Livre, Chap.
[11, 50]	Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον	Φάβιον	καὶ Γναῖον Μάλλιον. ἐπὶ δὲ
[11, 77]	Ῥωμαῖοι δ´ ὑπάτους κατέστησαν Κόιντον	Φάβιον	καὶ Τίτον Κοίντιον Καπιτωλῖνον. ἐπὶ
[11, 86]	Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν ὑπάτους Κόιντον	Φάβιον	Οὐιβουλανὸν καὶ Λεύκιον Κορνήλιον Κουριτῖνον.
[11, 27]	Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν ὑπάτους Κόιντον	Φάβιον	Σιλουανὸν καὶ Σερούιον Κορνήλιον Τρίκοστον.
[11, 38]	τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν διεδέξαντο Καίσων	Φάβιος	καὶ Λεύκιος Αἰμίλιος Μάμερκος. ἐπὶ
[11, 48]	Ῥώμῃ δ´ ὑπῆρχον ὕπατοι Καίσων	Φάβιος	καὶ Σπόριος Φούριος Μενέλλαιος. ἐπὶ
[11, 51]	τὴν ὕπατον ἀρχὴν διεδέξαντο Καίσων	Φάβιος	καὶ Τίτος Οὐεργίνιος. ἐπὶ δὲ
[11, 41]	Ῥώμῃ δὲ κατεστάθησαν ὕπατοι Μάρκος	Φάβιος	Οὐιβλανὸς καὶ Λεύκιος Οὐαλέριος Πόπλιος.
[11, 74]	τὴν ὕπατον ἀρχὴν εἶχον Κόιντος	Φάβιος	Οὐιβουλανὸς καὶ Τιβέριος Αἰμίλιος Μάμερκος.
[11, 53]	τινες τῶν συγγραφέων καὶ τοὺς	Φαβίους	τοὺς τριακοσίους, συγγενεῖς ἀλλήλων ὄντας
[11, 25]	ἀφ´ ἑαυτοῦ κληθῆναι τοὺς ὑπονόμους	φαίακας.	κατεσκεύασαν δὲ οἱ Ἀκραγαντῖνοι καὶ
[11, 25]	τούτων τῶν ἔργων ὁ προσαγορευόμενος	Φαίαξ	διὰ τὴν δόξαν τοῦ κατασκευάσματος
[11, 48]	ἐνιαυτόν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι	Φαίδωνος	ὀλυμπιὰς μὲν ἤχθη ἕκτη πρὸς
[11, 63]	ἐνιαυτόν. ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι	Φαίωνος	ἐν Ῥώμῃ τὴν ὕπατον ἀρχὴν
[11, 31]	δὲ συναναγκαζόμενος βαθεῖαν ποιῆσαι τὴν	φάλαγγα,	διέταξε τὴν δύναμιν ὅπως ποτ´
[11, 30]	ἐπὶ πολὺ μῆκος παρεκτείνειν τὴν	φάλαγγα	τῶν Περσῶν, ὥστε ἀχρήστους εἶναι
[11, 41]	χρωμένων τῶν Ἀθηναίων τῷ προσαγορευομένῳ	Φαληρικῷ,	μικρῷ παντελῶς ὄντι, ἐπενόησε τὸν
[11, 86]	δορυφόρους. μετὰ δὲ ταῦτα ἤδη	φανερὸς	ὢν ὅτι δυναστείας ὀρέγεται, θανάτου
[11, 81]	κατὰ τὴν συντεταγμένην ἡμέραν παραγενηθέντας	φανεροὺς	εἶναι διότι καὶ τὴν ἐν
[11, 42]	τηλικαύταις καὶ τοιαύταις ἐπιβολαῖς ἐγχειρῇ,	φανερῶς	αὐτὸν ἐκέλευον ἀποφαίνεσθαι τὰ δεδογμένα.
[11, 42]	ἔφησε μὴ συμφέρειν τῷ δήμῳ	φανερῶς	δηλοῦσθαι περὶ τῶν ἐπινοηθέντων. πολλῷ
[11, 42]	τε καὶ εἰσηγητής, ταῦτα δὲ	φανερῶς	μὲν λέγειν μὴ συμφέρειν, δι´
[11, 42]	ἀφυεστάτους. ~ταῦτ´ οὖν διαλογισάμενος ἔκρινε	φανερῶς	μὲν τὴν ἐπιβολὴν μὴ λέγειν,
[11, 83]	πολιορκίαν πολὺν χρόνον ὑπέμενον οἱ	Φαρσάλιοι,	τὸ τηνικαῦτα ἀπογνοὺς τὰ κατὰ
[11, 83]	καταδέχεσθαι τοὺς φυγάδας· τῶν δὲ	Φαρσαλίων	οὐ προσδεχομένων, ἐπολιόρκει τὴν πόλιν.
[11, 5]	πλήθους τῶν ὑπὸ Ξέρξου συναχθέντων·	φασὶ	γὰρ τοὺς ἀενάους ποταμοὺς διὰ
[11, 13]	δὲ ἐν ἀμφοτέραις ταῖς ναυμαχίαις	φασὶ	παρὰ μὲν τοῖς Ἕλλησιν Ἀθηναίους,
[11, 53]	συνέβη πολλοὺς αὐτῶν πεσεῖν, ὧν	φασί	τινες τῶν συγγραφέων καὶ τοὺς
[11, 58]	διαμένοντος. ἔνιοι δὲ τῶν συγγραφέων	φασὶ	τὸν Ξέρξην ἐπιθυμήσαντα πάλιν στρατεύειν
[11, 15]	τὴν Πελοπόννησον, ὡς μὲν αὐτοί	φασιν,	οὐ δυνάμενοι κάμψαι τὸ περὶ
[11, 6]	τολμήσουσι; τὸν δὲ Δημάρατον εἰπεῖν	φασιν	ὡς Οὐδ´ αὐτὸς σὺ τὴν
[11, 54]	ἐπ´ ἀρετῇ, κατηγόρησαν προδοσίαν αὐτοῦ,	φάσκοντες	φίλον γενέσθαι τοῦ Παυσανίου μέγιστον,
[11, 87]	ἠσκεῖτο, καὶ καθόλου πολλοὶ τὰ	φαῦλα	τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀντὶ τῆς παλαιᾶς
[11, 88]	θάλατταν, οἱ Συρακόσιοι ναύαρχον ἑλόμενοι	Φάϋλλον	ἔπεμψαν εἰς τὴν Τυρρηνίαν. οὗτος
[11, 46]	αὔξειν τὴν δόξαν, τοῖς δὲ	φαύλοις	ἐπὶ τῆς τελευτῆς ἐπιφθέγγεσθαι τὰς
[11, 40]	τείχη, οὔτ´ οἰκίας οὔτε τάφου	φειδόμενοι.	συνελαμβάνοντο δὲ τῶν ἔργων οἵ
[11, 70]	πολλοὶ τῶν συμμάχων τὴν βαρύτητα	φέρειν	ἀδυνατοῦντες ἀλλήλοις διελέγοντο περὶ ἀποστάσεως,
[11, 9]	δυνήσεσθαι πολὺν χρόνον ἰσχύειν καὶ	φέρειν	τὴν ἐν τοῖς κινδύνοις ὑπομονήν.
[11, 61]	στρατηγὸν τῶν βαρβάρων τὸν ἕτερον	Φερενδάτην,	ἀδελφιδοῦν τοῦ βασιλέως, ἐν τῇ
[11, 27]	διέφθειρε. τῶν δ´ Ἀθηναίων βαρέως	φερόντων	τὴν ἄδικον ἧτταν, οἱ Λακεδαιμόνιοι
[11, 55]	δ´ ἂν ὄστρακα πλείω γένηται,	φεύγειν	ἐκ τῆς πατρίδος ἐτέτακτο πενταετῆ
[11, 61]	διὰ τὸ παράδοξον τῆς ἐπιθέσεως	φεύγειν	ἠνάγκασαν, καθόλου δ´ ἔκπληξις ἅμα
[11, 4]	Λακεδαίμονα· οὐδένα γὰρ αὐτῶν τολμήσειν	φεύγειν,	ἵνα τύχῃ σωτηρίας. τῶν μὲν
[11, 87]	πετάλων τὸν πλεῖστα πέταλα λαβόντα	φεύγειν	πενταετῆ χρόνον. τούτῳ γὰρ τῷ
[11, 8]	τῶν βαρβάρων συμφράξαντες οὐκ εἴων	φεύγειν	τοὺς ἐπιλέκτους· διόπερ ἠναγκάζοντο πάλιν
[11, 32]	οἱ δὲ Θηβαῖοι δεξάμενοι τοὺς	φεύγοντας	καὶ προσαναλαβόντες ἐπέθεντο τοῖς διώκουσιν
[11, 6]	αὐτοῦ προσέταξεν ἀκολουθεῖν, ὅπως ἴδῃ	φεύγοντας	τοὺς Λακεδαιμονίους. τὴν δὲ δύναμιν
[11, 24]	ἀπόπλουν ποιησάμεναι. πολλοὺς δὲ τῶν	φευγόντων	ἀναλαβοῦσαι, καὶ διὰ τοῦτο κατάγομοι
[11, 25]	γενομένης τῆς τροπῆς πολλοὶ τῶν	φευγόντων	εἰς τὴν μεσόγειον ἀνεχώρησαν, μάλιστα
[11, 22]	ζωγρεῖν, πολὺς ἐγένετο φόνος τῶν	φευγόντων,	καὶ πέρας κατεκόπησαν αὐτῶν οὐκ
[11, 8]	καὶ δόξας ἡμιλλῶντο. τέλος δὲ	φευγόντων	καὶ τῶν ἐπιλέκτων, οἱ τὴν
[11, 52]	τῶν δὲ εἰς τὸ Ῥήγιον	φευγόντων,	παραπλησίως τούτοις καὶ οἱ Ἰάπυγες
[11, 33]	Λακεδαιμόνιον. Ἀρτάβαζος δ´ ἔχων τῶν	φευγόντων	Περσῶν εἰς τετρακισμυρίους, καὶ διὰ
[11, 8]	τὴν εἴσοδον δωρεὰς ἀξιολόγους δώσει,	φεύγουσι	δὲ θάνατος ἔσται τὸ πρόστιμον.
[11, 52]	τοσοῦτον ἐφιλοτιμήθησαν ὥστε συνεισπεσεῖν τοῖς	φεύγουσιν	εἰς τὸ Ῥήγιον καὶ τῆς
[11, 32]	τινες ἕτεροι τοῖς μετὰ Ἀρταβάζου	φεύγουσιν	ἐπηκολούθησαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ τῶν
[11, 6]	Ἕλληνες ὀξύτερον τῶν ἐμῶν ἵππων	φεύξονται	ἢ πρὸς τηλικαύτας δυνάμεις παρατάξασθαι
[11, 40]	τοὺς ἄρχοντας μὴ πιστεύειν κεναῖς	φήμαις,	ἀλλ´ ἀποστέλλειν πρέσβεις ἀξιοπίστους εἰς
[11, 35]	τὰ πρὸς τὴν παράταξιν, προσέπεσε	φήμη	ὅτι νενικήκασιν οἱ Ἕλληνες τοὺς
[11, 38]	μαρτυρία τετήρηκε τὴν περὶ αὐτοῦ	φήμην,	κηρύττουσα διαπρυσίως εἰς ἅπαντα τὸν
[11, 64]	Μεσσηνίους, ἀπέλυσαν αὐτῶν τὴν συμμαχίαν,	φήσαντες	ἱκανοὺς ἔχειν πρὸς τὸν ἐφεστῶτα
[11, 40]	ἀπειλῶν ἐπιτιμῶντας παρέδωκαν εἰς φυλακήν,	φήσαντες	τότε ἀφήσειν, ὅταν κἀκεῖνοι τοὺς
[11, 45]	αὐτοῦ θάνατον. τοῦ δὲ Παυσανίου	φήσαντος	μεταμελεῖσθαι καὶ συγγνώμην αἰτουμένου τοῖς
[11, 69]	παραλαβὼν τοὺς ἰδίους υἱοὺς καὶ	φήσας	καιρὸν ἔχειν τὴν βασιλείαν κατακτήσασθαι,
[11, 63]	τῶν Λακεδαιμονίων πλείους τῶν δισμυρίων	φθαρῆναι.	ἐπὶ πολὺν δὲ χρόνον συνεχῶς
[11, 92]	μέλλοντας αὐτῷ τὰς χεῖρας προσφέρειν,	φθάσας	αὐτοὺς καὶ νυκτὸς διαδρὰς ἀφίππευσεν
[11, 24]	οἱ δὲ Καρχηδόνιοι φοβούμενοι μὴ	φθάσῃ	διαβὰς εἰς Λιβύην Γέλων, εὐθὺς
[11, 44]	Παυσανίᾳ πρὸς τὸ διὰ τούτων	φθείρειν	τοὺς εὐθέτους τῶν Ἑλλήνων. ἐγένετο
[11, 3]	τοῖς Τέμπεσι φυλακῆς, Ἀχαιοὶ δὲ	Φθιῶται	καὶ Λοκροὶ καὶ Θετταλοὶ καὶ
[11, 55]	γὰρ οἱ κύριοι τῆς ψήφου	φθονερῶς	διετέθησαν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους, ὥστε
[11, 54]	αὐτοῦ τὴν ὑπεροχήν, οἱ δὲ	φθονήσαντες	τῇ δόξῃ, τῶν μὲν εὐεργεσιῶν
[11, 38]	τύρσεις Ἀγαθοκλῆς κατέβαλε διὰ τὸν	φθόνον.	ἀλλ´ ὅμως οὔτε Καρχηδόνιοι διὰ
[11, 58]	κινδύνους. εἰ δέ τις χωρὶς	φθόνου	τήν τε φύσιν τἀνδρὸς καὶ
[11, 89]	ἀσινεῖς, μέχρι ἂν ἐπὶ διωρισμένοις	φιλανθρώποις	πείσαντες οἱ κύριοι καὶ δόντες
[11, 67]	καθόλου τοῖς πλησιοχώροις πᾶσι προσενεχθεὶς	φιλανθρώπως,	μεγάλης ἔτυχεν ἀποδοχῆς παρὰ τοῖς
[11, 67]	τῶν ὑποτεταγμένων· ἦν γὰρ καὶ	φιλάργυρος	καὶ βίαιος καὶ καθόλου τῆς
[11, 44]	Ξέρξην· συνετέθειτο γὰρ δι´ ἀπορρήτων	φιλίαν	πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ τὴν
[11, 61]	πρὸς τὰς ναῦς ὡς πρὸς	φιλίας	ἔφευγον. τῆς δὲ νυκτὸς οὔσης
[11, 35]	τὰ δὲ ὅπλα τοῖς ἑαυτῶν	φίλοις	παρέδωκαν· παρακαλέσαντες δὲ τὰ πλήθη,
[11, 8]	Τυρραστιάδας, τὸ γένος ὢν Κυμαῖος,	φιλόκαλος	δὲ καὶ τὸν τρόπον ὢν
[11, 78]	διεληλυθότος Ἀθήνησι μὲν ἦν ἄρχων	Φιλοκλῆς,	ἐν Ῥώμῃ δὲ τὴν ὕπατον
[11, 54]	ἀρετῇ, κατηγόρησαν προδοσίαν αὐτοῦ, φάσκοντες	φίλον	γενέσθαι τοῦ Παυσανίου μέγιστον, καὶ
[11, 54]	οὔτε διαβάλλειν ἔκρινε δεῖν ἄνδρα	φίλον.	οὐ μὴν ἀλλὰ κατηγορηθεὶς ὁ
[11, 61]	τοὺς στρατιώτας, καὶ προσδεχθεὶς ὡς	φίλος	ὑπ´ αὐτῶν, εἰσέπεσεν εἰς τὴν
[11, 69]	καὶ συγγενὴς ὢν Ἀρταβάνου καὶ	φίλος	ὑπήκουσε πρὸς τὴν ἐπιβουλήν. ὑπὸ
[11, 56]	κατέφυγεν. ὁ δὲ Λυσιθείδης ἐτύγχανε	φίλος	ὢν Ξέρξου τοῦ βασιλέως καὶ
[11, 18]	μετὰ τοὺς Ἀθηναίους καὶ μάλιστα	φιλοτιμήσεσθαι	διὰ τὸ μόνους τῶν Ἑλλήνων
[11, 80]	παρατάξεως, συνέβη διὰ τὴν γενομένην	φιλοτιμίαν	πολλοὺς παρ´ ἀμφοτέροις ἀναιρεθῆναι. τέλος
[11, 52]	γινομένων, τὸ τελευταῖον εἰς ὁλοσχερῆ	φιλοτιμίαν	ὥρμησαν. οἱ μὲν οὖν Ἰάπυγες
[11, 86]	παρ´ ἀμφοτέροις ἀναιρεθῆναι καὶ τῆς	φιλοτιμίας	μὴ λῆξαι τὰς πόλεις. μετὰ
[11, 9]	δὲ ὁ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων	φιλοτιμούμενος	αὑτῷ τε δόξαν περιθεῖναι μεγάλην
[11, 22]	κραυγὴ τῶν δυνάμεων ἐναλλὰξ ἐγίνετο,	φιλοτιμουμένων	ἀμφοτέρων τῷ μεγέθει τῆς βοῆς
[11, 3]	αὐτοὺς ἔχειν ἡσυχίαν, εἰ δὲ	φιλοτιμοῦνται	λαβεῖν τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν,
[11, 50]	καὶ τῶν ἄλλων οἱ πολλοὶ	φιλοτίμως	εἶχον ἀνακτήσασθαι τὴν ἡγεμονίαν, νομίζοντες,
[11, 92]	~Τέλος δὲ θεωρῶν τοὺς ὑπολοίπους	φίλους	μέλλοντας αὐτῷ τὰς χεῖρας προσφέρειν,
[11, 61]	μὲν προσεδέξαντο τοὺς Ἀθηναίους ὡς	φίλους	ὄντας, ὁ δὲ Κίμων ἤδη
[11, 80]	καὶ προσδεξαμένων τοὺς Θετταλοὺς ὡς	φίλους,	συνέβη {καὶ} πολλοὺς καὶ ποικίλους
[11, 66]	ὢν ἀγαθός, συνήγαγε τοὺς πατρικοὺς	φίλους	τῶν παίδων καὶ τὸν λόγον
[11, 56]	τὸ μὲν πρῶτον προσεδέξατο αὐτὸν	φιλοφρόνως	καὶ παρεκάλει θαρρεῖν καὶ τὸ
[11, 71]	αὐτὸν ἀπέστησε, τῶν δὲ αὑτοῦ	φίλων	ἐπιλέξας τοὺς εὐθέτους παρέδωκε τὰς
[11, 81]	δὲ ἡγεμόνων τινὲς καὶ τῶν	φίλων	ἔφασαν δεῖν ἀναμένειν τοὺς καθυστεροῦντας,
[11, 74]	μὲν πρῶτον ἀπέστειλέ τινας τῶν	φίλων	μετὰ πολλῶν χρημάτων εἰς τὴν
[11, 66]	Πινάριον Μαμερτῖνον καὶ Πούπλιον Φούριον	Φίφρωνα.	ἐπὶ δὲ τούτων Ἱέρων ὁ
[11, 32]	Κορίνθιοι δὲ καὶ Σικυώνιοι καὶ	Φλιάσιοι	καί τινες ἕτεροι τοῖς μετὰ
[11, 22]	ἄφνω τῆς κατὰ τὰς ναῦς	φλογὸς	ἀρθείσης εἰς ὕψος, καί τινων
[11, 89]	δὲ χάσμα βρόμον πολὺν καὶ	φοβερὸν	ἐξίησι· τὸ δὲ τούτων παραδοξότερον,
[11, 20]	ἱκανὴν καὶ παραφυλάττων τὴν Ἱμέραν,	φοβηθεὶς	εὐθὺς ἀπέστειλεν εἰς τὰς Συρακούσας,
[11, 56]	Ἑλλήνων, τὸ τηνικαῦθ´ ὁ βασιλεὺς	φοβηθεὶς	μὲν τὰς ἀπειλάς, ἐλεῶν δὲ
[11, 54]	μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν	φοβηθέντες	αὐτοῦ τὴν ὑπεροχήν, οἱ δὲ
[11, 27]	τὴν ἄδικον ἧτταν, οἱ Λακεδαιμόνιοι	φοβηθέντες	μήποτε Θεμιστοκλῆς ἀγανακτήσας ἐπὶ τῷ
[11, 19]	προσήκουσαν τιμωρίαν. οἱ δὲ Φοίνικες	φοβηθέντες	τὰς ἀπειλὰς τὸ μὲν πρῶτον
[11, 87]	διὰ τὸν ἀπὸ τοῦ νόμου	φόβον	ἰδιωτεύοντες διετέλουν, ἐπιμελόμενοι δὲ τῆς
[11, 21]	ἁπάσας τὰς πύλας, ἃς διὰ	φόβον	πρότερον ἐνῳκοδόμησαν οἱ περὶ Θήρωνα,
[11, 15]	τοὺς ἄλλους Ἕλληνας πολὺς κατεῖχε	φόβος	πανταχόθεν συνεληλαμένους εἰς αὐτὴν τὴν
[11, 58]	οὖν ἀπολυθεὶς τοῦ παρ´ Ἕλλησι	φόβου,	καὶ παραδόξως ὑπὸ μὲν τῶν
[11, 50]	τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπύθοντο, τοῦ μὲν	φόβου	τοῦ κατὰ τὸν πόλεμον ἀπελύθησαν,
[11, 24]	τῶν βοηθούντων. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι	φοβούμενοι	μὴ φθάσῃ διαβὰς εἰς Λιβύην
[11, 79]	μᾶλλον ἐλαττούμενοι καὶ τοὺς Κορινθίους	φοβούμενοι,	συμμάχους ἐποιήσαντο τοὺς Ἀθηναίους. διὸ
[11, 10]	κατὰ στόμα μὲν οὐ συνεπλέκοντο,	φοβούμενοι	τὰς ἀρετὰς αὐτῶν, ἐκ δὲ
[11, 63]	μὲν πρὸ τοῦ ἡσυχίαν εἶχον,	φοβούμενοι	τὴν τῆς Σπάρτης ὑπεροχήν τε
[11, 62]	περιπεπτωκότες ἄλλας τριήρεις πλείους κατεσκεύασαν,	φοβούμενοι	τὴν τῶν Ἀθηναίων αὔξησιν. ἀπὸ
[11, 19]	οὐκ ἔλαττον τούτου στρατήγημα ἐπενόησε.	φοβουμένων	γὰρ τῶν Ἑλλήνων πεζῇ διαγωνίζεσθαι
[11, 51]	τοὺς δὲ Κυμαίους ἠλευθέρωσαν τῶν	φόβων,	καὶ ἀπέπλευσαν ἐπὶ Συρακούσας. ~Ἐπ´
[11, 14]	με στᾶσαν, Ζανὶ χαριζόμενοι σὺν	Φοίβῳ,	πτολίπορθον ἀπωσάμενοι στίχα Μήδων καὶ
[11, 19]	πρὸς τὴν γῆν καταδιώξαντες τοὺς	Φοίνικας	καὶ Κυπρίους ἐπέστρεψαν, ἐκβιασθέντες ὑπὸ
[11, 3]	τούτων Αἰγύπτιοι μὲν διακοσίας παρέσχοντο,	Φοίνικες	δὲ τριακοσίας, Κίλικες δὲ ὀγδοήκοντα,
[11, 17]	τὸ μὲν δεξιὸν κέρας ἐπεῖχον	Φοίνικες,	τὸ δ´ εὐώνυμον οἱ μετὰ
[11, 18]	ναυτικὸν ἀντιταχθησόμενοι· μεγάλην γὰρ οἱ	Φοίνικες	ὑπεροχὴν εἶχον διά τε τὸ
[11, 19]	τὴν προσήκουσαν τιμωρίαν. οἱ δὲ	Φοίνικες	φοβηθέντες τὰς ἀπειλὰς τὸ μὲν
[11, 2]	αὐτὸν ταττομένην, Αἴγυπτόν τε καὶ	Φοινίκην	καὶ Κύπρον, πρὸς δὲ τούτοις
[11, 75]	δ´ ἦλθον εἰς Κιλικίαν καὶ	Φοινίκην,	τὰς μὲν πεζὰς δυνάμεις ἀνελάμβανον
[11, 60]	δὲ ναυτικὸν ἤθροισαν ἔκ τε	Φοινίκης	καὶ Κύπρου καὶ Κιλικίας· ἐστρατήγει
[11, 77]	προῆγον πεζῇ διὰ Συρίας καὶ	Φοινίκης·	συμπαραπλέοντος δὲ καὶ τοῦ στόλου
[11, 62]	ἐν Κύπρῳ Μήδους πολλοὺς ὀλέσαντες	Φοινίκων	ἑκατὸν ναῦς ἕλον ἐν πελάγει
[11, 22]	δὲ ἐν τῇ στρατοπεδείᾳ τῶν	Φοινίκων	ἡγεμόνες τὸ μὲν πρῶτον ἐξαγαγόντες
[11, 27]	μὲν τῶν Περσῶν στόλος πλὴν	Φοινίκων	μετὰ τὴν ἐν Σαλαμῖνι γενομένην
[11, 18]	καὶ Λακεδαιμόνιοι, πρὸς τὸ τῶν	Φοινίκων	ναυτικὸν ἀντιταχθησόμενοι· μεγάλην γὰρ οἱ
[11, 19]	παρ´ ἐλπίδας ἡττημένος τῶν μὲν	Φοινίκων	τῶν ἀρξάντων τῆς φυγῆς τοὺς
[11, 75]	κατασκευάζειν τοῖς τε Κυπρίοις καὶ	Φοίνιξι	καὶ τοῖς τὴν Κιλικίαν οἰκοῦσι.
[11, 19]	πλέουσαι προτροπάδην ἔφευγον. ~τῶν δὲ	Φοινισσῶν	καὶ Κυπρίων νεῶν ὑπὸ τῶν
[11, 69]	ἔφησε Δαρεῖον τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ	φονέα	γεγονέναι τοῦ πατρὸς καὶ τὴν
[11, 69]	σωθεὶς ὁ Ἀρταξέρξης καὶ τὸν	φονέα	τοῦ πατρὸς τετιμωρημένος παρέλαβε τὴν
[11, 69]	διὰ ῥᾳθυμίαν, ἀλλὰ βασιλεύσῃ τὸν	φονέα	τοῦ πατρὸς τιμωρησάμενος· ἐπηγγείλατο δ´
[11, 9]	στρατιώταις εἰσπεσόντας εἰς τὴν παρεμβολὴν	φονεύειν	τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ ἐπ´ αὐτὴν
[11, 57]	Δαρείου μὲν ἦν θυγάτηρ τοῦ	φονεύσαντος	τοὺς μάγους, ἀδελφὴ δὲ γνησία
[11, 53]	τοῦ πατρὸς βίαιος ἦν καὶ	φονικὸς	καὶ τελευτήσαντος ἦρχε τῆς πατρίδος
[11, 67]	βασιλεύσαντα. βίαιος γὰρ ὢν καὶ	φονικὸς	πολλοὺς μὲν τῶν πολιτῶν ἀνῄρει
[11, 10]	τὴν στρατοπεδείαν εὐλόγως πολὺν ἐποίει	φόνον·	ἔκτεινον γὰρ ἀλλήλους, οὐ διδούσης
[11, 80]	ἐξ ἐφόδου τρεψάμενοι πολὺν ἐποίουν	φόνον.	ἐπιβοηθησάντων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων τοῖς
[11, 22]	τινων ἀπαγγειλάντων τὸν τοῦ στρατηγοῦ	φόνον,	οἱ μὲν Ἕλληνες ἐθάρρησαν, καὶ
[11, 31]	κίνδυνον ὑπομενόντων προθύμως, πολὺς ἐγίνετο	φόνος	τῶν βαρβάρων. ἕως μὲν οὖν
[11, 22]	παραγγείλαντος μηδένα ζωγρεῖν, πολὺς ἐγένετο	φόνος	τῶν φευγόντων, καὶ πέρας κατεκόπησαν
[11, 61]	δύνασθαι ἰδεῖν. διὸ καὶ πολλοῦ	φόνου	γενομένου διὰ τὴν ἀταξίαν τῶν
[11, 22]	τοὺς ἀντιτεταγμένους. πολλοῦ δὲ γενομένου	φόνου,	καὶ τῆς μάχης δεῦρο κἀκεῖσε
[11, 36]	φυγὴν ὥρμησαν. πολλοῦ δὲ γενομένου	φόνου,	οἱ μὲν περὶ τὸν Λεωτυχίδην
[11, 74]	δὲ κατὰ τὴν φυγὴν γενομένου	φόνου,	τὸ τελευταῖον οἱ μὲν Πέρσαι
[11, 52]	τῆς διαφορᾶς συναυξομένης καὶ πολλάκις	φόνων	γινομένων, τὸ τελευταῖον εἰς ὁλοσχερῆ
[11, 71]	ἀπέστησαν τῶν Περσῶν, καὶ τοὺς	φορολογοῦντας	τὴν Αἴγυπτον τῶν Περσῶν ἐκβαλόντες
[11, 47]	τῶν Περσῶν ὑποπτευόμενον πόλεμον τάξαι	φόρον	ταῖς πόλεσι πάσαις κατὰ δύναμιν,
[11, 20]	διακοσίων, καὶ χωρὶς πολλὰς ναῦς	φορτίδας	τὰς κομιζούσας τὴν ἀγοράν, ὑπὲρ
[11, 20]	μὲν ἀγορὰν ἅπασαν ἐκ τῶν	φορτίδων	νεῶν ἐξείλετο, τὰ δὲ πλοῖα
[11, 47]	δὲ ἐπὶ τὴν διάταξιν τῶν	φόρων,	οὕτως ἀκριβῶς καὶ δικαίως τὸν
[11, 66]	Λεύκιον Πινάριον Μαμερτῖνον καὶ Πούπλιον	Φούριον	Φίφρωνα. ἐπὶ δὲ τούτων Ἱέρων
[11, 78]	Αὖλος Ποστούμιος Ῥηγοῦλος καὶ Σπόριος	Φούριος	Μεδιολανός. ἐπὶ δὲ τούτων Κορινθίοις
[11, 63]	τὴν ὕπατον ἀρχὴν διεδέξαντο Λεύκιος	Φούριος	Μεδιολανὸς καὶ Μάρκος Μανίλιος Οὐάσων.
[11, 48]	ὕπατοι Καίσων Φάβιος καὶ Σπόριος	Φούριος	Μενέλλαιος. ἐπὶ δὲ τούτων Λεωτυχίδας
[11, 77]	πᾶσιν. ~Ἐπ´ ἄρχοντος δ´ Ἀθήνησι	Φρασικλείδου	ὀλυμπιὰς μὲν ἤχθη ὀγδοηκοστή, καθ´
[11, 54]	δ´ ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ τὸ	φρόνημα	ταπεινοῦν ἔσπευδον. ~πρῶτον μὲν οὖν
[11, 65]	τοῖς Ἀργείοις διὰ τὸ παλαιὸν	φρόνημα	τῆς πόλεως. διὰ δὴ ταύτας
[11, 6]	ἅπαντας ἀπολέσαι· ἐνῆν γὰρ ἔτι	φρόνημα	τοῖς Μήδοις, τῆς τῶν προγόνων
[11, 27]	τὸ μέλλον ἐφιλοτιμοῦντο ταπεινοῦν τὸ	φρόνημα	τῶν Ἀθηναίων. διὸ καὶ κρίσεως
[11, 78]	τριήρεις ἑβδομήκοντα· συντριβέντες δὲ τοῖς	φρονήμασι	διὰ τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς,
[11, 22]	ἐλπίσι τῆς νίκης ἐπαρθέντες τοῖς	φρονήμασιν	ἐπέκειντο θρασύτερον τοῖς βαρβάροις, οἱ
[11, 87]	τῷ τρόπῳ διελάμβανον ταπεινώσειν τὰ	φρονήματα	τῶν πλεῖστον ἰσχυόντων ἐν ταῖς
[11, 55]	κακίαν κολάζωσιν, ἀλλ´ ἵνα τὰ	φρονήματα	τῶν ὑπερεχόντων ταπεινότερα γένηται διὰ
[11, 1]	Πέρσαις. οὗτος μετέωρος ὢν τῷ	φρονήματι	καὶ τὴν ἡλικίαν ἀκμάζων, ἐπεθύμει
[11, 27]	νίκης, καὶ διὰ τοῦτο αὐτῶν	φρονηματιζομένων,	πᾶσιν ἐγίνοντο καταφανεῖς ὡς τοῖς
[11, 70]	κατὰ θάλατταν ἀγῶσι πολλάκις εὐημεροῦσα	φρονήματός	τε πλήρης ἦν καὶ χρημάτων
[11, 27]	αὗται μὲν οὖν ὡς ἀλλότρια	φρονούντων	τῶν Ἰώνων παρεφύλαττον τὰς πόλεις.
[11, 36]	οὔθ´ ὁμήρων οὔτε ὅρκων ἐποιήσαντο	φροντίδα,	ἀλλὰ μετὰ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[11, 28]	αὐτοὶ μὲν ἣν πρότερον ἐποιοῦντο	φροντίδα	τῆς Ἑλλάδος καὶ μετὰ ταῦτα
[11, 56]	θαρρεῖν καὶ τὸ σύνολον ἐπηγγέλλετο	φροντιεῖν	αὐτοῦ τῆς ἀσφαλείας· ἐπεὶ δὲ
[11, 15]	Πελοποννήσιοι, τῆς ἰδίας μόνον ἀσφαλείας	φροντίζοντες,	ἔφασαν δεῖν περὶ τὸν Ἰσθμὸν
[11, 87]	τοῦ δικαιοπραγεῖν ὀλίγη τις ἐγίνετο	φροντίς.	διόπερ οἱ Συρακόσιοι μεταγνόντες τὸν
[11, 4]	ὁ τῶν Σπαρτιατῶν βασιλεύς, μέγα	φρονῶν	ἐπ´ ἀνδρείᾳ καὶ στρατηγίᾳ. οὗτος
[11, 60]	ἐλευθερώσοντα δὲ τὰς Περσικαῖς ἔτι	φρουραῖς	κατεχομένας. οὗτος δὲ παραλαβὼν τὸν
[11, 37]	πόλει ποιησάμενος εἷλε Σηστόν, καὶ	φρουρὰν	ἐγκαταστήσας τοὺς μὲν συμμάχους ἀπέλυσεν,
[11, 60]	ὅσαι δ´ ὑπῆρχον δίγλωττοι καὶ	φρουρὰς	ἔχουσαι Περσικάς, βίαν προσάγων ἐπολιόρκει.
[11, 68]	ἄλλας πόλεις τὰς τυραννουμένας ἢ	φρουρὰς	ἐχούσας ἐλευθερώσαντες ἀποκατέστησαν ταῖς πόλεσι
[11, 44]	καὶ τῶν πόλεων τὰς ἔτι	φρουρὰς	ἐχούσας Περσικὰς ἠλευθέρωσε, μετὰ δὲ
[11, 91]	οἱ πλείους μὲν εἰς τὰ	φρούρια	τῶν Σικελῶν διεσώθησαν, ὀλίγοι δὲ
[11, 91]	τούτοις πραττομένοις Ἀκραγαντῖνοι τὸ Μότυον	φρούριον	κατεχόμενον ὑπὸ τῶν μετὰ Δουκετίου
[11, 44]	ὅσαι βαρβαρικαῖς φυλακαῖς διέμενον ἔτι	φρουρούμεναι.	οὗτος δὲ πεντήκοντα μὲν τριήρεις
[11, 91]	χώραν ἀναζεύξας μετὰ δυνάμεως Μότυον	φρουρούμενον	ὑπὸ τῶν Ἀκραγαντίνων ἐπολιόρκησε· τῶν
[11, 76]	κατοικοῦντας ξένους διελύθησαν, καὶ τοὺς	φυγάδας	καταδεξάμεναι τοῖς ἀρχαίοις πολίταις τὰς
[11, 83]	προδοσίας, προστάττων δὲ καταδέχεσθαι τοὺς	φυγάδας·	τῶν δὲ Φαρσαλίων οὐ προσδεχομένων,
[11, 58]	μὲν τῶν τὰ μέγιστα εὐεργετηθέντων	φυγαδευθείς,	ὑπὸ δὲ τῶν τὰ δεινότατα
[11, 87]	τινὰς αἰτίας. τῶν μεγίστων ἀνδρῶν	φυγαδευομένων	οἱ χαριέστατοι τῶν πολιτῶν καὶ
[11, 67]	τὸ δίκαιον, οὐκ ὀλίγους δὲ	φυγαδεύων	ἐπὶ ψευδέσι διαβολαῖς τὰς οὐσίας
[11, 12]	ναῦς κατέδυσαν, οὐκ ὀλίγας δὲ	φυγεῖν	ἀναγκάσαντες μέχρι τῆς γῆς κατεδίωξαν·
[11, 14]	καταπλαγέντας τὴν τῶν θεῶν ἐνέργειαν	φυγεῖν	ἐκ τῶν τόπων. τὸ μὲν
[11, 36]	ἄλλων Ἑλλήνων ἀπέκτειναν ἐν τῇ	φυγῇ	τοὺς βαρβάρους. τοῦτον δὲ τὸν
[11, 32]	δὲ τὸν τρόπον ἐν τῇ	φυγῇ	τῶν βαρβάρων σχισθέντων, ὁμοίως καὶ
[11, 88]	νικήσας καὶ πολλοὺς κατὰ τὴν	φυγὴν	ἀνελὼν κατέκλεισεν αὐτοὺς εἰς πολιορκίαν.
[11, 74]	ὥρμησε. πολλοῦ δὲ κατὰ τὴν	φυγὴν	γενομένου φόνου, τὸ τελευταῖον οἱ
[11, 22]	καὶ τὴν νίκην ἀπογνόντες πρὸς	φυγὴν	ἐτράπησαν. τοῦ δὲ Γέλωνος παραγγείλαντος
[11, 52]	δύο μέρη σχισθέντων κατὰ τὴν	φυγήν,	καὶ τῶν μὲν εἰς Τάραντα
[11, 55]	ὑπερεχόντων ταπεινότερα γένηται διὰ τὴν	φυγήν.	ὁ μὲν οὖν Θεμιστοκλῆς τὸν
[11, 91]	Σικελοὺς ἐτρέψαντο, καὶ κατὰ τὴν	φυγὴν	πολλοὺς ἀνεῖλον. τῶν δὲ διαφυγόντων
[11, 56]	συμπράττοντος αὐτῷ πάντα τὰ πρὸς	φυγὴν	τοῦ βασιλέως· εὑρὼν δὲ δύο
[11, 19]	εἶδον τὰς κρατίστας ναῦς πρὸς	φυγὴν	ὡρμημένας, καὶ αὐταὶ τὸν κίνδυνον
[11, 31]	κατετρώθησαν, ἀνατραπέντες ταῖς ψυχαῖς πρὸς	φυγὴν	ὥρμησαν. ἐπικειμένων δὲ τῶν Ἑλλήνων,
[11, 36]	βάρβαροι δὲ καταπλαγέντες πρὸς {τὴν}	φυγὴν	ὥρμησαν. πολλοῦ δὲ γενομένου φόνου,
[11, 74]	λοιπὸν πλῆθος τῶν βαρβάρων πρὸς	φυγὴν	ὥρμησε. πολλοῦ δὲ κατὰ τὴν
[11, 56]	πλῆθος ἐδωρήσατο αὐτῷ ἐφόδιον τῆς	φυγῆς.	ὁ δὲ Θεμιστοκλῆς πάντοθεν ἐλαυνόμενος
[11, 19]	μὲν Φοινίκων τῶν ἀρξάντων τῆς	φυγῆς	τοὺς αἰτιωτάτους ἀπέκτεινε, τοῖς δ´
[11, 22]	πεντεκαίδεκα μυριάδων. οἱ δὲ λοιποὶ	φυγόντες	ἐπί τινα τόπον ἐρυμνὸν τὸ
[11, 48]	ὀργῆς εἶχε τὸν ἀδελφόν, καὶ	φυγόντος	πρὸς Θήρωνα τὸν Ἀκραγαντίνων τύραννον,
[11, 68]	αἰσχρῶς ἀπέβαλε τὴν ἀρχήν, καὶ	φυγὼν	εἰς Λοκροὺς ἐνταῦθα τὸν λοιπὸν
[11, 53]	ἐξέπεσεν ἐκ τῆς ἀρχῆς, καὶ	φυγὼν	εἰς Μεγαρεῖς τοὺς Νισαίους καλουμένους,
[11, 0]	ἀπέβαλε τὴν δυναστείαν. Ὡς Θεμιστοκλῆς	φυγὼν	πρὸς Ξέρξην καὶ κατηγορηθεὶς θανάτου
[11, 44]	τὰς Ἑλληνίδας πόλεις, ὅσαι βαρβαρικαῖς	φυλακαῖς	διέμενον ἔτι φρουρούμεναι. οὗτος δὲ
[11, 4]	τῷ λόγῳ μὲν ἐπὶ τὴν	φυλακὴν	ἄγει τῶν παρόδων, τῷ δ´
[11, 44]	ἀξιολόγους ζωγρήσας ἄνδρας παρέδωκεν εἰς	φυλακὴν	Γογγύλῳ τῷ Ἐρετριεῖ, τῷ μὲν
[11, 2]	ἀπογνόντες τὴν περὶ τὰ Τέμπη	φυλακὴν	ἐπανῆλθον εἰς τὴν οἰκείαν. ~Χρήσιμον
[11, 9]	ἔφησε δεῖν μένειν καὶ τὴν	φυλακὴν	τῶν παρόδων μὴ λιπεῖν· πρέπειν
[11, 40]	καὶ ἀπειλῶν ἐπιτιμῶντας παρέδωκαν εἰς	φυλακήν,	φήσαντες τότε ἀφήσειν, ὅταν κἀκεῖνοι
[11, 3]	παρούσης τῆς ἐν τοῖς Τέμπεσι	φυλακῆς,	Ἀχαιοὶ δὲ Φθιῶται καὶ Λοκροὶ
[11, 22]	στρατοπεδείᾳ, καὶ προσδεχθέντων ὑπὸ τῶν	φυλάκων	ὡς συμμάχων, οὗτοι μὲν εὐθὺς
[11, 2]	ἠξίουν ἀποστέλλειν στρατιώτας τοὺς κοινῇ	φυλάξοντας	τὰς παρόδους· ἔσπευδον γὰρ ἁπάσας
[11, 24]	ὥστε τὰς νύκτας ἅπαντας διαγρυπνεῖν	φυλάττοντας	τὴν πόλιν, ὡς τοῦ Γέλωνος
[11, 6]	τὸν τρόπον συνταχθέντες προσέπεσον τοῖς	φυλάττουσι	τὰς Θερμοπύλας· ὁ δὲ Λεωνίδης
[11, 30]	ἐπεῖχεν ἡ στρατοπεδεία, πεφραγμένη τῇ	φύσει	καὶ ταῖς τῶν τόπων ἀσφαλείαις.
[11, 58]	σφᾶς αὐτοὺς ἀνδρὸς τοιούτου τὴν	φύσιν	ἠθέλησαν. ~τίς γὰρ ἕτερος, τῆς
[11, 58]	τις χωρὶς φθόνου τήν τε	φύσιν	τἀνδρὸς καὶ τὰς πράξεις ἐξετάζοι
[11, 89]	βυθοῦ καὶ παραπλήσιον ἔχοντες τὴν	φύσιν	τοῖς λέβησι τοῖς ὑπὸ πυρὸς
[11, 2]	τὰς ναῦς εἰς Κύμην καὶ	Φώκαιαν,	αὐτὸς δ´ ἐξ ἁπασῶν τῶν
[11, 79]	πάλιν γενομένης ἰσχυρᾶς μάχης} οἱ	Φωκεῖς	ἐνεστήσαντο πόλεμον πρὸς Δωριεῖς, τοὺς
[11, 79]	τὰς πόλεις ἀνακτησάμενος τούς τε	Φωκεῖς	καὶ Δωριεῖς διήλλαξεν. ~Ἀθηναῖοι δὲ
[11, 79]	τοῖς Δωριεῦσι, νικήσας δὲ τοὺς	Φωκεῖς	καὶ τὰς πόλεις ἀνακτησάμενος τούς
[11, 83]	δὲ τοῖς Λοκροῖς καὶ τοὺς	Φωκεῖς	καταπολεμήσας, καὶ λαβὼν ὁμήρους, ἀνέζευξεν
[11, 80]	τοὺς Λακεδαιμονίους τὸν μὲν πρὸς	Φωκεῖς	πόλεμον καταλελυκέναι, αὐτοὺς δὲ μέλλειν
[11, 0]	Αἰγινήτας καὶ Κορινθίους κατεπολέμησαν. Ὡς	Φωκεῖς	πρὸς Δωριεῖς ἐπολέμησαν. Ὡς Μυρωνίδης
[11, 14]	τῆς χώρας κτήσεις. οἱ δὲ	Φωκεῖς	τὰ τῶν Ἑλλήνων ᾑρημένοι, καὶ
[11, 4]	χίλιοι καὶ Μηλιέων τοσοῦτοι καὶ	Φωκέων	οὐ πολὺ λειπόμενοι τῶν χιλίων,
[11, 14]	Θερμοπυλῶν ἀναζεύξας προῆγε διὰ τῆς	Φωκέων	χώρας, πορθῶν μὲν τὰς πόλεις,
[11, 33]	εἰς τετρακισμυρίους, καὶ διὰ τῆς	Φωκίδος	εἰς Μακεδονίαν πορευθείς, ὀξυτάταις πορείαις
[11, 31]	ἀναχώρησιν ποιησάμενος προῆγεν ἐπὶ τῆς	Φωκίδος.	~Τοῦτον δὲ τὸν τρόπον ἐν
[11, 22]	μὲν Ἕλληνες ἐθάρρησαν, καὶ ταῖς	φωναῖς	καὶ ταῖς ἐλπίσι τῆς νίκης
[11, 34]	τοῖς πολεμίοις, καὶ μεγάλῃ τῇ	φωνῇ	κηρύξαι, διότι οἱ Ἕλληνες νενικηκότες
[11, 26]	τιμωρίας ὡς τύραννος, ὥστε μιᾷ	φωνῇ	πάντας ἀποκαλεῖν εὐεργέτην καὶ σωτῆρα
[11, 92]	δὲ δῆμος ὥσπερ τινὶ μιᾷ	φωνῇ	σώζειν πάντοθεν ἐβόα τὸν ἱκέτην.
[11, 9]	τὴν δ´ εὐδοξίαν ἑλόμενοι, μιᾷ	φωνῇ	τὸν ἡγούμενον ἠξίουν ἄγειν ἐπὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/09/2006