Livre, Chap.
[2, 3]	ταύτῃ οὐδὲ συμπεφυκός, ἀλλ´ οἷον	ἐν	ἀγγείῳ τυγχάνει κείμενον ἔν τε
[2, 7]	τῆς καρδίας τόπον καὶ τὴν	ἐν	αὐτῇ θερμότητα μεμηχάνηται τὸν ἐγκέφαλον
[2, 3]	τῇ γὰρ γῇ καὶ τῇ	ἐν	αὐτῇ θερμότητι χρῆται ὥσπερ κοιλίᾳ)
[2, 9]	ἀρχήν, οὐκ ἂν ἔσωζε τὸ	ἐν	αὑτῇ αἷμα· ἡ γὰρ ἀπ´
[2, 1]	φλεβῶν ἀρχὴ εἶναι καὶ ἔχειν	ἐν	αὑτῇ τὴν δύναμιν τὴν δημιουγοῦσαν
[2, 2]	τῷ ἐμπεπυρεῦσθαι καὶ ἐγκαταλελεῖφθαί τι	ἐν	αὐτοῖς θερμόν. Ἄλλον δὲ τρόπον
[2, 8]	πρὸς τὴν ἰσχύν. Ὑπάρχει δ´	ἐν	αὐτοῖς καὶ τὸ ἀνάλογον ταῖς
[2, 9]	ἀνάγκης καὶ τοῖς θήλεσι τὴν	ἐν	αὐτοῖς τῶν ἐμβρύων αὔξησιν. Τὰ
[2, 3]	δὲ πορευτικὰ φανερῶς, οἷον γῆν	ἐν	αὑτοῖς ἔχει τὸ τῆς κοιλίας
[2, 9]	οὖν ζῳοτόκα τῶν ζῴων καὶ	ἐν	αὑτοῖς καὶ ἐκτὸς παραπλησίαν ἔχει
[2, 7]	(οὐδ´ ὁτιοῦν γὰρ αἵματος ἔχει	ἐν	αὑτῷ) καὶ (αὐχμηρότατον. Ἔστι δ´
[2, 17]	εἶναι καὶ τὸ στενήν ἐστιν·	ἐν	γὰρ τῷ μεγάλῳ καὶ τὸ
[2, 8]	ταῖς σηπίαις τὸ καλούμενον σηπίον,	ἐν	δὲ ταῖς τευθίσι τὸ καλούμενον
[2, 8]	σαρκὸς ἐν τοῖς ἔχουσι σάρκας,	ἐν	δὲ τοῖς ἄλλοις τὸ ἀνάλογον·
[2, 1]	τοῖς ἀναίμοις ζῴοις τὸ ἀνάλογον,	ἐν	δὲ τοῖς ἐναίμοις ἡ καρδία
[2, 8]	οὖσα, ἐν τοῖς ἔχουσιν ὀστᾶ·	ἐν	δὲ τοῖς μὴ ἔχουσι τὸ
[2, 17]	τῷ μεγάλῳ καὶ τὸ μικρόν,	ἐν	δὲ τῷ μικρῷ τὸ μέγα
[2, 2]	ὕδατος. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐν	ἑτέροις διώρισται σαφέστερον, ποῖα τὰ
[2, 1]	οὐκ ἐξ ἁπασῶν, ἀλλ´ ὥσπερ	ἐν	ἑτέροις εἴρηται καὶ πρότερον. Ὑγρὸν
[2, 1]	μορίῳ τοῦ σώματος οὔσης, καθάπερ	ἐν	ἑτέροις εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον τὸ
[2, 2]	τοῦτ´ εὐλόγως συμβέβηκεν· καθάπερ γὰρ	ἐν	ἑτέροις εἴρηται πρότερον, ἀρχαὶ τῶν
[2, 3]	ἐν τοῖς περὶ γενέσεως καὶ	ἐν	ἑτέροις οἰκειότερόν ἐστι διελθεῖν. Νῦν
[2, 9]	γίνεται μεγάλα τῶν ζῳοτόκων, οἷον	ἐν	Λιβύῃ καὶ τοῖς τόποις τοῖς
[2, 8]	ταῖς τῶν ἰχθύων ἀκάνθαις, οἷον	ἐν	μὲν ταῖς σηπίαις τὸ καλούμενον
[2, 1]	καὶ πρακτικόν, τῶν ἀνομοιομερῶν. Διόπερ	ἐν	μὲν τοῖς ἀναίμοις ζῴοις τὸ
[2, 9]	περιφεροῦς, ἢ καὶ ἀμφοτέρων κοίλων,	ἐν	μέσῳ δὲ περιειληφότων, οἷον γόμφον,
[2, 1]	εὐλόγως μάλιστα συμβαίνει τὴν ἁφὴν	ἐν	ὁμοιομερεῖ μὲν ἥκιστα δ´ ἁπλῷ
[2, 9]	ζῳοτόκοις πολλὰ τῶν ὀστῶν χονδρώδη,	ἐν	ὅσοις συμφέρει μαλακὸν εἶναι καὶ
[2, 2]	τις ἀλλ´ οὐ στέρησίς ἐστιν,	ἐν	ὅσοις τὸ ὑποκείμενον κατὰ πάθος
[2, 10]	τοὺς καρπούς. Τρίτον δὲ μέρος	ἐν	πᾶσίν ἐστι τὸ τούτων μέσον,
[2, 1]	νῦν, χωρίσαντας καθ´ αὑτὰ τῶν	ἐν	ταῖς ἱστορίαις εἰρημένων. Τριῶν δ´
[2, 1]	πόσων συνέστηκεν ἕκαστον τῶν ζῴων,	ἐν	ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ αὐτῶν
[2, 17]	ἀλλήλων· εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν	ἐν	ταῖς ἱστορίαις ταῖς περὶ τῶν
[2, 14]	ἐνίοις παραφύονται μαναὶ τρίχες, οὔτ´	ἐν	ταῖς μασχάλαις οὔτ´ ἐπὶ τῆς
[2, 7]	γῆν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐν	ταῖς τῶν νόσων ἀρχαῖς ἁρμόττει
[2, 6]	ἡ τῆς ῥάχεώς ἐστιν. Διὸ	ἐν	ταύτῃ ἐγγίνεται· μόνη τε γὰρ
[2, 1]	τὸ ζῷον καὶ τῆς θρεπτικῆς	ἐν	ταὐτῷ μορίῳ τοῦ σώματος οὔσης,
[2, 16]	ὄργανα πορίζονται, ἵνα πολὺν χρόνον	ἐν	τῇ θαλάττῃ μένοντες ἕλκωσιν ἔξωθεν
[2, 7]	ποιεῖν καὶ θανάτους· τὸ γὰρ	ἐν	τῇ καρδίᾳ θερμὸν καὶ ἡ
[2, 7]	οὖν ἐγκέφαλος εὔκρατον ποιεῖ τὴν	ἐν	τῇ καρδίᾳ θερμότητα καὶ ζέσιν·
[2, 4]	πάθει τὰ τοιαύτην ἔχοντα τὴν	ἐν	τῇ καρδίᾳ κρᾶσιν· τὸ γὰρ
[2, 10]	ἀκοὴ δὲ καὶ ὄψις μάλιστ´	ἐν	τῇ κεφαλῇ διὰ τὴν τῶν
[2, 10]	τίνα αἰτίαν ἔνιαι τῶν αἰσθήσεων	ἐν	τῇ κεφαλῇ τοῖς ζῴοις εἰσί,
[2, 10]	ἐνέργειαν· διὰ ταύτας τὰς αἰτίας	ἐν	τῇ κεφαλῇ τούτων τὰ αἰσθητήριά
[2, 10]	αἰσθητήριον δ´ οὐδὲν ἔχουσι φανερὸν	ἐν	τῇ κεφαλῇ τούτων τῶν αἰσθητῶν.
[2, 9]	περὶ γονῆς καὶ γάλακτος ἀπελίπομεν	ἐν	τῇ περὶ τῶν ὑγρῶν καὶ
[2, 2]	ὅλως ἢ ἕως ἂν ᾖ	ἐν	τῇ φύσει, οἷον αἷμα, ἰχώρ,
[2, 3]	ξηροῦ καὶ ὑγροῦ. Διὸ καὶ	ἐν	τῇ φύσει τῶν τοιούτων τὰ
[2, 7]	τιθέντες· βέλτιον δ´ ἴσως φάναι	ἐν	τοιούτῳ τινὶ σώματι συνεστάναι. Τούτου
[2, 2]	τοῦ ἑνὸς ζῴου (τὸ γὰρ	ἐν	τοῖς ἄνω μέρεσι πρὸς τὰ
[2, 9]	θραύεται γὰρ τὰ κραῦρα ταχέως	ἐν	τοῖς ἀπέχουσιν. Ἡ δὲ φύσις
[2, 1]	πῦρ. Οὔσης δὲ τῆς αἰσθήσεως	ἐν	τοῖς ἁπλοῖς μέρεσιν εὐλόγως μάλιστα
[2, 6]	στέαρ καὶ πιμελή ἐστιν. Καὶ	ἐν	τοῖς δὴ τὰ ὀστᾶ πυκνὰ
[2, 10]	τὸ μόριον κατὰ μέσον καὶ	ἐν	τοῖς ἔμπροσθέν ἐστιν. Διόπερ εἰς
[2, 10]	τῆς καρδίας, ταύτην δ´ εἶναι	ἐν	τοῖς ἔμπροσθεν, καὶ τὸ αἰσθάνεσθαι
[2, 10]	ἐκ τούτου τι. Διόπερ οὐδὲν	ἐν	τοῖς ἐναίμοις ἄναιμον αἰσθητικόν, οὐδ´
[2, 8]	σκεπτέον, καὶ πρῶτον περὶ σαρκὸς	ἐν	τοῖς ἔχουσι σάρκας, ἐν δὲ
[2, 2]	στέαρ, μυελός, γονή, χολή, γάλα	ἐν	τοῖς ἔχουσι, σάρξ, καὶ τὰ
[2, 8]	μαλακοῦ, σκληρὰ τὴν φύσιν οὖσα,	ἐν	τοῖς ἔχουσιν ὀστᾶ· ἐν δὲ
[2, 2]	ἀνομοιομερῆ. ~Τῶν δ´ ὁμοιομερῶν μορίων	ἐν	τοῖς ζῴοις ἐστὶ τὰ μὲν
[2, 1]	πρώτων ἡ τῶν ὁμοιομερῶν φύσις	ἐν	τοῖς ζῴοις ἐστίν, οἷον ὀστοῦ
[2, 1]	σύνθετα καὶ ἀνομοιομερῆ τῶν μορίων	ἐν	τοῖς ζῴοις ἐστίν. Ὄντων δὲ
[2, 4]	ἐστι διὰ τὴν θερμότητα τὴν	ἐν	τοῖς ζῴοις. Πολλῶν δ´ ἐστὶν
[2, 7]	περίττωμα τῶν ζῴων. Ὑπάρχει δ´	ἐν	τοῖς ζῴοις πρὸς τὴν τῆς
[2, 1]	ὀργανικῶν μερῶν τῶν δ´ αἰσθητηρίων	ἐν	τοῖς ζῴοις, τῶν μὲν ὀργανικῶν
[2, 9]	ἡ φύσις. Ἔνεστι δὲ καὶ	ἐν	τοῖς ζῳοτόκοις πολλὰ τῶν ὀστῶν
[2, 4]	τῷ αἵματι καὶ ζέσιν ποιοῦσιν	ἐν	τοῖς θυμοῖς. Διὸ οἱ ταῦροι
[2, 8]	μὴ ἔχουσι τὸ ἀνάλογον, οἷον	ἐν	τοῖς ἰχθύσι τοῖς μὲν ἄκανθα
[2, 6]	πυκνὰ ἔχουσι καὶ ἰσχυρὰ εὐλόγως	ἐν	τοῖς μὲν οὐκ ἔνεστι, τοῖς
[2, 5]	Μέτρια μὲν οὖν ταῦτα ὄντα	ἐν	τοῖς μορίοις τῶν ζῴων ὠφελεῖ
[2, 6]	γονῆς σπερματικὴ δύναμις. Δηλοῖ δ´	ἐν	τοῖς νέοις πάμπαν· ἅτε γὰρ
[2, 14]	αὐτῶν, ὥστε περὶ τῶν λοιπῶν	ἐν	τοῖς οἰκείοις καιροῖς ἀποδοτέον τὴν
[2, 1]	ἡ δ´ αἴσθησις ἐγγίγνεται πᾶσιν	ἐν	τοῖς ὁμοιομερέσι, διὰ τὸ τῶν
[2, 9]	τὰ μέρη, τὴν τάξιν ἀπέλαβεν	ἐν	τοῖς ὁμοιομερέσι νῦν, Εἰσὶ δ´
[2, 6]	οὔσης τοῖς ἐμβρύοις αἵματος, καὶ	ἐν	τοῖς ὀστοῖς ὁ μυελὸς αἱματώδης
[2, 9]	αὐξάνεται ἀποκοπέν. Οἱ μὲν οὖν	ἐν	τοῖς πεζοῖς ἀμύελοι χόνδροι κεχωρισμένῳ
[2, 10]	τὴν καρδίαν τόπος, διώρισται πρότερον	ἐν	τοῖς περὶ αἰσθήσεως· καὶ διότι
[2, 3]	ἔτι δὲ περὶ τροφῆς ὅλως,	ἐν	τοῖς περὶ γενέσεως καὶ ἐν
[2, 7]	δὲ περὶ σπέρματος καὶ γάλακτος	ἐν	τοῖς περὶ γενέσεως· τὸ μὲν
[2, 14]	ὑπτίοις οὐκ ἔχει τρίχας, ἀλλ´	ἐν	τοῖς πρανέσι μᾶλλον· οἱ δ´
[2, 14]	ἐν τοῖς ὑπτίοις μᾶλλον ἢ	ἐν	τοῖς πρανέσιν. Σκέπης γὰρ χάριν
[2, 9]	καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα μᾶλλον	ἐν	τοῖς τετράποσιν ὑπάρχει ζῴοις τῶν
[2, 2]	ἐστιν. Καὶ ποιεῖ δὲ φανερὸν	ἐν	τοῖς τοιούτοις ὅτι τὸ ψυχρὸν
[2, 15]	τὴν τοιαύτην αἰτίαν ἐξ ἀνάγκης	ἐν	τοῖς τόποις τούτοις γίνεσθαι τρίχας.
[2, 14]	μᾶλλον· οἱ δ´ ἄνθρωποι τοὐναντίον	ἐν	τοῖς ὑπτίοις μᾶλλον ἢ ἐν
[2, 14]	Τὰ γὰρ τετράποδα τῶν ζῴων	ἐν	τοῖς ὑπτίοις οὐκ ἔχει τρίχας,
[2, 17]	δὲ τῆς τροφῆς χάριν τῆς	ἐν	τοῖς χυμοῖς ἐστιν εἰς αἴσθησιν
[2, 1]	ὁμοιομερῆ· ἡ μὲν γὰρ αἴσθησις	ἐν	τούτοις, αἱ δὲ πράξεις διὰ
[2, 3]	τοῦ στόματος οὖσα καὶ τῶν	ἐν	τούτῳ μορίων, ὅσων ἡ τροφὴ
[2, 10]	γίνεσθαι· ἐκκόπτει γὰρ ἡ τῆς	ἐν	τῷ αἵματι θερμότητος κίνησις τὴν
[2, 4]	γεῶδες, ὥστε γίνονται οἷον πυρίαι	ἐν	τῷ αἵματι καὶ ζέσιν ποιοῦσιν
[2, 10]	τῶν ζῴων μόριον. Ἔχει δ´	ἐν	τῷ ἔμπροσθεν τὸν ἐγκέφαλον πάντα
[2, 2]	δὲ τὸ μᾶλλον αἴσθησιν ἐμποιοῦν	ἐν	τῷ θιγγάνειν, καὶ τοῦτ´, ἐὰν
[2, 16]	εἰς στενὸν ἀπηγμένας τὰς σιαγόνας,	ἐν	τῷ καλουμένῳ ῥύγχει καὶ τὸ
[2, 17]	αἴσθησιν. ~Ὑπὸ δὲ τὸν οὐρανὸν	ἐν	τῷ στόματι ἡ γλῶττα τοῖς
[2, 7]	μὲν γὰρ ἐγκέφαλος ψυχρότατον τῶν	ἐν	τῷ σώματι μορίων, ὁ δὲ
[2, 7]	δ´ ἀναιμότατον τῶν ὑγρῶν τῶν	ἐν	τῷ σώματι πάντων (οὐδ´ ὁτιοῦν
[2, 10]	ἀκοὴν εὐλόγως ἔνια τῶν ζῴων	ἐν	τῷ τόπῳ τῷ περὶ τὴν
[2, 3]	ὑπάρξει αὐτοῦ ἡ θερμότης, ὥσπερ	ἐν	τῷ τοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου τὸ
[2, 16]	πλεύμονα ζῴων, διὰ δὲ τὴν	ἐν	τῷ ὑγρῷ διατριβὴν καὶ τὴν
[2, 7]	πρὸς τὸν ἄνω τόπον, ὅταν	ἐν	τῷ ὑπὲρ τῆς γῆς γένηται
[2, 10]	αὑτῆς ἔργον, οὐδὲ τὸ μόριον	ἐν	ᾧ ἐστιν· διὰ γὰρ τῆς
[2, 10]	πᾶσίν ἐστι τὸ τούτων μέσον,	ἐν	ᾧ ἡ ἀρχή ἐστιν ἡ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/12/2009