HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Éloge du jeune Épicrate (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  43 formes différentes pour 93 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[10]   ἤδη συνέπεσεν τῶν κάλλους μετασχόντων.  (Ἢ   γὰρ δι' ἀρρυθμίαν τοῦ σχήματος
[10]   προσδέχεσθαι, καὶ τῶν πεισθέντων τούτοις·     γὰρ πρὸς χάριν ὁμιλοῦντα τοῖς
[10]   ἅπασαν συνετάραξαν τὴν ὑπάρχουσαν εὐπρέπειαν,     δι' ἀτύχημά τι καὶ τὰ
[20]   ἐλάττω τὴν περὶ σεαυτὸν εὐδοξίαν     διὰ πάντα τὰ λοιπὰ πεποιῆσθαι·
[40]   μᾶλλον ἀγωνιστὴς προῄρημαι τῶν πολιτικῶν     διδάσκαλος εἶναι τῶν ἄλλων. Οὐχ
[10]   εἶναι διαβάλλεσθαι παρὰ τοῖς πολλοῖς,     διευλαβούμενον τὰς τοιαύτας ἐπιπλήξεις ὑπ'
[50]   ἐγνωκὼς αὐτὸ τοῦτ' οὐχ ἧττον     καὶ τἄλλ' ἐφ' οἷς διήνεγκεν.
[10]   οὐδὲν ἐξαμαρτάνειν, ἀλλὰ καὶ φρονιμώτερον     κατὰ τὴν ὥραν ζῆν προῄρησαι.
[30]   τῆς τῶν ἐπιτηδευμάτων συμβουλίας διαμαρτόντες     καταφρονήσαντες παρ' ὅλον τὸν βίον
[20]   παρόντος ὑπερηγωνιακότας, οὐχ ὅπως ἐξεπλάγης     κατεδειλίασας, ἀλλὰ τῇ μὲν ἀνδρείᾳ
[30]   (Οὓς οὐκ οἶδα πότερον ἐραστὰς     μόνους ὀρθῶς γιγνώσκοντας προσαγορεῦσαι χρή.
[10]   ὁμολογούμεν (ἀπέδωκεν, ὥσπερ εὐχὴν ἐπιτελοῦς)     παράδειγμα τοῖς ἄλλοις ὑποδεῖξαι βουληθεῖσα,
[50]   δ' ὀρεγόμενον ὀφθῆναι μᾶλλον συμφέρειν     προέχοντ' ἐν τοῖς τυχοῦσιν. Καὶ
[0]   τοιαύτην φιλίαν ἑορακόσιν καλῶς ἀποβᾶσαν,     σφόδρα κατεγνωκόσιν αὑτῶν ὡς οὐκ
[0]   τῶν ἐρωτικῶν συνταγμάτων αἰσχύνην μᾶλλον     τιμὴν περιάπτοντα τούτοις περὶ ὧν
[10]   λόγῳ τοῦ κάλλους τοῦ σοῦ,     τοῦτ' ἦν μόνον τῶν σῶν
[0]   καὶ πλέον τῇ συνέσει προέχειν     τῷ κάλλει τῶν ἡλικιωτῶν. Ὁρῶν
[50]   ὑπαρχόντων, ἐπ' οὐδενὶ μᾶλλον ἐσπούδασεν     τῶν ἑπτὰ σοφιστῶν ὅπως γένηται,
[30]   τῆς τῶν θεῶν ὁμιλίας ἠξιώθησαν,     που τοῦ γ' ἁπάντων κυρίου
[40]   ἐπιστήμης καὶ μελέτης τινὸς συνέστηκεν,     δὲ φιλοσοφία καὶ μᾶλλον τῶν
[20]   τοῖς ἀγῶσι χρῆσθαι σύνηθές ἐστιν.  (Ἡ   μὲν οὖν προαίρεσις οὕτω καλὴ
[50]   μεγίσταις ἀτυχίαις περιπίπτουσαν. (Ἵν' οὖν     μὲν τῆς σῆς ἀρετῆς, σὺ
[10]   προῄρησαι. Καὶ τούτου μέγιστον τεκμήριον     πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ὁμιλία· πολλῶν
[20]   τοῖς δ' ἀποθρασύνεσθαι βουλομένοις ἀτολμίαν     σὴ σωφροσύνη παρεσκεύακεν. (Ἔτι τοίνυν
[20]   σέ· τοσαύτην εὔνοιαν καὶ φιλοτιμίαν     σὴ φύσις αὐτοῖς παρέσχεν. ~Εἰκότως·
[30]   σοι μετόχους κατέστησεν, τοὺς δ'     σφετέρα καλοκἀγαθία προσσυνέστησεν· (Οὓς οὐκ
[10]   τοσαύτας ὑπεναντιώσεις πρὸς ἄλληλα λαβοῦς'     τύχη πρὸς τὸ δέον ἅπανθ'
[30]   ἁπάντων αἱρεῖ. Τοὺς μὲν γὰρ     τύχη σοι μετόχους κατέστησεν, τοὺς
[0]   μὲν τῆς φύσεως οὕτω καλῶς     τύχη σοι παραδέδωκεν ὥστε περίβλεπτον
[30]   γάρ μοι καὶ κατ' ἀρχὰς     τύχη, τῶν μὲν φαύλων καταφρονοῦσα,
[30]   δόξω· τοσοῦτον γὰρ ὡς ἔοικεν     τῶν λόγων δύναμις ἔλαττον ἔχει
[20]   ποιήσαιτο τὴν Ὁμήρου ποίησιν, ἐν     καὶ τοὺς Ἕλληνας καὶ τοὺς
[20]   ταύτης τῆς ἡλικίας ἐπαίνων, ἐν     τὸ μηδὲν ἐξαμαρτάνειν τοῖς ἄλλοις
[0]   ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς ἥκει, ὃν  ἠβουλήθην   ἀκούειν, Ἐπικράτης. (Ὁρῶν ἐνίους τῶν
[10]   πάντας τὴν πρὸς σὲ φιλίαν  ἠγαπηκότας   ἔχειν. (Ὃ σημεῖον τῶν ἐνδόξως
[20]   καλὴ καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις  ἠγαπημένη·   νομίζων δ' οὐδὲν εἶναι προὔργου
[0]   οὐχ ὑπὸ μὲν τῶν θεῶν  ἠγαπημένον   φαίνεσθαι, παρὰ δὲ τοῖς ἀνθρώποις
[30]   ἐν ἀνθρώποις διάνοιαν ἁπάντων εὑρήσομεν  ἡγεμονεύουσαν,   ταύτην δὲ φιλοσοφίαν μόνην παιδεῦσαί
[30]   δὲ τοῖς ἔχουσιν, ὅλου δ'  ἡγεμονεύουσαν   τοῦ βίου μὴ ζητεῖν ὅπως
[0]   σωφροσύνης πλησιάζειν ἀξιοῦντας δυσκόλως διακειμένους,  ἡγησάμην   τοὺς μὲν τοιούτους οὐ μόνον
[50]   τῶν ἄλλων ζήτει διενεγκεῖν, ἀλλ'  ἡγοῦ   κράτιστον μὲν εἶναι τὸ πρωτεύειν
[0]   ἔχων τοιαύτας ἐγχειρῶ τῷ λόγῳ·  ἡγοῦμαι   δὲ πάντας ἂν ὁμολογῆσαί μοι
[50]   ἔργον, εἰπεῖν σοι συμφέρειν  ἡγοῦμαι   πεπρᾶχθαι, σὸν δὲ βουλεύσασθαι περὶ
[40]   φιλοσοφίας ἀκριβῶς μὲν ἕκαστα διελθεῖν  ἡγοῦμαι   τὸν μέλλοντα χρόνον ἡμῖν ἐπιτηδειοτέρους
[0]   ἐπήρθην τοῦτον γράψαι τὸν λόγον,  ἡγούμενος   δυοῖν τοῖν καλλίστοιν οὐ διαμαρτήσεσθαι.
[40]   σου περὶ αὐτῶν ἐμνήσθην, ἀλλ'  ἡγούμενος   τὰς τοιαύτας παρακλήσεις τοὺς μὲν
[50]   πρὸς ἅπαντας τούτους καὶ ἔχειν  ἡδέως,   πείθεσθαι δὲ τοῖς πλεῖστον νοῦν
[0]   πρόσεχ' ὡς αὐτοῦ τοῦ λόγου  ἤδη   ἀκουσόμενος, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς ἥκει,
[40]   ταῦτ' εὐκαίρως συγκεκραμένην. Καίτοι τινὲς  ἤδη   καὶ δι' εὐτυχίαν πραγμάτων γυμνασθέντες
[30]   νομίζουσιν. (Παυσάμενος οὖν περὶ τούτων,  ἤδη   πειράσομαί σοι συμβουλεύειν ἐξ ὧν
[10]   σὴν ὄψιν, πολλοῖς ἄλλοις  ἤδη   συνέπεσεν τῶν κάλλους μετασχόντων. (Ἢ
[10]   προαιρουμένων ἐστίν. Καίτοι τινὲς ηὐδοκίμησαν  ἤδη   τῶν τε συμβουλευσάντων ὡς οὐ
[20]   ὡς ἐν τοῖς ἱππικοῖς ἀγῶσιν  ἡδίστην   θέαν παρέχεται τὰ ναυαγοῦντα, καὶ
[20]   δύναμιν εἰκασμένον, (πρὸς δὲ τούτοις  ἡδίστην   μὲν θέαν ἔχον, ἐκ πλείστων
[50]   σὲ διακεῖσθαι μὴ τὰς ἐπιπολαίους  ἡδονὰς   καὶ διατριβὰς ἀγαπᾶν, μηδ' ἐπὶ
[30]   τὴν σὴν φύσιν οὐ πρὸς  ἡδονὴν   ἐξαπατηθῆναι καλὴν ποιῆσαι, ἀλλὰ πρὸς
[40]   μέγιστ' ἄνευ ταύτης τῆς πραγματείας  ἠδυνάμεθα   πράττειν. Περὶ μὲν οὖν τούτων
[10]   σοῦ δὲ τὸ τῆς γνώμης  ἦθος   ἐν πᾶσιν οἷς ποιεῖς μεγάλην
[10]   ὄψεως σημείων τὰ κάλλιστα τῶν  ἠθῶν   ἐνεφάνισεν, πρᾶον μὲν καὶ φιλάνθρωπον
[0]   ἤδη ἀκουσόμενος, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς  ἥκει,   ὃν ἠβουλήθην ἀκούειν, Ἐπικράτης. (Ὁρῶν
[20]   καθέστηκεν· δ' εἰς αἰσχύνην  ἥκει,   τούτων οὐδ' εἰς ἐλπίδ' οὐδεὶς
[0]   τὴν ἐπιμέλειαν εἰς τοῦτο προαγαγὼν  ἥκεις   ὥστε μηδέν' ἄν σοι τῶν
[20]   ὄντων τῶν μετὰ ταύτης τῆς  ἡλικίας   ἐπαίνων, ἐν τὸ μηδὲν
[10]   ἔχοιμ' ἂν εἰπεῖν, ὅτι τῆς  ἡλικίας   τῆς τοιαύτης εὐδιαβόλως ἐχούσης, σοὶ
[30]   ζηλοῦσθαι, τοσοῦτον ὑπερέχοντος σοῦ τῶν  ἡλικιωτῶν   ἀρετῇ, πολὺ δὲ μᾶλλον οὓς
[50]   ἕλοιτο βουλόμενος φίλους ἐκ τῶν  ἡλικιωτῶν   ἐκλέγεσθαι· παραινῶ μέντοι σοι φιλοφρονεῖσθαι
[0]   προέχειν τῷ κάλλει τῶν  ἡλικιωτῶν.   Ὁρῶν δ' ὡς ἔπος εἰπεῖν
[20]   καὶ γὰρ αἰσχρὸν θεωροῦντας  ἡμᾶς   εὐφραίνει, ταῦτ' ἀπαγγεῖλαι μὴ θέλειν.
[20]   ἀγῶνας, ἴσως ἂν ἄκαιρον μῆκος  ἡμῖν   ἐπιγένοιτο τῷ λόγῳ· ἑνὸς δέ,
[40]   διελθεῖν ἡγοῦμαι τὸν μέλλοντα χρόνον  ἡμῖν   ἐπιτηδειοτέρους καιροὺς παραδώσειν· συντόμως δ'
[50]   ἐπιτηδευμάτων αἱρέσεις τὴν ὅλην φύσιν  ἡμῶν   δοκιμάζειν. Ἐν οἷς ἅμα κρίνων
[40]   γὰρ εἰκὸς καὶ τὸν βίον  ἡμῶν   μεγίστην ἐπίδοσιν λαβεῖν, ὅταν τῶν
[40]   ἀλόγως ἀποβέβηκεν· πολὺ γὰρ ἄν>  ἦν   ἀτοπώτερον, εἰ τὰ μὲν μικρὰ
[50]   πλημμελῇς. (Τοῦτο μὲν οὖν ἐμὸν  ἦν   ἔργον, εἰπεῖν σοι συμφέρειν
[10]   (Εἰ μὲν οὖν οἷόν τ'  ἦν   ἐφικέσθαι τῷ λόγῳ τοῦ κάλλους
[10]   τὰς τοιαύτας κῆρας ὅστις ποτ'  ἦν   θεῶν τῆς σῆς ὄψεως
[10]   κάλλους τοῦ σοῦ, τοῦτ'  ἦν   μόνον τῶν σῶν ἀξιέπαινον, οὐδὲν
[10]   ἐν τούτοις ἐπεδείξατο τὴν εὔνοιαν  ἣν   εἶχεν εἰς σὲ τὸ δαιμόνιον.
[50]   τῶν ἄλλων κρίσεις τὴν αἴσθησιν  ἣν   ἔχομεν δηλοῦν, τὰς δὲ τῶν
[40]   μικρὰ δι' ἐπιστήμης καὶ μελέτης  ἠναγκαζόμεθ'   ἐπιτελεῖν, τὰ δὲ μέγιστ' ἄνευ
[30]   τινὲς τῆς τῶν θεῶν ὁμιλίας  ἠξιώθησαν,   που τοῦ γ' ἁπάντων
[40]   ζῶντα καὶ τελευτήσαντα μεγίστης δόξης  ἠξιωμένον·   ὃς οὐκ ἀπεληλαμένος τῶν ἄλλων
[20]   παντοδαπῶν συγκείμενον, μεγίστων δ' ἄθλων  ἠξιωμένον·   πρὸς γὰρ τοῖς τιθεμένοις τὸ
[30]   σὺ τῶν τηλικούτων ἀγαθῶν  ἠξιωμένος   σαυτοῦ προκρίνας ἀξίους εἶναι φίλους
[30]   μὲν καὶ Ῥαδάμανθυν διὰ σωφροσύνην,  Ἡρακλέα   δὲ καὶ Κάστορα καὶ Πολυδεύκην
[40]   ταύτην κατασχεῖν τὴν πραγματείαν, δι'  ἧς   ἀμφοτέρων τούτων ἐγκρατῶς ἕξομεν; τότε
[20]   μάλιστα δ' ἐπὶ τῆς ἀσκήσεως,  ἧς   καὶ πλεῖστοι γεγένηνται μάρτυρες. (Ἀνάγκη
[10]   τῷ λόγῳ τὴν σὴν ὄψιν,  ἧς   μηδ' τέχνῃ πεποίηται τῶν
[30]   τ' ὀρθῶς καὶ γυμνάσαι δυναμένην.  Ἧς   οἴομαι σε δεῖν μετασχεῖν, καὶ
[10]   ἀνδρείαν θρασυτέρων, διὰ δὲ τὴν  ἡσυχίαν   ἀβελτέρων εἶναι δοκούντων, τοσαύτας ὑπεναντιώσεις
[50]   καλῶς ἐγνωκὼς αὐτὸ τοῦτ' οὐχ  ἧττον   καὶ τἄλλ' ἐφ' οἷς
[10]   ζῆν προαιρουμένων ἐστίν. Καίτοι τινὲς  ηὐδοκίμησαν   ἤδη τῶν τε συμβουλευσάντων ὡς
[0]   χρεῖαι δι' ἔρωτος χωρὶς αἰσχύνης  ηὐξήθησαν,   καὶ μετὰ τῆς ἀκριβεστάτης εὐλαβείας




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/09/2008