, 25]   τὸ μέγεθος τοῦ κινδύνου, διεπρεσβεύσαντο  πρὸς   ἀμφοτέρους περὶ συλλύσεως, καὶ μετὰ
[12, 70]   μάχῃ νικήσαντες μεγάλην ἀπηνέγκαντο δόξαν  πρὸς   ἀνδρείαν. τῶν δ´ Ἀθηναίων οἱ
[12, 79]   λογάσι δοῦναι δίοδον, καὶ μὴ  πρὸς   ἀπεγνωκότας τὸ ζῆν διακινδυνεύοντας πεῖραν
[12, 34]   νίκης αἰτίων γενομένων, χαλεπῶς εἶχον  πρὸς   αὐτοὺς οἱ Κορίνθιοι. διόπερ ἀμύνεσθαι
[12, 69]   παράταξις {κατὰ τὴν Βοιωτίαν} Ἀθηναίων  πρὸς   Βοιωτοὺς διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας.
[12, 0]   Μάχη κατὰ τὴν Βοιωτίαν Ἀθηναίοις  πρὸς   Βοιωτούς. Στρατεία Ἀθηναίων πρὸς τοὺς
[12, 26]   κατάστασιν, Καρχηδονίων μὲν πεποιημένων συνθήκας  πρὸς   Γέλωνα, αὐτῶν δὲ τῶν κατὰ
[12, 38]   τὸν ἀκριβῆ λόγον τῶν χρημάτων.  πρὸς   δὲ ταύτην τὴν ἀφορμὴν συνεβάλετ´
[12, 73]   ἐκ τούτων τῶν τόπων ἀπεληλυθότα,  πρὸς   δὲ τῇ Τορώνῃ τοὺς ἀπολελειμμένους
[12, 79]   τὰς μὲν σπονδὰς ἐᾶν χαίρειν,  πρὸς   δὲ τὸν πόλεμον ὁρμῆσαι. διὸ
[12, 26]   τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδες πόλεις αὐτόνομοι,  πρὸς   δὲ τοὺς Λακεδαιμονίους ὕστερον ἐγράφησαν,
[12, 39]   αὐτοῦ τοῦ Περικλέους κατηγόρουν ἱεροσυλίαν.  πρὸς   δὲ τούτοις Ἀναξαγόραν τὸν σοφιστήν,
[12, 46]   ἐτελεύτησεν, ἀνὴρ γένει καὶ πλούτῳ,  πρὸς   δὲ τούτοις δεινότητι λόγου καὶ
[12, 42]   Θρᾴκης πλὴν Χαλκιδέων καὶ Ποτιδαιατῶν·  πρὸς   δὲ τούτοις Μεσσήνιοι μὲν οἱ
[12, 75]   ἅπαντες οἱ μέγιστοι τῶν βασιλέων·  πρὸς   δὲ τούτοις πολὺν χρόνον εἰρήνην
[12, 11]   πολίτιδας, ὑστέρας δὲ τὰς μεταγενεστέρας·  πρὸς   δὲ τούτοις τὴν μὲν σύνεγγυς
[12, 40]   τὴν ὑπεροχὴν τῆς ναυτικῆς δυνάμεως,  πρὸς   δὲ τούτοις τὸ πλῆθος τῶν
[12, 18]   ἑαυτῆς ἐρημίαν τε καὶ καταφρόνησιν,  πρὸς   δὲ τούτοις ὑπογραψαμένη τὴν διόρθωσιν
[12, 13]   συνθήκαις ἐν ἔθνεσιν βασιλεῦσι  πρὸς   διαμονὴν τῶν ὁμολογιῶν διὰ
[12, 11]   ὧν οὐκ ἀνοίκειόν ἐστιν ἐπιμνησθῆναι  πρὸς   διόρθωσιν τῶν ἀναγινωσκόντων. ~Πρῶτον μὲν
[12, 9]   τοῖς Συβαρίταις πόλεμον ὑπομεῖναι  πρὸς   δυνατωτέρους, ἀπορουμένης τε τῆς συγκλήτου
[12, 27]   ταῦθ´ μὲν Περικλῆς ναυμαχήσας  πρὸς   ἑβδομήκοντα τριήρεις ἐνίκησε τοὺς Σαμίους,
[12, 42]   Φωκεῖς, Βοιωτοί, Λοκροὶ τῶν μὲν  πρὸς   Εὔβοιαν ἐστραμμένων οἱ πλείους, τῶν
[12, 26]   θεῶν θυσίαι καὶ τἄλλα τὰ  πρὸς   εὐδαιμονίαν ἀνήκοντα παρὰ πᾶσιν ἐπεπόλαζεν.
[12, 40]   πολυχρόνιον εἰρήνην πολλὴν ἐπίδοσιν εἰληφέναι  πρὸς   εὐδαιμονίαν. χωρὶς δὲ τῶν χρημάτων
[12, 20]   αὐθάδεις μηδὲ ὑπερηφάνους, μηδὲ κρίνειν  πρὸς   ἔχθραν φιλίαν. ἐν δὲ
[12, 79]   ὢν διὰ τὴν φιλίαν τὴν  πρὸς   Ἠλείους καὶ Μαντινεῖς· συνεδρευσάντων δὲ
[12, 57]   οἱ δὲ Κερκυραῖοι διὰ τὴν  πρὸς   θεοὺς εὐσέβειαν τῆς μὲν τιμωρίας
[12, 12]   καὶ συνήθειαν διαστρέφεσθαι τὰ ἤθη  πρὸς   κακίαν, καὶ τὴν φαυλότητα καθάπερ
[12, 0]   Καμπανῶν ἔθνος συνέστη. Ναυμαχία Κορινθίων  πρὸς   Κερκυραίους. Ἀπόστασις Ποτιδαίας καὶ Χαλκιδέων
[12, 31]   κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα Κορίνθιοι  πρὸς   Κερκυραίους διαπολεμοῦντες καὶ παρασκευασάμενοι ναυτικὰς
[12, 30]   οὐ προσεχόντων δ´ αὐτῶν, ἐπρεσβεύσαντο  πρὸς   Κορινθίους περὶ συμμαχίας, καὶ μόνην
[12, 55]   Μυτιληναίων πόλιν διεκώλυσαν. διὸ καὶ  πρὸς   Λακεδαιμονίους ἀποστείλαντες πρεσβευτὰς καὶ συμμαχίαν
[12, 5]   μὲν ἀπέστησαν ἀπὸ Ἀθηναίων, καὶ  πρὸς   Λακεδαιμονίους διαπρεσβευσάμενοι συμμαχίαν ἐποίησαν· οἱ
[12, 10]   πρέσβεις ἔπεμψαν εἰς τὴν Ἑλλάδα  πρὸς   Λακεδαιμονίους καὶ Ἀθηναίους, ἀξιοῦντες συνεπιλαβέσθαι
[12, 72]   τῇ γῇ διεφθάρη. Ἀθηναῖοι δὲ  πρὸς   Λακεδαιμονίους σπονδὰς ἐνιαυσίους ἐποιήσαντο κατὰ
[12, 65]   τῶν Κυκλάδων νήσων διεφύλαττε τὴν  πρὸς   Λακεδαιμονίους συμμαχίαν, ἄποικος οὖσα τῆς
[12, 73]   τοῖς Δηλίοις ἐγκαλοῦντες ὅτι λάθρᾳ  πρὸς   Λακεδαιμονίους συντίθενται συμμαχίαν, ἐξέβαλον αὐτοὺς
[12, 37]   ἔγραψε τὸν γενόμενον πόλεμον Ἀθηναίοις  πρὸς   Λακεδαιμονίους τὸν ὀνομασθέντα Πελοποννησιακόν. οὗτος
[12, 80]   τὴν Ἑλλάδα· καὶ Φωκεῖς γὰρ  πρὸς   Λοκροὺς διενεχθέντες παρατάξει ἐκρίθησαν διὰ
[12, 0]   εἰς τὴν πατρίδα. Ὡς Λακεδαιμόνιοι  πρὸς   Μαντινεῖς καὶ Ἀργείους ἐπολέμησαν. Βυζαντίων
[12, 42]   Θήβας ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ Πλαταιεῖς  πρὸς   μὲν Ἀθηναίους ἔπεμψαν πρέσβεις περὶ
[12, 51]   στρατιώτας ὑπὸ τοῦ χειμῶνος ἐνοχλουμένους,  πρὸς   μὲν τὸν Περδίκκαν διαλυσάμενος ἐπιγαμίας
[12, 27]   τοὺς Ἀθηναίους ταῖς εὐνοίαις διαφέροντας  πρὸς   Μιλησίους, ἀπέστησαν ἀπ´ αὐτῶν. οἱ
[12, 27]   ἐπὶ δὲ τούτων Σάμιοι μὲν  πρὸς   Μιλησίους περὶ Πριήνης ἀμφισβητήσαντες εἰς
[12, 0]   Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου Σαμίοις  πρὸς   Μιλησίους. Ὡς Συρακόσιοι στρατεύσαντες ἐπὶ
[12, 59]   διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας. Τραχίνιοι  πρὸς   Οἰταίους ὁμόρους ὄντας ἔτη πολλὰ
[12, 30]   τὰς προειρημένας αἰτίας. Ῥωμαῖοι δὲ  πρὸς   Οὐολούσκους διαπολεμοῦντες τὸ μὲν πρῶτον
[12, 60]   διατρίβων περιέτυχεν Ἀμπρακιώταις χιλίοις στρατοπεδεύουσι,  πρὸς   οὓς συνάψας μάχην σχεδὸν πάντας
[12, 14]   οἰκίαις γίνονται διὰ μητρυιὰς τέκνοις  πρὸς   πατέρας, καὶ διὰ ταῦτα πολλαὶ
[12, 50]   δύναμιν ἀξιόλογον. ἅμα δὲ καὶ  πρὸς   Περδίκκαν τὸν βασιλέα τῶν Μακεδόνων
[12, 3]   τούτων Ἀθηναῖοι διαπεπολεμηκότες ὑπὲρ Αἰγυπτίων  πρὸς   Πέρσας, καὶ τὰς ναῦς ἁπάσας
[12, 27]   Ἀσίαν καὶ πορευθέντων εἰς Σάρδεις  πρὸς   Πισσούθνην τὸν τῶν Περσῶν σατράπην
[12, 0]   Περὶ τῆς γενομένης μάχης Βοιωτοῖς  πρὸς   Πλαταιεῖς. Ὡς τῆς Μεθώνης πολιορκουμένης
[12, 82]   χρόνους κατὰ τὴν Σικελίαν Ἐγεσταῖοι  πρὸς   Σελινουντίους ἐπολέμησαν περὶ χώρας ἀμφισβητησίμου,
[12, 2]   τὸν ψηφισθέντα πόλεμον ὑπὸ Ἀθηναίων  πρὸς   Συρακοσίους. ~Ἐπ´ ἄρχοντος γὰρ Ἀθήνησιν
[12, 0]   Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου Λεοντίνοις  πρὸς   Συρακουσίους. Ἀπόστασις Λεσβίων ἀπὸ Ἀθηναίων
[12, 82]   μὲν Ἠλείοις ἤχθη ὀλυμπιὰς πρώτη  πρὸς   ταῖς ἐνενήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα
[12, 49]   Ἠλεῖοι δ´ ἤγαγον ὀλυμπιάδα ὀγδόην  πρὸς   ταῖς ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα
[12, 5]   Ἠλεῖοι δὲ ἤγαγον ὀλυμπιάδα τρίτην  πρὸς   ταῖς ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα
[12, 23]   Πραξιτέλους ὀλυμπιὰς μὲν ἤχθη τετάρτη  πρὸς   ταῖς ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα
[12, 29]   Ἠλεῖοι δ´ ἤγαγον ὀλυμπιάδα πέμπτην  πρὸς   ταῖς ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα
[12, 33]   Ἠλεῖοι δ´ ἤγαγον ὀλυμπιάδα ἕκτην  πρὸς   ταῖς ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα
[12, 37]   Ἠλεῖοι δ´ ἤγαγον ὀλυμπιάδα ἑβδόμην  πρὸς   ταῖς ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα
[12, 48]   τριήρεις περιέτυχε ναυσὶ Λακεδαιμονίων ἑπτὰ  πρὸς   ταῖς τετταράκοντα. ναυμαχήσας δὲ πρὸς
[12, 0]   Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου Θουρίοις  πρὸς   Ταραντίνους. Περὶ τῆς γενομένης στάσεως
[12, 23]   δὲ τούτων Θούριοι μὲν διαπολεμοῦντες  πρὸς   Ταραντίνους τὰς ἀλλήλων χώρας ἐπόρθουν
[12, 70]   δὲ πρὸς τὴν θάλατταν διέτειναν  πρὸς   τὰς ἰδίας ναῦς, ἄλλοι δὲ
[12, 43]   δυνάμενοι τὸ χωρίον ἑλεῖν ἀπεχώρησαν  πρὸς   τὰς ναῦς, Βρασίδας δὲ διασεσωκὼς
[12, 16]   οὐκ ἠφάνισεν, ἀλλὰ τῇ πόλει  πρὸς   τὰς πολεμικὰς χρείας ἐτήρησε, διορθωσομένους
[12, 48]   πρὸς ταῖς τετταράκοντα. ναυμαχήσας δὲ  πρὸς   ταύτας τήν τε στρατηγίδα ναῦν
[12, 55]   ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας·  πρὸς   ταύτην δὲ τὴν ἐπιβολὴν ἐπηγγείλαντο
[12, 4]   μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι συστησάμενοι πολιορκίαν  πρὸς   τῇ Σαλαμῖνι καθ´ ἡμέραν προσβολὰς
[12, 9]   ἔρρεπε ταῖς γνώμαις τὸ πλῆθος  πρὸς   τὴν ἀπόδοσιν τῶν ἱκετῶν διὰ
[12, 1]   πολλὴν ἐπίδοσιν ἔλαβεν Ἑλλὰς  πρὸς   τὴν εὐδαιμονίαν. ἐν τούτοις γὰρ
[12, 70]   τὸ Δήλιον κατέφυγον, τινὲς δὲ  πρὸς   τὴν θάλατταν διέτειναν πρὸς τὰς
[12, 40]   ὄντων τῶν μυρίων ταλάντων ἀπανήλωτο  πρὸς   τὴν κατασκευὴν τῶν προπυλαίων καὶ
[12, 75]   πλεονεξίαν. πολλῶν δὲ πόλεων ὑπακουουσῶν  πρὸς   τὴν κοινὴν ἐλευθερίαν, καὶ τῶν
[12, 9]   κατὰ τὸ σῶμα φύσει, λέγεται  πρὸς   τὴν μάχην ἀπαντῆσαι κατεστεφανωμένος μὲν
[12, 58]   ἐχόντων ὁρᾶται γινόμενον. συνεβάλετο δὲ  πρὸς   τὴν νόσον καὶ τῆς
[12, 61]   τὴν νῆσον, εὐφυῶς σφόδρα κειμένην  πρὸς   τὴν πολιορκίαν. διημερεύοντες δ´ ἐν
[12, 46]   εἰς τὴν Ποτίδαιαν παρεσκευάσατο τὰ  πρὸς   τὴν πολιορκίαν· μηχανάς τε γὰρ
[12, 50]   ἀξιόλογον. ὡς δ´ αὐτῷ τὰ  πρὸς   τὴν στρατείαν εὐτρεπῆ κατεσκεύαστο, προήγαγε
[12, 69]   Βοιωτίαν πόλεων μεταπεμψάμενος στρατιώτας ἧκε  πρὸς   τὸ Δήλιον μετὰ πολλῆς δυνάμεως·
[12, 24]   ἐκ τῆς πόλεως ἐκπηδήσας ἀπῆλθε  πρὸς   τὸ στρατόπεδον τὸ ἐν τῷ
[12, 12]   τῶν ἀρίστων· κατάντης γὰρ  πρὸς   τὸ χεῖρον ὁδός, ῥᾳδίαν ἔχουσα
[12, 37]   δὲ Θουκυδίδης ἔτη δύο  πρὸς   τοῖς εἴκοσι γέγραφεν ἐν βίβλοις
[12, 10]   ἐποίησαν. ὕστερον δὲ ἔτεσιν ὀκτὼ  πρὸς   τοῖς πεντήκοντα Θετταλοὶ συνῴκισαν, καὶ
[12, 31]   δὲ Ἀρχαιανακτίδαι, ἦρξαν ἔτη δύο  πρὸς   τοῖς τετταράκοντα· διεδέξατο δὲ τὴν
[12, 68]   Ἠδωνῶν, μετὰ ταῦτα ἔτεσι δυσὶ  πρὸς   τοῖς τριάκοντα Ἀθηναῖοι μυρίους οἰκήτορας
[12, 79]   τοὺς ἰδίους ἕκαστος στρατηγὸς παρώρμησε  πρὸς   τὸν ἀγῶνα, καὶ πάντων προθύμως
[12, 24]   ἰδίαν αὑτοῦ εἶναι δούλην καὶ  πρὸς   τὸν ἄρχοντα καταστήσαντος {δουλαγωγεῖν} προσαγαγὼν
[12, 13]   τὰ πλεῖστα καὶ χρησιμώτατα τῶν  πρὸς   τὸν βίον ἐπιτελεῖσθαι, ψήφους, ἐπιστολάς,
[12, 54]   τὸ τὴν Κέρκυραν εὐφυῶς κεῖσθαι  πρὸς   τὸν εἰς Σικελίαν πλοῦν. καθόλου
[12, 41]   ἐψηφίσαντο πολεμεῖν τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ  πρὸς   τὸν Περσῶν βασιλέα πρεσβεύσαντες παρεκάλουν
[12, 80]   δ´ Αἰμίλιος παρασκευασάμενος τὰ  πρὸς   τὸν πόλεμον, ἀνέζευξε μετὰ τῆς
[12, 41]   δυνάμεις διατάξαντες καὶ τἄλλα τὰ  πρὸς   τὸν πόλεμον ἡτοιμασμένοι πρῶτοι τοῦ
[12, 61]   ἀπέθνησκον, οὐκ ὀλίγοι δὲ κατετραυματίζοντο  πρὸς   τόπον ὠχυρωμένον βιαζόμενοι. οἱ δὲ
[12, 66]   Μεγαρεῖς θλιβόμενοι τῷ πολέμῳ τῷ  πρὸς   τοὺς Ἀθηναίους καὶ τῷ πρὸς
[12, 66]   ἔχοντες πρὸς τοὺς φυγάδας ἐπηγγείλαντο  πρὸς   τοὺς Ἀθηναίων στρατηγοὺς προδώσειν τὴν
[12, 77]   ἔπεισε τοὺς Ἀθηναίους φιλίαν συνθέσθαι  πρὸς   τοὺς Ἀργείους. αὐξομένης δὲ τῆς
[12, 16]   τινας τῶν τοιαύτας κατηγορίας πεποιημένων  πρὸς   τοὺς δικαστὰς τοὺς δικάζοντας περὶ
[12, 44]   ἐπιτείχισμα τῆς Λοκρίδος κατεσκεύασε, πολεμῶν  πρὸς   τοὺς ἐγχωρίους. Ἀθηναῖοι δ´ ἐγκαλοῦντες
[12, 4]   ἐφ´ οἷς ἂν δύνωνται συλλύσασθαι  πρὸς   τοὺς Ἕλληνας. διόπερ οἱ περὶ
[12, 4]   πολέμου, ἔκρινε συμφέρειν εἰρήνην συνθέσθαι  πρὸς   τοὺς Ἕλληνας. ἔγραψε τοίνυν τοῖς
[12, 26]   γὰρ Πέρσαι διττὰς συνθήκας εἶχον  πρὸς   τοὺς Ἕλληνας, τὰς μὲν πρὸς
[12, 0]   Ἀθηναίοις πρὸς Βοιωτούς. Στρατεία Ἀθηναίων  πρὸς   τοὺς ἐν τῇ Λέσβῳ φυγάδας.
[12, 42]   ἔγεμεν. ~Οἱ δὲ Πλαταιεῖς διαπρεσβευσάμενοι  πρὸς   τοὺς Θηβαίους ἠξίουν ἀπελθεῖν ἐκ
[12, 41]   πανδημεὶ τοὺς Θηβαίους παρεῖναι, διεπρεσβεύσαντο  πρὸς   τοὺς κατειληφότας τὴν πόλιν καὶ
[12, 9]   μὲν Τῆλυς ἐξέπεμψε προσβευτὰς  πρὸς   τοὺς Κροτωνιάτας, οἷς ἦν προστεταγμένον
[12, 11]   ταχὺ πλούτους μεγάλους ἐκτήσαντο, καὶ  πρὸς   τοὺς Κροτωνιάτας φιλίαν συνθέμενοι καλῶς
[12, 72]   τὸν χρόνον καὶ Μένδη πόλις  πρὸς   τοὺς Λακεδαιμονίους ἀπέστη καὶ τὴν
[12, 46]   Ποτιδαιάτας διὰ τὸ πρώτους ἀποστῆναι  πρὸς   τοὺς Λακεδαιμονίους, ἐφοβεῖτο λῦσαι τὴν
[12, 72]   περὶ τὸ Δήλιον ἧτταν, ἀπέστησαν  πρὸς   τοὺς Λακεδαιμονίους καὶ τὴν πόλιν
[12, 4]   τοῖς Ἀθηναίοις καὶ τοῖς συμμάχοις  πρὸς   τοὺς Πέρσας, ὧν ἐστι τὰ
[12, 46]   κατὰ τὴν πόλιν ἀθυμούντων, ἐπεκηρυκεύσαντο  πρὸς   τοὺς πολιορκοῦντας περὶ διαλύσεως. ἀσμένως
[12, 12]   ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐνίοτε διὰ τὴν  πρὸς   τοὺς πονηροὺς φιλίαν καὶ συνήθειαν
[12, 46]   χιλίων ταλάντων καὶ χαλεπῶς διακειμένους  πρὸς   τοὺς Ποτιδαιάτας διὰ τὸ πρώτους
[12, 63]   γὰρ τοὺς Μεσσηνίους διὰ τὸ  πρὸς   τοὺς Σπαρτιάτας μῖσος ἐκθυμότατα κακοποιήσειν
[12, 54]   πολέμου χρονίζοντος οἱ Λεοντῖνοι διαπρεσβευσάμενοι  πρὸς   τοὺς Συρακοσίους διελύθησαν. διόπερ αἱ
[12, 26]   περὶ τὸν Ἱμέραν ποταμὸν συλλελυμένων  πρὸς   τοὺς Συρακοσίους. ἡσύχαζε δὲ καὶ
[12, 66]   πρὸς τοὺς Ἀθηναίους καὶ τῷ  πρὸς   τοὺς φυγάδας· διαπρεσβευομένων δὲ πρὸς
[12, 66]   τῶν πολιτῶν τινες ἀλλοτρίως ἔχοντες  πρὸς   τοὺς φυγάδας ἐπηγγείλαντο πρὸς τοὺς
[12, 64]   προθυμίαν προεκπηδῆσαι τῆ ὑπὸ τοῦ  πατρὸς   δεδομένης τάξεως· τὸν δὲ πατέρα
[12, 15]   ἐπιβουλεύσουσιν, οἱ δ´ ἀπὸ τοῦ  πατρὸς   οἰκεῖοι ἐπιβουλεῦσαι μὲν οὐ δύνανται
[12, 15]   ἐπιτροπεύειν τοὺς ἀγχιστεῖς τοὺς ἀπὸ  πατρός,   τρέφεσθαι δὲ τοὺς ὀρφανοὺς παρὰ
[12, 15]   παρὰ τοῖς συγγενέσι τοῖς ἀπὸ  μητρός.   αὐτόθεν μὲν οὖν νόμος
[12, 15]   περιττή· οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ  μητρὸς   συγγενεῖς οὐ προσήκοντες τῇ κληρονομίᾳ
[12, 63]   διὰ τὸ πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας  μῖσος   ἐκθυμότατα κακοποιήσειν τὴν Λακωνικήν, ὁρμωμένους
[12, 46]   δ´ ἐκ τοῦ λοιμοῦ  νόσος   τοὺς πολιορκοῦντας συνέχουσα πολλοὺς ἀνῄρει,
[12, 58]   τῶν κοίλων τόπων δεξαμένους πλῆθος  ὕδατος   λιμνάσαι καὶ σχεῖν στατὸν ὕδωρ
[12, 10]   δὲ Διονυσιάδα, κατὰ δὲ τὸ  πλάτος   διεῖλον εἰς τρεῖς πλατείας, ὧν
[12, 14]   πολλοὶ τῶν ποιητῶν δι´ ἐμμέτρου  ποιήματος   μεμαρτυρήκασι· τὴν μὲν καχομιλίαν ἐν
[12, 28]   αὐτάς, καὶ νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ  φρονήματος   ἐπληροῦντο. δὲ Περικλῆς ἀκούσας
[12, 62]   τέλος δὲ διὰ τῶν τραυμάτων  αἵματος   ἐκχυθέντος πολλοῦ, καὶ διὰ τοῦτο
[12, 75]   δὲ τούτων Ἀθηναῖοι μὲν διὰ  ψηφίσματος   ἔδωκαν δέκα ἀνδράσιν ἐξουσίαν ἔχειν
[12, 40]   τύχης, ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ  ψηφίσματος   ἐξεφύσησεν τοσοῦτον πόλεμον ὥστε τῷ
[12, 39]   τῶν χρημάτων λόγον. ὄντος δὲ  ψηφίσματος   παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις Μεγαρέας εἴργεσθαι
[12, 58]   θέρος ψύχεται τὸ πολὺ τοῦ  καύματος·   τῆς δὲ θερμασίας ἐπίτασιν λαβούσης
[12, 72]   ποταμοῦ βίαιον τὴν καταφορὰν τοῦ  ῥεύματος   ποιησαμένου, τὰ σκάφη κατά τινας
[12, 69]   Δημοσθένης μὲν τὸ πλεῖστον τοῦ  στρατεύματος   ἀναλαβὼν ἐνέβαλεν εἰς τὴν Βοιωτίαν,
[12, 79]   δὲ Λακεδαιμόνιοι τἄλλα μέρη τοῦ  στρατεύματος   τρεψάμενοι καὶ πολλοὺς ἀνελόντες ὑπέστρεψαν
[12, 9]   διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς τοῦ  σώματος   ῥώμης πρώτου τρεψαμένου τοὺς καθ´
[12, 15]   διὰ τὸ μὴ πιστεύεσθαι τοῦ  σώματος,   τῆς δ´ οὐσίας εἰς ἐκείνους
[12, 66]   δὲ Πελοποννήσιοι φοβούμενοι μὴ κατὰ  κράτος   ἁλόντες ἀναιρεθῶσι, παρέδοσαν τὴν Νίσαιαν
[12, 81]   Ὀρνεὰς τήν τε πόλιν κατὰ  κράτος   εἷλον καὶ τῶν φρουρῶν καὶ
[12, 50]   τῷ πρώτῳ φρουρίῳ προσβαλόντες κατὰ  κράτος   εἷλον. μετὰ δὲ ταῦτά τινες
[12, 76]   καὶ πλείους προσβολὰς ποιησάμενοι κατὰ  κράτος   εἷλον τὴν πόλιν. διαρπάσαντες δ´
[12, 70]   τῷ Δηλίῳ προσβολὰς ποιησάμενοι κατὰ  κράτος   εἷλον τὸ χωρίον· τῶν δὲ
[12, 46]   δὲ δῆμος φιλοτιμούμενος κατὰ  κράτος   ἑλεῖν τὴν Ποτίδαιαν, ἐξαπέστειλεν Ἅγνωνα
[12, 53]   τῶν Συρακοσίων κινδυνεύοντες ἁλῶναι κατὰ  κράτος,   ἐξέπεμψαν πρέσβεις εἰς τὰς Ἀθήνας,
[12, 7]   πόλιν τῶν Ἑστιαιῶν ἑλὼν κατὰ  κράτος   ἐξῴκισε τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκ τῆς
[12, 43]   πολεμίων εἷλον τὰς Φειὰς κατὰ  κράτος.   μετὰ δὲ ταῦτα τῶν Ἠλείων
[12, 73]   καὶ κατὰ θάλατταν, εἷλε κατὰ  κράτος   τὴν πόλιν, καὶ τοὺς μὲν
[12, 72]   τὴν στρατηγίαν εἶχε Νικίας καὶ  Νικόστρατος.   οὗτοι δὲ πλεύσαντες ἐπὶ πρώτην
[12, 79]   διακοσίους, ὧν ἐστρατήγουν Λάχης καὶ  Νικόστρατος·   συνῆν δὲ τούτοις καὶ Ἀλκιβιάδης
[12, 84]   ἦν γὰρ ἀνὴρ οὗτος  δεινότατος   μὲν εἰπεῖν τῶν πολιτῶν, εὐγενείᾳ
[12, 38]   ἐνέστη πόλεμος κληθεὶς Πελοποννησιακός,  μακρότατος   τῶν ἱστορημένων πολέμων. ἀναγκαῖον δ´
[12, 84]   τῆς ἐναντίας γνώμης προεστηκὼς Ἀλκιβιάδης,  ἐπιφανέστατος   Ἀθηναίων, ἔπεισε τὸν δῆμον ἐπανελέσθαι
[12, 81]   οὖν ἐπράχθη κατὰ τὸ πεντεκαιδέκατον  ἔτος   τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου. ~Τῷ δ´
[12, 3]   οὖν ἐπράχθη κατὰ τὸ πρῶτον  ἔτος   τοῦ πολέμου. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´
[12, 82]   ἐνενήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον  Ἐξαίνετος   Ἀκραγαντῖνος. Βυζάντιοι δὲ καὶ Καλχηδόνιοι
[12, 7]   δ´ ἐποίησαν τριακονταετεῖς, Καλλίου καὶ  Χάρητος   συνθεμένων καὶ τὴν εἰρήνην βεβαιωσάντων.
[12, 35]   κατεκληρούχησαν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι  Κράτητος   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Κόιντον Φούριον
[12, 58]   τὴν τῆς περὶ τὴν νόσον  δεινότητος   αἰτίαν, ἀναγκαῖόν ἐστιν ἐκθέσθαι ταῦτα.
[12, 0]   καὶ τῆς Γοργίου τοῦ πρεσβεύσαντος  δεινότητος   ἐν τοῖς λόγοις. Περὶ τοῦ
[12, 55]   δηλώσοντες τῷ στρατηγῷ. τοῦ δὲ  Πάχητος   ἀναγνόντος τὸ ψήφισμα ἦλθεν ἐναντίον
[12, 10]   ὧν ἡγεῖτο Λάμπων τε καὶ  Ξενόκριτος·   ἐκήρυξαν δὲ κατὰ τὰς ἐν
[12, 18]   συνοικῆσαι, πάλιν ἔγημε τὸν ἀπολυθέντα.  τρίτος   δὲ νόμος διωρθώθη περὶ
[12, 82]   τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν τέτταρες,  Τίτος   Κλαύδιος καὶ Σπόριος Ναύτιος, ἔτι
[12, 80]   τέτταρες κατεστάθησαν, Γάιος Φούριος καὶ  Τίτος   Κοΐντιος, ἔτι δὲ Μάρκος Ποστούμιος
[12, 65]   δὲ τῇ Ῥώμῃ καθειστήκεσαν ὕπατοι  Τίτος   Κοΐντιος καὶ Γάιος Ἰούλιος, παρὰ
[12, 32]   τρεῖς, Αὖλος Σεμπρώνιος, Λεύκιος Ἀτίλιος,  Τίτος   Κόιντος. ἐπὶ δὲ τούτων Κορίνθιοι
[12, 23]   κατεστάθησαν νομογράφοι, Πόπλιος Κλώδιος Ῥηγιλλανός,  Τίτος   Μινύκιος, Σπόριος Οὐετούριος, Γάιος Ἰούλιος,
[12, 69]   τοὺς Βοιωτοὺς προνενοημένους τὴν προδοσίαν,  ἄπρακτος   ἀπῆλθεν, Ἱπποκράτης δὲ πανδημεὶ τοὺς
[12, 42]   δ´ ἡσυχίαν εἶχον· τῶν δ´  ἐκτὸς   τῆς Πελοποννήσου Μεγαρεῖς, Ἀμβρακιῶται, Λευκάδιοι,
[12, 79]   ἀγῶνα, καὶ πάντων προθύμως ὑπακουσάντων,  ἐκτὸς   τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσαν. ἔδοξεν οὖν
[12, 77]   τούτοις ἦν. ἐν δὲ τοῖς  ἐκτὸς   τόποις Αἰνιᾶνες καὶ Δόλοπες καὶ
[12, 56]   ἄλλοις ὡς διακοσίοις οὖσιν ἔδοξε  νυκτὸς   βιάσασθαι τοὺς φύλακας καὶ διεκπεσεῖν
[12, 24]   ἠτυχηκόσιν ὁρμησάντων, μετὰ τῶν ὅπλων  νυκτὸς   εἰς τὴν Ῥώμην εἰσέπεσον. οὗτοι
[12, 21]   ἐὰν μὴ μεθύῃ, μηδὲ ἐξιέναι  νυκτὸς   ἐκ τῆς πόλεως εἰ μὴ
[12, 68]   τὴν πόλιν, ὑπὸ τούτων εἰσαχθεὶς  νυκτὸς   ἐκράτησε τῆς Τορώνης ἄνευ κινδύνων.
[12, 70]   τόπους διεσπάρησαν. ἐπιγενομένης δὲ τῆς  νυκτὸς   ἔπεσον τῶν μὲν Βοιωτῶν οὐ
[12, 49]   καθελκύσας τὰς νενεωλκημένας τετταράκοντα τριήρεις  νυκτὸς   ἔπλευσεν εἰς τὴν Σαλαμῖνα· προσπεσὼν
[12, 41]   Βοιωτῶν ἀποστειλάντων στρατιώτας ἐπιλέκτους τριακοσίους  νυκτός,   οἱ προδόται τούτους παρεισαγαγόντες ἐντὸς
[12, 27]   μετὰ τῶν δοθέντων αὐτοῖς στρατιωτῶν  νυκτὸς   πλεύσαντες εἰς τὴν Σάμον ἔλαθόν
[12, 66]   συνθέμενοι περὶ τῆς προδοσίας, ἐξέπεμψαν  νυκτὸς   στρατιώτας ἑξακοσίους εἰς τὴν πόλιν,
[12, 46]   εἶχε Περικλῆς. οὗτος δὲ μετὰ  παντὸς   τοῦ στόλου καταπλεύσας εἰς τὴν
[12, 16]   νομοθέτης. προσέταξε γὰρ ἐκ  παντὸς   τρόπου πείθεσθαι τῷ νόμῳ, κἂν
[12, 65]   συστησάμενος, ἔπλευσεν ἐπὶ τὴν Κόρινθον.  ἀποβιβάσαντος   δ´ αὐτοῦ τοὺς στρατιώτας, καὶ
[12, 62]   κρατοῦντας τῆς Λακωνικῆς. τέλος δὲ  συναναγκάσαντος   τὸν κυβερνήτην προσαγαγεῖν τὴν ναῦν,
[12, 28]   καὶ χελώνας, Ἀρτέμωνος τοῦ Κλαζομενίου  κατασκευάσαντος.   ἐνεργῶς δὲ πολιορκήσας τὴν πόλιν
[12, 24]   δούλην καὶ πρὸς τὸν ἄρχοντα  καταστήσαντος   {δουλαγωγεῖν} προσαγαγὼν κατηγόρησεν ὡς δούλης.
[12, 68]   βασιλέα τῶν Περσῶν· ἐκείνου δὲ  τελευτήσαντος,   καὶ τῶν οἰκητόρων ἐκπεσόντων ὑπὸ
[12, 24]   εἰς δουλείαν. τοῦ δὲ συκοφάντου  φήσαντος   ἰδίαν αὑτοῦ εἶναι δούλην καὶ
[12, 62]   ἐκχυθέντος πολλοῦ, καὶ διὰ τοῦτο  λιποψυχήσαντος   αὐτοῦ, μὲν βραχίων προέπεσεν
[12, 24]   τῆς κατηγορίας καὶ τὴν κόρην  ἐγχειρίσαντος,   ἐπιλαβόμενος συκοφάντης ἀπῆγεν ὡς
[12, 0]   Ἀθήνας καὶ τῆς Γοργίου τοῦ  πρεσβεύσαντος   δεινότητος ἐν τοῖς λόγοις. Περὶ
[12, 9]   δὲ ταῦτα Πυθαγόρου τοῦ φιλοσόφου  συμβουλεύσαντος   σώζειν τοὺς ἱκέτας, μετέπεσον ταῖς
[12, 43]   πολιορκίας, καὶ τοῦ Βρασίδου λαμπρότατα  κινδυνεύσαντος,   Ἀθηναῖοι μὲν οὐ δυνάμενοι τὸ
[12, 24]   κατηγόρησεν ὡς δούλης. τοῦ δὲ  διακούσαντος   τῆς κατηγορίας καὶ τὴν κόρην
[12, 84]   τὴν ἀρχὴν τοῦ πολέμου τοῦ  συστάντος   Ἀθηναίοις καὶ Συρακοσίοις, κατὰ τὴν
[12, 80]   μῆνας ὀκτὼ κατελύθησαν, τοῦ δήμου  συστάντος   ἐπ´ αὐτούς· διὸ καὶ τούτων
[12, 66]   οἱ συνθέμενοι παρεδέξαντο τοὺς Ἀθηναίους  ἐντὸς   τειχῶν. καταφανοῦς δὲ τῆς προδοσίας
[12, 45]   μὲν οὐκ ἐτόλμων, συνεχόμενοι δ´  ἐντὸς   τῶν τειχῶν ἐνέπεσον εἰς λοιμικὴν
[12, 5]   Ἀθηναῖοι νικήσαντες συνεδίωξαν τοὺς Μεγαρεῖς  ἐντὸς   τῶν τειχῶν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´
[12, 41]   νυκτός, οἱ προδόται τούτους παρεισαγαγόντες  ἐντὸς   τῶν τειχῶν κυρίους τῆς πόλεως
[12, 77]   δ´ ἀποβαλόντες στρατιώτας, καὶ συμφυγόντες  ἐντὸς   τῶν τειχῶν, μετεπέμψαντο βοήθειαν παρὰ
[12, 4]   ὁδόν, μηδὲ ναῦν μακρὰν πλεῖν  ἐντὸς   Φασήλιδος καὶ Κυανέων· ταῦτα δὲ
[12, 0]   τυραννίδι ἀνῃρέθη. Περὶ τοῦ Πελοποννησιακοῦ  κληθέντος   πολέμου. Περὶ τῆς γενομένης μάχης
[12, 12]   ἐκ τοῦ ζῆν μεταστῆσαι. οὗ  συντελεσθέντος   ἐφυγαδεύθη πᾶς ἐκ τῆς πόλεως
[12, 62]   δὲ διὰ τῶν τραυμάτων αἵματος  ἐκχυθέντος   πολλοῦ, καὶ διὰ τοῦτο λιποψυχήσαντος
[12, 84]   νήσων. ~πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα  διαλεχθέντος   αὐτοῦ {περὶ} τῆς προκειμένης ὑποθέσεως
[12, 32]   Αὖλος Σεμπρώνιος, Λεύκιος Ἀτίλιος, Τίτος  Κόιντος.   ἐπὶ δὲ τούτων Κορίνθιοι μὲν
[12, 39]   τὸν περὶ τῶν χρημάτων λόγον.  ὄντος   δὲ ψηφίσματος παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις
[12, 17]   διορθώσεως συμβουλίαν παραγενέσθαι} νόμου γὰρ  ὄντος,   ἐάν τίς τινος ὀφθαλμὸν ἐκκόψῃ,
[12, 1]   παρὰ τὴν προσδοκίαν τὸ τέλος  λαβόντος   παράδοξον, οὐ μόνον τῶν κινδύνων
[12, 51]   ~Τοῦ δὲ Σιτάλκου περὶ ταῦτα  διατρίβοντος   Θετταλοὶ καὶ Ἀχαιοὶ καὶ Μάγνητες
[12, 56]   ἔδρασαν τοὺς Σπαρτιάτας· οὐδενὸς δ´  ἀντιλέγοντος,   πάντων κατέγνωσαν θάνατον. διὸ καὶ
[12, 81]   Ἀθήνας. τούτου δὲ τοῦ ἔτους  λήγοντος   Λακεδαιμόνιοι μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐμβαλόντες
[12, 35]   λόγος, ἑκάστου τῆς τιμῆς ταύτης  σπεύδοντος   τυχεῖν. τέλος δὲ τῶν Θουρίων
[12, 17]   τοῦ φόβου τοὺς νεωτέρους νομοθέτας  κολάζοντος,   οὐδεὶς ἐτόλμα περὶ νόμων διορθώσεως
[12, 54]   τριήρων ὀγδοήκοντα. τοῦ δὲ πολέμου  χρονίζοντος   οἱ Λεοντῖνοι διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τοὺς
[12, 82]   τὴν χώραν τῶν διαφερομένων πόλεων  ὁρίζοντος.   Σελινούντιοι δὲ διαβάντες τὸ ῥεῖθρον
[12, 65]   ἀποκτεῖναι. ~Τούτου δὲ τοῦ ἔτους  διελθόντος   Ἀθήνησι μὲν ἦν ἄρχων Ἴσαρχος,
[12, 32]   ἐπόρθουν. ~Τοῦ δ´ ἐνιαυσίου χρόνου  διελθόντος   Ἀθήνησι μὲν ἦρχεν Εὐθυμένης, ἐν
[12, 52]   σιτοδείας πιεζόμενοι, κακὰς περὶ τοῦ  μέλλοντος   ἐλάμβανον ἐλπίδας. ταῦτα μὲν οὖν
[12, 55]   τῷ στρατηγῷ. τοῦ δὲ Πάχητος  ἀναγνόντος   τὸ ψήφισμα ἦλθεν ἐναντίον τῷ
[12, 19]   τισιν ἀφορμὴν κατηγορίας. ὧν ἑνὸς  εἰπόντος   Καταλέλυκας τὸν ἴδιον νόμον, Μὰ
[12, 14]   γράφοντος τοὺς πολλάκις ναυτιλλομένους καὶ  εἰπόντος   νόμῳ τεθαύμακ´ οὐκ ἐπεὶ πέπλευκέ
[12, 38]   τῆς λύπης. τοῦ δὲ Περικλέους  εἰπόντος,   ὅτι τὴν περὶ τῶν χρημάτων
[12, 46]   Ποτιδαιᾶται, τοῦ τε σίτου παντελῶς  ἐκλιπόντος   καὶ τῶν κατὰ τὴν πόλιν
[12, 74]   τοῦ Κλέωνος ἐν τῇ μάχῃ  πεσόντος,   ἀμφότεραι μὲν αἱ δυνάμεις διὰ
[12, 37]   ἐπιφανεῖ μάχῃ, Καλλίου τοῦ στρατηγοῦ  πεσόντος   ἐν τῇ παρατάξει, στρατηγὸν ἕτερον
[12, 14]   νομισθείη. καὶ Φιλήμονος τοῦ κωμῳδιογράφου  γράφοντος   τοὺς πολλάκις ναυτιλλομένους καὶ εἰπόντος
[12, 52]   συμμάχους εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀττικήν,  ἔχοντος   τὴν ἡγεμονίαν Ἀρχιδάμου τοῦ βασιλέως,
[12, 22]   προειρημένοις ἀναβιβάσομεν τὸν λόγον. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   γὰρ Ἀθήνησι Λυσιμαχίδου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 3]   ὑπὸ Ἀθηναίων πρὸς Συρακοσίους. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   γὰρ Ἀθήνησιν Εὐθυδήμου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 30]   Δελφοὺς χαριστήρια τῷ θεῷ. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Γλαυκίδου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 49]   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Διοτίμου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 26]   τοιαύτης συλλύσεως τυχεῖν συνέβη. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Διφίλου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 31]   πλείους τῶν πολεμίων κατέκοψαν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Θεοδώρου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 7]   ἵνα τοὺς αἰχμαλώτους ἀπολάβωσιν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Καλλιμάχου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 10]   κατὰ τοὺς ὑποκειμένους καιρούς {ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Καλλιμάχου συνῳκίσθη} καὶ
[12, 35]   Ἄρδεα τὴν χώραν κατεκληρούχησαν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Κράτητος Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 24]   δὲ πρᾶξιν οὐδεμίαν συνετέλεσαν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Λυσανίου Ῥωμαῖοι πάλιν
[12, 33]   ἐκ τῶν σύνεγγυς φρουρίων. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Λυσιμάχου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 29]   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Μυριχίδου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 4]   πρῶτον ἔτος τοῦ πολέμου. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Πεδιέως Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 23]   καὶ τὴν χώραν κατεκληρούχησαν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Πραξιτέλους ὀλυμπιὰς μὲν
[12, 37]   πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Ἡράκλειαν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Πυθοδώρου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 60]   ὠνόμασαν τὴν πόλιν Ἡράκλειαν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Στρατοκλέους ἐν Ῥώμῃ
[12, 6]   Μεγαρεῖς ἐντὸς τῶν τειχῶν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Τιμαρχίδου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 27]   ἀνήκοντα παρὰ πᾶσιν ἐπεπόλαζεν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησι Τιμοκλέους Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 72]   βασιλέως, ἐν βίβλοις ἐννέα. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Ἀμεινίου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 34]   οὐκ ἀνήχθησαν οἱ Κορίνθιοι. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Ἀντιοχίδου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 43]   καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοις διαπολεμεῖν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Ἀπολλοδώρου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 75]   τὸν εἰρημένον τρόπον κατελύθη. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Ἀριστίωνος Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 78]   δὲ τὴν πόλιν κατέσχον. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Ἀρχίου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 77]   οἰκήτορας ἐξ αὑτῶν ἀπέδειξαν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Ἀστυφίλου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 36]   ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσι ἑπτά. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Ἀψεύδους Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 46]   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Ἐπαμείνονος Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 38]   δέ τινες διαιροῦσιν, ἐννέα. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Εὐθυδήμου Ῥωμαῖοι μὲν
[12, 58]   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Εὐθύνου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 53]   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Εὐκλείδου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 81]   ἰσόρροπος ἀγὼν ἐγένετο. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δ´ Ἀθήνησιν Εὐφήμου ἐν Ῥώμῃ
[12, 5]   Κύπρον διατρίβοντα νόσῳ τελευτῆσαι. ~Ἐπ´  ἄρχοντος   δὲ Ἀθήνησι Φιλίσκου Ῥωμαῖοι κατέστησαν
[12, 80]   πλείους χιλίων. Ἀθηναῖοι δὲ Νικίου  στρατηγοῦντος   εἷλον δύο πόλεις, Κύθηρα καὶ
[12, 63]   οὖν ὑπὸ Κλέωνος τοῦ δημαγωγοῦ  στρατηγοῦντος   τότε δεθέντες ἤχθησαν εἰς τὰς
[12, 22]   ἀποικίαν εἰς αὐτὴν ἐξέπεμψαν Περικλέους  στρατηγοῦντος,   χιλίους δὲ οἰκήτορας ἐκπέμψαντες τήν
[12, 56]   πεποίηκε τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἑκάστου δὲ  ὁμολογοῦντος   μηδὲν εὐηργετηκέναι, πάλιν ἐπηρώτων εἴ
[12, 39]   ἔχοντα Φειδίαν δείξειν, ἐπισταμένου καὶ  συνεργοῦντος   τοῦ ἐπιμελητοῦ Περικλέους. διόπερ ἐκκλησίας
[12, 38]   τῶν πεπιστευμένων ἀποδοῦναι τὸν ἀπολογισμόν.  ἀδημονοῦντος   δ´ αὐτοῦ περὶ τούτων, Ἀλκιβιάδης
[12, 82]   ἔτι δὲ Λούκιος Σέντιος καὶ  Σέξτος   Ἰούλιος. ἐπὶ δὲ τούτων παρὰ
[12, 80]   οἰκείαν. ~Τοῦ δ´ ἐνιαυσίου χρόνου  διεληλυθότος   Ἀθήνησι μὲν ἦρχεν Ἀντιφῶν, ἐν
[12, 74]   ἄριστος, εἶπεν μήτηρ τοῦ  τετελευτηκότος   ὅτι Βρασίδας υἱὸς αὐτῆς
[12, 45]   πολλοῦ γὰρ πλήθους καὶ παντοδαποῦ  συνερρυηκότος   εἰς τὴν πόλιν διὰ τὴν
[12, 79]   ὁρμῆσαι. διὸ καὶ τοὺς ἰδίους  ἕκαστος   στρατηγὸς παρώρμησε πρὸς τὸν ἀγῶνα,
[12, 21]   ἐβούλετο τὴν αἰσχρὰν ἀκολασίαν ὁμολογήσας  καταγέλαστος   ἐν τοῖς πολίταις εἶναι. πολλὰ
[12, 82]   παρὰ μὲν Ἀθηναίοις ἦν ἄρχων  Ἀρίμνηστος,   ἐν Ῥώμῃ δ´ ἀντὶ τῶν
[12, 74]   δ´ ἀποκριναμένων ὅτι πάντων Λακεδαιμονίων  ἄριστος,   εἶπεν μήτηρ τοῦ τετελευτηκότος
[12, 24]   μὴ τῆς ὕβρεως λάβῃ πεῖραν,  αὐτὸς   δ´ ἐκ τῆς πόλεως ἐκπηδήσας
[12, 27]   τούτους μὲν παρέδωκε τοῖς Λημνίοις,  αὐτὸς   δ´ ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ἅπαντα
[12, 67]   εἰς τὴν τῶν Λακεδαιμονίων συμμαχίαν·  αὐτὸς   δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως διὰ
[12, 65]   καὶ τὴν ἐγγὺς χώραν δῃώσουσαν·  αὐτὸς   δὲ τὴν παραθαλάττιον πορθήσας ἐπανῆλθεν
[12, 62]   πολλοὺς τῶν πολεμίων νεκροὺς σωρεύσας  αὐτὸς   ἡμιθανὴς ἐκ τῆς νεὼς ὑπὸ
[12, 16]   ἐσθῆσι γυναικείαις. δὲ νόμος  οὗτος   ἅμα μὲν φιλανθρωπότερός ἐστι τῶν
[12, 15]   περὶ τῆς τῶν ὀρφανῶν φυλακῆς.  οὗτος   δ´ ἐξ ἐπιπολῆς μὲν θεωρούμενος
[12, 65]   προσέταξαν πορθῆσαι τοὺς Λακεδαιμονίων συμμάχους.  οὗτος   δ´ ἐπὶ πρώτην τὴν Μῆλον
[12, 38]   Ἀθήνας καὶ παρέδωκαν φυλάττειν Περικλεῖ.  οὗτος   δ´ ἦν εὐγενείᾳ καὶ δόξῃ
[12, 11]   ἐν παιδείᾳ θαυμαζομένων πολιτῶν Χαρώνδαν.  οὗτος   δὲ ἐπισκεψάμενος τὰς ἁπάντων νομοθεσίας
[12, 46]   δύναμιν ἣν πρότερον εἶχε Περικλῆς.  οὗτος   δὲ μετὰ παντὸς τοῦ στόλου
[12, 42]   ἡγεμονίαν ἔδωκαν Ἀρχιδάμῳ τῷ βασιλεῖ.  οὗτος   δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως ἐνέβαλεν
[12, 78]   ἐπέστησαν ἡγεμόνα Ἆγιν τὸν βασιλέα.  οὗτος   δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως ἐστράτευσεν
[12, 8]   τὴν τῶν Κορινθίων πόλιν οἰκητήριον.  οὗτος   δὲ ὀλίγον χρόνον μείνας ἐν
[12, 37]   παρατάξει, στρατηγὸν ἕτερον ἐξέπεμψαν Φορμίωνα.  οὗτος   δὲ παραλαβὼν τὸ στρατόπεδον καὶ
[12, 47]   ἐξέπεμψαν μετ´ Ἀρχιδάμου τοῦ βασιλέως·  οὗτος   δὲ παρελθὼν τῆς Βοιωτίας εἰς
[12, 47]   προχειρισάμενοι μετὰ εἴκοσι τριήρων ἐξαπέστειλαν.  οὗτος   δὲ περιπλεύσας τὴν Πελοπόννησον εἰς
[12, 73]   εἰς τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης τόπους.  οὗτος   δὲ πλεύσας εἰς Σκιώνην, κἀκεῖθεν
[12, 27]   τοὺς Σαμίους ἔχοντα τριήρεις τετταράκοντα.  οὗτος   δὲ πλεύσας ἐπί τε τὴν
[12, 45]   εἰς Πελοπόννησον στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Περικλέα.  οὗτος   δὲ πολλὴν χώραν τῆς παραθαλαττίου
[12, 44]   δυνάμεως ἐξέπεμψαν πολεμήσοντα τοῖς Μεγαρεῦσιν.  οὗτος   δὲ πορθήσας τὴν χώραν καὶ
[12, 55]   τετταράκοντα καὶ στρατηγὸν προχειρισάμενοι Κλεινιππίδην.  οὗτος   δὲ προσλαβόμενος βοήθειαν παρὰ τῶν
[12, 60]   τριάκοντα καὶ στρατιωτῶν ἱκανῶν ἐξαπέστειλαν.  οὗτος   δὲ προσλαβόμενος παρὰ τῶν Κερκυραίων
[12, 30]   τριήρεις καὶ στρατηγὸν ἐπ´ αὐτῶν.  οὗτος   δὲ προσπλεύσας τῇ πόλει προσέταττε
[12, 65]   στρατηγίαν Νικίας μετ´ ἄλλων τινῶν.  οὗτος   δὲ στρατεύσας ἐπὶ τὴν νῆσον
[12, 84]   πόλεμον· ἦν γὰρ ἀνὴρ  οὗτος   δεινότατος μὲν εἰπεῖν τῶν πολιτῶν,
[12, 36]   ὀνομάζουσι. δοκεῖ δὲ ἀνὴρ  οὗτος   ἐν τῇ προρρήσει καὶ προγραφῇ
[12, 9]   αὑτὸν τεταγμένους. γὰρ ἀνὴρ  οὗτος,   ἑξάκις Ὀλύμπια νενικηκὼς καὶ τὴν
[12, 53]   προέχων πάντων τῶν καθ´ ἑαυτόν.  οὗτος   καὶ τέχνας ῥητορικὰς πρῶτος ἐξεῦρε
[12, 53]   τοὺς Ἀθηναίους συμμαχῆσαι τοῖς Λεοντίνοις,  οὗτος   μὲν θαυμασθεὶς ἐν ταῖς Ἀθήναις
[12, 37]   πρὸς Λακεδαιμονίους τὸν ὀνομασθέντα Πελοποννησιακόν.  οὗτος   μὲν οὖν πόλεμος διέμεινεν
[12, 8]   Ἀρχωνίδης τῶν Ἑρβιταίων δυναστεύων.  οὗτος   μὲν οὖν περὶ τὸν οἰκισμὸν
[12, 62]   τοῖς πολεμίοις. μετὰ δὲ ταῦτα  οὗτος   μὲν πολλοὺς τῶν πολεμίων νεκροὺς
[12, 15]   αὐτόθεν μὲν οὖν νόμος  οὗτος   οὐδὲν ὁρᾶται περιέχων σοφὸν
[12, 53]   παρὰ τῶν μαθητῶν μνᾶς ἑκατόν.  οὗτος   οὖν καταντήσας εἰς τὰς Ἀθήνας
[12, 20]   μαθητὴς δὲ Πυθαγόρου τοῦ φιλοσόφου.  οὗτος   πολλῆς ἀποδοχῆς τυγχάνων ἐν τῇ
[12, 16]   τοιούτων τεθεικότων θάνατον τὸ πρόστιμον,  οὗτος   προσέταξε τοὺς τοιούτους ἐν τῇ
[12, 21]   ἁμαρτανουσῶν γυναικῶν ἀργυρικὰς ζημίας τεταχότων  οὗτος   φιλοτέχνῳ προστίμῳ τὰς ἀκολασίας αὐτῶν
[12, 14]   ἀνήρ, οὐπώποτ´ ἠρώτησα, γινώσκων ὅτι  τοιοῦτός   ἐστιν οἷσπερ ἥδεται ξυνών· τὸν
[12, 53]   Ἀθηναίους ὄντας εὐφυεῖς καὶ φιλολόγους.  πρῶτος   γὰρ ἐχρήσατο τοῖς τῆς λέξεως
[12, 0]   Θουρίοις. Ὡς Μέτων Ἀθηναῖος  πρῶτος   ἐξέθηκε τὴν ἐννεακαιδεκαετηρίδα. Ὡς τὴν
[12, 53]   ἑαυτόν. οὗτος καὶ τέχνας ῥητορικὰς  πρῶτος   ἐξεῦρε καὶ κατὰ τὴν σοφιστείαν
[12, 28]   προσβολάς. κατεσκεύασε δὲ καὶ μηχανὰς  πρῶτος   τῶν πρὸ αὐτοῦ τούς τε
[12, 19]   ἐκκλησιάζειν, καὶ ἐπιλαθόμενος ὅτι τὸ  ξίφος   παρέζωσται, παρέδωκεν ἐχθροῖς τισιν ἀφορμὴν
[12, 71]   τὴν δὲ βασιλείαν διαδεξάμενος  ἀδελφὸς   Σογδιανὸς ἦρξε μῆνας ἑπτά. τοῦτον
[12, 72]   τῆς Λέσβου. μετὰ δὲ ταῦτα  Λάμαχος   στρατηγὸς ἔχων δέκα τριήρεις
[12, 49]   ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον  Σύμμαχος   Μεσσήνιος ἀπὸ Σικελίας. ἐπὶ δὲ
[12, 65]   ὀγδοηκοστή, καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον  Σύμμαχος   τὸ δεύτερον. ἐπὶ δὲ τούτων
[12, 79]   ἀξιούντων τοὺς Λακεδαιμονίους βοηθῆσαι κατὰ  τάχος,   οἱ Σπαρτιᾶται παραλαβόντες τοὺς ἰδίους
[12, 10]   δηλούμενον ὑπὸ τοῦ θεοῦ περιέβαλον  τεῖχος,   καὶ κτίσαντες πόλιν ὠνόμασαν ἀπὸ
[12, 56]   κλιμάκων ἔτυχον ἀναβάντες ἐπὶ τὸ  τεῖχος,   καὶ τοὺς φύλακας ἀποκτείναντες διέφυγον
[12, 71]   ἔτη δεκαεννέα. τῶν δὲ συγγραφέων  Ἀντίοχος   Συρακόσιος τὴν τῶν Σικελικῶν
[12, 62]   διὰ τὴν χαλεπότητα τῶν τόπων,  τριήραρχος   ὢν ἐβόα καὶ παρεκελεύετο τῷ
[12, 65]   διελθόντος Ἀθήνησι μὲν ἦν ἄρχων  Ἴσαρχος,   ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ καθειστήκεσαν
[12, 49]   τούτων Κνῆνος τῶν Λακεδαιμονίων  ναύαρχος   ἐν τῇ Κορίνθῳ διατρίβων ἔκρινε
[12, 68]   αἷς ἦσαν ἀξιολογώταται Οἰσύμη καὶ  Γαληψός,   ἀμφότεραι Θασίων ἄποικοι, καὶ Μύρκινον,
[12, 55]   παρασκευαζομένων στόλον ἀξιόλογον, ἔφθασαν Ἀθηναῖοι  ναῦς   ἄλλας σὺν ὁπλίταις χιλίοις ἀποστείλαντες
[12, 70]   θάλατταν διέτειναν πρὸς τὰς ἰδίας  ναῦς,   ἄλλοι δὲ κατ´ ἄλλους ὡς
[12, 61]   χειρώσασθαι τὴν Πύλον, τὰς μὲν  ναῦς   ἀντιπρῴρους ἔστησαν τῷ στόματι τοῦ
[12, 3]   Αἰγυπτίων πρὸς Πέρσας, καὶ τὰς  ναῦς   ἁπάσας ἀπολωλεκότες ἐν τῇ λεγομένῃ
[12, 72]   τὸν ὀνομαζόμενον Κάλητα πάσας τὰς  ναῦς   ἀπέβαλε· μεγάλων γὰρ ὄμβρων καταρραγέντων,
[12, 49]   Σαλαμῖνος τὸ καλούμενον Βουδόριον, τρεῖς  ναῦς   ἀπέσπασε καὶ τὴν ὅλην Σαλαμῖνα
[12, 65]   μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ Κύθηρα  ναῦς   ἀπέστειλαν ἑξήκοντα καὶ δισχιλίους ὁπλίτας,
[12, 65]   τῆς Βοιωτίας. ἐνταῦθα δὲ τὰς  ναῦς   ἀπολιπὼν παρῆλθεν εἰς τὴν τῶν
[12, 28]   διακοσίων. παρείλετο δὲ καὶ τὰς  ναῦς   αὐτῶν καὶ τὰ τείχη κατέσκαψε,
[12, 43]   χωρίον ἑλεῖν ἀπεχώρησαν πρὸς τὰς  ναῦς,   Βρασίδας δὲ διασεσωκὼς τὴν Μεθώνην
[12, 31]   οἱ μὲν οὖν Κορίνθιοι ἔχοντες  ναῦς   ἑβδομήκοντα καλῶς ἐξηρτυμένας, ἐπέπλευσαν τοῖς
[12, 54]   Λεοντίνοις ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Σικελίαν  ναῦς   εἴκοσι καὶ {στρατηγοὺς} Λάχητα καὶ
[12, 54]   πλεύσαντες εἰς τὸ Ῥήγιον προσελάβοντο  ναῦς   εἴκοσι παρὰ τῶν Ῥηγίνων καὶ
[12, 27]   δὲ παρὰ Χίων καὶ Μυτιληναίων  ναῦς   εἴκοσι πέντε μετὰ τούτων ἐπολιόρκησε
[12, 81]   στρατηγὸν Ἀλκιβιάδην, καὶ δόντες αὐτῷ  ναῦς   εἴκοσι, προσέταξαν συγκατασκευάσαι τοῖς Ἀργείοις
[12, 43]   πανδημεὶ παραταξαμένων ἀπεκρούσθησαν εἰς τὰς  ναῦς·   εἶτ´ ἀποπλεύσαντες εἰς τὴν Κεφαλληνίαν,
[12, 65]   ὥστε τὰς πάσας ἔχειν αὐτὸν  ναῦς   ἑκατόν· καταλέξας δὲ καὶ πεζοὺς
[12, 49]   Πειραιᾶ καταλαβέσθαι. ἐπυνθάνετο γὰρ μήτε  ναῦς   ἐν αὐτῷ καθειλκυσμένας ὑπάρχειν μήτε
[12, 42]   καὶ δύναμιν ἀξιόλογον εἰς τὰς  ναῦς   ἐνθέμενος, καὶ στρατηγὸν ἐπιστήσας Καρκίνον
[12, 48]   συμμαχίδα Ναύπακτον. Λακεδαιμόνιοι δ´ ἑτέρας  ναῦς   ἐξέπεμψαν εἰς τὰς Πάτρας. αὗται
[12, 49]   δὲ τὸ γεγονός, ταχέως πληρώσαντες  ναῦς   ἱκανὰς ἔπλεον εἰς τὴν Σαλαμῖνα.
[12, 70]   δὲ λοιποὶ κατέφυγον εἰς τὰς  ναῦς,   καὶ διεκομίσθησαν μετὰ τῶν ἄλλων
[12, 34]   τῶν Ποτιδαιατῶν ἀκούσαντες ἐξέπεμψαν τριάκοντα  ναῦς   καὶ προσέταξαν τήν τε χώραν
[12, 33]   συμμάχων ἑξήκοντα προσελάβοντο. ἔχοντες οὖν  ναῦς   κατηρτισμένας ἑκατὸν πεντήκοντα, καὶ στρατηγοὺς
[12, 3]   πολλοὺς ἀνελόντες ἐπανῆλθον εἰς τὰς  ναῦς.   μετὰ δὲ ταῦτα Ἀθηναῖοι πάλιν
[12, 47]   εἶχε στρατιώτας πεζοὺς χιλίους καὶ  ναῦς   ὀλίγας· προσλαβόμενος δὲ καὶ παρὰ
[12, 65]   Νικίας δὲ παρελθὼν ἐπὶ τὰς  ναῦς   παρέπλευσεν ἐπὶ τὴν Λοκρίδα, καὶ
[12, 10]   Ἀθηναῖοι δὲ συμπράξειν ἐπαγγειλάμενοι, δέκα  ναῦς   πληρώσαντες ἀπέστειλαν τοῖς Συβαρίταις, ὧν
[12, 45]   ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς χώρας, πάλιν  ναῦς   πολλὰς ἐξέπεμπον εἰς Πελοπόννησον στρατηγὸν
[12, 61]   τετρακοσίους. ἔχων δὲ τότε καὶ  ναῦς   πολλὰς καὶ στρατιώτας ἱκανούς, ἐν
[12, 55]   ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Λέσβον, πληρώσαντες  ναῦς   τετταράκοντα καὶ στρατηγὸν προχειρισάμενοι Κλεινιππίδην.
[12, 65]   χωρίον ἅμα φυλάξουσαν καὶ τὴν  ἐγγὺς   χώραν δῃώσουσαν· αὐτὸς δὲ τὴν
[12, 11]   πρὸς δὲ τούτοις τὴν μὲν  σύνεγγυς   τῇ πόλει χώραν κατεκληρούχουν ἑαυτοῖς,
[12, 32]   κατέλεξαν, οὓς δ´ ἐκ τῶν  σύνεγγυς   φρουρίων. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι
[12, 34]   καὶ Περδίκκας τῶν Μακεδόνων  βασιλεύς,   ἀλλοτρίως διακείμενος πρὸς Ἀθηναίους, ἔπεισε
[12, 4]   Ἀθηναίους εἰς τὴν χώραν, ἧς  βασιλεὺς   {Ἀρταξέρξης} ἄρχει. συντελεσθεισῶν δὲ τῶν
[12, 71]   δὲ τὴν Ἀσίαν Ξέρξης  βασιλεὺς   ἐτελεύτησεν ἄρξας ἐνιαυτόν, ὡς δ´
[12, 36]   τούτων Σπάρτακος μὲν Βοσπόρου  βασιλεὺς   ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη ἑπτά, διεδέξατο
[12, 35]   Ἑλλάδα Ἀρχίδαμος τῶν Λακεδαιμονίων  βασιλεὺς   ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη τετταράκοντα δύο,
[12, 64]   ~Ἀρταξέρξης δ´ τῶν Περσῶν  βασιλεὺς   ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη τετταράκοντα, τὴν
[12, 50]   χρόνους Σιτάλκης τῶν Θρᾳκῶν  βασιλεὺς   παρειλήφει μὲν βασιλείαν ὀλίγην χώραν,
[12, 4]   τοὺς πολιορκοῦντας. Ἀρταξέρξης δὲ  βασιλεὺς   πυθόμενος τὰ περὶ τὴν Κύπρον
[12, 79]   δ´ ἀνδραγαθίαις προεχόντων, μὲν  βασιλεὺς   τῶν Λακεδαιμονίων προαγωνιζόμενος ἐνεκαρτέρησε τοῖς
[12, 18]   βρόχου κίνδυνον ἐξέφυγεν, δ´  ἀγχιστεὺς   πλούσιος ὢν ἠναγκάσθη γῆναι γυναῖκα
[12, 20]   πρῶτον περὶ τῶν ἐπουρανίων θεῶν.  εὐθὺς   γὰρ ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς
[12, 65]   ἐδῄωσε καὶ τὸ φρούριον ἐχειρώσατο.  εὐθὺς   δ´ ἐπαναζεύξας καὶ τειχίσας φρούριον
[12, 54]   δὲ οὐκ ἐλάττους τῶν ἑξακοσίων·  εὐθὺς   δὲ καὶ τὸ φρούριον ἐκπολιορκήσαντες
[12, 68]   λαβόντα ἀπελθεῖν ἐκ τῆς πόλεως.  εὐθὺς   δὲ καὶ τῶν πλησιοχώρων πόλεων
[12, 84]   καὶ πλούτῳ καὶ στρατηγίᾳ διωνομασμένος.  εὐθὺς   οὖν δῆμος στόλον ἀξιόχρεων
[12, 50]   ὡς δ´ οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχεν,  εὐθὺς   τῷ πρώτῳ φρουρίῳ προσβαλόντες κατὰ
[12, 28]   ἀκούσας τὴν τῶν ἰδίων ἧτταν,  εὐθὺς   ὑπέστρεψε καὶ στόλον ἀξιόλογον ἤθροισε,
[12, 9]   τὴν ἀγορὰν βωμούς, μὲν  Τῆλυς   ἐξέπεμψε προσβευτὰς πρὸς τοὺς Κροτωνιάτας,
[12, 9]   γενόμενος δὲ παρ´ αὐτοῖς δημαγωγὸς  Τῆλυς,   καὶ κατηγορῶν τῶν μεγίστων ἀνδρῶν,
[12, 35]   ἀποικίας καὶ πολλὰς χρείας παρεσχημένων,  πολὺς   ἦν λόγος, ἑκάστου τῆς
[12, 32]   μὲν ἐκ τῶν πολιτῶν κατέλεξαν,  οὓς   δ´ ἐκ τῶν σύνεγγυς φρουρίων.
[12, 81]   καὶ φυγάδων οὓς μὲν ἀπέκτειναν,  οὓς   δ´ ἐξέβαλον ἐκ τῶν Ὀρνεῶν.
[12, 81]   καὶ τῶν φρουρῶν καὶ φυγάδων  οὓς   μὲν ἀπέκτειναν, οὓς δ´ ἐξέβαλον
[12, 32]   συνῴκισαν Ἀμφίπολιν, καὶ τῶν οἰκητόρων  οὓς   μὲν ἐκ τῶν πολιτῶν κατέλεξαν,
[12, 60]   περιέτυχεν Ἀμπρακιώταις χιλίοις στρατοπεδεύουσι, πρὸς  οὓς   συνάψας μάχην σχεδὸν πάντας ἀνεῖλε.
[12, 70]   χαλκοῖς ἀνδριᾶσι κοσμῆσαι, τοὺς δὲ  ναοὺς   καὶ τὰς κατὰ τὴν ἀγορὰν
[12, 38]   τοὺς τῆς πόλεως περισπασμοὺς καὶ  φόβους   ἐκφεύξεσθαι τὸν ἀκριβῆ λόγον τῶν
[12, 32]   διόπερ ὕλην πολλὴν παρασκευασάμενοι καὶ  ναυπηγοὺς   ἐκ τῶν πόλεων μισθούμενοι μετὰ
[12, 84]   χρησίμοις κατέλεξεν ὁπλίτας εἰς πεντακισχιλίους,  στρατηγοὺς   δὲ τρεῖς ἐχειροτόνησεν ἐπὶ ταύτην
[12, 78]   ἀμφότεραι τοὺς συνθεμένους τὰς σπονδὰς  στρατηγούς.   διόπερ οἱ μὲν Ἀργεῖοι τοῖς
[12, 33]   ναῦς κατηρτισμένας ἑκατὸν πεντήκοντα, καὶ  στρατηγοὺς   ἑλόμενοι τοὺς χαριεστάτους, ἀνήχθησαν ἐπὶ
[12, 47]   ἐπανῆλθον εἰς Πελοπόννησον. Ἀθηναῖοι δὲ  στρατηγοὺς   καταστήσαντες Ξενοφῶντα καὶ Φανόμαχον ἀπέστειλαν
[12, 54]   τὴν Σικελίαν ναῦς εἴκοσι καὶ  {στρατηγοὺς}   Λάχητα καὶ Χαροιάδην. οὗτοι δὲ
[12, 72]   δῆμος τῶν Ἀθηναίων ἐξέπεμψε  στρατηγοὺς   μετὰ δυνάμεως ἐπ´ αὐτοὺς Ἀριστείδην
[12, 66]   φυγάδας ἐπηγγείλαντο πρὸς τοὺς Ἀθηναίων  στρατηγοὺς   προδώσειν τὴν πόλιν. οἱ δὲ
[12, 64]   μὲν τῶν πολεμίων ἀνεῖλον, οὐκ  ὀλίγους   δ´ ἐζώγρησαν, λαφύρων δὲ πολλῶν
[12, 65]   δὲ καὶ πεζοὺς στρατιώτας οὐκ  ὀλίγους,   καὶ δύναμιν ἀξιόλογον συστησάμενος, ἔπλευσεν
[12, 82]   νικήσαντες ἀπέκτειναν τῶν Ἐγεσταίων οὐκ  ὀλίγους.   οἱ δ´ Ἐγεσταῖοι ταπεινωθέντες καὶ
[12, 41]   δ´ νὺξ παρῆλθε, κατανοήσαντες  ὀλίγους   ὄντας, συνεστράφησαν καὶ περὶ τῆς
[12, 54]   ἀσμένως προσδεξάμενοι τοὺς τοῦ Γοργίου  λόγους   ἐψηφίσαντο συμμαχίαν ἐκπέμπειν τοῖς Λεοντίνοις,
[12, 57]   δὲ τῶν Κορινθίων προσδεξαμένων τοὺς  λόγους,   οἱ Κερκυραῖοι προσποιηθέντες λύτρα διδόναι
[12, 72]   καθειστήκεσαν. συνιόντες δὲ πολλάκις εἰς  λόγους   ᾤοντο δεῖν καταλῦσαι τὸν πόλεμον
[12, 30]   πόλεμον ἀμφότεροι, καὶ ναυτικὰς δυνάμεις  ἀξιολόγους   κατεσκεύαζον καὶ συμμάχους προσελαμβάνοντο.
[12, 53]   τοὺς Ἀθηναίους ὄντας εὐφυεῖς καὶ  φιλολόγους.   πρῶτος γὰρ ἐχρήσατο τοῖς τῆς
[12, 80]   αὑτῶν καθιστάναι. ἔχοντες δὲ πολλοὺς  συνεργοὺς   διὰ τὸ προέχειν τῶν πολιτῶν
[12, 61]   καταλαμβάνεσθαι. οὗτοι μὲν οὖν ἡγουμένου  Θρασυμήδους   πλησίον τῆς Πύλου κατεστρατοπέδευσαν. ἐμπεσούσης
[12, 18]   ~δεύτερος δὲ διωρθώθη νόμος  διδοὺς   ἐξουσίαν τῇ γυναικὶ ἀπολύειν τὸν
[12, 38]   αὐτοῦ περὶ τούτων, Ἀλκιβιάδης  ἀδελφιδοῦς,   ὀρφανὸς ὤν, τρεφόμενος παρ´ αὐτῷ,
[12, 74]   οἱ δ´ Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς  ὑποσπόνδους,   ἀνελόμενοι καὶ θάψαντες ἀπέπλευσαν εἰς
[12, 50]   τηλικαύτης δὲ χώρας βασιλεύων ἐλάμβανε  προσόδους   καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν πλείω χιλίων
[12, 75]   τούτοις πολὺν χρόνον εἰρήνην ἔχουσα  προσόδους   μεγίστας ἐλάμβανε, καὶ πλῆθος οὐ
[12, 36]   ἑπτά. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησιν  Ἀψεύδους   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Τίτον Μενήνιον
[12, 20]   πάντων πρῶτον ὑπολαβεῖν καὶ πεπεῖσθαι  θεοὺς   εἶναι, καὶ ταῖς διανοίαις ἐπισκοποῦντας
[12, 39]   Περικλέους, ὡς ἀσεβοῦντα εἰς τοὺς  θεοὺς   ἐσυκοφάντουν· συνέπλεκον δ´ ἐν ταῖς
[12, 57]   δὲ Κερκυραῖοι διὰ τὴν πρὸς  θεοὺς   εὐσέβειαν τῆς μὲν τιμωρίας αὐτοὺς
[12, 20]   ταῦτα κατασκευάσματα, σέβεσθαί τε τοὺς  θεούς,   ὡς πάντων τῶν ἐν τῷ
[12, 9]   Ὀλυμπικοῖς στεφάνοις, διεσκευασμένος δὲ εἰς  Ἡρακλέους   σκευὴν λεοντῇ καὶ ῥοπάλῳ· αἴτιον
[12, 39]   πόλεμον, ὅπως χρείαν ἔχουσα τῆς  Περικλέους   ἀρετῆς καὶ στρατηγίας μὴ προσδέχηται
[12, 39]   ἐπισταμένου καὶ συνεργοῦντος τοῦ ἐπιμελητοῦ  Περικλέους.   διόπερ ἐκκλησίας συνελθούσης περὶ τούτων,
[12, 38]   αἰτίαν τῆς λύπης. τοῦ δὲ  Περικλέους   εἰπόντος, ὅτι τὴν περὶ τῶν
[12, 39]   διενεχθέντες ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν τοῦ  Περικλέους   ἐκάθισαν ἐπὶ τῶν τῶν θεῶν
[12, 39]   τούτων, οἱ μὲν ἐχθροὶ τοῦ  Περικλέους   ἔπεισαν τὸν δῆμον συλλαβεῖν τὸν
[12, 40]   ποιητής, γεγονὼς κατὰ τὴν τοῦ  Περικλέους   ἡλικίαν, ἐν τοῖσδε τοῖς τετραμέτροις,
[12, 39]   τὸν Φειδίαν, καὶ αὐτοῦ τοῦ  Περικλέους   κατηγόρουν ἱεροσυλίαν. πρὸς δὲ τούτοις
[12, 28]   Σάμιοι διὰ τὴν ἀνάζευξιν τοῦ  Περικλέους   νομίζοντες ἔχειν καιρὸν ἐπιτήδειον εἰς
[12, 22]   ἰδίαν ἀποικίαν εἰς αὐτὴν ἐξέπεμψαν  Περικλέους   στρατηγοῦντος, χιλίους δὲ οἰκήτορας ἐκπέμψαντες
[12, 39]   Ἀναξαγόραν τὸν σοφιστήν, διδάσκαλον ὄντα  Περικλέους,   ὡς ἀσεβοῦντα εἰς τοὺς θεοὺς
[12, 27]   ἐπεπόλαζεν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι  Τιμοκλέους   Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν ὑπάτους Λαρῖνον
[12, 60]   Ἡράκλειαν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι  Στρατοκλέους   ἐν Ῥώμῃ ἀντὶ τῶν ὑπάντων
[12, 42]   ὅλην ἡγεμονίαν ἔχων παρεκάλει τοὺς  νέους   ἡσυχίαν ἔχειν, ἐπαγγελλόμενος ἄνευ κινδύνων
[12, 69]   πολλῆς δυνάμεως· εἶχε γὰρ στρατιώτας  πεζοὺς   μὲν οὐ πολὺ λείποντας τῶν
[12, 50]   ἤθροισεν ἐκ τῆς Θρᾴκης στρατιώτας  πεζοὺς   μὲν πλείους τῶν δώδεκα μυριάδων,
[12, 42]   Κερκυραῖοι αἱ δ´ ἄλλαι πᾶσαι  πεζοὺς   στρατιώτας ἐξέπεμπον. σύμμαχοι μὲν οὖν
[12, 65]   ναῦς ἑκατόν· καταλέξας δὲ καὶ  πεζοὺς   στρατιώτας οὐκ ὀλίγους, καὶ δύναμιν
[12, 47]   δὲ τούτων Κνῆμος εἶχε στρατιώτας  πεζοὺς   χιλίους καὶ ναῦς ὀλίγας· προσλαβόμενος
[12, 15]   περιττόν, ἐξεταζόμενος δὲ κατὰ  βάθους   εὑρίσκεται δικαίως ὢν ἄξιος ἐπαίνων.
[12, 39]   τοῖς πολεμικοῖς ἔργοις θαυμάζοντα τοὺς  ἀγαθοὺς   ἄνδρας διὰ τὰς κατεπειγούσας χρείας,
[12, 12]   νομοθέταις παρεωραμένον. ὑπολαβὼν γὰρ τοὺς  ἀγαθοὺς   ἄνδρας ἐνίοτε διὰ τὴν πρὸς
[12, 25]   ἀμφοτέρους τοὺς ὑπάτους ἐκ τοῦ  πλήθους   αἱρεῖσθαι. τοῦτο δ´ ἔπραξαν ταπεινῶσαι
[12, 25]   τὸν ἕνα πάντως ἀπὸ τοῦ  πλήθους   καθίστασθαι, ἐξουσίας οὔσης τῷ δήμῳ
[12, 45]   εἰς λοιμικὴν περίστασιν· πολλοῦ γὰρ  πλήθους   καὶ παντοδαποῦ συνερρυηκότος εἰς τὴν
[12, 57]   δημαγωγεῖν εἰωθότας καὶ μάλιστα τοῦ  πλήθους   προΐστασθαι συλλαβόντες ἀπέσφαξαν. καταλύσαντες δὲ
[12, 66]   κατὰ τὴν πόλιν, καὶ τοῦ  πλήθους   σχιζομένου κατὰ τὴν αἵρεσιν, καὶ
[12, 12]   βίοις, ἰδίᾳ μὴ δυναμένους διδόναι  μισθούς,   ἀποστερήσεσθαι τῶν καλλίστων ἐπιτηδευμάτων. ~τὴν
[12, 12]   γράμματα, χορηγούσης τῆς πόλεως τοὺς  μισθοὺς   τοῖς διδασκάλοις. ὑπέλαβε γὰρ τοὺς
[12, 70]   διαγωνισαμένων οἱ ταχθέντες κατὰ τοὺς  Θηβαίους   Ἀθηναῖοι βιασθέντες ἐτράπησαν, οἱ δὲ
[12, 70]   τῶν ἀναιρεθέντων ἦν, ὥστε τοὺς  Θηβαίους   ἐκ τῆς τῶν λαφύρων τιμῆς
[12, 41]   τὰς κεραμῖδας καὶ κατατιτρωσκόντων τοὺς  Θηβαίους   ἐτράπησαν· καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν
[12, 42]   δὲ Πλαταιεῖς διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τοὺς  Θηβαίους   ἠξίουν ἀπελθεῖν ἐκ τῆς χώρας
[12, 41]   μὲν πρῶτον ὑπολαβόντες πανδημεὶ τοὺς  Θηβαίους   παρεῖναι, διεπρεσβεύσαντο πρὸς τοὺς κατειληφότας
[12, 42]   παραγενόμενοι, καὶ μὴ φθάσαντες τοὺς  Θηβαίους,   τὰ λοιπὰ τῶν ἀπὸ τῆς
[12, 78]   οἱ στρατηγοὶ παρ´ ἀμφοτέροις διαπρεσβευσάμενοι  τετραμηνιαίους   ἀνοχὰς συνέθεντο. ἐπανελθόντων δὲ τῶν
[12, 76]   ἐπὶ Κύμην ἐνίκησαν μάχῃ τοὺς  Κυμαίους   καὶ τοὺ πλείους τῶν ἀντιταχθέντων
[12, 69]   ἀπῆλθεν, Ἱπποκράτης δὲ πανδημεὶ τοὺς  Ἀθηναίους   ἀγαγὼν ἐπὶ τὸ Δήλιον κατελάβετο
[12, 49]   ἐπὶ τῆς φυλακῆς· τοὺς γὰρ  Ἀθηναίους   ἀμελῶς ἔχειν περὶ τῆς τούτου
[12, 83]   συνεφρόνησαν, κοινῇ πρέσβεις ἐξέπεμψαν πρὸς  Ἀθηναίους,   ἀξιοῦντες μὲν βοηθῆσαι ταῖς πόλεσιν
[12, 10]   τὴν Ἑλλάδα πρὸς Λακεδαιμονίους καὶ  Ἀθηναίους,   ἀξιοῦντες συνεπιλαβέσθαι τῆς καθόδου καὶ
[12, 34]   Κορίνθιοι. διόπερ ἀμύνεσθαι σπεύδοντες τοὺς  Ἀθηναίους,   ἀπέστησαν ἀπ´ αὐτῶν πόλιν Ποτίδαιαν,
[12, 46]   δ´ Ἅγνων εἰδὼς τοὺς  Ἀθηναίους   δεδαπανηκότας εἰς τὴν πολιορκίαν πλείω
[12, 44]   Θυρέας διὰ τὸ καὶ τοὺς  Ἀθηναίους   δεδωκέναι τοῖς ἐκ Μεσσήνης ἐκβληθεῖσι
[12, 60]   Λακεδαιμονίων φρουρὰν μετεπέμψαντο, φοβούμενοι τοὺς  Ἀθηναίους.   ~Δημοσθένης δὲ στρατεύσας ἐπὶ Πύλον
[12, 38]   ἐζήτει, δι´ οὗ τρόπου τοὺς  Ἀθηναίους   δύναιτ´ ἂν ἐμβαλεῖν εἰς μέγαν
[12, 4]   δυναμένους διὰ τὸ θαλαττοκρατεῖν τοὺς  Ἀθηναίους,   ἐγκαταλιπόντας δὲ τοὺς συμμάχους καταφρονηθήσεσθαι,
[12, 4]   τῶν στρατηγῶν ἐπιτελούντων, μὴ στρατεύειν  Ἀθηναίους   εἰς τὴν χώραν, ἧς βασιλεὺς
[12, 41]   ἦν καὶ συμμαχίαν εἶχε πρὸς  Ἀθηναίους.   ἐν ταύτῃ τῶν πολιτῶν τινες
[12, 66]   καὶ οἱ συνθέμενοι παρεδέξαντο τοὺς  Ἀθηναίους   ἐντὸς τειχῶν. καταφανοῦς δὲ τῆς
[12, 34]   Μακεδόνων βασιλεύς, ἀλλοτρίως διακείμενος πρὸς  Ἀθηναίους,   ἔπεισε τοὺς Χαλκιδεῖς ἀποστάντας Ἀθηναίων
[12, 42]   οἱ δὲ Πλαταιεῖς πρὸς μὲν  Ἀθηναίους   ἔπεμψαν πρέσβεις περὶ βοηθείας, αὐτοὶ
[12, 72]   ἄλλης παρασκευῆς, ῥᾳδίως ἠμύνοντο τοὺς  Ἀθηναίους,   καὶ στάσιν ὑπερδέξιον ἔχοντες πολλοὺς
[12, 26]   τοὺς Ἕλληνας, τὰς μὲν πρὸς  Ἀθηναίους   καὶ τοὺς συμμάχους αὐτῶν, ἐν
[12, 66]   τῷ πολέμῳ τῷ πρὸς τοὺς  Ἀθηναίους   καὶ τῷ πρὸς τοὺς φυγάδας·
[12, 62]   δὲ σκαφῶν φείδεσθαι καὶ περιορᾶν  Ἀθηναίους   κρατοῦντας τῆς Λακωνικῆς. τέλος δὲ
[12, 39]   ἁπάντων τῶν πολιτῶν, ἔπεισε τοὺς  Ἀθηναίους   μὴ ἀναιρεῖν τὸ ψήφισμα, λέγων
[12, 53]   ξενίζοντι τῆς λέξεως ἐξέπληξε τοὺς  Ἀθηναίους   ὄντας εὐφυεῖς καὶ φιλολόγους. πρῶτος
[12, 83]   κρατῆσαι τῆς νήσου, τοὺς δὲ  Ἀθηναίους,   πολὺ λειπομένους τῇ δυνάμει τῶν
[12, 33]   δυνάμεων τὸ πλῆθος, ἀπέστειλαν πρὸς  Ἀθηναίους   πρέσβεις ἀξιοῦντες αὐτοῖς βοηθῆσαι. τὸ
[12, 54]   δ´ ἀμφοτέρων συμμάχους λαβεῖν τοὺς  Ἀθηναίους,   προέκρινεν δῆμος συμμαχεῖν τοῖς
[12, 61]   δ´ ἔπραξαν φθάσαι βουλόμενοι τοὺς  Ἀθηναίους   προκαταλαβέσθαι τὴν νῆσον, εὐφυῶς σφόδρα
[12, 83]   αὐτῶν συστραφέντες ἔκριναν πάλιν τοὺς  Ἀθηναίους   προσλαβέσθαι συμμάχους, ὄντας συγγενεῖς. περὶ
[12, 0]   εἰς Ἀκαρνανίαν καὶ ναυμαχία πρὸς  Ἀθηναίους.   Στρατεία Σιτάλκου μὲν εἰς Μακεδονίαν,
[12, 53]   τιθέμενα. τέλος δὲ πείσας τοὺς  Ἀθηναίους   συμμαχῆσαι τοῖς Λεοντίνοις, οὗτος μὲν
[12, 56]   Πλαταιεῖς μὲν οὖν τὴν πρὸς  Ἀθηναίους   συμμαχίαν βεβαιοτάτην τηρήσαντες ἀδίκως ταῖς
[12, 41]   δὲ Πλαταιεῖς βουλόμενοι τὴν πρὸς  Ἀθηναίους   συμμαχίαν διαφυλάττειν, τὸ μὲν πρῶτον
[12, 27]   πόλεμον κατέστησαν, ὁρῶντες δὲ τοὺς  Ἀθηναίους   ταῖς εὐνοίαις διαφέροντας πρὸς Μιλησίους,
[12, 67]   ἐπὶ Μέγαρα. καταπληξάμενος δὲ τοὺς  Ἀθηναίους,   τούτους μὲν ἐξέβαλεν ἐκ τῆς
[12, 50]   τοῖς ἀναγινώσκουσι. Σιτάλκης τοίνυν πρὸς  Ἀθηναίους   φιλίαν συνθέμενος ὡμολόγησεν αὐτοῖς συμμαχήσειν
[12, 77]   δῆμος τῶν Ἀργείων ἔπεισε τοὺς  Ἀθηναίους   φιλίαν συνθέσθαι πρὸς τοὺς Ἀργείους.
[12, 55]   τὸν δῆμον, ἀποφαινόμενος δεῖν τοὺς  Μυτιληναίους   αὐτοὺς μὲν ἡβηδὸν ἅπαντας ἀποκτεῖναι,
[12, 55]   τῶν Ἀθηναίων ἐχάρη, καὶ τοὺς  Μυτιληναίους   συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν ἀπέλυσε τῶν
[12, 72]   τοῖς γεγονόσιν ἐψηφίσαντο πάντας τοὺς  Σκιωναίους,   ὅταν ἁλῶσιν, ἡβηδὸν ἀποσφάξαι, καὶ
[12, 54]   κατέδραμον διὰ τὸ συμμαχεῖν τοὺς  Λιπαραίους   τοῖς Συρακοσίοις, μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 0]   ἔθνος συνέστη. Ναυμαχία Κορινθίων πρὸς  Κερκυραίους.   Ἀπόστασις Ποτιδαίας καὶ Χαλκιδέων ἀπὸ
[12, 31]   δὲ τὴν Ἑλλάδα Κορίνθιοι πρὸς  Κερκυραίους   διαπολεμοῦντες καὶ παρασκευασάμενοι ναυτικὰς δυνάμεις,
[12, 30]   μὲν Ἐπιδαμνίους ἐλεοῦντες, τοὺς δὲ  Κερκυραίους   μισοῦντες διὰ τὸ μόνους τῶν
[12, 30]   ἔπεμψαν εἰς Κέρκυραν, ἀξιοῦντες τοὺς  Κερκυραίους   συγγενεῖς ὄντας βοηθῆσαι. οὐ προσεχόντων
[12, 57]   νήσῳ χωρίον ὀχυρὸν ἐκακοποίουν τοὺς  Κερκυραίους.   ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ
[12, 33]   δευτέρᾳ συμμαχίᾳ, συνέβη νικῆσαι τοὺς  Κερκυραίους.   τῇ δ´ ὑστεραίᾳ πάντων τῶν
[12, 59]   τοιαύτας τινὰς αἰτίας. Τραχίνιοι πρὸς  Οἰταίους   ὁμόρους ὄντας ἔτη πολλὰ διεπολέμουν
[12, 83]   κατὰ τὴν νῆσον καὶ τοὺς  Ἐγεσταίους.   παραγενομένων οὖν τούτων εἰς τὴν
[12, 59]   ἑαυτῶν ὄντα, ἐγκατῳκηκέναι κατὰ τοὺς  ἀρχαίους   χρόνους ἐν τῇ Τραχῖνι, ἔγνωσαν
[12, 40]   εἰρήνῃ· τούς τε τῶν πολιτῶν  βίους   διὰ τὴν πολυχρόνιον εἰρήνην πολλὴν
[12, 61]   Μεσσηνίᾳ, τῆς δὲ Σπάρτης ἀπέχον  σταδίους   τετρακοσίους. ἔχων δὲ τότε καὶ
[12, 73]   Ἠιόνος, ἀπεχούσης ἀπὸ τῆς Ἀμφιπόλεως  σταδίους   ὡς τριάκοντα, προσβολὰς ἐποιεῖτο τῷ
[12, 79]   πόλεμον ὁρμῆσαι. διὸ καὶ τοὺς  ἰδίους   ἕκαστος στρατηγὸς παρώρμησε πρὸς τὸν
[12, 0]   Ὡς Ἀθηναῖοι τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκβαλόντες  ἰδίους   οἰκήτορας ἐξέπεμψαν. Περὶ τοῦ γενομένου
[12, 79]   τάχος, οἱ Σπαρτιᾶται παραλαβόντες τοὺς  ἰδίους   πάντας καὶ τοὺς συμμάχους ἧκον
[12, 36]   μετοικίσαντες ἐκ τῆς πατρίδος καὶ  ἰδίους   προσθέντες οἰκήτορας, ἔκτισαν πόλιν τὴν
[12, 81]   ἱκανοὺς ἀπολιπόντες, προσέταξαν κακοποιεῖν τοὺς  Ἀργείους.   ἀπελθόντων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἐκ
[12, 77]   Ἀθηναίους φιλίαν συνθέσθαι πρὸς τοὺς  Ἀργείους.   αὐξομένης δὲ τῆς διαφορᾶς, οἱ
[12, 0]   Ὡς Λακεδαιμόνιοι πρὸς Μαντινεῖς καὶ  Ἀργείους   ἐπολέμησαν. Βυζαντίων καὶ Καλχηδονίων στρατεία
[12, 78]   τῆς δυνάμεως ἐστράτευσεν ἐπὶ τοὺς  Ἀργείους,   καὶ τὴν μὲν χώραν ἐδῄωσε,
[12, 81]   κατέσκαψαν, αὐτοὶ δὲ πυθόμενοι τοὺς  Ἀργείους   ᾠκοδομηκέναι τὰ μακρὰ τείχη μέχρι
[12, 2]   προκειμένας πράξεις τρεψόμεθα, προδιορίσαντες τοὺς  οἰκείους   τῇ γραφῇ χρόνους. ἐν μὲν
[12, 79]   διὰ τὴν φιλίαν τὴν πρὸς  Ἠλείους   καὶ Μαντινεῖς· συνεδρευσάντων δὲ πάντων,
[12, 47]   στρατηγοὶ καὶ τῶν στρατιωτῶν οἱ  πλείους.   ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι
[12, 60]   πανδημεί, πάλιν Δημοσθένης τοὺς  πλείους   αὐτῶν ἀπέκτεινεν, ὥστε τὴν πόλιν
[12, 29]   δὲ καὶ τῶν πρεσβυτέρων οἱ  πλείους   ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ ζῆν μετέστησαν,
[12, 33]   κατηρτισμένας δέκα, μετὰ δὲ ταῦτα  πλείους   ἐπηγγείλαντο πέμψειν, ἐὰν χρεία.
[12, 68]   ἐπεβάλετο δὲ καὶ ναυπηγεῖσθαι τριήρεις  πλείους   ἐπὶ τῷ Στρυμόνι ποταμῷ, καὶ
[12, 11]   αἰτίας, οἱ προσγραφέντες ὕστερον πολῖται  πλείους   καὶ κρείττονες ὄντες ἀπέκτειναν σχεδὸν
[12, 10]   φυγὴν τοὺς ὑποπεσόντας ἀποκτεινόντων, οἱ  πλείους   κατεκόπησαν· τὴν δὲ πόλιν διήρπασαν
[12, 70]   δὲ φρουρούντων τὸ Δήλιον οἱ  πλείους   μὲν μαχόμενοι γενναίως ἀπέθανον, διακόσιοι
[12, 76]   προσκαθεζόμενοι δὲ τῇ πολιορκίᾳ καὶ  πλείους   προσβολὰς ποιησάμενοι κατὰ κράτος εἷλον
[12, 76]   μάχῃ τοὺς Κυμαίους καὶ τοὺ  πλείους   τῶν ἀντιταχθέντων κατέκοψαν. προσκαθεζόμενοι δὲ
[12, 42]   μὲν πρὸς Εὔβοιαν ἐστραμμένων οἱ  πλείους,   τῶν δ´ ἄλλων Ἀμφισσεῖς. τοῖς
[12, 50]   τῆς Θρᾴκης στρατιώτας πεζοὺς μὲν  πλείους   τῶν δώδεκα μυριάδων, ἱππεῖς δὲ
[12, 40]   ὄντας καὶ τοὺς μετοίκους ὑπάρχειν  πλείους   τῶν μυρίων ἑπτακισχιλίων, τριήρεις τε
[12, 70]   ἔπεσον τῶν μὲν Βοιωτῶν οὐ  πλείους   τῶν πεντακοσίων, τῶν δ´ Ἀθηναίων
[12, 30]   ταῦτα παρατάξει μεγάλῃ νικήσαντες τοὺς  πλείους   τῶν πολεμίων κατέκοψαν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος
[12, 59]   ἔτη πολλὰ διεπολέμουν καὶ τοὺς  πλείους   τῶν πολιτῶν ἀπέβαλον. ἐρήμου δ´
[12, 34]   καὶ τῶν Ἀθηναίων νικησάντων καὶ  πλείους   τῶν τριακοσίων ἀνελόντων, οἱ Ποτιδαιᾶται
[12, 65]   εἰς ὀκτώ, τῶν δὲ Κορινθίων  πλείους   τῶν τριακοσίων. δὲ Νικίας
[12, 46]   τὰς Ἀθήνας, ἀποβεβληκὼς τῶν στρατιωτῶν  πλείους   τῶν χιλίων. ἀπελθόντων δὲ τούτων
[12, 54]   ἣν Ἀθηναῖοι νικήσαντες ἀπέκτειναν μὲν  πλείους   τῶν χιλίων, ἐζώγρησαν δὲ οὐκ
[12, 80]   ἐνίκησαν γὰρ Φωκεῖς ἀνελόντες Λοκρῶν  πλείους   χιλίων. Ἀθηναῖοι δὲ Νικίου στρατηγοῦντος
[12, 78]   Τροιζηνίους παρανομήμασιν ἔγνωσαν διαπολεμεῖν πρὸς  Ἀγρείους·   διὸ καὶ δύναμιν ἀθροίσαντες ἐπέστησαν
[12, 31]   ἄλλους αἰχμαλώτους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ  Κορινθίους   δήσαντες εἰς φυλακὴν παρέδοσαν. μετὰ
[12, 77]   διαφορᾶς, οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι τοὺς  Κορινθίους   ἔπεισαν ἐγκαταλιπεῖν τὴν κοινὴν σύνοδον
[12, 30]   προσεχόντων δ´ αὐτῶν, ἐπρεσβεύσαντο πρὸς  Κορινθίους   περὶ συμμαχίας, καὶ μόνην ἐκείνην
[12, 30]   καταδέχεσθαι· ἐπὶ δὲ τοὺς φρουροὺς  Κορινθίους   πρέσβεις ἀπέστειλαν ἀξιοῦντες δικαστηρίῳ κριθῆναι
[12, 29]   στρατεύειν· σφόδρα γὰρ ὑπώπτευον τοὺς  Τρινακίους   ἀντιλήψεσθαι τῆς τῶν ὁμοεθνῶν Σικελῶν
[12, 22]   εἰς αὐτὴν ἐξέπεμψαν Περικλέους στρατηγοῦντος,  χιλίους   δὲ οἰκήτορας ἐκπέμψαντες τήν τε
[12, 79]   θάλατταν εἰς Ἄργος ὁπλίτας μὲν  χιλίους   ἐπιλέκτους, ἱππεῖς δὲ διακοσίους, ὧν
[12, 76]   τὴν Θρᾴκην ἐστρατευμένους Εἵλωτας ὄντας  χιλίους   ἠλευθέρωσαν, μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς
[12, 81]   Ἀργείοις τριήρεις τετταράκοντα, ὁπλίτας δὲ  χιλίους   καὶ διακοσίους· οἱ δ´ Ἀργεῖοι
[12, 47]   τούτων Κνῆμος εἶχε στρατιώτας πεζοὺς  χιλίους   καὶ ναῦς ὀλίγας· προσλαβόμενος δὲ
[12, 8]   τῶν Ἀκραγαντίνων ἀνεῖλον ὑπὲρ τοὺς  χιλίους.   μετὰ δὲ τὴν μάχην διαπρεσβευσαμένων
[12, 67]   ἐξ αὐτῶν τοὺς μάλιστα πεφρονηματισμένους  χιλίους,   νομίζοντες ἐν ταῖς μάχαις τοὺς
[12, 69]   τῶν δισμυρίων, ἱππεῖς δὲ περὶ  χιλίους.   οἱ δ´ Ἀθηναῖοι τῷ πλήθει
[12, 46]   δ´ Ἀθηναῖοι τῶν πολιτῶν εἰς  χιλίους   οἰκήτορας ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Ποτίδαιαν,
[12, 60]   μὴ καὶ τὴν Ναύπακτον ἐκπολιορκήσωσι,  χιλίους   ὁπλίτας ἐξ Ἀκαρνανίας μεταπεμψάμενος ἀπέστειλεν
[12, 77]   ἀποστειλάντων δ´ αὐτοῖς τῶν Θηβαίων  χιλίους   ὁπλίτας ἐπιλέκτους, μετ´ αὐτῶν ἠμύνοντο
[12, 75]   ὅλην ἡγεμονίαν, ἐπέλεξαν τῶν πολιτῶν  χιλίους   τοὺς νεωτέρους καὶ μάλιστα τοῖς
[12, 34]   βοηθησάντων τοῖς πολιορκουμένοις δισχιλίοις στρατιώταις,  δισχιλίους   καὶ δῆμος τῶν Ἀθηναίων
[12, 65]   Κύθηρα ναῦς ἀπέστειλαν ἑξήκοντα καὶ  δισχιλίους   ὁπλίτας, ὧν εἶχε τὴν στρατηγίαν
[12, 40]   ὄντων ὁπλίτας μὲν μυρίους καὶ  δισχιλίους,   τοὺς δ´ ἐν τοῖς φρουρίοις
[12, 58]   ἀποβαλεῖν πεζοὺ μὲν ὑπὲρ τοὺς  τετρακισχιλίους,   ἱππεῖς δὲ τετρακοσίους, τῶν δ´
[12, 59]   Λακεδαιμονίων μὲν καὶ τῶν Πελοποννησίων  τετρακισχιλίους   οἰκήτορας ἐκπεμψάντων, καὶ παρὰ {τε}
[12, 84]   πόλεμον χρησίμοις κατέλεξεν ὁπλίτας εἰς  πεντακισχιλίους,   στρατηγοὺς δὲ τρεῖς ἐχειροτόνησεν ἐπὶ
[12, 78]   προσλαβόμενοι στρατιώτας παρὰ μὲν Ἠλείων  τρισχιλίους,   παρὰ δὲ Μαντινέων οὐ πολὺ
[12, 65]   τριήρεις μὲν ἑξήκοντα, ὁπλίτας δὲ  τρισχιλίους,   προσέταξαν πορθῆσαι τοὺς Λακεδαιμονίων συμμάχους.
[12, 60]   νίκην ἐπαρθέντες, καὶ προσλαβόμενοι Λακεδαιμονίων  τρισχιλίους   στρατιώτας, στρατεύσαντες ἐπὶ Ναύπακτον, κατοικούντων
[12, 27]   προχειρισάμενοι στρατηγὸν ἐξέπεμψαν ἐπὶ τοὺς  Σαμίους   ἔχοντα τριήρεις τετταράκοντα. οὗτος δὲ
[12, 27]   προχειρισάμενοι στρατηγὸν ἐξέπεμψαν ἐπὶ τοὺς  Σαμίους   μετὰ νεῶν ἑξήκοντα. μετὰ δὲ
[12, 27]   πρὸς ἑβδομήκοντα τριήρεις ἐνίκησε τοὺς  Σαμίους,   μεταπεμψάμενος δὲ παρὰ Χίων καὶ
[12, 28]   δὲ τοὺς αἰτίους ἐπράξατο τοὺς  Σαμίους   τὰς εἰς τὴν πολιορκίαν γεγενημένας
[12, 78]   ἀγαγὼν τὴν δύναμιν προεκαλεῖτο τοὺς  πολεμίους   εἰς {τὴν} μάχην. οἱ δ´
[12, 45]   διεφθαρμένον. διόπερ οὐ δυνάμενοι τοὺς  πολεμίους   ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς χώρας, πάλιν
[12, 74]   Βρασίδας ὡς ἤκουσε προσιόντας τοὺς  πολεμίους,   ἐκτάξας τὴν δύναμιν ἀπήντα τοῖς
[12, 27]   Σάμον ἀσφαλισάμενοι, φανερῶς ἑαυτοὺς ἀπέδειξαν  πολεμίους   τοῖς Ἀθηναίοις. οἱ δὲ πάλιν
[12, 62]   πρωτεύουσι τῆς γῆς ἀπείργειν τοὺς  πολεμίους.   ~χρονιζούσης δὲ τῆς πολιορκίας, καὶ
[12, 78]   παροξυνθέντες ἐπὶ τοῖς εἰς τοὺς  Τροιζηνίους   παρανομήμασιν ἔγνωσαν διαπολεμεῖν πρὸς Ἀγρείους·
[12, 63]   Πύλον φρουρεῖν· ἐνόμιζον γὰρ τοὺς  Μεσσηνίους   διὰ τὸ πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας
[12, 30]   οἱ δὲ Κορίνθιοι τοὺς μὲν  Ἐπιδαμνίους   ἐλεοῦντες, τοὺς δὲ Κερκυραίους μισοῦντες
[12, 83]   τὴν οἰκουμένην νήσων περιποιήσασθαι, καὶ  Καρχηδονίους   μέν, ἔχοντας μεγίστην ἡγεμονίαν καὶ
[12, 72]   καὶ Μένδη πόλις πρὸς τοὺς  Λακεδαιμονίους   ἀπέστη καὶ τὴν φιλοτιμίαν τὴν
[12, 55]   πόλιν διεκώλυσαν. διὸ καὶ πρὸς  Λακεδαιμονίους   ἀποστείλαντες πρεσβευτὰς καὶ συμμαχίαν συνθέμενοι
[12, 79]   τῶν δὲ Τεγεατῶν ἀξιούντων τοὺς  Λακεδαιμονίους   βοηθῆσαι κατὰ τάχος, οἱ Σπαρτιᾶται
[12, 5]   ἀπέστησαν ἀπὸ Ἀθηναίων, καὶ πρὸς  Λακεδαιμονίους   διαπρεσβευσάμενοι συμμαχίαν ἐποίησαν· οἱ δὲ
[12, 42]   τῶν φρουρίων ἑλόντες κατεπλήξαντο τοὺς  Λακεδαιμονίους·   διὸ καὶ τὴν ἐκ τῆς
[12, 42]   ἐπαγγελλόμενος ἄνευ κινδύνων ἐκβαλεῖν τοὺς  Λακεδαιμονίους   ἐκ τῆς Ἀττικῆς. πληρώσας οὖν
[12, 46]   τὸ πρώτους ἀποστῆναι πρὸς τοὺς  Λακεδαιμονίους,   ἐφοβεῖτο λῦσαι τὴν πολιορκίαν· διόπερ
[12, 10]   ἔπεμψαν εἰς τὴν Ἑλλάδα πρὸς  Λακεδαιμονίους   καὶ Ἀθηναίους, ἀξιοῦντες συνεπιλαβέσθαι τῆς
[12, 72]   Δήλιον ἧτταν, ἀπέστησαν πρὸς τοὺς  Λακεδαιμονίους   καὶ τὴν πόλιν παρέδωκαν Βρασίδᾳ
[12, 63]   ἐν ταῖς Ἀθήναις ὡς ὁμολογοῦσι  Λακεδαιμονίους   κρείττους εἶναι, μὴ βουλόμενοι τὴν
[12, 47]   κόλπου διεκώλυσε ταύτῃ πλεῖν τοὺς  Λακεδαιμονίους.   Λακεδαιμόνιοι δὲ δύναμιν ἀξιόλογον ἐξέπεμψαν
[12, 45]   ἀπελθεῖν ἐκ τῆς Ἀττικῆς τοὺς  Λακεδαιμονίους.   μετὰ δὲ ταῦθ´ οἱ Ἀθηναῖοι,
[12, 59]   δ´ οὔσης τῆς πόλεως ἠξίωσαν  Λακεδαιμονίους   ὄντας ἀποίκους ἐπιμεληθῆναι τῆς πόλεως.
[12, 54]   ἁπάντων ἤλπιζον καταπολεμήσειν μὲν τοὺς  Λακεδαιμονίους,   πάσης δὲ τῆς Ἑλλάδος τὴν
[12, 72]   γῇ διεφθάρη. Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς  Λακεδαιμονίους   σπονδὰς ἐνιαυσίους ἐποιήσαντο κατὰ ταύτας
[12, 65]   Κυκλάδων νήσων διεφύλαττε τὴν πρὸς  Λακεδαιμονίους   συμμαχίαν, ἄποικος οὖσα τῆς Σπάρτης.
[12, 73]   Δηλίοις ἐγκαλοῦντες ὅτι λάθρᾳ πρὸς  Λακεδαιμονίους   συντίθενται συμμαχίαν, ἐξέβαλον αὐτοὺς ἐκ
[12, 37]   τὸν γενόμενον πόλεμον Ἀθηναίοις πρὸς  Λακεδαιμονίους   τὸν ὀνομασθέντα Πελοποννησιακόν. οὗτος μὲν
[12, 26]   πόλεις αὐτόνομοι, πρὸς δὲ τοὺς  Λακεδαιμονίους   ὕστερον ἐγράφησαν, ἐν αἷς τοὐναντίον
[12, 40]   τὰς παρούσας τριακοσίας. τοὺς δὲ  Λακεδαιμονίους   χρημάτων τε σπανίζειν ἀπεδείκνυε καὶ
[12, 16]   μεγέθει τῆς ἀτιμίας ἀποτρέπει τοὺς  ὁμοίους   τούτοις τῆς ἀνανδρίας· κρεῖττον γάρ
[12, 28]   πρὸ αὐτοῦ τούς τε ὀνομαζομένους  κριοὺς   καὶ χελώνας, Ἀρτέμωνος τοῦ Κλαζομενίου
[12, 41]   τούτους παρεισαγαγόντες ἐντὸς τῶν τειχῶν  κυρίους   τῆς πόλεως ἐποίησαν. οἱ δὲ
[12, 30]   φυγάδες ἀθροισθέντες καὶ παραλαβόντες τοὺς  Ἰλλυριοὺς   ἔπλευσαν κοινῇ μετ´ αὐτῶν ἐπὶ
[12, 58]   τε καὶ δούλων ὑπὲρ τοὺς  μυρίους.   ἐπιζητούσης δὲ τῆς ἱστορίας τὴν
[12, 40]   τοῖς φρουρίοις ὄντων ὁπλίτας μὲν  μυρίους   καὶ δισχιλίους, τοὺς δ´ ἐν
[12, 68]   δυσὶ πρὸς τοῖς τριάκοντα Ἀθηναῖοι  μυρίους   οἰκήτορας εἰς αὐτὴν ἐξέπεμψαν. ὁμοίως
[12, 50]   τῶν δώδεκα μυριάδων, ἱππεῖς δὲ  πεντακισμυρίους.   ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ τοῦ πολέμου
[12, 35]   πόλεως ἀποίκους δεῖ καλεῖσθαι τοὺς  Θουρίους   καὶ τίνα κτίστην δίκαιον ὀνομάζεσθαι.
[12, 35]   κατὰ τὴν Ἰταλίαν οἱ τοὺς  Θουρίους   οἰκοῦντες, ἐκ πολλῶν πόλεων συνεστηκότες,
[12, 44]   Λοκρίδος κατεσκεύασε, πολεμῶν πρὸς τοὺς  ἐγχωρίους.   Ἀθηναῖοι δ´ ἐγκαλοῦντες Αἰγινήταις ὡς
[12, 61]   καὶ φιλοτιμίαν τὴν μεγίστην εἰσφερόμενοι  θαυμασίους   ἀγῶνας συνεστήσαντο. εἰς δὲ τὴν
[12, 27]   Ἀθηναίους ταῖς εὐνοίαις διαφέροντας πρὸς  Μιλησίους,   ἀπέστησαν ἀπ´ αὐτῶν. οἱ δὲ
[12, 27]   δὲ τούτων Σάμιοι μὲν πρὸς  Μιλησίους   περὶ Πριήνης ἀμφισβητήσαντες εἰς πόλεμον
[12, 0]   τοῦ γενομένου πολέμου Σαμίοις πρὸς  Μιλησίους.   Ὡς Συρακόσιοι στρατεύσαντες ἐπὶ Πικηνοὺς
[12, 59]   περὶ ταῦτ´ ἀσχολουμένων Λακεδαιμόνιοι τοὺς  Πελοποννησίους   παραλαβόντες κατεστρατοπέδευσαν περὶ τὸν ἰσθμόν,
[12, 81]   τετταράκοντα, ὁπλίτας δὲ χιλίους καὶ  διακοσίους·   οἱ δ´ Ἀργεῖοι μετὰ τῶν
[12, 79]   μὲν χιλίους ἐπιλέκτους, ἱππεῖς δὲ  διακοσίους,   ὧν ἐστρατήγουν Λάχης καὶ Νικόστρατος·
[12, 41]   τῶν Βοιωτῶν ἀποστειλάντων στρατιώτας ἐπιλέκτους  τριακοσίους   νυκτός, οἱ προδόται τούτους παρεισαγαγόντες
[12, 66]   τῆς προδοσίας, ἐξέπεμψαν νυκτὸς στρατιώτας  ἑξακοσίους   εἰς τὴν πόλιν, καὶ οἱ
[12, 61]   τῆς δὲ Σπάρτης ἀπέχον σταδίους  τετρακοσίους.   ἔχων δὲ τότε καὶ ναῦς
[12, 58]   ὑπὲρ τοὺς τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ  τετρακοσίους,   τῶν δ´ ἄλλων ἐλευθέρων τε
[12, 54]   οἱ Λεοντῖνοι διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τοὺς  Συρακοσίους   διελύθησαν. διόπερ αἱ μὲν τῶν
[12, 2]   ψηφισθέντα πόλεμον ὑπὸ Ἀθηναίων πρὸς  Συρακοσίους.   ~Ἐπ´ ἄρχοντος γὰρ Ἀθήνησιν Εὐθυδήμου
[12, 82]   τὸ μὲν πρῶτον Ἀκραγαντίνους καὶ  Συρακοσίους   ἔπειθον συμμαχῆσαι· ἀποτυχόντες δὲ τούτων
[12, 54]   Λεοντίνοις μεταδόντες τῆς πολιτείας ἅπαντας  Συρακοσίους   ἐποίησαν, καὶ τὴν πόλιν φρούριον
[12, 26]   Ἱμέραν ποταμὸν συλλελυμένων πρὸς τοὺς  Συρακοσίους.   ἡσύχαζε δὲ καὶ τὰ κατὰ
[12, 9]   φυγαδεῦσαι τοὺς εὐπορωτάτους τῶν πολιτῶν  πεντακοσίους   καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν δημεῦσαι.
[12, 27]   μὲν Πισσούθνης ἔδωκεν αὐτοῖς στρατιώτας  ἑπτακοσίους,   ἐλπίζων τῆς Σάμου διὰ τούτου
[12, 72]   Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς Λακεδαιμονίους σπονδὰς  ἐνιαυσίους   ἐποιήσαντο κατὰ ταύτας τὰς ὁμολογίας,
[12, 0]   τοῦ γενομένου πολέμου Λεοντίνοις πρὸς  Συρακουσίους.   Ἀπόστασις Λεσβίων ἀπὸ Ἀθηναίων καὶ
[12, 28]   τῆς Σάμου. κολάσας δὲ τοὺς  αἰτίους   ἐπράξατο τοὺς Σαμίους τὰς εἰς
[12, 20]   τῷ βίῳ καλῶν καὶ ἀγαθῶν  αἰτίους   ὄντας τοῖς ἀνθρώποις, ἔχειν δὲ
[12, 83]   διαπολεμεῖν καὶ δυνάμεις μεγάλας ἐκπέμπειν  διαποντίους,   καὶ τῶν Ἑλλήνων μὴ δυναμένους
[12, 82]   κατὰ τὴν Σικελίαν Ἐγεσταῖοι πρὸς  Σελινουντίους   ἐπολέμησαν περὶ χώρας ἀμφισβητησίμου, ποταμοῦ
[12, 59]   Ἑλλάδος, ὥστε καὶ πόλεις τινὰς  ἐπιθαλαττίους   ἐπικλύσασαν τὴν θάλατταν διαφθεῖραι, καὶ
[12, 12]   ἰδίων τέκνων βουλευσαμένους καὶ συμβούλους  κακοὺς   ἔσεσθαι τῇ πατρίδι. ἔφη γὰρ
[12, 30]   ἐποιήσαντο μητρόπολιν· ἅμα δὲ καὶ  συνοίκους   ᾐτοῦντο. οἱ δὲ Κορίνθιοι τοὺς
[12, 35]   ἐστασίαζον πρὸς ἀλλήλους, ποίας πόλεως  ἀποίκους   δεῖ καλεῖσθαι τοὺς Θουρίους καὶ
[12, 34]   δὲ τὴν Ἰταλίαν Ῥωμαῖοι πέμψαντες  ἀποίκους   εἰς Ἄρδεα τὴν χώραν κατεκληρούχησαν.
[12, 59]   τῆς πόλεως ἠξίωσαν Λακεδαιμονίους ὄντας  ἀποίκους   ἐπιμεληθῆναι τῆς πόλεως. οἱ δὲ
[12, 30]   ἔκριναν βοηθεῖν τοῖς Ἐπιδαμνίοις. διόπερ  ἀποίκους   τε ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Ἐπίδαμνον
[12, 40]   τοῖς φρουρίοις ὄντας καὶ τοὺς  μετοίκους   ὑπάρχειν πλείους τῶν μυρίων ἑπτακισχιλίων,
[12, 26]   ὑποκειμένης νομοθεσίας, ταύτην εἰς δώδεκα  χαλκοῦς   πίνακας χαράξαντες οἱ ὕπατοι προσήλωσαν
[12, 30]   προειρημένας αἰτίας. Ῥωμαῖοι δὲ πρὸς  Οὐολούσκους   διαπολεμοῦντες τὸ μὲν πρῶτον ἀκροβολισμοὺς
[12, 29]   δὲ πόλις αὕτη πολλοὺς καὶ  μεγάλους   ἄνδρας εἶχεν, ἀεὶ τὸ πρωτεῖον
[12, 11]   οἱ δὲ διαμένοντες ταχὺ πλούτους  μεγάλους   ἐκτήσαντο, καὶ πρὸς τοὺς Κροτωνιάτας
[12, 9]   νεμόμενοι πολλὴν καὶ καρποφόρον χώραν  μεγάλους   ἐκτήσαντο πλούτους. πολλοῖς δὲ μεταδιδόντες
[12, 23]   κατεκληρούχησαν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι  Πραξιτέλους   ὀλυμπιὰς μὲν ἤχθη τετάρτη πρὸς
[12, 80]   Ἀργεῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι διαπρεσβευσάμενοι πρὸς  ἀλλήλους   εἰρήνην ἐποιήσαντο καὶ συμμαχίαν συνέθεντο.
[12, 55]   πολέμῳ πιεζόμενοι καὶ στασιάζοντες πρὸς  ἀλλήλους,   καθ´ ὁμολογίαν παρέδωκαν τὴν πόλιν
[12, 72]   δὲ τῆς Σκιώνης διεπολέμουν πρὸς  ἀλλήλους.   κατὰ δὲ τοῦτον τὸν χρόνον
[12, 25]   οἱ δήμαρχοι μὴ συμφωνῶσι πρὸς  ἀλλήλους,   κύριοι εἶναι τὸν ἀνὰ μέσον
[12, 66]   τοὺς φυγάδας· διαπρεσβευομένων δὲ πρὸς  ἀλλήλους   περὶ τούτων, τῶν πολιτῶν τινες
[12, 35]   πολλῶν πόλεων συνεστηκότες, ἐστασίαζον πρὸς  ἀλλήλους,   ποίας πόλεως ἀποίκους δεῖ καλεῖσθαι
[12, 30]   Κερκυραίων καὶ Κορινθίων, ἐστασίασαν πρὸς  ἀλλήλους.   τῆς δ´ ἐπικρατούσης μερίδος φυγαδευούσης
[12, 26]   δὲ καὶ τοῖς Ἕλλησι πρὸς  ἀλλήλους   ὑπῆρχεν εἰρήνη, συντεθειμένων τῶν Ἀθηναίων
[12, 54]   τῶν Κερκυραίων διαπολεμούντων μὲν πρὸς  ἀλλήλους,   φιλοτιμηθέντων δ´ ἀμφοτέρων συμμάχους λαβεῖν
[12, 72]   εἰς τέλος παύσασθαι τῆς πρὸς  ἀλλήλους   φιλοτιμίας· Λακεδαιμόνιοι δὲ ἔσπευδον ἀπολαβεῖν
[12, 0]   ὑπὸ Λακεδαιμονίων. Στάσις Κερκυραίων πρὸς  ἀλλήλους.   Ὡς Ἀθηναῖοι λοιμικῇ νόσῳ περιπεσόντες
[12, 0]   Ἰταλίαν Θουρίων καὶ στάσις πρὸς  ἀλλήλους.   Ὡς Χαρώνδας Θουρῖνος νομοθέτης
[12, 25]   πεισθέντων ἁπάντων ὁμολογίας ἔθεντο πρὸς  ἀλλήλους,   ὥστε δέκα αἱρεῖσθαι δημάρχους μεγίστας
[12, 31]   τὴν Ἐπίδαμνον ἐκπολιορκήσαντες τοὺς μὲν  ἄλλους   αἰχμαλώτους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ Κορινθίους
[12, 70]   ἐτράπησαν, οἱ δὲ λοιποὶ τοὺς  ἄλλους   Βοιωτοὺς τρεψάμενοι καὶ συχνοὺς ἀνελόντες
[12, 56]   οὖν ἀσέληνον νύκτα τοὺς μὲν  ἄλλους   ἔπεισαν εἰς θάτερα μέρη προσβάλλειν
[12, 80]   δημαγωγεῖν εἰωθότας ἀπέκτειναν, τοὺς δ´  ἄλλους   καταπληξάμενοι κατέλυσαν τοὺς νόμους καὶ
[12, 62]   τῶν ἰδίων ἀπηνέχθη, τοσοῦτον τοὺς  ἄλλους   ὑπερβαλόμενος ἀνδρείᾳ, ὥστε τῶν ἄλλων
[12, 53]   κατὰ τὴν σοφιστείαν τοσοῦτο τοὺς  ἄλλους   ὑπερέβαλεν, ὥστε μισθὸν λαμβάνειν παρὰ
[12, 70]   ἰδίας ναῦς, ἄλλοι δὲ κατ´  ἄλλους   ὡς ἔτυχε τόπους διεσπάρησαν. ἐπιγενομένης
[12, 65]   αὐτοῖς μάχην οἱ Ἀθηναῖοι καὶ  πολλοὺς   ἀνελόντες ἐνίκησαν. μετὰ δὲ τὴν
[12, 3]   ἄλλοι κρατήσαντες τῇ μάχῃ καὶ  πολλοὺς   ἀνελόντες ἐπανῆλθον εἰς τὰς ναῦς.
[12, 29]   γὰρ ἐγκαρτεροῦντες τοῖς δεινοῖς καὶ  πολλοὺς   ἀνελόντες, ἡρωικῶς μαχόμενοι πάντες κατέστρεψαν
[12, 79]   μέρη τοῦ στρατεύματος τρεψάμενοι καὶ  πολλοὺς   ἀνελόντες ὑπέστρεψαν ἐπ´ αὐτοὺς ἐκείνους,
[12, 43]   πολεμίων ἐσκεδασμένων ἐτόλμησε διεκπερᾶσαι, καὶ  πολλοὺς   ἀνελὼν παρεισέπεσεν εἰς τὸ χωρίον.
[12, 46]   λοιμοῦ νόσος τοὺς πολιορκοῦντας συνέχουσα  πολλοὺς   ἀνῄρει, καὶ τὸ στρατόπεδον ἀθυμία
[12, 0]   Ὡς Ἀθηναῖοι λοιμικῇ νόσῳ περιπεσόντες  πολλοὺς   ἀπέβαλον τῶν πολιτῶν. Ὡς Λακεδαιμόνιοι
[12, 56]   τῶν πολιτῶν ἐν ταῖς προσβολαῖς  πολλοὺς   ἀπεβεβλήκεσαν. ἀπορουμένων δ´ αὐτῶν καὶ
[12, 47]   συστραφέντες καὶ τοῖς πολεμίοις ἐνεδρεύσαντες  πολλοὺς   ἀπέκτειναν, καὶ συνηνάγκασαν τὸν Κνῆμον
[12, 62]   τὸ μὲν πρῶτον τοὺς προσιόντας  πολλοὺς   ἀπέκτεινε, μετὰ δὲ ταῦτα πολλῶν
[12, 62]   προσβολὰς ποιούμενοι τῇ Πύλῳ, καὶ  πολλοὺς   ἀποβαλόντες στρατιώτας, ἔμενον καρτερῶς ἐν
[12, 43]   Ἠλείων, μάχῃ τε ἐνίκησαν καὶ  πολλοὺς   ἀποκτείναντες τῶν πολεμίων εἷλον τὰς
[12, 77]   ἡττήθησαν οἱ τὴν Ἡράκλειαν κατοικοῦντες.  πολλοὺς   δ´ ἀποβαλόντες στρατιώτας, καὶ συμφυγόντες
[12, 58]   συνέβη τὴν γῆν ἔνυδρον γενέσθαι,  πολλοὺς   δὲ καὶ τῶν κοίλων τόπων
[12, 45]   χώρας δεδενδροκοπημένης, τῆς δὲ νόσου  πολλοὺς   διαφθειρούσης, ἐν ἀθυμίᾳ καθειστήκεσαν, καὶ
[12, 29]   τῶν Καλακτίνων πατρίδα κατέστησε, καὶ  πολλοὺς   εἰς αὐτὴν οἰκίζων οἰκήτορας ἀντεποιήσατο
[12, 29]   ἡγεμονίας. δὲ πόλις αὕτη  πολλοὺς   καὶ μεγάλους ἄνδρας εἶχεν, ἀεὶ
[12, 67]   ἐποίησεν ἀποστῆναι τῶν Ἀθηναίων· ἔπειτα  πολλοὺς   καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐπὶ
[12, 72]   Ἀθηναίους, καὶ στάσιν ὑπερδέξιον ἔχοντες  πολλοὺς   κατετίτρωσκον. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη
[12, 64]   ἣν ἐνίκησαν οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ  πολλοὺς   μὲν τῶν πολεμίων ἀνεῖλον, οὐκ
[12, 80]   ἐξ αὑτῶν καθιστάναι. ἔχοντες δὲ  πολλοὺς   συνεργοὺς διὰ τὸ προέχειν τῶν
[12, 0]   Τραχῖνι πόλιν ἔκτισαν. Ὡς Ἀθηναῖοι  πολλοὺς   τῶν Ἀμβρακιωτῶν ἀνελόντες ἠρήμωσαν τὴν
[12, 41]   διὰ τὰς ἀρετὰς προεῖχον καὶ  πολλοὺς   τῶν ἀνθισταμένων ἀνῄρουν· τῶν δ´
[12, 30]   τῆς δ´ ἐπικρατούσης μερίδος φυγαδευούσης  πολλοὺς   τῶν ἀντιπραττόντων, οἱ φυγάδες ἀθροισθέντες
[12, 74]   ἑαυτῶν κρῖναι τὴν μάχην, συνέβη  πολλοὺς   τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἀναιρεθῆναι, τῶν
[12, 25]   νομογράφοι βοηθοῦντες τῷ συνάρχοντι συνῆγον  πολλοὺς   τῶν νέων, ὡς διὰ τῶν
[12, 65]   Ἀθηναῖοι δυσὶ μάχαις ἐνίκησαν καὶ  πολλοὺς   τῶν πολεμίων ἀνελόντες τρόπαιον ἔστησαν.
[12, 62]   μετὰ δὲ ταῦτα οὗτος μὲν  πολλοὺς   τῶν πολεμίων νεκροὺς σωρεύσας αὐτὸς
[12, 81]   ἦσαν ἐν ταραχαῖς διὰ τὸ  πολλοὺς   ὑπολελεῖφθαι τῶν τὴν ἀριστοκρατίαν αἱρουμένων.
[12, 48]   κατέδυσε καὶ τῶν ἄλλων πολλὰς  ἄπλους   ἐποίησε, δώδεκα δὲ αὐτάνδρους εἷλε,
[12, 78]   δέκα ἄνδρας τοὺς συνετωτάτους, παρακατέστησαν  συμβούλους   καὶ προσέταξαν μηδὲν ἄνευ τῆς
[12, 12]   τῶν ἰδίων τέκνων βουλευσαμένους καὶ  συμβούλους   κακοὺς ἔσεσθαι τῇ πατρίδι. ἔφη
[12, 12]   ἔθηκε πρόστιμον τὸ μὴ γίνεσθαι  συμβούλους   τούτους τῇ πατρίδι, νομίζων τοὺς
[12, 17]   ὅρασιν ἀφελόμενον ἀμφοτέρους ἐκκόπτεσθαι τοὺς  ὀφθαλμούς,   εἰ μέλλει τὴν ἴσην ἀναδέχεσθαι
[12, 80]   δ´ ἄλλους καταπληξάμενοι κατέλυσαν τοὺς  νόμους   καὶ δι´ ἑαυτῶν τὰ δημόσια
[12, 17]   πλῆθος τῶν ἐπιχειρούντων ἐπανορθοῦν τοὺς  νόμους   λυμαινομένους μὲν τὰς προϋπαρχούσας νομοθεσίας,
[12, 16]   ἀποτομίας τῶν νόμων διέσωσε τοὺς  νόμους   νομοθέτης. προσέταξε γὰρ ἐκ
[12, 24]   Σπόριον Οὐετούριον. οὗτοι δὲ τοὺς  νόμους   οὐκ ἠδυνήθησαν συντελέσαι. εἷς δ´
[12, 11]   κράτιστα καὶ κατέταξεν εἰς τοὺς  νόμους·   πολλὰ δὲ καὶ ἴδια ἐπινοησάμενος
[12, 23]   Σπόριος Ποστούμιος Καλβίνιος. οὗτοι τοὺς  νόμους   συνετέλεσαν. ἐπὶ δὲ τούτων Θούριοι
[12, 13]   βίον ἐπιτελεῖσθαι, ψήφους, ἐπιστολάς, διαθήκας,  νόμους,   τἄλλα τὰ τὸν βίον μάλιστα
[12, 4]   ὧν ἐστι τὰ κεφάλαια ταῦτα·  αὐτονόμους   εἶναι τὰς κατὰ τὴν Ἀσίαν
[12, 6]   ἁπάσας τὰς κατὰ τὴν Βοιωτίαν  αὐτονόμους,   ἵνα τοὺς αἰχμαλώτους ἀπολάβωσιν. ~Ἐπ´
[12, 38]   ταραχὴν καὶ τοὺς τῆς πόλεως  περισπασμοὺς   καὶ φόβους ἐκφεύξεσθαι τὸν ἀκριβῆ
[12, 13]   φρονίμων ἀνδρῶν ἀποφάσεις καὶ θεῶν  χρησμούς,   ἔτι δὲ φιλοσοφίαν καὶ πᾶσαν
[12, 59]   τὰς πατρίδας. τηλικούτους δὲ τοὺς  σεισμοὺς   συνέβη γενέσθαι κατὰ πολλὰ μέρη
[12, 23]   πολλὰς μὲν μικρὰς μάχας καὶ  ἀκροβολισμοὺς   ἐποιήσαντο, ἀξιόλογον δὲ πρᾶξιν οὐδεμίαν
[12, 30]   Οὐολούσκους διαπολεμοῦντες τὸ μὲν πρῶτον  ἀκροβολισμοὺς   καὶ μικρὰς μάχας συνετέλουν, μετὰ
[12, 57]   κατέφυγον ἐπὶ τοὺς τῶν θεῶν  βωμοὺς   καὶ ἱκέται τοῦ δήμου καὶ
[12, 9]   ἐπὶ τοὺς εἰς τὴν ἀγορὰν  βωμούς,   μὲν Τῆλυς ἐξέπεμψε προσβευτὰς
[12, 81]   τῆς Ἀργείας, καὶ φρουροὺς τοὺς  ἱκανοὺς   ἀπολιπόντες, προσέταξαν κακοποιεῖν τοὺς Ἀργείους.
[12, 61]   καὶ ναῦς πολλὰς καὶ στρατιώτας  ἱκανούς,   ἐν εἴκοσιν ἡμέραις ἐτείχισε τὴν
[12, 47]   παρὰ τῶν συμμάχων στρατιώτας τοὺς  ἱκανοὺς   ἧκεν εἰς τὴν Ἀκαρνανίαν καὶ
[12, 76]   καὶ τοὺς καταληφθέντας ἐξανδραποδισάμενοι τοὺς  ἱκανοὺς   οἰκήτορας ἐξ αὑτῶν ἀπέδειξαν. ~Ἐπ´
[12, 63]   καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων τοὺς  ἱκανοὺς   προσθέντες, τούτοις παρέδωκαν τὴν Πύλον
[12, 42]   τὰς Πλαταιάς, παραχρῆμα ἐξέπεμψαν τοὺς  ἱκανοὺς   στρατιώτας· οὗτοι δὲ κατὰ σπουδὴν
[12, 49]   ἐποιήσαντο καὶ κατέλιπον φρουροὺς τοὺς  ἱκανούς,   τὸν δὲ Πειραιᾶ κλείθροις καὶ
[12, 30]   εἰς τὴν Ἐπίδαμνον καὶ στρατιώτας  ἱκανοὺς   φρουρῆσαι τὴν πόλιν. ἐπὶ δὲ
[12, 66]   παρεδέξαντο τοὺς Ἀθηναίους ἐντὸς τειχῶν.  καταφανοῦς   δὲ τῆς προδοσίας γενομένης κατὰ
[12, 20]   παρεκελεύετο μὴ εἶναι αὐθάδεις μηδὲ  ὑπερηφάνους,   μηδὲ κρίνειν πρὸς ἔχθραν
[12, 15]   ἀπὸ πατρός, τρέφεσθαι δὲ τοὺς  ὀρφανοὺς   παρὰ τοῖς συγγενέσι τοῖς ἀπὸ
[12, 55]   προτέρῳ ἕτερον. δὲ Πάχης  γνοὺς   τὴν μετάνοιαν τῶν Ἀθηναίων ἐχάρη,
[12, 18]   συνοικεῖν κατ´ ἀνάγκην τὸν ἄγχιστα  γένους   τῇ ἐπιδικασθείσῃ ἐπικλήρῳ· τοῦ δὲ
[12, 18]   τῇ ἐπικλήρῳ ἐπιδικάζεσθαι τὸν ἔγγιστα  γένους,   ὡσαύτως δὲ καὶ τὴν ἐπίκληρον
[12, 24]   εἷς δ´ ἐξ αὐτῶν ἐρασθεὶς  εὐγενοῦς   παρθένου πενιχρᾶς, τὸ μὲν πρῶτον
[12, 4]   βοηθεῖν μὲν τοῖς Σαλαμινίοις μὴ  δυναμένους   διὰ τὸ θαλαττοκρατεῖν τοὺς Ἀθηναίους,
[12, 12]   ἀπόρους τοῖς βίοις, ἰδίᾳ μὴ  δυναμένους   διδόναι μισθούς, ἀποστερήσεσθαι τῶν καλλίστων
[12, 83]   διαποντίους, καὶ τῶν Ἑλλήνων μὴ  δυναμένους   κτήσασθαι τὴν ἡγεμονίαν ἐλπίζειν τὴν
[12, 58]   δὲ καὶ τῶν κοίλων τόπων  δεξαμένους   πλῆθος ὕδατος λιμνάσαι καὶ σχεῖν
[12, 45]   νενικηκέναι τὴν ὁρμὴν ἐκ ταύτης  ποιησαμένους·   δίκαιον γὰρ ἡγοῦντο τοῖς εὐηργετηκόσι
[12, 40]   ταῦτα, ἀναγκαία εἰ καταλάβοι χρεία,  χρησαμένους   παρὰ τῶν θεῶν πάλιν ἀποκαταστήσειν
[12, 12]   κακῶς περὶ τῶν ἰδίων τέκνων  βουλευσαμένους   καὶ συμβούλους κακοὺς ἔσεσθαι τῇ
[12, 49]   καθειλκυσμένας ὑπάρχειν μήτε στρατιώτας εἶναι  τεταγμένους   ἐπὶ τῆς φυλακῆς· τοὺς γὰρ
[12, 9]   πρώτου τρεψαμένου τοὺς καθ´ αὑτὸν  τεταγμένους.   γὰρ ἀνὴρ οὗτος, ἑξάκις
[12, 79]   κατὰ τὸν πόλεμον, ἐτρέψαντο τοὺς  ἀντιτεταγμένους   πρῶτοι, καὶ διώκοντες πολὺν ἐποίουν
[12, 78]   εἶχον αἱ πόλεις ἀμφότεραι τοὺς  συνθεμένους   τὰς σπονδὰς στρατηγούς. διόπερ οἱ
[12, 57]   κολάζειν ἐπεβάλοντο τοὺς τὴν ἐπανάστασιν  πεποιημένους·   οὗτοι δὲ φοβηθέντες τὴν τιμωρίαν
[12, 69]   Βοιωτίαν, καὶ καταλαβὼν τοὺς Βοιωτοὺς  προνενοημένους   τὴν προδοσίαν, ἄπρακτος ἀπῆλθεν, Ἱπποκράτης
[12, 46]   τῶν χιλίων ταλάντων καὶ χαλεπῶς  διακειμένους   πρὸς τοὺς Ποτιδαιάτας διὰ τὸ
[12, 10]   τοῦ δευτέρου συνοικισμοῦ} κατὰ τοὺς  ὑποκειμένους   καιρούς {ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι
[12, 50]   χιλίων ταλάντων. κατὰ δὲ τοὺς  ὑποκειμένους   καιροὺς ἔχων πόλεμον ἤθροισεν ἐκ
[12, 55]   συμμάχων· ἐπελθόντες δὲ {καὶ} τοὺς  παραλελειμμένους   τόπους τῆς Ἀττικῆς καὶ δῃώσαντες
[12, 73]   πρὸς δὲ τῇ Τορώνῃ τοὺς  ἀπολελειμμένους   στρατιώτας οὐκ ὄντας ἀξιομάχους. πλησίον
[12, 17]   εἰς στάσεις δὲ τὰ πλήθη  προαγομένους,   ἴδιόν τι καὶ παντελῶς ἐξηλλαγμένον
[12, 28]   τῶν πρὸ αὐτοῦ τούς τε  ὀνομαζομένους   κριοὺς καὶ χελώνας, Ἀρτέμωνος τοῦ
[12, 47]   ἀπαγαγεῖν τὴν δύναμιν εἰς τοὺς  ὀνομαζομένους   Οἰνιάδας. ~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[12, 14]   τοῦ κωμῳδιογράφου γράφοντος τοὺς πολλάκις  ναυτιλλομένους   καὶ εἰπόντος νόμῳ τεθαύμακ´ οὐκ
[12, 59]   {τε} τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τοὺς  βουλομένους   μετέχειν τῆς ἀποικίας προσεδέξαντο· οὗτοι
[12, 66]   ἐκήρυξέ τις ἀφ´ ἑαυτοῦ τοὺς  βουλομένους   τίθεσθαι τὰ ὅπλα μετὰ Ἀθηναίων
[12, 72]   ἀπολαβεῖν τοὺς ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ  γενομένους   αἰχμαλώτους. τῶν δὲ σπονδῶν τὸν
[12, 17]   τῶν ἐπιχειρούντων ἐπανορθοῦν τοὺς νόμους  λυμαινομένους   μὲν τὰς προϋπαρχούσας νομοθεσίας, εἰς
[12, 4]   εἰς τὰς Ἀθήνας πρεσβευτὰς τοὺς  διαλεξομένους   περὶ συλλύσεως. ὑπακουσάντων δὲ τῶν
[12, 83]   νήσου, τοὺς δὲ Ἀθηναίους, πολὺ  λειπομένους   τῇ δυνάμει τῶν Καρχηδονίων, δορίκτητον
[12, 78]   παρὰ δὲ Μαντινέων οὐ πολὺ  λειπομένους   τούτων, προῆγον ἐκ τῆς πόλεως
[12, 26]   μὲν δέκα συνετελέσθησαν, τοὺς δ´  ὑπολειπομένους   δύο ἀνέγραψαν οἱ ὕπατοι. καὶ
[12, 16]   πρὸς τὰς πολεμικὰς χρείας ἐτήρησε,  διορθωσομένους   τῇ διὰ τῆς ὕβρεως κολάσει
[12, 67]   πέμπουσιν ἐξ αὐτῶν τοὺς μάλιστα  πεφρονηματισμένους   χιλίους, νομίζοντες ἐν ταῖς μάχαις
[12, 76]   μετὰ Βρασίδα κατὰ τὴν Θρᾴκην  ἐστρατευμένους   Εἵλωτας ὄντας χιλίους ἠλευθέρωσαν, μετὰ
[12, 56]   εἰσεφέροντο σπουδὴν βίᾳ χειρώσασθαι τοὺς  πολιορκουμένους·   οἱ δὲ Πλαταιεῖς καταπλαγέντες καὶ
[12, 51]   τοὺς στρατιώτας ὑπὸ τοῦ χειμῶνος  ἐνοχλουμένους,   πρὸς μὲν τὸν Περδίκκαν διαλυσάμενος
[12, 13]   ὅθεν ὡς μεγάλων τινῶν ἀγαθῶν  ἀποστερουμένους   τοὺς ἀγραμμάτους διωρθώσατο τῇ νομοθεσίᾳ
[12, 63]   μῖσος ἐκθυμότατα κακοποιήσειν τὴν Λακωνικήν,  ὁρμωμένους   ἐξ ὀχυροῦ χωρίου. καὶ τὰ
[12, 12]   ἐπὶ συκοφαντίᾳ καταγνωσθέντας προσέταξε περιπατεῖν  ἐστεφανωμένους   μυρίκῃ, ὅπως ἐν πᾶσι τοῖς
[12, 0]   Μιλησίους. Ὡς Συρακόσιοι στρατεύσαντες ἐπὶ  Πικηνοὺς   τὴν πόλιν κατέσκαψαν. Ὡς κατὰ
[12, 3]   ἔπλευσεν εἰς τὴν Κύπρον. κατ´  ἐκείνους   δὲ τοὺς καιροὺς τῶν Περσικῶν
[12, 76]   παρέδοσαν τοῖς Πλαταιεῦσιν, ἐκπεπτωκόσι δι´  ἐκείνους   ἐκ τῆς πατρίδος. Περὶ δὲ
[12, 15]   σώματος, τῆς δ´ οὐσίας εἰς  ἐκείνους   καθηκούσης, ἐὰν οἱ ὀρφανοὶ τελευτήσωσιν
[12, 79]   πολλοὺς ἀνελόντες ὑπέστρεψαν ἐπ´ αὐτοὺς  ἐκείνους,   {οἳ} καὶ τῷ πλήθει κυκλώσαντες
[12, 31]   δὲ Κερκυραῖοι θαλαττοκρατοῦντες τῆς κατ´  ἐκείνους   τοὺς τόπους θαλάττης ἐπέπλεον τοῖς
[12, 82]   ὄντες ἀξιόμαχοι, τὸ μὲν πρῶτον  Ἀκραγαντίνους   καὶ Συρακοσίους ἔπειθον συμμαχῆσαι· ἀποτυχόντες
[12, 0]   κατὰ τὴν Σικελίαν Συρακοσίοις πρὸς  Ἀκραγαντίνους.   Κτίσις κατὰ τὴν Ἰταλίαν Θουρίων
[12, 8]   δὲ τὴν Σικελίαν Συρακοσίοις πρὸς  Ἀκραγαντίνους   συνέστη πόλεμος διὰ τοιαύτας αἰτίας.
[12, 0]   τοῦ γενομένου πολέμου Θουρίοις πρὸς  Ταραντίνους.   Περὶ τῆς γενομένης στάσεως ἐν
[12, 23]   τούτων Θούριοι μὲν διαπολεμοῦντες πρὸς  Ταραντίνους   τὰς ἀλλήλων χώρας ἐπόρθουν καὶ
[12, 53]   ἐπὶ τέχνῃ ῥητορικῇ τὴν εἰς  Λεοντίνους   ἐπάνοδον ἐποιήσατο. ~Ἀθηναῖοι δὲ καὶ
[12, 45]   δ´ ἀπέσχοντο διὰ τὸ τοὺς  προγόνους   αὐτῶν ἐνταῦθα κατῳκηκέναι καὶ τὸν
[12, 45]   γὰρ ἡγοῦντο τοῖς εὐηργετηκόσι τοὺς  προγόνους,   παρὰ τῶν ἐκγόνων τὰς προσηκούσας
[12, 30]   δὲ Κερκυραίους μισοῦντες διὰ τὸ  μόνους   τῶν ἀποίκων μὴ πέμπειν τὰ
[12, 26]   οὐδεμία συνετελέσθη κατὰ τούτους τοὺς  χρόνους,   εἰρήνη δὲ μία συνετελέσθη, καὶ
[12, 2]   προδιορίσαντες τοὺς οἰκείους τῇ γραφῇ  χρόνους.   ἐν μὲν οὖν τῇ πρὸ
[12, 80]   Λακεδαιμονίοις. περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς  χρόνους   ἐν τῇ πόλει τῶν Ἀργείων
[12, 59]   ὄντα, ἐγκατῳκηκέναι κατὰ τοὺς ἀρχαίους  χρόνους   ἐν τῇ Τραχῖνι, ἔγνωσαν μεγάλην
[12, 76]   πατρίδος. Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς  χρόνους   κατὰ τὴν Ἰταλίαν Καμπανοὶ μεγάλῃ
[12, 82]   ἀπέσφαξαν. Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς  χρόνους   κατὰ τὴν Σικελίαν Ἐγεσταῖοι πρὸς
[12, 56]   τέλος. ~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς  χρόνους   Λακεδαιμόνιοι τὰς Πλαταιὰς πολιορκοῦντες περιετείχισαν
[12, 50]   ὠχύρωσαν. ~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς  χρόνους   Σιτάλκης τῶν Θρᾳκῶν βασιλεὺς
[12, 48]   Οἰνιάδας. ~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς  χρόνους   Φορμίων τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς
[12, 70]   τοὺς ἄλλους Βοιωτοὺς τρεψάμενοι καὶ  συχνοὺς   ἀνελόντες ἐφ´ ἱκανὸν τόπον ἐδίωξαν.
[12, 11]   οἰκήτορας ἐκ τῆς Ἑλλάδος μεταπεμψάμενοι  συχνούς,   διενείμαντο τὴν πόλιν καὶ τὴν
[12, 26]   ἐν αἷς τοὐναντίον ἦν γεγραμμένον  ὑπηκόους   εἶναι τοῖς Πέρσαις τὰς κατὰ
[12, 29]   πάσας τὰς τῶν Σικελῶν πόλεις  ὑπηκόους   ποιησάμενοι πλὴν τῆς ὀνομαζομένης Τρινακίης,
[12, 70]   δὲ κατ´ ἄλλους ὡς ἔτυχε  τόπους   διεσπάρησαν. ἐπιγενομένης δὲ τῆς νυκτὸς
[12, 31]   θαλαττοκρατοῦντες τῆς κατ´ ἐκείνους τοὺς  τόπους   θαλάττης ἐπέπλεον τοῖς Κορινθίων συμμάχοις
[12, 73]   ἐξέπεμψαν εἰς τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης  τόπους.   οὗτος δὲ πλεύσας εἰς Σκιώνην,
[12, 72]   τὰ σκάφη κατά τινας τραχεῖς  τόπους   προσπεσόντα τῇ γῇ διεφθάρη. Ἀθηναῖοι
[12, 55]   ἐπελθόντες δὲ {καὶ} τοὺς παραλελειμμένους  τόπους   τῆς Ἀττικῆς καὶ δῃώσαντες τὴν
[12, 48]   πολλὰς ἄπλους ἐποίησε, δώδεκα δὲ  αὐτάνδρους   εἷλε, τὰς δὲ λοιπὰς μέχρι
[12, 72]   ταύτας τὰς ὁμολογίας, ὥστ´ ἔχειν  ἑκατέρους   ὧν τότε κύριοι καθειστήκεσαν. συνιόντες
[12, 42]   καὶ στρατηγὸν ἐπιστήσας Καρκίνον καὶ  ἑτέρους   τινάς, ἐξέπεμψεν εἰς τὴν Πελοπόννησον.
[12, 30]   καὶ χρημάτων παρασκευὰς ἐποιοῦντο, φόρους  ἁδροτέρους   τοῖς ὑποτεταγμένοις Σικελοῖς ἐπιτιθέντες. ταῦτα
[12, 17]   τὸν ἑτερόφθαλμον τὴν ὅρασιν ἀφελόμενον  ἀμφοτέρους   ἐκκόπτεσθαι τοὺς ὀφθαλμούς, εἰ μέλλει
[12, 25]   μέγεθος τοῦ κινδύνου, διεπρεσβεύσαντο πρὸς  ἀμφοτέρους   περὶ συλλύσεως, καὶ μετὰ πολλῆς
[12, 25]   ἐξουσίας οὔσης τῷ δήμῳ καὶ  ἀμφοτέρους   τοὺς ὑπάτους ἐκ τοῦ πλήθους
[12, 75]   ἐπέλεξαν τῶν πολιτῶν χιλίους τοὺς  νεωτέρους   καὶ μάλιστα τοῖς τε σώμασιν
[12, 17]   οὔσης, καὶ τοῦ φόβου τοὺς  νεωτέρους   νομοθέτας κολάζοντος, οὐδεὶς ἐτόλμα περὶ
[12, 9]   Συβαρίταις πόλεμον ὑπομεῖναι πρὸς  δυνατωτέρους,   ἀπορουμένης τε τῆς συγκλήτου καὶ
[12, 27]   ἐκ τῆς πόλεως· τοὺς δ´  ὁμήρους   ἐκκλέψαντες ἐκ τῆς Λήμνου καὶ
[12, 27]   ὀγδοήκοντα τάλαντα, καὶ τοὺς ἴσους  ὁμήρους   παῖδας λαβών, τούτους μὲν παρέδωκε
[12, 12]   ἐνίοτε διὰ τὴν πρὸς τοὺς  πονηροὺς   φιλίαν καὶ συνήθειαν διαστρέφεσθαι τὰ
[12, 10]   δευτέρου συνοικισμοῦ} κατὰ τοὺς ὑποκειμένους  καιρούς   {ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι Καλλιμάχου
[12, 50]   ταλάντων. κατὰ δὲ τοὺς ὑποκειμένους  καιροὺς   ἔχων πόλεμον ἤθροισεν ἐκ τῆς
[12, 3]   Κύπρον. κατ´ ἐκείνους δὲ τοὺς  καιροὺς   τῶν Περσικῶν δυνάμεων ἐστρατήγουν Ἀρτάβαζος
[12, 62]   οὗτος μὲν πολλοὺς τῶν πολεμίων  νεκροὺς   σωρεύσας αὐτὸς ἡμιθανὴς ἐκ τῆς
[12, 74]   ἔστησαν. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι τοὺς  νεκροὺς   ὑποσπόνδους, ἀνελόμενοι καὶ θάψαντες ἀπέπλευσαν
[12, 80]   Ἑλλάδα· καὶ Φωκεῖς γὰρ πρὸς  Λοκροὺς   διενεχθέντες παρατάξει ἐκρίθησαν διὰ τὴν
[12, 54]   Συρακοσίοις, μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ  Λοκροὺς   πλεύσαντες καὶ πέντε νεῶν Λοκρίδων
[12, 0]   ἐδοξάσθη. Ὡς Ἀθηναῖοι στρατεύσαντες ἐπὶ  Λοκροὺς   πόλιν Θρόνιον ἐξεπόρθησαν. Ὡς Αἰγινῆται
[12, 59]   τινὰς αἰτίας. Τραχίνιοι πρὸς Οἰταίους  ὁμόρους   ὄντας ἔτη πολλὰ διεπολέμουν καὶ
[12, 12]   τοῖς διδασκάλοις. ὑπέλαβε γὰρ τοὺς  ἀπόρους   τοῖς βίοις, ἰδίᾳ μὴ δυναμένους
[12, 30]   δυνάμεως, καὶ χρημάτων παρασκευὰς ἐποιοῦντο,  φόρους   ἁδροτέρους τοῖς ὑποτεταγμένοις Σικελοῖς ἐπιτιθέντες.
[12, 30]   φυγάδας καταδέχεσθαι· ἐπὶ δὲ τοὺς  φρουροὺς   Κορινθίους πρέσβεις ἀπέστειλαν ἀξιοῦντες δικαστηρίῳ
[12, 81]   χωρίον ἐπὶ τῆς Ἀργείας, καὶ  φρουροὺς   τοὺς ἱκανοὺς ἀπολιπόντες, προσέταξαν κακοποιεῖν
[12, 49]   ἐπιμελεστέραν φυλακὴν ἐποιήσαντο καὶ κατέλιπον  φρουροὺς   τοὺς ἱκανούς, τὸν δὲ Πειραιᾶ
[12, 61]   τὴν Πύλον, τὰς μὲν ναῦς  ἀντιπρῴρους   ἔστησαν τῷ στόματι τοῦ λιμένος,
[12, 54]   τὸ μὲν πρῶτον τὰς Λιπαραίων  νήσους   κατέδραμον διὰ τὸ συμμαχεῖν τοὺς
[12, 25]   ἐνιαυτόν, ἀντικαθιστάναι πάλιν δημάρχους τοὺς  ἴσους   τοῦτο μὴ πράξαντας ζῶντας
[12, 27]   Σαμίων ὀγδοήκοντα τάλαντα, καὶ τοὺς  ἴσους   ὁμήρους παῖδας λαβών, τούτους μὲν
[12, 63]   τῶν ἀνδρῶν καὶ λαβεῖν τοὺς  ἴσους   τῶν Ἀθηναίων τῶν ἑαλωκότων· ἀλλ´
[12, 45]   διὰ τὴν στενοχωρίαν εὐλόγως εἰς  νόσους   ἐνέπιπτον, ἕλκοντες ἀέρα διεφθαρμένον. διόπερ
[12, 67]   ἐκήρυξαν γὰρ ἀπογράφεσθαι τῶν Εἱλώτων  τοὺς   ἀγαθόν τι πεποιηκότας τῇ Σπάρτῃ,
[12, 39]   μὲν τοῖς πολεμικοῖς ἔργοις θαυμάζοντα  τοὺς   ἀγαθοὺς ἄνδρας διὰ τὰς κατεπειγούσας
[12, 12]   ἄλλοις νομοθέταις παρεωραμένον. ὑπολαβὼν γὰρ  τοὺς   ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐνίοτε διὰ τὴν
[12, 13]   ὡς μεγάλων τινῶν ἀγαθῶν ἀποστερουμένους  τοὺς   ἀγραμμάτους διωρθώσατο τῇ νομοθεσίᾳ ταύτῃ
[12, 15]   τῶν μὲν ὀρφανικῶν χρημάτων ἐπιτροπεύειν  τοὺς   ἀγχιστεῖς τοὺς ἀπὸ πατρός, τρέφεσθαι
[12, 69]   ἄπρακτος ἀπῆλθεν, Ἱπποκράτης δὲ πανδημεὶ  τοὺς   Ἀθηναίους ἀγαγὼν ἐπὶ τὸ Δήλιον
[12, 34]   οἱ Κορίνθιοι. διόπερ ἀμύνεσθαι σπεύδοντες  τοὺς   Ἀθηναίους, ἀπέστησαν ἀπ´ αὐτῶν πόλιν
[12, 46]   κατεῖχεν. δ´ Ἅγνων εἰδὼς  τοὺς   Ἀθηναίους δεδαπανηκότας εἰς τὴν πολιορκίαν
[12, 44]   καλουμένας Θυρέας διὰ τὸ καὶ  τοὺς   Ἀθηναίους δεδωκέναι τοῖς ἐκ Μεσσήνης
[12, 60]   τῶν Λακεδαιμονίων φρουρὰν μετεπέμψαντο, φοβούμενοι  τοὺς   Ἀθηναίους. ~Δημοσθένης δὲ στρατεύσας ἐπὶ
[12, 38]   ἀπόφασιν ἐζήτει, δι´ οὗ τρόπου  τοὺς   Ἀθηναίους δύναιτ´ ἂν ἐμβαλεῖν εἰς
[12, 4]   μὴ δυναμένους διὰ τὸ θαλαττοκρατεῖν  τοὺς   Ἀθηναίους, ἐγκαταλιπόντας δὲ τοὺς συμμάχους
[12, 66]   πόλιν, καὶ οἱ συνθέμενοι παρεδέξαντο  τοὺς   Ἀθηναίους ἐντὸς τειχῶν. καταφανοῦς δὲ
[12, 72]   τῆς ἄλλης παρασκευῆς, ῥᾳδίως ἠμύνοντο  τοὺς   Ἀθηναίους, καὶ στάσιν ὑπερδέξιον ἔχοντες
[12, 66]   θλιβόμενοι τῷ πολέμῳ τῷ πρὸς  τοὺς   Ἀθηναίους καὶ τῷ πρὸς τοὺς
[12, 39]   διαφέρων ἁπάντων τῶν πολιτῶν, ἔπεισε  τοὺς   Ἀθηναίους μὴ ἀναιρεῖν τὸ ψήφισμα,
[12, 53]   τῷ ξενίζοντι τῆς λέξεως ἐξέπληξε  τοὺς   Ἀθηναίους ὄντας εὐφυεῖς καὶ φιλολόγους.
[12, 54]   φιλοτιμηθέντων δ´ ἀμφοτέρων συμμάχους λαβεῖν  τοὺς   Ἀθηναίους, προέκρινεν δῆμος συμμαχεῖν
[12, 61]   τοῦτο δ´ ἔπραξαν φθάσαι βουλόμενοι  τοὺς   Ἀθηναίους προκαταλαβέσθαι τὴν νῆσον, εὐφυῶς
[12, 83]   φυγάδες αὐτῶν συστραφέντες ἔκριναν πάλιν  τοὺς   Ἀθηναίους προσλαβέσθαι συμμάχους, ὄντας συγγενεῖς.
[12, 53]   κατακόρως τιθέμενα. τέλος δὲ πείσας  τοὺς   Ἀθηναίους συμμαχῆσαι τοῖς Λεοντίνοις, οὗτος
[12, 27]   εἰς πόλεμον κατέστησαν, ὁρῶντες δὲ  τοὺς   Ἀθηναίους ταῖς εὐνοίαις διαφέροντας πρὸς
[12, 67]   ἀνέζευξεν ἐπὶ Μέγαρα. καταπληξάμενος δὲ  τοὺς   Ἀθηναίους, τούτους μὲν ἐξέβαλεν ἐκ
[12, 77]   δῆμος τῶν Ἀργείων ἔπεισε  τοὺς   Ἀθηναίους φιλίαν συνθέσθαι πρὸς τοὺς
[12, 66]   πρὸς τοὺς φυγάδας ἐπηγγείλαντο πρὸς  τοὺς   Ἀθηναίων στρατηγοὺς προδώσειν τὴν πόλιν.
[12, 65]   μετὰ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων καὶ  τοὺς   Αἰγινήτας. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[12, 28]   ἐγένετο τῆς Σάμου. κολάσας δὲ  τοὺς   αἰτίους ἐπράξατο τοὺς Σαμίους τὰς
[12, 63]   προκρίνωσι τὸ πολεμεῖν, τότε πάντας  τοὺς   αἰχμαλώτους ἀποκτεῖναι. μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 42]   ταύτης γεγενημένης οἱ μὲν Θηβαῖοι  τοὺς   αἰχμαλώτους ἀπολαβόντες καὶ τὴν λείαν
[12, 6]   κατὰ τὴν Βοιωτίαν αὐτονόμους, ἵνα  τοὺς   αἰχμαλώτους ἀπολάβωσιν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´
[12, 42]   τῆς χώρας αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν  τοὺς   αἰχμαλώτους. διὸ καὶ τῆς συνθέσεως
[12, 76]   ἐπιεικέστερον προσεφέροντο, καὶ ταῖς φιλανθρωπίαις  τοὺς   ἀλλοτριωτάτους αὐτῶν ἐθεράπευον. Ἀθηναῖοι δὲ
[12, 70]   βιασθέντες ἐτράπησαν, οἱ δὲ λοιποὶ  τοὺς   ἄλλους Βοιωτοὺς τρεψάμενοι καὶ συχνοὺς
[12, 62]   ὑπὸ τῶν ἰδίων ἀπηνέχθη, τοσοῦτον  τοὺς   ἄλλους ὑπερβαλόμενος ἀνδρείᾳ, ὥστε τῶν
[12, 53]   καὶ κατὰ τὴν σοφιστείαν τοσοῦτο  τοὺς   ἄλλους ὑπερέβαλεν, ὥστε μισθὸν λαμβάνειν
[12, 12]   κακομιλίας, καὶ προστίμοις μεγάλοις ἀπέτρεψε  τοὺς   ἁμαρτάνειν μέλλοντας. ἔγραψε δὲ καὶ
[12, 16]   πατρίδι πειραθῆναι· ἅμα δὲ καὶ  τοὺς   ἁμαρτάνοντας οὐκ ἠφάνισεν, ἀλλὰ τῇ
[12, 68]   πόλεως, τῇ δ´ ὑστεραίᾳ καταπληξάμενος  τοὺς   Ἀμφιπολίτας παρέλαβε τὴν πόλιν καθ´
[12, 19]   τοῦ βίου καὶ τὸ γεγονέναι  τοὺς   ἄνδρας ἐν πόλεσιν ἀστυγείτοσιν. ~Ζάλευκος
[12, 27]   τ´ ἐκράτησαν τῆς Σάμου, καὶ  τοὺς   ἀντιπράττοντας αὐτοῖς ἐξέβαλον ἐκ τῆς
[12, 70]   ἱππεῖς ἀγωνιζόμενοι λαμπρῶς ἠνάγκασαν φυγεῖν  τοὺς   ἀντιστάντας ἱππεῖς· μετὰ δὲ ταῦτα
[12, 79]   τὰ κατὰ τὸν πόλεμον, ἐτρέψαντο  τοὺς   ἀντιτεταγμένους πρῶτοι, καὶ διώκοντες πολὺν
[12, 15]   ὀρφανικῶν χρημάτων ἐπιτροπεύειν τοὺς ἀγχιστεῖς  τοὺς   ἀπὸ πατρός, τρέφεσθαι δὲ τοὺς
[12, 62]   ὑπερβαλόμενος ἀνδρείᾳ, ὥστε τῶν ἄλλων  τοὺς   ἀποβαλόντας τὴν ἀσπίδα θανάτῳ κολάζεσθαι,
[12, 73]   ἀπεληλυθότα, πρὸς δὲ τῇ Τορώνῃ  τοὺς   ἀπολελειμμένους στρατιώτας οὐκ ὄντας ἀξιομάχους.
[12, 12]   μισθοὺς τοῖς διδασκάλοις. ὑπέλαβε γὰρ  τοὺς   ἀπόρους τοῖς βίοις, ἰδίᾳ μὴ
[12, 81]   τοὺς ἱκανοὺς ἀπολιπόντες, προσέταξαν κακοποιεῖν  τοὺς   Ἀργείους. ἀπελθόντων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων
[12, 77]   τοὺς Ἀθηναίους φιλίαν συνθέσθαι πρὸς  τοὺς   Ἀργείους. αὐξομένης δὲ τῆς διαφορᾶς,
[12, 78]   μετὰ τῆς δυνάμεως ἐστράτευσεν ἐπὶ  τοὺς   Ἀργείους, καὶ τὴν μὲν χώραν
[12, 81]   φρούριον κατέσκαψαν, αὐτοὶ δὲ πυθόμενοι  τοὺς   Ἀργείους ᾠκοδομηκέναι τὰ μακρὰ τείχη
[12, 63]   ἐν Ναυπάκτῳ κατῳκισμένων Μεσσηνίων μεταπεμψάμενοι  τοὺς   ἀρίστους καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων
[12, 61]   ποιοῦσαν εὔδιον τὸν λιμένα, διεβίβασαν  τοὺς   ἀρίστους τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τῶν
[12, 59]   πρόγονον ἑαυτῶν ὄντα, ἐγκατῳκηκέναι κατὰ  τοὺς   ἀρχαίους χρόνους ἐν τῇ Τραχῖνι,
[12, 39]   χρείας, κατὰ δὲ τὴν εἰρήνην  τοὺς   αὐτοὺς συκοφαντοῦντα διὰ τὴν σχολὴν
[12, 80]   ὑποταγῆναι τοῖς Λακεδαιμονίοις. περὶ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς χρόνους ἐν τῇ πόλει
[12, 76]   ἐκ τῆς πατρίδος. Περὶ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς χρόνους κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[12, 82]   παίδων ἅπαντας ἀπέσφαξαν. Περὶ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς χρόνους κατὰ τὴν Σικελίαν
[12, 56]   ἔσχε τὸ τέλος. ~Περὶ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς χρόνους Λακεδαιμόνιοι τὰς Πλαταιὰς
[12, 50]   ἱκαναῖς διαλαβόντες ὠχύρωσαν. ~Περὶ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς χρόνους Σιτάλκης τῶν
[12, 48]   τοὺς ὀνομαζομένους Οἰνιάδας. ~Περὶ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς χρόνους Φορμίων τῶν
[12, 41]   Πλαταιάς, ἐὰν αὐτοὶ στρατιώτας πέμψωσι  τοὺς   βοηθοῦντας. διὸ καὶ τῶν Βοιωτῶν
[12, 69]   εἰς τὴν Βοιωτίαν, καὶ καταλαβὼν  τοὺς   Βοιωτοὺς προνενοημένους τὴν προδοσίαν, ἄπρακτος
[12, 59]   παρὰ {τε} τῶν ἄλλων Ἑλλήνων  τοὺς   βουλομένους μετέχειν τῆς ἀποικίας προσεδέξαντο·
[12, 66]   Λακεδαιμονίοις, ἐκήρυξέ τις ἀφ´ ἑαυτοῦ  τοὺς   βουλομένους τίθεσθαι τὰ ὅπλα μετὰ
[12, 49]   εἶναι τεταγμένους ἐπὶ τῆς φυλακῆς·  τοὺς   γὰρ Ἀθηναίους ἀμελῶς ἔχειν περὶ
[12, 80]   συλλαβόντες τοὺς δημαγωγεῖν εἰωθότας ἀπέκτειναν,  τοὺς   δ´ ἄλλους καταπληξάμενοι κατέλυσαν τοὺς
[12, 72]   τῶν φυγάδων τοὺς μὲν ἀπέκτειναν,  τοὺς   δ´ ἐκ τῆς πόλεως ἐξέβαλον,
[12, 65]   Ἀργείας ἐκπολιορκήσας ἐξηνδραποδίσατο καὶ κατέσκαψε,  τοὺς   δ´ ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας Αἰγινήτας
[12, 40]   ὁπλίτας μὲν μυρίους καὶ δισχιλίους,  τοὺς   δ´ ἐν τοῖς φρουρίοις ὄντας
[12, 12]   αὐτοῖς ἁμαρτάνοντας ἄφρονας δεῖν ὑπολαμβάνεσθαι.  τοὺς   δ´ ἐπὶ συκοφαντίᾳ καταγνωσθέντας προσέταξε
[12, 27]   αὐτοῖς ἐξέβαλον ἐκ τῆς πόλεως·  τοὺς   δ´ ὁμήρους ἐκκλέψαντες ἐκ τῆς
[12, 26]   πινάκων οἱ μὲν δέκα συνετελέσθησαν,  τοὺς   δ´ ὑπολειπομένους δύο ἀνέγραψαν οἱ
[12, 83]   μὴ δεδυνῆσθαι κρατῆσαι τῆς νήσου,  τοὺς   δὲ Ἀθηναίους, πολὺ λειπομένους τῇ
[12, 12]   καὶ ἐπιτυχόντας δεῖν εὐημεροῦντας καταπαύειν,  τοὺς   δὲ ἀποτυχόντας τῷ γάμῳ καὶ
[12, 20]   ἀνήμερον καὶ ἄγριον τὴν ψυχήν.  τοὺς   δὲ ἄρχοντας παρεκελεύετο μὴ εἶναι
[12, 30]   Κορίνθιοι τοὺς μὲν Ἐπιδαμνίους ἐλεοῦντες,  τοὺς   δὲ Κερκυραίους μισοῦντες διὰ τὸ
[12, 31]   τοὺς μὲν ἄλλους αἰχμαλώτους ἀπέκτειναν,  τοὺς   δὲ Κορινθίους δήσαντες εἰς φυλακὴν
[12, 40]   τριήρεις τε τὰς παρούσας τριακοσίας.  τοὺς   δὲ Λακεδαιμονίους χρημάτων τε σπανίζειν
[12, 70]   κατασκευάσαι καὶ χαλκοῖς ἀνδριᾶσι κοσμῆσαι,  τοὺς   δὲ ναοὺς καὶ τὰς κατὰ
[12, 4]   τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδας πόλεις ἁπάσας,  τοὺς   δὲ τῶν Περσῶν σατράπας μὴ
[12, 80]   ἀνδραγαθίαις, τὸ μὲν πρῶτον συλλαβόντες  τοὺς   δημαγωγεῖν εἰωθότας ἀπέκτειναν, τοὺς δ´
[12, 57]   ὡς κατήντησαν εἰς τὴν πατρίδα,  τοὺς   δημαγωγεῖν εἰωθότας καὶ μάλιστα τοῦ
[12, 4]   ἔπεμψαν εἰς τὰς Ἀθήνας πρεσβευτὰς  τοὺς   διαλεξομένους περὶ συλλύσεως. ὑπακουσάντων δὲ
[12, 16]   κατηγορίας πεποιημένων πρὸς τοὺς δικαστὰς  τοὺς   δικάζοντας περὶ τῆς τῶν παρανενομηκότων
[12, 16]   τῶν τοιαύτας κατηγορίας πεποιημένων πρὸς  τοὺς   δικαστὰς τοὺς δικάζοντας περὶ τῆς
[12, 83]   τὰ κατὰ τὴν νῆσον καὶ  τοὺς   Ἐγεσταίους. παραγενομένων οὖν τούτων εἰς
[12, 56]   πάντων κατέγνωσαν θάνατον. διὸ καὶ  τοὺς   ἐγκαταλειφθέντας ἅπαντας ἀνεῖλον καὶ κατασκάψαντες
[12, 44]   τῆς Λοκρίδος κατεσκεύασε, πολεμῶν πρὸς  τοὺς   ἐγχωρίους. Ἀθηναῖοι δ´ ἐγκαλοῦντες Αἰγινήταις
[12, 67]   ὠμόν, δι´ οὗ ταπεινώσειν ὑπελάμβανον  τοὺς   Εἵλωτας· ἐκήρυξαν γὰρ ἀπογράφεσθαι τῶν
[12, 9]   εἰς Κρότωνα καὶ καταφυγόντων ἐπὶ  τοὺς   εἰς τὴν ἀγορὰν βωμούς,
[12, 52]   τούτοις πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι μὲν παραλαβόντες  τοὺς   ἐκ Πελοποννήσου συμμάχους εἰσέβαλον εἰς
[12, 51]   τῶν Χαλκιδέων ποιησάντων, Σιτάλκης πυθόμενος  τοὺς   Ἕλληνας ἁδρὰς δυνάμεις συνηθροικέναι καὶ
[12, 4]   οἷς ἂν δύνωνται συλλύσασθαι πρὸς  τοὺς   Ἕλληνας. διόπερ οἱ περὶ τὸν
[12, 4]   ἔκρινε συμφέρειν εἰρήνην συνθέσθαι πρὸς  τοὺς   Ἕλληνας. ἔγραψε τοίνυν τοῖς περὶ
[12, 80]   ἐξηνδραποδίσαντο. Καὶ τὰ μὲν κατὰ  τοὺς   Ἕλληνας ἐν τούτοις ἦν. κατὰ
[12, 26]   Πέρσαι διττὰς συνθήκας εἶχον πρὸς  τοὺς   Ἕλληνας, τὰς μὲν πρὸς Ἀθηναίους
[12, 0]   πρὸς Βοιωτούς. Στρατεία Ἀθηναίων πρὸς  τοὺς   ἐν τῇ Λέσβῳ φυγάδας. Ἔκπτωσις
[12, 72]   φιλοτιμίας· Λακεδαιμόνιοι δὲ ἔσπευδον ἀπολαβεῖν  τοὺς   ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ γενομένους αἰχμαλώτους.
[12, 76]   χιλίους ἠλευθέρωσαν, μετὰ δὲ ταῦτα  τοὺς   ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ νήσῳ ληφθέντας
[12, 63]   τῇ σπάνει τῶν ἀναγκαίων καταπονήσαντες  τοὺς   ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ παρέλαβον αὐτοὺς
[12, 16]   μάλιστα διὰ τοῦ τοιούτου τρόπου  τοὺς   ἐν τοῖς δικαστηρίοις τῶν παρανενομηκότων
[12, 76]   τοὐναντίον τῷ φόβῳ βουλόμενοι καταπλήξασθαι  τοὺς   ἐν ὑποψίᾳ ἀποστάσεως ὄντας, παράδειγμα
[12, 81]   Ἀργείαν Ὑσιὰς χωρίον εἷλον, καὶ  τοὺς   ἐνοικοῦντας ἀποκτείναντες τὸ μὲν φρούριον
[12, 35]   τῶν Θουρίων πεμψάντων εἰς Δελφοὺς  τοὺς   ἐπερωτήσοντας τίνα χρὴ τῆς πόλεως
[12, 77]   ὁπλίτας ἐπιλέκτους, μετ´ αὐτῶν ἠμύνοντο  τοὺς   ἐπεστρατευκότας. ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[12, 73]   ἀξιόλογον δύναμιν πεζήν, ἐξέπεμψαν εἰς  τοὺς   ἐπὶ Θρᾴκης τόπους. οὗτος δὲ
[12, 46]   τὰς συνθήκας, καὶ παρελθόντες εἰς  τοὺς   ἐπὶ Θρᾴκης Χαλκιδεῖς παρ´ αὐτοῖς
[12, 7]   Ἑστιαιῶν ἑλὼν κατὰ κράτος ἐξῴκισε  τοὺς   Ἑστιαιεῖς ἐκ τῆς πατρίδος, τὰς
[12, 22]   Ἀθηναῖοι τὴν Εὔβοιαν ἀνακτησάμενοι καὶ  τοὺς   Ἑστιαιεῖς ἐκ τῆς πόλεως ἐκβαλόντες
[12, 0]   μεγάλην δόξαν περιεποιήσατο. Ὡς Ἀθηναῖοι  τοὺς   Ἑστιαιεῖς ἐκβαλόντες ἰδίους οἰκήτορας ἐξέπεμψαν.
[12, 58]   τῆς νόσου τὸ μὴ πνεῦσαι  τοὺς   ἐτησίας, δι´ ὧν ἀεὶ κατὰ
[12, 9]   ἀνδρῶν, ἔπεισε τοὺς Συβαρίτας φυγαδεῦσαι  τοὺς   εὐπορωτάτους τῶν πολιτῶν πεντακοσίους καὶ
[12, 78]   μὲν Ἀργεῖοι τοῖς λίθοις βάλλοντες  τοὺς   ἡγεμόνας ἀποκτείνειν ἐπεχείρησαν, καὶ μόγις
[12, 39]   ὄντα Περικλέους, ὡς ἀσεβοῦντα εἰς  τοὺς   θεοὺς ἐσυκοφάντουν· συνέπλεκον δ´ ἐν
[12, 20]   εἶναι ταῦτα κατασκευάσματα, σέβεσθαί τε  τοὺς   θεούς, ὡς πάντων τῶν ἐν
[12, 70]   πεζῶν διαγωνισαμένων οἱ ταχθέντες κατὰ  τοὺς   Θηβαίους Ἀθηναῖοι βιασθέντες ἐτράπησαν, οἱ
[12, 70]   πλῆθος τῶν ἀναιρεθέντων ἦν, ὥστε  τοὺς   Θηβαίους ἐκ τῆς τῶν λαφύρων
[12, 41]   βαλλόντων τὰς κεραμῖδας καὶ κατατιτρωσκόντων  τοὺς   Θηβαίους ἐτράπησαν· καὶ τινὲς μὲν
[12, 42]   ~Οἱ δὲ Πλαταιεῖς διαπρεσβευσάμενοι πρὸς  τοὺς   Θηβαίους ἠξίουν ἀπελθεῖν ἐκ τῆς
[12, 41]   τὸ μὲν πρῶτον ὑπολαβόντες πανδημεὶ  τοὺς   Θηβαίους παρεῖναι, διεπρεσβεύσαντο πρὸς τοὺς
[12, 42]   σπουδὴν παραγενόμενοι, καὶ μὴ φθάσαντες  τοὺς   Θηβαίους, τὰ λοιπὰ τῶν ἀπὸ
[12, 35]   ποίας πόλεως ἀποίκους δεῖ καλεῖσθαι  τοὺς   Θουρίους καὶ τίνα κτίστην δίκαιον
[12, 35]   τούτων κατὰ τὴν Ἰταλίαν οἱ  τοὺς   Θουρίους οἰκοῦντες, ἐκ πολλῶν πόλεων
[12, 79]   τὸν πόλεμον ὁρμῆσαι. διὸ καὶ  τοὺς   ἰδίους ἕκαστος στρατηγὸς παρώρμησε πρὸς
[12, 79]   κατὰ τάχος, οἱ Σπαρτιᾶται παραλαβόντες  τοὺς   ἰδίους πάντας καὶ τοὺς συμμάχους
[12, 81]   ἐπὶ τῆς Ἀργείας, καὶ φρουροὺς  τοὺς   ἱκανοὺς ἀπολιπόντες, προσέταξαν κακοποιεῖν τοὺς
[12, 47]   καὶ παρὰ τῶν συμμάχων στρατιώτας  τοὺς   ἱκανοὺς ἧκεν εἰς τὴν Ἀκαρνανίαν
[12, 76]   αὐτὴν καὶ τοὺς καταληφθέντας ἐξανδραποδισάμενοι  τοὺς   ἱκανοὺς οἰκήτορας ἐξ αὑτῶν ἀπέδειξαν.
[12, 63]   ἀρίστους καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων  τοὺς   ἱκανοὺς προσθέντες, τούτοις παρέδωκαν τὴν
[12, 42]   περὶ τὰς Πλαταιάς, παραχρῆμα ἐξέπεμψαν  τοὺς   ἱκανοὺς στρατιώτας· οὗτοι δὲ κατὰ
[12, 49]   φυλακὴν ἐποιήσαντο καὶ κατέλιπον φρουροὺς  τοὺς   ἱκανούς, τὸν δὲ Πειραιᾶ κλείθροις
[12, 9]   καὶ προτεθείσης βουλῆς, πότερον χρὴ  τοὺς   ἱκέτας ἐκδοῦναι τοῖς Συβαρίταις
[12, 9]   Πυθαγόρου τοῦ φιλοσόφου συμβουλεύσαντος σώζειν  τοὺς   ἱκέτας, μετέπεσον ταῖς γνώμαις καὶ
[12, 30]   οἱ φυγάδες ἀθροισθέντες καὶ παραλαβόντες  τοὺς   Ἰλλυριοὺς ἔπλευσαν κοινῇ μετ´ αὐτῶν
[12, 25]   τὸν ἐνιαυτόν, ἀντικαθιστάναι πάλιν δημάρχους  τοὺς   ἴσους τοῦτο μὴ πράξαντας
[12, 27]   τῶν Σαμίων ὀγδοήκοντα τάλαντα, καὶ  τοὺς   ἴσους ὁμήρους παῖδας λαβών, τούτους
[12, 63]   ποιήσασθαι τῶν ἀνδρῶν καὶ λαβεῖν  τοὺς   ἴσους τῶν Ἀθηναίων τῶν ἑαλωκότων·
[12, 9]   τοῦ σώματος ῥώμης πρώτου τρεψαμένου  τοὺς   καθ´ αὑτὸν τεταγμένους. γὰρ
[12, 3]   τὴν Κύπρον. κατ´ ἐκείνους δὲ  τοὺς   καιροὺς τῶν Περσικῶν δυνάμεων ἐστρατήγουν
[12, 12]   συμβούλους τούτους τῇ πατρίδι, νομίζων  τοὺς   κακῶς περὶ τῶν ἰδίων τέκνων
[12, 41]   πρεσβεύσαντες παρεκάλουν συμμαχεῖν αὐτοῖς, καὶ  τοὺς   κατὰ τὴν Σικελίαν καὶ Ἰταλίαν
[12, 76]   πόλιν. διαρπάσαντες δ´ αὐτὴν καὶ  τοὺς   καταληφθέντας ἐξανδραποδισάμενοι τοὺς ἱκανοὺς οἰκήτορας
[12, 41]   τοὺς Θηβαίους παρεῖναι, διεπρεσβεύσαντο πρὸς  τοὺς   κατειληφότας τὴν πόλιν καὶ παρεκάλουν
[12, 82]   οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχεν, ἐστράτευσαν ἐπὶ  τοὺς   κατέχοντας τὴν χώραν, καὶ πάντας
[12, 20]   τῆς ὅλης νομοθεσίας ἔφη δεῖν  τοὺς   κατοικοῦντας ἐν τῇ πόλει πάντων
[12, 30]   πρέσβεις ἔπεμψαν εἰς Κέρκυραν, ἀξιοῦντες  τοὺς   Κερκυραίους συγγενεῖς ὄντας βοηθῆσαι. οὐ
[12, 57]   τῇ νήσῳ χωρίον ὀχυρὸν ἐκακοποίουν  τοὺς   Κερκυραίους. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη
[12, 33]   τῇ δευτέρᾳ συμμαχίᾳ, συνέβη νικῆσαι  τοὺς   Κερκυραίους. τῇ δ´ ὑστεραίᾳ πάντων
[12, 77]   τῆς διαφορᾶς, οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι  τοὺς   Κορινθίους ἔπεισαν ἐγκαταλιπεῖν τὴν κοινὴν
[12, 67]   δὲ Σπαρτιᾶται βουλόμενοι τῶν Εἱλώτων  τοὺς   κρατίστους ἀπολέσθαι, πέμπουσιν ἐξ αὐτῶν
[12, 9]   μὲν Τῆλυς ἐξέπεμψε προσβευτὰς πρὸς  τοὺς   Κροτωνιάτας, οἷς ἦν προστεταγμένον
[12, 11]   πλούτους μεγάλους ἐκτήσαντο, καὶ πρὸς  τοὺς   Κροτωνιάτας φιλίαν συνθέμενοι καλῶς ἐπολιτεύοντο.
[12, 76]   στρατεύσαντες ἐπὶ Κύμην ἐνίκησαν μάχῃ  τοὺς   Κυμαίους καὶ τοὺ πλείους τῶν
[12, 72]   χρόνον καὶ Μένδη πόλις πρὸς  τοὺς   Λακεδαιμονίους ἀπέστη καὶ τὴν φιλοτιμίαν
[12, 79]   πολιορκῆσαι. τῶν δὲ Τεγεατῶν ἀξιούντων  τοὺς   Λακεδαιμονίους βοηθῆσαι κατὰ τάχος, οἱ
[12, 42]   τινα τῶν φρουρίων ἑλόντες κατεπλήξαντο  τοὺς   Λακεδαιμονίους· διὸ καὶ τὴν ἐκ
[12, 42]   ἔχειν, ἐπαγγελλόμενος ἄνευ κινδύνων ἐκβαλεῖν  τοὺς   Λακεδαιμονίους ἐκ τῆς Ἀττικῆς. πληρώσας
[12, 46]   διὰ τὸ πρώτους ἀποστῆναι πρὸς  τοὺς   Λακεδαιμονίους, ἐφοβεῖτο λῦσαι τὴν πολιορκίαν·
[12, 72]   τὸ Δήλιον ἧτταν, ἀπέστησαν πρὸς  τοὺς   Λακεδαιμονίους καὶ τὴν πόλιν παρέδωκαν
[12, 47]   Κρισαίου κόλπου διεκώλυσε ταύτῃ πλεῖν  τοὺς   Λακεδαιμονίους. Λακεδαιμόνιοι δὲ δύναμιν ἀξιόλογον
[12, 45]   ἐποίησεν ἀπελθεῖν ἐκ τῆς Ἀττικῆς  τοὺς   Λακεδαιμονίους. μετὰ δὲ ταῦθ´ οἱ
[12, 54]   τούτων ἁπάντων ἤλπιζον καταπολεμήσειν μὲν  τοὺς   Λακεδαιμονίους, πάσης δὲ τῆς Ἑλλάδος
[12, 26]   Ἑλληνίδες πόλεις αὐτόνομοι, πρὸς δὲ  τοὺς   Λακεδαιμονίους ὕστερον ἐγράφησαν, ἐν αἷς
[12, 65]   ὁπλίτας δὲ τρισχιλίους, προσέταξαν πορθῆσαι  τοὺς   Λακεδαιμονίων συμμάχους. οὗτος δ´ ἐπὶ
[12, 19]   χώραν ἐξιὼν μετὰ ξιφιδίου διὰ  τοὺς   λῃστάς, καὶ κατὰ τὴν ἐπάνοδον
[12, 54]   νήσους κατέδραμον διὰ τὸ συμμαχεῖν  τοὺς   Λιπαραίους τοῖς Συρακοσίοις, μετὰ δὲ
[12, 57]   ἀσμένως δὲ τῶν Κορινθίων προσδεξαμένων  τοὺς   λόγους, οἱ Κερκυραῖοι προσποιηθέντες λύτρα
[12, 81]   δημοκρατίαν προκρινόντων, ἐπέλεξε τῶν Ἀργείων  τοὺς   μάλιστα δοκοῦντας τὰ τῶν Λακεδαιμονίων
[12, 67]   κρατίστους ἀπολέσθαι, πέμπουσιν ἐξ αὐτῶν  τοὺς   μάλιστα πεφρονηματισμένους χιλίους, νομίζοντες ἐν
[12, 66]   ὁμολογίαν. καὶ τὰ μὲν κατὰ  τοὺς   Μεγαρέας ἐν τούτοις ἦν. ~Βρασίδας
[12, 5]   ἣν οἱ Ἀθηναῖοι νικήσαντες συνεδίωξαν  τοὺς   Μεγαρεῖς ἐντὸς τῶν τειχῶν. ~Ἐπ´
[12, 74]   συνθέσθαι σπονδὰς πεντηκονταετεῖς ἐπὶ τοῖσδε·  τοὺς   μὲν αἰχμαλώτους παρ´ ἀμφοτέροις ἀπολυθῆναι,
[12, 31]   ναυμαχίᾳ, καὶ τὴν Ἐπίδαμνον ἐκπολιορκήσαντες  τοὺς   μὲν ἄλλους αἰχμαλώτους ἀπέκτειναν, τοὺς
[12, 56]   Ἀθήνας. τηρήσαντες οὖν ἀσέληνον νύκτα  τοὺς   μὲν ἄλλους ἔπεισαν εἰς θάτερα
[12, 46]   μὲν μηθὲν λαβόντας, ἔχοντας δὲ  τοὺς   μὲν ἄνδρας ἱμάτιον ἕν, τὰς
[12, 72]   τὴν Ἄντανδρον, καὶ τῶν φυγάδων  τοὺς   μὲν ἀπέκτειναν, τοὺς δ´ ἐκ
[12, 30]   συνοίκους ᾐτοῦντο. οἱ δὲ Κορίνθιοι  τοὺς   μὲν Ἐπιδαμνίους ἐλεοῦντες, τοὺς δὲ
[12, 73]   κατὰ κράτος τὴν πόλιν, καὶ  τοὺς   μὲν παῖδας καὶ τὰς γυναῖκας
[12, 12]   ἔσεσθαι τῇ πατρίδι. ἔφη γὰρ  τοὺς   μὲν πρῶτον γήμαντας καὶ ἐπιτυχόντας
[12, 30]   δὲ προσπλεύσας τῇ πόλει προσέταττε  τοὺς   μὲν φυγάδας καταδέχεσθαι· ἐπὶ δὲ
[12, 63]   τὴν Πύλον φρουρεῖν· ἐνόμιζον γὰρ  τοὺς   Μεσσηνίους διὰ τὸ πρὸς τοὺς
[12, 76]   δυνατὸν ἠσφαλίζοντο. καὶ πρῶτον μὲν  τοὺς   μετὰ Βρασίδα κατὰ τὴν Θρᾴκην
[12, 40]   ἐν τοῖς φρουρίοις ὄντας καὶ  τοὺς   μετοίκους ὑπάρχειν πλείους τῶν μυρίων
[12, 12]   μανθάνειν γράμματα, χορηγούσης τῆς πόλεως  τοὺς   μισθοὺς τοῖς διδασκάλοις. ὑπέλαβε γὰρ
[12, 58]   ἐλευθέρων τε καὶ δούλων ὑπὲρ  τοὺς   μυρίους. ἐπιζητούσης δὲ τῆς ἱστορίας
[12, 55]   παρώξυνε τὸν δῆμον, ἀποφαινόμενος δεῖν  τοὺς   Μυτιληναίους αὐτοὺς μὲν ἡβηδὸν ἅπαντας
[12, 55]   μετάνοιαν τῶν Ἀθηναίων ἐχάρη, καὶ  τοὺς   Μυτιληναίους συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν ἀπέλυσε
[12, 74]   τρόπαιον ἔστησαν. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι  τοὺς   νεκροὺς ὑποσπόνδους, ἀνελόμενοι καὶ θάψαντες
[12, 42]   τὴν ὅλην ἡγεμονίαν ἔχων παρεκάλει  τοὺς   νέους ἡσυχίαν ἔχειν, ἐπαγγελλόμενος ἄνευ
[12, 75]   ἡγεμονίαν, ἐπέλεξαν τῶν πολιτῶν χιλίους  τοὺς   νεωτέρους καὶ μάλιστα τοῖς τε
[12, 17]   νομοθεσίας οὔσης, καὶ τοῦ φόβου  τοὺς   νεωτέρους νομοθέτας κολάζοντος, οὐδεὶς ἐτόλμα
[12, 80]   τοὺς δ´ ἄλλους καταπληξάμενοι κατέλυσαν  τοὺς   νόμους καὶ δι´ ἑαυτῶν τὰ
[12, 17]   τὸ πλῆθος τῶν ἐπιχειρούντων ἐπανορθοῦν  τοὺς   νόμους λυμαινομένους μὲν τὰς προϋπαρχούσας
[12, 16]   τῆς ἀποτομίας τῶν νόμων διέσωσε  τοὺς   νόμους νομοθέτης. προσέταξε γὰρ
[12, 24]   Ῥαβολήιον, Σπόριον Οὐετούριον. οὗτοι δὲ  τοὺς   νόμους οὐκ ἠδυνήθησαν συντελέσαι. εἷς
[12, 11]   τὰ κράτιστα καὶ κατέταξεν εἰς  τοὺς   νόμους· πολλὰ δὲ καὶ ἴδια
[12, 23]   Ῥωμύλος, Σπόριος Ποστούμιος Καλβίνιος. οὗτοι  τοὺς   νόμους συνετέλεσαν. ἐπὶ δὲ τούτων
[12, 13]   τοὺς πρότερον νομοθετήσαντας δημοσίῳ μισθῷ  τοὺς   νοσοῦντας τῶν ἰδιωτῶν ὑπὸ ἰατρῶν
[12, 2]   τὰς προκειμένας πράξεις τρεψόμεθα, προδιορίσαντες  τοὺς   οἰκείους τῇ γραφῇ χρόνους. ἐν
[12, 16]   τῷ μεγέθει τῆς ἀτιμίας ἀποτρέπει  τοὺς   ὁμοίους τούτοις τῆς ἀνανδρίας· κρεῖττον
[12, 47]   Κνῆμον ἀπαγαγεῖν τὴν δύναμιν εἰς  τοὺς   ὀνομαζομένους Οἰνιάδας. ~Περὶ δὲ τοὺς
[12, 15]   τοὺς ἀπὸ πατρός, τρέφεσθαι δὲ  τοὺς   ὀρφανοὺς παρὰ τοῖς συγγενέσι τοῖς
[12, 17]   τὴν ὅρασιν ἀφελόμενον ἀμφοτέρους ἐκκόπτεσθαι  τοὺς   ὀφθαλμούς, εἰ μέλλει τὴν ἴσην
[12, 55]   τῶν συμμάχων· ἐπελθόντες δὲ {καὶ}  τοὺς   παραλελειμμένους τόπους τῆς Ἀττικῆς καὶ
[12, 59]   Ἀθηναίων περὶ ταῦτ´ ἀσχολουμένων Λακεδαιμόνιοι  τοὺς   Πελοποννησίους παραλαβόντες κατεστρατοπέδευσαν περὶ τὸν
[12, 4]   Κύπρου πάσης ῥᾳδίως κυριεύσειν καὶ  τοὺς   Πέρσας καταπλήξεσθαι, βοηθεῖν μὲν τοῖς
[12, 4]   Ἀθηναίοις καὶ τοῖς συμμάχοις πρὸς  τοὺς   Πέρσας, ὧν ἐστι τὰ κεφάλαια
[12, 47]   δῃοῦν τὴν χώραν, καὶ παρακαλούντων  τοὺς   Πλαταιεῖς ἀποστῆναι τῶν Ἀθηναίων, ὡς
[12, 47]   τῇ σπάνει τῶν ἀναγκαίων καταπονήσειν  τοὺς   Πλαταιεῖς· οὐδὲν δ´ ἧττον καὶ
[12, 60]   ἐπεξελθόντων πανδημεί, πάλιν Δημοσθένης  τοὺς   πλείους αὐτῶν ἀπέκτεινεν, ὥστε τὴν
[12, 30]   δὲ ταῦτα παρατάξει μεγάλῃ νικήσαντες  τοὺς   πλείους τῶν πολεμίων κατέκοψαν. ~Ἐπ´
[12, 59]   ὄντας ἔτη πολλὰ διεπολέμουν καὶ  τοὺς   πλείους τῶν πολιτῶν ἀπέβαλον. ἐρήμου
[12, 67]   χιλίους, νομίζοντες ἐν ταῖς μάχαις  τοὺς   πλείστους αὐτῶν κατακοπήσεσθαι. ἔπραξαν δέ
[12, 78]   πόλεως ἀγαγὼν τὴν δύναμιν προεκαλεῖτο  τοὺς   πολεμίους εἰς {τὴν} μάχην. οἱ
[12, 45]   ἀέρα διεφθαρμένον. διόπερ οὐ δυνάμενοι  τοὺς   πολεμίους ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς χώρας,
[12, 74]   δὲ Βρασίδας ὡς ἤκουσε προσιόντας  τοὺς   πολεμίους, ἐκτάξας τὴν δύναμιν ἀπήντα
[12, 62]   θάλατταν πρωτεύουσι τῆς γῆς ἀπείργειν  τοὺς   πολεμίους. ~χρονιζούσης δὲ τῆς πολιορκίας,
[12, 56]   πᾶσαν εἰσεφέροντο σπουδὴν βίᾳ χειρώσασθαι  τοὺς   πολιορκουμένους· οἱ δὲ Πλαταιεῖς καταπλαγέντες
[12, 4]   ῥᾳδίως ἀπὸ τῶν τειχῶν ἠμύνοντο  τοὺς   πολιορκοῦντας. Ἀρταξέρξης δὲ βασιλεὺς
[12, 46]   τὴν πόλιν ἀθυμούντων, ἐπεκηρυκεύσαντο πρὸς  τοὺς   πολιορκοῦντας περὶ διαλύσεως. ἀσμένως δὲ
[12, 46]   δ´ ἐκ τοῦ λοιμοῦ νόσος  τοὺς   πολιορκοῦντας συνέχουσα πολλοὺς ἀνῄρει, καὶ
[12, 11]   συστησάμενοι δὲ πολίτευμα δημοκρατικὸν διεῖλον  τοὺς   πολίτας εἰς δέκα φυλάς, καὶ
[12, 20]   διὰ δὲ τοῦ προοιμίου προκαλεσάμενος  τοὺς   πολίτας εἰς εὐσέβειαν καὶ δικαιοσύνην,
[12, 40]   Ἀθηναίων. ταῦτα διελθὼν καὶ παρορμήσας  τοὺς   πολίτας εἰς τὸν πόλεμον, ἔπεισε
[12, 14]   καὶ Φιλήμονος τοῦ κωμῳδιογράφου γράφοντος  τοὺς   πολλάκις ναυτιλλομένους καὶ εἰπόντος νόμῳ
[12, 12]   ἄνδρας ἐνίοτε διὰ τὴν πρὸς  τοὺς   πονηροὺς φιλίαν καὶ συνήθειαν διαστρέφεσθαι
[12, 46]   ἀπελθεῖν ἐκ τῆς πόλεως ἅπαντας  τοὺς   Ποτιδαιάτας, ἄλλο μὲν μηθὲν λαβόντας,
[12, 46]   ταλάντων καὶ χαλεπῶς διακειμένους πρὸς  τοὺς   Ποτιδαιάτας διὰ τὸ πρώτους ἀποστῆναι
[12, 0]   τῆς γενομένης στρατείας Ἀθηναίων ἐπὶ  τοὺς   Ποτιδαιάτας. Περὶ τῆς γενομένης στάσεως
[12, 0]   κατέφθειραν. Στρατεία Ἀθηναίων δευτέρα ἐπὶ  τοὺς   Ποτιδαιάτας. Στρατεία Λακεδαιμονίων εἰς Ἀκαρνανίαν
[12, 45]   ταύτης δ´ ἀπέσχοντο διὰ τὸ  τοὺς   προγόνους αὐτῶν ἐνταῦθα κατῳκηκέναι καὶ
[12, 45]   δίκαιον γὰρ ἡγοῦντο τοῖς εὐηργετηκόσι  τοὺς   προγόνους, παρὰ τῶν ἐκγόνων τὰς
[12, 62]   Ἀθηναίων. καὶ τὸ μὲν πρῶτον  τοὺς   προσιόντας πολλοὺς ἀπέκτεινε, μετὰ δὲ
[12, 29]   ἁλώσεως ὕβρεις. οἱ δὲ Συρακόσιοι  τοὺς   πρότερον ἀηττήτους γεγονότας νικήσαντες ἐπιφανῶς,
[12, 13]   δαπάνης ἠξίωσε, καὶ τοσοῦτον ὑπερεβάλετο  τοὺς   πρότερον νομοθετήσαντας δημοσίῳ μισθῷ τοὺς
[12, 11]   κρείττονες ὄντες ἀπέκτειναν σχεδὸν ἅπαντας  τοὺς   προϋπάρχοντας Συβαρίτας, καὶ τὴν πόλιν
[12, 27]   Περικλέα προχειρισάμενοι στρατηγὸν ἐξέπεμψαν ἐπὶ  τοὺς   Σαμίους ἔχοντα τριήρεις τετταράκοντα. οὗτος
[12, 27]   Περικλέα προχειρισάμενοι στρατηγὸν ἐξέπεμψαν ἐπὶ  τοὺς   Σαμίους μετὰ νεῶν ἑξήκοντα. μετὰ
[12, 27]   ναυμαχήσας πρὸς ἑβδομήκοντα τριήρεις ἐνίκησε  τοὺς   Σαμίους, μεταπεμψάμενος δὲ παρὰ Χίων
[12, 28]   κολάσας δὲ τοὺς αἰτίους ἐπράξατο  τοὺς   Σαμίους τὰς εἰς τὴν πολιορκίαν
[12, 59]   εἰς τὰς πατρίδας. τηλικούτους δὲ  τοὺς   σεισμοὺς συνέβη γενέσθαι κατὰ πολλὰ
[12, 72]   ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐψηφίσαντο πάντας  τοὺς   Σκιωναίους, ὅταν ἁλῶσιν, ἡβηδὸν ἀποσφάξαι,
[12, 62]   γὰρ ἐκ τῆς Λακωνικῆς ἀμυνόμενοι  τοὺς   Σπαρτιάτας ἐκράτουν, Λακεδαιμόνιοι δὲ τὴν
[12, 63]   τοὺς Μεσσηνίους διὰ τὸ πρὸς  τοὺς   Σπαρτιάτας μῖσος ἐκθυμότατα κακοποιήσειν τὴν
[12, 39]   λιμένων, οἱ Μεγαρεῖς κατέφυγον ἐπὶ  τοὺς   Σπαρτιάτας. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες
[12, 56]   ἐπηρώτων εἴ τι κακὸν ἔδρασαν  τοὺς   Σπαρτιάτας· οὐδενὸς δ´ ἀντιλέγοντος, πάντων
[12, 46]   πολιορκίαν· διόπερ ἠναγκάζετο διακαρτερεῖν καὶ  τοὺς   στρατιώτας ἀναγκάζειν παρὰ δύναμιν βίαν
[12, 3]   οἱ δὲ Ἀθηναῖοι προσπλεύσαντες καὶ  τοὺς   στρατιώτας ἐκβιβάσαντες συνῆψαν μάχην, καθ´
[12, 65]   τὴν Κόρινθον. ἀποβιβάσαντος δ´ αὐτοῦ  τοὺς   στρατιώτας, καὶ τῶν Κορινθίων ἀντιταχθέντων,
[12, 51]   Ἕλληνας ἁδρὰς δυνάμεις συνηθροικέναι καὶ  τοὺς   στρατιώτας ὑπὸ τοῦ χειμῶνος ἐνοχλουμένους,
[12, 9]   κατηγορῶν τῶν μεγίστων ἀνδρῶν, ἔπεισε  τοὺς   Συβαρίτας φυγαδεῦσαι τοὺς εὐπορωτάτους τῶν
[12, 26]   τὰς μὲν πρὸς Ἀθηναίους καὶ  τοὺς   συμμάχους αὐτῶν, ἐν αἷς ἦσαν
[12, 79]   παραλαβόντες τοὺς ἰδίους πάντας καὶ  τοὺς   συμμάχους ἧκον ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν,
[12, 4]   θαλαττοκρατεῖν τοὺς Ἀθηναίους, ἐγκαταλιπόντας δὲ  τοὺς   συμμάχους καταφρονηθήσεσθαι, καθόλου δὲ τὸν
[12, 79]   Τεγέας πολιορκίαν. οἱ δὲ Μαντινεῖς  τοὺς   συμμάχους παραλαβόντες, καὶ αὐτοὶ πανδημεὶ
[12, 78]   λοιπὸν χρόνον ἑλόμενοι δέκα ἄνδρας  τοὺς   συνετωτάτους, παρακατέστησαν συμβούλους καὶ προσέταξαν
[12, 78]   ὀργῆς εἶχον αἱ πόλεις ἀμφότεραι  τοὺς   συνθεμένους τὰς σπονδὰς στρατηγούς. διόπερ
[12, 54]   χρονίζοντος οἱ Λεοντῖνοι διαπρεσβευσάμενοι πρὸς  τοὺς   Συρακοσίους διελύθησαν. διόπερ αἱ μὲν
[12, 26]   τὸν Ἱμέραν ποταμὸν συλλελυμένων πρὸς  τοὺς   Συρακοσίους. ἡσύχαζε δὲ καὶ τὰ
[12, 40]   τῷ καπνῷ πάντας Ἕλληνας δακρῦσαι,  τούς   τ´ ἐκεῖ τούς τ´ ἐνθάδε·
[12, 40]   Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς τ´ ἐκεῖ  τούς   τ´ ἐνθάδε· καὶ πάλιν ἐν
[12, 43]   ἀποπλεύσαντες εἰς τὴν Κεφαλληνίαν, καὶ  τοὺς   ταύτην κατοικοῦντας εἰς τὴν συμμαχίαν
[12, 28]   μηχανὰς πρῶτος τῶν πρὸ αὐτοῦ  τούς   τε ὀνομαζομένους κριοὺς καὶ χελώνας,
[12, 40]   θεῶν πάλιν ἀποκαταστήσειν ἐν εἰρήνῃ·  τούς   τε τῶν πολιτῶν βίους διὰ
[12, 58]   δοκοῦσαν δὲ μεμιάνθαι διὰ τὸ  τοὺς   τετελευτηκότας ἐν αὐτῇ τεθάφθαι. ἀνασκάψαντες
[12, 58]   στρατιωτῶν ἀποβαλεῖν πεζοὺ μὲν ὑπὲρ  τοὺς   τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τετρακοσίους, τῶν
[12, 61]   μυρίοις καὶ δισχιλίοις, αἰσχρὸν ἡγούμενοι  τοὺς   τῇ Ἀττικῇ δῃουμένῃ μὴ τολμήσαντας
[12, 57]   τὴν ἐλευθερίαν ἀνακτησάμενοι κολάζειν ἐπεβάλοντο  τοὺς   τὴν ἐπανάστασιν πεποιημένους· οὗτοι δὲ
[12, 73]   γυναῖκας ἠνδραποδίσατο, αὐτοὺς δὲ καὶ  τοὺς   τὴν πόλιν φρουροῦντας αἰχμαλώτους λαβών,
[12, 36]   κατὰ δὲ τὴν Ἰταλίαν Ταραντῖνοι  τοὺς   τὴν Σῖριν καλουμένην οἰκοῦντας μετοικίσαντες
[12, 38]   ὑπελάμβανε διὰ τὴν ταραχὴν καὶ  τοὺς   τῆς πόλεως περισπασμοὺς καὶ φόβους
[12, 16]   θάνατον τὸ πρόστιμον, οὗτος προσέταξε  τοὺς   τοιούτους ἐν τῇ ἀγορᾷ ἐφ´
[12, 31]   Κερκυραῖοι θαλαττοκρατοῦντες τῆς κατ´ ἐκείνους  τοὺς   τόπους θαλάττης ἐπέπλεον τοῖς Κορινθίων
[12, 54]   καὶ τότε δ´ ἀσμένως προσδεξάμενοι  τοὺς   τοῦ Γοργίου λόγους ἐψηφίσαντο συμμαχίαν
[12, 29]   ταύτην στρατεύειν· σφόδρα γὰρ ὑπώπτευον  τοὺς   Τρινακίους ἀντιλήψεσθαι τῆς τῶν ὁμοεθνῶν
[12, 78]   Λακεδαιμόνιοι παροξυνθέντες ἐπὶ τοῖς εἰς  τοὺς   Τροιζηνίους παρανομήμασιν ἔγνωσαν διαπολεμεῖν πρὸς
[12, 57]   φοβηθέντες τὴν τιμωρίαν κατέφυγον ἐπὶ  τοὺς   τῶν θεῶν βωμοὺς καὶ ἱκέται
[12, 12]   ἠμελημένον· ἐνομοθέτησε γὰρ τῶν πολιτῶν  τοὺς   {υἱεῖς} ἅπαντας μανθάνειν γράμματα, χορηγούσης
[12, 25]   οὔσης τῷ δήμῳ καὶ ἀμφοτέρους  τοὺς   ὑπάτους ἐκ τοῦ πλήθους αἱρεῖσθαι.
[12, 10]   ὕστερον τοῦ δευτέρου συνοικισμοῦ} κατὰ  τοὺς   ὑποκειμένους καιρούς {ἐπ´ ἄρχοντος δ´
[12, 50]   πλείω χιλίων ταλάντων. κατὰ δὲ  τοὺς   ὑποκειμένους καιροὺς ἔχων πόλεμον ἤθροισεν
[12, 10]   πάντας δὲ κατὰ τὴν φυγὴν  τοὺς   ὑποπεσόντας ἀποκτεινόντων, οἱ πλείους κατεκόπησαν·
[12, 70]   τὰς τῶν διωκόντων ὁρμὰς διέσωσε  τοὺς   φεύγοντας. ὅμως δὲ τοσοῦτο πλῆθος
[12, 80]   ἀνέζευξε μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπὶ  τοὺς   Φιδηνάτας. ἀντιταξαμένων δὲ τῶν Φιδηνατῶν
[12, 66]   μελλόντων ὑπὸ τῶν Μεγαρέων, συνέβη  τοὺς   φρουροῦντας τὰ μακρὰ τείχη καταλιπεῖν,
[12, 30]   μὲν φυγάδας καταδέχεσθαι· ἐπὶ δὲ  τοὺς   φρουροὺς Κορινθίους πρέσβεις ἀπέστειλαν ἀξιοῦντες
[12, 66]   τοὺς Ἀθηναίους καὶ τῷ πρὸς  τοὺς   φυγάδας· διαπρεσβευομένων δὲ πρὸς ἀλλήλους
[12, 9]   Κροτωνιάτας, οἷς ἦν προστεταγμένον  τοὺς   φυγάδας ἐκδοῦναι πόλεμον προσδέχεσθαι.
[12, 66]   πολιτῶν τινες ἀλλοτρίως ἔχοντες πρὸς  τοὺς   φυγάδας ἐπηγγείλαντο πρὸς τοὺς Ἀθηναίων
[12, 81]   καὶ πολλὴν τῆς χώρας δῃώσαντες,  τοὺς   φυγάδας τῶν Ἀργείων κατῴκισαν εἰς
[12, 56]   ἀναβάντες ἐπὶ τὸ τεῖχος, καὶ  τοὺς   φύλακας ἀποκτείναντες διέφυγον εἰς τὰς
[12, 56]   διακοσίοις οὖσιν ἔδοξε νυκτὸς βιάσασθαι  τοὺς   φύλακας καὶ διεκπεσεῖν εἰς τὰς
[12, 34]   ἀλλοτρίως διακείμενος πρὸς Ἀθηναίους, ἔπεισε  τοὺς   Χαλκιδεῖς ἀποστάντας Ἀθηναίων τὰς μὲν
[12, 50]   ἐπὶ Θρᾴκης πόλεμον· διόπερ βουλόμενος  τοὺς   Χαλκιδεῖς σὺν τοῖς Ἀθηναίοις καταπολεμῆσαι,
[12, 33]   ἑκατὸν πεντήκοντα, καὶ στρατηγοὺς ἑλόμενοι  τοὺς   χαριεστάτους, ἀνήχθησαν ἐπὶ τὴν Κέρκυραν,
[12, 8]   καὶ τῶν Ἀκραγαντίνων ἀνεῖλον ὑπὲρ  τοὺς   χιλίους. μετὰ δὲ τὴν μάχην
[12, 26]   πρᾶξις οὐδεμία συνετελέσθη κατὰ τούτους  τοὺς   χρόνους, εἰρήνη δὲ μία συνετελέσθη,
[12, 13]   μεγάλων τινῶν ἀγαθῶν ἀποστερουμένους τοὺς  ἀγραμμάτους   διωρθώσατο τῇ νομοθεσίᾳ ταύτῃ καὶ
[12, 72]   Ἀθήνησιν Ἀμεινίου Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν  ὑπάτους   Γάιον Παπίριον καὶ Λεύκιον Ἰούνιον.
[12, 25]   τῷ δήμῳ καὶ ἀμφοτέρους τοὺς  ὑπάτους   ἐκ τοῦ πλήθους αἱρεῖσθαι. τοῦτο
[12, 26]   δ´ Ἀθήνησι Διφίλου Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Κάγκον Ὁράτιον καὶ Λεύκιον Οὐαλέριον
[12, 49]   δ´ Ἀθήνησι Διοτίμου Ῥωμαῖοι μὲν  ὑπάτους   κατέστησαν Γάιον Ἰούλιον καὶ Πρόκλον
[12, 3]   γὰρ Ἀθήνησιν Εὐθυδήμου Ῥωμαῖοι μὲν  ὑπάτους   κατέστησαν Λεύκιον Κοΐντιον Κικιννᾶτον καὶ
[12, 6]   δ´ Ἀθήνησι Τιμαρχίδου Ῥωμαῖοι μὲν  ὑπάτους   κατέστησαν Σπόριον Ταρπήιον καὶ Αὖλον
[12, 33]   δ´ Ἀθήνησι Λυσιμάχου Ῥωμαῖοι μὲν  ὑπάτους   κατέστησαν Τίτον Κοΐντιον καὶ Μάρκον
[12, 22]   γὰρ Ἀθήνησι Λυσιμαχίδου Ῥωμαῖοι μὲν  ὑπάτους   κατέστησαν Τίτον Μενήνιον καὶ Πόπλιον
[12, 37]   δ´ Ἀθήνησι Πυθοδώρου Ῥωμαῖοι μὲν  ὑπάτους   κατέστησεν Τίτον Κοΐντιον καὶ Νίττον
[12, 35]   δ´ Ἀθήνησι Κράτητος Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Κόιντον Φούριον Φόσον καὶ Μάνιον
[12, 27]   Ἀθήνησι Τιμοκλέους Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν  ὑπάτους   Λαρῖνον Ἑρμίνιον καὶ Τίτον Στερτίνιον
[12, 29]   Ἀθήνησι Μυριχίδου Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν  ὑπάτους   Λεύκιον Ἰούλιον καὶ Μάρκον Γεγάνιον,
[12, 77]   δ´ Ἀθήνησιν Ἀστυφίλου Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Λεύκιον Κοΐντιον καὶ Αὖλον Σεμπρώνιον,
[12, 46]   δ´ Ἀθήνησιν Ἐπαμείνονος Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Λεύκιον Παπίριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον
[12, 78]   δ´ Ἀθήνησιν Ἀρχίου Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Λεύκιον Παπίριον Μουγιλανὸν καὶ Γάιον
[12, 43]   δ´ Ἀθήνησιν Ἀπολλοδώρου Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Μάρκον Γεγάνιον καὶ Λούκιον Σέργιον.
[12, 31]   Ἀθήνησι Θεοδώρου Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν  ὑπάτους   Μάρκον Γενύκιον καὶ Ἀγρίππαν Κούρτιον
[12, 4]   Ἀθήνησι Πεδιέως Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν  ὑπάτους   Μάρκον Οὐαλέριον Λακτοῦκαν καὶ Σπόριον
[12, 34]   δ´ Ἀθήνησιν Ἀντιοχίδου Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Μάρκον Φάβιον καὶ Πόστουμον Αἰβούτιον
[12, 7]   Ἀθήνησι Καλλιμάχου Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν  ὑπάτους   Σέξτον Κοΐντιον Τριγέμινον. ἐπὶ δὲ
[12, 30]   δ´ Ἀθήνησι Γλαυκίδου Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Τίτον Κοΐντιον καὶ Ἀγρίππαν Φούριον.
[12, 75]   δ´ Ἀθήνησιν Ἀριστίωνος Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Τίτον Κοΐντιον καὶ Αὖλον Κορνήλιον
[12, 36]   δ´ Ἀθήνησιν Ἀψεύδους Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Τίτον Μενήνιον καὶ Πρόκλον Γεγάνιον
[12, 5]   δὲ Ἀθήνησι Φιλίσκου Ῥωμαῖοι κατέστησαν  ὑπάτους   Τίτον Ῥωμίλιον Οὐατικανὸν καὶ Γάιον
[12, 33]   πεντήκοντα, καὶ στρατηγοὺς ἑλόμενοι τοὺς  χαριεστάτους,   ἀνήχθησαν ἐπὶ τὴν Κέρκυραν, κεκρικότες
[12, 76]   προσεφέροντο, καὶ ταῖς φιλανθρωπίαις τοὺς  ἀλλοτριωτάτους   αὐτῶν ἐθεράπευον. Ἀθηναῖοι δὲ τοὐναντίον
[12, 9]   ἔπεισε τοὺς Συβαρίτας φυγαδεῦσαι τοὺς  εὐπορωτάτους   τῶν πολιτῶν πεντακοσίους καὶ τὰς
[12, 78]   χρόνον ἑλόμενοι δέκα ἄνδρας τοὺς  συνετωτάτους,   παρακατέστησαν συμβούλους καὶ προσέταξαν μηδὲν
[12, 65]   τάξιν ἀποκτεῖναι. ~Τούτου δὲ τοῦ  ἔτους   διελθόντος Ἀθήνησι μὲν ἦν ἄρχων
[12, 81]   τὰς Ἀθήνας. τούτου δὲ τοῦ  ἔτους   λήγοντος Λακεδαιμόνιοι μετὰ πολλῆς δυνάμεως
[12, 29]   οἱ δὲ Συρακόσιοι τοὺς πρότερον  ἀηττήτους   γεγονότας νικήσαντες ἐπιφανῶς, τὴν μὲν
[12, 79]   εἰς Ἄργος ὁπλίτας μὲν χιλίους  ἐπιλέκτους,   ἱππεῖς δὲ διακοσίους, ὧν ἐστρατήγουν
[12, 77]   αὐτοῖς τῶν Θηβαίων χιλίους ὁπλίτας  ἐπιλέκτους,   μετ´ αὐτῶν ἠμύνοντο τοὺς ἐπεστρατευκότας.
[12, 41]   καὶ τῶν Βοιωτῶν ἀποστειλάντων στρατιώτας  ἐπιλέκτους   τριακοσίους νυκτός, οἱ προδόται τούτους
[12, 74]   μὲν οὖν Βρασίδας ἀριστεύσας καὶ  πλείστους   ἀνελὼν ἡρωικῶς κατέστρεψε τὸν βίον·
[12, 67]   νομίζοντες ἐν ταῖς μάχαις τοὺς  πλείστους   αὐτῶν κατακοπήσεσθαι. ἔπραξαν δέ τι
[12, 35]   τῆς ἀποικίας ταύτης ἠμφισβήτουν, ἀποφαινόμενοι  πλείστους   οἰκήτορας ἐξ Ἀθηνῶν ἐληλυθέναι, οἵ
[12, 63]   Ναυπάκτῳ κατῳκισμένων Μεσσηνίων μεταπεμψάμενοι τοὺς  ἀρίστους   καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων τοὺς
[12, 61]   εὔδιον τὸν λιμένα, διεβίβασαν τοὺς  ἀρίστους   τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τῶν συμμάχων.
[12, 67]   Σπαρτιᾶται βουλόμενοι τῶν Εἱλώτων τοὺς  κρατίστους   ἀπολέσθαι, πέμπουσιν ἐξ αὐτῶν τοὺς
[12, 59]   προσεδέξαντο· οὗτοι δ´ ἦσαν οὐκ  ἐλάττους   τῶν ἑξακισχιλίων. διὸ καὶ τὴν
[12, 54]   τῶν χιλίων, ἐζώγρησαν δὲ οὐκ  ἐλάττους   τῶν ἑξακοσίων· εὐθὺς δὲ καὶ
[12, 63]   ταῖς Ἀθήναις ὡς ὁμολογοῦσι Λακεδαιμονίους  κρείττους   εἶναι, μὴ βουλόμενοι τὴν ἀντίδοσιν
[12, 57]   θεοὺς εὐσέβειαν τῆς μὲν τιμωρίας  αὐτοὺς   ἀπέλυσαν, ἐκ τῆς πόλεως δὲ
[12, 57]   Κορινθίοις παραδώσειν τὴν Κέρκυραν, ἐὰν  αὐτοὺς   ἀπολύσωσιν. ἀσμένως δὲ τῶν Κορινθίων
[12, 72]   ἐξέπεμψε στρατηγοὺς μετὰ δυνάμεως ἐπ´  αὐτοὺς   Ἀριστείδην καὶ Σύμμαχον. οὗτοι δὲ
[12, 73]   παῖδας καὶ τὰς γυναῖκας ἠνδραποδίσατο,  αὐτοὺς   δὲ καὶ τοὺς τὴν πόλιν
[12, 80]   κατελύθησαν, τοῦ δήμου συστάντος ἐπ´  αὐτούς·   διὸ καὶ τούτων ἀναιρεθέντων
[12, 33]   μὲν πυνθανόμενοι τῶν παρασκευαζομένων ἐπ´  αὐτοὺς   δυνάμεων τὸ πλῆθος, ἀπέστειλαν πρὸς
[12, 73]   πρὸς Λακεδαιμονίους συντίθενται συμμαχίαν, ἐξέβαλον  αὐτοὺς   ἐκ τῆς νήσου καὶ τὴν
[12, 44]   Αἰγινήταις ὡς συνηργηκόσι Λακεδαιμονίοις ἀνέστησαν  αὐτοὺς   ἐκ τῆς πόλεως, ἐκ δὲ
[12, 79]   καὶ πολλοὺς ἀνελόντες ὑπέστρεψαν ἐπ´  αὐτοὺς   ἐκείνους, {οἳ} καὶ τῷ πλήθει
[12, 10]   Ἀπόλλωνος, ὅτι δεῖ κτίσαι πόλιν  αὐτοὺς   ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ, ὅπου
[12, 63]   τοὺς ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ παρέλαβον  αὐτοὺς   καθ´ ὁμολογίαν. ἦσαν δ´ οἱ
[12, 76]   τῶν Σκιωναίων τιμωρίαν· ἐκπολιορκήσαντες γὰρ  αὐτοὺς   καὶ πάντας ἡβηδὸν κατασφάξαντες, παῖδας
[12, 75]   καὶ ταῖς οὐσίαις· ἀπολύσαντες δὲ  αὐτοὺς   καὶ τῆς ἄλλης λειτουργίας καὶ
[12, 55]   δῆμον, ἀποφαινόμενος δεῖν τοὺς Μυτιληναίους  αὐτοὺς   μὲν ἡβηδὸν ἅπαντας ἀποκτεῖναι, τέκνα
[12, 72]   ἀποσφάξαι, καὶ δύναμιν ἐξέπεμψαν ἐπ´  αὐτοὺς   ναυτικὴν τριήρων πεντήκοντα· τούτων δὲ
[12, 41]   τινὰ καταφυγόντες ἠναγκάσθησαν παραδοῦναι σφᾶς  αὐτούς.   οἱ δὲ Θηβαῖοι παρὰ τῶν
[12, 34]   αἰτίων γενομένων, χαλεπῶς εἶχον πρὸς  αὐτοὺς   οἱ Κορίνθιοι. διόπερ ἀμύνεσθαι σπεύδοντες
[12, 39]   κατὰ δὲ τὴν εἰρήνην τοὺς  αὐτοὺς   συκοφαντοῦντα διὰ τὴν σχολὴν καὶ
[12, 76]   κατεστάθησαν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ ὁρῶντες ἐπ´  αὐτοὺς   συνισταμένην τὴν Πελοπόννησον καὶ προορώμενοι
[12, 9]   σωτηρίας ἀνείλοντο. στρατευσάντων δ´ ἐπ´  αὐτοὺς   τῶν Συβαριτῶν τριάκοντα μυριάσιν ἀντετάχθησαν
[12, 63]   Ἀθήνας· δὲ δῆμος ἐψηφίσατο  αὐτοὺς   φυλάττειν, ἐὰν βούλωνται Λακεδαιμόνιοι λῦσαι
[12, 80]   τοῖς Λακεδαιμονίοις. περὶ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   χρόνους ἐν τῇ πόλει τῶν
[12, 76]   τῆς πατρίδος. Περὶ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   χρόνους κατὰ τὴν Ἰταλίαν Καμπανοὶ
[12, 82]   ἅπαντας ἀπέσφαξαν. Περὶ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   χρόνους κατὰ τὴν Σικελίαν Ἐγεσταῖοι
[12, 56]   τὸ τέλος. ~Περὶ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   χρόνους Λακεδαιμόνιοι τὰς Πλαταιὰς πολιορκοῦντες
[12, 50]   διαλαβόντες ὠχύρωσαν. ~Περὶ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   χρόνους Σιτάλκης τῶν Θρᾳκῶν
[12, 48]   ὀνομαζομένους Οἰνιάδας. ~Περὶ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   χρόνους Φορμίων τῶν Ἀθηναίων
[12, 74]   ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἀναιρεθῆναι, τῶν στρατηγῶν  αὑτοὺς   καταστησάντων εἰς τὴν μάχην καὶ
[12, 63]   ὁμολογίαν. ἦσαν δ´ οἱ παραδόντες  αὑτοὺς   Σπαρτιᾶται μὲν ἑκατὸν εἴκοσι, τῶν
[12, 27]   κατὰ τὴν Σάμον ἀσφαλισάμενοι, φανερῶς  ἑαυτοὺς   ἀπέδειξαν πολεμίους τοῖς Ἀθηναίοις. οἱ
[12, 58]   οἱ πλεῖστοι τῶν νοσούντων ἔρριπτον  ἑαυτοὺς   εἰς τὰ φρέατα καὶ τὰς
[12, 12]   τῆς ὕβρεως οὐκ ἐνεγκόντας ἑκουσίως  ἑαυτοὺς   ἐκ τοῦ ζῆν μεταστῆσαι. οὗ
[12, 29]   καὶ τῶν πρεσβυτέρων οἱ πλείους  ἑαυτοὺς   ἐκ τοῦ ζῆν μετέστησαν, οὐχ
[12, 30]   πολιορκούντων, οἱ μὲν Ἐπιδάμνιοι, καθ´  ἑαυτοὺς   οὐκ ὄντες ἀξιόμαχοι, πρέσβεις ἔπεμψαν
[12, 82]   δ´ Ἐγεσταῖοι ταπεινωθέντες καὶ καθ´  ἑαυτοὺς   οὐκ ὄντες ἀξιόμαχοι, τὸ μὲν
[12, 56]   Πλαταιεῖς καταπλαγέντες καὶ διαπρεσβευσάμενοι παρέδωκαν  ἑαυτούς   τε καὶ τὴν πόλιν τοῖς
[12, 16]   τὸ πρόστιμον, οὗτος προσέταξε τοὺς  τοιούτους   ἐν τῇ ἀγορᾷ ἐφ´ ἡμέρας
[12, 59]   δεισιδαιμονήσαντες ἀνέκαμψαν εἰς τὰς πατρίδας.  τηλικούτους   δὲ τοὺς σεισμοὺς συνέβη γενέσθαι
[12, 11]   ἔνεμον. οἱ δὲ διαμένοντες ταχὺ  πλούτους   μεγάλους ἐκτήσαντο, καὶ πρὸς τοὺς
[12, 9]   καὶ καρποφόρον χώραν μεγάλους ἐκτήσαντο  πλούτους.   πολλοῖς δὲ μεταδιδόντες τῆς πολιτείας
[12, 78]   εἰς τὴν Ἀργείαν ἔχων δύναμιν.  τούτους   δὲ οἱ Ἀργεῖοι παραλαβόντες ἐστράτευσαν
[12, 81]   τῶν Λακεδαιμονίων αἱρεῖσθαι· μεταστησάμενος δὲ  τούτους   ἐκ τῆς πόλεως, καὶ συγκατασκευάσας
[12, 80]   Ῥώμης, ἐπὶ μικραῖς αἰτίαις ἀνεῖλον  τούτους.   ἐφ´ οἷς οἱ Ῥωμαῖοι παροξυνθέντες
[12, 67]   τι πεποιηκότας τῇ Σπάρτῃ, καὶ  τούτους   κρίναντες ἐλευθερώσειν ἐπηγγείλαντο· ἀπογραψαμένων δὲ
[12, 67]   Μέγαρα. καταπληξάμενος δὲ τοὺς Ἀθηναίους,  τούτους   μὲν ἐξέβαλεν ἐκ τῆς Νισαίας,
[12, 27]   τοὺς ἴσους ὁμήρους παῖδας λαβών,  τούτους   μὲν παρέδωκε τοῖς Λημνίοις, αὐτὸς
[12, 67]   ἐλευθερώσειν ἐπηγγείλαντο· ἀπογραψαμένων δὲ δισχιλίων,  τούτους   μὲν προσέταξαν τοῖς κρατίστοις ἀποκτεῖναι
[12, 41]   ἐπιλέκτους τριακοσίους νυκτός, οἱ προδόται  τούτους   παρεισαγαγόντες ἐντὸς τῶν τειχῶν κυρίους
[12, 12]   πρόστιμον τὸ μὴ γίνεσθαι συμβούλους  τούτους   τῇ πατρίδι, νομίζων τοὺς κακῶς
[12, 26]   μνήμης πρᾶξις οὐδεμία συνετελέσθη κατὰ  τούτους   τοὺς χρόνους, εἰρήνη δὲ μία
[12, 25]   κατὰ τὴν πόλιν ἀρχόντων, καὶ  τούτους   ὑπάρχειν οἱονεὶ φύλακας τῆς τῶν
[12, 69]   {κατὰ τὴν Βοιωτίαν} Ἀθηναίων πρὸς  Βοιωτοὺς   διὰ τοιαύτας τινὰς αἰτίας. τῶν
[12, 69]   τὴν Βοιωτίαν, καὶ καταλαβὼν τοὺς  Βοιωτοὺς   προνενοημένους τὴν προδοσίαν, ἄπρακτος ἀπῆλθεν,
[12, 0]   κατὰ τὴν Βοιωτίαν Ἀθηναίοις πρὸς  Βοιωτούς.   Στρατεία Ἀθηναίων πρὸς τοὺς ἐν
[12, 70]   οἱ δὲ λοιποὶ τοὺς ἄλλους  Βοιωτοὺς   τρεψάμενοι καὶ συχνοὺς ἀνελόντες ἐφ´
[12, 31]   Ἐπίδαμνον ἐκπολιορκήσαντες τοὺς μὲν ἄλλους  αἰχμαλώτους   ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ Κορινθίους δήσαντες
[12, 63]   τὸ πολεμεῖν, τότε πάντας τοὺς  αἰχμαλώτους   ἀποκτεῖναι. μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[12, 42]   γεγενημένης οἱ μὲν Θηβαῖοι τοὺς  αἰχμαλώτους   ἀπολαβόντες καὶ τὴν λείαν ἀποδόντες
[12, 6]   τὴν Βοιωτίαν αὐτονόμους, ἵνα τοὺς  αἰχμαλώτους   ἀπολάβωσιν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι
[12, 42]   χώρας αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τοὺς  αἰχμαλώτους.   διὸ καὶ τῆς συνθέσεως ταύτης
[12, 73]   καὶ τοὺς τὴν πόλιν φρουροῦντας  αἰχμαλώτους   λαβών, σήσας ἀπέστειλεν εἰς τὰς
[12, 74]   πεντηκονταετεῖς ἐπὶ τοῖσδε· τοὺς μὲν  αἰχμαλώτους   παρ´ ἀμφοτέροις ἀπολυθῆναι, τὰς δὲ
[12, 76]   ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ νήσῳ ληφθέντας  αἰχμαλώτους   Σπαρτιάτας ἀτιμίᾳ περιβεβληκότες, ὡς τὴν
[12, 72]   τοὺς ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ γενομένους  αἰχμαλώτους.   τῶν δὲ σπονδῶν τὸν εἰρημένον
[12, 46]   πρὸς τοὺς Ποτιδαιάτας διὰ τὸ  πρώτους   ἀποστῆναι πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους, ἐφοβεῖτο
[12, 62]   τῷ κυβερνήτῃ μὴ φείδεσθαι τοῦ  σκάφους,   ἀλλὰ καὶ βίᾳ προσάγειν τῇ
[12, 13]   τῶν πρὸς τὸν βίον ἐπιτελεῖσθαι,  ψήφους,   ἐπιστολάς, διαθήκας, νόμους, τἄλλα τὰ
[12, 35]   δὲ τῶν Θουρίων πεμψάντων εἰς  Δελφοὺς   τοὺς ἐπερωτήσοντας τίνα χρὴ τῆς
[12, 29]   λαφύρων τὰ κράτιστα ἀπέστειλαν εἰς  Δελφοὺς   χαριστήρια τῷ θεῷ. ~Ἐπ´ ἄρχοντος
[12, 26]   μὲν πρὸς Ἀθηναίους καὶ τοὺς  συμμάχους   αὐτῶν, ἐν αἷς ἦσαν αἱ
[12, 41]   κατὰ τὴν Σικελίαν καὶ Ἰταλίαν  συμμάχους   διαπρεσβευσάμενοι διακοσίαις τριήρεσιν ἔπεισαν βοηθεῖν,
[12, 52]   μὲν παραλαβόντες τοὺς ἐκ Πελοποννήσου  συμμάχους   εἰσέβαλον εἰς τὴν Ἀττικήν, ἔχοντος
[12, 79]   τοὺς ἰδίους πάντας καὶ τοὺς  συμμάχους   ἧκον ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν, νομίζοντες
[12, 4]   τοὺς Ἀθηναίους, ἐγκαταλιπόντας δὲ τοὺς  συμμάχους   καταφρονηθήσεσθαι, καθόλου δὲ τὸν ὅλον
[12, 54]   πρὸς ἀλλήλους, φιλοτιμηθέντων δ´ ἀμφοτέρων  συμμάχους   λαβεῖν τοὺς Ἀθηναίους, προέκρινεν
[12, 83]   ἔκριναν πάλιν τοὺς Ἀθηναίους προσλαβέσθαι  συμμάχους,   ὄντας συγγενεῖς. περὶ δὲ τούτων
[12, 65]   τρισχιλίους, προσέταξαν πορθῆσαι τοὺς Λακεδαιμονίων  συμμάχους.   οὗτος δ´ ἐπὶ πρώτην τὴν
[12, 79]   πολιορκίαν. οἱ δὲ Μαντινεῖς τοὺς  συμμάχους   παραλαβόντες, καὶ αὐτοὶ πανδημεὶ στρατεύσαντες,
[12, 30]   ναυτικὰς δυνάμεις ἀξιολόγους κατεσκεύαζον καὶ  συμμάχους   προσελαμβάνοντο. μὲν οὖν Κορινθιακὸς
[12, 73]   τοὺς ἀπολελειμμένους στρατιώτας οὐκ ὄντας  ἀξιομάχους.   πλησίον δὲ τῆς Τορώνης καταστρατοπεδεύσας
[12, 33]   ἐπὶ τὴν Κέρκυραν, κεκρικότες διὰ  τάχους   ναυμαχῆσαι. οἱ δὲ Κερκυραῖοι πυνθανόμενοι
[12, 61]   κατατιτρωσκόμενοι διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ  τείχους   ὑπεροχὴν οὐκ ἔληγον τῆς βίας·
[12, 38]   μὲν ἀντὶ τῶν ὑπάτων τρεῖς  χιλιάρχους   κατέστησαν, Μάνιον Αἰμιλιανὸν {καὶ} Μάμερκον,
[12, 53]   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων  χιλιάρχους   τρεῖς, Μάρκον Μάνιον, Κόιντον Σουλπίκιον
[12, 58]   Ῥωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων  χιλιάρχους   τρεῖς, Μάρκον Φάβιον, Μάρκον Φαλίνιον,
[12, 25]   πρὸς ἀλλήλους, ὥστε δέκα αἱρεῖσθαι  δημάρχους   μεγίστας ἔχοντας ἐξουσίας τῶν κατὰ
[12, 25]   δημάρχοις τὸν ἐνιαυτόν, ἀντικαθιστάναι πάλιν  δημάρχους   τοὺς ἴσους τοῦτο μὴ
[12, 0]   Λακεδαιμονίων. Στάσις Κερκυραίων πρὸς ἀλλήλους.  Ὡς   Ἀθηναῖοι λοιμικῇ νόσῳ περιπεσόντες πολλοὺς
[12, 0]   ἐν τῇ Τραχῖνι πόλιν ἔκτισαν.  Ὡς   Ἀθηναῖοι πολλοὺς τῶν Ἀμβρακιωτῶν ἀνελόντες
[12, 0]   Βρασίδας Σπαρτιάτης ἀριστεύσας ἐδοξάσθη.  Ὡς   Ἀθηναῖοι στρατεύσαντες ἐπὶ Λοκροὺς πόλιν
[12, 0]   ἐν Λοκροῖς μεγάλην δόξαν περιεποιήσατο.  Ὡς   Ἀθηναῖοι τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκβαλόντες ἰδίους
[12, 0]   Τορώνης καὶ κατασκαφὴ ὑπὸ Ἀθηναίων.  Ὡς   Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων ἰδίᾳ συνθεμένων
[12, 0]   ἐπὶ Λοκροὺς πόλιν Θρόνιον ἐξεπόρθησαν.  Ὡς   Αἰγινῆται ὑπὸ Ἀθηναίων ἀνασταθέντες τὰς
[12, 1]   μέγιστον ἐπέστησε φόβον τοῖς Ἕλλησιν,  ὡς   ἂν ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ μελλόντων πολεμεῖν,
[12, 39]   τὸν σοφιστήν, διδάσκαλον ὄντα Περικλέους,  ὡς   ἀσεβοῦντα εἰς τοὺς θεοὺς ἐσυκοφάντουν·
[12, 68]   τῶν ἄλλων ἁπάντων παρασκευὰς ἐποιεῖτο.  ὡς   δ´ αὐτῷ πάντα παρεσκεύαστο, ἀνέζευξεν
[12, 50]   ἀναγκαῖον αὐτῷ συστήσασθαι δύναμιν ἀξιόλογον.  ὡς   δ´ αὐτῷ τὰ πρὸς τὴν
[12, 71]   βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας ἐνιαυτόν,  ὡς   δ´ ἔνιοι γράφουσι, μῆνας δύο·
[12, 41]   πόλιν καὶ παρεκάλουν συνθέσθαι σπονδάς·  ὡς   δ´ νὺξ παρῆλθε, κατανοήσαντες
[12, 24]   χρήμασι διαφθεῖραι τὴν κόρην ἐπεβάλετο,  ὡς   δ´ οὐ προσεῖχεν αὐτῷ, ἐπαπέστειλε
[12, 50]   πρεσβειῶν ἐπειρῶντο προσάγεσθαι τὰς πόλεις,  ὡς   δ´ οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχεν, εὐθὺς
[12, 82]   μὴ ἐπιβαίνειν τῆς ἀλλοτρίας γῆς·  ὡς   δὲ οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχεν, ἐστράτευσαν
[12, 45]   Λακεδαιμονίοις ἠξίουν καταλύσασθαι τὸν πόλεμον·  ὡς   δὲ οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχεν, ἠναγκάζοντο
[12, 37]   εἴκοσι γέγραφεν ἐν βίβλοις ὀκτώ,  ὡς   δέ τινες διαιροῦσιν, ἐννέα. ~Ἐπ´
[12, 0]   αἱ λοιπαὶ πόλεις ἀπ´ αὐτῶν.  Ὡς   Δήλιοι κατήχθησαν ὑπὸ Ἀθηναίων εἰς
[12, 25]   συνάρχοντι συνῆγον πολλοὺς τῶν νέων,  ὡς   διὰ τῶν ὅπλων κριθησόμενοι· μεγάλης
[12, 56]   ἡσυχίαν ἄγειν, τοῖς δ´ ἄλλοις  ὡς   διακοσίοις οὖσιν ἔδοξε νυκτὸς βιάσασθαι
[12, 24]   ἄρχοντα καταστήσαντος {δουλαγωγεῖν} προσαγαγὼν κατηγόρησεν  ὡς   δούλης. τοῦ δὲ διακούσαντος τῆς
[12, 42]   ἀποδοχῆς ἐτύγχανε παρὰ τοῖς πολίταις,  ὡς   δυνάμενος στρατηγεῖν καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοις
[12, 14]   μετεχέτω λόγου παρὰ τοῖς πολίταις,  ὡς   ἐπείσακτον κακὸν κατὰ τῶν ἑαυτοῦ
[12, 75]   δὲ πράξαντες εἰς ὑπόνοιαν ἦλθον  ὡς   ἐπὶ καταδουλώσει τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[12, 0]   ἐν Ἰταλίᾳ Ἡράκλειαν Ταραντῖνοι ἔκτισαν.  Ὡς   ἐπὶ τῆς Ῥώμης Σπόριος Μαίλιος
[12, 70]   ναῦς, ἄλλοι δὲ κατ´ ἄλλους  ὡς   ἔτυχε τόπους διεσπάρησαν. ἐπιγενομένης δὲ
[12, 41]   Πελοποννησιακοῦ πολέμου τοιαῦταί τινες ὑπῆρξαν,  ὡς   Ἔφορος ἀνέγραψε. τῶν δ´ ἡγουμένων
[12, 0]   ἀγαθῶν αἴτιος ἐγένετο τῇ πατρίδι.  Ὡς   Ζάλευκος νομοθετήσας ἐν Λοκροῖς μεγάλην
[12, 74]   ἐπ´ αὐτόν. δὲ Βρασίδας  ὡς   ἤκουσε προσιόντας τοὺς πολεμίους, ἐκτάξας
[12, 76]   πολέμου, τὰ κατὰ τὴν ἡγεμονίαν  ὡς   ἦν δυνατὸν ἠσφαλίζοντο. καὶ πρῶτον
[12, 20]   ἀλλ´ οὕτω τὴν ἔχθραν ἀναλαμβάνειν  ὡς   ἥξοντα πάλιν εἰς σύλλυσιν καὶ
[12, 24]   ἐγχειρίσαντος, ἐπιλαβόμενος συκοφάντης ἀπῆγεν  ὡς   ἰδίαν δούλην. δὲ πατὴρ
[12, 15]   περίστασιν, ἀκριβέστερον οἰκονομήσουσι τὰ χρήματα,  ὡς   ἰδίας τὰς ἐκ τῆς τύχης
[12, 0]   ἐπὶ Πικηνοὺς τὴν πόλιν κατέσκαψαν.  Ὡς   κατὰ τὴν Ἑλλάδα συνέστη πόλεμος
[12, 0]   συνέστη πόλεμος κληθεὶς Κορινθιακός.  Ὡς   κατὰ τὴν Ἰταλίαν τὸ τῶν
[12, 57]   τὴν {ὑπὸ} τῶν ὡμολογημένων πίστιν,  ὡς   κατήντησαν εἰς τὴν πατρίδα, τοὺς
[12, 0]   περιπεσόντες πολλοὺς ἀπέβαλον τῶν πολιτῶν.  Ὡς   Λακεδαιμόνιοι Ἡράκλειαν ἐν τῇ Τραχῖνι
[12, 0]   ὑπὸ Ἀθηναίων εἰς τὴν πατρίδα.  Ὡς   Λακεδαιμόνιοι πρὸς Μαντινεῖς καὶ Ἀργείους
[12, 0]   ἀνασταθέντες τὰς καλουμένας Θυρέας κατῴκησαν.  Ὡς   Λακεδαιμόνιοι στρατεύσαντες εἰς τὴν Ἀττικὴν
[12, 64]   τὸ πάτριον ἔθος τὸν υἱὸν  ὡς   λελοιπότα τὴν τάξιν ἀποκτεῖναι. ~Τούτου
[12, 13]   τῶν γραμμάτων συγκειμένην παιδείαν. ὅθεν  ὡς   μεγάλων τινῶν ἀγαθῶν ἀποστερουμένους τοὺς
[12, 0]   γενομένης στάσεως ἐν τοῖς Θουρίοις.  Ὡς   Μέτων Ἀθηναῖος πρῶτος ἐξέθηκε
[12, 63]   παρρησίαν ἤγαγον ἐν ταῖς Ἀθήναις  ὡς   ὁμολογοῦσι Λακεδαιμονίους κρείττους εἶναι, μὴ
[12, 47]   τοὺς Πλαταιεῖς ἀποστῆναι τῶν Ἀθηναίων,  ὡς   οὐ προσεῖχον αὐτοῖς, ἐπόρθησε τὴν
[12, 24]   τῆς παρθένου παρὼν καὶ δεινοπαθῶν,  ὡς   οὐδεὶς αὐτῷ προσεῖχε, παραπορευόμενος κατὰ
[12, 20]   κατασκευάσματα, σέβεσθαί τε τοὺς θεούς,  ὡς   πάντων τῶν ἐν τῷ βίῳ
[12, 40]   ἄγαλμα ἔχειν χρυσίου πεντήκοντα τάλαντα,  ὡς   περιαιρετῆς οὔσης τῆς περὶ τὸν
[12, 13]   τόποις διεστῶτες τοῖς πλεῖστον ἀπέχουσιν  ὡς   πλησίον παρεστῶσι διὰ τῶν γεγραμμένων
[12, 44]   ἐγχωρίους. Ἀθηναῖοι δ´ ἐγκαλοῦντες Αἰγινήταις  ὡς   συνηργηκόσι Λακεδαιμονίοις ἀνέστησαν αὐτοὺς ἐκ
[12, 0]   γενομένου πολέμου Σαμίοις πρὸς Μιλησίους.  Ὡς   Συρακόσιοι στρατεύσαντες ἐπὶ Πικηνοὺς τὴν
[12, 0]   Ἀθηναῖος πρῶτος ἐξέθηκε τὴν ἐννεακαιδεκαετηρίδα.  Ὡς   τὴν ἐν Ἰταλίᾳ Ἡράκλειαν Ταραντῖνοι
[12, 76]   ληφθέντας αἰχμαλώτους Σπαρτιάτας ἀτιμίᾳ περιβεβληκότες,  ὡς   τὴν Σπάρτην ἀδοξοτέραν πεποιηκότας, ἀπέλυσαν
[12, 0]   γενομένης μάχης Βοιωτοῖς πρὸς Πλαταιεῖς.  Ὡς   τῆς Μεθώνης πολιορκουμένης ὑπὸ Ἀθηναίων
[12, 73]   ἀπεχούσης ἀπὸ τῆς Ἀμφιπόλεως σταδίους  ὡς   τριάκοντα, προσβολὰς ἐποιεῖτο τῷ πολίσματι.
[12, 20]   τὴν ψυχὴν καθαρὰν πάσης κακίας,  ὡς   τῶν θεῶν οὐ χαιρόντων ταῖς
[12, 0]   Θουρίων καὶ στάσις πρὸς ἀλλήλους.  Ὡς   Χαρώνδας Θουρῖνος νομοθέτης αἱρεθεὶς
[12, 39]   ἔχῃ σχολὴν καὶ χρόνον ἐξετάζειν  ἀκριβῶς   τὸν περὶ τῶν χρημάτων λόγον.
[12, 11]   Θούριοι στάσει μεγάλῃ περιέπεσον οὐκ  ἀλόγως.   οἱ γὰρ προϋπάρχοντες Συβαρῖται τὰς
[12, 75]   τέτταρες, Ἄργος, Θῆβαι, Κόρινθος, Ἦλις.  εὐλόγως   δ´ ὑπωπτεύθησαν αἱ πόλεις συμφρονεῖν
[12, 45]   τὴν πόλιν διὰ τὴν στενοχωρίαν  εὐλόγως   εἰς νόσους ἐνέπιπτον, ἕλκοντες ἀέρα
[12, 28]   χελώνας, Ἀρτέμωνος τοῦ Κλαζομενίου κατασκευάσαντος.  ἐνεργῶς   δὲ πολιορκήσας τὴν πόλιν καὶ
[12, 39]   καὶ δόξαν. δὲ Περικλῆς,  εἰδὼς   τὸν δῆμον ἐν μὲν τοῖς
[12, 46]   ἀθυμία κατεῖχεν. δ´ Ἅγνων  εἰδὼς   τοὺς Ἀθηναίους δεδαπανηκότας εἰς τὴν
[12, 2]   στρατείας ἐπὶ Κύπρον ποιησάμενοι διέξιμεν  ἕως   ἐπὶ τὸν ψηφισθέντα πόλεμον ὑπὸ
[12, 4]   πολέμου. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι  Πεδιέως   Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον
[12, 71]   ἀρξάμενος ἀπὸ Κωκάλου τοῦ Σικανῶν  βασιλέως,   ἐν βίβλοις ἐννέα. ~Ἐπ´ ἄρχοντος
[12, 1]   γὰρ Ξέρξου τοῦ Περσῶν  βασιλέως   ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατεία διὰ
[12, 4]   καὶ Κυανέων· ταῦτα δὲ τοῦ  βασιλέως   καὶ τῶν στρατηγῶν ἐπιτελούντων, μὴ
[12, 47]   ἀξιόλογον ἐξέπεμψαν μετ´ Ἀρχιδάμου τοῦ  βασιλέως·   οὗτος δὲ παρελθὼν τῆς Βοιωτίας
[12, 52]   ἔχοντος τὴν ἡγεμονίαν Ἀρχιδάμου τοῦ  βασιλέως,   τὸν δὲ σῖτον ἐν τῇ
[12, 78]   χώραν ἐδῄωσε, πλησίον δὲ τῆς  πόλεως   ἀγαγὼν τὴν δύναμιν προεκαλεῖτο τοὺς
[12, 60]   δ´ Ἀκαρνᾶνες φοβούμενοι μὴ τῆς  πόλεως   Ἀθηναῖοι κυριεύσαντες βαρύτεροι πάροικοι γένωνται
[12, 46]   ἐποιήσαντο τοιαύτας, ἀπελθεῖν ἐκ τῆς  πόλεως   ἅπαντας τοὺς Ποτιδαιάτας, ἄλλο μὲν
[12, 35]   συνεστηκότες, ἐστασίαζον πρὸς ἀλλήλους, ποίας  πόλεως   ἀποίκους δεῖ καλεῖσθαι τοὺς Θουρίους
[12, 73]   εἰς τὰς Ἀθήνας· τῆς δὲ  πόλεως   βαπολιπὼν τὴν ἱκανὴν φρουρὰν ἐξέπλευσε
[12, 5]   κατέστησαν. τῶν δ´ ἐκ τῆς  πόλεως   βοηθούντων τῇ χώρᾳ συνέστη μάχη,
[12, 57]   τιμωρίας αὐτοὺς ἀπέλυσαν, ἐκ τῆς  πόλεως   δὲ ἐξέπεμψαν. οὗτοι δὲ πάλιν
[12, 41]   μὲν αὐτῶν ἐκπεσόντες ἐκ τῆς  πόλεως   διεσώθησαν, τινὲς δὲ εἰς οἰκίαν
[12, 68]   Βρασίδας κύριος γενέσθαι τῆς  πόλεως.   διὸ καὶ στρατεύσας ἐπ´ αὐτὴν
[12, 27]   Σάμον παρεισελθὼν δὲ καὶ τῆς  πόλεως   ἐγκρατὴς γενόμενος κατέστησε δημοκρατίαν ἐν
[12, 21]   μηδὲ ἐξιέναι νυκτὸς ἐκ τῆς  πόλεως   εἰ μὴ μοιχευομένην, μηδὲ περιτίθεσθαι
[12, 44]   Λακεδαιμονίοις ἀνέστησαν αὐτοὺς ἐκ τῆς  πόλεως,   ἐκ δὲ τῶν πολιτῶν οἰκήτορας
[12, 22]   καὶ τοὺς Ἑστιαιεῖς ἐκ τῆς  πόλεως   ἐκβαλόντες ἰδίαν ἀποικίαν εἰς αὐτὴν
[12, 24]   πεῖραν, αὐτὸς δ´ ἐκ τῆς  πόλεως   ἐκπηδήσας ἀπῆλθε πρὸς τὸ στρατόπεδον
[12, 4]   τῆς ἄλλης παρασκευῆς γεμούσης τῆς  πόλεως,   ἔκρινε συμφέρειν ταύτην ἐκπολιορκῆσαι. οὕτω
[12, 72]   ἀπέκτειναν, τοὺς δ´ ἐκ τῆς  πόλεως   ἐξέβαλον, αὐτοὶ δὲ φρουρὰν ἀπολιπόντες
[12, 41]   ἐντὸς τῶν τειχῶν κυρίους τῆς  πόλεως   ἐποίησαν. οἱ δὲ Πλαταιεῖς βουλόμενοι
[12, 68]   ἑαυτοῦ λαβόντα ἀπελθεῖν ἐκ τῆς  πόλεως.   εὐθὺς δὲ καὶ τῶν πλησιοχώρων
[12, 73]   Στρυμόνα ποταμόν. καταστρατοπεδεύσας δὲ πλησίον  πόλεως   Ἠιόνος, ἀπεχούσης ἀπὸ τῆς Ἀμφιπόλεως
[12, 59]   ἀπέβαλον. ἐρήμου δ´ οὔσης τῆς  πόλεως   ἠξίωσαν Λακεδαιμονίους ὄντας ἀποίκους ἐπιμεληθῆναι
[12, 69]   καὶ συντόμως ἐξεληλύθεσαν ἐκ τῆς  πόλεως,   καὶ διὰ τὴν σπουδὴν ὑπῆρχον
[12, 81]   μεταστησάμενος δὲ τούτους ἐκ τῆς  πόλεως,   καὶ συγκατασκευάσας βεβαίως τὴν δημοκρατίαν,
[12, 79]   πάντων προθύμως ὑπακουσάντων, ἐκτὸς τῆς  πόλεως   κατεστρατοπέδευσαν. ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς πάντων
[12, 83]   γὰρ ὑπὸ Συρακοσίων ἐκ τῆς  πόλεως   μετῳκισμένων καὶ τὴν πόλιν καὶ
[12, 12]   συντελεσθέντος ἐφυγαδεύθη πᾶς ἐκ τῆς  πόλεως   συκοφαντεῖν εἰωθώς, καὶ τὸ
[12, 59]   Λακεδαιμονίους ὄντας ἀποίκους ἐπιμεληθῆναι τῆς  πόλεως.   οἱ δὲ καὶ διὰ τὴν
[12, 35]   τοὺς ἐπερωτήσοντας τίνα χρὴ τῆς  πόλεως   οἰκιστὴν ἀγορεύειν, θεὸς ἔχρησεν
[12, 38]   τὴν ταραχὴν καὶ τοὺς τῆς  πόλεως   περισπασμοὺς καὶ φόβους ἐκφεύξεσθαι τὸν
[12, 72]   πρώτην τὴν Μένδην ἐκράτησαν τῆς  πόλεως   προδόντων τινῶν αὐτήν· τὴν δὲ
[12, 56]   δρασμῷ τῶν ἀπεληλυθότων ἐκ τῆς  πόλεως,   προσέβαλον τῇ πόλει τῶν Πλαταιέων
[12, 68]   πρῶτον εἷλε τὸ προάστειον τῆς  πόλεως,   τῇ δ´ ὑστεραίᾳ καταπληξάμενος τοὺς
[12, 47]   τὴν Ἀκαρνανίαν καὶ κατεστρατοπέδευσε πλησίον  πόλεως   τῆς ὀνομαζομένης Στράτου. οἱ δὲ
[12, 78]   λειπομένους τούτων, προῆγον ἐκ τῆς  πόλεως   τὸ στρατόπεδον. μελλούσης δὲ παρατάξεως
[12, 27]   ἀντιπράττοντας αὐτοῖς ἐξέβαλον ἐκ τῆς  πόλεως·   τοὺς δ´ ὁμήρους ἐκκλέψαντες ἐκ
[12, 12]   ἅπαντας μανθάνειν γράμματα, χορηγούσης τῆς  πόλεως   τοὺς μισθοὺς τοῖς διδασκάλοις. ὑπέλαβε
[12, 25]   δόξης ὡσεί τινες κύριοι τῆς  πόλεως   ὑπῆρχον. ἐν δὲ ταῖς ὁμολογίαις
[12, 45]   γῆν ἐλυμήναντο πλὴν τῆς καλουμένης  Τετραπόλεως·   ταύτης δ´ ἀπέσχοντο διὰ τὸ
[12, 68]   πάντα παρεσκεύαστο, ἀνέζευξεν ἐκ τῆς  Ἀμφιπόλεως   μετὰ τῆς δυνάμεως, καὶ παραγενόμενος
[12, 73]   πόλεως Ἠιόνος, ἀπεχούσης ἀπὸ τῆς  Ἀμφιπόλεως   σταδίους ὡς τριάκοντα, προσβολὰς ἐποιεῖτο
[12, 7]   ἐστράτευσεν ἐπὶ τὴν Εὔβοιαν μετὰ  δυνάμεως   ἀξιολόγου, καὶ τὴν μὲν πόλιν
[12, 64]   ἐποίησαν. οὗτοι δὲ μετὰ πολλῆς  δυνάμεως   ἀξιολόγου στρατεύσαντες εἰς τὴν τῶν
[12, 67]   συμμαχίαν· αὐτὸς δὲ μετὰ τῆς  δυνάμεως   διὰ Θετταλίας τὴν πορείαν ποιησάμενος
[12, 74]   ~πυθόμενος δὲ τὸν Βρασίδαν μετὰ  δυνάμεως   διατρίβειν περὶ πόλιν Ἀμφίπολιν, ἀνέζευξεν
[12, 69]   πρὸς τὸ Δήλιον μετὰ πολλῆς  δυνάμεως·   εἶχε γὰρ στρατιώτας πεζοὺς μὲν
[12, 81]   ἔτους λήγοντος Λακεδαιμόνιοι μετὰ πολλῆς  δυνάμεως   ἐμβαλόντες εἰς τὴν Ἀργείαν, καὶ
[12, 42]   βασιλεῖ. οὗτος δὲ μετὰ τῆς  δυνάμεως   ἐνέβαλεν εἰς τὴν Ἀττικήν, τοῖς
[12, 44]   Ναύπακτον. Ἀθηναῖοι δὲ Περικλέα μετὰ  δυνάμεως   ἐξέπεμψαν πολεμήσοντα τοῖς Μεγαρεῦσιν. οὗτος
[12, 72]   τῶν Ἀθηναίων ἐξέπεμψε στρατηγοὺς μετὰ  δυνάμεως   ἐπ´ αὐτοὺς Ἀριστείδην καὶ Σύμμαχον.
[12, 27]   Περικλῆς μὲν καταλιπὼν μέρος τῆς  δυνάμεως   ἐπὶ τῆς πολιορκίας ἀνέζευξεν, ἀπαντήσων
[12, 46]   λοιμοῦ νόσον, ἀπολιπὼν μέρος τῆς  δυνάμεως   ἐπὶ τῆς πολιορκίας ἀπέπλευσεν εἰς
[12, 80]   τὸν πόλεμον, ἀνέζευξε μετὰ τῆς  δυνάμεως   ἐπὶ τοὺς Φιδηνάτας. ἀντιταξαμένων δὲ
[12, 78]   βασιλέα. οὗτος δὲ μετὰ τῆς  δυνάμεως   ἐστράτευσεν ἐπὶ τοὺς Ἀργείους, καὶ
[12, 73]   ἱκανὴν φρουρὰν ἐξέπλευσε μετὰ τῆς  δυνάμεως,   καὶ κατῆρε τῆς Θρᾴκης ἐπὶ
[12, 68]   ἐκ τῆς Ἀμφιπόλεως μετὰ τῆς  δυνάμεως,   καὶ παραγενόμενος εἰς τὴν καλουμένην
[12, 30]   ἐπεμελήθησαν δὲ καὶ τῆς πεζῆς  δυνάμεως,   καὶ χρημάτων παρασκευὰς ἐποιοῦντο, φόρους
[12, 50]   δὲ Μακεδόνες τὸ μέγεθος τῆς  δυνάμεως   καταπλαγέντες παρατάξασθαι μὲν οὐκ ἐτόλμησαν,
[12, 3]   Μεγάβυζος ἐστρατοπεδευκὼς μετὰ τῆς πεζῆς  δυνάμεως·   οἱ δὲ Ἀθηναῖοι προσπλεύσαντες καὶ
[12, 50]   τὸ δὲ τέλος ἐπὶ τοσοῦτον  δυνάμεως   προῆλθεν, ὥστε χώρας ἄρξαι πλείστης
[12, 40]   καὶ τὴν ὑπεροχὴν τῆς ναυτικῆς  δυνάμεως,   πρὸς δὲ τούτοις τὸ πλῆθος
[12, 62]   Βρασίδας ἐπιβὰς ἐπὶ τὴν τῆς  νεὼς   ἐπιβάθραν ἐκ ταύτης ἠμύνατο τὸ
[12, 62]   μὲν βραχίων προέπεσεν ἐκ τῆς  νεώς,   δ´ ἀσπὶς περιρρυεῖσα καὶ
[12, 62]   σωρεύσας αὐτὸς ἡμιθανὴς ἐκ τῆς  νεὼς   ὑπὸ τῶν ἰδίων ἀπηνέχθη, τοσοῦτον
[12, 64]   τῆ ὑπὸ τοῦ πατρὸς δεδομένης  τάξεως·   τὸν δὲ πατέρα τηροῦντα τὸ
[12, 78]   πόλεως τὸ στρατόπεδον. μελλούσης δὲ  παρατάξεως   γίνεσθαι, οἱ στρατηγοὶ παρ´ ἀμφοτέροις
[12, 8]   τὸν Ἱμέραν ποταμόν, καὶ γενομένης  παρατάξεως   ἐνίκησαν οἱ Συρακόσιοι, καὶ τῶν
[12, 70]   συνάψαι μάχην. γενομένης δὲ τῆς  παρατάξεως   ἰσχυρᾶς, τὸ μὲν πρῶτον οἱ
[12, 74]   ἀπήντα τοῖς Ἀθηναίοις· γενομένης δὲ  παρατάξεως   μεγάλης, καὶ τῶν στρατοπέδων ἀγωνισαμένων
[12, 53]   συμμαχίας, καὶ τῷ ξενίζοντι τῆς  λέξεως   ἐξέπληξε τοὺς Ἀθηναίους ὄντας εὐφυεῖς
[12, 53]   πρῶτος γὰρ ἐχρήσατο τοῖς τῆς  λέξεως   σχηματισμοῖς περιττοτέροις καὶ τῇ φιλοτεχνίᾳ
[12, 58]   τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων μηδεμιᾶς  ψύξεως   γενομένης λυμαίνεσθαι συνέβαινε. διὸ καὶ
[12, 10]   εὑρόντες δὲ οὐκ ἄπωθεν τῆς  Συβάρεως   κρήνην ὀνομαζομένην Θουρίαν, ἔχουσαν αὐλὸν
[12, 16]   γάρ ἐστιν ἀποθανεῖν τοιαύτης  ὕβρεως   ἐν τῇ πατρίδι πειραθῆναι· ἅμα
[12, 16]   ἐτήρησε, διορθωσομένους τῇ διὰ τῆς  ὕβρεως   κολάσει καὶ σπεύδοντας ἑτέροις ἀνδραγαθήμασιν
[12, 24]   θυγατέρα ἀπέκτεινεν, ἵνα μὴ τῆς  ὕβρεως   λάβῃ πεῖραν, αὐτὸς δ´ ἐκ
[12, 12]   ἐγκλήματι καταδικασθέντας τὸ μέγεθος τῆς  ὕβρεως   οὐκ ἐνεγκόντας ἑκουσίως ἑαυτοὺς ἐκ
[12, 67]   τε συμμάχων στρατολογηθέντων συνέστη δύναμις  ἀξιόχρεως.   ~διὸ καὶ θαρρήσας τῷ πλήθει
[12, 17]   ὀφθαλμὸν καὶ στερηθεὶς ὅλης τῆς  ὁράσεως   τῷ τὸν ἕνα ἀντεκκεκόφθαι τὸν
[12, 35]   ἀπέδειξαν, καὶ τὸ πλῆθος τῆς  στάσεως   ἀπολυθὲν εἰς τὴν προϋπάρχουσαν ὁμόνοιαν
[12, 27]   Ἀθήνας. ἐν δὲ τῇ Σάμῳ  στάσεως   γενομένης, καὶ τῶν μὲν αἱρουμένων
[12, 0]   πρὸς Ταραντίνους. Περὶ τῆς γενομένης  στάσεως   ἐν τῇ Ῥώμῃ. Περὶ τοῦ
[12, 0]   τοὺς Ποτιδαιάτας. Περὶ τῆς γενομένης  στάσεως   ἐν τοῖς Θουρίοις. Ὡς Μέτων
[12, 25]   πολλῆς σπουδῆς ἐδέοντο λῆξαι τῆς  στάσεως   καὶ μὴ περιβαλεῖν τὴν πατρίδα
[12, 76]   βουλόμενοι καταπλήξασθαι τοὺς ἐν ὑποψίᾳ  ἀποστάσεως   ὄντας, παράδειγμα πᾶσιν ἀνέδειξαν τὴν
[12, 0]   στρατείας ἐπὶ Κύπρον. Περὶ τῆς  ἀποστάσεως   τῶν Μεγαρέων ἀπὸ Ἀθηναίων. Περὶ
[12, 62]   ἰδιότητα τῆς περὶ τὴν Πύλον  διαθέσεως.   Ἀθηναῖοι μὲν γὰρ ἐκ τῆς
[12, 42]   τοὺς αἰχμαλώτους. διὸ καὶ τῆς  συνθέσεως   ταύτης γεγενημένης οἱ μὲν Θηβαῖοι
[12, 8]   δὲ τὴν μάχην διαπρεσβευσαμένων περὶ  συνθέσεως   τῶν Ἀκραγαντίνων, οἱ Συρακόσιοι συνέθεντο
[12, 84]   διαλεχθέντος αὐτοῦ {περὶ} τῆς προκειμένης  ὑποθέσεως   οἰκεῖα, τῆς ἐναντίας γνώμης προεστηκὼς
[12, 69]   καταστῆσαι, διελέχθησαν περὶ τῆς ἰδίας  προαιρέσεως   τοῖς Ἀθηναίων στρατηγοῖς Ἱπποκράτει καὶ
[12, 78]   ἐπεχείρησαν, καὶ μόγις μετὰ πολλῆς  δεήσεως   τὸ ζῆν συνεχώρησαν, τὴν δ´
[12, 13]   ἐγκώμιον διάθοιτο τῆς τῶν γραμμάτων  μαθήσεως;   διὰ γὰρ τούτων μόνων οἱ
[12, 0]   Ποστουμίου εἰς τὸν υἱὸν γενομένης  ἐπιτιμήσεως   ἕνεκα τῆς λειποταξίας. Περὶ τοῦ
[12, 35]   τούτῳ τῷ τρόπῳ λυθείσης τῆς  ἀμφισβητήσεως   τὸν Ἀπόλλω κτίστην τῶν Θουρίων
[12, 18]   τοῦ νόμου, ὥστε ἀντὶ τῆς  ἐκτίσεως   τῶν πεντακοσίων δραχμῶν γράψαι συνοικεῖν
[12, 46]   ἐπεκηρυκεύσαντο πρὸς τοὺς πολιορκοῦντας περὶ  διαλύσεως.   ἀσμένως δὲ κἀκείνων προσδεξαμένων διαλύσεις
[12, 63]   εἰς τὰς Ἀθήνας περὶ τῆς  καταλύσεως   τοῦ πολέμου· οὐ συγκατατιθεμένων δ´
[12, 75]   πράξεις· πρὸ γὰρ τῆς Ἡρακλειδῶν  κατηλύσεως   ἐκ τῆς Ἀργείας ὑπῆρξαν σχεδὸν
[12, 25]   κινδύνου, διεπρεσβεύσαντο πρὸς ἀμφοτέρους περὶ  συλλύσεως,   καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἐδέοντο
[12, 25]   οὖν ἐν Ῥώμῃ στάσιν τοιαύτης  συλλύσεως   τυχεῖν συνέβη. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´
[12, 4]   Ἀθήνας πρεσβευτὰς τοὺς διαλεξομένους περὶ  συλλύσεως.   ὑπακουσάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων καὶ
[12, 17]   περιστάσεις {ἐπὶ τὴν ὑπὲρ τῆς  διορθώσεως   συμβουλίαν παραγενέσθαι} νόμου γὰρ ὄντος,
[12, 17]   ὅταν ποιῆται τὴν περὶ τῆς  διορθώσεως   συμβουλίαν, τὸν ἑαυτοῦ τράχηλον εἰς
[12, 16]   δὲ συνεχώρησε τὸν χρείαν ἔχοντα  διορθώσεως.   τὸ μὲν γὰρ ἡττᾶσθαι ὑπὸ
[12, 17]   φασὶ παραδοξότατον νενομοθετηκέναι περὶ τῆς  διορθώσεως   τῶν νόμων. ὁρῶντα γὰρ αὐτὸν
[12, 17]   κολάζοντος, οὐδεὶς ἐτόλμα περὶ νόμων  διορθώσεως   φωνὴν προΐεσθαι· ἐν παντὶ δὲ
[12, 72]   Ἀθηναίων οἱ πεφευγότες ἐκ τῆς  ἁλώσεως   πολλοὶ τὸν ἀριθμὸν ὄντες καὶ
[12, 29]   οὐχ ὑπομείναντες τὰς ἐκ τῆς  ἁλώσεως   ὕβρεις. οἱ δὲ Συρακόσιοι τοὺς
[12, 46]   πολιορκούμενοι διὰ τὸν ἐκ τῆς  ἁλώσεως   φόβον ἐρρωμένως ἠμύνοντο καὶ ταῖς
[12, 26]   ἐμβόλοις. δὲ γραφεῖσα νομοθεσία,  βραχέως   καὶ ἀπερίττως συγκειμένη, διέμεινε θαυμαζομένη
[12, 49]   Ἀθηναῖοι δόξαντες τὸν Πειραιᾶ κατειλῆφθαι  ταχέως   ἐξεβοήθουν μετὰ πολλῆς ταραχῆς· γνόντες
[12, 42]   τὴν ἐκ τῆς Ἀττικῆς δύναμιν  ταχέως   μεταπεμψάμενοι πολλὴν ἀσφάλειαν τοῖς πολεμίοις
[12, 49]   ταραχῆς· γνόντες δὲ τὸ γεγονός,  ταχέως   πληρώσαντες ναῦς ἱκανὰς ἔπλεον εἰς
[12, 76]   ἀδοξοτέραν πεποιηκότας, ἀπέλυσαν τῆς ἀτιμίας.  ἀκολούθως   δὲ τούτοις τοῖς κατὰ τὸν
[12, 12]   ἐκ τῆς πόλεως συκοφαντεῖν  εἰωθώς,   καὶ τὸ πολίτευμα μακάριον εἶχε
[12, 81]   ἐκ τῆς πόλεως, καὶ συγκατασκευάσας  βεβαίως   τὴν δημοκρατίαν, ἀπέπλευσεν εἰς τὰς
[12, 1]   Συρακούσας ἐστράτευσαν Ἀθηναῖοι. ~ΒΙΒΛΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΗ.  Δικαίως   ἄν τις ἀπορήσειε τὸν νοῦν
[12, 14]   αὐτοῖς πράγμασιν ἁμαρτάνων ἄφρων ἂν  δικαίως   νομισθείη. καὶ Φιλήμονος τοῦ κωμῳδιογράφου
[12, 15]   ἐξεταζόμενος δὲ κατὰ βάθους εὑρίσκεται  δικαίως   ὢν ἄξιος ἐπαίνων. ζητουμένης γὰρ
[12, 65]   τῆς Σπάρτης. δὲ Νικίας,  γενναίως   ἀμυνομένων τῶν Μηλίων οὐ δυνάμενος
[12, 70]   Δήλιον οἱ πλείους μὲν μαχόμενοι  γενναίως   ἀπέθανον, διακόσιοι δὲ ἥλωσαν· οἱ
[12, 4]   στρατιῶται, ἔχοντες βέλη καὶ παρασκευήν,  ῥᾳδίως   ἀπὸ τῶν τειχῶν ἠμύνοντο τοὺς
[12, 60]   διὰ τὴν ἐρημίαν τῶν ἀμυνομένων  ῥᾳδίως   αὐτὴν αἱρήσειν. οἱ δ´ Ἀκαρνᾶνες
[12, 72]   σίτου καὶ τῆς ἄλλης παρασκευῆς,  ῥᾳδίως   ἠμύνοντο τοὺς Ἀθηναίους, καὶ στάσιν
[12, 4]   μάλιστα τῆς τε Κύπρου πάσης  ῥᾳδίως   κυριεύσειν καὶ τοὺς Πέρσας καταπλήξεσθαι,
[12, 40]   προσέχειν τοῖς Λακεδαιμονίοις. ταῦτα δὲ  ῥᾳδίως   συνετέλεσε διὰ τὴν δεινότητα τοῦ
[12, 27]   πόλιν} παρεισελθόντες, τῶν πολιτῶν συνεργούντων,  ῥᾳδίως   τ´ ἐκράτησαν τῆς Σάμου, καὶ
[12, 21]   ἑταιρεύηται μοιχεύηται. διὸ καὶ  ῥᾳδίως   ταῖς τῶν προστίμων αἰσχραῖς ὑπεξαιρέσεσιν
[12, 1]   Ἰσοκράτης καὶ οἱ τούτου μαθηταί·  ὁμοίως   δὲ καὶ ἄνδρες ἐπὶ στρατηγίᾳ
[12, 42]   ἐν Μήλῳ καὶ Θήρᾳ κατοικούντων,  ὁμοίως   δὲ καὶ οἱ ἐπὶ Θρᾴκης
[12, 35]   ἀποικίας ἑαυτοῖς ἔφησαν δεῖν προσάπτεσθαι.  ὁμοίως   δὲ καὶ πολλῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν
[12, 1]   ὧν ἐστι Φειδίας ἀγαλματοποιός·  ὁμοίως   δὲ καὶ τὰ κατὰ τὴν
[12, 26]   καὶ τῶν Λακεδαιμονίων σπονδὰς τριακονταετεῖς.  ὁμοίως   δὲ καὶ τὰ κατὰ τὴν
[12, 26]   κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδας πόλεις.  ὁμοίως   δὲ καὶ τοῖς Ἕλλησι πρὸς
[12, 74]   ἀνελὼν ἡρωικῶς κατέστρεψε τὸν βίον·  ὁμοίως   δὲ καὶ τοῦ Κλέωνος ἐν
[12, 68]   μυρίους οἰκήτορας εἰς αὐτὴν ἐξέπεμψαν.  ὁμοίως   δὲ καὶ τούτων ὑπὸ Θρᾳκῶν
[12, 29]   μαχόμενοι πάντες κατέστρεψαν τὸν βίον.  ὁμοίως   δὲ καὶ τῶν πρεσβυτέρων οἱ
[12, 18]   βούληται μὴ νεωτέρῳ τοῦ προτέρου·  ὁμοίως   δὲ κἂν ἀνὴρ ἐκβάλῃ γυναῖκα,
[12, 34]   πόλιν Ποτίδαιαν, οὖσαν ἑαυτῶν ἄποικον.  ὁμοίως   δὲ τούτοις καὶ Περδίκκας
[12, 69]   τῶν Βοιωτῶν, ὡπλισμένοι δὲ οὐχ  ὁμοίως   τοῖς πολεμίοις· ἄφνω γὰρ καὶ
[12, 50]   Περδίκκαν τὸν βασιλέα τῶν Μακεδόνων  ἀλλοτρίως   διακείμενος, ἔκρινε κατάγειν ἐπὶ τὴν
[12, 34]   Περδίκκας τῶν Μακεδόνων βασιλεύς,  ἀλλοτρίως   διακείμενος πρὸς Ἀθηναίους, ἔπεισε τοὺς
[12, 66]   περὶ τούτων, τῶν πολιτῶν τινες  ἀλλοτρίως   ἔχοντες πρὸς τοὺς φυγάδας ἐπηγγείλαντο
[12, 58]   λιμνάσαι καὶ σχεῖν στατὸν ὕδωρ  παραπλησίως   τοῖς ἑλώδεσι τῶν τόπων, θερμαινομένων
[12, 12]   μέγεθος τῆς ὕβρεως οὐκ ἐνεγκόντας  ἑκουσίως   ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ ζῆν μεταστῆσαι.
[12, 50]   τῶν φρουρίων διὰ τὸν φόβον  ἑκουσίως   ὑπετάγησαν. πορθήσαντες δὲ πᾶσαν τὴν
[12, 79]   ἀρετῆς. ὅθεν ἠναγκάσθη κατὰ τὴν  ἀρτίως   ῥηθεῖσαν ἐπιταγὴν δοῦναι διέξοδον κατὰ
[12, 16]   τῷ νόμῳ, κἂν παντελῶς  κακῶς   γεγραμμένος· διορθοῦν δὲ συνεχώρησε τὸν
[12, 40]   γὰρ αὐτῆς ἦρχε Φειδίας πράξας  κακῶς,   εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχῃ
[12, 12]   τούτους τῇ πατρίδι, νομίζων τοὺς  κακῶς   περὶ τῶν ἰδίων τέκνων βουλευσαμένους
[12, 27]   δ´ ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ἅπαντα  συντετελεκὼς   ἐπανῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας. ἐν
[12, 9]   γὰρ ἀνὴρ οὗτος, ἑξάκις Ὀλύμπια  νενικηκὼς   καὶ τὴν ἀλκὴν ἀκόλουθον ἔχων
[12, 46]   πολιορκίας ἀπέπλευσεν εἰς τὰς Ἀθήνας,  ἀποβεβληκὼς   τῶν στρατιωτῶν πλείους τῶν χιλίων.
[12, 19]   πολυπραγμονῶν τὰ κατὰ τὴν στάσιν.  νενομοθετηκὼς   δ´ ἦν μηδένα μεθ´ ὅπλου
[12, 84]   ὑποθέσεως οἰκεῖα, τῆς ἐναντίας γνώμης  προεστηκὼς   Ἀλκιβιάδης, ἐπιφανέστατος Ἀθηναίων, ἔπεισε τὸν
[12, 56]   πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν βεβαιοτάτην τηρήσαντες  ἀδίκως   ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς περιέπεσον. ~Ἅμα
[12, 50]   ἐπὶ πολὺ τὴν δυναστείαν ηὔξησεν,  ἐπιεικῶς   μὲν ἄρχων τῶν ὑποτεταγμένων, ἀνδρεῖος
[12, 77]   αὗται πρὸς ἀλλήλας διεφέροντο καὶ  πολεμικῶς   εἶχον. δὴ πυθόμενος
[12, 3]   ἕτερος τῶν στρατηγῶν λαμπρῶς ἀγωνισάμενος  ἡρωικῶς   κατέστρεψε τὸν βίον, οἱ δὲ
[12, 74]   Βρασίδας ἀριστεύσας καὶ πλείστους ἀνελὼν  ἡρωικῶς   κατέστρεψε τὸν βίον· ὁμοίως δὲ
[12, 29]   τοῖς δεινοῖς καὶ πολλοὺς ἀνελόντες,  ἡρωικῶς   μαχόμενοι πάντες κατέστρεψαν τὸν βίον.
[12, 3]   καθ´ ὃν τόπον ἦν Μεγάβυζος  ἐστρατοπεδευκὼς   μετὰ τῆς πεζῆς δυνάμεως· οἱ
[12, 38]   πολιτῶν. μετὰ δέ τινα χρόνον  ἀνηλωκὼς   ἀπ´ αὐτῶν ἰδίᾳ πλῆθος ἱκανὸν
[12, 43]   πρὸς τὰς ναῦς, Βρασίδας δὲ  διασεσωκὼς   τὴν Μεθώνην διὰ τῆς ἰδίας
[12, 64]   ὑπετάγησαν, δὲ Ποστούμιος δόξας  καλῶς   διῳκηκέναι τὰ κατὰ τὸν πόλεμον,
[12, 21]   τῶν κατὰ τὸν βίον ἀμφισβητουμένων  καλῶς   ἐνομοθέτησε, περὶ ὧν ἡμῖν μακρὸν
[12, 31]   οὖν Κορίνθιοι ἔχοντες ναῦς ἑβδομήκοντα  καλῶς   ἐξηρτυμένας, ἐπέπλευσαν τοῖς πολεμίοις· οἱ
[12, 11]   πρὸς τοὺς Κροτωνιάτας φιλίαν συνθέμενοι  καλῶς   ἐπολιτεύοντο. συστησάμενοι δὲ πολίτευμα δημοκρατικὸν
[12, 13]   φύσιν αἰτίαν ὑποληπτέον, τοῦ δὲ  καλῶς   ζῆν τὴν ἐκ τῶν γραμμάτων
[12, 10]   ταῖς οἰκίαις πόλις ἐφαίνετο  καλῶς   κατεσκευάσθαι. ~ὀλίγον δὲ χρόνον ὁμονοήσαντες
[12, 61]   τὴν Πύλον ἔπλευσαν τετταράκοντα πέντε  καλῶς   κατεσκευασμέναις, πεζοῖς δὲ ἐστράτευσαν μυρίοις
[12, 79]   τὸν ἀριθμὸν ὄντες, γεγυμνασμένοι δὲ  καλῶς   τὰ κατὰ τὸν πόλεμον, ἐτρέψαντο
[12, 49]   τῆς φυλακῆς· τοὺς γὰρ Ἀθηναίους  ἀμελῶς   ἔχειν περὶ τῆς τούτου φυλακῆς
[12, 64]   θρίαμβον. ἴδιον δέ τι καὶ  παντελῶς   ἄπιστόν φασι πρᾶξαι τὸν Ποστούμιον·
[12, 16]   ὑπελάμβανε, τὸ δὲ ὑπὸ ἰδιώτου  παντελῶς   ἄτοπον, καὶ εἰ ἐπὶ τῷ
[12, 46]   οἱ Ποτιδαιᾶται, τοῦ τε σίτου  παντελῶς   ἐκλιπόντος καὶ τῶν κατὰ τὴν
[12, 17]   πλήθη προαγομένους, ἴδιόν τι καὶ  παντελῶς   ἐξηλλαγμένον νομοθετῆσαι. προσέταξε γὰρ τὸν
[12, 10]   τὴν δὲ πόλιν διήρπασαν καὶ  παντελῶς   ἔρημον ἐποίησαν. ὕστερον δὲ ἔτεσιν
[12, 58]   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν ἔνυγροι  παντελῶς   καὶ διεφθαρμένην ἔχοντες τὴν φύσιν.
[12, 16]   πείθεσθαι τῷ νόμῳ, κἂν  παντελῶς   κακῶς γεγραμμένος· διορθοῦν δὲ συνεχώρησε
[12, 18]   γάρ τις εὐγενὴς ἐπίκληρος, ἀπορουμένη  παντελῶς   τῶν κατὰ τὸν βίον καὶ
[12, 43]   πολλάκις ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις  παραβόλως   ἀγωνιζόμενος μεγάλην δόξαν ἀνδρείας ἀπηνέγκατο.
[12, 49]   τῆς τούτου φυλακῆς διὰ τὸ  μηδαμῶς   ἐλπίζειν τολμῆσαι τινὰς καταλαβέσθαι τὸν
[12, 70]   διωκόντων ὁρμὰς διέσωσε τοὺς φεύγοντας.  ὅμως   δὲ τοσοῦτο πλῆθος τῶν ἀναιρεθέντων
[12, 69]   τοῖς πολεμίοις· ἄφνω γὰρ καὶ  συντόμως   ἐξεληλύθεσαν ἐκ τῆς πόλεως, καὶ
[12, 29]   Συρακοσίοις, μέγαν δ´ ἀγῶνα συνεστήσαντο.  ἐκθύμως   γὰρ ἐγκαρτεροῦντες τοῖς δεινοῖς καὶ
[12, 41]   συνεστράφησαν καὶ περὶ τῆς ἐλευθερίας  ἐκθύμως   ἠγωνίζοντο. γενομένης δὲ τῆς μάχης
[12, 61]   τῶν χρησίμων πολλὴν ἔχοντες ἀφθονίαν,  ἐκθύμως   ἠμύνοντο· ἤλπιζον γὰρ κρατήσαντες τῆς
[12, 79]   πρὸς τὸν ἀγῶνα, καὶ πάντων  προθύμως   ὑπακουσάντων, ἐκτὸς τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσαν.
[12, 70]   σπουδὴν ὑπῆρχον ἀπαράσκευοι. ~ἀμφοτέρων δὲ  προθύμως   ὡρμημένων παρετάχθησαν αἱ δυνάμεις τόνδε
[12, 29]   τοὺς πρότερον ἀηττήτους γεγονότας νικήσαντες  ἐπιφανῶς,   τὴν μὲν πόλιν ἐξανδραποδισάμενοι κατέσκαψαν,
[12, 46]   πρὸς τοὺς πολιορκοῦντας περὶ διαλύσεως.  ἀσμένως   δὲ κἀκείνων προσδεξαμένων διαλύσεις ἐποιήσαντο
[12, 69]   τὰς ἐν τῇ Βοιωτίᾳ πόλεις.  ἀσμένως   δὲ τῶν Ἀθηναίων προσδεξαμένων, περί
[12, 57]   τὴν Κέρκυραν, ἐὰν αὐτοὺς ἀπολύσωσιν.  ἀσμένως   δὲ τῶν Κορινθίων προσδεξαμένων τοὺς
[12, 55]   τριήρεις εἰς τὸν πόλεμον παρέξεσθαι.  ἀσμένως   δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ὑπακουσάντων καὶ
[12, 54]   τῆς χώρας, καὶ τότε δ´  ἀσμένως   προσδεξάμενοι τοὺς τοῦ Γοργίου λόγους
[12, 40]   Σπαρτιάταις. ~περὶ δὲ τοῦ πολέμου  πεφροντισμένως   ἀπολογισάμενος ἐξηριθμήσατο μὲν τὸ πλῆθος
[12, 46]   τὸν ἐκ τῆς ἁλώσεως φόβον  ἐρρωμένως   ἠμύνοντο καὶ ταῖς ὑπεροχαῖς τῶν
[12, 40]   τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητής,  γεγονὼς   κατὰ τὴν τοῦ Περικλέους ἡλικίαν,
[12, 29]   τὴν Σικελίαν Δουκέτιος μὲν  γεγονὼς   τῶν Σικελικῶν πόλεων ἡγεμὼν τὴν
[12, 36]   κίνησιν καὶ τὰς ἐπισημασίας ποιεῖται  συμφώνως   τῇ γραφῇ· διὸ μέχρι τῶν
[12, 38]   τῶν χρημάτων ἀπολογίαν αἰτούμενος ζητῶ  πῶς   ἂν δυναίμην ἀποδοῦναι τὸν περὶ
[12, 38]   ἔφησε δεῖν αὐτὸν ζητεῖν μὴ  πῶς   ἀποδῷ τὸν λόγον, ἀλλὰ πῶς
[12, 38]   πῶς ἀποδῷ τὸν λόγον, ἀλλὰ  πῶς   μὴ ἀποδῷ. διόπερ Περικλῆς ἀποδεξάμενος
[12, 55]   ταῖς Ἀθήναις τοῦ δήμου βουλευομένου  πῶς   χρὴ προσενέγκασθαι τοῖς Μυτιληναίοις, Κλέων
[12, 46]   πλείω τῶν χιλίων ταλάντων καὶ  χαλεπῶς   διακειμένους πρὸς τοὺς Ποτιδαιάτας διὰ
[12, 34]   τὴν ναυμαχίαν νίκης αἰτίων γενομένων,  χαλεπῶς   εἶχον πρὸς αὐτοὺς οἱ Κορίνθιοι.
[12, 40]   ῥήματ´, εἰ βούλεσθ´ ἀκοῦσαι τήνδ´  ὅπως   ἀπώλετο. πρῶτα μὲν γὰρ αὐτῆς
[12, 61]   ἔστησαν τῷ στόματι τοῦ λιμένος,  ὅπως   διὰ τούτων ἐμφράξωσι τὸν εἴσπλουν
[12, 12]   καταγνωσθέντας προσέταξε περιπατεῖν ἐστεφανωμένους μυρίκῃ,  ὅπως   ἐν πᾶσι τοῖς πολίταις φαίνωνται
[12, 39]   πόλιν ἐμβαλεῖν εἰς μέγαν πόλεμον,  ὅπως   χρείαν ἔχουσα τῆς Περικλέους ἀρετῆς
[12, 3]   Μάριον ἐξεπολιόρκησε, καὶ τοῖς κρατηθεῖσι  φιλανθρώπως   προσηνέχθη. μετὰ δὲ ταῦτα ἐκ
[12, 27]   τὰ κατὰ τὴν Σάμον ἀσφαλισάμενοι,  φανερῶς   ἑαυτοὺς ἀπέδειξαν πολεμίους τοῖς Ἀθηναίοις.
[12, 62]   καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντες στρατιώτας, ἔμενον  καρτερῶς   ἐν τοῖς δεινοῖς. θαυμάσαι δ´
[12, 53]   καὶ φαίνεται καταγέλαστα πλεονάκις καὶ  κατακόρως   τιθέμενα. τέλος δὲ πείσας τοὺς
[12, 3]   μὲν ἕτερος τῶν στρατηγῶν  λαμπρῶς   ἀγωνισάμενος ἡρωικῶς κατέστρεψε τὸν βίον,
[12, 70]   οἱ τῶν Ἀθηναίων ἱππεῖς ἀγωνιζόμενοι  λαμπρῶς   ἠνάγκασαν φυγεῖν τοὺς ἀντιστάντας ἱππεῖς·
[12, 74]   καὶ τῶν στρατοπέδων ἀγωνισαμένων ἀμφοτέρων  λαμπρῶς,   τὸ μὲν πρῶτον ἰσόρροπος ἦν
[12, 49]   εἰς τὴν Σαλαμῖνα· προσπεσὼν δ´  ἀπροσδοκήτως   εἰς τὸ φρούριον τῆς Σαλαμῖνος
[12, 25]   πατρικίων αἱρεῖσθαι, καὶ τὸν ἕνα  πάντως   ἀπὸ τοῦ πλήθους καθίστασθαι, ἐξουσίας
[12, 13]   προέκρινεν νομοθέτης, καὶ μάλα  προσηκόντως·   διὰ γὰρ ταύτης τὰ πλεῖστα
[12, 61]   Πελοποννήσου· ἔστι γὰρ ὀχυρόν τε  διαφερόντως   καὶ κείμενον ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ,
[12, 19]   τῷ Συρακοσίων νομοθέτῃ. Ἡμεῖς δὲ  ἀρκούντως   τὰ περὶ Χαρώνδαν τὸν νομοθέτην
[12, 16]   παρὰ τοῖς ἄλλοις, ἅμα δὲ  λεληθότως   τῷ μεγέθει τῆς ἀτιμίας ἀποτρέπει
[12, 47]   σαλεύοντες τὰ τείχη καὶ προσβολὰς  ἀδιαλείπτως   ποιούμενοι διετέλουν. ἐπεὶ δὲ οὐδὲ
[12, 36]   τῇ προρρήσει καὶ προγραφῇ ταύτῃ  θαυμαστῶς   ἐπιτετευχέναι· τὰ γὰρ ἄστρα τήν
[12, 37]   ἐποιεῖτο· ἀμυνομένων δὲ τῶν ἔνδον  εὐρώστως   ἐγένετο πολυχρόνιος πολιορκία. Θουκυδίδης δὲ
[12, 20]   ἑαυτοῦ προσεξεῦρε μάλα σοφῶς καὶ  περιττῶς.   ~τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων ἁμαρτανουσῶν
[12, 26]   δὲ γραφεῖσα νομοθεσία, βραχέως καὶ  ἀπερίττως   συγκειμένη, διέμεινε θαυμαζομένη μέχρι τῶν
[12, 18]   ἐπικλήρῳ ἐπιδικάζεσθαι τὸν ἔγγιστα γένους,  ὡσαύτως   δὲ καὶ τὴν ἐπίκληρον ἐπιδικάζεσθαι
[12, 40]   τις ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖς χείλεσιν·  οὕτως   ἐκήλει καὶ μόνος τῶν ῥητόρων
[12, 54]   Κερκυραίοις διὰ τὸ τὴν Κέρκυραν  εὐφυῶς   κεῖσθαι πρὸς τὸν εἰς Σικελίαν
[12, 61]   τοὺς Ἀθηναίους προκαταλαβέσθαι τὴν νῆσον,  εὐφυῶς   σφόδρα κειμένην πρὸς τὴν πολιορκίαν.
[12, 20]   πολλὰ παρ´ ἑαυτοῦ προσεξεῦρε μάλα  σοφῶς   καὶ περιττῶς. ~τῶν γὰρ ἄλλων
[12, 10]   τόπον, ὃν θεὸς ἦν  προστεταχὼς   κατοικεῖν. εὑρόντες δὲ οὐκ ἄπωθεν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/10/2006