Paragraphes
[40]	τυγχάνει τὸν τρόπον· (επεὶ σύνοιδά	γε	πολλοὺς μὲν ἐξ ἀδόξων καὶ
[40]	ἀνδραγαθίᾳ διαφέρουσιν. ~Ἀλλὰ μὴν περί	γε	τῆς φιλοσοφίας ἀκριβῶς μὲν ἕκαστα
[50]	σοι συμφέρειν ἡγοῦμαι πεπρᾶχθαι, σὸν	δὲ	βουλεύσασθαι περὶ αὐτῶν. Προσήκει δὲ
[10]	δεῖν ἐπαινοῦντες τῶν προσόντων· νῦν	δὲ	δέδοικα μὴ πρός τε> τὰ
[40]	τῶν ἄλλων ἔργων ἐπικρυψάμενον. (Εἰ	δὲ	δεῖ μὴ παλαιὰ λέγοντας διατρίβειν,
[0]	τὰ μὲν δι' αὑτόν, τὰ	δὲ	διὰ τὴν τύχην θαυμάζεσθαι; καθ'
[10]	τῶν ἐντυγχανόντων δυσχεραίνεσθαι συμπίπτειν. (Ἐγὼ	δὲ	διὰ τοῦτο καὶ μᾶλλον οἶμαί
[20]	ἡμῖν ἐπιγένοιτο τῷ λόγῳ· ἑνὸς	δέ,	ἐν ᾧ πολὺ διήνεγκας, μνησθεὶς
[30]	καὶ Πολυδεύκην δι' ἀνδρείαν, Γανυμήδην	δὲ	καὶ Ἄδωνιν καὶ ἄλλους τοιούτους
[40]	τῆς πραγματείας ταύτης γεγενημένους, Σόλωνα	δὲ	καὶ ζῶντα καὶ τελευτήσαντα μεγίστης
[30]	καὶ Ῥαδάμανθυν διὰ σωφροσύνην, Ἡρακλέα	δὲ	καὶ Κάστορα καὶ Πολυδεύκην δι'
[20]	παρασκευῆς πολεμήσαντας πεποίηκεν ἀλλήλοις· ἔτι	δὲ	καὶ νῦν τῶν πόλεων τῶν
[20]	μὲν θέαν ἔχον, ἐκ πλείστων	δὲ	καὶ παντοδαπῶν συγκείμενον, μεγίστων δ'
[10]	καὶ φιλάνθρωπον τοῖς ὁρῶσιν, μεγαλοπρεπῆ	δὲ	καὶ σεμνὸν τοῖς ὁμιλοῦσιν, ἀνδρεῖον
[10]	καὶ σεμνὸν τοῖς ὁμιλοῦσιν, ἀνδρεῖον	δὲ	καὶ σώφρονα πᾶσιν ἐπιδείξας. (Ὃ
[50]	δὲ βουλεύσασθαι περὶ αὐτῶν. Προσήκει	δὲ	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ζητοῦντας
[40]	αὑτῶν μόνον βελτίοσιν γίγνεσθαι, ταῖς	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων συμβαίνει διενεγκεῖν.
[30]	ἐν τοῖς σπουδαιοτάτοις θαυμάζεσθαι, πολὺ	δὲ	κάλλιον διὰ τὴν ἐπιμέλειαν τὴν
[30]	ἕν τι περίβλεπτον γενέσθαι, πολὺ	δὲ	κάλλιον τὸ πάντα περιλαβεῖν ἐφ'
[0]	ἄλλοις μοχθηρὰς συνηθείας ἐνεργάζεσθαι, (τοῖς	δὲ	καλῶς φρονοῦσιν οὐκ ἐπακολουθητέον εἶναι
[30]	παντελῶς ἐπιπολῆς δυσχείρωτ' ἐστί, διὰ	δὲ	καρτερίας καὶ φιλοπονίας οὐδὲν τῶν
[0]	εὐνοίας τῆς ἐμῆς δεῖγμα, τῆς	δὲ	κοινῆς φιλίας ἀφορμὴν ἀμφοτέροις εἰσοίσειν.
[20]	τοῦτον τὸν ἀγῶν' ὥρμησας. (Ἔτι	δὲ	κρίνων τοὺς μὲν τὰ δρομικὰ
[40]	τὰ μὲν διδακτὰ τέχνῃ, τὰ	δὲ	λοιπὰ γυμνασίᾳ καὶ συνηθείᾳ κατασχεῖν
[40]	μὲν ἐπανορθωθέντα τοῦ βίου, τὰ	δὲ	λοιπὰ τῷ μεγέθει τῶν ἄλλων
[40]	παιδείαν προσλαβοῦσα τὴν προσήκουσαν, πολὺ	δὲ	μάλισθ' ὅσαις ἐξ ἀρχῆς εὐφυέστερον
[40]	μεγάλα τοὺς χρωμένους ὠφελεῖν, πολὺ	δὲ	μάλιστα τὴν περὶ τὰς πράξεις
[30]	σοῦ τῶν ἡλικιωτῶν ἀρετῇ, πολὺ	δὲ	μᾶλλον οὓς σὺ ὁ τῶν
[20]	τῷ πολέμῳ συμβαίνουσιν ὡμοιωμένον, τῇ	δὲ	μεγαλοπρεπείᾳ καὶ τῇ σεμνότητι τῆς
[30]	ἀποβάντος πλεῖστ' ἂν κατορθοῖμεν, διαφθαρέντος	δὲ	μέγιστ' ἂν βλαπτοίμεθα παρὰ τὸν
[40]	καὶ μελέτης ἠναγκαζόμεθ' ἐπιτελεῖν, τὰ	δὲ	μέγιστ' ἄνευ ταύτης τῆς πραγματείας
[20]	καὶ μετρίως ἀρετῆς ἐφιεμένοις. Τεκμήριον	δὲ	μέγιστον ἄν τις ποιήσαιτο τὴν
[0]	τοιαύτας ἐγχειρῶ τῷ λόγῳ· ἡγοῦμαι	δὲ	πάντας ἂν ὁμολογῆσαί μοι τοῖς
[40]	ἀλλ' ἀγωνίζεσθαι καλῶς ἐπίστασθαι. (Νόμιζε	δὲ	πᾶσαν μὲν τὴν φιλοσοφίαν μεγάλα
[10]	ὥστε μηδὲν μέμψεως ἄξιον, τὰ	δὲ	πλεῖστα περίβλεπτά σου καταστῆσαι. (Καὶ
[50]	κάλλιστον ἔρανον εἰσενεγκεῖν ᾤμην, τὴν	δὲ	πόλιν ἑώρων διὰ μὲν ἀπορίαν
[10]	ὑποψίαν ἐνδοὺς τοῖς ἄλλοις, τῆς	δὲ	πρὸς αὐτοὺς δυσχερείας τῇ τῶν
[0]	τῆς ὄψεως εὐπρεπείᾳ σεμνυνομένους, τὴν	δὲ	πρὸς τοὺς ἐραστὰς ὁμιλίαν δυσχεραίνοντας,
[10]	καὶ παντοδαπὰς φύσεις ἐχόντων, ἔτι	δὲ	προσαγομένων ἁπάντων ἐπὶ τὰς ἑαυτῶν
[40]	εὐτυχίαν πραγμάτων γυμνασθέντες ἐθαυμάσθησαν· σοὶ	δὲ	προσήκει τούτων μὲν καταφρονεῖν, σαυτοῦ
[10]	δηλῶσαι πειράσομαι μετ' ἀληθείας. ~Ἄρξομαι	δὲ	πρῶτον ἐπαινεῖν, ὅπερ πρῶτον ἰδοῦσιν
[0]	δείξω σοι καὶ ἀναγνώσομαι. Δεῖ	δέ	σε τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ πρῶτον
[0]	τῇ τῆς ἀληθείας ὑπερβολῇ, τῆς	δὲ	συμβουλῆς οὐ διαμαρτήσεσθαι, συνειδὼς ὅτι
[50]	τοῖς εἰποῦσιν δόξαν περιτιθέναι, τὰς	δὲ	συμβουλίας τοῖς πεισθεῖσιν ὠφέλειαν καὶ
[40]	καὶ τὰ μὲν ὑπερηφάνως, τὰ	δὲ	ταπεινῶς, τὰ δ' ὑπερακρατῶς ζῆν
[10]	μὲν τὴν εὐπρέπειαν ἀνθηρόν, πρὸς	δὲ	τὰς αἰτίας ἀνυπονόητον; ἀλλὰ μὴν
[50]	τοῖς τυχοῦσιν πολλάκις χρωμένην, διὰ	δὲ	τὰς τούτων ἁμαρτίας αὐτὴν ταῖς
[0]	καὶ προαιρέσεως τοῦ βίου. Πάντα	δὲ	ταῦτα γέγραπται τὸν τρόπον ὅν
[40]	τῶν ἄλλων. Οὐχ ὡς ἀναινόμενος	δὲ	ταῦτα διορθοῦμαι τὴν τῶν σοφιστεύειν
[20]	ζεύγους ὁρμῆς κρείττων ἐγένου, τῷ	δὲ	τάχει καὶ τοὺς διηυτυχηκότας τῶν
[10]	μὲν τὴν ἀνδρείαν θρασυτέρων, διὰ	δὲ	τὴν ἡσυχίαν ἀβελτέρων εἶναι δοκούντων,
[20]	ἀνδρείαν οὐδ' εὐψυχίαν ἐπιδιδόναι, τοὺς	δὲ	τὴν πυγμὴν καὶ τὰ τοιαῦτ'
[10]	μὲν τῆς πραότητος ταπεινῶν, ἐπὶ	δὲ	τῆς σεμνότητος αὐθαδῶν ὑπολαμβανομένων, καὶ
[40]	δ' ὑπερακρατῶς ζῆν προῃρημένον, ἀπὸ	δὲ	τῆς Σωκράτους ὁμιλίας πολλὰ μὲν
[10]	παραλιπών, τοσαῦτ' ἐπαινέσαι ἔχω. (Περὶ	δὲ	τῆς σωφροσύνης κάλλιστον μὲν τοῦτ'
[30]	οὐ τὰ κράτιστ' ἔγνωσαν· οἱ	δὲ	τῆς τῶν ἐπιτηδευμάτων συμβουλίας διαμαρτόντες
[30]	οὐδὲν δεῖ σε παθεῖν, σκοπεῖσθαι	δὲ	τί τῶν ἀνθρωπείων μεγίστην δύναμιν
[40]	τῆς σῆς ἀξίας· ἐν ἐκείνῃ	δὲ	τὸ μὲν διενεγκεῖν ζηλωτόν, τὸ
[10]	ἂν ψυχῆς μετασχόντα φανείη, σοῦ	δὲ	τὸ τῆς γνώμης ἦθος ἐν
[0]	τῶν θεῶν ἠγαπημένον φαίνεσθαι, παρὰ	δὲ	τοῖς ἀνθρώποις τὰ μὲν δι'
[30]	ἐπιστατοῦσαν μὲν τῶν ἄλλων, συνδιατελοῦσαν	δὲ	τοῖς ἔχουσιν, ὅλου δ' ἡγεμονεύουσαν
[0]	καὶ σώφροσιν οἰκειοῦσθαι πέφυκεν. (Ἔτι	δὲ	τοῖς μὲν μηδεμίαν πω τοιαύτην
[50]	τούτους καὶ ἔχειν ἡδέως, πείθεσθαι	δὲ	τοῖς πλεῖστον νοῦν ἔχουσιν αὐτῶν,
[20]	τοῖς πολίταις ἐξουσίαν οὖσαν, ἐφιεμένους	δὲ	τοὺς βελτίστους, οὕτως ἐπὶ τοῦτον
[0]	φίλους καὶ βεβαιοτάτους ἔχοντας, ἀποδοκιμάζειν	δὲ	τοὺς ἐραστάς, ὃ μόνον ἴδιον
[20]	τῶν θεῶν δύναμιν εἰκασμένον, (πρὸς	δὲ	τούτοις ἡδίστην μὲν θέαν ἔχον,
[30]	ὁρατοῖς οὐδεὶς ἀπιστεῖν ἀξιοῖ, τοὺς	δὲ	τούτων ἐπαίνους οὐδ' ἂν ἐλλείπωσιν
[50]	αἴσθησιν ἣν ἔχομεν δηλοῦν, τὰς	δὲ	τῶν ἐπιτηδευμάτων αἱρέσεις τὴν ὅλην
[50]	μὲν τῆς σῆς ἀρετῆς, σὺ	δὲ	τῶν παρὰ ταύτης τιμῶν ἀπολαύσῃς,
[30]	τῶν μὲν φαύλων καταφρονοῦσα, τὰς	δὲ	τῶν σπουδαίων ἀνδρῶν διανοίας ἐρεθίσαι
[0]	οὐδὲν ἂν καλῶς ἐξενεχθείη, διὰ	δὲ	τῶν σωφρόνως καὶ καθαρῶς ζῆν
[40]	καὶ μελέτης τινὸς συνέστηκεν, ἡ	δὲ	φιλοσοφία καὶ μᾶλλον τῶν ἄλλων·
[30]	διάνοιαν ἁπάντων εὑρήσομεν ἡγεμονεύουσαν, ταύτην	δὲ	φιλοσοφίαν μόνην παιδεῦσαί τ' ὀρθῶς
[40]	λέγειν καὶ βουλεύεσθαι τεταγμένης, τῆς	δὲ	φιλοσοφίας ἑκατέρου τούτων ἐμπειρίαν παραδιδούσης,
[30]	δεῖν μετασχεῖν, καὶ μὴ κατοκνῆσαι	μηδὲ	φυγεῖν τὰς ἐνούσας ἐν αὐτῇ
[50]	Καὶ μὴ καταισχύνῃς τὴν φύσιν,	μηδὲ	ψευσθῆναι ποιήσῃς τῶν ἐλπίδων τοὺς
[10]	παρίσταταί μοι δεῖσθαι τῶν ἀναγνόντων	τόνδε	τὸν λόγον σὲ θεωρῆσαι καὶ
[40]	ὅ τι δεῖ πλείω λέγειν·	οὐδὲ	γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὡς παντελῶς
[20]	Ἔρωτι γένοιτο. (Τὴν τοίνυν ἀνδρείαν	οὐδὲ	γὰρ τοῦτ' ἄξιόν ἐστιν παραλιπεῖν,
[20]	εἶναι προὔργου τῶν σπουδαιοτάτων ἐπιθυμεῖν	οὐδὲ	καλῶς πρὸς ἅπαντα πεφυκέναι τὸ
[40]	καιροὺς παραδώσειν· συντόμως δ' εἰπεῖν	οὐδὲ	νῦν οὐδὲν κωλύσει περὶ αὐτῆς.
[50]	αἴτιοι γένοιντο. (Μέμφομαι μὲν οὖν	οὐδὲ	νῦν οὐδένα τῶν σοὶ πλησιαζόντων·
[0]	σωφρόνως καὶ καθαρῶς ζῆν αἱρουμένων	οὐδὲ	τὰ μετρίως ἐσκεμμένα διαμαρτάνεσθαι πέφυκεν.
[10]	τὰς αἰτίας ἀνυπονόητον; ἀλλὰ μὴν	οὐδὲ	ταῦτ' ἔστιν αἰτιάσασθαι (πρὸς) Τὴν
[0]	καὶ παντελῶς ὑπ' ἀκρασίας διεφθαρμένων	οὐδὲ	τῶν καθ' ὑπερβολὴν ὀρθῶς βουλευθέντων
[40]	μελετᾶν, ἀλλ' ἀγωνίζεσθαι καλῶς ἐπίστασθαι.	(Νόμιζε	δὲ πᾶσαν μὲν τὴν φιλοσοφίαν
[50]	τὴν τῶν εὐνουστάτων ἐπιθυμίαν. (Καὶ	νόμιζε	τοὺς μὲν ἄλλους λόγους, ὅταν
[10]	ἔχων εἰπεῖν. (Τῷ γὰρ ἂν>	εἰκάσειέ	τις, ὃ θνητὸν ὂν ἀθάνατον
[20]	ὑφηνιοχουμένων, ἀμφοτέρων περιγενόμενος ὡς ἑκατέρων	προσῆκε,	τὴν νίκην ἔλαβες, τοιούτου στεφάνου
[50]	αὐτὸς κριθήσεσθαι προσδόκα παρὰ πᾶσιν,	κἀμὲ	τὸν οὕτως ἐγκωμιάσαντά ς' ἑτοίμως
[50]	ἐπαίνων ἄξιον εἶναι δόξαντα καὶ	ἐμὲ	τῆς σῆς φιλίας ἀνεπιτίμητον ἀφεῖναι.
[20]	ἀφορμὰς παραδώσοντος λόγων τοῖς ἐπαινεῖν	σε	βουλομένοις, ἀλλ' ὡς καλλίστων ὄντων
[40]	αὐτῆς. Ἓν οὖν πρῶτον ἐκεῖνό	σε	δεῖ καταμαθεῖν ἀκριβῶς, ὅτι πᾶσα
[40]	οὐ γὰρ αὐτοσχεδιάζειν, ἀλλ' ἐπίστασθαί	σε	δεῖ περὶ τῶν μεγίστων, οὐδ'
[10]	διὰ τοῦτο καὶ μᾶλλον οἶμαί	σε	δεῖν ἐγκωμιάζειν, ὅτι τῶν ἄλλων
[30]	καὶ γυμνάσαι δυναμένην. Ἧς οἴομαι	σε	δεῖν μετασχεῖν, καὶ μὴ κατοκνῆσαι
[50]	ἄλλους τοὺς ζητοῦντας οἰκείως πρὸς	σὲ	διακεῖσθαι μὴ τὰς ἐπιπολαίους ἡδονὰς
[10]	τῶν ἀναγνόντων τόνδε τὸν λόγον	σὲ	θεωρῆσαι καὶ ἰδεῖν, ἵνα συγγνώμης
[30]	βίον καταστήσεις. Βουλοίμην δ' ἄν	σε	μὴ πάρεργον ποιήσασθαι τὸ προσέχειν
[30]	ἔχουσιν. (Τούτων μὲν οὐδὲν δεῖ	σε	παθεῖν, σκοπεῖσθαι δὲ τί τῶν
[50]	ἀφεῖναι. Οὐχ οὕτως δ' ἄν	σε	προθύμως ἐπὶ τὴν φιλοσοφίαν παρεκάλουν,
[50]	προσδοκῶν, ἀλλ' ἵνα μᾶλλον προτρέψω	σε	πρὸς τὴν φιλοσοφίαν, ἐὰν μὴ
[50]	τὴν σὴν φύσιν ἐπαινεῖν ἀνακτήσεσθαί	σε	προσδοκῶν, ἀλλ' ἵνα μᾶλλον προτρέψω
[0]	ὑπάρχοντά σοι ἀγαθὰ διελθὼν ἅμα	σέ	τε ζηλωτὸν καὶ ἐμαυτὸν οὐκ
[0]	σοι καὶ ἀναγνώσομαι. Δεῖ δέ	σε	τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ πρῶτον εἰδέναι.
[40]	ταῦτ' εἴρηκα διδάξειν αὐτὸς ἐπαγγελλόμενός	σέ	τι τούτων· οὐ γὰρ ἂν
[10]	τὴν εὔνοιαν ἣν εἶχεν εἰς	σὲ	τὸ δαιμόνιον. Οὐ γὰρ μόνον
[0]	οὐκ ἀνόητον ἐπιδείξειν ἐλπίζω, εἴ	σε	τοιοῦτον ὄντ' ἀγαπῶ· συμβουλεύσας δ'
[20]	μή τι συμπέσῃ τοιοῦτον περὶ	σέ·	τοσαύτην εὔνοιαν καὶ φιλοτιμίαν ἡ
[50]	σῆς δοκιμασίας. (Δι' ἃ δεῖ	σε	τῶν ἐπαίνων ἄξιον εἶναι δόξαντα
[10]	τοιούτων ὥστε πάντας τὴν πρὸς	σὲ	φιλίαν ἠγαπηκότας ἔχειν. (Ὃ σημεῖον
[50]	βίον ὡς λαμπρότατον καταστήσουσιν· αὐτοί	τε	γὰρ οὕτως ἂν μάλιστ' ἐπαινοῖντο
[20]	ᾧ πολὺ διήνεγκας, μνησθεὶς ταὐτά	τε	δηλώσω καὶ τῇ τῶν ἀκουόντων
[0]	σοι ἀγαθὰ διελθὼν ἅμα σέ	τε	ζηλωτὸν καὶ ἐμαυτὸν οὐκ ἀνόητον
[0]	δ' αὐτῷ συμβουλεύει περὶ παιδείας	τε	καὶ προαιρέσεως τοῦ βίου. Πάντα
[50]	οὔτ' αὐτὸς ἄλλως γιγνώσκω, σοί	τε	παραινῶ φιλοσοφεῖν, μεμνημένῳ τῶν ἐξ
[40]	(Γνοίης δ' ἂν ἐξ ἄλλων	τε	πολλῶν, καὶ παραθεωρήσας τοὺς πρὸ
[10]	Καίτοι τινὲς ηὐδοκίμησαν ἤδη τῶν	τε	συμβουλευσάντων ὡς οὐ χρὴ τὰς
[10]	νῦν δὲ δέδοικα μὴ πρός	τε>	τὰ λοίπ' ἀπειρηκόσι χρησώμεθα τοῖς
[30]	ἕνεκα, ἀλλ' ἐπιδείξεως ἐπιθυμῶν, ἵνα	μήτε	διαμάρτῃς τῆς ἀληθείας, μήτ' ἀντὶ
[0]	δ' ὥσπερ σὺ διακειμένοις, καὶ	μήτε	παντάπασιν ἀνηκόοις οὖσιν ὅσαι δὴ
[30]	ἄμοιρον γενέσθαι· τῆς μὲν γὰρ	ἐνίοτε	καὶ τοῖς φαύλοις μετασχεῖν συνέβη,
[40]	ἧς ἀμφοτέρων τούτων ἐγκρατῶς ἕξομεν;	τότε	γὰρ εἰκὸς καὶ τὸν βίον
[20]	μὴ λειφθῶ τῷ λόγῳ τῶν	τότε	γεγενημένων, ὅμως δ' οὐ παραλείψω·
[50]	παρεσκευάσθαι τὴν γνώμην, ἵνα μὴ	τότε	πλημμελῇς. (Τοῦτο μὲν οὖν ἐμὸν
[0]	διημαρτηκότας τοῦ τὰ βέλτιστα κρίνειν	ὥστε	διὰ τοὺς λυμαινομένους τῷ πράγματι
[0]	ἐπιμέλειαν εἰς τοῦτο προαγαγὼν ἥκεις	ὥστε	μηδέν' ἄν σοι τῶν εὖ
[10]	ὁ τῆς σῆς ὄψεως προνοηθείς,	ὥστε	μηδὲν μέμψεως ἄξιον, τὰ δὲ
[10]	οὕτω καλῶς προέστης τῶν τοιούτων	ὥστε	πάντας τὴν πρὸς σὲ φιλίαν
[0]	καλῶς ἡ τύχη σοι παραδέδωκεν	ὥστε	περίβλεπτον καὶ θαυμαζόμενον διατελεῖν, τὰ
[20]	μετήλλαξας τῶν ἀνθρώπων τὰς διανοίας	ὥστε	πολλῶν θρυλούντων ὡς ἐν τοῖς
[30]	δύναμις ἔλαττον ἔχει τῆς ὄψεως,	ὥστε	τοῖς μὲν ὁρατοῖς οὐδεὶς ἀπιστεῖν
[20]	μοι δοκεῖς καὶ σωφρόνως ὁμιλεῖν,	ὥστε	τῶν πλείστων οὐδ' ὃν ἂν
[10]	ἀρέσκειν, σὺ τοσοῦτο τούτων διήνεγκας	ὥστε	τῶν χαλεπῶν καὶ δυσκόλων ἁπάντων
[0]	μὲν ἐνθυμουμένοις ὅτι τῶν πραγμάτων	οὔτε	καλῶν οὔτ' αἰσχρῶν ἀποτόμως ὄντων,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/09/2008