HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  133 formes différentes pour 468 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[12, 15]   ὀρφανοὶ τελευτήσωσιν διὰ νόσον     τινα ἄλλην περίστασιν, ἀκριβέστερον οἰκονομήσουσι
[12, 13]   κατὰ πόλεμον συνθήκαις ἐν ἔθνεσιν     βασιλεῦσι πρὸς διαμονὴν τῶν ὁμολογιῶν
[12, 14]   εἶναι δὶς ἑαυτὸν θαλάττῃ παραβαλεῖν     γυναικί. μέγισται γὰρ καὶ χαλεπώταται
[12, 15]   καθηκούσης, ἐὰν οἱ ὀρφανοὶ τελευτήσωσιν     διὰ νόσον τινα ἄλλην
[12, 21]   ἱμάτιον ἰσομιλήσιον, ἐὰν μὴ ἑταιρεύηται     μοιχεύηται. διὸ καὶ ῥᾳδίως ταῖς
[12, 18]   ἀγχιστεῖ, ἦν ἀνάγκη συνοικεῖν     πεντακοσίας ἐκτῖσαι δραχμὰς εἰς προικὸς
[12, 15]   οὗτος οὐδὲν ὁρᾶται περιέχων σοφὸν     περιττόν, ἐξεταζόμενος δὲ κατὰ βάθους
[12, 9]   προστεταγμένον τοὺς φυγάδας ἐκδοῦναι     πόλεμον προσδέχεσθαι. συναχθείσης δὲ ἐκκλησίας
[12, 9]   τοὺς ἱκέτας ἐκδοῦναι τοῖς Συβαρίταις     πόλεμον ὑπομεῖναι πρὸς δυνατωτέρους, ἀπορουμένης
[12, 16]   λιπόντων τὴν ἐν πολέμῳ τάξιν     τὸ σύνολον μὴ ἀναλαβόντων τὰ
[12, 16]   ἀνανδρίας· κρεῖττον γάρ ἐστιν ἀποθανεῖν     τοιαύτης ὕβρεως ἐν τῇ πατρίδι
[12, 16]   σώζειν ἀναγκαῖον τὸν νόμον     τὸν ἄνδρα. ~τὸν δ´ οὖν
[12, 16]   τιμωρίας εἰπεῖν ὅτι σώζειν ἀναγκαῖον     τὸν νόμον τὸν ἄνδρα.
[12, 9]   τοὺς Κροτωνιάτας, οἷς ἦν προστεταγμένον     τοὺς φυγάδας ἐκδοῦναι πόλεμον
[12, 25]   ἀντικαθιστάναι πάλιν δημάρχους τοὺς ἴσους     τοῦτο μὴ πράξαντας ζῶντας κατακαυθῆναι·
[12, 20]   ὑπερηφάνους, μηδὲ κρίνειν πρὸς ἔχθραν     φιλίαν. ἐν δὲ τοῖς κατὰ
[12, 21]   ἐσθῆτα παρυφασμένην, ἐὰν μὴ ἑταίρα  ᾖ,   μηδὲ τὸν ἄνδρα φορεῖν δακτύλιον
[12, 16]   τρόπου πείθεσθαι τῷ νόμῳ, κἂν     παντελῶς κακῶς γεγραμμένος· διορθοῦν δὲ
[12, 33]   ταῦτα πλείους ἐπηγγείλαντο πέμψειν, ἐὰν     χρεία. οἱ δὲ Κορίνθιοι τῆς
[12, 1]   πράξεσι, καὶ μάλιστα ταῖς μεγίσταις.     γὰρ Ξέρξου τοῦ Περσῶν βασιλέως
[12, 62]   βραχίων προέπεσεν ἐκ τῆς νεώς,     δ´ ἀσπὶς περιρρυεῖσα καὶ πεσοῦσα
[12, 46]   ὑπεροχαῖς τῶν τειχῶν πεποιθότες ἐπλεονέκτουν,     δ´ ἐκ τοῦ λοιμοῦ νόσος
[12, 26]   τοῦ βουλευτηρίου τότε κειμένοις ἐμβόλοις.     δὲ γραφεῖσα νομοθεσία, βραχέως καὶ
[12, 10]   ὧν μὲν ὠνομάσθη Ἡρῴα,     δὲ Θουρία, δὲ Θουρῖνα.
[12, 10]   ὠνομάσθη Ἡρῴα, δὲ Θουρία,     δὲ Θουρῖνα. τούτων δὲ τῶν
[12, 29]   τῆς τῶν ὁμοεθνῶν Σικελῶν ἡγεμονίας.     δὲ πόλις αὕτη πολλοὺς καὶ
[12, 13]   βασιλεῦσι πρὸς διαμονὴν τῶν ὁμολογιῶν     διὰ τῶν γραμμάτων ἀσφάλεια βεβαιοτάτην
[12, 17]   διορθουμένου νόμου ποιήσηται, κἂν μὲν     ἐκκλησία προσδέξηται τὸν ὕστερον γραφόμενον,
[12, 1]   ἔτη πεντήκοντα πολλὴν ἐπίδοσιν ἔλαβεν     Ἑλλὰς πρὸς τὴν εὐδαιμονίαν. ἐν
[12, 74]   τὸ μὲν πρῶτον ἰσόρροπος ἦν     μάχη, μετὰ δὲ ταῦτα παρ´
[12, 50]   αὐτοῦ βασιλευσάντων κατὰ τὴν Θρᾴκην.     μὲν γὰρ παραθαλάττιος αὐτῆς ἀπὸ
[12, 18]   ἔλεον ψηφισαμένου διορθῶσαι τὸν νόμον,     μὲν ὀρφανὴ τὸν ἐκ τοῦ
[12, 55]   πλὴν τῆς Μηθυμναίων χώρας κατεκληρούχησαν.     μὲν οὖν Λεσβίων ἀπόστασις ἀπ´
[12, 62]   τὸν κυβερνήτην προσαγαγεῖν τὴν ναῦν,     μὲν τριήρης ἐπώκειλεν, δὲ
[12, 10]   διεῖλον εἰς τρεῖς πλατείας, ὧν     μὲν ὠνομάσθη Ἡρῴα, δὲ
[12, 74]   νίκην ἅμα καὶ τελευτὴν ἀπαγγειλάντων,     μήτηρ τοῦ Βρασίδου πυνθανομένη περὶ
[12, 74]   ὅτι πάντων Λακεδαιμονίων ἄριστος, εἶπεν     μήτηρ τοῦ τετελευτηκότος ὅτι Βρασίδας
[12, 48]   τῆς Ἀχαΐας. αὕτη μὲν οὖν     ναυμαχία συνέστη περὶ τὸ Ῥίον
[12, 70]   πολλαπλάσιοι τούτων. εἰ μὲν οὖν     νὺξ μὴ προκατέλαβεν, οἱ πλεῖστοι
[12, 41]   παρεκάλουν συνθέσθαι σπονδάς· ὡς δ´     νὺξ παρῆλθε, κατανοήσαντες ὀλίγους ὄντας,
[12, 75]   ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν. ἔχει γὰρ     πόλις αὕτη μέγα ἀξίωμα διὰ
[12, 29]   Σικελικῶν πόλεων· ἦν γὰρ ἡγεμόνων     πόλις αὕτη πλήρης μέγα φρονούντων
[12, 10]   τῶν στενωπῶν πεπληρωμένων ταῖς οἰκίαις     πόλις ἐφαίνετο καλῶς κατεσκευάσθαι. ~ὀλίγον
[12, 12]   ψυχὰς τῶν ἀρίστων· κατάντης γὰρ     πρὸς τὸ χεῖρον ὁδός, ῥᾳδίαν
[12, 58]   δὲ πρὸς τὴν νόσον καὶ     τῆς προσφερομένης τροφῆς κακία· ἐγένοντο
[12, 41]   κατήρξαντο. κατὰ γὰρ τὴν Βοιωτίαν     τῶν Πλαταιέων πόλις αὐτόνομος ἦν
[12, 41]   δὲ ζῶντες συνελήφθησαν, ἅπασα δ´     χώρα ταραχῆς καὶ διαρπαγῆς ἔγεμεν.
[12, 24]   ἀπέκτεινεν, ἵνα μὴ τῆς ὕβρεως  λάβῃ   πεῖραν, αὐτὸς δ´ ἐκ τῆς
[12, 59]   πατρίδας. τηλικούτους δὲ τοὺς σεισμοὺς  συνέβη   γενέσθαι κατὰ πολλὰ μέρη τῆς
[12, 4]   πάσης βίᾳ χειρωθείσης· ὅπερ καὶ  συνέβη   γενέσθαι. οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι
[12, 58]   τὴν φύσιν. τρίτην δὲ αἰτίαν  συνέβη   γενέσθαι τῆς νόσου τὸ μὴ
[12, 75]   καὶ τῶν Λακεδαιμονίων πεποιηκότων φανερὰν  συνέβη   γενέσθαι τῶν δύο πόλεων τὴν
[12, 4]   νενικηκότες, ἐπιφανεστάτας δὲ συνθήκας πεποιημένοι.  συνέβη   δὲ καὶ τὸν Κίμωνα περὶ
[12, 25]   Ῥώμῃ στάσιν τοιαύτης συλλύσεως τυχεῖν  συνέβη.   ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι Διφίλου
[12, 19]   ἴδιόν τι καὶ παράδοξον αὐτῷ  συνέβη.   ἐπὶ γὰρ τὴν χώραν ἐξιὼν
[12, 9]   ἦν. κατὰ δὲ τὴν Ἰταλίαν  συνέβη   κτισθῆναι τὴν τῶν Θουρίων πόλιν
[12, 33]   ἀπεστάλκεσαν ἐν τῇ δευτέρᾳ συμμαχίᾳ,  συνέβη   νικῆσαι τοὺς Κερκυραίους. τῇ δ´
[12, 74]   δι´ ἑαυτῶν κρῖναι τὴν μάχην,  συνέβη   πολλοὺς τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἀναιρεθῆναι,
[12, 9]   κατὰ τὴν Ἰταλίαν πόλιν Σύβαριν,  συνέβη   ταύτην λαβεῖν ταχεῖαν αὔξησιν διὰ
[12, 58]   ἐν τῷ χειμῶνι μεγάλων ὄμβρων  συνέβη   τὴν γῆν ἔνυδρον γενέσθαι, πολλοὺς
[12, 30]   τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν Ἑλλάδα  συνέβη   τὸν Κορινθιακὸν κληθέντα πόλεμον ἀρχὴν
[12, 66]   ἐγκαταλείπεσθαι μελλόντων ὑπὸ τῶν Μεγαρέων,  συνέβη   τοὺς φρουροῦντας τὰ μακρὰ τείχη
[12, 1]   κατὰ τὴν παιδείαν ἐπὶ πολὺ  προέβη,   καὶ φιλοσοφία προετιμήθη καὶ ῥητορικὴ
[12, 68]   κατὰ τὸν Βρασίδαν μέχρι τούτου  προέβη   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἅμα
[12, 38]   περισπασμοὺς καὶ φόβους ἐκφεύξεσθαι τὸν  ἀκριβῆ   λόγον τῶν χρημάτων. πρὸς δὲ
[12, 72]   τινας τραχεῖς τόπους προσπεσόντα τῇ  γῇ   διεφθάρη. Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς Λακεδαιμονίους
[12, 62]   τριηράρχων οὐ τολμώντων προσαγαγεῖν τῇ  γῇ   τὰς τριήρεις διὰ τὴν χαλεπότητα
[12, 62]   ἀλλὰ καὶ βίᾳ προσάγειν τῇ  γῇ   τὴν τριήρη· αἰσχρὸν γὰρ εἶναι
[12, 17]   ἴσην ἀναδέχεσθαι τιμωρίαν. διὸ καὶ  περιαλγῆ   γενόμενον τὸν ἑτερόφθαλμον ἀποτολμῆσαι λόγον
[12, 43]   τῇ πόλει προσβολὰς ἐποιεῖτο. ἔνθα  δὴ   Βρασίδας Σπαρτιάτης, νέος μὲν
[12, 58]   διαφθείρειν τὸν πλησίον ἀέρα· ὅπερ  δὴ   καὶ ἐπὶ τῶν ἑλῶν τῶν
[12, 77]   διεφέροντο καὶ πολεμικῶς εἶχον.  δὴ   πυθόμενος δῆμος τῶν Ἀργείων
[12, 34]   συνεστήσαντο πολιορκίαν τῆς Ποτιδαίας. ἔνθα  δὴ   τῶν Κορινθίων βοηθησάντων τοῖς πολιορκουμένοις
[12, 78]   πόλεμον αὐτοῖς κατήγγειλαν· καθ´ ὃν  δὴ   χρόνον Ἀλκιβιάδης στρατηγὸς τῶν
[12, 54]   τριήρων εἰς ἕνα τόπον ἀξιόλογος  ἤδη   στόλος κατεσκεύαστο, συγκείμενος ἐκ τριήρων
[12, 72]   δὲ τοῦτον τὸν χρόνον καὶ  Μένδη   πόλις πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους ἀπέστη
[12, 58]   καὶ ἐπὶ τῶν ἑλῶν τῶν  νοσώδη   διάθεσιν ἐχόντων ὁρᾶται γινόμενον. συνεβάλετο
[12, 58]   καὶ τὰ νοσήματα τότε πάντα  καυματώδη   συνέβαινεν εἶναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[12, 61]   ἐμφράξωσι τὸν εἴσπλουν τῶν πολεμίων,  πεζῇ   δ´ ἐκ διαδοχῆς προσβάλλοντες τῷ
[12, 62]   τοῖς πολεμίοις, καὶ τοῖς μὲν  πεζῇ   κρατοῦσι θαλαττοκρατεῖν συνέβαινε, τοῖς δὲ
[12, 79]   τὴν γεγενημένην ἀδοξίαν· οὐ μὴν  εἰάθη   γε τὴν προαίρεσιν ἐπιτελέσαι. Φάραξ
[12, 20]   τυγχάνων ἐν τῇ πατρίδι νομοθέτης  ᾑρέθη,   καὶ καταβαλόμενος ἐξ ἀρχῆς καινὴν
[12, 37]   Ῥώμῃ Σπόριος Μαίλιος ἐπιθέμενος τυραννίδι  ἀνῃρέθη.   Ἀθηναῖοι δὲ περὶ Ποτίδαιαν νενικηκότες
[12, 0]   Ῥώμης Σπόριος Μαίλιος ἐπιθέμενος τυραννίδι  ἀνῃρέθη.   Περὶ τοῦ Πελοποννησιακοῦ κληθέντος πολέμου.
[12, 6]   καθ´ ἣν Τολμίδης μὲν μαχόμενος  ἀνῃρέθη,   τῶν δὲ ἄλλων Ἀθηναίων οἱ
[12, 12]   φιλίαν καὶ συνήθειαν διαστρέφεσθαι τὰ  ἤθη   πρὸς κακίαν, καὶ τὴν φαυλότητα
[12, 61]   φύσει καρτερόν, καὶ βελῶν τε  πλήθη   καὶ τῶν ἄλλων τῶν χρησίμων
[12, 17]   νομοθεσίας, εἰς στάσεις δὲ τὰ  πλήθη   προαγομένους, ἴδιόν τι καὶ παντελῶς
[12, 1]   ἐπὶ πολὺ προέβη, καὶ φιλοσοφία  προετιμήθη   καὶ ῥητορικὴ παρὰ πᾶσι μὲν
[12, 18]   δ´ ἀγχιστεὺς πλούσιος ὢν  ἠναγκάσθη   γῆναι γυναῖκα πενιχρὰν ἐπίκληρον ἄνευ
[12, 79]   πεῖραν λαβεῖν ἀτυχούσης ἀρετῆς. ὅθεν  ἠναγκάσθη   κατὰ τὴν ἀρτίως ῥηθεῖσαν ἐπιταγὴν
[12, 10]   τρεῖς πλατείας, ὧν μὲν  ὠνομάσθη   Ἡρῴα, δὲ Θουρία,
[12, 40]   τοῦ λόγου, δι´ ἣν αἰτίαν  ὠνομάσθη   Ὀλύμπιος. μέμνηται δὲ τούτων καὶ
[12, 0]   Ἀθηναίων Βρασίδας Σπαρτιάτης ἀριστεύσας  ἐδοξάσθη.   Ὡς Ἀθηναῖοι στρατεύσαντες ἐπὶ Λοκροὺς
[12, 26]   τοὺς χρόνους, εἰρήνη δὲ μία  συνετελέσθη,   καὶ πανηγύρεις καὶ ἀγῶνες καὶ
[12, 26]   καὶ ἀξία μνήμης πρᾶξις οὐδεμία  συνετελέσθη   κατὰ τούτους τοὺς χρόνους, εἰρήνη
[12, 10]   {ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι Καλλιμάχου  συνῳκίσθη}   καὶ μετὰ βραχὺ μετασταθεῖσα εἰς
[12, 12]   τοῦ ζῆν μεταστῆσαι. οὗ συντελεσθέντος  ἐφυγαδεύθη   πᾶς ἐκ τῆς πόλεως
[12, 74]   ἔτη δέκα, τὸν εἰρημένον τρόπον  κατελύθη.   ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησιν Ἀριστίωνος
[12, 81]   τῶν Ὀρνεῶν. ταῦτα μὲν οὖν  ἐπράχθη   κατὰ τὸ πεντεκαιδέκατον ἔτος τοῦ
[12, 3]   τὴν Κύπρον. ταῦτα μὲν οὖν  ἐπράχθη   κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τοῦ
[12, 45]   στρατηγὸν αἱρεῖσθαι. ταῦτα μὲν οὖν  ἐπράχθη   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´
[12, 52]   ἐλάμβανον ἐλπίδας. ταῦτα μὲν οὖν  ἐπράχθη   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´
[12, 48]   τολμῶντες ναυμαχεῖν. ταῦτα μὲν οὖν  ἐπράχθη   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´
[12, 28]   διέμειναν ἀσάλευτοι. καὶ ταῦτα μὲν  ἐπράχθη   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´
[12, 57]   τοὺς Κερκυραίους. ταῦτα μὲν οὖν  ἐπράχθη   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´
[12, 72]   πολλοὺς κατετίτρωσκον. ταῦτα μὲν οὖν  ἐπράχθη   κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Μετὰ
[12, 53]   καὶ παραχθεὶς εἰς τὸν δῆμον  διελέχθη   τοῖς Ἀθηναίοις περὶ τῆς συμμαχίας,
[12, 62]   τῆς νεὼς ὑπὸ τῶν ἰδίων  ἀπηνέχθη,   τοσοῦτον τοὺς ἄλλους ὑπερβαλόμενος ἀνδρείᾳ,
[12, 3]   ἐξεπολιόρκησε, καὶ τοῖς κρατηθεῖσι φιλανθρώπως  προσηνέχθη.   μετὰ δὲ ταῦτα ἐκ Κιλικίας
[12, 65]   Ἰούλιος, παρὰ δὲ Ἠλείοις ὀλυμπιὰς  ἤχθη   ἐνάτη καὶ ὀγδοηκοστή, καθ´ ἣν
[12, 82]   δὲ τούτων παρὰ μὲν Ἠλείοις  ἤχθη   ὀλυμπιὰς πρώτη πρὸς ταῖς ἐνενήκοντα,
[12, 23]   δ´ Ἀθήνησι Πραξιτέλους ὀλυμπιὰς μὲν  ἤχθη   τετάρτη πρὸς ταῖς ὀγδοήκοντα, καθ´
[12, 18]   τοῦ βρόχου θάνατον. ~δεύτερος δὲ  διωρθώθη   νόμος διδοὺς ἐξουσίαν τῇ
[12, 18]   τὸν ἀπολυθέντα. τρίτος δὲ νόμος  διωρθώθη   περὶ τῶν ἐπικλήρων,
[12, 1]   μεγάλην κατεκτήσαντο, καὶ τοσαύτης εὐπορίας  ἐπληρώθη   πᾶσα πόλις Ἑλληνίς, ὥστε πάντας
[12, 21]   περὶ ὧν ἡμῖν μακρὸν ἂν  εἴη   γράφειν καὶ τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας
[12, 1]   πλείονες, περὶ ὧν μακρὸν ἂν  εἴη   γράφειν. ~μάλιστα δὲ Ἀθηναῖοι τῇ
[12, 14]   πράγμασιν ἁμαρτάνων ἄφρων ἂν δικαίως  νομισθείη.   καὶ Φιλήμονος τοῦ κωμῳδιογράφου γράφοντος
[12, 18]   ἐπιδικάζεσθαι τῷ ἀγχιστεῖ, ἦν  ἀνάγκη   συνοικεῖν πεντακοσίας ἐκτῖσαι δραχμὰς
[12, 26]   ἄλλην σχεδὸν ἅπασαν οἰκουμένην. διόπερ  πολεμικὴ   μὲν καὶ ἀξία μνήμης πρᾶξις
[12, 0]   Κερκυραίων πρὸς ἀλλήλους. Ὡς Ἀθηναῖοι  λοιμικῇ   νόσῳ περιπεσόντες πολλοὺς ἀπέβαλον τῶν
[12, 48]   κατεστρατοπέδευσε. Φορμίων δὲ τῇ προγεγενημένῃ  νίκῃ   φρονηματισθεὶς ἐτόλμησεν ἐπιθέσθαι ταῖς πολεμίαις
[12, 1]   προέβη, καὶ φιλοσοφία προετιμήθη καὶ  ῥητορικὴ   παρὰ πᾶσι μὲν Ἕλλησι, μάλιστα
[12, 53]   ἐν ταῖς Ἀθήναις ἐπὶ τέχνῃ  ῥητορικῇ   τὴν εἰς Λεοντίνους ἐπάνοδον ἐποιήσατο.
[12, 12]   συκοφαντίᾳ καταγνωσθέντας προσέταξε περιπατεῖν ἐστεφανωμένους  μυρίκῃ,   ὅπως ἐν πᾶσι τοῖς πολίταις
[12, 61]   δισχιλίοις, αἰσχρὸν ἡγούμενοι τοὺς τῇ  Ἀττικῇ   δῃουμένῃ μὴ τολμήσαντας βοηθεῖν ἐν
[12, 43]   νέος μὲν ὢν τὴν ἡλικίαν,  ἀλκῇ   δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διαφέρων, ὁρῶν
[12, 75]   Ἀθηναίοις καὶ Λακεδαιμονίοις, ὅπερ ἂν  δοκῇ   ταύταις ταῖς πόλεσι, προσγράφειν ταῖς
[12, 18]   προτέρου· ὁμοίως δὲ κἂν ἀνὴρ  ἐκβάλῃ   γυναῖκα, μὴ γαμεῖν ἄλλην νεωτέραν
[12, 76]   χρόνους κατὰ τὴν Ἰταλίαν Καμπανοὶ  μεγάλῃ   δυνάμει στρατεύσαντες ἐπὶ Κύμην ἐνίκησαν
[12, 79]   διελθεῖν διεσώθησαν, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι  μεγάλῃ   μάχῃ νικήσαντες καὶ τρόπαιον στήσαντες
[12, 30]   συνετέλουν, μετὰ δὲ ταῦτα παρατάξει  μεγάλῃ   νικήσαντες τοὺς πλείους τῶν πολεμίων
[12, 11]   χρόνον ὁμονοήσαντες οἱ Θούριοι στάσει  μεγάλῃ   περιέπεσον οὐκ ἀλόγως. οἱ γὰρ
[12, 60]   ναυσὶν εἰς Ἀθήνας. Ἀμπρακιῶται δὲ  μεγάλῃ   συμφορᾷ περιπεπτωκότες παρὰ τῶν Λακεδαιμονίων
[12, 57]   τούτοις πραττομένοις ἐν τῇ Κερκύρᾳ  μεγάλη   συνέστη στάσις καὶ φιλοτιμία διὰ
[12, 4]   ἐν τῇ πόλει στρατιῶται, ἔχοντες  βέλη   καὶ παρασκευήν, ῥᾳδίως ἀπὸ τῶν
[12, 32]   κατεσκεύαζον τριήρεις καὶ ὅπλα καὶ  βέλη   παντοδαπά, καὶ καθόλου πάσας τὰς
[12, 30]   Ἐπίδαμνον. στρατευσάντων δὲ τῶν βαρβάρων  πολλῇ   δυνάμει, καὶ τὴν μὲν χώραν
[12, 27]   βουλομένων τὴν ἀριστοκρατίαν εἶναι, ταραχὴ  πολλὴ   τὴν πόλιν ἐπεῖχε. τῶν δ´
[12, 39]   τῶν πολιτῶν, ἔπεισε τοὺς Ἀθηναίους  μὴ   ἀναιρεῖν τὸ ψήφισμα, λέγων ἀρχὴν
[12, 16]   πολέμῳ τάξιν τὸ σύνολον  μὴ   ἀναλαβόντων τὰ ὅπλα ὑπὲρ τῆς
[12, 38]   ἀποδῷ τὸν λόγον, ἀλλὰ πῶς  μὴ   ἀποδῷ. διόπερ Περικλῆς ἀποδεξάμενος τὴν
[12, 63]   ὡς ὁμολογοῦσι Λακεδαιμονίους κρείττους εἶναι,  μὴ   βουλόμενοι τὴν ἀντίδοσιν τῶν αἰχμαλώτων
[12, 18]   δὲ κἂν ἀνὴρ ἐκβάλῃ γυναῖκα,  μὴ   γαμεῖν ἄλλην νεωτέραν ταύτης τῆς
[12, 83]   συνεβούλευε μὴ στρατεύειν ἐπὶ Σικελίαν·  μὴ   γὰρ δυνατὸν ὑπάρχειν ἅμα τε
[12, 12]   ἰδίων τέκνων ἔθηκε πρόστιμον τὸ  μὴ   γίνεσθαι συμβούλους τούτους τῇ πατρίδι,
[12, 83]   πολλάκις ὑπὲρ τῆς Σικελίας πεπολεμηκότας,  μὴ   δεδυνῆσθαι κρατῆσαι τῆς νήσου, τοὺς
[12, 4]   καταπλήξεσθαι, βοηθεῖν μὲν τοῖς Σαλαμινίοις  μὴ   δυναμένους διὰ τὸ θαλαττοκρατεῖν τοὺς
[12, 12]   τοὺς ἀπόρους τοῖς βίοις, ἰδίᾳ  μὴ   δυναμένους διδόναι μισθούς, ἀποστερήσεσθαι τῶν
[12, 83]   ἐκπέμπειν διαποντίους, καὶ τῶν Ἑλλήνων  μὴ   δυναμένους κτήσασθαι τὴν ἡγεμονίαν ἐλπίζειν
[12, 20]   ψυχήν. τοὺς δὲ ἄρχοντας παρεκελεύετο  μὴ   εἶναι αὐθάδεις μηδὲ ὑπερηφάνους, μηδὲ
[12, 82]   διὰ τῶν λόγων πείθειν ἐπεβάλοντο  μὴ   ἐπιβαίνειν τῆς ἀλλοτρίας γῆς· ὡς
[12, 21]   χρυσία μηδὲ ἐσθῆτα παρυφασμένην, ἐὰν  μὴ   ἑταίρα ᾖ, μηδὲ τὸν ἄνδρα
[12, 21]   ὑπόχρυσον μηδὲ ἱμάτιον ἰσομιλήσιον, ἐὰν  μὴ   ἑταιρεύηται μοιχεύηται. διὸ καὶ
[12, 14]   τὸ παραπλήσιον ἄν τις ἀποφαίνοιτο  μὴ   θαυμάζειν εἴ τις γεγάμηκεν, ἀλλ´
[12, 60]   τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς Δημοσθένης εὐλαβούμενος  μὴ   καὶ τὴν Ναύπακτον ἐκπολιορκήσωσι, χιλίους
[12, 66]   Νίσαιαν. οἱ δὲ Πελοποννήσιοι φοβούμενοι  μὴ   κατὰ κράτος ἁλόντες ἀναιρεθῶσι, παρέδοσαν
[12, 4]   τοὺς δὲ τῶν Περσῶν σατράπας  μὴ   καταβαίνειν ἐπὶ θάλατταν κατωτέρω τριῶν
[12, 25]   εἶναι τὸν ἀνὰ μέσον κείμενον  μὴ   κωλύεσθαι. τὴν μὲν οὖν ἐν
[12, 33]   πυνθανόμενοι τὸν τῶν πολεμίων στόλον  μὴ   μακρὰν ἀπέχειν, ἀντανήχθησαν τριήρεσιν ἑκατὸν
[12, 21]   πλείω ἀκολουθεῖν μιᾶς θεραπαινίδος, ἐὰν  μὴ   μεθύῃ, μηδὲ ἐξιέναι νυκτὸς ἐκ
[12, 40]   πράξας κακῶς, εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς  μὴ   μετάσχῃ τῆς τύχης, ἐμβαλὼν σπινθῆρα
[12, 21]   νυκτὸς ἐκ τῆς πόλεως εἰ  μὴ   μοιχευομένην, μηδὲ περιτίθεσθαι χρυσία μηδὲ
[12, 18]   ἄνδρα συνοικεῖν ἂν βούληται  μὴ   νεωτέρῳ τοῦ προτέρου· ὁμοίως δὲ
[12, 39]   τὸ κατὰ τῶν Μεγαρέων ψήφισμα,  μὴ   πειθομένων δὲ αὐτῶν ἀπειλοῦντες πολεμήσειν
[12, 30]   διὰ τὸ μόνους τῶν ἀποίκων  μὴ   πέμπειν τὰ κατειθισμένα ἱερεῖα τῇ
[12, 25]   ἐδέοντο λῆξαι τῆς στάσεως καὶ  μὴ   περιβαλεῖν τὴν πατρίδα μεγάλαις συμφοραῖς.
[12, 15]   μὲν οὐ δύνανται διὰ τὸ  μὴ   πιστεύεσθαι τοῦ σώματος, τῆς δ´
[12, 21]   ἔγραψε γὰρ οὕτω· γυναικὶ ἐλευθέρᾳ  μὴ   πλείω ἀκολουθεῖν μιᾶς θεραπαινίδος, ἐὰν
[12, 58]   συνέβη γενέσθαι τῆς νόσου τὸ  μὴ   πνεῦσαι τοὺς ἐτησίας, δι´ ὧν
[12, 30]   δικαστηρίῳ κριθῆναι περὶ τῆς ἀποικίας,  μὴ   πολέμῳ. τῶν δὲ Κορινθίων οὐ
[12, 25]   δημάρχους τοὺς ἴσους τοῦτο  μὴ   πράξαντας ζῶντας κατακαυθῆναι· ἐὰν δὲ
[12, 70]   εἰ μὲν οὖν νὺξ  μὴ   προκατέλαβεν, οἱ πλεῖστοι τῶν Ἀθηναίων
[12, 79]   τοῖς λογάσι δοῦναι δίοδον, καὶ  μὴ   πρὸς ἀπεγνωκότας τὸ ζῆν διακινδυνεύοντας
[12, 39]   τῆς Περικλέους ἀρετῆς καὶ στρατηγίας  μὴ   προσδέχηται τὰς κατ´ αὐτοῦ διαβολάς,
[12, 40]   τὸν πόλεμον, ἔπεισε τὸν δῆμον  μὴ   προσέχειν τοῖς Λακεδαιμονίοις. ταῦτα δὲ
[12, 38]   Ἀλκιβιάδης ἔφησε δεῖν αὐτὸν ζητεῖν  μὴ   πῶς ἀποδῷ τὸν λόγον, ἀλλὰ
[12, 4]   βασιλέως καὶ τῶν στρατηγῶν ἐπιτελούντων,  μὴ   στρατεύειν Ἀθηναίους εἰς τὴν χώραν,
[12, 83]   ἀρετῇ παρὰ τοῖς πολίταις, συνεβούλευε  μὴ   στρατεύειν ἐπὶ Σικελίαν· μὴ γὰρ
[12, 25]   κατακαυθῆναι· ἐὰν δὲ οἱ δήμαρχοι  μὴ   συμφωνῶσι πρὸς ἀλλήλους, κύριοι εἶναι
[12, 17]   νόμον πρόστιμον πράξας ὑπομένοι,  μὴ   τετευχέναι τῆς ἴσης συμφορᾶς· δίκαιον
[12, 60]   αἱρήσειν. οἱ δ´ Ἀκαρνᾶνες φοβούμενοι  μὴ   τῆς πόλεως Ἀθηναῖοι κυριεύσαντες βαρύτεροι
[12, 24]   πατάξας τὴν θυγατέρα ἀπέκτεινεν, ἵνα  μὴ   τῆς ὕβρεως λάβῃ πεῖραν, αὐτὸς
[12, 61]   ἡγούμενοι τοὺς τῇ Ἀττικῇ δῃουμένῃ  μὴ   τολμήσαντας βοηθεῖν ἐν Πελοποννήσῳ χωρίον
[12, 62]   ἐβόα καὶ παρεκελεύετο τῷ κυβερνήτῃ  μὴ   φείδεσθαι τοῦ σκάφους, ἀλλὰ καὶ
[12, 42]   δὲ κατὰ σπουδὴν παραγενόμενοι, καὶ  μὴ   φθάσαντες τοὺς Θηβαίους, τὰ λοιπὰ
[12, 68]   προσηγάγετο, ἐν αἷς ἦσαν ἀξιολογώταται  Οἰσύμη   καὶ Γαληψός, ἀμφότεραι Θασίων ἄποικοι,
[12, 60]   ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι Στρατοκλέους ἐν  Ῥώμῃ   ἀντὶ τῶν ὑπάντων χιλίαρχοι τρεῖς
[12, 32]   Ἀθήνησι μὲν ἦρχεν Εὐθυμένης, ἐν  Ῥώμῃ   δ´ ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι
[12, 82]   Ἀθηναίοις ἦν ἄρχων Ἀρίμνηστος, ἐν  Ῥώμῃ   δ´ ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι
[12, 80]   Ἀθήνησι μὲν ἦρχεν Ἀντιφῶν, ἐν  Ῥώμῃ   δ´ ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι
[12, 73]   Ἀθήνησι μὲν ἦρχεν Ἀλκαῖος, ἐν  Ῥώμῃ   δὲ ὑπῆρχον ὕπατοι Ὀπίτερος Λουκρήτιος
[12, 23]   Κρίσων Ἱμεραῖος, ἐν δὲ τῇ  Ῥώμῃ   δέκα ἄνδρες κατεστάθησαν νομογράφοι, Πόπλιος
[12, 65]   ἄρχων Ἴσαρχος, ἐν δὲ τῇ  Ῥώμῃ   καθειστήκεσαν ὕπατοι Τίτος Κοΐντιος καὶ
[12, 81]   ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησιν Εὐφήμου ἐν  Ῥώμῃ   κατεστάθησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι
[12, 0]   τῆς γενομένης στάσεως ἐν τῇ  Ῥώμῃ.   Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου Σαμίοις
[12, 37]   ἐπὶ δὲ τούτων ἐν τῇ  Ῥώμῃ   Σπόριος Μαίλιος ἐπιθέμενος τυραννίδι ἀνῃρέθη.
[12, 25]   κωλύεσθαι. τὴν μὲν οὖν ἐν  Ῥώμῃ   στάσιν τοιαύτης συλλύσεως τυχεῖν συνέβη.
[12, 26]   ἐπὶ δὲ τούτων, ἐν τῇ  Ῥώμῃ   τῆς νομοθεσίας διὰ τὴν στάσιν
[12, 18]   προικὸς λόγον τῇ πενιχρᾷ ἐπικλήρῳ.  ὀρφανὴ   γάρ τις εὐγενὴς ἐπίκληρος, ἀπορουμένη
[12, 18]   διορθῶσαι τὸν νόμον, μὲν  ὀρφανὴ   τὸν ἐκ τοῦ βρόχου κίνδυνον
[12, 60]   ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι μὲν  Δημοσθένη   προχειρισάμενοι στρατηγὸν μετὰ νεῶν τριάκοντα
[12, 18]   καὶ διὰ τὴν πενίαν οὐ  δυναμένη   συνοικῆσαι, κατέφυγεν ἐπὶ τὸν δῆμον,
[12, 18]   καὶ καταφρόνησιν, πρὸς δὲ τούτοις  ὑπογραψαμένη   τὴν διόρθωσιν τοῦ νόμου, ὥστε
[12, 18]   τὸν δῆμον, καὶ μετὰ δακρύων  ἐκθεμένη   τὴν ἑαυτῆς ἐρημίαν τε καὶ
[12, 48]   στόλου κατεστρατοπέδευσε. Φορμίων δὲ τῇ  προγεγενημένῃ   νίκῃ φρονηματισθεὶς ἐτόλμησεν ἐπιθέσθαι ταῖς
[12, 26]   γραφεῖσα νομοθεσία, βραχέως καὶ ἀπερίττως  συγκειμένη,   διέμεινε θαυμαζομένη μέχρι τῶν καθ´
[12, 3]   ναῦς ἁπάσας ἀπολωλεκότες ἐν τῇ  λεγομένῃ   Προσωπίτιδι νήσῳ, βραχὺν χρόνον διαλιπόντες
[12, 26]   βραχέως καὶ ἀπερίττως συγκειμένη, διέμεινε  θαυμαζομένη   μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν.
[12, 74]   ἀπαγγειλάντων, μήτηρ τοῦ Βρασίδου  πυνθανομένη   περὶ τῶν πραχθέντων κατὰ τὴν
[12, 61]   αἰσχρὸν ἡγούμενοι τοὺς τῇ Ἀττικῇ  δῃουμένῃ   μὴ τολμήσαντας βοηθεῖν ἐν Πελοποννήσῳ
[12, 18]   ὀρφανὴ γάρ τις εὐγενὴς ἐπίκληρος,  ἀπορουμένη   παντελῶς τῶν κατὰ τὸν βίον
[12, 26]   συνετελέσθη κατὰ τούτους τοὺς χρόνους,  εἰρήνη   δὲ μία συνετελέσθη, καὶ πανηγύρεις
[12, 26]   τοῖς Ἕλλησι πρὸς ἀλλήλους ὑπῆρχεν  εἰρήνη,   συντεθειμένων τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν
[12, 40]   τῶν θεῶν πάλιν ἀποκαταστήσειν ἐν  εἰρήνῃ·   τούς τε τῶν πολιτῶν βίους
[12, 26]   καὶ τὰ κατὰ τὴν Ἰταλίαν  ἔθνη   καὶ Κελτικήν, ἔτι δ´ Ἰβηρίαν
[12, 30]   καὶ παραλαβόντες τοὺς Ἰλλυριοὺς ἔπλευσαν  κοινῇ   μετ´ αὐτῶν ἐπὶ τὴν Ἐπίδαμνον.
[12, 75]   τινὰς αἰτίας. Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι  κοινῇ   μετὰ τῶν συμμάχων πεποιημένοι σπονδὰς
[12, 83]   κοινολογησάμενοι τοῖς ἔθνεσιν οἷς συνεφρόνησαν,  κοινῇ   πρέσβεις ἐξέπεμψαν πρὸς Ἀθηναίους, ἀξιοῦντες
[12, 51]   Θερμοπυλῶν, συνεφρόνησαν καὶ δύναμιν ἀξιόλογον  κοινῇ   συνεστήσαντο· εὐλαβοῦντο γὰρ μήποτε τοσαύταις
[12, 38]   ἡγεμονίας ἀντεχόμενοι τὰ ἐν Δήλῳ  κοινῇ   συνηγμένα χρήματα, τάλαντα σχεδὸν ὀκτακισχίλια,
[12, 40]   ἐκ τῶν φόρων ταῖς πόλεσι  κοινῇ   συνηθροῖσθαι· κοινῶν δ´ ὄντων τῶν
[12, 13]   δὲ φιλοσοφίαν καὶ πᾶσαν παιδείαν  μόνη   τηρεῖ καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις ἀεὶ
[12, 65]   ἱκανὰς ἡμέρας ἐπολιόρκησεν· αὕτη γὰρ  μόνη   τῶν Κυκλάδων νήσων διεφύλαττε τὴν
[12, 53]   θαυμασθεὶς ἐν ταῖς Ἀθήναις ἐπὶ  τέχνῃ   ῥητορικῇ τὴν εἰς Λεοντίνους ἐπάνοδον
[12, 65]   καὶ τειχίσας φρούριον ἐν τῇ  Μεθώνῃ,   φυλακὴν κατέλιπε τὴν τὸ χωρίον
[12, 72]   ἐποιοῦντο. οἱ δ´ ἐν τῇ  Σκιώνῃ   φρουροί, πολλοὶ μὲν τὸν ἀριθμὸν
[12, 73]   τόπων ἀπεληλυθότα, πρὸς δὲ τῇ  Τορώνῃ   τοὺς ἀπολελειμμένους στρατιώτας οὐκ ὄντας
[12, 75]   τῶν δὲ Λακεδαιμονίων τεταπεινωμένων τῇ  δόξῃ   διὰ τὴν ἅλωσιν τῶν ἐν
[12, 2]   ~μάλιστα δὲ Ἀθηναῖοι τῇ τε  δόξῃ   καὶ ἀνδρείᾳ προκόψαντες διωνομάσθησαν καθ´
[12, 38]   οὗτος δ´ ἦν εὐγενείᾳ καὶ  δόξῃ   καὶ λόγου δεινότητι πολὺ προέχων
[12, 50]   σαφὴς περὶ αὐτοῦ λόγος  ὑπάρξῃ   τοῖς ἀναγινώσκουσι. Σιτάλκης τοίνυν πρὸς
[12, 52]   τὸν δὲ σῖτον ἐν τῇ  χλόῃ   διέφθειραν, καὶ τὴν χώραν δῃώσαντες
[12, 47]   χώραν, καὶ τὸν σῖτον ἐν  χλόῃ   διέφθειραν. προσβοηθησάντων δὲ τοῖς Βοττιαίοις
[12, 50]   αὐτῷ τὰ πρὸς τὴν στρατείαν  εὐτρεπῆ   κατεσκεύαστο, προήγαγε τὴν δύναμιν ἅπασαν,
[12, 72]   τραχεῖς τόπους προσπεσόντα τῇ γῇ  διεφθάρη.   Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς Λακεδαιμονίους σπονδὰς
[12, 55]   γνοὺς τὴν μετάνοιαν τῶν Ἀθηναίων  ἐχάρη,   καὶ τοὺς Μυτιληναίους συναγαγὼν εἰς
[12, 56]   μὲν ἄλλους ἔπεισαν εἰς θάτερα  μέρη   προσβάλλειν τῷ περιτειχίσματι, αὐτοὶ δ´
[12, 59]   σεισμοὺς συνέβη γενέσθαι κατὰ πολλὰ  μέρη   τῆς Ἑλλάδος, ὥστε καὶ πόλεις
[12, 79]   φόνον. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τἄλλα  μέρη   τοῦ στρατεύματος τρεψάμενοι καὶ πολλοὺς
[12, 62]   βίᾳ προσάγειν τῇ γῇ τὴν  τριήρη·   αἰσχρὸν γὰρ εἶναι τοῖς Σπαρτιάταις
[12, 55]   Ἀθήναις τοῦ δήμου βουλευομένου πῶς  χρὴ   προσενέγκασθαι τοῖς Μυτιληναίοις, Κλέων
[12, 35]   εἰς Δελφοὺς τοὺς ἐπερωτήσοντας τίνα  χρὴ   τῆς πόλεως οἰκιστὴν ἀγορεύειν,
[12, 9]   ἐκκλησίας καὶ προτεθείσης βουλῆς, πότερον  χρὴ   τοὺς ἱκέτας ἐκδοῦναι τοῖς Συβαρίταις
[12, 46]   ἔτι δὲ σίτου δαψίλειαν ἱκανὴν  πάσῃ   τῇ δυνάμει. προσβολὰς δὲ ποιούμενος
[12, 18]   ἀνάγκην τὸν ἄγχιστα γένους τῇ  ἐπιδικασθείσῃ   ἐπικλήρῳ· τοῦ δὲ δήμου διὰ
[12, 16]   οὗτος προσέταξε τοὺς τοιούτους ἐν  τῇ   ἀγορᾷ ἐφ´ ἡμέρας τρεῖς καθῆσθαι
[12, 61]   καὶ δισχιλίοις, αἰσχρὸν ἡγούμενοι τοὺς  τῇ   Ἀττικῇ δῃουμένῃ μὴ τολμήσαντας βοηθεῖν
[12, 62]   θανάτῳ κολάζεσθαι, τοῦτον δ´ ἐπὶ  τῇ   αὐτῇ αἰτίᾳ ἀπενέγκασθαι δόξαν. οἱ
[12, 69]   καὶ κατεπηγγέλλοντο παραδώσειν τὰς ἐν  τῇ   Βοιωτίᾳ πόλεις. ἀσμένως δὲ τῶν
[12, 72]   κατά τινας τραχεῖς τόπους προσπεσόντα  τῇ   γῇ διεφθάρη. Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς
[12, 62]   γὰρ τριηράρχων οὐ τολμώντων προσαγαγεῖν  τῇ   γῇ τὰς τριήρεις διὰ τὴν
[12, 62]   σκάφους, ἀλλὰ καὶ βίᾳ προσάγειν  τῇ   γῇ τὴν τριήρη· αἰσχρὸν γὰρ
[12, 36]   καὶ τὰς ἐπισημασίας ποιεῖται συμφώνως  τῇ   γραφῇ· διὸ μέχρι τῶν καθ´
[12, 2]   πράξεις τρεψόμεθα, προδιορίσαντες τοὺς οἰκείους  τῇ   γραφῇ χρόνους. ἐν μὲν οὖν
[12, 18]   διωρθώθη νόμος διδοὺς ἐξουσίαν  τῇ   γυναικὶ ἀπολύειν τὸν ἄνδρα καὶ
[12, 54]   τῶν συγγενῶν χρείαν καὶ δέησιν,  τῇ   δ´ ἀληθείᾳ τὴν νῆσον σπεύδοντες
[12, 68]   εἷλε τὸ προάστειον τῆς πόλεως,  τῇ   δ´ ὑστεραίᾳ καταπληξάμενος τοὺς Ἀμφιπολίτας
[12, 56]   ἀποκτείναντες διέφυγον εἰς τὰς Ἀθήνας.  τῇ   δ´ ὑστεραίᾳ Λακεδαιμόνιοι μὲν παροξυνθέντες
[12, 33]   συμμαχίᾳ, συνέβη νικῆσαι τοὺς Κερκυραίους.  τῇ   δ´ ὑστεραίᾳ πάντων τῶν Κερκυραίων
[12, 33]   εἴκοσι ναυσίν, ἃς ἀπεστάλκεσαν ἐν  τῇ   δευτέρᾳ συμμαχίᾳ, συνέβη νικῆσαι τοὺς
[12, 58]   ἀνασκάψαντες οὖν ἁπάσας τὰς ἐν  τῇ   Δήλῳ θήκας μετήνεγκαν εἰς τὴν
[12, 58]   καὶ νόμον μήτε τίκτειν ἐν  τῇ   Δήλῳ μήτε θάπτειν. ἐποίησαν δὲ
[12, 27]   πόλιν ἐπεῖχε. τῶν δ´ ἐναντιουμένων  τῇ   δημοκρατίᾳ διαβάντων εἰς τὴν Ἀσίαν
[12, 16]   τὰς πολεμικὰς χρείας ἐτήρησε, διορθωσομένους  τῇ   διὰ τῆς ὕβρεως κολάσει καὶ
[12, 75]   συμφοράν, τῶν δὲ Λακεδαιμονίων τεταπεινωμένων  τῇ   δόξῃ διὰ τὴν ἅλωσιν τῶν
[12, 46]   δὲ σίτου δαψίλειαν ἱκανὴν πάσῃ  τῇ   δυνάμει. προσβολὰς δὲ ποιούμενος συνεχεῖς
[12, 83]   τοὺς δὲ Ἀθηναίους, πολὺ λειπομένους  τῇ   δυνάμει τῶν Καρχηδονίων, δορίκτητον ποιήσασθαι
[12, 0]   ~Τάδε ἔνεστιν ἐν  τῇ   δωδεκάτῃ τῶν Διοδώρου βίβλων. Περὶ
[12, 36]   οἱ πλεῖστοι τῶν Ἑλλήνων χρώμενοι  τῇ   ἐννεακαιδεκαετηρίδι οὐ διαψεύδονται τῆς ἀληθείας.
[12, 18]   κατ´ ἀνάγκην τὸν ἄγχιστα γένους  τῇ   ἐπιδικασθείσῃ ἐπικλήρῳ· τοῦ δὲ δήμου
[12, 18]   παρὰ Σόλωνι κείμενος. ἐκέλευε γὰρ  τῇ   ἐπικλήρῳ ἐπιδικάζεσθαι τὸν ἔγγιστα γένους,
[12, 18]   ἂν βούληται. τῶν γὰρ προβεβηκότων  τῇ   ἡλικίᾳ τις, ἔχων γυναῖκα νεωτέραν
[12, 9]   καὶ τὴν ἀλκὴν ἀκόλουθον ἔχων  τῇ   κατὰ τὸ σῶμα φύσει, λέγεται
[12, 1]   τις ἀπορήσειε τὸν νοῦν ἐπιστήσας  τῇ   κατὰ τὸν ἀνθρώπινον βίον ἀνωμαλίᾳ·
[12, 57]   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις ἐν  τῇ   Κερκύρᾳ μεγάλη συνέστη στάσις καὶ
[12, 15]   ἀπὸ μητρὸς συγγενεῖς οὐ προσήκοντες  τῇ   κληρονομίᾳ τῶν ὀρφανῶν οὐκ ἐπιβουλεύσουσιν,
[12, 49]   τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος ἐν  τῇ   Κορίνθῳ διατρίβων ἔκρινε τὸν Πειραιᾶ
[12, 8]   δὲ ὀλίγον χρόνον μείνας ἐν  τῇ   Κορίνθῳ τὰς ὁμολογίας ἔλυσε, καὶ
[12, 3]   μὲν τὴν ἡγεμονίαν ἔχων ἐν  τῇ   Κύπρῳ διέτριβεν, ἔχων τριήρεις τριακοσίας,
[12, 3]   τὰς ναῦς ἁπάσας ἀπολωλεκότες ἐν  τῇ   λεγομένῃ Προσωπίτιδι νήσῳ, βραχὺν χρόνον
[12, 72]   ἐπὶ Θρᾴκης Λακεδαιμονίων. ἐν δὲ  τῇ   Λέσβῳ μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς
[12, 0]   Στρατεία Ἀθηναίων πρὸς τοὺς ἐν  τῇ   Λέσβῳ φυγάδας. Ἔκπτωσις Δηλίων ὑπὸ
[12, 3]   βίον, οἱ δὲ ἄλλοι κρατήσαντες  τῇ   μάχῃ καὶ πολλοὺς ἀνελόντες ἐπανῆλθον
[12, 74]   δὲ καὶ τοῦ Κλέωνος ἐν  τῇ   μάχῃ πεσόντος, ἀμφότεραι μὲν αἱ
[12, 65]   τρόπαιον ἔστησαν. ἐτελεύτησαν δ´ ἐν  τῇ   μάχῃ τῶν Ἀθηναίων εἰς ὀκτώ,
[12, 65]   ἐπαναζεύξας καὶ τειχίσας φρούριον ἐν  τῇ   Μεθώνῃ, φυλακὴν κατέλιπε τὴν τὸ
[12, 61]   τε διαφερόντως καὶ κείμενον ἐν  τῇ   Μεσσηνίᾳ, τῆς δὲ Σπάρτης ἀπέχον
[12, 30]   μὴ πέμπειν τὰ κατειθισμένα ἱερεῖα  τῇ   μητροπόλει, ἔκριναν βοηθεῖν τοῖς Ἐπιδαμνίοις.
[12, 31]   Κερκυραῖοι τριήρεσιν ὀγδοήκοντα ἀντιταχθέντες ἐνίκησαν  τῇ   ναυμαχίᾳ, καὶ τὴν Ἐπίδαμνον ἐκπολιορκήσαντες
[12, 32]   δὲ τούτων Κορίνθιοι μὲν ἡττημένοι  τῇ   ναυμαχίᾳ ναυπηγήσασθαι στόλον ἀξιολογώτερον ἔκριναν.
[12, 28]   ἐπέπλευσαν ἐπ´ αὐτάς, καὶ νικήσαντες  τῇ   ναυμαχίᾳ φρονήματος ἐπληροῦντο. δὲ
[12, 65]   πόλιν καθ´ ὁμολογίαν. ἐν δὲ  τῇ   νήσῳ καταλιπὼν φρουρὰν ἐξέπλευσεν εἰς
[12, 3]   Κιλικίας καὶ Φοινίκης προσφερομένων τριήρων  τῇ   νήσῳ, Κίμων ἐπαναχθεὶς καὶ πόλεμον
[12, 63]   κωλυόντων, ἐκινδύνευον οἱ κατειλημμένοι ἐν  τῇ   νήσῳ τῷ λιμῷ διαφθαρῆναι. διόπερ
[12, 57]   νεωτερίζειν ἐπιβαλόμενοι καὶ τειχίσαντες ἐν  τῇ   νήσῳ χωρίον ὀχυρὸν ἐκακοποίουν τοὺς
[12, 13]   ἀγαθῶν ἀποστερουμένους τοὺς ἀγραμμάτους διωρθώσατο  τῇ   νομοθεσίᾳ ταύτῃ καὶ δημοσίας ἐπιμελείας
[12, 74]   ἐπηρώτησε, ποῖός τις γέγονεν ἐν  τῇ   παρατάξει Βρασίδας· τῶν δ´ ἀποκριναμένων
[12, 37]   Καλλίου τοῦ στρατηγοῦ πεσόντος ἐν  τῇ   παρατάξει, στρατηγὸν ἕτερον ἐξέπεμψαν Φορμίωνα.
[12, 12]   βουλευσαμένους καὶ συμβούλους κακοὺς ἔσεσθαι  τῇ   πατρίδι. ἔφη γὰρ τοὺς μὲν
[12, 12]   τὸ μὴ γίνεσθαι συμβούλους τούτους  τῇ   πατρίδι, νομίζων τοὺς κακῶς περὶ
[12, 20]   οὗτος πολλῆς ἀποδοχῆς τυγχάνων ἐν  τῇ   πατρίδι νομοθέτης ᾑρέθη, καὶ καταβαλόμενος
[12, 16]   ἀποθανεῖν τοιαύτης ὕβρεως ἐν  τῇ   πατρίδι πειραθῆναι· ἅμα δὲ καὶ
[12, 0]   αἱρεθεὶς πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιος ἐγένετο  τῇ   πατρίδι. Ὡς Ζάλευκος νομοθετήσας ἐν
[12, 18]   ἐκτῖσαι δραχμὰς εἰς προικὸς λόγον  τῇ   πενιχρᾷ ἐπικλήρῳ. ὀρφανὴ γάρ τις
[12, 46]   ἀναγκάζειν παρὰ δύναμιν βίαν προσάγειν  τῇ   πόλει. ἐπεὶ δὲ τῶν πολιτῶν
[12, 79]   καὶ παρελθόντες εἰς Ἀρκαδίαν, προσκαθεζόμενοι  τῇ   πόλει καθ´ ἡμέραν ἐποιοῦντο προσβολὰς
[12, 40]   μὲν τὸ πλῆθος τῶν συμμάχων  τῇ   πόλει καὶ τὴν ὑπεροχὴν τῆς
[12, 20]   ἔφη δεῖν τοὺς κατοικοῦντας ἐν  τῇ   πόλει πάντων πρῶτον ὑπολαβεῖν καὶ
[12, 16]   τοὺς ἁμαρτάνοντας οὐκ ἠφάνισεν, ἀλλὰ  τῇ   πόλει πρὸς τὰς πολεμικὰς χρείας
[12, 43]   τήν τε χώραν κατέσυρε καὶ  τῇ   πόλει προσβολὰς ἐποιεῖτο. ἔνθα δὴ
[12, 30]   ἐπ´ αὐτῶν. οὗτος δὲ προσπλεύσας  τῇ   πόλει προσέταττε τοὺς μὲν φυγάδας
[12, 4]   προσβολὰς ἐποιοῦντο, οἱ δ´ ἐν  τῇ   πόλει στρατιῶται, ἔχοντες βέλη καὶ
[12, 75]   ἐξουσίαν ἔχειν βουλεύεσθαι περὶ τῶν  τῇ   πόλει συμφερόντων· τὸ παραπλήσιον δὲ
[12, 80]   δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους ἐν  τῇ   πόλει τῶν Ἀργείων οἱ κατ´
[12, 56]   ἀπεληλυθότων ἐκ τῆς πόλεως, προσέβαλον  τῇ   πόλει τῶν Πλαταιέων καὶ πᾶσαν
[12, 37]   παραλαβὼν τὸ στρατόπεδον καὶ προσκαθήμενος  τῇ   πόλει τῶν Ποτιδαιατῶν συνεχεῖς προσβολὰς
[12, 11]   δὲ τούτοις τὴν μὲν σύνεγγυς  τῇ   πόλει χώραν κατεκληρούχουν ἑαυτοῖς, τὴν
[12, 40]   χρημάτων τούτων στρατιώτας ἀπεδείκνυεν ὑπάρχειν  τῇ   πόλει χωρὶς συμμάχων καὶ τῶν
[12, 76]   τῶν ἀντιταχθέντων κατέκοψαν. προσκαθεζόμενοι δὲ  τῇ   πολιορκίᾳ καὶ πλείους προσβολὰς ποιησάμενοι
[12, 72]   δὲ Σκιώνην περιετείχισαν, καὶ προσκαθήμενοι  τῇ   πολιορκίᾳ συνεχεῖς προσβολὰς ἐποιοῦντο. οἱ
[12, 2]   γραφῇ χρόνους. ἐν μὲν οὖν  τῇ   πρὸ ταύτης βίβλῳ τὴν ἀρχὴν
[12, 2]   δυσὶ βίβλοις, ταύτῃ τε καὶ  τῇ   πρὸ ταύτης· νυνὶ δὲ ἐπὶ
[12, 48]   τοῦ στόλου κατεστρατοπέδευσε. Φορμίων δὲ  τῇ   προγεγενημένῃ νίκῃ φρονηματισθεὶς ἐτόλμησεν ἐπιθέσθαι
[12, 34]   ἔκτισαν οἱ Ἀθηναῖοι πόλιν ἐν  τῇ   Προποντίδι τὴν ὀνομαζομένην Λέτανον. κατὰ
[12, 36]   δὲ ἀνὴρ οὗτος ἐν  τῇ   προρρήσει καὶ προγραφῇ ταύτῃ θαυμαστῶς
[12, 62]   οὖν Λακεδαιμόνιοι συνεχεῖς προσβολὰς ποιούμενοι  τῇ   Πύλῳ, καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντες στρατιώτας,
[12, 23]   στάδιον Κρίσων Ἱμεραῖος, ἐν δὲ  τῇ   Ῥώμῃ δέκα ἄνδρες κατεστάθησαν νομογράφοι,
[12, 65]   ἦν ἄρχων Ἴσαρχος, ἐν δὲ  τῇ   Ῥώμῃ καθειστήκεσαν ὕπατοι Τίτος Κοΐντιος
[12, 0]   Περὶ τῆς γενομένης στάσεως ἐν  τῇ   Ῥώμῃ. Περὶ τοῦ γενομένου πολέμου
[12, 37]   Ἀμπρακιώτης. ἐπὶ δὲ τούτων ἐν  τῇ   Ῥώμῃ Σπόριος Μαίλιος ἐπιθέμενος τυραννίδι
[12, 26]   Τούρπινον. ἐπὶ δὲ τούτων, ἐν  τῇ   Ῥώμῃ τῆς νομοθεσίας διὰ τὴν
[12, 4]   γὰρ Ἀθηναῖοι συστησάμενοι πολιορκίαν πρὸς  τῇ   Σαλαμῖνι καθ´ ἡμέραν προσβολὰς ἐποιοῦντο,
[12, 4]   τὴν Κύπρον πόλεις. ἐν δὲ  τῇ   Σαλαμῖνι Περσικῆς φρουρᾶς οὔσης ἀξιολόγου,
[12, 27]   εἰς τὰς Ἀθήνας. ἐν δὲ  τῇ   Σάμῳ στάσεως γενομένης, καὶ τῶν
[12, 8]   κτίσαι τὴν Καλὴν Ἀκτὴν ἐν  τῇ   Σικελίᾳ, κατέπλευσεν εἰς τὴν νῆσον
[12, 55]   εἰς τὴν οἰκείαν. Μυτιληναῖοι δὲ  τῇ   σιτοδείᾳ καὶ τῷ πολέμῳ πιεζόμενοι
[12, 72]   προσβολὰς ἐποιοῦντο. οἱ δ´ ἐν  τῇ   Σκιώνῃ φρουροί, πολλοὶ μὲν τὸν
[12, 63]   αἰχμαλώτων ποιήσασθαι. οἱ δ´ Ἀθηναῖοι  τῇ   σπάνει τῶν ἀναγκαίων καταπονήσαντες τοὺς
[12, 47]   ταῦτα τὴν πόλιν περιτειχίσας ἤλπιζε  τῇ   σπάνει τῶν ἀναγκαίων καταπονήσειν τοὺς
[12, 79]   ἀξίωμα δὲ μέγιστον ἔχων ἐν  τῇ   Σπάρτῃ, διεκελεύετο τοῖς λογάσι δοῦναι
[12, 67]   Εἱλώτων τοὺς ἀγαθόν τι πεποιηκότας  τῇ   Σπάρτῃ, καὶ τούτους κρίναντες ἐλευθερώσειν
[12, 22]   δὲ τούτων διαφεύγοντες τὸν ἐν  τῇ   στάσει κίνδυνον Συβαρῖται περὶ τὸν
[12, 17]   τράχηλον εἰς βρόχον καὶ ἐπιτυχόντα  τῇ   συμβουλίᾳ, ἀκυρῶσαι μὲν τὸν ὑπάρχοντα
[12, 18]   τῆς ἐκβληθείσης. εὐστοχήσας δ´ ἐν  τῇ   συμβουλίᾳ καὶ ἀκυρώσας τὸν πρότερον
[12, 72]   δὲ ἔσπευδον ἀπολαβεῖν τοὺς ἐν  τῇ   Σφακτηρίᾳ γενομένους αἰχμαλώτους. τῶν δὲ
[12, 0]   Περὶ τῶν Λακεδαιμονίων τῶν ἐν  τῇ   Σφακτηρίᾳ νήσῳ αἰχμαλώτων γενομένων. Περὶ
[12, 76]   μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς ἐν  τῇ   Σφακτηρίᾳ νήσῳ ληφθέντας αἰχμαλώτους Σπαρτιάτας
[12, 75]   διὰ τὴν ἅλωσιν τῶν ἐν  τῇ   Σφακτηρίᾳ νήσῳ, πολλαὶ πόλεις συνίσταντο,
[12, 63]   τῶν ἀναγκαίων καταπονήσαντες τοὺς ἐν  τῇ   Σφακτηρίᾳ παρέλαβον αὐτοὺς καθ´ ὁμολογίαν.
[12, 2]   εἴη γράφειν. ~μάλιστα δὲ Ἀθηναῖοι  τῇ   τε δόξῃ καὶ ἀνδρείᾳ προκόψαντες
[12, 73]   τῶν τόπων ἀπεληλυθότα, πρὸς δὲ  τῇ   Τορώνῃ τοὺς ἀπολελειμμένους στρατιώτας οὐκ
[12, 69]   αἰτίας. τῶν Βοιωτῶν τινες δυσαρεστούμενοι  τῇ   τότε πολιτείᾳ καὶ σπεύδοντες δημοκρατίας
[12, 59]   κατὰ τοὺς ἀρχαίους χρόνους ἐν  τῇ   Τραχῖνι, ἔγνωσαν μεγάλην αὐτὴν ποιῆσαι
[12, 0]   πολιτῶν. Ὡς Λακεδαιμόνιοι Ἡράκλειαν ἐν  τῇ   Τραχῖνι πόλιν ἔκτισαν. Ὡς Ἀθηναῖοι
[12, 12]   ἀναστεῖλαι βουλόμενος νομοθέτης ἀπηγόρευσε  τῇ   τῶν πονηρῶν φιλίᾳ τε καὶ
[12, 64]   αὐτοῦ διὰ τὴν προθυμίαν προεκπηδῆσαι  τῆ   ὑπὸ τοῦ πατρὸς δεδομένης τάξεως·
[12, 53]   τῆς λέξεως σχηματισμοῖς περιττοτέροις καὶ  τῇ   φιλοτεχνίᾳ διαφέρουσιν, ἀντιθέτοις καὶ ἰσοκώλοις
[12, 52]   βασιλέως, τὸν δὲ σῖτον ἐν  τῇ   χλόῃ διέφθειραν, καὶ τὴν χώραν
[12, 5]   δ´ ἐκ τῆς πόλεως βοηθούντων  τῇ   χώρᾳ συνέστη μάχη, καθ´ ἣν
[12, 1]   ἐπὶ Συρακούσας ἐστράτευσαν Ἀθηναῖοι. ~ΒΙΒΛΟΣ  ΔΩΔΕΚΑΤΗ.   Δικαίως ἄν τις ἀπορήσειε τὸν
[12, 0]   ~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ  δωδεκάτῃ   τῶν Διοδώρου βίβλων. Περὶ τῆς
[12, 65]   παρὰ δὲ Ἠλείοις ὀλυμπιὰς ἤχθη  ἐνάτη   καὶ ὀγδοηκοστή, καθ´ ἣν ἐνίκα
[12, 1]   μὲν γὰρ οἱ περὶ τὸν  Σωκράτη   καὶ Πλάτωνα καὶ Ἀριστοτέλην, ῥήτορες
[12, 74]   διαμείνας μέχρι τῶν ὑποκειμένων καιρῶν  ἔτη   δέκα, τὸν εἰρημένον τρόπον κατελύθη.
[12, 71]   τοῦτον δ´ ἀνελὼν Δαρεῖος ἐβασίλευσεν  ἔτη   δεκαεννέα. τῶν δὲ συγγραφέων Ἀντίοχος
[12, 68]   Θρᾳκῶν διαφθαρέντων περὶ Δράβησκον, διαλιπόντες  ἔτη   δύο πάλιν ἀνεκτήσαντο τὴν πόλιν
[12, 37]   εἴκοσι ἑπτά, δὲ Θουκυδίδης  ἔτη   δύο πρὸς τοῖς εἴκοσι γέγραφεν
[12, 31]   βασιλεύσαντες, ὀνομασθέντες δὲ Ἀρχαιανακτίδαι, ἦρξαν  ἔτη   δύο πρὸς τοῖς τετταράκοντα· διεδέξατο
[12, 35]   δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Ἆγις ἐβασίλευσεν  ἔτη   εἴκοσι ἑπτά. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´
[12, 37]   οὖν πόλεμος διέμεινεν ἐπὶ  ἔτη   εἴκοσι ἑπτά, δὲ Θουκυδίδης
[12, 60]   Ἀμπρακιώταις συνέθεντο τὴν εἰρήνην εἰς  ἔτη   ἑκατόν, Δημοσθένης δ´ ἐγκαταλειφθεὶς ὑπὸ
[12, 36]   Βοσπόρου βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας  ἔτη   ἑπτά, διεδέξατο δὲ τὴν ἀρχὴν
[12, 31]   τὴν ἀρχὴν Σπάρτακος, καὶ ἦρξεν  ἔτη   ἑπτά. κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα
[12, 1]   τούτων γὰρ τῶν χρόνων ἐπὶ  ἔτη   πεντήκοντα πολλὴν ἐπίδοσιν ἔλαβεν
[12, 59]   Τραχίνιοι πρὸς Οἰταίους ὁμόρους ὄντας  ἔτη   πολλὰ διεπολέμουν καὶ τοὺς πλείους
[12, 35]   τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας  ἔτη   τετταράκοντα δύο, τὴν δὲ ἀρχὴν
[12, 36]   τὴν ἀρχὴν Σέλευκος καὶ ἐβασίλευσεν  ἔτη   τετταράκοντα. ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις
[12, 64]   τῶν Περσῶν βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας  ἔτη   τετταράκοντα, τὴν δ´ ἀρχὴν διαδεξάμενος
[12, 19]   ταύτην περιτιθέασι Διοκλεῖ τῷ Συρακοσίων  νομοθέτῃ.   Ἡμεῖς δὲ ἀρκούντως τὰ περὶ
[12, 83]   μὲν Νικηράτου, θαυμαζόμενος ἐπ´  ἀρετῇ   παρὰ τοῖς πολίταις, συνεβούλευε μὴ
[12, 40]   τὴν Ἑλλάδα. Εὔπολι δ´  ποιητή   Πειθώ τις ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖς
[12, 62]   ὢν ἐβόα καὶ παρεκελεύετο τῷ  κυβερνήτῃ   μὴ φείδεσθαι τοῦ σκάφους, ἀλλὰ
[12, 9]   διεσκευασμένος δὲ εἰς Ἡρακλέους σκευὴν  λεοντῇ   καὶ ῥοπάλῳ· αἴτιον δὲ γενόμενον
[12, 79]   δὲ μέγιστον ἔχων ἐν τῇ  Σπάρτῃ,   διεκελεύετο τοῖς λογάσι δοῦναι δίοδον,
[12, 67]   τοὺς ἀγαθόν τι πεποιηκότας τῇ  Σπάρτῃ,   καὶ τούτους κρίναντες ἐλευθερώσειν ἐπηγγείλαντο·
[12, 23]   Ἀθήνησι Πραξιτέλους ὀλυμπιὰς μὲν ἤχθη  τετάρτη   πρὸς ταῖς ὀγδοήκοντα, καθ´ ἣν
[12, 38]   δὲ τούτων Ἀθηναίοις καὶ Λακεδαιμονίοις  ἐνέστη   πόλεμος κληθεὶς Πελοποννησιακός, μακρότατος
[12, 30]   μὲν οὖν Κορινθιακὸς ὀνομασθεὶς πόλεμος  συνέστη   διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας. Ῥωμαῖοι
[12, 67]   Εἱλώτων, ἔκ τε συμμάχων στρατολογηθέντων  συνέστη   δύναμις ἀξιόχρεως. ~διὸ καὶ θαρρήσας
[12, 31]   Ἰταλίαν τὸ ἔθνος τῶν Καμπανῶν  συνέστη,   καὶ ταύτης ἔτυχε τῆς προσηγορίας
[12, 5]   τῆς πόλεως βοηθούντων τῇ χώρᾳ  συνέστη   μάχη, καθ´ ἣν οἱ Ἀθηναῖοι
[12, 0]   Ἰταλίαν τὸ τῶν Καμπανῶν ἔθνος  συνέστη.   Ναυμαχία Κορινθίων πρὸς Κερκυραίους. Ἀπόστασις
[12, 48]   αὕτη μὲν οὖν ναυμαχία  συνέστη   περὶ τὸ Ῥίον καλούμενον. οἱ
[12, 8]   τὴν Σικελίαν Συρακοσίοις πρὸς Ἀκραγαντίνους  συνέστη   πόλεμος διὰ τοιαύτας αἰτίας. Συρακόσιοι
[12, 0]   κατέσκαψαν. Ὡς κατὰ τὴν Ἑλλάδα  συνέστη   πόλεμος κληθεὶς Κορινθιακός. Ὡς
[12, 57]   πραττομένοις ἐν τῇ Κερκύρᾳ μεγάλη  συνέστη   στάσις καὶ φιλοτιμία διὰ τοιαύτας
[12, 72]   Μένδη πόλις πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους  ἀπέστη   καὶ τὴν φιλοτιμίαν τὴν ὑπὲρ
[12, 19]   καὶ ταραχῆς ἐν τοῖς πλήθεσι,  προσέστη   πολυπραγμονῶν τὰ κατὰ τὴν στάσιν.
[12, 35]   ἀπολυθὲν εἰς τὴν προϋπάρχουσαν ὁμόνοιαν  ἀποκατέστη.   κατὰ δὲ τὴν Ἑλλάδα Ἀρχίδαμος
[12, 65]   Ἠλείοις ὀλυμπιὰς ἤχθη ἐνάτη καὶ  ὀγδοηκοστή,   καθ´ ἣν ἐνίκα στάδιον Σύμμαχος
[12, 14]   κρεῖττον γὰρ εἶναι δὶς ἑαυτὸν  θαλάττῃ   παραβαλεῖν γυναικί. μέγισται γὰρ
[12, 34]   ἀποστάντας Ἀθηναίων τὰς μὲν ἐπὶ  θαλάττῃ   πόλεις ἐκλιπεῖν, εἰς μίαν δὲ
[12, 15]   ἐκφαίνεταί τις ἐπίνοια τοῦ νομοθέτου  περιττή·   οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ μητρὸς
[12, 62]   κολάζεσθαι, τοῦτον δ´ ἐπὶ τῇ  αὐτῇ   αἰτίᾳ ἀπενέγκασθαι δόξαν. οἱ μὲν
[12, 65]   καὶ κατέσκαψε, τοὺς δ´ ἐν  αὐτῇ   κατοικοῦντας Αἰγινήτας καὶ τὸν φρούραρχον
[12, 27]   ἐγκρατὴς γενόμενος κατέστησε δημοκρατίαν ἐν  αὐτῇ.   πραξάμενος δὲ παρὰ τῶν Σαμίων
[12, 58]   διὰ τὸ τοὺς τετελευτηκότας ἐν  αὐτῇ   τεθάφθαι. ἀνασκάψαντες οὖν ἁπάσας τὰς
[12, 60]   στρατεύσαντες ἐπὶ Ναύπακτον, κατοικούντων ἐν  αὐτῇ   τότε Μεσσηνίων, ἀπεκρούσθησαν. μετὰ δὲ
[12, 70]   πλεῖστοι τῶν Ἀθηναίων ἂν ἐτελεύτησαν·  αὕτη   γὰρ μεσολαβήσασα τὰς τῶν διωκόντων
[12, 65]   πόλιν ἐφ´ ἱκανὰς ἡμέρας ἐπολιόρκησεν·  αὕτη   γὰρ μόνη τῶν Κυκλάδων νήσων
[12, 75]   ἡγεμονίαν. ἔχει γὰρ πόλις  αὕτη   μέγα ἀξίωμα διὰ τὰς παλαιὰς
[12, 48]   ἔφυγον εἰς Πάτρας τῆς Ἀχαΐας.  αὕτη   μὲν οὖν ναυμαχία συνέστη
[12, 29]   ἦν γὰρ ἡγεμόνων πόλις  αὕτη   πλήρης μέγα φρονούντων ἐπ´ ἀνδρείᾳ.
[12, 29]   Σικελῶν ἡγεμονίας. δὲ πόλις  αὕτη   πολλοὺς καὶ μεγάλους ἄνδρας εἶχεν,
[12, 70]   μὲν οὖν ἐπιβουλεύσαντες τοῖς Βοιωτοῖς  τοιαύτῃ   συμφορᾷ περιέπεσον. ~κατὰ δὲ τὴν
[12, 68]   τὴν καλουμένην Ἀκτὴν κατεστρατοπέδευσεν. ἐν  ταύτῃ   δ´ ὑπῆρχον πέντε πόλεις, ὧν
[12, 2]   ἐπὶ Κύπρον Κίμωνος ἡγουμένου· ἐν  ταύτῃ   δὲ ἀπὸ τῆς Ἀθηναίων στρατείας
[12, 36]   ἐν τῇ προρρήσει καὶ προγραφῇ  ταύτῃ   θαυμαστῶς ἐπιτετευχέναι· τὰ γὰρ ἄστρα
[12, 13]   τοὺς ἀγραμμάτους διωρθώσατο τῇ νομοθεσίᾳ  ταύτῃ   καὶ δημοσίας ἐπιμελείας τε καὶ
[12, 24]   παρακειμένην ἐπὶ τῆς σανίδος κοπίδα,  ταύτῃ   πατάξας τὴν θυγατέρα ἀπέκτεινεν, ἵνα
[12, 47]   θαλαττοκρατῶν τοῦ Κρισαίου κόλπου διεκώλυσε  ταύτῃ   πλεῖν τοὺς Λακεδαιμονίους. Λακεδαιμόνιοι δὲ
[12, 2]   μέρος ἀνεγράψαμεν ἐν δυσὶ βίβλοις,  ταύτῃ   τε καὶ τῇ πρὸ ταύτης·
[12, 41]   συμμαχίαν εἶχε πρὸς Ἀθηναίους. ἐν  ταύτῃ   τῶν πολιτῶν τινες καταλῦσαι τὴν
[12, 82]   παρὰ μὲν Ἠλείοις ἤχθη ὀλυμπιὰς  πρώτη   πρὸς ταῖς ἐνενήκοντα, καθ´ ἣν
[12, 40]   δὲ τούτων τά τε πομπεῖα  {σκεύη}   καὶ τὰ Μηδικὰ σκῦλα πεντακοσίων
[12, 21]   ἀκολουθεῖν μιᾶς θεραπαινίδος, ἐὰν μὴ  μεθύῃ,   μηδὲ ἐξιέναι νυκτὸς ἐκ τῆς
[12, 72]   καταφορὰν τοῦ ῥεύματος ποιησαμένου, τὰ  σκάφη   κατά τινας τραχεῖς τόπους προσπεσόντα
[12, 0]   ὑπὸ Ἀθηναίων. Ἅλωσις Τορώνης καὶ  κατασκαφὴ   ὑπὸ Ἀθηναίων. Ὡς Ἀθηναίων καὶ
[12, 0]   Ἀθηναίων καὶ Πλαταιῶν ἅλωσις καὶ  κατασκαφὴ   ὑπὸ Λακεδαιμονίων. Στάσις Κερκυραίων πρὸς
[12, 36]   τὰς ἐπισημασίας ποιεῖται συμφώνως τῇ  γραφῇ·   διὸ μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς
[12, 2]   τρεψόμεθα, προδιορίσαντες τοὺς οἰκείους τῇ  γραφῇ   χρόνους. ἐν μὲν οὖν τῇ
[12, 36]   οὗτος ἐν τῇ προρρήσει καὶ  προγραφῇ   ταύτῃ θαυμαστῶς ἐπιτετευχέναι· τὰ γὰρ
[12, 12]   συμβούλους κακοὺς ἔσεσθαι τῇ πατρίδι.  ἔφη   γὰρ τοὺς μὲν πρῶτον γήμαντας
[12, 20]   τῷ προοιμίῳ τῆς ὅλης νομοθεσίας  ἔφη   δεῖν τοὺς κατοικοῦντας ἐν τῇ
[12, 47]   Βοττιαίοις Ὀλυνθίων, ἡττήθησαν ὑπὸ τούτων  μάχῃ·   ἀνῃρέθησαν δὲ τῶν Ἀθηναίων οἵ
[12, 80]   ἀντιταξαμένων δὲ τῶν Φιδηνατῶν ἐγένετο  μάχη   ἐπὶ πολὺν χρόνον ἰσχυρά, καὶ
[12, 60]   Αἰτωλῶν συστραφέντων ἐπ´ αὐτὸν ἐγένετο  μάχη,   καθ´ ἣν Ἀθηναῖοι λειφθέντες εἰς
[12, 54]   πλησιοχώρων Σικελιωτῶν τοῖς Μυλαίοις ἐγένετο  μάχη,   καθ´ ἣν Ἀθηναῖοι νικήσαντες ἀπέκτειναν
[12, 64]   δὲ ταῦτα Αἴκλων ἀντιταχθέντων ἐγένετο  μάχη,   καθ´ ἣν ἐνίκησαν οἱ Ῥωμαῖοι,
[12, 5]   πόλεως βοηθούντων τῇ χώρᾳ συνέστη  μάχη,   καθ´ ἣν οἱ Ἀθηναῖοι νικήσαντες
[12, 3]   οἱ δὲ ἄλλοι κρατήσαντες τῇ  μάχῃ   καὶ πολλοὺς ἀνελόντες ἐπανῆλθον εἰς
[12, 37]   δὲ περὶ Ποτίδαιαν νενικηκότες ἐπιφανεῖ  μάχῃ,   Καλλίου τοῦ στρατηγοῦ πεσόντος ἐν
[12, 82]   κρίσιν. διόπερ ἀμφοτέρων παραταξαμένων ἐγένετο  μάχη   καρτερά, καθ´ ἣν Σελινούντιοι νικήσαντες
[12, 6]   περὶ τὸν Τολμίδην ἐνεδρευσάντων, ἐγένετο  μάχη   καρτερὰ περὶ τὴν Κορώνειαν, καθ´
[12, 0]   Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀθηναίοις ὑπὲρ Χαλκιδέων.  Μάχη   κατὰ τὴν Βοιωτίαν Ἀθηναίοις πρὸς
[12, 74]   μὲν πρῶτον ἰσόρροπος ἦν  μάχη,   μετὰ δὲ ταῦτα παρ´ ἑκατέροις
[12, 79]   διεσώθησαν, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι μεγάλῃ  μάχῃ   νικήσαντες καὶ τρόπαιον στήσαντες ἀπῆλθον
[12, 70]   ἐπιπεσόντες φυγεῖν ἠνάγκασαν· ἐπιφανεῖ δὲ  μάχῃ   νικήσαντες μεγάλην ἀπηνέγκαντο δόξαν πρὸς
[12, 74]   καὶ τοῦ Κλέωνος ἐν τῇ  μάχῃ   πεσόντος, ἀμφότεραι μὲν αἱ δυνάμεις
[12, 43]   ἐπολιόρκουν. ἐκβοηθησάντων δὲ τῶν Ἠλείων,  μάχῃ   τε ἐνίκησαν καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες
[12, 76]   δυνάμει στρατεύσαντες ἐπὶ Κύμην ἐνίκησαν  μάχῃ   τοὺς Κυμαίους καὶ τοὺ πλείους
[12, 65]   ἔστησαν. ἐτελεύτησαν δ´ ἐν τῇ  μάχῃ   τῶν Ἀθηναίων εἰς ὀκτώ, τῶν
[12, 27]   δὲ βουλομένων τὴν ἀριστοκρατίαν εἶναι,  ταραχὴ   πολλὴ τὴν πόλιν ἐπεῖχε. τῶν
[12, 39]   τὰς κατ´ αὐτοῦ διαβολάς, μηδ´  ἔχῃ   σχολὴν καὶ χρόνον ἐξετάζειν ἀκριβῶς
[12, 75]   διὰ τὴν χορηγίαν καὶ τὴν  συνεχῆ   μελέτην ταχὺ τῶν πολεμικῶν ἔργων
[12, 21]   ἱστορίας ἀνοίκειον· διόπερ ἐπὶ τὰ  συνεχῆ   τοῖς προειρημένοις ἀναβιβάσομεν τὸν λόγον.
[12, 47]   καὶ διὰ τούτων σαλεύοντες τὰ  τείχη   καὶ προσβολὰς ἀδιαλείπτως ποιούμενοι διετέλουν.
[12, 66]   συνέβη τοὺς φρουροῦντας τὰ μακρὰ  τείχη   καταλιπεῖν, εἰς δὲ τὴν καλουμένην
[12, 81]   τῆς θαλάττης, ἐπελθόντες τὰ κατεσκευασμένα  τείχη   κατέσκαψαν, καὶ τὴν εἰς τὴν
[12, 28]   τὰς ναῦς αὐτῶν καὶ τὰ  τείχη   κατέσκαψε, καὶ τὴν δημοχρατίαν καταστήσας
[12, 28]   καὶ ταῖς μηχαναῖς καταβαλὼν τὰ  τείχη   κύριος ἐγένετο τῆς Σάμου. κολάσας
[12, 81]   τοὺς Ἀργείους ᾠκοδομηκέναι τὰ μακρὰ  τείχη   μέχρι τῆς θαλάττης, ἐπελθόντες τὰ
[12, 55]   Ἀθηναῖοι δὲ τῆς Μυτιλήνης τὰ  τείχη   περιελόντες τὴν Λέσβον ὅλην πλὴν
[12, 84]   καὶ Συρακοσίοις, κατὰ τὴν ἐν  ἀρχῇ   πρόθεσιν τὰς ἑπομένας πράξεις εἰς
[12, 40]   κακῶς, εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ  μετάσχῃ   τῆς τύχης, ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν
[12, 17]   ὄντος, ἐάν τίς τινος ὀφθαλμὸν  ἐκκόψῃ,   ἀντεκκόπτεσθαι τὸν ἐκείνου, ἑτερόφθαλμός τις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/10/2006