[5,5] Περὶ δὲ τῆς κατὰ τὴν Κόρην ἁρπαγῆς, ὅτι γέγονεν ὡς προειρήκαμεν, πολλοὶ τῶν ἀρχαίων συγγραφέων καὶ ποιητῶν μεμαρτυρήκασι. Καρκίνος μὲν γὰρ ὁ τῶν τραγῳδιῶν ποιητής, πλεονάκις ἐν ταῖς Συρακούσαις παρεπιδεδημηκὼς καὶ τὴν τῶν ἐγχωρίων τεθεαμένος σπουδὴν περὶ τὰς θυσίας καὶ πανηγύρεις τῆς τε Δήμητρος καὶ Κόρης, κατεχώρισεν ἐν τοῖς ποιήμασι τούσδε τοὺς στίχους· λέγουσι Δήμητρός ποτ´ ἄρρητον κόρην Πλούτωνα κρυφίοις ἁρπάσαι βουλεύμασι, δῦναί τε γαίας εἰς μελαμφαεῖς μυχούς, πόθῳ δὲ μητέρ´ ἠφανισμένης κόρης μαστῆρ´ ἐπελθεῖν πᾶσαν ἐν κύκλῳ χθόνα. καὶ τὴν μὲν Αἰτναίοισι Σικελίαν πάγοις πυρὸς γέμουσαν ῥεύμασιν δυσεμβόλοις πᾶσαν στενάξαι, πένθεσιν δὲ παρθένου σίτων ἄμοιρον διοτρεφὲς φθίνειν γένος. ὅθεν θεὰς τιμῶσιν εἰς τὰ νῦν ἔτι. οὐκ ἄξιον δὲ παραλιπεῖν τῆς θεοῦ ταύτης τὴν ὑπερβολὴν τῆς εἰς τοὺς ἀνθρώπους εὐεργεσίας· χωρὶς γὰρ τῆς εὑρέσεως τοῦ σίτου τήν τε κατεργασίαν αὐτοῦ τοὺς ἀνθρώπους ἐδίδαξε καὶ νόμους εἰσηγήσατο καθ´ οὓς δικαιοπραγεῖν εἰθίσθησαν, δι´ ἣν αἰτίαν φασὶν αὐτὴν θεσμοφόρον ἐπονομασθῆναι. τούτων δὲ τῶν εὑρημάτων οὐκ ἄν τις ἑτέραν εὐεργεσίαν εὕροι μείζονα· καὶ γὰρ τὸ ζῆν καὶ τὸ καλῶς ζῆν περιέχουσι. περὶ μὲν οὖν τῶν μυθολογουμένων παρὰ τοῖς Σικελιώταις ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσιν.

[5,5] Plusieurs poètes rapportent comme nous l'histoire de l'enlèvement de Proserpine. Voici ce qu'en dit Carcinus, poète tragique, qui allait souvent à Syracuse et qui a été témoin de la dévotion avec laquelle les Siciliens célébraient les fêtes dont nous venons de parler : "Quand du souverain des ombres Malgré soi blessant le cœur, Proserpine aux fleuves sombres Suivit le char du vainqueur, Cérès cherchant la déesse, Remplit les villes de Grèce Du récit de son malheur, Et tous les ans la Sicile Depuis ce jour, moins fertile, En célèbre la douleur." Mais il ne serait pas juste de passer sous silence les autres bienfaits de Cérès, car outre l'invention du blé, les Siciliens lui doivent encore les lois qui les ont formés à la pratique de la justice. C'est même pour cette raison qu'on lui a donné le nom de Thesmophore. Il n'était pas possible qu'elle fît aux hommes deux plus beaux présents que de leur fournir de quoi vivre et de leur apprendre à bien vivre. Nous avons raconté assez au long ce que les mythologistes siciliens disent de Cérès et de Proserpine.