Livre, Chap. |
[3, 24] |
μὴ
ἀπεδήμησας,
ἀλλὰ
πλείω
προσέλαβες;
|
κἂν |
ἄλλους
πάλιν
ἔχῃς
συνήθεις
καὶ |
[3, 6] |
γὰρ
ὅτι
ὡς
ὁ
λίθος,
|
κἂν |
ἀναβάλῃς,
ἐνεχθήσεται
κάτω
ἐπὶ
γῆν
|
[3, 25] |
κἂν
πάλιν
ἀπείπῃς,
πάλιν
ἔξεστιν,
|
κἂν |
ἅπαξ
νικήσῃς,
ὅμοιος
εἶ
τῷ |
[3, 6] |
ἀγκίστρῳ
λαβεῖν·
οἱ
δ´
εὐφυεῖς,
|
κἂν |
ἀποτρέπῃς,
ἔτι
μᾶλλον
ἔχονται
τοῦ |
[3, 24] |
ἢ
σεμνοῦ
ἔχοντα
τὴν
ἐξουσίαν,
|
κἂν |
αὐτὸ
πολλοῦ
πωλῇ.
ὡς
ἐπὶ |
[3, 24] |
διάγοντα,
ἐν
Γυάροις
ἐρρωμένως
διάγειν.
|
κἂν |
ἐν
Ῥώμῃ
ᾖς,
μὴ
ἀνάπλασσε |
[3, 1] |
φύσει
λεία
γέγονε
καὶ
τρυφερά·
|
κἂν |
ἔχῃ
τρίχας
πολλάς,
τέρας
ἐστὶ |
[3, 22] |
αἰτεῖν
ἄρξομαι
τοὺς
ἀπαντῶντας,
λοιδορεῖν·
|
κἂν |
ἴδω
τινὰ
δρωπακιζόμενον,
ἐπιτιμήσω
αὐτῷ, |
[3, 1] |
ἀνδρός
ἐστι
τὸ
μὴ
ἔχειν·
|
κἂν |
μὲν
φύσει
μὴ
ἔχῃ,
τέρας |
[3, 26] |
τρέμεις,
ἀγρυπνεῖς,
μετὰ
πάντων
βουλεύῃ·
|
κἂν |
μὴ
πᾶσιν
ἀρέσκειν
μέλλῃ
τὰ |
[3, 24] |
ἐπ´
αὐτῇ,
ἀλλ´
ἔργῳ
δείκνυε·
|
κἂν |
μηδεὶς
αἰσθάνηται,
ἀρκοῦ
αὐτὸς
ὑγιαίνων
|
[3, 8] |
κακόν.
γενναίως
ὑπέμεινεν.
προαιρετικόν,
ἀγαθόν.
|
κἂν |
οὕτως
ἐθιζώμεθα,
προκόψομεν·
οὐδέποτε
γὰρ |
[3, 1] |
τοιοῦτόν
σε
θῶμεν
πολίτην
Κορινθίων,
|
κἂν |
οὕτως
τύχῃ,
ἀστυνόμον
ἢ
ἐφήβαρχον |
[3, 25] |
αὐτὴν
εἰσφέροντι
προθυμίαν
ἔξεστιν
ἀγωνίζεσθαι·
|
κἂν |
πάλιν
ἀπείπῃς,
πάλιν
ἔξεστιν,
κἂν |
[3, 1] |
ἀμελῇς,
αἰσχρόν
ς´
εἶναι
ἀνάγκη,
|
κἂν |
πάντα
μηχανᾷ
ὑπὲρ
τοῦ
φαίνεσθαί
|
[3, 12] |
οὕτως
{προ{
ς}
βήσῃ,
ἵνα,
|
κἂν |
πλήξῃ
σέ
τις,
εἴπῃς
αὐτὸς |
[3, 24] |
ἕξεις
πλείονα
τοῦ
οἰμώζειν
αἴτια,
|
κἂν |
πρὸς
ἄλλην
χώραν
προσπαθῇς.
τί |
[3, 22] |
ἴδω
τινὰ
δρωπακιζόμενον,
ἐπιτιμήσω
αὐτῷ,
|
κἂν |
τὸ
κόμιον
πεπλακότα
ἢ
ἐν |
[3, 24] |
χειμῶνος
ἐπιποθῇς,
μωρὸς
εἶ.
οὕτως
|
κἂν |
τὸν
υἱὸν
ἢ
τὸν
φίλον |