Livre, Chap. |
[2, 37] |
Ὑδάσπην
καὶ
Ἀκεσῖνον.
χωρὶς
δὲ
|
τούτων |
ἄλλο
πλῆθος
ποταμῶν
παντοδαπῶν
διαρρεῖ |
[2, 16] |
πρὸς
τὸ
τοὺς
Ἰνδοὺς
ἀπὸ
|
τούτων
|
ἀμύνασθαι·
περὶ
δὲ
τὸν
ποταμὸν |
[2, 8] |
τόρμοις
σιδηροῖς
διελάμβανε,
καὶ
τὰς
|
τούτων |
ἁρμονίας
ἐπλήρου
μόλιβδον
ἐντήκουσα.
τοῖς |
[2, 33] |
πρὸς
Μήδους,
καὶ
μηδέποτε
τοῖς
|
τούτων |
βασιλεῦσιν
ὑπηκόους
γεγονέναι,
μέχρι
οὗ |
[2, 41] |
καὶ
φρονήσει
μάλιστα
θαυμαζόμενον·
ἐκ
|
τούτων |
γὰρ
οἵ
τε
σύμβουλοι
τοῖς |
[2, 14] |
αὐτῇ
Νινύας
ἐπιβουλεύσῃ.
ἀπὸ
δὲ
|
τούτων |
γενομένη
τῆς
Αἰθιοπίας
ἐπῆλθε
τὰ |
[2, 43] |
Πάλον,
τὸν
δὲ
Νάπην
ὠνομάσθαι.
|
τούτων |
δ´
ἐπιφανεῖς
πράξεις
κατεργασαμένων
καὶ |
[2, 50] |
μὴ
προσδεόμενα,
τῇ
δ´
ἀπὸ
|
τούτων |
δαψιλείᾳ
χορηγούμενα.
θηρίων
τε
πλῆθος |
[2, 54] |
ἄγονται
δύο
ἀντικαθημένους
ἀλλήλοις
ἀντινώτους·
|
τούτων
|
δὲ
ὁ
μὲν
τοὺς
κατὰ |
[2, 53] |
μέγεθος,
ἔτι
δὲ
τοὺς
χυμούς.
|
τούτων
|
δὲ
πολλῷ
μείζους
κατὰ
τὴν |
[2, 9] |
χρυσᾶ
σφυρήλατα,
Διός,
Ἥρας,
Ῥέας.
|
τούτων |
δὲ
τὸ
μὲν
τοῦ
Διὸς |
[2, 30] |
ἀστέρας,
οὓς
προσαγορεύουσι
βουλαίους
θεούς·
|
τούτων |
δὲ
τοὺς
μὲν
ἡμίσεις
τοὺς |
[2, 6] |
τοὺς
πετροβατεῖν
εἰωθότας,
καὶ
μετὰ
|
τούτων |
διά
τινος
χαλεπῆς
φάραγγος
προσαναβᾶσα, |
[2, 0] |
τὴν
Μηδίαν
καὶ
τῆς
περὶ
|
τούτων |
διαφωνίας
παρὰ
τοῖς
ἱστοριογράφοις.
Περὶ |
[2, 43] |
καὶ
μεγάλα
τῶν
ἀνὰ
μέσον
|
τούτων |
ἐθνῶν
καταδουλωσαμένους
προβιβάσαι
τὴν
ἡγεμονίαν |
[2, 28] |
ἀποκομιεῖν
τὴν
σποδὸν
τὴν
ἐκ
|
τούτων |
εἰς
Βαβυλῶνα,
καὶ
πλησίον
τοῦ |
[2, 13] |
χώσασα
τὸν
προειρημένον
κρημνὸν
διὰ
|
τούτων |
εἰς
τὴν
ἀκρώρειαν
προσανέβη.
ἐντεῦθεν |
[2, 16] |
ζῴων
τούτων
φύσιν.
ἕκαστον
δὲ
|
τούτων |
εἶχεν
ἐντὸς
ἄνδρα
τὸν
ἐπιμελησόμενον |
[2, 39] |
θυγατέρα
δὲ
μίαν
γεννῆσαι,
καὶ
|
τούτων |
ἐνηλίκων
γενομένων
πᾶσαν
τὴν
Ἰνδικὴν |
[2, 16] |
διαπέσῃ
φήμη
πρὸς
Ἰνδοὺς
περὶ
|
τούτων. |
~Ἐπεὶ
δ´
αἵ
τε
νῆες |
[2, 41] |
ἡγεμόνας
καὶ
τοὺς
ἄρχοντας
ἐκ
|
τούτων |
ἔχουσι.
τὰ
μὲν
οὖν
μέρη |
[2, 17] |
λέγεται
δὲ
καὶ
τὰς
ἐκ
|
τούτων |
κατασκευαζομένας
ναῦς
διαφόρους
κατὰ
τὴν |
[2, 30] |
κεκυρωμένην
αἰωνίῳ.
τῶν
θεῶν
δὲ
|
τούτων |
κυρίους
εἶναί
φασι
δώδεκα
τὸν |
[2, 29] |
ἄκρως
ἐπιτυγχάνειν
νομίζοντες.
τὴν
δὲ
|
τούτων |
μάθησιν
ἁπάντων
οὐχ
ὁμοίαν
ποιοῦνται |
[2, 8] |
τὸ
προσταχθὲν
μετὰ
πολλῆς
σπουδῆς,
|
τούτων |
μὲν
ἀπεδέξατο
τὴν
φιλοτιμίαν,
αὐτὴ |
[2, 48] |
ποταμῶν
μεγάλων
τῇ
γλυκύτητι
διαφόρων,
|
τούτων |
μὲν
περιγίνεται
κατὰ
τὴν
δυσωδίαν, |
[2, 38] |
ἔθνη
πολλὰ
καὶ
παντοδαπά,
καὶ
|
τούτων
|
μηδὲν
ἔχειν
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς |
[2, 41] |
μέρος
τὸ
τῶν
τεχνιτῶν·
καὶ
|
τούτων |
οἱ
μέν
εἰσιν
ὁπλοποιοί,
οἱ |
[2, 8] |
~Πρὸς
δὲ
τὴν
ὀξύτητα
τῆς
|
τούτων |
οἰκοδομίας
ἑκάστῳ
τῶν
φίλων
στάδιον |
[2, 28] |
αὐτομολήσαντα
κατέκρυψεν.
ὁ
δ´
Ἀρβάκης
|
τούτων |
οὐδὲν
εἰδὼς
διὰ
τὸ
πάντας |
[2, 58] |
αὐτὰ
ἐπὶ
τὰ
ζῷα,
καὶ
|
τούτων |
πετομένων
τὰ
μὲν
τὴν
διὰ |
[2, 36] |
τῶν
πρὸς
διατροφὴν
χρησίμων·
καὶ
|
τούτων |
τὰ
πολλὰ
ὑπάρχει
αὐτοφυῆ.
οὐκ |
[2, 49] |
μέγεθος
λατομίαι
γίνονται·
ἐκ
δὲ
|
τούτων |
τὰς
οἰκίας
συλλέγοντες
κατασκευάζουσιν,
αἷς |
[2, 39] |
πόλεων
οὐκ
ὀλίγων
γενέσθαι,
καὶ
|
τούτων |
τὴν
ἐπιφανεστάτην
καὶ
μεγίστην
προσαγορεῦσαι |
[2, 4] |
ἐννεοττεύοντος
παραδόξως
καὶ
δαιμονίως
ὑπὸ
|
τούτων |
τὸ
παιδίον
διατρέφεσθαι·
τὰς
μὲν |
[2, 31] |
τοῖς
νοτίοις
τετάχθαι
φασί,
καὶ
|
τούτων |
τοὺς
μὲν
ὁρωμένους
τῶν
ζώντων |
[2, 52] |
τὸν
ἥλιον
φωτός.
ἐκ
δὲ
|
τούτων |
τοὺς
φυσιολόγους
συλλογιζομένους
ἀποφαίνεσθαι
διότι |
[2, 43] |
δέ
τινας
χρόνους
τοὺς
ἀπογόνους
|
τούτων |
τῶν
βασιλέων
ἀνδρείᾳ
καὶ
στρατηγίᾳ |
[2, 43] |
ὁμοίως
ἄλλους
πλείονας.
ὑπὸ
δὲ
|
τούτων |
τῶν
βασιλέων
πολλὰ
μὲν
καὶ |
[2, 16] |
λειπομένην,
ἐπενοήσατό
{τινα}
κατασκευάζειν
εἴδωλα
|
τούτων |
τῶν
ζῴων,
ἐλπίζουσα
καταπλήξεσθαι
τοὺς |
[2, 30] |
ζῳδίων
ἓν
προσνέμουσι.
διὰ
δὲ
|
τούτων |
φασὶ
ποιεῖσθαι
τὴν
πορείαν
τόν |
[2, 29] |
τοῖς
Χαλδαίοις
ἐκ
γένους
ἡ
|
τούτων |
φιλοσοφία
παραδέδοται,
καὶ
παῖς
παρὰ
|
[2, 30] |
τυχοῦσιν
ἰδιώταις.
ὑπὸ
δὲ
τὴν
|
τούτων |
φορὰν
λέγουσι
τετάχθαι
τριάκοντα
ἀστέρας, |
[2, 31] |
καὶ
κακά·
διὰ
δὲ
τῆς
|
τούτων
|
φύσεώς
τε
καὶ
θεωρίας
μάλιστα |
[2, 16] |
πᾶν
ἀπομιμουμένη
τὴν
τῶν
ζῴων
|
τούτων |
φύσιν.
ἕκαστον
δὲ
τούτων
εἶχεν |
[2, 15] |
ἄλλων
τῶν
γινομένων
ἐν
τῇ
|
τούτων |
χώρᾳ
τὰ
κυριώτατα
καὶ
μνήμης
|