Livre, Chap. |
[4, 69] |
κατέσκηψε
γάρ
τις
ἐπὶ
τῆς
|
ἐκείνου |
βασιλείας
οὐκ
εἰωθυῖα
νόσος
εἰς |
[4, 40] |
τισὶ
τὸν
δῆμον
οἰκειωσάμενος
ὑπ´
|
ἐκείνου |
βασιλεὺς
ἀπεδείχθη
μόνου.
ἐπιεικὴς
δὲ |
[4, 32] |
σκηπτόμενος;
πότερον
οὐχ
ἡγούμενος
ἐξ
|
ἐκείνου |
γένους
εἶναί
με
γνήσιον,
ἀλλ´ |
[4, 79] |
σῶμα
τυχεῖν·
Ταρκυνίαν
δὲ
τὴν
|
ἐκείνου |
γυναῖκα,
ἣν
προσῆκεν
αὐτῷ
τιμᾶν
|
[4, 79] |
τοῦτο
τὸ
μῦσος
λαβὼν
τὴν
|
ἐκείνου |
γυναῖκα,
τῆς
δ´
αὐτῷ
συνοικούσης
|
[4, 40] |
πολλὰ
μὲν
τὸν
ἑαυτῆς
καὶ
|
ἐκείνου |
δαίμονα
κατοδυραμένη,
μυρίας
δὲ
κατάρας
|
[4, 76] |
πατέρα
τῆς
διαχρησαμένης
ἑαυτήν·
ὑπ´
|
ἐκείνου |
δὲ
τοὺς
ἕξοντας
τὴν
τῶν |
[4, 4] |
τετελευτηκὼς
χρόνου,
παιδία
δ´
ἐξ
|
ἐκείνου |
δύο
νήπια
καταλειπόμενα.
ἐνθυμουμένη
δὲ |
[4, 46] |
ἡγεμονίαν,
λελύσθαι
λέγων
μετὰ
τὸν
|
ἐκείνου |
θάνατον
διὰ
τὸ
μὴ
προσγεγράφθαι |
[4, 61] |
ᾧ
τὴν
κεφαλὴν
εὕρετε.
ἐξ
|
ἐκείνου |
καλεῖται
τοῦ
χρόνου
Καπιτωλῖνος
ὁ |
[4, 25] |
Ἑλληνικὸν
γένος,
εἰς
τὴν
ἐπ´
|
ἐκείνου |
κληθεῖσαν
Ἀμφικτυονικὴν
σύνοδον
καὶ
πανήγυριν |
[4, 34] |
τελευτήσαντος,
ἀλλ´
ὁ
πρεσβύτερος
τῶν
|
ἐκείνου |
παίδων.
ἀλλ´
ὁ
δῆμος
ὁ |
[4, 68] |
πολλοῖς
καὶ
ἀγαθοῖς
καὶ
τὸν
|
ἐκείνου |
πατέρα
διεχρήσατο
ἀφανεῖ
θανάτῳ
δι´ |
[4, 67] |
τὸν
πατέρα
καὶ
πολλὰς
λιτανείας
|
ἐκείνου |
τε
καὶ
τῶν
σὺν
αὐτῷ |
[4, 37] |
ζῶντος
διεπράξατο
καὶ
μετὰ
τὴν
|
ἐκείνου
|
τελευτὴν
καὶ
τῶν
πολιτευμάτων
καθ´ |
[4, 65] |
ἔδωκε
πόλεως,
μετὰ
δὲ
τὴν
|
ἐκείνου |
τελευτὴν
Ῥωμαίων
τε
καὶ
Λατίνων |
[4, 31] |
μεγάλους
ἀγῶνας
ὑπὲρ
αὐτῆς
ἀράμενος·
|
ἐκείνου |
τελευτήσαντος
ἐγὼ
διάδοχός
εἰμι
κατὰ |
[4, 39] |
στενωπὸς
ὄρβιος
καλούμενος
πρότερον
ἐξ
|
ἐκείνου |
τοῦ
δεινοῦ
καὶ
μυσαροῦ
πάθους |
[4, 81] |
χρὴ
νομίζειν
ἔσεσθαι
τοὺς
ἐξ
|
ἐκείνου |
φύντας,
οἷς
πονηρὸν
μὲν
γένος, |
[4, 68] |
καὶ
διέμεινεν
ἅπαντα
τὸν
ἐξ
|
ἐκείνου |
χρόνον,
ἕως
{οὗ}
τὸν
ἐπιτήδειον |
[4, 8] |
τιμαῖς
ἐκόσμει,
καὶ
τὸν
ἐξ
|
ἐκείνου |
χρόνον
ὡς
ἐπίτροπος
ὢν
τῶν |