Chapitre
[7]	Οὕτω καλῶς ἐπὶ δόξαν ὁδεύσεις	τὴν	ἀληθῆ, τὴν ἐν ἀγγέλοις, τὴν
[1]	καὶ ἐνταῦθα δὴ, καθάπερ ὑπερβάλλοντες	τὴν	ἀνθρώπειον φύσιν, μόνον τὴν οὐκ
[1]	ἀνθρώπους ἡγούμενοι, καὶ κατὰ τῶν	τὴν	ἀξίαν δεδωκότων αὐτοῖς ἐπαιρόμενοι, καὶ
[6]	οὐδενὶ τῶν ἐπανισταμένων ἀνθιστάμενος, οὐδὲ	τὴν	ἄφατον ἐξουσίαν, ἣν εἶχεν, ἐπανατεινόμενος·
[1]	καὶ διὰ τῆς ἀπειλῆς ἀπολέσας	τὴν	βασιλείαν, δι´ ἧς προσεδόκησε βασιλικώτερος
[2]	νομίσας ἐξευρηκέναι πρὸς τὸ βεβαίως	τὴν	βασιλείαν κατασχεῖν, συντρίβει μὲν τοὺς
[3]	τῆς ἑαυτοῦ δικαιοσύνης, ζητεῖν δὲ	τὴν	διὰ Χριστοῦ, τὴν ἐκ Θεοῦ
[4]	χαλεπῆς δι´ ὑπερηφανίαν ζημίας. Ἐζημιώθη	τὴν	δικαιοσύνην ὑπερηφανευσάμενος, ἀπώλεσε τὸν μισθὸν
[6]	καὶ μετὰ τοσαύτην ταπεινοφροσύνην ὕστερον	τὴν	δόξαν ἐκφαίνει, συνδοξάζων ἑαυτῷ τοὺς
[3]	πίστει, τοῦ γνῶναι αὐτὸν καὶ	τὴν	δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ, καὶ
[4]	φείδεσθαι τῶν ἀσθενούντων, (τῷ καὶ	τὴν	ἑαυτοῦ καταμαθεῖν ἀσθένειαν, καὶ γνῶναι
[3]	ὑπὲρ τῆς εὐδοκίας· Θεὸς δὲ	τὴν	ἑαυτοῦ σοφίαν τὴν προωρισμένην εἰς
[3]	ζητεῖν δὲ τὴν διὰ Χριστοῦ,	τὴν	ἐκ Θεοῦ δικαιοσύνην ἐπὶ τῇ
[3]	πως καταντήσει εἰς τὴν ἐξανάστασιν	(τὴν	ἐκ νεκρῶν. Ἐνταῦθα πέπτωκε πᾶν
[2]	οἰκίας τῆς βασιλικῆς, καὶ καθαιροῦν	τὴν	ἐκείνου δύναμιν καὶ τὴν τοῦ
[7]	εἶναι τοῦ παρὰ Θεῷ μισθοῦ,	τὴν	ἑκούσιον παρὰ ἀνθρώποις ἐπιφάνειαν, καὶ
[7]	ἐπὶ δόξαν ὁδεύσεις τὴν ἀληθῆ,	τὴν	ἐν ἀγγέλοις, τὴν παρὰ Θεῷ.
[3]	τοῦ ἰδίου Πνεύματος. Θεὸς δὲ	τὴν	ἐν πόνοις δίδωσι δύναμιν. Περισσότερον
[3]	πάντα τὰ σεαυτοῦ, ζητῆσαι δὲ	τὴν	ἐν Χριστῷ ζωὴν τὴν μέλλουσαν·
[3]	αὐτοῦ, εἴ πως καταντήσει εἰς	τὴν	ἐξανάστασιν (τὴν ἐκ νεκρῶν. Ἐνταῦθα
[2]	φρόνησις, καὶ τοῦτο ματαῖον ἔχει	τὴν	ἔπαρσιν, καὶ ὕψος οὐκ ἀληθὲς
[2]	ἁλίσκεται τοῖς ἑαυτοῦ σοφίσμασιν, εἰς	τὴν	ἐσχάτην περιιστάμενος ἀφροσύνην, πολλῷ μᾶλλον
[6]	ἐξ οὐρανοῦ καταβάντα Κύριον πρὸς	τὴν	ἐσχάτην ταπεινότητα, καὶ τοὐναντίον ἐκ
[1]	τοῦ Σολομῶντος υἱὸς, ὁ νέος	τὴν	ἡλικίαν, καὶ τὰς φρένας νεώτερος,
[1]	τὸ νόσημα· οὕτως ἀναδραμεῖται πρὸς	τὴν	ἱερὰν, ἣν κατέλιπεν, ἐντολήν. Ἀλλ´
[2]	καὶ θανάτῳ καταδικασθεὶς αἰωνίῳ. Καὶ	τὴν	κατὰ τοῦ Κυρίου στήσας παγίδα,
[3]	δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ, καὶ	τὴν	κοινωνίαν τῶν παθημάτων αὐτοῦ, συμμορφιζόμενος
[3]	δὲ τὴν ἐν Χριστῷ ζωὴν	τὴν	μέλλουσαν· ἧς ἀπαρχὰς ἔχοντες, ἤδη
[6]	μαθηταὶ πρῶτοι, πένητες καὶ γυμνοὶ	τὴν	οἰκουμένην διαδραμόντες, οὐκ ἐν σοφίᾳ
[5]	Φοβήθητι τῆς τοῦ διαβόλου. πτώσεως	τὴν	ὀμοίωσιν· ὃς, ἐπαρθεὶς κατὰ τοῦ
[1]	ὑπερβάλλοντες τὴν ἀνθρώπειον φύσιν, μόνον	τὴν	οὐκ ἐπὶ νεφελῶν ἱδρῦσθαι νομίζουσι,
[4]	τὴν παρὰ Θεοῦ κρίσιν, ἀλλὰ	τὴν	παρὰ αὑτοῦ ἐξενεγκών. ~Σὺ δὲ
[4]	ὑπὲρ ἐκεῖνον, καὶ οὐκ ἀναμείνας	τὴν	παρὰ Θεοῦ κρίσιν, ἀλλὰ τὴν
[7]	τὴν ἀληθῆ, τὴν ἐν ἀγγέλοις,	τὴν	παρὰ Θεῷ. Ὁμολογήσει δέ σε
[3]	καὶ τούτῳ προσφύεσθαι, καὶ δόξαν	τὴν	παρὰ τοῦ Κυρίου τῆς δόξης
[5]	τῷ Ἰωσαφὰτ ἐπιτιμήσας ποτὲ διὰ	τὴν	παραπόδας ἁμαρτίαν, ἐμνήσθη καὶ τῶν
[3]	Θεὸς δὲ τὴν ἑαυτοῦ σοφίαν	τὴν	προωρισμένην εἰς δόξαν ἡμῶν ἀποκαλύπτει
[7]	Χριστοῦ δωρεά. ~Πῶς οὖν εἰς	τὴν	σωτήριον ταπεινοφροσύνην καταβησόμεθα, τὸν ὀλέθριον
[7]	Καθόλου δὲ εἰπεῖν, οὕτω δίωξον	τὴν	ταπεινοφροσύνην, ὡς ἐραστὴς αὐτῆς. Ἐράσθητι
[1]	τοῖς ἀγαθοῖς εὐφραινόμενος. Ἐπειδὴ δὲ	τὴν	τῆς θείας δόξης ἐπιθυμίαν μετέθηκε,
[2]	καθαιροῦν τὴν ἐκείνου δύναμιν καὶ	τὴν	τοῦ παντὸς ἔθνους, καὶ τὸν
[6]	πατρῷα καὶ θεῖα παιδεύματα. Πρὸς	τὴν	τούτων ἔλθωμεν μίμησιν, ἵν´ ἡμῖν
[6]	~Ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα πρὸς	τὴν	ὑπερηφανίαν ἐπᾴδωμεν ἑαυτοῖς ἑκάστοτε, καθαιροῦντες
[4]	τετύχηκας, ἀλλ´ ἴδιον ποιῇ κατόρθωμα	τὴν	χάριν ὑπερβολῇ τῆς ἀναισθησίας, οὐκ
[1]	περιβολαῖς ἐπαίρονται ἄνθρωποι, πολυτελεῖς ὑπὲρ	τὴν	χρείαν παρατιθέμενοι τραπέζας τρυφηλὰς, οὐκ
[2]	Ἐκ τούτου τοῦ βουλεύματος ἐπὶ	τὴν	Χριστοκτονίαν ἐλθόντες, ὡς τὸ ἔθνος
[2]	ὡς τὸ ἔθνος αὐτοὶ καὶ	τὴν	χώραν διασώσοντες, ἀπολώλασι δι´ ὧν
[1]	τινι παραπλήσιον πάθος ἐργάζεται περὶ	τὴν	ψυχήν. Οὐ γὰρ ὑγιὴς ὄγκος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/04/2009